[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][quote]خوب این سوال رو مطرح می کنیم که موشک با سرجنگی شیمیایی چطور ؟ سرجنگی با ژن های مخرب چطور ؟! ....[/quote] گوییم نر است، گویند بدوش... [/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]عزیز من شما که بدترش کردی! حالا شاید بعضی ها یه توجیه نیم‌بندِ ای‌ام‌پی برای سلاح‌های هسته ای بتراشند! فرمایش شما که دیگه رسما کشتار جمعی و ممنوعه هست! هرچند کاراییش هم زیر سواله...[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][quote]چیزی که مسلم است این که ما بمب اتمی نخواهیم ساخت ... حالا باید بررسی کنیم که آیا این موشک ها صرفا جهت استفاده در برنامه فضایی توسعه داده شدن یا اهداف نظامی هم وجود داشته ...[/quote]سهیل جان، سوالت نامفهوم است. اینکه یه زمانی موشک‌های بالستیک مبنای ساخت پرتابگر‌های محموله‌های فضایی قرار گرفتند که نشان از یک قائده کلی ندارد! شما می توانی راکت فضایی بسازی و در عین حال موشک قاره‌پیما نسازی.[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]این موضوع مستقیما در ارتباط با سوال ابتدایی‌تری هست: آینده موشکی با فرض جنگ‌افزار هسته‌ای یا بدون آن؟ [/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]پاسخ این سوال در گمانه‌زنی که انجام می‌دهیم کاملا موثر هست...[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]اگر فقط برای دانستن یا تبدیل تاریخ می خواهی، از این تقویم استفاده کن:[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://www.radcom.ir/fa/products/jalalicalendar"]http://www.radcom.ir.../jalalicalendar[/url][/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]سازمان فضایی هند (ایسرو) از برنامه خود برای انجام پنج ماموریت پرتاب فضایی در سال 2013 خبر داد که یکی از آنها شامل اعزام محموله به سمت مریخ خواهد بود. انتظار می رود چهار پرتاب دیگر در فاصله زمانی بین خرداد تا آذر سال جاری انجام شوند. از جمله این ماموریت ها می توان به پرتاب ماهواره مخابراتی جی-ست توسط راکت سنگین جی‌اس‌ال‌وی مجهز به موتور کرایوژنیک بومی هند اشاره کرد. نخستین ماموریت راکت فضایی پی‌اس‌ال‌وی ماهواره ناوبری هندی آی‌آر‌ان‌اس‌اس-آر1ای را به مدار زمین خواهد رساند. این ماهواره نخستین عضو از خانواده هفت تایی ماهواره های ناوبری هند است که خدمات مکان یابی زمان واقعی را برای کاربران ارائه خواهند کرد. هند قصد دارد پس از انجام آزمایش های مداری ماهواره اول که احتمالا سه ماه به طول خواهد انجامید دومین ماهواره از این خانواده را نیز در مدار زمین تزریق نماید. پرتاب 5 ماهواره دیگر برای یک بازه زمانی 14 ماهه در سال های 2014 تا 2015 برنامه ریزی شده است. در فوریه سال جاری میلادی راکت پی‌اس‌ال‌وی ماهواره هندی-فرانسوی سارال را به همراه شش ماهواره خارجی کوچک‌تر به مدار زمین رساند. [b]هند پرتاب ماهواره‌های جانبی را از سال 1999 با استفاده از راکت پی‌اس‌ال‌وی-سی2 آغاز کرده است. ایسرو در سال 2007 موفق به پرتاب ماهواره ایتالیایی اجایل به عنوان نخستین محموله خارجی درآمدزا توسط پرتابگرهای خود شد. بر اساس گزارش این سازمان، هند تاکنون حدود 59 میلیون دلار از محل پرتاب 35 ماهواره خارجی کسب درآمد کرده است.[/b][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]منبع: ماهنامه صنایع هوافضا - شماره 88 - تیر ماه 92 -صفحه 26[/font][/size] [color=#ee82ee][i][size=1][font=tahoma,geneva,sans-serif]ببخشيد كه ارسال متوالي دادم، تاپيك بالا بيايد.[/font][/size][/i][/color]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]ممنون، اون نرم‌افزار رو یه جایی نوشته بود که ممکنه مشکل ایجاد کنه. به جاش نرم افزار زیر را دانلود کردم. جواب داد. :[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]Persian Standard Keyboard - All Windows - x86/x64[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]http://www.softgozar.com/WebPage/Download.aspx?SoftwareId=1&Title=Persian-Standard-Keyboard---All-Windows---x86/x64[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]بازم ممنون.[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]چگونه، قابلیت فاصله مجازی در تایپ را در ویندوز 7 فعال کنم؟[/font][/size]

[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#a52a2a][b]طبقه فوقانی Centaur[/b][/color][/font][/size][/center] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/167832main_lcross_profile_hires.jpg[/IMG][/font][/size][/center] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][size=2]http://www.nasa.gov/centers/ames/multimedia/images/2007/lcross_prt.htm[/size][/font][/size][/center] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#800000][b]سنتائور باربر افسانه ای در فضا[/b][/color][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]سنتائور یک مرحله از راکت است که برای استفاده در مراحل فوقانی ماهواره یر ها طراحی شده و با بیش از 200 استفاده عملیاتی در انواع راکت های ماهواره بر غربی نظیر اطلس، تیتان و ساترن یکی از پر کاربرد ترین پودمان های فضایی تا به امروز بوده است. سنتائور محموله ماهواره خود را به مدار زمین آهنگ یا در صورت کاوش بین ستاره ای به سرعت فرار و یا نزدیکی آن می رساند. سنتائور نخستیین مرحله فوقانی پر انرژی است که از پیشران