اخبار سیارات فراخورشیدی!

[mahdavi3d 14,066]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]خوشحالم که مورد توجهتان قرار گرفته است.[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][quote]این سیاره (11)Terran خیلی مشکوک میزنه! [/quote] عارضم که سیاره (11)Terran نداریم! اون تصویر داره میگه که 11 تا سیاره در اندازه مشابه زمین ([url="http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_potential_habitable_exoplanets"]Terran[/url]) پیدا شده، و به همین ترتیب 7 تا مشابه اندازه مریخ (Subterran) و...[/font][/size]

[lockheedf-22 657]

بله... به محض اینکه دیدم زده سیاره هم اندازه زمین و شکل وشمایلشم مث زمین بود یه لحظه از خود بی خود شدم .

حالا این 11 سیاره فقط هم اندازه زمین همستند یا همانند عکس از شرایطی مشابه زمین خودمون برخوردارن؟!

[mahdavi3d 14,066]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]البته این تصاویر هم صرفا تصاویر هنری هستند! خود کشف این سیارات (بدین معنا که اصلا سیاره‌ای اونجا هست یا نه!؟) به قول معروف به مو بنده! و تعیین شرایط کلی سیاره باز کار خیلی سختتری هست...[/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]لیستی از سیارات زمین مانند و شرایطی که برای اونها گفته شده در لینک زیر در دسترس هست:[/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_potential_habitable_exoplanets[/font][/size]

[mahdavi3d 14,066]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#0000CD]پژوهشگران بر اساس نتایج تلسکوپ فضایی کپلر حساب کرده اند حدود ۹ میلیارد سیاره فراخورشیدی زمین مانند و مستعد حیات وجود دارد که نزدیک ترین آنها ۱۲ سال نوری از ما فاصله دارد[/color]
این محاسبه توسط اریک پتیگورا دانشجوی دانشگاه کالیفرنیا در برکلی و بر اساس تجزیه و تحلیل اطلاعات بیش از ۳هزار سیاره فراخورشیدی نامزدشده توسط فضاپیمای کپلر انجام شده است.

بر اساس این محاسبات٬ حدود ۲۰ درصد از ستارگان کهکشان راه شیری را ستارگانی هم اندازه و مشابه خورشید تشکیل می دهند که به آنها ستارگان خورشیدمانند می گوییم. با توجه به مقدار تخمینی ۲۰۰میلیارد ستاره در کهکشان راه شیری٬ این بدان معنی است که ۴۰ میلیارد ستاره در پهنه کهکشان راه شیری خورشیدمانند هستند.
اما تمام این ستارگان دارای منظومه های سیاره ای یا سیارات زمین مانند نیستند. شبیه سازی اطلاعات دریافتی از تلسکوپ فضایی کپلر نشان می دهد که حدود ۸ -/+ ۲۲ درصد این ستارگان دارای سیاراتی زمین مانند هستند که در منطقه کمربند طلایی به دور ستارگان خود می گردند. کمربند طلایی محدوده ای در اطراف ستاره است که مقدار انرژی دریافتی برای وجود آب مایع در سطح سیارات کافی است و سیارات این ناحیه می توانند مستعد پیدایش حیات باشند.

برای استخراج این اطلاعات محققان داده های تلسکوپ فضایی کپلر را با نرم افزای خاص غربالگری کردند. از میان ۱۵۰هزار ستاره٬ آنها به بررسی ۴۲ هزار ستاره پرداختند و در میان ۶۰۳ سیاره ای که در اطراف برخی از این ستارگان پیدا شد٬ توانستند ۱۰ سیاره با ابعاد یک تا دو برابر قطر زمین را در کمربند طلایی بیابند.
با این حساب بین ۵.۵ تا ۱۲ میلیارد و به طور متوسط ۸.۸ میلیارد ستاره خورشید مانند در کهکشان راه شیری وجود دارد که سیاره ای زمین مانند در محدوده مستعد پیدایش حیات به دور آن می گردد. اگر این ستارگان خاص را در بین ۲۰۰ میلیارد ستاره کهکشان راه شیری توزیع کنیم٬ بدان معنی است که نزدیک ترین سیاره فراخورشیدی با قابلیت میزبانی حیات در فاصله ۱۲ سال نوری از زمین (معادل ۱۱۳هزار و ۴۰۰ میلیارد کیلومتری) قرار دارد. 
برای آنکه به نزدیکی این فاصله (در ابعاد کیهانی) پی ببرید٬ آن را با فاصله نزدیک ترین ستاره به خورشید (۴.۳ سال نوری) و قطر کهکشان راه شیری (۱۰۰٫۰۰۰ سال نوری)‌ مقایسه کنید.

اگرچه بسیاری از این سیارات به اندازه زمین هستند اما باید تعیین کرد که آیا آنها مانند زمین خاکی هستند٬ یا مثل مشتری از جنس گاز و یا مانند دنباله دارها از یخ تشکیل شده اند. نتایج اولیه نشان می دهد که دست کم درصد قابل توجهی از این سیارات خاکی هستند و چگالی آنها شبیه زمین است.

البته نباید این نکته را فراموش کرد که این محاسبات برای ستارگان خورشیدمانند انجام شده و اگر ستارگان سبک تر مانند کوتوله های سرخ را هم در نظر بگیریم٬ تعداد سیارات زمین مانند مستعد پیدایش حیات از این هم بیشتر و فاصله آنها با زمین نزدیک تر خواهد شد٬ مانند تحقیقی که اسفند ۱۳۹۱ منتشر شد.

