فرصت و دنباله‌دار! تصویر: Steven Hobbs    دنباله‌دار C/2013 A1 که Siding Spring نیز نامیده می‌شود، یکشنبه از فاصله 139 هزار و 500 کیلومتری از کنار مریخ عبور خواهد کرد. به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این فاصله، نصف مسافت بین زمین و ماه و همچنین یک دهم فاصله هر دنباله‌دار شناخته‌شده‌ای است که تاکنون از کنار زمین عبور کرده است. محققان بر این باورند این پدیده، فرصتی بی‌سابقه را برای جمع‌آوری‌ داده‌هایی درباره دنباله‌دار و اثر آن بر جو مریخ ارائه می‌دهد. هسته Siding Spring ساعت 18:27 بعد از ظهر به وقت گرینویچ (21:57 دقیقه به وقت تهران)، نزدیک‌ترین فاصله را به مریخ خواهد داشت و با سرعت 56 کیلومتر در ثانیه از کنار آن عبور می‌کند. این دنباله‌دار منبعی تازه از سرنخ‌های ابتدایی‌ترین روزهای منظومه شمسی را در اختیار می‌گذارد. دنباله‌دار مزبور از «ابر اورت» می‌آید که ناحیه‌ای کروی از فضای احاطه‌کننده خورشید است و فضایی حدود 5000 تا 100 هزار واحد نجومی را اشغال می‌کند. گفته می‌شود این دنباله‌دار مجموعه‌ای از اشیای یخی است و از شکل‌گیری منظومه شمسی به جا مانده‌ است. جرم کیهانی Siding Spring نخستین دنباله‌دار از ابر اورت است که توسط فضاپیما و از نزدیک بررسی می‌شود و به دانشمندان فرصتی ارزشمند را برای یادگیری بیشتر درباره موادی مانند ترکیبات آبی و کربن ارائه می‌دهد که در طول شکل‌گیری منظومه شمسی و حدود 4.6 میلیارد سال پیش وجود داشتند. ناسا مدارگرد‌های ادیسه مریخ، مدارگرد شناسایی مریخ و جدیدترین عضو ناوگانش یعنی سامانه MAVEN را به حالت آماده‌باش در آورده است. خطرناک‌ترین بازه زمانی برای این فضاپیماهای مدارگرد حدود 90 دقیقه پس از نزدیک‌ترین فاصله هسته دنباله‌دار شروع می‌شود و 20 دقیقه طول خواهد کشید. در این هنگام مریخ با مرکز زنجیره غبار در حال گسترش که از هسته دنباله‌دار ناشی می‌شود، نزدیک‌ترین فاصله را خواهد داشت و گفته می‌شود خطر احتمالی نه از برخورد خود هسته دنباله‌دار بلکه از پسماندی حاصل می‌شود که از آن به وجود خواهد آمد. به گفته ریچ زورک، دانشمند ارشد «برنامه تفحص مریخ» در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا، نتایج مدلبندی محققان نشان می‌دهد مریخ در این پدیده آن طور که پیش‌بینی می‌شد در معرض خطر نیست و در لبه ابر پسماند ناشی از عبور قرار می‌گیرد، بنابراین با تعدادی از ذرات برخورد می‌کند یا شاید هم چنین برخوردی اصلا صورت نگیرد. جو مریخ با این که از جو زمین بسیار نازک‌تر است، سپری محافظتی از کاوشگرهای فرصت و کنجکاوی ناسا در مقابل گرد و غبار دنباله‌دار خواهد بود. هر دوی این کاوشگرها مشاهداتی از این دنباله‌دار خواهند داشت.   ۱۹ مهر ۱۳۹۳ منبع: ایسنا (با اندکی ویرایش)   ناوگانی از کاوشگرها درانتظار دنباله‌دار Siding Spring - تصویر: NASA   تصاویر: NASA   موقعیت دنباله‌دار در آسمان مریخ، از دید کاوشگر کنجکاوی (NASA)

Image: NASA/LASP   Image: NASA/LASP   Image: NASA/LASP   اطلاعات بیشتر: http://www.spaceflight101.com/comet-encounter-with-mars-delivers-promising-scientific-results.html

ظاهرا تصمیم "قایم کردن" مدارگرد‌ها در پناه مریخ در لحظه عبور سایدینگ-اسپرینگ، تصمیم عاقلانه‌ای بوده است! ابزار تصویرساز اسپکتروگراف فرابنفش کاوشگر MAVEN شواهد روشنی از وقوع تقییرات گسترده در جو فوقانی نازک مریخ در اثر برخوردهای پر انرژی گرد و غبار ناشی از دنباله‌دار با اتم‌ها و مولکول‌های جو مشاهده کرده است. اسپکترومتر جرمی فضاپیما، اسپایک‌های کاملا واضحی از هشت فلز یونیزه شده - سدیم، منیزیم، پتاسیم، کروم، منگنز، آهن، نیکل و روی -، بلافاصله در زمان عبور دنباله‌دار نشان می‌دهد، که سپس افت می‌کنند. هرچند دوربین رزولوشن زیاد کاوشگر MRO قادر نبود هسته را به نمایش بگذارد اما تغییرات روشنایی دنباله‌دار نشان داد که هسته با نرخ یک دور در هشت ساعت به دور خود می‌گردد. با توجه به تجزیه و تحلیل عکس‌های گرفته شده در فواصل مختلف، و توجه به مسیردنباله‌دار و نور خورشید، سایدینگ‌اسپرینگ می تواند طولی بزرگتر از حدود 1.5 کیلومتر داشته باشد. ابتدا گمان بر این بود که مریخ فقط از داخل لبه محدوده غبار عبور می‌کند، بررسی‌های اخیر نشان می‌دهد خط سیر دنباله‌دار کمی متفاوت از تصور اولیه و اندازه دم غبار نیز مقداری بزرگتر بود.   غباری که از سمت دنباله‌دار می‌آید فقط ذرات ابعاد میکرون نیستند بلکه احتمالا اشیائی با ابعاد سانتی‌متر نیز داخل آنها وجود دارد و برخود اینگونه اشیاء با چنان سرعتی به یک نقطه موثر فضاپیما به سادگی قادر به تخریب آن است. دانشمندان با اندازه‌گیری درخشش یون منیزیم می‌توانند یک برآورد تقریبی از میزان گرد و غبار وارد شده به جو سیاره داشته باشند. به گفته Nick Schneider رهبر تیم اسپکوگراف تصویرساز فرابنفش در دانشگاه کلرادو در بولدر، اکنون نتیجه تخمین آنها چندین تُن غبار نشان می‌دهد. و بر اساس این مقدار، انتظار است باران شهابسنگی که در جو مریخ به راه افتاد نرخ تقریبی هزاران شهاب بر ساعت داشت، بارش با نرخ بالاتر از هزار بر ساعت در آسمان زمین نادر است. به گفته وی احتمالا این بارش را بتوان یک طوفان شهابسنگی نامید. اگر یک فضانورد در آن زمان بر سطح مریخ حضور داشت، صحنه واقعا خیره‌کننده‌ای را به چشمان خود مشاهده می‌کرد. http://spaceflightnow.com/2014/11/07/comets-brush-with-mars-more-dramatic-than-expected/

