نبرد چاناق قلعه

[gader 3,081]

بسم الله الرحمن الرحیم

 

چه خورشیدهایی که در ارمان های یک ماه غروب کردند

 

 

این روزها صدمین سالگرد اغاز نبرد چاناک کلعه یا گالیپولی گرامی داشته می شود .نبردی  که بین امپراطوری عثمانی و امپراطوری بریتانیا و فرانسه صورت گرفت و در بیست پنجم اپریل 1915 اغاز و هشت و نیم ماه طول کشید

با اغاز جنگ جهانی اول عثمانی ابتدا اعلام بی طرف کرد و سپس رایزنی های خود را برای پیوستن به متفقین اغاز نمود اما روس ها مخالف این امر بودند و سپس طرف المان را در این نبردها گرفت و در دو اگوست 1914 با المان همگام شد. به نظر من اخرین دولت مدارهای عثمانی می دانستند که خواهند مرد و لذا تصمیم گرفتند در نبرد و ایستاده بمیرند . هنگام اعلام بی طرفی عثمانی ،متفقین طرحی را داشتن تا این تنگاه را تصرف کنند که با بی طرفی عثمانی منصرف شدند اما با طرفداری  از المان دوباره این طرح روی میز قرار گرفت .بریتانیا و فرانسه میخواستند با فتح تنگه چاناک کلعه راه ورود خود به سمت استانبول را فراهم کنند و با فتح استانبول دو هدف را دنبال کنند

1.یکی از متحدین المان را از صحنه نبرد حذف کنند

2.راه امن تدارکات به روسیه را ایجاد کنند.

وینسیتون چرچیل وزیر دریانوردی انگلستان طرحی را در این وزارت خانه اماده کرده بود که بر اساس ان ناوگان دریایی امپراطوری به همراه فرانسه با عبور از تنگه داردانال  به سمت استانبول میرفتند. این طرح توسط امیرال چاردن فرمانده ناوگان مدیترانه امپراطوری مورد حمایت قرار گرفت و این در حالی بود که لرد فیشر در این مورد مردد بود. طرحی که در ان یکی از قویترین ناوگان های دریایی جنگ جهانی اول یعنی انگلیس مقابل مرد بیمار اروپا یعنی عثمانی قرار می گرفت که در نگاه اول عبور از تنگه نمی بایست مشکل به نظر می امد. انهم عثمانی که به تازگی در بالکان و در ترابلس شکست خورده بود و نفس های اخر خود را می کشید.

تنگه چاناق قلعه 63 کیلومتر طول دارد و عرض ان از 7 کیلومتر تا 1.2 کیلومتر متغییر است .جریان اب ان از سمت دریای مرره به سمت دریای مدیترانه است و این امر سبب می شود کشتی های که از مدیترانه وارد می شوند دچار کاهش سرعت شوند و به کندی حرکت کنند.

بعد از توافق نامه با المان مستشاران نظامی المانی راهای عثمانی شدند و یک امیرال المانی وظبفه محافظت از تنگه های استانبول و چاناق قلعه را به عهده داشت .جواد پاشا نیز فرماندهی نیروهای مستقر در چاناق قلعه رو برعهده داشت.المان تا پایان نبرد های دریایی چیزی در حدود 450 نظامی را در چاناق قلعه مستقر کردند

نیروی دریایی متفقین 19 فوریه 2015 حرکات دریایی خودشان را اغاز کردند. چاردن شمار ناوگان خود را 50 کشتی اعلام می کند که دوازه عدد از انها مین جمع کن بودند و شش عدد زیر دریایی در این ناوگان نیز حضور داشتند.فرانسه نیز به فرماندهی امیرال گوپرت 26کشتی فرستاده بود که 4 تا ان زرهی و 4 فروند ان زرهی بود. ناوگان متفقین سرجمع 247 کشتی بزرگ و کوچک برای حمله داشت.

مواضع عثمانی از سه خط تشکیل می شد خط بیرونی که خط سه بود خط ضعیفی بود که 29 توپ داشت.عثمانی می دانستند که نمی توانند جلوی ناوگان دشمن را در این نقطه بگیرند .خط دوم یا میانی نیز 42 توپ داشت که وظیفه ان بیشتر جلوگیری از ورود کشتی های مین جمع کن به کانال بود.خط یک یا مرکزی خط اصلی برای محافظت از تنگه بود که ده موضع با 137 توپ در اختیار داشت. در مواضع عثمانی 230 توپ وجود داشت که اکثراً قدیمی و فاقد اثر بودند. به علت کمبود تجهیزات از تو پ هایی با سایز و کالیبر های مختلف استفاده می کردند که وظیفه مهمات رسانی را مشکل می کرد بهترین انها هشت کیلومتر برد داشت(توپ هایی با برد 17 کیلومتر نیز داشتند) این در حالی بود که توپ کویین الیزابت 28 کیلومتر برد داشت.سفارشات تعدادی توپ و مهمات به المان داده شذه بود ولی تا زمان این نبرد بدست عثمانی ها نرسیده بود .عثمانی ها تنها 82 عدد توپ داشتن که قابلیت مقابله با ناوگان متفقین را داشت.قسمت شمالی یعنی گالیپولی در مقابل عملیات زمینی ضعف داشت و برای جبران ان کول اردو سوم به فرماندهی اسد پاشا در انجا مستقر شد.

در این ناوگان دو کشتی کویین الیزابت و اینفلکسیبل اهمیت فراوانی داشتند چرا که در صورت گذشتن از چاناق قلعه  تنها این دوکشتی بودند که توانایی روبرو شدن با کشتی یاوز از ناوگان عثمانی را داشتند .یاوز نیز وظیفه حفاظت از استانبول را برعهده داشت. تصویر زیر نمایی از کویین الیزابت است.

در نوزده فوریه دوازده کشتی از ناوگان به مواضع بیرونی عثمانی حمله کردند.دوازده کشتی در سه گروه چهار فروندی بروی این مواضع اجرای اتش کردند.در طول روز هزار شلیک انجام دادند ولی تلفات و خسارت زیادی نتوانستند ایجاد کنند.فاصله دور شلیک و مانور های سریع و تغییر مکان ها مانع از انجام هدف گیری شده بود.این روز ضعف توپ های عثمانی  مشخص شده بود عثمانی ها در این خط نمی توانستند به اتش انجام شده از کناره مواضع پاسخ بدهند.

نبرد دوم در 25 همان ماه اتفاق افتاد و دوباره همان خط عثمانی مورد حمله قرار گرفتند.این بار متفقین در مکانی خارج از برد توپ های عثمانی لنگر انداختند و شروع به شلیک کردند .کشتی اقا ممنون نیر کمی جلوتر لنگر انداخت .اقا ممنون چندین بار مورد اثابت قرار گرفت و از جنگ کنار رفت .توپ های عثمانی به دلیل گرم شدن ناتوان از شلیک شدند و دچار اسیب شدند .ناوگان از این فرصت استفاده کرده و از فاصله نزدیک شروع به شلیک کرد .چند کشتی نیز وارد تنگه شدند و مواضع خط سوم را از انجا زیر اتش قرار دادند.چاردن چند کشتی مین جمع کن فرستاد و دهانه تنگه را مورد پاکسازی قرار دادند.

تا 8 مارس کشتی های متفقین مواضع عثمانی ها را که در تپه ها قرار داشتند می کوبیدند.خط بیرونی از بین رفته بود مین های خط دوم پاکسازی شده بود .اما خود خط دوم هنوز پابرجا بود.رفته رفته ها برای سران متفقین مشخص می شدن که بدون عملیات زمینی گذشتن از تنگه به اسانی میسر نیست.

خود همین توانایی ورود به تنگه برای متفقین امتیازاتی داشت.ایتالیا و بلغارستان در پیوستن به انان دچار وسوسه شده بودند.یونان می خواست چند سپاه نیرو در اختیار انان قرار دهد. روسیه برای فتح استانبول ناوگان خود را به همراه چهل هزار سرباز قول داده بود

در 17 مارس فرماندهی ناوگان مدیترانه از چاردن به ده روبرک سپرده شد .چاردن مشکلات شدید روده ای داشت و قادر به ادامه نبرد نبود.ده روبرک در 18 مارس فرماندهی هنگ خط ای ناوگان متفقین رو برعهده گرفت.

 

 

در 18 مارس کشتی های زیر وارد تنگه برای عملیات شدند

خط ای:کویین الیزابت،اقا ممنون،لرد نلسون و اینفلکسیبل

خط بی:گالوویس ،چارلمانگ ،بووت و سافرن که فرانسوی بودند .ونگیس،ایرسیستیبل ،الیبیون و اوشین که انگلیسی بودند.

کشتی های دیگری هم بودند که وظیفه محافظت و لجستیک را بر عهده داشتند.

خط ای به فرماندهی ده روبرک سپاهی را تشکیل می داد که وظیفه این سپاه اتش به سمت مواضع مرکزی عثمانی از فاصله سیزده کیلومتری بود .بعد از دو ساعت خط بی به فرماندهی امریال گوپرات فرانسوی وارد عمل میشد و پیشروی می کرد و از فاصله شش کیلومتری بر روی مواضع در حالی که اتش پشتیبانی خط ای را داشت اجرای اتش می کرد و مواضع را نابود می کرد.سپاه سوم هم از ده کشتی زرهی انگلیسی تشکیل شده بود که وظیفه محافظت از این دو خط را داشتند.

ده روبرک برای روز 18مارس  بیش از صد کشتی اماده کرده بود که هفت زیر دریایی ،16 زرهی ، 4 کرویزر ، 14 دیسترویر در بین انها بودند

 

کویین الیزابت به مواضع مجیدیه ،لرد نلسون به نمازگاه و اینفلکسیبل به مواضع حمدیه به عنوان خط اول ، در ساعت 10:30 دقیقه حمله کردند.اغاز حمله موثر بود و بر روی مواضع اجرای اتش می شد کشتی ها سرعت خود را کم کردند و در جریان اب ثابت ماندند.از مواضع عثمانی صدای شلیک نمی امد ،خطوط تلفن قطع شده بود و برخی از مواضع ارتباط خود را از دست داده بودند

ده روبرک در ساعت 12 خط ب را به نزدیکش خواند و خط ب در میان خط ای صف ارایی کردند وسپس از میان انها شروع به پیش روی کردند .با پیش روی فرانسوی ها برخی از مواضع عثمانی که اجرای اتش نمی کردند شروع به اتش کردند.اینفلکسیبل اولین کشتی بود که مورد اثابت قرار گرفت و گلوله دیگری هم چند دقیقه بعد به ان اثابت کرد .دو گلوله به فاصله سه دقیقه هم دو گلوله دیگر دریافت کرد. کویین الیزابت هم دچار خسارت شده بود و چند تیر دریافت کرده بود .اقاممنون هم مورد هدف هم جانبه موضع ارنکوی در ساعت 12:45  قرار گرفته بود. در طول نیم ساعت بعد 12 شلیک دیگر نیز بر روی اقا ممنون انجام شد.

بر روی کشتی های فرانسوی نیز اجرای اتش می شد.این اتش زمانی که به فاصله 9 کیلومتری مواضع رسیده بودند شدیدتر شده بود.بووت اسیب های شدیدی دیده بود.گالوویس و چارلمانگ نیز اسیب های شدیدی دیده بودند.سافرن در 14 دقیقه 14 گلوله خورده بود.

توپ های عثمانی رفته رقته گرم شده و غیر قابل شلیک شده اند  و از ان طرف برخی از مواضع نیز اسیب های جدی دیده بودند و ارتباط انان قطع شده بود و توپ چی ها به صورت کور شلیک می کردند. در ساعات 14 بود که اتش عثمانی ها فرو کش کرد.ده روبرک با مشاهده این وضعیت دستور ورود مین جمع کن ها را به تنگه داد. باقی مانده توان عثمانی توانستند سه مین جمع کن و یک دیسترویر را به اعماق اب بفرستند. فرمان عقب نشینی برای انان را  صادر شد.

اینفلکسیبل هم اسیب های جدی دیده بود و در میان دود و اتش در حال عقب نشینی بود.گالوویس نیز توانست از مهلکه فرار کند و از تنگه خارج شود.بوت اسیب دیده در حالی که مانور های عقب نشینی انجام می داد به یک مین  برخورد کرد .کشتی که اسیب جدی دیده بود این بار اماج حملات توپخانه عثمانی قرار گرفت و در عرض چند دقیقه غرق شد و بیش از 650 نفر از پرسنل 700 نفری ان کشته شدند.

 

شب قبل از 8 مارس یک عملیات اتفاق افتاده بود که از دید نیروهای متفقین پنهان مانده بود.کشتی مین ریز نصرت توانسته بود در تنگه مین ریزی انجام دهد و همین مین ها بلای جان متفقین شده بودند.ساعاتی قبل از صبح 8 مارس کشتی مین ریز نصرت توانست خط مین 11 را که از بیست وشش مین تشکیل شده بود را به صورت موازی با ساحل ارنکوی بریزد.چرچیل بعد ها در دهه سی در یک گفته ای با این مضمون ،مین ریز نصرت را موثرترین کشتی جنگ جهانی اول نام برده بود.

