آخرین لایه پدافند هوایی

[TANK 48]

سامانه دفاعی کروتال
مقدمه :

پدافند هوایی را مى توان مفهومى چند لایه دانست. مهاجمى که وارد محدوده شبکه پدافند هوایى مى شود .نخست باید هواپیماهای جنگنده و سپس موشک هاى سطح به هواى میان برد را پشت سر بگذارد. حتى اگر ازاین مراحل هم بگذرد، پس از آن با سامانه هاى کوتاه برد، شامل موشک هایى با برد 15 کیلومتر و توپ هاى ضدهوایی
روبه رو خواهد شد. اما با پیدایش موشک هاى کروز کم پیدا و پرسرعت که توانایى مانوردهى بالایى دارند پدافند در مسافت های کوتاه (15 کیلومتر) یا خیلى کوتاه (چهار کیلومتر) به نگرانى اصلى سازندگان سامانه هاى پدافند هوایى تبدیل شده است. بنابراین به نظر مى رسد یک سامانه ى پدافند هوایى کارآمد و امروزى باید آمیزه اى
از توپ هاى خودکار و جنگ افزارهاى هدایت پذیر باشد .

دفاع آخر :

برد عملکرد موشک هاى پدافند هوایی وهمچنین سرعت واکنش آن ها براى درگیرى با اهداف هوایی محدود است. به عنوان مثال،موشک روسى 57-E-6 در سامانه پدافندهوایی متحرک پنتسیر Pantesir S1 دربرد کمتر از 10 کیلومترناکارآمد است . بنابراین موشک های سطح به هوا باید با جنگ افزارهای پدافندهوایى ساده تر آمیخته شوند تا شکاف موجود در بردهای کوتاه پر شود. براى نمونه به کارگیرى موشک های E657 در کنارتوپ 30 میلى مترى A-722 (مجهزبه سامانه کنترد آتش) توان نابودسازى اهداف تا برد 200 مترى را فراهم مى سازد. اگرچه پرنده هایى همچون هواپیماهای آمریکایى A-10 و Mil-28 روسى به گونه اى طراحى شده اند که برخى قسمت هاى آن ها در برابر گلوله هاى تا کالیبر 23 میلى مترى مقاوم هستند، اما بیش تر پرنده های تهاجم زمینى دنیا حتى در برابر گلوله هاى با کالیبر کمتر همچون کالیبر 12.7 میلى متری (کوچک ترین کالیبر جنگ افزارهاى پدافند هوایی) آسیب پذیرند. روشن است ، با افزایش کالیبر برد گلوله و قدرت تخریب آن بیش تر مى شود، اما زمان پرواز گلوله افزایش یافته و درنتیجه بر خطای هدف گیرى آن افزوده مى شود. یک گلوله استاندارد 35 میلى مترى اورلیکن 3000 متر را در 3/8 ثانیه مى پیماید، در حالى که گلوله هاى 127 میلى مترى ویژه نیروی دریایی برای پیمودن 9000 متر به 16 ثانیه زمان نیاز دارند. در این شرایط هواپیمایى که با سرعت 3000 متر در ثانیه پرواز میکنند در مدت زمان تعیین شده براى گلوله ی اول حدود یک کیلومتر و درمدت زمان حرکت گلوله دوم حدود 5 کیلومتر را خواهد پیمود . بنابراین نابودسازى هدف از چنین فاصله ای بعید به نظر مى رسد، مگر آنکه هدف با سرعت ثابت و در مسیر مستقیم پرواز کند.