نصیر گرامی، اون در واقع طرح فب-9 گلوبال هست که بنده پس از آن تاپیک، تا حالا چندین بار نِت را برایش زیر و رو کرده‌ام اما موفق نشدم هیچ خبر جدیدی بیابم! در مورد اینکه آیا این خرید اخیر تاثیری روی آن قضیه دارد یا خیر، جایی چیزی ندیدم. تاپیک مورد اشاره: پروژه فَب-9 گلوبال‌فاندریز در ابوظبی امارات

هایابوسا2 در پرواز پیش‌ رو تنها نخواهد بود و محموله‌های دیگری در کلاس میکروماهواره هم به عنوان محموله جانبی حضور دارند! حال که بحث ماهواره‌های ژاپنی شد، قبل از ادامه یک خبر بگویم: روز گذشته (6 نوامبر) یک راکت روسی دنپر (سری موشک‌های قاره‌پیمای SS-18 Satan تغییر یافته به راکت‌های محموله‌بر فضایی) تعداد 5 فروند ماهواره ژاپنی را با موفقیت به فضا بُرد. اطلاعات بیشتر راجع به جزئیات این ماموریت پرتاب در لینک زیر خواهید یافت: http://www.spaceflight101.com/dnepr---japanese-cluster-launch-2014.html   و اما محموله‌های جانبی در پرتاب 9 آذر:     فضاپیمای Procyon که جِرم آن 11 درصد جرم هایابوسا است. هدف آن در درجه اول آزمودن باس میکروماهواره در یک ماموریت اعماق فضا است و هدف دیگر، مشاهده سیارک در گذر نزدیک از کنار آن عنوان شده است. این فضاپیما که توسط دانشمندانی از دانشگاه توکیو و با مشارکت سازمان اکتشافات هوافضای ژاپن (جاکسا) ساخته شده، به پیشران یونی، گاز سرد و نیز چهار پانل خورشیدی مجهز است. اطلاعات بیشتر راجع به Procyon در لینک زیر: https://directory.eoportal.org/web/eoportal/satellite-missions/p/procyon         آیا فضاپیمای هنری هم داریم!؟ ظاهرا بله! فضاپیمای 32 کیلوگرمی Artsat-2 Despatch توسط تیمی از هنرمندان و محققان دانشگاه هنر تاما با همکاری دانشگاه توکیو ساخته شده است! طرح آن یک مجسمه مارپیچی از جنس رزین است که توسط پرینتر سه‌-بعدی تولید شده و به دور ظرف آلومینیومی که کامپیوتر در آن واقع شده، پیچانده شده است. هدف اصلیشان ارسال قطعات هنری چاپ سه-بعدی به فضا و نظارت بر دوام آنها و همچنین مشاهده اینکه سیگنال‌های رادیویی آماتوری آنها تا چه فاصله‌ای قابل دریافت است، عنوان شده است. این فضاپیمای هنری به پانل‌های خورشیدی مجهز نیست و صرفا به باطری داخلی خود متکی است و عمر آن به عمر باطری بستگی خواهد داشت. اطلاعات بیشتر راجع به Artsat-2 Despatch در لینک‌‌های زیر: http://artsat.jp/en/project/despatch http://amsat-uk.org/2013/11/03/art-and-ham-radio-in-deep-space/       Shinen-2 یک فضاپیمای 17.7 کیلوگرمی است که توسط موسسه فناوری Kyushu و دانشگاه کاگوشیما توسعه داده شده است. هدف از آن برقراری ارتباطات رادیویی در یک مدار Heliocentric orbit است. اطلاعات بیشتر راجع به Shinen-2 در لینک‌های زیر: http://www.pe0sat.vgnet.nl/satellite/commercial-scientific/shinen-2/ http://www.eee.kagoshima-u.ac.jp/~fuku-lab/sinen,orbital,english.html   [hr]خوب! حالا که تا اینجا آمدیم،تصاویر دیگری از کاوشگر هایابوسا2 تقدیم می‌شود:    

از درآمد (Revenue) حدود 100 میلیارد دلاری آی‌بی‌ام در سال 2013 میزان 26 درصد از طریق نرم افزار، 57 درصد از خدمات، و 17 درصد از سخت افزار بود. این کمپانی حدود 430 هزار نفر کارمند در سراسر جهان دارد. + آی‌بی‌ام دو تاسیسات اصلی ساخت تراشه در اختیار دارد، یکی تاسیساتی در East Fishkill نیویورک و دیگری تاسیسات قدیمی‌تری در Burlington ایالت ورمونت. +   تاسیسات آی‌بی‌ام در East Fishkill نیویورک       آنها در East Fishkill از ویفرهای 300 میلیمتری برای ساخت پردازنده‌های مقیاس 22 نانومتر استفاده می‌کنند. تاسیسات مخصوص ساخت تراشه در ساختمان 323 با زیربنای 58 هزار متر مربع، در سال 1985 تکمیل شد. ساختمان 322 با مساحت 13 هزار مترمربع، ساختمان 320B با مساحت 15 هزار مترمربع، ساختمان 310 با مساحت 25 هزار مترمربع. آی‌بی‌ام به مدت بیش از 50 سال از East Fishkill در تجارت خود استفاده می‌کند. در سال‌های 1980 بیش از 11 هزار نفر در آنجا مشغول به‌ کار بودند. آنها در 1997 اعلام کردند به روشی دست یافته‌اند که از اتصالات مسی برای سیم‌کشی داخلی تراشه‌ها استفاده کنند و اختراع مهمی بود. ارتقاء به 300 میلیمتر در سال 2002 و با هزینه 2.5 میلیارد دلاری صورت گرفت. آنها با هزینه 1.9 میلیارد دلار بار دیگر تاسیساتشان را در سال 2006 گسترش دادند. آی‌بی‌ام در سال 2013 حدود 3600 کارمند را در East Fishkill در استخدام خود داشت. + +   تاسیسات Essex آی‌بی‌ام در Burlington ایالت ورمونت     در Vermont از ویفرهای 200 میلیمتری استفاده می‌شود. آی‌بی‌ام این مکان را در سال 1958 برای ایجاد تاسیسات برگزید. امروزه 4000 نفر در آنجا مشغول هستند، فعالیت‌های آی‌بی‌ام در Essex ء1 میلیارد دلار برای اقتصاد ایالت منفعت در پی دارد. + + ظاهرا فاکتورهای متعددی نقش آفرین بوده‌اند که از جمله می‌توان به دیگر سود‌آور نبودن تولید تراشه برای آی‌بی‌ام، از دست دادن مشتریان و.. اشاره کرد. + و اینک مالک اماراتی گلوبال‌فاندریز می‌تواند در ازای دسترسی به مالکیت معنوی، برای 10 سال ارائه دهنده انحصاری تراشه‌های پردازنده سرور آی‌بی‌ام باشد. +

