باراک ، صاعقه صهیونی

[Goebbels 38,197]

به نام خدا

 

با سلام

 

 

 

توسعه

تهدید رو به رشد سلاح های هواپرتاب و ایضا موشک های ضد کشتی بر علیه شناورها که نیروی های دفاعی اسرائیل پس از جنگ 1973 بیش از پیش به آن پی بردند ، اسرائیلی ها را بر آن داشت تا نسبت به تعریف الزامات یک سامانه دفاع نقطه ای (point defence) به منظور حفاظت از شناورهای رزمی تا سال 1976 الی 77 اقدام کنند. با تعریف الزامات و مشخص شدن نیازها ، صنایع دفاعی اسرائیل کار بر روی ساخت سامانه پدافند دریاپایه جهت دفاع نقطه ای را از سال 1979 با امضای توافق نامه ای مابین صنایع هوافضا اسرائیل (IAI) و بخش تسلیحات صنایع رافائل آغاز کردند. بخش سیستم های موشکی و فضایی صنایع هوافضای اسرائیل وظیفه یکپارچه سازی سیستم های کشتی پایه (shipborne) را بر عهده داشت در حالی که صنایع الکترونیکی Elta مسئولیت ارائه سامانه کنترل آتش و صنایع رافائل نیز وظیفه تامین موشک و مجموعه پرتاب عمودی آن را عهده دار بودند.

 

سیستم حاصل از پروژه ساخت سامانه دفاع نقطه ای دریاپایه اسرائیل ، باراک (به معنای صاعقه) نام گرفت که اولین سامانه پدافندی دریاپایه مدرن ساخت اسرائیل بود. برنامه توسعه این سامانه برای اولین بار در سال 1981 و در جریان نمایشگاه هوایی پاریس به اطلاع عموم رسید. در آن زمان تصور ابتدایی کارشناسان از این سامانه ، نمونه ای با طرح معمول یک سامانه دفاع هوایی سبک و با طرحی نزدیک به سامانه پدافندی Seawolf بود.  آزمایشات پروازی اولیه موشک های سامانه در اوایل دهه هشتاد و با نصب پرتابگرهای موشک بر روی شناورهای تهاجمی پر سرعت کلاس ساعر صورت گرفت.  با انجام آزمایشات ابتدایی و بروز برخی مشکلات ، لزوم ایجاد یک پیکربندی جدید در سامانه مشخص و بدین منظور پیکربندی جدیدی از سامانه مجهز به سیستم پرتاب عمودی و مجموعه راداری قابل نصب بر روی دکل (mast-mounted) طراحی شد.

 

سامانه با پیکربندی جدید تحت نام باراک 1 در نمایشگاه هوایی 1983 پاریس رونمایی گردید. تغییر طراحی و پیکبرندی جدید سامانه موجب تاخیر در پروژه شد و آزمایشات دریایی جدید را تا سال 1986 به تاخیر ا داخت ، آزمایشاتی که در مرحله اول قرار بود صرفا با تمرکز بر روی موشک و عملکرد پروازی آن صورت گیرند. روند توسعه و آزمایش سامانه باراک 1 تا اواخر دهه هشتاد میلادی ادامه داشت.در آزمایشات دریایی که در سال 1987 صورت گرفت ، سامانه باراک 1 موفق به رهگیری و انهدام یک فروند موشک ضد زره تاو در فاصله 5 الی 6 کیلومتری شد (تست دقت و توانایی کشف اهداف کوچک). در اوایل سال 1991 یکپارچه سازی اجزای سامانه آغاز و در ماه اوت همان سال اولین سری از آزمایشات دریایی نمونه تکمیلی سامانه صورت پذیرفت. در سال 1992 آزمایشی جهت مقابله با اهداف پروازی انجام شد که موفقیت آمیز بود. بستر این آزمایشات شناور تهاجمی تندروی Nirit از کلاس ساعر 4.5 بود که به صورت ویژه جهت نصب سامانه و تکمیل پروژه از طریق ازمایشات دریایی مد نظر قرار گرفته و تغییراتی روی آن اعمال شده بود.

