در مورد روسیه اصولا با فرض اطلاع روسیه حتی تصور نکنید روابط ممتاز روسیه با اصراعیل به خاطر این موارد باعث همکاری روسها با حزب الله بشه مثلا در اطلاع دادن یا ندادن.   بعد اینکه اصولا معمولا این بمباران ها توسط مهمات دورایستا انجام میشه و احتمالا پرنده های اصراعیلی در اون موقعیتی که ایتبار بمب ها را رها کردند (مثلا بر فراز لبنان یا نزدیکی مرزهای مشترک ) بارها و در روزهای مختلف حضور داشتند و حضورشون هم طبیعی بوده و تنها یک بار میشه که مثلا از موقعیت استفاده میکنند و ناگهانی حمله ای را ترتیب میدند که مثلا با شلیک همراه هست.   یک نکته هم در رابطه با جمع آوری اطلاعات هست که بعید میدونم موقعیت قنطار توسط پهپاد شاید رصد شده باشه احتمالا انبوه جاسوسان و مزدوران چه در بین مردم عادی و شاید مسئولان حتی اینبار هم باعث این ضربه شده.   در رابطه با قنطار هم موقع اون عملیات 16 سال فکر کنم داشت تنها. این که قنطار گروگان ها را کشت ( بیشتر هم توجهات را این رژیم کودک کش جالبه به سمت همون کودک کشته شده برد و مظلوم نمایی های انچنانی کرد ) یا مثلا توسط گلوله های خودی در هنگام رهاییشون کشته شدند (یادمون نرفته که دستور العمل واضح "اسیر دادید چنان منطقه را بکوبید که اسیر و ماسور! با هم فنا شن! ) هیچگاه شاید آشکار نشه ولی همه میدونیم برای این رژیم جانی بالفطره این ها تمام بهانست. در این بین غیر از قنطار هفت هشت نفر دیگه هم کشته شدند.

   پاسخ و شل گرفتن ما خصوصا در بحث هسته ای قابل تامل هست ولی درنظر بگیریم این رژیم از چه موقعیت هایی سوء استفاده میکنه. کلا از فاز سازمان های بین المللی که هیچ از سازمان های منطقه ای و حتی محکومیت های کشوری هم باید بیرون بیایم. میمونه پاسخ سخت و نرم! سخت که موشکه نهایتا و جنگی فراگیر قطعا اون هم در برابر جهانی که ترور بوسیله ی پاکستانی تبارها و عربستانی تبارها را که دستور ترور را از عربستان و ترکیه گرفتند با تحریم سفر به ایران پاسخ میده!! دو پاسخ نرم که همانا ترور هست که خب از بعد هوایی ما همسایه ی اصراعیل نیستیم شیوه ی ترور خود این وحوش را نمیشه به کار برد و تجهیزات هم به کنار. در کشورهای غربی هم که سیستم اطلاعاتی طبیعتا اگر حضور هم داره تنگناهای جدی داره. در کشورهای منطقه و اسلامی هم که ما حضور داشته باشیم یا اینها نیستند یا اگر باشند قطعا با حواس 150 درصد هستند! میمونه ترور مثلا موشکی خاص حزب الله اینبار به جای ترور زرهی! مثلا هر چند بسیار بسیار دشوار ولی حمله ی دقیق به یک مکان خاص با آدم یا آدم هایی خاص بنا بر اطلاعات قبلی اون هم اگر منجر به کشته شدن بشه. واضحه که خود این امر احتمالا میتونه منجر به جنگی فراگیر هم بشه اگر حتی یک موشک باشه حالا اگر بر فرض چند موشک برای موفقیت بیشتر عملیات شلیک بشه که ریسک هم بالاتر میره و یا اینکه منتظر نشستن برای موقعیت بهتر که بنا بر دلایل متعدد بارها ذکر شده و اصولا سیستم قوی و در همکاری اطلاعاتی این رژیم با سایر کشورها بسیار سخت شاید گیر بیاد.   آیا راه عملی دیگه ای برای پاسخ هست؟

