سیاست چین واحد امریکا چیست و چرا اهمیت دارد؟

[behnamsniper 1,903]

 

 

 

لا حول ولا قوه الا بالله العلی العظیم حسبنا الله و نعم الوکیل نعم المولی و نعم النصیر 

 

 

 

سیاست  چین واحد امریکا  چیست و چرا اهمیت دارد؟

 

 

 

 

 

 

سیاست چین واحد به سیاستی اشاره دارد که تنها یک دولت به نام چین وجود دارد در حالی که دو دولت وجود دارند که ادعا دارند چین هستند. این بدین معنی است که کشورهایی که به دنبال ایجاد رابطه با جمهوری خلق چین (سرزمین اصلی چین  PRC) هستند باید روابط رسمی خود را با جمهوری چین ( تایوان-ROC ) قطع کنند.

 

 

در تاریخ 11 ژانویه، رکس تیلرسون نامزد پست وزارت امور خارجه دونالد ترامپ، بر وفاداری و تعهد  امریکا به تایوان بر اساس سند

همکاری تایوان  (TRA) و قانون شش تضمین تاکید کرد. علاوه بر این وی اعلام کرد که از هیچ برنامه ای برای تغییر سیاست چین واحد امریکا با اطلاع نیست.

 

1.سیاست چین واحد چیست؟ و چرا به وجود امد؟

 

زمانی که ایالات متحده  در سال 1979  جمهوری خلق چین (PRC)  را  به رسمیت شناخت  و جمهوری چین (ROC)  را به رسمیت نشناخت، اعلام کرد که دولت جمهوری خلق چین تنها دولت واحد چین است. تنها دولت بدین معنی بود که  تنها PRC چین نام داشت و ROC دولت جداگانه ای محسوب نمی شد.

 

با این وجود دولت ایالات متحده تسلیم خواسته چینی ها مبنی بر به رسمیت شناختن حاکمیت چین بر تایوان نشد (از انجا که ROC را به رسمیت نشناخت، تایوان نامی است که مقامات امریکایی ان را ترجیح می دهند). با این وجود امریکا پذیرفت که تایوان بخشی از چین است. به خاطر دلایل ژئوپولوتیکی،  برخلاف اختلافات ایالات متحده و  تایوان بر این موضوع، دو طرف مایل بودند تا به سمت به رسمیت شناختن  دیپلماتیک بروند. زمانی که چین برای تغییر  واژه پردازی پذیرفتن امریکا به سوی به رسمیت شناختن رسمی تلاش می کرد،  جانشین وزر امور خارجه وارن کریستوفر اعلام کرد: "ما واژه پردازی انگلیسی را معتبر و  و قابل اجرا می دانیم. ما کلمه "تصدیق" را به عنوان کلمه ای که برای ایالات متحده مشخص شده می دانیم". در 17 اگوست سال 1982، در  اطلاعیه رسمی امریکا-چین، امریکا یک قدم فراتر گذاشته و اعلام کرد که هیچ نیتی برای دنبال کردن سیاست "دو دولت  چینی" یا "یک چین، یک تایوان" ندارد.

 

 

تا به امروز، سیاست چین واحد امریکا به قوت خود باقی است: ایالات متحده جمهوری خلق چین را به عنوان تنها دولت قانونی چین به  رسمیت شناخته است اما تنها تایوان را به عنوان بخشی از کشور  چین پذیرفته است. بنابراین امریکا روابط رسمی خود را با جمهوری خلق چین حفظ کرده و روابط غیر رسمی با تایوان دارد. سیاست چین واحد توسط تمامی دولت های جدید امریکا  مورد تایید قرار گرفته است. وجود این مفهوم منجر به حفظ ثبات در تنگه  تایوان شده و هم به تایوان و سرزمین اصلی چین اجازه داده است تا تعاملات تجاری-اجتماعی  و سیاسی خود را با صلحی نسبی دنبال کنند.

 

2. موضع امریکا در مورد  اینکه چه کسی بر تایوان حاکمیت دارد چیست؟

 

در معاهده صلح سانفرانسیسکو سال 1951، ژاپن از تمام حقوق و ادعاهای خود در مورد فورموزا و پسکادور  چشم پوشی کرد. نه جمهوری خلق چین و نه جمهوری چین طرف این معاهده نبودند، و بنابراین هیچ کدام  اظهار منفعتی  از عقب نشینی ژاپنی ها نکردند.

