امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

بخش سوم و پایانی 

 

بر 30 مهر 1403 در 18:13 , MR9 گفت:

بسم ا...

 

 تجزیه و تحلیل روش های تعمیر و نگهداری در جنگ اوکراین

 

 

 

V_kruglosutochnom_rezhime__Kto_i_kak_rem

 

تنوع و پیچیدگی بیش از حد سامانه های رزمی بعنوان چالش تعمیر و نگهداری

هر دو ارتش درگیر ، طیف بسیار متنوعی از سامانه های تسلیحاتی را مورد استفاده قرار می دهند  و براساس داده های بررسی شده یک اندیشکده آمریکایی بیشتر از 6300 سامانه اکنون در ارتش اوکراین قابل مشاهده است ولی طرف روسی به نسبت از سامانه های قدیمی تر و البته محدودتر بهره می برد که برخی از ناظران نظامی غربی معتقد بودند مسکو فاقد ابزار کافی برای جایگزینی سامانه های نابود شده است ، با این وصف ، سامانه های قدیمی بدلیل پیچیدگی کمتر نیاز به آموزش را کمتر و تربیت نیروی حرفه ای را آسان تر و ارزان تر می کند. علاوه براین ، استفاده از سامانه های شناخته شده و امتحان پس داده ، فرآیند خرید قطعات یدکی و تعمیر و نگهداری را تا حدودی آسان تر می نماید.

 

https://www.aparat.com/v/x91sll7

 

درواقع امر ، تولید و نگهداری تانک و سایر خودروهای زرهی فرآیند بسیار سخت و پیچیده ای است که نیازمند یک پایگاه صنعتی بسیار قوی در کشورمورد نظر است . به همین دلیل به منظور برخورداری از یک چهارچوب تعمیر و نگهداری کامل ، کشور مورد نظر باید  توانایی انجام تعمیرات اساسی را که پیچیده ترین نوع آن است داشته باشد. در این میان ، چهارچوب تعمیراتی که برای جبران آسیب های رزمی طراحی می شود ، آخرین رده تعمیرات ، یعنی تعمیرات اساسی است  وبه نیروهای فنی ماهر و با تجربه  ، امکانات، اسناد ، ابزارهای ویژه ، قطعات یدکی نیاز دارد .

از سویی دیگر ، گونه های مختلفی از تجهیزات زرهی که اکنون در سازمان رزمی ارتش های روسیه و اوکراین مورد استفاده قرار می گیرد ، نیازمند وجود طیف بسیار متنوعی از تخصص های مختلف  نیروی زمینی است و این تنوع درست در جایی باعث دردسر می شود که سامانه های آسیب دیده برای بازیابی و عملیاتی شدن مجدد به عقب برده می شوند. در چنین شرایطی ، فقدان اسناد یکپارچه فنی در حوزه فناوری های پیشرفته استفاده شده و همچنین سازماندهی روند تعمیرات از چالش هایی است که ارتش ها معمولا با آن روبرو هستند. بعنوان مثال ، ارتش روسیه برای بررسی عملکرد یک خودروی زرهی چیزی در حدود 20-15 سند فنی را باید در اختیار داشته باشد و به همین تعداد سند و کتاب برای تعمیرات نیز لازم است.

 

Screenshot_9.jpg putin-russia-military-GettyImages-200562

 

 

لئو پیر پیاژن کارشناس فرانسوی تسلیحات در اندیشکده IFRI در همین رابطه مدعی است که تانک اصلی میدان نبرد ، پیچیده ترین سامانه رزمی ارتش ها بشمار می آید که برای شناخت هرچه بیشتر این مساله جدول ذیل به نمایش  درآمده که مربوط به تانک اصلی میدان نبرد ام-84 است. این تانک مجموعه ای از سامانه های کنترل آتش ماژولار الکتروهیدرولیک خودکار با قابلیت تثبیت در سمت و بُرد ، رایانه  بالستیک یکپارچه شده و مسافت یاب لیزری ، سامانه های بصری دید در روز و شب وبارگذار خودکار را بخود می دید. با توجه به پیچیدگی مذکور ، یک سئوال جالب ایجاد می شود که با چه فلسفه ای ، تانکهای ام-84 ارتش اسلوونی به اوکراین ارسال گردید ؟!

از 54 دستگاه تانک ام-84 تنها 13 دستگاه بروزرسانی  و بقیه از سال 2013 به شکل ذخیره شده نگهداری می شدند . ارتش اوکراین که پیش از این با دریافت سامانه های پیچیده غربی  تا حدودی اعتماد به نفس پیدا کرده بود ، ناگهان با چالش روند بسیار آهسته آموزش خدمه مواجه شد در حالی که  تعمیر و نگهداری آنها نیز یک کابوس لجستیک بشمارمی رفت ، به همین دلیل بلغارستان به ناگاه تحویل سامانه های رزمی را متوقف نمود و به جای آن اعلام کرد ، تسلیحات آسیب دیده اوکراینی را تنها ازطریق شرکتهای غیرنظامی بازسازی خواهد کرد. در همین راستا ، فرض براین قرار داده شده که ورود سامانه های جدید در سریع ترین زمان ممکن باعث رسیدن سطح آموزش خدمه به میزان کیفی خواهد شد ولی تعمیر و نگهداری چالشی به مراتب بزرگتراست که برطرف کردن آن در جریان عملیات جنگی قابل حل نیست .

 

https://www.aparat.com/v/vb82R

 

بعنوان مثال ، از 7 دستگاه هویتزرخودکششی پانزرهابیتز-2000 آلمانی که به اوکراین تحویل داده شد ،پس از اجرای یک آموزش کوتاه مدت خدمه اوکراینی بدون مشکل از آن استفاده می کردند ولی با گسترش درگیری ها بتدریج مکانیزم بارگیری مهمات این هویتزرها شروع به نشان دادن مشکل کرده ، لوله های آن بسرعت فرسوده شدند و همین امر باعث شد تا سامانه های مذکور از خط مقدم به عقب کشیده شده تا برای تعمیرهای دوره ای به لهستان اعزام شوند. اگر این مساله را در کنار تنوع تسلیحاتی که اوکراین اکنون بدان دچار شده قرار دهیم ، یک چالش بزرگ قابل مشاهده است که البته اوکراین تا حدودی خود را با آن منطبق کرده است ولی ذکر این نکته از اهمیت بسیار بالایی برخوردار خواهد بود که روند آموزش تعمیر و نگهداری به ارتش اوکراین زمانی نتیجه خواهد داد که غرب تعداد کافی تانک و خودروهای زرهی را به ارتش این کشور تحویل دهد .

 

OMSKTRANSMASH-2.jpg 10-29-2024_6-32-06_PM.png

 

 

 

 

بعنوان مثال ، اگر انگلیس تنها 10 دستگاه چالنجر-2 را به نیروی زمینی ارتش کیف تحویل دهد ، این تنها یک جام مسوم خواهد بود چرا که مساله استانداردسازی و یکسان سازی فناوری باید به شکل همزمان مورد توجه قرار گیرد . درواقع ، اهمیت یکسان سازی فناوری/ سخت افزار در درجه نخست و قبل از نوآوری یا توسعه سامانه های جدید قرار می گیرد، به همین دلیل در ارتش سرخ و سپس ارتش شوروی و روسیه شعار " یکسان سازی مهمتر از نوآوری است " به یک اصل تبدیل شده بود.

این مساله ، یعنی اهمیت یکسان سازی سخت افزاری حتی در ارتش اتحادشوروی که عادت داشت نمونه های مختلف سامانه های رزمی را بخدمت بگیرد به یک قاعده اصلی تبدیل گردید بطوریکه در پایان جنگ دوم تنها دو گونه تانک ( تی-34 و زره پوش های سری KV/IS) با یک پیشرانه ( موتور وی-2 ) در دونسخه برای تانکهای میان وزن و سنگین در خط تولید قرار داشت و هویتزرهای خودکششی نیز تنها بر روی این دو سکو طراحی و بخدمت گرفته می شدند.

 

https://www.aparat.com/v/J7K18

 

چنین رویکردی در میان روسها بطور کامل در تضاد با رویکرد ورماخت در جنگ دوم جهانی بشمار می رفت چرا که نوآوری های فنی ارائه شده توسط آلمان ها به صورت چشمگیری در سطح بالایی قرار داشت ولی همین نوآوری ها چالش بسیار بزرگی را برای خط لجستیکی ، واحدهای تعمیر و نگهداری ارتش های زرهی  گودریان بوجود آورده بود تا جایی که وی در کتاب خاطرات خود به این نکته بسیار پرداخته و چنین به یاد می آورد که دستورات متعدد هیتلر مستلزم ایجاد تغییرات پی درپی در خطوط تولید تسلیحات بود و برهمین اساس تحویل نمونه های متنوعی از خودروهای رزمی به یگانهای عملیاتی ، نیاز به طیف متنوعی از قطعات یدکی را بوجود آورد که اشتباه بسیار بزرگی محسوب می شد . همه این مسائل باعث شده بود تا روند تعمیرات اساسی تانکها و نفربرهای ورماخت به یک مشکل لاینحل تبدیل شود . این تجربه مد نظر فرماندهان روسی پس از اتمام جنگ دوم قرار گرفت و همچنان مورد استفاده قرار می گیرد بطوریکه سه تانک تی-80 ، تی-72 و تی-64 محصول سه دفتر طراحی زرهی خارکف ، لنینگراد و نیژنی تاگیل با وجود استفاده از سه شاسی ، پیشرانه و جعبه دنده متفاوت امکان تعویض قطعات و زیرسیستم ها را با یکدیگر دارند .

 

vlcsnap-2022-10-24-11h46m28s962.jpg 10-29-2024_6-33-21_PM.png

 

 

با توجه به مواردی که بیان شد ، اکنون ارتش اوکراین به انباری از قطعات یدکی مختلف برای تانکها ، نفربرهای غربی و شرقی تبدیل شده که این مشکلاتی را در آماده نگه داشتن ناوگان خودروهای زرهی این ارتش بوجود آورده است ، هر چند روسها یک مزیت بسیار مهم را در اختیار دارند که درآن می توانند از ذخیره های خود همچنان قطعات یدکی مورد نیاز  را تهیه کنند .

 

11-6-2024_4-41-22_PM.png photo_2022-04-17-10_30-pic_32ratio_900x6

 

 

 

نتیجه گیری

جنگ دراوکراین به تمام ارتش های جهان اثبات نمود که پیشبرد یک عملیات نظامی نیازمند یکسان سازی تمامی سطوح فنی است که پیش از آن ارتش سرخ در برابر ورماخت آن را تجربه کرده بود. ارتش های غربی نیز باید تلاش کنند تا به یک وحدت فنی در حوزه هایی نظیر مهمات مورد استفاده ، سوخت و شبکه دسترسی به قطعات یدکی نائل آیند .

 

پی نوشت : 

1- منبع : ارتش ایالات متحده ، فصلنامه  تحولات نظامی - ژوئن 2023

2-  استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

 

  • Like 3
  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 28 دی 1402 در 18:18 , MR9 گفت:

 

طبق گزارش های موجود ، در 24 فوریه 2022 چند ساعت پس از اینکه پوتین دستور آغاز " عملیات ویژه نظامی " را صادر کرد ، عناصری از هنگ 31 عملیات ویژه ارتش در کنار واحدهایی از تیپ 45 عملیات ویژه با موفقیت در فرودگاه گوستمول فرود آمده و بسرعت پناهگاه های زیرزمینی موجود درآن را به تصرف خود درآوردند. الکساندر رزنیچنکو ( وزیر دفاع پیشین اوکراین ) در اظهارنظری که چند ماه بعد صورت گرفت ، مدعی شد که قرار بود وی و اعضای ستاد وزارت دفاع 24 تا 48 ساعت پس از شروع جنگ به این فرودگاه منتقل شوند که اگر این کار صورت می گرفت ، بخش قابل توجهی از ساختار دفاعی اوکراین فلج می گردید.

FMdBycYWQAoBtdn.jpg1-18-2024_5-51-24_PM.jpg

 

سرهنگ هوابرد روسی ، ولادیمیر شامانوف که تا زمان بازنشستگی در سال 2016 فرماندهی واحدهای هوابرد ارتش روسیه را برعهده داشت ، مدعی است که هدف از عملیات گوستمول ، تصرف دو هدف استراتژیک ( فرودگاه های واسیلیکوف و گوستمول ) بود که ارتش روسیه با وارد کردن واحدهایی از 4 یگان اصلی شامل لشکر 76 ، لشکر98 هوابرد و تیپ31 و 45 عملیات ویژه تلاش کرد تا بدان دست پیدا کند ولی مشکل ازآنجا آغاز گردید که گرچه فرودگاه گوستمول تصرف نیروهای هوابرد اشغال شد ولی نیروی هوایی روسیه موفق نشد تا در امتداد مسیر منتهی به گوستمول ، پدافند هوایی اوکراین را سرکوب کند و همین امر در نهایت امکان استفاده از هواگردهای ایلوشین-76 ام دی نیروی هوایی جهت تخلیه تجهیزات کمکی و نیرو را بوجود نیاورد . از سویی دیگر ، نیروهایی که سبک اسلحه که توسط بالگردها منتقل شده بودند ، محوطه فرودگاه را پاکسازی کرده و در مواضع دفاعی مستقر شدند ولی واحدهای رزمی درحال پیشروی ارتش روسیه موفق نشدند تا از شرق و جنوب ، کیف را محاصره کرده و متقابلا ارتش اوکراین موفق شد بخش هایی از نیروهای ذخیره خود را وارد صحنه نماید . درواقع ، ارتش روسیه بدلیل اهمال درشناسایی مسیرهای پیشروی و عدم ایجاد ارتباط زمینی و هوایی با فرودگاه مزبور ، موفق نشد جای پای بدست آمده را تامین و تثبیت کند . عناصر هوابرد روسی نیز فقط برای 24 ساعت مهمات ، سلاح و تدارکات را با خود همراه داشتند و روز سوم بالاجبار از مهمات پلاستیکی ضدشورش استفاده می کردند .بدین ترتیب اگر حمله به دوفرودگاه مزبور با موفقیت همراه می شد ، ارتش روسیه آماده بود تا با اجرای یک حمله سریع سوار-زرهی ، سر دولت اوکراین را از تن جدا کرده و به هدف اصلی خود نائل شود . در مجموع داده های بیشتری برای تایید یا رد فرضیه فوق منتشر خواهد شد ولی آنچه که مسلم است ، اجرای حملات سوار-زرهی در مقیاس بزرگ همچنان ذهن برنامه ریزان نظامی روسی را تسخیر کرده و احتمال اجرای آن را باید همواره در ذهن داشت.

 

بسم ا... 

 

بُرش هایی از عملیات هوابرد ارتش روسیه به فرودگاه گوستمول اوکراین- فوریه2022

 

https://aparat.com/v/bro7j7d

 

پی نوشت : 

شیوه اجرای این عملیات و نتایج آن  هنوز بعد از سه سال عجیب به نظر می رسد ... هرچند روسها چنین عملیاتی را در مقیاس گسترده تری به سال 2014 در کریمه انجام داده بودند.. 

  • Like 1
  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 11 اسفند 1403 در 16:51 , MR9 گفت:

 

بسم ا... 

 

بُرش هایی از عملیات هوابرد ارتش روسیه به فرودگاه گوستمول اوکراین- فوریه2022

 

 

عجیب ترین نکته این عملیات حضور خبرنگاران شبکه سی ان ان و پخش مستقیم عملیات در جهان بود !!! این بخش از ماجرا باید به دقت موشکافی شود icon_question چون تصادفی بودن آن از ذهن دور است !

  • Like 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 25 فروردین 1404 در 19:29 , MR9 گفت:

بسم ا...

 

بخش نخست 

ارتش اوکراین و چالش بازیابی عملیات رزمی مبتنی بر مانور

 

بخش دوم 

 

4-20-2025_6-35-35_PM.jpg

 

 

با توجه به متنی که پیشتر ارسال شد ، چالش های اساسی موجود در صحنه نبرد اوکراین را می توان به دو دسته اصلی تقسیم بندی نمود:

 

نقل قول

1- چالش های کلاسیک که از پیش وجود داشته و اکنون دوباره فعال شده اند.

2- چالش های جدید ناشی از تغییرات فناورانه .

 

چالش های کلاسیک در سطح راهبردی به یک پدیده بسیار مهم ، یعنی ، عدم شکست دولتهای بزرگ و مدرن در یک کارزار تعیین کننده ، خلاصه می شود . با این حال ، نمونه هایی نظیر فرانسه درسال 1940 ، عراق سال 1991 و حتی سوریه 2024 بیش از آنکه معمول باشند ، یک استثناء هستند . چنین کشورهایی از حملات اولیه جان سالم به در می برند و نبرد را به یک جنگ طولانی مدت تبدیل می کنند که اوکراین سال 2022 یک نمونه مشخص از این مساله است. بدین ترتیب ، ایالات متحده باید به این درک برسدکه آمادگی برای مدیریت یک جنگ طولانی  را باید برای خود فراهم کرده و انتظار یک نتیجه سریع و قاطع را نداشته باشد. علاوه براین ، پذیرش این ذهنیت ، به معنای ایجاد تغییرات اساسی در مفاهیم راهبردی و عملیاتی است .

