desert storm یک جنگ الکترونیک تمام عیار DESERT STORM یک جنگ الکترونیک تمام عیار

[FLANKER 170]

دیزرت استروم اسم حملهی نیروهای اسپیشال فورس ایالات متحده در حمله و آزادسازی کویت از نیروهای عراقی در سال 1990/1991 هم بوده. :oops:

این حمله فقط توسط نیروهای دلتا نبود بلکه بخشهای مختلفی داشت و مهمترین بخشش حمله هوایی و نابودی نیروی هوایی و پدافندی عراق بود . icon_cool

[FLANKER 170]

دوستان منتظرم نظر ندید قسمت بعدیش رو نمی گذارما icon_cool

[hamed_713 242]

تاپيك خيلي خوب داره پيش ميره. تاپيك خيلي مفيديه. منتظر ادامه مطلب هستم. با تشكر فراوان icon_cool

[SAEID 2,830]

دوستان منتظرم
نظر ندید قسمت بعدیش رو نمی گذارما icon_cool

من ده تومن میگیرم تا نظر بدم! :oops:
شوخی بود ناراحت نشو. :|

دستت درد نکنه و کم کم مطلب داره به جایی میرسه که میشه دربارش بحث کرد.

سعی کن تو قسمت بعدی یه آمار کلی از استعداد جنگی دو طرف بدی تا بحث رو شروع کنیم.

[FLANKER 170]

[align=center]به نام خدا [/align]
در صورت نخواندن قسمت اول به این لینک مراجعه کنید
http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=5019

دوستان مدتیه که بحث حمله نظامی امریکا به کشور عزیزمون به بحث روز تبدیل شده ، بنابراین تصمیم گرفتم به جای بحثهای بیخود درباره این حمله احتمالی ،عملیات DESERT STORM یا توفان صحرا رو مورد بررسی قرار بدهم ، هر چند که الان نوع تسلیحات پیشرفته شدن و ما هم از نظر پدافندی قدرتمند هستیم ، و البته دشمنان هم پیشرفت کردند ، اما با توجه به این که عراق در اون زمان از نظر پدافندی کشور ضعیفی نبود و انواع سیستمهای پدافندی و راداری پیشرفته زمان خودش رو اعم از ساخت شوروی و اروپایی در اختیار داشت ( امار گواه بر این مدعاست که و این امار رو می تونیم در همین تاپیک ببینیم ) اما با غافلگیری نیروهای متحد و به خاطر از دست دادن سیستمهای رادارش عملا توان اندک نیروی هوایی و تا 90 در صد توان پدافند موشکیش رو از دست داد و با توجه به تعداد هواپیماهایی که با همین توان اندک سرنگون کرد می شود فهمید که در صورت پیش بینی و غافلگیر نشدن می تونست بیشتر مقاومت کنه و ضربات سنگین تری به متحدین بزنه . پس جای بحث زیادی برای این مساله هست .