  معلوم نیست این وحشی منطقه از خوشی زیاد و مستی اوضاع منطقه به کامش هست اینطور ترکتازی میکنه یا واقعا این هم طبق برنامه های پیشین و حساب شدش هست. اگر فرض بگیریم مثلا قطعنامه جدید در رابطه با سوریه جدی بوده احتمالا در صورت صحت فرض دوم یا خواسته با واکنش حزب الله و در نتیجه مشتعل کردن منطقه اوضاع را مثل سابق پیش ببره یا اینکه از فرصت های باقی مونده اوضاع جنگی ماهی های بیشتری صید کنه.   تصور اینکه از تهران و دبی و دمشق و احتمالا بسیاری نقاط دیگه و در خفا و بدون اعلام عمومی برای مردم مثلا، به اصطلاح دولتی به این راحتی دست به ترور میزنه و هیچ راهی هم برای جلوگیری ازش نیست واقعا به خاطر مکرر گفته شده هایی چون حمایت بی قید و شرط جهانی ازش، حمایت موثر سازمان ها به خاطر پشت گرمیش به قدرت ها، دسترسی به منابع نامحدود اطلاعاتی و نظامی و تکنولوژیک و در نهایت دسترسی آزادانش به منابع انسانی از پاسپورت و شهروند اروپایی بگیر تا مزدور و جاسوس ایرانی و سوری و عربی و فلسطینی و با تهدید و تطمیع های متفاوت قابل اراده براش دیگه چیز عجیبی نیست. مثل جنگلی است که شکارچی ای را مجهز به انواع سگ و سلاح رها کردنش تا هر موجود زنده ای که ازش خوشش نمیاد یا در برابرش ایستاده را خلاص کنه.   به نظرم یک بار در مورد سوریه گفتم، جنگ برای ما و مقاومت اون هم در این بازه ی زمانی یعنی فاجعه ولی گاهی عدم واکنش به برخی محرک ها حتی با علم به اینکه یک تلست شاید خودش به یک فاجعه تبدیل بشه. تصمیم سختی است قطعا ... وقتی هیچ راه دیگه ای برای جلوگیری از این توحش نیست.   پ ن : اگر بیانیه منتسب به حزب الله در ایرنا کامل و صحیح ترجمه شده باشه به نظر پاسخی در کار نخواهد بود. عنوان شده سمیر قنطار در یک ساختمان به همراه شهروندان سوری دیگه ای که در اون ساکن بودند به شهادت رسیدند. توسط بمباران جنگنده های اصراعیلی. یا این خبر حقیقت داره یا خیر. ولی باز قنطار نمیدونم به طور رسمی عضو حزب الله بود یا خیر و حتی اگر در منزل مسکونیش در دمشق به شهادت رسیده باشه پاسخی میطلبه. هر چند پاسخ حزب الله به ترور جهاد با وسع حزب الله شجاعانه بود ولی کاملا روشن ناکافی بود خصوصا از سمت ایران.   از حزب الله واقعا انتظاری نیست. در تنگنای مالی و سیاسی و نفراتی و درگیر جنگ داخلی و خارجی و اون هم با کمک های محدود یک کشور در مضیقه؛ اون هم در برابر دولتی که نه، جهانی از عرب و اروپایی و امریکایی و حتی روسی!!! بگیر تا لاتین و افریقایی اون هم تا بن دندان مسلح به همه چیز ( حمایت، تسلیحات، نفرات و ... ) هر حرکتی در حد پاسخ کافی به این اقدام یک نوع انتحاره. ( چون پاسخ ها به خاطر توان محدود، محدود به موشک باران هست در نهایت و درگیری در یک جنگ شوخی از حیث امکانات اون هم در شرایط فعلی ) تنها میمونه ایران که البته ما هم تنوع پاسخی نداریم ولی آیا میشه به این بازی کثیف ایالات متحده و اصراقیل! ادامه داد؟

  عذر می خوام برای عدم حفظ عفت کلام ولی اینکه بخواهی چنین "نجاستی" را با این ترفندهای قطری، رفقایی! تطهیر کنی، اون هم چنین حیوان وحشی صفتی که با ساده ترین سرچ ها عمق و میزان جنایتش برای هر مشتاق! "تروریست میانه رو" یی هم حتی معلومه از اون کارهاست که خودش نشون میده حامیان امثال این وحوش بی مقدار از خودشون وحشی ترن. تنها نمادهای مدرن قدرت و ثروت هست که عریانی حاصل از این مغز حیوانی و تن شیطانیشون را پوشونده. (با عذرخواهی از تمام حیوانات اون هم واقعی، چون به میزان شعور و عقل باید توحش را سنجید)

این تجمعات در هوای آزاد تحت حکومت تاو در نهایت همه را دق میده! خاکریزی، دیواری، مانعی دیدی. راستش به نظر میرسه واقعا سوراخ های موش منتهی به تونل های مسلحین به تعداد و درجاهایی هست که نیروها فکرش را هم نمی کنند در تیررس تاو باشند والا تکرار یک اشتباه این همه منطقی نیست.