  به گفته یکی از مقامات اوربیتال‌ساینس، علت حادثه احتمالا تحت تاثیر - یا مستقیما به دلیل - اشکال در توربوپمپ یکی از دو موتور AJ26 طبقه اصلی راکت بوده است، اما اطمینان از درستی این یافته به بررسی‌های بیشتری نیاز دارد. پیشران‌های AJ26 مورد استفاده اوربیتال، در اصل، آمریکایی‌-شده موتورهای NK-33 هستند که در سال‌های 1970 برای پروژه راکت عظیم N1 شوروی سابق و توسط دفتر طراحی Kuznetsov ساخته شدند. آئروجت‌راکتداین در سال‌های 1990 تعداد 43 موتور را برای استفاده در راکت‌های آمریکایی از روسیه وارد کرد و سپس ارتقاهایی چون قابلیت تغییر زاویه رانش، سیم‌کشی‌ها و اتصالات الکتریکی جدید، ابزارها و شیر‌های عملگر‌ الکترومکانیکی به آنها افزود. به نظر می‌رسد این موتورها با مشکلاتی ناشی از بالا رفتن سن، استرس، خوردگی و ترک‌خوردگی دست به گریبان هستند. آزمایش یکی از آنها در تاسیسات آزمون Stennis ناسا در ماه مه سال جاری به انفجار منتهی شد و خسارات متعددی به موتور و ایستگاه آزمون وارد کرد. موتور مزبور قرار بود در یکی از پرتاب‌های آینده راکت آنتارس استفاده شود.     به نظر می‌رسد اوربیتال احتمالا استفاده از AJ26 را کنار می‌گذارد. آنها حتی قبل از حادثه 28 اکتبر صحبت‌هایی راجع به سیستم پیشرانش جدید برای سال 2017 مطرح کرده بودند اما اینک قصد دارند برنامه را تسریع کرده و پروازها با موتور جدید را در سال 2016 آغاز کنند. نام موتور جدید اعلام نشده است اما یک گزینه احتمالی، استفاده از پیشران‌های RD-193 ساخت NPO Energomash روسیه است. در صورت استفاده از یک جفت پیشران RD-193 در طبقه اصلی راکت آنتارس، این راکت قادر خواهد بود حتی محموله‌های سنگینتری به فضا منتقل کند. همچنین اوربیتال در راستای تعهد خود در قرارداد حمل و نقل تجاری محموله (CRS)، در نظر دارد در زمان زمین‌گیری آنتارس تا قبل از تعویض موتور، یک یا دو فضاپیمای باری سیگنس را توسط راکت‌های غیر آنتارس به ایستگاه فضایی ارسال کند. آنها بدین‌منظور در حال انجام مذاکراتی با سه شرکت پرتاب محموله، دو شرکت آمریکایی و یکی اروپایی، برای حداقل یک پرتاب در سال 2015 هستند. قرارداد اوربیتال و ناسا برای 8 ماموریت پرتاب و انتقال 20 تُن محموله به ایستگاه فضایی است. اوربیتال امیدوار است با آماده شدن راکت جدید و قابلیت محموله بالاتر، همان میزان محموله را در پرتاب‌های آتی جبران کرده و قرارداد خود را در 7 ماموریت تکمیل کند. منبع: http://spaceflightnow.com/2014/11/05/engine-turbopump-eyed-in-antares-launch-failure/

دانلود (حجم: 12.17 مگابایت) http://trainbit.com/files/4491071884/F-35C_CompletesFirst_ArrestedLanding_AircraftCarrier-01_1001.mp4   اسکرین‌شات [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/F-35C_CompletesFirst_ArrestedLanding_AircraftCarrier-01_05.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/F-35C_CompletesFirst_ArrestedLanding_AircraftCarrier-01_04.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/F-35C_CompletesFirst_ArrestedLanding_AircraftCarrier-01_03.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/F-35C_CompletesFirst_ArrestedLanding_AircraftCarrier-01_02.jpg][/url]     دانلود (حجم: 14.4 مگابایت) http://trainbit.com/files/1491071884/F-35C_CompletesFirst_ArrestedLanding_AircraftCarrier-02_1001.mp4   اسکرین‌شات [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/F-35C_CompletesFirst_ArrestedLanding_AircraftCarrier-02_05.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/F-35C_CompletesFirst_ArrestedLanding_AircraftCarrier-02_04.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/F-35C_CompletesFirst_ArrestedLanding_AircraftCarrier-02_03.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/F-35C_CompletesFirst_ArrestedLanding_AircraftCarrier-02_02.jpg][/url]     دانلود (حجم: 35.5 مگابایت) http://trainbit.com/files/5491071884/F-35C_CompletesFirst_ArrestedLanding_AircraftCarrier-03_1001.mp4   اسکرین‌شات [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/F-35C_CompletesFirst_ArrestedLanding_AircraftCarrier-03_05.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/F-35C_CompletesFirst_ArrestedLanding_AircraftCarrier-03_04.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/F-35C_CompletesFirst_ArrestedLanding_AircraftCarrier-03_03.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/F-35C_CompletesFirst_ArrestedLanding_AircraftCarrier-03_02.jpg][/url]

  [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/141028-N-ZN152-022.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/140507-n-zz999-110.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/fff35c.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/2014_best_05_14j00052_60_o_1267828237_6234.jpg][/url]   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/141103-N-AZ866-050.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/1957810_10153101736242481_7819040089633429735_o.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/10733428_10153101736847481_8548403060997949726_o.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/1658233_10153101736747481_2248387017367944258_o.jpg][/url]   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/F35c4exJDAM2k.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/1031627409.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/141103-N-TR165-084.JPG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/141103-N-AZ866-052.JPG][/url]   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/141103_F-35C-FINAL-DRAFT.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/F-35_cockpit_simulator_4.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/140521-f-sg137-060.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/hrnews-video-f-35c-aircraft-lands-a-20141028.jpg][/url]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][b]برج جایگزین برج‌های دوقلوی نیویورک[/b][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]فرایند ساخت و ساز آخرین طبقه این برج در ماه مه 2013 به پایان رسید و در حال حاضر در حال تجهیز داخلی طبقات آن هستند. انتظار می‌رود این مجتمع در پاییز 2013 افتتاح شود.[/font][/size] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/Feb_2013_One_World_Trade_Center.jpg[/img][/font][/size][/center] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][size=2][url="http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Feb_2013_One_World_Trade_Center.jpg"]http://commons.wikim...rade_Center.jpg[/url][/size][/font][/size][/center] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/url6748.jpg[/img][/font][/size][/center] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]ظاهرا شامل چندین برج هست و در نهایت به صورت زیر خواهد بود:[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/cn_image_2_size_world-trade-center-03-h670x773.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_cn_image_2_size_world-trade-center-03-h670x773.jpg[/img][/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/cn_image_size_world-trade-center-01-h670.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_cn_image_size_world-trade-center-01-h670.jpg[/img][/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://www.architecturaldigest.com/architecture/2012-09/one-world-trade-center-new-york-david-childs-article"]http://www.architect...-childs-article[/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]تصاویر بیشتری از روند ساخت و ساز در لینک زیر:[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://en.wikipedia.org/wiki/Construction_of_One_World_Trade_Center"]http://en.wikipedia....ld_Trade_Center[/url][/font][/size]

به گفته رئیس ایسرو، فعالیت‌های پیش از پرتاب برای پرواز زیرمدار آزمایشی مارک-III، با امید پرتاب در نیمه اول دسامبر شروع شده است و در همین راستا طبقات راکت در سایت پرتاب Sriharikota متصل شده‌اند و وارسی‌های الکتریکی نیز در حال انجام است. در این پرتاب، ماژول خدمه آزمایشی 3.65 تُنی هند به عنوان بخشی از برنامه هنوز تایید نشده پرواز سرنشین‌دار فضایی هند نیز حضور دارد. هدف این آزمون، سنجش نحوه رفتار وسیله در حین ورود مجدد به جو از حیث شرایط حرارتی اطراف آن و حفاظت حرارتی است. انتظار است پس از پرتاب، جدایش، ورود به جو و گشوده شدن چتر فرود، ماژول آزمایشی در خلیج بنگال در 450 کیلومتری آندامان در داخل آب فرود آید. سپس آن را با استفاده از بالگرد منتقل خواهند کرد. یک آزمون چتر فرود به تازگی انجام شده و آزمون دیگری هم تا پایان ماه انجام خواهد شد. انتظار است یکپارچه‌سازی ماژول با راکت و آزمون‌های مربوطه نیز تا همان زمان انجام شده باشد.   به گفته رادهاکریشنان، موتور کرایوژنیک مورد نیاز برای طبقه فوقانی راکت‌های مارک-III در حال توسعه است و برخلاف موتوری که در پرتاب GSLV استفاده شد و از نوع staged combustion cycle بود، این موتور از نوع gas generator cycle است و این امکان را فراهم می‌آورد که قطعات به طور جداگانه قابل آزمایش باشند؛ در حالی که در نمونه قبلی، کل طبقه باید به صورت تکمیل‌شده مورد آزمون واقع می‌شد. تراست نمونه جدید 20 تُن است. (در مقایسه با 7.5 تُن قبلی) به گفته وی اولین تست گرم زمینی موتور مربوطه برای پنج تا شش هفته آتی در برنامه قرار دارد.   پس از انجام پرواز آزمایشی، اولین پرواز توسعه‌ای تحت عنوان GSLV Mk-III D1 برای 2 سال بعد خواهد بود، این پرواز که از طبقه فوقانی کرایوژنیک عملیاتی استفاده می‌کند، یک ماهواره ارتباطی 3.5 یا 4 تُنی را در تاریخی بین 2016 تا 2017 به فضا خواهد برد. پرواز توسعه‌ای دوم (GSLV Mk-III D2) پس از یک‌سال و برای زمانی بین 2017 تا 2018 طراحی شده است. به نقل از فلایت‌گلوبال‌ در ژوئن 2014، هزینه برنامه توسعه مارک-III، ابتدا 400 میلیون دلار بود، و بعدا به 477 میلیون دلار افزایش پیدا کرد. http://www.thehindu.com/sci-tech/gslv-markiii-set-for-partial-test-flight/article6555732.ece http://www.dnaindia.com/scitech/report-gslv-mk-iii-expected-to-be-launched-in-first-half-of-december-2030711 http://www.flightglobal.com/news/articles/analysis-india-powering-ahead-with-heavy-lift-launcher-399967/   تصویر منتسب به نمونه تونل باد راکت   تصویر منتسب به به ماژول خدمه آزمایشی

http://www.nasa.gov/press/2014/october/nasa-s-orion-spacecraft-complete-media-invited-to-learn-more-about-its-first/

NTSB: مکانیزم Feather زودتر از موعد مقرر گشوده شده بود.   طبق گفته‌های کریستوفر هارت، جانشین مدیر بورد ملی ایمنی حمل و نقل - NTSB، که در کنفرانس خبری روز یکشنبه در موهاوی سخن می‌گفت، تحقیقات اولیه نشان از آن دارد که موتور به صورت دست نخورده در محل سقوط یافت شده و نشانه‌ای از انفجار داخلی در آن دیده نمی‌شود. در عوض بررسی ویدئوی کاکپیت نشان می‌دهد کمک‌خلبان (که در پرواز کشته شد) یکی از دو اهرم مخصوص گشودن سیستم Feather را 9 ثانیه پس از آغاز سوزش موتور و زمانی که سرعت وسیله در 1 ماخ بود، حرکت داده است. سیستم برای گشوده شدن در 1.4 ماخ، زمانی که وسیله در وضعیت ایمن‌تری قرار دارد، طراحی شده است. فشار هوایی باعث پاره شدن بوم دُم شد و SpaceShipTwo دو ثانیه بعد از هم پاشید. اینکه چرا بوم‌های دم وسیله حرکت داده شدند جای سوال است. خلبان‌ها باید دو اهرم را برای گشوده‌شدن سیستم حرکت دهند در حالی که بررسی ویدئو نشان می‌دهد اهرم دیگر هرگز حرکت داده نشد.   به گفته هارت هنوز ماه‌ها تحقیقات برای تعیین علت ریشه‌ای حادثه نیاز است. مواردی چون آموزش‌های خلبانان، رویه‌های ایمنی و دیگر مسائل تحت بررسی قرار خواهند گرفت. انتظار است تکمیل تحقیقات یک سال به طول انجامد. NTSB کنفرانس مطبوعاتی دیگری در روز دوشنبه برگزار خواهد کرد. http://www.parabolicarc.com/2014/11/02/ntsb-spaceshiptwo-feather-mechanism-deployed-prematurely/     Peter Siebold و Michael Alsbury خلبانان آزمایشی Scaled Composites که در پرواز روز جمعه حضور داشتند. Alsbury به عنوان کمک-خلبان کشته شد. Siebold نجات پیدا کرد، وی مدیر عملیات‌های پروازی Scaled هم هست. http://www.space.com/27633-virgin-galactic-crash-pilots-named.html

    فاز دوم برنامه اکتشاف ماه چین هنوز تمام نشده است و تا قبل از آغاز ماموریت بازگرداندن محموله در سال 2017 میلادی (و ماموریت دومی برای 2020) چین، نشاندن دومین سطح‌نشین و سطح‌نورد خود بر سطح ماه را در سال 2015 در برنامه‌ دارد تا بدین‌ترتیب فناوری‌های بیشتری که برای ماموریت بازگرداندن محموله نیاز است، مورد آزمون قرار دهد. این ماموریت Chang'e 4 نام خواهد داشت. http://www.spaceflight101.com/change-5-test-mission-updates.html

به نقل از بی‌بی‌سی، ریچارد برانسون رئیس و بنیان گذار گروه شرکت‌های ویرجین خبر از ادامه سرمایه‌گذاری خود در گردشگری فضایی علی‌رغم حادثه اخیر داد. بورد ملی ایمنی حمل و نقل آمریکا (NTSB) در زمینه این حادثه تحقیق می‌کند. لازم به ذکر است این اولین کشته در توسعه وسیله SS2 محسوب نمی‌شود، در سال 2007 در اثر انفجار در طی یک آزمون جریان اکسید‌کننده، سه مهندس کشته و سه نفر دیگر زخمی شدند. http://www.bbc.com/news/world-us-canada-29861486 http://www.ntsb.gov/news/2014/141031b.html http://en.wikipedia.org/wiki/SpaceShipTwo#2007_test_explosion            

