زمینه های متعددی را میتوان برای آغاز به رسمیت شناختن اسراییل از جانب دولت بحرین برشمرد، ولی مهمترین زمینه آن بدون شک، ضعف مخالفان و نابالغی اپوزیسیون کشور بحرین است که پادشاه بحرین بدون ترس از فشار افکار عمومی، به شناسایی رسمی اسراییل مبادرت میورزد. حدود یک دهه پیش در بحبوحه جریانات بهار عربی، بحرین از جمله کشورهایی بود که تظاهرات ضد دولتی در آن انجام شد. با رادیکال شدن تظاهرات در هفته های آغازین سال 2011، نمایندگان حزب الوفاق بزرگترین حزب اپوزیسیون شیعی در بحرین از پارلمان استعفا دادند ولی این حزب بجای رادیکال شدن در همان سال 2011 با این ایده که «ما در پی ایجاد حکومت شیعی در بحرین نیستیم» در قامت اپوزیسیون پارلمانی و نه برانداز به مذاکرات آشتی ملی پیوست. پس از شکست مذاکرات در ژانویه 2014 و کمی بعد دستگیری شیخ علی سلمان دبیرکل الوفاق و نهایتاً حکم انحلال این حزب تنها به صدور بیانیه و نهایتاً تحریم دو انتخابات پارلمانی در 2014 و 2018 دست زدند. بدون اینکه در عرصه مدنی بتوانند برای حکومت بحرین هزینه زا باشند و امروز نیز در برابر عادیسازی روابط بحرین و اسراییل تنها به صدور بیانیه اکتفا کرده اند.

بزرگترین نقد به رفتارهای کاشانی و مصدق در دهه 1330 این است که هر دویشان دید اشتباهی نسبت به امریکا داشتند تا جاییکه به جرأت میتوان گفت واقعیات دوران جنگ سرد را درک نمیکردند. غیر از کاشانی که امریکای"in god we trust" را بهترین گزینه برای مقابله با کمونیستها و توده ایهای بی خدا میدانست، مصدق بر اساس ذهنیت قبلی و مثبتی که نسبت به امریکا در افکار عمومی وجود داشت فکر میکرد با اتکا به «نیروی سوم» امریکا میتواند جلوی شوروی و انگلستان را بگیرد. چنین کاری را پیشتر امیرکبیر و مدرس کرده بودند. امیرکبیر با اتکا به نیروی سوم امریکا و در مقطعی آلمان میخواست تا بین روسیه و انگلستان موازنه کند و مدرس نیز در مقطع عضویت در دولت در تیعید میخواست تا با اتکا به نیروی سوم عثمانی جلوی روس و انگلیس بایستد. ولی اشتباه مصدق در این بود که امریکا را امریکای دوران امیرکبیر می دید نه امریکای امپریالیست جنگ سرد، امریکایی که با دیپلمات خوشنامی چون ساموئل بنجامین، تلاش یک معلم امریکایی بنام هوارد باسکرویل در صف مشروطه خواهان و یا مستشاران مالی همچون آرتور میلسپو و مورگان شوستر شناخته میشد که فرسنگها با امریکای امپریالیست جنگ سرد فاصله داشت. بطور قطع نقطه اشتراک اشتباهات آن دو این بود که جهان سیاست را فارق از: ماکیاولیسم جمعی میدیدند(اگر با مفهوم ماکیاولیسم آشنایی ندارید روی لینک کلیک کنید)

سیاست برایان هوک علیه ایران مبتنی بر «فشار حداکثری اقتصادی-رسانه ای» در کنار مذاکره پشت پرده بود. ولی ورود الیوت آبرامز به پست نمایندگی وزارت خارجه آمریکا در امور ایران با توجه به سوابق وی منجر به چند تغییر خواهد شد. نام آبرامز برای نخستین بار پس از قضیه ایران-کنترا به ایران پیوند خورد؛ جاییکه وی در دهه 1980 نقش اساسی در تسلیح کنتراهای نیکاراگوئه، ژنرالهایی چون نوریگا، ریوس مونت و سایر میلیشیای راستگرای امریکای لاتین داشت. وی کشتار ال-موزوته که کشتار 1000 روستایی بوسیله ارتش السالوادور بود را دروغ کمونیستها و جبهه FMLN خواند. تاکتیک خشن وی تا جاییست که حقوق بشر را پروپاگاندای چپ میخواند. وی دوران دانشجوییش در دهه 1960 یک مک کارتیست بود و دندان خود را در دعوا با جنبش دانشجویی دهه 1960 از دست داد. سیاستگذاری او در مورد ایران چنانچه از سوابقش پیداست ممکن است به درگیری نیمه سخت ایران و امریکا، ایجاد میلیشیای مسلح ضدحکومت، ترور و حتی «دولت در تبعید» بیانجامد. چنانچه وی برخلاف هوک با رضا پهلوی رابطه نزدیکی دارد و حتی در سخنرانی پهلوی در انستیتو واشنگتن حضور داشت. _____ پ.ن: سگ هار واقعی تازه وارد گود شد. امیدوارم عمر مسئولیتش با رای اوردن بایدن کوتاه بشه.

امریکا امروز قطعنامه تمدید تحریم تسلیحاتی ایرانو ارائه میکنه به شورای امنیت . احتمال رای اوردنش بالاست و احتمال وتو شدنش بیشتر اینکه چین وتو میکنه یا روسیه به من و شمای میلیتاریست نشون نیده که ایران سبد خریدشو چطوری چیده . ترجیح شخصی من اینه که روسیه وتو کنه بخاطر بازار مرغوبتری که داره. اما دلخوش نشید اگر وتو شد وتو هم بشه، احتمالا از جو موجود استفاده میکنه و با کمک بریتانیا مکانیسم ماشه رو فعال میکنه به طور کلی فکر می‌کنم جمهوری اسلامی باید قید لغو تحریم‌های تسلیحاتی رو بزنه و خلاص! طرف صد تا راه برای سنگ اندازی داره.

من نگفتم در حمله اخیر تلفات دادیم . یکسری موارد حاشیه دیگری فرمودید که جای خودش باید برسی بشه.

مگه اسامی و دلیل شهادت همه ی بیش از ۲۱۰۰(امار چند سال پیش) شهیدمون در سوریه رو داریم که بتونیم قاطعانه حرف بزنیم امروز میشه فهمید امریکا در تکریت چقدر تلفات داد ولی این شفافیت اطلاعاتی در مورد ایران وجود نداره که بشه ادعای شمارو قبول کرد سیستم اطلاع رسانی در ایران در این موارد عقیمه. اما همین الان میدونم شهدای ما حاصل حمله اسرائیل همون ۸ نفر نبودند حداقل همین لحظه میتونم شهید سردار الله دادی رو به لیست ۸ نفره شما اضافه کنم که خط بطلانی بر این ادعای شما بکشم ... حمله به نطنز بنظر من توسط موشک کروز رخ داده نظرم رو سابقا گفتم و دلایلش رو این با حوادث روزمره دیگه در امریکا و ...فرق داره سکوت فرماندهان نظامی، محرمانه خواندن علت حادثه و اعلام نکردن دلیلش اونو از حوادث نظامی دیگه در هر کشور و منطقه ای جدا میکنه ____ اما در مورد انتقام: اگر از ابعاد مختلف اقتصادی سیاسی اجتماعی نظامی حساب کنیم. طرف مقابل خیلی بدهی داره که هنوز صاف نکرده ما قبل انقلاب رو بذاریم کنار بعد انقلاب از ناو وینسنس تا سردار سلیمانی هزاران ترور و حادثه و رخداد و ضرر اقتصادی بدون پاسخ مونده. این قرض باید پرداخت بشه اما در حال تلنبار شدن هست . سیر حوادث پس از انتخاب شدن دونالد ترامپ به عنوان رئیس جمهور امریکا رو ببینید... هر روز گستاختر از دیروز... قطعا ۴.۵ سال دیگه نمیشه با این روند جلو رفت ...

اگر درست فهمیده باشم منظورتونو تجهیزات با حضور در عکس ارتقا پیدا نمیکنند ولی افرادارتقا پیدا میکنند...

سپتامبر 2007 اسراییل در عملیات «البُستان» دست به بمباران تأسیسات اتمی سوریه زد. این قضیه پس از دستگیری علی عسگری معاون وزارت دفاع ایران در ترکیه اتفاق افتاد که اسراییل متوجه شد سوریه با کمک کره شمالی دست به احداث رآکتور اتمی الکِبر در دیرالزور زده است. پس از حمله به رآکتور دیرالزور، بشار اسد اگر چه تصمیمی برای اقدام متقابل داشت ولی در نهایت از ترس اسراییل از آن صرف نظر کرد. در نخستین اظهارنظر، اسد با لاپوشانی قضیه،اصل وجود چنین رآکتوری را منکر شد و این را با اتهام سلاح کشتار جمعی صدام برابر کرد. زمان گذشت و امروز اسراییل کمتر هفته ای هست که بخشی از مراکز نظامی سوریه را بمباران نکند. حکایت ایران نیز چنین است از چند سال پیش اسراییل شروع به حملات گاه و بیگاه به نیروهای سپاه قدس در سوریه کرد که ابتدا با تکذیب طرف ایرانی همراه میشد شدت حملات امروز به حملات هفتگی رسیده است و حال در بیابانهای ایران تأسیسات اتمی مورد حمله قرار میگرد. ادامه دادن سیاست انفعال به بهانه نیفتادن در دام جنگ طلبی نتانیاهو و منقضی نشدن تحریم تسلیحاتی، باعث خواهد شد حمله بعدی به مراکز حساس تر باشد. زبانم لال... امشب سوریه میتواند فرداشب ایران باشد

