پیوستن ایران به جامعه جهانی چه پیامدهایی در پی خواهد داشت؟

[MR9 119,531]

با سلام خدمت دوستان - همین طور که بارها گفتم ، این دست مطالب فقط برای اشنایی عزیزان با وقایع در سطح راهبردی گذاشته می شه و آوردن این مطالب دلیل رد یا تایید ان نیست . بنابراین دوستان توجه کنند که پدیده ها یا فنومن ها را می توان از زوایای متفاوتی بررسی کرد و هرکس به اندازه حوزه اطلاعاتی خودش مسائل رو تحلیل می کنه .
به نظر من ساختار قدرت در عربستان یک ساختار عمودی و از بالا به پایین بحساب می آید و هیچ گونه انعطاف پذیری در ارتباط با مسائل منطقه ای دران دیده نمی شود . خاندان ال سعود از ابتدا با مشت آهنین بر عربستان حکومت کردند و از این لحاظ هیچ فرقی با کره شمالی ندارند ، فقط بدلیل به دو دلیل ، یک- برخورداری ازمنابع غنی انرژی و دو - همپیمان راهبردی ایالات متحده بودن ، به سرنوشت کره شمالی تا الان دچار نشدند . ارتش این کشور بشدت به کارشناسان نظامی کشورهای مختلف ار بریتانیا و امریکا گرفته تا پاکستانی ها وابسته است و فقط خرج دلارهای نفتی که تا الان آنها را سرپا نگه داشته . در صورتی که هر اتفاقی به مانند آنچه امروز در بحرین داره اتفاق می افته ، در مقیاس کوچکتر در عربستان روی دهد ، به مانند زدن یک تلنگر کوچک به یک شیشه ترک خوده می باشد . نمونه بارز این مساله اشغال مسجد الحرام در اوایل دهه 1980 میلادی است . دخالت عربستان در بحرین ، سوریه و ..... صرفا" تلاشهایی است تا کانون بحران هرچند بطور موقت از ساختار فرسوده سیاسی این کشور دور بماند.

[MR9 119,531]

[center]بسم الله الرحمن الرحیم[/center]

[font=arial,helvetica,sans-serif]در پاسخ به پیشنهاد دوستان مبنی بر ایجاد یک تاپیک در ارتباط با بحث برتری درحال کمرنگ شدن قدرت نظامی ایالات متحده و درادامه مباحث مربوط به موضوع "[/font]
[b] [font=arial,helvetica,sans-serif][url="http://www.military.ir/forums/topic/27684-%d9%be%d9%86%d8%aa%d8%a7%da%af%d9%88%d9%86-%d8%af%d8%b1-%d8%ad%d8%a7%d9%84-%d8%a7%d8%b2-%d8%af%d8%b3%d8%aa-%d8%af%d8%a7%d8%af%d9%86-%d8%a8%d8%b1%d8%aa%d8%b1%db%8c-%d8%ae%d9%88%d8%af-%d8%af%d8%b1-%d8%a2%d8%b3%d9%85%d8%a7%d9%86%e2%80%8c%d9%87%d8%a7/page__view__findpost__p__379497"]"پنتاگون در حال از دست دادن برتری خود در آسمان‌هاست[/url]" بر آن شدم تا [/font]به این موضوع با یک نگاه علمی و بدون در نظر گرفتن مباحث حاشیه ای نگاه کرده و از نظرات اعضاء محترم بهره مند شوم .[/b]

لازم به ذکر است که عزیزان از طرح مباحث حاشیه ای پرهیز و تا حد امکان در ارتباط با موضوع مورد بحث و بدون برچسب زدن و توهین به نظر دهندگان ، دلایل خود را باذکر منبع و با استدلال منطقی بیان فرمایند .
نکته مهم دیگر اینکه ، این تاپیک ممکن است بمدت زمان طولانی ( بسته به میزان و نحوه شرکت اعضاء) ادامه پیدا کند ، بنابراین دوستان می بایست در این زمینه صبر زیادی داشته باشند .
با تشکر

بخش یکم : مقدمه
ایالات متحده ، پس از تحمل چند دهه فشار روانی ناشی از شکست ویتنام ، با بهره گیری از فروپاشی شوروی سابق و اشتباهات راهبردی صدام در کویت ، توانست در یک نبرد یکطرفه به موفقیت ظاهرا" بی نظیری دست یابد . این موفقیت که در پرتوی ایجاد یک ائتلاف بین المللی ، حملات برق اسای هوایی و استفاده از طیف وسیعی از مهمات دقیق (PGM) نظیر موشکهای کروز حاصل گردید ، مهر تاییدی بر برتری فناوری آمریکا نهاد و زمینه ایجاد هژمونی آمریکا بر پایه میلیتاریسم را فراهم نمود .
اگرچه این پیروزی ، به اعتقاد بخش عمده ای از کارشناسان نظامی ، ارزش چندانی نداشت ، اما اعتماد به نفس جدیدی در دولتمردان ، نظامیان و مردم این کشور بوجود آورد و این مساله باعث شد تا راهبردشناسان این کشور از کنار سایر مولفه های قدرت در نظام جدید بین الملل با بی تفاوتی عبور نماییند .
ایالات متحده در زمان جنگ سرد ، ماموریتهای امنیتی و نظامی را عمدتا" به کشورهای همپیمان خود واگذار می نمود ، درحالی که پس از این دوران ، بطور مستقیم در بسیاری از این بحران ها دخالت نمود و این مساله موجب یک بازنگری عمیق در استراتژی ها ، ساختارها ، تسلیحات و حتی تاکتیکهای نظامی گردید .
حتی عده ای از استراتژیستهای آمریکایی پا را فراتر از این مساله نهادند و خواستار تجدید نظر در اهداف و منافع این کشور شدند .

