قطعنامه ۲۲۳۱ بر خلاف ظاهرش، یک قطعنامه کاملا فراهسته‌ای است و به لحاظ راهبردی برنامه هسته‌ای را بهانه‌ای برای ایجاد یک سلسله ترتیبات بسیار دراز‌مدت برای مهار استراتژیک ایران در تمام حوزه‌های مرتبط با فناوری‌های نوین و عرصه‌های منازعه راهبردی با آمریکا، قرار داده است. یک شاهد بسیار مهم در این زمینه، رژیم دسترسی و بازرسی است که در این قطعنامه تعریف شده است. در ظاهر ادعای مقام‌های آمریکایی این است که هدف از این رژیم دسترسی و بازرسی، کنترل ۲ چیز است: ۱- صلح‌آمیز باقی ماندن برنامه هسته‌ای ایران برای همیشه (بسته شدن همه راه‌ها به سمت سلاح) ۲- راستی آزمایی اجرای برجام در ایران وقتی به متن برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ مراجعه و در آن تامل می‌کنیم، یکی از حقایقی که خیلی زود خود را نشان می‌دهد این است که مکانیسم دسترسی و بازرسی مندرج در این متون، بسیار فراتر از میزانی است که صرفا برای کنترل برنامه هسته‌ای ایران یا مطمئن شدن از پایبندی ایران به تعهداتش طبق برجام نیاز است.  در واقع این مکانیسم کیلومترها فراتر از پروتکل الحاقی است و چتری از نظارت بر فراز ایران می‌گسترد که خروجی آن به کنترل درآوردن همه فعالیت‌های دانشی، تحقیقاتی، ساخت‌وساز و تحقیق و توسعه مرتبط با برنامه‌های امنیت ملی ایران در حوزه‌های علمی، صنعتی، فناوری‌های نوین، نظامی، فناوری‌های پیشرفته و... است. شاید این ادعا در ابتدا کمی عجیب جلوه کند. چگونه یک توافق می‌تواند دسترسی‌های تا این حد فراگیر ایجاد کند؟ پاسخ در سندی نهفته است که هم در برجام و هم در قطعنامه ۲۲۳۱ به آن ارجاع داده شده است. این سند که در هر دو متن با عنوان ۲۵۴ /INFCIRC به آن ارجاع داده شده، از ایران خواسته یک نظام خرید و کنترل صادرات و واردات را براساس آن، در طول دوران اجرای قطعنامه شورای امنیت (حداقل ۱۰ سال) مستقر و اجرا کند. من به هیچ وجه قصد ندارم در این نوشته وارد جزئیات پیچیده فنی و تکنیکال شوم. به طور بسیار خلاصه، این سند، فهرستی است که گروهی تحت عنوان «گروه تامین‌کنندگان تجهیزات هسته‌ای» (NSG: Nuclear Suppliers Group) از اقلام دارای کابرد دوگانه (اقلامی که ادعا شده همزمان می‌تواند هم در یک برنامه صلح‌آمیز مصرف شود و هم در یک برنامه تسلیحات هسته‌ای) تهیه کرده و به تایید شورای امنیت هم رسیده است.  در واقع ادعای NSG این است که اقلامی که در این سند فهرست شده می‌تواند بخشی از یک برنامه نظامی هسته‌ای باشد. وقتی به متن سند دقت می‌کنیم، آنچه جالب است این است که به سرعت مساله هسته‌ای رنگ می‌بازد و عملا با فهرستی طویل از فناوری‌ها، تجهیزات و قطعاتی مواجه می‌شویم که همه حوزه‌های فناوری‌های نوین (نظامی و غیرنظامی) را در بر می‌گیرد.  در این فهرست طیف بسیار وسیعی از اقلام گنجانده شده است که از پمپ، دوربین، ماشین تراش، ماشین جوشکاری تا دوربین‌های سرعت بالا، نرم‌افزارها و سخت‌افزارهای صنعتی، پمپ‌های تخلیه، انواع فلزات نظیر آلومینیوم و فولاد را شامل می‌شود. حقیقتا مراجعه به فهرست NSG سرگیجه‌آور است و تردیدی در این باره باقی نمی‌گذارد که تهیه‌کنندگان این فهرست به بهانه مساله هسته‌ای به همه حوزه‌های مهم فنی- مهندسی سرک کشیده و بخش‌های کلیدی آن را در فهرست خود گنجانده‌اند. تعهدی که در متن برجام و قطعنامه شورای امنیت آمده دقیقا این است: ۱- ایران می‌پذیرد این سند مبنای استقرار یک نظام کنترل صادرات و واردات در ایران باشد به این معنا که اگر ایران قصد خرید هر یک از کالاها، تجهیزات و فناوری‌های مندرج در این سند (و اصلاحیه‌های آن) را داشته باشد باید بابت آن از کارگروه خرید (یکی از دو کارگروه کمیسیون مشترک) مجوز بگیرد. ۲- باید نام، مشخصات، آدرس، ایمیل و... نهاد و فرد واردکننده را رسما به کارگروه خرید و آژانس اعلام کند. ۳- باید امکان راستی‌آزمایی این موضوع را فراهم آورد که این کالاها، تجهیزات و فناوری‌ها منحصرا در همان جایگاهی که کارگروه خرید برای آن مجوز داده در حال استفاده است. ۴- باید اجازه بازدید آژانس و حتی کشور صادر‌کننده از مکانی را که این کالاها، تجهیزات و فناوری‌ها در آن استفاده می‌شود و افرادی که درگیر کار با آنها هستند، فراهم کند. بسیار خب! ببینیم در این صورت چه اتفاقی خواهد افتاد: اول- قبل از هر چیز دسترسی‌های و بازرسی‌هایی که آژانس و ۱+۵ می‌تواند بر این اساس درخواست کند، به نحو حیرت‌انگیزی از پروتکل الحاقی یا هر سند دیگری در حوزه هسته‌ای فراتر می‌رود. آژانس می‌تواند دسترسی به مکان‌های نظامی، شرکت‌های دانش‌بنیان، شرکت‌های خصوصی، کارخانه و کارگاه‌های صنعتی، دانشگاه‌ها، پادگان‌های نظامی و... را صرفا به این بهانه که در آنها یک کالا یا قطعه یا ماشین یا تجهیزات یا فناوری مرتبط با فهرست NSG وجود دارد درخواست کند. دوم- آژانس می‌تواند در همه این مکان‌ها امکانات نظارتی و کنترلی را مستقر کند که هدف ادعایی آن این باشد که می‌خواهد مطمئن شود از آنها در جهت ساخت سلاح هسته‌ای استفاده نمی‌شود ولی در واقع، به دنبال جمع‌آوری اطلاعات و کنترل هر نوع اقدامی باشد که در مکان‌های کاملا غیرمرتبط با موضوع هسته‌ای در حال انجام است. فقط به عنوان نمونه – که البته مسبوق به سابقه هم هست - کشورهای غربی می‌توانند مثلا درخواست نصب دوربین بالای سر ماشین تراشی را بکنند که در یک پادگان نظامی مشغول ساخت هزاران قطعه است؛ با این بهانه که یکی یا چند عدد از آنها – یا حتی خود ماشین تراش- در فهرست NSG قرار دارد! سوم- دشمنان ما قادر خواهند بود با تکیه بر این رژیم دسترسی و بازرسی، اطلاعات بسیار وسیع و خطرناکی از همه حوزه‌های فناوری‌های حساس در ایران جمع‌آوری کرده و نقشه جامعی از فعالیت‌های حساس نظامی و پیشرفته ایران و افراد، مکان‌ها و بروکراسی مرتبط با آنها به دست بیاورند. غیر قابل تصور است که این حجم از اطلاعات می‌تواند منجر به طراحی چه نوع عملیات‌های اطلاعاتی یا ایجاد محدودیت‌های تجاری علیه ایران شود. این فقط گوشه‌ای از اتفاقی است که در متن برجام رخ داده است. همانطور که تصمیم‌گیری درباره این متون نباید صرفا با منطق هسته‌ای انجام شود، در تحلیل محتوای آنها هم باید رویکردی کاملا فرامتنی و در نتیجه فراهسته‌ای، اتخاذ کرد.  متن قطعنامه شورای امنیت امکاناتی فراهم می‌کند که مشخصا پیشرفت ایران را هدف گرفته نه صلح‌آمیز ماندن ماهیت برنامه هسته‌ای آن را. در بدترین حالت، آنچه ایران حاضر به پذیرش آن است محدودیت‌هایی در برنامه هسته‌ای است تا منجر به برداشته شدن تحریم‌های غیرقانونی اعمال شده علیه آن شود اما مراجعه به متن به ما می‌گوید، اتفاقاتی بسیار فراتر از این رخ داده است. نوشتاری از مهدی محمدی در وطن امروز.

