روسیه میخ دیگری به تابوت ناتو کوبید

[najaf47 2,510]

بسمه تعالی با سلام ایلان برمان معاون رییس شورای واشنگتن در امور سیاست بین المللی آمریکا (AFPC) و تحلیلگر معروف آمریکایی که مشاور سازمان "سیا" و پنتاگون نیز محسوب می شود، اعلام کرد که روسیه با نشان دادن نیروی سیاسی و نظامی خود در اوضاع گرجستان ادامه توسعه ناتو را زیر سئوال برده است. وی در مقاله خود به نام "میخ دیگری به تابوت ناتو" خاطر نشان ساخت: تهاجم روسیه به گرجستان پیمان آتلانتیک شمالی را در برابر بزرگترین تهدید ژئوپلیتیکی از زمان فروپاشی شوروی سابق قرار داده است. برمان معتقد است: مسکو با به رخ کشیدن زور بازوی سیاسی و نظامی خود در قفقاز مهمترین اندیشه ناتو بعد از جنگ سرد یعنی توسعه به سمت شرق را زیر سئوال برده است. این کارشناس آمریکایی ضمن یادآوری این مطلب که اعضای ناتو از سال 1999 بیش از یک سوم افزایش یافته و به نظر می رسد که این روند تمامی ندارد تاکید کرد که در اجلاس سال 2004 در استامبول ، ناتو رسما بلندپروازی های خود را در زمینه تضمین امنیتی در قفقاز و دریای خزر اعلام کرد. برمان در مقاله خود ضمن تاکید بر اینکه در اجلاس امسال بخارست به وضوح اعلام شد که گرجستان و اوکراین به زودی به عضویت ناتو در خواهند آمد، نوشت که در حال حاضر برنامه ریزان ناتو باید در این مسئله تجدید نظر کنند. بنا به ارزیابی وی تا وقایع ماه اوت گرجستان یک نامزد جدی برای عضویت در پیمان آتلانتیک شمالی بود اما حال اوضاع تغییر کرده است. وی توضیح داد: ناتو از جاده اصلی خود منحرف شده است. تحلیلگر آمریکایی هشدار داد که در صورتیکه گرجستان عضو ناتو بود و اگر این مسئله باعث نمی شد که روسیه در تصمیمش تجدید نظر کند، عملیات نظامی (میان روسیه و گرجستان) ناتو را به اولین مناقشه نظامی با کرملین می کشاند. وی پیشبینی می کند: به احتمال قوی ناتو باید با درک این مطلب در رابطه با جذب اعضای جدید بسیار محتاطانه برخورد کند برغم اینکه برخی از کشورها با هراس از قدرت روسیه هم اینک به درب های ناتو می کوبند. منبع: AFPC، خبرگزاری «ریا نووستی» روسیه، 9 شهریور ماه

[tomcatf14 1]