نتایج این تحقیقات پرسش مهمی را به ذهن متبادر می کند که اگر ما در در کهکشان راه شیری تنها نیستیم، پس چرا در کهکشان ما در سکوت آزار دهنده ای فرو رفته و هیچ صدایی از سوی تمدن های پیشرفته به گوش نمی رسد.
گام بعدی دانشمندان بررسی اتمسفر این سیارات با تلسکوپ های قوی فضایی است که در آینده پرتاب می شوند تا شاید سرنخی را درباره وجود حیات احتمالی در این سیارات به دست آید.
جزئیات این مطالعه در مجلهProceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#FF8C00]14 آبان 1392[/color][/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://www.khabaronline.ir/detail/321105/science/astronomy"]http://www.khabaronl...ience/astronomy[/url][/font][/size]

[mahdavi3d 14,066]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#0000CD]شکارچی قهرمان سیارات ناسا که به تازگی از کار افتاده بود، اکنون رو به خورشید قرار گرفته و شاید بتواند یک بار دیگر و با کمکی از سوی خورشید به تعقیب سیارات بپردازد.[/color]

ماهواره کپلر، شکارچی قهرمان سیارات ناسا که به تازگی دچار یک خرابی اساسی شده و از کار افتاده بود، اکنون رو به خورشید قرار گرفته است. به رغم این که تلسکوپ فضایی کپلر، در اوایل سال جاری توانایی ناوبری دقیق خود را از دست داده بود، شاید بتواند یک بار دیگر و با کمکی از سوی خورشید به تعقیب سیارات بپردازد.
به گزارش نیوساینتیست، در مقایسه با ماموریت اصلی کپلر، برنامه جدید که K2 نام گرفته، به بخش خیلی بزرگتری از آسمان نگاه خواهد کرد؛ و احتمالا تعداد بیشتری از سیارات را رصد خواهد کرد. این تلسکوپ در ماموریت جدید خود نخواهد توانست مانند قبل به مدت طولانی به یک قسمت خاص آسمان خیره شود، در نتیجه اهداف آن محدود به شکار سیاراتی خواهد شد که در مداری خیلی کوچک‌تر از مدار گردش زمین به دور خورشید، به دور ستاره خود می‌چرخند. با این حال، در مواردی که چنین ستاره‌هایی خنک‌تر از خورشید باشند، برخی از این سیارات می‌توانند میزبان حیات باشند.
ناتالی باتالها، یکی از دانشمندان گروه کپلر می‌گوید: «افرادی بوده‌اند که می‌گفتند «بازی تمام شده است». ولی به نظر من، برای گفتن چنین حرفی هنوز خیلی زود است».

[b]چرخش خورشیدی[/b]
کپلر برای این طراحی شده بود تا سال‌‌ها با دقت به یک نقطه خاص از آسمان نگاه کند. این تلسکوپ، با اندازه گیری بسیار دقیق روشنایی ستارگان میدان دید خود، سیارات را پیدا می‌کرد.
وقتی که سیارات از جلوی ستاره خود می‌گذشتند، کپلر تغییر اندک روشنایی ستاره را تشخیص داده و می‌توانست به وجود سیاره پی ببرد. از زمان پرتاب در سال 2009/۱۳۸۸، این تلسکوپ فضایی توانست بیش از 3500 سیاره احتمالی خارج از منظومه شمسی را شناسایی کند. وجود برخی از این سیارات با استفاده از تلسکوپ های زمینی تایید شده و دیگران هنوز در رده سیارات احتمالی طبقه بندی می‌شوند، ولی از نتایج به دست آمده تا کنون، چنین برمی‌آید که کهکشان راه شیری، پر از سیارات بالقوه زیست پذیر است.
کپلر برای انجام این کار صبورانه، باید می‌توانست که بدون هیچ اختلالی، برای مدتی طولانی به یک نقطه خاص آسمان زل بزند. در اواخر سال 2012/۱۳۹۱، یکی از چهار چرخ واکنشی که تلسکوپ را دقیقا روی هدف نگاه می‌داشتند از کار افتاد. تلسکوپ توانست مدتی به کار خود ادامه دهد، چون عملا تنها سه چرخ برای حفظ پایداری مورد نیاز بودند، اما وقتی در اوایل سال جاری چرخ دوم هم از کار افتاد، پایان کار کپلر بود.
کپلر هنوز می‌تواند به هر نقطه‌ای در آسمان خیره شود، ولی نمی‌تواند چرخش خود را کنترل کند. نور خورشید که به ماهواره می‌تابد، اندکی آن را هل می‌دهد، و وقتی این نور به طور غیر یکنواخت به آن بتابد، می‌تواند سبب چرخیدن تلسکوپ به دور خود شود.
چارلی سوبک، نایب رئیس پروژه می‌گوید: «اگر ما بتوانیم خورشید را خاموش کنیم، احتمالا می‌توانیم به عقب برگردیم و به میدان دید کپلر نگاه کنیم و کاملا ثابت سر جای خود بمانیم. می‌توانستیم هر کاری را که لازم داشتیم انجام دهیم. از انجا که کپلر آن بیرون و در میانه ناکجا قرار دارد، تنها اختلالی که داریم فشار خورشیدی است».
حال، گروه کپلر به جای خاموش کردن خورشید، احتمالا به سراغ میدان دید کپلر خواهد رفت و کاملا پایدار خواهد ماند. مهندسان ناسا راهی برای ثابت نگه داشتن تلسکوپ پیدا کردند که باید مقدار نور خورشید تابیده به هر دو سوی آن را نسبتا هم اندازه نگاه می‌داشت.
سوبک می‌گوید: «این کار مانند حفظ تعادل یک مداد روی نوک انگشتانتان است. تا وقتی که بتوانید مداد را در حالت تعادل نگاه دارید، نمی‌افتد».
ولی گروه می‌گوید که آنها با این روش، تنها می‌توانند هر بار دو تا سه ماه به یک نقطه آسمان خیره شوند، و بعد مجبور می‌شوند زاویه خود را عوض کنند تا مانع از ورود نور خورشید به میدان دید کپلر و کور کردن دید تلسکوپ شوند.
از آنجا که کپلر باید عبور سیاره از مقابل ستاره خود را دست کم سه بار ببیند تا بتواند وجود آن سیاره را کشف کند، این جابجایی متناوب، کپلر را محدود به کشف سیاراتی می‌کند که چرخه عبور آنها از مقابل ستاره خود، تنها 20 تا 30 روز باشد.