قسمت دوم

یورش و حمله غافلگیرانه متحدین مانند یک اره ، کل سیستم دفاع یکپارچه عراق IADS رو که عراقیها کلی بهش می نازیدند در زمان کوتاهی متلاشی کرد و از هم درید ، این یورش شاید حتی موچب وحشت کشورهای عضو پیمان ورشو که تماما از سیستمهای ساخت شوروی استفاده می کردند هم شد چون که اکثر سیستم پدافند عراق چه تجهیزات ، چه رادارها ، چه تسلیحات و موشکها و گوناگونی انها و حتی استراتژی چیدمان و آرایش عملیاتی اونها هم برگرفته از سیستمهای شوروی سابق بود . حمله نسبتا راحت و سهل متحدین که موجب زمین گیر شدن سریع و انهدام IADS شد گواهی بر وجود شکاف و پاشنه آشیل بزرگی در دکترین و تاکتیک این نوع آراایش و تاکتیک پدافندی بودند . اما واقعا چه اتفاقی رخ داد ؟
متحدین سیستم IADS عراق را به دقت و در طی چند دوره کاملا زیر نظر داشتند ، و در طی ان با توجه به اطلاعات بدست امده از نوع ارایش ومیزان تجهیزات مورد استفاده با خبر بودند اما کلید موفقیت غیر قابل انکاری داشتند و نقش اصلی در این کشف اطلاعاتی را ایفا می کردند شامل هواپیماهای تجسسی و جاسوسی و اکتشافی EC/RC-135 و TR-1 (U-2) و هواپیماهای نیروی دریایی امریکا شامل EP-3 و EKA-3B و نیروی هوایی سلطنتی انگلستان با Nimrod R.1 بودند . این هواپیماها توانستند با پوشش مناطق استراتژیک و اصلی سیستم IADS عراق ، در هنگام حمله هواپیماهای متحدین ، با رخنه و نفوذ به فضای هوایی عراق و انواع اقدامات الکترونیک ، رادارها را از کار بیاندازند و یا با ایجاد جنگ الکترونیک و فریب انها مکان انواع پدافندها را اشکار کنند .
البته باید این نکته را نیز اضافه کرد که بی کفایتی و عدم کالیبره کردن و سرویس رادارها و سیستمهای راداری و عدم امادگی لازم به دلیل جدی نگرفتن حمله هوایی ، از سوی ارتش عراق نیز به حمله بهتر و راحت تر متحدین کمک کرد .
یکی از دلایل اصلی انهدام پدافندها ؛ در گیری رادارها و عملیات به سمت اهداف ساختگی بود که توسط هواپیماهای نامبرده ایجاد می شد ، زیرا این اهداف ساختگی موجب پراکندگی و انتقال سیستمهای متحرک پدافندی و SAM به نقاطی غیر واقعی و در نتیجه سردرگمی و پراکندگی انها می شد . این پراکندگی موجب از بین رفتن نظم سیستم دفاع یکپارچه هوایی عراق شد و انها دیگر نتوانستند نظم قبلی خود را به دست بیاورند و در نتیجه قدرت این سیستم از بین رفت و به راحتی از هم پاشید .
این از هم پاشیدگی جز با اطلاعات دقیق حاصل نمی شد زیرا در اواسط ژانویه متحدین تصویر روشن و واضحی از سیستم پدافندی عراق داشتند و حتی می دانستند که خطرناک ترین SAM های عراق در کجا هستند و سخت ترین منطقه پوشش پدافندی در کجاست . کلید موفقیت متحدین در هنگام یورش اولیه برای از کار انداختن این سیستمها هواپیماهای F-4G بود . این فانتوم ها که از رادار پرقدرت (APR-47 RHAWS) برای اکتشاف و شناساسیی استفاده می کنند توسط هواپیماهای F-16C و F/A-18C ، مجهز به موشکهای HARM همراهی می شدند . تورنادوهای نیروی هوایی سلطنتی نیز برای ساپورت بیشتر این هواپیماها انها را مشایعت می کردند . همچنین گروهی از هواپیماهای A-7E و A-6E و EA-6B نیز برای پشتیبانی کامل در منطقه حضور داشتند که این به منزله پشتیبانی کامل هوایی بود .
وظیفه جمینگ و پارازیت در خطوط مواصلاتی و اخلال در انها و همچنین شنود مکالمات رادیویی نیز بر عهده هواپیماهای EC-130 بود که هواپیماهای EA-6B و EF-111A نیز در این امر شرکت داشتند .
[align=center]
تصاویری از EF-111A و RC-135V/W که نقش زیادی در جنگ الکترونیک داشتند
RC-135V/W

EF-111A
[/align]