 

 با وجود انکه سازندگان سامانه (صنایع هوافضای اسرائیل ، رافائل و ...) ادعای تکمیل و به خدمت درآمدن آن تا اواخر دهه هشتاد میلادی را داشتند اما در نهایت با تاخیرهای رخ داده در پروژه ، آزمایشات دریایی نمونه نهایی باراک تا اواخر تابستان 1991 صورت نگرفت ضمن انکه تست های نهایی جهت تایید قابلیت ها و پذیرش آن نیز توسط نیروی دریایی اسرائیل تا اوایل سال 1992 انجام نشد. در ماه اکتبر سال 1993 صنایع هوافضا اسرائیل از  رهگیری و انهدام موفق یک فروند موشک ضد کشتی گابریل توسط سامانه باراک در جریان تست های تایید و پذیرش سامانه از سوی نیروی دریایی اسرائیل خبر داد.  ناوشکن نیروی دریایی شیلی با نام Blanco Encalada و ناو محافظ Eilat از نیروی دریایی اسرائیل ، اولین شناورهای رزمی بودند که در سال 1994 به صورت عملیاتی به سامانه باراک 1 تجهیز شدند. بعد ها در سال 2003 نیروی دریایی هند نیز با قراردادی جهت خرید 9 سامانه به ارزش 360 میلیون دلار در زمره دارندگان خریداران این سامانه قرار گرفت.

 

علاوه بر این در 27 ام ژاویه سال 2007 قراردادی مابین صنایع هوا فضای اسرائیل  (IAI) و آزمایشگاه تحقیقات و توسعه دفاعی هند (DRDL) جهت توسعه نمونه افزایش برد یافته ای از موشک باراک با نام باراک 2 منعقد شد (این موشک در اسرائیل با نام باراک 8 شناخته میشود). بودجه این پروژه در حدود 330 میلیون دلار برآورد شد که هر کدام از طرفین (هند و اسرائیل) میبایست نیمی از آن را پرداخت میکردند. با توسعه سامانه موشکی باراک 2/8 توسط کشور هند و اسرائیل ، در نهایت نمونه تکمیل شده ای از این سامانه با نصب بر روی ناوشکن INS Kolkata به صورت موفقیت آمیز در سال 2015 مورد آزمایش قرار گرفت. بنا بر برخی گزارشات نمونه افزایش برد یافته ای (extended range) از موشک باراک 2/8 نیز در مسیر توسعه است که برد آن در حدود 150 کیلومتر خواهد بود. لازم به ذکر است که ساخت و توسعه موشک باراک 2/8 و نمونه افزایش برد یافته آن ، اولین تلاش در جهت ساخت نمونه برد بلند از سامانه باراک نیست.

 

اسرائیل مدت ها قبل و در اواخر دهه 90 میلادی به دنبال توسعه نمونه برد بلند سامانه موشکی باراک با نام سوپر باراک  با هزینه تقریبی 700 میلیون دلار بود که در نهایت این پروژه لغو گردید. سامانه موشکی سپور باراک در اصل به عنوان سامانه دفاع موشکی نسل بعدی (NGDM) به منظور نصب بر روی ناوهای محافظ نسل بعدی اسرائیل (ساعر 5) توسعه داده شد اما در نهایت به دلیل لغو پروژه و ارائه موشک باراک 2/8 پس از آن با این موشک جایگزین گردید. در حال حاضر سامانه باراک 1 و 2/8 در شناورهای رزمی مختلفی از نیروی دریایی هند و اسرائیل مورد استفاده قرار دارد که از این میان میتوان به ناوچه های کلاس Shivalik ، ناوشکن  کلاس Rajput ، ناوچه های کلاس Godavari ، شناورهای تندروی موشک انداز کلاس ساعر 4.5 و ناوهای محافظ کلاس ساعر 5 نام برد.

 