 

هدف قراردادن پیاده نظام کره شمالی در محور کورسک با مهمات پرسه زن

 

https://www.aparat.com/v/csa5p6k

 

بعنوان مثال ، جنگ اوکراین در سطح عملیات ، سه  مشکل اصلی را بخود می بیند که موجب تبدیل شدن جنگ متحرک به جنگ خندقی شده است :

 

نقل قول

 

1 - دولت های بزرگ و مدرن ،  قدرت رزمی کافی برای دفاع از مواضع پدافندی که جناحین آن حفاظت شده است را دارند و همین امر باعث شده تا قابلیت ایجاد عمق تاکتیکی مورد نظر در نقاط کلیدی برای آنها فراهم باشد و این به معنای پرهزینه شدن ادامه عملیات آفندی برای ارتش مهاجم است.

 

2- تک های نفوذی برای ارتش های مهاجم یک تصمیم پرهزینه است و بهره برداری از پیشروی ها و تبدیل موفقیت های تاکتیکی به عملیاتی حتی زمانی که عینیت پیدا می کند برای آنها امکان پذیر نیست.

 

3- حتی زمانی که ارتش مهاجم با موفقیت پیشروی کرده و موفقیت تاکتیکی به سطح عملیاتی متصل می شود ، دولت های بزرگ می توانند با موفقیت خط دفاعی بعدی را درپشت محورهای تصرف شده توسط دشمن ، ایجاد کرده تا دشمن بسرعت متوقف گردد.

 

 

از سویی دیگر برای غلبه بر چالش های فناورانه ، معمولا موقتی است و دائمی نخواهد بود ، بدین معنی که ایالات متحده و ناتو توانایی هایی دارند که  در اختیار روسیه یا اوکراین نیست ولی این قابلیتها الزاماً یک راه حل مناسب برای حل مشکلات در صحنه نبردی نظیر اوکراین نخواهد بود.

 

مشکل جدید ، ظهور سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی

از یک نظر ادغام فناوری های جدید با سامانه های رزمی قدیمی تر موجب شده تا دو مشکل شماره 2و 3 که پیشتر شرح آن رفت ، برجسته تر از سایر مولفه های دخیل نمایان شوند. جنگ در اوکراین ، باعث گردید تا پیشرفته ترین سامانه های جنگ الکترونیک تهاجمی و همچنین گسترده ترین شکل استفاده از سامانه های بی سرنشین با سامانه های آتشباری زمینی و پهپادهای بکار گرفته شود و میدان نبرد را به یک محیط بسیار شفاف ، به جز زمانی که  طرف مقابل موفق شده باشد تا با استفاده از سامانه های جنگ الکترونیک ، آن را خنثی کند، تبدیل نماید. بدین معنی که انبوهی از مهمات پرسه زن اول شخص اکنون توانایی انهدام خودروهای رزمی جداافتاده یا گروه های کوچک پیاده نظام را با کمترین هزینه  ممکن را بدست آورده اند . ادغام تمامی این سامانه های که اکنون می توان آن را مجموعه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی خطاب کرد ، عامل اصلی تبدیل صحنه رزم مانوری اوکراین به یک نبرد فرسایشی خندقی است .

 

 

بر 8 تیر 1402 در 11:27 , MR9 گفت:

 

6-29-2023_11-09-15_AM.jpg

 

زنجیره کشتار ، یکی از جالب ترین مفاهیمی است که در این متن ، از آن یاد شده

 شکل فوق ، تنها یک نمای ساده از این زنجیره محسوب می شود

 

ارتش روسیه ، با پیش زمینه عملیات طوفان صحرا ، هردودرگیری را زیرنظر قرار داد بود ولی روسها پیش از این ، استفاده از سامانه های شناسایی – آتش خود را در جنگ سال 2014 با اوکراین ، به نمایش گذاشته بودند . در 11 ژوئیه 2014 در نزدیکی روستای زلنوپیلیا ، که نخستین آتشباری توپخانه ای برون مرزی ارتش روسیه نیز بشمارمی رفت ، یک پهپاد روسی ، یک موقعیت تمرکز نیروهای اوکراینی را در داخل خاک این کشور ، کشف نمود و در حمله ای که کمتر از 30 ثانیه بطول انجامید ، بیشتر از 30 سرباز اوکراینی کشته ، صدها نفر زخمی شدند و بخش قابل توجهی از تجهیزات خودرویی آنها ازمیان رفت ( البته در درگیری های یکسال اخیر اوکراین ، این مساله برای هردوطرف ، تبدیل به روندی معمول شده .م ) از آن زمان تاکنون ، ارتش روسیه درتلاش بود تا قابلیت های موجود خود را در حوزه اجرای حملات دقیق ، افزایش داده و در کنار آن ، با تقویت سامانه های جنگ الکترونیک ، دست به طراحی و اجرای حملات دقیق برای از هم گسیختن شبکه فرماندهی و کنترل دشمن و کاهش اثر بخشی زنجیره کشتار وی ، بزند .

 

 

7-18-2023_6-09-10_PM.jpg

 

شیوه شناسایی پهپادی ارتش روسیه در دوسطح تاکتیکی و عملیاتی در ترکیب با زنجیره کشتار ( نمودار بالایی ) 

 

 

 

با این حال ، این وضعیت چندان ناآشنا به نظر نمی رسد چرا که ارتش شوروی و سپس روسیه ، مفهومی را با عنوان سامانه ها ضربتی/شناسایی یا آنچه که  مجموعه های شناسایی – آتش نامیده می شد را برای تفکیک میان سامانه های آتشباری ( هواپیما ، توپخانه ، توپخانه راکتی و... ) ابداع کرده بودند که سطوح آن با یکدیگر همپوشان بود و می توانست دو جنبه تاکتیکی وعملیاتی را به هم متصل نماید ،اما در صحنه نبرد فعلی ، هردوطرف ، سامانه های تاکتیکی و عملیاتی متفاوتی را بکار می گیرند که  امکان مرتبط کردن اثرات پراکنده جنبه تاکتیکی به هم را داشته باشد.

 

نقل قول

بنابراین ، اصطلاح سامانه ها یا مجموعه های ضربتی/شناسایی  ترکیبی از سخت افزارهای شناسایی متنوع ( عمدتاً پهپادهای بال ثابت یا بالگردان ) است که با قرار گرفتن در کنار مولفه هایی نظیر مهمات هدایت دقیق پهپاد پرتاب ، مهمات پرسته زن سطح تاکتیکی صحنه نبرد را بوجود می آورد و با امتزاج با  تجهیزات آتشباری دوربردمولفه ( هویتزرها ، راکت اندازها و پهپادهای تاکتیکی بزرگتر ) تاثیر تاکتیکی مورد نظر را از خود برجای می گذارد.

 

این سطح با تمامی توان تلاش می کند تا اثر تاکتیکی خود را بطور مستقیم روی میدان نبرد گذاشته در حالی که از پشتیبانی دارایی های شناسایی و الکترونیک سطح عملیاتی و راهبردی پشتیبانی می گردد.

 

اما نکته اینجاست که  سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی شباهت چندانی با سامانه های تسلیحاتی یکپارچه  ارتش های ناتو ندارد که درآن هر جزء اصلی ، قابلیتهای به نسبت ثابتی داشته و ارتباط آن با سایر اجزاء و عناصر نیز تعریف شده باشد. درواقع ، نمونه ای که اکنون در اوکراین استفاده می شود ، یک ساختار مفهومی اولیه ای را به نمایش می گذارد که امکان ایجاد تغییرات فوری درآن وجود داشته  و روابط میان اجزای آن می تواند به شکل دائمی تغییر کند. این بدان معناست که  دگرگونی های مذکور نه تنها در پیکربندی سخت افزاری ، بلکه در اجزاء الکترونیک و حتی نرم افزاری آن می تواند رخ دهد . این نیز به نوبه خود باعث می شود تا تغییراتی سرتاسری و دومینو واری در صحنه نبرد بوجود آید . بنابراین ، سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی در چرخه های بسیار سریع گاهی تا دو-سه هفته درمیان ، قابل مشاهده است که میتوان آن را به رقابت شدید میان سامانه های جنگ الکترونیک و ضد جنگ الکترونیک نسبت داد. درواقع ، هر دوطرف ، قابلیت خنثی سازی بخش هایی از قدرت  سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی یکدیگر را دارند و هرکدام زودتر واکنش دهند ، می توانند با سرعت بیشتری توان رزمی دشمن را تخریب نمایند. اکنون و در حال حاضر تعداد زیادی از کارشناسان نظامی معتقدند که بعید است چنین پدیده ای به زودی تغییر کند .

 

علاوه بر مواردی که شرح آن رفت ، قابلیت و تراکم استفاده از  سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی در سرتاسر محورهای درگیری بشدت متفاوت به نظر می رسد چرا که طرفین نه تنها از توان تولید کافی چنین سامانه هایی برای پوشش دادن تمامی صحنه نبرد برخوردار نیستند ، بلکه برای وارد کردن ضربه موثر نیز قدرت چندانی را به نمایش نمی گذارند که به معنای ایجاد مزیت های موقت در محورهای مشخص بوده و گسترش آن به تمامی صحنه جنگ عملاً غیرممکن است و این باعث می شود تا طرف مقابل بخوبی از آن برای دسترسی به اهداف استفاده نماید.

 

4-20-2025_6-32-32_PM.jpg 4-20-2025_6-34-01_PM.jpg 4-20-2025_6-34-46_PM.jpg  Maschinengewehr_08_1.jpg

 

کاربرد گسترده میدان های موانع ( سیم خاردار ) ، تلفن های صحرایی ، توپهای سبک با نواخت بالا ( در اینجا 75 م.م فرانسوی )

و تیربار خنک شونده با آب مجهز به نوار فشنگ باعث شد  تا برای سه سال ، عنصر مانور از میدان های نبرد جنگ اول جهانی ، ناپدید شود .

با این حال ، به میدان آمدن تانک به صحنه نبرد باعث شد تا عنصر مانور بهتر از گذشته استفاده گردد

 

 

با این حال ، جنبه جدید سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی در پویایی چرخه کاربرد آن قرار دارد ، بطوریکه  اجزاء تشکیل دهنده آن با یکدیگر دائماً روابط متقابل داشته و مستمراً فرصت ها و آسیب پذیری های جدیدی را بوجود می آورند. این پویایی ، هم برای نیروی تکور و هم نیروی مدافع چالشی مداوم است تا مفهوم "مانور" را مجدداً به میدان نبرد بازگردانند که این شرایط متفاوتی را نسبت به ماهیت جنگ خندقی جبهه غربی در نخستین جنگ جهانی ایجاد کرده است . درآن زمان ، فناوری هایی نظیر تیربارهای خنک شونده با آب ، ابداع نوار فشنگ ( به جای خشاب های فلزی با ظرفیت محدود ) ، ساختار خندقی گسترده با پوشش های متراکمی از سیم خاردار ، تلفن های صحرایی سیمی ، سامانه های توپخانه ای با نواخت تیربالا از سال 1915 تا 1918 تا حد بسیارزیادی بدون تغییر ماند و طرفین تلاش می کردند تا خود را در سطوح تاکتیکی ، فناورانه و ضدتاکتیک ها با این وضعیت منطبق کنند که البته مخرج مشترک همه آنها را می توان در حوزه فناوری دانست. اما فناوری هایی که در جنگ اوکراین کاربرد پیدا کرده اند ، دائماً در حال تغییرند و این دائمی بودن تغییرات ، تعادلی را بوجود می آورد که مزایا و تهدید های بسیاری درآن نهفته است.

بنابراین ، ظهور و بروز سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی پنجره هایی از آسیب پذیری و فرصت ها را بوجود آورده  که نیروی مهاجمی باهوشی می تواند ازآنها برای پیشبرد اهداف خود استفاده کند تا در مرحله نخست موفقیت های تاکتیکی چشمگیری بدست آورده و سپس آنها را به سطح عملیاتی و راهبردی متصل کند .

 اما مشکل اینجاست که جنگ تا کنون چنین ماهیتی بخود ندیده که درآن پیشروی های تاکتیکی صورت گیرد ولی نیروی مهاجم نتواند ازآن بخوبی بهره برداری کند . بدین ترتیب ، چالشی که ارتش اوکراین با آن مواجه است ، یافتن مسیرهایی برای تبدیل موفقیت های تاکتیکی به دستاوردهای عملیاتی است . با این وصف، سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی تنها مشکل ارتش اوکراین  برای بازگرداندن مفهوم مانور به صحنه عملیات رزمی نیست ، چرا که نیروهای رزمی این کشور بدلیل تاخیر در ارسال کمک ها و محدودیت در تهیه و استفاده از تسلیحات و تجهیزات ارسالی از سوی غرب باید بر چالش های مهم تری غلبه نمایند.  علاوه براین ، کمبود فزاینده نیروی انسانی ناشی از تلفات بالا و سیاست های اشتباه بسیج نظامی  برمشکلات جنگ با روسیه افزوده ، هر چند این کمک ها محدود و آهسته همچنان جریان دارد. با این حال ، رفع مشکلات مذکور یک شرط ضروری و نه کامل به نظر می رسد ، به این دلیل که مساله تغییرات پی درپی  سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی صحنه رزم کلاسیک را دچار تغییرات جدی نموده و همزمان با رفع مسائل مربوط به نیروی انسانی و تجهیزاتی ، مفهوم مذکورنیز بیش از گذشته باید مورد توجه قرار گیرد.

 

پی نوشت : 

1- ادامه دارد ... 

2-  استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

 

  • Like 3
  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 25 فروردین 1404 در 19:29 , MR9 گفت:

 

ارتش اوکراین و چالش بازیابی عملیات رزمی مبتنی بر مانور

 

 

 

بخش سوم 

 

ukaine-hero-resized.jpg

 

با توجه به مواردی که شرح آن رفت:

 

الف : نخستین و مهمترین عنصر برای مفهوم سازی مجدد برای صحنه های نبرد جدید ، درک این نکته است که  جنگ اوکراین را نمی توان با یک درگیری تعیین کننده حل و فصل کرد. درواقع ، توانایی کشورهای بزرگ برای ایجاد ذخایر دفاعی درعمق جغرافیایی خود بدان معناست که  هر لشکرکشی پیش از اینکه به مقاصد راهبردی خود نائل شود ، به نقطه اوج خود می رسد در نتیجه طراحی صحنه کارزار مستلزم برنامه ریزی  برای اجرای چند عملیات متوالی است  که هرکدام زمینه را برای دست زدن به عملیات بعدی فراهم می کند . در نتیجه رویکرد ایده آل برای طراحی چنین صحنه ای ، اجرای چند عملیات  برای کاهش مکث های بین کارزارها به منظور محروم کردن دشمن از بازیابی خود و جلوگیری از بازپسگیری ابتکار عمل رزمی است . در جنگ اوکراین البته ، واقعیت های صحنه درگیری حداقل در کوتاه مدت ، استفاده از چنین رویکردی را غیرممکن کرده ، به این دلیل که اوکراین باید در فواصل زمانی کوتاه مدت ، نیروی انسانی خود را بازسازی کنند و این هشداری است به حامیان کیف که تا زمانی که این شرایط تغییر نکند ، روند پیشروی های ارتش روسیه ادامه داشته و هرگونه تلاش برای مقابله با شیوه روسها ، نیازمند اجرای عملیات رزمی گسترده و البته پرهزینه و مداوم است ، در حالی که تغییر شیوه کمک ها و فراهم کردن شرایط برای برنامه ریزی و اجرای عملیات های متوالی با وقفه های مشخص می تواند هزینه ها و تهدید هایی که در طولانی مدت متوجه کیف است را تا حدودی کاهش دهد.

 

14-1~0.jpg

 

شرح در تصویر

عملیات ممانعت هوایی در جنگ دوم جهانی / مطالعه موردی عملیات اورلرد 

ژوئن 1944

 

 

ب : دومین عنصری که  باید در طراحی مجدد صحنه نبرد اوکراین درنظر داشت ، مشخص کردن مساله عمق بهینه شده نفود و بهره برداری از مزیت های در دسترس است . مقیاس ضدحمله سال 2023 اوکراین به وضوح بیش از حد بزرگ بود و بطور طبیعی ، موفقیت اندک حاصل ازآن نیز چندان با تلفات ثبت شده برابری نداشت . بنابراین ، می توان چنین تحلیل کرد که  تعیین عمق و عرض پیشروی با وضعیت فعلی ارتش اوکراین ممکن نیست در نتیجه فرماندهان اوکراینی باید حملات در مقیاس های گوناگون را ابتدا آزمایش کرده و براساس نتایج بدست آمده آنها را تکرار کنند . وسعت و میزان نفوذ/ پیشروی نیز احتمالا با دسترسی به فناوری های پیشرفته تر تغییر خواهد کرد ولی همچنان کلید موفقیت ، بطور قطع در پیوند دادن تعداد زیاد عملیات های موفق کوچک به یکدیگر است با این تبصره که فرماندهی ارتش اوکراین بتواند آنها را به زنجیره موفقیت های تاکتیکی ، عملیاتی و راهبردی قرار دهد.