هیدروژن مایع و اکسیژن مایع استفاده می کند. سنتائور که نام آن از اسب های افسانه ای یونان گرفته شده است زاییده تخیل کارل جی بوسات (مبتکر طرح موشک قاره پیمای اطلس) و دکتر کراف اِهریک دو تن از کارمندان شرکت کنوایر بود. طرح آنها اساسا گونه کوچک تر از موشک اطلس به همراه مفهوم استفاده از مخازن بالونی سبک از جنس فولاد ضذ زنگ بود که سفتی سازه آنها تنها از طریق فشار پیشرانه های درونشان تامین می شد. برای جلوگیری از فرو ریختگی مخزن ها قبل از بارگزاری پیشران، آن ها را در حالت کشیده و یا پرشده از گاز نیتروژن فشرده، نگه داری می کردند. سنتائور از یک تیغه دو جداره مشترک جهت جداسازی مخزن های اکسیژن مایع و هیدروژن مایع، استفاده می کند. دو پوسته فولادی ضد زنگ به وسیله یک لایه لانه زنبوری الیاف شیشه (فایبرگلاس) به ضخامت 6.4 میلی متر، از هم جدا می شوند. سرمایش بیش از اندازه هیدروژن مایع در یک طرف مخازن در طول الیاف شیشه ایجاد خلائی می کند که منجر به رسانایی پایین حرارتی تیغه شده و در نتیجه از انتقال حرارت اکسیژن مایع نسبتا گرم به هیدروژن مایع فوق سرد جلوگیری می کند. این وسیله با یک یا دو موتور راکت آر ال 10 (بخصوص نمونه های اس ئی سی و دی ئی سی) تامین توان می شود.[/font][/size] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/510px-Centaur_upper_stage_being_lifted.jpg[/IMG][/font][/size][/center] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][size=2]http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Centaur_upper_stage_being_lifted.jpg[/size][/font][/size][/center] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][b]تاریخچه توسعه[/b] توسعه این محصول در سال 1956 میلادی در مرکز پژوهش های لوئیس ناسا (که اکنون با نام تحقیقات گِلِن شناخته می شود) آغاز شد اما به کندی پیش می رفت و نخستین تجربه پرواز آزمایشی آن نیز در می 1962 با شکست روبرو شد. در اواخد دهه 1950، سنتائور به عنوان مرحله فوقانی پر انرژی برای ماهواره برهای ساترن 1، ساترن 1بی و ساترن 5 پیشنهاد شد. اما تا سال 1965 اولین پرتاب موفقیت آمیز سنتائور انجام نگرفت. در آن زمان، ناسا سنتائور را با مراحل فوقانی بزرگتر برای ساترن جایگزین کرد. از سال 1966 تا سال 1989، سنتائور-دی به عنوان مرحله فوقانی برای پرتاب 63 فروند لاز راکت های اطلس استفاده شد که 55 مورد از این پرتاب ها موفقیت آمیز بودند. از سال 1974 تا 1977، سنتائور-دی-1-تی به عنوان طبقه سوم در پرتاب هفت فروند تایتان 3ئی به کار رفت که 6 عدد از آنها موفق بود. تنها پرتاب نخست که برای آزمون طراحی کلی وسیله ماهواره بر و نه پرتاب فضایی انجام شده بود به عنوان شکست طبقه بندی شد؛ اما به هر حال صحت طراحی را به اثبات رساند. فضاپیماهایی که با این وسیله پرتاب شدند شامل وایکینگ-1، وایکینگ2، وویجر 1،وویجر 2، هلیوس 1 و هلیوس 2 بودند.[/font][/size] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/705px-Centaur_rocket_stage.jpg[/IMG][/font][/size][/center] [center][size=2][font=tahoma,geneva,sans-serif]http://en.wikipedia.org/wiki/File:Centaur_rocket_stage.jpg[/font][/size][/center] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]اوایل دهه 1980 تغییر عمده ای در سنتائور داده شد و یک سامانه کنترل وضعیت تک پیشران هیدرازینی جایگزین سامانه هیدروژن پروکساید قبلی شد. پمپ های تقویتی هیدروژن پروکساید حذف شده و موتورهای آر ال 10 به طور مستقیم توسط فشار مخزن تغذیه می شدند که این یعنی کاهش چشمگیر در پیچیدگی سامانه ای. گونه جدید این سامانه، سنتائور جی برای استفاده توسط شاتل فضایی توسعه یافت. این وسیله با افزایش قطر مخزن هیدروژن به 14 فوت با حفظ قطر 10 فوتی مخزن اکسیژن، برای استفاده در قسمت بار مدارگرد توسعه یافته بود. نخستین ماموریت بردن کاوشگر علمی گالیله به مشتری بود. سنتائور هنگامی که در بخش بار شاتل حمل می شد، نیاز به سامانه پشتیبانی هوابرد فوق پیچیده ای داشت که با سامانه یکپارچه پشتیبانی سنتائور یعنی سی آی اِس اِس هماهنگ شده بود. این سامانه علاوه بر کنترل فشار سنتائور در طول پرواز می بایست قادر به دفع سریع محموله پیشران در صورت بروز بازگشت ناقص به پایگاه پرتاب می بود، برای این منظور سطحی از توانمندی که اجازه نشست ایمن را برای مدارگرد فراهم کند، لازم بود. بعد از حادثه چلنجر، ناسا دریافت که پرواز دادن سنتائور روی شاتل بیش از اندازه خطر آفرین است. تصمیم به خاتمه برنامه شاتل/سنتائور، نیروی هوایی آمریکا را تحریک به ساخت تایتان 4 کرد که در هر دو گونه 401 اِی و بی از سنتائور-تی علاوه بر مخزن هیدروژنی با قطر 4.3 متر به عنوان طبقه نهایی استفاده می کرد. این وسیله قادر به پرتاب بارهایی بود که در اصل برای ترکیب شاتل-سنتائور طراحی شده بودند. در گونه تایتان 401 اِی، سنتائور-تی نه بار بین سال های 1994 تا 1998 پرتاب شد. در گونه تایتان 401بی، سنتائور-تی هفت بار به همراه یک شکست، بین سال های 1997 تا 2003 پرتاب شد که آخرین پرتاب سنتائور تایتان نیز در همین سال بوده است.[/font][/size] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/Tabdfgf.jpg[/IMG][/font][/size][/center] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][size=2]http://www.b14643.de/Spacerockets_2/United_States_3/Centaur/Centaur.htm[/size][/font][/size][/center] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/centaur-d__1.