 

 

عثمانی ها توانسته بودند چهار خط مین را قبل از این نبرد خنثی کنند

1.خط مینی که روسها برای جلوگیری از ورود ناوگان عثمانی به دریایی سیاه به کار برده بودند

2.خط مینی که روس ها در بندر ترابزون ترکیه در دریای سیاه به کار برده بودند تا ناوگان را در این بندر محبوس کنند.

3.خط مینی که در نزدیک های  بلغارستان و توسط انان در جنگ بلغار به کار برده شده بود

4.خط مینی که در بندر ازمیر توسط فرانسوی ها به کار برده شده بود

عثمانی تمام این مین ها را جمع کردند و بوسیله مستشاران المانی ها انها را دوباره اماده به کار گیری کردند که تعداد ان چیزی در حدود 145 عدد می شد.

خط مین یازده در جایی به کار برده شده بود که متفقین انتظار ان را نداشتند .به دلیل جریانات اب نیز ناوگان انها مجبور بود از این نقطه عبور کنند .کشتی های مین جمع کن نیز فعلاً به دلیل اتش ترک نمی توانستند وارد شوند.پرسنل نصرت ان شب با یک فداکاری بزرگ توانسته بودندکاری بزرگ انجام بدهند .

ایرستیبال هم مورد هجوم جدی قرار گرفته بود در حالی که چند گلوله به ان برخورد کرده بود به یک مین برخود کرد.کشتی تخلیه شد و ساعتی بعد ان  هم غرق شد.

وضعیت ایریستیبل ده بورک را مجبور کرد برای کل ناوگان فرمان عقب نشینی صادر کند.کشتی اوشین اسیب دیده نیز براثر بخورد مین غرق شد

 

در طول نبرد دریایی از اغاز جنگ چاناق قلعه تا پایان ان ،13 زیر دریایی متفقین 27 بار از تنگه گذشتند.سه زیر دریایی انگلیسی ،سه زیر دریایی فرانسوی و یک زیر دریایی استرالیایی غرق شدند و یک زیر دریایی فرانسوی سالم به دست ترک افتاد.ترک در جنگ زیر دریایی ها هشت کشتی نظامی،هشت کشتی پشتیبانی و سی و یک کشتی تجاری خود را ازدست دادند.دویست قایق و کشتی کوچک را نیز این ناوگان زیر دریایی غرق کردند.ارتش پنجم عثمانی که وظیفه حفاظت از غرب ترکیه امروزی را داشت مجبود شد حمل نقل دریایی خود را متوقف کند و از راه زمینی استفاده کند .این امر سبب شده که مسافت های چند ساعته به چند روزه تبدیل شود.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

هنگامی که مقامات عثمانی فهمیدند که به تنگه تدارک حمله شده است از سلطان عثمانی خواستند که پایتخت را منتقل کند سلطان در جواب گفته بود که در زمان فتح استانبول پادشاه کنستانتین مردانه جنگید و کشته شد من نیز استانبول را ترک نخواهم کرد . این واقعه که به گوش سربازان در تنگه رسید در امر روحیه انها بسیار موثر شد.

موضعه حمیدیه در شمال که دچار اسیب جدی شده بود و تنها سه چهار نفر نیرو ان باقی مانده بود یکی از نیروها سرجوخه سعید بود .سعید سه بار گلوله های 215 کیلوگرمی را به تنهایی توانست حمل کند و از پلکان بالا برده و در توپ قرار داد. بار اول نتوانست هدفگیری کند و لی بار دوم توانست کشتی اوشین را هدف قرار دهد .کشتی اوشین که هدف قرار گرفته بود با مانور هایی میخواست مانع هدف گیری دوباره بشود که در حین این مانورها به یک مین برخورد کرد .

 

تصویر بالا از سرجوخه سعید تبدیل به تصویر نمادین نبرد 18 مارس شده است.سعید ان روز به خاطر این اقدامش یک قرص نان بیشتر جایزه گرفت.بعد ها هنگامی که از وی خواسته شده بود تا دوباره این حرکت را تکرار کند وی جواب داده بود که ان توانایی مخصوص ان روز بود و با دیدن شهادت دوستانش تهییج شده بود و قدرت اصلی را از ان دعای لا حول ولا قوة الا بالله  می دانست که خوانده بود و بعد ازان سه بار دست های خود را به زمین زده بود و قدرت گرفته بود .بعد از یازده سال زندگی در گمنامی هنگامی اتاتورک اور را در زادگاهش یافته بود پیشنهاد دریافت مواجب را رد کرد بود و کار خود را انجام وظیفه دانسته بود .

 

 

این مطالب صرفاً برای انجمن میلیتاری .ای.ار ترجمه و گرداوری شده است .استفاده از تنها ذکر نام این انجمن مجاز است

ویرایش شده در اسفند 93 توسط gader

[polite66 39]

فیلمی جدیدا راسل کرو ساخته ک راجبه همین جنگه فیلم قشنگیه

اسمش the water diviner

[MR9 109,895]

با سلام 

 

نبرد گالیپولی ، در دانشکده های نظامی دنیا ، با دو مفهوم شناخته می شود ، نخستین نبرد آبخاکی جنگ نخست جهانی و دوم اهمیت لجستیک ( که در مورد اخیر ، برای متفقین یک فاجعه شمار می رفت ) .

[Moltke 1,442]

جنگ جهانی اول با تجهیزات و تاکتیک های راکد و مایل به سکونش برای عملیات های آبی خاکی مدرن زود بود.تحرک بالا و بازگشت به عصر تعرض های ناپلئونی با ابزارهای این دوره و خطوط لجستیکی ناامن کار سختی بود و بریتانیا در پیاده کردن و پشتیبانی موثر قوای خود در خاورمیانه هم در مرحله اول ناکام بود ...نبرد کوت العماره در جنوب عراق به ناکامی دیگر بریتانیا در این مورد بدل شد.
سوای این مسائل گالیپولی صحنه مرگ هنری موزلی ، شیمیدان جوان و بااستعداد بریتانیایی هم بود و از این لحاظ در تاریخ علم هم واقعه دردناکی محسوب می شود...

[parvaaz 844]

یا منتقم

 

واقعا بسیار دردناک بوده !بنده که دیگه میرم یه چند تا شمع نذر کنم هدیه کنم به روح سرگردان ایشان که بیش از این عمر نکردند تا کشور مطبوعشون رو در راه استعمار و چپاول ثروت سایر کشورهای عقب مانده ( بقول خودشون کثیف و غیر آدمیزاد ) یاری کند ! آدم دلش ریش میشه از اینکه میبینه یه باصطلاح ایرانی نشسته و برای کسانی تعزیه راه انداخته که در دزدیدن ( از طریق تطمیع و یا ... ) یا کشتن شکوفه های علمی سایر ملل ید طولائی دارد !!!