 

OV-10A_Bronco_and_NY_ANG_F-100C_Super_Sa

 

شاید یکی از طولانی ترین عملیاتهای هوایی ممانعتی با بعبارت بهتر ، عملیات پشتیبانی هوایی در عمق

متعلق به نیروی هوایی ارتش ایالات متحده در جنگ ویتنام باشد .

در این جنگ ، هواگردهای سبک شناسایی - رزمی او وی -1 برانکو و جتهای مسلح ( در اینجا اف-100سی )

برای انهدام اهداف در نزدیک و عمق جبهه دشمن به پرواز در می آمدند

 

Luftwaffe-Kursk-Lg.jpg

 

عملیات ممانعتی هوایی لوفت وافه در محور کورسک باعث شد تا پس از شکست واحدهای زرهی ورماخت ،

پیشروی واحدهای روسی تا حدودی آهسته شود 

 

انهدام یک دستگاه لئوپارد اوکراینی توسط مهمات پرسه زن روسی - محور خارکف

https://aparat.com/v/sgc3f28

 

ج : سومین عنصری که در مفهوم سازی مجدد صحنه نبرد اوکراین می تواند به ارتش کیف کمک کند ، ادغام آتش دوربرد با مانور زمینی است . تجارب پیشین عملیات رزمی در قرن بیستم و سپس سالهای نخست قرن بیست ویکم نشان داده که یکی از عناصر بسیار کلیدی برای بهره برداری پیشروی های صورت گرفته در سطح تاکتیکی ، کاربرد نیروی هوایی برای منزوی سازی واحدهای دشمن و حفاظت از دارایی ها و توان رزم خودی بواسطه انهدام واحدهای ذخیره دشمن ، تدارکات و جلوگیری از ورود به موقع آنها به میدان نبرد است . این مفهوم که  ممانعت هوایی در میدان نبرد (battlefield air interdiction) نام دارد ، امروز کمتر با استفاده از هواگردهای سرنشین دار ( و دراوکراین بدلیل کمبود خلبان و هواگرد ) که در برابر تراکم و پیچیدگی سامانه های دفاع هوایی آسیب پذیرند صورت می گیرد ، درعوض ، صحنه برای تاخت و تاز طیف گسترده و متنوعی از بی سرنشین ها و سامانه های راکتی زمین پایه باز شده که میتواند تا حدودی فقدان تجهیزات مذکور را پُرکند .

 

antonovsky_bridge.jpg

 

پل مشهور آنتونوفسکی در جنوب اوکراین

این محور نقطه عطف و اوج عملیات سامانه های هیمارس ارتش اوکراین بشمار می آمد  

 

بر 18 تیر 1402 در 22:23 , MR9 گفت:

 

2~11.png

 

واحدهای مهندسی -رزمی ارتش روسیه درحال ساخت  یک پل شناور در محور نواکاخوفکا 

پل اصلی بر اثر آتش توپخانه ارتش اوکراین  بلا استفاده شده بود

 

3~167.jpg

 

تصاویر ماهواره با کیفیت پائین نشان می دهد که 

روسها همزمان با پل شناور موجود در کنار پل آنتونوفسکی ، از شناورهای باری برای تدارکات خود استفاده می کنند 

 

 

بعنوان مثال ، ارتش اوکراین در سال 2022 برای پیشروی بسوی خرسون ، از سامانه  هیمارس برای هدف قرار دادن پل آنتونوفسکی و جاده منتهی به کاخووفکا  استفاده کردند که درنتیجه آن ، روسها مجبور به عقب نشینی از ساحل راست رودخانه خرسون شدند. چنین موفقیتی براین مساله استوار بود که  دنیپرو ، رودخانه ای است بسیار عریض و گذرگاه های موجود درآن ، بسیار محدود و اوکراین نیز با اطلاع از این مساله ، تمرکز آتش خود را بر این مساله نهاد و موفقیت قابل توجهی را نیز بدست آورد. بنابراین ، کاربرد ماهرانه سامانه های توپخانه ای زمین پایه می تواند جنبه های محدودی از آنچه ممانعت هوایی در میدان نبرد نامیده می شود را بازنمایی کند. در نتیجه ، چالش جداسازی میدان نبرد به بخش های جداگانه و البته مرتبط به هم ، می تواند به یکی از اهداف بسیار مهم طراحی عملیات دراوکراین مبدل گردد.

 

ukraine_counter_attack_2023.jpg

 

پس از گذشت حدود دوسال از ضدحمله 2023 ارتش اوکراین ، هنوز گمانه زنی های بسیاری در مورد شیوه انتخاب محدوده عملیات ،

نیروهای بکارگیری شده و هدف اصلی از دست زدن به این ضدحمله وجود دارد 

 

این البته تنها نیمی از ماجرا بود ، بدین معنی که عدم موفقیت اوکراین در اجرای کامل ممانعت هوایی در میدان نبرد در ضدحمله سال 2023 به ارتش روسیه امکان داد تا حداقل دولشکر هوابرد خود ( واحدهایی به مقیاس 5 هنگ هوابرد )  را در سریع ترین زمان ممکن  به محورهایی که ارتش کیف درآن دست به ضدحمله زده بود ارسال کرده  تا میزان نفوذ مهاجمان را محدود و مانع موفقیت کامل آن گردند. مضاف براین ، ضعف اوکراین در استفاده کامل از مفهوم ممانعت هوایی در میدان نبرد در حمله به استان زاپوروژنیه غربی نیز چالش قابل توجهی را پدید آورد چرا که زمین کاملا هموار و بدون عوارض زمینی مشخص به واحدهای زرهی ارتش روسیه اجازه داد تا براحتی وارد عمل شده و دست به عمل بزنند بدون آنکه تهدید مشخصی از سوی اوکراینی ها متوجه آنها باشد. در یک سناریوی فرضی ، تاثیری که اتخاذ چنین رویکردی از سوی ارتش اوکراین در ضدحمله سال 2023 می توانست از خود برجای گذارد ، چندان مشخص نیست ولی عدم استفاده ازآنها در هرعملیاتی در آینده می تواند به یک دردسر جدی تبدیل گردد.

د : چهارمین عنصر که برای مفهوم سازی مجدد صحنه نبرد اوکراین می توان بدان استناد نمود ، ناشی از این واقعیت است که  ارتش روسیه در حال حاضر ( دسامبر 2024) در سرتاسر خطوط مقدم آرایش تهاجمی بخود گرفته ، بنابراین ، فرصت چندانی برای آماده سازی مواضع دفاعی در سرزمین های تصرف شده ندارد . از سویی دیگر ، ارتش اوکراین نیز فاقد قابلیت ضدحمله و پیشروی چندین ده کیلومتری در مواضع دفاعی ارتش روسیه بود و بیشتر  برای عملیات دفاعی در محورهای مختلف آمادگی لازم را کسب کرده است. اما ارتش اوکراین می تواند به جای شیوه های کلاسیک ، از دو مسیر متفاوت به روسها حمله کند:

نقل قول

مسیر نخست ، بخش هایی از محورهای درگیری که بدلیل وجود اولویت های تهاجمی ، ساختار دفاعی آن ضعیف تر بوده

 

نقل قول

دوم وارد کردن ضربات با قدرت مشخص در محورهایی که روسها مشغول پیشروی درآن هستند.

 

این بدان معناست که ارتش کیف می تواند با استفاده از فقدان مواضع دفاعی نظیر میدان های مین متراکم در محورهای مذکور دست به ضدحمله زده تا روند عملیات تهاجمی روسها زودتر از زمان مقرر به اوج خود برسد .

ه : آخرین عنصر مورد نیاز برای مفهوم سازی مجدد صحنه نبرد ، برنامه ریزی مجدد ضدحملات براساس مزیت های زودگذر فناوری است . درواقع ، برای ایجاد اختلال در سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی نیروی مدافع ، طراحی ضدحملاتی لازم است که برای نیروهای تکور اوکراینی پوشش متحرکی را فراهم کند تا در بازه زمانی ورود به فاز تهاجم تا رفتن به لاک دفاعی برای حفاظت از دستاوردهای بدست آمده ، از واحدهای ارتش کیف حمایت بعمل آورد. این مساله البته رویکرد جدیدی نبوده و مسبوق به سابقه است.

 

some_1916.jpg

 

نبرد سوم ( سومه) به سال 1916 نقطه عطفی در بکارگیری تانک درصحنه نبرد بشمار می رفت

این سلاح جدید آنچنان برای ارتش قیصر ویلهلم غافلگیر کننده بود که

خطوط دفاعی چند لایه آلمان شکست و راه را برای پیاده نظام هموار نمود

 

 

بعنوان مثال ، ارتش بریتانیا در جنگ اول جهانی ، تا حد بسیار زیادی بر کاربرد گسترده تانک ، بخصوص در جریان حمله به  سومه (1916) تکیه داشتند و با استفاده ازآنها ، ارتش آلمان غافلگیر شده و مسیر برای پیشروی پیاده نظام فراهم آمد. ولی چنین رویکردی با وجود مزیت بسیار بالا ، سرعت اقدام متقابل از سوی مدافعان را در نظر نمی گرفت.بنابراین ، موفقیت در جنگ اوکراین برای کیف یا جنگ های احتمالی آینده ، بسته به ایجاد مزیت های متعددی است که اثرات سیستمی آن در کوتاه مدت یا بلند مدت روی روند درگیری عیان باشد. اگرچه کاربرد این مزیت ها برای افزایش پیچیدگی و به تاخیر انداختن توان دشمن در دادن پاسخ نیز مهم به نظر می رسد.

 

خهپادهای رزمی ارتش روسیه در میدان نبرد اوکراین

 

https://aparat.com/v/dopi867

چنین وضعیتی به شکل طبیعی ، نیازمند ابداع نوآوری های متعدد در طیف متنوعی از سامانه های رزمی است که در این زمینه ، اوکراین مزیت بهتری نسبت به روسیه دارد . درواقع ، محیط نوآوری اوکراین بخوبی با محیط رزمی ادغام شده  و بخوبی از قابلیتهای فنی و سرمایه انسانی بومی در ترکیب با کمک های خارجی استفاده می شود . اما روسها نیز به نوبه خود درحال نوآوری خواهد بود و می تواند علاوه بر تکیه بر توان خود از نوآوری های ایرانی و چینی نیز استفاده کند ، ولی زیرساختهای صنعتی روسیه ، متمرکزتر بوده  و بیشتر بر روی تولید انبوه نمونه های موفق اولیه در تعداد انبوه تمرکز دارد ولی به نظر هوشمندی و میزان انطباق آن با صحنه نبرد کمتر از اوکراین بوده  و طبیعتا در این حوزه اوکراین می تواند پس از رفع چالش های نیروی انسانی و تجهیزات ازآن بهره ببرد.

 

4-29-2025_7-31-56_PM.jpg

 

به هر ترتیب ، اوکراین در حال حاضر ( دسامبر 2024) با چالش های بزرگی مواجه است و احتمالا بسیار بعید خواهد بود تا ضدحمله قابل توجهی در سال 2024 و حتی 2025 را بتواند آغاز کند چرا که برای انجام آن ، کمک های بیشتری از سوی غرب مورد نیاز است . اما این به معنای عدم برنامه ریزی از سوی ارتش اوکراین نیست و الزاماً هم ارتش اوکراین برای آینده نامعلومی در وضعیت تدافعی باقی نخواهد ماند و باید تلاش برای آماده سازی نیروی لازم برای انجام ضدحمله صورت گیرد . همزمان با این روند ، ارتش کیف باید به شکل دائم روسها را روی زمین به چالش کشیده و ابتکار را در حد خود از روسها بازستانند تا فرصتی برای اجرای یک ضدحمله بخوبی برنامه ریزی شده بدست آید.

 

پی نوشت : 

1- ادامه دارد ... 

2-  استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

 

  • Like 3
  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بخش چهارم 

 

بر 25 فروردین 1404 در 19:29 , MR9 گفت:

ارتش اوکراین و چالش بازیابی عملیات رزمی مبتنی بر مانور

 

 

5-6-2025_7-55-51_PM.png

 

آینده جنگ از اوکراین می گذرد

جنگ اوکراین را می توان به نوعی آزمونگاه اولیه  فناوری ها و تاکتیک هایی جدیدی تعریف نمود که  به احتمال بسیار زیاد قرار است دریک جنگ بزرگ میان قدرتهای نظامی فعلی دنیا مورد استفاده قرارگیرد . درواقع امر ، روند مذکور چندان تازه و غیرمعمول نیست ، چرا که به مانند جنگ داخلی اسپانیا که در حد فاصل سالهای 1936 تا 1939 رخ داد ، نیروهای جمهوری خواه و ملی گرا با پشتیبانی کشورهایی نظیر اتحاد شوروی و آلمان نازی علیه یکدیگر وارد عمل شده و با تجهیز به فناوری هایی که تا آن زمان استفاده نشده بود ، نخستین میدان رزمی برای آزمایش تسلیحات و تاکتیک هایی را بوجود آوردند که تنها یکسال پس از اتمام آن ، در مقیاس گسترده تری کاربرد پیدا نمود. این بدان معنا بود که ناظران نظامی در برلین ، مسکو و سایر کشورها ، شاهد حضور نسل جدیدی از جنگ افزارهای مرگباری بودند که البته در سطح بسیار پائینی از فناوری های اصلی وارد صحنه شده و درس های ارزشمندی را برای ارتش های پیشرفته تر پدید آوردند. بدین ترتیب ، جنگ داخلی اسپانیا ، یکی از چند نمونه بی شماری بود که نوآوری قابل توجهی را از خود به یادگار گذاشت.

 

Some_T-26_tanks_during_the_Spanish_Civil

 

تی-26 های روسی در جنگ داخلی اسپانیا 

جنگ داخلی اسپانیا و پیشتر ،حمله روسیه به لهستان پیش از شروع جنگ دوم جهانی

آزمونگاه بسیاری از راهبردها ، تاکتیک ها و فناوری هایی بود که بعدها در طول جنگ دوم ازآن استفاده شد 

 

کاربرد مهمات پرسه زن علیه سنگرهای حفره روباهی

https://aparat.com/v/mdtmx53

 

اما در ایالات متحده وضعیت به گونه ای دیگر پیش می رود ، بدین معنی که طراحان آمریکایی معتقدند که  ، جنگهای آینده کوتاه تر ازآن هستند که بتوان درآنها نوآوری های جدیدی را بکار گرفت . این مساله خود ازآنجایی ناشی می شود که  در ایالات متحده ، متفکرین نظامی بیشتر بر توسعه مزیت های رزم نامتقارن تکیه داشته که موفقیت سریع و قاطع را تضمین می کنند ولی بخش بزرگی از جنگ های قرن بیستم و بیست و یکم ، به اندازه کافی طولانی و چالش برانگیز بودند و هستند که طرفین درگیری ، زمان کافی برای سریع تر کردن چرخه نوآوری را نسبت به زمان صلح را بدست می آورند. این چرخه ها در جریان نبردهای فرسایشی نظیر جنگ نخست جهانی ،جایی که عملیات رزمی طولانی ، آهسته و پرهزینه بوده و تغییر دائمی صحنه های درگیری به مانند اوکراین، اولویت ها را در سریع ترین زمان ممکن دگرگون می کند ، منجر به ابداع فناوری های جدیدی می شود.

اما ارتش روسیه و اوکراین که هم اکنون روبروی یکدیگر قرار دارند ، سطح پائین تری از فناوری را در اختیار دارند و با عجله آموزش می بینند که سطح درگیری را بلحاظ کیفی بسیار پائین نگه داشته ولی نادیده گرفتن درس های حاصله از این جنگ ، درنهایت بسیار احمقانه خواهد بود چرا که  پدیده های فناورانه معرفی شده درآن مشخصه اصلی جنگ های آینده به نظر می رسد:

1- سامانه های دفاع هوایی و موشکی در مقیاس گسترده علیه سامانه های بی سرنشین ، کروز و بالستیک استفاده می شوند.

2- کاربرد سامانه های بی سرنشین شناسایی و ضربتی و مهمات پرسه زن اول شخص بصورت انبوه قابل مشاهده است.

3- روند تکامل اقدامان ضدضدالکترونیک بسیار سریع و پویا است .

4- شناورهای هدایت پذیر از دور یا درون ( شهپادها ) به شکل وسیعی برای تخریب زیرساختهای دریایی مورد استفاده قرار می گیرد.

5- سامانه های پهپادی و کروز به شکل موثری برای انهدام شبکه متراکم و چندلایه پیشرفته دفاع هوایی کاربرد پیدا نموده است.

 

180.jpg

 

خط مقدم اوکراین در محور ملیتوپل که نوک پیکان ارتش اوکراین برای پیشروی بسمت کریمه بود 

دقت کنید حتی در قرن بیست ویکم ، مسلح کردن زمین تا چه اندازه می تواند نیروی تکور را به یک دردسر جدی گرفتار کند 

این چالش البته راه حل های خاص خود را دارد ولی اوکراین فاقد ابزار لازم برای غلبه براین چالش بود و است .