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_centaur-d__1.jpg[/IMG][/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]Centaur-D[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/centaur-2a__1.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_centaur-2a__1.jpg[/IMG][/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]Centaur-2A[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/centaur-3a__1.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_centaur-3a__1.jpg[/IMG][/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]Centaur-3A[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/centaur-t__1.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_centaur-t__1.jpg[/IMG][/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]Centaur-T[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]پیکربندی مجدد دیگری که برای سنتائور انجام شد در موشک اطلس 3 با تغییر در موتور دوگانه آراَل10 صورت گرفت. این تغییر در حالی حاصل شد که توانایی بازگشت به فرم دو موتوره که می بایست توسط الزامات ماموریت دیکته می شد را حفظ کردند. برای بیشتر ماموریت ها تک موتور آراِل10، بهینه (و یا کافی) بود که به دنبال آن اطمینان پذیری و سود هزینه قابل ملاحظه ای تحقق می یافت. یک نمونه با نام «سنتائور مشترک» در 30 نوامبر 1999 توسط بخش سامانه های فضایی لاکهید مارتین رونمایی شد. طول افزایش یافته این مدل جدید 11.68 متر بود که 1.7 متر از نمونه ای که روی اطلس 2اِی و 2 اِی اِس در آن زمان استفاده شد بلندتر بود.[/font][/size] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/urlfdsfgddfasg.jpg[/IMG][/font][/size][/center] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][size=2]http://landsat.gsfc.nasa.gov/news/news-archive/news_0513.html[/size][/font][/size][/center] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][b]ویژگی های فعلی[/b] از سال 2009 مشتقاتی با قطر 3 متر از سنتائور-3 با استفاده هر کدام از یکی یا دو تا از موتور های آر اِل-10 اِی 4-2، همچنان به عنوان مرحله فوقانی راکت تکامل یافته مصرفی اطلس-5 که نواده پیکربندی تایتان-سنتائور محسوب می شود، مورد استفاده قرار می گیرد. هر چند آمریکا راهبرد وسیعی برای پروازهای آینده سنتائور دارد، اما در حال کار روی طرح مفهومی مرحله فوقانی جدیدی است که مراحل دلتا و سنتائور را به شکل یک مرحله دوم منفرد کرایژنیک کنار هم قرار می دهد. این مرحله راکتی تکامل یافته به عنوان یک مرحله فوقانی کم هزینه تر، توانمند تر و انعطاف پذیرتر خواهد بود گه می تواند مکمل و حتی جایگزین گونه موجود سنتائور (میراث لاکهید مارتین) و یا مرحله دوم کرایژنیک دلتا (میراث بوئینگ) در مرحله فوقانی ماهواره بر ها شود.[/font][/size] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/Img_2434.png[/IMG][/font][/size][/center] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/Img_23232.png[/IMG][/font][/size][/center] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][b]استفاده های آینده[/b] امکان استفاده از سنتائور به عنوان مرحله فوقانی روی راکت های جدید دلتا-4 وجود داشت، که شروع آزمون های پرواز آن از سال 2004 میباشد، هنوز هم این وسیله می تواند به عنوان یک موتور پر انرژی برای کاوشگرهای بین سیاره ای که روی اَرس-5 با وزن 125 تن حمل می شوند، مورد استفاده باشد که احتمالا نخستین پرواز خود را در سال 2018 خواهد دید. سنتائور برنامه تکاملی ارتقائی دارد که قطر مخزن آن را به 5.4 متر رسانده و بار پیشران آن را نیز از 1.5 تا 6 برابر آن چیزی که اکنون در پیکربندی اطلس-5 وجود دارد، می رساند. در این طرح خیلی از عناصر سازه ای پیچیده حذف شده و بدین وسیله امکان پرواز از پایگاه های پرتاب موجود را با کمترین تغییرات می دهد. این طراحی، تیغه درونی مشترک را معکوس کرده و خیلی از سامانه ها را در عین حال که بیشتر سامانه ها و اجزای موجود را برای پرواز دست نخورده رها می کند با یکدیگر سازگار می سازد. طراحی پودمانی (ماژولار) آن زمینه انواع پیکربندی با یک تا شش موتور آر ال 10 اِس و یا تا سه دستگاه موتور پیشرفته نسل بعدی با عملکرد بالا را فراهم می کند. این سنتائور تکامل یافته می تواند هم روی بوستر اطلس (تحت عنوان پیکربندی فاز 1) و یا روی بوستر های نسل جدید با قطر 5.4 متری (تحت عنوان فاز 2)، استفاده شود. سطح عملکرد وسایل تکامل یافته برنامه توسعه سنتائور در فاز 1، تمام توانمندی های اطلس 5 را در بر می گیرد. در شرایط مشخص یک بوستر سوخت جامد اطلس و یک مرحله فوقانی تکامل یافته سنتائور را می توان به جای یک هسته اطلس 5 سنگین مجهز به سه بوستر به کار برد. این خود افزایش قابلیت اطمینان و کاهش هزینه را به دنبال دارد. با استفاده از پرتابگرهای سنگین در فاز 2 می توان تا 80 تن بار را تا مدار پایین زمین برد که این بخش قابل ملاحظه ای از پرتابگر ساترن 5 یا ارس 5 خواهد بود. این سطح عملکرد که تنها در انحصار ماموریت های اکتشافی با سرنشین ناسا قرار دارد با سخت افزار مشابه آنهایی که برای ماموریت های گذشته تجاری مورد استفاده قرار می گرفت قابل تحصیل است که این سرعت توسعه را بالا برده و هزینه ها را پایین می آورد. مطالعاتی صورت گرفته است که نشان از توسعه پذیری طرح سنتائور پایه و نمونه تکامل یافته آن برای پروازهای فضایی بلند مدت جهت