 

درود برروان پاک شهیدان شهریاری و .........

[Moltke 1,442]

حقا که دستگاه تبلیغاتی و نظام آموزشی کشور ما در مسموم کردن حتی ساده ترین مسائل به سیاست و کینه توری کور موفق عمل کرده ...شما که حوصله مطالعه نداری لااقل کتاب شیمی دبیرستانتو باز کن ببین موزلی چکاره بوده بعد فحاشی کن.سرباز وظیفه هم بوده نه این که به میل خودش رفته باشه.
اگر ملتفت نشدی هم از نیوتن و گرین و هاردی و راسل تا فارادی را چون بریتانیایی بودن و در کله مبارکت به همین دلیل گناهکارند لعنت کن.
به مدیران محترم توصیه می کنم اندکی در صدور اجازه عضویت در سایت دقت کنند تا بیش از این شاهد فضاحت و به قعر رفتن کیفیتش نباشیم .

[gader 3,081]

 متفقین برای فتح استانبول در مرحله دوم در نظر داشتن از نیروی زمینی استفاده کنند.اما حالا که نتوانسته بودند از تنگه چاناق قلعه عبور کنند تصمیم داشتند از نیروی های زمینی استفاده کنند .مصر نیز مرکزی برای اموزش و تجهیز نیروهای امپراطوری شده بود .انزاک ها (استرالیایی ها ,نیوزلاندی ها) به همراه هندی ها ,نپالی ها ,کانادایی ها و افریقایی هادر مصر اموزش می دیدند .بعد ها  نیروهایی از انگلیس  نیز به انها محلق شدند و در انجا اموزش دیدند.انزاک ها بیشترین نیروهای شرکت کننده در این نبرد  بودند و بعدها به گفته مقامات استرالیا ,چاناق قلعه به انها نوعی هویت ملی داد

 

چیزی حدود پنج سال پیش عثمانی ها در شمال افریقا شکست خورده بودند و حالا همین مصر تبدیل به مرکز لجستیک برای حمله به خاک اصلی انها تبدیل شده بود.مرکز فرماندهی هم در جزیره مالت مستقر شده بود.دو جزیره بوزجا ادا و گوکجه ادا هم تبدیل به یک قرارگاه میدانی برای حمله شده بودند

عثمانی ها که قبلاً احتمال نبرد ابی خاکی را می دادند حالا به یقین رسیده بودند که متفقین برای عبور دست به چنین عملیاتی می زنند.مسلمانان جهان نیز وقتی دیدند قلب خلافت اسلامی در خطر است از چهار گوشه جهان اسلام به چاناق قلعه سرازیر شدند.برخی مثل قبایل عرب شیعه بصره خودشان امده بودند و برخی مثل زنان پاکستانی جواهراتشان را فرستاده بودند.هرچند که مسلمانان افریقایی در قالب لشگر های سومالیایی می جنگیدند اما وقتی صدای اذان را از اردوگاه دشمن شنیدن ,برخی از انان سلاح به زمین گذاشتند.مسلمانان و برخی از اقوان بالکان هر چند که در زمان این نبرد در قالب امپراطوری نبودند ولی امید بازگشت عثمانی را داشتند,حالا با سقوط استانبول تمام رویاهای خود را بر باد رفته میدیند و لذا با تمام توان امده بودند.

در همین بحبوحه های چاناق قلعه در شمال غرب ترکیه بود که ارامنه با تهییج روس ها دست به عصیان در جنوب شرق ترکیه زدند و شهر وان را اشغال  و مسلمانان را در روستا ها و شهر ها قتل عام می کردند. عثمانی ها مجبور بودند در عین واحد در شمال غرب و جنوب شرق ترکیه امروزی بجنگند.عثمانی در بالکان و قفقاز تازه جنگیده بود و به شدت از کمبود نیرو و تجهیزات رنج می برد .

یونانی ها می خواستند نیرو وارد عمل کنند اما روس ها به شدت با ورود یونانی ها به استانبول مخالف بودند. انان استانبول را سهم خودش می دانستند.با داشتن استانبول روس ها می توانستند به اب های گرم دسرسی داشته باشند.

 

بعد از 18 مارس مارشال لیمان ون ساندرس به فرماندهی اردوی پنجم که تازه ایجاد شده بود, اورده شد. اردوی سوم موجود در منطقه هم زیر نظر وی درامد. مجموع نیروهای تحت فرمان وی 84 هزار نفر می شد. چاناق قلعه را به سرعت برای یک نبرد ابی خاکی اماده می شد.

ژنرال همیلتون هم فرماندهی نیروهای متفقین را بر عهده داشت.نیروهای وی عبارت بودند از

ارتش انزاک به استعداد 25 هزار نفر

سپاه 29 ام بریتانیا به استعداد17 هزار نفر

سپاه اول فرانسه 16700 نفر

سپاه دریایی سلطنتی بریتانیا 10800 نفر

هنگ انزاک 4800 نفر

بدین ترتیب همیلتون 75 هزار نفر را برای این حمله تدارک دیده بود.

همیلتون در نظر داشت با حمله به تنگه مواضع عثمانی مستقر در انجا را نابود کند و راه عبور ناوگان دریایی را بازکند .ژنرال میتوانست به هریک از دو ساحل حمله کند.ساحل جنوبی همان ساحل اناتولی بود که به سرزمین اصلی ترکیه امروزی می باشد .در نزدیکی این ساحل شهرهای بزرگی وجود داشت که می توانستند قوای عثمانی را تقویت کنند و جنگ دشورای را برای وی رقم بزنند.ساحل شمالی که شبه جزیره گالیپولی می باشد مناسب حمله بود.ساندرس نیز همین فکر را می کرد و قوای عثمانی را گالیپولی اماده می کرد.

همیلتون برای اینکه تمرکز قوا را از منطقه اصلی مورد هجومش یعنی شبه جزیره گالیپولی بهم بزند دست به دو عملیات فریب زد یک از این عملیات ها هدف به ساحل جنوبی تنگه در موضع قوم قلعه بود .بخشی از ناوگان متفقین در اب های این بخش مستقر شده بودند و دست به تجسس می زدند. در روز های نزدیک به حمله اصلی نیز این ناوگان این موضع را به توپ بستند.عملیت فریب دیگری هم در شمال تنگه در خلیج ساروزدر حال انجام بود و این طور وانمود می کردند که متفقین در نظر دارند تنگه را دور زنند و .ساندرس نیز به همین خاطر دو لشگر را در قوم قلعه مستقر کرد. خود وی نیز به همراه نیروهای اصلی در ساروز مستقر شد .ساروز موقعیتی داشت که ساندرس مجبور بود در انجا مستقر شود تا از محاصره شدن نیروهای مستقر در تنگه جلوگیری کند.

همیلتون برای فتح سر پل ها در هر کدام از نقاط ساحلی که میخواست مشکلی نداشت .حضور قدرتمند ناوگان دریایی و ضعف مفرط توپخانه عثمانی باعث شده بود که دفاع ساحلی برای عثمانی ها کاری پرتلفات باشد.

همیلتون در 25 اوریل بعد از گلوله باران مواضع عثمانی در گالیپولی و دو نقطه فریب دیگر حمله اصلی را اغاز کرد . منطقه صدرالبحر موضع اصلی حمله بود .دو لشگر انگلیسی , یک لشگر فرانسوی و یک هنگ هندی به این منطقه حمله کردند.همزمان با هدف کاهش فشار عثمانی علیه نیروهای حمله کننده به صدر البحر ,همیلتون به منطقه ای دیگر در کابا تپه حمله کرد.

قبل از فرماندهی ساندرس فرماندهان عثمانی مستقر گالیپولی معتقد بودند که باید بعد از ایجاد سرپل جلوی پیشروی متفقین را گرفت یعنی در هفت هشت کیلومتری ساحل دفاع اصلی را انجام داد .به همین خاطر هم استحکامات دفاعی خود را در این نقاط ایجاد کرده بودند.ساندرس معتقد بود که دفاع اصلی باید خیلی عقبتر انجام شود و این طرح فرمانده بود که اجرایی شد .

 

در 25 اوریل صدر البحر که نقطه اصلی هجوم بود علی رغم اتش سنگین دشمن باز مقاومت می کرد نیروها و توپخانه مستقر در اینجا تلفات سنگینی را به متفقین وارد کردند .برای درامان ماندن از اتش توپخانه عثمانی ها شبانه دست به عملیات می زدند که برای هر دو طرف این درگیری ها پرتلفات بود .در صدر البحر جنگ به مشکل خورده بود و تبدیل به یک وضعیت کانال نشینی شده بود .

ویرایش شده در اسفند 93 توسط gader

[parvaaz 844]

بنام حقیقت محض

 

جناب مولتکه

 

به جهت عدم انحراف تاپیک در نظر داشتم پاسخ شما را از طریق میل خدمتتان ارسال کنم اما صلاح دیدم بقیه خوانندگان نیز از برخی مسایل آگاه گردند .

 

انسانی که وجدان عمومی خود را که منطبق بر اصول عقلانی بکار می گیرد مطمئنا طعم وارستگی را دردرون خود احساس مینماید . وجدان عمومی انسان در وحله نخست خویشتن را میسنجد و سپس با نزدیکان و جامعه کمی بزرگتر و الی آخر . وجدان برخی از آدمیان هنوز پاسخ سنجش خویشتن خویش را به سرانجام نرسانده خود را در معرض سنجش جامعه ای بس بزرگتر قرارمی دهد ! البته این را نه به خاطر اهانت به شخصتان ابراز داشتم که پندی بود همگانی حتی شامل خود بنده .

 

از آنجائیکه حداقل چند پست اخیرتان را مورد مداقه قرار داده ام و سعی نموده ام تا شما را بهتر درک نمایم تا ریشه سخنانتان را در یابم به تنها نتیجه ای که رسیده ام همانا کج فهمی شما از صورت قضایا و برداشت نادرست از آنهاست . شما به عنوان شخصی مدعی مطالعات تاریخی میباید از وجدان عمومی خود بهره ببرید و خود را غرق در گرداب سخنان اغوا کننده و %J628ه ظاهر منطقی سازمانهای عریض و طویل جهانی نفرمائید که در آنصورت جز مورخی سطح اندیش نخواهید گشت .

 

علم مطلقا خوب است اما اگر همراه با تقوی باشد . تقوی همان پرهیز و ممانعت از زشت زائیهای ناشی ازاعمال ماست . علم بدون تقوی همان میشود که امروزه بشریت را مورد تهدید خود قرار داده است به گونه ای که حتی خود پدید آورنده و جامعه اش را مورد هدف قرار داده است .

 

اگر پست قبلی بنده را دقیقا مطالعه بفرمائید کلمه ای به عنوان فحاشی در آن نخواهید یافت جز تمسخر امپریالیست موذی کهنه کار که عامل قتل و شهادت بسیاری از دانشمندان و عالمان سایر مللی بوده و هستند که میخواستند و میخواهند تا خود بفهمند و خود بسازند و خود بخورند یعنی مستقل باشند . بنده که تاکنون لعنتی را که شما نثار عاملان شهادت دانشمندان و عالمان این مرز و بوم شده باشد نخوانده ام و یا حداقل ندیده ام که در پی نویس خود از شهیدان عالم این سرزمین و یا سایر بلاد محروصه که در رسته خود کم از هنری موزلی و نیوتن و گرین و راسل و غیره نداشته اند تمجید وتجلیلی ارائه بفرمائید تا حداقل وجدانی راحت داشته باشید .

 

ضمنا بسیار محتمل است آنزمانیکه بنده در دبیرستان شیمی میخواندم هنوز آثاری از شما بر روی این کره خاکی زیبا پدیدار نگشته بوده است !

خود بنده نیز صراحتا از تمامی عالمان و دانشمندان با تقوائیکه در راه کمک به بشریت از جان مایه گزارده اند سر تعظیم فرو آورده و از درگاه احدیت علو درجات را آرزومندم ، علی الخصوص آندسته ای که مورد قهر سفاکان و زالوصفتان امپریالیست و جیره خواران آنان قرار گرفته و شهید گشته اند .

خدا را چه دانی که اگر زنده میماندند کتابهای دبیرستانی ما از علم آنان رنگینتر می شد !

 

سؤال : آیا برای ما ایرانیها همیشه مرغ همسایه غاز است ؟

 

والسلام وعلی من التبع الهدی

ویرایش شده در فروردین 94 توسط parvaaz

[gader 3,081]

همان روز فرانسوی ها هم در قوم قلعه پیدا شدند عثمانی های مستقر در انجا به دلیل کمبود نیرو و تجهیزات و همچنین اتش سنگین ناوگان متفقین مجبور به عقب نشینی شدند.همین اتش سنگین پشتیبانی تلاش های بعدی عثمانی ها را بی پاسخ گذاشت.