جنگ جمهوری باکو-ارمنستان را باید جزئی از نزاع انرژی ترکیه و روسیه قلمداد کرد. نزاعی که امروز از صحنه لیبی تا قفقاز کشیده شده و حتی زمینه های فرهنگی مثل بازگشایی مسجد ایاصوفیه را نیز تحت تأثیر قرار داده است. منطقه تووز (قدیرلی) که امروز مورد هجوم ارمنستان واقع شده به نوعی شاهراه انرژی جمهوری باکو به شمار میرود، خطوط لوله تاناپ، باکو-جیحان، باکو-سوپسا و قفقاز جنوبی، گاز میدان شاه دنیز در دریای مازندران را با عبور از ترمینال سنگاچال در نزدیکی باکو به تووز (شمالغرب آذربایجان) و از آنجا به گرجستان میرساند، غیر از خط سوپسا بقیه خطوط نهایتاً به بندر جیهان ترکیه که قطب تجارت انرژی خاورمیانه است منتقل میشوند. این خطوط انرژی رقیب خطوط نورد استریم و ترک استریم هستند که گاز روسیه را به اروپا میرساند. پیشتر قرار بود پروژه نابوکو از این مسیر عبور کند. لذا ترکها میخواهند با احداث راهروی جنوب و متنوع کردن بازار انرژی اروپا، زمینه ورود به اتحادیه اروپا را فراهم کنند. وجه مشترک تمام این پروژه ها آنجاست که شرکتهای روسی در آن مشارکت ندارند و با دور زدن خاک ارمنستان از قفقاز عبور میکنند.

بسیار شده که با بخشی از ایرانیان مخالف جمهوری اسلامی که از تحریم و حمله نظامی ترامپ به کشورشان حمایت میکنند در فضای مجازی روبرو شویم، در گذر از اینکه نتیجه حمله نظامی غرب در عراق و لیبی چه شده است، ولی ژن بیگانه خواهی رابطه عمیقی با فرهنگ کاهلی و عرفان زده دارد که حتی برای مقابله با جمهوری اسلامی حاضر نیست خودش پایمردی کند و هزینه بدهد، بلکه از تورنتو و لندن درخواست حمله و تحریم را میکند و از شهادت سرباز و سردار وطن خوشحال میشود. این تفکر در بین ایرانیان مسبوق به سابقه است، ایرانیان در هر جنگی که شکست خوردند به چاپلوسی متجاوز پرداختند، اسکندر مقدونی را در حد قله عرفان ایرانی بالا بردند و تا یک سده پیش او را «ذوالقرنین قرآن» میخواندند؛ تا جاییکه حافظ از ما میخواهد که «احوال ملک دارا» را در «آیینه سکندر» ببینیم. علاوه بر این نظامی گنجوی و امیرخسرو دهلوی در آثار خود وی را تا حد یک پیر کامل و حکیم بزرگ تصویر کرده اند. در سایر حملاتی که به ایران زمین شد ایرانیان بجای پایمردی و ایستادگی، به رندی روی آوردند. برای اعراب متجاوز صرف و نحو نوشتند، برای مغول رصدخانه ساختند و ... .

من گفتم پاسخ لزوما حمله مستقیم به خاک کشور های مد نظر هست؟؟ ___ جمهوری اسلامی از سال 1364 با نفی آرمانگرایی و صدور سخت افزار انقلاب وارد پارادایم «تنش زدایی» شد. این دکترین در سالهای پس از دوم خرداد از دکترین «ام القرای اسلامی» به دکترین «اعتمادسازی» تغییر موضع داد. دکترینی که معتقد بود سیاستهای جمهوری اسلامی باعث تنش بین المللی است و جمهوری اسلامی با تعریف خود بعنوان یک دولت-ملت مدرن میتواند ضمن تنش زدایی برای خود توسعه اقتصادی ببار بیاورد، «گفتگوی تمدنها» یکی از زمینه های تنش زدایی بود ولی پاسخ جامعه جهانی به این اعتماد سازی، قرار دادن ایران در لیست کشورهای حامی تروریسم و محور شرارت و قرار گرفتن کشور در آستانه جنگ با امریکای جرج بوش بود. متأسفانه اعتمادسازی از سال 92 مجدداً بر دیپلماسی ایران حاکم شد. نتیجه دکترین بزدلانه و جبونانه «اعتمادسازی» و «بهانه ندادن به غرب» بعد از یک دهه چنین نتایجی داشته است: همکاری همه جانبه با غرب، اختصاص 88% کل بازرسیهای آژانس به ایران و در عوض بی سابقه ترین تحریم، شهادت سلیمانی و هدف قرار گرفتن تأسیسات اتمی و... . اجرای دکترین اعتمادسازی در سال 92 مصداق بلاهت مسئولین بود ولی دنبال کردن آن در سال 99 خیانت است.