با اعلام قطع روابط گرجستان و روسیه توسط «ساکاشویلی» و به رسمیت نشناختن استقلال مناطق مدنظر روسیه از سوی کشورها، تکلیف برنده و بازنده جنگ در اوستیای جنوبی خیلی زود مشخص شد. شاید روسیه آن شبی که تانک های خود را وارد خاک گرجستان می‌کرد تا بنا بر ادعای خود، به دفاع از هم‌کیشان و هم‌وطنانش در برابر تهاجم نیروهای گرجی بپردازد، آنجا را ندیده بود که بر اثر فشارهای ناتو و ایالات متحده و اجماع گسترده در مخالفت با روسیه در فاصله‌ای چنین نزدیک، گرجستان به آغوش باز غرب برسد. وارد شدن روسیه به جنگی کوتاه‌مدت، هزینه‌های هنگفتی را بر این کشور متحمل کرد و حالا زوج پوتین ـ مددوف باید به دنبال راهکاری برای خروج از دایره نفرت افکار عمومی غرب و یا تشکیل ائتلاف و جبهه‌ای در برابر آن باشند. مناقشه گرجستان، حربه‌ای در اختیار روسیه بود تا از طریق آن ضمن انتقام‌کشی قضیه استقلال کوزوو و تحت‌الشعاع قرار دادن گسترش ناتو، نقش پدرانه خود را در منطقه به اثبات رسانده و از استقلال و بی‌احتیاجی جمهوری‌های شوروی سابق به روسیه بزرگ جلوگیری کند. روسیه از عدم دخالت نظامی غرب و حضور مستقیم نیروهای ناتو پس از درگیری‌های اوستیا آگاهی داشت اما آنچه را از نظر دور داشته بود، ظهور تدریجی و موج‌وار حمایت‌ها از گرجستانی بود که شاید در نگاه نخست، جز عضوی کوچک در ناتو ـ در آینده ـ و عامل انتقال انرژی به اروپا به نظر نمی‌رسید. اهمیت استقلال گرجستان حالا بیش از همیشه خود را نشان می‌دهد. بي‌شک میانجی‌گری «سارکوزی» و ديگر اروپاییان در غائله اوستیا و مجاب ساختن روسیه به عقب‌نشینی از این منطقه و واگذاردن آن به وضع سابق (با حضور روس‌های پاسبان صلح) وقتی به اعلام رسمی قطع ارتباط تفلیس و مسکو متصل شود، به معنی بستن درها به روی پدرخوانده سابق و خزیدن به آغوش غرب خواهد بود. در صورت قطع ارتباط همه جانبه دو کشور، روسیه نیز سفارتخانه خود را در تفلیس تعطیل می‌کند. با این کیفیت هر گونه دخالتی در آینده از جانب آن کشور در مناطق اوستیا و آبخازیا ـ آن هم در شرایط قهر سیاسی ـ مصداقی کامل از تجاوز و لغو پیمان‌های بین‌المللی خواهد بود و در آن شرایط توجیهات لازم برای در تنگنا قرار دادن و اعمال تحریم‌های نوشته و نانوشته بر روسیه در اختیار ناظران بین‌المللی و فرصت‌طلبان قرار می‌گیرد. شاید قطع رابطه از سوی گرجستان، بستن آخرین در به روی روسیه و گرفتار آمدن آن در محاصره‌ای باشد که سیاستمداران روس را مجبور به اعطای امتیازاتی چند به طرف‌های غربی کند. این اتفاق می‌تواند به الگویی تکرارشونده در کشورهای همسایه هم بدل شود و آنان را میان وابستگی به روسیه و آمریکا، مخیر در انتخاب آمریکایی سازد که بیش از همسایه حرمت نگه می‌دارد و منفعت می‌آورد و راه‌های رسیدن به اروپا را کوتاه می‌کند؛ درست همان پارادایمی که روسیه را به پیشگیری واداشت تا با سرجا نشاندن گرجستان از احتمال بروز آن بکاهد ولی وقوع آن را جلو انداخت. اشتباه اول این ماجرا را گرجستان مرتکب شد ولی روسیه با حمله به این کشور و سپس تداوم سیاست خود در حمایت از استقلال اوستیای جنوبی و آبخازیا، خطی را روی کاغذ بازی ترسیم کرد که خانه‌هایی متعدد در اختیار حریف گذاشت. صرف نظر از بحث استقرار سامانه دفاع موشکی آمریکا نزدیک روسیه و احتمال پیوستن زودتر از موعد گرجستان به ناتو، آنچه بااهمیت می‌نماید، شکل‌گیری اجماعی بین‌المللی در منزوی ساختن روسیه و تحمیل شرایط مشابه شکست به این کشور بدون ورود به مرحله نظامی یا قانونی و... بوده است. روسیه سرمست از اشتباه حریف، گلی زودهنگام به دروازه‌بان گرجی غرب زد که خیلی زود و در هنگامه جشن و سرور ناشی از آن، قافیه را به شکل تحقیرآمیزی واگذار کرد. اکنون گرجستان درهای خود را رسما به روی روسیه‌ای که در قامت پدر ظاهر شده بود، بسته و قصد آن دارد تا با حل مناقشات داخلی خود به کمک غرب، به اردوگاه ناتو بپیوندد. خوابی که به پوتین الهام شد و او را وسوسه کرد تا وارد جنگی کوتاه‌مدت با اهداف بلندمدت شود، نه تنها تعبیر نشد که اساسا خوابی چپ از آب درآمد. او قدرتمندانه لشکرش را گسیل داشت تا به یاد ملحقات سابق شوروی بیاورد که آنان همچنان زیر سایه روسیه بزرگ قرار دارند و آن‌که امنیت شان را برقرار خواهد کرد همانا روسیه است و دوران هرز پریدن با غرب گذشته است و... ولی آن الهه دروغین خواب پوتین هم ظاهرا کار انگلیسی‌ها بود. در حال حاضر هر اشتباه، زورآزمایی و خط و نشانی از جانب روسیه، هزینه‌هایی گزاف برایش به بار می‌آورد. راهی که روسیه در آن پا گذاشت ـ اگر بدان اصرار ورزد ـ به شرقستان می‌رود. روس‌ها به طور حتم برای بازگرداندن آبی که رفته سراغ راه‌ها و آب‌های دیگر می‌روند؛ جاهایی که گذر غرب به آن نمی‌افتد و ظرفیت آلترناتیوسازی دارد. منبع:سايت تابناک

[sadeq 1]

من اميدوارم اگه ناتو به سمت درياي خزر هم پيش روي كرد روسيه چنين واكنشي نشون بده

[tomcatf14 1]

