بنده هم در پست قبلی و قبلتر دقیقا همین رو عرض کردم یعنی استفاده از پرتابگرهای چهار تایی صیاد در شناورها.   احتمالا عدم استفاده از پرتابگرهای چهارتایی موشک نور و قادر و همچنین صیاد به دلیل مبحث وزن و مرکز ثقل شناور و... باید باشه. چون قرار دادن سلاح جدید، تغییر وزن سلاح ها و تغییر مکان اونها لزوم با طراحی مجدد ناو و چیدمان اون رو به همراه داره. یعنی شما نمی تونه یکدفعه 4 تن بار به پاشه اضافه کنی چون سر ناو بلند میشه.

از این سایت انتظار زیادی هست icon_cheesygrin  و نشدنی بنده خدا بضاعت اینها همین هست یعنی وقتی ما باید گیر بدیم که کلا اینها بدونن فرق هواپیما و هلی کوپتر چی هست icon_cheesygrin

ملاک شروع و پایان جنگ و نگاه به دنیا دو نوع هست یکی توحیدی و ارزش محور و دیگری سود و منفعت محور بند اول حرف شما که اگر به نفع کسی باشد یا نباشد و... ناظر به دیدگاه و جهان بینی سود محور و حاکم بر دنیاست وگرنه نگاه توحیدی تا اندازه ای به سود و منفعت و حسابگری نگاه داره ولی ملاک عملش ارزش و دستور توحیدی است. مثالی می زنم که براتون ملموس باشه وقتی قوم بنی اسرائیل بعد از فرار از مصر به صحرای سینا رسیدن خداوند به اونها دستور جهاد داد. خوب دیدگاه قوم بنی اسرائیل که سود محور بود چیزی غیر از کشته شدن و نابودی نمی دید گفتن ما نمیریم جنگ این جنگ نهایتش نابودی هست اونها عِده و عُده دارن. اما نگاه توحیدی میشه نگاه طالوت و... که میگن هرچی خداوند بگه چشم و میجنگن. توسعه و رفاه زائیده دنیای مدرن هست و نگاهش به دنیا هم جهان بینی زمینی و سود محور هست لاجرم کسی که توسعه زده و رفاه زده شده ترجیح میده ارزش ها و دستورات توحیدی رو قربانی کنه ولی وارد درگیری نشه. غیرت واژه ای هست که جهان بینی ارزشی به اون معنا میده وگرنه در نگاه جهان بینی زمینی و سود و منفعت طلب اصلا چنین واژه ای بی معنی هست حالا در هر نوعش   جنگی به اون معنا شروع نخواهد شد و اگر هم بشود مطمئن باشید روسیه عین گرجستان اوکراین رو می جوه و اروپا و غرب به خاطر همین سود طلبی به صورت مستقیم وسط نخواهند اومد.   رفاه و توسعه هم در جهان بینی توحیدی اعبتاری هست که از جانب منشاء هستی هست و گاهی باید ازش برای دفاع از ارزش گذشت باز می بنید اینها کلا با نگاه منفعت طلبانه نمی خونه پس شما در دنیای دیگر و بنده در دنیای دیگر و با دو جهان بینی کاملا متفاوت داریم بحث می کنیم. اما صحبت من دقیقا ناظر به شناخت تفکر سود محور هست اینها مزه رفاه و زندگی مدرن رو چشیدن و نه تنها غیرتی ندارن برای جنگ بلکه با نگاه سود محور هم وارد جنگ نمیشن. و در هر صورت می بنیید کهحرف و تحلیل شما دقیقا داره نظر بنده رو تائید می کنه.   نگاه جهان بینی توحیدی فقر رو تائید و توصیه نمی کنه ولی نوع توسعه  زندگی رو هم به نوع غربی اون نمی پذیره.   چیزی که باعث درست استفاده کردن یا نکردن از پول میشه فقط و فقط همون مبحث جهان بینی هست یعنی یکی از این پول در راه همون جهان بینی استفاده می کنه و داعش برای نابودی دین حق و حزب الله و جهاد برای برپایی حق .

