انفجار بزرگترین شهاب‌سنگ قرن بر فراز منطقه چلیابینسک روسیه و پس از آن

[lordashrafi 823]

علت این حادثه تا جایی که من میدونم این بود که شهاب سنگ فشار هوایی که در اثر سرعت زیادش داشتو نتونست تحمل کنه منفجر شد این اتفاق برای یه بار دیگه در بریتانیا افتاد که اونجا باعث آتش سوزی یه جنگل شد من که این جوری از بی بی سی و اخبار ایران شنیدم (هر پنج تاشون گفتن به علت فشار هوا) ویرایش شده در مرداد 92 توسط lordashrafi

[mahdavi3d 14,066]

[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/181031287.jpg[/IMG][/font][/size][/center]
[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][size=2]http://en.ria.ru/russia/20130925/183707251/Tiny-Chelyabink-Meteorite-Fragment-Found-Big-to-Be-Lifted-Soon.html[/size][/font][/size][/center]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#0000CD]به گزارش خبرگزاری مهر، یک سخنگو از شهر چبارکول نزدیک دریاچه اورال که قطعه سنگ 4.7 کیلوگرمی به دست آمده گفت: این سنگ بزرگترین قطعه ای بوده که تاکنون از شهاب سنگ منفجر شده بر فراز منطقه چلیبینسک کشف شده است.[/color]
پیش از این، یکی از ساکنان این منطقه در اواخر ماه آگوست یک قطعه سنگ به 3.4 کیلوگرمی را پیدا کرده بود.

غواصان همچنین تلاش کرده اند که یک قطعه بزرگ را که اعتقاد دارند وزن آن به چند صد کیلو می رسیده را نیز از کف دریاچه بیرون آورند. آنها درحال حاضر در عمق 16 متری دریاچه کار می کنند چرا که اعتقاد دارند بزرگترین بخش این شهاب سنگ در این قسمت در دریاچه مدفون شده است. اما آنها پیش از این تصور می کردند که این شهاب سنگ در عمق 13 متری دریاچه قرار دارد.
شهاب سنگی که در تاریخ 15 فوریه در روسیه منفجر شد، 1500 نفر را زخمی کرد، قسمت اعظم مجروحان این حادثه فضایی بر اثر شکستن شیشه های ناشی از انفجار مجروح شده بودند.[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#FF8C00]۱۳۹۲/۷/۶[/color][/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]منبع: [url="http://www.mehrnews.com/detail/News/2144089"]خبرگزاری مهر[/url][/font][/size]

[PersianKing 1,128]

[quote name='davoud' timestamp='1361426989' post='301237']
... چقدر احتمال داشته كه اين شهاب سنگ يا انواعي مشابه به يه ماهواره بخورن.
[/quote][font=tahoma,geneva,sans-serif]احتمال وقوع چنین برخوردهایی که شما می فرمایید طبعاً بسیار پایین هست مگر این که قبل از نزدیک شدن به مدارات ماهواره ای، شهاب سنگ چند تکه بشه که احتمال برخورد ریز قطعات بالا بره. ولی مطلبی که میخواستم بگم این هست که به طور کلی قطعات و قسمت های حساس تمامی ماهواره ها رو(اونجاهایی که میشه، نه مثلاً روی پنل های خورشیدی!) کاملاً می پوشانند تا از ورود ریز ذرات به ماهواره جلوگیری بشه و برخورد زباله های فضایی با ماهواره تا حد امکان مشکل ایجاد نکنه. خیلی اوقات همین ذرات ریز(در حد شن های ریزی که نمونه ی مصیبتش رو با یکبار کویرنوردی تجربه خواهید نمود!) مشکلات قابل توجّه ای در چرخه کاری ماهوراه ها می توانند بوجود بیاورند! به همین جهت از پوشش غیرقابل نفوذی استفاده می کنند برای پوشاندن محل های بیرون از فریم و بدنه ی اصلی ماهواره و اتصالات قسمت های مختلف را هم به خوبی آب بندی می کنند. این پوشش ها اغلب دو منظوره هستند و عایق حرارتی و بازتابنده ی نور خورشید نیز هستند. اگر دقت کرده باشید پوشش های زرورق مانندی رو توی برخی ماهواره ها میتونید ببینید که همین نقش رو دارند. به عنوان مثال یک مستند در شبکه چهار هم پخش شد، نزدیکی و اتصال شاتل به ایستگاه فضایی بین المللی را نشون میداد. در مرحله نهایی، اتصال تمامی اهرم ها و پین ها انجام شد ولی سیستم إرور و هشدار میداد. فضانوردان بررسی کردند(با سنسور و اجرای برنامه عیب یاب) دیدند رینگ اتصال اصلی که وظیفه آب بندی دریچه ی عبور و مرور رو داره، قطعات ریزی در حد میکرون داخلش گیر کرده و مانع از اتصال کامل و صحیح شده و خطر نشت هوا و افت فشار وجود داره! برای رفع این مشکل کاملاً مراحل معکوس انجام شد و ایستگاه و شاتل از هم جدا شدند و حتّی فاصله گرفتند![/font] [font=arial,helvetica,sans-serif][b][size=4]اجرای دوباره ی پروسه و اتصال مجددِ بدون مشکل، چهل دقیقه بعد از اتصال ناموفق اول انجام شد![/size][/b][/font]

