شبیه سازی یک جنگ طولانی ... (اپیزود یکم : اوکراین ) شبیه سازی یک جنگ طولانی ... (اپیزود یکم : اوکراین )

[MR9 109,955]

بسم ا...

 

بخش دوم ..

 

 

 

بنیادهای نظری پیروزی در جنگ از دید فرهنگ استراتژیک روسیه

 

در فرهنگ استراتژیک روسیه ، اقدام نظامی ، بخش جدایی ناپذیری از سیاست محسوب می شود و از دید روسها ، ابزار نظامی ، پشتیبان عمل سیاسی برای نیل به اهداف سیاسی است . با توجه به این مساله ، کاربرد زور ، ارسال نیروی نظامی و استقرار یگانهای مسلح  از دید مسکو ، یک سیگنال صریح در خصوص اهمیت یک موضوع سیاسی و درواقع ، هزینه ای است که  ساختار قدرت مستقر در کرملین ، مایل است برای پیگیری منافع خود و تحقق اهداف مورد نظر ، بپردازد .

 

به اعتقاد روسها ،جنگ زمانی رخ میدهد که یک دولت درصدد است تا از زور برای حل و فصل یک رویارویی سیاسی استفاده کند که این امر ، یک کُنش استراتژیک برای نیل به هدفهای سیاسی خواهد بود که  یقیناً چنین کُنشی ، در ارتباط مستقیم با تلاش های دیپلماتیک و اقتصادی است . با توجه به این امر ، دکترین روسها در سطح استراتژیک ، بین سه نوع مختلف جنگ ، تمایر قائل می شود :

1-  جنگ های محلی

2- جنگ های منطقه ای

3- جنگ در مقیاس بزرگ ( جهانی )

 

اما آنچه که  این تقسیم بندی را از سایر دسته بندی های مشابه ، متفاوت می کند ، این است که در این تعریف ، تنها مولفه جغرافیایی ملاک و معیار قرار نگرفته ، بلکه حوزه سیاسی را نیز شامل می شود . برهمین اساس ، جنگهای محلی ، اهداف سیاسی – نظامی محدودی را دربرمی گیرد ،در جنگ های منطقه ای ، اهداف نظامی – سیاسی پراهمیت تر مورد تهدید قرار می گیرد و جنگهایی که در مقیاس جهانی درمی گیرد ، ماهیت هدفهای سیاسی – نظامی بسیار ریشه ای را به نمایش می گذارد .

بدین ترتیب ، از دید حاکمان فعلی کرملین ، نتیجه یک جنگ ، تنها شامل دستیابی به "پیروزی سیاسی " است که بدنبال آن ، پیروزی های نظامی ، و به شکل معکوس ، شکست سیاسی به معنای شکست نظامی خواهد بود .

نقل قول

بدین سان ، از دید روسها ، موفقیت نظامی ، همواره در درجه دوم پس از کسب موفقیت  سیاسی قرار می گیرد و بطور طبیعی ، یک پیروزی نظامی ، به خودی خود ، لزوماً بستر لازم برای اعلام پیروزی سیاسی را فراهم نمی کند در حالی که دستیابی به یک پیروزی سیاسی ، الزماً به معنای همراه بودن آن با یک پیروزی نظامی نخواهد بود .

 

 

 

از دریچه دید مقامات مسکو ، یک پیروزی در سطح استراتژیک ، به معنای خاتمه یک درگیری سیاسی به شرط کسب موفقیت در آن است با این تبصره که درقالب یک سند بین المللی ، به رسمیت شناخته شده  و از جنگ بعدی جلوگیری نماید . از منظر نظامی ، نابودی سازمان رزم حریف و تصرف قلمرو اصلی آن ، پیش شرط اساسی در محقق شدن مولفه پیروزی استراتژیک بوده ( هدف گذاری اولیه جنگ در 24 فوریه 2022 )  ولی عامل تعیین کننده ای محسوب نمی شود ، بدین معنی که  فرصت طلبی سیاسی و کاربرد دیپلماسی ( ایجاد ارتباط و همکاری با بلاروس ، چین ، ایران و ... )  یا تعدیل و  کنار گذاشتن برخی اهداف ، ضمن دست زدن به عقب نشینی در سطح تاکتیکی و عملیاتی ( عقب نشینی از کیف ، خرسون ، لیمان و.. ) میتواند امکان پذیر باشد .

نقل قول

در نتیجه ، تفکر استراتژیک روسها ، به وضوح بین نتایج سیاسی و موفقیت های نظامی ، یک تفاوت وتمایز قائل است و در مقایسه با  شیوه تفکر استراتژیک غرب ، که موفقیت نظامی را پیش شرط اصلی و تعیین کننده برای نیل به موفقیت سیاسی می داند ، مسکو اهمیت کمتری را برای دستیابی به موفقیت های تاکتیکی و عملیاتی قائل است .

 

 

علاوه براین ، ماهیت نگاه نظامی ارتش روسیه  در خصوص چگونگی زمینه سازی برای اعلام پیروزی سیاسی ، دو ایده متفاوت را داراست :

نخستین دیدگاه ، طرفداران اتخاذ استراتژی آفند غافلگیرکننده بوده که معتقدند که بستر فوق می بایست با اجرای مانورهای نفوذ در عمق دفاع دشمن با هدف شکست قاطع ماشین نظامی حریف ،  فراهم گردد  ( این ایده از انتهای دهه سی میلادی توسط دانشکده جنگ اتحاد شوروی سابق و از سوی افسرانی نظیر ایسرسون ، توخاچفسکی ، تریاندافیلوف و... تبلیغ می شد و اگر چه  به شکل غیر معمولی توسط ژوکوف در جنگ دوم اجرا گردید ولی تا دهه 70 میلادی ، از ریشه های این ایده حرفی به میان آورده نمی شد .م ) دراین ایده ، دستیابی به اهداف درسطح عملیاتی و استراتژیک مهمتر از موفقیتهای تاکتیکی بود ( اجمالا از ابتدای شروع جنگ در 24 فوریه 2022 تا قبل از توقف تاکتیکی روسها در لیسیچانسک ، ظاهرا این عده در مسکو ، دست برتررا در اختیار داشتند .م ) این دسته معتقدند بودند که روسیه در یک جنگ طولانی که غرب که بلحاظ اقتصادی دست برتر را دارد ، متضرر خواهد شد .

 

 

دومین دیدگاه که منتقدین محسوب می شدند ، براین استدلال قرار داشتند که این رویکرد بیش از حد نظامی محور بوده و جنبه های اقتصادی ، اجتماعی و سیاسی جنگ را نادیده می گیرد . مضاف براین ، چنین رویکردی ( منظور دیدگاه نخست .م ) تنها علیه دشمنان ضعیف قابلیت استفاده دارد ولی در سایر موارد ، بسیار بعید خواهد بود که دریک جنگ احتمالی ، تنها یک نبرد سرنوشت ساز منجر به یک پیروزی در سطح استراتژیک قاطع شود ( به نوعی استراتژی جنگ جنگ تا یک پیروزی مرحوم هاشمی رفسنجانی در دوران دفاع مقدس .م ) . این دسته  بر جنگ فرسایشی طولانی مدت تاکید دارد با این فرض که  فرسودگی مداوم سیاسی ، نظامی ، اجتماعی ، اقتصادی حریف منجر به ایجاد شرایط مساعدی برای دستیابی به یک پیروزی استراتژیک می شود .با این وصف ، در هر دو دیدگاه فوق الذکر ، پیروزی نظامی ، صرفاً یک برتری موقت و نسبی است و زمینه را نه بصورت تعیین کننده ، برای نیل به یک موقعیت سیاسی برتر ، فراهم می نماید .

 

پی نوشت :

1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

2- ادامه دارد .....

 

 

[MR9 109,955]

بخش سوم و پایانی

 

 

نظریه پیروزی درجنگ اوکراین از نگاه کرملین

با در نظر گرفتن تمامی موارد فوق الذکر ، می توان چنین تحلیل نمود که  روایت کرملین از ماهیت مفهوم پیروزی در اوکراین ، انعطاف پذیر ، فرصت طلبانه و ذهنی است و عمدتا براین بنیاد قرار دارد که باید به گونه ای عمل نمود که مردم روسیه ، بدانند که پیروزی در جنگ ، هزینه های پرداخت شده برای آن را توجیه می کند ، ضمن اینکه ، کسب این پیروزی به معنای شکست غرب نخواهد بود .

نخبگان سیاسی روسی معتقدند که  روسیه باید یک ابرقدرت در دنیای چندقطبی آینده باشد که جامعه بین الملل نیز آن را به رسمیت بشناسد . با این حال ، مدعی هستند که  این کشور بدلیل رویکرد تخاصم آمیز غرب ، اکنون در وضعیت تدافعی قرار دارد به همین دلیل ، جایگاه ، هویت ،و تمام ارضی این کشور به شکل دائم مورد تهدید غرب بوده  واین تهدید نه تنها بصورت گسترش ناتو به شرق عینیت پیدا کرده ، بلکه سرریز فرهنگ ، ارزش ها ، ایدئولوژی و نظام سیاسی غرب ، روسیه را هدف قرار داده  و این به معنای وجود خطردائمی است . به اعتقاد نخبگان سیاسی  روسی ، ظهور و تقویت یک طبقه مرفه لیبرال می تواند اقتدار کرملین را تهدید کند ، به همین دلیل روسها بشدت ، بدنبال چندقطبی سازی دنیای امروز هستند .

براساس این پیش فرض ، حمله به اوکراین ، یک عملیات آفندی ضروری به منظور تقویت موقعیت دفاعی استراتژیک روسیه بود ، چرا که اوکراین پس از پیوستن به اتحادیه اروپا و سپس ناتو ، با بهبود شاخص های اقتصادی ، میتوانست یک جایگزین برای سیستم حکومتی فعلی روسیه پدید آورد ، ضمن اینکه  آسیب پذیری نظامی – استراتژیک روسها را به مرور ، افزایش دهد .

 

 

 

با این وصف ، کرملین در ابتدای تهاجم خود به  اوکراین ، تصور می نمود که این جنگ ، یک " درگیری منطقه ای " خواهد بود که استفاده از لفظ " عملیات نظامی ویژه" شاید واقعی بوده باشد . اگر این مساله فرض گرفته شود ، کرملین قصد داشت با اجرای یک عملیات نظامی برق آسا ، یک دولت جدید طرفدار روسیه را در کیف برسرکارآورد و برهمین اساس ، طرح ریزی و اجرای مانورهای جسورانه نظامی در دستورکارقرار گرفت بطوریکه غرب نتواند در حوزه های اقتصادی و نظامی عکس العملی از خود نشان دهد . اما با عدم موفقیت در دستیابی به این هدف ، به نظر می رسد ، کرملین ، اهداف خود را تعدیل کرده  ، با این تفاوت که جنگ دراوکراین از حالت منطقه ای خود بیرون آمده و تبدیل به یک درگیری تمام عیار با اهداف نظامی – سیاسی پیچیده شده است .

 

 

 

به نظر می رسد که  هدف اولیه سیاسی – نظامی روسیه در اوکراین ، جای خود را به یک سری اهداف تعدیل شده داده است که شامل تجزیه اوکراین و تبدیل آن به ساختاری سیاسی –امنیتی – نظامی که بردوش غرب سنگینی کند ، باشد . با اجرای کامل این کار ، یعنی تکمیل الحاق دونتسک ، لوهانسک ، زاپوروژنیه و خرسون ، عمق استراتژیک و هدف جغرافیایی  روسها تامین خواهد شد ولی در این میان ، اراده غرب برای پشتیبانی از اوکراین تعیین کننده به نظر می رسد . درواقع ، فرض اولیه این است که کیف بدون حمایت نظامی غرب ، زیرفشار روسها باید امتیازات سنگین جغرافیایی را ارائه کرده و برای مدتهای طولانی ، محدودیتهای شدید برای حاکمیت سیاسی ، اقتصادی و نظامی خود را بپذیرد .

 

 

 

با این حال ، هدف کلان تر کرملین ، تبدیل نظم جهانی فعلی به یک نظام چندقطبی است که روسیه یکی از قطبهای آن باشد ، و این به شکل فزاینده ای در سپهر رسانه ای روسیه منتشر شده و می شود . این هدف برای مسکو به میزان بسیار زیادی جذابیت دارد ولی در پس پرده ، نیت اصلی تبلیغ کنندگان این ایده ، پایان دادن به سلطه غرب در سیاست بین الملل است  و این بدان معناست که امکان دارد درگیری ها به مولداوی و شرق اروپا سرایت نماید .

در نتیجه ، تا زمانی که محاسبه مسکو روی این فرض قرارداشته باشد که هدف سیاسی با ادامه رویارویی نظامی در اوکراین ، محقق می گردد ، جنگ ادامه خواهد یافت . علاوه براین ، موفقیت در اوکراین ، میتواند کرملین را تشویق کند تا در ادامه ، چنین روشی را در پیش بگیرد  . به همین دلیل برخی معتقدند که پوتین گزینه شکست را معادل از دست دادن چهره قدرتمند روسیه در دنیا دانسته  و به آن فکر نمیکند، نتیجتاً جنگ دراوکراین ، تنها با دستیابی به اهداف سیاسی – نظامی مهم  خاتمه خواهد یافت  و این به شکل مستقیم به معنای اجتناب از پیامدهای سیاسی و نظامی منفی در سطح استراتژیک برای کرملین است .

از چنین منظری ، در حال حاضر ، زمان به نفع روسیه  بوده  و به نظر می رسد که رویکرد جنگ فرسایشی ، به گزینه مطلوب کرملین تبدیل شده است ، چرا که باعث میشود تا ابتکارعمل مجددا در دست آنها قرار گیرد . درواقع ، فرسایش شدید ارتش اوکراین و ایجاد یک تردید جدی میان نخبگان اوکراینی در خصوص چشم انداز پایان قاطع و سریع جنگ  باعث میشود که اراده کیف برای ادامه درگیری دچار تزلزل شود . علاوه براین ، تصرف باقی مانده استان های مورد نظر کرملین ضمن اینکه به مسکو اجازه میدهد تا پیروزی خود را در سطح استراتژیک اعلام کند ، ممکن است کادر سیاسی اطراف پوتین را به این نتیجه برساند که  با پرداخت هزینه بیشتر ، می توان نتایج بیشتری را بدست آورد و این در مجموع می تواند یک روایت معتبر از پیروزی در اوکراین فراهم آورد .

 

 

 

تجلی نهایی پیروزی روسیه در اوکراین ، توافق بین مسکو و واشنگتن ، برسر تامین منافع بلند مدت روسیه در اوکراین ، به رسمیت شناختن کرملین بعنوان یک قدرت جهانی ، ایجاد عمق استراتژیک اضافی ، اثبات کاربرد موفقیت آمیز زور علیه مجموعه نظامی غرب و در مجموع نیل به جهان چندقطبی خواهد بود . در نهایت ، با اعلام پیروزی مسکو دراوکراین ، روند تخاصم مسکو با غرب پایان نخواهد پذیرفت ، بلکه این مبارزه ای دائمی ، مستمر و بخش جدایی ناپذیر از فرهنگ استراتژیک روسیه به نظر می رسد .

