HHL

Members
  • تعداد محتوا

    827
  • عضوشده

  • آخرین بازدید

پست ها ارسال شده توسط HHL


  1. واکنش امریکا به رزمایش موشکی ایران

    واشنگتن که به‎نظر می‌رسد به‎شدت از دستاوردهای ایران در رزمایش اخیر پیامبر اعظم(ص)6 به‎خشم آمده است، مدعی شده که ایران درباره برنامه موشکی خود اغراق می‌کند.

    به گزارش فارس به نقل از خبرگزاری فرانسه، آمریکا روز گذشته در واکنش به دستاوردهای عظیم ایران در رزمایش موشکی پیامبر(ص)6 سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران مدعی شد: ایران به جای اینکه به تعهدات بین‌المللی خود پایبند باشد، درباره برنامه‌های موشکی‌اش اغراق می‌کند.

    سومین روز از رزمایش موشکی پیامبر اعظم(ص)6 سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران امروز آغاز شده است.

    دومین روز از این رزمایش که صبح روز گذشته برگزار شد با شلیک موفق 14 فروند از موشک‌های زمین به زمین زلزال و شهاب در حالی به کار خود پایان داد که این رزمایش دارای دو دستاورد و یک نوآوری مهم در زمینه فناوری‌های موشکی بود که در طول سالهای اخیر به همت متخصصان نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به دست‌ آمده است.

    "ویکتوریا نولاند " سخنگوی وزارت امورخارجه آمریکا مدعی شد: اقدامات ایران به هیچ کس هیچ اطمینانی نمی‌دهد که آنها در حال حرکت در مسیر بازگشت به پایبندی به تعهدات بین‌المللی و درخواست‌های جامعه بین‌الملل هستند.

    آمریکا و کشورهای غربی مدعی آن هستند که جمهوری اسلامی ایران مخفیانه در تلاش برای تجهیز به سلاح اتمی است و این در حالی است که مقامات کشورمان بارها اعلام کرده‌اند ماهیت برنامه هسته‌ای ایران کاملاً غیرنظامی بوده و قصد تهران از پیگیری برنامه هسته‌ای خود صرفاً استفاده‌های غیرنظامی و صلح‎آمیز است.
    همچنین آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز بارها در گزارش‌های خود بر صلح‌آمیز بودن برنامه هسته‌ای ایران و تطابق کامل آن با توافقات بین‌المللی تأکید کرده است.

    سخنگوی وزارت خارجه آمریکا که اظهاراتی را به نمایندگی از واشنگتن که به نظر می‌رسید به شدت به خشم آمده است مطرح می‌کرد، در ادامه ادعاهای خود گفت: ایران به جای آنکه به‎دنبال ایجاد فرصت‌های خوب برای خود در جامعه بین‌الملل باشد، به نظر می‌رسد که در حال اغراق درباره قابلیت‌های خود باشد، برنامه‌های محرمانه اجرا کند و موشک‌های جدید را در مقابل مطبوعات به نمایش می‌گذارد.

    وی ادامه داد: بنابراین ، این مسیری نیست که ما می‌خواهیم با ایران در پیش بگیریم.


    http://irdiplomacy.ir/fa/news/32/bodyView/14222/واکنش.امریکا.به.رزمایش.موشکی.ایران.html

  2. به نظر من تو اين رزمايش جمهوري اسلامي ايران بايد محصولاتي به نمايش بگزارد كه چشم دنيا را به سوي خود جلب كرده و دشمنان ايران و دشمنان كشورهاي همسو با مقاومت (خصوصا سوريه) را ترسانده و به دوستداران ايران و مردم منطقه اميد داده تا انقلاب هاي خود را از سر بگيرند و از هيمنه امريكايي ها و غربي ها نترسند مخصوصا به مصري ها كه دوباره به سمت آمريكايي ها نرفته و با توجه به پيشرفت هاي ايران همگي به سوي ايران بيايند.
    به گفته خود غربي ها يكي از چيزهايي كه نبايد به گوش مردم منطقه برسد توانايي ايران در توليد علم است كه علوم نظامي روز يكي از موثر ترين آنهاست.

  3. لحظاتي پيش صورت گرفت؛
    شليك همزمان 5 فروند موشك "شهاب " در رزمايش پيامبر اعظم6
    خبرگزاري فارس:لحظاتي پيش 5 فروند موشك ميان‌برد و دوربرد "شهاب " در مرحله دوم رزمايش پيامبر اعظم(ص) 6 شليك شد.

    به گزارش خبرنگار اعزامي خبرگزاري فارس، لحظاتي پيش 5 فروند موشك "شهاب " توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامي و در مرحله دوم رزمايش پيامبر اعظم(ص)6 شليك شد.

    در ميان 5 فروند موشك شليك شده، 2 فروند موشك ميان‌برد شهاب يك، 2 فروند موشك ميان‌برد شهاب 2 و يك فروند موشك دوربرد شهاب 3 (مدل قدر S) با سوخت مايع است.

    اين 5 فروند موشك شهاب به فاصله كوتاهي پس از شليك 9 فروند موشك زمين به زمين زلزال شليك شدند.

    http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=9004070007

  4. دقايقي پيش در رزمايش پيامبر اعظم6 صورت گرفت؛
    همزمان 9 فروند موشك "زلزال "شليك شد
    لحظاتي پيش 9 فروند موشك زلزال در مرحله دوم رزمايش پيامبر اعظم 6 شليك شد.
    به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق به نقل از فارس، لحظاتي پيش 9 فروند موشك زمين به زمين زلزال در قالب مرحله دوم رزمايش پيامبر اعظم(ص)6 شليك شد.

    اين بخش از رزمايش با حضور سردار حسين سلامي جانشين فرمانده كل سپاه، سردار اميرعلي حاجي‌زاده فرمانده نيروي هوا فضاي سپاه و جمعي از فرماندهان و متخصصان سپاه پاسداران انقلاب اسلامي صورت گرفت.

    هدف از برگزاري اين رزمايش سنجش ميزان آمادگي يگان‌ها،‌ تمرين تاكتيك‌هاي جديد،‌ حضور افسران جوان فارغ التحصيل كنار نيروهاي باتجربه و استفاده گسترده از تجهيزاتي كه در طي سال گذشته به مجموعه هوافضاي سپاه اضافه شده، است.