  از این بارزانی ها و اقلیم فعلی هر حرکت ضد ایرانی ای بر میاد. با سابقه ی متعدد خیانت به صداقت و کمک هایی که بهشون شده و دیکتاتوری قدرت و شهوتی که بهش دارند به نظرم حتی به خود کردها در ترکیه هم خیانت های جدی ای در سر دارند.   اول اینکه ترکیه به وضوح به نظرم برای ضربه به عراق به عنوان متعهد ایران که اصلا به مذاقش خوش نمیاد شاید بر خلاف تصورات راضی به تشکیل کشور کردی توسط اقلیم بشه. از یک طرف تمام دخالت هاش رنگ خزش در این منطقه را داره و در ضمن با حس عطش اقلیم به قدرت و درک این نکته از سوی اقلیم که از ایران ناامید هست برای همراهی با تجزیه ی عراق و بعد از تجزیه تنها راه درآمدزاییش و دستیابی به دنیای بیرون ترکیه است، اقلیمی در راستای سیاست های خودش شکل میده (کشوری مستعمره گون به خاطر نیازهای اقتصادیش به ترکیه) و از این راه از همراهی و خیانت های بارزانی ها به کردهای خودش استفاده میکنه و حتی شاید در ازای کم کردن شر کردهای سوری، با الحاق اون ها حتی به کشوری که متعهد بشه کاری به طرف ترکی نداشته باشه و در عوض حمایت هایی برای دست اندازی به طرف ایرانی داشته باشه موافقت کنه.   هرچند سیاست خیلی متهورانه و ریسک داری! هست از سمت ترکیه این هدف ولی با برنامه های گسترده ی ترکیه برای بسط نفوذ و قدرتش در منطقه به نظرم "عجیب" ، عجیب نیست.

  سخنگوی ترک، وزارت امور خارجه را خطاب قرار داده در حالیکه وزارت امور خارجه چیزی را از مکالمه تکذیب نکرد. رسانه ها خبرهای مبهمی رفتند بنا به ذات "منبع خبری ناشناس"   نکته اینجاست برخی اظهارات مثل اظهارات یکی از مشاورین و همچنین عدم پاسخ به اینگونه اظهارات ترک ها (اردوغان) و خبرهایی چون مثلا افزایش صادرات گاز به ترکیه در این روزها و رفتارهای اینچنینی خصوصا اگر از سمت دولت رخ بده قطعا سیگنال بدی به طرف روسی میفرسته. حداقلش اینه که حس کنند دولت ایران با بخش نظامیش هماهنگ نیست و هر کی داره ساز خودش را میزنه و بهتره به یاد داشته باشیم ترکیه به عنوان رقیب حتی اگر سوریه ای هم در کار نبود از هر اهرمی برای ضربه و فشار به ایران استفاده می کرد و یکی از بزرگترین "خنجر از پشت هاش" هم دخالت مستقیم و غیر مستقیم حتی نظامی برای سرنگونی و مصادره به مطلوب حیات خلوت باسابقه ی ایران در منطقه بود که هزینه هایی که به ما تحمیل کرد چیزی فراتر از "هزینه" بود. حالا که فرصتی پیش اومده ما لااقل برای بقای خودمون از فشار این رقیب به ظاهر دوست ولی در رقابت دشمن ( که منافع دو جانبه ای هم داریم همچنان با هم )، بوسیله ی روسیه کم کنیم جای اعمال سیاست "تنش" صفر!! یا دیپلماسی لبخند در باطن! (ظاهر قهقهه هم باشه مشکلی نیست) احتمالا به خاطر برخی منافع اقتصادی برای حفظ پرستیژ قبل از انتخابات نیست. (احتمال)   از دولت انتظار میره همونطور که در ظاهر گاهی مواضع مناسبی (شخص آقای روحانی که موضع خوبی گرفتند در اون جلسه ی هیئت دولت و برعکس متاسفانه وزارت امور خارجه چه در مورد حوادث آذربایجان و چه ترکیه موضع مناسبی نداشته)  میگیره در باطن هم همینطور باشه.