بن پایه :؟ the us military ready for the new order ( معماری نظامی آمریکا بر پایه نظم نوین جهانی ) ویرایش شده در خرداد 93 توسط MR9

[blender 1,086]

مطالب جدیدی به تایپیک اضافه می شه یا فقط همینه !؟

[MR9 119,531]

مطالب جدیدی به تایپیک اضافه می شه یا فقط همینه !؟

خیر  - به مرور قسمتهای بعدی این تاپیک را هم می ذارم - هر روز یک مقداری را تایپ می کنم چون الان درگیر یک ترجمه سنگین هستم - ممنون از توجه شما

[MR9 119,531]

بخش دوم :
مهم ترین عواملی که که موجب تقویت دکترین جدید هژمونی ایالات متحده می گردید شامل :
1- جلب اجماع بین المللی
2- پشتیبانی و مشارکت مالی سایر کشورها
3- مشارکت مختصر تر در اقدامات نظامی

بطور کلی ، فاکتورهایی نظیر جنگ سرد ، سیاست سد نفوذ و سیاست ایالات متحده در در مدیریت جنگ سرد از جمله مهمترین عوامل تعیین کننده محیط امنیتی جهان پس از جنگ جهانی دوم بوده اند . دو عامل جنگ سرد و سیاست سد نفوذ تواما" چگونگی ارتباط میان ایالات متحده و اتحاد شوروی را تعیین می نمود ، همچنین خط مشی ایالات متحده در مورد موضوعاتی چون راهبرد بازدارندگی ، دفاع ، پیمانهای امنیتی و دفاعی و دیگر ملاحضات امنیتی موجود با سایر کشورهای جهان ، تحت تاثیر این دو عامل تعیین می گردید .
وقوع جنگ سرد ، پس از پایان جنگ جانی دوم ، موجب گردید تا حوزه جغرافیایی اروپا و جهان عمدتا" به دو بلوک غربی و شرقی تقسیم شده و به تبع آن جامعه جهانی نیز عرصه رقابت و رویارویی ایالات متحده و شوروی در ابعاد ایدئولوژیکی ، اقتصادی و نظامی گردد .
سیاست سد نفوذ برای نخستین بار توسط جرج کنان ( سفیر وقت ایالات متحده در مسکو) بعنوان سیاست اصلی مقابله با فشار های شوروی علیه جهان آزاد دنیای غرب !!! به کار گرفته شد . با این توضیح که غرب باید با استفاده هوشیارانه از و به موقع از تمام امکانات خود ، بتواند مواضع سیاسی و جغرافیایی خود را متقابلا" بر اساس تحرکات و مانورهای سیاسی روسیه تغییر دهد .
اما پایان یافتن 50 سال تنش میان این دو بلوک ، اتنظار می رفت تا روابط ایالات متحده با روسیه و سایر کشورها وارد یک مرحله اصلی تنش زدایی گردد و با توجه به روابط جدید میان دولتها و ملتها ، سیاستی جدید فراتر از سیاست سد نفوذ در قبال این کشورها فارغ از فضای جنگ سرد اتخاذ گردد و به تبع آن اصول کلی سیاست امنیت ملی ایالات متحده ، استراتژی ملی ، نظامی و بالاخره نقش ، ماموریت ، شکل و اندازه نیروهای مسلح این کشور دچار تغییرات فاحشی گردد . ویرایش شده در خرداد 93 توسط MR9

[MR9 119,531]

http://www.uploadax.com/images/49964258244817201480.jpg
یک اندیشکده صهیونیستی با اقرار به ناتوانی اسرائیل در برابر ایران اذعان کرد که اسرائیل به قدری کوچک است که نمی‌تواند با مدل‌های فعلی بازدارندگی دوسویه سازگار شود، زیرا تنها دو یا سه بمب کافی هستند تا اسرائیل را محو و نابود کنند.
اندیشکده صهیونیستی «مطالعات امنیت ملی» در گزارشی به قلم «آونر گولوف» ازاعضای ارشد این مؤسسه و «یوری سادات» از اندیشکده «شورای روابط خارجی» به بررسی مهار ایران هسته‌ای پرداخت و نوشت: آمریکایی‌ها در طول هفتاد سال گذشته آموخته‌اند که سلاح‌های هسته‌ای می‌توانند ثبات را ارتقا دهند، اما اسرائیل در این زمینه درس متفاوتی گرفته است. در حالی که متفکرین و سیاست‌گذاران در پایتخت‌های کشورهای غربی به سناریوهای مرتبط با مهار ایران می‌اندیشند رهبران اسرائیل با چنین چیزی مخالفت کرده و اظهار می‌دارند: «ما قبل از مهار دست به اقدام پیشگیرانه خواهیم زد.»
[color=#ff6600][b]یک ایران هسته‌ای می‌تواند منطقه را باثبات سازد[/b][b]■[/b][/color]
از نظر طرفداران رویکرد مهار، پافشاری اسرائیل به نظر ستیزه‌جویانه و سلطه طلبانه است. متفکرین تیزبینی همچون «رابرت جرویس» استدلال می‌کنند که یک ایران هسته‌ای ممکن است به هیچ‌وجه مصیبت‌بار نباشد و اگر به درستی اداره شود حتی می‌تواند منطقه را باثبات سازد. هرچه باشد کره شمالی هم به یک کشور هسته‌ای تبدیل شد و چنین چیزی به رقابت تسلیحاتی یا جنگ منجر نشد. رویارویی هسته‌ای میان اسرائیل و ایران باعث دوراندیشی و احتیاط بیشتر این رقبای منطقه‌ای می‌شود، همانطور که این امر در مورد هند و پاکستان و همچنین دو ابرقدرت جنگ سرد مشاهده گردید.