در حقیقت طراحان اتاق جنگ متحدین سه برنامه اصلی و استراتژیک برای رویارویی با عراق و پیروزی در جنگ هوایی و الکترونیک در نظر داشتند ؛
1 – سرکوب و باز نشانی دفاع هوایی عراق توسط جمینگ ، موشکهای ضد رادار ، و ایجاد اهداف ساختگی برای فریب که این امر توسط هواپیماهای متحدین SAED (suppression of enemy air defences ) انجام شد .
2 – اسیب رساندن به سیستم C3 عراق که در قبل اشاره شد یعنی (Command/Control/Communications )
3- استفاده از سیستمهای دفاعی ECM به وسیله هواپیماهای مخصوص این کار و از کار انداختن SAM های عراق قبل از فعالیت مفید .
بنابراین نقشه ای با دقت زیاد برای از کار انداختن شبکه C3 (Command/Control/Communications) ( توضیح ان در قسمت اول داده شد ) و رادارهای عراق طرح شد .
با ایجاد اهداف ساختگی توسط هواپیماهای متحدین ، رادارهای پدافندی عراق در ان قسمت فعال می شدند و این فعالیت موجب کشف و شناسایی انها می شد و سپس این رادارها توسط هواپیماهای ضربتی که برای این کار اماده شده بودند ( SAED) منهدم می شدند .
طراحان جنگ درجنگ خلیج برای اولین بار به طور بی سابقه و منحصر به فردی از شبیه سازهای کامپیوتری برای مدل سازی در همان روزهای اولیه جنگ استفاده کردند ، استفاده از برنامه شبیه سازی EADSIM/C3ISIM برای آنالیز سیستم IADS عراق کار ساز افتاد و کمک شایانی به فلج کردن این سیستم کرد ، برای مدلسازی و طرز برخورد با این سیستم اطلاعات گرداوری شده به برنامه فوق داده شد و با محاسبات آماری پیچیده نتایج احتمالی آن ارزیابی شد . با کمک این ارزیابی و شبیه سازی مدل IADS عراق ، انالیزورهای نیروی هوایی ایالات متحده توانستند شیوه مناسب برخورد و حمله به این سیستم را طرح و اجرا کنند . این برنامه به قدری دقیق بود که به ادعای مقامات امریکایی تنها 4 درصد در ساعات اولیه جنگ در تخمین و براورد در میدان نبرد دچار اشتباه و خطا شده بود .