 

چالش اصلی بازگرداندن  مولفه مانور به سطح عملیات جنگ

روند عملیات رزمی در اوکراین پس از خاتمه ضد حمله ارتش کیف به سال 2022 که منجر به بازپسگیری بخش های قابل توجهی از خارکف و خرسون شد ، تدریجاً به یک نبرد موضعی تبدیل گردید . این اصطلاح که توسط فرمانده وقت ارتش اوکراین ، ژنرال زالوژنی بکار می رفت ، بیشتر برای توصیف ماهیت فعلی جنگ مورد استفاده قرار می گیرد که درآن خطوط تماس میان طرفین ثابت بوده و پیشروی های محدودی در محورهای مختلف صورت می گیرد تا مولفه مانور را به میدان نبرد بازگرداند. در این چهارچوب ، مانور به معنای قابلیتهای نیروی مهاجم برای نفوذ به درون خطوط دفاعی از پیش آماده شده طرف مقابل و بهره برداری ازآن برای پیشروی به جلو است.

 

5-6-2025_7-51-05_PM.png

 

ضدحمله تابستان 2022 ارتش اوکراین

 

کاربرد مهمات پرسه زن در عملیات ارتش روسیه علیه اوکراین

https://aparat.com/v/zde3975

 

درواقع ، این روند بیشتر درسطح عملیاتی جنگ بواسطه ثبت پیشروی های مستمر برعلیه نیروی دفاعی که فاقد خطوط جبهه منسجم بوده و انتظار پذیرش شکست هستند مصداق پیدا می کند.نمونه هایی از چنین مانورهایی را می توان در جریان شکست لهستان و فرانسه از آلمان به سالهای 1939 و 1940 ، حمله به نرماندی و آزادسازی فرانسه درسال 1944 ، عملیات طوفان صحرا درسال 1991 و حمله ایالات متحده به عراق درسال 2003 بررسی نمود . اما نه روسیه و نه اوکراین از پائیز سال 2022 تاکنون ( پیش از حمله ارتش اوکراین به کورسک و پیشروی های سریع  ارتش روسیه از انتهای اوت 2024) موفقیت چندانی  برای نفوذ به درون خطوط دفاعی یکدیگر نداشته اند تا دست به چنین مانورهایی بزنند.

 

original~5.jpg

 

نبرد باخموت ، نخستین نشانه ها از دودستگی در نحوه اداره جنگ میان نظامیان و سیاستمدارهای اوکراینی را آشکار کرد 

 

 

بعنوان مثال ، روسها شهر باخموت را در آوریل 2023 تصرف کردند ولی استفاده چندانی از این موفقیت برای پیشروی های بیشتری در محور مذکور نکردند. علاوه براین ، ارتش روسیه در فوریه 2024 شهر آودیوکا را بطور کامل در اختیار گرفتند ولی ارتش اوکراین موفق شد تا بسرعت خطوط دفاعی خود را در اطراف این شهر سازماندهی کند . در سمت مقابل نیز ، ارتش اوکراین در جریان ضدحمله سال 2023 خود وارد خطوط دفاعی روسها در محور زاپوروژنیه شد ولی بصورت مشابهی امکان از میان بردن خطوط دفاعی منسجم ارتش روسیه را بدست نیاوردند. حتی حمله ارتش روسیه به خارکف در ماه می 2024 نیز بسرعت به یک جنگ خندقی تبدیل شد چرا که واحدهای تقویتی اوکراینی بسرعت وارد این منطقه شده و توانستند مجدداً درهم ریختگی ناشی از نفوذ ارتش روسیه را ترمیم نمایند. بنابراین ، چالش بازگرداندن مانور به سطح عملیاتی صحنه نبرد مشکل اصلی هردوطرف بشمار می رود.

 

2023-03-08T135651Z_1690825845_RC2LPZ9YAW 5-6-2025_7-54-15_PM.png

 

 

این مساله برای طرف اوکراینی البته علتی متفاوت داشت چرا که کنگره ایالات متحده در تمدید ارسال کمک های نظامی به اوکراین شکست خورد و این باعث پدید آمدن یک نقطه عطف گردید چرا که واحدهای روسی با استفاده از این فرصت ، ضدحمله ای را در حومه آودیوکا ترتیب دادند . با طولانی شدن بحث ها در کنگره و کاهش ارسال مهمات توپخانه و سامانه های دفاع هوایی به اوکراین ، ارتش روسیه موفق شد تا ابتکار عمل را در سطح جبهه از ژانویه 2024 بدست آورد و به نوعی با بازگرداندن مانور به صحنه عملیات ، بخوبی از مزیت های آنها برای پیشروی بیشتر به درون سرزمین های اوکراین استفاده نمایند.

عکس ص 21 و22و23

 

220~13.jpg

 

وضعیت خط مقدم نبرد در محور کرمینا/ می سال 2023

این محور تا مدتها بعنوان یکی از محورهای اصلی ضدحمله ارتش اوکراین محسوب می شد 

 

 

210~0.jpg

 

وضعیت خط مقدم نبرد در محور مرزی میان استان دونتسک و زاپوروژیا

با وجود اینکه  ارتش روسیه یگانهای غیرتخصصی مثل هنگ های هوابرد را برای پدافند در این محور مستقر کرده بود که 

فاقد آموزش و قابلیتهای لازم برای اجرای عملیات دفاعی بودند ولی ظاهرا ارتش اوکراین چندان موفقیتی برای پیشروی در این محور بدست نیاورد

 

 

230~0.jpg

 

حداکثر پیشروی واحدهای اوکراینی در محور ملیتوپل /اکتبر 2023

به نحوه چینش خطوط دفاعی ارتش روسیه که پیشتر در تاپیک اوکراین و همین تاپیک بدان اشاره شد دقت کنید 

نسخه های ساده تر این طراحی پیشتر در جنگ ایران و عراق از سوی ارتش بعث مورد استفاده قرار گرفت

 

نخستین کاربرد مهمات پرسه زن اوکراینی علیه ارتش روسیه

https://aparat.com/v/qzvvb4c

 

 

بنابراین ، اوکراین به محض دستیابی به توانایی اجرای ضد حمله ، باید دست به چنین کاری بزند ولی مساله اینجاست که  فراهم کردن بستر چنین ضدحمله ای ، زمان بر بوده و باید برچالش های مهمی به منظور نیل به آن ، غلبه شود. بعنوان نمونه ، ارتش اوکراین در حال حاضر از کمبود شدید نیروی انسانی ناشی از سیاست های بسیج نیرو و تلفات بالا رنج می برد در حالی که نیروهای ورودی ، استاندارد مناسب و متناسب با شرایط صحنه نبرد را ندارند و کمبود تجهیزات نیز مانع از هرگونه برنامه ریزی بلند مدت شده است ، بطوریکه یگانهای  جدید  وسیله نقیله کافی برای آموزش در اختیار ندارند. این مساله باعث شده تا انجام ضدحمله درسال 2024 و احتمالا 2025 تبدیل به یک امر بعید شده  و بخش قابل توجهی از کارشناسان نظامی علیرغم اذعان به این نکته که رویداد های شش ماه نخست سال 2024 درسهای بسیاری را در زمینه بازگردادندن مانور به صحنه رزمی اوکراین داشته ولی محقق شدن آن را چندان محتمل نمی دانند و مدعی اند که باید روند فرسایشی جنگ یا حداقل موضعی بودن آن را پذیرفت و برای ان برنامه ریزی کرد.

 

5-6-2025_7-54-44_PM.png 5-6-2025_7-55-17_PM.png

 

 

اما چنین رویکردی احتمالا بلحاظ راهبردی یک فاجعه است چرا که با منجمد شدن خطوط مقدم ، هزینه ادامه آن برای اوکراین و حامیانش بیش از پیش افزایش پیدا می کند که این خود به معنای تشویق پوتین به ادامه روند فعلی است. در نتیجه هیچ تصویر خیره کننده ای برای بازگرداندن مانور به  میدان نبرد اوکراین وجود ندارد و حتی ممکن است هرگز محقق نیز نشود ولی تلاش برای آن برای بقای درازمدت اوکراین و غرب بسیار حیاتی است .

 

پی نوشت : 

1- ادامه دارد ... 

2-  استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

 

 

 

  • Like 1
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بخش پنجم 

 

بر 25 فروردین 1404 در 19:29 , MR9 گفت:

 

ارتش اوکراین و چالش بازیابی عملیات رزمی مبتنی بر مانور

 

5-13-2025_5-12-34_PM.png

 

با این حال ، ضرورت احتراز از جنگ فرسایشی یک امر بدیهی به نظر می رسد ولی چالشی که ارتش کیف اکنون با آن روبروست ، چیزی فراتر از اصلاح اشتباهات ضدحمله سال 2023 بشمارمی رود چرا که ماهیت عملیات رزمی درسال 2023 و 2024 از دو جنبه اصلی تغییرات عمیقی بخود می بیند . نخستین تغییر ایجاد شده ، تکامل سریع  عملیات جنگ الکترونیک برعلیه پهپادها و ایجاد یک مسابقه بسیار سریع میان مجموعه بی سرنشین ها و سامانه های جنگ الکترونیک بوده که تا امروز به شکل نسبی به سود اوکراین پیش رفته و توانایی ارتش روسیه برای پیشروی بیشتر را تحت الشعاع خود قرار داده است و این مساله یکی از چند مسیر ممکن برای بازگرداندن مانور به عملیات رزمی توسط اوکراین به نظر می رسد ولی در حالی که تمامی تمرکزها بر روی درسهای آموخته از روند فوق است ، فناوری های قدیمی تر نظیر تانک ، هویتزرهای خودکششی و حتی کششی همچنان جزء لاینفک میدان نبرد بوده و باید آنها را نیز مورد توجه قرار داد.

دومین تغییر شناسایی شده در شیوه عمل روسها در میدان نبرد است بطوریکه اکنون ( دسامبر 2024) ارتش روسیه در تمامی محورهای درگیری آرایش تهاجمی بخود گرفته و احتمالا به شکل نامحدود قرار است آن را ادامه دهد که این مساله برخلاف تصورات موجود می تواند اجرای ضدحمله از سوی اوکراین  را تا حدود تسهیل نماید بدین معنی که موفقیت ارتش روسیه در برابرضدحمله سال 2023 ارتش اوکراین ، بیشتر ناشی از تلاش چند ماهه مسکو درآماده سازی مواضع دفاعی خود در عمق و تمرین مداوم تاکتیک های دفاعی توسط یگانهایی بود که در عملیات جنگی حضور جدی نداشتند . از سویی دیگر ، ارتش روسیه درست از زمان پایان ضدحمله ارتش اوکراین ، عملا در هیچکدام از محورهای درگیری ،  ساختارهای دفاعی جدیدی بنیان نگذاشته اند  در نتیجه ، یک ضدحمله بخوبی آماده شده از سوی ارتش اوکراین ، می تواند یگانهای خسته ارتش روسیه را بدون وجود میدان های مین گسترده ، یگانهای احتیاط و سایر مشکلاتی که ضدحمله سال 2023 را با چالشی جدی روبرو نمود ، وادار به عقب نشینی کند. این مساله می تواند شروعی مناسب برای فکر کردن درخصوص روش های جدید برای شکست کرملین باشد.

 

1721195018038.png

 

بخش نخست : در ضدحمله سال 2023 چه اتفاقی رخ داد ؟

استخراج درسهای مبتنی بر واقعیات صحنه نبرد از ضدحمله ارتش اوکراین درسال 2023 مستلزم بررسی طرح نبرد و رویکردهای تاکتیکی دوطرف درگیر در ابتدای آن و سپس  مطالعه روند تکامل تاکتیک ها و روش های مورد استفاده طرفین است .

 

5-13-2025_5-11-51_PM.png 5-13-2025_5-12-10_PM.png 5-13-2025_5-12-01_PM.png

 

طراحی ضد حمله سال 2023

ارتش اوکراین مرحله اصلی ضد حمله سال 2023 خود را در اوایل ژوئن در قالب یک محور اصلی و چهار محور پشتیبانی آغاز نمود

 

ضدحمله ارتش اوکراین در تابستان 2023

https://aparat.com/v/cpaj4pl

 

1-محور اصلی و پشتیبانی شماره یک

واحدهای اوکراین ضد حمله اصلی خود را در محور زاپووروژنیه از دومحور اوریخیف – توکماک بسمت ملیتوپل در استان زاپوروژیا  و از ولیکا-نووسیلکا بسمت جنوب در مرز استان زاپوروژیا – دونتسک آغاز نمود . با این حال  تحرکات واحدهای اوکراینی در محور نووسیلکا احتمالا بعنوان پشتیبانی از محور اوریخیف صورت گرفت هر چند برخی معتقدند که فرماندهان اوکراینی ، به گونه ای صحنه نبرد را طراحی کرده بودند که بدانها اجازه می داد تا به صورت جایگزین با محور اوریخیف- توکماک ،آن را به صحنه اصلی تبدیل نمایند.

2- محور پشتیبانی شماره دو

واحدهای اوکراینی که در حومه باخموت مستقر شده بودند تا در برابر حملات دامنه دار روسها پس از تصرف این شهر در 20 ماه می 2023 از خود دفاع کنند ، دست به یک ضدحمله عجیب علیه واحدهای ارتش منظم روسیه و واحدهای واگنر زدند که البته  چندان ادامه پیدا نکرد و بسرعت خاتمه یافت .

 

چگونگی روند آماده سازی ارتش روسیه برای دفاع دربرابر ضدحمله ارتش اوکراین

https://aparat.com/v/obit3z5

 

3- محور پشتیبانی شماره سه

سومین محور پشتیبانی از عملیات اصلی ، خرسون بود که با اجرای یک حمله ایذایی بواسطه عبور از رودخانه دنیپرو باید صورت می گرفت ولی تخریب سد نوواکاخوفکا از سوی روسها در ششم ژوئن مانع از اجرای کامل آن گردید.

4- محور پشتیبانی شماره چهار

در کنار سه محور زمینی ، ارتش اوکراین به محض آغاز عملیات زمینی ، کارزاری همه جانبه را با استفاده از سامانه های دوربرد هدایت دقیق آغاز نمود تا زیرساختهای کنترل- فرماندهی ارتش روسیه را در محورهایی که ضدحمله در آن اجرا می شد را زیر آتش خود بگیرد با این حال نتایج این سری از حملات تاکنون چندان مشخص نشده  ولی به نظر در محورهای باخموت و نووسیلکا که باید این آتشباری از ضدحمله زمینی حمایت کند ، چندان موفقیت آمیز نبوده است.

 

5-13-2025_5-11-25_PM.png 5-13-2025_5-10-41_PM.png

 

با این حال ، علیرغم تلاش های مستمر ارتش اوکراین در محور ملیتوپل ، عملا موفقیت خاصی بدست نیامد به همین دلیل برخی معتقدند که فرماندهی ارتش اوکراین ضدحمله مذکور را صرفاً برای تثبیت خطوط مقدم و فرسوده نمودن واحدهای ذخیره روسی که قرار بود برای ادامه حمله استفاده شوند طراحی کرده بودند.

 

حملات مهمات پرسه زن ارتش روسیه در اوکراین

 

https://aparat.com/v/gqdzcwk

 

پی نوشت : 

1- ادامه دارد ... 

2-  استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

 

  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بسم ا...

 

بر 25 فروردین 1404 در 19:29 , MR9 گفت:

بسم ا...

 

 

 

بخش ششم 

 

5-21-2025_4-50-49_PM.png

 

ماهیت طراحی عملیات دفاعی ارتش روسیه

ارتش روسیه با درنظر گرفتن این احتمال که کیف ممکن است دست به یک ضدحمله گسترده برای تکرار موفقیت تابستان سال 2022 بزند ، برای ماه ها تلاش کرد تا کیفیت خطوط دفاعی خود را بهتر کنند . اما این آمادگی در محورهای مختلف با هم متفاوت بود و درحالی که شبکه دفاعی آنها در باخموت بدلیل حملات مستمر اوکراین تا حدودی به هم ریخته نشان می داد ، عقب نشینی واحدهای واگنر از شهر باخموت ، حفره ای را بوجود آورد  که مسکو مجبور شد تا برای پوشاندن آن ، ابتدا نیروهای هوابرد و سپس یگانهای عملیات ویژه خود را با عجله به این محور منتقل کند . این جابه جایی سریع باعث گردید تا ادامه کار بازسازی خطوط دفاعی برای آماده شدن برای ضدحمله احتمالی ارتش اوکراین بدلیل تبدیل ناگهانی عملیات تهاجمی به دفاعی متوقف گردد.