[color=#ff6600][b]■[/b][b] دو یا سه بمب کافی است تا اسرائیل را محو و نابود کنند[/b][b]■[/b][/color]
اما در اسرائیل تاریخ به گونه‌ای دیگر نوشته شده است. در این منطقه جنگ سرد به هیچوجه سرد نبود و در واقع دوره‌ای از جنگ‌های نیابتی خونین علیه کشورهای عرب تحت حمایت شوروی را شامل می‌شد. صرف‌نظر از این، اسرائیلی‌ها پیشاپیش بر این باورند که دشمنانشان به گونه‌ای غیرمنطقی مایل به نابودی اسرائیل هستند حتی اگر با حملات هسته‌ای تلافی‌جویانه مواجه شوند. از نظر اسرائیلی‌ها، اسرائیل به قدری کوچک است که نمی‌تواند با مدل‌های فعلی بازدارندگی دوسویه سازگار شود، زیرا تنها دو یا سه بمب کافی هستند تا اسرائیل را محو و نابود کنند.

http://www.uploadax.com/images/16416908657959370215.png

[color=#ff6600][b]■[/b][b] ایران هسته‌ای اسرائیل را در برابر اقدامات تحریک‌آمیز بدون دفاع خواهد گذاشت[/b][b]■[/b][/color]
تئوری بازدارندگی هسته‌ای مستلزم یک «جفت هسته‌ای باثبات» است. اما اسرائیلی‌ها خود را تنها با یک دشمن مواجه نمی‌بینند که بتوان آن را بازداشت، بلکه خود را مواجه با ائتلاف گسترده‌ای از دولت‌ها و گروه‌های غیردولتی می‌بینند که کمر به نابودی آن‌ها بسته‌اند. بر اساس دکترین اسرائیل، این عدم تقارن کمّی را تنها می‌توان از طریق دستیابی به یک مزیت کیفی کاملاً برتر متعادل ساخت. از چنین دیدگاهی، یک ایران هسته‌ای توازن فعلی را بر هم زده و اسرائیل را در برابر انواع گوناگون اقدامات تحریک‌آمیز بدون دفاع خواهد گذاشت.
در تابستان سال ۱۹۸۱، اسرائیل دقیقاً به همین دلایل برنامه هسته‌ای عراق را مورد حمله قرار داد. رهبران اسرائیل خطرات ناشی از رویارویی نظامی را به احتمال از دست دادن برتری کیفی خویش ترجیح دادند. اسناد و مدارک داخلی مربوط به فرآیند تصمیم‌گیری اسرائیل نشان می‌دهند که این محاسبات تا چه حد در تصمیم اسرائیل مبنی بر حمله به عراق از نقش اساسی برخوردار بودند. «رافائل ای‌تان» فرمانده ستاد کل ارتش اسرائیل با یادآوری آن عملیات اظهار داشته: «ما کار [درست] را انجام دادیم و به این عرب‌های دیوانه اجازه ندادیم به سلاح هسته‌ای دست یابند.» یک روز پس از اینکه جنگنده‌های اسرائیلی عراق را بمباران کردند نخست‌وزیر اسرائیل در نامه‌ای خصوصی به «رونالد ریگان» نوشت: «سه بمب از نوع [ریخته شده در] هیروشیما می‌توانستند بیت‌المقدس… تل‌آویو … [و] حیفا را ویران کنند.»

[color=#ff6600][b]■[/b][b] کاربرد تئوری بازدارندگی در مورد خاورمیانه با چالش‌های عمده‌ای مواجه است[/b][b]■[/b][/color]
رویکرد سازش‌ناپذیر اسرائیل شاید ریشه در فرهنگ و تاریخچه خاص آن داشته باشد، اما از دیدگاه واقع‌گراهای اسرائیلی چنین رویکردی حاصل یک تحلیل شفاف و عمل‌گرایانه است. کاربرد تئوری بازدارندگی در مورد خاورمیانه با چالش‌های عمده‌ای مواجه است و چشم‌انداز تاریخی جاه‌طلبی‌های هسته‌ای ایران چنین چیزی را به خوبی نشان می‌دهد. اسناد و مدارکی که از کاخ صدام حسین به دست آمده‌اند اثبات‌کننده سوءظن‌هایی هستند که اسرائیل در آن زمان متهم شده بود در رابطه با آن‌ها اغراق می‌کند. با اینکه طرفداران مهار ایران در حال حاضر برخی از فرضیات اصولی اسرائیل را مردود می‌شمارند، اما ذکر این نکته ضروری است که صحت این فرضیات در مورد صدام اثبات گردیدند و حداقل باید به طور جدی مورد ملاحظه قرار گیرند.