اهداف اکتشافی و یا حتی به منظور استفاده به عنوان یک ماه نشین را دارد. فعالیت های وسیعی صورت گرفته است تا نشان دهد دستیابی به این مرحله با سرنشین کار چندان پیچیده ای نبوده و باعث ایجاد تغییرات طراحی عمده ای در سنتائور نخواهد شد. گردآوری: محمد رضا فتحی منبع: ماهنامه صنایع هوافضا - شماره 88 - تیر ماه 92 -صفحات 20 الی 22[/font][/size] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/1280px-Centaur_upper_stage_on_its_way_to_Launch_Pad_41.jpg[/IMG][/font][/size][/center] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][size=2]http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Centaur_upper_stage_on_its_way_to_Launch_Pad_41.jpg[/size][/font][/size][/center] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][b]مشخصات یک طبقه فوقانی سنتار امروزی:[/b] قطر: 3.05 متر طول: 12.68 متر جرم خالی: 2247 کیلوگرم سوخت: هیدرون مایع اکسید کننده: اکسیژن مایع جرم سوخت و اکسید کننده: 20830 کییلوگرم هدایت: اینرسیایی پیشرانش: یک موتور RL 10A-4-2 تراست: 99.2 کیلونیوتن صول موتور: 2.32 متر قطر موتور: 1.53 متر جرم خالص موتور: 168 کیلوگرم زمان سوزش: متغییر وضعیت استارت: با قابلیت استارت های مجدد کنترل وضعیت: 4 تراستر 27 نیوتنی، 8 تراستر 40 نیوتنی سوخت تراستر ها: هیدرازین http://en.wikipedia.org/wiki/Centaur_%28rocket_stage%29#Specifications[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][b]لیستی از محموله های که توسط سنتار حمل شده است:[/b][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]http://space.skyrocket.de/doc_stage/centaur.htm[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][quote]قرار نیست موشکی شلیک بشه ، کافیه 3 کیلوات لیزر 3 تا 5 میکرون رو به مدت 5 دقیقه روی هر ماهواره ای گرفته بشه اگر استیل استراکچر هم باشه از کار میفته ، بخصوص اون بخش باطری های خورشیدی که حساس هستند ، ...[/quote][/font][/size][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]ابراهیم عزیز، ماهواره های جی پی اس در مدار MEO گردش می کنند (و پریود 12 ساعته دارند). اولا باید دید برای اینکه سرویس در یک محدوده خاص قطع بشود به انهدام چند ماهواره نیاز هست؟ و ثانیا این ماهواره ها در مدار زمین ثابت که نیستند، آیا کشوری می تواند ادعا بکند که فلان ماهواره جی پی اس، فقط مختص خدمات دهی به محدوده سرزمینی من عمل می کند؟[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]بنابراین اگر چین یا روسیه چنین اقدامی بکنند، آمریکا هم می تواند اقدام متقابل انجام بدهد.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][quote]خیر ، در واقع این تصور هست که ایران خودش باب پرونده هسته ای رو ببنده در حوزه ای دیگر یک پیروزی اساسی برای خودش رقم بزنه ، که یکی از مهمترین هاش همین موشک های قاره پیما هست ، ...[/quote] احتمال بسته شدن باب هسته ای تنها در صورت صلح آمیز بودن برنامه هسته ای ما (که هست)، وجود دارد. و از طرفی قاره پیما بدون هسته ای هم بی فایده است.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]بنابراین پس از بسته شدن پرونده هسته ای (که فقط در شق صلح آمیزش متصور است)، اینکه موشک قاره پیما (دقیقا با همین عنوان موشک قاره پیما - نه اینکه پرتابگر ماهواره را می شود به قاره پیما تبدیل کرد! این که بدیهیه!) بسازیم و آزمایش کنیم، چه سودی به حال ما دارد و چه پیروزی ای محسوب می شود؟ [/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]یک عنوان جدید (2012) هم دوست عزیزمان، جناب ای ام پی، معرفی کردند که از لینک زیر قابل دانلود است.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][b]Tactical and Strategic Missile Guidance[/b][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://trainbit.com/files/0984829884/TacticalStrategicGuidance6e12.pdf"]http://trainbit.com/...uidance6e12.pdf[/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]حجم: 27.64 مگابایت[/font][/size] [color=#ee82ee][i][size=1][font=tahoma,geneva,sans-serif]ببخشيد كه ارسال متوالي دادم، تاپيك بالا بيايد.[/font][/size][/i][/color]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]نرم افزار!؟ این که داره از سخت افزار حرف می زنه! [/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]ارتش آمریکا در حال بررسی گزینه های مختلف برای استقرار موشک های قاره پیمای راهبردی آینده خود است. بر اساس اعلام منابع مطلع، یک گزینه محتمل، به کارگیری سامانه های پرتاب متحرک به جای استفاده از سیلوهای ثابت زمینی است. مسئولان یگان فرماندهی ضربتی جهانی نیروی هوایی آمریکا یکی از گزینه ها را تولید نمونه های تغییر یافته موشک راهبردی مینوتمن-3 می دانند و البته به توسعه موشک های کاملا جدید نیز اشاره می کنند. بر اساس آخرین نسخه سند راهبردی مرور وضعیت هسته ای آمریکا منتشر شده در سال 2010، استقرار موشک های بالستیک قاره پیمای این کشور در واحد های عملیاتی به گونه ای صورت خواهد گرفت که بقاپذیری سامانه را افزایش داده و امکان شلیک سریع و بی درنگ را فراهم سازد. بر این اساس استفاده از سکوهای پرتاب متحرک گزینه محتمل است.