کپسول با موفقیت فرود آمد.   کپسول فضایی آزمایشی، که شبکه‌های اجتماعی محلی آن را Xiaofei (به معنی پرنده کوچک) نامیدند، در قالب مقدمه‌ای برای فاز سوم برنامه اکتشاف ماه چین با موفقیت در Siziwang Banner مغولستان داخلی فرود آمد. + لحظات برجسته ماموریت فرود (زمان‌ها به وقت گرینویچ) : 21:53 - کپسول در فاصله 5000 کیلومتری زمین از فضاپیمای مادر جدا شد. 21:56 - فضاپیمای مادر با انجام مانور توسط آتش سیستم پیشرانش خود از کپسول دور شد و به مدار بازگشت. 22:10 - کپسول وارد ارتفاع ورود به جو شد. 22:12 - همزمان با شیرجه کپسول به داخل جو در ارتفاع 120 کیلومتری، کپسول وارد اولین black-out خود شد. (عدم دسترسی به سیگنال منظور است) 22:15 - کپسول از اولین black-out خارج شد. 22:22 - کپسول وارد دومین black-out خود شد. 22:26 - کپسول از دومین black-out خارج شد. 22:32 - چتر فرود در ارتفاع 10 کیلومتری گشوده شد. 22:42 - فرود بر روی سطح زمین. + این ماموریت در واقع اولین کپسولی بود که پس از 38 سال از طرف ماه به زمین بازگشت. آخرین ماموریت موفق، ماموریت بازگرداندن محموله Luna-24 شوروی سابق بود که در سال 1976 انجام شد و 170 گرم نمونه از سطح ماه به زمین بازگرداند، مسیری که اینک چین در ابتدای آن قرار دارد. همچنین از حیث شباهت پروفایل ماموریت می‌توان به آخرین از این نوع یعنی Zond-8 شوروی سابق اشاره کرد که 44 سال پیش انجام شده بود. چینی‌ها اینک با تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده می‌توانند راجع به ورود به فاز بعدی برنامه برای دستیابی به هدف اصلی آن، یعنی بازگرداندن نمونه از سطح ماه، تصمیم‌گیری کنند.      

سانحه جدی در پرواز هواپیمای راکتی SpaceShipTwo / کشته شدن خلبان   ظاهرا جدیدترین آزمایش وسیله SpaceShipTwo ویرجین‌گالاکتیک با اشکال اساسی مواجه شد. یک خلبان کشته و دیگری بشدت زخمی شد. عملیات روز جمعه، 55-اُمین پرواز و 35-اُمین پرواز آزاد وسیله بود. چهارمین باری بود که موتور راکتی هایبرید آن در طول یک پرواز روشن می‌شد و اولین بار بود که موتور آن به جای سوخت پایه رزین از سوخت پایه پلاستیک استفاده می‌کرد. هواپیمای مادر پس از تاخیری سه ساعته به دلیل شرایط آب و هوایی، در 16:19 به وقت گرینویچ از باند پایگاه هوایی و فضایی موهاوی کالیفرنیا برخاسته بود. به گفته شاهدان پس از رهایش SpaceShipTwo از هواپیمای مادر، موتور راکتی آن دچار یک آنومالی جدی شد و هواپیما در هوا منفجر شد. آنها همچنین یک چتر نجات در هوا مشاهده کردند. هواپیمای مادر (WhiteKnightTwo) به سلامت فرود آمد. http://spaceflightnow.com/2014/10/31/virgin-galactics-spaceshiptwo-suffers-anomaly-during-test-flight/    

NASA/Surrey Skip Re-Entry   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/8206156_orig.jpg][/url] اگر همه چیز خوب پیش برود انتظار است فرود کپسول در زمانی بین 22:19 تا 22:49 به وقت گرینویچ 31 اکتبر (01:49 تا 02:19 به وقت تهران 10 آبان) واقع شود. NOTAM اعلام شده توسط چین، دو ناحیه، یکی به ابعاد 115 در 190 کیلومتر در نزدیکی Huofutan در مغولستان داخلی (نزدیک به جایی که فضاپیماهای شنجو فرود آمدند) و دیگری ناحیه بسیار بزرگ به طول 2900 کیلومتر از غرب چین تا مرز مغولستان را شامل می‌شود. اولی احتمالا ناحیه اصلی فرود است و دومی در صورتی که شرایط غیر عادی در فرود پیش بیاید. http://www.spaceflight101.com/change-5-test-mission-updates.html

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#0000CD]دانشمندان دانشگاه بريستول مدعي شده‌اند كه تراشه‌هاي سيليكوني كه از ويژگي هاي منحصربفرد فيزيك كوانتومي استفاده مي‌كنند در چند سال آينده به يكي از بخشهاي رايج در لپ‌تاپها و تلفن‌هاي هوشمند تبديل خواهند شد.[/color] به گزارش سرويس فناوري خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، فناوري جديد اين محققان قرار است با استفاده از مدارهايي كه بجاي برق با نور كار مي‌كنند، علوم محاسباتي را متحول كند. آنها براي اولين بار يك شيوه كاربردي بسيار عجيب براي جمع‌آوري تعاملات زيراتمي را ارائه خواهند داد. نتيجه اين فناوري مي‌تواند شامل موتورهاي جست‌وجوي بسيار سريع، سيستم‌هاي رمزگشاي غير قابل هك و رايانه‌هايي باشد كه از قدرت بسيار بيشتري از دستگاه‌هاي امروزي برخوردار خواهند بود. دستگاهاي ارتباطي فوق ايمن كه قرار است تا سه سال آينده وارد بازار شود، مي‌تواند بطور موثري به سرقت‌هاي هويتي و هك كردن اطلاعات پايان بخشد. در دهه آينده نيز رايانه‌هاي كوانتومي مي‌توانند همتايان مرسوم خود را كنار بزنند. همچنين تا سال 2025 ممكن است مدارهاي كوانتومي در همه دستگاه‌ها وجود داشته و در طراحي داروهاي جديد و مواد هوشمند، پيش‌بيني هواشناسي با دقت بالا و ايمن نگهداشتن حسابهاي بانكي و اطلاعات حساس كمك خواهند كرد. يك رايانه معمولي بر دروازه‌هاي منطقي و در اصل سوئيچهايي تكيه دارد كه يا خاموش بوده و يا روشن است و داده‌ها را به شكل بيتهايي رمزگذاري مي‌كند كه با صفر و يك به نمايش درمي‌آيند. اما سوئيچهاي يك رايانه كوانتومي مي‌توانند روشن يا خاموش يا بطور همزمان در هر دو حالت باشند. يك كيوبيت مي‌تواند به شكل صفر، يك و يا ابروضعيتي از هر دو حالت در يك زمان باشد. كيوبيتهاي متعدد مي‌توانند در بين اين حالتها به تعداد زياد وجود داشته باشند. اين امر در پي تاثيرات كوانتومي ممكن شده كه تنها در سطح زيراتمي ديده شده‌اند. ذراتي مانند فوتونها مي‌توانند همزمان در دو جا حضور داشته يا درهم تنيده‌باشند بطوري كه بر يكديگر فارغ از فاصله ميان آنها تاثير بگذارند. اينشتين اين درهم‌تنيدگي را بقدر غيرقابل درك يافته بود. محققان بريستول موفق به شناسايي شيوه‌اي براي ساخت مدارهاي كوانتومي انتقال دهنده فوتون از سيليكون شده‌اند كه به عنوان يك ماده كم هزينه در تمام تراشه‌هاي رايانه‌اي جهان مورد استفاده است. اين امر مي‌تواند توليد انبوه تراشه‌هاي كوانتومي را كه قابل استفاده در كنار اجزاي ريزالكترونيكي هستند، ممكن سازد. به گفته اين دانشمندان، هزينه بيشتر توليد تلفن همراهي كه از يك يا دو مدار كوانتومي برخوردار باشد بسيار كوچك خواهد بود. آنها تاكنون همكاري‌هاي اميدبخشي را با شركت‌هاي نوكيا و توشيبا آغاز كرده‌اند. اين تيم در يك جشنواره علمي انگليسي مدارهاي كوانتومي خود را به نمايش خواهند گذاشت كه در دانشگاه آبردين افتتاح شده است. از مزيت‌هاي اصلي محاسبات كوانتومي مي‌توان به امكان ساخت سيستم‌هاي كدگذاري جديدي اشاره كرد كه ذاتا قابل شكستن نيستند.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#FF8C00]۱۵ شهریور ۱۳۹۱[/color][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]منبع: [url="http://isna.ir/fa/news/91061508707/%D9%BE%D8%A7%D9%8A%D8%A7%D9%86-%D8%B3%D8%B1%D9%82%D8%AA-%D8%A7%D8%B7%D9%84%D8%A7%D8%B9%D8%A7%D8%AA-%D8%AD%D8%B3%D8%A7%D8%B3-%D8%AA%D8%A7-%D8%B3%D9%87-%D8%B3%D8%A7%D9%84-%D8%A2%D9%8A%D9%86%D8%AF%D9%87"]ايسنا[/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][hr][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]http://www.bristol.ac.uk/news/2012/8755.html[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]http://phys.org/news/2012-09-silicon-chip-enables-mass-manufacture-quantum.html[/font][/size] [size=2][i]لطفا به رايانه و اينترنت منتقل شود. متشكرم.[/i][/size]