این بخش ، دیدگاه روسیه نسبت به روند عملیات نظامی ویژه در اوکراین بود ، در حالی که نیم دیگرش ، در طرف اوکراینی و حامیان غربی اش قرار دارد . پشتیبانی غرب از کیف تا امروز ، در افزایش کارایی ماشین نظامی اوکراین موثر بوده  و به همین دلیل ، اوضاع بروفق مراد کرملین پیش نرفته است ولی این صحنه، شکل رویارویی طرفین  را در حوزه های مختلف برای حداقل یک ده آینده را تعیین نموده  و بر همین اساس ، استراتزی غرب در هسته اصلی خود می بایست حمایت همه جانبه از کیف را بازتعریف و اجرا نماید.

 

پی نوشت :

1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند . 

2-بن پایه

[MR9 109,955]

تغییر تاکتیک نیروی هوایی روسیه !!! ادامه دار یا مقطعی !!!

روند افزایشی کاربرد مهمات هدایت شونده هواپایه در جنگ اوکراین

 

از ابتدای شروع مخاصمه در اوکراین ، یکی از مهمترین انتقاداتی که به ارتش روسیه وارد می شد ، استفاده از ترکیب نامتعارف جتهای ضربتی سوخو-34 و جنگنده های سوخو-35 و سوخو-25 و مهمات آهنی سقوط آزاد به شیوه جنگ دوم جهانی می بود که نه تنها تحلیلگران غربی ، بلکه  سرسخت ترین میل بلاگرهای حامی روسیه را نیز دچارتعجب نمود .

 

نقل قول

"تاریخ  نشان داده است که ، تنها وحشت از بروز یک جنگ بزرگ می تواند چرخ های بوروکراتیک سازمانهای مسلح تصمیم گیر را سریع تر از حد معمول ، به حرکت در آورد "

سرهنگ دوم ارنست  سوئینتون (1951-1868) ایده پرداز اصلی سپاه تانک ارتش سلطنتی بریتانیا

 

 

 

 

 

با این حال ، پس ازبیرون آمدن ارتش اوکراین از شوک اولیه حمله ارتش روسیه و سازماندهی سامانه های دفاع هوایی و همچنین شبکه پدافندی ،در کنار ارسال سامانه های دفاع هوایی غربی و افزایش تلفات نیروی هوایی روسیه ، بخصوص در میان ناوگان جتهای ضربتی سوخو-34 ، از ظاهر امر چنین برمی آید که نیروی هوایی روسیه هرچند دیر و با روندی بسیار آهسته ، در حال پوست اندازی بوده و براساس نشانه های اولیه رصد شده ، بتدریج کاربرد مهمات هدایت شونده در دستور کار قرار گرفته است . به گفته برخی میل بلاگرهای روسی ، نیروی هوایی این کشور ، در حال استفاده از طیف متنوعی از مهمات هواپایه است که برخی از نمونه های غیر هدایت شونده بوده و اکنون تصمیم گرفته شده نمونه های شناخته شده و تعدادی از گونه های به نسبت ناشناخته ، به منظور درهم شکستن سامانه های رزمی ارتش اوکراین وهمچنین هدف قراردادن قرارگاه ها و زیرساختهای ذخیره و نگهداری مهمات ، مراکز تجمع نفرات و .. مورد استفاده قرار گیرد .

 

 

لاشه مهمات هدایت شونده روسی که گفته میشود با شناسه "Thunder" در خط تولید قرار دارد

 

بر 25 فروردین 1402 در 14:02 , MR9 گفت:

یک مقام اطلاعاتی اوکراینی مدعی شده که   نیروی هوایی روسیه بدلیل تلفات وارده به آن و کاهش ذخایر تسلیحات با دقت بالای آن ، در حال تغییر تاکتیک های خود هستند . سخنگوی نیروی هوایی اوکراین گزارش داده که  فعالیت نیروی هوایی روسیه برفراز خطوط مقدم جبهه به شکل محسوس کاهش یافته  و به شکل فزاینده ای در حال استفاده از مهمات هدایت شونده دقیق برضد اهداف اوکراینی هستند . به ادعای وی ، جتهای سوخو-35 نیروی هوایی روسیه با استفاده از مهمات جدید ، از فاصله بیشتر از 50 کیلومتری از خطوط مقدم ، اقدام به شلیک مهمات خود می کنند و این به معنای عدم توانایی ارتش اوکراین در ردگیری و سرنگون نمودن این هواگردهاست. گفته میشود اگرچه این سری مهمات جدید ، دقت کمتری را به نمایش می گذارند ، ولی اکنون خارج از برد سامانه های دفاع هوایی اوکراین اقدام به مانور و شلیک می کنند .

 

 

 

روند مطلوب !!!!

از نخستین روزهای عملیات ویژه دراوکراین ، نیروی هوایی روسیه به نسبت فعالیت قابل توجهی را از خود به نمایش گذاشته و به تقریب به هرهدفی که ممکن بود در صحنه عملیات حضور داشته باشد ، حمله نموده و بیلان به نسبت بالایی را بلحاظ حجم پروازهای انجام شده ، ثبت نموده است . اما در مراحل نخست این جنگ ، کاربرد مهمات آهنی سقوط آزاد به ندرت گزارش می شد ، چرا که ارتش اوکراین پس از تزلزل اولیه ، سامانه های دفاع هوایی کوتاهبرد و میان برد خود را وارد صحنه نموده بود و به این دلیل که هواگردهای حامل این نوع مهمات برای شلیک دقیق ، مجبور بودند وارد حلقه برد موثر این سامانه ها شوند ، خدمه تمایل کمتری برای اجرای تاکتیک های استاندارد چنین مهماتی را از خود نشان می دادند ( اگر چه کاربرد غلاف های حامل راکتهای غیرهدایت شونده توسط  جتهای پشتیبانی نزدیک سوخو-25 نیز مانع از آن نشد که  درصد تلفات به ناوگان فراگفوتهای عملیاتی در اوکراین ، کاهش پیدا نماید.م )

 

UPAB-1500B

 

بنابراین ، با توجه به روند افزایشی تلفات ناوگان نیروی هوایی که در کنار اجرای تاکتیکهای سرکوب پدافند هوایی توسط نیروی هوایی روسیه که منجربه کاهش اثربخشی سامانه های موجود شد و همچنین تبدیل شدن جریان جنگ به درگیری های فرسایشی ، باعث گردید تا نیروی هوایی روسیه دست به تغییر تاکتیکهای موجود خود بزند . در نتیجه ، از ابتدای ماه مارس 2023 ، استفاده گسترده و منظم از مهمات هدایت شونده در دستور کار قرار گرفت  . متن پیش رو ، بررسی مختصر مهمات هدایت شونده مورد استفاده نیروی هوایی روسیه در جنگ اوکراین تا نیمه آوریل 2023 محسوب می شود .

 

 

 

براساس  اطلاعات موجود ، نخستین مهمات هدایت شونده ای که نیروی هوایی روسیه وارد صحنه رزم هوایی در اوکراین نمود ، مهمات سری UPAB-1500B یا K029B بود که برای اولین بار درمارس 2023 به شکل عملیاتی بر روی جتهای روسی رصد گردید ، هر چند این روند به شکل موردی بوده و به صورت گسترده دیده نشده است . با این حال ، پتانسیل تخریب این مهمات به اندازه ای بود که واکنش بخش های اطلاعاتی ارتش اوکراین را برانگیخت . این مهمات هدایت شونده روسی ، یک بمب سُرشی هدایت شونده سنگین محسوب می شود که  با درازای حدود 5 متر و وزنی در حدود 1525 کیلوگرم ، میتواند چیزی در حدود 1000 کیلوگرم مواد منفجره را با خود بسمت هدف حمل کند در حالی که اضافه شدن یک جفت بالچه به آن ، به این بمب اجازه می دهد بسته به ارتفاع و سرعت هواگرد حامل ،  از حدود 50 کیلومتری بسمت هدف روانه شود .

 

 

UPAB-500B

 

سامانه هدایتی این مهمات نیز ماهواره ای و اینرسیایی است . علاوه براین ، برخی تحلیلگران نظامی معتقدند که نیروی هوایی روسیه در حال استفاده از مهمات UPAB-500B/K08B است که در رده مهمات هدایت شونده سُرشی قرار گرفته  و با وزنی در حدود 505 کیلوگرم  و سرجنگی 390 کیلوگرمی خود بسته به ارتفاع وسرعت هواگرد ، می تواند از 40 کیلومتری ، اهداف مورد نظر را با دقت قابل توجهی منهدم نماید .

 

تلفات جتهای رزمی نیروی هوایی روسیه تا آوریل 2023

به نقل از ویکی پدیا

 

ورود مهمات ماژولار به صحنه جنگ

در ابتدای مارس 2023 ، میل بلاگرهایی که صحنه نبرد را گزارش می کردند ، به شکل غافلگیرکننده ای ، با یک مهمات ناشناخته مواجه شدند که گفته میشود با شناسه " تاندر" وارد خدمت رزمی در نیروی هوایی روسیه شده است . با این حال ، منابع غیررسمی مدعی اند که این مجموعه که  Grom نام گرفته ، شامل ماژول های مختلف برای مورد اصابت قرار دادن اهداف متنوع ، می گردد و طبق  اطلاعات غیر رسمی ، این مهمات با دو سرجنگی متفاوت ، یک واحد کنترل و یک جفت بالچه در حال تولید و تحویل به نیروی هوایی روسیه است . به گفته این منابع ، مهمات هدایت شونده تاندر ، بسته پیکربندی تولید شده ، تا 600 کیلوگرم وزن دارد که از مقدار ، چیزی در حدود 480 کیلوگرم آن را مواد منفجره  تشکیل می دهد ، در حالی که اگر درارتفاع بهینه پرتاب شود ، بردی در حدود 65 کیلومتر را به نمایش می گذارد و برخی معتقدند که شیوه هدایت آن نیز بصورت ماهواره ای / اینرسیایی است .

 

 

 

مهمات هدایت شونده Grom روسی

 

تبدیل مهمات سقوط آزاد به هدایت شونده

در هفته های اخیر ( منتهی به  آوریل 2023 ) نیروی هوایی روسیه براساس شواهد موجود ، یک نمونه جدید را به کار گرفته که گفته میشود با تبدیل مهمات سقوط آزاد به یک بمب هدایت شونده ، در دسترس قرارگرفته است . طبق اطلاعات غیررسمی ، این بسته هدایت شونده به شکل خاص برای مهمات FAB-500 درنظرگرفته شده که یک ماژول قابل برنامه ریزی است که می تواند بسرعت یک بمب آهنی سقوط آزاد را با کمترین هزینه به یک نمونه هدایت شونده تبدیل نماید در حالی که برخی معتقدند که این ماژول با یکسری تغییرات جزئی ، می تواند بر روی سایر مهمات استاندارد نیروی هوایی روسیه نیز نصب گردد.

 

 

تبدیل ارزان وساده مهمات فاب-500 به مهمات هدایت شونده

 

این ماژول به یک جفت بالچه تاشونده و سکان هدایت کننده افقی مجهز است  و بدلیل استفاده از سامانه هدایت کننده ترکیبی ، دقت قابل توجهی را ارائه می نماید . با توجه به اینکه ماژول نامبرده ، طراحی ساده ای دارد ،  امکان تطبیق آن با نمونه های غیرهدایت شونده تا حد زیادی امکان پذیر بوده  و با توجه به گران قیمت بودن بمب های هدایت شونده جدید ، می توان با صرف هزینه های پائین ، یک جایگزین ارزان را برای آنها در تعداد بالا ، درنظرگرفت .مجموع این ابزارها ، به نیروی هوایی روسیه امکان میدهد تا از فواصل بیشتری دست به حملات با تخریب بالا زده  در حالی که ایمنی خلبان و جنگنده حامل تا حد بسیار بالایی حفظ خواهد شد .

پی نوشت :

1-  استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

بن پایه 1

بن پایه 2

بن پایه 3

بن پایه 4

[MR9 109,955]

خوب ، بد ، زشت

زرهی روسیه در عمل

اوکراین فوریه –می 2022

بررسی عملکرد فنی سخت افزار زرهی ارتش روسیه از دید منابع اطلاعاتی غربی

 

 

مقدمه :

در بحبوحه جنگ اوکراین ( فوریه -می سال 2022 ) ، دو مقاله ، یکی از یک منبع غربی و دیگری از یک منبع روسی ، به فارسی برگردان شد ولی بدلیل جابه جایی هایی که در آرشیو شخصی صورت گرفت ، این مقاله مفقود گردید ، با این حال پس از حدود 7 ماه ، با جستجوی فراوان ، فایل مقاله مجددا پیدا شد و اکنون خدمت دوستان ارائه می شود . اگر چه متن ممکن است مقداری قدیمی به نظر برسد ولی در ماهیت و اصل چندان تفاوتی با وضعیت امروز ندارد ، تلفات روسها نسبت به بازه زمانی مورد نظر در حوزه زرهی افزون تر گردید و موجبات بحث های فراوانی را شد . با این حال ، مطالعه دونگاه غربی - شرقی به عملکرد زرهی ارتش روسیه جالب به نظر می رسد 

 

 

 

 

آغاز

به اعتقاد برخی از تحلیلگران رزم زرهی ، جنگ در اوکراین ، از اساس ، مفهوم جدیدی را در حوزه زرهی و کاربرد تانک در میدان نبرد آشکارننموده در حالی که وقایع این جنگ تا کنون ، تنها تایید چندباره درسها و تجربیات قدیمی و چالش های پیش روی رزم با خودروهای زره پوش در عملیات جنگی بازتاب می دهد.با این وصف ، اولین تصاویری که از صحنه نبرد در اوکراین به سراسر دنیا مخابره گردید ، جدای ویرانی ناشی از حملات هوایی و موشکی دوربرد ارتش روسیه ، انهدام تانک ها و زره پوش های رزمی ارتش روسیه بود و با توسعه صحنه نبرد ، بتدریج ویدئوها و تصاویر تانک های پیشرفته موجود در زرادخانه نیروی زمینی ارتش روسیه  نظیر T-80BVM و T-72B3M نیز مورد مشاهده قرار گرفت . این سلسله تصاویر نشان میدادکه پس از اصابت پرتابه های ضد زره  ،از این تجهیزات ، چیزی جز یک بدنه سوخته و متلاشی شده  ، برجک های جدا و پرتاب شده از بدنه اصلی باقی نمی ماند و در برخی از این موارد نیز صحنه های بسیار تکان دهنده ای از پرتاب برجک به آسمان در ارتفاع قابل توجه نیز قابل رصد می بود .