 

در حالی که یادداشت های خصوصی رئیس جمهور وقت امریکا ریچارد نیکسون نشان می دهد که وی مایل بود تا تایوان را به عنوان بخشی از چین به رسمیت بشناسد، اسناد بعدی ایلات متحده نشان می داد که امریکا هیچ موضعی در مورد حاکمیت تایوان نداشت.

 

موضع امریکا در برابر حاکمیت تایوان در کنار  سیاست چین واحد ثابت و یکنواخت بوده است: هر دو طرف تنگه تایوان باید متقابلا و از راه مسالمت امیز راه حلی برای این مشکل پیدا کنند. ایالات متحده با ادعای بیجینگ در مورد حاکمیت بر تایوان، و  ادعای تایپی در مورد اینکه جمهوری چین یک دولت مستقل و جدا است موافق نبوده و نیست.

 

3. سند همکاری  تایوان چیست و چه نقشی در سیاست امریکا نسبت به  تایوان دارد؟

 

 

بعد از انکه دولت جیمی کارتر، جمهوری خلق چین را به رسمیت شناخت،  کنگره امریکا سند همکاری تایوان (TRA) را در سال 1979 تصویب کرد تا از منافع تجاری و امنیتی امریکا در تایوان محافظت کند. این قانون ساز و کاری را ایجاد کرد  تا در نبود روابط دیپلماتیک رسمی، امریکا بتواند به روابط خود با تایوان ادامه دهد. علاوه بر این،  TRA دولت امریکا را  متعهد به امنیت تایوان کرد و  به کنگره این اختیار را داد تا بر جنبه های مختلف سیاست تایوان در امریکا نظارت داشته باشد. این قانون رئیس جمهور را مجبور ساخت تا کنگره را از هر گونه خطری که تایوان را تهدید می کرد مطلع ساخته و در مورد اتخاذ پاسخ مناسب به این خطر با کنگره مشورت کند. قانون TRA اجازه  ادامه روابط تجاری، اقتصادی و فرهنگی و ......بین مردم امریکا و مردم تایوان را نیز صادر کرد. تمامی کنگره های امریکا قانون مذکور را مورد تایید قرار داده اند تا مطمئن شوند که نبود روابط دیپلماتیک تاثیر بدی بر  رابطه مستحکم و جدی  بین امریکا و تایوان که بسیار مورد علاقه امریکا نیز هست، نگذارد.

 

 

سند همکاری های تایوان ، سیاست تجهیز تایوان به تسلیحات با ماهیت دفاعی را مقرّر مینماید اما تصمیمات ویژه در مورد فروش تسلیحات به رئیس جمهور واگذار شده که او ملزم و متعهّد به آگاه ساختن کنگره از فروش های نظامی میباشد .

 

در 10 سال گذشته ، ایالات متحده با فروش 23.7 میلیارد دلار تجهیزات نظامی به تایوان موافقت کرده . ( یا فروش این مقدار را تایید کرده )

 

همچنین سند همکاری های تایوان ، ایالات متحده را مجاز میداند که اجازه مخالفت با هر گونه توسّل به زور یا انواع دیگر تهدید با امکان به خطر انداختن سیستم امنیتی ، اجتماعی و یا اقتصادی مردم تایوان را داشته باشد .

 

قانون TRA تاکید می کند که حفظ و بهبود حقوق انسانی تمامی مردم تایوان هدف ایالات متحده امریکا است. این قانون ابزار قانونی در اختیار امریکا قرار می دهد تا به روابط اقتصادی، فرهنگی و امنیتی خود با تایوان ادامه دهد. به جای مبادلات رسمی، تمامی برنامه ها، نقل و انتقالات و روابط توسط یک شرکت غیر انتفاعی که طرف قرار داد دولت امریکا است- نهاد امریکا در تایوان (AIT)-انجام می شود. شرکت AIT و مکمل ان شرکت TECRO، تعاملات بین امریکا و تایوان را مدیریت و کنترل  می کنند. این دو شرکت خصوصی در کنار هم روابط غیر رسمی بین تایوان و امریکا را انجام می دهند اما هیچ کدام به عنوان سفارتی رسمی عمل نمی کند.

 

4. قانون شش تضمین چیست؟

 

در سومین بیانیه مشترکی که بین امریکا و چین در تاریخ 17 اگوست 1982 به امضا رسید، ایالات متحده اعلام کرد که "به دنبال سیاست بلند مدت فروش تسلیحات به تایوان نیست": "از انجا که روابط دیپلماتیک بین امریکا و چین برقرا شده است، فروش تسلیحات امریکا به تایوان از نظر کمی و کیفی و سطحی که در سالهای اخیر به تایوان کمک نظامی شده است،  افزایش نخواهد یافت، و امریکا به دنبال کاهش فروش تسلیحات به تایوان است تا در نهایت بتوان به یک  راه حل نهایی رسید".