همه چیز نم نم. غورباقه رو اگر بندازی تو اب جوش میپره بیرون . اما تو اب ولرم نم نم گرمش کنی اینقدر گرم میشه که بدنش برای جهش شل میشه چون نم نم عادت میکنن با مصلحت اندیشی که اگر بزنیم فلان میشه و ما توان جنگ نداریم و... نم نم کشور فلج میشه . همونطور که حنله به نیرو های ما خارج از مرز به ترور سردارمون انجامید ... گاماس گاماس...

مشخص است که مسیر کنونی ایران یک مسیر گذار است و وضع آشفته کنونی در امور امنیتی، سیاسی و اقتصادی نمیتواند ادامه یابد و آنچه پیداست ایران با یک مدل گذار روبروست، زیرا جمهوری دوم آخرین تیر ترکش خود «پسااسلامگرایی معتدل» یا مدل《جمهوری دموکراتیک اسلامی》 بعد از مدل اول که 《جمهوری انقلاب اسلامی》 بود را هم آزموده است. حال در گذار به جمهوری سوم، ایران دو گزینه پیش رو دارد، یا تن به برجام جدید بدهد و با خلع سلاح موشکی و نیروهای نیابتی اندک گشایش اقتصادی ایجاد کند که پس از چند سال مانند لیبی مورد حمله قرار بگیرد و یا مانند پاکستان به سمت ارتقای تسلیحاتی و اتمی خود پیش رود تا به موازنه منطقه ای برابر با اسراییل دست یابد. مسیری که برجام پیش روی ایران گذاشت باعث شده که کشور بین دو گزنه مخیّر باشد و راه سومی ممکن نباشد. از دست رفتن نیروهای نیابتی برای ایران شکست بزرگی است زیرا در حال حاضر اندک مسیر تنفس اقتصادی ایران از راه همین نیروهای نیابتی میگذرد. کنار گذاشتن موشک و نیروهای نیابتی یعنی اندک پشتوانه امنیتی و اندک راه تنفس اقتصادی که بوسیله نیروهای نیابتی انجام میشود هم بالکل بدست امریکا بیفتد و هر وقت خواست، ایران را وادار به امتیازدهی کند.

ببینید عزیزان با توجه به اینکه دوستان در سطوح بالای امنیتی فورا اعلام کردند که علت مساله رو متوجه شدند اما به دلایل امنیتی اعلام نمیکنتد ۲ حالت داره خیلی خلاصه برم سر اصل مطلب : ۱: حمله نظامی به نطنز صورت نگرفته: در این صورت مسئولین به صورت طبیعی باید همون روز حادثه احتمال حمله نظامی رو منتفی میدونستند و تاکید میکردند که عامل حمله بمباران هوایی نبوده و اینها شایعس ۲: حمله صورت گرفته که باز اینجا ۲ حالت داریم : الف: ایران قصد پاسخگویی ندارد: در این حالت باز باید اصل حمله تکذیب بشود تا از رفتن حیثیت کشور جلوگیری بشود. در این حالت باید با قدرت بیشتری تکذیب ارائه بشود چون مساله حیاتی تر میشود گرچه اگر بعدا دشمن اسناد حمله رو رو کنه ابرو ریزی میشه و شاید علت سکوت همین بوده ب: ایران قصد پاسخگویی دارد: در زمان و مکان مقتضی بدون یک کلمه تایید و تکذیب از جانب فرماندهان ایران برنامه مناسب برای پاسخگویی رو تدارک خواهد دید . با توحه به سکوت عجیب سرداران من این فرضیه رو محتملتر میدونم در کل: امکان نداره عامل اتفاق حمله نظامی نباشه و شاهد سکوت باشیم احتمالا این آرامش قبل طوفان هست . امیدوارم بتونیم بخوبی خطوط قرمزمون رو به دشمن تفهیم کنیم. اینکه فورا متوجه علت حادثه شدند در مدت زمانی که امکان جمعاوری کامل و برسی صحنه رو نداشتند میتونه حاصل بازبینی اثرات راداری یا هشدار های راداری صادر شده باشه .

مامورین با هویت نامعلوم اژانس دویست بار اونجا رژه رفتن بعد اینا از صدا و سیما فهمیدن داستان چیه؟ :)))