سامانه دفاعی پانتزیر

موشک ها به کمک توپ ها می آیند :

مفهوم موشک سطح به هواى قابل حمل توسط نفر براى نخستین بار با طرح موشک ردآى RED EYE جنرال داینامیکس ارایه شد. اما سامانه موشکى سام-7 (استرلا) ساخت شرکت روسى کى بى إم KBM نخستین نمونه عملیاتى از این نوع سامانه ى موشکى بود. بر پایه اطلاعات پنتاگون تا ژانویه سال 1973 حدود 528 فروند سام7 در ویتنام شلیک شد که 35 هواپیما را سرنکون کرد. نمونه بهبود یافته این سامانه ی موشکى با نام استرلا2 ام با جستجوگر فروسرخ پیشرفته هنوز هم به طور گسترده استفاده مى شود.
محصول شرکت ریتون به نام استینگر و محصول شرکت کى بى ام با نام ایگلا نمایندگان نسل سوم موشکهاى پدافندهوایی دوش پرتاب هستند. هر دو موشک براى تشخیص هدف (از میان فریب دهنده ها) از هدایت با طول موج دوگانه استفاده میکنند. استینگر از بسامدهاى فروسرخ و فرابنفش کمک مى کیرد و ایگلا از دو بسامد در محدوده فروسرخ استفاده میکند.ایگلا ترکیبى بسیار جالبى دارد. بدنه آیرودینامیکى میخى شکل براى کاهش موج و گرمازایى گنبد حسگر موتورهاى جت پهلولى براى چرخش موشک در نخستین ثانیه پرواز و ایجاد زاویه حمله مناسب موتور پرواز ویژه اى که هنگام برخورد با هدف منفجرمى شود و نقش سرجنگى مکمل را بازى میکند به نحوى که مرگ آورى موشک را در برد هاى کمتر از 1.3 کیلومتر افزایش مى دهد همگی این عوامل موجب شده است که ایگلا با وجود ظاهر زمخت جنگ افزاری انعطاف پذیر و کارامد باشد .موشک هاى دوش پرتاب سلاحى به صرفه (از نظر اقتصادی) براى مقابله ى سربازان باحملات هوایى هستند. اما سرجنگى این موشک ها نمى تواند چندان بزرگ و حجیم باشد بنابراین برخى شرکت ها درنظردارند باتکمیل دو پرتابگر براى نصب بر روى یک سه پایه درزمین یا خودروهای سبک میزان مرگ آورى آن را افزایش دهند. استینگردوتایی محصول ریتون و جى گیت و محصول KBM ازآن جمله هستند. در هر دوى این سامانه ها تمهیداتى براى نصب دوربین هاىدید در شب اندیشیده شده تا توانایی درگیرى شبانه نیز داشته باشند.


در سامانه جى گیت امکان پرتاب هم زمان دو موشک وجود دارد، چراکه موشکها به گونه اى درون پرتابگر قرار داده مى شوند تا پس از پرتاببه یکدیکر برخورد نکنند.اما افزون بر سبکى سرعت موشک نیز در درگیرى با اهداف هوایی براى نیروهاى سبک نقش بسیار مهمى دارد. موشک هاى فراصوت به ویژه هنگام حملات ناگهانى بالگردهاى پیشرفته امروزى از اجزاى لازم یک شبکه پدافند هوایی به شمار مى روند. برخى عقیده دارند این گونه موشک ها باید داراى سامانه هدایت پرتوسوار لیزر باشند تامشکلات ناشى از فریب دهنده هاى فروسرخ و اخلال گرهایی که امروزه به طور گسترده در بالگردها کاربرد دارند حل شود.
موشک فراصوت استاراستریک که در سال 1997 در نیروى زمینى بریتانیا عملیاتى شد داراى هدایت پرتوسوار لیزر و سامانه جستجوگر فروسرخ پیشرفته ای است که بر روى زره یوش هاى استورمر 2 نیز نصب مى شود. البته ساخت نمونه سبکتر براى نصب بر روى خودروهای کوچکتر و حتى نمونه دوش پرتاب این موشک از جمله برنامه هاى شرکت سازنده بوده است.اما با افزایش شمار موشکهاى کروز، موشکهاى دوش پرتاب توانایی خود را در درگیرى با این سلاح ییشرفته از دست مى دهند مگر این که به تجهیزات پیشرفته قر هشدار سریع و سامانه هاى ردگیرى و شناسایی مجهز شوند که در آن صورت با افزایش قابل توجه وزن موشک مواجهیم. در این شرایط این نوع سامانه ها به عنوان موشک هاى دوش پرتاب شناخته نمى شوند. از جمله این سامانه ها، موشک آربى اس- 390 محصول شرکت بوفورز است. این سامانه دو موشک 27.5 کیلوگرمى ام کا 52 مورد استفاده در سامانه آربى اس 7 را حمل میکند. براى حمل هر واحد شلیک آربى اس90 به یک کامیون حامل نیازاست که یکی از آن ها رادارجستجوگر و ردگیر را براى سامانه کنترلآتش( که از دور به وسیله کاربر کنترل مى شود) جابه جا میکند و دیگرى به عنوان وسیله پشتیبان عمل مى نماید.علاوه بر آربى اس- 90، مى توان به سامانه ى موشکى میسترال اشاره کرد.