17 ژانویه 1997 ، شروع ضربت
ضربت متحدین در حدود ساعت 3:00 بامداد به وقت محلی در 17 ژانویه آغاز شد . شروع حمله با ارسال پارازیت و ایجاد جمینگ در منطقه هوایی عراق به وسیله EF-111 های نیروی هوایی ایالات متحده و EA-6B های نیروی دریایی امریکا بود ، در ادامه نیز هواپیماهای EC-130 نیروی هوایی با ارسال پارازیت و اختلال در خطوط مخابراتی کار را برای عراق دشوار تر کردند . این نقطه ا؛ازی بر یک نبرد گسترده بود ، این اختلالات و جمینگها ، راه را برای ورود هواپیماهای ضربتی و موشکهای کروز هموار کردند تا نبردی تمام عیار شکل بگیرد .
موشکهای کروز و بمب افکن های نامریی F-117A ضربت خود را در ساعات اولیه حمله به مواضع C3 * عراق آغاز کردند ، در همان وقت به طور هم زمان ، 12 فروند F-4G نیروی هوایی آمریکا با همراهی 60 فروند F/A-18 نیروی دریایی ، در حالی از طرف یگانهای دیگری از هواپیماهای A-7 و EA-6B پشتیبانی می شدند ، با بارانی از موشکهای ضد رادار هارم AGM-88 HARM رابه سوی مواضع راداری استراتژیک و SAM های عمده و اصلی عراق روانه کردند . شدت این حمله برای عراق فوق العاده سنگین و سخت بود ، زیرا در همان دقایق اولیه صدها موشک هارم شلیک شد . طبق گفته سرگرد GEN GLOSSON از طراحان این حمله ، در همان اغاز حمله بیش از 200 موشک هارم شلیک شد و در طول این حمله تعدا این موشکها به 2000 فروند رسید . استفاده از این تعداد موشک هارم بسیار بی سابقه بود ، به طوری که طبق گزارش نیروی دریایی ، بیش از 80 درصد موشکهای بارگذاری شده در طی این حمله بر روی هواپیماها ، موشک هارم بود که بر روی F/A-18 و A-6B و A-7E و EA-6B نصب و حمل شد .
اما این پایان ماجرا نبود ، انبوهی از موشکهای کروز نیز به سوی شبکه های راداری عراق شلیک شدند و موجب انهدام تعداد زیادی از آنها شدند ، در ادامه حمله و با استفاده از اصل غافل گیری ، اسکادران 4468 ام نیروی هوایی ایالات متحده ، حمله سنگینی را به پایگاههای هوایی اصلی عراق از جمله H2 و H3 ( این پایگاه همان پایگاه معروفی بود که تیز پروازان نیروی هوایی با حمله به آن انگشت بر دهان کارشناسان هوایی دنیا گذاشتند و هنوز نیز این حمله زبانزد مدرسان این علم در دنیاست ) و بغداد و بصره اغاز کرد . همچنین پرواز هواپیماهای بدون سرنشین ( پهباد ) از سمت عربستان به سوی عراق نیز موجب فریب SAM های عراق شد و این سیستمها با اکتیو کردن رادارهای خود موجب لو رفتن وشناسایی خود شدند و این فرصتی بود تا هورنت ها موشکهای هارم خود را به سوی این اهداف شلیک کنند . نیروی دریایی نیز برای محافظت از هواپیماهای ضربتی خود SAED از تعداد زیادی پهباد موسوم به TALD استفاده کرد .
این حملات در ساعات اولیه جنگ وجب نابودی سیستم دفاع یکپارچه هوایی عراق IADS شد و این سیستم را عملا متلاشی کرد ، می توان گفت سرنوشت نهایی جنگ و شکست عراق در همان ساعات اولیه مشخص شد زیرا حملات متحدین به این سیستم و SAM های عراق به قدری سنگین و پاپی بود که فرصت ترمیم و بازسازی و حتی تفکر را از پدافند عراق گرفت و این سیستم را کاملا فلج کرد .
پس از حمله آغازین و انهدام رادارهای عمده و استراتژیک عراق به همراه SAM های اصلی این کشور ، موچ دوم حمله برای نابودی سیستمهای متحرک SAM که رنج کمتر و ارتفاعات پایین را پوشش می دادند آغاز شد . این حمله نیز به کمک هواپیماهای SAED انجام شد .
یک نکته جالب در ابتدای حمله متحدین به عراق ، حمله تعدای از بالگردهای آپاچی امریکا به رادارهای پیش اخطار در جنوب عراق بود . در این حمله که توسط بالگردهای AH-64 مجهز به موشکهای هل فایر هدایت لیزری انجام شد ، با اصل غافلگیری ، رادارهای پیش اخطار جنوب عراق منهدم شدند و در ادامه آن 8 فروند هواپیمای یگان 101 ام هوابرد موفق شدند تا عمق زیادی از خاک عراق نفوذ کرده و نیرو های چتر باز پیاده کنند . در حمله آپاچی ها ، بالگردهای MH-53J نیز برای هدایت و یافتن هدف حضور داشتند .
جنگ الکترونیک و حمله هواپیماهای ضربتی SAED و دیگر موارد ذکر شده را می توان کلید موفقیت متحدین برای تسخیر آسمان عراق و در هم شکستن سیستم یکارچه دفاع هوایی عراق دانست ، زیرا عملا در همان ساعات اولیه حمله ، با انهدام سیستمهای راداری هوایی و پدافندی ؛ و قطع ارتباطات رادیویی و مخابراتی بین خطوط فرماندهی ، و هدف قرار گرفتن فرودگاهها ، حتی نیروی هوایی عراق نیز نتوانست هیچ اقدام مثمر ثمری برای دفاع از قلمرو خود انجام دهد و هواپیماهایی هم که برخاستند ، مانند عقابی کور یا به سادگی هدف جنگنده های متحدین قرار گرفتند ، یا از میدان نبرد متواری شدند .
جنگ الکترونیک متحدین در جنگ خلیج را باید نبردی بی سابقه در تاریخ جنگهای EW دانست ، زیرا به طرز باور نکردنی ای سیستم پدافندی و راداری عراق را آن طور که قابل تصور نبود از کار انداخت . همچنین این جنگ فرسودگی و ناکارامدی رادارها و نوع آرایش سیستمهای راداری شرقی را اشکار ساخت به طوری که کشورهای دارنده و سازنده این سیستمها مانند روسیه را بر آن داشت تا به فکر اصلاح و تغییر ساختار آن باشند .
SEAD : defences suppression of enemy air