[b]سردتر از عطارد[/b]
فاصله چنین سیارات سریعی از ستاره مادرشان، کمتر از فاصله عطارد از خورشید است، که چرخه خورشیدی آن 88 روز به طول می‌انجامد. سیاراتی که با چنین فاصله‌های کمی به دور کوتوله‌های سرخ می‌چرخند، می‌توانند هنوز در منطقه زیست پذیر باشند. منطقه زیست پذیر یا کمربند طلایی٬ جایی در اطراف ستاره است که در آن، دمای سطح سیارات به حدی است که آب در حالت مایع وجود داشته باشد.
البته این جابجایی مداوم این حسن را برای کپلر دارد که می‌تواند بخش بیشتری از آسمان را ببیند. «ما درها را به نوع کاملا متفاوتی از دانش سیاره شناسی و بخش بسیار بزرگ‌تری از آسمان و تنوع بیشتری از انواع ستارگان هدف باز می‌کنیم. ما کارهایی را می‌توانیم با k2 انجام دهیم که پیش از این هیچ گاه در میدان دید کپلر امکان آن برای ما وجود نداشت».[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#FF8C00]18 آبان 1392 [/color][/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]http://www.khabaronline.ir/detail/321550/science/astronomy[/font][/size]

[mahdavi3d 14,066]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][b][color=#800000]کشف سیاره‌ لرزان با فصلهای یک روزه![/color][/b]

[color=#0000CD]دانشمندان ناسا سیاره منحصربفردی را با استفاده از فضاپیمای کپلر یافته‌اند که روی محور خود می‌لرزد و شرایط آب‌وهوایی آن حتی از شرایط آب‌وهوایی زمین نیز متغیرتر است.[/color]
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این سیاره لرزان مانند گهواره کودک، بی‌مهابا روی محورش تلوتلو می‌خورد.[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]مورب‌بودن محور چرخشی Kepler-413b می‌تواند طی 11 سال، 30 درجه تغییر کند و منجر به تغییرات سریع در فصول آن شود؛ در مقایسه، لرزش چرخشی زمین طی 26 هزار سال، 23.5 درجه است.
سیاره جدید 2300 سال نوری از زمین فاصله دارد و در صورت فلکی «ماکیان» واقع شده است. Kepler 413-b هر 66 روز یک بار حول دو ستاره دوقلوی نزدیک قرمز و نارنجی‌رنگ میزبانش می‌چرخد و به نظر می‌رسد، مدار آن حول ستاره‌های دوگانه به دلیل کج‌بودن 2.5 درجه‌ای صفحه مدارش نسبت به صفحه مدار این دو ستاره، می‌لرزد. به هنگام مشاهده از زمین، این مدار به طور پیوسته به سمت بالا و پایین حرکت می‌کند.
فضاپیمای کپلر با مشاهده تاریک‌شدن ستاره‌ یا ستارگان به هنگام عبور سیاره‌ای از مقابل آنها، دست به شکار سیاره‌ها می‌زند و منجمان با استفاده از این سامانه و با شناسایی الگوی غیرمعمول حرکت Kepler-413b، آن را کشف کردند.
دانشمندان به دنبال پاسخگویی به این پرسش هستند که چرا سیاره جدید با ستارگانش هم‌راستا نیست؛ آنها بر این باورند، شاید اجرام سیاره‌ای دیگری در این سیستم وجود دارند که مدار سیاره را کج می‌کنند یا این که ستاره سومی در آن نزدیکی است که از لحاظ گرانشی به این سیستم مرتبط بوده و بر آن تاثیر می‌گذارد.

حتی با وجود فصل‌های متغیر این جرم کیهانی، Kepler-413b برای زندگی‌کردن بیش از اندازه گرم است، زیرا مدار آن به اندازه‌ای به ستارگان میزبانش نزدیک است که دمای سیاره برای میزبانی آب مایع، بیش از اندازه بالاست.
این جسم آسمانی و گازی همچنین با جرمی معادل 65 برابر زمین، یک ابرنپتون به شمار می‌آید و دارای هیچ خشکی نیست.[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#FF8C00] ۱۶ بهمن ۱۳۹۲[/color][/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]منبع: [url="http://isna.ir/fa/news/92111611661/%DA%A9%D8%B4%D9%81-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D9%84%D8%B1%D8%B2%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D8%A7-%D9%81%D8%B5%D9%84%D9%87%D8%A7%DB%8C-%DB%8C%DA%A9-%D8%B1%D9%88%D8%B2%D9%87"]ایسنا[/url][/font][/size]

[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/hs-2014-12-a-print2.jpg[/IMG][/font][/size][/center]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/Captura-de-pantalla-2014-02-04-a-las-22_57_25.png][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_Captura-de-pantalla-2014-02-04-a-las-22_57_25.png[/IMG][/url][/font][/size]

[mahdavi3d 14,066]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#800000][b]شبیخون تیم تجزیه و تحلیل تصاویر کپلر به سیارات فراخورشیدی! [/b][/color] [/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]تلسکوپ فضایی کپلر از زمان پرتاب در سال 2009 میلادی تا آخرین فعالیتش در غالب عملکرد عادی‌اش (چرا از این جمله عجیب استفاده کردم؟ چون محققان دارند تلاش می کنند با یک تکنیک جایگزین، این تلسکوپ را به فعالیت برگردانند.) حدود 150 هزار ستاره را رصد کرد.[/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]همانطور که می‌دانید، روش کشف سیارات توسط تلسکوپ کپلر بدین گونه است که با مشاهده دقیق میزان روشنایی ستاره‌ها، و عبور احتمالی یک سیاره از مقابل ستاره میزبان، روشنایی ظاهری ستاره در اثر مسدود شدن بخش اندکی از نور عبوری توسط سیاره، به میزان ناچیزی کاهش می‌یابد که با بررسی این پدیده می‌توان احتمال داد که آنجا سیاره‌ای وجود دارد.[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]همه اشیایی که از جلوی یک ستاره عبور می‌کنند، لزوما سیاره نیستند (ممکنه ستاره‌های کم فروغ دیگری باشند) بنابراین نیاز است تا تیم تحلیل داده‌های کپلر اشیاء را دسته‌بندی کنند تا اطمینان حاصل شود شیئ کاندیدا، واقعا یک سیاره است که به دور ستاره مادر می‌چرخد. به همین دلیل تجزیه و تحلیل داده‌های تولیدی کپلر تاکنون با کندی مواجه بوده است.[/font][/size]

[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/kepler-planet-bonanaza-4.jpg[/img][/font][/size][/center]