[mahdavi3d 14,066]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][b][color=#800000]بزرگ‌ترین شهاب‌سنگ قرن پیدا شد [/color][/b][/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#0000CD]پس از هفته‌ها تلاش، غواصان توانستند تکه‌ای نیم تنی از سنگی آسمانی را که زمستان گذشته بر فراز منطقه چلیابینسک در روسیه منفجر شده بود، در عمق 13 متری دریاچه چبارکول بیابند.[/color]
این سنگ آسمانی در روز 15 فوریه / 27 بهمن پارسال در دریاچه چبارکول در مرکز روسیه سقوط و حفره‌ای 6 متری در یخ‌‌های سطح دریاچه ایجاد کرده بود. دانشمندان می‌گویند که این بزرگ‌ترین قطعه یافت‌شده از این شهابسنگ تاکنون است.
در روز جمعه 15 فوریه 2013/ 27 بهمن 1391 یک سنگ فضایی به قطر 17 متر و وزن 10 هزار تن وارد جو زمین شد و پس از سوختن در آسمان مناطق مرکزی روسیه، در ارتفاع حدود 30 کیلومتری زمین با انرژی صدها برابر انفجار اتمی هیروشیما منفجر شد. انرژی این انفجار به قدری بود که پنجره‌ها را شکست، به ساختمان‌ها آسیب رساند و بیش از هزار نفر زخمی برجا گذاشت.

تصاویر زنده تلویزیونی از ساحل دریاچه چبارکول نشان داد که گروهی از غواصان، این سنگ 1.5 متری را ابتدا در یک پوشش مخصوص پیچیده، آن را روی صفحه‌ای فلزی قرار داده و سپس از آب بیرون کشیدند. در جریان بیرون کشیدن شهابسنگ از اعماق دریاچه، این سنگ به سه تکه تقسیم شد. پس از آن که سنگ به ساحل کشیده شد، بر روی یک ترازو قرار داده شد تا وزن آن مشخص شود؛ اما ترازو تحمل وزن آن را نداشت و وقتی به وزن 570 کیلوگرم رسید، شکست![/font][/size]
[center]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/13-10-18-63438russia-meteorite.jpg[/IMG][/font][/size][/center]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]دکتر کارولین اسمیت، مسئول بخش شهابسنگ‌های موزه تاریخ طبیعی لندن، با بررسی ویژگی‌های شناخته شده‌ای نظیر پوسته همجوشی و رگماگلیپت‌ها که در تصاویر آشکارند، تایید کرده که این سنگ، یک شهابسنگ است.
او در مصاحبه با بی‌بی‌سی گفت: «پوسته همجوشی وقتی شکل می‌گیرد که شهابسنگ در حال گذر از جو زمین تبدیل به یک گلوله آتش می‌شود. سطح خارجی چنان داغ می‌شود که سنگ را ذوب کرده و یک پوسته تیره شیشه مانند شکل می‌دهد که ما نام پوسته همجوشی به آن می‌دهیم. رگماگلیپت‌ها فرو رفتگی‌هایی هستند شبیه فرو رفتگی اثر انگشت روی گل که بر روی سطح شهابسنگ دیده می‌شوند».