سامانه دفاعی دریاپایه سی ولف

این سامانه (محصول ماتراداینامیکس) رامى توان ییشرو در سامانه هاى پدافند هوایى کوتاه برد دنیا دانست. بش از 15000 فروند از این موشک از سوى 35 نیروى مختلف در 23 کشور سفارش داده شده است. میسترال نمونه هاى بسیارى دارد: نمونه قابل حمل توسط انسان نمونه دوتایى اطلس براى استفاده از پرتابگرهاى زمینى یاوسایل نقلیه سبک (با توانالى شلیک در حال حرکت) نمونه نصب شده بر روى برجک براى زره پوش ها نمونه دوتایی سیمباد سه تایی سیگما و شش تایى سادرال براى سامانه هاى دریاپایه. به سامانه ى میسترال به ویژه نمونه قابل حمل توسط انسان مى توان بخشى به نام پست جهت یابى میسترال متصل نمود که به اندازه جعبه کفش است. این جعبه به یک مرکز فرماندهى وصل شده و با ارسال یک علامت صوتى به کاربر جهت هدف را نشان مى دهد (اگر کاربر سامانه را در جهت هدف قرار دهد صدا بیش تر مى شود).
موشک رم جنگ افزار پدافند هوایى دریا پایه است. رم از موشک سایدویندر برگرفته شده و شرکت ریتون با همکارى کنسرسیوم آلمانى بى جى تى آن را براى نیروى دریایى آمریکا و آلمان تکمیل کرده است. نمونه نخست این موشک داراى هدایت میانه مسیر راداری غیرفعال براى درگیرى با موشکهاى ضد کشتى است که برای افزایش دقت در مرحله نهاییبه آشیانه یاب فروسرخ غیرفعال مجهز است. این موشک توانست به نرخ کشتار 95 درصد دست یابد اما نکته جالب اینجا بود که 85درصد پرتاب ها به برخورد مستقیم با هدف انجامیدند. نمونه تکمیل شده این موشک با نام بلاک- 1 داراى یک جستجوگرفروسرخ به سازی شده است تا میزان وابستگى به آشیانه یابى رادارى غیرفعال کاهش یابد. این جستجوگر، یک آرایه ى پردازش تصویر فروسرخ 80 عنصرى دارد که هدایت فروسرخ همه سویه را تامین مى کند. این سامانه توانایى پرتاب یک موشک در هر سه ثانیه و نابودسازى 10تا 20 هدف را دارد. قرار بود از پرتابگر این موشک در کنار توپ گاتلینگ در سامانه فالانکس استفاده شود. نمونه بلاک-2 دارای موتورهایى با رانش دو برابر است که برد و توانایى آن را براى رویارویى با اهداف مانوردهنده افزایش مى دهد.

سامانه دفاعی RBS-70

رقباى شرقى :

تغییر موشک های ضدتانک و به کارکیرى آن ها در نقش پدافند هوایى، خط مشى روسیه ( به ویژه براى رویارویی
با بالگرد ها) است. براى نمونه، موشک آتاکا محصول کى بى ام که یک موشک هوا به سطح ضدزره به شمار مى رود به عنوان یک سامانه دریاپایه براى رویارویى با بالگردها و هدف هاى سطحى نیز ارایه شده است. کى بى ام سامانه خریزانتیما را برای نقش پدافند هوایی نیز ارایه است. این موشک را مى توان هم با هدایت رادارى خودکار و هم با هدایت موج سوار لیزرى نیمه خودکار بر ضد زره پوش ها و بالگردها به کار کرفت. این سامانه روى شاسی بی ام پی 3 سوار شده است و د اراى رادار موج میلى مترى پرتابگر موشک دوتایی و سامانه بارگذاری خودکار است. بى ام پی 3 توانایی حمل 15 موشک را دارد.لازم به ذکر است که شوروی پیشین دو سامانه سوار برخودرو ( بر پایه موشک هاى آشیانه یاب فروسرخ دوش پرتاب) را نیز تکمیل کرده است. سامانه ی استرلا1 ( محصول دفتر طراحى نیدلمن که از پرتابگرهاى چهارتایى سوار بر خودرو پرتاب مى شد و در سال 1965 وارد خدمت شد) و سامانه پداافند هوایی 9K35 با چهار موشک آماده شلیک سام 13 سوار بر خودرو که در سال 1974 ارایه شد.
کى بى ام نمونه دریاپایه و زمین پایه سامانه هاى پدافند هوایی را تکمیل کرده است که از موشکهاى سام 19 به همرآه توپ با نواخت تیربالا استفاده میکنند. نمونه ضد هواپیماى تانکوسکا ام 1 سوار بر خودرو جایکزین شیلکا, استرلا1 و 10M3 روسیه شده است. برجک این سامانه هشت موشک (دو برابر نمونه ابتدایی) را در کنار دو توپ 30 میلى متری دو لول 2A8 با نواخت تیر کلى 5000 گلوله در دقیقه رادارهاى مراقبت و ردیابى و سامانه ردیابى اپترونیک به کار مى کیرد. در واقع مى توان گفت تانگوسکا شکاف بین ایگلا و تور ام 1 را پر میکند . شرکت آنتى، همواره در زمینه سامانه هوایی پدافند هوایى منطقه نبرد فعالیت داشته است .سامانه Osa-AKM این شرکت در سال 1973 وارد خدمت شد و نخستین سامانه پدافند موامحا متحرک بود که رادار را با خود حمل میکرد. این سامانه در برگیرنده شش موشک آماده شلیک سام 8 یک رادار ردیاب و سامانه هدایت بود. تورام 1 از دیگر سامانه هاى شرکت آنتى است. این سامانه بر روى خودروهاى رزمى سوار میشود و داراى یک رادار مراقبت، یک رادار ردیاب و یک حسگر ردیاب قلویزیونى هدف براى پشتیبانى است و موشک ها به طور عمودی پرتاب مى شوند .

تحرک پذیرى :

عمده خط مشى نیروهاى ناتو بر اساس سوار کردن سامانه هاى پدافند هوایی روی وسایل نقلیه استوار نیست، بلکه از روش جابه جایی هوای سامانه بهره مى برد. سامانه ى موشکى راپیر محصول ماترا داینامیکس از بارزترین نمونه هاى این نگرش است که روى خودرو نصب نشده است. این سامانه را مى توان به آسانى با هواپیماى سى-.13 یا بالکردهاى سنگین جابه جا نمود. هر دو سامانه موشکى کروتال ان جى محصول تامسون و رولند محصول یورو میسیل( که مى توانند موشک هاى فراصوت وى تى 1 را پرتاب کنند) در اصل برای زره پوش هاى جنگى تکمیل شدند، اما نمونه کششى و زمین پایه آن ها نیز براى نیروهاى واکش سریع ساخته شده است. رولند در سه نمونه ساخته شده است. نمونه سوار بر شاسى اى ام ایکس30 براى نیروى زمینى فرانسه نمونه سوار بر شاسى ماردر براى نیروى زمینى آلمان و نمونه سوار بر کامیون براى نیروى هوایی آلمان. در نمونه رولند3 یک سامانه کنترل و نمایش بهینه شده فرو سرخ براى عملیات غیرفعال نیز افزوده شده است. در کروتال ان جى (برعکس نمونه ابتداى کروتال) تمامى حسگرها با واحد شلیک در یکجا جمع شده اند. فرانسه و فنلاند از نخستین خریداران این سامانه بودند.سامانه های اف ام 80 و نمونه توانمندتر اف ام90 ساخت چین نیز مانند نمونه ابتدایی کروتاد داراى رادار مراقبت و واحد فرماندهى جدا از یکدیکربودند. این دو سامانه نمونه کششى و خودکششى دارند.