[align=center]فهرست هواپیماهای EW امریکا در جنگ و کاربرد آنها و پایگاهایی که از آنها استفاده می کرد



Elint : Electronic Intelligence gathering

F-4G مجهز به موشکهای AGM-88 HARM که با رادارهای APR-47 خود نقش عمده ای در انهدام رادارهای عراق داشتند .


EC-130 در اختلال خطوط مخابراتی نقش داشت



موشکهای کروز نیز نقش مهمی در انهدام شبکه C3 عراق داشتند



F-117A


EF-11A که در جنگ الکترونیک نقش عمده ای داشت
[/align]

[hamed_713 242]

خسته نباشي فلانكر جان. ادامه مطلب در قسمت دوم هم خيلي خوب و روان مطرح شده.من كه لذت بردم. :!:

[SAEID 2,830]

flanker, خیلی ساده و روان ترجمه کردی. یه انتقادی داشتم درباره ذکر توضیحات در همان سطر! چرا شماره نمیزاری و در انتها توضیح نمیدی؟ پس تا اینجای کار اینطور میشه نتیجه گرفت که اول از همه باید سیستمهای ضد جنگ الکترونیک و ضد ضد جنگ الکترونیک خود را تقویت کرده و از واکنشهای عجولانه و شتابزده پرهیز کرد.

[FLANKER 170]

از توجه شما ممنونم سعید جان کدوم سطر ؟

[babi_492 8]

دوست عزيز مطلب بسيار جالبي بود. تشكر از زحماتتون

[SAEID 2,830]

flanker,
مثل سطر زیر

اسیب رساندن به سیستم C3 عراق که در قبل اشاره شد یعنی (Command/Control/Communications )

که بهتره به این صورت باشه

اسیب رساندن به سیستم C3 عراق (1)

بعد در انتها توضیح بدی

1- ...

[javadjab 7]

با تشکر از اقای فلانکر بابت ترجمه این متن بزرگترین نقطه ضعف عراق در جنگ اول نداشتن جنگنده های قابل رقابت با مهاجمین بود همانطور که در این مقاله نوشته شده بود برگ برنده متحدین استفاده از هواپیماهای جنگ الکترونیک بود که باعث از کار افتادن سیستم پدافندی پر قدرت عراق در یک شب شد این همان بلایی است که اگر ما به پدافند زمینی دلخوش کردیم گریبانگیر ما هم خواهد شد اگر عراق دارای جنگنده هایی بود که این قدرت را داشتند تا نگذارند هواپیماهای جنگ الکترونیک به راحتی وارد حریم هوایی عراق شوند شاید اوضاع طور دیگری میشد فکر کنم بهترین راه مقابله با این جنگنده ها استفاده از رهگیر های قدرتمندی مثل f14 باشد نیروی هوایی امریکا برای وارد کردن جنگنده های غیر استیلث خود به نبرد در خاک یک کشور تا از پدافند زمینی خیالش راحت نشود انها را وارد نبرد نخواهد کرد ولی اگر بتوان در محل رادار های زمینی تعدادی جنگنده ایجاد پوشش هوایی کنند به این ترتیب هر دو اینها یک جور مکمل در برابر جنگنده ها و هواپیماهای جنگ الکترونیک خواهند بود ولی این نکته را نباید فراموش کرد که ما نیاز به جنگنده هایی همرده با جنگنده های دشمن داریم تا مثل جنگنده های عراقی فقط یک هدف ساده برای هواپیماهای دشمن نباشند

