[quote name='nepton' timestamp='1354525392' post='285901'] چیزی که بنده در ژرمن ها دیدم و به خصوص فناوری اونها، پشتوانش فقط خلاقیت بوده. برای مثال سیگنالهای رادیویی و ترکیب اون با یه موتور و مواد منفجره میشد راکت v-1. هزاران دلیل برای این پیشرفت ژرمن ها در حالی که با کشورهای هم رده خودشون ارتباطی نداشتن بوده. انسانها خود اتکایی بودن. در کشور ما هم چنین مسائلی دیده میشه ولی متاسفانه........... [/quote] البته فراموش نفرمایید بخاطر مفاد پیمان ورسای نازی ها قبل از جنگ ارتباطات و همکاری های گسترده ی نظامی با روسها داشتند و پایگاه های تحقیقاتی/آموزشی آلمان عمدتا در خاک شوروی بود .

[quote name='heliaa' timestamp='1354486169' post='285852'] رشد سوسیالیسم توی غرب همونقدر امکان داشته که رشد آزادی بیان توی کره شمالی! برای همین شوروی سیاستش از ابتدا شکست خورده بود و هر چه هم بعدها انجام داد توی اروپا برای افزایش نفوذش، شرایط رو بدتر و بدتر کرد براش. (انقلابهای خونین شرق اروپا رو حتما میدونید، اشاره نمیکنم) [/quote] البته این موضوع رو هم در نظر داشته باشید که همانگونه که شوروی تحرکات ضد کمونیستی رو سرکوب میکرد کشورهای سرمایه داری مثل آلمان ، آمریکا و ... هم تحرکات کارگری رو با خشونت تمام سرکوب میکردند در واقع رشد سوسیالیسم در غرب رو سرکوب کردند ! جناب نپتون متوجه عرایض بنده نشدید ! واحد های ارتش و نیروی هوایی آمریکا [b]بعد از اتمام جنگ [/b]در برهه ی چند ساله ای با سرعت زیادی شروع به منحل شدن و بازگشت به آمریکا کردند و موقعیت و توان نظامی آمریکا در اروپای غربی به نسبت زیادی نسبت به شوروی تضعیف شده بود . (میدونستید اون لینک برای ژورنال تخصصی نیروی هوایی امریکاست ؟ اگر اطلاعات اون بی ریشه است دیگه نمیدونم چی رو قبول دارید شما) در مورد جنگ جهانی متاسفانه یک اظهاراتی وجود داره در مورد اینکه شوروی در ابتدای جنگ آلمان اونقدر ضربه خورد که اگر کمک های غرب نبود نمیتونست برگ برنده رو دست بگیره که این حرفها بزرگ شده برای تصاحب نتیجه ی جنگ جهانی توسط غربی ها ، واقعیت اینه که شوروی در ابتدای جنگ وضعیتی مثل آلمان داشت و انتظار نبرد از دو جبهه (از طرف غرب با آلمان و شرق با ژاپن) رو داشت و به همین دلیل ارتش این کشور (که در ابتدای جنگ به استناد آمار چندین برابر ارتش آلمان قدرت داشت) مجبور شد در غرب و شرق پخش بشه . با وجود اینکه KGB مطمئن شده بود ژاپن به شوروی حمله نخواهد کرد اما استالین این حرف رو قبول نکرد لذا لشگرهای ورزیده ی سیبری شوروی هنوز در خاور دور مستقر موندند و ارتش سرخ در هنگام حمله ی آلمان در جبهه ی غرب با بخشی از توانش داشت دفاع میکرد ، در حالیکه از سال بعد و با انتقال لشگرهای سیبری به جبهه ی غرب (بخصوص با محاصره ی استالینگراد و مسکو و لنینگراد) و ورود ارتش سرخ با حداکثر قوا به جبهه ی غرب عملا آلمان ناک اوت شد و شوروی یک دنده تا خود برلین رفت ! در مورد بمب هسته ای باید بدونید شرایط شوروی با ژاپن بسیار فرق داشت ! ژاپن موقعی که بمب خورد در ضعیفترین موقعیت نظامیش بود و پشت سر هم داشت از متفقین شکست میخورد ، حتی شوروی هم برای اینکه در تصرفات عقب نمونه لشگرهاش رو به ژاپن فرستاد ، ژاپن از اول تسلیم شده بود بمب اتمی فقط تسریعش کرد . در مقابل شوروی در موضع بسیار قدرتمندی بعد جنگ بود ، نه تنها توانایی نظامی بلکه توانایی اطلاعاتیش هم به اون حد بود که بدونه بمب اتمی آمریکا براش بلوفه . شوروی هم از مشخصات B-29 ها اطلاع داشت (زمان جنگ دو B-29 آمریکایی در شوروی فرود اومدند اما مسکو اونها رو برنگردوند) و هم از طریق شبکه ی جاسوسیش در موسسات هسته ای امریکا از جزییات توانایی های اتمی این کشور بیش از کافی اطلاع داشت .

[quote name='nepton' timestamp='1354467475' post='285795'] دوستان یه نکته رو فراموش کردن که زمانی که شوروی دست به چنین کاری زد زمانی بود که سلاح هسته ای در انحصار آمریکا بود یعنی کوچکترین واکنش از طرف شوروی برابر بود با با خاک یکسان شدن شوروی که قطعاً چنین کاری نمیکردن. پس چطور میشه که 0.5 سرباز ارتش سرخ در معرض تهدید نباشن و قدرت نمایی کنن! [/quote] جواب حرف شما در همون لینکی هست که خدمتتون دادم ،تصویر بسیار خوبی از وضعیت آمریکا در زمان محاصره ی برلین داده . [url="http://www.airpower.maxwell.af.mil/airchronicles/aureview/1981/jul-aug/borowski.htm"]http://www.airpower....ug/borowski.htm[/url] ارتش آمریکا در اون زمان نه تنها از نظر تعداد بمب اتمی بلکه از لحاظ تعداد بمب افکن های با قابلیت حمل سلاح های هسته ای محدودیت شدیدی داشت ، طبق برآورد های نیروی هوایی در آن زمان نیاز (1948) به بیش از 200 بمب اتمی در ضربه ی اول برای متوقف کردن ماشین جنگی شوروی داشت ، اما آمریکا اصلا در این ابعاد بمب افکن اتمی و بمب اتمی در اختیار نداشت (تنها 27 فروند از 200 فروند B-29 آمریکایی در اون زمان قابلیت حمل بمب اتمی داشتند که موسوم به B-29 Silver Plate بودند) طبق آمارها موجود آمریکا تازه تا سال 1951 میتونست به توانایی حمله ای هوایی با رها کردن 100 بمب اتمی دست پیدا کنه . این در حالی بود که هیچکدوم از اسکادران های 509ام و 43ام هوابرد آمریکا (که مجهز به بمب افکن های B-29 قابلیت حمل بمب های اتمی بودند) در انگلستان مستقر نشدند و قضیه ی استقرار B-29 ها بیشتر یک بلوف سیاسی بود تا یک حرکت استراتژیک نظامی جهت وارد آوردن فشار. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/736px-CGP-JPAP-1125B15D.jpg[/img] [i]بمب افکن B-29 Silver Plate[/i] ارتش آمریکا در سالهای پس از جنگ با کمبود بودجه و تجهیزات مواجه شده بود تا جایی که کنگره در 1947 نسبت به روند ضعیف شدن ارتش آمریکا ابراز نگرانی کرده بود این در حالی بود که ارتش شوروی با غنایم بدست آمده روز به روز در حال تقویت خودش بود و طبق نقشه های استالین اصلا قرار بود ارتش سرخ تا چند سال خودش رو بازسازی کنه برای تصرف غرب اروپا !