شرح

سامانه باراک 1 به عنوان یک سیستم پدافند نقطه ای ارزان و سبک وزن با قابلیت نصب بر روی انواع شناورهای رزمی در کلاس های مختلف و جهت تامین حفاظت در برابر تهدید موشک های ضد کشتی و هواگرد های سرنشین دار طراحی و ساخته شده. این سامانه از قابلیت واکنش سریع به اهداف در حداکثر زمان 3 الی 4 ثانیه برخوردار است. سامانه باراک از سه جزء اصلی تشکیل شده که موشک ، واحد پرتاب عمودی و سیستم کنترل آتش را شامل میشود. موشک باراک 1 به طول 2.17 متر ، وزن 98 کیلوگرم ، حداکثر سرعت 2 ماخ و حداکثر برد 12 کیلومتر که توسط صنایع رافائل ساخته شده از طرح سیلندری کشیده با بالک های تثبیت کننده بزرگ (از نوع جمع شونده) در میانه بدنه و بالک های هدایتگر کوچک در انتهای بدنه برخوردار است. قطر بخش میانی بدنه موشک به میزانی از بخش های دیگر بیشتر است. فیوز مجاورتی از نوع حسگر دوگانه (dual-sensor) در جلوی موشک و در بخش دماغه قرار گرفته ، پس از آن بخش هدایتگر پرواز موشک و سر جنگی 22 کیلوگرمی از نوع شدیدالانفجار ترکش شونده است.

 

اجزای داخلی موشک باراک 1

 

 

موشک باراک 1

 

 

مکانیزم ایمنی موشک (فعال سازی یا غیر فعال سازی سر جنگی) و پیشران سوخت جامد از نوع دوپایه (double-base) در بخش میانی موشک واقع شده اند و در نهایت بخش ارتباطی موشک (جهت دریافت فرامین هدایتی) ، بالک های هدایتگر و محرک های آن ها و تیغه های کنترل بردار رانش (TVC) در بخش انتهایی موشک قرار گرفته اند.  موشک های باراک 1 از قابلیت درگیری با اهداف در ارتفاع 2 متری از سطح دریا و انجام مانور تا 25g برخوردار هستند و توسط سیستم هدایتی از نوع فرمانی در خط دید (CLOS) کنترل میشوند. موشک های جدیدتر و دو مرحله ای باراک 2/8 نیز با افزایش ارتفاع طول به 4.5 متر و افزایش برد به 90 کیلومتر از وزنی در حدود 275 کیلوگرم و سر جنگی به وزن 60 کیلوگرم برخوردار هستند. موشک های باراک 2/8 بر خلاف باراک 1 که فاقد جستجوگر (Seeker) مستقل بود ، از جستجوگر های چندگانه (حرارتی و ....) بهره میبرند.

 

واحد پرتابگر موشک باراک که آن نیز توسط صنایع رافائل ارائه شده شامل سلول های پرتاب عمودی هر کدام با ارتفاع 2.55 متر ، طول و عرض 30×37.6 سانتی متر و وزن 110 کیلوگرم است.  واحد پرتابگر عمودی (VLU) سامانه باراک در دو نوع زیر عرشه و روی عرشه قابل ارائه است (همچون طرح موشک Seasparrow). نمونه روی عرشه با هشت سلول پرتابگر در حدود 1.7 تن وزن دارد و فضایی به میزان 1.8 متر مربع را اشغال میکند در حالی که نمونه زیر عرشه به فضای نصبی در حدود 4 متر مکعب در زیر عرشه نیاز دارد.

 

خروج موشک از پرتابگر

 

 

 

پرتابگر های موشک را میتوان به صورت منسجم در یک نقطه از شناور یا به صورت پراکنده در نقاط مختلف شناور نصب کرد.سیستم کنترل آتش سامانه باراک 1 از رادار پالس داپلر EL/M-2221 با تکنیک رهگیری منسجم مونوپالس (monopulse coherent tracking) و عملکرد در باند  فرکانسی X و Ka است.

 

رادار EL/M-2221

 

 

این رادار که تحت نام رادار جستجو ، رهگیری و هدایت/هدایت اتش توپخانه (اختصارا STGR) نیز شناخته میشود دارای مشخصات ذیل است :

 

ویژگی ها :

• اکتساب سریع هدف
• دقت بالا در پویش زوایای عمودی
• قابلیت بالا در حذف کلاتر (بازتاب عوارض) و مقابله با اقدامات متقابل الکترونیکی (جمینگ)
• قابلیت گسترده تست داخلی (BIT)
• سازه سبک رادار با  امکان نصب در نقاط مختلف شناور
• ویژگی های نوین تکنولوژیکی از جمله مکانیزم پیشرفته و قابل برنامه ریزی پردازش سیگنال ، واحد دیجیتالی و نیرومند پردازشگر داده و ..............