 

 

 

اولین تحلیلی که از مجموع این تصاویر به ذهن متبادر می شد ، موفقیت ارتش اوکراین در پیدا کردن راه حلی برای درهم شکستن ستون های زرهی مهاجم بشمارمی آمد ، با این حال اگر فلسفه طراحی تانک های  اصلی میدان نبرد روسیه را در نظر بگیریم و آن را در مورد ناوگان فعال یگان های زرهی ارتش هایی نظیر اوکراین ، لهستان ، چین ، هند و بسیاری دیگر از کشورهایی که با الگو برداری از این فلسفه مبادرت به طراحی و تولید تانک نموده اند ، تعمیم دهیم ، میتوان چنین تحلیل نمود که این نوع تصاویر چندان تکان دهنده و عجیب محسوب نمی شوند ، و برای تجزیه و تحلیل فلسفه و کیفیت زرهی روسیه نیز چندان مفید به فایده نخواهند بود .

 

 

گام اول ، "خوب"  :  

بخش قابل توجهی از تانک های عملیاتی در ارتش روسیه ، از بخش جلو ( پیشانی ) بخوبی محافظت می شوند ، بخش شیبدار پیشانی تانک  در تانکهای روسی از صفحات فولادی با درجه سختی بالا و درترکیب با مواد مرکب ( کامپوزیت) یا فیبرهای شیشه ای تولید می شوند که برای مقابله با تسلیحات ضد زره در رده RPG-7 به نظر مناسب هستند ، در حالی که زاویه قرار گیری این بخش در بدنه ( حدود 68 درجه نسبت به خط افق ) ضخامت آنها را در مقایسه با طرح های اولیه تی-72 به 547 م.م رسانده که بر روی کاغذ ، رقم قابل توجهی است . علاوه براین ، صفحات زرهی نصب شده بر روی برجک نیز حفاظت مناسبی را ایجاد می کند و این بدلیل استفاده از   برجک ریخته گری شده میان تُهی برای این تانکهاست که بدانها اجازه می دهد تا  درجه حفاظت در برابر تهدیدات جدید را تا حدودی برای خدمه افزایش دهند . در کناراین تلاشها ، کاربرد زره های واکنشی انفجاری (ERA) که به شکل مثلثی در سطح بیرونی این تجهیزات اضافه می شوند ، میتواند در جلوگیری از نفوذ پرتابه های ضد زره به درون تانک کمک شایانی نماید.  

 

 

این زره های که  درواقع یک جعبه فلزی با محتوای دو صفحه فلزی و مواد منفجره میان آنهاست ، در زمان برخورد پرتابه ضد زره ، عمل نموده  و دو صفحه فلزی را از هم جدا می کند که این به شکل مستقیم بر نحوه عملکرد مهمات ضد زره تاثیر گذار است ، بدین صورت که نخست زاویه قرارگیری صفحات فلزی در این جعبه ها به گونه ای است که پس از عمل نمودن مکانیزم ، یکی از صفحات داخلی بسمت بدنه تانک و دومی در جهت حرکت پرتابه مهاجم حرکت کرده تا عملکرد مکانیزم نفوذ را کاهش داده و دوم در مسیر حرکت پرتابه یک ناپایداری ایجاد کرده ، یا اینکه با برخورد مسقیم ، آن را به قطعات کوچکتری تقسیم نموده تا زره اصلی بدنه بتواند آن را با روند سهل تری ، دفع نماید.

 

انهدام تانک روسی در اوکراین - می 2022

 

https://www.aparat.com/v/69IZu

 

تمامی این موارد ، بدین معنی است که تانک های روسی از بخش جلویی تقریبا ایمن هستند و برای درگیری های مستقیم بویژه زمانی که  واحدهای زرهی مجبورند برای اجرای آتش در درون مواضع حفر شده مستقر شوند ، مطلوبیت بیشتری را ارائه می نمایند . این مساله  بخوبی در جنگ ایران و عراق ، برای تی-72 های صادراتی تحویل شده به ارتش عراق مورد آزمایش قرار گرفت و ثابت شد . علاوه براین ، نمونه های ارتقاء یافته ای نظیر T-72B3M که به یک قبضه توپ 2A46M5 مسلح شده اند توان شلیک مهمات APSDS را به این تانک ها اضافه نموده اند که توان نفوذ به درون 500 م.م صفحه زرهی از جنس فولاد همگن نورد شده در یک برد 2000 متری را به نمایش می گذرد و این مساله با اضافه شدن سامانه های جدید تثبیت کننده و رایانه های ماموریت بدان معنی خواهد بود که این تانکها نسبت به اسلاف خود در رده بهتری قرار می گیرند .

 

 

گام دوم ، "بد" :

در حالی که بر اساس داده های موجود ، سامانه های تثبیت کننده لوله توپ و مکانیزم عقب نشینی تانک های روسی بهبود قابل ملاحضه ای را بخود می بینند ، به نظر می رسد که سامانه های تثبیت کننده روسی بلحاظ کیفیت عملکرد ، فاصله قابل توجهی را با نمونه های غربی به نمایش می گذارند . این مساله بخوبی با یک ویدئوی غربی از قراردادن یک لیوان نوشیدنی در دهانه لوله توپ یک دستگاه تانک لئوپارد-2 در جریان یک تمرین و در حال حرکت در زمین ناهموار اثبات گردید . این سامانه تثبیت کننده که بر روی اکثر تانکهای غربی نصب شده ، خدمه را قادر می سازد تا در زمین های جاده ای / خارج جاده ای و با سرعت بالا و با درجه بالایی از دقت ، اهداف را مورد اصابت قرار دهند . این سامانه مهم ،  بقای تانک را در یک محیط رزمی متراکم و مملوء از آتش ضد زره افزایش میدهد ، چرا که خدمه مجبور نیستند تا برای شلیک متوقف شده و این بصورت خودکار ، مزیت تاکتیکی قابل ملاحضه ای را برای خدمه فراهم می کند . البته این روند برای تانکهای روسی نیز وجود دارد ولی شواهد کمتری از قابلیتهای این نمونه در مقایسه با نسخه های غربی قابل مشاهده است .

 

 

دومین خبر بد برای تانک های روسی ، مشکل تناسب سامانه های ماموریت نمونه های عملیاتی با محیط نبردی است که اکنون درآن قرار دارند . در واقع امر ، سامانه های بصری و رایانه های کنترل آتش تانکهای اصلی میدان نبرد عملیاتی ارتش روسیه ، نسبت به هماتایان غربی خود ، درجه پیشرفتگی کمتری را به نمایش می گذارند و درحالی که درسالهای قبل از 2014 ، ارتش روسیه با وارد کردن سامانه های تصویرسازحرارتی از تالس فرانسه و تلاش برای تولید نمونه های مشابه در داخل ، پیشرفتهایی را دراین زمینه داشت ، بخش قابل ملاحضه ای از تانکهای روسی توان رزم درشب یا در شرایط کم نور یا محیط های با میدان دید محدود را ندارند . در خصوص رایانه کنترل آتش این تانکها اطلاعات کمتری وجود دارد که می بایست با جمع آوری داده های مختلف ، امکان شلیک دقیق را برای خدمه فراهم آورد .

در خصوص چینش خدمه نیز طراحی روسی ، الگویی محدوده کننده داشته و ارتش های غربی محدود هستند که توانایی راه اندازی یک تانک با سه خدمه را در اختیار دارند ، در حالی که در شوروی سابق ، از تی-64 به بعد ، الگوی سه نفره ، بصورت ثابت استفاده شده است . در همین راستا ، گفته شده  وظایف ساده ای نظیر تعویض و تعمیر شنی ها ، سوختگیری و برخورداری از آگاهی موقعیتی بهتر ، با سه نفر دشوارتر از 4 نفر بوده ولی با توجه به فضای تنگ و محدود ، امکان بهینه نمودن روشهای عملیاتی اداره تانک با سه نفر نیز امکان پذیر به نظر می رسد .

 

 

گام سوم ، "زشت"

طراحی تانک اصلی میدان نبرد در دوره اتحاد شوروی سابق با تی-64 شروع شد و با خانواده تی-80 ، تی-72 و تی-90 ادامه پیدا نمود ولی در تمامی این مدلها ، با یکسری تفاوت های جزئی ، یک سامانه بارگذارخودکارمهمات معرفی گردید که درست در زیر برجک تانک قرار دارد و با 22 تیر مهمات آماده شلیک دوبخشی ( خرج پرتاب و پرتابه ) را در خود جای میدهد . این سامانه که مکانیزم بارگذار چرخ و فلکی نامیده میشود ، مهمات را از بدنه تانک بسمت دریچه لوله توپ منتقل نموده و قبل از بازگشت به جای اصلی خود ، با درخواست تیرانداز ، مهمات بعدی را بارگیری می نماید . استفاده از سامانه چرخ  فلکی به طراحان روسی این امکان را داد که ارتفاع کلی تانک از سطح زمین را کاهش داده و ضمن آن ، در هزینه های آموزش و بکارگیری یک خدمه بیشتر ، صرفه جوئیی نمایند . دریک نمای کلی ، دلایل این الگو ، تاحدودی منطقی به نظر می رسد ، ابعاد کوچکتر تانک ، مساحت سطحی که می بایست زره پوش شود را کاهش می داد و این در یک نگاه کلی وزن تانک را تا حدودی کمتر می نمود ، ارتفاع تانک از سطح زمین ، تانک مزبور را به هدف کوچکتری برای تانک های دشمن تبدیل می نمود و درنهایت این امکان را فراهم مینمود تا درزمان حرکت در مسیرهای جاده ای در سرعتهای بالا مبادرت به شلیک نماید که البته دقت شلیک درمقایسه با نمونه های غربی  تا حدودی کاهش می یافت .

اما استفاده از بارگذار خودکار ، در طول زمان ، به یک مشکل اصلی برای طرح های روسی تبدیل شد ، چراکه جاگذاری این سامانه در بدنه تانک ، که از جلو بخوبی محافظت شده ولی از طرفین به نسبت ، سطح حفاظت کمتری را به نمایش می گذارد ، باعث گردید تا وقتی پرتابه مهاجم از دوسمت یا از بالا ، به تانک حمله ور شود ، احتمال انفجار مهمات داخل تانک را به سطح بیشتری افزایش داده و باعث پختن شدن خدمه می گردد . در اثر نفوذ پرتابه مهاجم به درون تانک ، مهمات و خرج های انفجاری آتش گرفته و بدلیل نبود حفاظ  مناسب میان محل قرارگیری مهمات ، آتش بسرعت گسترش پیدا نموده و این درنهایت منجر به شلیک / پرتاب برجک به آسمان در ارتفاع زیاد می گردد .

برای غلبه براین مشکل ، روسها و اوکراینی های سعی کردند تا با اضافه کردن زره های ERA این مشکل را تا حدودی برطرف کنند . زره های واکنشی انفجاری (ERA) بخصوص برای مقابله با راکتهای RPG-7  و سایر تسلیحات مخرب دراین رده مناسب به نظر می رسید ، با این حال محدودیتهایی داشت که بخصوص وقتی در طرفین تانک ها اضافه میشد ، این محدودیتها افزایش پیدا می نمود . اضافه شدن این زره ها به طرفین تانک ، زاویه دار کردن این بخش ها را مشکل می کرد ولی در مجموع ، وقتی پرتابه مهاجم با زاویه خاصی به بدنه برخورد مینمود ، ممکن بود با درصد موفقیت مشخصی ، دفع شود ولی اگر در میزان این زاویه تغییری حاصل می شد ، بطور خودکار این احتمال نیز کاهش پیدا مینمود .در بخش پشتی زره های واکنشی انفجاری ، بدنه می بایست از صفحات فولاد سخت نورد شده ساخته می شد تا امکان متوقف کردن پرتابه پس از عمل کردن زره های واکنشی وجود داشته باشد ، با این حال ، اضافه کردن زره های غیرفعال به طرفین تانک برای متوقف کردن فرآیند نفوذ پرتابه ضد زره پانزرفاوست-3 با توان نفوذی برابر 800 م.م امکان پذیر به نظر نمی رسید . این مساله در جریان درگیری های شهری در گروزنی ( چچن ) و اکنون در اوکراین تا حدودی اثبات شد .

در نتیجه امر ، تلفات فاجعه بار واحدهای زرهی ارتش روسیه و اوکراین را می توان نتیجه  چند موضوع اصلی دانست :

1- محل قرارگیری مهمات تانک که  محافظت از آن را از دوسمت مشکل می کند

2- عدم جدایی محل قرارگیری مهمات از موقعیت استقرار خدمه  و سهولت قرارگرفتن آن در معرض نفوذ و برخورد پرتابه های مهاجم

بدین ترتیب ، گرچه این مسائل از گذشته های به نسبت دور شناخته شده بود ، جایی که خدمه روسی در چچن و گرجستان و خدمه واحدهای زرهی غربی در عراق ( 1991 و 2003 ) آن را تجربه کرده بودند . نتیجتا، هر درگیری مهم بعد از معرفی تی-64 به بعد ، اثبات می نماید که الگوی کلاسیک روسی در برابر اجرای حملات از بالا و طرفین آسیب پذیر است .

 

پی نوشت :

1-  استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

2- ادامه دارد ... 

[MR9 109,955]

بخش دوم .....

 

خوب ، بد ، زشت .. داده های فوق چه بارمعنایی را درپی دارد ؟!!!!

 

 

 

نقل قول

نخستین نکته ای که می بایست بدان توجه نمود ، این است که  در طراحی سخت افزاری که  تانک اصلی میدان نبرد نام دارد ، می بایست میان سه عامل تحرک ، قدرت آتش و حفاظت ، که نیازهای کاربر/ مشتری را یک توازن مشخص را بوجود آورد .

 

به همین دلیل تانکهای اصلی میدان نبرد روسی  ، بالذات دچار نقص در طراحی نیستند ، چنانکه استفاده از بارگذارخودکار ، یک تصمیم آگاهانه برای بهبود تحرک و ایجاد حفاظت بهتر برای ایفای نقش یک تانک اصلی میدان نبرد مدرن بشمار می رفت . این سامانه ها در میدان جنگ مدرن ، نقاط ضعف  خاصی را از خود به نمایش گذاشتند در حالی که این فرض اولیه که تمامی طرح های نظامی نقطه ضعف مربوط به خود را در حوزه هایی نظیر وزن ، هزینه عملیاتی ، قدرت آتش و یا حفاظت به نمایش می گذارند ، می بایست در نظر گرفته شود .

 

 

 

نقل قول

نکته دوم ، گستره پوشش این مقاله به نفربرهای زرهی ارتش روسیه نظیر BMP-3 و BTR-82 را شامل نمی شود . این تجهیزات نیز از بخش پیشانی به نسبت از محافظت خوبی برخوردارند ، هرچند به ندرت از زره های مرکب پیشرفته ای که همتیان آنها در ارتشهای غربی استفاده می کنند ، بهره برده اند تا در برابر آتش تیربارهای سنگین و تسلیحات ضد زره از خود مقاومت نشان دهند .