اگر طول صیاد2 هم بیشتر باشه با توجه به اینکه پشت هر لانچر جعبه ای محراب یک مخزن ذخیره هست میشه به جای پرتابگرهای فعلی کلا لانچرهای جعبه ای محراب و ذخیره گاه موشک رو برداشت و دو تا لانچر دو تایی یا چهارتایی موشک صیاد 2 قرار داد. فقط اندازه رو مطمئن هستید؟

عکس تزئینی هست

  فکر نمی کنم... مزه رفاه و توسعه زیر زبان هر قومی بره بی غیرتی بر اونها سایه می ندازه دیگه نمیشه به جهاد در اونها امیدوار بود.

فکر می کنم و با توجه به تصاویر هم اینجور به نظر میاد که سایز موشک های محراب و صیاد2 یکی هست پس میشه از لانچر مکعبی هم شلیکشون کرد.

7.62 کالیبر یا قطر مرمی گلوله و 39 طول پوکه فشنگ ها هست

بدون پشتیبانی آمریکا شاید ناتو بتونه ضرباتی بزنه ولی کل اروپا رو روسیه داغون می کنه. توان پدافند هوایی روسیه و ناتو و توان هوایی و دو طرف و از هم مهمتر توان توپخانه ای و موشکی دو طرف توازن نداره و روسیه دست برتر رو داره ولی اگر آمریکا بیاد وسط نه دیگه کار به این راحتی ها نیست.

نوشته بنده بنا به نوشته دوستان و مباحث کلی جنگ ها هست. یعنی وقتی دشمن تک می زنه و تمام توانش رو صرف می کنه دیگه پشتیبانی و نیروی احتیاطش کم میشه و اون زمان زمان ضربه زدن هست

والا اون کار خیلی راحت بود و از اول هم فکر من این بود که صیاد2 رو با بوستر بردش رو از 100 به 200 برسونن ولی رونمایی از موشک صیاد 3 مشابه پاتریویت محاسبات ما رو به هم زد. ولی نباید فراموش کنیم صیاد3 خیلی بهتر و پیشرفته تر از اضافه کرد بوستر به موشک هست چراکه اون بوستر رو میشه به صیاد3 هم اضافه کرد. در کل به نظرم بهتر همین کار بوده ولی فکر می کنم اگر از طرح پایه همون صیاد2 برای صیاد3 هم استفاده می کردن بهتر بود بخصوص در مورد بالک های تثبیت کننده ولی اگر بردار رانش داشته باشه(با توجه به برد بلند و ارتفاع بالا بودنش محتمل هست) در این صورت همین بهتره.   چرا باید صیاد2 رو کوچک کرد؟؟؟ این موشک همون اندازه های استاندارد رو داره ولی با تعویض سوخت و... بردش رو به بیش از نمونه پایه افزایش دادن و طبیعی هست تعریفی برای این موشک هست. اگر قرار باشه ما موشکی در ناوهامون و یا زمین استفاده کنیم خوب موشک فراوان هست برای پر کردن اون خلاء از شهاب ثاقب یا تور یا حتی راپیر.   موشک صیاد 2 فکر می کنم از نظر اندازه و هیکل و... دقیقا شبیه استاندارد هست و به راحتی میشه از ناوها هم استفاده بشه اتفاقا با توجه به اینکه ناوها بشتر از برد 100 ک م به خاطر دریا و افق و... درگیر بشن تمام نیاز شناوری ما رو رفع می کنه. مگر اینکه شناورهای 3000 تنی به بالا بسازیم که نیاز به صیاد3 یا 4 پیدا کنن ولی همین بزرگترین سلاح و بهترین سلاح برای ناوگان کلاس موج ما هست.   در زمان جنگ ابتدا به امر قرار شد موشک استاندارد به جای هاوک نمونه هوا به هوا بشه. ولی در مراحل تبدیل در رهاسازی به مشکلاتی برخورد کرد و شد که بشه و مهندسین ایرانی هاوک رو تطبیق دادن و هاوک شد سجیل. اما هاوک مشکلی داشت و داره و اون قایفه و شکل بدنه هست و این شکل اجازه نمیده به این راحتی شما براش لانچر ججعبه ای یا لوله ای درست کنید و یا برای حمل با هواگرد و... هم کمی مشکل درست می کنه. ارتفاع درگیری اون از اول هم از استاندارد کمتر بود و واقعا به اندازه استاندارد هم آرودینامیک و خوش دست و قابل نبود. اگر من جای فرماندهان هوایی بودم هنوز هم دیر نشده که صیاد2 رو برای شلیک هوا به هوا بهینه کرد و در اف14 جایگزین هواک بد قد و قواره و ... بشه. هر چند دیگه صنایع هوایی به طرف هواگردهای سبک و میان وزن پیش میره و موشک ها هم به تبع اون دارن کوچکو سبک میشن ولی من همیشه استاندارد رو با اون طراحی به روز و عالی بر هاوک ترجیح می داده و میدم.   هر دوش شدنی هست به نظر من ولی اگر من باشم کل لانچرهای جعبه ای محراب را برداشته و دو تا پک 4 تایی مثل موشک های نور قرار میدادم به جاش و این یعنی 8 موشک آماده به شلیک و بازم یعنی توان پدافندی ناو 4 برابر میشه و برد هم از محراب حدودا 50 تا 70 ک م به 100 کیلومتر میرسه. این موضوع خلاء ما در بخش موشک دریایی در کلاس موج رو به طور کامل رفع می کنه و ناوهای ما خیلی زهرار و قوی میشن.   هر چند من باشم لانچرهای قادر و نور رو هم 4 تایی می کردم تا 8 موشک آماده شلیک داشته باشه ناو.   البته باید محاسبات نقه ثقل و وزن و... رو انجام بدن ببینن شدنی هست یا نه هر چند همین الان محراب ها از دو جعبه و دو جعبه دیگه استفاده می کنن و در واقع فقط وزن چیزی در حدود دو برابر میشه. نه بابا روس ها پول می خوان دهنش رو پر پول کن خفه خان می گیرن.