    رزمايش بزرگ موشكي پيامبر اعظم(ص)6 سپاه از روز گذشته كار خود را آغاز كرده است.

    http://www.mashreghnews.ir/fa/news/54283/همزمان-9-فروند-موشك-زلزال-شليك-شد

  5. تا حالا IGI 2 بازي كردين....مرحله آخرش روديدن.......به اونا ميگن سيلوي پرتاب موشك .......نه اينها كه انقدر كوچك اند كه با كوچكترين موشك از كار مي افتند.......

    البته با وجود كوچك بودن ميشه تعداد بيشتري رو ساخت ......واين هم فعلا براي ايران بهتره .....

    از بس كوچك بودن معلوم نبود از كجا اين موشك ها وارد سكوي پرتاب ميشن ....

  6. ميگم دشمن ايران مثل عراق و افغانستان نيستا.......
    دشمن ايران همگي ادعاي ابر قدرتي ميكننا.......
    يعني پيدا كردن همانا .....نابود كردن همانا.....
    خوب اين سيلو ها رواگه با يه موشك با قدرت نيمه هسته اي سنگركوب زدن اون وقت كل سيستم مي ره پي كارش كه......
    اين ديگه چه ارزشي داره ....
    بابا چرا روس ها دارن موشك هاي با برد 11000كيلو متري شون رو با زير در يايي پرتاب مي كنن....آيا يكي از دلايلشون متحرك بودن زير دريايي هاشون نيست.
    به نظر من فقط خواستن بگن ما بلديم چنين چيزهايي رو بسازيم ....

  7. خبر تكميلي/وزارت خارجه روسيه:
    توليد برق در نيروگاه هسته اي بوشهر مرداد امسال آغاز مي شود
    مسكو - 'سرگئي ريابكوف' معاون وزير امور خارجه روسيه اعلام كرد: توليد برق در نيروگاه هسته اي بوشهر آگوست ( مرداد ) امسال و بر اساس برنامه زمانبندي شده آغاز مي شود.


    به گزارش ايرنا ، 'ريابكوف' روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگاران افزود: من نمي توانم تاريخ دقيق آن را اعلام كنم ، زيرا نمي خواهم اشتباه كرده باشم ، ولي چيزي كه مسلم است توليد برق نيروگاه هسته اي بوشهر در ماه آگوست،اغاز خواهد شد.
    وي اضافه كرد: طرح ساخت نيروگاه هسته اي بوشهر تمام شده است ، همه چيز مرتب است و تجهيزات به خوبي كار مي كنند.
    معاون وزير خارجه روسيه يادآور شد: تنها سئوالي كه در ارتباط با نيروگاه هسته اي بوشهر باقي مانده ، اين است كه طرف ايراني چه وقت اراده خواهد كرد آن را به كار بياندازد.
    وي اضافه كرد: اگر اين اتفاق در ماه آگوست بيافتد ، انتظارات مسكو و تهران هر دو برآورده خو اهد شد.
    وي تشريح كرد: اما اگر اين كار چند روز بعد انجام شود ، مشكلي نخواهد بود ، زيرا كه همه چيز پايان يافته است.
    ريابكوف گفت كه شيوه عدم گسترش سلاح هاي كشتار جمعي با پايان طرح ساخت نيروگاه هسته اي بوشهر مستحكم تر شد.
    اروپام/518


    http://www.irna.ir/NewsShow.aspx?NID=30451573

  8. بعد از فشارهاي سياسي غرب به سوريه به بهانه ناآرامي در اين كشور، اين كشورها به فشارهاي اقتصادي عليه دمشق شدت دادند و در اين رابطه وزير امور خارجه فرانسه از مخالفت چين و روسيه در وتوي قطعنامه تحريم سوريه در شوراي امنيت به شدت ابراز نگراني كرد.


    به گزارش فارس به نقل از خبرگزاري فرانسه، "آلن ژوپه " روز گذشته طي برنامه‌اي سياسي كه از شبكه "RTL " فرانسه پخش مي‌شد، اعلام كرد: «طغيان سركوب‌ها در سوريه در حال ايجاد شرايطي است كه امنيت منطقه را به خطر مي‌اندازد.»

    وي افزود: «اين مايه تأسف است كه سركوب‌ها در سوريه همچنان ادامه داد چرا كه اين امر امنيت منطقه را به مخاطره مي‌اندازد.»

    وزير امور خارجه فرانسه در ادامه گفت: «در حال حاضر بيش از 10 هزار نفر از سوريه به تركيه پناهنده شده‌اند و عواقب اين سركوب‌ها در لبنان و اسرائيل نيز مي‌تواند بسيار نگران‌كننده و خطرناك باشد.»

    وي با اشاره به مخالفت چين و روسيه با صدور قطعنامه تحريم شوراي امنيت عليه "بشار اسد " رئيس‌جمهور سوريه تصريح كرد: «چين و روسيه اعلام كرده‌اند كه از حق وتوي خود براي جلوگيري از قطعنامه تحريم شوراي امنيت استفاده خواهند كرد و من از اين بايت بسيار متأسفم. ما در تلاش براي متقاعد كردن پكن و مسكو به ارائه بيانيه‌اي هستيم كه بشار اسد را ملزم به ازسرگيري روند اصلاحات كند.»

    بعد از فشارهاي نظامي و امنيتي براي وادار كردن دولت بشار اسد به تسليم در برابر خواسته‌هاي غرب، تحريم اقتصادي سوريه از سوي اين كشورها وارد مرحله جديدي شد ولي اين تلاش‌ها تاكنون با مخالفت چين و روسيه ناكام مانده است و دمشق نيز با ايستادگي در برابر اين خواسته‌ها مقاومت كرده است.
    دمشق بين درخواست‌هاي معترضين براي ايجاد اصلاحات و كساني كه در صدد كشاندن كشور به سمت آشوب و ناامني هستند تفاوت قائل است و بر ادامه اصلاحات براي تحقق معترضين تاكيد دارد و اميدوار است كه اين اصلاحات را به تدريج در كشور اجرا كند.

