دکترین تاکتیکی ارتش اتحاد جماهیر شوروی در عملیات صحرا

[komsomolets 640]

[right]مقاله پیش رو در یک نشریه آمریکایی به تاریخ ژوئن 1974 منتشر شده که برگردان آن به فارسی در مهنامه ارتش چاپ شده. اگرچه امروز اتحاد شوروی وجود خارجی نداره اما به طور قطع دکترینهای نظامی به طور کامل از بین نرفته بلکه نسل امروز فرماندهان ارشد ارتش روسیه تربیت شده مکتب نظامی شوروی هستند. در هر حال خواندن این مقاله میتونه خالی از فایده نباشه:[/right]


[right][color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][size=6][color=#000080][b]بخش اول[/b][/color][/size][/font][/color][/right]

[right]
[color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][size=5][b]مقدمه[/b][/size][/font][/color][/right]


[right][color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif]درحالیکه که امکان اجرای عملیات نظامی ارتش اتحاد جماهیر شوروی علیه جمهوری خلق چین وجود دارد درگیری ارتش این کشور نیز در خاورمیانه چه مستقیم و چه غیر مستقیم اجتناب ناپذیر است. منطقه عملیات در هریک از این دو منطقه چه خاورمیانه چه خاور دور، بدون شک ویژگیهای عملیات صحرا را دارد. به همین جهت است که تواناییهای نظامی ارتش اتحاد شوروی در هدایت جنگهای صحرا مورد توجه خاص متخصصین نظامی باختری قرار گرفته است.[/font][/color][/right]
[right][color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif]دشتهای استپ روسیه با همه خصوصیات بارز صحرا شامل زمینهای باز با بستر شنی و سنگی و بدون آب، جاده، ماتریال ساختمانی و دیگر آثار حیات برای طراحان ارتش شوروی ناآشنا نمی باشد. علاوه بر کسب تجارب از نبرد منچوری در سال 1945، و نبردی که در دشتهای استپ روسیه باختری بین این ارتش و ارتش نازی در گرفت، روسها توجه قابل ملاحظه ای به عملیات صحرا پس از جنگ جهانی دوم معطوف داشته اند. تکنیک جنگ صحرا بخش قابل توجهی از آموزش نظامی نواحی کشور که مناطق صحرا را در برمیگیرد تشکیل میدهد. مهمترین این نواحی نظامی عبارتند از: ترکستان، آسیای مرکزی و نواحی خاور دور و جمهوری خلق مغولستان که دو لشکر روسی در آن مستقر میباشند. با کسب تجربه از جنگ جهانی دوم، تمرینهای آموزشی در نواحی صحرا و استفاده از تجارب سایر کشورها، ارتش شوروی دکترین تاکتیکی و همچنین تجهیزاتی را توسعه داده و تکمیل نموده که کاملا مناسب هدایت عملیات جنگی در صحرا میباشد.[/font][/color][/right]


[right][color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][size=5][b]سازمان و تجهیزات[/b][/size][/font][/color][/right]


[right][color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif]تاکتیک ارتش شوروی برای هدایت عملیات رزمی در شرایط ویژه اعم از صحرا، مناطق قطبی و کوهستان، به کار بردن همان یگانهای منظم رزمی با کمترین تغییرات ممکن در جداول سازمان و تجهیزات این یگانها میباشد. با این تدابیر لشگرهایی مانند لشگر کوهستان یا لشگرهای خاصی که برای شرایط و محیط خاصی ایجاد شده باشد، در ارتش شوروی وجود ندارد. بلکه یک لشگر موتوریزه یا یک لشگر تانک همچنان عنصر اصلی رزم را در هر شرایطی تشکیل خواهد داد. البته با توجه به محیط و شرایط عملیاتی مناسب با یگانها، تجهیزات، پوشاک ، جیره و سایر اقلام آمادی لازم برای عملیات محیطی مورد نظر در اختیار لشگر گذارده خواهد شد ولیکن تجهیزات و اقلام عمده لشگر با چند استثنا همچنان بدون تغییر خواهد ماند. یک نمونه قابل ملاحظه این استثنائات استفاده از نفربر GTT میباشد که از تحرک عالی برخوردارند و ویژه مناطق قطبی ساخته شده اند. این نفربرها هم اکنون علاوه بر نفربرهای زرهی متداول، در لشگرهای مقیم ناحیه لنینگراد مورد استفاده قرار میگیرند.[/font][/color][/right]



[img] http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/GT-T.JPG[/img]
[right][color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif]یک نمونه از گ ت ت[/font][/color][/right]


[right][color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif]مشکل است تصور شود روسها بتوانند لشگری مناسبتر از لشگرهای پیاده موتوریزه یا تانک استاندارد خود برای عملیات صحرا طرح ریزی نموده و سازماندهی بدهند. زمین باز صحرا برای عملیات چنین لشکرهایی که دارای تعداد کافی تانک، نفربرهای زرهی و بنه لجستیکی صد در صد متحرک هستند، ایده آل میباشند. به منظور اطلاع میبایست یادآور شد هر لشگر تانک شوروی دارای 316 تانک متوسط و هر لشگر پیاده 118 تانک متوسط میباشد...[/font][/color][/right]

[right][color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif](ادامه دارد)[/font][/color][/right]


[right][color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif]منبع: مهنامه ارتش بهمن 1353[/font][/color][/right]

[right][color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif]وکیپدیا[/font][/color][/right]

[ALI 5,623]

ممنونم جناب کامسومولت.

یادمه در زمان های قدیم در یک مجله ای خوانده بودم که یگان های صحرایی ارتش شوروی مجهز به یک یا دو اسکادران جنگنده های سوخو 25 هستند. سوخو 25 این قابلیت را دارد که در زمین های خاکی نیز عملیات فرود و برخواست را انجام دهد. روس ها این جنگنده ها را با خود می بردند و در همان بیابان از آن استفاده می کردند. یعنی جنگنده در همان بیابان فرود می آمد و عملیات سوختگیری و بارگیری تسلیحات را انجام می داد و سپس دوباره برای انجام ادامه ماموریت از زمین برمی خواست.

[komsomolets 640]

ممنون از توضیحات همیشه مفید جناب علی
نقش ساپورت هوایی در دکترین ارتش شوروی هم موضوع جالبیه. چون بر طبق آموزه های شوروی در هر حالتی باید این پشتیبانی فراهم میشده.
این هم عکسی از مناطق نظامی شوروی

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/150757.JPG"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/thumb_150757.JPG[/img][/url]

[komsomolets 640]

[size=6][b][color=#0000CD]بخش دوم[/color][/b][/size]

ممکن است این مسأله مطرح شود که فقدان توپهای خودکششی متوسط در لشکرهای روسی نقصی برای آنها در اجرای عملیات صحرا که سرعت مورد نظر است، باشد. توپخانه های کششی مانع اجرای حرکات سریع در عملیات سیال میگردند. طراحان ارتش شوروی قبول دارند که سرعت متوسط توپخانه های کششی کم است و در زمین کاملا صاف صحرا بین 15 تا 20 کیلومتر، در نمکزار 10 و در نمکزار مرطوب فقط 5 کیلومتر در ساعت میباشد. لیکن آنها این مسأله را مشکلی در برابر خود تجسم نمینمایند بلکه از دید دیگری به آن مینگرند: اگر یک قبضه توپ خودکششی صدمه ببیند و از کار بیفتد، یک قبضه توپخانه از دست رفته، در حالیکه این در مورد یک قبضه توپخانه کششی صادق نیست و به سادگی قطعه صدمه دیده قابل تعویض است و تعمیر آن نیز ساده تر است. شاید این حسن سبب شده طراحان ارتش شوروی از دست دادن کمی تحرک را که خود میتواند مشکلی باشد، با محاسن دیگر توپخانه های کششی مبادله کرده باشند. لشکرهای روسی غنی از جنگ افزارهای ضدهوایی هستند. جنگ افزارهای ضدهوایی که در لشکرهای روسی موجودند شامل سیستمهای موشکی با برد بلند و کوتاه و متحرک است که می توانند همراه زرهی حرکت کنند، و همچنین سیستمهای ضدهوایی توپخانه متحرک میباشد.
بیش از این از نقطه نظر ارتش شوروی همه جنگ افزارهای خودکار تهدیدی برای هواپیماهای دشمن هستند و لذا به عنوان جنگ افزارهای ضد هوایی مورد استفاده قرار میگیرند. سه جنگ خاورمیانه بوته آزمایش سختی برای تجهیزات روسی به ویژه خودروهای زرهی بوده اند. گرچه هدف این مقاله ارزیابی کاربرد این تجهیزات در این نبردها نیست، اما به طور کلی میتوان گفت این تجهیزات در محیط صحرا به نحو مؤثری عمل نمودند. البته در عمل این وسایل نواقص و مشکلاتی را نیز داشتند. علاوه بر پاره ای مسائل جزئی فنی، یک مسأله بزرگ و آشکار در تجهیزات روسی به چشم میخورد و آن این بود که تانکهای T54 و T55 از نظر توپ خیلی ضعیفتر از توپهای سنتورین انگلیسی بودند که به وسیله اسراییل بکار برده شد. تانکهای T54 و T55 روسی مجهز به توپ 100 م م بودند که نمیتوانستند برد مؤثر توپهای 105 م م سنتورین را داشته باشند. زمین باز صحرا اجازه داد جنگ افزار اصلی سنتورین با حداکثر برد و همراه با مهارت سرباز اسراییلی این اختلاف را برای تانک روسی خیلی گران تمام کند. ناگفته نماند پس از جنگ اسراییلیها در تانکهای به غنیمت گرفته شده روسی تغییراتی داده و جنگ افزار اصلی تانکهای T54و T55 را با توپ 105 م م تعویض نموده و مورد استفاده قرار دادند. تانکهای جدید T62که هم اکنون تانک استاندارد در لشکرهای روسی شده مجهز به توپ 115 م م میباشد که برد و دقت نزدیک به تانکهای استاندارد کشورهای باختری دارد.
پل پانتن سنگین روسی مدل TPP و پل تسمه ای PMP را مصریها در عبور از کانال سوئز در 11 نقطه مورد استفاده قرار دادند. پلهای TPP با سرعت 2متر در دقیقه و پلهای PMP با سرعت 7 متر در دقیقه قابل نصب هستند. این پلها به ترتیب ظرفیت 50 و 60 تن را دارند. از ویژگیهای پل پانتن این است که قطعات صدمه دیده پل به سادگی و سرعت قابل تعویضند. چنانچه مصریها در عبور از کانال سوئز زیر تکهای شدید هواپیماهای اسراییلی، این امر را به ثبوت رساندند. سایر تجهیزات روسی به خصوص جنگ افزارهای ضد تانک آرپی جی و ساگر که به وسیله نفر حمل میشد و همچنین موشکهای ضدتانک هدایت شونده ای که روی خودرو سوار شده بود صدمات شدیدی به نیروهای زرهی اسراییل وارد کردند. کار عالی سیستمهای موشکی زمین به هوای سام6 و سام7، باعث گردید که این سیستمهای ضدهوایی را بهترین در نوع خود در جهان معرفی کند.
علاوه بر سام 6 و 7 که علیه هواپیماهایی که در ارتفاع پایین پرواز میکنند طرحریزی و ساخته شده اند، سیستم سام 4 متحرک نیز در اختیار نیروهای زمینی شوروی قرار دارد...
(ادامه دارد)