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]در حال حاضر نیروی هوایی آمریکا 450 موشک قاره پیمای مینوتمن-3 را در تاسیسات پرتاب زیرزمینی مختلف در سه ایالت این کشور نگهداری می کند. در عین حال بر اساس پیمان استارت جدید که در سال 2011 بین واشنگتن و مسکو به امضا رسید، آمریکا متعهد شده تعداد این موشک ها را به زیر 420 فروند کاهش دهد و تا سال 2030 (زمان بازنشستگی موشک های مینوتمن) نمونه های جدیدی از تسلیحات بالستیک راهبردی را عملیاتی نکند. فرماندهان ارشد نیروی هوایی آمریکا به دلیل حساسیت موضوع اطلاعات دقیقی از برنامه های در دست مطالعه اعلام نکرده اند، اما ارزیابی تحلیلگران نشان می دهد استفده از سامانه های متحرک گزینه ای بسیار جدی است.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]فرماندهی ضربتی جهانی نیروی هوایی آمریکا در اواخر سال 2011 سند محرمانه ای را ارائه کرد که در آن نیازمندی ها و ویژگی های اصلی سامانه های بالستیک راهبردی این کشور برای دو دهه آینده برشمرده شده است. نیروی هوایی آمریکا در سال 2012 تلاش مستمری را برای ارائه نتایج این مطالعات طبقه بندی شده به سایر نیروها و بخش های مرتبط با توانمندی های نظامی راهبردی این کشور انجام داد تا به نحوی اجماعی عمومی برای پیشنهاد های خود در میان نیروهای مسلح به دست آورد. در ادامه این مسیر قرار است در سال 2013 مطالعه دقیقی بر روی گزینه های احتمالی طرح اصلی پیشنهادی صورت می گیرد. بر اساس اعلام منابع دفاعی آمریکا نیروی هوایی این کشور برای ادامه این طرح مطالعاتی در سال 2013 بودجه ای معادل 10 میلیون دلار در اختیار دارد و معادل همین بودجه نیز برای سال 2014 پیش بینی شده است.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]منبع: مجله صنایع هوا فضا - شماره 85 - اسفند 91 - صفحه 28[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][b][color=#800000]تجهیزات فیلترینگ اینترنت یک شرکت آمریکایی در ایران![/color][/b] [color=#0000CD]تابناک، یک موسسه تحقیقاتی در کانادا اخیرا در گزارشی مدعی شده است که علیرغم تحریم های سخت در حوزه تکنولوژی ارتباطات، بسیاری از تجهیزات مانیتورینگ و فیلترینگ یک شرکت آمریکایی در بسیاری از سیستمهای ایران، سوریه و سودان وجود دارد.[/color] موسسه تحقیقاتی «سیتیزن لب» وابسته به دانشگاه تورونتو در کانادا که یک آزمایشگاه و موسسه تحقیقاتی بینا رشته ایر برای مانیتور، تحلیل و برآورد عملکرد قدرت سیاسی در حوزه فضای مجازی است، در گزارشی که اخیرا منتشر کرده است وجود دستگاهها و تجهیزات مانیتورینگ و فیلترینگ اینترنت یک شرکت آمریکایی به نام «بلو کوت سیستم» در ایران و همچنین 82 کشور دیگر را ادعا کرده است. این شرکت پیش از این به دلیل فروش و تحقیق بر روی تجهیزات فیلترینگ اینترنت از سوی انجمن خبرنگاران بدون مرز به عنوان «دشمن اینترنت» نام گذاری شده بود. در این گزارش ذکر شده است که این شرکت، یکی از شرکتهای متعدد آمریکایی است که اقدام به تحقیقات و بازار یابی دستگاهها و تجهیزاتی میکند که عملا کاربرد دوگانه در ارتباطات دارند، از جمله مانیتورینگ ترافیک اینترنت، مسدود نمودن وب سایتها و همچنین رصد فعالیت های آنلاین کاربران اینترنت در جزئیات. این گزارش یادآور شده است که در حال حاضر، تکنولوژی های ارتباطی ساخت غرب که قادر به تجسس و سانسور نیز هستند به عنوان یکی از مهمترین زیرساختهای ارتباطی خدمات دهندگان اینترنتی در سراسر جهان استفاده میشوند. همچنین این گزارش مدعی شده است که علیرغم وجود تحریم های سفت و سخت در راستای ممانعت از فروش و رسیدن تجهیزات ارتباطی به کشورهای تحریمی، اکنون تعداد وسیعی از این تجهیزات در کشورهایی نظیر ایران، سوریه و سودان در حال استفاده است. محققان در این گزارش کی از مهمترین دلایل این امر را عدم شفافیت، مسئولیت پذیری و همچنین عدم برقراری یک رژیم مشخص حقوقی برای صادرات تجهیزات ارتباطی غرب عنوان کرده اند. این گزارش یادآور شده است که: نکات ذکر شده در خصوص تجهیزات سانسور و مانیتور اینترنت، از مجموعه محصولات و تحقیقات یک شرکت آمریکایی فراتر میرود و اشاره به موضوع وسیع تر تبعات اتخاذ یک چنین سیاستهایی در سطح جهانی و حتی در خود غرب نیز دارد. به گزارش تابناک، در متن اصلی این گزارش و در قسمت مربوط به ایران، اشاره شده است که شش دستگاه فعال شرکت بلو کوت در دو شرکت اصلی زیرساخت ارتباطی که یکی از آنها مستقیما زیر نظر وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات است وجود دارد. در این گزارش به شکل موردی به نام 8 شرکت بزرگ خدمات دهنده اینترنت یا ISP در ایران که از دستگاههای مانیتورینگ و فیلترینگ این شرکت استفاده میکنند اشاره شده است.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#FF8C00]۲۱ تير ۱۳۹۲[/color][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]منبع:[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]http://www.entekhab.ir/fa/news/120624[/font][/size]

جناب davoud با تشکر از شما. از آنجایی که سند جالبی هست، ارسال شما را از تاپیک تلسکوپ فضایی Gaia به اینجا منتقل کردم.