عملکرد :

• کشف تهدیدات موشکی در حداکثر برد 15 کیلومتر
• کشف جنگنده ها و هواگرد های سرنشین دار در حداکثر برد 30 کیلومتر
• جستجو و کشف اهداف سطحی در افق دید رادار (radar horizon)
• قابلیت هدایت موثر موشک های سطح به هوا در حداکثر برد 10 کیلومتر
• قابلیت هدایت اتش تسلیحات توپخانه ای شناور تا حداکثر برد 20 کیلومتر بر علیه اهداف سطحی و 4 کیلومتر بر علیه اهداف هوایی (به عنوان یک اپشن)

پیکربندی و وظایف

 

پیکربندی باند X :

• کنترل خودکار تجهیزات توپخانه ای و هدایت آتش بر علیه اهداف هوایی
• کشف و محدوده یابی اهداف سطحی
• حالت های جستجوی مختلف به عنوان گزینه پشتیبان جهت جایگزینی رادار جستجوگر شناور

 

پیکربندی باند X/Ka  :

• رهگیری بسیار دقیق و هدایت سامانه های توپخانه ای بر علیه موشک های ضد کشتی با پرواز سینه مال (Sea Skimming)
• تامین هدایت برای سامانه موشکی سطح به هوا با قابلیت هدایت یک یا دو موشک به سمت یک هدف
• امکان هدایت سامانه های موشکی سطح به سطح (موشک ضد کشتی) به سمت اهداف سطحی

هر کدام از دو پیکربندی فوق دارای گزینه ای جهت هدایت تلویزیونی یا ترکیبی تلویزیونی/حرارتی است که شامل یک مجموعه الکترواپتیکال در کنار رادار است.

 

ویژگی های فنی :

• باند کاری : X/Ka
• نوع فرستنده : TWT
• نوع آنتن : کسگرین
• زاویه پویش عمودی : 30- الی 85 + درجه

 

 

در شناورهایی که دارای رادار هدایتگر تسلیحات توپخانه ای هستند از رادار EL/M-2221 صرفا برای هدایت سامانه پدافندی باراک 1 استفاده میشود اما در شناورهای فاقد رادار هدایتگر توپخانه ، میتوان از قابلیت رادار EL/M-2221 در جهت هدایت تسلحیات توپخانه ای به عنوان یک آپشن بهره برد. در اینصورت از این رادار در دو ماموریت هدایت سامانه پدافندی باراک و ایضا هدیات تسلیحات توپخانه ای شناور رزمی به صورت همزمان استفاده میشود. مجموعه کنترل و فرماندهی واحد راداری که در یکی از بخش های داخلی ناو قرار میگیرد شامل پنل کنترل و نمایشگر (به صورت مجتمع در یک کنسول) جهت نمایش پویش رادار و اطلاعات مرتبط با اهداف و اعمال کنترل بر سامانه است.

 

 

پرتابگر و سامانه راداری باراک 1

 

 

رادار EL/M-2221  در شناورهای کلاس ساعر 4.5 و ساعر 5

 

 

 

این مجموعه در حدود 1.3 تن وزن دارد و با برق 440 ولت سه فاز تغذیه میشود.  در سامانه باراک 2/8 از رادار ELM-2248  استفاده شده که یک رادار آرایه فازی چند وجهی با قابلیت درگیری با اهداف متعدد به صورت همزمان است. در سامانه باراک 1 ، اهداف توسط رادار جستجوی هوایی ناو کشف و اطلاعات آن ها از طریق سیستم پیوند داده یا دیتا لینک به رادار EL/M-2221 منتقل میشود. این رادار با اکتساب اهداف از رادار نظارت هوایی و پردازش اطلاعات آن ها ،  اهداف را از جهت سطح تهدید درجه بندی کرده و با هدف دارای بیشترین سطح تهدید و بالاترین اولویت برخورد ، مقابله میکند. تمامی این فرآیند به صورت خودکار انجام شده و کاربر سامانه تنها به آن نظارت دارد. البته در مورد مقابله با اهداف هوایی سرنشین دار امکان ورود کاربر به فرایند مقابله و تصمیم گیری در مورد آن وجود دارد.

 

وضعیت

تاکنون در حدود 30 واحد از سامانه های باراک 1 و 2/8 و بیش از 2500 فروند از موشک های آن ها به ساخت رسیده و در سه نیروی دریایی هند ، اسرائیل و شیلی به کار گرفته شده اند ضمن اینکه توسعه نمونه های جدیدتری از این سامانه نیز پیگیری میشود.