[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/kepler-planet-bonanaza-1.PNG"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_kepler-planet-bonanaza-1.PNG[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/kepler-planet-bonanaza-5.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_kepler-planet-bonanaza-5.jpg[/img][/url][/font][/size][/center]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]اما اینک محققان دست به استفاده‌ از روش آماری متفاوتی زدند که ناگهان دستاورد بزرگی برایشان به ارمغان آورد. آنها مبنا را بر این گذاشتند که در یک سیستم ستاره‌ای خورشید‌-مانند که حداقل یک سیاره از قبل کشف شده باشد، احتمال بیشتری وجود دارد که سایر اشیاء رصد شده در آن سیستم هم سیاره باشند. بدین‌ترتیب روش سریعتری برای تایید کاندیداها بدست آمد که موجب کشف 715 سیاره جدید در 315 سیستم ستاره‌ای شد.[/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]94 درصد این سیارات تازه کشف شده ابعادی کوچکتر از نپتون دارند که موفقیت بزرگی محسوب می‌شود.[/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]از این میان 4 سیاره در منطقه کمربند حیات ستاره میزبان بودند.[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]منبع:[/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://www.gizmag.com/kepler-715-exoplanets/31004/"]http://www.gizmag.co...oplanets/31004/[/url][/font][/size]

[mahdavi3d 14,066]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][b][color=#800000]کشف سیاره‌ای به اندازه زمین با بالاترین قابلیت میزبانی حیات تاکنون[/color][/b]

[color=#0000cd]دانشمندان با استفاده از داده‌های تلسکوپ فضایی کپلر، برای نخستین بار، یک سیاره فراخورشیدی به اندازه زمین را در ناحیه زیست‌پذیر ستاره میزبانش کشف کرده‌اند.[/color]
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، سیاره جدید که با نام Kepler-186f غسل تعمید داده شده، حول یک ستاره کوتوله قرمزرنگ در فاصله 490 سال نوری از زمین می‌چرخد. این جرم کیهانی در صورت فلکی ماکیان قرار دارد و اندازه آن فقط 10 درصد بزرگ‌تر از زمین گزارش شده است. سیاره جدید می‌تواند دارای آب مایع باشد که برای وجود حیات ضروری است.

این نخستین سیاره به اندازه زمین است که در یک ناحیه زیست‌پذیر حول ستاره دیگری شناسایی شده است.
این جرم آسمانی نخستین سیاره زمین‌مانندی نیست که کشف شده و همچنین اولین سیاره‌ای نیست که در منطقه زیست‌پذیر (ناحیه‌ای حول یک ستاره که دمای یک سیاره در آن در طیفی است که آب مایع می‌تواند در آن وجود داشته باشد) واقع شده است؛ با این حال، سیاره‌های زمین‌مانندی که تاکنون در چنین ناحیه‌ای کشف شده‌اند، بسیار بزرگ‌تر از زمین هستند و به طور مثال، سیاره Kepler-62f پیشین که بیشترین شباهت را به زمین داشت، حدود 40 درصد از زمین بزرگ‌تر است.
این در حالی است که سیاره جدید فقط 1.11 برابر اندازه زمین است و سال آن 130 روزه اعلام شده است. این سیاره در ناحیه زیست‌پذیر ستاره کوتوله Kepler-186 واقع شده و اندازه ستاره میزبان نصف اندازه خورشید است.

بر اساس اطلاعات تیم علمی ناسا، سیاره Kepler-186f فقط یک سوم انرژی خود را از ستاره مزبور دریافت می‌کند و شفافیت ظهر آن به اندازه روشنایی یک ساعت پیش از غروب آفتاب زمین است. گرچه اندازه این سیاره بر دانشمندان روشن است، اما ترکیب آن هنوز یک معماست و ناسا مدعی است که بر اساس تحقیقات پیشین، سیاره‌ای به اندازه Kepler-186f باید صخره‌ای باشد.
هنوز درباره وجود واقعی حیات یا حتی آب در این سیاره اطلاعی در دست نیست.
سیاره جدید یکی از هزار سیاره‌ای است که توسط کاوشگر بدون سرنشین کپلر کشف شده و جزئیات آن در مجله Science منتشر شده است.[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#FF8C00]۲۹ فروردین ۱۳۹۳[/color][/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]منبع: [url="http://isna.ir/fa/news/93012911817/%DA%A9%D8%B4%D9%81-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%A7%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B2%D9%87-%D8%B2%D9%85%DB%8C%D9%86-%D8%A8%D8%A7-%D8%A8%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%82%D8%A7%D8%A8%D9%84%DB%8C%D8%AA"]ایسنا[/url][/font][/size]

[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/exoearth-habitable-rocky-earth-kepler-186f-140416a-02.jpg"][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/normal_exoearth-habitable-rocky-earth-kepler-186f-140416a-02.jpg[/img][/font][/size][/url][/center]
[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][size=2][url="http://www.space.com/25526-earthsize-planet-kepler-186f-habitable-infographic.html#"]http://www.space.com...fographic.html#[/url][/size][/font][/size][/center]

[mahdavi3d 14,066]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#800000]آغاز به کار مجدد فضاپیمای کپلر با ماموریت جدید
[b]ناسا دستور ماموریت جدید فضاپیمای کپلر را به این سامانه ابلاغ کرد.[/b][/color]

[color=#0000CD]به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، فضاپیمای کپلر یک سال پس از بروز مشکل در یکی از تجهیزاتش، مجددا در ماموریت جدیدی موسوم به K2 به کندوکاو کیهان خواهد پرداخت.[/color]
شکارچی سیارات فراخورشیدی در ماه مه سال 2013 و زمانی که دومین چرخ واکنش از چهار چرخ حفظ‌کننده این سیستم دچار مشکل شد، به حالت تعلیق در آمد.

تایید ناسا مبنی بر ارائه بودجه به ماموریت K2 بدین معناست که کپلر طی آن به کشف سیارات فراخورشیدی‌ ادامه دهد و فرصت‌های علمی جدیدی را برای مشاهده خوشه‌های ستاره‌ای قابل‌توجه، ستارگان پیر و جوان، کهکشان‌های فعال و ابرنواخترها در اختیار دانشمندان بگذارد. قرار است ماموریت مزبور در تاریخ 30 ماه مه (9 خرداد) شروع شود.
ماموریت 600 میلیون دلاری کپلر در ماه مارس سال 2009 آغاز شد تا طی چهار سال تعیین کند سیارات شبیه به زمین هر چند وقت یک بار در کهکشان راه شیری ظاهر می‌شوند. این ماموریت تا حد قابل‌توجهی موفق بوده و بیش از 3800 سیاره فراخورشیدی را تا به امروز شناسایی کرده است. مشاهدات و تحلیل‌های بعدی حدود 960 عدد از این سیارات را تایید کرده‌اند.