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]ببینید، اصلا بحث قانع کردن دشمن نیست. آمریکایی ها گاهی خودشان هم ابراز می کنند که هیچ نشانه روشنی وجود ندارد که ایران به دنبال سلاح هسته ای باشد (قاره پیما بدون هسته ای هم قائدتا یعنی کشک). [/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]به نظرم بهتره طوری عمل بشه که آمریکایی ها نتوانند سرو صدا راه بیاندازند و دیگران را با خودشان همراه بکنند. یا حداقل سر و صدایشان تضعیف بشه.[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]فهرستی از ستارگان دارای سیارات فراخورشیدی کشف شده در لینک های زیر:[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%81%D9%87%D8%B1%D8%B3%D8%AA_%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DA%AF%D8%A7%D9%86_%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%A7%DB%8C_%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D8%AA_%D9%81%D8%B1%D8%A7%D8%AE%D9%88%D8%B1%D8%B4%DB%8C%D8%AF%DB%8C"]http://fa.wikipedia....ارات_فراخورشیدی[/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_planetary_systems"]http://en.wikipedia....anetary_systems[/url][/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][quote]یعنی روسها موشکشون رو از پایگاه گویان فرانسه پرتاب کردن؟[/quote][/font][/size][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]البته. [/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]راکت های سایوزی که از سکوی پرتاب مخصوص در گویان فرانسه واقع در شمال آمریکای جنوبی پرتاب می شوند را گاهی سایوز اروپایی هم لقب می دهند![/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]آخرین پرتاب هم همین چند روز پیش بود که [url="http://www.military.ir/forums/topic/24904-%D8%A7%D9%88%D9%84%DB%8C%D9%86-4-%D9%85%D8%A7%D9%87%D9%88%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D9%85%D9%86%D8%B8%D9%88%D9%85%D9%87-%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%A8%D8%A7%D8%B7%DB%8C-%D9%85%D8%AF%D8%A7%D8%B1-%D9%85%D8%AA%D9%88%D8%B3%D8%B7-o3b-%D8%A8%D9%87-%D9%81%D8%B6%D8%A7/"]ماهواره های O3b از آنجا و با راکت سایوز به فضا پرتاب شدند.[/url][/font][/size] [url="http://www.military.ir/forums/topic/17392-2-%D9%85%D8%A7%D9%87%D9%88%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%A7%D8%B2-30-%D9%85%D8%A7%D9%87%D9%88%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D9%BE%D8%B1%D9%88%DA%98%D9%87-%DA%AF%D8%A7%D9%84%DB%8C%D9%84%D9%87-%D8%A7%D8%B1%D9%88%D9%BE%D8%A7-%D9%BE%D8%B1%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%B4%D8%AF/"][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]اولینش هم پرتاب 2 ماهواره گالیله در 22 اکتبر سال 2011 بود.[/font][/size][/url]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]سیاره که زیاده! حالا این نشد یکی دیگه...[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][quote]تقریبا از ابتدای ورودم به این سایت ، این بحث که ایران حوالی 2014 موشک های بالستیک قاره پیما ازمایش میکنه مطرح بوده ، غرب با نگاه به نتایج انتخابات ایران در حال گشودن آلترناتیو های دیگری برای فشار بر کشور هست[/quote]چنین موضوعی نشان از پیشبینی نسبتا دقیق و تحلیل درست آنها از زمان رسیدن ایران به توانایی ساخت راکت پرتابگر ماهواره در حد و اندازه سیمرغ و بعد از آن، دارد.[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]در مورد موضوع هسته ای همانطور که جناب روحانی هم اشاره کرده اند، کماکان جا برای شفاف سازی بیشتر وجود دارد.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]ثابت کردن موضوع دوم هم به همان سادگی هست که الان در دنیا اتفاق می افتد. پخش گزارش های متنوع رسانه ای و ارایه اطلاعات مختلف (بمباران اطلاعاتی از طرف ما) طوری که هیچ گونه گزکی دست دشمن داده نشود. شما الان وضع موجود را یک نگاهی بیانداز! آیا این رفتار درست هست که حتی یک گزارش تلویزیونی از پایگاه سمنان پخش نشده است؟ [/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]معلومه قضیه چگونه خواهد شد. یکدفعه ملت (ملت غربی منظورم هست) شب می خوابند و صبح بیدار می شوند و با راکت عظیمی به نام سیمرغ و سکوی پرتاب غولپیکرش مواجه می شوند. حالا شما بیا ذهن مخاطب غربی را اقناع کن که هدف صرفا کارهای فضایی معمول هست! اگه تونستی! ولی اگر قبلش به مقدار زیاد اطلاع رسانی شده باشد و این موضوع، عادی سازی شده باشد، بهانه رسانه ای از دستشان خارج خواهد شد یا حداقل تضعیف می شود.[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]کلا دو راهبرد میشه متصور بود:[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]اولی این هست که به خوبی و با شفافیت زیاد راجع به پروژه های فضایی و مخصوصا راکت های فضایی کشور، اطلاع رسانی (شفاف سازی) صورت بگیره تا بهانه از دست دشمن خارج بشه.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]راهبرد دوم هم این هست که "جیمز باند بازی" و "مرموز بازی" به اجرا گذاشته بشه، تا با وجود اینکه واقعا به دنبال سلاح هسته ای و موشک های قاره پیما نیستیم، دشمنان بتوانند بهره برداری خودشان را داشته باشند و فشار بیشتر بیاورند.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]که خوب مشخصه که دوستان به راهبرد دوم علاقه زیادی دارند. [/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]همانطور که در تاپیک لینک زیر هم عرض کردم، به نظرم هدف، ایجاد سر و صدا در تقابل با برنامه فضایی کشورمان هست و راه مقابله اش هم فقط شفاف سازی هر چه بیشتر راجع به پروژه های راکت های فضایی کشور هست تا به این ترتیب، بهانه از دست یانکی ها خارج بشود.