    كشورهاي اروپايي و در رأس آن فرانسه، در صددند با فشار بيشتر به سوريه به بهانه ناآرامي در اين كشور، دمشق را به پذيرش خواسته‌هاي خود وادار كنند. فرانسه يكي از كشورهايي است كه بشدت در شوراي امنيت عليه سوريه فعال است و قصد دارد با جلب موافقت ديگر كشورهاي شوراي امنيت پيش‌نويس قطعنامه‌اي عليه سوريه را به تصويب برساند ولي چين و روسيه بشدت با اين اقدام مخالفند.

    وزير امور خارجه فرانسه در عين حال گفت: «من به توان و قابليت كنوني رئيس‌جمهور سوريه براي تغيير موضع اعتماد چنداني ندارم چرا كه سركو‌ب‌ها در سوريه تاكنون بسيار خشن و وحشيانه بوده است. به عقيده من بشار اسد به آخر خط رسيده و راه برگشتي ندارد، البته اميدوارم كه اشتباه كرده باشم كه فكر مي‌كنم چنين چيزي بعيد است.»

    مديران نهادها و سازمان‌هاي آكادميك فرانسوي فعال در سوريه اعلام كردند كه از سياست پاريس در قبال تحولات سوريه شكايت دارند.

    روزنامه الاخبار با بيان اين خبر به نقل از اين مديران نوشت كه آنان قصد دارند در نامه‌اي به سران فرانسه، توصيه كنند كه اين نهادها در سوريه تعطيل شود.

    بنا بر اين گزارش، اين اقدام به دليل اعتراض اين مديران به سياست دولت فرانسه در قبال اتفاقات سوريه است زيرا اين افراد معتقدند سياست فرانسه كار را براي آنان دشوار كرده است همچنانكه اين نهادها در ارتباط برقرار كردن با متخصصان سوري در حوزه‌هاي مختلف دچار مشكل شده‌اند.

    به گزارش الاخبار، شماري از فرانسوي‌هاي فعال در موسسات و نهادهاي آكادميك فرانسوي در سوريه با مراجعه به سفارت كشور خود در دمشق، از سياست كشور خود مقابل سوريه انتقاد كرده‌اند.

    http://rajanews.com/detail.asp?id=94046

  9. وقتي در مناظره نخست وزيران انگليس براي حفظ و به روز كردن سلاح هاي هسته اي سخن به ميان آمد گوردون براون(نخست وزير قبلي انگليس) براي توجيح كار خود سخن از خطر موشك هاي ايران به ميان آورد كه نبايد آنها رو دست كم گرفت...
    حالا فاصله ما با اينها چقدر هست....
    در جايي هم اسراييلي ها برد موشك هاي ايراني رو تا نيويورك اعلام كرده بودن...

  10. آينده هسته‌اي ايران و گزنيه هاي سياسي پيش روي آمريكا - 7
    آمريكا بيشتر نگران رقابت ژئواستراتژيك خود با ايران است تا [color=darkred]برنامه هسته‌اي[/color]
    [size=14]خبرگزاري فارس: انديشكده آمريكايي رند معتقد است ايران در رقابتي ژئواستراتژيك با آمريكا بر سر خاورميانه بزرگ‌تر است. مسأله هسته‌اي مهم‌ترين مسأله در ارتباط ايران و آمريكا است، اما مشكل بتوان گفت كه تنها دليل تنش بين اين دو كشور باشد.

    به گزارش خبرنگار ديپلماسي عمومي و جنگ نرم خبرگزاري فارس، انديشكده "رند " در بخشي از گزارش "آينده هسته‌اي ايران و گزنيه هاي سياسي پيش روي آمريكا " به اين نكته اشاره مي كند كه آمريكا بيشتر نگران افزايش نفوذ ايران و اقتدار اين كشور در خاورميانه و منطقه است كه اين امر موجب كاهش و تضعيف لابي آمريكا در منطقه خواهد شد و به همين سبب آمريكا برنامه‌ هسته‌اي ايران را بهانه‌اي براي رقابت ژئواسترتژيك با ايران كرده است.

    بخش هفتم:

    - محروم كردن ايران از دستاوردها: فشار نظامي

    آمريكا با به رخ كشيدن نيروي نظامي خود در منطقه مي‌تواند به ايران نشان دهد كه با سرمايه‌گذاري روي برنامه هسته‌اي‌اش نه تنها امنتيش را تقويت نمي‌كند، بلكه خطراتي نيز متوجه نظام مي‌سازد و ترديدهايي بابت حمله آمريكا به زيرساخت‌هاي هسته‌اي برمي‌انگيزد. وزير امور خارجه آمريكا، هيلاري كلينتون، در برخي از اظهارات به چنين سرانجامي اشاره كرده است و مثلا گفته: "به نفع ايران نيست كه در منطقه خليج فارس مسابقه دست‌يابي به سلاح هسته‌اي راه بيندازد، زيرا در اين صورت موقعيتش ناامن‌تر از گذشته خواهد شد. ".

    * آمريكا مي‌تواند سيستم‌هاي جنگي خود را به آزمايش بگذارد و نيروهايش را در منطقه گسترش دهد تا آسيب‌پذيري تأسيسات زيرزميني ايران را نشان دهد

    جدا از اين اظهارات، آمريكا مي‌تواند استقرار نيروهاي نظامي معمولش، به ويژه نيروهاي دريايي و هوايي، را گسترش دهد و آزمايش‌هاي بيشتري براي سيستم‌هاي موشكي دوربرد خود در منطقه ترتيب دهد. آمريكا همچنين مي‌تواند توانايي‌هاي نظامي خود را به نمايش بگذارد و از اين راه به آسيب‌پذيري تأسيسات زيرزميني ايران اشاره كند، و مثلاً نيروهاي خود را براي حملات نظامي معمولي آموزش دهد؛ پروازهاي تجسسي و اكتشافي براي گردآوري اطلاعات درباره برنامه هسته‌اي ايران ترتيب دهد؛ آزمايش نفوذگر مهمات انبوه خود را با تبليغات بسيار مورد آزمايش قرار دهد.

