" دیزل های لیزری " مروری کوتاه بر عملکرد فانتوم های سری دی IRIAF

[shola 413]

سلام

اگه اون موقع میراژ ها از فرانسه خریداری می شد بیشتر به نفعمون بود یا همین اف 4 دی؟

پاسخ دقیق به این سوال منوط است به دانستن پاره ای مسایل از جمله نیازها و انتظارات IIAF از خود و خریدهای خود.بنابراین بدون در نظر گرفتن چنین مواردی میتوان عرض کرد در یک مقایسه خطی، از لحاظ قابلیت تهاجم زمینی قطعن فانتوم توانایی بالاتری دارد و از نظر توانای های دفاع هوای خوب میراژ با توجه به سیستم تسلیحاتی کاراتر ماژیک انعطاف بالاتری از فانتوم بخصوص گزنیه D از خود نشان میدهد. بنابراین فارغ از زمان، در مجموع می توان گفت که خرید میراژها در غالب دو گردان رزمی و اضافه شدن ظرفیت ناوگان F-4E بدانها می توانست پوشش کامل تری را از حلقه دفاع هوای متشکل از تامکت + میراژ+ فانتوم را تشکیل دهد همانگونه که IIAF در نظر داشت تا حلقه میانی مفقوده را با F-16 تکمیل کند که خوب ...

[MR9 119,557]

با سلام خدمت دوستان 

 

 

 

 

 

موشک ضد رادار آرمات 

ارتش عراق ، در بازه زمانی 1990-1986 ، تعداد 450 تیر مهمات آرمات ، از فرانسه تحویل گرفت . 

 

 

 

بخش هفتم : 

 

تهدیدهای متوجه جنگنده های ما تنها به پدافند خلاصه می شد یا عراقی ها از رهگیری های موثری نیز بهره می بردند؟

 

رهگیری نیروی هوایی عراق تا قبل از ورود جنگنده های فرانسوی میراژ ، به هیچ وجه مورد قابل توجهی به شمار نمی آمد. با فروش میراژ به عراق، تاکتیک های رهگیری عراق نیز دستخوش تغییرات شد و باید اذعان کنم که در برهه های مختلف نقش موثری از خود به جای گذاشت. خلبانان «روادگر»، «انقطاع»، «طالب مهر»، «ابوالفضل هوشیار»، «هرندی» و «نظام آبادی» از جمله خلبانانی بودند که جنگنده شان توسط میراژ مورد اصابت قرار گرفت و سقوط کردند. نظام آبادی که خلبان F-14  بود، جنگنده اش برفراز قرارگاه لشکر زرهی، قزوین، مورد حمله موشک میراژ قرار گرفت و منهدم شد.

 

 از پدافند عراق بگذریم و به پدافند خودمان بپردازیم. همانطور که می دانید، عراق از گونه «سرکوب دفاع هوایی دشمن» جنگنده سوخوی Su-22 مسلح به موشک های Kh-28 بهره می برد. پدافند هوایی راداری ما در مقابل این جنگنده دچار چه لطمه ای شد و آیا راه مقابله ای با این هواپیما و موشک وجود داشت؟!

 

با انجام چندین عملیات عمده در جبهه جنوب، براساس طرحی، پیشنهاد داده شد که تعدادی از سکوهای پدافندی موشکی «هاوک» به خط مقدم منتقل و مستقر شوند. این پیشنهاد با مخالفت فرمانده وقت نیرو مواجه شد. علت این بود که اگر نیروی زمینی ما عقب نشینی کند، سکوی موشکی بدون دفاع مانده و به راحتی به غنیمت در می آید.

 

 

 

لانچر آتشبار ضد هوایی MIM-23 هاوک 

 

نهایتا با ارایه یک سری توجیه های عملیاتی، نظر موافق فرمانده نیرو جلب شد و موشک های هاوک به منطقه نبرد راه یافتند. در پی این ابتکار، هواپیماهای ضد رادار سوخوی Su-22 و موشک های Kh-28 برای مقابله با آن برخاستند. در روز 5 اردیبهشت1361 که Su-22 ها به طور گسترده وارد عمل شده بودند، تمامی 5 سکوی موشکی هاوک بوسیله موشک های ضد رادار Kh-28 از کار افتاد.

 

 

 

 

راسوی نیروی هوایی ارتش عراق su-22 مسلح به موشک kh-28

 

تاکتیک حمله سوخوی ها به سکوهای موشکی این بود که جنگنده مزبور با رسیدن به فاصله 80 کیلومتری موشک خود را قفل نموده و شلیک می کرد. نفرات سکوی هاوک نیز با داشتن هواپیما در دید خود، غافل از اینکه موشک در حال حرکت به سمت آنهاست، مترصد رسیدن جنگنده دشمن به فاصله 50 کیلومتری بودند تا موشک خود را شلیک کنند. ناگفته پیداست تا قبل از رسیدن جنگنده به فاصله برد موشک هاوک، رادار سکوی موشکی منهدم شده است.