  جنایتی! که بشار اسد در حق این بی گناهان آزادی خواه! که از اونور دنیا بلند شدند توسط اتوبان سلطان رجب! منتقل شدن به سوریه تا تنها حقشون که همانا رسیدن آب های مدیترانه ای سواحل لاذقیست به دست بیارن را تاریخ نخواهد بخشید. یکی نیست بگه بشار تو چه کاره ای در سوریه(!) که یک توریست تروریست! را که تنها برای کمک به برادرانش مایل ها سفر کرده و مرزهای آزاد! را پشت سر گذاشته از شنا در ساحل مدیترانه ای بخش سوریش و نه ترکیش محروم کنی؟!

یک نکته ی حساس و ظریف هست به نظرم در رابطه تفکیک نظامی با غیرنظامی که البته قابلیت سوء استفاده ی شدیدی داره و در رابطه با اون به یک قضاوت قطعی نمیشه رسید ولی:   در مستندی مردی که از موصل فرار کرده بود مصاحبه می کرد و در حیرت میگفت: همسایگانی که تا دیروز باهاشون زندگی می کردیم، خرید و فروش می کردیم و حتی نسبت های فامیلی برقرار کرده بودیم بعد از ورود داعش برخی زنانشون به شادی و هلهله پرداختند و برخیشون به شخصه نیروهای داعشی را راهنمایی می کردند و می گفتند مثلا فلان خانه، محل زندگی یک شیعه است و همکاری های از این قبیل ( اون هم با توجه به صحبت ها و برداشتی که میشد نه با فشار و بعد از ورود داعش و چه و چه، در همون ابتدا و در استقبال از ورود داعش و ... )   باید در تفکیک نظامی و غیرنظامی و همکار نظامی دقت زیادی کرد اصولا!

  اتفاقا به نظرم به شکل یک توطئه مجوزی را برای دولت اردوغان با اینگونه اخبار خواهان بدست آوردن هست برای تسلیح تروریست های تحت نفوذ ترکیه چه ترکمن و چه ارتش آژاد و النصره برای سلاح بیشتر یا حتی دوش پرتاب.

  این ادبیات آگاهانه در برابر ادبیاتی است که غرب در میانه رو خواندن همه تروریست های دیگه سوریه به کار میگیره. یعنی وقتی غرب همه ی تروریست های سوری را به غلطی آشکار و واضح و با نیتی بهره بردارانه "میانه رو" میخونه و با این نامگذاری ازشون حمایت میکنه، پوتین هم تمام تروریستها را "داعش" خطاب میکنه تا نیت خودش مبنی بر حمله را موجه (از نظر غرب) جلوه بده.

  متاسفانه در شرایط زمانی نامناسبی هست. افزوده شدن نیروی انسانی به ادلب در نتیجه احتمالا جبهه ی جنوب حلب کار را برای ما سخت تر میکنه

  جالبه خود این قبیل فیلم ها نشون میده که اردوغان دروغ گوی قهار بی شرمی هست. تقریبا بیشتر افراد، مسلحینی هستند که مثلا حتی شیوه ی تکبیر گفتنشون دقیقا مشابه بنیادگراها در سایر نقاط آلوده به تروریسم اردوغانی در سوریست. مضاف بر اینکه اگر گذرگاه مرزی است که رسما کنترل و لجستیک عظیم تروریستی برقراره مشخصا!

باید اعتراضات داخلی افکار عمومی روس و فشارهای رسانه ای و تبلیغاتی و حتی شاید اقتصادی را هم در نظر گرفت. همین حالا هم روس ها با مجبور بودن به اسکورت بمب افکن ها هم هزینه هاشون افزایش پیدا میکنه و هم تعداد پروازهاشون شاید کم بشه. به هر حال همین که روس ها در بحث تهاجمات و پشتیبانیشون عقب ننشینند خودش برای ما خوبه هر چند این اردوغانی که من میبینم با توجه به اینکه شاید تا مدتی سر جاش بشینه از بعد نظامی مستقیم علیه روسیه ولی باز فشارها را با پیشروی احتمالی ارتش سوریه افزایش خواهد داد به طرق مختلف. باید دید روسیه تا کی مقاومت میکنه.

  تو اون لحظات هیجانی که هر کس اسلحه دسته اش هست و به نظرشون با شلیک به خلبانان سهمی در ساقط کردن جنگنده ایفا میکنه نمیشه کاری کرد. مضاف بر اینکه بیشترشون هم جاهلانی هستند که توسط ترکیه مسلح شدند.