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]http://www.military.ir/forums/topic/24988-%D8%A2%D8%B2%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4-%D9%85%D9%87%D9%85%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9-%D8%B1%D9%87%DA%AF%DB%8C%D8%B1-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7-%D8%A8%D8%A7-%D8%B4%DA%A9%D8%B3%D8%AA-%D8%B1%D9%88%D8%A8%D8%B1%D9%88-%D8%B4/#entry321073[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#800000][b]فرود رایانه‌یی یک پهپاد بر روی ناو هواپیمابر برای اولین بار[/b][/color][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#0000cd]ارتش آمریکا با موفقیت توانست برای اولین بار یک پهپاد به اندازه یک جت جنگنده را بر روی یک ناو هواپیمابر فرود بیاورد.[/color] به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این دستاورد نشانگر قابلیت ارتش برای اجرای رایانه‌یی یکی از مشکلترین وظایف قابل انجام توسط یک خلبان است. فرود هواپیمای تجربی X-47B بدین معنی است که ارتش آمریکا اکنون می‌تواند به برنامه خود برای ساخت یک پهپاد دیگر که به ناوگانی در کنار هواپیماهای سنتی برای ارائه نظارت 24 ساعته و همچنین برخورداری از قابلیت حمله خواهد پیوست، ادامه دهد. این دستاورد همچنین راه را برای پرتاب پهپاد بدون نیاز به کسب اجازه از دیگر کشورها برای استفاده از پایگاه‌های آنان هموار خواهد کرد. پهپاد تجربی X-47B از پایگاه هوایی رودخانه پاتوکسنت در مریلند برخاسته و سپس به ناو یواس‌اس جورج دبلیو بوش در نزدیکی سواحل ویرجینیا نزدیک شد. این پهپاد مانند جنگنده‌های عادی با استقرار یک قلاب گیر که سیمی بر روی کشتی را گرفته و آنرا بطور کامل متوقف می‌کند، روی این ناو هواپیمابر فرود آمد. این مانور به عنوان یک فرود ترمزدار شناخته شده که پیش از این تنها توسط یک پهپاد برای فرود بر روی رود پاتوکسنت اجرا شده بود. فرود پهپاد بر روی کشتی در حال حرکت در حالی که مسیر آن از میان هوای آشفته پشت ناو هدایت می‌شود، یکی از مشکلترین مانورهاست. X-47B هیچگاه مورد استفاده عملیاتی قرار نخواهد گرفت اما به مقامات نیروی دریایی آمریکا در ساخت پهپادهای مبتنی بر ناوهای هواپیمابر کمک خواهد کرد. این پهپادها تا سال 2020 عملیاتی خواهند شد. چهار شرکت قرار است برای یک قرارداد به منظور طراحی پهپاد آینده رقابت کنند که در سال مالی 2014 منعقد خواهد شد. دو هواپیمای تجربی که برای اولین دور آزمایشات ساخته شده، از کار کنار گذاشته و در موزهای رودخانه پاتوکسنت و پایگاه هوایی پنساکولا در فلوریدا به نمایش درخواهند آمد. تلاش برای گسترش قابلیتهای پهپادی آمریکا در پی انتقادها از استفاده این کشور از پهپادهای پرداتور و ریپر برای جاسوسی و اجرای حملات موشکی علیه نیرویهای عراقی، افغان، پاکستانی و یمنی آغاز شده است. به گفته منتقدان، حملات پهپادی باعث کشته شدن بسیاری از غیرنظامیان شده و با نظارت ناکافی اجرا می‌شوند. X-47B بسیار بزرگتر از پرداتور بوده، از برد سه برابر برخوردار است و می‌تواند برای اجرای عملیات بدون دخالت انسان برنامه‌ریزی شود. اگرچه این پهپاد رادارگریز نیست اما با مشخصات کمی از آن طراحی شده است. این امر به تولید پهپادهای رادارگریز آینده کمک خواهد کرد. طول بالهای X-47B حدود 19 متر و وزن آن 6350 کیلوگرم است. در مقایسه طول بال پرداتور حدود 15 متر و وزن آن 498 کیلوگرم است. در حالیکه پرداتور معمولا با کنترل از راه دور توسط عامل انسانی در آمریکا هدایت می‌شود، X-47B تنها بر برنامه‌های رایانه‌ای تکیه داشته که به آن مسیرش را اعلام می‌کند؛ مگر اینکه یک کاربر انسانی دخالت کند. به گفته نیروی هوایی آمریکا این پهپاد که توسط گروه نورث‌روپ با هزینه 1.4 میلیارد دلار ساخته شده، بر ناوبری دقیق جی‌پی‌اس، اتصال به شبکه با یکپارچگی بالاو نرم‌افزار کنترل پرواز پیشرفته برای هدایت خود تکیه دارد. این پهپاد همچنین از قابلیت حمل سلاح برخوردار بوده و به عنوان نیک پیشرو برای برنامه پهپادی به منظور نظارت 24 ساعته طراحی شده است. این پهپاد می‌تواند تا ارتفاع 12 کیلومتری اوج گرفته و از برد بیش از 3888 کیلومتر برخوردار است.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#FF8C00]۲۱ تیر ۱۳۹۲[/color][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]منبع: [url="http://isna.ir/fa/news/92042112803/%D9%81%D8%B1%D9%88%D8%AF-%D8%B1%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%86%D9%87-%DB%8C%DB%8C-%DB%8C%DA%A9-%D9%BE%D9%87%D9%BE%D8%A7%D8%AF-%D8%A8%D8%B1-%D8%B1%D9%88%DB%8C-%D9%86%D8%A7%D9%88-%D9%87%D9%88%D8%A7%D9%BE%DB%8C%D9%85%D8%A7%D8%A8%D8%B1"]ایسنا[/url][/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#0000CD]آژانس‌های فضایی اروپا و فرانسه طرح موشک آینده «آریان 6» را تایید کردند.[/color][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این موشک که جایگزین «آریان 5» سنگین‌وزن و سایوز روسی در پایگاه فضایی اروپا می‌شود در دهه 2020 کار خود را آغاز می‌کند.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]وسیله نقلیه مزبور به طور عمده‌ به پیشرانه جامد با سرمازایی که فقط در استیج بالاتر به کار می‌رود، مجهز است و برای به پرواز در آوردن ظرفیت ترابری شش هزار و 500 کیلوگرم به مدار انتقال ثابت که مقصد اکثر ماهواره‌های ارتباط از راه دور است، طراحی می‌شود.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]طرح‌های پیشین آریان 6 به ارزش‌های ترابری حداکثری هشت هزار کیلوگرم به این مدار اشاره داشتند.