خوب! به نظرم برای کمی آشنایی جزئی‌تر راجع به کلیت موضوع (چی گفتم! big_grin) تماشای ویدئوهای زیر مفید باشه. سه ویدئو اول شامل ارائه توسط توسط Vadim Makarov (ءResearch Assistant Professor در Institute for Quantum Computing - IQC دانشگاه واترلو کانادا) راجع به Quantum cryptography و Quantum hacking؛ و آخری راجع به رایانه‌های کوانتومی توسط Austin Fowler، یک محقق از UCSB، همگی ارائه شده در سال 2014 میلادی.     Introduction to quantum cryptography توسط Vadim Makarov :   دانلود (حجم: 698.38 مگابایت) http://trainbit.com/files/6907071884/Introductionto_quantumcryptography_-_VadimMakarov_1001.mp4   اسکرین‌شات       Quantum hacking - بخش اول - توسط Vadim Makarov :   دانلود (حجم: 564.3 مگابایت) http://trainbit.com/files/7907071884/Quantumhacking_-_VadimMakarov_part1_1001.mp4   اسکرین‌شات       Quantum hacking - بخش دوم - توسط Vadim Makarov :   دانلود (حجم: 432.32 مگابایت) http://trainbit.com/files/0607071884/Quantumhacking_-_VadimMakarov_part2_1001.mp4   اسکرین‌شات       Why and how should we build a quantum computer توسط Austin Fowler :   دانلود (حجم: 627.57 مگابایت) http://trainbit.com/files/8907071884/AustinFowler_-_Whyandhow_shouldwebuild_quantumcomputer_1001.mp4   اسکرین‌شات       ویدئوهای بسیار بیشتری در کانال IQC می‌توانید بیابید: http://www.youtube.com/channel/UCjbU8YFYBZAHAIVxY-OBaAQ

GPS IIF-6 GPS 2F-6 جایگزین ماهواره GPS 2A-23 که در طرح D، اسلات 4، منظومه قرار دارد و در اکتبر 1993 توسط یک راکت Delta 223 به فضا پرتاب شده بود، می‌گردد. این ششمین ماهواره از سری ماهواره‌های بلوک 2 اِف، ساخت بوئینگ، سیستم موقعیت یابی جهانی جی‌پی‌اس بود. پرتاب تمامی این ماهواره‌ها تا اواسط 2016 میلادی به پایان می‌رسد و به مدت 15 سال ستون فقرات سیستم را تشکیل می‌دهند. این دومین پرتاب یک ماهواره GPS توسط راکت دلتا-4 در سال جاری میلادی بود، اولین آن‌‌ در ماه فوریه انجام شد. دو پرتاب ماهواره‌های GPS دیگر هم در اواخر ماه‌های جولای و اکتبر، اینبار توسط اطلس-5 برنامه‌ریزی شده است. منظومه فعلی ماهواره‌های جی‌پی‌اس از هفت ماهواره GPS 2A،ء12 ماهواره GPS 2R،ء7 ماهواره 2R-M،ءو چهار GPS 2F تشکیل شده است. تست‌های ویژگی‌های ناوبری ماهواره‌ای که در فوریه پرتاب شد، تا پایان ماه جاری به اتمام می‌رسد و آن ماهواره به عنوان 31-اُمین عضو منظومه وارد عملیات خواهد شد. موتورهای راکت دلتا-4ء(4,2)ء+M حامل ششمین ماهواره 245 میلیون دلاری جی‌پی‌اس-2اِف راس ساعت 00:03 به وقت گرینویچ 17 مه 2014 میلادی (04:33 به وقت تهران، 27 اردیبهشت 1393 هجری شمسی) از پایگاه کیپ‌کاناورال آتش گشودند و طی سه ساعت و 15 دقیقه بعد، ماهواره با موفقیت در مدار مورد نظر تزریق شد. http://www.spaceflightnow.com/delta/d366/#.U3bdRigsAo4 http://www.spaceflightnow.com/delta/d366/itl/ http://www.spaceflightnow.com/delta/d366/mst/ http://www.spaceflightnow.com/delta/d366/payload/ تاپیک‌های مرتبط: پنجمین ماهواره موقعیت‌یابی GPS-IIF به فضا پرتاب شد / اسفند 1392 چهارمین ماهواره GPS از نوع IIF به فضا پرتاب شد / بهار 1392 ايالات متحده آمريكا ماهواره GPS از نوع IIF-3 به فضا پرتاب كرد / مهر 1391

GPS IIF-8   پنجاهمین پرتاب از میان 49 پرتاب کاملا موفق یک راکت اطلس-5 از سال 2002 میلادی به اینطرف (یک شکست جزئی در سال 2007) با طبقه مرکزی نیروگرفته از موتورهای روسی RD-180، چهارمین ماهواره موقعیت‌یابی نیروی هوایی آمریکا پرتاب شده در سال 2014 را با موفقیت به مدار MEO منتقل کرد. + GPS IIF-8 به شماره SVN69 راهی صفحه-E، اسلات- 1، سیستم موقعیت‌یابی جهانی آمریکا شد تا جایگزین GPS IIR-4 به شماره SVN51 شود که در مه 2000 میلادی پرتاب شده بود. بدین‌ترتیب GPS IIA-19 به شماره SVN38 که در نوامبر 1997 پرتاب شده بود می‌تواند بازنشسته شود تا فقط چهار ماهواره از نسل بلوک-II/IIA ماهواره‌ها که در سال‌های 1990 پرتاب شده بودند، فعال باقی بمانند. زمان صفر پرتاب راس ساعت 17:21 به وقت گرینویچ 29 اکتبر 2014 میلادی (20:51 به وقت تهران 7 آبان 1393 هجری‌شمسی) از مجتمع شماره 41 کیپ‌کاناورال فلوریدا واقع شد. ماهواره پس از پروازی سه ساعت و نیمی از طبقه فوقانی سنتار جدا شد. پرتاب بعدی یک راکت اطلس-5 برای ماه دسامبر برنامه‌ریزی شده که برای اولین‌بار از طبقه فوقانی سنتار مجهز به موتور جدید RL10C-1 استفاده خواهد شد. + http://www.spaceflight101.com/gps-iif-8-atlas-v-launch-updates.html http://spaceflightnow.com/2014/10/30/rocket-cameras-dazzle-on-50th-atlas-5-rocket-launch/           [hr] ویدئو پرتاب   دانلود (حجم: 39.74 مگابایت) http://trainbit.com/files/2648071884/AtlasVLaunch_GPSIIF-8_1001.mp4   اسکرین‌شات     اولین‌ پرتاب یک راکت اطلس-5 در سال 2002   دانلود (حجم: 12.13 مگابایت) http://trainbit.com/files/5648071884/AtlasV401_firstlaunch_1001.mp4   اسکرین‌شات