[komsomolets 640]

[b][color=#0000cd][size=6]بخش سوم[/size][/color][/b]

[b][size=5]دکترین تاکتیکی، عملیات آفندی[/size][/b]

طراحان ارتش شوروی به منظور تطبیق دکترین تاکتیکی متداول خود با شرایط عملیاتی در صحرا، تغییرات مناسبی را در آن بوجود آورده اند. در دکترین تاکتیکی عملیات صحرا، عمق منطقه عمل یگانهای رزمی در عملیات آفندی افزایش یافته است و عرض جبهه یگانهای در خط، بیشتر از عرض جبهه یگانها به هنگام اجرای عملیات آفندی در محیط و شرایط عادی است. منظور از محیط و شرایط عادی، اجرای عملیات در سرزمینی همچون اروپای مرکزی میباشد. در شرایط صحرا یک لشکر روسی میتواند در جبهه ای به عرض 50 کیلومتر تک نماید. دو عامل مهم انگیزه دادن جبهه ای چنین عریض به لشکر شده است:
نخست، روسها شکافهای وسیعی را بین جبهه های یگانهای کوچک، گردان و هنگ که کاملا خودکافی هستند تجسم مینمایند. دوم آنکه یگانهای جزء لشکر در یک رده تک مینمایند. البته یک احتیاط قوی، آماده نگه داشته میشود تا چناچه وضعیت و شرایط عملیاتی ایجاب نماید، این احتیاط وارد عمل شود.
برابر دکترین تجدید نظر شده، یگانهای رزمی علاوه بر اجرای شناسایی با رزم، گروه پیشروی رانیز در جلوی عمده قوا اعزام میدارند. در یگانهای با استعداد گردان، ممکن است گروه پیشرو یک دسته تقویت شده باشد. وقتی برخورد با دشمن قریب الوقوع است، گروه پیشرو گردان ممکن است با استعداد یک گروهان تقویت شده اعزام شود. با توجه به وضعیت و قدرت تحرک یگان اعزام کننده، مسافتی که عنصر شناسایی و همچنین گروه پیشرو به جلو اعزام میشوند کمتر از مسافت در وضعیتهای عادی خواهد بود. عملیات آفندی معمولا پس از اجرای یک آتش تهیه شدید و همچنین تکهای هوایی آغاز میشود. با توجه به وسعت عمل منطقه صحرا، در تصرف هدفها، آزادی عمل قابل ملاحظه ای به یگانهای جزء لشکر داده میشود. البته هدفهای واگذاری به یگانهای لشکر همانند هدف واگذاری به لشکر کاملا مشخص خواهد بود.
در عملیات صحرا گردانها معمولا مستقل حرکت میکنند و به منظور حرکت برای اخذ تماس با دشمن به ستون گروهان، پیشروی را شروع مینمایند. طراحان ارتش شوروی معتقدند که در عملیات صحرا تک جبهه ای موثر و مناسب نمیباشد. از این رو به بعضی از یگانهای تابعه لشکر مأموریت داده میشود از پهلو دشمن را مورد تک قرار دهند، از شکافهای حاصله در خطوط پدافندی دشمن بهره برداری نموده و در صورت امکان به منظور تصرف تقاطع راهها، منابع آب و عوارض حساس، به منطقه عقب دشمن رخنه نمایند و یگانهای دشمن را محاصره کنند. یگانهای مأمور اجرای تکهای دورانی، ممکن است تک به پهلوی دشمن را همزمان با تک عمده قوا اجرا نمایند یا اینکه چند ساعت زودتر تک را آغاز کنند.
به منظور کسب غافلگیری و مخفی نگه داشتن حرکات، معمولا عملیات در شب اجرا میگردد. در تمام طول اجرای عملیات آفندی، پشتیبانی توپخانه و همچنین پشتیبانی هوایی تاکتیکی از عملیات ادامه خواهد یافت. چنانچه عملی باشد تک عمده قوا و همچنین یگانهایی که در پهلوها و با استفاده از محورهای جداگانه عمل مینمایند با تانک و نفربرهای زرهی که نفرات پیاده بر آنها سوار شده اند اجرا میگردد. البته در بسیاری از شرایط نفرات باید از نفربرها پیاده شده و به تک ادامه دهند که در این صورت نفرات پیاده پشت سر تانک حرکت خواهند کرد.
طراحان دکترین نظامی شوروی بر این باورند که تک شب و روز و بدون انقطاع ادامه پیدا کند تا هدف به تصرف درآید. در آموزش و تمرین تأکید شده که عناصر شناسایی بایستی در اولین فرصت علائم و نشانه های عقب نشینی دشمن را تعیین و گزارش نماید تا نیروی تک کننده بتواند عملیات تعاقب را آغاز و از فرار عناصر دشمن جلوگیری کند.
همانند عملیات در شرایط عادی، در عملیات صحرا نیز پیش بینی میشود شرایط رزم سریعا عوض شود. به عنوان مثال اگر نیروی دشمن اقدام به آفند متقابل نماید. روسها برای پاسخگویی به این شرایط متغیر پیشبینیهای لازم را نموده اند، از جمله توجه قابل ملاحظه ای به قابلیت انعطاف سازمان رزمی و برشهای تاکتیکی مناسب شامل تحت امر قراردادن یا جدا نمودن یگانها با توجه به نیازمندی مأموریت واگذاری و همچنین شرایط متغیر نبرد معمول داشته اند. برای مثال ممکن است یک هنگ تانک با یک گردان پیاده موتوریزه، یک یا دو گردان توپخانه، یک گردان مهندسی و عناصر پشتیبانی لجستیکی لازم تقویت شود.
به چنین نیرویی میتوان مأموریت مستقل عملیاتی در برابر نیروی عظیمی از دشمن برای یک دوره طولانی و عمق منطقه بیشتر محول نمود.
جزء جدانشدنی از تاکتیک عملیات صحرایی شوروی استفاده از عملیات هوابرد با هواپیما یا هلیکوپتر همرا با نیروی زمینی میباشد. در عملیات صحرایی ارتش شوروی عناصر تازشی معمولا در رده گردان یا با استعداد کمتر که معمولا از عده های هوابرد یا پیاده موتوریزه هستند وارد عمل میشوند. عمل الحاق آنها با نیروی زمینی خیلی سریع و احتمالا کمتر از 24 ساعت صورت میگیرد. در آیین نامه های ارتش شوروی تأکید بسیار شده که مأموریت یگانهای تازشی هوابرد تاکتیکی اعم از محمول هواپیما یا هلیکوپتر، ایجاد اختلال در مناطق عقب دشمن با از بین بردن تأسیسات لجستیکی، پاسگاههای فرماندهی و همچنین سد کردن محتملترین معابر و محورهایی است که "احتیاط دشمن" آنرا مورد استفاده قرار میدهد. تأکید مهم دیگری که در عملیات صحرا میشود تصرف منابع آبی است.
(ادامه دارد)
{خارج از متن:
نقشه زیر یکی از عملیاتهای ارتش سرخ در جبهه آلمان رو نشون میده. به ویژه به جناحین چپ و راست وقطع شدن خطوط کمک رسانی قوای آلمان دقت کنید.