حسب دستور دوست عزیز و مدیر گرامی جناب MR9 ، پست حذف و به تاپیک جداگانه تبدیل گردید، با تشکر از ایشان.   http://www.military.ir/forums/topic/29363-ارزیابی-استراتژیک-برجام-و-قطعنامه‌۲۲۳۱-چهارچو/

بر اساس ماده های 36 و 37 برجام، چنانچه ایران یا گروه 5+1 معتقد باشد که طرف مقابل تعهدات خود را رعایت ننموده است، می‌توانند موضوع را به‌منظور حل‌وفصل به «کمیسیون مشترک» ارجاع نمایند. کمیسیون مشترک 15 روز زمان خواهد داشت تا موضوع را فیصله دهد، مگر اینکه این زمان با اجماع تمدید شود.  متعاقب بررسی کمیسیون مشترک، چنانچه هر عضو معتقد باشد که موضوع فیصله نیافته است، می‌تواند موضوع را به وزیران امور خارجه ارجاع دهد. وزیران 15 روز خواهند داشت تا موضوع را فیصله دهند، مگر اینکه این زمان با اجماع تمدید شود. پس از بررسی کمیسیون مشترک – همزمان با (یا به‌جای) بررسی در سطح وزیران – خواه عضو شاکی یا عضوی که اجرای تکالیفش موضوع بوده است می‌تواند درخواست نماید که موضوع توسط یک هیئت مشورتی که متشکل از سه عضو خواهد بود (یکی از سوی هر یک از طرف‌های درگیر در اختلاف و طرف سوم مستقل) بررسی شود. هیئت مشورتی می‌بایست نظریه غیر الزام‌آوری را در خصوص موضوع پایمادهی ظرف 15 روز ارائه نماید. چنانچه موضوع کماکان به نحو مورد رضایت طرف شاکی فیصله نیافته باشد، و چنانچه طرف شاکی معتقد باشد که موضوع، مصداق «عدم پایمادهی اساسی» می‌باشد، آنگاه آن‌طرف می‌تواند موضوع فیصله نیافته را به‌عنوان مبنای توقف کلی و یا جزئی اجرای تعهداتش وفق برجام قلمداد کرده و/یا بهشورای امنیت سازمان ملل متحد ابلاغ نماید. نکته مهم انست قاضی نهایی حل‌وفصل اختلاف احتمالی شورای امنیت سازمان ملل است که طرف مقابل جمهوری اسلامی، در آن با حق وتو عضویت دارد. این امر بدین معناست که درنهایت هیچ‌یک از موارد اختلافی به سود جمهوری اسلامی حل نخواهد شد و قدرت‌های بزرگ بر اساس منافع خود اختلافات احتمالی را تفسیر و حکم صادر خواهند کرد به عبارت بهتر قاضی و شاکی در این فرایند یک‌طرف ماجرا است و طبعاً در چنین شرایطی احقاق حق ایران ممکن نیست.

مقدمه: توپخانه راکتی( راکتهایی که بصورت بالستیک و به سبک گلوله های توپ سیر می کنند) اگر چه پیش از جنگ جهانی دوم ابداع شد اما شروع شکوفایی آن از جنگ جهانی دوم بود و کشورهای شوروی سابق و آلمان نازی بیشترین کاربران آن بودند، توپخانه موشکی از یک نظر اهمیت زیادی دارد: توان آتشباری متمرکز زیاد در زمان کم. این نقطه قوت باعث می شد(و می شود) تا بتوان حجم عظیمی از آتش را بر نقطه ای نسبتا کم وسعت و در زمان کوتاهی فرو ریخت. این ویژگی کمک می کند تا قبل از آنکه توان هر گونه عکس العمل متقابل یا حتی امکان فرار و از آن مهمتر امکان پناه گرفتن برای دشمن فراهم شود، بتوان ضربات موثری را بر وی وارد کرد. نقطه قوت دیگر این نوع از توپخانه به حجم بالای مواد منفجره قابل حمل توسط هر واحد از آنها( هر راکت ) خصوصا در کالیبرهای بالا بر می گردد. به عنوان مثال راکتهای 300 میلی متری و بزرگتر به سرهای جنگی بالای 150 کیلوگرم مجهز هستند که عموما بیش از 70 کیلوگرم از وزن آن را مواد منفجره آن هم از نوع HE تشکیل می دهند. این ویژگی به همراه سرجنگی ترکش شونده با هزاران ساچمه ریز و درشت باعث می شود تا یک گروه 4 تا 8 تایی از این راکتها بتوانند به راحتی یک پایگاه نظامی کوچک را به نابودی بکشانند و یا با اجرای آتش بر روی یک ستون موتوریزه متوسط حدود 70 درصد یا بیشتر از آن را نابود نمایند. در حالی که مرمی توپهای کالیبر بالا به علت اینکه در لحظه شلیک باید متحمل فشار جی بسیار بالایی شوند( حدود 18000 جی ) از فلزات با ضخامت زیاد ساخته می شوند و حجم و وزن مواد منفجره شدید الانفجار داخل آنها خیلی کمتر از راکتهای توپخانه ای است. علاوه بر آن، بدنه راکتهای توپخانه ای بدلیل عدم نیاز به تحمل جی بالا، معمولا از آلیاژهای آلومینیوم ساخته می شود که سبک و مقاوم هستند. در شکل زیر لحظه شلیک یک راکت 122 میلی متری گراد (در ایران معروف به کاتیوشا ) را مشاهده می فرمایید، به بدنه آلومینومی آن دقت کنید: البته در کنار نقاط قوت این راکتها نقاط ضعفی هم دارند که از آن جمله می توان به : - زمان زیاد پر کردن مجدد( نسبت به زمان شلیک) - دقت کمتر نسبت به توپخانه( به علت بزرگتر بودن پرتابه ( PROJECTILE ) و تأثیر عوامل جوی و همچنین نداشتن چرخش بدور خود موثر در حد پرتابه های توپها) که معمولا این راکتها در بهترین حالت دارای CEP برابر یک درصد می باشند، به عنوان مثال یعنی در برد 60 کیلومتر تا حداکثر 600 متر خطا خواهند داشت. - قیمت بالاتر لانچر در واحد نسبت به توپخانه. - هزینه بالاتر پرتابه ها. - هزینه لجستیک و تدارکات بالاتر. - نیاز به خدمه آموزش دیده خاص( خدمه توپخانه معمولی بدون گذراندن آموزشهای خاص امکان بکارگیری آنها را ندارند) و . . . اشاره کرد. اما با این حال به خاطر نقاط قوت این راکتها، نه تنها استفاده از آنها متوقف نشده که رو به گسترش بوده و مرتبا مدلهای جدیدی از راکتها و راکت اندازها با سرهای جنگی متنوع در این کلاس رو نمایی می شود. آنچه در راکتها و راکت اندازهای جدید بیشتر به چشم می خورد، تلاش برای بالاتر بردن کالیبر و به تبع برد و بزرگتر شدن سر جنگی آنها و به موازات آن تلاش برای کاهش خطای راکتها با استفاده از سیستمهای اصلاح مسیر و هدایت ارزان قیمت می باشد که به نوعی پاسخی است برای نیازهای امروز چرا که هم این راکتهای ارزان می توانند در عمل جای خانواده موشکها تاکتیکی با برد تا 150 کیلومتر را پر نمایند و هم از ملاحظات عهدنامه ای مربوط به کنترل و گسترش برنامه های موشکی معاف هستند و از آن طرف هم دلیل دیگر پرداختن به کالیبرهای بالا این است که در عمل ثابت شده که اثر 4 راکت نسبتا گران قیمت 300 میلی متری اما دارای دقت مناسب از 40 راکت 122 میلی متری فاقد سیستم اصلاح مسیر – که هر کدام به نقطه ای مجزا و با فاصله از دیگری اصابت می کنند- بیشتر است. هم از نظر دقت و هم از نظر وزن سرهای جنگی. با ذکر این مقدمه به سراغ بررسی و مقایسه سه مدل راکت توپخانه ای می پردازیم: راکت فجر 5 ساخت ایران با کالیبر 333 میلی متری، راکت T-300 ساخت ترکیه با کالیبر 300 میلی متری و راکت WS-2 ساخت چین با کالیبر 400 میلی متری. ان شاءالله ادامه دارد . . .