ناسا در ماه اوت گذشته فراخوانی را برای تمامی طرح‌های ماموریت کپلر اعلام کرد و این فراخوان سه ماه پس از ناکامی چرخ دوم این فضاپیما صورت گرفت؛ در این میان طرح K2 به تصویب رسید. هم‌اکنون هزینه عملیاتی‌کردن کپلر و تحلیل داده‌های آن سالانه 18 میلیون دلار هزینه به دنبال دارد.[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#FF8C00]۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۳[/color][/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]منبع: [url="http://isna.ir/fa/news/93022918394/%D8%A2%D8%BA%D8%A7%D8%B2-%D8%A8%D9%87-%DA%A9%D8%A7%D8%B1-%D9%85%D8%AC%D8%AF%D8%AF-%D9%81%D8%B6%D8%A7%D9%BE%DB%8C%D9%85%D8%A7%DB%8C-%DA%A9%D9%BE%D9%84%D8%B1-%D8%A8%D8%A7-%D9%85%D8%A7%D9%85%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%AA"]ایسنا[/url][/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/k2-mission-graphic-observing-ecliptic2.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_k2-mission-graphic-observing-ecliptic2.jpg[/img][/url][/font][/size]

[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/kepler-k2-mission-explained.jpg[/img][/font][/size][/center]
[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][b]چگونگی عملکرد ماموریت K2[/b][/font][/size][/center]
[center][size=2][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://www.space.com/25913-nasa-kepler-telescope-new-mission.html"]http://www.space.com...ew-mission.html[/url][/font][/size][/center]

[mahdavi3d 14,066]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#800000]با قابلیت میزبانی از حیات
[b]قدیمی‌ترین سیاره بیگانه شناسایی شد[/b][/color][/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/20140604kapteyn-b.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_20140604kapteyn-b.jpg[/IMG][/url][/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#0000CD]اخترشناسان دانشگاه کوئین‌مری موفق به شناسایی قدیمی‌ترین سیاره بیگانه با قابلیت میزبانی احتمالی از حیات در فاصله 13 سال نوری از زمین شدند.[/color]
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، عمر سیاره فراخورشیدی جدید Kapteyn b حدود 11.5 میلیارد سال تخمین زده می‌شود که 2.5 برابر بزرگتر از زمین و تنها دو میلیارد سال جوان‌تر از کائنات – با عمر 13.8 میلیارد ساله – است.
سیاره فراخورشیدی Kapteyn b و سیاره خواهرش Kapteyn c در مدار یک ستاره کوتوله قرمز به نام Kapteyn در حال چرخش هستند.
سیاره Kapteyn b یک ابر زمین با جرمی پنج برابر زمین، بطور بالقوه میزبان حیات است؛ اما سیاره بزرگتر Kapteyn c بسیار سرد بوده و میزبانی از حیات احتمالی در آن منتفی است.

سیاره Kapteyn b در منطقه قابل سکونت ستاره میزبان قرار دارد که فاصله مناسب برای داشتن آب به شکل مایع و احتمال میزبانی از حیات است و مدت هر سال یا چرخش کامل سیاره بدور ستاره 48 روز بطول می‌انجامد که این زمان برای سیاره Kapteyn c حدود 121 روز است.
این دو سیاره فراخورشیدی از طریق تکان‌های ظریف در جاذبه گرانشی آنها ناشی از حرکت ستاره میزبان شناسایی شدند؛ این جاذبه گرانشی که با استفاده از طیف‌سنج HARPS در رصدخانه La Silla در شیلی کشف شد، باعث تغییر در نور ستاره می‌شود.
رصدهای بعدی با استفاده از طیف‌سنج HIRES در رصدخانه کک در هاوایی و ابزار PFS در تلسکوپ ماژلان II‌ در شیلی انجام شدند.

[color=#FF8C00]۱۶ خرداد ۱۳۹۳[/color]
منبع: [url="http://isna.ir/fa/news/93031607513/%D9%82%D8%AF%DB%8C%D9%85%DB%8C-%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%A8%DB%8C%DA%AF%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%B4%D8%AF"]ایسنا[/url][/font][/size]
[center]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/HEC_All_Distance_Kapteyn.jpg[/IMG][/font][/size][/center]
[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][b]منبع و اطلاعات بیشتر:[/b][/font][/size][/center]
[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]http://phl.upr.edu/press-releases/kapteyn[/font][/size][/center]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][hr]
[b][color=#800000]کشف گودزیلای آسمانی 17 برابر بزرگتر از زمین[/color][/b][/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/PIA180182.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_PIA180182.jpg[/IMG][/url][/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#0000CD]دانشمندان نوعی سیاره گودزیلای غول‌پیکر را در فاصله 560 سال نوری از زمین کشف کرده‌اند.[/color]
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این کشف امید به یافتن سیارات صخره‌ای میزبان حیات را افزایش می‌دهد.
جرم سیاره Kepler-10c که «مگا زمین» لقب گرفته، 17 برابر زمین گزارش شده است. منجمان معتقد نبودند که چنین جهانی وجود دارد زیرا به باور آن‌ها، هر جرم کیهانی به این بزرگی همراه با رشدش گاز هیدروژن کسب می‌کند و به یک مینی-نپتون گازی تبدیل می‌شود اما Kepler-10c با کمال تعجب توانسته علی‌رغم اندازه بسیار بزرگ خود، جامد باقی بماند.
این دستاورد علمی نشان می‌دهد سیارات صخره‌ای دارای پتانسیل حیات می‌توانند بسیار بیش از آنچه تصور می‌شد، وجود داشته باشند و تعدادی از آن‌ها می‌توانند بی‌نهایت باستانی باشند.