بررسی‌های اولیه تاسیسات پرواز والپس ناسا در ویرجینیا نشان از شکسته شدن برخی درب‌ها و پنجره‌های ساختمان‌های پشتیبانی نزدیک سکو دارد. یک پرتابگر راکت‌های کاوشی (sounding rocket) و ساختمان‌های نزدیک پَد متحمل بیشترین خسارت شده‌اند. همچنین بررسی Pad-0A نشان می‌دهد که TEL و میله‌های برق‌گیر صدمه دیده‌اند. http://www.nasa.gov/press/2014/october/nasa-s-wallops-flight-facility-completes-initial-assessment-after-orbital-launch/        

Antares / Cygnus Orb-3   قبل از اینکه به این ماموریت بپردازیم، یک تاریخچه عرض کنم: اگر دوستان به خاطر داشته باشند اولین پرتاب راکت آنتارس کمپانی اوربیتال‌ساینس در آوریل 2013 واقع شد که آن را در سایت پوشش دادیم - تاپیکش اینجا - پس از آن بود که اوربیتال پرتاب فضاپیماهای باری سیگنس تحت قرارداد خدمات حمل و نقل تجاری بار به ایستگاه فضایی برای ناسا برای پرتاب 8 فضاپیمای روباتیک یک‌بارمصرف سیگنس را آغاز کرد، اولین محموله با پرتاب موفق در 18 سپتامبر همان سال راهی ایستگاه شد و حدود 10 روز بعد توسط ISS دریافت شد. (آن هم داخل سایت پوشش داده شد - تاپیکش اینجا -) دو ماموریت موفق دیگر هم پس از آن واقع شد و محموله‌های مختلفی به ایستگاه حمل شد، به ترتیب در ژانویه و جولای 2014 توسط نسخه 120 راکت آنتارس انجام شد.  پس از سقوط کپسول باری روسی Progress M-12M در اوت 2011، شکست پرتاب حاضر به عنوان دومین شکست پرتاب یک ماموریت بی‌سرنشین در میان 78 ماموریت روباتیک انجام شده در تاریخ ISS محسوب می‌شود +     سومین ماموریت پرتاب فضاپیمای باری سیگنس ابتدا برای 22:45 به وقت گرینویچ 27 اکتبر 2014 میلادی (02:15 به وقت تهران 5 آبان 1393 هجری‌شمسی) برنامه‌ریزی شده بود اما به دلیل نزدیک شدن بیش از حد یک قایق به محدوده پرتاب و نگرانی‌های ایمنی متعاقب آن، زمان پرتاب تغییر کرد و برای 22:22 به وقت گرینویچ 28 اکتبر 2014 میلادی (01:52 به وقت تهران 7 آبان 1393 هجری‌شمسی) تنظیم شد. راکت مورد استفاده در این ماموریت از نوع آنتارس-130 بود که به همانند نسخه‌های قبلی از طبقه اول مشترک ساخت Yuzhnoye SDO اوکراین (طراح راکت‌های زنیت)، نیرو گرفته توسط دو موتور AJ-26 آئروجت-راکتداین (نسخه تغییریافته موتورهای NK-33 وارداتی از روسیه) و طبقه فوقانی جدید Castor 30XL ساخت ATK بهره می‌بُرد. طول کلی راکت 42.5 متر، قطر آن 3.9 متر و جرم لحظه پرتاب 296 متریک-تُن بود. طبقه اول به طول 27.6 متر، حاوی 117260 کیلوگرم اکسیژن مایع و 67740 کیلوگرم سوخت RP-1 و جرم کلی 260700 کیلوگرم. طبقه فوقانی جدید Castor 30XL به طول 5.99 متر و جرم 26300 کیلوگرم، سوخت جامد بیشتری نسبت به نمونه‌های Castor 30B استفده شده در نسخه‌های قبلی راکت آنتارس حمل می‌کرد.   Castor 30XL   برای ماموریت Orb-3، شمارش معکوس تا قبل از لحظه صفر برای پرتاب از پایگاه فضایی منطقه میانه اقیانوس اطلس (MARS) بخشی از تاسیسات پرتاب والپس (Wallops) ویرجینیا، به صورت روان و بدون مشکل پیش رفت. موتورهای AJ-26 در لحظه مقرر با تراست 332400 کیلوگرم-نیرو آتش گشودند و پرواز خود را با نرخ عملکرد اولیه طراحی‌شده 108% آغاز کردند. این موضوع توسط کامنتیتور ماموریت تایبد شد و ثانیه‌هایی بعد، یک عملکرد مخرب در انتهای راکت مشاهده شد و وسیله شروع به سقوط کرد. سپس عبارت "موتور اصلی خاموش" شنیده شد که احتمالا به دلیل همان عملکرد مخرب بوده است. با سقوط راکت بر روی سکوی Pad-0A و سوختن 240 تن سوخت و اکسید کننده، طبقه فوقانی سوخت جامد کاستر نیز آتش گرفت و برای چند دقیقه با شعله درخشان قابل تشخیص سوخت. در این حادثه کسی آسیب ندید. هیچ نشانه‌ای از فعال شدن سیستم خاتمه پرواز راکت (FTS) پس از سقط تراست در اوایل پرواز دیده نشد. با این حال افسر ایمنی رنج، دستور FTS را پس از 20 ثانیه از آغاز پرواز صادر کرده بود که راکت تا قبل از آن به سکو برخورد کرده بود.   هر چند تحقیقات آغاز شده و هنوز برای دانستن علت حادثه زود است، اما با توجه به اشکالی که در ماه مه سال جاری در یکی از آزمایشات تست گرم پیش از پرتاب یک موتور AJ-26 پیش آمد و منجر به شکست مخرب موتور در هنگام آزمون شد و درنتیجه آئروجت-راکتداین آزمون‌های اضافی غیر مخرب را در دستور کار قرار داد، این احتمال تقویت می‌شود که شاید اشکال مربوط به موتورهای AJ-26 بوده باشد.     فضاپیمای سیگنس در حالی در این حادثه نابود شد، حامل 2215 کیلوگرم محموله برای انتقال به ایستگاه فضایی بود. 727 کیلوگرم محموله علمی (569 کیلوگرم از طرف آمریکا - 158 کیلوگرم بین‌المللی)، 748 کیلوگرم ملزومات خدمه (124 کیلوگرم تجهیزات، 617 کیلوگرم مواد غذایی، 7 کیلوگرم کتابچه‌های دستورالعمل)، 637 کیلوگرم وسایل سخت‌افزاری (607 کیلوگرم از طرف آمریکا - 30 کیلوگرم جاکسا)، 66 کیلوگرم تجهیزات EVA و 37 کیلوگرم تجهیزات کامپیوتری. از جمله تجهیزات محموله می‌توان به این موارد اشاره کرد: Meteorء(Meteor Composition Determination) : اولین وسیله در نوع خود برای تحلیل بر شهاب‌سنگ هایی که وارد جو زمین می‌شوند و بررسی دقیق ترکیبات آنها از طریق مشاهده اپتیکی آنها.   Pea Shoot Growth in Space : همانطور که از نامش پیداست برای تحقیق راجع به عملکرد رشد ساقه نخود در فضا.   Drain Brainء(train-gauge Plethysmographic Analysis of the CErebral DRainage Experimented) : آزمایشی برای اندازه‌گیری جریان خون در مغز نسبت به قلب در شرایط میکروجاذبه.   REBRء(Re-Entry Breakup Recorder) : وسیله‌ای برای ثبت دما، شتاب، چرخش و دیگر استرس‌های وارد بر فضاپیما در طول فرایند مخرب ورود مجدد به جو آن.   29 ماهواره Flock-1d : اگر به خاطر داشته باشد در تاپیک دیگری به کمپانی planet-labs (مقرش در سانفرانسیسکو) و برنامه آنها برای ایجاد منظومه‌ بزرگی از 100 ماهواره‌ رصد زمینی با رزولوشن 3 تا 5 متر اشاره کردیم - اینجا - آنها 28 ماهواره Flock 1 را در ماموریت Orb-1 به ایستگاه فضایی فرستاند و این ماهواره‌ها با موفقیت در فوریه 2014 در مدار زمین مستقر شدند. پس آز آن 16 ماهواره Flock-1c در ژوئن 2014 توسط راکت روسی دنپر در مدار زمین مستقر شدند. ماموریت Orb-2 اربیتال‌ساینس 28 ماهواره دیگر را هم به مدار زمین بُرد و 28 ماهواره جدید Flock-1c در داخل فضاپیمای سیگنس در پرتاب حاضر قرار داشت. planet-labs پس از حادثه اعلام کرد که این شکست رویکرد آنها برای استقرار تعداد زیادی ماهواره در مدار زمین را تغییر نمی‌دهد.   RACEء(Radiometer Atmospheric CubeSat Experiment) : یک کیوبست 3 واحدی که در واقع یک رادیومتر برای سنجش آب اتمسفری جو زمین برای مقاصد مختلف بود.   Arkyd-3 : یک کیوبست سه واحد متعلق به کمپانی خصوصی Planetary Resources که در زمینه معدنکاری سیارک‌ها تحقیق می‌کند. این ماهوارده در واقع به عنوان یک اثباتگرفناوری برای تلسکوپ اصلی Arkyd-100 آنها که تا قبل از این حادثه قرار بود در سال 2015 پرتاب شود، محسوب می‌شد.   Yankee Clipper : محموله ای از طرف NanoRacks-National Center for Earth and Space Science که شامل محموله‌های آزمایشی از طرف دانش‌آموزان دبیرستانی و دانشجویانی از آمریکا و کانادا می‌شد: 18 آزمایش دانشجویی در زمینه‌های مطالعات میکروگرانشی تشکیل کریستال، جوانه زنی بذر، رشد و نمو، فعالیت های باکتریایی و فن آوری. این آزمایش‌ها از میان 1487 پروپوزال انتخاب شده بودند. جزئیات بیشتری راجع محموله‌ها در اینجا مشاهده می‌کنید.   اثرات کوتاه مدت این شکست پرتاب در عملیات ایستگاه فضایی محدود است و ایستگاه به لحاظ سخت‌افزاری و مواد مصرفی در وضعیت مناسبی قرار دارد. در عین حال فضاپیمای باری روسی پروگرس در ماموریت Progress M-25M آنطور که از قبل برنامه‌ریزی شده بود، ساعاتی پیش در 07:09 امروز به وقت گرینویچ (10:39 به وقت تهران) پایگاه فضایی بایکنور قزاقستان را سوار بر راکت سایوز و حامل 2350 کیلوگرم محموله با موفقیت ترک گفت و اینک در مسیر ایستگاه فضایی قرار دارد. http://www.spaceflight101.com/cygnus-orb-3-mission-updates.html http://en.wikipedia.org/wiki/Cygnus_CRS_Orb-3           [hr] ویدئو پرتاب و انفجار از دید دوربین تلویزیون ناسا:   دانلود (حجم: 23.32 مگابایت) http://trainbit.com/files/1937071884/AntaresExplodes_SecondsAfterLaunch_CRS-3_1001.mp4   اسکرین‌شات     ویدئو پرتاب و انفجار از جایگاه خبرنگاران:   دانلود (حجم: 23.75 مگابایت) http://trainbit.com/files/2937071884/ANTARESEXPLODES_Panic__press_site1001.mp4   اسکرین‌شات