یک نکته در مورد داکت تعبیه شده در موشک های ایرانی به خاطر بنده میاد. معمولا مخازن سوخت حالا چه مایه و چه جامد استوانه شکل هستن و اگر در داخل بدنه قرار بگیرن و شما بخواید از کنار اونها سیم و لوله و... رد کنید باید از قط استوانه سوخت کم کنید که بتونید این لوله ها و سیم ها رو عبور بدید. خوب این یعنی اینکه استوانه شما باید قطری کمتر از قطر بدنه موشک داشته باشه. اگر ما فقط 4 سانتیمتر برای فضای عبور سیم ها و .... نیاز داشته باشیم یعنی باید از قطر استوانه سوخت و بدنه موشک 4 سانتیمتر کم کنیم. حالا من محاسبات هر دو استوانه رو قرار میدم تا متوجه بشیم چقدر با خروج سیم ها از داخل بدنه و تعبیه روی بدنه برد و سوخت افزایش پیدا می کنه. اگر قطر موشک ما 30 سانتیمتر باشه و سیم ها رو از داخل عبور بدیم و این باعث بشه که ما مجبور بشیم 4 سانتیمتر از قطر استوانه کم کنیم میزان مساحب استوانه برابر فرمول زیر هست: r*r*p ==== 26*26*3.14= 2122 حال اگر سیم ها رو از داکت بیرونی عبور بدیم این توان رو داریم که قطر استوانه سوخت رو افزایش بدیم به 29 سانتیمتر: r*r*p ==== 29*29*3.14= 2640 خوب با نتایج بالا می بینید که چیزی در حدود یک چهارم مساحت ما افزایش پیدا کرد و این یعنی سوخت بیشتر و برد بیشتر. خوب به نظر من اگر این نظر بنده زیاد بیراه و پرت نباشه و کمی درشت باشه مهندسین ما با این کار تونستن برد رو با همون بدنه موشک افزایش بدن

همیشه وقتی یک تک دشمن ناکام می مونه بهترین زمان برای پیشروی ارتش هست که با پشتیبانی توپخانه و هوایی پیشروی کنه. در چنین شرایطی ناکامی قبلی روحیه ها رو تضعیف کرده و خطوط دفاعی هم کمی متزلزل شده و یک حمله سریع، همه جانبه و قوی باعث سقوط مواضع طرف دیگر میشه. الان وقتش هست ضربه آخر را راتش بزنه