  به نظرم میشه تحلیل کرد. تصاویری مشخص از ماهواره های روسی از جنگنده روسی در حین اصابت داخل خاک سوریه به نظر منتشر کردند. اصابت را فکر کنم خود ترک ها قبول دارند داخل خاک سوریه بوده ولی بحث نقض همونطور که در پست ها بود در اون نوار مرزی و شکل خاص پیش آمدگی در حد شاید چند ده ثانیه اجتناب ناپذیر بوده اگر اتفاق افتاده باشه. به هر حال عملیات در نوار مرزی است. ( پوتین گفته طبق اطلاعات هواپیما در فاصله ی یک کیلومتری مرز مورد حمله و در فاصله ی چهار کیلومتری مورد اصابت قرار گرفته ) / بیشتر شبیه همون کمین هوایی پرنده های ترک بوده چون اطمینان داشتند در مسیر از اون نقطه میگذره تا کارشون را توجیه کنند در صورتی که واقعا گذشته باشه. این با نقضی که مدت دار و ادامه دار باشه فرق میکنه / خود نقشه ی ترک هم نشون میده که عبوری رخ داده و نه حضوری!  

این هم تحلیلی که عقیده داره روس ها نه تنها هیچ کاری نمیکنن بلکه محتاط تر هم میشن و حتی شاید فشار ترکیه بر ایجاد شاخه ای از ترکمن ها برای برآورده کردن خواسته هاش در شمال سوریه و اظهارات جدید امریکا مبنی بر به رسمیت شناختن معارضین ترکمنی در سوریه در این راستا را هم مجبور به تن دادن بشند با همین احتیاط.     فارس

روسیه فقط همین که حملات را به شدت افزایش بده ( قطعا سرنگون کردن یک جنگنده ی دیگه روسی به بهانه ی چهار اینچ! نفوذ اون هم به قسمتی که مثل یک نوار باریکه در سوریه پیشروی کرده به همین راحتی ها هم نخواهد بود اینبار ) و کمک کنه با کمک های بیشتر ارتش شمال را تا مرزهای ترکیه پاکسازی کنه به نظرم خودش قدم موثری ضد ترکیه هست. یعنی هم پوشش هوایی را افزایش بده و هم آتشبارهای مناسب زمینی بیشتری اعم از توس و تووپخانه در اختیار ارتش سوری بزاره تا تکلیف لاذقیه هر چه زودتر مشخص بشه.

  تروریست های اون مناطق تلویحا به اذعان خود منابع دولتی ترک همشون تحت فرامین ترکیه هستند. علاوه بر چچنی ها و ازبک ها که ترکیه به اسم کمک به ترکمن ها به اون مناطق اعزام کرده، نرکمن های مسلح هم با گروه هایی نظیر سلطان فلان و سلطان بهمان با لجستیک اعلامی و مستقیم ترکیه دارند میجنگند. تحویل دادن یا ندادن خلبان ها هم به ترکیه بستگی داره که به نظرم تحویل خواهد داد چون قدم خودش را برداشته و نیازی به تحریک بیشتر روس ها نیست..

  فرقی نمیکنه. وقتی داریم با هم میجنگیم کم شدن نیروی سوری و عراقی و لبنانی با ایرانی تفاوتی نمیکنه. اونجا هم که با هم عملیات میکنیم و فقط نکته اینجا همونطور که برخی تحلیلگرا هم میگن اگر سوری هایی باشند که به حرف مثلا فرماندهان میدانی ایرانی یا لبنانی گوش نمیدند و اصول را رعایت نمیکنند نمیشه کار را به آشوب و تنش کشوند و چاره ای نیست و خودشون باید درس بگیرند ولی اگر از خودمون هستند که باید بازیگوشی! یا اهمال کاری را چه فرمانده و چه سرباز کنار بزارند و حواسشون جمع باشه.   ولی نکته ای که هست چون بخش رسانه ای جبهه ی خودی تقریبا غیر فعال هست و بخش رسانه ای جبهه ی مقابل هوشمند و فعال باید شرایط را دید. از فیلم هایی که منتشر میشن ( قطعا انتخاب شده از بین ده ها فیلم و تدوین شده ) نمیشه نتیجه ی قطعی گرفت ولی به هر حال برخی اشتباهات هم خیلی مشهوده. اگر "تاو" را در ذهن ها دوستان یک اسلحه تک تیرانداز ارزان! که باهاش از فاصله چهار پنج کیلومتری راحت مورد اصابت قرار میدن هر جنبنده ای را ( نه فقط اتومبیل و زرهی دیگه ) فرض نکنند از این به بعد، قطعا گویا خطر قرار گرفتن در چند متری دشمنی که با کلاش  بی خبر نشانشون رفته و دستش برای شلیک بازه را به جان میخرن. تک تیراندازها را مدتی طول کشید تا جدی گرفتند، تاو هم تک تیراندازه جدیده تروریستهاست که باید جدی گرفته بشه اون هم نه برای زرهی دیگه بلکه برای نفر حتی تک!