تصور می‌شود سیستم ستاره‌ای این سیاره 11 میلیارد سال قدمت داشته باشد و این بدین معناست که سیستم مزبور کمتر از سه میلیارد سال پس از زایش جهان شکل گرفته است. در مقایسه، زمین فقط 4.5 میلیارد سال قدمت دارد.
این سیاره هر 45 روز یک بار، حول ستاره والد خورشیدمانندش مدارگردی می‌کند که در صورت فلکی «اژدها» واقع شده است. همسایه غیرعادی این سیاره به نام Kepler-10b نوعی جهان ماده مذاب داغ است که سه برابر سنگین‌تر از زمین بوده و هر 20 ساعت یک بار حول ستاره والدش می‌چرخد.
فضاپیمای کپلر ناسا این سیاره را کشف کرد. کپلر از شیوه ترانزیت و جستجوی ستاره‌ای که هنگام عبور سیاره‌ای از مقابلش تاریک می‌شود، برای یافتن سیارات استفاده می‌کند.

قطر Kepler-10c بیش از دو برابر قطر زمین است و پیش‌تر تصور می‌شد در گروه سیارات مینی-نپتون‌ها قرار می‌گیرد که دارای هسته‌ای یخی بوده و توسط بسته گازی ضخیم احاطه شده‌اند. اما مشاهدات تلسکوپ ملی ایتالیایی «گالیله» در جزایر قناری تایید کرد این سیاره 17 برابر زمین جرم دارد و این میزان سنگین‌تر از حدانتظار است. چنین موضوعی نشان می‌دهد که سیاره‌ای از این دست، مانند زمین از صخره‌های متراکم تشکیل شده است.[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#FF8C00] ۱۳ خرداد ۱۳۹۳[/color][/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]منبع: [url="http://isna.ir/fa/news/93031306807/%DA%A9%D8%B4%D9%81-%DA%AF%D9%88%D8%AF%D8%B2%DB%8C%D9%84%D8%A7%DB%8C-%D8%A2%D8%B3%D9%85%D8%A7%D9%86%DB%8C-17-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D8%A8%D8%B1-%D8%A8%D8%B2%D8%B1%DA%AF%D8%AA%D8%B1-%D8%A7%D8%B2-%D8%B2%D9%85%DB%8C%D9%86"]ایسنا[/url][/font][/size]

[mahdavi3d 14,066]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][b][color=#800000]یک سیاره دیگر به جمع شبیه‌ترین‌های زمین پیوست[/color][/b]

[color=#0000CD]سیاره بیگانه Gliese832c در فاصله 16 سال نوری از زمین، دارای فصل‌های مشابه زمین بوده و از قابلیت میزبانی از حیات برخوردار است.[/color]
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، محققان دانشگاه نیوساوت‌ولز در استرالیا با بررسی تغییرات ناشی از گرانش این سیاره در زمان حرکات ستاره میزبان موفق به شناسایی سیاره Gliese832c شدند.

این کشف با استفاده از ابزار طیف‌نگار Echelle بر روی تلسکوپ Anglo-Australian در استرالیا، طیف‌نگار سیاره‌یاب کارنگی بر روی تلسکوپ ماژلان II در شیلی و طیف‌نگارHARPS تلسکوپ رصدخانه جنوبی اروپا در شیلی انجام شد.
ابر زمین تازه کشف شده Gliese832c جرمی 5 برابر جرم زمین دارد، اما شرایط دمایی آن تقریبا شبیه سیاره ما بوده و و دارای تغییرات فصلی مشابه فصل‌های زمین است.
این سیاره بیگانه در منطقه قابل سکونت ستاره Gliese832 در فاصله 16 سال نوری از زمین واقع شده است که فاصله مناسب برای داشتن آب به شکل مایع محسوب می‌شود؛ یک دور چرخش کامل این سیاره بدور ستاره میزبان 36 روز بطول می‌انجامد.

ستاره میزبان (Gliese832) یک کوتوله قرمز، بسیار کم‌نورتر و سردتر از خورشید است، به همین دلیل سیاره Gliese832c انرژی ستاره‌ای معادل زمین دریافت می‌کند که باعث می‌شود این سیاره بیگانه در جمع سه سیاره شبه‌زمین جای بگیرد.
ستاره Gliese832 میزبان سیاره بیگانه شبه‌مشتری به نام Gliese832b است که در سال 2009 شناسایی شد؛ سیاره Gliese832c نیز که به تازگی کشف شده است، به فهرست سیارات بیگانه قابل سکونت اضافه شده و این رقم به 23 سیاره افزایش پیدا کرد.[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#FF8C00]۷ تیر ۱۳۹۳[/color][/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]منبع: [url="http://isna.ir/fa/news/93040703642/%DB%8C%DA%A9-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%AF%DB%8C%DA%AF%D8%B1-%D8%A8%D9%87-%D8%AC%D9%85%D8%B9-%D8%B4%D8%A8%DB%8C%D9%87-%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B2%D9%85%DB%8C%D9%86-%D9%BE%DB%8C%D9%88%D8%B3%D8%AA"]ایسنا[/url][/font][/size]

[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/HEC_Conservative.jpg"][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/normal_HEC_Conservative.jpg[/img][/font][/size][/url][/center]
[center][size=2][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://danielmarin.naukas.com/2014/06/25/gj-832c-otra-supertierra-habitable/"]http://danielmarin.n...erra-habitable/[/url][/font][/size][/center]

[mahdavi3d 14,066]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][b][color=#800000]رد وجود دو سیاره بیگانه شبه‌زمین[/color][/b][/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#0000CD]مطالعه صورت گرفته توسط اخترشناسان آمریکایی نشان می‌دهد، سیاره‌های بیگانه Gliese g و Gliese d اساسا وجود خارجی نداشته و محققان لکه‌های خورشیدی ستاره میزبان را به اشتباه سیاره بیگانه شناسایی کرده‌ بودند.[/color]
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، مطالعات قبلی عنوان می‌کرد که این 2 سیاره بیگانه در فاصله 22 سال نوری از زمین واقع شده و در منطقه گلدیلاکس (Goldilocks zone) ستاره میزبان قرار دارند که شانس وجود آب و میزبانی از حیات احتمالی را افزایش می‌دهد.
امکان رصد این سیاره‌های شبه‌زمین با چشم غیر مسلح یا تلسکوپ وجود نداشته و اخترشناسان با استفاده از روشی موسوم به سرعت شعاعی داپلر (Doppler radial velocity) آنها را در مدار ستاره کوتوله سرخ Gliese581 شناسایی کردند.
در این روش، نور ستاره از تلسکوپ گرفته و طول موج‌های آن تجزیه و تحلیل می‌شود؛ تحرکات گرانشی سیاره در حال چرخش در مدار ستاره میزبان، جرم سیاره را مشخص می‌کند.