انزاک ها در 25 اوریل که قرار بود در کاپا تپه مستقر بشوند به دلیل جریانات اب در اریبورون به ساحل رسیدند.نیروهای گشتی مستقر در ساحل هم نتوانستند کاری انجام دهند.در همان نزدیکی لشگر 19 دخیره وابسته به قرارگاه در حال انجام مانور بود.صدای توپ ها که شندیده شد فرمانده هنگ فهمید که دراین نزدیکی نیروهای متفقین در حال پیاده شدن هستند به قرارگاه اطلاع داد ولی جوابی نیامد.وقتی که به سمت ساحل رفت دسته ای از نیروهای عثمانی را در حال فرار دید که می گفتند انزاک ها در حال امدن هستند دقایقی بعد انزاک ها در حال  پیشروی دیده شدند. وی به نیروها دستور پناه گرفتن داد .انزاک نیز مجبور به پناهگیری شدند .بعد ها وی ان لحظه را لحظه پیروزی دانسته بود. وی توانست به همراه 250 نفر نیروی شش هزار نفری انزاک ها را زمینگیر کند تا هنگ 57 بتواند در پشت سر اینا موضع بگیرد .فرمانده سرهنگ دوم مصطفی کمال بود.با اجازه اسد پاشا, مصطفی کمال باقی مانده نیروهای هنگ 27 را به همراه هنگ 57 به فرمان خود دراورد .درهنگام حمله به انزاک جهت عقب راندن انان به نیروهایش دستور داد.

من به شما دستور نمی دهم حمله کنید.من به شما دستور می دهم کشته شوید. در مدت زمان کشته شدن ما شاید نیروها و فرماندهان دیگری برسند و از مواضع ما دفاع کنند. 

 

عثمانی توانستند انزاک ها را به عقب برانند و تا نزدیک ساحل پیشروی کردند.انزاک ها در همن نقاط ماه ها باقی ماندند .هر دو طرف علیه هم چه شبانه و چه روزانه عملیاتی انجام داد و هر دو طرف تلفات سنگین داشتند.انزاک ها نتوانستند بیش  از سه یا چهار کیلومتر پیشروی داشته باشند و تا اخر نیز وضع به همین منوال بود .

در 7 اگوست همیلتون برای اینکه دو جبهه اریبورن و صدرالبحر را از حالت سکون نجات دهد ,تصمیم گرفت جبهه ای سومی در انا فارتالار ایجاد کند و بدین ترتیب می توانستند از پشت این دو جبهه مسیر لجستیک انان را قطع کنند و انان را در محاصره بیاندازند. در همان شب انگلیسی ها به همراه انزاک ها وارد ساحل شدند  ودر نقاطی جداگانه پیشروی داشتند.صبح روز بعد ساندرس قوای تقویتی به منطقه اعزام کرد و سرهنگ مصطفی کمال را برای فرماندهی نیروها به انجا اعزام کرد .مصطفی کمال توانست در 9 اگوست در دو حمله جداگانه به انزاک ها و انگلیسی ها انان را به عقب براند و مانع اتحاد انان بشود .در همین روز نیز قوای کمکی انگلیسی رسید اما نتوانست کاری از پیش ببرد.در 10 اگوست با اضافه شدن نیروهایی قرارگاه انافارتالار به فرماندهیی مصطفی کمال ایجاد شد.وی دوباره به انگلیسی ها حمله کرد و انان را عقب راند و سپس مواضع دفاعی ایجاد کرد و بدین ترتیب هم  جبهه سوم نیز تبدیل به جنگ کانال وسنگر ها شد.

در تصویر زیر فرماندهان این قرارگاه دیده می شوند .رنگ روشن نیز مصطفی کمال است.

 

همیلتون اصرار داشت برای برتری در چنین وضعیتی نیاز به 50 هزار نیروی کمکی دارد .نه تنها نیروی ارسال نشد بلکه دو لشگر نیز از اینجا برای نبرد به غرب ارسال شد.

نبرد چاناق قلعه برای متفقین پرهزینه شده بود .همیلتون برکنار شد .از ماه اگوست شروع به تخلیه دو جبهه اریبورون و انافارتالار تخلیه شدند و یک ماه بعد نیز صدر البحر تخلیه شد.

نیروی هوایی در جنگ چاناق قلعه هم حضور داشت عثمانی ها توانسته بودند با کمک نیروی هوایی ساعاتی قبل از نبرد 18 مارس مطلع بشوند و با امادگی کامل به این نبرد وارد شوند .نیروی هوایی دو طرف عملیات های شناسایی زیادی علیه هم انجام دادند.

 

نیروی هوایی عثمانی در 18 اوریل با هدف ضربه زدن به نیروی هوایی متفقین به فرودگاه انان در جزیره بوزجا ادا حمله کرد.اما از ان طرف هم متفقین هم پرواز شناسایی از این فرودگاه داشتند .در نتیجه در اسمان دو طرف درگیر شدند ولی این نبرد هوایی برای دو طرف تلفاتی نداشت.در همان روز هم نیروهوایی متفقین به فرودگاه عثمانی حمله کردند ولی به دلیل پراکندگی و استتار هواپیما ها نتوانستند هواپیمایی را بزنند.

اتا تورک بعد از هشت  و نه سال انزاک ها را دشمن ننامید و در دهه سی سران انگلیس از استانبول دیدار کردند.

زنان عثمانی در جبهه ها حضور کم رنگی داشتند.انزاک ها در خاطرات خود از زنان تک تیرانداز عثمانی یاد می کنند  . با استتار به کمین دشمن می نشستند و تیراندازان ماهری بودند .بحث اصلی در مورد زنان در پشت جبهه ها بود در شرایطی که مردان در جبهه بودند این زنان بودند که با کار جامعه را زنده نگه داشتند.تصویر زیر از زنان شرق ترکیه است که دو سه هزار کیلومتر راه می پیمودند تا به جبهه ارزاق برسانند.

 

هر سال روز 25 اوریل ,به عنوان روز انزاک در استرلیا و نیوزلند گرامی داشته می شود و تعطیل رسمی می باشد .اتا تورک در سال 1934 چنین نامه نوشت:

قهرمانانی که خونتان در خاک های این مملکت ریخته شده است,در این جا در خاک یک کشور دوست هستید.در ارامش و با خیال راحت بخوابید .شما با سربازان ما پهلو به پهلو و پشت به پشت هستید.مادران دیارهای دورست که فرزندانتان را به جنگ فرستاده اید,دیگر گریه نکید.فرزندانتان در اغوش ما هستند,در ارمش اند و در ارمش به راحتی خواهند خوابید.انان بعد از اینکه در این خاک ها جانشان را از دست دادند ,دیگر فرزندان ما شده اند.

با فرماندهی موفقیت امیز در  دو جبهه از سه جبهه این جنگ نام سرهنگ مصطفی کمال به زبان ها افتاد درنبرد های بعدی وی به رتبه پاشایی رسید ودر نبرد رهایی از سوی مجلس به فرماندهی کل قوا منصوب شد.

[Moltke 1,442]

یک دلیل موفقیت هر چند اندک عثمانی در گالیپولی داشتن تعدادی واحدهای هر چند کم حجم آشنا با جنگ مدرن بود . عثمانیان از اواسط قرن 18 میلادی و با شکست های فاجعه بارشان از روسیه فهمیده بودند که اصلاح ساختار سیاسی و نظامی حکومت ضروری است و به همین سبب مستشاران فرانسوی و بعدها پروسی را به خدمت گرفتند و اصلاحات نسبتا گسترده ای را شروع نمودند . هر چند ساختار غیرمنعطف حکومت عثمانی و مخالفت نهادهای سنتی مثل ینی چری ها و برخی روحانیون و نیز دخالت ها و درگیری های خارجی این روند را تضعیف کرد ...در نهایت سبب شد عثمانی به سرنوشت کشورهای شرقی دیگری مثل هند و چین دچار نشود و با وجود حملات فراوان خارجی استقلال حداقل آناتولی را حفظ کند و هم چنان در جهان اسلام کشوری مهم باقی بماند ...این که جامعه ترکیه امروز تفاوت فراوانی با دیگر جوامع سنتی خاورمیانه دارد نتیجه همین اصلاحات با سابقه چند قرنی است.

جناب parvaaz
در پست خصوصی و در فرصت مناسب پاسخ همه سوالات شما را خواهم داد.

[nepton 703]

خیلی خواندنی و جالب بود. فقط افسوس میخورم که اگر همین یه ذره  قدرت ترکیه رو اون زمان ما داشتیم اون همه بلا سر ما نمی اومد که ایران بشه پیاده رو هر اجنبی.

[gader 3,081]

خیلی خواندنی و جالب بود. فقط افسوس میخورم که اگر همین یه ذره  قدرت ترکیه رو اون زمان ما داشتیم اون همه بلا سر ما نمی اومد که ایران بشه پیاده رو هر اجنبی.

 نپتون  خان از اینکه پسندید ممنونم.خب این یه نبرد از جنگ جهانی اوله.مثل یه قطعه کیک تو بشقاب که برای خواندن نوشته روی کیک باید کل کیک رو دید.بایستی کل نبرد های جنگ جهانی اول در اون منطقه رو دید و بایستی شش نبرد اخر عثمانی رو هم دید .رفتار بلغارستان و حمله اون به صربستان در پایان نبرد چاناق قلعه موثر بود.اگه عثمانی تو چاناق قلعه خوب دفاع کرد در ساریقامیش نود هزار سربازش (امارو حضور ذهن ندارم) که برای مقابله با روسیه میرفتند بدون اینکه به نیروهای روسی برسند از سرما کشته می شند.مثال هاش زیاد هست.

یه عبارتی تو اول تاپیک هست که می گه چه خورشید هایی که در ارمان یک ماه غروب کردند.این یه مصرع از شعر چاناق قلعه هستش که محمد اکیف ارسوی سروده (یه وطن پرست واقعی که سرنوشتش نشون می ده که چرا ترکیه یه کشور جهان سومی هستش). ارسوی تو یه جای  شعرش این جنگ رو به جنگ بدر تشبیه می کنه .

جنگ بدر، جنگی بود که شکست مسلمین تو اون جنگ برابر بود با پایان اسلام.اگر اون روز پیامبر شکست میخورد ،امروز اسلامی نبود.جنگ بدر جنگ شرک و اسلام بود و برای پیروزی اسلام امداد غیبی هم فرستاده شد.

دیدگاهی که تو عثمانی برای این نبرد هم بود همون دیدگاه بدر بود.برا همین که جهان اسلام به کمک عثمانی میاند.برا همین با تمام وجود دفاع کردند.یه جا می گفت 60 درصد سربازان عثمانی تو این نبرد یا کشته شدند و یا زخمی شدند.برا طرف انگلیسی هم 50 درصد می گفت .برا انگلیس تو جنگ جهانی اول امار تلفات رو 8درصد می گفت .هرچند که امار 50 درصدی شامل زخمی ها هم میشه ولی نشون میده که اونا هم جانانه حمله کردند.

اما در مورد بلاهایی که سر ما اومد باید دوستان بیان تاپیک بزنند و بررسی بشه بلا ها چرا سر ما اومد؟ 

اگر طرف مقابل برتری تسلیحاتی داشت ایا از کشته های ما پشته درست شد؟ نخواستیم دفاع کنیم یا نتوانستیم؟

تاریخ نویسانی مثل جناب مولتکه یا رایش مارشال عزیز بیان تاپیک های جنگ های ایران و روسیه رو بزنند و بررسی کنند

صحت این ادعا مشخص بشه که تو جنگ های ایران و روسیه ،بار اصلی نبرد به دوش اذربایجان بود .سایر ولایات قاجار چقدر قوای کمکی به این نبرد ها فرستادند؟

[adelkhoje 5,060]

با تشکر از جناب قادر بابت مطلب جالبشان...

 

چند تا تصویر از چاناق قلعه

 

 

 

[Moltke 1,442]

ضمن تشكر از جناب قادر من تاريخ نويس نيستم ، علاقمند به تاريخم :) سعي مي كنم در مسائل تاريخي اين اصل را رعايت كنم : ( تاريخ را آن طور كه بوده و هست ببين و تحليل كن نه آن چنان كه خودت و ديگران دلشان مي خواهد ) . در بحث پژوهش تاريخي متاسفانه يك علاقمند به تاريخ در ايران با چالش هاي جدي مواجه است . منابع تاريخي و رشته تاريخ آن هم در سبك مدرن آن در ايران بسيار كم ياب و ضعيف است .

 

به لطف انزوا و وضعيت اقتصادي و فرهنگي و روابط بين الملل كشور ما ، دسترسي به اسناد و كتاب هاي معتبر موجود در كتابخانه ها و پژوهشگاه هاي كشورهاي ديگر كه هيچ ، دسترسي به كتاب هايي كه در سايت هايي مثل eBay و آمازون هم وجود دارند تقريبا ناممكن است . تاريخ نويسي ايران به خصوص پس از دوره تيموري بسيار ضعيف است و بيشتر به افسانه سرايي شبيه است تا تاريخ نويسي ...

عمق فاجعه اي را كه بر سر تمدن ايراني و اسلامي امده وقتي درك مي كنيد كهمثلا تاريخ كامل ابن اثير ( كه هنوزبا گذشت نزديك 8 قرن با سبك كرونولو‍ژيك و دقت تحسين برانگيزش تازه مي نمايد ) را با تواريخ دوره قاجاري و افشاري مقايسه كنيد .تنها در ابتداي قرن بيستم و در آثار احمد كسروي است كه رگه هايي از تاريخ نويسي مدرن را مي شود ديد .