[color=#ff6600][b]■[/b][b] ترس اسرائیلی‌ها از ایران[/b][b]■[/b][/color]
از نظر اسرائیلی‌ها رهبران ایران تا آن حد مخالف با موجودیت اسرائیل هستند که حاضرند در راستای نابودی اسرائیل خطرات بزرگی را به جان خریده و هزینه گزافی بپردازند. اظهارات رهبر ایران مبنی بر اینکه «اسرائیل باید به خاکستر تبدیل شود» با اظهارات احمدی‌نژاد مبنی بر اینکه «اسرائیل باید از روی نقشه محو شود» تنها این پنداشته‌ای محکم و تغییرناپذیر اسرائیلی‌ها را تائید می‌کنند.
این ترس و واهمه‌ها دلیل اصلی عدم پذیرش مهار یک ایران هسته‌ای نزد افکار عمومی اسرائیل است. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که دوسوم اسرائیلی‌های یهودی از حمله «پیشگیرانه» به عنوان آخرین چاره حمایت می‌کنند. اسرائیلی که ارتش آن متشکل از سربازان وظیفه از همه اقشار جامعه است و خط مقدم آن در برابر حملات تلافی‌جویانه آسیب‌پذیر است این افکار عمومی است که باید بار جنگ را به دوش بکشد. با این حال، اسرائیلی‌ها بر این باورند که ویرانی دوسویه باعث بازدارندگی دشمنانشان نمی‌شود و به همین خاطر در طول بیش از یک دهه عزم راسخ خود مبنی بر متحمل شدن هزینه‌های معنادار پیش از رویارویی با یک دشمن هسته‌ای «مهارشده» را نشان داده‌اند.

[color=#ff6600][b]■[/b][b] اسرائیل با ائتلافی متشکل از رقبای بزرگ‌تر مواجه است[/b][b]■[/b][/color]
مسائل جغرافیایی نیز طرز تفکر اسرائیل و آمریکا در قبال بازدارندگی هسته‌ای را از هم متمایز ساخته‌اند. هنگامی که «کنان» سیاست «مهار» را به عنوان راهبردی جهت همترازی با شوروی تدوین کرد در واقع یک دشمن دارای اندازه و مقیاس برابر را مدنظر قرار داد، حال آنکه اسرائیل با ائتلافی متشکل از رقبای بزرگ‌تر مواجه است. در سال ۱۹۴۸، این ائتلاف متشکل از کشورهای عرب بود که تأسیس یک کشور یهودی را در معرض تهدید قرار می‌دادند. اسرائیل در سال‌های ۱۹۶۷ و ۱۹۷۳ نیز علیه ائتلافی از دشمنانش جنگید. هر یک از کشورهایی که با اسرائیل می‌جنگیدند از لحاظ اندازه و جمعیت از اسرائیل بزرگ‌تر بودند. در حال حاضر چنین ائتلافی شاید شامل بازیگران غیردولتی مانند حزب‌الله یا عوامل جهادی فاقد کشور شود که به کمک اقدامات تلافی‌جویانه هسته‌ای بالقوه نمی‌توان مانع آن‌ها شد.



[color=#ff6600][b]■[/b][b] ثبات در خاورمیانه از طریق یک همترازی نسبی حاصل می‌شود[/b][b]■[/b][/color]
این شرایط اسرائیل را وادار می‌سازند تا به دنبال دستیابی به یک برتری کیفی در برابر هرگونه ائتلاف واقع‌گرایانه دشمنانش باشد تا بدین طریق با برتری کمّی آن‌ها برابری کرده و بقای خود را تضمین کند. برنامه‌های هسته‌ای آمریکا، روسیه، چین، انگلیس، فرانسه، هند و پاکستان در راستای واکنش به تهدید هسته‌ای شکل گرفتند، اما قابلیت هسته‌ای اسرائیل اساساً با هدف مقابله با تهدیدات متعارف تکوین یافت. بر اساس دکترین اسرائیل، ثبات در خاورمیانه از طریق همترازی هسته‌ای حاصل نمی‌شود، بلکه از طریق یک همترازی نسبی حاصل می‌شود که در قالب آن کیفیت با کمیت همتراز می‌شود.