سامانه دفاعی میسترال

اى دتس از دیگر سامانه هاى پدافندهوایی است که از آغاز براى سوار شدن روی زره پوش هاى جنگى تکمیل شده است. اى دتس داراى سامانه هدایت موج سوار است و مى توان از آن براى دفاع در برابر تانک ها نیز استفاده کرد. کانادا، ایالات متحده و تایلند از جمله مشتریان این سامانه زمین پایه بوده اند.آمرام زمینى از دیگر سامانه هاى پدافندهوایی تحرک یذیر است. این سامانه در برگیرنده ینج فروند تغییریافته موشک هوا به هوای آمرام است که روى خودروی چندمنظوره هاموى حمل و پرتاب مى شوند. ری تیان سیستمز این سامانه را با کمک هوانیروز آمریکا و فرماندهى سامانه هاى سپاه تفنگداران و فرماندهى موشکى این کشور تکمیل کرده است.

دریا پایه هاى عمود پرتاب :

برتری سامانه هاى عمود پرتاب براى دفاع از کشتى ها در آن است که پوششى 360 درجه فراهم میکنند. موشک سى ولف محصول ماترا داینامیکس از جمله این سامانه ها است. گثفته مى شود این موشک توانایی رویارویی با موشکهاى سینه مال با سرعت دو ماخ را دارد. نیروى دریایى سلطنتى انگلستان و مالزى از کاربران این موشک هستند. باراک-1ا نیز از دیگر نمونه هاى عمود پرتاب است که ادعاى کارامد بودن در برابر موشکهای سى اسکیمینگ مافوق صوت را دارد. این موشک به طور مشترک بوسیله صنایع هواپیماى اسراییل و شرکت رافال تکمیل شده است و گفته مى شود در نیروى دریایی رژیم صهیونیستى و شیلى به کار گرفته مى شود. باراک- 1 بردی برابر 10 کیلومتر دارد.
موشک عمود پرتاب میکا از دیگر عمودپرتاب هاى ماترا داینامیکس است. گفته مى شود این موشک نخستین سامانه پدافند هواى کوتاه برد است که توانایى شلیک در تمام شرایط آب و هوایی و در پوشش 360 درجه در برابر حملات هواى چندگانه با هواییما و موشکهاى ضدکشتى و ضد سطح را فراهم میکند. در برابر اقدامات جنگ الکترونی آسیب پذیر نیست. تغییردهنده هاى راستاى رانش و امکان گزینش هدایت فروسرخ غیرفعال یا راداری فعال از ویژگى هاى موشک عمود پرتاب میکا است. این موشک که از پرتابکرهاى 8 تایی یا 16 تایی سی ولف نیز پرتاب میشود.موشک عمود پرتاب میکا مى تواند شکاف موجود میان سامانه کوتاه برد میسترال و نمونه هاى عمود پرتاب میانبرد و موشک استر15 را پر کند.