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]اخیرا حامیان «آریان 6» از بیشینه هفت هزار کیلوگرمی سخن گفته بودند.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]آن‌ها عبارت «هفت سه‌گانه» را برای تبلیغ‌ مشخصه‌های اساسی این وسیله ابداع کرده‌اند: هفت سال توسعه، هفت تن به مدار انتقال ثابت و 70 میلیون یورو در هر اوج‌گیری.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]مقامات 20 کشور عضو آژانس فضایی اروپا اواخر سال 2014 گرد هم می‌آیند تا در خصوص توسعه کامل آریان 6 بحث و تبادل نظر کنند.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]سرمایه‌گذاری بر روی این پروژه که احتمالا بین 2.5 و 3.5 میلیارد یورو هزینه می‌برد، طی هفت سال آینده انجام و اجرای آن از سال 2015 آغاز می‌شود.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]مقامات دولت فرانسه اعلام کرده‌اند که این کشور بیش از 50 درصد سهام پروژه «آریان 6» را تامین نخواهد کرد. این بدین معناست که آلمان، ایتالیا و دیگر دول اروپایی باید بودجه 50 درصد دیگر را تامین کنند.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]طرح گزینش‌شده به صورت ماژولار نیست بلکه فقط دارای یک پیکربندی خواهد بود.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]این پیکربندی شامل سه موتور دارای سوخت جامد است که هر یک 135 هزار کیلوگرم سوخت را حمل می‌کنند و در استیج نخست آرایش می‌شوند.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]استیج دوم از بوستر دارای سوخت جامد مشابه و با همان 135 هزار کیلوگرم سوخت استفاده می‌کند.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]استیج سوم از همان موتور Vinci استفاده می‌کند که سال‌هاست در توسعه سیستم Safran فرانسه به کار می‌رود. قرار است این موتور استیج فوقانی «موشک آریان 5 ME» را نیرودهی کند.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]آژانس فضایی اروپا قرار است این موشک را در سال 2018 به خدمت بگیرد.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]موشک آریان 5 ME از 20 درصد قدرت حمل بیشتری در مقایسه با موشک آریان 5 ECA کنونی برخوردار خواهد بود.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#FF8C00]۲۱ تیر ۱۳۹۲[/color][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]منبع: [url="http://isna.ir/fa/news/92042112953/%D8%B7%D8%B1%D8%AD-%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9-%D8%A2%D8%B1%DB%8C%D8%A7%D9%86-6-%D8%AA%D8%A7%DB%8C%DB%8C%D8%AF-%D8%B4%D8%AF"]ایسنا[/url][/font][/size] [color=#ee82ee][i][size=1][font=tahoma,geneva,sans-serif]ببخشيد كه ارسال متوالي دادم، تاپيك بالا بيايد.[/font][/size][/i][/color]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]کاملا روشن هست که دارند خودشان را برای دور جدیدی از سر و صدا ها در تقابل با برنامه فضایی کشور آماده می کنند (خبر زیر) به نظرم راه حلش این است که در زمینه پروژه های راکت های فضایی کشور، کاملا شفاف سازی بشود تا بهانه از دست یانکی ها گرفته بشود. [color=#800000][b]پنتاگون: موشک های ایران تا سال 2015 به آمریکا می رسد[/b][/color][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#0000cd]آژانس های اطلاعاتی آمریکا ارزیابی کرده اند که تا سال 2015 ایران آماده ی آزمایش موشک های بالستیک قاره پیما خواهد بود.[/color] جروسالم پست نوشت: آژانس های اطلاعاتی آمریکا ارزیابی کرده اند که تا سال 2015 ایران آماده ی آزمایش موشک های بالستیک قاره پیما خواهد بود. به گزارش سرویس بین الملل انتخاب، در این گزارش که پنتاگون منتشر نموده، آمده است: ایران برنامه های موشکی و فضایی بلندپروازانه ای دارد و به تلاش ها برای افزایش قدرت، دقت و مرگبار بودن موشک های بالستیک خود ادامه می دهد. در ادامه این گزارش آمده است: ایران تا سال 2015 قادر به ساخت و آزمایش موشک های بالستیکی خواهد بود که می تواند به آمریکا برسد. براساس این گزارش پنتاگون، چین و کره شمالی به سرعت در حال تکثیر کلاهک های هسته ای هستند و از توسعه ی قابلیت های موشکی توسط ایران حمایت می کنند. در ارزیابی سازمان های اطلاعاتی آمریکا آمده است: مانورهای موشکی، ایران را قادر به بهبود مهارت های عملیاتی و استفاده از تاکتیک های جدید می کند.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#ff8c00]۲۱ تير ۱۳۹۲[/color][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]منبع:[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]http://www.entekhab.ir/fa/news/120572[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]اینکه حرف بنده فرافکنی! بوده یا خیر، به عهده دوستان![/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]ولیکن گویا دقت ننمودید که علت آتش سوزی چه بوده است؟ علتش: فرسودگی بوده است. بنده نگران حال مسافران این هواپیما هم نیستم، زیرا احتمالا فقط افراد معلوم الحال (مقامات) کره شمالی بتوانند ازش استفاده کنند! بنده نگران این هستم که این هواپیما با قطعات فرسوده ای که دارد، جایی در یک منطقه مسکونی سقوط کند و مردم را به کشتن بدهد... وگرنه مسافران خود آن هواپیما، [b]به دَرَگ[/b].[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]و اینکه آن مثال را زدم هم مثالی از غلط و شکست خورده بودن سیستم حاکم بر کره شمالی (به سان سیستم غلط اندر غلط و مفتضح شده و نابود شده ای که ازش الگو گرفته) هست.[/font][/size]