 

GettyImages-1239597970.jpg

 

 

Trenches_near_Olhynka2C_Donetsk_oblast_.  An_anti-vehicle_ditch_near_Shebekino2C_R A_depot_with_Russian_military_vehicles_n

 

راست : خطوط دفاعی ارتش روسیه :استان دونتسک ، محور  هووریووکا/2023

وسط : خندق های ضدخودرو در محور شبیکنو

چپ: دپوی خودرویی ارتش روسیه در مدویووکا/ جنوب کریمه

 

حملات پهپادی ارتش روسیه حین پیشروی در محور کوپیانسک به مواضع ارتش اوکراین

https://aparat.com/v/ubg3x5s

 

از سویی دیگر ، ساختار دفاعی ارتش روسیه که از مرز استان زاپوروژیا – دونتسک دفاع می کردند ، به تقریب از واحدهای تازه تشکیل شده  و نامنظمی تشکیل می شد که اگرچه زمین پیش روی آنها به مین و سیم خاردار مجهز شده بود ولی بدلیل فقدان فرماندهی منسجم و آموزش نامناسب هرآن احتمال می رفت که با کوچکترین فشار اوکراینی ها از هم فروپاشیده و فاجعه بوجود آورند ولی درمقابل ، یگانهای ارتش روسیه که در محور اصلی ضدحمله اوکراین حضور داشتند ، بهترین آمادگی موجود را به نمایش می گذاشتند که بخش قابل توجهی ازآنها جمعی ارتش 58 تسلیحات ترکیبی بشمار آمده و لشکرها ، تیپ ها و گردان های آن آموزشی خوبی را برای اجرای عملیات دفاعی پشت سر گذاشته بودند. این نیروها البته در کنار آموزش و تسلیحات مناسب ، دو نوآوری جدید را بخود می دیدند که شامل

 

Russian_trenches_constructed_outside_the Rows_of_dragon27s_teeth_and_freshly_dug_

 

راست : خطوط دفاعی ارتش روسیه ،حومه شهر دونتسک /اوایل 2023

چپ: خطوط دندان اژدها در سووخوزنیه، کریمه 

 

5-21-2025_4-58-29_PM.png 5-21-2025_4-58-13_PM.png

 

راست : شیوه ساخت خطوط دفاعی توسط ارتش روسیه 

چپ: نمای فوقانی شیوه چینش مواضع دفاعی ارتش روسیه ( به فاصله بین خطوط دقت کنید ) 

 

1- دفاع شکل پذیر کلاسیک

براساس شواهد تصویری منتشر شده ، ارتش روسیه طی چندماه موفق شده بود تا مواضع دفاعی گسترده ای شامل میادین مین عمیق  ، موانع ضدتانک و دژهای مشهور به  خط سوروویکین ( Surovikin Line) و تعداد بی شماری خطوط دفاعی پراکنده  را آماده کند . بخش قابل توجهی از این مواضع ، در توپوگرافی جنگلی ایجاد شد و واحدهای توپخانه و نیروی هوایی موظف به ارائه آتش پشتیبانی مناسب ازآنها شده بودند. با این حال آنچه که موجب غافلگیری تحلیلگران نظامی غربی را فراهم آورد ، میدان های مین گسترده ، عمیق و متراکمی بود که ارتش روسیه بعنوان میراثدار ارتش سرخ آن را روی زمین اجرا نموده و این با توجه به محدودیت شدید ارتش اوکراین در استفاده از خودروهای مین روب به یک مشکل تبدیل گردید.

 

Russian_trenches_near_Yehorivka2C_Donets Fortifications_constructed_by_Russian_fo

 

راست : عملیات حفر خندق در محور هوریووکا / دونتسک 

چپ: خطوط دفاعی ارتش روسیه در استان لوهانسک ، 5 کیلومتری سواتوو ، شهرک هونچاریووکا 

 

علاوه براین ، ارتش اوکراین بدلایل نامعلومی تعداد مین روب های محدود خود را در محور اصلی مورد نظر خود متمرکز نکرده و بدون آنکه ایده ای برای محافظت ازآنها در برابر آتش سامانه های ضدزره ارتش روسیه وجود داشته باشد ، آنها را به جلو راندند. این مساله نشاندهنده آن بود که ارتش اوکراین تقریبا مهارتی در اجرای تاکتیک های پیچیده ندارد و فقدان آن باعث گردید تا نه تنها روند پیشروی آهسته تر شود ، بلکه کمیت تلفات وارده نیز افزایش پیدا کند. این میادین مین که ترکیب آن گاهی موجب تعجب همگان می شد ، استخوان بندی اصلی عملیات دفاعی ارتش روسیه را تشکیل می داد که نه تنها تلفات مهاجمان را بیشتر می نمود بلکه روند پیشروی ارتش اوکراین را بشدت آهسته کرد و این به مدافعان فرصت داد تا  از قابلیتهای آتشباری تاکتیکی خود به بهترین نحو ممکن استفاده کرده ، درصورت عبور واحدهای اوکراینی از میدان موانع ، با فرصت دست به عقب نشینی بزنند ، در مواضع از پیش آماده خود مستقر شوند و سپس آن را تقویت نمایند.

 

Russian_trenches_and_dragon_s_teeth_outs Dragon27s_teeth_outside_Pokrovske2C_Done

 

راست : خطوط دفاعی ارتش روسیه خندق و دندان اژدها ، سولدار/ استان دونتسک 

چپ: خطوط دفاعی ارتش روسیه در محور پوکروفسک 

 

علاوه براین ، آهسته شدن پیشروی ارتش اوکراین به مسکو اجازه داد تا ذخیره عملیاتی خود را بدون هراس از سایر محورها بیرون کشیده و به محورهای مهم تر منتقل کنند. بعنوان مثال ، با تخریب سد نوواکاخوفکا در محور خرسون ، ارتش روسیه موفق شد تا لشکر هفتم هوابرد خود را از محور مذکور آزاد کرده و به استان زاپوروژیا منتقل نماید. با این حال ، ضدحملات محدود کیف در حومه باخموت ، تا حدودی از انتقال واحدهای ذخیره مستقر در محور خارکف- لوهانسک جلوگیری بعمل آورد . در نتیجه ارتش روسیه تا اوت سال 2023 تنها موفق به انتقال دو هنگ از لشکر 76 هوابرد از محور کرمینا در لوهانسک به زاپوروژیا گردید .

 

Russian_forces_in_occupied_Berdyansk_hav Russian_forces_in_occupied_Berdyansk_hav

 

خطوط دفاعی ارتش روسیه 

در امتداد جاده منتهی به فرودگاه بردیانسک 

 

5-21-2025_4-52-53_PM.png

 

 

علاوه برمیادین مین ، ماهیت استحکامات میدانی ارتش روسیه نیز یکی دیگر از اجزای اساسی موفقیت روسها در پس زدن ضدحمله اوکراینی ها بشمار می آمد . خط موسوم به سوروویکین که از مدتها پیش تکمیل شده و در تصاویر ماهواره ای  نیز بخوبی مشاهده می گردید در تثبیت مناطق تصرف شده نقشی اساسی را بازی می کرد ولی  ارتش روسیه بیشتر بر روی ساختاری پیچیده متشکل از مواضع فرعی تاکتیکی در صحنه نبرد تکیه داشت که به شکل غیرمتمرکز توزیع و براحتی توسط آتشباری دشمن نابود نمی شدند. ( ارتش اوکراین تلاش زیادی برای شناسایی این مواضع قبل از شروع حمله نمود ولی بدلیل فقدان مهمات توپخانه  کافی ، عملا این مواضع پراکنده بر مشکلات قبلی مهاجمان افزود ) این مواضع آنچنان خوب طراحی و ساخته شده بودند که بخوبی از پیشروی واحدهای سوار-زرهی ارتش اوکراین جلوگیری می کردند.

 

Russian_trenches_along_the_left_bank_of_ An_emptied_depot_with_Russian_military_v

 

راست : خطوط دفاعی ارتش روسیه ، در امتداد ساحل شرقی رودخانه دنیپرو 

چپ: خطوط دفاعی ارتش روسیه در مدوویوکا/ شمال کریمه

 

انهدام یک دستگاه نفربر اسپارتان اوکراینی با آتش پهپادهای روسی

https://aparat.com/v/aiofd8l

 

این ساختار درهم پیچیده غیرمتمرکز وقتی با حجم مناسبی از سامانه های ضد زره ، پهپادهای رزمی تاکتیکی ، توپخانه و نیروی هوایی ترکیب می شد ، عملا راه را بر پیشروی عناصر زرهی ارتش اوکراین می بست . چهارچوب عملکرد دفاعی روسها که شرح آن رفت ، شباهت بسیاری به تاکتیک های دفاعی شکل پذیر کلاسیک داشت که درآن واحدهای روسی در برخی از محورهای خاص با شدت هرچه تمام تر و به رغم تلفات بالا ، بشدت از خود دفاع می کردند ، گاهی اوقات نیز روند موجود در خطوط تماس آنچنان پیچیده می شد و تلفات افزایش می یافت که کاری از دست فرماندهان ساخته نبود ولی بدلایل مشخصی این وضعیت به رده های بالاتر گزارش نمی گردید تا نیازی به ارئه توضیح نباشد. اما واحدهای سوار-زرهی ارتش اوکراین برای شکست این زنجیره دفاعی ترکیبی که بخوبی نیز آموزش دیده بود ، تلاش زیادی صرف کرد ولی روسها به هرترتیب موفق شدند تا زهر اولیه حمله را گرفته و آن را تا حدودی خنثی کنند.

 

Russian_forces_in_occupied_Tokmak_have_f Russian_defenses_constructed_near_Mykhai Russian_trenches_constructed_near_Pokrov

 

راست : خطوط دفاعی ارتش روسیه در امتداد جاده منتهی به شهر توکماک

وسط : خطوط دفاعی ارتش روسیه ،در امتداد شهرک/روستای میخائیلووا- زاپوروژیا

چپ: احداث خندق در محور منتهی به پوکروفسک

 

شیوه ارتش روسیه در استفاده از تاکتیک های دفاع واکنش پذیر ، مفهوم جدیدی بشمار نمی رفت و پیش از این ، توسط ارتش آلمان در جنگ نخست جهانی به کمال خود رسیده بود و طی دهه های پس ازآن نیز با موفقیت هرچه تمام تر برای مقابله با واحدهای سوار-زرهی اصلاح گردید . در این روش ، نیروی مدافع ، کمیت محدودی از نیروهای خود را جهت به حداقل رساندن تلفات ناشی از ضربه نخست دشمن در خطوط تماس مستقر کرده و این نیروها به محض نخستین برخورد با واحدهای مهاجم دست به عقب نشینی زده  و آنها را وارد مجموعه متراکمی از میدان های مین و مواضع تاکتیکی از قبل آماده شده ای می کشانند تا روند تحرک آنها را کانالیزه کرده  و توان آنها را فرسوده کنند. با ورود یگانهای تکور دشمن ، آتش تاکتیکی مدافعان شروع می شد تا ابتدا استخوان بندی اولیه دشمن درهم شکسته شده و فرماندهان آن را وادار کنند تا یگانهای ذخیره خود را وارد عمل نمایند. هنگامی که نیروی مهاجم به اندازه کافی ضعیف شد ، عناصر ذخیره تازه نفس مستقر در پشت خطوط دفاعی نیروی خودی وارد عمل شده  و دشمن را وادار می کنند تا به نقطه شروع عملیات خود بازگردند. این تاکتیک با مهارت هرچه تمام تر توسط واحدهای ارتش روسیه در سال 2023 به اجرا گذاشته شد.

 

5-21-2025_4-57-45_PM.png 5-21-2025_4-58-47_PM.png

 

راست : مواضع دفاعی ساحلی ارتش روسیه در ساحل غربی کریمه 

چپ : مواضع آتش و خندق های دفاعی در محور ماریوپل 

 

 

2- نوآوری های دفاعی جدید

موفقیت اجرای دفاع شکل پذیر البته تنها به کاربرد روشهای قدیمی محدود نشد ، چرا که ارتش روسیه حداقل دو عنصر جدید را به این روش اضافه نمود که اولین آن ، کاربرد گسترده پهپادهای شناسایی برای شفاف کردن میدان نبرد بود که قابلیت مشاهده تمام یا بخش قابل توجهی از یگانهای اوکراینی در حال پیشروی یا ذخیره را بدانها می داد . ترکیب داده های بدست آمده توسط این پهپاد با پهپادهای ضربتی ، توپخانه ، هوانیروز و نیروی هوایی به  روسها امکان می داد تا تمامی سخت افزارهای ارتش اوکراین و مراکز تجمع نیروی آنها را در عمق جبهه  زیر آتش بگیرد و این همان دلیل تلفات شدید ارتش اوکراین بشمار می رفت در حالی که ارتش روسیه اساسا نیروی ذخیره تاکتیکی خود را نیز وارد صحنه ننمود چرا که میادین مین ، مواضع پیچیده زمینی ، آتش توپخانه و هوایی روسها به همان اندازه که  باعث آهسته شدن روند پیشروی ارتش اوکراین می شد ، حرکت روبه جلوی ارتش روسیه  را تسهیل می نمود.

 

Russian_defenses_that_end_at_the_border_ A_Russian_base_in_southern_Ukraine_const

 

راست : خطوط دفاعی ارتش روسیه ، در امتداد مرز بلاروس /روسیه

چپ: یک پایگاه عملیاتی ارتش روسیه در جنوب اوکراین /میانه 2022

 

 

دومین عنصری که توسط ارتش روسیه به تاکتیک دفاع شکل پذیر اضافه گردید ، کاربرد صورت جدیدی از عملیات جنگ الکترونیک بود که به شکل بی سابقی مورد استفاده قرار گرفت . ارتش روسیه با تمرکززدایی از یگانهای جنگ الکترونیک موفق شد تا سیگنال های جی پی اس و استارلینک ارتش اوکراین را تا حد بسیار زیادی مسدود کرده و عمده توان آتشباری دقیق اوکراینی ها که مبتنی بر سامانه های هیمارس بود را خنثی کند. علاوه براین ، شدت جنگ الکترونیک ارتش آنچنان افزایش پیدا نمود که کاربران پهپادهای اوکراینی از اختلال شدید در ارتباطات تاکتیکی میان خود شکایت می کردند . بعنوان مثال ، واحدهای رزمی ارتش اوکراین که برای عملیات در محور اوریخیف درنظر گرفته شده بودند ، آسیب پذیری شدید در برابر جنگ الکترونیک روسها از خود به نمایش گذاشتند و ارتباط میان قرارگاه های فرماندهی ، تانک ها ، نفربرها و پیاده نظام آنها به شکل مرتب قطع می شد . مجموع این شرایط به روسها این امکان را داد تا برجسته ترین شکل دفاع شکل پذیر از جنگ اول جهانی تا کنون را اجرا کنند که درآن ، نیروی مدافع با فرصت بدست آمده از برتری آتش خود برای انهدام دشمن و حفاظت از نیروهای خود بهره برداری نماید.

 

28-100.jpg

 

انهدام تی-64 اوکراینی در محور پوکروفسک

https://aparat.com/v/hvboi6z

 

اما درسوی مقابل ، ارتش اوکراین با نفوذ به درون میدان های مین ، یگانهای روسی را وادار به عقب نشینی کرد و بخوبی از خود دربرابر آتش هوایی روسها دفاع نمود و با استفاده از پهپادهایی که از جی پی اس استفاده نمی کردند ، توان آتش دقیق خود را به شکل نسبی بازیافت . علاوه براین ، تاکتیک های ضدآتشباری ارتش اوکراین تا حدودی از اثر آتش توپخانه روسها کاست ولی با توجه اینکه روند پیشروی مهاجمان بسیار آهسته بود ، ارتش روسیه نه تنها موفق شد تا نیروهای ذخیره خود را از سایر محورها به بخش اصلی جبهه منتقل کنند ، بلکه به شکل دائم توانایی های خود را در حوزه های شناسایی هوایی و هدایت آتش توسط پهپادها ارتقاء دادند. بدین ترتیب ، ترکیبی از این عوامل ، فرماندهی ارتش اوکراین را متقاعد نمود که نمی تواند با ادامه روند پرهزینه خود ، دستاوردهای قابل توجهی را ثبت کند.

 

پی نوشت : 

1- ادامه دارد ... 

2-  استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

 

  • Like 2
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بخش هفتم 

 

بر 25 فروردین 1404 در 19:29 , MR9 گفت:

 

ارتش اوکراین و چالش بازیابی عملیات رزمی مبتنی بر مانور

 

 

 

5-27-2025_5-24-42_PM.png

 

بخش دوم : ارزیابی ضدحمله سال 2023

پس از اتمام ضد حمله  ارتش اوکراین درسال 2023 تعداد زیادی از تحلیلگران نظامی و به شکل خاص فرمانده کل سابق ، ژنرال والری زالوژنی ارزیابی های متفاوتی را با تمرکز بر نتایج ناامیدکننده آن ارائه کردند. برخی از این ناظران ، پراکندگی بیش از حد واحدهای اوکراینی  در محورهای مختلف ، بدون اولویت بندی کافی را دلیل شکست دانستند و برخی دیگر فقدان آموزش کافی و آماده سازی یگانهای ارتش اوکراین را در محور ملیتوپل ، عامل شکست معرفی کردند . علاوه براین ، دسته جداگانه ای نیز وجود دارند که میدان های مین متراکم ارتش روسیه که ماه پیش ایجاد شده بود را مقصر عدم موفقیت ارتش اوکراین تحلیل کرده اند . البته تمامی این موارد در نگاه نخست معتبر به نظر می رسد ولی چالش های مهمتری که ارتش روسیه و اوکراین بدان دچار هستند را بیان نمی کنند در نتیجه ، مبنایی برای اصلاح روند برای آینده نیز بشمار نخواهند آمد.