[SAEID 2,830]

در طول تاریخ همواره ارتشهای قویتر فنون و تاکتیک و استراتژی رزم تعریف کرده و سایر ارتشهای جهان از این متدها بهره جسته اند. دلیل اصلی پیروزیهای یک جانبه کشورهایی مانند آمریکا و آلمان و شوروی و ژاپن و ... هم این نقطه ضعف بود. این نقطه ضعف همان بازی کردن در میدان تعریف شده حریف است. اما اگر نگاهی به جنگ تحمیلی و جنگ 33 روزه بیندازیم متوجه خواهیم شد که اگر پا در میدان دشمن نگذاشته و با کمک قوه ابتکار خود تاکتیکهای جدید تعریف کنیم این ما خواهیم بود که اداره جنگ را بدست میگیریم. آمریکائیها در دوران جنگ سرد سه میدان جنگی استراتژیک و چند میدان تاکتیکی تعریف کردند. میادین استراتژیک شامل سه بخش موشکهای قاره پیمای هسته ای ، بمب افکنهای دوربرد هسته ای و زیردریاییهای حامل موشکهای هسته ای. این سه بخش قوای استراتژیک آمریکا را تشکیل میدهند. از نظر تاکتیکی هم آمریکائیها به تعریف مواردی اقدام کردند که بازی در آنها از عهده اکثر کشورهای جهان خارج بود! جنگ الکترونیک ، موشکهای کروز ، ناوهای هواپیمابر ، برتری کمی و کیفی هوایی ، توپخانه های دوربرد ، سیستمهای ماهواره ای و ناوبری دقیق ، جنگ رسانه ای و روانی و ... این موارد اصول جنگی آمریکا را تشکیل داده و از نیم قرن گذشته تاکنون در تمامی جنگهایی که به راه انداخته اند از چند یا همه این گزینه ها برای کسب پیروزی استفاده کرده اند. آخرین نمونه هم جنگ خلیج در سال 1991 بود که گلچینی از برتریهای نظامی آمریکا را علیه عراق شاهد بودیم. تنها موردی که آمریکا شکست خورد جنگ ویتنام بود و دلیل آن عدم وارد شدن ویتنامیها به میدان بازی آمریکایی و کشاندن آنها به میدان تعریفی از جانب متخصصین شوروی و چین بود. اکنون ما باید با بررسی کامل و دقیق توانمندیهای داخلی و مشخص ساختن پتانسیلهای استراتژیک و تاکتیکی کشور چندین میدان بازی جدید تعریف کنیم که بحمدا... این اقدامات در چند ساله اخیر در حال انجام است. باید قبول کرد که ما در مواردی که ذکر شد از جمله برتری کیفی و کمی هوایی ، موشکهای کروز ، جنگ الکترونیک ، سیستمهای ناوبری دقیق و ... حداقل در حال حاضر توانائی رسیدن به پای آمریکا را نداریم. البته قضیه جنگ الکترونیک اندکی متفاوت از سایر موارد بوده و میتوان با سرمایه گذاری اندک حداقل در زمینه پدافند ضد الکترونیک موفق عمل کرد. در صورت بروز جنگ احتمالی آمریکائیها سعی خواهند کرد با حملات سنگین موشکی و هوایی ، جنگ الکترونیک شدید ، جنگ روانی و هر روشی که قادر به انجام آن باشند خطوط مواصلاتی بین نیروهای نظامی ایران را قطع و آنها را زمینگیر کنند. همزمان با جنگ روانی سعی در جدایی مردم از ارتش و سپاه و از بین برد روحیه نظامیان ایران خواهند داشت. حملات موشکی و هوایی به مناطق نظامی ایران بصورت گسترده و سنگین به مدت چندین ماه ادامه یافته و سعی میکنند ارتش و سپاه را زمینگیر و به حریفی کور و دست و پا بسته تبدیل کنند. حال سوال این است که ما برای مقابله با این اقدامات چه باید انجام دهیم؟ به قولی باید به استراتژی دشمن حمله کرد. تاکتیکهای جنگی آمریکا ریشه در استراتژیهای کلان نظامی این کشور دارد. چگونه باید مانع از حملات هوایی و موشکی شد؟ چگونه جنگ الکترونیک را خنثی کنیم؟ چگونه جنگ روانی را خنثی کنیم؟ ساده ترین جواب بدون توجه به حرف فوق این است که تعداد کافی رادار و ضدهوایی و ماهواره و رسانه در اختیار داشته باشیم! این همان چاهی است که دشمن در پی انداختن ما بدان است! ولی اگر ما بجای مقابله با تاکتیکهای جنگی آمریکا به مقابله با استراتژیهای جنگی آن بپردازیم فکر میکنید نتیجه چه خواهد شد؟