سرگی زاموزدرا، استاد دانشگاه ایالتی چلیابینسک، در مصاحبه با اینترفکس گفت: «آزمایش‌های اولیه نشان می‌دهند که این واقعا بخشی از شهابسنگ چلیابینسک است. اگر قرار باشد ده تا از بزرگ‌ترین شهابسنگ‌های یافت شده در کل تاریخ را فهرست کنیم، قطعا این سنگ در میان آنها قرار می‌گیرد».
پیش از این چندین عامل سبب اختلال در ماموریت غواصان شده بود. یکی از آنها این بود که سنگ به جای عمق 6 یا 8 متری که پیش از این تصور می‌شد، در عمق 13 متری قرار داشت.
یک شبکه خبری گزارش داد که غواصان پیش از این، بیش از 12 قطعه سنگ مشکوک دیگر را از این دریاچه بیرون کشیده بودند.
ولی بررسی‎های آزمایشگاهی مشخص کرد که تنها چهار یا پنج قطعه از این سنگ‌ها، واقعا متعلق به این شهابسنگ هستند.[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#FF8C00]26 مهر 1392[/color][/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]http://www.khabaronline.ir/detail/318009/science/astronomy[/font][/size]

[mahdavi3d 14,066]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#800000][b]درسی که ناسا از انفجار بزرگ‎ترین شهاب‌سنگ قرن گرفت[/b][/color][/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#0000CD]گروهی از دانشمندان بین‌المللی با همکاری ناسا موفق شدند با تحلیل انفجار چلیابینسک روسیه، برای نخستین بار به درک دقیقی از اثرات برخورد سیارکی کوچک روی زمین دست یابند.[/color]
محمود حاج‌زمان: گروهی از دانشمندان بین‌المللی با همکاری ناسا موفق شده‌اند تا برای نخستین بار، درک دقیقی از اثرات برخورد سیارکی کوچک روی زمین به دست آورند. این داده‌های بی‌سابقه با استفاده از شهاب‌سنگی به دست آمد که بهمن ماه سال قبل بر فراز آسمان شهر چلیابینسک روسیه منفجر شد، و اکنون درک دانشمندان از این پدیده طبیعی را متحول کرده است.
به گزارش ناسا، حادثه چلیابینسک به خوبی توسط دوربین‌های شهری و دوربین‌های افراد عادی ثبت شد. این امر فرصتی استثنایی را در اختیار محققان قرار داد تا حادثه را برای کاربرد مطالعات اجرام نزدیک زمین (NEOs) واسنجی کنند؛ و از آن برای بهبود استراتژی‌های کاهش خطر دفاع سیاره‌ای استفاده نمایند. به این ترتیب، دانشمندان 9 کشور مختلف توانستند نقطه عطفی را برای مدل‌سازی برخوردهای سیارکی آینده ایجاد نمایند.

پیتر جنیسکنز، نویسنده ارشد این گزارش که در مجله معتبر ساینس منتشر شده می‌گوید: «هدف ما درک تمام رخدادها و پیش‌آمدهایی بود که منجر به این موج ضربه‌ای شد.» جنیسکنز که متخصص شهاب‌شناسی مرکز تحقیقاتی ایمز ناسا و پروژه ستی است، در مطالعه میدانی انجام شده به رهبری الگا پوپوا از موسسه Dynamics of Geospheres آکادمی علوم روسیه که هفته‌های بعد از حادثه انجام شد شرکت داشت.
با واسنجی ویدئوهای ضبط شده با استفاده از موقعیت ستارگان در آسمان، جنیسکنز و پوپوا سرعت برخورد شهاب‌سنگ را معادل 19 کیلومتر بر ثانیه محاسبه کردند. به دلیل اصطکاک میان شهاب‌سنگ و جو، هم‌زمان که شهاب به سمت زمین سقوط می‌کرد به قطعات کوچک‌تری خرد می‌شد تا اینکه نهایتا در ارتفاع 30 کیلومتری بالای سطح زمین منفجر شد. در این نقطه، نور شهاب‌سنگ از تابش خورشید نیز درخشان‌تر بود و حتی افرادی که در فاصله 100 کیلومتر دورتر بودند موفق به دیدن آن شدند.

بسیاری از خرده سنگ‌های این ابر غبار نارنجی پیش از آنکه به سطح زمین برسند، به دلیل حرارت زیاد تبخیر شدند. با این وجود، دانشمندان تخمین می‌زنند که بین 4 تا 6 هزار کیلوگرم از تکه‌های شهاب‌سنگ روی زمین سقوط کرده است. از جمله این قطعات، تکه شهاب‌سنگ 650 کیلوگرمی بود که روز 16 اکتبر / 24 مهر توسط غواصان از اعماق دریاچه چبارکول بیرون کشیده شد.
به عقیده دانشمندان ناسا که در این مطالعه مشترک 59 نفری همکاری داشته‌اند، فقدان ترک‌های ضربه‌ای در این شهاب‌سنگ به دلیل انفجار آن در جو زمین است. سایر قطعات به دست آمده از این شهاب‌سنگ توسط دانشگاه ایالتی چلیابینسک در اختیار محققان قرار گرفت تا با تجزیه و تحلیل آنها به منشاء رگه‌های ضربه‌ای و سایر مشخصات فیزیکی شهابسنگ پی ببرند.

درک سیرز از مرکز تحقیقاتی ایمز ناسا می‌گوید: «زمانی‌که یکی از این شهاب‌سنگ‌ها را در آزمایشگاه تحت فشار قرار دادیم، در امتداد رگه‌های ضربه‌ای خود خرد شد.» مایک زولنسکی، متخصص شیمی شهاب‌سنگی در مرکز فضایی جانسون ناسا ممکن است فهمیده باشد که چرا این رگه‌های ضربه‌ای تا این اندازه شکننده هستند. این رگه‌ها حاوی لایه‌هایی از براده آهن ریز هستند، که هنگام سرد شدن مواد شیشه‌ای دچار تغییر ماهیت می‌شود. زولنسکی می‌گوید: «گاهی اوقات حرارت برخورد باعث افزایش مقاومت مکانیکی شهاب‌سنگ می‌شود؛ اما در حادثه چلیابینسک باعث تضعیف آن شد.»
برخوردی که باعث شکل‌گیری این رگه‌های ضربه‌ای شده ممکن است زمانی بسیار دور، یعنی حدود 4.4 میلیارد سال قبل رخ داده باشد. این زمان تنها 115 میلیون سال پس از شکل‌گیری منظومه شمسی است. گروه تحقیقاتی متوجه شدند که این شهاب‌سنگ حادثه برخوردی مهمی را در آن زمان از سر گذرانده است. جنیسکنز می‌گوید: «رخدادهایی از این قبیل نحوه خرد شدن و انفجار شهاب‌سنگ چلیابینسک را در ارتفاعات بالای جو تحت تاثیر خود قرار می‌دهد.»

این مطالعات همچنین به درک بهتر منشاء اجرام نزدیک زمین (NEOs) کمک کرده است. مطالعاتی از این دست ضروری هستند تا بتوانیم رویکرد لازم را برای کشف و انحراف اجرام احتمالی که در مسیر برخورد با زمین قرار دارند اتخاذ نماییم.[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]اخیرا ناسا از ماموریتی سیارکی رونمایی کرده است که قرار است برای نخستین بار، سیارکی را به دام بیاندازد و آن را از مدارش منحرف کند. این ماموریت نیازمند مهارت‌های فناورانه بی‌نظیری است که به کشفیات علمی و توانایی‌های فنی تازه‌ای منجر خواهد شد که می‌تواند به محافظت از سیاره ما کمک نماید.

مطالعه سیارک‌ها و دنباله‌دارها علاوه بر آنکه خطر بالقوه آنها را نشان داده است، فرصت بی‌نظیری برای کسب آگاهی بیشتر از منشاء منظومه شمسی، سرچشمه آب روی زمین، و حتی منشاء مولکول‌های آلی شکل دهنده حیات روی زمین را در اختیار دانشمندان قرار می‌دهد.[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#FF8C00]16 آبان 1392 [/color][/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]http://www.khabaronline.ir/detail/321373/science/astronomy[/font][/size]