ما رو باش با کی می خوایم بحث تحلیلی کنیم، اصلا تحلیل رو ول کنید، سواد انگلیسی که دارید، یا از گوگل کمک که می تونید بگیرید، بفرمایید خودتون بخونید:   http://www.reuters.com/article/2015/07/24/us-iran-nuclear-congress-idUSKCN0PX0D920150724   نکته جالش اینه( به نقل از جک لو): Responding to criticism that sanctions would be lifted too quickly, Lew said it would not prevent the United States from imposing additional sanctions over issues such as human rights violations if deemed necessary.   به زودی منتظر باشید که عین همون تحریمها و حتی سختتر از اونها رو به عنوان حقوق بشر و حمایت از تروریسم و . . . برای ایران وضع کنند.         اینو بذارید کنار صحبت اوباما که گفته بود اگر توافق نمیشد ما نمی توانستیم نظام تحریمها را حفظ کنیم، در واقع توافق برای آمریکایی ها اولویت داشت، ولی آنها خواسته خود را به دست خودمان از ما گرفتند.       وقتی میگیم الفاتحه مع صلوات، رگ گردنتتون نزنه بیرون، برید توافق رو دقیق بخونید، بعد اگر خواستید توهین کنید.     --------------------------------   و هیچ کس نپرسید که چرا رهبری در جواب تبریک رییس جمهور، تبریکی نگفتند و فقط به ذکر تشکر از تیم مذاکره کننده بسنده نمودند. . .

مشخصه که سطح تحلیلتون چقدر هست!!    جنگ زرگری صهیونیستها و آمریکایی ها رو به عنوان اختلاف(!) باور می کنید. . .   یه کم تحلیل عمقی تر هم بد نیست.   ضمنا جواب های، هوی هست.

اولا باید تاسف خورد به حال و روز این روزهای میلیتاری که عده ای شده اند کاسه از آش داغتر و در تز «توافق به هر قیمت» و «هر توافقی بهتر از عدم توافق است» حتی از دولت محترم هم جلو افتاده اند!   چرا که در روزهای اخیر حتی دولت هم کم کم متوجه ابعاد گافهای سیاسی، تحریمی، برگشت پذیری و . . . این توافق شده و حجم دفاعیات شانتاژ گونه از اون کاهش پیدا کرده اما برخی ادعای اخلاق دارند و با زبان به اصطلاح خوش، به راحتی به دیگران توهین کرده و آن را در قالب احترام هم قلمداد می کنند!!   جناب حسن جی جی2 ، در مورد اتحادیه اروپا اشتباه از من بود( که البته در اصل معامله تغییری حاصل نمیکنه! توضیح میدم)، ولی در مورد بقیه اش متاسفانه حق با من هست!   فرمودید:     و متن هم میگه:      که یعنی: به طور فعالانه تشویق میکنه. آخیییی الهی ناز شن!    اگر هدف رفع مساله بود به راحتی می تونست بنویسه: وادار به لغو میکنه، یا راسا لغو می کنه و مواردی از این دست عبارات.   مشخصا دست رو باز گذاشتن تا در آینده هر دولت ایالتی و محلی بتونه قوانین تحریمی خودش رو حفظ کنه و در پاسخ به اعتراضات ایران هم بگه: تشخیص با خودمه، شما فقط می تونید تشویق کنید!     جوک نفرمایید، مثلا اگر دولت محلی نیویورک یا واشینگتن دی سی، قانون تحریمی ای را با فشار لابی صهیونیستی یا حتی چشمک خود دولت آمریکا، حفظ یا حتی وضع(!) کنه، اونوفت اون شرکتهایی که همزمان در نیویورک و یا واشنگتن و همچنین ایران حضور دارند( که شما می تونین تمام شرکتهای غول خارجی حاضر در ایران یا بعدا حاضر در ایران رو در این 2 ایالت فعال بدونید مگر معدودی شرکتهای چینی خاص که خودمون ایجاد کردیم) اونوقت اون شرکت، ایران رو انتخاب می کنه یا فعالیت در اون ایالت رو؟!   پاسخ مشخص هست.   اماا اینکه فرمودید اسمی از اتحادیه اروپا آورده نشده، بله اسمی آورده نشده ولی در همین دوران حاضر و در دورانهای قبل( تقریبا از زمان کلینتون و بوش پدر به این سو) دولتهای اتحادیه اروپا خودشون همواره داوطلبانه تحریمهای آمریکا علیه ایران رو به عرضه اجرا در می آوردند، با اینکه هیچ قانونی در اتحادیه اروپا در این خصوص نبود ولی از ترس لطمه دیدن تجارت با آمریکا اقدام به اینکار می نمودند.       حالا شما وجدان مبارک رو قاضی کنید و ببینید به دلیل بی اطلاعی به من تهمت زدید یا نه؟     متاسفانه بی بی سی فارسی و وی او ای نبود!     به قول باباپنجعلی سریال پایتخت: شما ..... نزن! بهتر از شما هست که در حال ماله کشی این توافق هستید، ای کاش صحبتهای دیروز کری ، لو و مونیز را در سنا می خواندید، شاید به خود می آمدید. هر چند بعید است، چون چشمان خود را بسته و فقط کورکورانه از «توافق به هر قیمت» دفاع می کنید.

4-5 ساعته دارن تو کنگره فک میزنن. . .   درصورتی‌که قانونی برخلاف برجام در ایالات‌متحده و یا کشورهای اتحادیه اروپا وجود داشته باشد، این قوانین معتبر هستند. به عبارت بهتر قوانین داخلی این کشورها بر برجام غلبه دارد. (ماده 25 برجام)   الفاتحه مع صلوات . . .