 

این خودروهای زرهی اغلب در برابر تسلیحات ضد زره نظیر مین و مواد منفجره دست ساز آسیب پذیرند در حالی که این منطق ، یعنی فلسفه طراحی و همچنین تاکتیکهای بکارگیری انها در میدان رزم به گونه ای است که از دو عنصر قدرت آتش و تحرک استفاده شده ، می بایست در تحلیل ها مد نظر قرار گیرد .

 

 

 

 

 

نقل قول

سومین و آخرین نکته ای مورد توجه ، نیاز به در نظر گرفتن و بررسی تاکتیکها و دکترین رزمی ارتش روسیه  در زمان استفاده از این تجهیزات در عملیات مشترک / ترکیبی با هدف ایجاد فرصت برای توپخانه و پشتیبانی نزدیک هوایی به منظور وادار کردن دشمن به ترک مواضع دفاعی خود ، است .

 

درواقع ، مفاهیمی نظیر کیفیت فرماندهی میدانی ، نوع تفویض اختیار به یگان های کوچکتر و همچنین ابتکار عمل فرماندهان واحدهای زرهی ارتش روسیه در ضعیف ترین حالت خود قابل ارزیابی است و گفته میشود که در جریان آموزشها ، کمتر بدان پرداخته می شود . این بدان معناست که واحدهای زرهی در سازمان رزمی ارتش روسیه ، مستقل از بازوهای پشتیبانی خود عمل می کنند و در اوکراین ، از این واحدها ، کاری خواسته شده که قبلا آن را تمرین نکرده بودند .

 

 

با این حال ، اصرار غیرمتعارف ( اغراق ) براین عامل نیز چندان منطقی به نظر نمی رسد و عدم توجه به آن باعث شده تا در گذشته ، تحلیل های غیرواقعی صورت بگیرد . بعنوان مثال عملکرد ضعیف تانک های تی-72 ارتش عراق در جریان عملیات طوفان صحرا بسیاری از تحلیلگران را بر آن داشت که  کیفیت عملکرد تمامی نسخه های آن را در برابر تانکهای غربی زیرسئوال ببرند ، این درحالی بود که ارتش آمریکا با یک شبیه سازی در آزمایشگاه لارنس لیورمور اثبات نمود که اگر خدمه زرهی ارتش عراق در جریان نبرد الخفجی ، تاکتیکهای بهتری را در حوزه کاربرد مفاهیم عملیات مشترک با نیروی هوایی ، حضور خودروهای زرهی پشتیبانی پیاده نظام و ... بکار می گرفتند ، احتمالا چیزی نزدیک به 70 درصد تلفات کمتر ( حدود 50 دستگاه ) را علیرغم شکست در پیشروی ، به ثبت می رساندند که این برآورد عجیب ، جدا از مزیتهای استفاده شده تانک اصلی میدان نبرد ام -1 آبرامز در حوزه هایی نظیر برد ، استفاده از سایتهای تصویرساز حرارتی و همچین تاثیر غیرقابل چشم پوشی نیروی هوایی ارتش ایالات متحده در پشتیبانی از یگان های زرهی و پیاده انجام شده بود .

 

تست آبجو - آزمایش سامانه تثبیت کننده تانک تی-80 بی وی - اوکراین

 

https://www.aparat.com/v/ndBEف

بطور کلی  ، محصولات زرهی روسی به نسبت در ردیف سخت افزارهای توانمند قراردارند ، ولی طراحی دکترینال رزم و همچنین تاکتیک  (رهکنش ) ها در سطح ارتش ، سپاه ، لشکر ، تیپ ( هنگ ) ، گردان و گروهان به گونه ای است که جان خدمه را در معرض خطرقرار می دهد و این مساله با انتشار گسترده  تصاویر انهدام آنها در میدان نبرد ، باعث خواهد شد تا افکار عمومی و تحلیلگران کانالیزه شده و ایده و فلسفه اصلی طراحی آنها بطور کامل بدست فراموشی سپرده گردد . بنابراین ، فناوری زرهی در روسیه ، در سطح بالاتری نسبت به آنچه که در اوکراین مشاهده می شود ، قرار دارد ، ولی برخی عوامل باعث شده تا این تصویر ، مخدوش گردد .  

 

بر 10 اردیبهشت 1402 در 20:11 , MR9 گفت:

خوب ، بد ، زشت - زرهی روسیه در عمل /اوکراین فوریه –می 2022 /بررسی عملکرد فنی سخت افزار زرهی ارتش روسیه از دید منابع اطلاعاتی غربی

 

 

 

 

درس آموزی از تجارب رزمی – روش  قدیمی ولی موثر

براساس یک قاعده مشخص در دانش نظامی ، تجارب بدست آمده از عملیات نظامی یا جنگ ، جدا از تلفات و تخریب  که جزئی جدایی ناپذیر از چنین رخدادهایی است ، ذی قیمت ترین چیزی است که امکان ذخیره و استفاده از آن پس از اتمام زد و خوردها وجود دارد. اما یک نکته بسیار مهم در خصوص مفهوم " تجارب نظامی " وجود دارد و آن ، استفاده به موقع و فراهم کردن منابع لازم برای تبدیل آن به یک تصمیم و اجرایی نمودن آن ، است . در همین رابطه ، تولد تانک افسانه ای تی-34 و زره پوش های سری KV  را می توان به استفاده از تجربه های قبل از آغاز جنگ دوم جهانی ( جنگ داخلی و جنگ با فنلاند ) مرتبط دانست و همین امر ، ماندگاری و اثر گذاری بر روند عملیات جنگی در طول نبردهای جنگ دوم جهانی را برای این سخت افزارها به ارمغان آورد.

 

 

با توجه به این مساله ، پارادایم کلیدی که پس از اتمام جنگ دوم جهانی تبدیل به یک قاعده اصلی برای طراحی خودروهای زرهی گردید ، ایجاد توازن میان سه عنصر حفاظت ، قدرت آتش و تحرک بود که تقسیم بندی قبل از جنگ خودروهای زرهی به دو نمونه سبک  و سنگین را منسوخ نمود . با این حال ، تمام طرف های درگیری جنگ دوم برای رعایت این سه اصلی در طراحی تانک  از آمادگی لازم برخوردار بودند ولی شرایط جنگ و نیاز به بازسازی خطوط تولید که روند تامین نیازمندهای جبهه را مختل نمود ، باعث شد این امر به تاخیر افتد ، در نتیجه ، اکثر قریب به اتفاق محصولات زرهی معرفی شده در جنگ دوم جهانی ،با تاکتیک ها و شرایط  صحنه نبرد دهه سی و چهل میلادی سازگاری داشتند . بعنوان مثال در نبردهای زرهی که دراروپا اتفاق افتاد ، نیاز به افزایش حفاظت از بخش پیشانی تانک باعث شد تا تمامی تلاش ها برای تقویت این بخش متمرکز شده و بطور طبیعی ، در سایر اجزاء بدنه تانک ، ضعفهای قابل توجهی ایجاد گردید . پس از اتمام جنگ دوم جهانی و ظهور سلاح های هسته ای ، بطور طبیعی نیروی زمینی می بایست تمامی خودروهای زرهی خود را با شرایط یک جنگ هسته ای تطبیق می دادند و برای همین برای چند دهه ، همه چیز متوقف گردید . با توجه به این امر ، از سال 1945 ، تانک بعنوان یک ابزارجنگی ، هم در اتحاد شوروی سابق و هم در کشورهای عضو ناتو ، نوآوری تقریبا به بوته فراموشی سپرده شد و تمام قدرت صنعتی بر روی تولید انبوه این سلاح قرار گرفت .

 

 

در این میان ، در اتحاد شوروی سابق ، از تجربه بدست آمده  درجنگ افغانستان به صورتی نامطلوب استفاده شد . بعنوان مثال ، در بولتن "وسایل نقلیه زرهی "  که در روسیه چاپ می شود ، چنین آمده بود که ارتش سرخ با ورود به فاز درگیری جدی با افغان ها ، بتدریج به اهمیت مسائلی نظیر افزایش مقاومت خودروها در برابر مین های ضد تانک ، تهویه مطبوع خدمه در شرایط آب و هوایی گرم افغانستان و مهمتر از همه ، عمر مفید قطعات این خودروها در اقیلم خاص این کشور  پی برد و براساس همین تجارب ، خودروی زرهی BMP-2D که درآن زمان به " افغانی " شهرت یافته بود با زره پیشرفته تر و حذف قابلیت عبور از موانع آبی بکار گرفته شد .

 

 

 

BMP-2D

 

درواقع ، این تجربه جنگ کوهستانی بود که طراحان روسی را مجبور کرد تا زاویه درگیری توپ 30م.م 2A42 نصب شده روی این زره پوش ها را بیشتر کند . در ادامه این بهسازی ها ، زره پوش bmp-3 که به سال 1987 معرفی شد ، سطح بالاتری از عملکرد را نسبت به نسخه های قبلی خود در حوزه هایی نظیر قدرت آتش بالاتر ، تحرک بیشتر ، قابلیت شناوری افزون تر و البته  سطح حفاظت نامناسب را به نمایش گذاشت . این روند برای طراحی و تولید تجهیزات استاندارد واحدهای هوابرد نیز ادامه پیدا نمود در حالی که ارتش نیازمند این بود که این خودروها نه تنها می بایست به آسانی با هواپیما جابه جا شوند ، بلکه امکان بارریزی آن نیز وجود داشته باشد .

 

تست آبجو ... آزمایش سامانه تثبیت کننده توپ تانک تی-64 -سال 2017

 

https://www.aparat.com/v/CN7A5

 

بر 25 بهمن 1401 در 17:39 , MR9 گفت:

بسم ا...

 

5- بکارگیری

آخرین مولفه ای که  می توان در حوزه میزان تاثیرگذاری تانکهای جدید بر صحنه نبرد اوکراین ذکر نمود ، شیوه کاربرد آن ها در میدان نبرد است . در این رابطه ، تحویل و سازماندهی این تانکها یک مساله و استفاده حداکثری از آنها در صحنه نبرد نیز مساله دیگری است . بدان معنا که ارتش اوکراین ازاین تانکها در آفند استفاده خواهد کرد یا در مقام دفاع  ؟!!! آیا واحدهای زرهی مجهز به تانکهای غربی برای درگیرشدن با واحدهای زرهی ارتش روسیه به شکل آزاد عمل خواهند کرد یا علیه اهداف با سطح تهدید کمتری بکار گرفته خواهند شد ؟! آیا ارتش اوکراین از تانک های جدید خود در ترکیب با پیاده نظام ، مهندسی –رزمی و توپخانه استفاده خواهد کرد تا به درون خطوط دفاعی ارتش روسیه نفوذ کند ؟! آیا این تانکها بیشتر بعنوان یک ابزار ضد تانک کاربرد پیدا می کنند یا اینکه ارتش کیف همچنان از تسلیحات ضد زره موجود خود در نقش اصلی ضد زره استفاده می کند و تانکهای جدید برای ماموریتهای بهتری اختصاص خواهند یافت ؟؟  و درنهایت ، آیا این تانکها در ترکیب با تانکهای شرقی موجود در واحدهای زرهی ارتش اوکراین قرار می گیرند تا به شکل اختصاصی سازماندهی می شوند ؟!

 

 

نمای شماتیک برخورد دو نیروی زرهی در نبرد 73 Easting

 

درواقع امر ، اگر چه کمیت تانکهای مورد استفاده توسط طرفین از اهمیت بسیار بالایی برخوردار خواهد بود ، ولی تاکتیکهای بکارگرفته شده نیز جایگاه خود را دارد . در مشهورترین نبرد زرهی جنگ دوم خلیج فارس ( 1991) که به 73 Easting نیز مشهور شد ، واحدهای زرهی ارتش آمریکا ، که درمواجهه با یگان های تانک گارد ریاست جمهوری ارتش عراق قرار گرفتند ، درمجموع ، طرف عراقی ، تعداد تانک بیشتری در اختیار داشت ولی مزیت آشکار واحدهای آمریکایی در حوزه فناوری ، باعث شد تا قاعده قدیمی برتری در کمیت تا حدودی رنگ ببازد

به زبان ساده  تانکهای آمریکایی  امکان شناسایی و درگیر شدن با هدف را از فاصله دورتری داشتند و این توان انهدام بیشتری را بدانها می داد ، اما برخلاف تصورات موجود ، این فقط یک بخش ماجرا بود ، چرا که  دکترین رزمی ارتش آمریکا و وظایف مندرج در کتابچه های راهنمای میدانی بود که موفقیت اصلی را رقم زد و باعث شد تا درحدود نیمی از 300 یا 400 دستگاه تانک عراقی ، بدون انهدام یک دستگاه تانک آمریکایی ، از دست بروند .

 

 

واحدهای درگیر در نبرد 73 Easting

 

در این میان ، آنچه که دانستن آن اهمیت دارد ، این است که  آیا زمانی که حملات احتمالی ارتش روسیه در بهار 2023 آغاز شود ، روسها به شیوه کلاسیک خود ، یعنی متمرکز کردن واحدهای زرهی در مقیاس بزرگ و ایجاد یک منطقه مانوری از چنین یگان هایی برای رویارویی با ارتش اوکراین ادامه میدهند ؟ و آیا اوکراین این چالش را قبول خواهد کرد یا اینکه ذخایر زرهی خود را برای استفاده در محورهای خاص ، در عقب نگاه خواهد داشت ؟! 

نشانه های که درطول جنگ 11 ماهه ثبت شده نشان میدهد  که روسها برای کسب موفقیت در مقیاس بزرگ ، تلاش می کنند تا منابع نظامی خود را بطور گسترده وارد عمل کند در حالی که متقابلا ، واحدهای اوکراینی بدلیل محدودیتهای خاص خود ، بیشتر تلاش نمودند تا با ابتکارعمل بیشتر ، جنگ را ادامه دهند . در نتیجه ، اگر این الگو ادامه پیدا کند ، احتمالا تانکهای جدید تاثیرات بیشتری را به نمایش می گذارند .

در این میان ، برخی از کارشناسان نظامی غربی معتقدند که  وقتی روسها در فوریه 2022 به اوکراین حمله بردند ، مزیت اصلی آنها در پیشروی سریع ، حضور پرتعداد واحدهای زرهی بود ولی از آن زمان به بعد ، این اوکراین بود که تاحدودی دست برتر را در اختیار گرفت ( البته این جمله یک مقداری مبهم هست ، بدین معنا که فقط بدلیل شیوه کاربرد زرهی توسط روسها ، کیف ابتکارعمل را بدست گرفته یا نه ، بحث کلی تری را باید در این حوزه وارد صحنه کرد تا متن معنای بیشتری را بخود بگیرد .م )  که این نیز ناشی از بکارگیری بهتر زرهی توسط ارتش اوکراین است . با این حال ، روند فوق مطلق نیست ، چرا که روسها با مشکلات لجستیکی قابل توجهی روبرو هستند ( در چند ماه نخست جنگ ، مباحثی نظیر مشکلات در تامین سوخت یا توانایی های محدود در بازیابی تانکهای آسیب دیده ) در افزایش تعداد تلفات روسها موثر بوده است ( که البته ظاهرا این مشکلات کمتر شده .م )  . بدین ترتیب ، برخی مدعی اند که می تون ضعف اوکراین در حوزه کمیت و کیفیت را با کاربرد تاکتیک های جدید تا حدودی برطرف نمود .