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/111.JPG[/img]

[Lord-Soldier 2,185]

با تشکر از شما

البته اطلاعات این مقاله خیلی قدیمی هستند، فکر می کنم متعلق به اوایل دهه هشتاد باشند که از لحاظ نظامی امروز قابل استفاده نیست اما ارزش تاریخی دارد.

[komsomolets 640]

[quote name='Lord-Soldier' timestamp='1349683191' post='276473']
با تشکر از شما

البته اطلاعات این مقاله خیلی قدیمی هستند، فکر می کنم متعلق به اوایل دهه هشتاد باشند که از لحاظ نظامی امروز قابل استفاده نیست اما ارزش تاریخی دارد.
[/quote]
بله همونطور که در ابتدا عرض کردم:
[quote]
مقاله پیش رو در یک نشریه آمریکایی به تاریخ ژوئن 1974 منتشر شده
[/quote]
تحلیلهای مشابه حتی مربوط به جنگ جهانی هم هنوز موضوع بحث در محافل نظامی هست. صرف نظر از ارزش تاریخی که به درستی اشاره کردین، اینجور تحلیلها تصویری از شیوه های مختلف نبرد میدن، و فهم دکترینهای جدیدتر رو قابل فهمتر میکنن.آموزشها و اصول پذیرفته شده نظامی هرکشور به سرعت کن فیکون نمیشن، مثلا روسیه تازه بعد از 20 سال پس از شوروی دست به تغییر ساختار نظامیش زده، امری که هنوز معلوم نیست چی از آب دربیاد.حتی در این حالت هم ایده های قدیم مقدار زیادی دست نخورده میمونن. از این گذشته کشورهای جهان سومی بسیاری هنوز مستقیما از این ایده ها متأثرهستن، از جمله همین کشور "دوست و برادر" سوریه!

[SAEID 2,829]

تشکر برادر جان.

ارتش شوروی یکی از کلاسیک ترین ارتشهای تاریخ بود که از لشگرهای بسیار سنگینی استفاده میکرد به عنوان مثال یک لشگر زرهی شوروی شامل 3 تیپ تانک ، 1 تیپ مکانیزه و هنگ یا گردان های پدافند هوایی ، شناسایی ، ضد تانک ، مخابرات و شنود ، مقابله با ش.م.ر ، فنی مهندسی و موشکی زمین به زمین و توپخانه خودکششی بود که این حجم از ادوات جنگی تنها توسط 10 الی 12 هزار نفر در هر لشگر بکار برده میشد به عبارت دیگر تقریبا به ازای هر یک دسته سرباز عمل چند تانک و نفربر از آنها پشتیبانی میکردند.

امروز هم تقریبا لشگرهای روسیه بدین صورت هست و هنوز هم از چارچوب دکترین شوروی استفاده میکنند و چند سال طول خواهد کشید تا لشگرهای روسی به استانداردهای جدید از جمله واکنش سریع و تحرک بالا همراه با گرفتن تلفات زیاد از دشمن و تلفات پایین نیروهای خودی برسند. از نظر پشتیبانی هوایی هم روسها هنوز مشکل جدی دارند و جای تسلیحاتی چون بمبهای هدایت ماهواره ای در سازمان رزم نیروی هوایی این کشور خالی هست و پشتیبانی هوایی از نیروهای زمینی رو اجبارا با استاندارد دهه 1980 انجام میدهند در حالی که استاندارد ناتو از 1991 تا امروز تغییرات زیادی کرده و نمونه آن را در جنگ 2003 با عراق دیدیم که با حداقل تلفات هوایی بیشترین ضربات کشنده رو به ارتش عراق وارد کردن اما روسها در جنگ با گرجستان همون تعداد تلفاتی رو دادن که آمریکا در جنگ با عراق داد در صورتی که ارتش عراق بسیار قویتر از ارتش گرجستان بود و مساحت دو کشور هم قابل مقایسه با هم نیست.

به نظر من روسیه در صورت بروز درگیری با ناتو میتونه پس از تحمل موج اول و دوم حملات ناتو به پیشروی علیه مواضع اون بپردازه ولی این چنین جنگی تلفات زیادی برای روسیه داره و اگر مساحت و شرایط جغرافیایی و کمیت بالای تسلیحاتی روسها نبود هرگز با دکترین و تاکتیکهای دهه 1980 نمیتونن در برابر ناتوی امروز مقاومت کنند اما این شرایط درست مثل جنگ شوروی و آلمان باعث میشه که روسیه بتونه امواج اولیه حملات هوایی و موشکی طرف مقابل رو تحمل کنه و پس از سازماندهی واحدهای ذخیره اونها رو خطوط مقدم اعزام کنه و البته لشگرهای شوروی و روسیه یک برتری دارن که اون در مستقل بودنشون هست و این باعث میشه هر لشگر بتونه بصورت مستقل حتی با قطع ارتباط با سرفرماندهی به عملیات بپردازه و از مناطق تحت حفاظتش حفاظت به عمل بیاره.