  خب رد کنه! توقع که نداشتی علنا قبول هم بکنه! مهم اینه که در اجرا ببینیم چی در میاد. . . که از همین الان نشانه هاش معلومه.   -----------------------------   بر اساس ماده 19 برجام، بعد از انجام تعهدات ایران و راستی آزمایی آژانس اجرای تحریم‌های اتحادیه اروپا متوقف خواهد شد (این به معنی تعلیق این تحریمها است و نه لغو آنها). اتحادیه اروپا بر اساس برجام، آیین‌نامه‌های اجرایی تحریم‌ها را لغو ولی اصل قوانین تحریمی خود را حفظ خواهد کرد. از چهار مورد تحریمی اروپا، سه مورد هسته‌ای  و یک مورد غیرهسته‌ای (حقوق بشری) است؛ لذا برخی تحریم‌های اتحادیه اروپا هیچگاه لغو نخواهد شد. نکته مهم انست که برخی از تحریم‌های اروپا پس از هشت سال لغو خواهد شد و این تحریمها پس از راستی آزمایی آژانس تعلیق خواهند شد.   بر اساس ماده 21 برجام، تحریم‌های آمریکا پس از راستی آزمایی آژانس بر اساس درخواست رئیس‌جمهوری امریکا به کنگره مبنی بر تعلیق تحریم‌ها، آغاز می‌شود. درصورتی‌که رئیس‌جمهوری امریکا یا کنگره این کشور از این کار استنکاف نماید تحریم‌ها تعلیق نخواهند شد.   بر اساس ماده 26 برجام، امریکا هیچ تعهد جدی مبنی بر لغو تحریم‌ها به ایران نداده است و همه مسائل موکول به روابط حقوق داخلی دولت و کنگره این کشور شده است. نهایت اقدام امریکا، تلاش این کشور در جهت اجرای برجام است. در توافق در این راستا آمده است: «ایالات‌متحده، با حسن نیت [!] نهایت تلاش خود را برای دوام این برجام و پیشگیری از ایجاد تداخل در تحقق متمتع شدن ایران از لغو تحریم‌های مشخص‌شده در پیوست دو به عمل خواهد آورد. دولت ایالات‌متحده، در چارچوب اختیارات قانونی رئیس‌جمهور و کنگره، از بازگرداندن یا تحمیل مجدد تحریم‌های مشخص‌شده در پیوست 2 که اعمال آن‌ها را وفق این برجام متوقف [و نه لغو] کرده است، خودداری می‏نماید، فارغ از فرآیند حل‌وفصل اختلافات پیش‌بینی‌شده در این برجام. دولت ایالات‌متحده، در چارچوب اختیارات قانونی رئیس‌جمهور و کنگره، از اعمال تحریم‌های جدید مرتبط با هسته‌ای خودداری خواهد کرد.»

مطابق ماده 14 مقدمه برجام، تمامی هفت قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل درباره برنامه هسته‌ای ایران لغو و قطع‌نامه جدیدی وضع خواهد شد. * متأسفانه علیرغم تعهد به لغو تحریم‌های مرتبط به برنامه هسته‌ای، برخی از تحریم‌های نظامی که قاعدتاً باید بر این اساس لغو می‌شد، لغو نشده است. تنها اجرای تحریمهای سازمان ملل که مربوط به موارد مجاز درنظرگرفته در برجام است، لغو شده است. به عبارت بهتر حتی تمامی تحریمهای هسته‌ای شورای امنیت نیز لغو نگردیده و در پیش‌نویس قطعنامه شورای امنیت بارها به مفاد قطعنامه‌های به ظاهر لغو شده نیز ارجاع شده است. * مسئله دیگر انست که تاکنون جمهوری اسلامی این قطعنامه‌ها را نامشروع می‌دانست و از اجرای آن خودداری می‌کرد ازاین‌پس مجبور به انجام مفاد این قطعنامه‌هاست چراکه در صورت عدم تمکین برخلاف برجام عمل کرده است. * محدودیت خریدوفروش تسلیحاتی به مدت 5 سال و محدودیت موشک‌های بالستیک که قابلیت حمل کلاهک هسته ای را دارند تا هشت سال وجود دارد.

در پیوست چهارم توافق و در ماده ششمِ بخش کمیسیون مشترک، جمهوری اسلامی رسماً پذیرفته است که دستورالعمل INFCIRC/254 را اجرا خواهد کرد. این دستورالعمل، شامل محدودیت‌های صادراتی و فهرست اقلامی است که توسط باشگاه تولیدکننده صنعت هسته‌ای (nuclear supply group) تهیه‌شده است- عمدتاً این موارد فراتر از مفاد NPT پروتکل الحاقی است. بر این اساس فهرستی طولانی و مفصل شامل مواد، تجهیزات و فنّاوری‌ها برای کنترل صادرات به کشورهای مختلف تهیه‌شده است. بر اساس برجام، ایران توافق کرده است که زیر چتر نظارت کنترل صادرات گروه NSG قرار گیرد و واردات و صادرات کلیه مواد، تجهیزات و تکنولوژی‌هایی که در لیست کنترلی این گروه آمده است باید کنترل شود. بر این اساس ایران موظف است واردات هر یک از این اقلام را گزارش کنند تا اطمینان حاصل شود که برای اهداف هسته‌ای به کار نرفته است. این امر باعث می‌شود آژانس به بهانه کاربرد دوگانه این اقلام بتواند همواره ادعاها و اتهامات جدیدی علیه ایران مطرح کند. * نکته قابل‌ملاحظه آن است که بر اساس پذیرش دستورالعمل INFCIRC/254 ،تمام اطلاعات فروشنده این اقلام شامل آدرس، تلفن، ایمیل، و نیز واردکننده و کاربر نهایی، باید گزارش شود و فراتر از آن کشور صادرکننده باید کاربر نهایی را شناسایی کرده و راستی آزمایی کند. کل این فرایند باید قبل از صادرات طی شود. * تاکنون ایران موظف بوده است مواد و تجهیزات مربوط به صنعت هسته‌ای را به آژانس گزارش کند ازاین‌پس، بر اساس برجام، ایران مجبور است دسترسی به تمام اماکنی که مواد موردنظر باشگاه NSG به آن واردشده است را نیز فراهم نماید. قابل ذکر است این اقلام در کل صنایع کشور کاربرد دارند. موادی نظیر دوربین‌های سرعت‌بالا، نرم‌افزارها و سخت‌افزارهای صنعتی، پمپ‌های تخلیه، انواع فلزاتی نظیر آلومینیوم، فولاد علاوه بر صنایع عادی، در صنایع نظامی نیز کاربرد داشته و طبعاً دسترسی به اماکن نظامی نیز باید میسر شود.

    http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=30062#1

  کوکا یعنی خرابتم! 3 واحد علوم سیاسی+ 2 واحد روانشناسی رو در 2 جمله بیان کردی!

آنچه که مهم هست و حضرت آقا تاکید فرمودند پرهیز از ایجاد دو دستگی در مردم( که شامل ماها میشه!) هست، برای جلوگیری از اینکار سعی کنید تا جایی که مقدور هست تحلیل شخصی نذارید، همون متن ترجمه شده فایل (که ترجمه خودتون معمولا بهتر از ترجمه وزارت خارجه هست، هر چند که چند جایی رو چک کردم دیدم بد ترجمه نکرده ولی می ترسم کم ترجمه کرده باشن!) رو بذارید، نتیجه گیری با خود خواننده، که صراحت متن برجام و سطح درک و فهم بچه های این سایت اینقدر بالا هست که نیاز به تحلیل جانبی نداشته باشند.

شرکت سوئیفت در بیانیه ای که در سایت خود منتشر کرده است، با اشاره به اعلام توافق ایران و ۱+۵ اعلام کرده است:     در حال حاضر تمام تحریم های اتحادیه اروپا، از جمله دستوراتی که کمپانی هایی مانند سوئیفت را از سرویس دهی مالی به بانک های تحریم شده ایران منع می کند، برقرار است.  بر اساس این بیانیه شرکت سوئیفت اعلام کرده است که تا زمان رفع قوانین تحریمی اتحادیه اروپا از سوی مراجع صادر کننده آن، تحریم‎های خود در قبال بانک‎های ایرانی را لغو نخواهد کرد. سوئیف تحت مقررات بلژیک کار می کند و متعهد به رعایت قوانین اتحادیه اروپا که مورد تایید بلژیک است، می باشد. به منظور اتحاد با خط مشی جهانی، سوئیفت نمی تواند در مورد تحریم ها تصمیماتی یک جانبه بگیرد. هر گونه رفع تحریم کشورها و یا اشخاص، تنها می تواند توسط کشورها و قانون گذاران ذی صلاح صورت پذیرد. این در حالی است که روز گذشته رئیس کل بانک مرکزی در اظهار نظری عجیب، اعلام کرده بود خدمات سوئیفت بر قرار شده و قابل استفاده است! اتحادیه اروپا تحریم مربوط به سوئیفت را در روز اجرای توافق تعلیق یا لغو نمی‌کنند. بلکه برداشته شدن این تحریم به روز انتقال یعنی ۸ سال بعد موکول شده است.

  دوست من، منتظر نباشید، واکنشی نخواهند داد.

  اسمرچ؟ 1977؟!