 

 

 

در نتیجه ، یک  سامانه رزمی با شرایط غیرمعمولی تولید شد که  ترکیب یک سلاح استاندارد برای یک تانک و سطح حفاظت بسیار پائین را نشان میداد . علاوه براین ، نمونه های اولیه تولید شده تی -90 که همزمان با جنگ افغانستان در حال توسعه بود ، عملا در مقایسه با نمونه های در حال خدمت تی-72 پیشرفت اساسی خاصی را بخود نمی دید . در حوزه ترابری نیز تغییر قابل توجهی دیده نمی شد و رانندگان خودروهای ترابری به دلیل عدم وجود حفاظت کافی در برابر مین ، همچنان آسیب پذیر بشمارمی آمدند . به اعتقادبرخی تحلیلگران نظامی ، رهبری سیاسی- نظامی اتحاد شوروی سابق ، دائم درحال کسب آمادگی برای نبرد با ناتو بود و با مبناء قراردادن این فرض که نیروی زمینی قرار است در جریان یک جنگ هسته ای ، بسرعت از رودخانه های اروپا عبور کرده یا در نزدیکی مواضع دفاعی ارتش های غربی ، عملیات بارریزی هوایی صورت گیرد ، استراتژی اصلی تدوین می شد .

 

 

در آنسوی خطوط جبهه نیز ناتو به تقریب ، بدین منوال جلو می رفت و واحدهای زرهی بعنوان استخوان بندی نیروی زمینی با تمام ابعاد مثبت و منفی آماده بود تا جنگ سرد را تبدیل به جنگ هسته ای نماید ولی در این میان ، تنها تجربه جنگهای محدود صورت گرفته بود که ارتش های غربی را وادار کرد تا نسل جدیدی از این تجهیزات را که امروز خضموک / امرپ ( خودروی ضد مین و کمین ) را توسعه دهند . بعدها ، با مدون شدن تجربیات جنگ چچن ، روش مشابهی در ارتش روسیه بوجود آمد و در آن  خضموک های  تایفون و تایگر طراحی و تولید شدند ، با این وصف ، بخش قابل توجهی از سازمان رزمی واحدهای مکانیزه ارتش روسیه از نفربرهای BTR-80 استفاده می نمایند .

 

پی نوشت :

1-  استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

2- ادامه دارد ... 

 

[MR9 109,955]

بسم ا...

 

آرایش رزمی ارتش روسیه برای دفاع در برابر ضد حمله احتمالی اوکراین

(براساس آخرین تغییرات در می 2023 )

 

 

این تحلیل – گزارش ، براساس یکسری  مفروضات اولیه از توان ارتش اوکراین برای دست زدن به یک عملیات آفندی سوار-زرهی با استفاده از 9 تا 12 تیپ آماده به رزم فعلی خود است . این آفند احتمالی ، بزرگترین عملیات تهاجمی ارتش اوکراین از ابتدای شروع مخاصمات در 24 فوریه 2022 است ( در جبهه خارکف ، تنها 4 تیپ اوکراینی حضور داشتند ) علاوه براین ، فرض براین است که اوکراین به اندازه کافی تانک و نفربر برای پشتیبانی از مانور سوار-زرهی خود دارد ، علاوه براین مهمات کافی برای توپخانه نیز وجود خواهد داشت تا برای یک دوره طولانی ، اقدام به آتشباری نماید . در این طرح ، سامانه های هیمارس و سایر سامانه های مشابه  در این عملیات هجومی ترکیب شده اند  ، ضمن اینکه توانایی مین روبی و عملیات مهندسی بخصوص پلگذاری بر روی موانع آبی نیز وجود دارد . در مجموع با توجه به روند طولانی آماده سازی و همچنین تجهیزاتی که گفته شده توسط کشورهای غربی به ارتش اوکراین تحویل داده شده است ، به تقریب ابهامی در مورد فرضیاتی که قرار است ارائه شود ، وجود نخواهد داشت  ، هرچند اگر کیفیت و کمیت این تجهیزات و فرضیات درست حدس نزده شده باشد ، میتوان چشم انداز مثبتی برای روسها در حفظ خطوط فعلی درنظر داشت .

 

نقل قول

این متن هیچ پیش بینی خاصی را ارائه ننموده  ولی اوکراین گزینه های به نسبت جالبی برای دست زدن به عملیات تهاجمی در تمامی طول خطوط تماس در اختیار دارد .

 

 

 

نخست ارتش روسیه که براساس تحلیل های اولیه در ساختارهای غیرمتمرکز و تاحدی با سازمان رزمی منها ( به معنای یگان های آُسیب دیده از نبرد های فرسایشی ) در سرتاسر خطوط درگیری سازمان داده شده اند  با این حال ، همه واحدهای مستقر در خطوط مقدم ، فعال بوده و در تمامی عملیاتهای دفاعی – تهاجمی مشارکت دارند . براساس تحلیل سازمان های اطلاعاتی غربی ، ارتش روسیه تا امروز در 7 محور ، تحرک کامل را به نمایش می گذارند

1-کوپیانسک

2- باخموت

3- آودیوکا- دونتسک

4- دونتسک غربی – زاپوروژنیه شرقی

5- زاپوروژنیه غربی

6- استان خرسون

7- استان لوهانسک

که ازاین 7 محور ، حداقل در 5 محور ، آرایش تهاجمی در واحدهای ارتش روسیه قابل مشاهده است که شامل :

1- کوپیانسک

2- لوهانسک

3- باخموت

4- شهر آودیوکا-دونتسک

5- غرب دونتسک – زاپوروژنیه شرقی

 

و در دو محور زاپوروژنیه غربی و استان خرسون نیز بطور کامل در حالت تدافعی قرار دارند .

واحدهایی که درحال حاضر ، وظیفه عملیات آفندی و دفاعی را در اوکراین برعهده دارند ، هم شامل واحدهای منظم ارتش ( بدنه اصلی ارتش روسیه قبل از شروع جنگ ) و هم واحدهای نامنظم ( تازه تشکیل شده ) بوده وبطور طبیعی ، بدلیل وارد آمدن خسارت ، قدرت اصلی کمتری را باید داشته باشند . ولی این تحلیل تنها واحدهای خاصی که در محورهای معین مسقر شده اند را شامل می شود که البته  این واحدها نیز بطور قطع دچار خسارت شده اند .

 

    

 

از راست به چپ ، به ترتیب 

1- هنگ ششم تانک 

2- هنگ 752 تفنگدار موتوری 

3- هنگ 331 هوابرد 

4- هنگ 254 موتوریزه گارد 

5- ارتش بیستم تسلیحات ترکیبی 

 

محور یکم – کوپیانسک

براساس آخرین اطلاعات موجود ، ارتش روسیه ، واحدهایی که درابتدای جنگ آُسیب دیده بودند را پس از بازسازی از ناحیه نظامی غرب روسیه به این محور منتقل نموده و در دوماه نخست سال 2023 نیز در این محور آرایش تهاجمی بخود گرفته اند  ولی دستاورد خاصی تا میانه آوریل 2023 ثبت نشده  و درگیری ها در سطح تاکتیکی ادامه دارد . در همین راستا ، گفته میشود که یگان هایی ناشناخته از لشکر47 تانک جمعی ارتش یکم گارد در این محور دیده شده  است . این واحدها در ابتدای جنگ به استان چرنیهف و سپس در جریان ضدحمله اوکراین به خارکف در پائیز2022 متحمل تلفات شده که برخی معتقدند بازسازی شده است . با این حال ، آمار اولیه نشان می دهد یک واحد دیگر ، یعنی لشکر چهارم زرهی بخصوص هنگ های دوازدهم و سیزدهم این واحد تنها درعرض چند روز ، حدود 100 دستگاه تانک ازدست داده  که این احتمالا بدان معناست که  این یگان بصورت ناقص در محور فوق مستقر شده است .

 

 

          

 

 

به ترتیب از راست به چپ :

1-  هنگ 24 نیروی های ویژه گارد 

2- ارتش 6 تسلیحات ترکیبی 

3- 

4- لشکر 3 تفنگدار موتوری 

5- هنگ 3 نیروهای ویژه گارد 

6- ارتش یکم زرهی گارد 

 

برخی معتقدند که  اعزام این واحد به کوپیانسک به معنای عدم اولویت این محور در حوزه های دفاعی و آفندی است . مضاف براین ، برخی نشانه ها نیز حاکی از آن است که  ارتش ششم ترکیبی ش.م .ر با واحدهای ناشناخته ای ، در نزدیکی 19 کیلومتری شمال کوپیانسک ( منطقه فیهولیوکا- نووملینسک ) مستقر شده است . عناصری از تیپ موتوری تفنگدار 138 نیز دراین محور حضور خود را عیان کرده اند .اگر استقرار این لشکر ش.م.ر در محور کوپیانسک- لوهانسک فرض مبناء قرار داده شود ، لشکردوم موتوری تفنگدار از همین ارتش ، احتمال در امتداد مرز استان خارکف – لوهانسک باید مستقر شده باشد . در مجموع این واحدها در کوپیانسک مستقر شده اند :

1-ارتش یکم زرهی گارد

2- لشکر47 زرهی

3- ارتش ششم تسلیحات ترکیبی

4- تیپ 138 موتوری مستقل  تفنگدار گارد

 

 

 

 

محور دوم : سواتوو- کرمینا

در این محور ، ارتش روسیه عناصری از دولشکر هوابرد را که پیش ازاین برای اجرای عملیات تهاجمی به این منطقه اعزام کرده بود ، در اختیار دارد که پیش از این قرار بود واحدهایی از ارتش ششم تسلیحات ترکیبی درآن بکار گرفته شوند . با این وصف ، اطلاعات موجود نشان می دهد که  واحدهایی از ارتش بیستم تسلیحات ترکیبی ، ارتش چهل و یکم تسلیحات ترکیبی ، واحدهای هوابرد ،  عناصر اطلاعاتی ستاد کل ارتش روسیه ، واحدهایی از سپاه های جمهوری های دونتسک و لوهانسک و همچنین یگانهای نامنظم در این محور دیده شده اند . به گفته منابع اطلاعاتی غربی ، حضور سنگین ارتش بیستم تسلیحات ترکیبی شامل لشکر144 و 3 تفنگدار موتوری ( از جمله هنگهای موتوری 254 و 488 گارد و هنگ 59 تفنگدار ) در کنار دو هنگ دیگر ( 752 و 252 ) نشان از اهمیت این محور دارد . با توجه به این که بخش قابل توجهی از این واحدها حدود 4 ماه است که بطور مداوم در حال عملیات هستند ، احتمالا بخشی از سازمان خود را ازدست داده اند .

 

 

علاوه براین ، ارتش روسیه  عناصری را از ناحیه نظامی مرکزی ، شامل تیپ 35 موتوری گارد از ارتش چهل ویکم تسلیحات ترکیبی و هنگ ششم زرهی از لشکر 90 تانک را بدون اینکه با واحدهای مشابه جایگزین شوند در این منطقه مستقر نموده است  . به ادعای منابع غربی ، واحدهای فوق در جریان بازپسگیری لیمان توسط ارتش اوکراین خسارتهای قابل توجهی را متحمل شده اند ولی بتدریج با انتقال بخشی از این واحدها به عقب ، توان آنها بازسازی شده  و فرماندهی آنها نیز هم اکنون برعهده ژنرال لاپین قرار دارد .

 

 

نیروهایی هوابرد روسی نیز به شکل فعال در حومه کرمینا حضور دارند تا جایی که نشانه هایی از درگیر بودن هنگ 237 هوابرد از لشکر76 و همچنین هنگ 331 از لشکر 98 هوابرد در منطقه جنگلی غرب و جنوب غربی کرمینا گزارش شده است . به نظر می رسد که ارتش روسیه در حال بهاء دادن بیشتر به نیروهای هوابرد در شرق اوکراین است تا جایی که سامانه های ترموباریک توس-1 نیز به یگانها تحویل داده شده است ، اگر چه ، واحدهای راکت انداز روسی مجهز به توس ، عمدتاً به شکل مستقل وارد صحنه نبرد می شوند ، ولی حضور آنها در محورهایی که عناصر هوابرد وارد عمل می شوند ، نشان میدهد که روسها در حال توانمندسازی این یگانها هستند .

 

 

مضاف براین ، واحدهایی از عناصر اطلاعاتی ستاد کل ارتش و به شکل محدود یگانهای عملیات ویژه روسی نیز در این محور مستقرند که احتمالا بدلیل کمبود نیروی پیاده چنین تصمیمی گرفته شده است . درهمین رابطه ، گفته شده تیپ مستقل 24 عملیات ویژه و تیپ سوم عملیات ویژه گارد در حومه ماکیووکا و کرمینا فعالانه حضور دارد . مضاف بر واحدهای منظم ، چند یگان نامنظم به شکل فعال و ذخیره نیز دراین محور دیده شده که شامل گردان های آخمت چچنی ، هنگ قزاق دُن و به میزان محدودتر ، واحدهای ذخیره ارتش منظم روسیه  در کنار تیپ سوم و چهارم ارتش لوهانسک در جنوب کرمینا درگیر هستند .

 

    

 

از راست به چپ : 

1- لشکر 144 تفنگدار موتوریزه

2- لشکر 98 هوابرد 

3- لشکر 90 تانک 

4- لشکر 76 هوابرد 

5- ارتش 41 تسلیحات ترکیبی 

 

علیرغم این حضور سنگین نظامی ، ( سه ارتش از دو منطقه نظامی ، دو لشکر هوابرد و واحدهای نامنظم ) هنوز دستاورد خاصی در سال 2023 از این واحدها دیده نشده  و بدلیل 4 ماه جنگ مستمر ، احتمالا کیفیت رزمی اصلی خود را در اختیار ندارند . در مجموع واحدهای مستقردر محور سواتوو- کرمینا عبارتند از :

1- نیروهای عملیات ویژه ( تیپ 3 گارد و تیپ 24 مستقل )

2- نیروهای هوابرد ( لشکر 76 با هنگ 237 / لشکر 98 با هنگ 331 )

3- ارتش بیستم تسلیحات ترکیبی

 - لشکر 144 تفنگدار موتوری با هنگهای 254 و 488 موتوری و هنگ 59 تانک

- لشکر 3 تفنگدار موتوری با هنگهای 752 و 252 موتوری

4- ناحیه نظامی مرکزی

- تیپ 35 موتوری مستقل گارد

- لشکر 90 تانک

- هنگ ششم تانک

5- واحدهای نامنظم غیرسازمانی

سپاه دوم ارتش لوهانسک

- تیپ 4 پیاده

-یگان ضد پهپاد

- گردان سوم پیاده

عناصر نامنظم

6- گردان های ذخیره ارتش روسیه ( گردان های سیزدهم ، واحدهای  کاسکاد ، گردان های آخمت ، هنگ دُن قزاق )

 

پی نوشت :

1-  استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

2- ادامه دارد .... 