اما مطالعه صورت گرفته توسط محققان دانشگاه پنسیلوانیا نشان می‌دهد، سیارات بیگانه Gliese g و Gliese d وجود نداشته و سیگنال‌های به ظاهر سیاره‌ای در اصل توسط فعالیت ستاره‌ای بوجود آمده‌اند؛ به عبارت دیگر، میدان‌های مغناطیسی یا لکه‌های خورشیدی باعث ایجاد تداخل در سیگنال‌ها و اشتباه اخترشناسان شده‌اند.
بر این اساس، فعالیت مغناطیسی ستاره‌ای شدید مانند لکه‌های خورشیدی در ستاره منظومه شمسی باعث ایجاد سیگنال های کاذب برای دو سیاره بیگانه d‌ و g شده‌اند.

در ادامه تحقیقات، اخترشناسان قصد دارند وجود سیاره Gliese f در مدار کوتوله سرخ Gliese581 را مورد بررسی قرار دهند.
نتایج این مطالعه در مجله Science منتشر شده است.[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#FF8C00] ۱۴ تیر ۱۳۹۳[/color][/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]منبع: [url="http://isna.ir/fa/news/93041407692/%D8%B1%D8%AF-%D9%88%D8%AC%D9%88%D8%AF-%D8%AF%D9%88-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%A8%DB%8C%DA%AF%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%B4%D8%A8%D9%87-%D8%B2%D9%85%DB%8C%D9%86"]ایسنا[/url][/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]منبع انگلیسی:[/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]http://www.cbc.ca/news/technology/earth-like-planets-gliese-581-g-and-d-likely-don-t-exist-study-says-1.2696945[/font][/size]

[mahdavi3d 14,066]

 

دقیق‌ترین نقشه‌برداری از یک سیاره فراخورشیدی

تلسکوپ فضایی هابل ناسا دقیق‌ترین نقشه از نوعی سیاره فراخورشیدی خشن را ارائه داده که جهانی از محیط‌های خشونت‌آمیز است.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، منجمان دماهای لایه‌های مختلف جو سیاره WASP-43b را نقشه‌برداری و میزان و توزیع بخار آب در آن را رهگیری کردند.
به گفته «جیکاب بین» از دانشگاه شیکاگو، این اندازه‌گیری‌ها دریچه‌های نوینی را به سوی شیوه‌های جدید مقایسه‌کردن ویژگی‌های انواع مختلف سیاره‌ها باز می‌کنند.
بادهای سیاره مورد مطالعه با سرعت صوت و از طرف گرم آن که به اندازه کافی برای ذوب‌کردن فولاد داغ است، به بخش تاریکش با دماهای پایین‌تر از هزار درجه فارنهایت (537.8 درجه سانتی‌گراد) می‌وزند.
سیاره WASP-43b برای نخستین بار در سال 2011 کشف شد و در فاصله 260 سال نوری قرار دارد. این سیاره توپی داغ و عمدتا متشکل از گاز هیدروژن است و فاقد ویژگی‌های سطحی مانند اقیانوس‌ها یا قاره‌هایی است که بتوان از آن‌ها برای رهگیری چرخش آن استفاده کرد.
این سیاره به اندازه مشتری است، اما تقریبا دو برابر متراکم‌تر از آن است و به اندازه‌ای به ستاره کوتوله نارنجی میزبانش نزدیک است که ظرف فقط 19 ساعت مدارگردی‌اش را کامل می‌کند. سیاره مزبور همچنین از لحاظ گرانشی به اندازه‌ای ثابت است که یکی از نیمکره‌هایش همواره رو به ستاره میزبانش است، درست مانند ماه که همیشه یک طرفش رو به زمین است.
دانشمندان دو شیوه موجود تحلیل سیارات را برای خلق تکنیکی بی‌سابقه ترکیب کردند تا جو WASP-43b را مطالعه کنند. آن‌ها از طیف‌سنجی یعنی تقسیم نور سیاره به رنگ‌های تشکیل‌دهنده‌اش برای تعیین میزان آب و دماهای جو آن استفاده کردند.
با مشاهده چرخش سیاره، منجمان همچنین توانستند چگونگی توزیع آب در عرض‌های جغرافیایی مختلف را اندازه‌گیری کنند.
در غول‌های گازی موسوم به «مشتری‌های داغ» که دارای دماهای سطحی بالایی هستند، به دلیل نزدیک‌بودن زیاد به ستارگان میزبانشان، آب به شکل بخار است و بنابراین به آسانی می‌توان آن را رهگیری کرد.

۲۱ مهر ۱۳۹۳

منبع: ایسنا

 

یک فایل تصویر متحرک جالب در همین رابطه:

http://i.kinja-img.com/gawker-media/image/upload/s--JaF8Olwh--/c_fit,fl_progressive,q_80,w_636/ovxppzvesfgcubxfuqsl.gif

 

منبع انگلیسی:

http://spacetelescope.org/news/heic1422/

[hr]