بررسی میزان تطابق توافق وین با خطوط قرمز ترسیم شده توسط رهبر انقلاب:   خط قرمز اول: محدودیت های بلند مدت آنها اصرار دارند بر محدودیّت بلندمدّت؛ ما گفتیم ما محدودیّت ۱۰ سال و ۱۲ سال و مانند اینها را قبول نداریم؛ ۱۰ سال یک عمر است؛ همه‌ى آنچه ما در این مدّت به دست آوردیم، در حدود ۱۰ سال طول کشیده است! بله، سابقه‌ى هسته‌اى در داخل کشور بیش از اینها است که بعضى اوقات هم گفته میشود در بعضى از بیانات، لکن در آن سالهاى اوّل در واقع کارى انجام نگرفته بود؛ کار اساسى و عمده مال همین حدود ده پانزده سال اخیر است. محدودیّت ۱۰ ساله را ما قبول نداریم؛ ما مقدار سالهاى معیّنى را که مورد قبول ما است به مجموعه‌ى هیئت مذاکره‌کننده گفته‌ایم که چه مقدار، محدودیّت را قبول کرده‌ایم، امّا تعداد سالهاى محدودیّت را گفته‌ایم ۱۰ سال و ۱۲ سال و این چیزهایى که این حضرات میگویند قبول نداریم.(+)   زمانهاى ۱۵ سال و ۲۵ سال - که مدام میگویند ۱۵ سال براى فلان چیز، ۲۵ سال براى فلان چیز - و این زمانهاى این‌جورى را هم ما قبول نداریم؛ مشخّص است، این زمان اوّل و آخرى دارد و تمام خواهد شد. اینها موارد عمده و مهمّى است که روى آن تکیه داریم؛(+)   موارد نقض شده در توافق وین:   آژانس برای ۲۵ سال، سنگ معدن تغلیظ شده ی اورانیوم تولید شده توسط ایران را در همه ی کارخانه ها مورد نظارت و دیده بانی قرار خواهد داد.(ص۱۰) آژانس برای ۲۰ سال لوله های سانتریفیوژ ایران را مورد نظارت و محدودیت قرار خواهد داد. (ص۱۰) ایران برای ۱۵ سال دست به باز فرآوری سوخت نخواهد زد و هیچ تاسیساتی برای این کار نخواهد ساخت.(ص۲۵) ایران برای ۱۵ سال در تولید فلزات اورانیوم و پلوتونیم و همچنین متالوژی این فلزات شرکت نخواهد کرد.(ص۲۶) ایران برای ۱۰ سال فقط ۵۰۶۰ سانتریفیوژ نسل ۱ و فقط در نطنز خواهد داشت.(ص۲۷) ایران برای ۱۵ سال تنها تا ۳٫۶۷ درصد می تواند غنی سازی کند(ص۲۷) ایران برای ۱۰ سال به تست سانتریفیوژ IR-۴ به صورت تک و آبشار ۱۰ تایی ادامه خواهد داد.(ص۲۸) ایران برای ۱۰ سال به تست سانتریفیوژ IR-۵ به صورت تک ادامه خواهد داد.(ص۲۸) ایران برای ۱۵ سال همه ی تست های همراه با اورانیوم سانتریفیوژ های خود را تنها در نطنز و همه ی تست های مکانیکی سانتریفیوژهای خود را در تنها در مجتمع تهران و نطنز انجام خواهد داد.(ص۲۹) ایران برای ۱۵ سال هیچ غنی سازی و هیچ ماده ی هسته ای در فردو نخواهد داشت.(ص ۳۱) ایران برای ۱۵ سال  تنها ۱۰۴۴ سانتریفیوژ نسل ۱ در فردو خواهد داشت.(ص۳۱) ایران بعد از ۱۰ سال به نصب زیرساخت های ضروری سانتریفیوژهای IR-۸ در نطنز اقدام خواهد کرد.(ص۳۳) ایران برای ۱۵ سال ذخایر اورانیوم غنی شده ی ۳٫۶۷ درصد خود را به کمتر از ۳۰۰ کیلوگرم محدود خواهد کرد.(ص۳۴) ایران برای ۱۵ سال تاسیساتی برای تبدیل سوخت به گاز UF۶ نخواهد ساخت.(ص۳۵)(+)   خط قرمز دوم؛ بازرسی های غیرمتعارف   بنده با بازرسی‌های غیرمتعارف و پرس و جو از شخصیتها را هم به هیچ‌وجه بنده موافق نیستم. بازرسی از مراکز نظامی را هم نمی‌پذیریم همچنان که قبلاً هم گفتیم.(+)   به‌هیچ‌وجه اجازه داده نشود که به بهانه‌ی نظارت، اینها به حریم امنیّتی و دفاعی کشور نفوذ کنند؛ مطلقاً.مسئولین نظامی کشور به‌هیچ‌وجه مأذون نیستند که به بهانه‌ی نظارت و به بهانه‌ی بازرسی و مانند این حرفها، بیگانگان را به حریم و حصار امنیّتی و دفاعی کشور راه بدهند، یا توسعه‌ی دفاعی کشور را متوقّف کنند؛    هیچ شیوه‌ی نظارتی غیر متعارف که جمهوری اسلامی را به یک کشور اختصاصی از لحاظ نظارت تبدیل میکند، به‌هیچ‌وجه مورد قبول نیست. همین نظارتهای متعارفی که در همه‌ی دنیا معمول است، اینجا هم همان نظارتها [باشد]، و نه بیشتر.(+)   موارد نقض شده در برجام:     ایران به آژانس اجازه خواهد داد که بر اجرای اقدامات داوطلبانه فوق الذکر برای دوره‌های زمانی مربوطه و نیز اجرای تدابیر شفافیت ساز به شرح مندرج در این برجام و پیوست‌های آن نظارت نماید. این اقدامات شامل:حضور بلندمدت آژانس در ایران؛ نظارت آژانس بر کنسانتره سنگ معدن اورانیوم تولیدی توسط ایران در همه کارخانه‌های تغلیظ سنگ معدن اورانیوم به مدت ۲۵ سال؛ نظارت و مراقبت در مورد روتورزها و بیلوزهای سانتریفیوژ به مدت ۲۰ سال؛ استفاده از فنآوری‌های مدرن تائید شده و گواهی شده توسط آژانس از جمله دستگاه سنجش میزان غنی سازی به صورت مستقیم، و مهر و موم‌های الکترونیک؛ و یک سازوکار قابل اتکا برای اطمینان از رفع سریع نگرانی‌های آژانس در زمینه دسترسی به مدت ۱۵ سال، به شرح مندرج در پیوست ۱.    ایران به فعالیت هایی که به توسعه تجهیزات انفجاری هسته‌ای منجر می‌تواند شود شامل فعالیت‌های متالورژی اورانیوم و پلوتونیوم به نحو مشخص شده در پیوست ۱، از جمله در سطح تحقیق و توسعه، مبادرت نخواهد نمود.  ایران با کانال خریدی که جزئیات آن در این برجام، به شرح مندرج در پیوست ۵، آمده و مورد تایید قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل خواهد بود همکاری نموده و مطابق آن عمل خواهد کرد.   خط قرمز سوم: محدودیت غنی سازی و حفظ فردو   طرف مقابل به مرگ گرفته که به تب راضی بشوید. هدف آنها این است که جمهوری اسلامی را در باب ظرفیّت غنی‌سازی مثلاً - که یکی از مسائل است - به ده هزار سو راضی کنند، منتها از پانصد سو و هزار سو شروع کرده‌اند، که حدود ده هزار سو مثلاً محصول حدود ده هزار سانتریفیوژ - همین قدیمی‌هایی که از قبل داشتیم و داریم - است. هدف آنها این است. مسئولین ما میگویند ما به ۱۹۰۰۰۰ سو احتیاج داریم. ممکن است این نیاز مال امسال و دو سال دیگر و پنج سال دیگر نباشد، امّا این نیاز قطعی کشور است، خب، باید نیاز کشور تأمین بشود. اصل حرفی که آمریکایی‌ها در این قضیه دارند، حرف ناحقّی است.   رهبر معظم انقلاب ۱۶ تيرماه ۱۳۹۳ در ديدار مسئولان نظام بر حفظ مهيت غني سازي تاسيسات فردود تاکيد کردند. ايشان در اين باره گفتند: حفظ تشکیلاتی که دشمن قادر به تخریب آن نیست. روی «فردو» تکیه میکنند، چون غیر قابل دسترسی است برای آنها؛ میگویند جایی که ما نمیتوانیم به آن ضربه بزنیم، نباید داشته باشید! این خنده‌آور نیست؟(+)   موارد نقض شده در برجام:  ایران، در ده سال آغاز به از رده خارج کردن سانتریفیوژهای IR-۱ خود خواهد نمود. طی این دوره، ایران ظرفیت غنی سازی خود در نظنز را حداکثر تا ظرفیت غنی سازی اورانیوم تعداد ۵۰۶۰ سانتریفیوژ IR-۱ نصب شده نگه خواهد داشت. سانتریفیوژهای اضافی و زیرساخت های غنی سازی مربوطه در نطنز تحت نظارت مستمر آژانس به نحو مشروح در پیوست ۱ انبار خواهد شد.(ص۲۷)   موارد نقض شده در برجام:    ایران بر اساس برنامه بلندمدت خود، برای ۱۵ سال، فعالیت‌های مرتبط با غنی سازی اورانیوم، از جمله تحقیق و توسعه تحت نظارت پادمانی خود را صرفا در تاسیسات غنی سازی نطنز انجام خواهد داد، سطح غنی سازی اورانیوم خود را تا سقف ۶۷/ ۳ درصد نگه خواهد داشت و در فردو، از هرگونه غنی سازی اورانیوم و تحقیق و توسعه غنی سازی اورانیوم و از نگاهداری هرگونه مواد شکافت پذیر خودداری خواهد ورزید.