[MR9 109,955]

 

بخش سوم  و  پایانی  

 

آیا " آرماتا" در صحنه نبرد آینده ، تنها خواهد بود ؟!

 

 

 

 

بر 13 اردیبهشت 1402 در 15:27 , MR9 گفت:

بخش دوم .....

 

خوب ، بد ، زشت .. داده های فوق چه بارمعنایی را درپی دارد ؟!!!!

 

 

تجربه تقریبا سه ماهه نبرد در اوکراین ( در زمان برگردان این مطلب و البته اکنون تجربه بیشتر از یک سال نبرد میان واحدهای زرهی ارتش های روسیه و اوکراین)  نشان داد که همه تصمیم ها و ایده های عملی شده در دانشکده های مهندسی زرهی ارتش ، الزاما موفقیت آمیز نیست و نخواهد بود  . به عبارت دقیق تر ، این احتمال که یک درگیری محدود بسرعت به یک نبرد همه جانبه منطقه ای تبدیل شود ، همواره وجود دارد در نتیجه ، بعنوان مثال ، تمایل به اضافه نمودن قابلیت عبور از رودخانه در خودروهای زرهی روسی تقریبا بیش از حد لازم ، مورد توجه قرار گرفته و این در صحنه نبرد اوکراین به عینه ثابت شد که در چند موقعیت ، نیروی زمینی نیاز پیدا نمود که از چنین موانعی عبور نماید ، بنابراین ، مسئولیت دفاتر طراحی و مهندسی زرهی در این زمینه بسیار پراهمیت به نظر می رسد .

 

 

در این زمینه ، ورود خودروهای زرهی به درون آب و تلاش برای حفاظت از خدمه در زمان عبوراز چنین موانعی ، باعث شده تا سایر حوزه ها بلحاظ طراحی دچار آسیب شوند . بدین معنی که  سامانه های مربوط به چنین توانایی منحصربفردی می بایست دائم  در بهترین شرایط فنی نگهداری شده و همزمان با آن ، سطح کیفی آموزش پرسنل نیز مرتباً مورد آزمایش قرار گیرد . بعنوان مثال ، اگر دریچه های پمپ آب خودروهای زرهی BMP-3 در زمان عبور از رودخانه ، باز شود ، میزان آب ورودی به اندازه ای است که بسرعت خودرو را به قعر آب روانه می کند و این یک موقعیت  بسیار اضطراب آور برای خدمه خواهد بود .

 

https://www.aparat.com/v/SRmT1

 

مورد بعدی ، اصرار بر وجود سامانه های فرود با چتر برای عملیات هوابرد است . این ویژگی در اوکراین کاملا بلااستفاده بود و محدودیتهای ایجاد شده برای خودروهای زرهی BMD به منظور در اختیار داشتن چنین قابلیتی ، باعث شد تا تلفات این تجهیزات در ابعاد بالا ثبت شود . با این حال ، خودروی بعدی ( فرضا نسخه BMD-5)  با توجه به تجربه جنگ در اوکراین احتمالا نمی بایست قابلیتهای شناوری و فرود با چتر را داشته باشد و در عوض با مبناء قراردادن نمونه BMD-2D که شرح آن رفت ، میتوان به یک راه حل بهینه رسید . در این زمینه ، اضافه شدن صفحات زرهی اضافی به بخش پیشرانه میتواند تا حدودی از تلفات احتمالی در جریان یک نبرد شدید بکاهد .

 

 

 

BMD-5

 

با توجه به این موارد ، می توان چنین تحلیل نمود که  تمامی نکات فوق الذکر برای نفربرهای زرهی و خودروهای رزمی پیاده نظام ارتش صادق  است . علاوه براین ، در شیوه رزم نیز می بایست تغییراتی رخ دهد ، بعنوان مثال ، نفربرهای زرهی در اوکراین ، به جای ایفای نقش اصلی یعنی رساندن پیاده نظام به  محل درگیری ، وظیفه سرکوب آتش پیاده نظامی اوکراینی را برعهده گرفته بودند و براساس شواهد موجود برگرفته شده از ویدئوهای صحنه نبرد ، درزمان پیشروی ، به ندرت تانک های اصلی میدان نبرد توسط خودروهای رزمی پیاده نظام همراهی می شدند . با توجه به این موارد ، طرح اصلی نمونه T-15 که قرار است در آینده عملیاتی شود ، باید بتدریج به یک خودروی رزمی پیاده نظام سنگین تبدیل شده تا جایگزین تمامی نمونه های موجود شود که البته بسیار گران تمام خواهد شد .

 

 

 

در حوزه تانک های اصلی میدان نبرد ، بعنوان بازیگر ااصلی صحنه جنگ ، تجربه  حمله ارتش روسیه به ماریوپل نشان داد که  کالیبر توپ اصلی تانک چقدر ممکن است در سرنوشت یک جنگ یا نبرد تاثیر گذار باشد . در این ارتباط ، به واقع امر ، به هیچ  عنوان مهم نیست که کارشناسان نظامی تا چه اندازه در مورد میزان تخریب یک توپ با کالیبر 152 م.م نسبت به توپ 125 م.م ، افسانه سرایی کنند ، اما در جایی که یک تانک مجبور باشد تا به ساختمانی که شبه نظامیان دشمن درآن پناه گرفته اند ، 2 تا 3 گلوله شلیک کند ، تنها یک گلوله در رده مهمات مورد استفاده هویتزرها ، کافی به نظر می رسد ، در حالی که ناگفته پیداست که خروج سریع تانک از منطقه آتش تا اندازه می تواند اهمیت داشته باشد.

 

 

در دهه های هشتاد و نود میلادی ، نمونه اولیه توپ کالیبر 152 م.م برای ارتش روسیه ، به دلایلی از جمله کاهش شدید مهمات قابل حمل ، مسائل مربوط به حجم مهمات کالیبر 125 م.م تولید شده و موجود در انبارها ، و همچنین خطر ایجاد یک مسابقه تسلیحاتی زرهی با شرکتهای غربی ، پذیرفته نشد . با این حال ، ظهور یک توپ با کالیبر 152 م.م می تواند بصورت خودکار ، تمامی مزیتهای موجود در تجهیزات زرهی غربی را در حوزه های زره و قدرت آتش به یکباره خنثی کند که این امر باعث میشود تا طرف مقابل بسرعت برای یافتن پاسخ ، سرمایه گذاری سنگینی نموده و دور جدیدی از مسابقه  تسلیحاتی را کلید بزند .

 

 

در واقع ، عملیات نظامی ارتش روسیه در ماریوپل نشان داد که تانک اصلی میدان نبرد به مانند آنچه که در جنگ دوم جهانی تجربه گردید ، می تواند گزینه ای مطلوب برای شبه نظامیانی باشد که در ساختمان ها مستقر می شوند ، با این تفاوت که نصب دوربین های حرارتی به منظور عملیات در مناطق شهری امکان تخریب دقیق تر و با تلفات کمتر را برای خدمه زرهی به ارمغان می آورد . با این حال ، چنین تجهیزاتی در تمامی خودروهای زرهی روسی نصب نشده در حالی که عدم وجود سامانه های حفاظت فعال نیز مزید برعلت شده  تا ضرورت این سیستم ها حس شود ، ولی برخی معتقدند که چنین سامانه هایی در برابر آتش تسلیحات با کالیبر کوچک در یک جنگ شهری آسیب پذیر هستند ولی در خارج از مناطق شهری ، این خودروها باید در برابر طیف متنوعی از موشک های ضد زره هدایت شونده از خود دفاع کنند و تجربه غم انگیز اوکراین نیز گواهی براین موضوع است . در مجموع ، بحث در خصوص نقاط ضعف وقدرت زرهی روسیه در جنگ اوکراین بسیار است ، ولی آنچه که مهم به نظر می رسد ، این خواهد بود که تجارب بدست آمده ناشی از ریخته شدن خون و عرق بررسی شده و از آنها برای تولید نسل جدیدی از سامانه  های تسلیحاتی استفاده گردد .

 

پی نوشت :

1-  استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

 

بن پایه 1

بن پایه 2

بن پایه 3

 

[MR9 109,955]

بخش دوم : 

 

بر 16 اردیبهشت 1402 در 18:42 , MR9 گفت:

بسم ا...

 

آرایش رزمی ارتش روسیه برای دفاع در برابر ضد حمله احتمالی اوکراین  (براساس آخرین تغییرات در می 2023 )

 

 

 

 

 

با در نظر گرفتن اینکه این قیاس ، ممکن هست مع الفارق باشد 

ترکیب  باخموت - پریگوژین ، به نوعی بازتولید قرن بیست و یکمی  ترکیب  ژوکف- برلین هست

حداکثر تخریب برای کسب حداکثر زمین  

 

محور سوم  : باخموت

الگوی مشاهده شده از ابتدای دورجدید حملات به باخموت از سوی روسیه نشان میدهد که  رهبری نظامی روسیه به شکل فزاینده ای تصرف کامل این شهر را قبل از آغاز ضدحملات ارتش اوکراین علیرغم ثبت تلفات سنگین برای دوطرف در اولویت قرار داده است و این امکان وجود دارد که باخموت درنهایت توسط روسها تصرف شود . دراین میان ، ورود واحدهای هوابرد ارتش نشان میدهد که ستاد ارتش روسیه واگنر را بطور کامل روی نبرد شهری متمرکز نموده و وظیفه تثبیت را به  یگانهای منظم سپرده است . با این حال ، شمال و جنوب باخموت اینک بطور کامل در دست ارتش روسیه بوده  و واحدهای هوابرد در نقش پشتیبان و مکمل برای واگنر عمل می کنند . این احتمالا باعث میشود تا فشار واگنر در داخل شهر بیشتر شده  و احتمالا باعث عقب نشینی واحدهای اوکراینی گردد و درنهایت ، بخش بیشتری از عناصر هوابرد ، به شکل سالم ازاین درگیری ها خارج شوند .

 

 

باخموت 9 ماه می 2023

 

براساس گزارش های موجود از میل بلاگرهای روسی ، عناصری از لشکر 106 هوابرد ارتش در حدود 17 کیلومتری شمال شرقی باخموت در یک خط پدافندی مستقر هستند . اگر چه پیش ازاین اختلافات مشهودی میان واگنر و وزارت دفاع روسیه دیده می شد ولی گفته شده که  واگنر اکنون تانکهای تی-90 را در این شهر استفاده می کند که این نشاندهنده کاهش این اختلافات و تجهیز بیشتر این گروه نظامی خصوصی است .

 

 

باخموت / 23 آوریل 2023

 

علاوه بر واحدهای منظم ارتش و واگنر ، یگانهای نامنظم روسی نیز در این شهر درگیر شده اند که البته توان رزمی محدودتری نسبت به واگنر دارند . به ادعای ستاد کل ارتش اوکراین ، حدود 200 نیروی ویژه چچنی بعنوان پلیس نظامی در این منطقه حضور دارند ولی شرکت آنها در درگیری های خط مقدم بعید نیست . در مجموع نیروهای حاضر در باخموت شامل :

1- واحدهای  واگنر ( شامل یگان یازدهم شناسایی – هجومی )

2- واحدهای هوابرد ( لشکر 106 )

3- گردان های نامنظم ( گردان های آخمت ، گردان داوطلب از لشکر قزاق دُن)

 

 

باخموت - اوکراین- می2023

گفته می شود روسها برای پیشروی در آخرین بلوک های شهر باخموت ، به منظور وحشت آفرینی درمیان صفوف ارتش کیف ، از مهمات فسفری استفاده می کنند 

 

https://www.aparat.com/v/V3JLh

 

 

 

محور چهارم  : آودیوکا-دونتسک

فرماندهی نظامی ارتش روسیه به مانند محور سواتوو -کرمینا ، در آودیوکا- دونتسک نیز نیروی سنگینی را مستقر نموده که شامل واحدهایی از ناحیه نظامی جنوب و عناصری از واحدهای تفنگدار دریایی ناوگان شمالی ارتش روسیه است . این واحدها از ابتدای سال 2023 پیشرفت قابل توجهی را در محور فوق به نمایش نگذاشته اند  ولی برخی از واحدهای ارتش جمهوری دونتسک که حدود 8سال در این محورحاضر بودند ، همچنان فعال به نظر می رسند . با این وصف ، منابع اطلاعاتی غربی معتقدند که  فرماندهی این نیروها بشدت ضعیف عمل کرده و حتی پس از ادغام با  ارتش روسیه نیز همچنان عملکرد نامطلوبی را به نمایش می گذارند . پیش ازاین ارتش روسیه کنترل کامل سپاه های یکم و دوم جمهوری های دونتسک و لوهانسک را بدست گرفته بود و اکنون این نیروها رسما زیرمجموعه ارتش هشتم تسلیحات ترکیبی ( منطقه نظامی جنوب ) هستند . میل بلاگرهای روسی معتقدند که ارتش روسیه با اعزام نیروهایی از سرتاسر روسیه به این دو سپاه با حداقل آموزش های ممکن ، مشکلاتی را ایجاد نموده  و با محول کردن ماموریتهای تهاجمی ، نواقص قبلی تشدید شده است . طبق اطلاعات موجود ، هنگ ها ، تیپ ها ، گردان ها و زیرمجموعه های این دو سپاه ، مطابق جداول سازمانی استاندارد روسی مسلح نشده اند ( این نیروها از سال 2014 صرفاً بعنوان نیروهای نیابتی و پلیس شبه نظامی  تشکیل شدند و پس از ادغام با ارتش روسیه نیز ماهیت خود را حفظ نموده اند  و اگرچه  روی واحدهای این سپاه ها ، اسامی هنگ و تیپ و گردان وجود دارد ولی هیچ چیز آنها شباهتی با واحدهای استاندارد روسی ندارد )

 

 

در آودیوکا ، سپاه یکم جمهوری دونتسک ، براساس ظاهر امر ، هر 8 تیپ خود ( شامل تیپ یکم اسلاو ، تیپ سوم هورلیوکا ، تیپ  پنجم ، تیپ نهم ، تیپ 14 کالمیوس و تیپهای 100 ، 114 و 132 ) را در شمال و شمال غربی دونتسک مستقر نموده  ، گردان های 56 و 58 مستقل ، گردان 10 زرهی ، همچنین گردان شناسایی مستقل اسپارتا و درنهایت گردان مستقل هجومی سومالیا در عملیاتهای طراحی شده دراین محور مشارکت دارند .