یک تصویر هنری - NASA/ESA

در سال های اخیر شاهد کشف تعداد زیادی سیاره فراخورشیدی بودیم،این سیاره ها در مدارها و اندازه های مختلف کشف شدند ولی گونه ای از سیاره ها وجود دارند که با وجود اندازه بزرگ فاصله بسیار کمی با ستاره مادر خود دارند.
سیناپرس: مدار سیاره بزرگ گازی Pegasi b51 بسیار به ستاره مادر خود نزدیک است،این سیاره فقط 7.5 میلیون کیلومتر از سیاره مادر خود فاصله دارد(این فاصله حدود یک هشتم مدار عطارد است).این فاصله بسیار کم است،در حقیقت یک سال این سیاره فقط 4 روز زمینی طول میکشد.
انواع دیگر این سیاره ها که مشتری های داغ نامیده میشوند حتی از این هم به ستاره خود نزدیکترند.این گونه عجیب از سیاره ها حدود دو دهه پیش کشف شدند.دانشمندان در این اندیشه اند که این غول های گازی که در خارج مرزهای منظومه شمسی ما کشف شده اند چگونه میتوانند اینقدر به سیاره مادر خود نزدیک باشند.
تحقیقات گذشته مبنی بر آن بود که تاثیر گرانشی سایر سیارات بزرگ در منظومه آنها و هرج و مرج های گرانشی که در منظومه اتفاق افتاده بود باعث جا به جایی مدار آنها شده و آنها را از مدار دورتر به آنجا هدایت کرده است.
امروزه تجزیه و تحلیل های جدید از این نظریه دفاع میکند،دانشمندان از نرم افزار های مخصوص برای شبیه سازی حرکت و مدار سیستم هایی استفاده میکنند که دارای دو سیاره هستند،یک سیاره مشتری مانند که در فاصله مداری مشابه فاصله زمین تا خورشید قرار دارد و یک سیاره دیگر که در یک مدار بسیار کج ولی کمی بزرگتر قرار دارد.این شبیه سازی برای زمان 200 میلیون سال انجام شده است و در آن نشان داده شده که سیاره داخلی کم کم به ستاره مادر خود نزدیکتر میشود و تبدیل به یک مشتری گرم میشود،فاصله این مدار با ستاره مادر مشابه فاصله سیاره عطارد با خورشید است.
بر اساس مطالعات انجام شده،در طول زندگی یک ستاره که ممکن است میلیاردها سال طول بکشد،سیاره های بزرگ در مدار های اطراف آن ستاره میتوانند با هم تعامل گرانشی داشته باشند،مدار سیاره هایی که به مشتری های گرم معروفند میتوانند آنقدر به ستاره مادر نزدیک شوند که به مشتری های داغ تبدیل شوند.

 

۲۰ مهر ۱۳۹۳

منبع: سینا

 

منبع انگلیسی:

http://news.sciencemag.org/space/2014/10/why-are-these-massive-planets-so-close-their-suns

[mahdavi3d 14,066]

توضیحاتی به زبان ساده در مورد چگونگی کشف سیارات فراخورشیدی این ویدئو-انیمیشن

 

دانلود (حجم: 61.24 مگابایت)

http://trainbit.com/files/0801571884/ExoplanetsExplained_1001.mp4

 

اسکرین‌شات

[ali_special 706]

پیش بینی ناسا:

تاریکی سه روزه زمین

 

 

کارشناسان ناسا می گویند: زمین در روزهای 30 آذر و اول و دوم دی ماه سال جاری -21، 22 و 23 دسامبر- در تاریکی ناشی از طوفان های خورشیدی فرو خواهد رفت.

به گزارش ایرنا از ساینس، چارلز بولدن مدیر آژانس فضایی ناسا با تایید این خبر گفت: زمین در این سه روز به دلیل طوفان های خورشیدی در تاریکی فرو خواهد رفت.

طوفان خورشیدی (یا طوفان مغناطیسی) پدیده انفجاری یا فورانی با منشا مغناطیسی در جو خورشید است که به آزاد شدن انرژی های فراوان می انجامد.

به دلیل این پدیده، باد خورشیدی با سرعت و شدت بیشتری می وزد و ذرات باردار پر انرژی روانه منظومه شمسی می شوند که این ذرات به زمین رسیده و با میدان مغناطیسی بر هم کنش داشته و طوفان های خورشیدی را سبب می شوند.

طوفان های خورشیدی باعت تیره شدن روز می شوند گویا شب هنگام فرا رسیده است.

طوفان خورشیدی می تواند باعث قطع شدن سیستم های ارتباطاتی، مختل شدن پروازها، حرکت کشتی ها، عملکرد ماهواره ها و حتی مختل شدن فعالیت فضانوردان و دیگر موارد را در برداشته باشد.

امریکا یکی از کشورهایی است که با بیشترین حجم طوفان های خورشیدی روبرو است و بنا به گزارش اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا NOAA بیش از یک هزار و 253 طوفان بین سال های 1991 تا 2010 میلادی در امریکا به ثبت رسیده است.

براساس این گزارش شدیدترین طوفان خورشیدی متعلق به کارینگتون بوده است.

براساس اعلام ناسا، پیش بینی دقیق اتفاقاتی که در این سه روز به وقوع خواهند پیوست بسیار دشوار است و نمی توان پیش بینی دقیقی را برای فعالیت های خورشیدی اعلام کرد.

کارشناسان می گویند که هر پدیده انفجاری یا فورانی با منشاء مغناطیسی که در جو خورشید رخ می­ دهد و به آزاد شدن انرژی فراوان می­ انجامد طوفان خورشیدی یا طوفان مغناطیسی نامیده می­ شود.

با این تعریف اتفاقات مختلف مانند زبانه­ های پرانرژی، شراره­ ها، فوران­ های تاجی و باد خورشیدی همگی به­ نوعی طوفان خورشیدی محسوب می شود.

شدیدترین نمونه­ ی ثبت ­شده ­ این طوفان‎­ها در سال 1859/1238 رخ داد. در آن پدیده که به طوفان کارینگتون معروف شد، چنان سیل عظیمی از ذرات روانه ­ مغناط ­ کره ­ زمین شد که شفق قطبی حاصل از آن از نزدیکی عرض ­های استوایی نیز قابل مشاهده بود.

پیامدهای طوفان خورشیدی می تواند شامل تاثیر بر سیستم­ های ارتباط مخابراتی، موقعیت­ یابی و ناوبری و بر عملکرد ماهواره­ های اطراف زمین باشد.

همچنین طوفان های خورشیدی برای فضانوردان یا موجودات زنده خطرناک است چراکه ارتباطات رادیویی که با استفاده از لایه­ ی یونوسفر اطراف زمین برقرار می­ شود به­ راحتی در اثر وقوع طوفان خورشیدی دچار اختلال می ­شود.

افزایش شدت تابش ­های خورشید در محدوده ­ی پرتوهای پرانرژی اثرات منفی بر سلامتی انسان از دیگر مضرات تابش های خورشیدی محسوب می شود.