  فاصله دو تا محورش خیلی زیاد هست و اگر از روی مانع بلندی عبور کنه خیلی راحت عین الاکلنگ روی هوا معلق می مونه. راهش افزایش ارتفاع یا کم کردن فاصله است.   فاصله چرخ ها و شاسی کم بود و با تکان های شدید به نظرم لاستیک حتی به اتاق هم برخورد می کرد. موتورش کمی کم توان به نظر می رسه و وزن خودرو خیلی زیاد هست که نفش رو می گیره.   فنر بندی اونم که کمی ضعیف بود.   به نظرم باید فقط به عنوان نمونه باید بهش نگاه کنن و بهینه اش کنن بازم تا یک خودروی اس یو وی واقعی بشه  

کجا این موضوع رو نوشته؟؟ بی زحمت آدرس کتابش رو لطف کنید    یه آماری هم از اسرای ایرانی و عراقی در جنگ 8 ساله بدین ممنون میشم ظاهرا قبل از خودتون جنابmohammadhossein جوابتون رو دادن

ولی چه قناصه های قشنگی هستن این چهار تا قناصه icon_cheesygrin   دست شما درد نکنه. این کالیبر 8*57 واقعا گلوله قوی و خطرناکی هست. هرکسی که هنوزبا برنو کار می کنه می فهمه وقتی کسی با این اسلحه کار می کنه و کلاش میدن دستش که هدف بزنه چه حالی بهش دست میده.

کلا با وجود طرح شفق طرح اف بی 44 غیر لازم به نظر می رسه. مگر در یک صورت که سنگین تر باشه تا جای اف4 رو بگیره که اونم باز غیر محتمل هست چون با حل مشکل موتور میشه شفق رو در سایز بزرگتر تولید کرد. این شفق بد جوری دل من رو گرفته و چند ساله هی آزارم میده...

  چه ربطی داشت؟؟؟ یه طوری میگه انگار ما اوضاع منطقه رو کلید زدیم icon_cheesygrin

  اگر به تصاویر نگاه کنید موشک فقط دارای 4 بالک هست که نقش بالک های متعادل کننده رو دارند و برای هدایت استفاه نمی شوند. این سیستم tvs هست که نقش هدایتی موشک رو بر عهده داره. از طرفی موشک هایی که قصد استفاده به عنوان موشک شد موشک بالستیک رو دارن بید به این سیستم به طور حتم مسلح باشن چون در ورای جو هوایی وجود نداره که موشک بخواد با باله اون رو کنار بزنه و جهت موشک رو عوض کنه.

یک موردی رو بگم و اون اینکه قبل از انقلاب نیروی هوایی از نیروهایی بود که مورد اعتماد فراوان سیستم بود. کلا در سیستم ها و ساختارهای نظامی الگو برداری شده از آمریکا جایگاه نیروی هوایی بسیار حائز اهمیت و قوی هست. و بیشتر پروژه های فوق سری در همین نیرو طرحریزی میشه. یه نگاهی به ساختار ارتش آمریکا بندازین متوجه میشین.   قبل از انقلاب اهمیت حفاظت اطلاعات  نیروی هوایی چنان فراوان و قوی بود که بیشتر پروژه های فوق سری و حتی امنیت داخلی در همین نیرو نگهداری و پیگیری می شد. که اوایل انقلاب عده ای بخشی از اطلاعاتش رو بردن و آخرش کسی نفهمید از کجا سر در آوردن و چی شدن.   طبیعتا حفاظت اطلاعات فعلی باقیمانده همین سیستم هست به شکلی که کوچکترین نفوذ و درز اطلاعاتی را با شکست مواجهه می کنه و به همین دلیل هست که ما هیچ خبری نمی شنویم.

هیچ کس نمی دونه این پهپاد کجا زده شده ملاک اندازه گیری باشه... ممکنه اینها میگن نرسیده به نطنز 100 ک م باشه منظور ممکنه 1000 کیلومتر نرسیده به نطنز. هر دو هم درسته نرسیده به نطنز هستن.   اما بعیده پهپادی بتونه اینطور وارد مرز  بشه و کسی نفهمه چون همینطوری آر کیو 170 هم میگیریم چه برسه به این. مگه اینکه قائل به این بشیم این از آر کیو 170 هم پیشرفته تر هست که دیگه بحثی نمی مونه.   اما مورد دوم اینکه ما نمی تونیم اثبات کنیم پهپاد مذبور همون هرمس 450 یا 180 که شما میگی باشه با تفااسیری که گفته شده نباید هیچ کدام از اینها باشه و اینها هم توان نفوذ به این اندازه رو ندارن. لاجرم نتیجه گیری شما زیاد درست نیست.