 

فرضیه موفقیت ضدحمله سال 2023 ارتش اوکراین و نتایج احتمالی آن

https://aparat.com/v/ctvpv91

 

Assessed_Russian-occupied_territories_in Southern_Ukraine__The_two_arrows_show_th Location_of_the_P66_Highway_and_the_Svat

 

راست : محدوده تصرف شده توسط ارتش روسیه  تا ژانویه 2023

وسط: جنوب اوکراین ، دو پیکان قرمز که محورهای اصلی ضدحمله 2023 اوکراین را به نمایش می گذارد .. خرسون در غرب و کریمه در جنوب 

چپ :  بزرگراه پی-66 / سواتوو -کرمینا

 

شکست درشناخت مفاهیم موثر در عدم موفقیت ضدحمله سال 2023

از یک نظر ، ضدحمله سال 2023 و روند پشتیبانی ازآن ، دو نقص مفهومی عمده را بخود می بیند که بخش عمدت ناظران نظامی آن را نادیده گرفتند که اولین آن ، امید به اجرای یک عملیات موفقیت آمیز به منظور تاثیرگذاری برکل جریان جنگ و دوم عدم شناخت مناسب و پیش بینی نادرست از عکس العمل ارتش روسیه که طبق مفاهیم عملیات فعلی ناتو و اصول طراحی شده مربوط به دوره پسا جنگ سرد صورت گرفته بود و درنهایت اثبات گردید که ناکارآمد است.

 

5-27-2025_5-26-04_PM.png 5-27-2025_5-25-48_PM.png

 

الف : امید به اجرای یک ضدحمله قاطع یک اشتباه مهلک برای ارتش اوکراین بود

هدف اصلی ضدحمله ارتش اوکراین ، پیشروی سریع بسوی میلیتوپل ، قطع خطوط ارتباطی ارتش روسیه  در امتداد دریای آزوف و تسریع فروپاشی واحدهای روسی باقی مانده در غرب اوکراین بشمار می آمد. برهمین اساس ، کارشناسان ناتو انتظار داشتند که اجرای یک عملیات ( راهبرد امتحان شده جنگ جنگ تا یک پیروزی در جنگ ایران و عراق .م موفقیت آمیز می تواند سرنوشت کل جبهه را تعیین کند و برای پس ازآن تقریبا هیچ فکری نشده بود.

به همین ترتیب ، فرماندهان ارتش اوکراین و سیاستمداران این کشور نیز تمامی برنامه ریزی های خود را روی این مبناء اشتباه جلو می بردند ولی به این سئوال که ضدحمله چه زمانی باید آغاز شود که امکان رسیدن به ملیتوپل وجود داشته باشد یا اینکه تا چه اندازه باید به خطوط تدارکاتی روسها نزدیک شد تا امکان اختلال درآن بوجود آید هرگز پاسخ درستی داده نشد. با این حال تاحدودی واضح به نظر می رسید که  ارتش اوکراین نمی تواند با یک حمله نتایج مورد نظر خود را بدست آورد و باید برای پس از موفقیت احتمالی در ضدحمله خود نیز برنامه ریزی داشته باشد.

 

حملات گروه های پهپادی ارتش روسیه به واحدهای اوکراینی - محور کورسک

https://aparat.com/v/uuyqm5p

 

بنابراین می توان چنین تحلیل نمود که هیچ تک عملیاتی بطور قاطع امکان برگرداندن وضعیت بسود طرفین را ندارد ،اما  ایده مبهوت کردن دشمن با یک ضربه کوبنده برای شکست اراده وی برای ادامه جنگ با حمله مستقیم به جمعیت غیرنظامی یا محروم کردن آن از نیازهای ضروری اش برای قرن ها برای فرماندهان و رهبران سیاسی جذابیت زیادی داشت ولی جنگ نخست جهانی نشان داد که  دولت های صنعتی مدرن را نمی توان با یک ضربه قاطع وادار به شکست نمود.

دوطرف درگیر در اوکراین به اندازه کافی بزرگ هستند که بتوانند این نظریه را باردیگر اثبات کنند چرا که  1000 کیلومتر خط مقدم باعث شده تا هرعملیات موفقیت آمیز در یک محور ، بخش زیادی از قدرت مدافعان را در سایر بخش ها دست نخورده باقی گذارد ، بنابراین باید این حقیقت را پذیرفت که  اوکراین برای نیل به موفقیت آشکار باید چندین عملیات پی درپی موفق را به اجرا گذارد .

 

5-27-2025_5-25-30_PM.png

 

انهدام ستون پشتیبانی ارتش اوکراین توسط پهپادهای روسی - محور خارکف

 

https://aparat.com/v/vrjn8c7

 

ب : نادرستی مفاهیم رزمی ناتو برای صحنه نبرد اوکراین

پیش از آغاز ضدحمله سال 2023 مجموعه گسترده ای از نظامیان ، رهبران سیاسی و ناظران نظامی اوکراینی و غربی براین ادعا قرار داشتند که برای اجرای عملیات آینده ، آموزه ها و شیوه رزم ناتو الگو قرار گرفته اما مساله اینجاست که ناتو فاقد برنامه مناسب برای ورود به صحنه نبردی نظیر اوکراین است  چرا که اصول اولیه طراح ریزی رزمی ارتش های عضو ناتو بر حملات دوربرد ، شناسایی در ابعاد جهانی ، نیروی هوایی ، ارتباطات ماهواره ای امن ، سامانه های جنگ الکترونیک پیشرفته  اتکاء دارد و چون بلحاظ تاریخی این شیوه نبرد در چند جنگ برعلیه حریفان نامتقارن موفق بوده ، برخی تصور می کردند که می توان ازآن در اوکراین نیز بهره برد در حالی که فرض براین قرار داشت که درصورت فقدان برتری هوایی ، نیروهای رزمی می توانند با اجرای مانور ، حداکثر موفقیت را با حداقل تلفات بدست آوردند. این مساله البته اکنون در حال تغییر بوده  که به معنای تاثیر تجارب جنگ اوکراین بر شیوه نگاه برنامه ریزان نظامی ناتو است. رده های مختلف ناتو اکنون می کوشند تا کشورهایی دوستی که قابلیتهای رزمی پائین تری از اعضای اصلی این پیمان دارند را به سطحی از قدرت نظامی برسانند که امکان ورود به صحنه های نبردی نظیر اوکراین را بدست آورند .

 

انهدام ستون زرهی ارتش روسیه توسط پهپادهای اوکراینی - محور پوکروفسک

https://aparat.com/v/fbfysv3

 

5-27-2025_5-26-24_PM.png

 

بخش سوم : عدم موفقیت ارتش روسیه در بازگرداندن مانور به صحنه نبرد اوکراین از ابتدای سال 2024

پس از شکست ضدحمله ارتش اوکراین ، رخداد شگفت آمیزتری رخ داد و آن عدم موفقیت ارتش روسیه در استفاده از فرصت بدست آمده ناشی از اتمام ذخایر کیف و سرعت دادن به عملیات نظامی جهت دستیابی به متصرفات بیشتر بود . درواقع ، روسها از ژانویه 2024 نیروهای خود را در سرتاسر خطوط مقدم در شرق اوکراین جمع کردند تا علیه واحدهای خسته ، فاقد تجهیزات و ضعیف اوکراینی وارد عمل شوند . همزمان با شروع تحرکات زمینی ، ارتش روسیه از دسامبر 2023 و طی چند مرحله ، حملات موشکی و پهپادی گسترده ای را با هدف فلج کردن زیرساختهای حیاتی اوکراین طراحی نمود ولی برخلاف تصور اولیه ، مساله تنها انهدام توان تولید برق این کشور نبود ، بلکه وادار کردن اوکراینی ها به عقب کشیدن سامانه های دفاع هوایی و باز شدن فضا برای نیروی هوایی ارتش روسیه بود که اکنون به مهمات هدایت شونده سُرشی مسلح بودند و قرار بود تا برای اولین بار از ابتدای جنگ ، پشتیبانی هوایی گسترده ای را از عملیات نیروی زمینی فراهم آورند.

اما مشکل ازجایی آغاز می شد که  ارتش روسیه امکان دست زدن به عملیات هماهنگ میان نیروی هوایی و زمینی را تا حد زیادی نداشت و درصورت اجرا ، ممکن بود نیروهای خودی نیز هدف قرار گیرند ، در نتیجه تمامی تمرکز نیروی هوایی بر روی انهدام ساختارهای دفاعی ارتش اوکراین همزمان با پهپادهای انتحاری و آتش شدید توپخانه قرار گرفت که در آن زمان برتری 1 به 10 را درمقابل ارتش اوکراین به نمایش  می گذاشت.

 

انهدام یک دستگاه تی-72بی3 و 4 دستگاه بی ام پی روسی پهپادهای اوکراینی- دونتسک

 

https://aparat.com/v/pcx6a7z

 

پی نوشت : 

1- ادامه دارد ... 

2-  استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

 

  • Like 2
  • Upvote 9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 7 خرداد 1404 در 18:06 , MR9 گفت:

 

انهدام ستون زرهی ارتش روسیه توسط پهپادهای اوکراینی - محور پوکروفسک

ستتتووون زرهی ؟ یک امرپ و چند وانت داشتن با هم میرفتن میدون تره بار خربزه مشهد بیارن !  آخر ستون اون هایلوکس دوکابین مشکی رنگ چه استتار بیا منو بزنی کرده بود ! فقط کاپوت ماشین گِل پاشی شده بقیه رنگ فابریک بود ! دوتا پرچم هم زده همچین خوشگل خودشو تابلو کرده ! 

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بخش هشتم

 

بر 25 فروردین 1404 در 19:29 , MR9 گفت:

 

ارتش اوکراین و چالش بازیابی عملیات رزمی مبتنی بر مانور

 

 

 

6-4-2025_4-46-37_PM.png

 

 

در چنین شرایطی ، اولین تلاش روسها برای تصرف آودیوکا در اواخرسال 2023 صورت گرفت که بدلیل طراحی بد ، تقریبا تمامی حملات سوار-زرهی ناکام ماند و تجهیزات زیادی از دست رفت تا مسکو از ادامه عملیات منصرف گردد. به گفته ناظران نظامی ، با توجه به حجم نیروی بکارگرفته شده از سوی روسها ، پیشروی سریع و قابل توجهی باید ثبت می گردید ولی تنها موفقیت مهاجمان ، تقویت محاصره آودیوکا و سپس تصرف آن بود . از سویی دیگر ، حتی تصرف این شهر نیز باعث نشد تا ارتش روسیه بتواند از این سرپل برای پیشروی عمیق در دفاع اوکراین استفاده کند چرا که مدافعان بخوبی به عقب رفته و در مواضع دفاعی از پیش آماده خود مستقر می شدند ولی روسها نیز با اتکاء به قدرت آتش خود به آرامی واحدهای اوکراینی را عقب می زدند ، هرچند روند آنچنان آهسته و کم بود که بهره برداری ازآن به منظور دستیابی به متصرفات بیشتر ممکن نمی گردید.  این البته خاتمه کار در محور آودیوکا بشمار نمی رفت، بدین معنی که  در اواسط آوریل 2024 یک جای پای کوچک در شمال غربی این شهر ، بویژه در اوچرتینه بدست روسها افتاد ولی ارتش اوکراین بسرعت با ایجاد مواضع دفاعی جدید ، مسیر مذکور را مسدود نمود تا ارتش روسیه با وجود وارد کردن حجم قابل توجهی نیرو همچنان پشت دربسته بماند.

 

هدف قراردادن مواضع استتار شده ارتش اوکراین در خطوط تماس توسط مهمات پرسه زن روسی

 

https://aparat.com/v/www0zl0

 

100~5.jpg   200~10.jpg  300~1.jpg

 

روند تصرف زمین در محورهای چاسیو-یار ، آوودیووکا و جمهوری دونتسک

بیستم اکتبر 2023 الی 29 ژوئیه 2024

 

به گفته ناظران نظامی غربی ، اصلی ترین علت  عدم موفقیت ارتش روسیه در بازگردادندن مفهوم مانور به صحنه نبرد را در این واقعیت باید جستجو نمود که  عناصر سوار-زرهی روسی با وجود کمبود شدید مهمات در سمت اوکراینی امکان کاربرد صحیح این نیروها و حفظ بقای آنها در برابر آتش ضدزره را پیدا نکردند. در سوی مقابل نیز ارتش اوکراین برای جبران کمبود شدید مهمات توپخانه ، استفاده گسترده از پهپادهای تهاجمی را در دستور کار خود قرار داد که به شکل خاص ، عناصر زرهی روسی را هدف قرار می داد و این مساله به جایی رسید که کاربران پهپادهای اوکراینی با علم به عدم تاثیر تجهیزات خود در برابر تجهیزات زرهی مهاجمان ، دست به حمله می زدند .

با این حال ، پهپادهای تهاجمی اوکراینی  مسیر حرکت واحدهای زرهی روسی را دنبال کرده و با دقت به آنها ضربه  وارد می کردند تا خدمه مجبوربه ترک آن شوند یا اینکه سامانه مذکور را برای تعمیرات از صحنه نبرد خارج کنند. این مساله البته  به اجرای  ضد تاکتیک ارتش روسیه منجر شد ، بدین معنی که مسکو تصمیم گرفت تا از متمرکز کردن توده بزرگی از تجهیزات زرهی اجتناب کرده  و صرفاً بصورت محدود نفربرهای زرهی خود را وارد عمل کنند . در بیشترمواقع نیز تنها وظیفه این سامانه ها ، رساندن پیاده نظام به خطوط تماس و سپس عقب نشینی سریع بود.

 

هدف قراردادن واحدهای سوار-زرهی ارتش اوکراین توسط مهمات پرسه زن روسی

 

https://aparat.com/v/crkbq0g

 

6-4-2025_4-45-54_PM.png

 

اولین نتیجه مستقیم چنین شرایطی ، کاهش سرعت پیشروی واحدهای روسی نسبت به سرعت عقب نشینی یگانهای اوکراینی بشمار می رفت  که به شکل خاص در محور آودیوکا مشاهده شد ، جایی که  آهسته شدن پیشروی ارتش روسیه به مدافعان اجازه داد تا ابتدا خود را از محاصره نجات داده و با موفقیت به خطوط دفاعی بعدی عقب نشینی کنند. علاوه براین ، ارتش روسیه دریافت که با وجود اینکه سامانه های جنگ الکترونیک بهتری نسبت به ارتش اوکراین داشت ولی هنوز نتواسته بود  ازآن برای مختل کردن عملیات گسترده پهپادهای اوکراینی استفاده کند.

 

هدف قرار دادن خودروهای تاکتیکی هاموی ارتش اوکراین توسط مهمات پرسه زن روسی

 

https://aparat.com/v/jkvs8v9

 

6-4-2025_4-47-27_PM.png Ukrainian-Army-Tank-1024x684~0.jpg

 

 

بخش چهارم : ماهیت شناسی روند جنگ در اوکراین ( اوت- دسامبر 2024 )

ماهیت شناسی و درک چالشی که ارتش اوکراین و پشتیبانان غربی این کشور ، اکنون با آن مواجه هستند می تواند رویکرد و چشم انداز جدیدی را برای مدیریت عملیات رزمی و پدید آوردن افقی امیدوارانه فراهم سازد . جنگی که امروز در اوکراین جریان دارد ، بازتابی از ایده توسعه یافته نظریه پردازان نظامی شوروی  پس از جنگ اول جهانی است که ارتش ایالات متحده نیز با رویکردی انتقادی ازآن استفاده می کند. رویکرد شوروی برای تعریف چالش اصلی در جنگ های معاصر براساس بسترهای صحنه های درگیری امروز ، سربازان و تسری دادن آن به حوزه تاکتیکی و فناوری پیش رفت و ادامه یافت .

 

نقل قول

درواقع ، متفکرین نظامی روسی پس از پایان جنگ نخست جهانی ، توجه ویژه ای به  سطح "عملیات" در جنگ و ارتباط میان "تاکتیک" ( میدان نبرد ) و اهداف کلان دولت ، بسیج ملی و سیاست راهبردی آن داشت که منجر به  پدید آمدن مفهومی به نام عملیات درعمق بود که پس از چندین دهه از تولد آن ، همچنان یکی از پیچیده ترین دکترین های رزمی بشمار می رود تا جایی که  ارتش ایالات متحده براساس آن ، نظریه نبرد هوا-زمینی را در دهه هشتاد میلادی پایه گذاری نمودو تا کنون دوبار ( 1991و 2003 ) به شکل کاملا مخربی ازآن برعلیه عراق استفاده نمود .

 

هدف قراردادن مواضع استتار شده ارتش اوکراین در خطوط تماس توسط مهمات پرسه زن روسی

https://aparat.com/v/euufmu6

6-4-2025_4-47-59_PM.png

 

 

در این آموزه ، توجه اصلی بر سطح عملیات نظامی و کسب آمادگی برای انجام آن قرار داشته و معتقد است که  سطوح جنگ نه تنها بر زنجیره آموزه ، عملیات و تاکتیک پایه دارد بلکه سطح عملیات را درمحقق کردن اهداف و منابع راهبردی بواسطه اجرای ماهرانه عملیات نظامی بسیار مهم می داند که این نیز به نوبه خود ،سطح تاکتیکی را بیش از پیش مهم می سازد. بنابراین ، تمرکز مناسب در سطح "عملیات" به برنامه ریزان و فرماندهان کمک می کند تا خطر تمرکز بیش از حد برای حل مشکلات تاکتیکی و جستجوی راه های تاکتیکی برای غلبه بر چالش های تاکتیکی از یکسو  و تلاش برای جهش مستقیم از راه حل های راهبردی به راه حل های تاکتیکی و برعکس را کاهش دهد .