(ص۲۷)   ایران تاسیسات فوردو را به یک مرکز هسته ای، فیزیک و فنآوری تبدیل خواهد نمود. همکاری بین المللی از جمله به شکل سرمایه گذاری های مشترک علمی در حوزه های تحقیقاتی مورد توافق ایجاد خواهد شد. ۱۰۴۴ ماشین IR-۱ در قالب شش آبشار در یک بال در تاسیسات فردو باقی خواهد ماند. دو عدد از این آبشارها به همراه زیرساخت‌های مربوطه بدون اورانیوم به چرخش ادامه خواهد داد و از جمله از طریق اصلاح مقتضی زیرساخت ها، برای تولید ایزوتوپ های پایدار منتقل خواهد شد. چهار آبشار دیگر به همراه کلیه زیرساخت های مربوطه به صورت ساکن باقی خواهند ماند. کلیه سانتریفیوژهای دیگر و زیرساخت های مرتبط با غنی سازی جمع آوری و تحت نظارت مستمر آژانس به نحو مشخص شده در پیوست ۱ انبار خواهد شد.   نکته مهم درباره فردو در برنامه جامع مشترک اقدام اين است از تعداد ۱۰۰۰ سانتريفيوژ نسل اول که در فردو نگهداري خواهد شد تنها يک آبشار (۱۶۴ سانتريفيوژ) به يکديگر متصل است. اين موضوع از آن جهت اهميت دارد که براي فرآيند غني سازي هر سانتريفيوژ نمي تواند به تنهايي غني سازي کند و بايد در يک آبشار ۱۶۴ تايي قرار بگيرد. اما نکته قابل تامل و مضحک آن است که ايران اجازه ندارد به آن يک آبشاري که قرار است که در فردو شکل بگيرد گاز تزريق کند. با اينکه هزار دستگاه در فردو مي چرخد اما طي ۱۵ سال يک گرم هم اروانيوم غني شده در اين تاسيسات توليد نمي شود.(+)   اين در حالي است که مقام معظم رهبری همچنين ۲۰ فروردین ۱۳۹۳ در دیدار با مدیران و دانشمندان انرژی هسته‌ای در بیان خطوط قرمز نظام در مذاکرات به ۶ مورد اشاره داشتند که در این بین ۳ مورد به صورت مستقیم به موضوع فردو مرتبط مي‌شود.   الف) کسی حق مداخله روی دستاوردهای هسته‌ای را ندارد. ب) مسئولان باید در مورد دستاوردهای هسته‌ای تعصب داشته باشند. ج) مذاکره کنندگان کشورمان نباید هیچ حرف زوری را از طرف مقابل قبول کنند.(+)    خط قرمز چهارم: لغو همه تحریم ها در روز امضای توافق   بنده تصریح میکنم، تحریمهاى اقتصادى و مالى و بانکى، چه آنچه به شوراى امنیّت ارتباط پیدا میکند، چه آنچه بهکنگره‌ى آمریکا ارتباط پیدا میکند، چه آنچه به دولت آمریکا ارتباط پیدا میکند، همه باید فوراً در هنگام امضاى موافقت‌نامه لغو بشود؛ بقیّه‌ى تحریمها هم در فاصله‌هاى معقول [لغو بشود].(+)    تحریمها به‌طور کامل و یکجا بایستی لغو بشود. اینکه یکی از آنها میگوید تحریمها شش ماه دیگر لغو میشود، یکی میگوید نه ممکن است یک سال هم طول بکشد، یکی دیگر میگوید ممکن است از یک سال هم بیشتر بشود، اینها بازیهای متعارف معمول اینها است؛ اینها هیچ قابل اعتناء و قابل قبول نیست؛    موارد نقض شده در برجام:   ۱- تحریمهای ثانویه کنگره مرتبط با هسته‌ای تعلیق میشود و نه لغو و همچنان ریسک بازگشت پذیری فوری باقی میماند. تنها دستور اجرایی ۱۳۶۲۲ و ۱۳۶۴۵ و ۱۳۵۹۰ لغو میشود که اهمیتی ندارد!   ۲- تحریمهای اتحادیه اروپا تعلیق میشود و نه لغو. تنها مقررات اجرایی No ۲۶۷/۲۰۱۲ متوقف میشه و ساختار تحریمها از جمله Council Decision ۲۰۱۰/۴۱۳/CFSP باقی می ماند!     ۳- اتحادیه اروپا تحریم مربوط به سوئیفت را در روز اجرای توافق تعلیق یا لغو نمی‌کنند. بلکه برداشته شدن این تحریم به روز انتقال یعنی ۸ سال بعد موکول شده است.     ۴- دارایی‌های بلوکه شده مربوط به ایران در کشورهای اروپایی؛ در نتیجه در روز اجرای توافق دارایی‌های بانک مرکزی، شرکت ملی نفت و نهادهای وابسته، شرکت کشتیرانی و نهادهای وابسته و افراد و نهادهایی که در فعالیت‌های موشکی و اشاعه‌ای فعال هستند، آزاد نمی‌شود.   ۵-  از میان تحریم‌هایی که قرار است در روز توافق از سوی اتحادیه اروپا برداشته شود، برخی تعلیق و برخی خاتمه می‌یابد. بر اساس متن فوق الذکر تحریم‌های اشاره شده از بند ۱.۱.۱ تا ۱.۳.۳ تعلیق می‌شوند. این تحریم‌ها مرتبط با مصوبه شورای تصمیم‌گیری اروپا بوده (۲۰۱۰/۴۱۳/CFSP) و تنها تعلیقمی‌شود. این تحریم‌ها شامل تحریم‌های بانکی، تراکنش‌های مالی، بیمه،اوراق قرضه، خرید نفت و گاز و محصولات پتروشیمی، تحریم‌های کشتیرانی  و حمل و نقل می‌شود. تنها تحریمی که خاتمه می‌یابد تحریم فلزات گران‌بها است که به مصوبه شورای مقررات اتحادیه اروپا (No ۲۶۷/۲۰۱۲) مرتبط می‌شود.       درنتیجه برخی از تحریمهای ایالات متحده آن هم با تایید آژانس، فقط متوقف خواهد شد، نه لغو!   خط قرمز پنجم: لغو تحریم‌ها نباید به اجرای تعهدات ایران منوط شود   سخنان صریح رهبر انقلاب: لغو تحریم‌ها نباید به اجرای تعهدات ایران منوط شود، نگویند شما تعهدات را انجام دهید بعد آژانس گواهی دهد تا تحریم‌ها لغو شود، ما این مسئله را مطلقاً قبول نداریم. اجرائیات لغو تحریم‌ها باید با اجرائیات تعهدات ایران متناظر باشد.(+)   تحریمها بایستی در همان روز توافق به‌طور کامل لغو بشود؛ این باید اتّفاق بیفتد. اگر قرار باشد که لغو تحریمها باز متوقّف بشود بر یک فرایند دیگری، پس چرا ما اصلاً مذاکره کردیم؟ (+)     اینکه آمریکایی‌ها تکرار میکنند که «ما قرارداد با ایران میبندیم، بعد نگاه میکنیم ببینیم اگر به قرارداد عمل کردند تحریمها را برمیداریم» این حرف حرف غلط و غیر قابل قبولی است؛ این را ما قبول نداریم. رفع تحریمها جزو موضوعات مذاکره است، نه نتیجه‌ی مذاکرات؛ آن کسانی که دست‌اندرکار هستند، فرق این دو را بخوبی میفهمند. این یک خدعه‌ی آمریکایی است که میگویند قرارداد میبندیم، نگاه میکنیم به رفتارها، بعد تحریمها را برمیداریم! این‌جوری نیست؛ همین‌طور که مسئولین ما صریحاً گفته‌اند و رئیس‌جمهور محترم صریحاً گفت، رفع تحریمها باید بدون هیچ فاصله‌ای در هنگام رسیدن به توافق انجام بگیرد، یعنی رفع تحریم جزء توافق است نه چیزی مترتّب بر توافق(+)     موارد نقض شده در برجام:    تمام مفاد قطعنامه‌های قبلی شورای امنیت در خصوص موضوع هسته‌ای ایران- ۱۶۹۶ (۲۰۰۶)، ۱۷۳۷ (۲۰۰۶)، ۱۷۴۷ (۲۰۰۷)، ۱۸۰۳ (۲۰۰۸)، ۱۸۳۵ (۲۰۰۸)، ۱۹۲۹ (۲۰۱۰) و ۲۲۲۴ (۲۰۱۵) را همزمان با اجرای اقداماتِ توافق شده مرتبط با هسته‌ای توسط ایران، راستی آزمایی شده توسط آژانس، به نحو مشخص شده در پیوست ۵ لغو خواهد کرد و محدودیتهای خاصی را به نحو مشخص شده در پیوست ۲ برقرار خواهد نمود؛   اتحادیه اروپایی همه مفاد «مقررات اتحادیه اروپایی» را، آنگونه که موخرا اصلاح شده است، که کلیه تحریم‌های اقتصادی و مالی مرتبط با هسته‌ای را اجرائی می‌سازد، از جمله فهرست افراد مشخص شده مربوطه، همزمان با اجرای اقداماتِ توافق شده مرتبط با هسته‌ای توسط ایران، به نحو مشخص شده در پیوست ۵، که توسط آژانس راستی آزمایی شده باشد، لغو خواهد کرد.(+)   خط قرمز ششم: موکول کردن اجرای تعهدات طرف مقابل به گزارش آژانس    ما با موکول کردن هر اقدامى به گزارش آژانس مخالفیم. ما به آژانس بدبینیم؛ آژانس نشان داده کههم مستقل نیست، هم عادل نیست؛ مستقل نیست زیرا تحت تأثیر قدرتها است؛ عادل نیست [چون ]بارها و بارها برخلاف عدالت حکم کرده و نظر داده. به‌علاوه، اینکه بگویند «آژانس باید بیاید اطمینان پیدا کند که فعّالیّت هسته‌اى در کشور نیست» این یک حرف غیر معقولى است. خب، چه‌جور میشود اطمینان پیدا کند؟ اصلاً اطمینان پیدا کردن [یعنى چه‌]؟ مگر تک تک خانه‌ها و وجب به وجب سرزمین کشور را اینها بگردند! چه‌جورى میشود اطمینان پیدا کرد؟ موکول کردن به این مسئله، نه منطقى است، نه عادلانه است.(+)   موارد نقض شده در برجام:   تحریم های شورای امنیت، توسط قطعنامه جدیدی که برجام را تایید می کند همزمان با تایید آژانس بر اجرای اقدامات توافق شده هسته ای ایران خاتمه خواهد یافت.(ص۱۱)   اتحادیه اروپا تحریم های مرتبط با هسته ای مالی و اقتصادی خود را همزمان با تایید آژانس بر اجرای اقدامات توافق شده هسته ای ایران خاتمه خواهد داد. (ص۱۱)   اتحادیه اروپا تحریم های مرتبط با اشاعه را ۸ سال پس از اینکه آژانس به این نتیجه رسید که همه ی مواد هسته ای در ایران صلح آمیز است خاتمه خواهد داد.(ص۱۲)   آمریکا، در اجرای تحریم هایی که در پیوست ۲ آمده است همزمان با تایید آژانس بر اجرای اقدامات توافق شده هسته ای ایران وقفه ایجاد می کند. (ص۱۲)     خط قرمز هفتم: ضرورت حفظ تحقیق و توسعه و ادامه کار در زمان محدودیت   در همین مدّتِ محدودیّت هم که ما قبول میکنیم، کار تحقیق و توسعه و ساخت و ساز باید ادامه پیدا کند، که این هم از جمله‌ى خطوط قرمزى است که مسئولین محترم روى آن تکیه کردند؛ گفتند ما حاضر نیستیم از تحقیق و توسعه دست برداریم؛ حق با اینها است. در طول این سالهاى محدودیّت هم، بایست تحقیق و توسعه ادامه داشته باشد. آنها حرف دیگرى میزنند؛ آنها میگویند شما ده سال دوازده سال یا بیشتر هیچ کارى نکنید، بعد از آن شروع کنید به تولید، شروع کنید به ساخت! که این حرف زور مضاعفى است، حرف غلط مضاعفى است.(+) توسعه‌ی علمی و فنّی هسته‌ای در ابعاد گوناگون، به‌هیچ‌وجه نبایستی متوقّف بشود. توسعه باید ادامه پیدا کند، توسعه‌ی فنّی. حالا محدودیّتهایی را ممکن است لازم بدانند قبول بکنند، ما حرفی نداریم. برخی از محدودیّتها را قبول کنند، امّا توسعه‌ی فنّی حتماً بایستی ادامه پیدا بکند و با شدّت و قدرت پیش برود.(+)   موارد نقض شده در برجام:   از جمله برخی محدودیت‌های مشخص در برخی فعالیت‌های خاص تحقیق و توسعه، برای هشت سال نخست، و به دنبال آن، با یک ضرباهنگ معقول، تکامل تدریجی به سمت مرحله بعدی فعالیت های غنی سازی ایران برای اهداف منحصرا صلح آمیز، به نحو موصوف در پیوست ۱ خواهد بود.    تحقیق و توسعه غنی سازی ایران با اورانیوم برای مدت ۱۰ سال شامل صرفا ماشین‌های IR-۴، IR-۵، IR-۶ و IR-۸ به نحو تشریح شده در پیوست ۱ خواهد بود، و ایران به نحو مشخص شده در پیوست ۱ در سایر فناوری های جداسازی ایزوتوپ برای غنی سازی اورانیوم وارد نخواهد شد.   ایران بر اساس برنامه بلندمدت خود، برای ۱۵ سال، فعالیت‌های مرتبط با غنی سازی اورانیوم، از جمله تحقیق و توسعه تحت نظارت پادمانی خود را صرفا در تاسیسات غنی سازی نطنز انجام خواهد داد، سطح غنی سازی اورانیوم خود را تا سقف ۶۷/ ۳ درصد نگه خواهد داشت، و، در فردو، از هرگونه غنی سازی اورانیوم و تحقیق و توسعه غنی سازی اورانیوم و از نگاهداری هرگونه مواد شکافت پذیر خودداری خواهد ورزید. در راکتور راک؛ به جز فعالیت‌های جداسازی با هدف تولید رادیوایزوتوپ‌های پزشکی و صنعتی از نمونه های تابش دیده اورانیوم غنی شده، ایران به مدت ۱۵ سال وارد بازفرآوری یا ساخت تاسیسات قادر به بازفرآوری سوخت مصرفی، یا فعالیت‌های تحقیق و توسعه بازفرآوری که منتج به ایجاد قابلیت بازفرآوری سوخت مصرفی شود، نگردیده و پس از این مدت نیز قصد چنین کاری را ندارد.(+)   نکات جالب مربوط به تعهدات اتحادیه اروپا برای لغو تحریم ها:   در میان بندهای مشخص شده برای تعلیق و خاتمه دادن بند ۱.۱.۴ وجود ندارد. این بند مربوط به چیست؟ با مراجعه به بند مربوطه در پیوست دوم که درباره تحریم‌هاست خواهیم دید:   ۱.۱.۴: Sanctions on financial messaging services   تحریم خدمات پیام‌رسانی مالی (خدماتی مانند سوئیفت) به عبارت دیگر اتحادیه اروپا تحریم مربوط به سوئیفت را در روز اجرای توافق تعلیق یا لغو نمی‌کنند. بلکه برداشته شدن این تحریم به روز انتقال یعنی ۸ سال بعد موکول شده است.   - بند دیگری که در بخش تعهدات اتحادیه اروپا در روز توافق مورد اشاره قرار نگرفته است، بند ۱.۹.۱ از ضمیمه دوم (تحریم‌ها) است. این بند می‌گوید: ۱.۹.۱: Asset freeze and visa ban measures applicable to: ۱.listed Iranian banks and financial institutions, including the Central Bank of Iran; ۲.listed persons, entities and bodies related to the oil, gas and petrochemical sectors; ۳.listed persons, entities and bodies related to shipping, shipbuilding and transport; ۴.other listed persons, entities and bodies not related to proliferation-sensitive nuclear-, arms-and ballistic missile-related activities; ۵.listed persons, entities and bodies related to proliferation-sensitive nuclear-, arms-and ballistic missile-related activities; and ۶.entities and individuals listed by the UN Security Council,   این بند مربوط به دارایی‌های بلوکه شده مربوط به ایران در کشورهای اروپایی است. در نتیجه در روز اجرای توافق دارایی‌های بانک مرکزی، شرکت ملی نفت و نهادهای وابسته، شرکت کشتیرانی و نهادهای وابسته و افراد و نهادهایی که در فعالیت‌های موشکی و اشاعه‌ای فعال هستند، آزاد نمی‌شود.   تحریم‌های مرتبط با فناوری‌های و اقلام حساس و مواد خاص مورد استفاده در فعالیت‌های هسته‌ای، نرم‌افزارها و تسلیحات که در بندهای ۱.۵.۱، ۱.۶.۱، ۱.۷.۱، ۱.۸.۱ از ضمیمه دوم مورد اشاره قرار گرفته است، تا روز انتقال باقی می‌مانند.   از میان تحریم‌هایی که قرار است در روز توافق از سوی اتحادیه اروپا برداشته شود، برخی تعلیق و برخی خاتمه می‌یابد. بر اساس متن فوق الذکر تحریم‌های اشاره شده از بند ۱.۱.۱ تا ۱.۳.۳ تعلیق می‌شوند. این تحریم‌ها مرتبط با مصوبه شورای تصمیم‌گیری اروپا بوده (۲۰۱۰/۴۱۳/CFSP) و تنها تعلیقمی‌شود. این تحریم‌ها شامل تحریم‌های بانکی، تراکنش‌های مالی، بیمه،اوراق قرضه، خرید نفت و گاز و محصولات پتروشیمی، تحریم‌های کشتیرانی  و حمل و نقل می‌شود. تنها تحریمی که خاتمه می‌یابد تحریم فلزات گران‌بها است که به مصوبه شورای مقررات اتحادیه اروپا (No ۲۶۷/۲۰۱۲) مرتبط می‌شود.(+)   نکته ای جالب درباره مساله تحریم ۵ ساله تسلیحاتی ایران   مسأله تحریم تسلیحاتی قضیه‌اش این است که این تحریم‌ها لغو و با برخی محدودیت‌ها جایگزین می‌شود و توضیح می‌دهند که خرید یا فروش سلاح باید با کسب مجوز از شورای نظارتی ۵+۱ و به صورت موردی صورت بگیرد و این یعنی اگر ایران برای مقاومت فلسطین یا حزب‌الله یا سوریه بخواهد حتی یک فشنگ یا یک جعبه مهمات ارسال کند به معنای نقض توافق خواهد بود و ترحیم ها فورا برمی گردند!     در بحث موشکی هم آمده هر نوع موشکی که قادر به حمل کلاهک هسته ای باشد باید محدود بشود. تمام موشک‌های شهاب و ماهواره‌برها و ...      