تحلیل های مسعود اسداللهی بد نیست. چون مدت زیادی در لبنان خصوصا زندگی کرده و کمی واقع بین تر هست میشه لااقل نگاهی انداخت بهشون. در مورد دیدار سردار سلیمانی با پوتین هم به نظر میرسه اون تکان خبری! زیادی هم بیراه نبوده و شاید واقعا این دیدار انجام شده.      

  دوست خوب یکی از علل رفتارهای برخی مسئولین همین واکنش های اینچنینی و عجولانه است و بلا نسبت شما مغرضانه برخی ها:   اولا قطعا بسیاری از پیش بینی ها شده که این اتفاق نیفته و اگر هم بیفته میشه هزینه ی جنگ با تروریسمی که نوک پیکان تفکرات وحشیانشون به سمت ماست ( تکفیری ها) اگر موشک برای آمریکا بود که تکلیف روشنه! -موشک آمریکایی در راستای منافع آمریکاست، آمریکا فعلا نه هدف مشترکی با ما داره و نه نیتی غیر از دشمنی. روسیه در حال حاضر در همپیمانی موقتی! نظامی با ما داره یک هدف را با ما دنبال میکنه! هر کروز روسی ضد تروریستها در سوریه به نظرم فرقی با گلوله ای  که از تفنگ یک رزمنده ی ایرانی شلیک شده نداره !!   بقیه مطالب هم باید در جای خودشون بحث بشن و ربطی به این ماجرا ندارن ولی پناهجویان ایرانی در استرالیا دارند تاوان انتخاب خودشون را میدند. انتخابی آگاهانه، مبتنی بر شناخت نسبی شرایط و خطرات. ( هر چند رسیدگی به وضعیتشون لازمه ولی هر چیزی را با هر چیزی نمیشه مقایسه کرد)

واو! میزان بی شرمی این اردوغان و دار و دستش تا چه حده؟! :)   اتفاقات لاذقیه باعث شده حسابی کفری بشه و زمین و زمان را به هم بدوزه! اولا که خودش و گروهک های "سلطان چی چی " هاش از آزاد سازی مناطق به عنوان سقوط یاد میکنند! ( از همین الان انضمام! دادند به ترکیه مناطق ترکمن نشین را لابد ) بعد هم که در سایت های فارسی دولتی خبریشون هم حسابی از ایران و حزب الله پذیرایی خبری کرند!!     و جالبه این اعترافش ولی به صورت وارونه!! اول چچنی ها آمدند یا ارتش اسد؟!

  ارسال نیرو نه لزوما، شاید مقامی و منصبی (سوری) و یا دستوری و تکلیفی و یا تجهیز و تسلیحی (خاص) ...

  خب دلایل مختلف میتونه تاثیر گذار باشه. از تطمیع های فراوان که برای کشوری فقیر و روسای قبایلش اغوا کننده میتونه باشه تا ترس از طرف بازنده بودن - روانی یا واقعی- ( در نهایت و با توجه به بایکوت کامل یمن از منظر حقوق بشری و اجازه ی رسمی و غیر رسمی کشتار به عربستان به همراه ده ها کشور بدون نگرانی از مواخذه شدن ) و تهدیدهای مستقیم و غیر مستقیم عربستان به همراه چندین کشور عربی و دلایل متعدد دیگه. مخصوصا در کشورهای فقیر و اینچنین اتحادهای قبیله ای جز به قبیله ی خود! ( اون هم نه همشون چون همه را میشه با پول خرید مگر عکسش تثبیت بشه! ) نمیشه اطمینان کرد چه در کوفه و چه در صنعا!!