 

6-4-2025_4-45-33_PM.png

 

عملیات سامانه راکت انداز چندگانه ومپایر ارتش اوکراین

 

https://aparat.com/v/lbpv7re

 

بنابراین ، درپیش گرفتن چنین شیوه ای می تواند برنامه ریزان نظامی را از ورود به تله تمرکز بیش از حد بر روی فناوری یا نیروی انسانی دور نگه دارد. این مساله به شکل خاص دو نقطه اوج را در اتحاد شوروی با توسعه هنرعملیاتی و در ایالات متحده با تولد مفهوم نبرد هوا-زمینی بوجود آورد . درنتیجه ، عدم توجه به چنین اصولی ، ناخودآگاه میدان نبرد را به یک صحنه درگیری خندقی و فرسایشی تبدیل می کند و همین امر نیز یک چرخش آشکار در شیوه تصمیم گیری فرماندهان را باعث می گردد.

در واقع ، هر اندازه فرماندهان قابلیتهای سطح عملیاتی خود را پیش از شروع جنگ توسعه داده باشند و ملکه ذهن آن شود ، ولی با ورود مولفه های تاکتیکی و فناورانه خاص به صحنه نبرد ، تصمیم گیرندگان به شکل خودکار تلاش می کنند تا مشکلات و راه حل ها را همزمان درنظر گرفته و ارزیابی کنند ولی تلاشی برای ارائه توصیه های تاکتیکی یا فناروانه دقیقی هرگز صورت نخواهد گرفت و این نیز به خودی خودی ، طراحی صحنه نبرد را در اختیار کسانی قرار خواهد داد که  مسئول اصلی به راه انداختن جنگ بوده و این حمایت همه اجزاءو عناصر درگیر را نیز بدست می آورد ، چرا که در حالت پیش فرض ، این روند افقی روشن را برای کسب پیروزی بوجود می آورد.

 

پی نوشت : 

1- ادامه دارد ... 

2-  استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

 

  • Like 1
  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بخش نهم 

 

بر 25 فروردین 1404 در 19:29 , MR9 گفت:

 

ارتش اوکراین و چالش بازیابی عملیات رزمی مبتنی بر مانور

 

 

6-11-2025_7-55-59_PM.png

 

تعریف مشکل اساسی صحنه نبرد اوکراین

در واقع امر ، وضعیت فعلی جنگ اوکراین را نمی توان تنها به یک عامل نسبت داد ، چرا که  مولفه های متفاوتی نظیر پهپادها ، ساختار پیچیده مواضع دفاعی ، میادین مین و سطح خشونت برابر طرفین درگیر در بوجود آمدن وضعیت فعلی موثر هستند در حالی که  عوامل غامض تری مانند ویژگی های سربازان و صحنه نبرد و ظهور قابلیت های خاص ( ترکیبی از فناوری و روش های رزمی ) نیز وجود دارد که محدودیت هایی را برای تغییر روند فعلی فراهم می نماید. ولی باید این نکته را یادآور شد که  هچکدام از این مولفه ها ، پایدار نبوده و اگر هرکدام ازآنها به صورت چشمگیری ، حتی برای مدتی محدود ، دچار تغییر شود ، می توان امیدوار بود که مفهوم مانور باردیگر به صحنه نبرد بازگرددکه عواقب بسیار سریع و غیرمنتظره ای بدنبال خواهد داشت. این مساله نیز می تواند به شکل متضادی به دو مولفه خودرضایتی بیش از حد و شکست گرایی افراطی دامن بزند که برای اوکراین یک خسران عظیم خواهد بود.

 

6-11-2025_7-56-11_PM.png

 

از سویی دیگر ، ویژگی های واحدهای رزمی دوطرف نیز در تبدیل صحنه نبرد به یک درگیری موضعی موثر واقع گردید، چرا که نه تنها هردوطرف تقریباً از قدرت رزمی کافی برای دفاع از خطوط مقدمی که جناح های آن بخوبی تامین شده ،برخوردارند و میتوانند از عمق تاکتیکی و حضور واحدهای احتیاط استفاده کنند ، بلکه بخوبی توانایی متوقف کردن مهاجم در یک نبرد نفوذی را داشته و می توانند هزینه های ادامه آن را برای دشمن چندین برابر نمایند که البته این مساله زمانی عینیت پیدا می کند که  هدف نیروی مهاجم بدرستی شناسایی شده و آمادگی برای مقابله زودتر رخ دهد . ( این روند البته تا زمانی می تواند ادامه داشته باشد که اوکراین از کمک های غرب بهره مند شود )

 

انهدام استرایکر اوکراینی

 

https://aparat.com/v/oqa6274

 

در واقع هیچکدام از طرفین درگیری نمی توانند بخش بزرگی از خطوط دفاعی خود را در سطح عملیات و درعمق زیاد مدیریت کنند در عین اینکه همچنان ذخیره مناسبی از واحدهای پیاده نظام را حفظ نمایند. وجود چنین عاملی ، اجرای هرگونه عملیات تهاجمی در مقیاس مختلف را با درصد بسیار بالایی با موفقیت همراه خواهد کرد  چرا که مدافع برای پوشش دادن تمامی محورهای درگیری از نیروی احتیاط کافی برخوردار نیست  و برای پوشش دادن محورهای مورد تهاجم بالاجبار باید نیروهای ذخیره خود را از سایر نقاط به محل مورد نظر منتقل کند.

 

بر 16 خرداد 1402 در 08:45 , MR9 گفت:

انهدام سد نوواکاخوفکا

اوکراین - ششم ژوئن 2023

در هفتاد و نهمین سالگرد شروع عملیات D-DAY
ششم ژوئن 1944- ششم ژوئن 2023

انهدام سد نوواکاخوفکا -اوکراین - 6 ژوئن 2023

 

https://www.aparat.com/v/XzdaL

 

بر 1 آبان 1401 در 23:33 , MR9 گفت:

 

جنگ در اوکراین – روز دویست و چهل ویکم – نیمه روز دویست و چهل و دوم

22 اکتبر – 23 اکتبر 2022

 

33~0.png333333.jpg 33333.png3333~0.jpg

 

 

 

3~8.png 333~4.jpg33333333.jpg333333333.jpg

 

 

3333333.png

 

نوواکاخووکا - نگاه غربی 

 

ژنرال سوروویکین ، فرمانده جدید ارتش روسیه در اوکراین ، به تاریخ 18 اکتبر طی یک مصاحبه رسانه ای اعلام نمود که  اطلاعاتی وجود دارد که ارتش اوکراین در حال آماده شدن برای حمله به سد نوواکاخوفکا است و درمقابل ارتش اوکراین نیز اعلام نمود که  روسها در حال آماده سازی این سد برای تخریب هستند . اما کدام یک از دوطرف درگیر ، بیشتر علاقه دارد که این سد از میان برداشته شود ؟ درواقع امر ، سد نوواکاخوفکا و جاده روی آن ، ماه هاست که از سوی ارتش اوکراین زیر آتش توپخانه قرار دارد  چراکه این جاده ، یکی از چند مسیر لجستیکی ارتش روسیه  برای تدارک محور خرسون بشمار می رود و بدلیل غیر قابل استفاده شدن پل آنتونوفسکی ، اهمیت این مسیر بیشتر شده است . منابع غربی معتقدند که ارتش اوکراین در حال هدف قرار دادن مسیر جاده موجود بر روی این پل است در نتیجه با توجه به اینکه روسها در حالت دفاعی قرار دارند ، این احتمال که با تخریب این سد ، درصدد برآمده باشند که  ضد حمله احتمالی ارتش کیف را برهم بزنند ، وجود دارد . در مقابل  ، گلوله باران این سد ، از سوی ارتش اوکراین یک اقدام دفاعی است چراکه واحدهای رزمی کیف در حال آفند قرار دارند و تخریب این سد ، سرعت پیشروی آنها را کاهش خواهد داد

 

 

 

بر 6 آبان 1401 در 01:06 , MR9 گفت:

بسم ا..

 

جنگ در اوکراین – روز دویست و چهل و پنجم – نیمه روز دویست و چهل و ششم

26 اکتبر – نیمه 27 اکتبر 2022

 

Kakhovka-Dam.jpg

 

نوواکاخوفکا – نگاه شرقی

در هفته های اخیر ، کیف بصورت نظام مندی در حال تبلیغ این مساله است که  روسها قصد دارند تا  سد برق-آبی نوواکاخووکا را که بر روی رودخانه دنیپرو قرار دارد ، منهدم کرده و سیلی ویرانگر را در خرسون و حومه آن به راه اندازند . سد نوواکاخووکا ، با 30 مترارتفاع ، و به درازای 3.2  کیلومتر ، در سال 1956 بر روی رودخانه دنیپرو ساخته شد که در پشت آن یک مخزن نگهداری آب به ظرفیت 15 کیلومترمکعب قرار دارد که آب شبه جزیره کریمه را تامین میکند در حالی که بطور همزمان ، آب مورد نیاز برای عملکرد نیروگاه هسته ای زاپوروژنیه را نیز تحت کنترل دارد . تخریب این سد استراتژیک که اکنون بخشی از خاک روسیه محسوب می شود ، عواقب فاجعه باری دارد چراکه در پائین دست با به راه انداختن یک سیل ویرانگر ، می تواند بطور کامل بخشی از این استان را با موجی به ارتفاع 5 متر از میان بردارد . گفته شده که  این موج تنها به 120 دقیقه زمان برای رسیدن به خرسون نیاز دارد در حالی که بطور همزمان ، تمامی پل های شناور ارتش روسیه که مسیرهای حیاتی برای حفظ لجستیک نیروهای این ارتش هستند را از میان برمی دارد و بخش قابل توجهی از یگانهای ارتش روسیه  در ساحل غربی دنیپر را به دام خواهد انداخت ، علاوه براین ، تخلیه به موقع این نیروها نیز ممکن نخواهد بود و در مجموع تخریب بسیار بالایی را به بار خواهد آورد .

 

 

اما همین عامل ( فقدان نیروی ذخیره کافی برای مدافعان جهت پوشش همه محورهای درگیری ) باعث شده تا درصد خطرپذیری نیروی مهاجم در تمرکز نیروی موردنیاز جهت پیشروی بیشتر به جلو افزایش پیدا کند ، هر چندباید به این نکته اذعان نمود که بازکردن یک محور جدید نظیر کاری که روسها پیش از حمله ارتش اوکراین به کورسک قرار بود در محور خارکف انجام دهند ، می توانست به بازگرداندن مانور به صحنه نبرد کمک کند ولی واحدهای ذخیره اوکراینی حمله محدود روسها را مجدداً به یک درگیری تن به تن فرسایشی تبدیل نمودند. بنابراین ، ویژگی های خاص یگانهای رزمی که خود بسته به کمیت این نیروها و همچنین توانایی ارتش مربوطه در توسعه مجدد قابلیتهای نیروی هوایی و دریایی است ، می تواند ورق را تا حدودی برگرداند.

 

انهدام مواضع پیاده نظام ارتش اوکراین

https://aparat.com/v/dyf55rn

 

بعنوان مثال ، درصورت آغاز بسیج نظامی کامل در روسیه ، کل خط مقدم در عمق می تواند شاهد درگیری عظیمی شود که ذخایر ارتش اوکراین درآن بسرعت تحلیل رفته  و این شکاف های بزرگی را در سرتاسر محورهای درگیری می تواند به ضرر کیف ایجاد نماید. علاوه براین ، ارتش روسیه با توسعه قابلیتهای آبخاکی در مقیاس بزرگ امکان تهدید عقبه اوکراین را نیز دارد هر چند در حال حاضر چنین اقدامی بسیار بعید به نظر می رسد . افزایش قابلیتهای هوایی در مقیاس انبوه نیز می تواند تعادل موجود فعلی را برهم زند که البته این نیز چشم اندازی بعید به نظر می رسد. ( البته خشک شدن تدریجی سیلاب ناشی از سوراخ شدن سد نوواکاخوفکا نیز یکی از مسیرهای تغییر صحنه نبرد خواهد بود )

 

6-11-2025_7-55-32_PM.png 6-11-2025_7-55-18_PM.png

 

 

علاوه براین ، اجرای تک های نفوذی به اندازه ای برای نیروی مهاجم ( روسیه یا اوکراین ) پرهزینه شده که بهره برداری از پیشروی های صورت بصورت کامل امکان پذیر نیست . درواقع ، کشورهای غربی درسال 2023 به منظور کم هزینه تر کردن تک های نفوذی برای اوکراین ، تلاش کردند با ارسال فناوری های بیشتر و وارد کردن فشار به ارتش اوکراین برای متمرکز کردن نیروهای خود در یک محور برای اجرای عملیات تهاجمی ،این معضل را رفع کنند ولی عدم موفقیت ضد حمله سال 2023 که پیشتر بحث آن رفت را می شد با ایجاد تعادل نسبی میان استفاده از فناوری ، تجهیزات ، نیروی انسانی و تاکتیک ها تا حدودی به یک موفقیت نسبی تبدیل نمود. حتی زمانی که نیروی مهاجم به دلایل مختلف  موفق شود تا شکافی درون ساختار دفاعی نیروی مدافع ایجاد کند ، این امکان برای دولتهای بزرگ با سطوح مشخصی از قابلیتهای نظامی بخوبی آماده شده می توانند با ایجاد و تقویت خطوط دفاعی بعدی ، میان هر پیشروی عناصر تکور وقفه ایجاد کنند.

 

6-11-2025_7-55-45_PM.png

 

یکی از نیازهای اصلی برای طراحی یک عملیات موفق ، تعیین عمق قابل دسترسی  براساس مولفه های زمان- مکانی در شرایط خاص است ( مولفه یا روابط زمان- مکان ، به فاصله ای گفته می شود که یک نیروی رزمی با استعداد رزمی مشخص می تواند در برابر نیروها و قابلیتهای شناخته شده دشمن وارد عمل شده و دست به پیشروی بزند ) .

حملات اوکراین علیه مواضع تحت کنترل واحدهای رزمی کره شمالی -کورسک

https://aparat.com/v/pnvh0ln

علاوه بر روابط زمان- مکان ، تعیین زمان به اوج رسیدن حمله و اطمینان از این مساله که  نیروی رزمی در حال پیشروی بتواند بسرعت دربرابر ضدحمله احتمالی دشمن ، آرایش دفاعی بخود گرفته و دست به مقاومت بزند نیز از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است . سومین شرط برای افزایش میزان موفقیت عملیات رزمی ، برنامه ریزی و آماده سازی نیروها برای اجرای تک های همزمان و متوالی است و این تنها درشرایطی باید در دستور کار قرارگیرد  که یک حمله توان از میان بردن سازمان رزم دشمن در محور مورد نظر را نداشته باشد، هر چند این مولفه ، کمترین احتمال را برای تغییر دارد ، ولی استثنائاتی نیز در این زمینه وجود دارد که مهم ترین آن ، انهدام ارتش عراق درسال 1991 بواسطه کاربرد فناوری برتر و آموزش بود.

 

6-11-2025_7-56-27_PM.png

 

 

مضاف براین ، وارد کردن شوک روانی به ارتش مدافع نیز یکی از عوامل موفقیت آمیز بودن یک طراحی مطلوب است ، بعنوان نمونه ، ارتش فرانسه در ژوئن  سال 1940 در حالی تسلیم شد که امکان ایجاد خطوط دفاعی بعدی ( منظور بعد از خط ماژینو ) را در اختیار داشت ولی بدلیل اجرای حملات همزمان و  متوالی ورماخت ، این توانایی از ارتش فوق سلب گردید. با این حال ، وارد شدن شوک به ارتش اوکراین در حال حاضر مقداری بعید به نظر می رسد چرا شوک ناشی از تک سرتاسری ارتش روسیه مدتهاست فرونشسته و روسها نیز به نظر بعید خواهد بود که مجدداً بتواند با وارد کردن یک شوک ، ارتش اوکراین را نابود کند.

 

پی نوشت : 

1- ادامه دارد ... 