 

در این زمان مرحوم هشیار بلافاصله وارد عمل شد و به فرماندهان سکوهای موشکی گفت:

 

«هیچکس تا من نگفتم حق روشن کردن رادار سکو و شلیک موشک را ندارد!».

 

"بر اساس تاکتیک های طراحی شده توسط این خلبان قرار شد تمامی سکوها خاموش باشند. هواپیماهای  SU-22هیچ گاه تنها نمی آمد و پشت سرش چندین هواپیمای بمب افکن در حال حرکت بودند تا رادار بوسیله جنگنده سوخوی کور شود تا بمب افکن ها بتوانند آزادانه به عملیات خود بپردازند. با ورود SU-22 به منطقه رادار همچنان خاموش بود. دسته پروازی به فاصله 50 کیلومتری سکوی موشکی رسیده و لحظه به لحظه به آن نزدیک می شدند اما گویا خبری از سکوی موشکی در منطقه نیست. با رسیدن دسته پروازی دشمن به فاصله حدود 20 کیلومتری یک فروند F-14 وارد منطقه شده موشک خود را بر روی یکی از هواپیماها قفل می کرد. همزمان با ورود F-14 به صحنه نبرد، که ممکن بود به جای SU-22 هواپیماهای با ارزش بمب افکن را مورد اصابت قرار دهد، هواپیمای پست فرماندهی و رادار پرنده «عدنان» که همگی را زیر نظر داشت به سرعت به دسته پروازی دستور لغو ماموریت را ابلاغ می کرد. بلافاصله بمب افکن ها بمب های خود را بی هدف فرو ریخته و به سمت خاک عراق گردش می کردند. در این مرحله، سکوی موشکی رادار خود را روشن می کرد و تمامی دسته پروازی را که اکنون در برد مناسبی قرار داشتند، تک تک ساقط می نمود. "

 

 

 

با این تاکتیک شگفت انگیز، پدافند هوایی نیروی هوایی موفق شد، 55 فروند هواپیمای بعثی را در عملیات «بیت المقدس» نابود کند.این بار نیز عراقی ها دست به کار شدند و هواپیماهای میراژ مجهز به موشک های ضد رادار «آرمات» را خریداری کردند.

 

 

شلیک آرمات از میراژ نیروی هوایی ارتش فرانسه 

 

"تاکتیک جدید آنها نیز حرکت یک فروند SU-22 در جلوی دسته پروازی بود. درست پشت سر سوخوی، یک فروند میراژ ضد رادار حرکت می کرد تا با شبیه سازی حرکات قبلی، یعنی ورود به کمربند شکار هاوک، بازگشت SU-22 و روشن شدن رادار، سکوی موشکی ما را بزند و در چندین مورد موفق به این کار شدند اما با کمی جلو آوردن  F-14 این قضیه نیز مرتفع شد و به فاصله کوتاهی، چندین فروند از این گونه میراژها برفراز صحنه نبرد سرنگون شدند."

 

 

ادامه دارد .......................

 

 

پی نوشت :

 

به سیخ کشیدن 55 فروند پرنده رزمی نیروی هوایی بعث عراق ، آن هم در شرایطی که این نیرو ، به شکل بی سابقه ای از حمایتهای فنی ،  لجستیکی و تسلیحاتی بهره می برد ، حقیقتاً یکی از بزرگترین شاهکارهای نیروی های مسلح جمهوری اسلامی ایران بشمار می رود که جای تآمل و توجه بیشتری دارد .  

[Arash 7,048]

همیشه هر تکنیکی که عوض بشه تا یک مدت تاثیر گذار هست تا بدل اش کشف بشه

 

پدرم تعریف میکرد در ... یک رادار خراب شده بود و من برای تعمیر اش اونجا بودم و داشتم روی رادار کار میکردم ، بعد از تعمیر ردار با همانگی با ... رادار رو برای تست روشن کردم ، رادار روشن بود و داشت درست کار میکرد که یک دفعه از بیسیم اطلاع دادن سریع رادار رو خاموش کن و ازش فاصله بگیر

من سریع با خودم گفتم ضد رادار تو منطقه هست و رادار رو خاموش کردم و سری دور شدم

ولی چیزی نگذشت که موشک اومد و خورد به رادار و رادار منهدم شد .

 

که خود پدرم هم زخمی میشه

 

عیب رادار های ثابت

 

بعد تر نیرو اومد را رادار ها رو متحرک کرد ، چون موشک ها ( موشک های فرانسوی ) بعد از اینکه رادار خاموش میشد باز به همون نقطه که رادار بود میخوردند و اگه رادار ثابت بود نابودی اش حتمی بود

بعد که رادار ها متحرک شدند

یه رادار شناسایی میکرد ، جنگنده بعثی میومد اون رو بزنه و شلیک میکرد این هم روشن میموند بعد خاموش اش میکردن و رادار رو حرکت میدادند و موشک پشت رادار و جای قبلیش میخورد زمین

تو این فاصله هواپیمای مادر قشنگ توی دید رادار زمینی می اومد و با رادار دیگه که خاموش و منتظر بود رهگیری و نابود میشد

با این شیوه بد پوسی از رادار زن های عراقی کنده شد

[MR9 119,557]

با سلام خدمت دوستان 

 

بخش هشتم و پایانی :

 

 

 

بمباران لیزری : 

 

با توجه به اینکه شما اصلا یک خلبان F-4D  هستید و پرتاب بمب لیزری یکی از مشخصات بارز این هواپیماست از ماموریت های لیزری برایمان بگویید!