 

رئیس جمهور وقت امریکا-رونالد ریگان- که نگران تاثیر این بیانیه بر تایوان بود، یادداشتی مخفی بر فایل های شورای امنیت ملی ایالات متحده گذاشت مبنی بر  اینکه  امریکا مایل به کاهش فروش تسلیحات به تایوان است اما  به شرط انکه چین بر راه حل مسالمت امیز حل اختلافات تنگه سرخ متعهد باشد. این یادداشت اضافی تاکید می کرد که کیفیت و کمیت تسلیحاتی که در اختیار تایوان قرار می گرفت باید بر اساس تهدیداتی که از سمت جمهوری خلق چین مطرح می شد باشد.

 

 

 

 

ریگان یک گام فراتر رفته و از رئیس شرکت AIT-جیمز لیلی- خواست تا شفاها و با نام رئیس جمهور ایالات متحده، شش تضمین سیاست ایالات متحده نسبت به تایوان را به سمع مقامات این کشور برساند. این تضمین ها این موارد هستند:

 

·         ایالات متحده توافقی با چین بر سر تاریخی برای پایان فروش تسلیحات به تایوان نداشته است.

 

·          امریکا متعهد به مشورت قبلی با چین  برای فروش تسلیحات به تایوان نیست.

 

·         امریکا نقش میانجی گری بین جمهوری خلق چین و جمهوری چین نخواهد داشت.

 

·         امریکا در قانون روابط با تایوان تجدید نظر نخواهد کرد.

 

·         امریکا جمهوری چین را تحت فشار قرار نخواهد داد تا با جمهوری خلق چین وارد مذاکره شود.

     

چرا تایوان برای ایالات متحده اهمیت دارد؟

 

تایوان در سال 1987 به حکومت نظامی پایان داد و اولین انتخابات دیپلماتیک ریاست جمهوری خود را در سال 1996 برگزار کرد. امروز، تایوان کاملا بر پایه دموکراسی و مردم سالاری اداره می شود، به حقوق بشر  و حکومت قانون احترام می گذارد و اقتصاد بازی دارد که در سال 2015 این کشور را تبدیل به نهمین شریک بزرگ اقتصادی امریکا کرد و روابط تجاری دو طرفه بین امریکا و تایوان به 66.6 میلیون دلار رسید. از این رو تایوان یک متحد حیاتی برای امریکا در اسیا، یک جامعه ازاد، پر رونق، مستحکم و با نظم و با ثبات، با سازمان های و نهاد های قوی است و  مدل بسیار خوبی برای منطقه  خواهد بود.

 

تایوان و امریکا درگیر برنامه های متشرکی  با نام چارچوب اموزشی همکاری جهانی (GCTF) هستند، و در کنار کار با یکدیگر برای گسترش همکاری مستحکم بین خود برای پاسخگویی و امادگی برای  چالش های بین المللی همچون سلامت عمومی، حفاظت محیط زیست، انرژی، تکنولوژی، تحصیلات،  کمک های انسان دوستانه بین المللی و توسعه منطقه ای هستند.

 

در سال 2012، دو کشور همکاری رهبری جزایر اقیانوس ارام (PILP) را اجرا کردند و در سال 2014 امریکا به عنوان نخستین شریک وارد برنامه همکاری زیست محیطی بین المللی تایوان شد. همکاری بین دو کشور با تلاش های اخیر تایوان و امریکا برای پاسخ به مشکلاتی همچون اپیدمی ویروس ابولا و مرس (MERS ) تا بحران پناهنده ها در خاورمیانه ، افزایش یافته است. تایوان ثابت کرده است که نه تنها متحدی اساسی برای امریکا بلکه برای کل منطقه است.

 

دولت کنونی تایوان متعهد به حفظ صلح و ثبات موجود در تنگه تایوان است که این مسئله بالاترین اولویت امریکا در منطقه است. پایبندی امریکا به تعهدات بلند مدت خود نسبت به مردم تایوان برای حفظ اعتبار امریکا در بین مردم منطقه بسیار ضروری و حیاتی است.

 

6.وظایف و تعهدات امریکا در قبال دفاع از تایوان چیست؟

 

معاهده دفاعی متقابل بین امریکا و جمهوری چین از 3 مارس 1955 تا 1 ژانویه 1980 برقرار بود. پایان این معاهده به تعهد دو طرف مبنی بر در اختیار گذاردن حمایت و کمک نظامی در صورت حمله به طرفین پایان داد. برخی از مفاد این معاهده در قانون روابط با تایوان گنجانده شد. بنا بر قانون TRA ، هر گونه تلاشی برای تعیین اینده تایوان غیر از راه حل مسالمت امیز همچون تحریم سیاسی و اقتصادی، تهدیدی برای امنیت و ارامش منطقه اقیانوس ارام غربی است و باعث نگرانی شدید ایلات متحده امریکا است.

 

قانون TRA باعث به وجود امدن سیاست فروش تسلیحات دفاعی به تایوان شد اما تصمیمات مربوط به فروش تسلیحات خاص به عهده شخص رئیس جمهور گذاشته شده است و رئیس جمهور متعهد شده است که تا کنگره را در جریان فروش قرار دهد. در 10 سال گذشته، ایالات متحده 23.7 میلیون دلار تسلیحات در اختیار تایوان قرار داده است. قانون TRA امریکا را متعهد می کند تا ظرفیت مقاومت در برابر هر نیرو یا شکل دیگری از اعمال فشار که می تواند امنیت یا سیستم اقتصادی و اجتماعی مردم تایوان را به خطر اندازد، را  حفظ کند.

 

7. چرا چین از استقلال تایوان وحشت دارد؟

 

وقتی در جولای 1997 هنگ کنگ دوباره به کنترل چین درامد، تایوان یکی از معدود مناطقی است که بیجینگ ادعای حاکمیت بر ان را دارد اما تحت کنترل ان نیست. مردم سرزمین اصلی چین، تایوان را به عنوان اخرین نشانه حقارت و سرافکندگی کشور خود می دانند که با شروع  جنگ های تریاک (این جنگ ها در اواسط قرن نوزدهم بین انگلیس و چین بر سر تجارت انگلیس-و تجارت تریاک و واردات بیش از حد ان به چین- و  حاکمیت و خودمختاری چین اغاز شد. این منازعات شامل جنگ اول تریاک 1839-1842 و جنگ دوم تریاک 1856-1860 می باشد. این جنگ ها و حوادث بین ان باعث تضعیف دودمان چینگ  در چین شد و این کشور را مجبور کرد تا تا به تجارت با دیگر کشورها روی اورد)  در اواسط قرن نوزدهم اغاز شد. جدایی تایوان از چین به عنوان مانعی برای ظهور چین به عنوان ابر قدرت ترسیم شده است و رئیس جمهور چین ژی جینپینگ ان را بازسازی بزرگ ملت چین نام نهاده است. مشروعیت و صلاحیت حزب کمونیست چین به درخواست ان برای الحاق تایوان به سرزمین اصلی متصل است. دیدگاه عمومی در سرزمین اصلی چین این است که اگر تایوان از جمهوری خلق چین جدا شود و توسط جامعه جهانی به رسمیت شناخته شود، هیچ رهبر چینی اجازه ماندن در قدرت را ندارد.

 

قانون ضد جدایی (انشعاب)  که در سال 2005 توسط بیجینگ تصویب و اتخاذ شد، با سه شرط به چین اجازه می دهد تا برای دفاع از استقلال  و انسجام  منطقه ای  به راه های نظامی یا دیگر اقدامات لازم متوسل شود: 1. جدایی نیروهای تایوان منجر به جدایی تایوان از چین شود، 2. رویدادی بزرگ همانند جدایی تایوان از چین روی دهد، 3. احتمالات الحاق مسالمت امیز تایوان کاملا از بین رود.

 

 

مترجم: محمد رجبعلی

 

 

 

منبع: https://www.csis.org/analysis/what-us-one-china-policy-and-why-does-it-matter

 

 

 

استفاده با ذکر منبع بالا مانع است 

 

 

شادی ارواح طیبه امام ، شهدا، شهدای مدافع حرم (شهدای اتش نشان) 

 

 

سلامتی و پیروزی رزمندگان جبه مقاومت

 

 

سلامتی و تعجیل در فرج اقا ، مولا و صاحب اختیارمون  ، مهدی قائم (عج) 

 

 

سلامتی نائب بر حق ایشان ، امام خامنه ای (مد ظله العالی) 

 

 

5 صلوات محمدی عنایت کنید