افسر ارشد اطلاعات وزارت دفاع آمریکا، گزارشی تحت عنوان "استراتژی ارتباطات ماهواره‌ای - Satellite Communications Strategy Report" برای کمیته نظارت دفاعی کنگره، در ماه سپتامبر، منتشر کرد. (فایل PDF برای دانلود در ادامه قرار داده شده است) در این گزارش به طور خاص به FSS (خدمات ماهواره‌ای ثابت) پرداخته شده، زیرا آنطور که در داخل گزارش آمده، این نوع خدمات بخش اعظم (72 درصد) پرداختی سالانه خدمات تجاری SATCOM را برای DoD تشکیل می‌دهد و موضوع نوع انعقاد قراردادهای مربوط به آن‌ها نیز مطرح است. به گزارش spacenews.com این مطالعه نشان از آن دارد که خرید پهنای باند از طریق سرویس‌دهنده‌های خدمات ماهواره‌ای تجاری، نزدیک به چهار برابر گرانتر از ماهواره‌های ارتباطات نظامی برای DoD هزینه در بر دارد، و سیستم ارتباطات ماهواره‌ای جهانی پهن‌باند (WGS) نیروی هوایی باید به عنوان یک اولویت اصلی برای آنها باقی بماند، و پنتاگون تنها زمانی که خدمات WGS در دسترس نبود از پهنای باند تجاری استفاده کند. پنتاگون در سال 2013، مبلغ 14200 دلار بر مگاهرتز برای پهنای باند WGS پرداخت کرد در حالی که بهای پهنای‌باند تجاری قابل مقایسه با آن، 56220 دلار بر مگاهرتز در آن سال بوده است. علاوه بر آن، قیمت پهنای باند تجاری از 2010 به این‌طرف با سرعت بیشتری نسبت به WGS رشد کرده است (11.5 درصد در مقایسه با 4.5 درصد) http://www.spacenews.com/article/military-space/42261pentagon-report-says-commercial-bandwidth-is-four-times-more-expensive   لینک دانلود گزارش مربوطه به حجم 14.39 مگابایت: http://trainbit.com/files/7700571884/Satellite_Communications_Strategy_Report.pdf   در ادامه، دو تصویر حاوی نمودارهای بها و میزان پهنای باند استفاده شده و همچنین تفکیک مکانی آن قرار داده شده است:       برای اطلاعات بیشتر راجع به ماهواره‌های سیستم ارتباطات ماهواره‌ای جهانی پهن‌باند WGS، تاپیک زیر را مشاهده کنید: پنجمین ماهواره ارتباطات نظامی WGS ایالات متحده به فضا پرتاب شد