 

سوابق عملیاتی

در سال 2006 و در طی جنگ اسرائیل با حزب الله یک فروند از شناورهای رزمی اسرائیل با نام آی ان اس هانیت مورد اصابت موشک ضد کشتی شلیک شده از سوی نیروهای حزب الله قرار گرفت. این شناور علاوه بر سامانه باراک 1 از سامانه دفاع نزدیک فالانکس نیز برخوردار بود که هر دو سامانه هیچ واکنشی نسبت به تهدید نشان ندادند. در گزارشی که بعد ها از سوی اسرائیلی ها منتشر شد علت عدم واکنش سامانه های دفاعی شناور در غیر فعال سازی و قرارگیری مجموعه دفاعی شناور در حالت اماده به کار ذخیره ساز انرژی (energy-saving standby-mode) توسط خدمه مسئول به تصور عدم وجود تهدید برای شناور عنوان شده است.

 

با توجه به اینکه پیشتر تاپیکی از سامانه باراک 8 در انجمن موجود بود خیلی به این سامانه نپرداختم و دوستان رو به مطالعه این تاپیک دعوت میکنم :

 

http://www.military.ir/forums/topic/20244-%D8%B3%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D9%85-%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9%DB%8C-barak-8-%D8%8C%D8%8C-%D8%A7%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%A6%DB%8C%D9%84-%D8%8C%D8%8C-%D9%87%D9%86%D8%AF/

 

 

منبع : Jane's Naval Weapon Systems 45 OCR

 

مترجم : سینا نوریخانی

 

هر گونه برداشت از مطلب صرفا با ذکر نام وبسایت میلیتاری مجاز است

[VenomSnake 8,254]

 

[Goebbels 38,197]

رادار EL/M-2221 در ناوهای هندی

 

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/Sbl3i5z.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/0HIHaUd.jpg][/url]

 

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/Npbqo0b.jpg][/url]

 

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/ins_ranvir_d54_rajput_class_destroy_1804836835_1680x0.jpg][/url]

[elyas20 26]

ميشه باراك يك رو با كاشتان و يا تور ام دريا پايه مقايسه كرد!؟! فقط ي چيزي در مورد نسخه بعدي باراك و اون كنه ميتونه موشك هاي پيشرفته مثل LRASM رو ره گيري كنه !؟!در مورد سابقه نظامي هم در جايي خوندم كه ادعاي اسرائيل كذب بوده و امكان نداشته در اون شرايط غير فعال بوده ولي در كل تجهيزات ساخت اسرائيل متاسفانه عالي هستن و بشدت بروز رساني ميشن

[naserr 7,220]

جالبه بدونید پس از تحویل سامانه باستیون که از موشک های ضد کشتی مافوق صوت یاخُنت استفاده میکنه به سوریه و استقرار این سامانه در سواحل دریای مدیترانه ، اسرائیل به سرعت برنامه نصب موشک های باراک 8 بر روی شناورهای نظامیش رو به جریان انداخت . مقامات نیروی دریایی اسرائیل ادعا میکنند که این موشک میتواند با درصد موفقیت بالا موشک های یاخُنت را رهگیری و نابود نماید.

 

 

ميشه باراك يك رو با كاشتان و يا تور ام دريا پايه مقايسه كرد!؟! 

 

با کاشتان آنچنان قابل مقایسه نیست ولی با سامانه تور ام1 در بیشتر ویژگی های فنی و عملکردی تقریبا مشابه هستند , حتی میشه اون رو با موشک کرُتال دریاپایه مقایسه کرد با این تفاوت که موشک های تور و کرُتال از مانورپذیری بیشتری برخوردار هستند و شتاب جانبی با نیروی بیشتری رو تحمل میکنند و در نتیجه اهداف سخت تری مانند موشک های ضدکشتی سوپرسونیک رو با احتمال موفقیت بیشتری رهگیری میکنند.

 

در مجموع نزدیک ترین و شبیه ترین موشک به باراک1 ، موشک سی وُلف انگلیسی هست که البته اون هم از یک بوستر جداشونده استفاده میکنه.

 

[idin 54]

سوال من اینکه ایا نیرو دریایی جمهوری اسلامی ایران میتونه از همچین سامانه ای با توجه به محدودیت فضا در فریگت های کلاس موج بهره ببره