    * اما احساس تهديد ايران از آمريكا باعث مصمم شدن رهبرانش در ساخت سلاح اتمي مي‌شود

    با اين وجود، گسترش فعالت‌هاي نظامي معمول آمريكا مي‌تواند تأثير عكس داشته باشد. ظاهراً حضور نظامي گسترده آمريكا در منطقه خليج فارس باعث شده ايران در مقابل آمريكا بيشتر احساس تهديد كند. نخبگان سياسي و نظامي ايران از حضور ارتش نظامي آمريكا در عراق، افغانستان و سراسر منطقه خليج فارس آگاهند. اين درك از تهديد، ايران را بيش از پيش به سمت پيشبرد برنامه هسته‌اي‌اش پيش برده كه از سال 2003 به اين طرف نيز سرعت گرفته است. بااين‌كه نخبگان ايراني تصور نمي‌كنند كه حمله آمريكا به ايران به معني سرنگوني نظام باشد، آمريكا را تهديد نظامي بلندمدتي براي جمهوري اسلامي مي‌دانند.

    * آزمايش‌هاي آمريكا روي بمب‌افكن‌هاي هسته‌اي و موشك‌هاي قاره‌پيما نشان مي‌دهد اصول‌گرايان اشتباه مي‌كنند كه برنامه هسته‌اي را متضمن امنيت ايران مي‌شمارند

    دولت ايران نيز از قدرت هسته‌اي كلان آمريكا، از جمله موشك‌هاي باليستيك قاره‌پيما و موشك‌هاي باليستيك دريايي آگاه است. با استفاده از آزمايش‌هاي آمريكا روي بمب‌افكن‌هاي هسته‌اي و هواپيماهاي جنگي دومنظوره در منطقه مي‌توان تأثير رواني بيشتري بر تصميم‌گيران سياسي و نظامي ايران داشت. چنين فعاليت‌هايي نظريه اصول‌گرايان را مبني بر اين‌كه برنامه هسته‌اي ايران امنيت اين كشور را بيشتر تضمين مي‌كند زير سؤال مي‌برد. اما در عين حال مي‌تواند باعث شود ايران بيش از پيش احساس آسيب‌پذيري كند و به برنامه‌هاي هسته‌اي‌اش سرعت ببخشد.

    * نمايش نظامي فاصله گرفتن از هدف اوباما مبني بر اتكا كمتر بر سلاح‌هاي هسته‌اي براي امنيت ملي است

    از طرف ديگر، اين فعاليت‌ها، فاصله گرفتن از هدف دولت اوباما مبني بر اتكا كمتر آمريكا بر سلاح‌هاي هسته‌اي در راهبرد كلي امنيت ملي‌اش است و مي‌تواند بر متحدان آمريكا در منطقه كه نگران اتحاد نزديك با آمريكا هستند نيز تأثير عكس بگذارد.

    - انگيزه‌بخشي:
    تا جايي‌كه پيشرفت ايران در ساخت سلاح هسته‌اي به دليل حس آسيب‌پذيري و ترس اين كشور براي بقاي نظام باشد، مي‌توان با دادن انگيزه‌هايي آن‌ها را از ساخت سلاح هسته‌اي منصرف ساخت.

    * پشتيباني از مشروعيت سياسي نظام ايران و جاي دادن ايران در فعاليت‌هاي منطقه‌اي آينده خليج فارس، لغو برخي تحريم‌هاي اقتصادي، و اجتناب از اظهارات منفي از جمله اقدام‌هاي مثبت است

    آمريكا مي‌تواند از سياست‌هاي گذشته خود بازگردد و اقداماتي ديپلماتيك براي پشتيباني از مشروعيت سياسي نظام ايران بكند و قدم‌هايي براي جاي دادن ايران در فعاليت‌هاي منطقه‌اي آينده خليج فارس بردارد. از لحاظ اقتصادي نيز آمريكا مي‌تواند برخي تحريم‌هاي اقتصادي را لغو كند (مثلاً دارايي‌هاي مالي ايران در آمريكا را آزاد سازد و محدوديت فروش قطعات يدكي هواپيماهاي مسافربري به ايران را بردارد). آمريكا مي‌تواند اظهارات منفي خود درباره آينده هسته‌اي ايران و به شكل غيرمستقيم، نظام، را به اين شكل اصلاح كند كه از عبارت "تمامي گزينه‌ها هنوز روي ميز است " اجتناب ورزد. اين اقدامات بر حس نظام ايران از تهديد خارجي تأثير مثبت خواهد داشت و احتمالاً موقعيت اصلاح‌طلبان و محافظه‌كاران عمل‌گرا را در مذاكرات سياسي داخلي ارتقاء بخشد.

    * دشواري ارتباط با ايران به اين دلايل است: نظام بخشي از مشروعيتش را از مخالفت با استيلاي آمريكا گرفته و پس از انتخابات رياست‌جمهوري سال 2009 سياستمداران ميانه‌رو از صحنه دور شده‌اند و ايران در رقابتي ژئواستراتژيك با آمريكا بر سر خاورميانه است

    اما گفتگو و ارتباط با نظام فعلي ايران در گذشته بسيار دشوار بوده است. جمهوري اسلامي بخشي از مشروعيت داخلي خود را از مخالفت با "استيلاي " آمريكا به دست آورده است. رهبر معظم ايران، آيت‌الله خامنه‌اي، از جمله آشكارترين مخالفان ارتباط يا همكاري با آمريكا بوده است. مضاف بر اين، فرماندهان اصول‌گراي سپاه پاسداران هم نسبت به انگيزه‌ها و اهداف آمريكا در مورد جمهوري اسلامي ترديد دارند. انتخابات رياست‌جمهوري ماه ژوئن سال 2009 ايران و نظامي شدن سياست ايران به دست سپاه پاسداران ارتباط با ايران را دشوارتر ساخته، زيرا سياست‌مداران ميانه‌روتري مانند خاتمي، موسوي، كروبي، و حتي رفسنجاني نيز به شدت به حاشيه رانده شده‌اند. علاوه بر اين، ايران در رقابتي ژئواستراتژيك با آمريكا بر سر خاورميانه بزرگ‌تر، از افغانستان تا عراق و كشورهاي كرانه شرقي مديترانه، درگير است. مسأله هسته‌اي مهم‌ترين مسأله در ارتباط ايران و آمريكا است، اما مشكل بتوان گفت كه تنها دليل تنش بين اين دو كشور باشد.