اما ارتش منظم روسیه شامل ارتش هشتم تسلیحات ترکیبی از ناحیه نظامی جنوب ، دولشکر تفنگدار موتوری  را به محورمارینکا در جنوب غربی دونتسک اعزام نموده  در حالی که دو هنگ زرهی از لشکر 150 تانک ( هنگ 68 و 163 ) و همچنین هنگ موتوریزه 255 ازلشکر 20موتوری گارد از ابتدای فوریه 2023 در این محور مشغول نبرد هستند .

علاوه بر نیروی زمینی ، واحدهایی از سپاه چهاردهم ناوگان شمالی نیروی دریایی روسیه  در آودیوکا-دونتسک حضور دارند ولی احتمالا بدلیل تلفات بالا ، به عقب منتقل شده اند . در همین زمینه ، گفته شده که تیپ 200 تفنگدارموتوری مستقل در این محور فعالیت داشته  ولی در 3 آوریل خبری منتشر شد که این واحد برای بازسازی از خط مقدم منتقل شده است .

گزارش هایی نیز وجود دارد که چند گردان داوطلب نیز در محور فوق حضور دارند که شامل   گردان تانک مولوت از منطقه پرم ، گردان شناسایی – رزمی "گرگ" و گردان داوطلب نوسکی میشود . علاوه براین ، یک گردان داوطلب قزاق ( استپ ) به این منطقه منتقل شده است که ایگور گرکین ( میل بلاگر مشهور روسی ) مدعی شده که این گردان تنها روی کاغذ وجود داشته  و افراد جذب شده ، بدون آموزش و تجهیزات به استعداد 1186 نفر هستند ( پیش ازاین گفته می شد این واحد یک تیپ رزمی به استعداد 3200 تا 3600 نیرو است ) که احتمالا کارایی رزمی چندانی دراختیار ندارند .

 

 

با توجه به این موارد ، گفته شده که براساس یک دفترچه توجیهی روسی که بدست ارتش اوکراین افتاده ، ارتش هشتم تسلیحات ترکیبی و سپاه یکم جمهوری دونتسک برای ورود به نبردهای شهری در حال تغییر نمودار سازمانی خود هستند  که در طرح جدید ، هر گروهان رزمی شامل 100 سرباز بوده  ( 4 جوخه تهاجمی ، 4 جوخه پشتیبانی آتش ، یک جوخه فرماندهی ، یک گروه مهندسی -رزمی ، یک گروه شناسایی ، گروه بهداری و درنهایت یک گروه پهپادی )  و خارج از سازمان رزمی استاندارد ارتش ایجاد می شوند . این واحدها برای عملیات در محورهای چالش برانگیز بخصوص نقاطی از جبهه که مقاومت بیشری داشته یا شهرکهای کوچک کاربرد دارند . در مجموع واحدهای مستقر در محور آودیوکا- دونتسک عبارتند از :

 

 

1- سپاه یکم دونتسک ( تیپ یکم اسلاو / هنگ 1453 / هنگ 1439 / تیپ سوم هورلیوکا / تیپ نهم / گردان ششم تفنگدار / تیپ پنجم / تیپ 14 کالمیوس / تیپ 110 موتوری گارد / گردان دوم پیاده / تیپ 132 تفنگدار موتوری گارد / هنگ 9 تفنگداردریایی مستقل / گردان 10 زرهی / تیپ 114 / هنگ 87 / هنگ توپخانه خودکششی 1454 / لشکر 23 مستقل پدافند هوایی / گردان سومالیا / گردان اسپارتا/ گردان 56 نیروی ویژه / گردان 58 نیروی ویژه و عناصر نامشخصی از لشکر عملیات ویژه دونتسک

2- ناحیه نظامی جنوب روسیه

- ارتش هشتم تسلیحات ترکیبی ( شامل  لشکر 150 تفنگدار موتوری / هنگ 68 زرهی / هنگ 163 زرهی / لشکر بیستم تفنگدار موتوری / هنگ 255 تفنگدار موتوری گارد / گردان یکم تفنگدار موتوری )

3- واحدهای پیاده ناوگان شمالی ( سپاه 14 تفنگدار / تیپ 200 تفنگدار موتوری مستقل )

4- واحدهای نامنظم

- سپاه سوم ارتش ( تیپ 72 تفنگدار موتوری مستقل )

5- گردان های داوطلب

- گردان زرهی مولوت

- گردان یکم شناسایی -رزمی "گرگ "

- گردان داوطلب نسکی

- گردان داوطلب قزاق " استپ "

 

محور پنجم   : دونتسک جنوبی / زاپوروژنیه شرقی

از پائیز  سال 2022  یگان هایی از منطقه نظامی شرق روسیه به ووهلدار منتقل شدند که تلاش های آنها برای تصرف این شهر با تلفاتی همراه بوده است . دراین محور ، واحدهای از دو ارتش تسلیحات ترکیبی بیست و نهم و سی و ششم و عناصری از ناوگان اقیانوس آرام نیروی دریایی برای پیشروی در محور فوق درنظر گرفته شدند . براساس اطلاعات موجود ،  تیپ تفنگدار موتوری 36 در جنوب شرقی ووهلدار حضور داشته و بخشی از سازمان رزمی خود را نیز از دست داده است . علاوه براین ، تیپ 5 زرهی مستقل گارد نیز در این محور، در کنار تیپ های پیاده 40 و 155 نیروی دریایی حضور دارند .

 

 

دینگوی  منهدم شده ارتش اوکراین در باخموت

 

براساس اطلاعات موجود و ادعای منابع اطلاعاتی غربی ، واحدهای مستقردراین منطقه ، به شکل مکرر با سربازان تازه بسیج شده که آموزش های کمی را پشت سرگذاشته اند ، بازسازی و تقویت میشوند  تا جایی که در جریان یک حمله که در فوریه  2023 رخ داد ، خبرها حاکی از آن بود که تیپ 155 روزانه بین 150 تا 300 سرباز خود را از دست میدهد که این به معنای آن است که این تیپ از ابتدای نبردها تا امروز ، سه بار بازسازی شده است . ژنرال رستم مرادوف ، فرماندهی نیروهای مستقردراین محور را برعهده داشت که شایعات حاکی از برکناری وی بود .

مضاف بر یگان های فوق الذکر ، واحدهایی از سپاه یکم جمهوری دونتسک ، یک تیپ مستقل از ستاد کل نیروهای مسلح ، چند گردان داوطلب و یک واحد ذخیره ارتش در حومه ووهدار مستقرند . یگان کاسکاد ( نیروهای وزارت کشور و عناصر انتظامی جمهوری دونتسک ) نیز در این منطقه دیده شده اند . میل بلاگرهای روسی نیز معتقدند که  گردان های موسوم به آلگا ، هیسپانیولا ، استپ/تایگر و گروه رزمی ذخیره بیست وسوم ارتش پس از ادغام با گردان های وستوک جمهوری دونتسک به فرماندهی الکساندرخداکوفسکی در ووهلدار می جنگند . در مجموع واحدهای ذیل در ووهلدار مستقر هستند :

1- ناحیه نظامی شرق روسیه

- ارتش تسلیحات ترکیبی بیست و نهم ( شامل تیپ 36 تفنگدار موتوری )

- ارتش سی وششم تسلیحات ترکیبی ( تیپ 37 تفنگدار موتوری مستقل / تیپ 5 زرهی مستقل )

- ناوگان اقیانوس آرام ( تیپ 40 پیاده نیروی دریایی / تیپ 155 پیاده نظام نیروی دریایی )

2- واحدهای هوابرد ( شامل یگانهایی از لشکر 98 هوابرد )

3- واحدهای زیر نظر ستاد کل ارتش ( تیپ 14 نیروی ویژه )

4- ارتش جمهوری دونتسک ( گردان های کاسکاد )

5- گردان های داوطلب ( گردان های آلگا/هسپانیولا/قزاق استپ-تایگر )

6- واحدهای ذخیره ارتش ( گردان بیست وسوم ذخیره  ارتش )

 

پی نوشت :

1-  استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

2- ادامه دارد .... 

[MR9 109,955]

بخش سوم و پایانی 

 

 

 

محور ششم : استان زاپوروژنیه

براساس تقسیم بندی بررسی شده ، واحدهایی از ناحیه نظامی جنوب و چند یگان نامنظم از بخش غربی استان زاپوروژنیه دفاع می کنند. میل بلاگرهای روسی معتقدند که  واحدهایی از لشکر 42 تفنگدارموتوری جمعی ارتش 58 تسلیحات ترکیبی ، هنگ های تفنگدار موتوری 70 و 291 ، بخصوص گردان دوم هنگ 291 در جنوب شهر زاپوروژنیه مستقرند . علاوه براین ، یک گردان تانک از هنگ 291 نیز دراین محور رصد شده  که درکنار آن ، تیپ 22 ستاد کل در کنار ارتش 58 حضور دارند .

 

 

وضعیت استحکامات احداث شده یا در دست احداث ارتش روسیه زاپوروژینه شرقی 

آوریل 2023

 

ارتش اوکرین مدعی شده که براساس ردگیری های مخابراتی ، هنگ 503 از لشکر 19 موتوری نیز در 33 کیلومتری جنوب شرقی زاپوروژنیه حضور دارد . مضاف براین ، روسها مدعی شده اند که  تیپ شصتم موتوری ( که درسال 2019 به هنگ 143 تفنگدار موتوری تبدیل شد ) دراین منطقه حضور ندارد .واحدهای نامنظم نیزدراین محور دیده شده اند ولی عمدتا در عملیات دفاعی مشارکت دارند که عمدتا شامل داوطلبان خارجی و نیروهایی از استان زاپوروژنیه هستند . به گفته منابع روسی ، گردان سودوپلاتوف ، گردان آخمت جنوبی از چچن نیز در این استان مستقر هستند.

 

 

وضعیت جبهه در زاپوروژنیه 

23 آوریل 2023

 

در حالی که  منابع اطلاعاتی غربی مدعی اند که ارتش روسیه در استان زاپوروژنیه ، از ابتدای سال 2023 کاملا آرایش دفاعی بخود گرفته  ولی یگانهای این محور احتمالا در مقایسه با سایر محورها ، فعال تر وآماده تر به نظر می رسند . در مجموع عناصر مستقردراین منطقه شامل :

1- ناحیه نظامی جنوب روسیه

- ارتش 58 تسلیحات ترکیبی (شامل لشکر42 تفنگدار موتوری گارد / هنگ 7 تفنگدار موتوری / هنگ 291 تفنگدار موتوری گارد / گردان دوم از هنگ 291 / لشکر 19 تفنگدار موتوری / هنگ 503 تفنگدار موتوری)

2- ناوگان دریای سیاه ( شامل تیپ 810 پیاده گارد )

3- منطقه نظامی شرق روسیه

- ارتش پنجم تسلیحات ترکیبی (شامل لشکر 127 تفنگدار موتوری / هنگ 143 تفنگدار موتوری / تیپ 22 ستاد کل)

4- واحدهای نامنظم ( گردان سودوپلاتوف / گردان کریمه / گردان طوفان اوستیا / واحدهای پراکنده واگنر/ نیروهای چچنی آخمت )

 

بر 19 اردیبهشت 1402 در 18:42 , MR9 گفت:

بخش دوم : 

 

با در نظر گرفتن اینکه این قیاس ، ممکن هست مع الفارق باشد ترکیب  باخموت - پریگوژین ، به نوعی بازتولید قرن بیست و یکمی  ترکیب  ژوکف- برلین هست حداکثر تخریب برای کسب حداکثر زمین  

 

 

 

 

آرایش  استحکامات ارتش روسیه و خطوط تدارکاتی در خرسون جنوبی 

23 آوریل 2023

 

محور هفتم  : استان خرسون

به ادعای منابع غربی ، مغشوش ترین محور ارتش روسیه در جنگ اوکراین ، استان خرسون محسوب می شود . قبل از عقب نشینی روسها از غرب استان خرسون ( نوامبر 2022 )  واحدهایی از لشکرهای 76 و 106 هوابرد و سپاه 22 ارتش در این منطقه حضور داشتند . گفته شده این واحدها کاملا بازسازی شده و در سایر محورها حضور دارند در نتیجه به احتمال بسیار زیاد ، گروه بندی باقی مانده ارتش روسیه در خرسون ، عمدتا از واحدهای تازه بسیج شده تشکیل می شود هر چند برخی مدعی اند که  این واحدها نیز به عقب برده شده  و یگانهای تازه ای دربرابر اوکراین صف کشیده اند ولی نشانه هایی وجود دارد که این واحدها از انضباط چندانی بهره نمی برند ولی چون یگانی در دسترس قرار ندارد ، فعلا از این عناصر استفاده میشود . با این حال ، بدلیل ابهام شدید در این استان ، اطلاعات درخصوص کیفیت و کمیت واحدهای روسی در این منطقه بسیار محدود است .

 

 

هر چند گفته میشود تیپ 126 دفاع ساحلی از سپاه 22 ناوگان دریای سیاه در جنوب خرسون مستقر شده ، در حالی که  تیپ 205 تفنگدار موتوری مستقل نیز در نوواکاخوفکا حضور دارد . واحدهایی از واگنر به استعداد 300 نفر در جایی نامشخص از جبهه خرسون رصد گردیده . در مجموع ، فرماندهی این محور برعهده ناحیه نظامی جنوب روسیه قراردارد که البته تا امروز دردسرهای کمتری را بخود دیده و مرتبا در حال عمق دادن به شبکه دفاعی خود هستند ، البته برخی مدعی اند که واحدهای روسی در خرسون پراکنده و با استعداد رزمی پائین بشمارمی آیند . در مجموع واحدهای مستقر دراین محور شامل :

1- ناوگان دریای سیاه ( سپاه 22 ارتش / تیپ 126 دفاع ساحلی )

2- ناحیه نظامی جنوب ( ارتش 49 تسلیحات ترکیبی / تیپ 205 تفنگدار موتوری مستقل )

 

 

خرسون - میکولایف 

23 آوریل 2023

 

 

توان و سازمان رزمی ناوگان دریای سیاه ارتش روسیه

منابع اطلاعاتی غربی براین اعتقاد قرار دارند که  شناورهای نیروی دریایی روسیه که در دریای سیاه مستقر هستند ، میتوانند از واحدهای روسی مستقر در جنوب اوکراین ، بخصوص زمانی که ارتش اوکراین بسمت ساحل پیشروی می کند ، پشتیبانی نمایند ، هر چند بعید است که تاثیری بر روی عملیات زمینی از خود برجای گذارد . با این حال گفته شده که ارتش اوکراین هر 4 ناوچه کلاس گریگوریووچ ( شامل اسن ، ماکاروف و گریگورویچ ) را هدف قرار داده و به آنها آسیب رسانده اند .