[color=#ff6600][b]■[/b][b] وسعت ایران تقریباً هشتاد برابر وسعت اسرائیل است[/b][b]■[/b][/color]
این منطق در حال حاضر در تعاملات اسرائیل با ایران بسیار فعال و پویا است. اگر عوامل نیابتی و متحدان ایران را به کناری بگذاریم وسعت ایران تقریباً هشتاد برابر وسعت اسرائیل است و جمعیت این کشور نیز حدوداً ده برابر جمعیت اسرائیل است. تندروها در ایران به این حقایق اشاره می‌کنند و از ایران می‌خواهند تا جهان اسلام را در ستیز با اسرائیل رهبری کند.
هاشمی رفسنجانی، رئیس‌جمهور سابق ایران، در سخنرانی خویش در روز قدس سال ۲۰۰۱ به وسعت و آسیب‌پذیری اسرائیل اشاره کرد و اظهار داشت: «هنگامی که دنیای اسلام به سلاح‌هایی مسلح شود که اسرائیل در اختیار دارد راهبرد استعمارگری به بن‌بست می‌رسد.. استفاده از یک بمب اتمی چیزی را در اسرائیل باقی نخواهد گذاشت، اما چنین چیزی در جهان اسلام تنها باعث بروز خسارت می‌شود.»

[color=#ff6600][b]■[/b][b] در یک رویارویی هسته‌ای بالقوه ایران پیروز خواهد شد[/b][b]■[/b][/color]
پیامی که در اسرائیل دریافت شد روشن و شفاف است ـ اگر ایران به بمب [هسته‌ای] دست یابد نیروهای درون این کشور به دنبال رهبری ائتلافی از کشورهای مسلمان علیه اسرائیل خواهند بود. یک نکته مهم دیگر اینکه رهبران ایران بر این باورند که در یک رویارویی هسته‌ای بالقوه ایران پیروز خواهد شد. آیا چنین تصوری کاملاً بعید و باورنکردنی است؟ برنامه ریزان اسرائیل علناً می‌گویند بالا گرفتن تنش و تبدیل آن به یک جنگ هسته‌ای بسیار نامحتمل است. با این حال، آن‌ها همچنان چنین ریسکی را قابل‌تحمل نمی‌دانند، زیرا هزینه‌های چنین پیامد فاجعه باری حتی بالاتر خواهد بود.

[color=#ff6600][b]■[/b][b] اگر آمریکا گزینه مهار را انتخاب کند منطقه وارد دوران خطرناکی خواهد شد[/b][b]■[/b][/color]
اگر آمریکا علناً گزینه مهار را انتخاب کند در آن صورت منطقه وارد دوران خطرناکی خواهد شد. از نظر اسرائیل و آمریکا، انتقال به یک تفکر بازدارندگی دوسویه با توجه به نابرابر بودن وسعت طرفین باعث می‌شود هر دو کشور انگیزه یابند ریسک بیشتری را متصور شوند. ایران با علم به این در بدترین حالت متحمل خسارت می‌شود شاید دل‌وجرئت یافته و به شیوه‌ای تهاجمی‌تر بر اسرائیل فشار آورده و با این کشور برخورد کند. اسرائیل با پیش‌بینی چنین چیزی شاید گزینه خطرناک حمله به ایران را انتخاب کند تا پیش‌دستی کرده و مانع ایران شود و بدین ترتیب خطر جنگ را به جان بخرد.

[color=#ff6600][b]■[/b][b] تجربه عراق و تعمیم آن به ایران[/b][b]■[/b][/color]
خاورمیانه قبلاً همچنین شرایط پویایی را تجربه کرده است، یعنی آن هنگام که احتمال ظهور جفت [هسته‌ای] عراق ـ اسرائیل در اواخر دهه ۱۹۷۰ شکل گرفت. در سال ۱۹۷۴ سازمان‌های اطلاعاتی بیرونی اسرائیل ابتدا علائم وجود یک برنامه هسته‌ای را در عراق کشف کردند. در طول دوره هفت‌ساله پس از آن اسرائیل یک حرکت دیپلماتیک، خرابکارانه و براندازانه علیه عراق به راه انداخت که در سال ۱۹۸۱ به بمباران راکتور هسته‌ای اوسیراک عراق انجامید.
نگاهی دقیق به فرآیند تدوین سیاست‌ها در درون کابینه امنیتی اسرائیل در طول سال‌هایی که به حمله اسرائیل به عراق انجامید نشان می‌دهد که حمله مذکور بر اساس دو تصور عمده انجام گرفت: صدام حسین ممکن است بقای خود را به خطر اندازد تا اسرائیل را نابود کند؛ و اسرائیل قادر نخواهد بود در برابر ائتلافی به رهبری یک عراق هسته‌ای از خود دفاع کند.
بر اساس یکی از ارزیابی‌های موساد که توسط یکی از دستیاران نزدیک نخست‌وزیر گزارش گردید، صدام حسین به عنوان یک فرد «خود بزرگ بین، سرسخت، دغل‌کار، کارکشته و بی‌رحم» ارزیابی شده بود که «که مایل بود خطرات بزرگی را به جان خریده و دست به اقدامات شدید بزند… وی با دستیابی به سلاح هسته‌ای قادر می‌گردید اسرائیل را در معرض تهدید و حمله قرار دهد و بدین ترتیب بر جهان عرب استیلا یابد.» این گزارش افزوده بود که صدام «آماده است به زودی دست به اقدام بزند حتی با علم به اینکه به دنبال آن ممکن است با اقدامات تلافی‌جویانه مواجه شود.»