    * توسعه‌طلبي ايران به شكل نفوذ در عراق و تشكيل نماينده‌هاي نيابتي حماس و حزب‌الله انگيزه‌هاي مثبت را از آمريكا گرفته است

    پشتيباني سياسي مشخصي هم از اين انگيزه‌هاي آمريكا صورت نمي‌گيرد. در سي سال گذشته، ايران همواره دشمن منافع آمريكا در خاورميانه و فراتر از آن فرض مي‌شده است. ايران را به شدت كشوري توسعه‌طلب مي‌بينند كه به ويژه به دليل نفوذ اين كشور در عراق و "موفقيت " نماينده‌هاي نيابتي آن در لبنان و فلسطين است. بنابراين، پيگيري ساخت سلاح هسته‌اي در جمهوري اسلامي تنها با هدف محافظت از امنيتش ديده نمي‌شود، بلكه راهبردي براي گسترش دسترسي ايران در خاورميانه است. به علاوه، بخش بزرگي از نهاد سياست خارجي آمريكا درگيري ايران با آمريكا بر سر مسأله هسته‌اي را سياستي براي "خريد زمان " جهت پيشبرد برنامه هسته‌اي مي‌داند.

    - نتيجه‌گيري:

    * آمريكا براي پيشبرد راهبرد منصرف‌سازي بايستي به نقش سلاح هسته‌اي در امنيت ملي ايران، نظر اصول‌گرايان درباره نظام، و دشواري تأثير بر مذاكرات داخلي را مد نظر داشته باشد

    عليرغم سياست‌هاي فراواني كه آمريكا در اختيار دارد، اين كشور با چالش بزرگي جهت منصرف ساختن ايران از ساخت سلاح هسته‌اي روبه‌روست و در اين راستا بايستي ديد سلاح هسته‌اي چگونه منافع امنيت ملي ايران را تأمين مي‌كند؛ نظر اصول‌گرايان درباره‌ نظام فعلي ايران چيست؛ و دشواري شكل دادن بحث و جدل‌هاي داخلي در ايران تا چه حد است.

    * آمريكا بين دو گزينه سرگردان است: استفاده از نيروي نظامي و هسته‌اي و اجتناب از به وجود آوردن محيط تهديد

    تحريم‌هاي هدف‌مند فرصت بالقوه‌اي براي تأثيرگذاري بر مذاكرات داخلي عرضه مي‌كند، اما در بلندمدت. لغو برخي از تحريم‌هاي اقتصادي در بازداشتن ايران از اعلام آشكار توانايي هسته‌اي در صورت دست‌يابي به آن مفيد است. براي آمريكا دشوار است كه بين دو نوع از سياست‌هاي خود توازن برقرار كند: استفاده از نيروهاي نظامي معمول و هسته‌اي براي نشان دادن هزينه‌ها به ايران و اجتناب از به وجود آوردن محيط تهديد كه هدف منصرف‌سازي آمريكا را كم‌بها سازد.

    * دشواري امتياز دادن به ايران به دليل ماهيت رابطه اين دو كشور و باور بسياري از آمريكايي‌ها مبني بر تأثير عكس اين سياست روي ايران است

    حتي انگيزه‌بخشي به ايران براي توقف ساخت سلاح هسته‌اي از ديگر سياست‌ها دشوارتر است، كه اين هم به دليل ماهيت رابطه ايران و آمريكا و باور بسياري از آمريكايي‌ها مبني بر اين است كه امتياز دادن در نفوذ بر محاسبات ايران در برنامه هسته‌اي اثر عكس دارد.[/size]


    http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=9003230875

  11. منبع : سايت اشراف سوم تير 1390

    [size=14] [color=black]بنياد تحقيقات سياسي، اقتصادي و اجتماعي (SETA) نشست "غلبه بر بن بست هسته اي ايران : يک سال پس از بيانيه تهران" را برگزار کرد. [/color]

    اعضا ميزگرد: تريتا پارسي رئيس، شوراي ملي ايران و آمريکا، باربارا اسلاوين، عضو ارشد شوراي آتلانتيک، ميتاس اسپکتور، مدير مرکز روابط بين الملل بنياد گتيلو وارگاس، غدير اوستان مدير تحقيقات بنياد تحقيقات سياسي، اقتصادي و اجتماعي (SETA) بودند و گرداننده ميزگرد مايکل آدلر پژوهشگر سياست عمومي از مرکز پژوهشگران بين المللي وودرو ويلسون بود.

    اشراف خلاصه اين نشست را بدون تاييد محتواي آن منتشر ميکند.

    در 17 مه 2010 ، ايران ، ترکيه و برزيل مشترکا "بيانيه تهران" را در تلاش براي رسيدن به موفقيت در مذاکرات هسته اي با ايران امضا کردند.

    اين طرح ابتکاري ترکيه و برزيل براي ادامه همکاري ايران با جامعه بين الملل، توسط واشنگتن، که آن را ترفندي براي توقف تحريمات از طرف ايران مي دانست، رد شد.

    متعاقب آن در ژوئن 2010 شوراي امنيت سازمان ملل متحد به اعمال تحريم ها عليه ايران اقدام نمود، ترکيه و برزيل با اين استدلال که اين اقدام مانعي بر سر راه تلاش هاي ديپلماتيک خواهد بود به آن راي "منفي" دادند. ادامه….

    براي بازنگري اين موضوع و بحث پيرامون دلايل شکست بيانيه تهران و حواشي آن، ميزگردي به ميزباني بنياد تحقيقات سياسي، اقتصادي و اجتماعي (SETA) و با حضور کارشناسان خبره در اين موضوع برگزار شد.

    باربارا اسلاوين از شوراي آتلانتيک بحث در خصوص فشار ديپلماتيک ترکيه و برزيل در سال 2010 را با يک سخنراني تحت عنوان "تلاشي که اساسا محکوم به شکست بود" آغاز کرده و تصريح نمود که دولت اوباما، تحت فشار کنگره و اسرائيل، پس از گذشت يک سال از پايان مهلت مقرر براي اعتمادسازي (به اتمام رسيده در اواخر سال 2009) به سمت اعمال تحريم ها عليه ايران تغيير رويه داده است. بنابراين، عليرغم استقبال ايالات متحده امريکا از ادامه تلاش هاي ترکيه و برزيل پس از شکست مذاکرات در سال 2009، دولت امريکا در حال حاضر مسير خود را انتخاب کرده است.