[mahdavi3d 14,066]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][b]ویدئو / نتیجه شبیه سازی جالب آزمایشگاه ملی ساندیا از تاثیر انفجار شهاب‌سنگ چلیابینسک در جَو[/b][/font][/size]
[center]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/ChelyabinskMeteor_DataVisualization_1.jpg[/img]
[url="http://trainbit.com/files/9717609884/ChelyabinskMeteor_DataVisualization_1001.mp4"]دانلود[/url] (حجم: 9.09 مگابایت)
[url="http://trainbit.com/files/9717609884/ChelyabinskMeteor_DataVisualization_1001.mp4"]http://trainbit.com/...zation_1001.mp4[/url][/font][/size][/center]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][hr][color=#800000]جزئیات جدید از قدرتمندترین سنگ فضایی منفجر شده قرن اخیر
[b]درخششی 30 برابر خورشید که موجب آفتاب‌سوختگی شدید شاهدان شد[/b][/color]

[color=#0000CD]نتایج جدیدترین تحقیقات آکادمی علوم روسیه نشان می‌دهد، درخشش شهاب سنگی که سال گذشته بر فراز منطقه چلیابینسک منفجر شد، در لحظه انفجار 30 برابر قوی‌تر از خورشید بود.[/color]
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در تاریخ 15 فوریه 2013 میلادی (27 بهمن 91) یک شهاب سنگ با قطر تقریبی 17 متر پس از عبور از جو زمین، به یک توپ آتشین تبدیل و در آسمان شهر چلیابینسک روسیه منفجر شد.

قدرت انفجاری این شهاب سنگ 500 کیلوتن یا 30 برابر قدرت بمب اتمی هیروشیما ارزیابی شده است؛ این انفجار بیش از 30 میلیون دلار خسارت برجای گذاشت و باعث مجروح شدن بیش از یک هزار و 200 نفر و آسیب جدی به منازل، ساختمان‌های اداری و خودروها شد.
با گذشت حدود 9 ماه از حادثه انفجار این شهاب سنگ، محققان با بررسی تصاویر مختلف ویدئویی و گفت‌وگو با شاهدان عینی، به جزئیات بیشتری در خصوص این شهاب سنگ دست پیدا کردند.
تیم تحقیقاتی آکادمی علوم روسیه در این مطالعه با حجم بی‌سابقه‌یی از اطلاعات مواجه بودند که توسط دوربین‌های امنیتی، دوربین‌های تلفن همراه، ابزار لرزه‌نگاری و رصدهای شاهدان عینی بدست آمده است.

این شهاب سنگ 12 هزار تنی، بزرگترین سنگ فضایی منفجر شده بر فراز زمین طی یک قرن اخیر محسوب می‌شود.
با مشاهده صدها فیلم ویدئویی که توسط کاربران آماتور از ورود شهاب سنگ به جو زمین تهیه شده است، جزئیات کلیدی در خصوص ورود شهاب سنگ به جو زمین، محل پرتاب قطعات کوچک تر و حداکثر قدرت در لحظه انفجار تعیین شد.

در لحظه انفجار، درخشش شهاب سنگ 30 برابر قوی تر از خورشید بود که باعث آفتاب سوختگی شدید برخی شاهدان شد.
بزرگترین تکه این شهاب سنگ یک قطعه 570 کیلوگرمی است که به تازگی از عمق 20 متری دریاچه چبارکول (Chebarkul) خارج شد؛ آنالیزهای صورت گرفته روی این قطعه نشان می‌دهد که عمر این سنگ فضایی حدود چهار میلیارد و 400 میلیون سال است.
محققان امیدوارند با آنالیز دقیق جزئیات بدست آمده از این شهاب سنگ، تهدیدات سنگ های فضایی در آینده را پیش بینی کرده و اقدام موثری برای مقابله با این تهدیدات انجام دهند.
نتایج جدیدترین مطالعه در خصوص این شهاب سنگ در مجله Science منتشر شده است[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#FF8C00]۱۹ آبان ۱۳۹۲[/color][/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]منبع: [url="http://isna.ir/fa/news/92081911751/%D8%AF%D8%B1%D8%AE%D8%B4%D8%B4%DB%8C-30-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D8%A8%D8%B1-%D8%AE%D9%88%D8%B1%D8%B4%DB%8C%D8%AF-%DA%A9%D9%87-%D9%85%D9%88%D8%AC%D8%A8-%D8%A2%D9%81%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%B3%D9%88%D8%AE%D8%AA%DA%AF%DB%8C"]ایسنا[/url][/font][/size]

[mahdavi3d 14,066]

[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/2-206.JPG[/img][/font][/size][/center]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][b][color=#800000]کشف سابقه خشونت در شهاب‌سنگ ویرانگر روسیه[/color][/b]

[color=#0000CD]دانشمندان ژاپنی مدعی‌اند شهاب‌سنگ روسیه حدود 290 میلیون سال پیش به سیارک دیگری برخورد کرده است.[/color]
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، برخلاف بسیاری از دیگر اجسام نزدیک به زمین، سفر شهاب‌سنگ چلیابینسک روسیه به خوبی رهگیری شده و این جسم کیهانی بقایایی روی زمین بر جای گذاشته که به دانشمندان فرصتی‌ کم‌نظیر برای مطالعه چگونگی شکل‌گیری آن را می‌دهد.

هم‌اکنون محققان ژاپنی معتقدند توپ آتشین چلیابینسک احتمالا 290 میلیون سال پیش با سیارک دیگری برخورد کرده است. این کشف به منجمان دیدگاهی در خصوص طول عمر دیگر سیارک‌هایی می‌دهد که شاید با زمین برخورد کنند.
تحلیل نوعی ماده معدنی موسوم به یشم سبز (jadeite) که در قطعات بازیابی‌شده پس از انفجار وجود داشت، نشان داد جسم والد این شی آسمانی با سرعت 4800 کیلومتر در ساعت به سیارک بزرگ‌تری برخورد کرده است. با محاسبه سرعتی که یشم سبز جامد شده، تیم علمی توانست تعیین کند که سیارک روسی پس از یک برخورد شکل گرفته است.
شکل یشم سبز یافت‌شده نشان می‌دهد که جسم والد سیارک به سیارک دیگری برخورد کرده که قطر آن دست‌کم 150 متر بوده است. دانشمندان هنوز در حال تحلیل بقایای این شیء و محاسبه مسیر دقیق آن به سمت زمین هستند.

به گفته شین اوزاوا از دانشگاه توهوکوی ژاپن، این برخورد احتمالا شهاب‌سنگ چلیابینسک را از جسم والدش جدا کرده و آن را به زمین تحویل داده است.
این جسم کیهانی به عرض 20 متر در تاریخ 15 فوریه 2013 روی شهر چلیابینسک واقع در جنوب غربی سیبری سقوط کرد و بخش عظیمی از آن به شکل یک توپ آتشین سوخته شد. این موضوع به دلیل حرارتی است که شی هنگام سقوطش در جو با سرعت 67 هزار و 600 کیلومتر در ساعت کسب کرده است. با این حال، بسیاری از بقایای آن جان سالم به در بردند.
شهاب‌سنگ مزبور با سرعتی تقریبا 60 برابر سرعت صوت حرکت می‌کرد و در 30 کیلومتری بالای زمین با نیرویی تقریبا 30 برابر بمب اتم هیروشیما منفجر شد. انفجار بر فراز شهر چلیابینسک موجب ایجاد امواج شوکی شد که ساختمان‌ها را نابود کرد و به بیش از 1000 نفر آسیب رساند.
جسم روسی موجب رخداد دومین انفجار قدرتمند در سراسر تاریخ شد. نخستین انفجار در سال 1908 و زمانی رخ داد که یک سیارک مشکوک با نیرویی هزار برابر قدرتمندتر از بمب اتمی هیروشیما منفجر شد و 80 درخت موجود در فضایی به مساحت 2000 کیلومتر مربع نزدیک رود Podkamennaya Tunguska در سیبری روسیه را با خاک یکسان کرد.
جزئیات این کشف علمی در مجله Scientific Reports منتشر شد.

[color=#FF8C00]۵ خرداد ۱۳۹۳[/color][/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]منبع: [url="http://isna.ir/fa/news/93030502168/%DA%A9%D8%B4%D9%81-%D8%B3%D8%A7%D8%A8%D9%82%D9%87-%D8%AE%D8%B4%D9%88%D9%86%D8%AA-%D8%AF%D8%B1-%D8%B4%D9%87%D8%A7%D8%A8-%D8%B3%D9%86%DA%AF-%D9%88%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DA%AF%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%B3%DB%8C%D9%87"]ایسنا[/url][/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]منبع به زبان انگلیسی:[/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://uk.reuters.com/article/2014/05/23/us-space-asteroid-idUKKBN0E22BP20140523"]http://uk.reuters.co...N0E22BP20140523[/url][/font][/size]