سامانه دفاعی راپیر

نتیجه گیرى :

توپ ها و موشکهای پدافند هوادى کوتاه برد روزبه روز یک دیگر نزدیکتر مى شوند. به کارگیرى این سامانه ها در کنار یکدیگر و افزودن ویژگى هاى دقت و تحرک پذیرى مى تواند آخرین حلقه زنجیره پدافند هوایی را به حلقه اى محکم تبدیل کند که عبور از آن برای دشمن چندان آسان نباشد. اما باید این موضوع را نیز در نظر داشت که براى فرار هواپیماها و موشک ها و بالگردها از دست سامانه هاى پدافند هوایی کوتاه برد نیز تسهیلاتى اندیشیده خواهد شد. بنابراین در این تقابل دایمى باید منتظر ماند و دید پیروزى با کدام طرف خواهد بود.
منبع مجله هوايي

[SAEID 2,829]

مطلب جالبی بود. در حال حاضر بهترین پدافند کوتاه برد تور ام1 میباشد.

[TANK 48]

ممنون دوستان در ظاهر خيلي علا قمند به بحث هاي تخصصي هستند ولي فكر كنم در باطن اين جور نباشه و در بحثهاي تخصصي شركت نمي كنن و بحثهاي تخصصي هميشه كم بيننيده است ودر خواستشان را در باره مطالب تخصصي يك جور مطرح كردن خودشون مي بينم وگر نه اين همه مطلب تخصصي در آرشيو داريم مي توانندسري بزنن وبحثها را فعال كنند منم با نظر سعيد موافقم اما يه نظر كلي دارم كه كلا سيستمهاي پدافند روسي از مدلهاي مشابه بهتر هستند

[DeAtH-EaGlE 14]

ممنون
دوستان در ظاهر خيلي علا قمند به بحث هاي تخصصي هستند ولي فكر كنم در باطن اين جور نباشه و در بحثهاي تخصصي شركت نمي كنن
و بحثهاي تخصصي هميشه كم بيننيده است ودر خواستشان را در باره مطالب تخصصي يك جور مطرح كردن خودشون مي بينم وگر نه اين همه مطلب تخصصي در آرشيو داريم مي توانندسري بزنن وبحثها را فعال كنند

منم با نظر سعيد موافقم اما يه نظر كلي دارم كه كلا سيستمهاي پدافند روسي از مدلهاي مشابه بهتر هستند

البته بايد بگم اين نظر در سال 2008 و با نصب اولين سيستمهاي KEI (رهگير انرژي جنبشي) كه يك سيستم پدافند دوربرد عمود پرتاب و براي مقابله با موشكهاي بالستيك ميانبرد و بلند برد در تمام فازهاي پروازي است و در زمين يا دريا نصب ميشود عوض ميشه :?
سيستمهاي راداري دريا و زمين پايه و همجنين رديابهاي فضا پايه وظيفه هدايت اين موشكها رو دارند.
امكان نابودي بسيار بالاست.
براي پدافند كوتاه برد هم من سيستم thel يا talon گرومن و BAE system رو ترجيح ميدم با توجه به اينكه تا حالا تمام آزمايشاتشون موفقيت آميز بوده و دارن عملياتي ميشن. چون دقيقتر ،سريعتر و كم هزينه ترند.

تصاويري از سيستم KEI :





تصاويري از THEL و Talon

[djmerikhi 2]

بنده هم با نظرDeAtH-EaGlE موافقم در صورت عملياتي شدن سيستمهاي thel يا talon گرومن و يا BAE system در صورتي كه روسها چيزي معادل اونها را عرضه نكنند غربيها حداقل 4 الي 5 سال جلو مي افتند . تا جايي كه بنده مطلعم تا بحال در شرق و روسيه سيستمي كه بتواند گلوله هاي توپ را رهگيري و منهدم كند توليد نشده است و حتي طرحي نيز حداقل براي ساخت آن رو نشده در صورتي كه در سيستمهاي مورد اشاره بالا ( توي فيلم كه دوستان در قسمت شرح سيستم گذاشتند تست ميشه ) گلوله هاي توپخانه هم هدف گيري ميشوند و با توجه به سرعت بالاي شارژ سيستم قابليت هدف گيري و ضربه زدن آن نيز از موشك سريعتر مي باشد . :?

[TANK 48]

در مورد رهگيري گلوله توپ فكر كنم يه كم بزرگ نمايي مي كنن :?