این لینک رو هم دوستان نگاه کنند جالب هست.
http://en.wikipedia.org/wiki/4th_Guards_Kantemirovskaya_Tank_Division

[ALI 5,623]

ممنون از توضیحات دوستان.

از قرار معلوم روسیه هم در حال تغییر ساختار ارتش خود ، مشابه ارتش های غربی است. یعنی ایجاد تیپ های مستقل عملیاتی

لینک زیر را ببینید


[CODE]http://en.rian.ru/russia/20090320/120662597.html
[/CODE]

ارتش روسیه در حال تغییر ساختار به تیپ های مستقل عملیاتی است. یعنی مشابه ارتش های ناتو.

جالبتر اینجاست که ارتش آمریکا از هنگ های مستقل عملیاتی استفاده می کند که قابلیت عملیاتی آنها به مراتب بیشتر از تیپ های مستقل است. (به دلیل ساختار ارتباطی بسیار گسترده و قوی این ارتش)

[SAEID 2,829]

یک لینک جالب پیدا کردم از لشگرهای زرهی شوروی در دهه 1960 که تقریبا مربوط به زمان این مقاله یعنی 1974 میشه.

http://orbat.com/site/history/volume4/444/Soviet%20Armored%20Division%20Late%201960s.pdf

[komsomolets 640]

با تشکر از دوستان که بحث رو پربار میکنن.
در واقع همونطور که جناب علی به درستی اشاره کردن سازمان رزم روسیه در حال دگرگونیه و اگر اشتباه نکرده باشم این دومین دگرگونی مهم بعد از جنگ جهانی محسوب میشه. بعد از جنگ سپاه تانک شامل سه تیپ تانک و یک تیپ مکانیزه، جای خودش رو به لشکر تانک شامل سه هنگ تانک و یک تیپ پیاده موتوریزه داد. من دقیقا در جریان بحثهای منتهی به این نتایج نیستم که حتما باید شامل بحث و جدلهای جالب و آموزنده ای بین استراتژیستها باشه، اما نکته مهم اینه که هر ارتشی ساختار خودش رو بر اساس داشته ها و نداشته هاش برپا کنه. به این ترتیب هست که مثلا مائو بر اساس آموزه های مارکسیسم لنینیسم استراتژی تحسین برانگیز "جنگ خلق" رو پی میریزه که تقلید اون رو کم و بیش به شکل نبرد نامتقارن یا ناهمطراز در کشورمون میبینیم. این استراتژی نشون میده چگونه میشه با هیچ چیز جز سلاحهای انفرادی و نهایتا توپخانه سبک، بزرگترین ارتشهای جهان رو با خفت و خواری رهسپار خونه کرد! این نکته بدیهی رو مثلا رژیم صدام هیچوقت نتونست درک کنه که نمیشه با ابزارها و استراتژی حریف، اون رو شکست داد.
بد نیست این رو هم بگم که طراحان شوروی یک نسبت قوا رو همیشه در طرحریزی عملیات آفندی مد نظر قرار میدن که به این قراره: 3تا5 به 1 در تانک، 6تا 8 به 1 در توپخانه و 4تا5به 1 در نفر.

[komsomolets 640]

[b][size=6][color=#0000CD]بخش چهارم[/color][/size][/b]

[b][size=5]دکترین تاکتیکی عملیات پدافندی[/size][/b]

همانند دیگر عملیات نظامی ارتش شوروی، در عملیات صحرا پدافند تنها یک وضعیت موقتی است که در آن نیروها تجدید سازمان میکنند تا در موقع مناسب عملیات آفندی را از سر گیرند. برابر دکترین تاکتیکی ارتش شوروی، پدافند در عملیات صحرا متکی به سیستمهای آتش قوی میباشد که به منظور ایجاد مناطق قتلگاه در معابر وصولی اصلی سازمان داده میشوند. البته هدف غایی از سازمان دادن این آتش، نابودی تانکها و خودروهای زرهی دشمن است. انهدام وسائط زرهی دشمن با تطبیق آتشهای توپخانه، تانک، موشکهای هدایت شونده ضد تانک که روی خودرو سوار شده اند و همچنین جنگ افزارهای ضد تانک قابل حمل توسط نفر ممکن میگردد.
در معابر وصولی با تقدم پایینتر به یگانهای جزء لشکر، منطقه پدافندی وسیعتر و با عمق بیشتر از وضعیت عادی واگذار میشود. دفاع در برابر معابر وصولی با تقدم پایینتر مبتنی بر ایجاد نقاط مستحکم با استعداد دسته و گروهان و همراه با مینگذاری و ایجاد موانع ضد تانک میباشد.
برابر دکترین پدافندی ارتش شوروی، در عملیات صحرا پدافند با یک احتیاط قوی و متحرک پشتیبانی میشود. احتیاط در این عملیات حائز اهمیت زیادی میباشد،زیرا نه تنها از بخشهای پدافندی به خطر افتاده پشتیبانی میکند، بلکه آماده است هر لحظه با اجرای پاتک واکنش لازم را نشان داده و جلوی تکهای دورانی و احاطه ای دشمن را بگیرد. در صورت رخنه عناصر دشمن به داخل مناطق پدافندی، یگانهای مأمور پاتک به منظور اخذ تماس با حداکثر اختفای ممکن و با هدف وارد آوردن ضربه به دشمن و تک از پهلو یا عقب پیشروی خود را آغاز مینمایند. طراحان ارتش شوروی به منظور کسب غافلگیری، زمین سخت و ناهموار را برای محور پاتک توصیه میکنند و معتقدند در این صورت دشمن از یک جهت غیر منتظره مورد تک قرار خواهد گرفت. مواضع پدافندی با کمک مهندسی ساخته میشود و بیشتر شامل سنگرهای تقویت شده با کیسه های شن برای نفرات و همچنین جنگ افزارهای سبک پیاده میباشد. برای تانکها و توپخانه مواضع آتش با خاکریزی ایجاد میگردد.

[size=5][b]لجستیک[/b][/size]

برای پشتیبانی لجستیکی عملیات صحرا، هدف طراحان ارتش شوروی خودکافی ساختن هرچه بیشتر یگانها و خیلی بیشتر از حد مورد لزوم برای عملیات در وضعیتهای عادی میباشد. از آنجا که در عملیات صحرا، آماد آب جنبه حیاتی پیدا میکند، یک قسمت ویژه حفر چاه به یگانهای رزمی ارتش که در صحرا عمل میکنند مأمور میشود. بیش از این، همه خودروها ظروف اضافی آب حمل میکنند. آب با استفاده از تانکر، خطوط لوله نظامی و هواپیما به منطقه نبرد حمل خواهد شد. مبنای محاسبه آب مورد نیاز در صحرا برابر نظر طراحان شوروی 8.5 لیتر برای نفر در روز میباشد.
لذا ملاحظه میشود حمل این مقدار آب برای گردانهایی که به طور مستقل عمل مینمایند مستلزم داشتن چه تعداد خودروی اضافه خواهد بود. همانند عملیات عادی، در عملیات صحرا نیز تدبیر پشتیبانی لجستیکی، ارسال آماد به جلو توسط رده بالاتر و مستقیما تا دو رده پایینتر میباشد. مثلا منابع ترابری لشکر مهمات را مستقیما تا رده هنگ یا گردان حمل مینمایند. خودروهای ترابری که در نقش پشتیبانی لجستیکی عمل مینمایند، مجهز به کابل جرثقیل، فرشهای حصیری و دیگر قطعات یدکی لازم برای تسهیل عبور و مرور هستند. نیاز و اهمیت تجدید آماد یگانهای رزمی در عملیات صحرا به ویژه به علت الزام یگانها در حمل مهمات و مواد نفتی اضافی، افزایش می یابد. خودروهای زرهی احتمالا و در همه شرایط و وضعیتهای جنگی حداکثر مهمات را حمل مینمایند. با وجود این حمل مهمات اضافی دیکته شده در دکترین نظامی شوروی برای عملیات صحرا نیاز به خودروهای اضافی حمل مهمات دارد که بایستی به یگانهای ترابری مأمور شوند.(ادامه دارد)

{خارج از متن: این فیلم مربوط به یکی از مانورهای ارتش شورویه. البته مستقیما مربوط به عملیات صحرا نمیشه اما ایمیجی از شیوه نبرد شوروی بدست میده که جالبه. برای کسانی که ژاپنی بلدن این فیلم علی القاعده مفیدتره:

http://www.mediafire.com/?lq4673s0s9zids8

[Antiwar 3,222]

این تاپیک بسیار آموزنده است و جای تشکر بسیار داره.
برای این که فراموش نشود در محضر اساتید بنده یک درسی پس میدم، خودشون اشتباهات را عفو کنند:
نکته ای که برایم جالب توجه هست این که به نظر می رسد با تغییر نگاه روس ها به مساله ی انسان، استراتژی های نظامیشون هم داره کم کم تغییر می کنه. یعنی از کمیت دارن به سمت کیفیت حرکت می کنند.
البته یک نکته را که برادر سعید فرمودند نباید از یاد ببریم و ان هم این که روس ها امتیازی دارند که دیگران تقریبا از آن محرومند یعنی، وسعت زمین. وسعت زمین غیر از آن که در نبرد منافع بسیاری دارد، در حوزه های دیگری هم اثرات جدی میذاره چون به روس ها فرصت استفاده از نیروی انسانی بی شمار ساختارهای صنعتی پر تعداد و منابع اولیه ی سرشار را خواهد داد. این ها باعث میشه که دکترین هایی به این شکل را در حوزه ی نظامی بتوانند طراحی کنند و از آن نتیجه هم بگیرند. در نقطه ی مقابل می بینیم که خیلی از کشورهایی که به سمت استفاده از این روش رفتند اگر مزایای مزبور را نداشتند موفقیتشون چشمگیر نبوده.

[SAEID 2,829]

بله برادر حامد ارتش شوروی مزیت زمین پهناور رو داره که حتی در جنگ مدرن به این کشور فرصت سازماندهی نیروی انسانی و نیروهای ذخیره رو میده چون با وجود پیشرفت فناوری و روشهای جنگی هنوز هم هیچ ارتشی توان پیشروی در عمق چند هزار کیلومتری رو در طول چند ماه هم نداره و این به روسیه زمان کافی برای ارسال نیروی جدید به خطوط مقدم رو میده و به عبارت دیگر هرگونه جنگ زمینی با روسیه اجبارا تبدیل به یک جنگ کلاسیک تمام عیار خواهد شد و جنگ افزارهای مدرن کارایی شان در این سرزمین پهناور کاهش یافته و بسیاری از تاکتیک های جنگ ضربتی که از الگوی جنگ برق آسای آلمان نازی گرفته شدند و در عراق با موفقیت نتیجه دادند در مقابل روسیه با شکست مواجه میشوند همانطور که جنگ برق آسای آلمان با شکست مواجه شد.

به نظر من تنها راه جنگ با روسیه جنگ اتمی غافلگیرانه هست تا یک بار برای همیشه از صحنه روزگار محو بشه وگرنه هر ارتشی وارد خاک روسیه بشه محکوم به شکست هست.

این رو هم بگم که همین ارتش روسیه در صورت درگیری گسترده با ناتو و ورود به اروپای غربی خودش با مشکل روبرو خواهد شد چون در زمین محدود اروپای غربی برتری فناوری که ارتشهای آلمانی ، فرانسوی و انگلیسی دارند بر برتری کمیتی روسها چیره میگردد و به همین دلیل روسیه دنبال جنگ افزارهای جدید ضربتی مانند بمب افکن های تاکتیکی سوخو34 است تا بتواند در جبهه اروپای غربی عملیات آفندی انجام دهد و از نیروهای زمینی اش پشتیبانی کند.

اما یک نکته جالب! خطر جدی برای روسیه از جانب کشوری است که اسما دوست و متحد آن می باشد. چین! اگر چین به سیبری حمله کند روسیه در این منطقه اگر اشتباه نکنم تنها 2 لشگر آماده عملیات دارد.

[cheka 15,064]

[quote name='SAEID' timestamp='1350467735' post='277444']
اما یک نکته جالب! خطر جدی برای روسیه از جانب کشوری است که اسما دوست و متحد آن می باشد. چین! اگر چین به سیبری حمله کند روسیه در این منطقه اگر اشتباه نکنم تنها 2 لشگر آماده عملیات دارد.
[/quote]

اگر از نظر مرز جغرافیایی بخوایم نگاه کنیم دو منطقه ی نظامی در روسیه وجود داره که در درگیری احتمالی بطور مستقیم در مقابل نیروهای چینی قرار میگیرند ، منطقه ی نظامی Transbaikal زیر نظر فرماندهی Chita ، منطقه ی عملیاتی خاور دور به فرماندهی Khabarovsk و منطقه ی عملیاتی سیبری به فرماندهی Novosibirsk . از این سه منطقه ، منطقه ی Transbaikal در خط مقدم مقابله با موج حمله ی چینی ها قرار میگیره که از 3 ارتش متشکل از 4 لشگر زرهی و 6 لشگر موتوریزه است که علاوه بر آن ، در حال حاضر یک لشگر توپخانه ای و دو لشگر تیربار-توپخانه در مرز این منطقه با چین مستقر هستند .

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/vo-siberian5B15D.gif [/img]

بخش نظامی خاور دور متشکل از 4 ارتش که متشکل از 3 لشگر زرهی و 13 لشگر موتوریزه (تعداد لشگرهای مستقر در مرز چین نامعلوم) و بخش نظامی سیبری متشکل از 4 لشگر تفنگدار موتوریزه و یک هنگ توپخانه هست که کمربند دوم دفاعی (بعد از منطقه ی Transbaikal) در مقابل موج تهاجم چینی هاست .

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/3.jpg[/img]