  از اینکه در نزدیکی ایام عید سعید فطر موجبات خنده و شادی دوستان را فراهم می کنید از شما سپاسگزاریم! :applause:  rolling_on_the_floor

  بفرما:   http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=30062   نقل قول: «بنده تصریح میکنم، تحریمهاى اقتصادى و مالى و بانکى، چه آنچه به شوراى امنیّت ارتباط پیدا میکند، چه آنچه به کنگره‌ى آمریکا ارتباط پیدا میکند، چه آنچه به دولت آمریکا ارتباط پیدا میکند، همه باید فوراً در هنگام امضاى موافقت‌نامه لغو بشود؛ بقیّه‌ى تحریمها هم در فاصله‌هاى معقول [لغو بشود]. البتّه آمریکایى‌ها در زمینه‌ى تحریمها یک فرمول پیچیده‌ى چند لایه‌ى عجیب و غریبى را مطرح میکنند که اصلاً اعماق آن معلوم نیست؛ از انتهاى  آن چه در مى‌آید هیچ معلوم نیست. عرض کردم بنده بیانم بیان صریح است، تعبیرات دیپلماسى را بنده خیلى بلد نیستم؛ آنچه ما میگوییم صریح و همین [است‌] که گفتیم؛ این مورد نظر ما است.»   قابل توجه : مقدار زیادی از تحریمهای بانکی ، اقتصادی و مالی ما مربوط به بحث حمایت از تروریسم و حقوق بشر و  این چرندیات هست. لذا معنی و منظور رهبری از بیان مطلب کاملا واضح و غیر قابل انکار هست.

    آقا، آقا، مرد حساب، ایشون از عشایر غیور رابر هست و اسب هم مرکب عشایر . . .

آقا رضا از زحمات و لطف شما تشکر می کنم، ان شا الله بتونیم منشاء اثرات مفید و سازنده باشیم.

  نه عزیز دل برادر، عربستان چون از تصمیم آمریکا برای اجبار کردنش به آتش بس خبر داشت زور آخر رو زد تا با تصرف قسمتهای عمده عدن، پروژه «بنغازی سازی» رو بتونه به اجرا در بیاره تا در این فاصله بتونه جای پای طرفداران خودش در یمن رو محکمتر کنه، دولت منصورهادی بدون پایتخت هیچ معنایی نداشت.

  چطور می تونن برای مسایل هسته اس تحریمهای وسیع غیر هسته ای بذارن، اونوقت نمیشه ما توقع داشته باشیم که تحریمهای غیر هسته ای رو در خلال مذاکرات هسته ای بردارن؟! شما با کی هستی؟! با ما یا با اونا؟!

  والا فکر کنم رهبری باید بیان و جواب شما رو بدن که چرا چنین چیزی(لغو تمامی تحریمها) رو مطرح کردند!     اگه لازمه لینک صحبتهاشون رو بذارم.