2-  استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

 

  • Like 3
  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بخش دهم

 

بر 25 فروردین 1404 در 19:29 , MR9 گفت:

 

ارتش اوکراین و چالش بازیابی عملیات رزمی مبتنی بر مانور

 

 

 

7-8-2025_6-57-26_PM.png

 

تک نفوذی ، پرهزینه -کم فایده

همانطور که در سطور پیشین شرح آن رفت ، بخش قابل ملاحضه ای از مولفه هایی که موجب شکست ضدحمله ارتش اوکراین درسال 2023 شد ، مشکلاتی جدیدی بشمار نمی آمدند چرا که ارتش پنجاه و هشتم تسلیحات ترکیبی ارتش روسیه ، عملیات دفاعی ماهرانه ای را با استفاده از روش های کلاسیک قرن بیستم انجام داد تا ارتش اوکراین و پشتیبانان غربی آن ، شکست سنگینی را درابعاد مختلفی نظیر پیش بینی عکس العمل مدافعان ، منابع تجهیزاتی و انسانی ذخیره و آمادگی آنها برای رویارویی با چالش های جدید پذیرا شوند. درواقع ، تمامی سازمان های نظامی برای مواجه با یک عملیات نظامی تهاجمی ، عموماً بر استفاده انبوه از واحدهای زرهی و توپخانه متحرک ، بدست گرفتن برتری هوایی موضعی برای محافظت از نیروهای خودی در برابر حملات هوایی دشمن و عقبه وی به منظور برهم زدن سازمان رزمی آن و جلوگیری از جابه جایی عناصر مدافع تاکید داشتند و دارند . بنابراین ، شیوه دفاعی که ابتدا توسط ارتش روسیه و سپس بصورت فزاینده ای توسط ارتش اوکراین استفاده شده و می شود بخوبی جنگ را بصورت یک صحنه نبرد موضعی درآورده و هیچکدام ازطرفین نیز تا کنون ( دسامبر 2024 ) موفق نشده تا با استفاده از روش های کلاسیک خود را از تله آن بیرون آورد. حتی زمانی که ارتش روسیه حملات هوایی انبوه خود را با مهمات هدایت شونده سُرشی آغاز نمود ، سایر اجزاء صحنه نبرد امکان هماهنگ شدن با آن برای خروج از چهارچوب رزم خندقی را پیدا نکردند.

 

7-8-2025_6-57-44_PM.png

 

 

حملات با مهمات پرسه زن روسی در محور کورسک

 

https://aparat.com/v/dxnw27n

 

چالش جدید : سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی

با وجود توقف نسبی درگیری روی زمین ، فناوری جدید این امکان را به طرفین داد که جنبه جدیدی از درگیری را به صحنه نبرد اضافه کنند . در میان این نوآوری ها و علیرغم اینکه شروع عملیات جنگ الکترونیک را می توان با آغاز استفاده از ارتباطات الکترومغناطیسی همزمان دانست ، ولی بدلیل وابستگی بیش از حد ارتش ها به سامانه های مخابراتی ، تلاش برای ایجاد اختلال درآن به یک روش رزمی جدید و کاملا تخصصی تبدیل گشت. از سویی دیگر ، گسترش ناگهانی استفاده از سامانه های بی سرنشین بویژه گونه های هواپایه آن که حسگرهای منصوب برآن را به سامانه های توپخانه زمینی پیوند می داد ، باعث گردید تا مفهوم جدیدی با عنوان سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی  شکل بگیرد و این خود به معنای پیدایش چالش بسیار بزرگی برای شیوه های دفاعی کلاسیک بود که درآن تلاش می شد تا ضمن ایجاد اختلال در ارتباطات دشمن ، تحرکات وی با استفاده از سامانه های خاصی محدود گردد.

 

7-8-2025_7-02-15_PM.png 7-8-2025_6-58-56_PM.png

 

 

ماهیت سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی

همانطور که در سطور پیشین شرح آن رفت ، مفاهیم سامانه های شناسایی – ضربتی ( RSC) و سامانه های شناسایی- آتش ( RFC) در ارتش شوروی سابق ، یک جداسازی منطقی میان سامانه های آتشباری ( نیروی هوایی ، توپخانه متعارف ، توپخانه موشکی .. ) براساس بُرد بوجود آورد تا سامانه های شناسایی – ضربتی به شکل خاص در سطح عملیاتی و سامانه های سامانه های شناسایی- آتش درسطح عملیات بکار گرفته شوند. اگر این مساله مبناء تحلیل قرار گیرد ، اکنون طرفین درگیری در اوکراین ، این دومفهوم را با یکدیگر ادغام کرده تا اثر آن را به شکل مستقیم در سطح تاکتیکی مشاهده کنند.

 

حملات با مهمات پرسه زن در صحنه رزم اوکراین

https://www.aparat.com/v/obqm3uh

 

 بنابراین اکنون با ترکیب این دو می توان  مفهوم سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی (TRCS/ Tactical Reconnaissance Strike Complex) را تعریف نمود که درآن حملات دوربرد ( پهپادها ، موشک ها و راکتهای دوربرد ) ، شلیک های کوتاهبرد ( توپخانه متعارف ، پهپادهای تاکتیکی و راکتهای کوتاهبرد ) در یک ساختار ادغام می شوند تا ابتدا اثرات آن در سطح تاکتیکی لمس شده و پیامدهای احتمالی آن نیز تا سطح عملیاتی ادامه یابد. درواقع  سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی  ترکیبی از شناسایی هوایی تاکتیکی گسترده توسط بی سرنشین ها ، آتش توپخانه اصلاح شده توسط پهپادها ، حملات هوایی دقیق با جتهای بال ثابت و پهپادها و تعداد زیادی مهمات پرسه زن اول شخص (FPV) است که تمامی آنها با هماهنگی مورد استفاده قرار می گیرد و یک ساختار جنگ الکترونیک گسترده ازآن پشتیبانی می کند با این حال ، هیچکدام ازطرفین هنوز از سامانه های تهاجمی دوربرد برای دفاع یا عملیات تهاجمی همزمان با اجرای تک های نفوذی در مقیاس گسترده استفاده ننموده هر چند توانایی این کار برای هردوطرف وجود دارد .

 

7-8-2025_6-59-26_PM.png

 

با این حال واقعیت آن است که  طرفین اکنون سامانه های مناسبی برای اجرای حملات دوربرد را در اختیار دارند بطوریکه روسها از این سامانه ها برای هدف قرار دادن موقعیت های راهبردی در عقبه ارتش اوکراین استفاده می کنند ، هر چد پهپادهای گل شمعدانی برای انهدام مواضع مشخصی در خطوط تماس نیز استفاده می شود . ارتش اوکراین نیز سامانه های دوربرد هدایت دقیق غربی را برای اجرای حملات در عمق دفاع روسیه بکارمی برد ولی هنوز این حملات با تک های نفوذی روی زمین ترکیب نشده اند ولی اگر چنین اتفاقی بخصوص در حوزه تاکتیکی رخ دهد ، می توان امیدوار بود که اثرات آن چیزی فراتر از کاربرد ترکیب پهپادهای شناسایی و توپخانه باشد.

 

7-8-2025_7-03-53_PM.png 7-8-2025_7-04-27_PM.png

 

 

 

 

درواقع امر ، سامانه های توپخانه دوطرف همچنان محدودیت های قابل توجهی رابه نمایش می گذارند که توانایی کاربران آن  ربرای انهدام تعداد زیادی اهداف تاکتیکی در کوتاه ترین زمان ممکن تضعیف می کند. به همین دلیل هردوطرف برحسب تجربه یاد گرفته اند که  انهدام خودروهای جداافتاده یا گروه های کوچک پیاده نظام  درفواصل متفاوت از هم با کاربرد سامانه های بی سرنشین بسیار موثرتر از شلیک توپخانه کلاسیک است . این مشکل بدلیل شلیک تعداد قابل توجهی مهمات غیرهوشمند تشدید نیز شده ، هرچند هم روسها و هم اوکراینی ها به شکل محدود از مهمات هدایت شونده توپخانه بهره می برند.

 

حملات با مهمات پرسه زن در محور تورتسک

https://aparat.com/v/rxyotf9

 

بنابراین ، هنر کنونی ارتش های درگیر درآن است که تلاش کنند با استفاده از سامانه های بی سرنشین هوایی امکان هدایت آتش موثری را برای مهمات غیرهوشمند خود فراهم آورند که این امر با ظهور و گسترش سریع پهپادهای تاکتیکی ممکن شده است ،اما با وجود قابلیت هدایت آتش ، باز محدودیت های مهمی برای سامانه های توپخانه ای وجود دارد. از سویی دیگر ، توپخانه ( کششی یا خودکششی ) خود در برابر تاکتیک های ضدآتشبار دشمن آسیب پذیر به نظر می رسند چرا که رادارهای آتش یاب بسرعت مواضع استتار شده توپخانه طرف مقابل را شناسایی کرده و با اتش سنگین آن را از میان بردارند که این خود باعث شده تا تاکتیک شلیک- جابه جایی از سوی طرفین دیگر به شکل گسترده ای کاربرد پیدا کند. استفاده از چنین تاکتیک هایی بقای سامانه های توپخانه ای را افزون نموده ولی استمرار آتشباری را از نیروی زمینی گرفته و همین امر نیز انهدام اهداف متعدد را با مشکل مواجه می کند. به شکل خلاصه ، می توان تا حدودی یک دید کلی درخصوص این مساله که  چرا عناصر توپخانه در جنگ اوکراین امکان درگیر شدن با تعداد محدودی هدف در یک منطقه کوچک دارند را بدست آورد در حالی که وظیفه کلاسیک آنها یعنی انهدام اهداف پراکنده در یک محدوده بسیار گسترده همچنان بخوبی اجرا می شود .

 

پی نوشت : 

1- ادامه دارد ... 

2-  استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

 

 

  • Like 2
  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بخش یازدهم

 

بر 25 فروردین 1404 در 19:29 , MR9 گفت:

بخش نخست 

ارتش اوکراین و چالش بازیابی عملیات رزمی مبتنی بر مانور

 

 

7-22-2025_8-33-55_PM.png

 

 

با توجه به محدودیت های توپخانه ، پهپادهای تهاجمی می توانند بخشی از وظایف توپخانه را برعهده گرفته و با دقت بیشتری علیه تانکها ، نفربرها ، خودروهای زرهی و پیاده نظام وارد عمل شوند در حالی که معرفی و ورود مهمات پرسه زن اول شخص گل سرسبد چنین تاکتیکی بشمار می روند . این پهپادها برای ساعتهای متوالی در میدان نبرد به جستجو می پردازند تا اهداف جداافتاده را پیدا کرده و هدف قرار دهند در حالی که  مرگ آوری آن با ادغام دو عنصر حسگرها و کاربران آموزش دیده میتواند افزایش یابد و این درست همان چیزی است که  ایده پردازان سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی  از آن در سطح تاکتیکی صحنه نبرد از آن انتظار دارند.

 

7-22-2025_8-36-15_PM.png 7-22-2025_8-36-59_PM.png

 

عملیات مهمات پرسه زن روسی در محور کوراخوف

https://aparat.com/v/xgvi0uw

 

 

بنابراین می توان چنین نتیجه گرفت که کاربرد سامانه های ضربتی/شناسایی در سطح تاکتیکی صحنه نبرد جزء بسیار مهمی برای افزایش ضریب موفقیت و اثرگذاری آن بشمارمی رود. بدین معنی که واحدهای کوچک رزمی در مقیاس گروهان که مسلح به پهپادهای شناسایی و مهمات پرسه زن اول شخص هستند ، می توانند با آزادی عمل بیشتری به اهداف خود حمله برند . پیش از این ارتش اوکراین توانمندی جدیدی را به واحدها توپخانه خود اضافه کرده بود که درآن واحدهای شناسایی مسلح به پهپاد ، سرعت و کارایی چرخه شناسایی و ضربه سریع معادل چیزی که ارتش روسیه از آن استفاده می نمود را افزایش دهند . برهمین اساس ، اگر کنترل واحدهای توپخانه تا پیش از نبرد باخموت ، در سطح گردان و تیپ قرار داشت ، پس از باخموت ، اقدامات سریعی برای تمرکز زدایی آتش توپخانه صورت گرفت .

 

43-11.jpg  42-11.jpg

 

 

در سمت مقابل جبهه نیز ارتش روسیه همواره با تاخیر بسیار زیاد میان شناسایی اهداف و اجرای آتش برعلیه آنها روبرو بود و میل بلاگرهای روسی بشدت روی این چالش مانور داده و به وزارت دفاع فشار می آوردند تا بسرعت مشکل مذکور را حل کند. بنابراین تا می/ ژوئن 2023 ارتش روسیه  سازوکار اولیه ای را با بکارگیری سامانه های ضربتی/شناسایی در کنار واحدهای توپخانه  فراهم کردند تا اهداف را بسیار سریع تر از گذشته ، شناسایی و منهدم کنند. علاوه براین ، استفاده از سامانه های مذکور ، مشکل مواجهه با تاکتیک های ضدآتشباری دشمن را نیز تا حدودی حل نمود چرا که سامانه های ضربتی/شناسایی برای استفاده در صحنه نبرد ، نه تنها به زیرساختهای پیچیده ای نیاز ندارند ، بلکه شیوه استتار و پرتاب آنها از نیروهای ساده رزمی نیز برمی آید . با این حال هنوز میزان تخریب چنین جنگ افزاری به درجه ای نرسیده که بتوان ازآن برای تقویت روش های ضدآتشباری استفاده نمود ( البته شاهد-136 یک استثناء به نظر می رسد.م ) این عوامل وقتی با هزینه بسیار پائین تولید انبوه چنین سلاحی ترکیب می شود ، می تواند آن را به فراگیرترین مولفه صحنه نبرد فعلی در اوکراین و احتمالا جنگ های آینده تبدیل کند .

 

7-22-2025_8-38-02_PM.png 7-22-2025_8-38-29_PM.png

 

انهدام یک دستگاه خضموک کوزاک اوکراینی توسط مهمات پرسه زن روسی

https://aparat.com/v/raguctm

 

خُرده کشتار در مقیاس انبوه

یکی از نکاتی که در صحنه نبرد اوکراین با محوریت سامانه های ضربتی/شناسایی تاکتیکی باید مورد توجه قرار گیرد این است که کاربران پهپادها به جای آنکه بصورت انفرادی عمل کنند ، بیشتر بصورت واحدهای سازماندهی شده دست به عملیات می زنند  که درآن ، گروه های رزمی زیرنظر یک فرماندهی مشخص ( انسانی یا الگوریتم رایانه ای )  قرار دارند و این همان چیزی است است که ناظران نظامی غربی سالهاست چالش های مربوط به آن  را مورد بررسی قرار می دهند تا مسیرهای مقابله با آن را ایده پردازی و راه کارهای ویژه آن را توسعه دهند .

 

7-22-2025_8-35-08_PM.png 7-22-2025_8-37-28_PM.png

 

انهدام آشیانه توپخانه ارتش اوکراین در محور پودبنو

https://aparat.com/v/siuful7

 

اما پیش از آنکه راه کارهای مقابله پدید آمده باشد ، جنگ اوکراین شاهد ظهور گروه های رزمی پهپادی شده که درآن به شکل خاص ، تمرکز زدایی ویژه ای صورت گرفته و به هزاران کاربر پهپادی اجازه داده تا بصورت مستقل دست به اجرای عملیات شناسایی و ضربتی بزنند. این روند ( سازماندهی و اجرای حملات بصورت فردی ، جدا از هم و مستقل به اهداف )  زنجیره کشتار را کُند کرده و تعداد اهداف جدا ازهم که می توان به آن حمله برد را کاهش می دهد. بنابراین ، طرفین درگیر در اوکراین باید بتدریج شیوه توسعه درگیری های تاکتیکی مبتنی بر سامانه های بی سرنشین را مورد توجه قرار دهند ، هر چند تمرکز زدایی از چنین حملاتی می تواند به یک شکل نهایی از نبرد نیز بیانجامد که درآن بی سرنشین ها تحت کنترل الگوریتم های آزمایش شده وارد عمل می شوند تا حملات تعداد زیادی از این سامانه ها در هوا ، زمین و دریا را در قالب های شناسایی و ضربتی هماهنگ نمایند.

 

7-22-2025_8-34-27_PM.png

 

عملیات مهمات پرسه زن روسی در محور میکولایف/پل آنتونوفسکی/ خرسون

 

https://aparat.com/v/ylfo5or

 

برتری هوایی بی سرنشین ها ، سناریو و پیامدها

گسترش قابل توجه  بی سرنشین های هواپایه و ابعاد کوچک آنها ، چالش دیگری است که مفهوم کلاسیک برتری هوایی را می تواند دچار تغییرات جدی نماید. درگذشته ، هرکدام از طرفین که می توانست برتری هوایی را بردشمن تحمیل کند ، امکان محافظت بیشتری از نیروهای خود داشت و متقابلاً می توانست ضربات سختی را به طرف مقابل  وارد کند. در محیط جدید نبرد نیز می توان شرایطی را متصور شد که درآن ، یکی ازطرفها برتری هوایی درمعنای کلاسیک خود داشته باشد ولی نتواند با برتری هوایی دشمن در ارتفاعات پائین تر مقابله کند. در نتیجه ، باید بتدریج تعاریف برتری هوایی در محیط جدید نبرد را مورد بررسی قرار داد ، جایی که  جتهای بال ثابت و بالگردها باید با طیف وسیعی از تهدیدات کوچکتر روبرو شوند . با این حال ، هنوز برتری هوایی کلاسیک مزیت های بسیاری را بر قدرت هوایی مبتنی بر بی سرنشین ها از خود به نمایش می گذارد .

 

پی نوشت : 

1- ادامه دارد ... 

2-  استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

 

  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.