    اسلاوين اظهار داشت: "ما در حال حاضر کجا هستيم؟ هيچ کدام از طرفين هيچگونه انعطاف پذيري از خود نشان نمي دهند. ايالات متحده و شرکايش … آماده نيستند تا رسما اعلام کنند که غني سازي اورانيوم حق ايران است و… ايران صريحا اظهار مي کند که اين پيش شرط شروع مذاکرات جدي است."

    وي افزود، فضاي سياسي ايران و امريکا شرايط مذاکرات بعدي را بسيار دشوار کرده است.

    اسلاوين همچنين گفت، برنامه هسته اي در ايران به يک مسأله داخلي براي دولت کنوني تبديل شده است، پس عدم ادامه برنامه و يا هر گونه امتياز دهي از نظر مردم ايران قابل قبول نخواهد بود.

    وي در ادامه استدلال ميکند که در ايالات متحده نيز هيچ تمايلي به مذاکره وجود نداشته و در حال حاضر به شدت همه آن ها موافق تحريم هستند.

    اسلاوين افزود: "من فکر ميکنم ترکيه و برزيل با مشاهده واکنش غرب و اتفاقات متعاقب راي شوراي امنيت سازمان ملل متحد پس از اعلام بيانيه تهران شگفت زده شدند."

    وي استدلال مينمايد: با توجه به اينکه چين بزرگترين شريک تجاري و مهمترين سرمايه گذار در بخش انرژي ايران به شمار مي آيد، تنها اميد براي برون رفت از بن بست فعلي دخالت چين در ديپلماسي هسته اي ايران است، "در حال حاضر کار کردن بر روي چين بهترين اميد ماست."

    غدير اوستان از بنياد تحقيقات سياسي، اقتصادي و اجتماعي (SETA) در ادامه بحث مي گويد، رويکرد ترکيه در بيانيه تهران در راستاي سياست هاي اين کشور در خصوص "سياست حسن همجواري" بوده که مبتني بر ادغام اقتصادي و سياسي، جريان آزاد کالا و خدمات، و ديپلماسي فعال در منطقه مي باشد.

    وي افزود، ترکيه با توجه به انگيزه هاي زير در تلاش براي رسيدن به موفقيت در موضوع هسته اي ايران مي باشد:

    امنيت خود ترکيه ، اعتقاد ترکيه بر اين است که اعمال تحريمات نميتواند ايران را به پيروي از خواسته هاي غرب منقاد نمايد، تحريم هايي که در تضاد با خواسته هاي ترکيه در مورد يکپارچگي منطقه اي ميباشد، و نيز بر اين باور است که هنوز مسير ديپلماتيک بسته نشده است.

    اوستان اظهار داشت: "شکي نيست که ترکيه در اين مذاکرات دستاوردهاي سياسي خوبي داشته است، ترکيه مي خواست در قرارداد تهران نشان دهد که مي تواند به عنوان يک ميانجي جدي در منطقه عمل کند."

    او اضافه کرد که انگيزه هاي ديگر در مبادله اين قرارداد ايجاد يک منطقه عاري از سلاح هاي کشتار جمعي در خاورميانه بود، با تاکيد بر اين که در محکوم کردن ايران در مقابل قابليت هاي هسته اي اسرائيل، ترکيه معتقد است که همکاري ايران در دراز مدت تنها زماني پايدار خواهد بود که اسرائيل نيز بخشي از منطقه عاري از سلاح هسته اي باشد.

    او در ادامه گفت: "توافقنامه تهران توسط دولت امريکا به علت عدم جامعيت و عدم تامين رضايت جامعه بين الملل در مورد برخي نگراني هاي آن ها رد شد."

    اوستان در عين حال ادعا کرد که مبادله سوخت هسته اي دقيقا همان راهکار اعتمادسازي بوده و به هيچ وجه به معني يک راه حل جامع نبوده، و راي "منفي" ترکيه در شوراي امنيت به دليل سرخوردگي ترکيه از رد اين موافقتنامه از طرف واشنگتن بوده است.

    وي اظهار داشت: "سياست خارجي ترکيه تحت فشار سياست هاي داخلي آن نبوده، و بدين ترتيب ترکيه در اين مورد راحت تر ميتواند تصميم گيري نمايد."

    اوستان مي افزايد: ترکيه نيز در مورد برنامه هسته اي ايران نگران است و همچنان فضا براي همکاري ايالات متحده امريکا و ترکيه در اين زمينه وجود دارد. غلبه بر بن بست هسته اي با مشارکت جدي ترکيه قابل حصول است… من فکر مي کنم چين… نيز يکي از راه حل هاي موجود در اين مسأله باشد."

    مدير مرکز روابط بين الملل بنياد گتيلو وارگاس، ماتياس اسپکتور، در مورد چشم انداز برزيل سخن گفت، مخصوصا در مورد اين که چرا، آن ها که مي دانستند اين توافقنامه محکوم به شکست است، سرمايه سياسي خود را صرف آن نمودند.

    اسپکتور اظهار داشت: "اگر ما بخواهيم اين واقعه را درک کنيم، من فکر ميکنم ما بايد به مسأله هم دردي توجه کنيم."

    وي با اشاره به اين نکته، پيش زمينه اي در اين خصوص ارائه کرد که "شرايط برزيل حتي بدتر از ايران بود"، برزيل نيز چندين سال داراي يک برنامه هسته اي مخفي بود، و تنها در دهه 1990 معاهده منع گسترش تسليحات (کشتار جمعي) را امضا و به ايجاد يک ديپلماسي فعال هسته اي پرداخت.

    اسپکتور اظهار داشت که برزيل خود را به عنوان يکي از ذي نفعان معاهده منع گسترش تسليحات قلمداد نموده و کشورهايي که به عضويت آن در نمي آيند کشورهايي هستند که به فصل ششم معاهده منع گسترش تسليحات پايبند نمي باشند.

    وي تصريح کرد که برزيل هيچ پروتکل الحاقي ديگري را امضا نخواهد کرد زيرا ديگر اين کشور چيزي براي پنهان کردن ندارد و اگر برزيل امضا نمايد، کشورهاي خلع سلاح شده هيچ ابزاري را اعمال فشار و خلع سلاح کشورهاي هسته اي نخواهند داشت.

    اسپکتور صريحا در اين خصوص گفت: "زماني که اوباما ميآيد و در مورد تغيير در سياست هسته اي امريکا و تاکيد بيشتر بر روي خلع سلاح سخن مي گويد، برزيل آن را باور نمي کند."

    او عقيده داشت که ديدگاه برزيل شبيه ديدگاه ترکيه است: تحريمها مخرب و بي اثر هستند. حتي برزيلي ها معتقدند اين تحريم ها رژيم ايران را در مواضع خود مستحکم تر نيز خواهد کرد.

    افزون بر اين، اسپکتور اظهار داشت: "برزيلي ها تصور ميکنند زماني که در جريان رقابت رياست جمهوري امريکا، يکي از نامزدها از حمله به ايران صحبت ميکند اين تحريم ها مقدمه اي براي مداخله در اين کشور ميباشد."

    وي تصريح کرد، برزيل بر اين باور است که داراي يک مرجعيت اخلاقي است چرا که تنها کشور BRIC هست که به ميل خود از توليد سلاح هستهاي چشمپوشي کرده است. از اين نظر، برزيل مي تواند با ايران به نحوي صحبت کند که هيچ کشوري به غير از ترکيه قادر به آن نيست. پس به طور ضمني ميتوان نتيجه گرفت که برزيل ميتواند با ايران همدردي نموده و دلايل ايرانيان را به خوبي درک نمايد.

    اسپکتور ادعا مي کند که تفکر ضد امريکايي علت اصلي راي "منفي" نيست؛ وي مي گويد: "من مي دانم در واشنگتن در حال حاضر شنيدن اين حرف چيز عجيبي است، اما لولا در واقع فکر مي کرد که در بيانيه تهران نقش يک تسهيل کننده را دارد. لولا متاسفانه از اين وضعيت برداشت خود را داشت."

    اسپکتور مي افزايد: "ما فهميديم که در فضاهايي که اعتماد متقابل در آن وجود ندارد، نيازمند ارتباطات بسيار عميقي هستيم."

    وي تأکيد کرد که اشتباه برزيل در عدم وجود ارتباط کافي ميان واشنگتن ، تهران و آنکارا بود.

    تريتا پارسي ، رئيس شوراي ملي ايران و آمريکا، سؤال زير را مطرح کرد: چرا برزيل و ترکيه در چيزي که اروپايي ها و امريکايي ها در آن شکست خورده بودند موفق شدند؟

    وي در ادامه گفت: "برزيلي ها و ترک ها در نهايت توانستند کاري را که همه خواهان آن بودند، انجام دهند؛ گرفتن امضاي ايران در يک سند."

    وي معتقد بود که به علت شکاف اعتمادي بين ايران و غرب، هيچ تضميني وجود ندارد که ايرانيها بتوانند خواسته هاي ايالات متحده را برآورده سازند، و بالعکس.

    پارسي همچنين گفت، فضاي سياسي داخلي ايران و امريکا اجازه ايجاد فرصتي براي اعتماد سازي را نمي دهد. ترکيه يک ميانجي قابل قبول براي ايران بود چرا که نوعي رابطه بين آن ها وجود دارد. آن ها دو کشور باستاني با تاريخ مشترک هستند.

    وي افزود: "همچنين ايران احساس مي کند که نفوذ خاصي بر ترکيه دارد؛ نفوذي بر هيچ يک از کشورهاي گروه 1+5 ندارد. اين به ايراني ها يک احساس امنيت و راحتي براي ادامه کار با آن ها را مي دهد."

    پارسي اظهار داشت: "برزيل و ترکيه با يک ديپلماسي مستقيم با ايران وارد مذاکره شدند که اين صراحت در مذاکرات گروه 1+5 وجود نداشت."

    وي مدعي شد: اگر چه مخاطب اصلي و تصميم گيرنده نهايي احمدي نژاد است، ولي ترک ها و برزيلي ها تقريبا با تمام مراکز قدرت در ايران بطور گسترده وارد بحث شدند.

    پارسي ادعا کرد عامل مهم در موفقيت ترک ها و برزيلي ها، "ديپلماسي مناسب" آن ها بود.

    عامل مهم ديگر از نظر پارسي، پذيرش حق ايران براي غني سازي مواد هسته اي در بيانيه تهران بود، چيزي که ايالات متحده امريکا تا کنون حاضر به پذيرش آن نبوده است.

    ********
    سوابق شرکت کنندگان اين جلسه عبارت است از:

    تريتا پارسي مؤسس و رئيس شوراي ملي ايران و امريکا و کارشناس روابط ايران و آمريکا، سياست ايران و موازنه قدرت در خاورميانه است.

    وي همچنين نويسنده کتاب ائتلاف خائنانه: معاملات پنهان ايران، اسرائيل و ايالات متحده (انتشارات دانشگاه ييل 2007 ) است، که مدال نقره جايزه کتاب آرتور راس را از شوراي روابط خارجي در سال 2008 به خود اختصاص داد.

    پارسي براي رساله دکتراي خود تحت نظر پروفسور فرانسيس فوکوياما در دانشکده مطالعات پيشرفته بين الملل دانشگاه جانز هاپکينز به بررسي روابط ايران و اسرائيل پرداخته است.

    علاوه بر مدرک دکترا، او داراي مدرک کارشناسي ارشد در روابط بين الملل از دانشگاه اپسالا و مدرک کارشناسي ارشد در اقتصاد از دانشکده اقتصاد استکهلم است.

    وي به عنوان استاديار روابط بين الملل در دانشگاه جانز هاپکينز در دانشکده مطالعات پيشرفته بين الملل تدريس کرده است.

    پارسي در حال حاضر محقق مؤسسه خاورميانه است. وي فعاليت در زمينه سياست خاورميانه را از طريق کارهاي ميداني و کسب تجربه در کنگره و سازمان ملل دنبال ميکند. دولت هاي غربي و آسيايي در امور سياست خارجي اغلب با وي مشورت ميکنند.

    او به زبانهاي فارسي، انگليسي و سوئدي مسلط است و مقالات وي در امور خاورميانه در مطبوعات ملي و بين المللي منتشر شده است.

    ماتياس اسپکتور استاديار بنياد گتيلو وارگاس در برزيل است؛ وي در آن مکان مدير مرکز روابط بين الملل اجرا بوده و سري کتاب هاي ايران را به چاپ رسانده است.

    وي علاقه زيادي به ارتباط بين تئوري ها و تاريخ بين المللي دارد. دکتر اسپکتور قبل از اخذ مدرک دکتراي خود از دانشگاه آکسفورد در سال 2007 در سازمان ملل کار کرده است.

    اسپکتور استاد پروازي مدرسه اقتصاد لندن (2009) و شوراي روابط خارجي (2010) بوده است؛ وي يک کتاب در مورد کيسينجر و برزيل (در سال 2009 به زبان پرتغالي، چاپ بعدي به زبان انگليسي) منتشر کرده است.

    کتاب بعدي او، درباره استراتژيهاي برزيل براي مقابله با ايالات متحده امريکا است که در سال2011 چاپ خواهد شد. در حال حاضر دکتر اسپکتور در حال مطالعه بر روي ايجاد اعتماد ميان رقباي هستهاي (با پروفسور نيکلاس ويلر) و تاريخچه ظهور کشورها در جامعه بين الملل است.

    خانم باربارا اسلاوين عضو ارشد غير مقيم در شوراي آتلانتيک در مرکز آسياي جنوبي است. وي کارشناس سياست خارجي امريکا و نويسنده کتابي در مورد ايران تحت عنوان دوستان نامهربان ، دشمنان هم آغوش: ايران، آمريکا و مسير پيچيده تقابل در سال 2007 است.

    اسلاوين از کارشناسان AOLNews.com و Foreignpolicy.com است؛ وي از ژوئيه2008 تا دسامبر 2009 معاون سردبير بخش جهان و امنيت ملي واشنگتن تايمز بود.

    اسلاوين پيشاز آن، به مدت 12 سال به عنوان خبرنگار ارشد ديپلماتيک در يو اس اي تودي کار کرد؛ فعاليت وي بر مسائل کليدي از جمله جنگ با تروريسم و جنگ در عراق ، سياست هاي مقابله با کشورهاي "ياغي" و درگيري اعراب و اسرائيل متمرکز بود.

    وي سه وزير امور خارجه را در سفرهاي رسمي همراهي کرده و همچنين گزارشاتي نيز از ايران ، ليبي ، اسراييل ، مصر ، کره شمالي ، روسيه ، چين ، عربستان سعودي و سوريه تهيه کرده است.

    خانم اسلاوين که در روسيه، چين، ژاپن و مصر زندگي کرده است، براي اکونوميست و نيويورک تايمز نيز مطلب نوشته است. وي مفسر سياست خارجي امريکا در راديو ملي و سي اسپن ميباشد. او در سال 2006 به عنوان محقق سياست عمومي در مرکز بين المللي وودرو ويلسون کتابي در مورد ايران، که هفت بار از آن ديدن کرده است، نوشت.

    وي از اکتبر 2007 تا ژوئيه 2008 عضو ارشد مؤسسه صلح امريکا بود، جايي که در آن به تحقيق و پژوهش در مورد نفوذ ايران در منطقه پرداخت.

    غدير اوستان مدير پژوهش بنياد تحقيقات سياسي، اقتصادي و اجتماعي در واشنگتن است. او مدرک فوق ليسانس خود را در رشته تاريخ از دانشگاه بيلکنت دريافت کرده است. او در حال حاضر به دنبال اخذ مدرک دکترا در مطالعات خاورميانه از دانشگاه کلمبيا است.

    اوستان در کلاس هاي متعدد در مقطع کارشناسي تاريخ ، سياست ، فرهنگ ، و هنر در جهان اسلام و انديشه سياسي غرب در دانشگاه کلمبيا و دانشگاه جورج ميسون تدريس کرده است. وي در حال حاضر دستيار سردبير اينسايت ترکي ، يک مجله علمي منتشر شده توسط بنياد تحقيقات سياسي، اقتصادي و اجتماعي است. تمايلات پژوهشي او شامل روابط غيرنظاميان و نظاميان، نوسازي اجتماعي و نظامي در خاورميانه، روابط ايالات متحده و ترکيه و سياست خارجي ترکيه است.

    مايکل آدلر محقق سياست عمومي در مرکز بين المللي وودرو ويلسون است. وي يک امريکايي است که براي خبرگزاري فرانس پرس از سال 1980 با ارسال مطلب از پاريس، بانکوک ، کويت ، سارايوو ، بن ، برلين و وين کار کرده است.

    وي در حال حاضر محقق سياست عمومي در مرکز بين المللي وودرو ويلسون و مشغول نوشتن يک کتاب ديپلماسي در خصوص بحران اتمي ايران است. مايکل اين رويداد را از سال 2002 تا 2007 در وين، جايي که گزارشگر آژانس بين المللي انرژي اتمي براي دفتر مرکزي در پايتخت اتريش بود، پيگيري کرده است.

    ادلر از دانشگاه پنسيلوانيا در فيلادلفيا و از دانشگاه پاريس (سوربن) فارغ التحصيل شده است.

    http://www.presstv.ir/detail.fa/186202.html[/size]

  12. به نظر من هنوز نيرويي درون اين كره خاكي وجود ندارد كه خطر حمله به ايران رو بپزيرد زيرا در حال حاظر كشور و نيرويي كه نفعي از اين حمله ببرد وجود ندارد .مگر درآينده مخصوصا در اين بهبوهه زماني كشور ويا نيروي جديدي در منطقه ظهور كند كه اين كار عملي شود.

  13. دز كشور هاي ابر قدرت يك روشي وجود داره كه بعضي چيزهاي عجيب و بسيار ابتدايي رو مي سازن بعد به وسيله حتي ديگران بزرگ جلوه داده مي شه و با اين طرح بدون اينكه بخوان كاري رو انجام بدن خود را بالا مي كشن بعد زماني كه بايد در عمل كاري انجام بدن معمولا جا ميمونن مثلا آخرين برخود هايي كه اين به اصطلاح ابر قدرت ها داشتن مثل اسراييل. حالا بمب هاي اتمي اسراييل در جنگ هاي اخير به چه دردش خورد و حتي نخواهد هم خورد.حالا اگر اين سلاح ها وحتي علم به ساخت انها به دست دشمنان اين كشور ها بيوفتد كه وضعيت بدتر از قبل مي شود .