جناب گوبلز ضمن تشکر از افتخاری که به بنده دادید که پاسخ عرایضم رو بدید در فرمایشاتتون متوجه چند نکته شدم 1- حرف شما ناقض حرف بنده در مورد فاقد درب حفاظتی بودن اون سایت نیست ، همچنین استفاده از چنین مکانیزمی یعنی سایت گانر برای هر بار استفاده باید حداقل نصف دور بزنه که به نسبت سرعت چرخش برجک سایت (که مقدارش رو نمیدونم) تاخیر در استفاده ایجاد میکنه . 2-فرمایش شما باعث شد دوباره عکس اخلالگر AN/VLQ-6 رو ببینم ، بوضوح مشاهده میشه که برخلاف قرار گرفتن سایت اخلالگر در قسمت بالایی برجک تانک و در معرض خطر بیشتر بودن ، نه تنها خود لنز از درب حفاظتی استفاده نمیکنه بلکه هیچگونه زره حفاظتی ای هم در اطرافش وجود نداره و احتمالا با اولین گلوله ، تنها امیتر اخلالگر AN/VLQ-6 از کار خواهد افتاد . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/an_vlq8.jpg[/img] ............................................................................................................................................................................................................................................ در اینجا با اجازه ی دوستان به یکی از سیستمهای مهم استفاده شده در دو تانک یعنی [b]سیستم های ارتباط رادیویی [/b]میپردازم که تا الان در این تاپیک بحثش انجام نشد . سیستمهای ارتباط رادیویی برای ارتباط بین تانکها و واحدهای دیگر عملیاتی در منطقه طراحی و ساخته شده اند و یکی از قسمت های مهم الکترونیکی تانک هستند که وجود آنها برای برقرار کردن ارتباط امن و غیرقابل اختلال در شرایط نبرد امروزی غیرقابل اجتناب است . در مورد دو تانکی که بحثش رو داریم تانک T-90S از سیستم رادیویی R-163-50U و تانک M1A2 از سیستم رادیویی AN/VRC-89 از خانواده رادیوهای SINGCARS ساخت شرکت Exelis استفاده میکند . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/PL7ZZ5B15D~0.jpg [/img] [i]سیستم رادیویی R-163-50U [/i] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/5820-01-451-82475B15D.jpg [/img] [i]سیستم رادیویی AN/VRC-89 [/i] این دو سیستم رادیویی از جهات بسیاری مشابه یکدیگر هستند ، باند کاری هر دو سیستم VHF بوده و هر دو سیستم از شیوه ی مدولاسیون فرکانسی (FM) آنالوگ و دیجیتال استفاده میکنند که نسبت به دیگر روشهای مدولاسیون در مقابل اختلالات مقاومت بیشتری دارد ، فرکانس کاری AN/VRC-89 بین 30 تا 87.975 مگاهرتز میباشد در حالیکه سیستم رادیویی R-163-50U در بازه ی فرکانسی 30 تا 79.99 مگاهرتز فعالیت میکند . بعلت بازه ی فرکانسی بیشتر ، AN/VRC-89 توانسته علی رغم فاصله ی کانال بزرگتر (Channel Spacing) معادل 25 کیلوهرتز ، تعداد 2320 کانال فرکانسی برای ارتباط در بازه ایجاد کند که تعداد کانال در R-163-50U که فاصله ی فرکانسی کانالهایش 1 کیلوهرتز است ، 2000 کانال میباشد . (استفاده از فاصله ی فرکانسی کمتر مستلزم ساخت فیلترهای Band pass با پهنای باند کوچکتر و در نتیجه پیچیده تر است) در مقابل ، R-163-50U قابلیت انتخاب اتوماتیک 16 کانال و جهش بین آنها (Hopping) برای جلوگیری از اخلال و اسکن همزمان 16 کانال برای یافتن کانال بدون اخلال جهت انتقال اطلاعات است که این تعداد در AN/VRC-89 معادل 8 کانال میباشد . این به معنای قابلیت اسکن همزمان کمتر و زمان بیشتر برای یافتن یک کانال Jam Free میباشد . از طرف دیگر سیستم R-163 دارای مدهای کاری Simplex (استفاده از یک کانال برای ارسال و دریافت اطلاعات) ، Duplex (استفاده از یک کانال برای ارسال و کانال دیگر برای دریافت اطلاعات) Automated ، Adaptive Comm و Remote Control (کنترل از راه دور سیستم رادیویی با قابلیت کنترل از 10 متر) ، Relay mode است در حالیکه AN/VRC-89 طبق اطلاعات شرکت سازنده دارای صرفا دارای دو مد Single channel (معادل Simplex) و Frequency Hopping است لذا بنظر میرسد قابلیت تبادل بصورت Duplex را ندارد . (مزیت انتقال بروش Duplex نسبت به Simplex ، امکان ارسال و دریافت همزمان اطلاعات میباشد) از لحاظ توان و برد ارسال اطلاعات ، آبرامزعملا از دو رادیوی AN/VRC-89 استفاده میکند که یکی در نقش کوتاه برد دارای توان سیگنال 5 وات و سیستم رادیویی دوم با استفاده از آمپلی فایر دارای توان 50 وات برای برد بلند است که بترتیب دارای برد 10 کیلومتر و 40 کیلومتر میباشد . در مقابل R-163-50U دارای توان سیگنال 30 وات (طبق اطلاعات Jane بین 30 تا 50 وات) است که در حالت استفاده از آنتن ASh-2M برد 20 کیلومتر برای ارتباطات کوتاه برد و در حالت استفاده از آنتن برافراشته ی AMU-5 ، برد 40 کیلومتر (Jane میزان را تا 60 کیلومتر نیز اعلام کرده) برای ارتباطات دوربرد فراهم میکند . با توجه به حساسیت 1.2 میکروولت گیرنده ی R-163 به سیگنال ، احتمالا توان و برد گیرنده های سیگنال AN/VRC-89 باید کمتر از این مقدار بوده باشد (این مقدار برای AN/VRC-89 اعلام نشده) . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/5-085B15D.jpg[/img] [i]شمای سیستم رادیویی AN/VRC-89 ، استفاده از دو ست رادیویی در این شکل مشخص است [/i] هر دو سیستم ظرفیت حداکثر انتقال 16 کیلوبیت بر ثانیه دارند و هر دو سیستم از تکنیک های ECCM از جمله کد کردن (Encoding) اطلاعات انتقالی خود برای افزایش امنیت و جلوگیری از شنود و جهش های فرکانسی (Frequency Hopping) برای مقاومت در مقابل اخلال در یک فرکانس استفاده میکنند ، AN/VRC-89 میتواند در هر ثانیه بیش از 100 بار بین کانال های فرکانسی جهش کند اما R-163-50U تنها میتواند 10 بار در ثانیه بین فرکانسها Hop کند . لازم به ذکر است قابلیت Frequency Hopping در AN/VRC-89 در عملیات های مشترک با دیگر کشورهای ناتو بدلیل تک کاناله بودن سیستم های ارتباطی آنها استفاده نمیشود و سیستم در حالت Single Channel استفاده میشود . [url="http://articles.janes.com/articles/Janes-C4I-Systems/R-163-50U-VHF-radio-station-Russian-Federation.html"]http://articles.janes.com/articles/Janes-C4I-Systems/R-163-50U-VHF-radio-station-Russian-Federation.html[/url] [url="http://militaryforces.ru/weapon-4-80-538.html"]http://militaryforces.ru/weapon-4-80-538.html[/url] [url="http://www.fas.org/spp/starwars/docops/fm44-100-2fd/chapter5.htm"]http://www.fas.org/spp/starwars/docops/fm44-100-2fd/chapter5.htm[/url] [url="http://www.scribd.com/doc/54225878/31/HF-UHF-Radio-Communications-System"]http://www.scribd.com/doc/54225878/31/HF-UHF-Radio-Communications-System[/url] [url="http://articles.janes.com/articles/Janes-Military-Communications/R-163-50U-radio-set-and-R-163-UP-receiver-Russian-Federation.html"]http://articles.janes.com/articles/Janes-Military-Communications/R-163-50U-radio-set-and-R-163-UP-receiver-Russian-Federation.html[/url] [url="http://www.exelisinc.com/solutions/SINCGARS-RT-1523/Documents/ITT-Exelis-SINCGARS-RT-1523-Configurations.pdf"]http://www.exelisinc.com/solutions/SINCGARS-RT-1523/Documents/ITT-Exelis-SINCGARS-RT-1523-Configurations.pdf[/url] [url="http://articles.janes.com/articles/Janes-Military-Communications/R-163-50U-radio-set-and-R-163-UP-receiver-Russian-Federation.html"]http://articles.janes.com/articles/Janes-Military-Communications/R-163-50U-radio-set-and-R-163-UP-receiver-Russian-Federation.html[/url] [url="http://olive-drab.com/od_electronics_sincgars_v.php"]http://olive-drab.com/od_electronics_sincgars_v.php[/url]

با تشکر فقط در مورد این تاپیک دو نکته به ذهنم رسید که با وجود اشاره در منابع ، در اینجا اشاره نشده [quote name='ALI' timestamp='1354448118' post='285738'] درست دو روز بعد از آغاز محاصره برلین توسط شوروی ، آمریکا و انگلستان و فرانسه [b]بدون در نظر گرفتن خطر بروز جنگی دیگر و بدون در نظر گرفتن محدودیت های هوایی شوروی [/b]، محاصره شهر برلین را از هوا شکستند و در روز 26 ژوئن اولین هواپیمای باری از نوع داگلاس C47 متعلق به نیروی هوایی آمریکا وارد پایگاه هوایی Tempelhof شد البته فشارهای غرب بر شوروی نیز بر این تصمیم شوروی بی تاثیر نبود. [b]بمب افکن های B29 آمریکا در انگلستان و فرانسه مستقر شدند[/b] [b]و خود را برای هرگونه واکنش احتمالی آماده کردند..[/b] [/quote] نکته ی اول اینکه در اون زمان محدودیت هوایی برای ارتباط بین برلین و غرب وجود نداشت ، بنابر منبع اول مقاله ی پیش روی ما ([url="http://www.spiritoffreedom.org/airlift.html"]http://www.spiritoffreedom.org/airlift.html[/url] ) راههای زمینی منتهی به برلین هیچگاه مورد مذاکره و جز مفاد قراردادها نبود اما طبق معاهده ی 30 نوامبر 1945 بین شوروی و غرب ، بصورت مکتوب ذکر شد سه کریدور هوایی به عرض 20 مایل برای ارتباط با برلین ازغرب در نظر گرفته شود . لذا هیچگونه محدودیت هوایی شوروی تا برلین وجود نداشت و روسها هم با استفاده از عدم مشخص شدن وضعیت راههای زمینی به برلین اقدام به محاصره کردند . این یعنی اقدام غربی ها برای Airlift نه شکستن محاصره ی زمینی برلین بود و نه متهورانه ، چون ریسک زیادی نداشت و از نظر قانونی هم حق با غرب بود . روسها هم صرفا به امید اینکه عملیات Airlift احتمالی هزینه ی بسیار زیاد و غیرقابل قبولی بر غرب تحمیل خواهد کرد (هزینه ی این عملیات چیزی حدود 2.2 میلیارد دلار به ارزش کنونی دلار شد) اقدام به اینکار کردند . مساله ی دوم فشار نظامی به شوروی بود ، لازمه توجه داشته باشیم که توانایی نظامی آمریکا و متحدانش که در اروپای غربی در اون زمان مستقر بود (بخصوص نیروی هوایی) اصلا قابل مقایسه نبود و استقرار 90 فروند بمب افکن های B-29 در انگلستان که در بهترین حالت تنها 27 تاشون قابلیت حمل کلاهک اتمی داشتند تهدید خاصی برای 0.5 میلیون سرباز ارتش شوروی که در آلمان بود نبود ، در حقیقت روسها هم با استفاده از همین برتری استراتژیک در اروپا و اطلاع از محدود بودن توانایی نظامی غربی ها در اروپای غربی اقدام به محاصره کردند ، لذا تصمیم برای انتقال بمب افکن ها نمیتونسته عامل فشار زیادی برای روسها بوده باشه (اطلاعات بیشتر در این باره در لینک [url="http://www.airpower.maxwell.af.mil/airchronicles/aureview/1981/jul-aug/borowski.htm"]http://www.airpower.maxwell.af.mil/airchronicles/aureview/1981/jul-aug/borowski.htm[/url])

البته همونطور که عکسها نشون میده امیترهای الکترواپتیکی IR سیستم Shtora-1 مجهز به درب محافظ هستند [url="http://www.army-guide.com/images/shtora04_oqweiqow.jpg"]http://www.army-guid...04_oqweiqow.jpg[/url] ضمن اینکه بنظر میاد همه ی اپتیک های آبرامز هم به درب محافظ مجهز نیستند ! برای مثال عکس ها نشون میده فقط سایت فرمانده تانک (اپتیک مسطتیلی سمت چپ لوله) تانک M1A2 به درب مجهزه و اون سایت مربوط به گانر که شبیه پریسکوپ هست و پوشش 360 درجه میده (و اتفاقا در ارتفاع بالاتر و معرض اصابت گلوله ی بیشتری قرار داره) فاقد درب محافظ بوده و حتی در برخی عکسها با محافظ برزنتی پوشانده شده [url="http://www.tankzone.co.uk/images/hobbye/M1A2/turret.jpg"]http://www.tankzone....M1A2/turret.jpg[/url] [url="http://aw-systems.com/blog/wp-content/uploads/2011/06/m1a2_abrams_l12-1024x768.jpg"]http://aw-systems.co...12-1024x768.jpg[/url] [url="http://www.militaryaerospace.com/content/dam/mae/online-articles/2012/09/M1A2%20SEP%20battle%20tank%2019%20Sept%202012.jpg"]http://www.militarya...9 Sept 2012.jpg[/url]

متاسفانه استدلال شما در مورد اون عکس حفاظت زره قفسی برام قابل هضم نیست ، شما میفرمایید جعبه چون حفاظت برای تانک ایجاد نمیکه رفته بالا در حالیکه نه مشخصات خود تانک رو قرار دادید نه هیچی ! شاید جعبه از همون ابتدا در اون قسمت طراحی شده بوده و ربطی به حفاظت و ... نداشته ضمن اینکه بالا بردن اون جعبه میتونه برای حفاظت در مقابل حملات زاویه دار یا تهویه ی بهتر Conditioner باشه و چیزی رو ثابت نخواهد کرد . در ثانی طبق منبعی که علی آقا قرار دادند به این نتیجه رسیدیم اون جعبه ی بزرگ پشتی سیستم تهویه ی تانک هست و دلیلی نداره که اون رو زره فاصله دار در نظر بگیریم که بخوایم رو حفاظتش زیاد بحث کنیم (البته در این که این جعبه هم حفاظت و لایه های زرهی داره شکی نیست) لذا میمونه جعبه های کناری که زره های فاصله دار هستند .

متاسفانه دوستان حرفی ندارند برای گفتن باز زدن تو خط ایراد های بنی اسراییلی زبان سایت و ... ! جسارتا اینکه اساتید با سایت های روسی آشنایی ندارند مشکل خودشونه و مطمئنا در عصری که ما توش زندگی میکنیم به مدد تکنولوژی های موجود حل کرنش نباید کار سختی باشه (اینکه با اون ترجمه ی ناقص متوجه شدید که توضیحات Arms expo "دقیقا" همونیه که تو ویکی نوشته کاملا بهانه بودن این حرفها رو نشون میده) ! به هر حال محصول ساخت روسیه است لذا قاعدتا اطلاعات کاملتر برای قطعات رو باید در سایت های روسی جستجو کرد . در مورد باکس پشت T-90 خوبه بدونید در همون لینک روسی ای که قرار دادید اون باکس رو سیستم تهویه ی تانک معرفی کرده لذا هیچ سیستم الکترونیکی حساسی در اونجا وجود نداره (مطمئنا فرق اهمییت بین واحد APU و تهویه رو دوستان واقف هستند) ضمن اینکه در پست قبلی هم عرض کردم ، قرار نیست زره های فاصله دار بعنوان زره اصلی با ضخامت و محافظت بالا عمل کنند ، همین که لایه های این زره باعث زودتر منفجر شدن سرجنگی Heat و در نتیجه از بین بردن focus جریان سرب مذاب بشه در نجات دادن زره کامپوزیت اصلی بشدت موثر است . (اونهایی که سنگ اعتبار منبع رو به سینه میزنند اگر میشه یکم در مورد اعتبار این سای فخیمه ی primeportal که ظاهرا یک سایت شخصی هم هست واسه ما توضیح بدن)

دوستان اگر لطف کنند برای این تصاویر استثنایی که میذارن منبع هم قرار بدن خیلی متشکر میشم چون قراره از روی این عکسها تحلیل کنیم ، حداقل مطمئن شیم این عکس یه تانک T-90S هست نه یه تانک زنگ زده ی دوران شوروی تو موزه !

[quote name='samalizade' timestamp='1354291636' post='285511'] بسم رب شهدا روسیه همیشه شناورهای خوبی ساخته اما نمیدونم به جه علت همیشه از نمونه غربی خودش شکست میخوره با توجه به جنگهای صورت گرفته چندتا دلیل میتونه داشنه باشه که عمدتا میتونه اموزش ناکافی باشه این شناور شناور قابلیه یعنی تنهایی میتونه خیلی کارها انجام بده حتی بدون پوشش هوایی مستمر [/quote] دقیقا نمیدونم کدوم جنگ مد نظرتون هست اما اگر جنگ اعراب و رژیم صهیونیستی رو میفرمایید در اون جنگها شناورهای ساخت روسی خوب درخشیدند (بخصوص شناورهای های کلاس اوزا و ...) اما برتری اسراییل و غربی ها در اون جنگها استفاده از تکنیک های جنگ الکترونیک پیشرفته بوده .

اسم این دو تا سایت رو همیشه قاطی میکنم ممنون از جناب گوبلز برای تذکرشون بله منظورم از سایت Fofandov بود . در مورد میزان ضخامت این زره اگر دقت کرده باشید بنده هم از عبارت "تخمین" استفاده کردم که یعنی اطمینان کامل از میزان محافظت این زره وجود نداره البته اگر این جعبه ها برای حمل مهمات باشه که باید حفاظتش بیشتر از 150 میلیمتر اینها باشه اما با توجه به اینکه هیچ عکسی از انتقال مهمات از این جعبه ها به داخل تانک وجود نداره و فکر کنم بقیه گلوله ها هم (بجز در اتولودر) در قسمت پشتی Hull تانک ذخیره میشد ، پس میتونیم بگیم این جعبه ها زره های فاصله برای افزایش مقاومت در مقابل موشک های HEAT هست . در مورد عکسی که از نفوذ پذیری این زره ها قرار دادید باید عرض کنم چنانچه از عملکرد زره های فاصله دار (Spaced Armour) اطلاع میداشتید این موضوع براتون توجیه شده بود زره های فاصله دار همونطور که از اسمشون پیداست تعدادی صفحه ی زرهی هستند که با فاصله نسبت به هم (در داخل جعبه) قرار گرفته اند که هر کدوم به خودی خود ضخامت چندانی ندارند و گلوله ها به راحتی میتونند بهشون نفوذ کنند اما روش کار زره های فاصله دار اینگونه است که با نفوذ به هر یک از صفحات از انرژی جنبشیش کاسته میشه و مسیر گلوله هم انحراف پیدا میکنه (در صورت قدرت پایین گلوله شاید به متلاشی و Deform شدن گلوله هم بیانجامد) این قابلیت زره های فاصله دار بخصوص در مقابله با موشک های HEAT کاربرد داره و طراحی شده ، میدونید که گلوله های HEAT از یک جریان فلز مذاب متمرکز برای نفوذ به زره استفاده میکنه و در حقیقت زره رو میسوزونه ، اما زره فاصله دار که ضخامت کمتری نسبت به زره اصلی داره باعث میشه سرجنگی HEAT در هنگام اصابت به زره نازک منفجر بشه و جریان فلز مذاب متمرکز ایجاد بشه ، یعنی نقطه ی تمرکز جریان فلز مذاب خیلی عقب تر از زره اصلی ایجاد میشه و وقتی جریان فلز به زره اصلی میرسه تمرکزش رو از دست داده لذا قدرت چندانی برای نفوذ به زره نداره ضمن اینکه زره پشت تانک بنابر اطلاعات همون لینک Fofandov بین 120 تا 150 میلیمتر هست ، حالا شما 100 میل از کجا آوردید جای سوال داره ! مورد دیگه در مورد سایت های حرارتی T-90S هست ، خواهشا دوستان یکم اطلاعاتشون رو بروز بفرمایند ! قضیه ی واردات محدود 100 عدد دوربین حرارتی Catherine-FC (توجه کنید دوربین حرارتی نه سایت حرارتی که در تانکها استفاده میشه) برای تست روی نمونه های اولیه ی T-90A (که از سایت های حرارتی Buran استفاده میکردند) برای سال 2007 هست ! در حال حاضر و در سال 2012 که در آن قرار داریم سایت حرارتی ESSA بر اساس دوربین های Catherine-FC تحت لیسانس Thales توسط روسها طراحی و ساخته شده و نه تنها T-90S های روسی بلکه T-90S های هندی هم به آن مجهز هستند ! کارخانه ی Vologda روسیه تولید تحت لیسانس ، سرویس و تعمیرات این سایت ها رو انجام میده . [url="http://www.thaindian.com/newsportal/business/thales-again-bags-indian-armys-order-for-thermal-imagers_10018223.html"]http://www.thaindian.com/newsportal/business/thales-again-bags-indian-armys-order-for-thermal-imagers_10018223.html[/url] [url="http://ofb.gov.in/products/data/optical/add_40.htm"]http://ofb.gov.in/products/data/optical/add_40.htm[/url] [url="http://fofanov.armor.kiev.ua/Tanks/MBT/t-90.html"]http://fofanov.armor.kiev.ua/Tanks/MBT/t-90.html[/url] قابل توجه هست که قرارداد اخیر بین روسیه و فرانسه که در نمایشگاه Eurosatory 2012 منعقد شده مربوط به تولید تحت لیسانس نمونه ی قدرتمندتر دوربین های حرارتی شرکت Thales موسوم به Catherine-XP توسط کارخانه ی الکترواپتیک Vologda است که در صورت تجهیز T-90 به سایت ها ، در عین فضای اشغالی کمتر و مصرف انرژی کمتر ، رزولوشن و برد شناسایی تانک های دشمن آن حداقل به 4.5 کیلومتر افزایش خواهد یافت . [url="http://www.defencetalk.com/russia-will-produce-french-new-generation-thermal-imagers-43184/"]http://www.defencetalk.com/russia-will-produce-french-new-generation-thermal-imagers-43184/[/url] در مورد پوشش Nakidka باید این نکته رو متذکر بشم که سایتی که ویکیپدیا ازش لینک داده بود وبسایت شرکت سازنده ی این پوشش (Nii stali) هست که ظاهرا لینک مصاحبه پاک شده (خود سایت مشکلی نداره) اما مشخصات این پوشش توسط دیگر مراجع نظامی روسی از جمله سایت Arms expo که یکی از وبسایت های مطرح نظامی روسی هست هم منتشر شده [url="http://www.arms-expo.ru/049053056056124049053052049.html"]http://www.arms-expo.ru/049053056056124049053052049.html[/url]

نمیدونم ! ابعاد این استفاده ... هم مهمه ولی حداقل چیزی که در حال حاضر رونمایی شده صرفا این پوشش رو برای تانک CV90 نشون داده و مهمتر از اون (با توجه به بحث) ، عدم تطبیق با تانک آبرامز هست که از اونجایی که بحث ما هم روی تانک آبرامز بود . به این نتیجه میرسیم که این پوشش اگر توسط آمریکا درخواست داده نشه و برای تانک آبرامز طراحی نشه قابلیت استفاده روش رو هم نداره . اما در مورد ضعف های این سیستم (که بنده بیشتر از یک دونه ، به ضعفهاش اشاره کردم) حرف شما بنده رو به یک نقطه ضعف احتمالی دیگه ی این پوشش سوق داد ، اونطور که نشون داده شده سیستم Adaptiv صرفا برای بدنه طراحی شده و برای حرارت خارج شده از اگزوز های موتور طرحی داده نشده که در حال حرکت احتمالا باعث کشف میشه (که البته با تکنیک Camo Disguise که این سیستم داشت میشه دشمن رو فریب داد) اما بنظرم اصل استفاده از این سیستم در حالت سکون و Stealth mode تانک هست که معمولا موتور رو هم (برای کشف نشدن توسط هیدروفون ها و سنسورهای صوتی) خاموش میکنند و اتکای تانک روی واحد تغذیه کمکی (APU) میره که توان تولیدی اون خیلی زیاد نیست و معلوم نیست بتونه چنین سیستمی رو بهمراه گستره ی سامانه های الکتریکی دیگر تانک تامین کنه . ولی در کل اون خاصیت تبدیل به دیگر اجسام و فریب که البته فقط در مقابل سایت های حرارتی هست ، فقط در حال حرکت (بخاطر فریب اثر حرارتی گازهای خروجی) استفاده اش مفیده اما وقتی تانک ساکن هست و وقتی میشه کلا اثر حرارتی تانک رو حذف کرد ، این کار بیشتر تشریفاتیه ! (البته در نظر داشته باشید پوشش های حرارتی پسیو برای اگزوز هم پوشش حرارتی دارند) .................................................................................................................................................................................................... اما در مورد زره تانک بنده گفتم 30 سانت چون منظورم فقط فاصله ی بین قسمت زره جلویی تانک (مجهز به کنتاکت-5) و لانچرهای دودزاست . علت این امر هم اینه که ظاهرا دوستان به یک نکته در زره پشت برجک تانک T-90S توجه نکرده اند (چون دارن برجک T-90 رو با عکسهای T-80 تحلیل میکنند) : قسمت های کناری و پشت برجک T-90S از جمله پشت و کنار برجک علاوه بر زره کامپوزیت خود تانک (که با قضاوت از شکل جناب Goebbls زرهی بین 150 تا 200 میلیمتر محافظت در مقابل HEAT فراهم میکند) ، مجهز به زره های فاصله دار (Spaced Armor) با ضخامت 50 سانتی متر (که بشکل مکعب های خارجی متصل شده هستند) استفاده شده که بنابر تخمین وبسایت Fprado حفاظتی بین 130 تا 150 میلیمتر در مقابل گلوله های HEAT فراهم میکنه . در عکسهای زیر بخوبی این مساله مشخص هست : [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/T-90S2520Bichma2520Turret5B25D.jpg[/img] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/t-90w15B15D.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/thumb_t-90w15B15D.jpg[/IMG][/url] لذا مقاومت بخشهای کناری و پشت تانک در مقابل موشک های ضدتانک RPG و ... حداقل برابر 350 میلیمتر خواهد بود .

احساس میکنم بعضی دوستان حالا که بحث داره تازه جالب میشه میخوان جمعش کنند خانم Heliaa ، ببینید این طرح Adaptiv به گفته ی خود BAE در چند سال آینده تازه برای سری تانکهای CV90 میخواد توسعه پیدا کنه و الان در سطح آزمایشی هست چه برسه به بقیه [i]The technology could be ready to be put into production in two years primarily for CV90 family of vehicles and in the[b] future [/b]used on maritime and air vehicles[/i] [i][url="http://www.baesystems.com/magazine/BAES_019786/adaptiv--a-cloak-of-invisibility?_afrLoop=327555281454000&_afrWindowMode=2&_afrWindowId=null"]http://www.baesystems.com/magazine/BAES_019786/adaptiv--a-cloak-of-invisibility?_afrLoop=327555281454000&_afrWindowMode=2&_afrWindowId=null[/url][/i] همونطور که میبینید استفاده از این سیستم برای تانکهای دیگه مثل آبرامز عملا راه زیادی در پیش داره ، یکی از بدی های این سیستم هم همینه که برای هر تانک یا وسیله ای باید ساختار سیستم و پیکسل هاش دوباره طراحی بشه و در حقیقت روی هرچیزی نمیشه نصبش کرد . نقطه ضعف دیگه ی این سیستم که یک ضعف ذاتیش هست اکتیو بودنشه ، این سیستم با استفاده از یه سری سنسور IR دما و اثرات حرارتی محیط رو اندازه میگیره و بعد عین همون الگوی اثرات IR رو توی پنل های نصب شده روی تانک اعمال میکنه که یعنی Active Camofluge (استتار فعال) . ایده بنظر شاید جالب بیاد ولی در مقابل پوشش های استتاری معمولی که بحث کردیم ضعف هایی داره ، هزینه ی بالای سیستم ، مصرف انرژی قابل توجه (طوری که BAE هنوز جرات نکرده توان مصرفی سیستم رو بگه) که در هنگام خاموش بودن موتور میتونه برای یک تانک و APU اش مشکل درست کنه . مشکل دیگه پیچیدگی بیش از حد (که نتیجه اش هم از الان مشخصه ، عدم قابلیت استفاده روی همه ی سیستمها) ، نیاز به توان پردازشی (و در نتیجه Delay) و ... هست . البته مسلمه دقت این سیستم در ایجاد استتار هم بالاتر هست .

[quote name='MOHAMMAD' timestamp='1354106283' post='285286'] [quote]بنظر بنده هم مشخصا با اطلاعات جدید ، برد کشف F-22 توسط این رادار بسیار بیشتر از آنچه که در این نمودار ادعا شده میباشد [/quote] [b]این تابع نمایی هست دوستان.[/b] [quote]سطح مقطع راداری یه هواگرد برای هر نوع راداری ثابته؟ یعنی اینکه فرقی نمیکنه رادار وی اچ اف باشه یا ایکس باند؟[/quote] [b]مسلما فرق می کنه، هواگردی که برای یک طول موج پنهانکار محسوب میشه، در طول موج دیگری قابل رویت محسوب میشه.[/b] فکر کنم عموما ایکس باند حساب می کنند این نمودارها رو. [/quote] محمد جان مسلمه که تابع نمایی هست ، مشکل و بحث سر سرعت میرایی تابع و به اصطلاح بهتر ضریب اکسپوننت هست که در نمودار APA این ضریب بالا هست اما با توجه به آمار شرکت و اختلاف بین دو نقطه ی با مختصات 360 و 25 (برد رادار در مقابل F-14) و 350 و 0.025 (برد رادار در مقابل F-117A) مسلما میرایی تابع نمایی با توجه به این اطلاعات کمتر و در نتیجه برد در سطح مقطع 0.0001 بیشتر از برد اعلامی توسط APA خواهد بود . در مورد سطح مقطع راداری باید یک نکته رو در نظر بگیرید ، سطح مقطع راداری یک خصوصیت ذاتی سطوح هست که اندازه گیریش بوسیله ی معادلات ماکسول در الکترومغناطیس صورت میگیره و نسبت میدان الکتریکی اعمال شده در محیطی که سطح قرار داره و میدان الکتریکی پراکنده شده توسط سطح هست . [url="http://upload.wikimedia.org/math/2/c/c/2cc4ef45a712a5a533ad1d9a033190dc.png"]http://upload.wikimedia.org/math/2/c/c/2cc4ef45a712a5a533ad1d9a033190dc.png[/url] اما حالا با استفاده از این معیار (سطح مقطع راداری) کارایی سطح در پراکنده کردن امواج هریک از رادارها رو میسنجند ، در واقع RCS میشه یکی از پارامترهایی هست که در نسبت توانی که گیرنده ی رادار از یک سطح با سطح مقطع مشخص میگیره به توانی که فرستنده ی اون رادار میفرسته ، تاثیر میذاره . مسلمه با نگاه به فرمول این نسبت تاثیر فرکانس کاری (که خودش رو در لاندا یا همون طول موج نشون میده) و پارامترهای دیگه مثل گین رادار ، مساحت موثر دریافت سیگنال توسط رادار ، فاصله هدف از رادار تاثیر داره . [url="http://upload.wikimedia.org/math/8/e/8/8e842bf1c1f5644317ae256fde00190f.png"]http://upload.wikimedia.org/math/8/e/8/8e842bf1c1f5644317ae256fde00190f.png[/url] (فکر کنم با همین فرمول و جایگذاری نقطه ها میتونیم نمودار تقریبی از رادار وستوک بدست بیاریم )

[quote name='ALI' timestamp='1354104831' post='285280'] در ضمن بهتر است شرایط را برای هر دو تانک یکسان در نظر بگیریم. همین پوشش ناکیدکا هنوز معلوم نیست که میزان عملیاتی شدن آن بر روی تانک های روسیه به چه میزان است. تصاویر زیادی هم از آن در دسترس نیست و هنوز مشخص نیست که آیا واقعا همه تانک های روسی به این کاور مجهز شده اند و یا هنوز خیر. اما همانطور که مشخص شد آبرامز را هم می توان به چنین کاوری مجهز کرد. بسیار خوب ، حالا ما فرض می کنیم که تی 90 به این کاور مجهز شده است و آبرامز با سیستم های شناسایی خود می بایست برای شناسایی آن به فاصله 2000 متری تی 90 نزدیک شود. بسیار خب با مجهز بودن آبرامز به این کاورها ، آنوقت تی 90 برای شناسایی آبرامز می بایست به فاصله 1000 متری آبرامز نزدیک شود. واقعیت این است که سیستم های شناسایی آبرامز برتری فوق العاده چشمگیری بر تی 90 دارند. تا زمانی که سیستم های شناسایی تی 90 نسبت به آبرامز ضعف مفرط داشته باشند ، وجود چنین کاورهایی نمی تواند برتری زیادی برای آن به همراه آورد. [/quote] متاسفانه برای تانک Abrams هنوز نه برنامه ای جهت طراحی و استفاده ی این پوششها وجود داره و نه اصلا Coating مناسبی جهت مخفی کردن آبرامز از سایت حرارتی T-90S وجود داره ، برای اثبات حرفم ابتدا بذارید مشخصاتی از سایت حرارتی استفاده شده در T-90S اضافه کنم (فکر کنم این سیستمها هم مقایسه ای بینشون صورت نگرفته) - سایت حرارتی تانک T-90S موسوم به ESSA ، از دوربین آشکارساز مدل Catherine-FC ساخت شرکت Thales استفاده میکنه که برد کشف 14 کیلومتر و برد شناسایی 4000 متر تانکها رو به T-90S میده ، پهنای طول موج کاری این سیستم 8 تا 12 میکرون هست . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/56ea206b-677c-4f8e-8ed1-d9a98cd6f3cc_Large5B15D.jpg[/img] Catherine-FC در مقابل سایت های حرارتی عمده ی تانک های آبرامز (بجز تانکهای ارتقا M1A2 SEP که تعدادشون محدود هست) موسوم به TIS ساخت شرکت Hughes اصلا معلوم نیست چه برد شناسایی ای دارند ! (هرچی در منابع گشتم پیدا نکردم) اما اگر حرف شما رو قبول کنیم که برد شناسایی 4000 متر دارند بازهم تازه با T-90S برابر هستند و "برتری مفرطی" ندارند ! تنها تعداد محدودی از تانکهای امریکا (اگر اشتباه نکنم بین 200 تا 300 تانک) تحت پروژه ی مدرن سازی SEP که در سال 2004 عملا تعطیل هم شد ، مجهز به سایت حرارتی جدید Gen II TIS شده اند که برد شناسایی آنها نسبت به مدل اولیه 35% افزایش داشته یعنی به میزان 5400 متر رسیده . اما در مورد پوشش های استتاری موجود غربی ، Coating های شرکت Intermat همونطور که پیشتر عرض شد تنها در بازه ی طول موج تا 20000 نانومتر قابلیت استتار امواج دارند در حالیکه سایت حرارتی Chatherine-FC دارای طول موج 8 تا 12 میکرون (یعنی 8 میلیون نانومتر تا 12 میلیون نانومتر) میباشد و عملا پوشش های این شرکت در مقابل سایت حرارتی T-90S بی تاثیر هست . Coating تولید شده توسط شرکت BAE systems موسوم به Adaptiv هم طبق اطلاعات شرکت هنوز عملیاتی نشده و چند سالی تا تولید فاصله داره (قابل توجه خانم Heliaa) لذا مشخص نیست اصلا آبرامز گزینه ی مناسبی برای استتار حرارتی در دست داشته باشد . حالا مشخص نیست اون عدد 1000 متر که برای T-90S جهت شناسایی آبرامز ذکر شد از کجا اومده !

تا جایی که خاطرم هست و امیدوارم شما هم بخاطر داشته باشید بحث زره ضعیف از اون عکس صفحه ی قبل شما که یک قسمت کوچک از کنار زره (نزدیک لانچرهای دودزا) بدون زره واکنشی بود شروع شد که بیشتر بحث و تحلیلها هم روی اون قسمت بود . عجب ! حالا خوبه خود شما عکسهای اختفای تانکها از سایت های حرارتی جدید رو تو همین صفحه تو تاپیک گذاشتین ! این عکسها لابد با ترمال سایت های نیم قرن پیش گرفته شده که نمیتونند ببینند نه ؟ قابل توجه دوستان ، تصویر گرفته شده ی زیر از سایت ترمال تانک Leopard هست ، انشالله که دوستان سایت حرارتی این تانک رو به پیشرفتگی قبول دارند دیگه؟ [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/Photo252025B15D.jpg[/img] هیچ قضاوت قطعی نمیشه کرد که کدوم مهمتره و کدوم نیست ! سیستمهای APS و پوشش های رادارگریز میتونند جایگزین زره های قطور بشن همونطور که در حال جایگزینی هم هستند لذا در شرایط و پیشرفت های کنونی نمیشه بصورت مطلق به آنها برتری داد .

[quote name='Goebbels' timestamp='1354041563' post='285145'] [ اما منظور بنده از مطرح کردن این موضوع بیشتر این بود که[b] مسائل حاشیه ای و فرعی ر[/b]و خیلی بزرگ نکنیم آنطور که برخی میخواهند با حاشیه ها و فرعیات اصل موضوع رو به کنار بزنند! مثال پوشش لئوپارد تنها یک مورد بود موارد اروپایی دیگری هم هست! صد البته خود آمریکا نیز قطعا توان ساخت چنین پوشش هایی رو دارد! [/quote] جای تعجب داره که شما این مساله رو حاشیه و فرعی میدونید و بجاش روی 30 سانت زره بین لانچرهای دودزا و Front Armor چه تحلیل ها و تخیل ها از سناریوهایی که میتونه در جنگ شهری و غیرشهری برای این 30 سانت که زره واکنشی نداره اتفاق بیافته ! بقول همین شرکته "وقتی شما چیزی رو نبینید ، پس نمیتونید هدف هم قرارش بدید" لذا مطمئنا اهمییت این پوشش ها در جنگ های امروزی اگر کمتر از کلفتی زره نباشه کمتر نیست ! متاسفانه دید جنگ سردی که تانک رو فقط با موتور و توپ و قطر زره اش میسنجند ظاهرا هنوز اینجا پابرجاست و سیستمهای پیشرفته ی نظامی مثل اخلالگرها ، سامانه های دفاع فعال و پوششهای اختفا اساسا اهمییتی ندارند و خیلی مهم باشند میشن مخلفات اضافه ی تانک ! صد البته مثل روز روشنه که آمریکا هم که همه ی این چیزها از توپ 120 میلیمتری و زره گرفته تا پوشش های استتاری برای تانک هاش رو میتونه بسازه اما بدلایلی که هنوز معلوم نیست نمیسازه !

[quote name='Goebbels' timestamp='1354025187' post='285106'] اما در مورد کاهش اثرات راداری و حرارتی ، هر چند تا جایی که بنده اطلاع دارم چنین پوششی برای آبرامز توسط آمریکایی ها طراحی و ساخته نشده اما دوستان اروپایی آمریکا چنین پوششی رو برای لئوپارد طراحی کرده و به ساخت رسانده اند که با توجه به روابط نزدیک بین آمریکا و اروپا ، در صورت تمایل آمریکایی ها و چنانچه نخواهند خودشان طراحی کنند و بسازند ، مشکی چندانی برای تجهیز آبرامز های خودشان با پوشش های کاهش دهنده اثرات حرارتی و راداری نخواهند داشت ! [/quote] البته تجهیزات استتار حرارتی راداری شرکت Intermat stealth که بحق یکی از قویترین شرکتها در این عرصه است و اگر اشتباه نکنم یک شرکت یونانی هم هست فقط برای لئوپارد ساخته نشده همچنانکه عکسهای تستش روی خودروهای دیگه از جمله Humvee در نت موجود هست . اگر بخوایم تجهیزات ساخت این شرکت رو با پوشش Nakidka مقایسه کنیم چند مورد قابل ذکر هست 1- محصولات و پوششهای Intermat Stealth تماما تک منظوره هستند ، یعنی پوشش ضدحرارتی این شرکت (موسوم به Chameleon) صرفا اختفای حرارتی ایجاد میکنه و کاهشی در اثرات راداری خودرو نداره . این موضوع هم میتونه باعث ضعف باشه هم نکته ی قوت . در مقابل پوشش Nakidka تمام کاهش اثرات رو یکجا بصورت پکیج داره . 2- یک نکته ی دیگه که هم باعث قوتش هست و هم ضعف ، تمرکز روی یک باند خاص برای کاهش اثرات راداری و حرارتی هست . طبق ادعای شرکت Intermat ، پوشش مخصوص کاهش RCS آن قابلیت کاهش 97 درصدی اثرات راداری یک خودرو در باند X رو داره ، از طرف دیگه Coating های حرارتی این شرکت هم صرفا میتونند امواج مادون قرمز با طول موج بین 400 تا 20000 نانومتر رو پوشش بده (البته با توان خوبی که در تستها هم دیده میشه) در عین حال Nakidka دارای قدرت کاهش 84 درصدی سطح مقطع راداری خودروها و ایجاد کاهش اثرات حرارتی در گستره ی امواج تا طول موج 30 سانتی متر رو داره که گستره ی بسیار وسیعتری نسبت به پوشش های ساخت Intermat رو شامل میشه . این تفاوت هرچند باعث Optimize بودن پوشش های ساخت Intermat برای طول موج های معمول در رادارها و سیکرهای حرارتی میشه اما برای طول موج های بالا (در باند Far infrared) و همچنین امواج راداری دیگر باندها تواناییش در استتار رو از دست میده.

[quote name='ops' timestamp='1354032091' post='285116'] [quote] دوستان اسم این سلاح چیه ؟ [/quote] فقط مونده بود OSV 96 رو تو دستان این آقایون ببینیم. با این حساب بشار دیگه از فاصله 2500 متری(2000 برای کنده شدن سر از بدنش!!!) هم در امان نیست!!!(گرچه آنتی متریاله) گرچه این ابله ای که این سلاح 13 کیلویی رو در حالت ایستاده گرفته دستش بدون تکیه گاه با اولین شلیک حتما اسکوپ سلاح چشمش رو کور خواهد کرد.این سلاح برای تیر اندازی در فواصل دور در حالت Prone طراحی شده. [/quote] گفته شده این سلاح دورزن روسی در جریان درگیری ها از انبارهای تسلیحات ارتش سوریه (که یکی از کاربران این اسلحه هست) غنیمت گرفته شده و سایت های نصب شده روش از نوع حرارتی هستند (عکس هم تقریبا همین سایت که بصورت Default رو OSV 96 ها نصب هست رو نشون میده) و قابلیت اتصال به کامپیوتر دارند ، شاید طرف داره با سایت حرارتی اسلحه اطراف رو اسکن میکنه [url="http://loadoutroom.com/wp-content/uploads/2012/06/Anti-Material-rifle-syria-660x495.jpg"]http://loadoutroom.c...ria-660x495.jpg[/url]

البته در ابتدا این کشتی توکلاس Light Cruiser ها قرار داده شده بود ، ولی بعنوان یه ناوچه زیادی توپ و تسلیحات داره که احتمالا بدلیل طرز تفکر قدیمی کشتی سازی بین طراحان رومانیایی و تاکید روی توپ و کشتی های توپدارهست که ریشه اش به جنگ جهانی دوم برمیگرده (4 تا توپ 76 میلیمتری Ak-726 برای یه ناوچه خیلیه!)

سال 1999 میلادی ، یوگوسلاوی ، پس از 78 روز بمباران هوایی سنگین ناتو که مورخان از لحاظ ابعاد آنرا با بمباران های جنگ جهانی دوم مقایسه میکنند ، نیروهای نظامی صرب با عقب نشینی از منطقه ی ویران شده ی کوزوو موافقت میکنند . نیروهای ناتو سرمست از پیروزی در حال آماده شدن برای سرازیر شدن به خاک کوزوو و گرفتن غنیمت های خود تحت عنوان عملیات صلح بانی "Joint Guardian" هستند ، یکی از اصلیترین اهداف ناتو در فاز اولیه استقرار در کوزوو ، بدست گیری کنترل فرودگاه Pristina که یکی از مخوف ترین پایگاه های نظامی یوگوسلاوی بنام Slatina مجهز به شبکه ای از آشیانه های زیرزمینی هم در آن قرار داشت بود ، اهمییت استراتژیک این فرودگاه برای ناتو جهت انتقال هوایی نیروها و مهمات به نیروهای منطقه و همچنین استفاده از آن به عنوان سرفرماندهی عملیاتی نیروهای ناتو در کوزوو بود . این فرودگاه در 12 کیلومتری پریستینا ، پایتخت ایالت کوزوو واقع شده است . نیروهای تحت امر ژنرال جکسون از بریتانیا مستقر در پایگاه مقدونیه در حال انجام آخرین آماده سازی ها برای اعزام به کوزوو بودند ، قرار بود عملیات روز 12 ژوئن آغاز شود . در روز 12 ژوئن نیروهای چند ملیتی ناتو با عبور از مرز مقدونیه کوزوو از هوا و زمین وارد خاک منطقه شدند . اما باور چیزی که میدیدند برایشان بسیار سخت بود ! نیروهای ویژه روسی پیش از آنها فرودگاه Pristina را تصرف کرده بودند و مسیر ورود نیروهای ناتو به فرودگاه توسط نیروهای مشترک روس-صرب بلوکه شده بود [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/russians_juni995B15D.jpg[/img] [i]نیروهای روسی در حال نگاه کردن به سربازان ناتو از ورودی فرودگاه پریستینا[/i] تنها چهار ساعت قبل از آغاز اعزام نیروهای ناتو به داخل خاک کوزوو ، 270 سرباز از نیروهای ویژه ی روسیه (Spetsnaz) مستقر در بوسنی به همراه نفربرها و کامیون های نظامی طی یک عملیات ضربتی با هواپیماهای ترابری نیروی هوایی (هرچند برخی از منابع از جمله واشنگتن پست ، انتقال نیروها را بصورت زمینی و توسط نفربرها و کامیون های نظامی اعلام کرده اند) از سمت شمال وارد منطقه شده و با فرود در فرودگاه Pristina کنترل این پایگاه را بدست گرفته بودند . هدف روسها از تحت کنترل در آوردن پایگاه هوایی باز شدن مسیر برای اعزام نیروی کمکی نیروی هوایی از خاک روسیه بود . گزارش BBC از ورود روسها به منطقه بسیار جالب است[i] "ارتش روسیه همانند ارتشهای آزادی بخش توسط هزاران صرب مورد خوشامدگویی قرار گرفت ، نیروی پلیس نظامی صرب که قرار است تا ساعاتی دیگر مطابق با قطعنامه ی سازمان ملل از کوزوو خارج شود هم اکنون خیابان های منتهی به فرودگاه پریستینا که روسها در آن مستقر شده اند را بسته است"[/i] کاملا مشخص نیست دستور این عملیات از ابتدا توسط یلستن تایید شده بود یا بعدا توسط مقامات نظامی به او تحمیل شد اما آنچه که واضح بود این بود که کرملین پس از تلاش های فراوان برای راضی کردن صربها برای توقف عملیات در کوزوو انتظار داشتن سهم در عملیات صلح بانی در کوزوو را داشت اما با مخالفت ناتو با این پیشنهاد ، مقامات سیاسی روسیه احساس کردند از طرف غرب فریب خورده اند . کرملین نیز یک روز پس از استقرار نیروهای روسی اعلام کرد دستور عملیات توسط شخص یلستن صادر شده است . همچنین همراهی ویکتور زاوارین ، نماینده ی روسیه در ناتو با نیروهای ویژه روسی مستقر در پایگاه پریستینا و البته ارتقا درجه ی او توسط یلستن به درجه ی "کلنل ژنرالی" آنهم در هنگام حضور او در پایگاه پریستینا نشانه ای دیگر از صدور دستور این عملیات از طرف بالاترین مقامات روسیه بود . گفته میشود هدف ثانویه ی روسها از این عملیات جلوگیری از افتادن سامانه های پیشرفته ی پدافندی از جمله پدافند S-300PMU و سیستم راداری پسیو Tamara ساخت چک یا حتی سلاح های شیمیایی که در تونل های طویل پایگاه اسلاتینا قرار داشت ، به دست نیروهای ناتو بود . بنابر گزارش روزنامه ی ایندپندنت ، 6 فروند میگ-21 صرب که با حفاظت بانکرهای زیرزمینی از بمباران های ناتو جان سالم بدر برده بودند در روز اول استقرار روسها در پایگاه به شمال صربستان انتقال داده شدند . با وجود نصب کردن سنسورهای شنود توسط ناتو در اطراف پایگاه ، واحد جمع آوری اطلاعات الکترونیکی ارتش کانادا (که همراه نیروهای انگلیسی و فرانسوی وارد کوزوو شده بود) نتوانست ماهیت فعالیت های روسها در پایگاه را کشف کند . ژنرال جکسون در زندگی نامه ی خود مینویسد : [i]پس از تماس با ژنرال کلارک ، با یک کلنل روسی در یونیفرم کامل مواجه شدم که منتظر من بود ، او خود را کلنل گروموف ، وابسته ی نظامی در Skopje معرفی کرد و نامه از طرف وزارت دفاع روسیه به من داد که در آن نوشته شده بود "عناصر پیشروی نیروهای صلحبان روسیه در کوزوو (KFOR) هم اکنون کنترل فرودگاه Pristina را بدست گرفتند"[/i] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/russianVDVlandstosavetheday5B15D.jpg[/img] سرفرماندهی ناتو ژنرال کلارک که انتظار یک ورود بی دردسر به کوزوو را داشت از حضور پیش بینی نشده ی روسها در پریستینا شگفت زده و خشمگین شده بود و بسرعت با رییس وقت سازمان ناتو ، خاویر سولانا و پنتاگون جهت واکنش به استقرار روسها تماس گرفت و چراغ سبز حمله را دریافت کرد . سرفرماندهی ناتو بسرعت طرحی برای یورش به فرودگاه بوسیله ی گروهی متشکل از 500 سرباز انگلیسی و فرانسوی ناتو با حمایت تانک و هلیکوپترهای آپاچی گرفت . اما مقامات نظامی بریتانیایی از جمله افسر James Blunt (که بعدها به شغل خوانندگی روی آورد) و ژنرال جکسون که از تبعات این حمله در کرملین نگران بودند از فرمان کلارک ممانعت کردند . [i]در مرکز فرماندهی نیروهایم که در ساختمان یک انبار در مقدونیه بود به ژنرال کلارک گفتم "حاضر نیستم بخاطر تو جنگ جهانی سوم را شروع کنم!" [/i](به نقل از زندگینامه ی ژنرال جکسون) کلارک برای فشار به مقامات نظامی انگلیسی با فرمانده کل قوای بریتانیا ، ژنرال کارلز گوتری تماس گرفت اما در آنسوی خط تلفن نیز لندن مخالفت خود از درگیر شدن با روسها را ابراز داشت ، جکسون در مقابل به نیروهای ائتلاف دستور داد پایگاه پریستینا را بطور کامل محاصره کنند و نیروهای فرانسوی/انگلیسی مستقر در منطقه به حالت آماده باش در آمدند. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/chinooks5B15D.jpg[/img] [i]هلیکوپترهای شینوک ناتو در حال استقرار نیروها در اطراف فرودگاه Pristina[/i] در شرایطی که دولت کلینتون و رسانه های دموکرات شدیدا سعی در ناچیز و بی اهمییت نشان دادن حضور نیروهای روسی در پایگاه هوایی Pristina داشتند از در آنسوی مرزها خبرهای رعب آورتری به گوش میرسید : ارتش روسیه در واکنش به محاصره ی فرودگاه پریستینا بسرعت در حال تدارک نیروهای کمکی برای اعزام به کوزوو بود . بنابر اطلاعات موجود ، چندین پایگاه هوایی روسیه به حالت آماده باش قرار گرفت و چندین گردان هوابرد برای اعزام در مدت حداکثر 2 ساعت به وضعیت آماده باش در آمدند . به گزارش CNN آژانس های اطلاعاتی آمریکا در آن زمان تخمین زدند نیرویی به استعداد 1000 نفر از گردان های هوابرد روسیه در حال آماده شدن برای اعزام به پریستینا است . همچنین کاروانی از واحدهای ارتش روسیه مستقر در بوسنی متشکل از 60 خودروی نظامی و 100 سرباز برای حمایت از نیروهای ویژه روسی در پایگاه پریستینا در مرز بین بوسنی و کوزوو مستقر شدد . در جبهه ی دیپلماتیک درگیری شدیدی بین مقامات روسیه و غرب پیش آمده بود ، روسها غرب را به کنار گذاردن مسکو در برنامه های صلحبانی در کوزوو متهم میکردند در حالیکه غربی ها مقامات روسیه را به ضد و نقیض بودن اظهاراتشان درباره ی حادثه ی پایگاه پریستینا متهم مینمود . ژنرال کلارک ، فرماندهی ناتو که از گزارشات مبنی بر آماده شدن نیروها برای انتقال گردان های هوابرد به پریستینا نگران شده بود دستور بستن باندهای فرودگاه توسط خودروها و تانک های نظامی ناتو را صادر کرد و از ادمیرال James Ellis (فرمانده وقت نیروی دریایی آمریکا و فرمانده نیروهای ائتلاف در جنوب اروپا) درخواست اعزام هلیکوپترهای نظامی جهت حمایت از عملیات بستن باند کرد، دستوری که بازهم توسط انگلستان وتو شد . بجای آن آمریکا با استفاده از فشار سیاسی به رومانی و مجارستان برای بستن حریم خود به روی هواپیماهای نظامی روسیه ، عملیات انتقال نیروی هوابرد ارتش روسیه را با نقص مواجه کرد . عملیات صلح بانی ناتو در این چند روز پرتنش عملا به حال تعلیق درآمده بود ، در طول این رویارویی نظامی مذاکرات بین مقامات روسی و آمریکایی برای حل مساله نیز بشدت ادامه داشت ، بطوریکه چندین دور مذاکره ی فشرده توسط وزیر دفاع روسیه سرگئی ایوانوف و استروب تابلوت ، معاون وزیر امور خارجه ی آمریکا در کرملین انجام شد . روسها در این مذاکرات بر تعیین یک منطقه ی اختصاصی صلحبانی برای روسیه در کوزوو و همچنین فرمان گرفتن نیروهای صلح بان روسیه صرفا از کرملین تاکید کردند در حالیکه ناتو بدلیل نگرانی از تقسیم شدن کوزوو به منطقه ی آلبانیایی های طرفدار ناتو و صرب های طرفدار روسیه ، با ایجاد منطقه ی اختصاصی صلحبانی روسها مخالفت میکرد . سرانجام در اوایل جولای در نتیجه ی مذاکرات روسیه و ناتو توافق کردند نیروهای روسی متشکل از 3600 سرباز در کوزوو و در مناطق تحت کنترل ناتو بصورت تیم صلحبانی شرکت کننده در KFOR حضور داشته باشند اما صرفا از مسکو دستور میگیرند و تحت کنترل ناتو نیستند . از منظر دیپلماتیک و ژئوپلیتیک روسیه از این قدرت نمایی نظامی در مقابل ناتو امتیاز زیادی بدست آورد ، نیروهای نظامی روسیه نشان دادند علی رغم فروپاشی شوروی هنوز قدرت و توان گلاویز شدن با ناتو را داراست . همچنین بدست آوردن امتیاز حضور نیروهای روسی در کوزوو آنهم بدون تحت کنترل ناتو بودن امتیاز ژئوپلیتیکی قابل توجهی بود که مجله ی Le monde diplomatiqe از اون بعنوان "توازن قدرت جدید" بین روسیه و ناتو در این منطقه یاد میکنه که ناتو تا پیش از این در طول مذاکرات دیپلماتیک هربار به نحوی از آن خودداری میکرد. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/ib53_large.jpg[/img] [i]نفربر روسی عضو نیروهای صلحبانی KFOR [/i] اولین هواپیمای نظامی ناتو دو هفته پس از ورود اولین عناصر نیروهای ناتو به خاک کوزوو و در 27 ژوئن در فرودگاه Pristina به زمین نشست . در نمایشی از همکاری بین روسیه و ناتو در عملیات صلح بانی کوزوو ، در آن روز یک هواپیمای ترابری روسی در 1:19 بعد از ظهر و بلافاصله پس از آن یک C-130 فرانسوی در فرودگاه پریستینا به زمین نشست و ژنرال جکسون در کنفرانس خبری مشترک با ژنرال ویکتور زاوارزین ، آغاز به کار فرودگاه تا یک هفته ی بعد را اعلام کردند . بنابر این کنفرانس نیروهای روسی مسئولیت امنیت فرودگاه و نیروهای ناتو مسئولیت کنترل ترافیک هوایی فرودگاه را بر عهده گرفتند و پایگاه پریستینا در 15 اکتبر 1999 توسط واحد 53ام مهندسی ارتش انگلیس به وضعیت عملیاتی در آمد . 270 سرباز نیروی ویژه ی روسیه در 18 جولای 1999 ، به همان شکل اسرارآمیزی که وارد پایگاه پریستینا شدند ، فرودگاه را ترک و به بوسنی بازگشتند . منابع : [url="http://www.guardian.co.uk/world/1999/jun/13/balkans5"]http://www.guardian....jun/13/balkans5[/url] [url="http://www.nytimes.com/1999/06/27/world/crisis-in-the-balkans-standoff-peacekeepers-at-last-reopen-pristina-airport.html?src=pm"]http://www.nytimes.c...ort.html?src=pm[/url] [url="http://news.bbc.co.uk/2/hi/671495.stm"]http://news.bbc.co.uk/2/hi/671495.stm[/url] [url="http://en.wikipedia.org/wiki/Incident_at_Pristina_airport"]http://en.wikipedia....ristina_airport[/url] [url="http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/1562161/Gen-Sir-Mike-Jackson-My-clash-with-Nato-chief.html"]http://www.telegraph...Nato-chief.html[/url] [url="http://www.independent.co.uk/news/kosovo-peace-deal-nato-faces-russians-at-pristina-1099783.html"]http://www.independe...na-1099783.html[/url] [url="http://rense.com/general10/natocomando.htm"]http://rense.com/gen...natocomando.htm[/url] [url="http://rense.com/politics4/sec.htm"]http://rense.com/politics4/sec.htm[/url] [url="http://rt.com/usa/news/the-day-when-russia-made-a-u-turn-on-its-way-to-west/"]http://rt.com/usa/ne...ts-way-to-west/[/url] [url="http://articles.cnn.com/1999-06-14/us/9906_14_us.kosovo.04_1_pristina-airport-kosovo-today-russian-troops?_s=PM:US"]http://articles.cnn....troops?_s=PM:US[/url] [url="http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/367490.stm"]http://news.bbc.co.u...rope/367490.stm[/url] [url="http://www.washingtonpost.com/wp-srv/inatl/longterm/balkans/stories/pristina061299.htm"]http://www.washingto...stina061299.htm[/url] [url="http://mondediplo.com/2000/09/03russia"]http://mondediplo.com/2000/09/03russia[/url] [color=#FF0000]مترجم و گردآورنده : Cheka [/color] [color=#FF0000]اختصاصی میلیتاری / کپی از مطلب با ذکر نام میلیتاری و گردآورنده بلامانع است [/color]

شهاب جان دقیقا منم الان اومدم این نمودار APA رو با اطلاعات جدید مقایسه کنم که شما زودتر و البته جامع تر این کارو کردید سطح مقطع راداری یه مشخصه ی طراحی و مربوط به خود بدنه ی هواپیماست ، ضمن اینکه اگر اشتباه نکنم نقطه ی با سطح مقطع 0.025 متر مربع طرف چپ 0.01 میافته (نمودار از چپ به راست کاهش RCS داره !) ، بله بنظر بنده هم مشخصا با اطلاعات جدید ، برد کشف F-22 توسط این رادار بسیار بیشتر از آنچه که در این نمودار ادعا شده میباشد . متاسفانه بدلیل اطلاعات کم و نقاط مختصات محدود داده شده حتی با آنالیز عددی هم نمیشه نتیجه ی معقولی برای برد رادار نسبت به سطح مقطع 0.0001 بدست آورد مگه اینکه با حدس و گمان و از روی نمودار بخوایم بگیم که بنظرم نباید کمتر از 200 کیلومتر باشه . (تنها 10 کیلومتر افت در مقایسه با کاهش 20 دسیبلی سطح مقطع واقعا حیرت انگیزه!) با این تفسیر F-22 احتمالا فرصت استفاده از تسلیحات دوربرد گلایدریش با برد 200 کیلومتر رو هم نخواهد داشت . بیگدلی جان تا بحال ایران چنین راداری رو رونمایی نکرده . ولی در صورت استفاده ، با توجه به این آمار با احتمال زیاد میشه گفت شانس اول شلیک نسبت به F-22 رو داره .

والا این رجوع به عقله هنوز برای من نامفهومه ! یعنی از روی ضخامتی که تو عکس نشون داده نسبت گرفتید ؟ بعد از کجا معلوم ضخامت رو بصورت اون فلش هایی که شما کشیدین محاسبه کردن و نه بصورت عمود بر صفحه ی زره تانک (که منطقی تر هم بنظر میاد) ؟ بگذریم اما در مورد تجهیزات مقابله با مین ها در T-90S به تجهیزات منتشر کننده ی امواج الکترومغناطیسی EMT-7 برای مقابله با مین های مغناطیسی مجهز هست که البته از منبع نامعلومی نقل شده این سیستم فقط روی T-90 تست شده و روش نصب نشده ، در حالیکه هم عکسهای استفاده ی موفق از این سامانه روی T-90 منتشر شده و هم در کتاب T-72 Main Battle Tank 1974-93 نوشته Steven Zaloga (در Google Books) اشاره شده که این سیستم از زمان جنگ سرد و در تانک های T-72 مستقر در آلمان شرقی بکار گرفته شده بود ، لذا میتوان مطمئن بود این سیستم بصورت یک Option برای تانک وجود دارد. [url="http://books.google.com/books?id=Q_jCD6i0iccC&pg=PA43&lpg=PA43&dq=EMT-7+mine&source=bl&ots=SJcjZqIOFQ&sig=leAniwHJeD6FSUXrPCwyosGWzRc&hl=en&sa=X&ei=EtyzUPa-KoTdtAa6noCwBQ&ved=0CDMQ6AEwAQ#v=onepage&q=EMT-7%20mine&f=false"]http://books.google.com/books?id=Q_jCD6i0iccC&pg=PA43&lpg=PA43&dq=EMT-7+mine&source=bl&ots=SJcjZqIOFQ&sig=leAniwHJeD6FSUXrPCwyosGWzRc&hl=en&sa=X&ei=EtyzUPa-KoTdtAa6noCwBQ&ved=0CDMQ6AEwAQ#v=onepage&q=EMT-7%20mine&f=false[/url] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/emt_hgj5B15D.jpg [/img] [i]EMT-7 electromagnetic Pulse Creator[/i] همچنین علاوه بر این ، تمهیدات اضافی بکار رفته در T-90 برای افزایش مقاومت در مقابل مین ها و IED ها از جمله افزایش سختی کف تانک (احتمالا با نصب صفحات اضافی) و تجهیز بخش فرمانده تانک به ستون های تثبیت کننده است ذکر شده است . استفاده از تیغه های KMT-7 و KMT-6 برای حفاظت اضافی هم که نیازی به ذکر کردن ندارد . [url="http://army.lv/eng/?s=631&id=504"]http://army.lv/eng/?s=631&id=504[/url] اما در مورد حفاظت Nakidka ، اگر اشتباه نکنم FLIR مخفف سایت های Front Looking [b]Infrared[/b] هست که یعنی سامانه های دید حرارتی . همانطور که عرض شد Nakidka با کاهش اثرات حرارتی خودرو به سطح نزدیک پس زمینه ، احتمال شناسایی شدن تانک توسط سامانه های حرارتی را بین 2 تا 3 برابر کاهش میدهد که مشخصا میزان قابل توجهی است.

[quote name='SHAHABESAGEB' timestamp='1353936557' post='284901'] کسی از دوستان میتونه در باره رادار Vostok-E توضیح بده؟ [/quote] مشخصه ی اصلیش اینه که هم روی باند VHF (باندی که هواپیماهای رادارگریز برای مخفی موندن نسبت به امواج آن ضعف دارند) کار میکنه هم ساختار الکترونیکی رادارش Solid State (فاز آرایه) هست ، آرایش مرواریدی ماژول های فرستنده گیرنده ی امواج باعث افزایش انعطاف پذیری فرکانسی نسبت به مدل های قبلی رادارهای VHF (مثل P-18) میشه . در واقع Vostok با هدف ساخت یک رادار VHF ساخته شد که نقص های رادارهای VHF قدیمی مثل توان بالا (در معرض کشف توسط ESM قرار گرفتن) ، اخلال پذیری ، انعطاف پذیری پایین فرکانسی و حساسیت پایین رو با بکارگیری تکنولوژی های جدید از بین ببره فرکانس مرکزی کاری رادار 175 مگاهرتز هست و قابلیت سوییچ (Frequency Hopping) بین 50 کانال فرکانسی برای جلوگیری از اختلال رو داره . پردازش سیگنال در این رادار بصورت تمام دیجیتال هست و از تکنیک های پردازش و کنترل تطبیقی برای Clutter Rejection و جلوگیری از جمینگ استفاده میکنه .

[quote name='eagleboy' timestamp='1353919591' post='284855'] دلایل خطای این سیستم و یا سیستم های مشابه (به جز خطای اوپراتور ) چیه؟ [/quote] خطاهای محاسباتی مثل Overflow (رجیسترهای کامپیوتر مرکزی سامانه ی پاتریوت 24 بیتی هستند) ، خطای نرم افزاری و ... جناب مهدوی یک تاپیک پربار در مورد نقص محاسباتی سیستم پاتریوت در حادثه ی فرودگاه Dhahran دارند .