تصویر پایینی مربوط به همین دوتا هست که فکر می کنم مشخص می کنه سمت راستیه یک موشک کروز هست. من رو یاد موشک های کروز اکراینی رو روسی می ندازه:   ای خدا این عکاس های خبری رو دست من بدن تا پدرشون رو جلوی چشمشون بیارم مسخره ها ببین یه عکس درست و درمان می گیرن

یه محاسبات سر انگشتی در مورد سیستم کشف اپتیکی: قبلا در مودش بحث کرده بودیم اینجا قرار میدم شاید مورد توجه و رضایت دوستان قرار گرفت. تصویر سامانه سوار بر خودرو حامل:   اون چیزی که مشخص هست اینه که این سیستم اولا متحرک هست و این یعنی هر جا قرارگاه احساس نیاز و یا لزوم و ترس کنه می تونه سامانه رو بفرسته برای رصد. دوم اینکه چون می گرده کاملا مشخص هست سامانه داره رصد می کنه تا هدف رو پیدا کنه و روی خود سیستم هم دوباره رادار رهگیر و اپتیکی گذاشتن تا بعد از شناسایی هدف رهگیری و هدایت رو هم انجام بده. چهار تا دوربین روی سامانه گذاشتن و در واقع یک تصویر بزرگ در چهار قطعه می گیرن و اگر همونطوری که آنتی وار اشاره کرد از لنزهای واید و... استفاده شده باشه تصویری که به دست میاد تصویر بزرگی هست. از طرفی ما داریم آسمان رو رصد می کنیم یعنی مکانی که اینقدر پیچیدگی نداره مثل سطح زمین یا دریا لاجرم هر تحرک و ششی به راحتی می تونه شناسایی بشه. سیستم پردازی تصویر اون زیاد هم پیچیده نیست فق محیط رو شماره گذاری ساده ای می تونه بکنه و در صورت تغییر در بافت محیط سامانه راداری و هدایتگر رو می تونه کاربر انسانی به طرف هدف ردیابی شده بگیره اگر تهدید بود که کشف شده اگر هم نه که کاربر انصراف میده و منتظر هدف بعدی می مونه. فکر می کنم ابتکار خیلی قشنگیه ولی چند تا ضعف هم داره البته ضعف نیتس بلکه باید کاملتر بشه. مثلا اگر همزمان دوربین های حرارت یاب و تصویر بردار فرو سرخ هم روش نصب بشه عالی میشه در این صورت هدف نمی تونه توی مه و ابر و... خودش رو مخفی کنه و در هر صورت یکی از سه نوع دوربین شناسایی اش می کنه ************* چند محاسبه انجام میدیم تا کمی مئله واضح تر بشه فرض کنیم این دوربین ها بتونن تا 50 کیلومتر رو رصد کنن در این صورت بنا بر فرمول محیط دایره داریم: قطر * عدد پی ====== (100*1000)*3.14=314000 متر بنا به فرمول بالا دایره ای که دوربین ها باید رصد کنن 314000 هزار متر هست.که البته همیشه شما نصف دایره محدوده خطرتون هست معمولا ولی خوب نمیشه از کلش گذشت لاجرم باید همش رو رصد کنید. حالا بنا بر زاویه پوشش دوربین ها و همچنین توان عکس برداری در واحد ثانیه میشه فهمید دوربین ها باید چند فریم بگیرن تا بتونن کل این محدوده رو رصد کنن. امروزه دیگه داشتن دوربین هایی با توان 100 فریم چیز عادی هست و در عین حال توی سامانه دو تا دوربین هست یعنی در یک آن شما تصویر بزرگتری داری. اگر هر عکس رو فرضا 100 متر در نظر بگیریم که پوشش بده در این فاصله 3140 عکس باید سامانه شما با یک دوربین بگیره تا بتونه کل فضا رو پوشش بده اما چون دوتا دوربین دارید این عدد میشه 1570 عکس . و اگر سرعت گردش دوربین های سامانه 30 دور در دقیقه باشه لاجرم باید در هر ثانیه دوربین ها بتونن حدودا 800 عکس بگیرن. سامانه مرکزی کنترل باید این 1600 عکس رو کنترل کنه و هر تغییر یفی رو به واحد هدایتگر گزارش بده تا به طرف هدف متمرکز بشه و به احتمال زیاد با دوربین های اپتیکی حرارتی لیزر فاصله یاب و رادار خودش اون رو کاملا روشن کنه... حالا دوستان چک کنن ببینن ما توی دوربین های حال حاضر می تونیم چیزی توی این رنج پیدا کنیم یا نه؟ من فیلم رو چک کردم فکر می کنم هر 4 ثانیه طول میکشه تا سامانه یک دور کامل بچرخه. یعنی در هر دقیقه 15 دور. با این حساب در هر دقیقه دوربین ها باید 400 عکس بگیرن یعنی دوربینی با 400 فریم در ثانیه قدرت عکسبرداری    

ببینید اوایل همین تاپیک چند مورد رو عرض کردم که برای بقیه مباحث به درد دوستان حتما خواهد خورد. 1- وقتی سازه ای خراب میشه حداقل حداقل به اندازه ارتفاع ساختمان پرتاب و تخریب سازه داره یعنی اگر برج 200 متر باشه باید حداقل تا شعاع 200 متری آوار موجب تخریب کل سازه ای اطراف بشه. توی عکس های موجود در تاپیک برخی ساختمان ها حتی آخ نگفتن.   2- وقتی بخشی از سازه ای ستون های خودش رو از دست میده از اون نقطه و نهایتا یکی دو طبقه پایین یا بالا اون تیکه کنده میشه و به یک طرف کج میشه ولی این کنده شدن باعث تخریب کل طبقات زیری نمیشه. این اتفاقا یعنی تخریب ساختمان و آور شدن جای خودش فقط در تخریب مهندسی شده و متمرکز شدنی و لاغیر.   3- ذوب فولاد در یک طبقه امکان نابودی کل سازه در طبقات پایینی رو نمیده.   4- اندازه جایی که در برج و ساختمان پنتاگون که گفته میشه جای برخورد هواپیما هست به اندازه هواپیما نیست.   5- من این مبحث رو با قدرت میگم چون در این حوزه کار کردم البته خیلی کم. انفجار مواد منفجره و حتی رفتار حرارت این هست که فشاری به اطراف وارد می کنه این فشار انفجار یا موج موجب میشه ستون ها خراب و اون طبقه ساختمان بخشی ازش تخریب بشه. حرارت می تونه این روند رو تسریع کنه و تخریب رو راحت کنه ولی این حرارت و موج تنها می تونن همون چند طبقه بالا و پایین و طبقه هدف رو تخریب و نابود کنن و تازه اونم از جهتی که موشک یا بمب یا هواپیما برخورد کرده. یعنی اگر از ضلع شمالی هواگرد برخورد رده به برج این دلیل نمیشه این انفجار و حرارت حتما تونسته باشه ضلع جنوبی رو هم تخریب کنه و فولادش رو ذوب کنه. لاجرم اون تکه ساختمان تخریب و فرو می ریزه و چون نا متقارن هست کلا اون بخش نهایتا قلوه کن میشه و باید انتظار داشت که کنده و بیافته پایین. نه اینکه طبقات ساختمانی پشت سر هم طبقه به طبقه پایین بیاد. این کار و این اتفاق در مورد برج ها فقط با انفجار مرحله ای دونه به دونه طبقات شدنی هست.   از طرفی خاصیت ساختمان های فولادی همین هست که انعطاف دارن یعنی فولاد نسبت به بتن کمی خاصیت ارتجاعی بیشتری داره. خوب اگر فولاد طبقات خاصی ذوب بشه این دلیل نمیشه بقیه فولاد طبقات پایینی هم ذوب بشه. نهایتا ارتباط فولاد به دلیل فشار و کشیدگی و حرارت از هم پاشیده میشه و اون طبقات کنده میشن.   مخلص کلام این برخورد باید طبقات بالای انفجار رو قلوه کن می کرد و یا به پایین پرت می کرد یا ساختمان کج می شد یا همون بخش قوله کن مثل ساختمان وزارت دفاع فرو ریخه و آویزان شده به برج باقی می موند ولی ما شاهد تخریب مهندسی کل سازه تا طبقه زمین هستیم.

به احتمال فراوان به صورت آرام تمام رادارهای قدیمی به نوع آریاه فازی تبدیل خواهند شد