[color=#ff6600][b]■[/b][b] بر سر سرنوشت اسرائیل نباید قمار کرد[/b][b]■[/b][/color]
به گفته «یاکوف امیدرور»، مشاور سابق امنیت ملی اسرائیل که در سال ۱۹۸۱ به عنوان افسر پرونده در اطلاعات ارتش اسرائیل فعالیت می‌کرد، تفکر «مناخیم بگین» مبتنی بر این باور بود که «بر سر سرنوشت اسرائیل نباید قمار کرد» و اینکه «هر چیزی که موجودیت یهودی‌ها را تهدید کند باید با واکنش سختی مواجه شود.»
این باور که صدام حسین ممکن است در راستای آسیب زدن به اسرائیل دست به اقدامات نامعقول بزند تنها مختص دولت «بگین» نبود و در واقع نمایانگر دیدگاه‌های سرسختانه‌ای است که در اسرائیل رایج هستند. در جریان جنگ خلیج [فارس] در سال ۱۹۹۱، اسحاق شامیر نخست‌وزیر وقت اسرائیل غالباً صدام را «مرد دیوانه» می‌نامید. «دان شامرون» رئیس ستاد ارتش اسرائیل استدلال می‌کرد که صدام یک بازیگر بی‌خرد است که «حتی به شکل انتحاری به تفکر می‌پردازد.» وی علناً اظهار داشت که «نه‌تنها اسرائیل بلکه ابرقدرتی همچون آمریکا هم نمی‌تواند صدام حسین را بازدارد.»

[color=#ff6600][b]■[/b][b] صدام چه فکری در سر داشت؟[/b][b]■[/b][/color]
اگرچه عدم تمایل اسرائیل به پذیرش مهار و توازن هسته‌ای ممکن است کژاندیشانه به نظر برسد، اما اسناد و مدارکی که در سال ۲۰۰۳ به دست نیروهای آمریکایی افتادند نشان می‌دهند که برداشت اسرائیل از اقدامات عراق به هیچوجه اشتباه نبود. اسناد و مدارک مربوط به نشست‌های محرمانه صدام در زمینه تعیین راهبرد یک خط فکری را نمایان می‌سازند که دقیقاً بازتاب‌دهنده دلواپسی و تردید اسرائیل است. در بهار سال ۱۹۷۹، صدام به مشاورانش گفته بود: «ما مایلیم به انتظار نشسته و از بکارگیری آن خودداری کنیم… تا بتوانیم تضمین‌کننده جنگی طولانی باشیم که [برای اسرائیل] ویرانگر است و سر فرصت هر متر از سرزمین را تصرف کرده و با رودخانه‌هایی از خون دشمن را غرق کنیم. نگرش ما نسبت به جنگ چیزی کمتر از این نیست.»
این بحث و دیگر مباحثات تصویری از طرح دو مرحله‌ای صدام را ترسیم می‌کنند: مرحله اول دستیابی به توازن هسته‌ای با اسرائیل بود و مرحله دوم استفاده از بازدارندگی هسته‌ای جهت رویارویی با اسرائیل در سطح متعارف بود، یعنی در سطحی که در آن عراق و متحدانش از مزایای قابل‌توجهی برخوردار بودند. در جریان یکی از گفتگوها صدام توضیح می‌دهد که اگر اسرائیل احساس کند موجودیتش به خطر افتاده است بر روی بغداد بمب [هسته‌ای] خواهد ریخت مگر اینکه توازن هسته‌ای حاصل‌شده باشد.
علی‌رغم اینکه اسرائیل به ایجاد جنجال متهم شد اما بعداً مشخص شد که در رابطه با عراق ارزیابی‌های اسرائیل در زمینه شناخت طرز تفکر صدام واقع‌گرایانه بودند. این بدان معنا نیست که چنین استدلالی را باید اتوماتیک‌وار به ایران هم تعمیم داد. البته حتی مقامات ارشد تشکیلات امنیتی اسرائیل استدلال می‌کنند که رهبران ایران «عمل‌گرا» هستند. با این حال، تجربه عراق به ما می‌آموزد که جنجال‌برانگیزی لزوماً فاقد واقع‌گرایی نیست و اینکه در رابطه با ایران هم نگرانی‌های اعلام‌شده توسط اسرائیل را نباید سریعاً مردود شمرد.


[size=4]http://www.uploadax.com/images/52249053652811932661.jpeg[/size]
[color=#ff6600][b]■[/b][b] آمریکا با انتخاب گزینه مهار انگیزه اسرائیل و ایران جهت ریسک‌پذیری بیشتر را افزایش می‌دهد[/b][b]■[/b][/color]
[b]از مهار تا محدودیت[/b]
خطر اینکه تجارب آمریکا در زمینه سیاست مهار در خاورمیانه تکرار نشوند زیاد است. نکته طنزآمیز در اینجاست که آمریکا با انتخاب گزینه مهار ممکن است انگیزه اسرائیل و ایران جهت ریسک‌پذیری بیشتر را افزایش دهد. از نظر آمریکایی‌هایی که معتقدند مهار یک ایران هسته‌ای بیش از اقدامات پیشگیرانه منافع ملی آمریکا را تأمین می‌کند کاربرد رویکرد مهار در خاورمیانه امری محتاطانه و دوراندیشانه است. عدم توازن جغرافیایی میان اسرائیل و رقبایش را می‌توان از طریق استقرار دائم نیروهای نظامی آمریکا در اسرائیل و ایجاد یک چتر هسته‌ای از بین برد. در همین راستا، تقویت قابلیت‌های «حمله ثانویه» نابرابری‌های ناشی از شکاف دموگرافیکی و جغرافیایی موجود را از بین خواهد برد. یک گزینه دیگر انعقاد یک پیمان امنیتی میان آمریکا و اسرائیل است که جذابیت ایجاد ائتلاف جهت مقابله با اسرائیل را در نزد تندروهای ایران کاهش خواهد داد.
خلاصه اینکه کسانی که خواهان مهار یک ایران هسته‌ای هستند باید به دقت به این موضوع بیندیشند که گذار به چنین واقعیتی مستلزم چه چیزهایی خواهد بود. اگر ثبات در منطقه ـ و اجتناب از یک جنگ دیگر در خلیج‌فارس ـ نهایتاً به نفع آمریکا باشد در آن صورت گزینش سیاست مهار توسط آمریکا ممکن است نتایج کاملاً متضادی را به دنبال داشته باشد.

منبع : [url="http://www.eshraf.ir/1665/"]http://www.eshraf.ir/1665/[/url]

[color=#ff0000]عکس تنها از گالری سایت گذاشته شود[/color]
[color=#ff0000]آنتی وار[/color] ویرایش شده در خرداد 93 توسط Antiwar

[MR9 119,531]

با سلام - این نظرات صرفا" عقاید نویسنده مطلب بشمار می آید و محتوای آن تایید یا رد نمی گردد و فقط برای اطلاع رسانی است //////

[warjo 3,009]

سلام

استاد گرامي منتظر ادامه مطلب هستيم ؟!

[MR9 119,531]

[quote name='warjo' timestamp='1401335428' post='381285']
سلام

استاد گرامي منتظر ادامه مطلب هستيم ؟!
[/quote]

بر روی چشم عزیز جان - گفتم شاید کسی علاقه ای به این دست مطالب نداره - - ویرایش شده در خرداد 93 توسط MR9

[mardekohan 148]

خيلي بحث خوب وجالب و لازمي هستش

به نظر من قدرت و هژموني آمريكا در حال كمرنگ شدن نيست فقط تغيير مسير و سياست هاي اونهاست كه باعث شده اين تصور ايجاد بشه
اونها متوجه شدن كه با ابزارهاي خيلي كم هزينه تر ميتونن برنده ي جنگ بشن ، يعني همون اصول سان تسو در " هنر جنگ "
- آمريكا تقريبا تمام اينترنت و بازار IT رو در اختيار داره و ميشه گفت تو زمينه ي ارتباطات و فن آوري هاي مربوط به اون ، اين سلطه رو ادامه خواهد داد
- آمريكا از چند سال پيش با ظهور قدرت هايي مثل چين و هند متوجه شده بود كه ديگه نميتونه تو بازارهاي سنتي دست بالا رو داشته باشه ، پس مثل ژاپن كه برنامه ي بيست ساله ي " نقطه ي صادرات صفر " رو اجرا ميكنه ، اونها هم برنامه ي مشابهي رو فعال كردن و فقط روي مديريت بازارها و دراختيار گرفتن سرچشمه تمركز كردن
يعني در حالي كه به نظر مياد سهم آمريكا تو توليد ناخالص جهاني داره كاهش پيدا ميكنه ، اونها همچنان بزرگترين سهم رو در بين 500 شركت برتر ليست فورچون در اختيار دارن

فروپاشي كاپيتاليسم و ليبراليسم و اصطلاحاتي از اين دست ، بيشتر مصرف ژورناليستي و سياسي داره . اون چيزي كه آمريكا رو در مقام ابرقدرت نگه ميداره ، توانايي اون ها در پيروزي قبل از شروع جنگ هست . يعني اهرم هايي مثل اينترنت و نظام مالي و و فن آوري هاي HI TECH

[Antiwar 3,222]

اسرائیل پایگاه های خارج مرز در اتیوپی و کشورهای آفریقایی دارد به همراه زیردریایی هایی که اسما قابلیت حمل موشک های هسته ای را دارند.
لذا مساله ی عمق استراتژیک را تا حدی حل کرده.
ضمن این که در صورت شروع یک جنگ هسته ای این کشور تنها نمی ماند.
به علاوه، اینقدر احمق نیست که نداند حاکمان ایران به علت باورهای دینیشان بیت المقدس را تبدیل به محیط رادیو اکتیو نخواهند کرد.

بیشتر این مباحث خوراک جنگ روانی است که احتمال استفاده ی ایران از سلاح هسته ای را منطقی جلوه دهد.
ما بدون سلاح هسته ای هم می تونیم اسرائیل را از صحنه ی گیتی محو کنیم.

[MR9 119,531]

بخش سوم :
محدوده بازدارندگی ایالات متحده :
بی گمان ، راهبردهای بازدارندگی و محدوده آن ، بعنوان اصولی ترین و اصلی ترین ملاحضات در تعیین نیازمندی های استراتيی نظامی آینده ایالات متحده مورد توجه قرار می گیرد . از آنجایی که استراتژی نظامی این کشور بر پایه ایجاد بازدارندگی قرار دارد ، لازم است که بدانیم کدامیک از تهدیدات احتمالی علیه منافع این کشور باید بازداشته شود .

نظریه توماس شیلینگ :
وی معتقد است که بازدارندگی یعنی پیش بینی خشونت قهر آمیز. برای اعمال موثر این سیاست باید دانست که دشمن چه چیزی را ارزشمند می شمارد و از چه واهمه دارد . همچنین باید به دشمن تفهیم شود که چه حرکتی می تواند تهدید وی را به خشونت و فاجعه بکشاند و چه حرکتی می تواند غائله را ختم نماید . وی بر این اعتقاد است که استراتژی بازدارندگی شامل دو ولفه می باشد :
الف- اقدامات تنبیهی
ب- ممانعت از پیروزی دشمن
بر همین اساس ، وی بر این اعتقاد است که تهدی نیروی های بازدارنده به اعمال خشونت تا جایی که دشمن تاوان و تلفات احتمالی را سنگین تر از اهداف بدست آمده ببیند . مرحله دوم یعنی ممانعت از دستیابی دشمن به پیروزی بدین معناست که دشمن با تحلیل و مشاهده توان نظامی حریف به این نتیجه برسد که دستیابی به اهداف مورد نظر کاملا" غیر محتمل است .

2- جان میرشایمر :
وی نیز معتقد است که استراتژی بازدارندگی از سه متغییر تشکیل شده است .
الف- تاوان
ب- شانس موفقیت
ج- سرعت

منظور وی از مفهوم تاوان ، همان چیزی است که شیلینگ ، آن را اقدام تنبیهی نامید و شانس پیروزی نیز ممانعت از پیروزی دشمن است . سرعت نیز مربوط به مدت زمانی است که دشمن غلبه بر نیروی مقاوم ( بازدارنده ) را برای دستیابی به اهدافش پیش بینی می کند
بطور خلاصه ، در یک استراتژی بازدارنده موثر ، دشمن باید خسارت و تاوان اقدامات متقابل را بسیار سنگین تر از فشارها و محرکهایی ببیند که وی را به تهاجم و تعارض ترغیب می کند . ویرایش شده در خرداد 93 توسط MR9

[Antiwar 3,222]

تقریبا یک اجماع جهانی حتی بین روسیه و چین وجود داشت که آمریکا باید پلیس امنیتی جهان باشد جهت حفظ امنیت انرژی و اقتصاد و بازار.
این مطلب با ظهور پدیده ی انقلاب های منطقه ای و خصوصا لیبی و سوریه و به طبع آن اکراین، شکسته شد.
به عبارتی آمریکا از مشروعیتی که بهش داده شده بود شروع به سوء استفاده کرد البته در قالبی نامتعارف.
که منجر به یک نوع جنگ سرد با مدلی جدید شده است.

[MR9 119,531]

با سلام - دوست عزیز ،
نکته یکم - بنده بلافاصله در انتهای مطلب توضیح دادم که این مقاله ، صرفا" عقیده نویسنده آن به شمار می آید و نظر شخصی من نیست
نکته دوم : از جنابعالی خواهش می کنم از بکار بردن الفاظ نادرست خودداری فرمایید ، چون فقط بار علمی مطلب را پایین می آره . ( بارها گفتم ، در حوزه مسائل راهبردی ، نباید احساسات و تعصبات را وارد کرد ، چون فقط باعث تحلیلهای نادرست می گردد .
در ارتباط با عمق راهبردی رژیم صهیونیستی (strategic depth) هم باید گفت که به نظر من عمق راهبردی این رژیم ارتباط کمی با قدرت نظامی آن دارد . در حقیقت عمق راهبردی این رژیم ، در حدود 15000 مایل بسمت غرب ، یعنی ایالات متحده است و از این لحاظ یک رکورد بحساب می آید .

[MR9 119,531]

تقریبا یک اجماع جهانی حتی بین روسیه و چین وجود داشت که آمریکا باید پلیس امنیتی جهان باشد جهت حفظ امنیت انرژی و اقتصاد و بازار.
این مطلب با ظهور پدیده ی انقلاب های منطقه ای و خصوصا لیبی و سوریه و به طبع آن اکراین، شکسته شد.
به عبارتی آمریکا از مشروعیتی که بهش داده شده بود شروع به سوء استفاده کرد البته در قالبی نامتعارف.
که منجر به یک نوع جنگ سرد با مدلی جدید شده است.

 در صورت امکان در ارتباط با موضع تاپیک ، تحلیل ارائه فرمایید - ممنون

=======
وقتی سخن از برتری نظامی، هژمونی و... به میان میاد اولین سوال این هست:
1. آن کشور چه می خواهد؟
2. موضع بازیگران رقیب در برابر خواسته ی او چیست؟

پاسخ به این دو سوال برای ارزیابی راهبرد و توان سخت افزاری مورد نیاز آن کشور، پیش زمینه ای ضروری است.
پس نوشته خارج از تاپیک نیست.