به همين سبب تاريخ نويسي هاي دوره قاجار تصوير مناسبي از جنگ ايران و روس به دست نخواهد داد و براي بررسي كامل مساله لازم است به اسناد و كتاب هايي كه در روسيه و ساير كشورها در اين مورد تهيه شده نيز دسترسي داشت . در هر حال من اين جا سعي مي كنيم ضمن مقايسه اي كلي ميان وضعيت ايران و عثماني ، پاسخي هر چند اندك داده باشم در اين رابطه كه انشالله مقدمه اي شود براي پژوهش ها و بحث هاي بعدي

 

-------------------------------------------------------------------------------

 

 

كشور تركيه امروزي بر خلاف ايران ، حداقل از دوران سلجوقيان روم تا قرن 20 ام يك دستگاه ديوان سالاري نسبتا منظم به پيروي از سنت حكومت بيزانسي و بقاياي آن ( امپراتوري ترابوزان ) به خود ديده است . بر خلاف كشور ما كه از دوران سلجوقي به بعد هيچ گاه دستگاه اداري و ديواني مناسبي نداشت و گرفتار طوفان درگيري ها و اتحادهاي عشايري بود و در آن خان ها و بيك ها همواره نقشي برتر از وزرا و دبيران داشتند .

يكي از دلايلي كه آناتولي به مدت چهار قرن و اندي تحت تسلط خاندان عثماني باقي ماند ولي كشور ما چندين سلسله عوض كرد ( در همان دوره حكومت عثمانيان ايران ظهور و سقوط سلسله هاي تيموري ، قراقويونلو ، آق قويونلو ، صفوي ، افشر و قاجار را به خود ديد ) و هر از چند گاه درگير جنگ هاي خونين داخلي و شورش هاي بزرگ مي شد نيز همين بود .

ارتش عثماني بر خلاف ايران كه همواره متكي بر اتحادهاي قبايلي و ارتشي رنگارنگ و نامطمئن بود ( در دوره نادرشاه اين وضعيت كمي بهبود يافت ) ، از ابتدا بر زمين داران تحت نفوذ سلطان كه اختيارات و قدرت مانور بسيار كمتري نسبت به سران قبايل كوچ نشين داشتندمتكي بود و ايجاد سپاه يني چري ( البته بعدها خودش به معضل بدل شد ) و آشنايي و به كارگيري سريع سلاح هاي آتشين وضعيتش را بهتر كرد . سلطان عثماني نسبت به شاه ايران تسلط و كنترل بيشتري بر قلمروش داشت كه از دستگاه اداري و ديوانسالاري بهتر و باسوادتر ناشي مي شد ...در ابتدا عثمانيان هم با مقاومت عشاير آناتولي رو به رو شدند كه نمونه اش اتحاد قبايل شرق و مركز آناتولي با تيمور براي كاهش قدرتشان بود اما در پايان نظم و كيفيت كار عثماني بر بي نظمي عشايري غلبه كرد.

 

به همين سبب سلطنت عثماني براي اجراي اصلاحات اداري و نظامي اش انعطاف بيشتري داشت وارتشش در قرون 18 و نوزده با اصلاحات و تدابيري كه انجام داد شايد در حد ارتش هاي مدرن اروپايي نبود ، يك سر و گردن بالاتر از هند امپراتوري مغولان بابري ، چين منچو ، ايران ( سواي دوره كوتاه نادري ) ، خان نشين هاي خوقند و بخاراي آسياي ميانه و سلطنت مراكش قرار مي گرفت .

 

وقتي عباس ميرزا براي بار نخست كوشيد در ايران ارتش منظم ايجاد كند با مخالفت شديدي رو به رو شد كه از تمايل سران عشاير و نيروهاي مركز گريز براي حفظ آزادي عمل و قدرتشان ناشي مي شد . با ايجاد ارتش منظم ديگر نقش اتحادهاي قبايلي اهميت گذشته را نمي داشت و حكم پادشاه در اقصا نقاط قلمروش جاري مي شد . ماليات گيري براي حكومت مركزي آسان تر مي گشت .با وضع موجود نگه داري ارتش منظم ممكن نبود چون دستگاه مالياتي و شيوه هاي قديمي اقتصادي كفاف نگه داري ارتش منظم را نمي داد ...پادشاهي قاجار پادشاهي ناتواني بود كه تنها با ايجاد درگيري ميان رقباي قبايلي خودش را سرپا نگه داشته بود .

 

بله ، آذربايجان سهم اصلي درگيري را بر دوش داشت ، اما اين مساله از ناكارآمدي و ضعف لجستيك و ساختاري حكومت ايران ناشي مي شد و نه عدم تمايل ساير ولايات براي كمك . اگر جنگي در جنوب يا شرق يا غرب نيز درمي گرفت براش بر عهده ولايات موجود در همان مناطق مي بود . جنگ ايران و روس نشان داد ايران يا بايد از سنت هاي نادرست حكومتي اش دست بكشد يا آماده شكست هاي بدتر و دردناك تر باشد ... اما تجارب اين جنگ با منافع بخش هاي صاحب نفوذ جامعه ايران در تضاد بود و سابقه چندين قرني حكومت عشايري و قرار گرفتن ايران در ميانه ( بازي بزرگ ) قدرت هاي بزرگ آن روزگار نگذاشت ايران نه ژاپن عهد ميجي كه حداقل تركيه قرن 20 امي شود .

ویرایش شده در فروردین 94 توسط Moltke

[MR9 109,895]

با سلام خدمت دوستان ، 

 

شاید مرور بعضی از تصاویر این نبرد ، خالی از لطف نباشد 

 

 

ارتش بریتانیا ، یک قبضه آتشبار توپخانه خود را در روز روشن از ساحل خلیج sulva ، تخلیه می کند 

 

دسامبر 1915 

 

 

لیما فون ساندرز ( مرکز عکس ) در حال بررسی مهارت خدمه تیربار 

 

ژنرال Esat Pasha در سمت چپ وی و رییس ستاد سپاه سوم ، سرهنگ Fahrettin  در سمت راست 

 

 

استحکامات ارتش عثمانی در گالیپولی 

 

ایجاد استحکامات ساحلی فوق الذکر در قرن هفدهم آغاز و در قرن نوزدهم تکمیل گردید 

 

 

افسران تیپ 57 پیاده نظام ارتش عثمانی ، دسامبر 1915 

 

"میهمانی چای "

 

 

افسران اطلاعاتی ارتش عثمانی ، موفقیت خود را با یک وعده غذای کامل ، در پشت جبهه ، جشن می گیرند