دوستان در ابتدا پيشنهاد مي كنم از بحث در مورد جنگ و برتري نظامي و اين طور چيز ها زياد سخن به ميان نياوريم چرا كه اين كار خود باعث تحريك ديگران مي شود .
به نظر من ما به جايي اينكه بياييم ببينم مثلا كشور عربستان چه تسليحاتي داره يا مي تونه داشته باشه باي ببينيم ايا بدون منبع اصلي خودش يعني نفت قادر به ادامه حيات هست يا نه؟
ايران بعد از سال 57 در سياست كلي كشور تغييرات زيادي را اعمال كرد كه بسياري از انها واقعا براي ايران لازم بود.
ما اكنون با تلاش در اين زمينه كه فقط از نفت به عنوان منبع وسيله درآمد استفاده نكنيم كار بسيار مهمي را انجام داديم چراكه اگر كشوري وابسته به يك بخش باشد دچار مشكل مي شود.
البته كشور عربستان هم به جز نفت منبع ديگري هم دارد و ان زواري هستند كه به مكه و مدينه مي روند اما در كل آنها در مديريت اقتصادي خود بيشتر به درآمد نفت متكي هستند.
البته اوضاع مردم عربستان با ايران زمين تا آسمان فرق دارد چه از نظر اقتصادي چه سياسي و چه آيكويي و دموكراسي
در مورد ارتش اين كشور هم مهمترين نكته را كه مي توان مد نظر قرار داد اين موضوع است كه اين ارتش يك ارتش كلاسيك مي باشد و بسياري از نيازهاي آن توسط خارج از كشور عربستان تامين مي شود در صورتي كه ما در ايران چيزي به نام سژاه پاسداران داريم كه در جنگ هاي ايذايي معروف است و به طور حتم يك ارتش كلاسيك در مقابل يك ارتش ايذايي دچار مشكلات بسياري خواهد بود تازه حتي اگر آنها سپاه را شكست هم بدهند باز ارتش داريم اگر ارتش را شكست يدهند ملت را داريم كه ديگه اين را عمرا شكست نمي تونند بدهند .
در آخر من پيشنهاد مي كنم به جايي اينكه بياييم و ببينيم آنها چه سلاحي دارند و ما چه بياييم ببينيم چطوري مي توانيم از آنها به نفع خودمان مي توانييم استفاده كنيم و با آنها دوست باشيم (يا حداقل دشمن نباشيم)