[javadjab 7]

امریکا در چند جنگ اخیر خودش برای نابود کردن و از کار انداختن پدافند زمینی دشمنان خودش بیشتر از اینکه به بمب افکنهای ضد رادار خودش متکی باشه به هواپیماهای جنگ الکترونیک وابسته بوده در دو جنگ عراق و یوگوسلاوی و حمله به لیبی از این روش استفاده کرده و متاسفانه تمامی این کشور ها از سیستم های پدافندی که ایران استفاده میکنه انها هم استفاده میکردند

[SAEID 2,830]

بله متاسفانه و برخورداری از سیستمهای مشابه توسط کشورهای ایران و لیبی و عراق و یوگسلاوی باعث بروز مشکلات زنجیرواری از لیبی تا ایران شده است! ولی چاره کار چندان سخت و پیچیده هم نیست و باید فرکانس رادارهای موجود و نحوه ارسال و دریافت به موشک را اصلاح و تغییر دهیم. آمریکائیها حتی کدهای ارسال دستورات رادار فرماندهی به موشک را در سیستمهای سام2 و سام3 و ... در اختیار دارند که این موضوع خطری جدی برای ما محسوب میشود. اگر این کدها و فرکانس رادارها را تغییر ندهیم باید منتظر زمینگیر شدن اکثر سایتهای پدافندی در برابر جنگ الکترونیک دشمن باشیم!

[FLANKER 170]

دوستان از این که توی این مبحث شرکت کردید متشکرم من قسمت دوم رو تکمیل کردم فکر می کنم اینقدر کامل باشه که جای بحث داشته باشه نظر من اینه که ارایش سیستم پدافندهای عراق که کاملا کپی از شوروی بود قدیمی بود و در ضمن از جنگ الکترونیک قوی متحدین در جنگ خلیج نمی شه گذشت . دوستانی که با اب و تاب تاپیک در مورد جنگ احتمالی ایران و امریکا حرف می زدند نظر بدن با توجه به شباهت زیاد تجهیزات پدافندی و راداری ما با عراق در اون زمان ، باید جه تاکتیکی برای جلوگیری از فلج شدن پدافند هامون بکنیم ؟ با توجه به اینکه روی نیروی هوایی به خاطر فرسودگی هواپیماها و کمبود هواپیما نمی شه خیلی حساب کرد . نظراتتون باعث خوشحالی من می شه . :!: