احتمالا این حمله رو همانند حمله به مرکز یهودیان در ارژانتین به ایران نسبت خواهند داد. ( شایدم شیعیان تندرو ) و با این کار در صدد تحریمهای بیشتر و همراهی هند با قطعنامه های احتمالی خواهند بود. اولین واکنش احتمالی هند لغو قرارداد خرید گاز و احداث خط لوله ان که به تازگی با ایران در مورد ان به توافق رسیده بودند . ایران در مورد فناوری ساخت ماهواره و موشکهای ماهواره بر نیز از هند درخواست کمک کرده بود. ( و هزاران پیامد دیگر که متوجه مسلمانان و مخصوصا ایران خواهد شد )

وریور جان تبریک میگم. بالاخره شما هم مدیر شدی . خب لیاقتش رو داشتی . شیرینی ما یادت نره

[quote]پس کار خود سازمان بوده و همینطوری خیرات کرده ! این جور کارها توسط تهیه کنندگان داخلی خود سازمان انجام میشه بوجه زیادی نداره و فشار و زحمت زیادی روی دوش عوامل هم میزاره دستشون درد نکنه !کلا کار خوبی بود ولی از نحوه گزارش کار بدم اومد اصلا جالب نبود نیازی نبود سه نفر با هم توی یک صحنه اونطور تصنعی کنار هم گزارش کنند ! البته تصاویر مناسب و متن قوی که اقتدار رو نمایش میداد همه چیز رو جبران کرد مخصوصا جنگ نفتکشها .[/quote] ازشون اینجور خواسته بودن . اگر به لباسها دقت کرده باشی 3 نوع لباس که معرف سه نیروی حاضر در دفاع مقدس بودند وجود داشت.ارتشی سپاهی و بسیجی. این سه نفر بنده خداها گزارشگرن نه بازیگر. زیاد سخت نگیر. . صدا و سیما مصمم هست که در اینده با ساخت اینگونه مستندها نسل اینده رو با حقایق اشنا کنه. چیزهایی که شما دیدید روزی جز اسرار مملکتی به حساب میومد.

این مستند توسط بچه های واحد مستند صدا و سیما از منابع داخلی و ارشیو بهضی از نهادها از جمله سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تهیه شده. بسیاری از فیلمها که برای اولین بار پخش میشد از ارشیو ویژه استفاده شده. ورود به این ارشیو فقط با اجازه چند نفر صادر میشه از جمله رئیس صدا و سیما. سختیهای زیادی برای تهیه این مستند کشیده شده بود. ولی خوشبختانه یکی از مجریان این برنامه از زحمت کشان در جنگ تحمیلی بود که تا لحظه ساخت این مستند دوستان و همکارانش از بسیجی بودن ایشون اطلاعی نداشتن. ایشون از گفتن کارهایی که در جنگ و در لباس مقدس بسیجی کرده بود ابا داشت و شبی که من صحبتهای اونو شنیدم فقط گفتند من خاک کف پای بسیجیها بودم. اینقدر مخلصانه و بی ریا این مطلب رو ادا میکرد که میشد صداقت رو حس کرد. کم نیستند زحمتکشانی که در جنگ سهم عمده ای داشتند و اکنون در گمنامی بسر میبرند.

عجیبه. این 2 تا دی وی دی رو برای فروش گذاشته بودن. با یکی از بچه های ساخت این مستند اشنایی کاملی دارم. از سختیها و مجوزهای زیادی که نیاز داشت میگفت. تقریبا میشه گفت مرجع تصویری کاملی هست. حالا چطور صدا و سیما ترجیح داده به جای فروش امکان دانلود بزاره جای تعجبه !!! البته فکر کنم خرید دی وی دی به صرفه تر باشه. قیمتش حدود 2800 تومان هست.

اذرخش جان سلام اگر امکانش بود این فایل رو دانلود و بصورت فشرده قرار بده تا دانلود اون راحتتر باشه.فکری به حال کسانی بکن که سرعت پائین دارن.

برادر عزیزم نستور خداوند حکمتهای پنهانی داره که بر همگان پوشیده هست. شاید این یاداوری عملیاتها و یاد کردن از شهدا کم از نبرد و شهادت در راه خدا نداشته باشه. اگر در رایات صریح معصومین (ع) دقت کرده باشی اعمال زیادی هست که در حکم نبرد در رکاب رسول خدا (ص) هست.

در بعضی از جبهه ها در یک خط تعداد زیادی از بچه های یک محله و یا شهر کوچیکی رو میشد دید. با به شهادت رسیدن چند نفر از این شهر روحیه بقیه دوستان هم تضعیف میشد. برای اینکه بقیه خط دچار این مشکل نشن مجبور بودن که به یکباره تمامی خط رو به عقب ببرن واینجا بود که نیاز به نیرو پیدا میشد و هر نیرویی که در دسترس بود به خط فرستاده میشد. در نیروهای عراقی وضع فرق میکرد. تعداد زیادی بودن که دستگیر و به خط فرستاده میشدن و برای حکومت بعثی فرقی نداشت که یکباره جنازه دهها نفر به یک شهر کوچک ببرن. اینو من شنیدم که گاهی جنازها رو نگه میداشتند و به مرور به خانواده تحویل میدادن و یا در جای دیگری خاک میکردن و اعلام میکردن که اسیر شده. این حرکتهای بعثیون حیوان صفتی اونها رو میرسوند.

البته شاید اینو تو نظرات انجم باید بگم ولی اقا سعید سایت نیاز به بخشی داره که چکیده تمامی انجمنها باشه و حکم مرجع رو برای کاربران باشه. در صورت سوال میشه به این انجمن مراجعه و جواب سوال رو گرفت.اعضای انجمن هم نخبه های تمامی انجمنها باشن.البته شاید نظر من جسارت باشه وای یه پیشنهاد بود

همه این برنامه هایی که گفتی مثل پیچوندن بند و .... انجام میدادیم ولی این سلاح برای گردن کلفتی مثل ارتش روس تهیه شده بود نه برای 15-16 بسیجی. اون لاستیک هم بود ولی خاصیتش رو از دست داده بود. لاستیک تو هر شلیک چنان پهن یشد که انگاری نبود. من تو این سایت خوندم که تفنگ تک تیرانداز بحدی نگهداریش سخته و نباید ضربه ببینه که نیاز به توجه خاص داره.ولی ما جز بازکردن و تمیز کردن کاری نمیکردیم. ولی خدائیش خیلی سبک بود و خوش دست. من تا اونجایی که یادمه صدا خفه کن واسه سلاحی ندیدم ولی طرح وریور ساده و کارا هست. یادمون ببمونه.( انشاالله برای صهیونیستها در رکاب امام زمان (عج) )اانشااااالله .

[quote][quote]نمیشه گفت اموزشی ولی سعی میکنم تا خطاهایی که بعضا منجر به صدمات میشه رو عنوان کنم. شاید یه روزی یه جایی بدردتون خورد و گفتین خدا رحمتش کنه یه موقعی ارمانی میگفتاااا [/quote] هنوز با شما برادران دوران دفاع مقدس کارها داریم و باید از وجود معنوی و علمی شما استفاده کرد. کجا رو خدا رحمتش کنه! [/quote] سعید جان من با جون و دل در خدمت این سایت و بچه های اون که همگی حکم برادران کوچیکتر از خودم رو دارن هستم.خوشحال میشم کاری بتونم انجام بدم.

دستت درد نکنه.این تقسیم بندی در تمام دنیا وجود داره؟ همچنین نام گذاریهای اون؟ اگر اینطور باشه میتونه این تاپیک هم حکم تاپیکهای مرجع رو پیدا کنه.

کاش ساعت پخشش رو هم بگی تا دوستان عزیزمون بتونن ببینن.

نمیشه گفت اموزشی ولی سعی میکنم تا خطاهایی که بعضا منجر به صدمات میشه رو عنوان کنم. شاید یه روزی یه جایی بدردتون خورد و گفتین خدا رحمتش کنه یه موقعی ارمانی میگفتاااا

امین جان سلام فعلا که بوش بوش در اومده !

این دیگه وظیفه مدیران محترم هست که در هر بخش تاپیکها رو گزارش کنن.درسته که شماها زحمت زیادی رو متحمل میشین ولی ارزیابی هر پست باعث افزایش کیفیت سایت میشه. حق نگه دار همه شماها اللهم عجل لولیک الفرج.امین

سعید بزرگوار سلام با اینکه مدال هنوز نیاز به کار بیشتری داره ولی طرحش از مدال ستاره ای برتر هست. در ضمن اینکه در میان نشان نام سایت میلیتاری جالب توجه بود. اللهم عجل لولیک الفرج.امین

با فرمایشت کاملا موافقم. باور اینکه نیروهای مردمی میتونن وظایف بیشتری رو متعهد بشن کمی برای ارتش جمهوری اسلامی سخت بود. یکی دیگه از ایراداتی که ارتش به بسیج میگرفت نحوه و مدت کم اموزشها ی نظامی بود. برای خیلی ها قابل قبول نبود که نیرویی رو با اموزش یک ماه به خطوط مقدم نبرد بفرستی. ولی چاره ای هم نبود. نیاز مبرم و مرز طولانی ما با عراق ایجاب میکرد که برای جبران این کمبود مدت اموزشها رو کم کنه. هر چند که از سال 66 قرار بر بازاموزی نیروها شد .

اره.عزيز دلم گلوله هاي مختلفي داره. اگر در مورد گلوله هاي ثاقب گفتم منظور ثاقب كلاش بود. اسلحه خوب و قابل اطميناني هست. فقط تجربه زيادي براي هدف گيري دقيق نياز داره. چندين بار نزديك بود بخاطر قد بلندم هدف اين اسلحه قرار بگيرم. كه با عنايت الهي كه فقط ميشه گفت شبيه يك معجزه بود از نزديك صورت و سرم رد شد. ( البته بگم در حال حركت هم بودم ولي در ديد دشمن ) عيب بزرگ اين اسلحه دوتاست. يك : اگر شل بگيريش حتما به فكت اسيب ميزنه 2 : باز هم اگر درست در دست گرفتنش رو بلد نباشي دوربينش در موقع لگد زدن يه يادگاري دور چشمت ميزاره. چون جثه ما ها ضعيف بود اوايل اين مشكلات رو داشتيم. يكي از تفريحات جبهه توانايي گرفتن كلاش در يك دست و شليك به صورت رگبار بود. البته خطراتي هم داشت. در بخش خاطرات تفريحات جبهه ها رو خواهم گفت. نميدونم تاپيكهاي تو با اموزش شروع و به خاطرات من ميرسه. تاپيكهاي نستور هم همينطور. فكرش رو ميكنم در زماني بدنيا اومدم كه تونستم هرچند كوتاه در نبردي براي خاك مقدس ايران شركت كنم. دشمنان كه عوض نشدن ولي خطوط مقدم از مرزها بداخل شهرها كشيده شده. الان وظيفه همه ما جنگيدن در اين خطوط جديد هست. انشاالله

راستي ما براي سيمينوف از گلوله هاي گرينوف استفاده ميكرديم . كه همون سايز رو داشت. جات واقعا خالي بود. گلوله هاي ثاقب هم مشتري زياد داشت و تعدادش كم. ( ميشه تشبيه كرد به تن ماهي به كنسرو لوبيا. اخه كنسرو لوبيا و خاويار بادمجون زياد بود و تن ماهي كمتر. ولي خداپيش خيلي رسيدگي ميكردن. )

اون ساعتي كه اون دو نفر اومده بودن شليك كردن ممنوع بود . اين ممنوعيت مساوي به خطر انداختن 30-40 نفر ادم بود و ارزشش رو نداشت. ( شبهاي واقعا دلهره اوري بود. يه سنگر توي اب داشتيم كه دور تا دورش اب بود. موشها كه توي اب كم عمق ميدويدند انگار كه گشتي عراقيه . هميشه خدا اسلحه ات پر و مسلح بود . كلي شبح سياه به چشمت ميومد. تنها چيزي كه ارومت ميكرد دعا خوندن بود. اون هم در دلت. ) كمين جذابيتهاي خودشو داشت. گاهي من 16 ساعت تو سنگر جلو بودم كه ميشد گاهي صداي نگهبانهاي عراقي رو در شب شنيد. و حتي تخريبچيهاي عراق رو با دوربين ديد در شب ديد. سيمينوف اگه لگدش رو حساب نكني واقعا خوش دست و سبك هست. شما بهش ميگين svd .اگر ميشد يه صدا خفه كن بهش اضافه ميكردن كه ديگه نور علي نور بود.

انگليس در تمام ادوار تاريخ يك دشمن بالقوه و بالفعل بوده هست و خواهد بود. اميدوارم بعضي از رسانه هاي ما ناخواسته نقل قولي از امثال كاكلين نكن كه اين همان اب به اسياب دشمن ريختن هست. اين روزها دقت كنيد كه اخبار را از چه طريق دريافت ميكنيد.

امين جان ميخواستم تو خاطرات بگم ولي چشم تعريف ميكنم. بخاطر تكي كه شده بود نيروهاي ايراني به خطوط اوليه عراقي رسيده بودن. و عراق قاعدتا خطوط جديدي رو احداث كرده بود. در خط دوم عراق يه برج ديده باني قديمي بود كه به علت داغون بودن همه فكر ميكردن استفاده اي نميشه. يه روز از نوك كمين احساس تحرك كردم . سيمينوف رو برداشتم و از سنگرهاي عقبتر كه امكان شليك هست چند گلوله سيمينوف به مركز برجك زدم. برجك چوبي بود. 10 دقيقه اي نگذشته بود كه عراق اتش سنگيني رو كمين ما ريخت و اين علامتي بود كه هميشه وقتي دچار تلفات ميشدند اتش رو ميريختند. يكساعتي گذشت و كم كم ساكت شدن. من دنبال قضيه بودم كه چي شده. با غروب افتاب با دوربين ديد در شب هر از چند گاهي به برجك نگاه ميكردم. حوالي ساعت 10 دو نفر از برجك بالا رفتند و جنازه اوردند پاپين ولي از اونجا نميشد شليك كرد و هوا هم تاريك بود و امكان لو رفتن كامل كمين بود. البته هم ما از وجود كمين عراق اطلاع داشتيم و هم اونها از ما. ولي يه جور احترام خاصي به هم ديگه ميزاشتيم مگر موقعي كه اون روي يكي بالا ميومد. فقط سنگرهاي جلو كمين هنوز لو نرفته بود و تماما استتار شده و فقط مقدار كمي از خاك بالا اومده بود. اگر منظورت از استفاده همون شليك كردن باشه هر چي كه در جبهه موجود بود و مهمات اون به وفور يافت ميشد استفاده ميكرديم. معمولا كلاش. ار پي جي 7 . تيربار گرينوف . دوشيكا. خمپاره 60 و 81 ميلي متري.نارنجك .... موردهايي بودن كه همه روزه ميشد استفاده كرد. ولي بعضي از تجربه ها خاص بود. ميرفتي سر به دوستت بزني دو تا 120 هم مينداختي تا تو دلت نباشه يا طناب توپ رو به افتخار و سلامتي ميكشيدي.اينها بستگي به اشناپيت تو با رسته هاي مختلف بود.

امين جان سلام اين تعريف كه شامل همه رزمندگان ميشد. پس اون ديده بان كه مرتبط با خمپاره اندازها و توپخانه بود رو چي ميگن؟ راستي يه رازي رو براي اولين بار ميگم. در جبهه شلمچه يكي از ديده بانهاي عراقي رو با سيمينوف زدم. بيچاره دوستانم كه تاوانش رو دادن انشاالله تو خاطراتم خواهم گفت.

سلام پس يه كاري كه ميشه كرد اگر عملياتهاي ديگه والفجر رو شروع كردي حتما در ابتداش ادرس بخشهاي عمليات قبلي رو حتما بنويس. اينطوري كاربران ميتونن راحت بررسي رو ادامه بدن. در سايتهاي خارجي و كتابهاي نظامي همگي اذعان ميكنن وقوع عمليات بزرگي چون والفجر 8 يك پايه و اساس بسيار قويي داشته. بارها كشورهاي مختلف از ايران درخواست جزييات رو كردن كه هنوز بخشهايي محرمانه ميباشد. من خودم بعد از عمليات به فاو رسيدم و ميدونم كه چقدر اين عمليات سخت و طاقت فرسا بوده. به هر حال ازت ممنونم كه بار ديگه ما رو به روزهاي جنگ بردي. ( راستي بسيجيان زيادي هستند كه در تاپيكهاي تخصصي حرفي براي گفتن ندارن ولي اين عملياتها رو حتما مرور ميكنن.اينده بزرگترين گواه هست .حق نگه دارت ) يه سوال : به نظرت چرا ما تا همين اوخر جنگ نتونستيم بين ارتش و سپاه هماهنگي كامل رو بوجود بياريم. در اينكه ارتشيان ما از اعتقادات بالايي برخوردار بودند ولي از نظر نظامي دكترينهاي متفاوتي بود. به نظرت دليل ديگه اي هم داشت؟