 

از استاد خلبانان لیزر نیروی هوایی، من تنها بازمانده بودم. اوایل جنگ بود که به من ابلاغ شد که یک ساختمان 5طبقه در بصره را می بایست با بمباران لیزری هدف قرار دهیم. با توجه به اینکه من تنها استاد خلبان لیزر بودم قرار شد دو خلبان دیگر F-4D شماره دو و خلبان پشت کابین خودم که قرار بود در این ماموریت خاص همراه من باشد و تصادفا یکی از خلبانان با سابقه فانتوم بود را آموزش دهم.

 

خلبان کابین جلوی فانتوم شماره دو، جناب«رضا لبیبی» بود. لبیبی به حق یکی از بهترین خلبانان F-4 نیروی هوایی بود. پرونده سوابق آموزشی وی مانند دیگر خلبانان پایگاه در دفتر کار من که «رییس دایره ارزیابی و استانداردسازی» بودم موجود بود. تقریبا تمامی استاد خلبانان امریکایی وی در قسمت نظرخواهی آموزشی وی نوشته بودند که« لبیبی بهترین خلبان F-4 است که تابحال دیده ام!».

 

با توجه به اینکه جناب لبیبی تابحال پرواز لیزری انجام نداده بود، 5 پرواز لیزر را با هم برای آموزش وی انجام دادیم. نهایتا آموزش بمباران لیزری در سرعت های بالا را به وی آموختم و بلافاصله یک فروند F-4D دیگر از تهران به بوشهر آمد.

 

روز عملیات، دو فروندی به پرواز درآمده و در ارتفاع پایین و سرعت بالا به هدف نزدیک شدیم. اصل غافلگیری به خوبی به اجرا درآمد و دشمن کاملا در شوک فرورفت. من به عنوان رهبر دسته، می بایست پرتو لیزر را به سمت هدف می تاباندم. با افزایش ارتفاع تا 6000 پا سمت مناسب را گرفته و لیزر را به سمت هدف نشانه رفتم. لبیبی با قرارگیری در موقعیت از پیش تعیین شده، از من اجازه پرتاب بمب خواست که من نیز با ارزیابی شرایط، پرتاب را تایید کردم.

 

 

همزمان با پرتاب بمب از فانتوم شماره دو، یک موشک دوش پرتاب SAM-7 به سمت این هواپیما پرتاب شد. من بلافاصله با اعلام کد«On the Way» به وی گوشزد کردم که موشکی به سمتش در حال حرکت است. فریاد زد «دارمش!» و به شدت هواپیمایش را از مسیر برخورد خارج کرد.

 

 

همین که کد مزبور را در رادیو به لبیبی اعلام کردم، خلبان کابین عقب من، در حالیکه مشغول ثابت نگه داشتن پرتو لیزر بر روی هدف بود، ناگهان سر خود را از روی چشمی برداشت تا ببیند چه اتفاقی افتاده است. غافل شدن خلبان کابین عقب از ادای صحیح وظیفه خود همانا و منحرف شدن پرتو لیزر از روی هدف همان!

 

 

این بمب غول پیکر 2000پاوندی رفت و رفت و در حدود 3000پایی قلب هدف به زمین برخورد کرد.

 

از شدت عصبانیت به طور کامل کنترل خود را از دست دادم! جنگنده را در حالت پس سوز قرار داده و از فرط خشم تا می توانستم جنگنده را چرخاندم. در رادیو فریاد زدم: «چرا سرت رو از روی چشمی برداشتی؟! اگر هواپیمای مارو می زدند، خروج اضطراری را با هم انجام می دادیم!» نهایتا اینکه آن ماموریت در حالیکه تمامی تلاش ما تا آن لحظه جواب داده بود با غفلت کمک خلبان بر باد رفت!

 

پایان

 

 

 

منابع مورد استفاده ( شامل تصویر و متن ) : 

 

1- مجله صنایع هوایی ، سال نوزدهم ، شماره 218 ، صفحه 14 

2- انجمن رهروان ارتش ( تصویر سرهنگ  شهاب الدین جوادی ) 

3- کتاب تاریخ نیروی هوایی ایران ، غلامرضا علی بابایی 

4- تاریخ نبردهای هوایی ، جلد نخست ، امیر سرتیپ بازنشسته ، علیرضا نمکی 

5- فرماندهی و نافرمانی ، سپهبد شاپورآذربرزین 

6- combat aircraft . no.73: Iranian f-4 phantom II units in combat 

7- MC Donnell F-4D Phantom II by Rene Francillon   

8- و چند منبع دیگر ......... :winking: