هواگرد گشت دریایی کاواساگی پی-1 هواگرد گشت دریایی کاواساگی پی-1 ( Kawasaki P-1)

[Sorena_Noshad 5,090]

آشنایی با هواپیمای Kawasaki XP-1, چشمان هوشیار سامورایی
 

 

هواپیمای Kawasaki XP-1 که پیشتر از این با نام P-X شناخته میگردید, یک هواپیمای در حال توسعه و دارای نقش گشت دریایی جهت جایگزینی با هواپیماهای P-3C در شاخه دریایی نیروی دفاعی ژاپن میباشد.


توسعه:

هواپیماهای P-3C بیش از 20 سال در ناوگان JMSDF (مخفف Japan Maritime Self-Defense Force و یا همان شاخه دریایی نیروی دفاعی ژاپن) خدمت کرده اند و هم اکنون زمان آن فرا رسیده است تا با نمونه های جدید گشت دریایی جایگزین گردند. در سال های گذشته کمپانی عظیم Lockheed Martin در ایالات متحده مشغول طراحی و توسعه هواپیمای P-7 جهت جایگزینی با نمونه های P-3 بود, اما این پروژه بطور کامل لغو گردید. از آنجا که JMSDF به سایر هواپیماهای مشابه (همچون Nimrod انگلستان) احتیاجی نداشت, لذا مقامات و مسئولان ژاپنی تصمیم گرفتند هواپیمای بومی خود را توسعه دهند و از نمونه های خارجی بهره نگیرند.

این هواپیما در بسیاری از بخش ها و خصوصیات طراحی خود, با نمونه Kawasaki C-2 مشترک میباشد و این کشور قصد دارد در آینده نزدیک کلیه هواپیماهای ترابری C-1 و C-130H خود را با این نمونه تعویض نماید. با اینحال از آنجا که نقش این 2 هواپیما بسیار متفاوت میباشند, بنابراین میزان شباهات نیز به حداقل ممکن میرسند. رمز موفقیت این روش طراحی در بهره گیری از تجربه ها و منابع گذشته میباشد و به همین دلیل مجموع هزینه های مربوط به مرحله طراحی و توسعه با کاهش چشمگیر روبرو گردیده اند. در سال 2007 میلادی, مجموع هزینه توسعه پروژه P-X معادل 345 میلیارد ین ژاپن (3 میلیارد دلار) اعلام گردید.

طراحی:

هواپیمای P-1 همچون 2 هواپیمای Nimrod و S-3 Viking از موتورهای جت بهره میبرد. نمونه XP-1 از 4 عدد موتور F7-10 ساخت IHI و نصب شده بر سطح زیرین بال ها بهره میبردند. در ابتدا پروژه های P-X و C-X بطور کامل از یکدیگر مجزا بودند, اما در آینده تصمیم بر شبیه سازی و ایجاد نقاط مشترک در آنها اتخاذ گردید. بخش های مشترک با پروژه C-X عبارت بودند از: پنجره های کابین خلبان, بال های بیرونی و سکان افقی. سایر بخش های داخلی و مشترک عبارت هستند از: سامانه برق کمکی (APU), چیدمان درون کابین خلبان, کامپیوتر مرکزی و سامانه کنترل پرواز, چراغ های هشدار دهنده زمینی و ارابه های فرود. بهره گیری از اجزای مشترک بیش از 25 ملیارد ین ژاپن (218 میلیارد دلار) صرفه جویی اقتصادی در طراحی این هواپیما به همراه داشت. همچنین سایر هزینه های عملیات و جاری نیز با استفاده از این ترفند با کاهش چشمگیر روبرو گشت.

هواپیمای P-1 جهت انجام ماموریت های TACCO از پردازشگر هوش مصنوعی (AI) بهره میبرد. P-1 همچون بالگردهای SH-60K به سامانه پیشرفته "مبارزه بر اساس مسیر" مجهیز میباشد و این سامانه در عملیات های TACCO بهترین مسیر پرواز را جهت رهگیری زیردریایی ها تعیین مینماید. سامانه پرواز با نور (Fly By Light و یا همان فیبر نوری) مهمترین ویژگی این هواپیما میباشد. در این سیستم کلیه اطلاعات پرواز با استفاده از امواج الکترومغناطیس و تحت غالب فیبر نوری به سایر بخش ها منتقل میگردند. P-1 اولین هواپیمای تولید انبوه در دنیا میباشد که جهت کنترل پرواز, بطور عملیاتی به این سامانه مجهز گردیده است.

هواپیمای P-1 با استفاده از رادارهای آرایه فازی HPS-106 ساخت Toshiba و حسگرهای مغناطیسی (MAD) و همچنین سامانه های تشخیص اشعه مادون قرمز, قادر به رهگیری و کشف کلیه زیردریایی ها و شناورهای کوچک میباشد. این هواپیما در بسیاری از سامانه های تشخیص و رهگیری خود, با نمونه آمریکایی P-8 مشترک میباشد. از جمله مهمترین موارد میتوان به سامانه MAD ساخت کمپانی CAE کانادا اشاره نمود. همچنین این هواپیما دارای محفظه داخلی جهت حمل بمب های ضد زیردریایی و همچنین 8 جایگاه خارجی جهت حمل موشک های هوا به زمین و یا بمب های ضد اهداف دریایی میباشد.


سابقه عملیات:

در تاریخ August 31 سال 2007 میلادی, وزارت دفاع ژاپن سازه و بدنه اولیه 4 فروند هواپیمای P-1 را معرفی نمود. اولین هواپیمای XP-1 در تاریخ 28 September همان سال از پایگاه هوایی Gifu در خاک ژاپن, اولین پرواز رسمی را به انجام رساند. این پرواز حدود 1 ساعت ادامه داشت و پس از آن با موفقیت به زمین نشست. در همان زمان نام PX-1 جایگزین نام قدیمی P-X گردید.

در ماه March سال 2010 میلادی, صنایع سنگین Kawasaki ژاپن, تعداد 4 فروند هواپیمای گشت دریایی XP-1 را جهت انجام آزمایشات نهایی به وزارت دفاع این کشور تحویل داد. در تاریخ 8 August سال 2011 میلادی, وزارت دفاع ژاپن اعلام نمود 2 فروند از هواپیماهای P-1 در طول انجام آزمایشان زمینی با مشکلاتی در بخش های مرکزی بدنه و مخازن سوخت روبرو گریده اند. وزارت دفاع ژاپن پس از این اتفاق اقدام به تدوین برنامه جامع و منظم جهت رفع این مشکلات در کلیه هواپیماها نمود.

===============================

مشخصات (بر اساس نمونه XP-1):

خدمه: 2 نفر جهت پرواز و 11 نفر جهت عملیات
طول: 38 متر
دهانه بال: 35.4 متر
ارتفاع: 12.1 متر
حداکثر وزن در هنگان برخاست: 79.700 کیلوگرم
موتورها: 4 عدد موتور XF7-10 ساخت IHI Corporation با تکنولوژی Turbofan


کارایی:

سرعت پیمایش افقی: 833 کیلومتر در ساعت
برد: 8000 کیلومتر
سقف پرواز: 44.200 پا


تسلیحات:

بمب ها: 2000 پوندی
موشک ها: AGM-84 Harpoon و ASM-1C و AGM-65 Maverick
تسلیحات ضد زیردریایی: MK-46 و Type 97 و G-RX5

عکس ها:

ترجمه, تالیف و تنظیم: CAPTAIN PILOT
http://www.centralclubs.com/kawasaki-t80527.html]منبع

[Maloo 0]

به نظر میرسه که دوستان وزارت دفاع باید ژاپنی ها را الگو قرار داده و به بازسازی هواپیماهای ترابری و شناسایی خود اقدام کنند.
راجع به هواپیماهای مقابله با ضد دریایی چیزی دارید
آیا ایران از این گونه تجهیزات داره
خیلی ممنون

[AimSparrow 2]

واقعا خوشگله.خیلی دوست دارم متخصصان ما هم دست به کار شن

[kaftar 570]

[quote]واقعا خوشگله.خیلی دوست دارم متخصصان ما هم دست به کار شن[/quote]

دست به کار شدن.ایران140 نسخه گشت دریایی هم ازش ساخته شده.از ویژگی هاش مداومت پروازی بالا و از این جور چیزهاست.به عنوان قدم های اول خیلی خوبه به نظر من.

[GAGNUS 578]

حیف امریکا نگذاشت که ژاپن وارد عرصه هوافضا شود و اگر نه ژاپن جزو قدرتهای اول این عرصه میشود.

[saeed86 67]

هواپیمای گشت دریایی بیشتر به درد اقیانوس و دریاهای وسیع میخوره که باید هزاران کیلومتر رو کنترل کرد. خلیج فارس این طرف تا اون طرفش 200 کیلومتره، دریای عمان هم 300 کیلومتر. ما هواپیمای گشت دریایی میخوایم چیکار؟! رادار جنگنده ها برای کنترل خلیج فارس کفایت میکنه.

[PersianKing 1,129]

[quote]هواپیمای گشت دریایی بیشتر به درد اقیانوس و دریاهای وسیع میخوره که باید هزاران کیلومتر رو کنترل کرد. خلیج فارس این طرف تا اون طرفش 200 کیلومتره، دریای عمان
هم 300 کیلومتر. ما هواپیمای گشت دریایی میخوایم چیکار؟! رادار جنگنده ها برای کنترل خلیج فارس کفایت میکنه.[/quote]

دوست گرامى! رادار جنگنده ها براى رهگيرى زيرسطحى ساخته نشده و يك هواپيماى گشت دريايى با مداومت پروازى 8000 كيلومتر مى تونه جاى حداقل دو يا سه جنگنده رو بگيره!
پس نه تنها بى فايده نيست ٬ بلكه بسيار هم بدرد بخور هست! ارتش ايران خيلى علاقه داشت بتونه تعدادى P-3 Orion ديگه هم تهيه كنه كه دستش به جايى بند نشد. به علاوه٬ شما
در نظر بگير كه نيروى دريايى ما به عنوان يك نيروى راهبردى تعيين شده و قراره در آب هاى آزاد٬ على الخصوص شمال اقيانوس هند حضور داشته باشه پس مجهز بودن به چنين رهگيرهايى
ار ملزومات حال و آينده ى نيروى دريايى ارتش جمهورى ايران است...

[quote]دست به کار شدن.ایران140 نسخه گشت دریایی هم ازش ساخته شده.از ویژگی هاش مداومت پروازی بالا و از این جور چیزهاست.به عنوان قدم های اول خیلی خوبه به نظر من.[/quote]

ساخته نشده هنوز دوست عزيز! قراره ساخته بشه كه بهتره زودتر هواپيماى پايه اش رو تغيير بدهند! مداومت پروازى ايران140 اصلاً در قد و قواره يك هواپيماى گشت دريايى نيست! مى بايست
الآن روى رادار و الكترونيك يك گشت هوايى كار كنند و اون رو آماده كنند تا يك هوپيماى مناسب هم برايش گير بياوريم و روى اون تجهيزات رو نصب كنند.

[hamed90009 2]

خداييش اگه آمريكا چوب لاچرخ خيلي ها نذاره همون خيلي ها خيلي هم پيشرفت مي كنن
با اون دوستمون كه گفتش كه خيلي هم به گشت دريايي نياز دايم كاملا موافقم

[mhn1991 103]

شبیه p-3 اوریون هست ولی فکر کنم فعلا کار ارتش با همین p-3 ها راه بیفته

[takavar_korosh 48]

[quote]شبیه p-3 اوریون هست ولی فکر کنم فعلا کار ارتش با همین p-3 ها راه بیفته
[/quote]

البته بحث های زیادی در مورد عملیاتی بودن یا نبودن این هواپیماها هستش

[PersianKing 1,129]

[quote]البته بحث های زیادی در مورد عملیاتی بودن یا نبودن این هواپیماها هستش [/quote]

عملياتى هستند دوست گرامى! ولى خب نگرانى شما هم به جاست!
كم كم دارند به پايان عمرعملياتيشون نزديك مى شوند.
فقط من چيزى درباره اورهال اين هواپيماها نمى دونم٬ تا الآن كه گمان نكنم انجام شده
باشه. به نظرتون با انجام يك دوره اورهال سنگين اميدى هست؟ اين هواپيماها مانورهاى
خاصى ندارند و اگر به خوبى باهاشون فرود هم آمده باشند و خيلى وسط طوفان پرواز نكرده
باشند ٬ گمان نكنم «خستگى سازه» دامنگيرش باشه؟ دوستان متخصص نظرى ندارند؟

[AMINKHANSARABI 7]

اولا خلیج فارس عمق چندانی نداره دوما هرمز کنترل بشه میشه تعداد ماهیهای خلیج رو دونست چه برسه چند نا زیر دریایی رو رصد کرد