منبع: AFPC، خبرگزاری «ریا نووستی» روسیه، 9 شهریور ماه

مقاله دوستمون نجف از یه خبرگزاری روسی نقل شده و طبیعتا نمیتونه چیزی جز تعریف و تمجید الکی از روسیه باشه
روسیه بازنده اصلی این جنگ بود
1-ابخازی و اوستیا مناطقی از خاک گرجستان میباشند پس از نظر جامع جهانی حمایت یک کشور خارجی حتی بشکل لفظی از استقلال یک ناحیه از کشور دیگری چندان وجه خوشایندی نداشته و ندارد چه برسه به لشکر ولشکرکشی
2- هزینه گزافی که روسیه در این درگیری داشت و اخرش هم مجبور شد به توافق صلح (به ابتکار سارکوزی) تن بده یعنی بازگشت به وضعیت قبل از تخاصم
3- امضا سپر دفاع موشکی امریکا در لهستان وچک بدون کمترین هزینهای برای امریکا
4-تسریع در الحاق گرجستان به ناتو بخصوص پس از اقدام اخیر گرجستان در قطع روابط با روسیه
5- جهش بقیه جمهوریهای سابق شوروی به طرف امریکا وناتو بعلت اینکه هرکشوری مایل به حفظ استقلال خود میباشد با نمایش تانکها ی روسی درخاک گرجستان عملا خاطره بهار پراگ و.. دوباره در خاطر کشورهای منطقه زنده شد و عملا باعث پنا ه بردن این کشورها از ترس خرس به عقاب خواهد شد
6- تخریب رابطه با غرب واروپا کاهش سرمایه گزاری اروپا در روسیه را بدنبال خواهد داشت که موتور محرک اقتصاد روسیه در چند سال اخیر بوده است و قسمت دیگری از این رشد ناشی از خام فروشی مواد اولیه مثل نفت وگاز بوده

[zed 4,650]

منبع: AFPC، خبرگزاری «ریا نووستی» روسیه، 9 شهریور ماه

مقاله دوستمون نجف از یه خبرگزاری روسی نقل شده و طبیعتا نمیتونه چیزی جز تعریف و تمجید الکی از روسیه باشه
روسیه بازنده اصلی این جنگ بود
1-ابخازی و اوستیا مناطقی از خاک گرجستان میباشند پس از نظر جامع جهانی حمایت یک کشور خارجی حتی بشکل لفظی از استقلال یک ناحیه از کشور دیگری چندان وجه خوشایندی نداشته و ندارد چه برسه به لشکر ولشکرکشی
2- هزینه گزافی که روسیه در این درگیری داشت و اخرش هم مجبور شد به توافق صلح (به ابتکار سارکوزی) تن بده یعنی بازگشت به وضعیت قبل از تخاصم
3- امضا سپر دفاع موشکی امریکا در لهستان وچک بدون کمترین هزینهای برای امریکا
4-تسریع در الحاق گرجستان به ناتو بخصوص پس از اقدام اخیر گرجستان در قطع روابط با روسیه
5- جهش بقیه جمهوریهای سابق شوروی به طرف امریکا وناتو بعلت اینکه هرکشوری مایل به حفظ استقلال خود میباشد با نمایش تانکها ی روسی درخاک گرجستان عملا خاطره بهار پراگ و.. دوباره در خاطر کشورهای منطقه زنده شد و عملا باعث پنا ه بردن این کشورها از ترس خرس به عقاب خواهد شد
6- تخریب رابطه با غرب واروپا کاهش سرمایه گزاری اروپا در روسیه را بدنبال خواهد داشت که موتور محرک اقتصاد روسیه در چند سال اخیر بوده است و قسمت دیگری از این رشد ناشی از خام فروشی مواد اولیه مثل نفت وگاز بوده

[align=justify]با سلام خدمت همه دوستان گرامي
در مورد اول ما استقلال كزوو را در گذشته ديده ايم كه علي رغم اينكه جزو خاك صربستان بود به سادگي از طرف جامعه بين الملل استقلال آن پذيرفته شد و روسها هم با همين منطق استقلال اوستيا و آبخازيا را به رسميت شناختند . روسيه در مساپل سياسي و امنيتي مثل هر كشور ديگري خطوط قرمزي دارد و مانند هر كشوري گزينه نظامي را آخرين راه حل مي داند پس اگر دست به عمليات نظامي زده حتما چاره ديگري پيش روي خود نمي ديده . در روزهايي كه گرجستان پيشروي مي كرد غرب و نهاد هاي بين المللي هيچ واكنشي نشان ندادند و پس از تغيير اوضاع شروع به واكنش نشان دادن كردند كه از حرف فراتر نرفت و اين مورد انتظار ساكاشويلي نبود و او شخصا گلايه اش را مطرح كرد در حقيقت بازنده اصلي ماجرا ساكاشويلي است روسها براي خروج از گرجستان عجله اي ندارند و با به رسميت شناختن استقلال دو منطقه گفته شده حضور نظامي خود را از صلحبان به حامي تغيير داده و با ايجاد پايگاه نظامي حضور نظامي خود را تقويت مي كنند . حتي اگر گرجستان به عضويت ناتو درآيد بعيد است كه ناتو به خاطر باز پس گيري اين دو جمهوري با روسيه وارد نبرد شود چون حداقل نياز به دست آويزي از سوي شوراي امنيت دارد كه با وجود حق وتوي روسيه چنين دليلي منتفي است پس تنها راه هم كمك به يك كشور عضو پيمان است كه شرط عضويت در پيمان هم تسلط بر تماميت ارضي است كه گرجستان فاقد آن است مگر انكه پيش از عضويت گرجستان روسها وادار به خروج و عقب نشيني از مواضعشان شوند كه آن هم در كوتاه مدت بعيد به نظر مي رسد
در مورد دوم به نظر نمي رسد هدف روسها اشغال كامل گرجستان يا استعفاي دولت آن بوده باشد كه با به نتيجه نرسيدن آن و صرفا به خاطر يك طرح صلح نيم بند عمليات نظامي خود را متوقف كند ضمن آنكه با به رسميت شناختن استقلال دو جمهوري ديگر در وضعيت قبل از تخاصم قرار ندارد
در مورد سوم اين اقدام دو كشور لهستان و چك اگرچه فرصتي براي حضور ناتو و حمايت غرب از آنها محسوب مي شود اما تهديدي نيز از سوي روسيه در پي دارد كه رسما آنها را تهديد به حمله اتمي كرد چيزي كه پس از جنگ سرد به هيچ كشوري نگفته بود در واقع اين دو كشور خود را خط مقدم مناقشه بين ناتو و روسيه قراردادند و بيش از آنكه حمايت به دست آورند مورد تهديد واقع شده اند . در واقع از نقش كشور بي طرف به يك طرف درگيري تغيير موضع دادند و در دام آمريكا افتادند
در مورد چهارم همانطور كه گفته شد اين عضويت پيش از جنگ به درد گرجستان مي خورد چرا كه با حمله روسيه يا به رسميت شناختن استقلال اوستيا و آبخازيا ناتو بدون نياز به دست آويز بين المللي در دفاع از يك كشور عضو ممكن بود وارد جنگ با روسيه شود اما پس از جنگ فايده اي براي آنها ندارد چون ناتو در بهترين حالت مي تواند آن را موضوعي مربوط به قبل از عضويت به شمار آورده و خود را كنار بكشد ضمن آنكه شرط عضويت هم تسلط بر تمايت ارضي است كه بعيد است گرجستان به اين زوديها به آن برسد
در مورد پنجم اين جمهوري ها از مدتها قبل پشت در ناتو صف كشيده اند و تقاضا داده اند و اين درگيري تنها پذيرش آنها را توسط كشورهاي عضو تسريع مي كند كه آن هم محل بحث است زيرا مساپل ديگري نظير انرژي مورد نياز اروپا يا مساپل بين المللي كه به همكاري روسيه نياز دارد باعث مي شود آنها كمي با احتياط عمل كنند
در مورد ششم نياز اروپا به انرژي و همكاري روسيه بيش از اين است كه مسپله اتفاق افتاده مانع سرمايه گذاري آنهاشود با تسلط آمريكا بر منابع انرژي دنيا اروپا چاره اي ندارد جز اينكه كه به فكر منابع جايگزين باشد و از جمله اين منابع روسيه است و اين جزو راهبرد آنها محسوب ميشود
در كل هدف اصلي اين جنگ با توجه به بازيگرداني آمريكا و اسراپيل تاثيرگذاري بر انتخابات رياست جمهوري آمريكا با توجه به عدم موفقيت جمهوري خواهان در افغانستان و عراق و لبنان و ايران و كره شمالي است كه براي جلب آراي بيشتر نياز به ايجاد بحران مصنوعي داشتند كه آينده نشان خواهد داد چقدر به منظور خود دست يافته اند [/align]

[arshya4171 42]

من اميدوارم اگه ناتو به سمت درياي خزر هم پيش روي كرد روسيه چنين واكنشي نشون بده

پيشروي كرده

تا مدتي ديگه آذربايجان هم عضو ناتو ميشه :lol:

[Haj_Rezvan 11,197]

عمرا اگه روسیه بذاره اونوقت آذربایجان خوب میدونه که از طرفداری روسیه در برابر قره باغ محرومه