 

 

 

وضعیت اسن و ماکاروف مشخص نیست ولی گریگورویچ به سواستوپل منتقل شده است . شناورهای گشتی لادنی ، کریواک و پیتلیوو در تمرینات سال 2023 مشارکت داشتند ، پس آماده عملیات هستند . تیپ 197 تهاجمی با دراختیار داشتن سه شناور آبخاکی تا تابستان 2022 فعال بودند که بدلیل اهمیت آنها ، می توانند در حملات مستقیم مشارکت جدی داشته باشند. بااین حال بدلیل تمرکز آنها بر روی ماموریتهای مین روبی ، ضد زیردریایی و دفاع هوایی ، چندان برای مشارکت توان لازم را ندارند .

 

 

 

چند نکته درخصوص ارتش روسیه می بایست مورد توجه قرار گیرد

1- وسواس شدید ارتش روسیه در ادامه عملیات تهاجمی در مقیاس کوچک پس از به اوج رسیدن یک عملیات در مقیاس بزرگ ، باعث میشود تا احتمالا نیروهای روسی برای دفاع دربرابر یک ضدحمله آمادگی چندانی را دراختیار نداشته باشند . روسها برای دستیابی به موفقیتهای تاکتیکی در مقیاس کوچک ، حملات در نوک خطوط درگیری را پیگیری می کنند  که نیازی به  قابلیتهای فرماندهی – کنترل آنچنانی ندارد . اما اجرای مانورهای دفاعی دربرابر یک ضدحمله بزرگ ، قطعا نیازمند یک ساختار کنترل- فرماندهی پیچیده تر بوده و این مساله باعث شده تا روسها در زمان اجرای آفند در مقیاس بزرگ ، بیشتر تحت فشار قرار گیرند که این بدلیل مشکل بودن هماهنگ کردن یگانهای مختلف در امتداد یک جبهه است . این مساله باعث میشود تا ارتش روسیه  دربرابر یک ضدحمله بزرگ  با چالش روبرو شوند .

 

 

2- طبق اطلاعات موجود ، واحدهای روسی که برای بازسازی به عقب کشیده شده اند با نیروهای تازه بسیج تقویت می شوند  که پس از ضدحمله ارتش اوکراین در خرسون و خارکف فراخوان شده اند درنتیجه بعید است که آمادگی لازم برای دفاع در برابر یک ضدحمله بزرگ داشته باشند .

 

3- تلاش روسها برای ایجاد استحکامات در سرتاسر خطوط تماس نشان دهنده آمادگی ارتش روسیه برای اجرای مانورهای دفاعی است که ماه هاست برای آن تلاش می کنند . در همین راستا ، ارتش روسیه یکسری خطوط پدافندی مستحکم شده را در امتداد استان خارکف – لوهانسک بین 5 تا 20 کیلومتری پشت خط نخست ایجاد نموده اند  که نشان میدهد در صورت حمله ارتش اوکراین ، نیروهای روسی بسرعت دست به عقب نشینی زده تا پس از قرارگرفتن در پشت آن ، دست به دفاع بزنند .

 

 

 

در باخموت و دونتسک نیز این فضا در حال آماده سازی است  ولی در جنوب وضعیت کاملا متفاوت است . در این منطقه ، ارتش روسیه  در حال آماده سازی برای دفاع در عمق خود بوده  بطوریکه چندین رده خطوط پدافندی احداث شده یا در حال احداث است که البته همه آنها به شکل کاملا مستحکم شده نیستند و کیفیت نیروهای فعلی نیز در حدی نیست که  دفاع دربرابر یک تهاجم سوار-زرهی از عهده آنها برآید . ضمن اینکه  توان ضدحمله سوار-زرهی ارتش روسیه نیز تا اندازه ای فرسوده شده  و احتمالا با اولین فشار ، مجبورند به رده های بعدی دفاعی عقب نشینی کنند.

 

 

4- سازمان رزمی فعلی ارتش روسیه از 12 ارتش تسلیحات ترکیبی تشکیل شده که گفته میشود واحدهایی از 10 ارتش تا کنون در اوکراین مشاهده شده اند ( به جز ارتش های سی و پنجم و دوم که از ابتدای سال 2023 دیده نشده اند )  به گفته میل بلاگرهای روسی  ارتش 35 تسلیحات ترکیبی بطور کامل در ایژیوم از میان رفت و باقی مانده آن اکنون در سرتاسر جنوب اوکراین پراکنده شده اند  که احتمالا توان رزمی چندانی نیز ندارند .  ارتش دوم تسلیحات ترکیبی نیز پس از عقب نشینی از حومه کیف ، به ایژیوم منتقل گردید که درآنجا بخشی از توان خود را از دست داد  و درمجموع ، واحدهای باقی مانده آن ، آنچنان ضعیف شده اند که در آمارهای رسمی نامی از آنها دیده نمی شود .

 

پی نوشت :

1-  استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

2- این دید غربی از وضعیت ارتش روسیه تا آوریل 2023 محسوب می شود .

بن پایه

[MR9 109,955]

بازی انتظار ......!!!

گمانه زنی ها در خصوص زمان ، مکان ، شیوه و نتیجه ضدحمله ارتش اوکراین

 

 

مقدمه :

از میانه های اکتبر سال 2022 و پس از پایان نقطه اوج عملیات آفندی ارتش روسیه در اوکراین و همچنین ضد حمله غافلگیر کننده ارتش اوکراین درشرق این کشور که منجر به عقب نشینی سلسله وار ارتش روسیه از حومه کیف ، شمال ، شمال غربی ، شرق و جنوب اوکراین به مناطق عقب تراز آنچه که پس شروع حمله در فوریه 2022 بدان دست یافته بود ، گردید ، زمزمه های پیدا و پنهانی درخصوص ضدحمله ارتش کیف برای بازپس راندن روسها از مناطق تحت تصرف و حتی کریمه شنیده می شد و این امر تا بدان جا رسید که مقامات ارشد اوکراینی خبر از آغاز این ضدحمله در بهار سال 2023 دادند . اگر چه تا این تاریخ ( 17 ماه می  2023 ) این عملیات هنوز اجرا نشده ، با این وصف ، دوطرف به شکل قابل توجهی ، منتظر کُنش طرف مقابل هستند تا عکس العمل متناسب را برای یکسره کردن احتمالی نتیجه جنگ  از خود نشان دهند . با توجه به همه این موارد ، چه این ضدحمله با اتکاء بر تسلیحات اهدایی اروپایی و آمریکایی صورت گیرد و چه تمامی اظهارات مقامات اوکراینی ، در راستای یک عملیات فریب در سطح استراتژیک برای منحرف نمودن برنامه ریزان نظامی ارتش روسیه صورت می گیرد و چه اینکه اصولا تمامی این موارد تنها برای منصرف کردن روسها از ادامه جنگ باشد ، طبق اظهارات برخی از مقامات ارشد ناتو ، این ضدحمله ، به نوعی تعیین کننده سرنوشت عملیات ویژه ارتش روسیه در خاک اوکراین به نظر می رسد ( البته این احتمال که چنین چیزی صحت نداشته باشد  نیز هست ) . با تمامی این اوصاف ، متن پیش رو ، نگاهی است به ماهیت این عملیات نظامی احتمالی از دید کارشناسان نظامی غربی .

 

 

منابع غربی معتقدند که ضد حمله ارتش اوکراین ممکن است در یکی از شش محور احتمالی صورت گیرد 

به ترتیب از شمال 

کوپیانسک ، باخموت ، ووهلدار ، زاپوروژینه ، نوواکاخوفکا و خرسون 

 

بازی انتظار ...!

ارتش اوکراین نزدیک به 15 ماه است که فراتر از تصورات اولیه دربرابر تهاجم ارتش روسیه عمل نموده ولی اکنون ، ( ماه می 2023) برخلاف روند معمول ، رهبران سیاسی و نظامی اوکراین تلاش می کنند تا انتظارها در خصوص نتایج احتمالی ضدحمله ای که قراراست اجرا شود را کاهش دهند ، چراکه این نگرانی وجود دارد که اگر این عملیات آفندی ، به نتایج دلخواه منتهی نشود ، ضمن اینکه  ابتکارعمل رزمی مجدد در اختیار ارتش روسیه قرار گیرد ، روحیه عمومی نیز به شکل غیر قابل پیش بینی ، بخصوص در نیروهای مسلح کاهش پیدا کند .

آلکسی رزنیکوف ، وزیر دفاع اوکراین  در هفته نخست ماه می 2023 ، طی مصاحبه ای اعلام کرد که  انتظار از ضدحمله آتی اوکراین بیش از حد معمول بوده  و بیشتر مردم ، ، منتظر رخداد بزرگی هستند که اگر محقق نشود ، می تواند به یک ناامیدی عمومی تبدیل گردد. درواقع امر ، ضد حمله احتمالی که با سیل تسلیحات غربی و آموزش ارتش های اروپایی قرار است صورت گیرد ، میتواند تا حدودی نتیجه جنگ را مشخص نماید چرا که اوکراین درصدد است تا تمامی مناطق از پیش تصرف شده توسط روسها را مجددا بدست آورد . با این حال ، طراحی و اجرای یک عملیات نظامی ، مستلزم در اختیار داشتن یکسری مزیت های قاطع بوده و با توجه به اینکه ارتش روسیه چیزی در حدود 5 ماه است که در حال تدارک خطوط دفاعی و ایجاد شبکه پدافندی با فرصت بوده ، ارزیابی اینکه ارتش کیف میتواند تا به کجا پیشروی کند ، مقداری دشوار به نظرمی رسد .

 

 

 

محور زاپوروژینه با توجه به اظهارات زلسنکی و رزنیکوف می تواند یکی از اولویت دارترین محورهای ضدحمله ارتش کیف باشد 

درصورت موفقیت دراین محور ، ارتباط زمینی روسها به کریمه قطع خواهد شد ،خطوط لجستیکی ارتش روسیه از میان می رود 

و البته سه شهر ماریوپل ، بردیانسک و ملیتوپل نیز در خطر قرار خواهند گرفت 

 

درهمین راستا ، تلاش  ارتش کیف برای تمرکز نیرو، آتش و تجهیزات دریک محور خاص ، مقامات این کشور را با یک سئوال مهم روبرو نموده که چه نتیجه ای باید از این ضد حمله کسب شود تا غرب و در راس آن ، واشنگتن ، تحت تاثیر قرار گرفته و میزان کمکهای خود را بیشتر کند ؟!! با توجه به این مساله ، برخی از مقامات ارشد اوکراینی نگران هستند که اگر اوکراین به هردلیلی در این ضدحمله دچار شکست شود یا نتایج دلخواه کشورهای حامی بدست نیاید ، این امکان وجود دارد که کمک های اقتصادی و نظامی فعلی بسرعت کاهش یافته یا قطع شود و متعاقب آن ، فشار برکیف برای رفتن به سر میز مذاکره با مسکو افزایش پیدا کند . چنین مذاکراتی به شکل قطع ، به معنای هموار شدن مسیر درخواستهای سرزمینی مسکو است و اوکراین نیز آن را غیر قابل قبول خواهد دانست . در همین رابطه زلنسکی در مصاحبه ای با واشنگتن پست مدعی شده که  هر اندازه پیروزی های بیشتری در میدان جنگ بدست آید ، مردم ایمان بیشتری را به ما خواهند داشت و این به معنای کمک بیشتر به اوکراین است .

 

 

حمله مستقیم به کریمه یکی دیگر از طرح های احتمالی ارتش اوکراین به نظر می رسد 

منابع غربی معتقدند که این حمله ممکن است در یک محور از شمال به جنوب با قصد کامل تصرف کریمه صورت گیرد 

یا اینکه یک حمله آبخاکی از سمت دریا برای غافلگیر کردن روسها از پشت انجام گردد 

 

بدین ترتیب ، کیف مشتاق است که با اجرای این ضدحمله ، اساسا به جنگ توپخانه ای در شرق و جنوب این کشور پایان داده  و بن بست موجود شکسته شود ، با این حال ، برخی ناظران نظامی معتقدند که  عقب راندن ارتش روسیه به مواضع خود قبل از آغاز عملیات نظامی در 24 فوریه 2022 به نوعی دشواری فراوانی را طلب می کند . چنین شرایطی ، عمدتاً ناشی از موفقیتهای گذشته ارتش اوکراین درمیدان نبرد است که ابتدا تلاش روسها برای تصرف کیف را ناکام گذاشت و سپس یگانهای روسی را از خارکف و خرسون وادار به عقب نشینی نمود .

 

 

سد و نیروگاه برق آبی نوواکاخوفکا نیز یکی از چند اولویت ارتش اوکراین برای کسب یک موفقیت تبلیغاتی بزرگ است 

کنترل این سرپل ، مسیر پیشروی های آینده ارتش اوکراین به مراتب هموارتر خواهد کرد 

 

رزینکوف در این خصوص مدعی است که خبرهای پیشروی برق آسای ارتش روسیه بتدریج دولت اوکراین را قانع کرده بود که تنها 72 ساعت  با سقوط کامل فاصله دارد ولی کمکهای صورت گرفته به گونه ای صورت پذیرفت که  اکنون کشورهای حامی انتظار دارند که مجددا یک موفقیت جدید حاصل شود . به گفته وی ، شرکای غربی به او گفته اند که  اروپا و ایالات متحده پس از کمکهای بی دریغ در ششماه گذشته ، اکنون به یک موفقیت کامل نیازمند هستند تا افکار عمومی غرب را بتوان توجیه نمود ولی مقیاس این موفقیت به طرف اوکراینی اعلام نشده که ده کیلومتر ، 30 کیلومتر ، 100 کیلومتر یا 200 کیلومتر باید باشد !!!! با این حال ، کسب یک موفقیت بزرگ ، نه تنها مهمات ، جنگ افزار و کمکهای اقتصادی بیشتری را برای کیف به ارمغان می آورد ، بلکه یک تقویت روحی برای غیرنظامیان خواهد بود .

 

 

با رسمی شدن اختلافات میان واگنر و وزارت دفاع روسیه  و تهدید پریگوژین مبنی بر تخلیه باخموت ،

ممکن است ارتش اوکراین برای کسب یک پیروزی تبلیغاتی بزرگ ، تمرکز خود را برای تصرف مجدد این شهر بگذارد 

 

اما شرایط امروز ( ماه می 2023 ) شباهتی به خارکف سال 2022 که ارتش روسیه ،  در یک بی احتیاطی کامل ، گارد دفاعی خود را کاملا پائین آورده بود و ارتش اوکراین با استفاده از مزیت غافلگیری ، تقریبا به سادگی بخش هایی از مناطق تصرف شده توسط روسها را بازپس گرفتند ، ندارد . درحال حاضر ، روسها مزیت جغرافیایی و کمیت نیروی انسانی بیشتری را بخود می بیند تا جایی که رزینکوف مدعی شده که نزدیک به 500 هزار سرباز روسی برای جنگ دراوکراین بسیج شده اند که حداقل 300 هزار نفرآنهادر داخل خاک اوکراین حضور دارند .

 

بر 18 آبان 1401 در 17:16 , MR9 گفت:

 

 

 

سناریوی سوم - انضمام جنوب اوکراین 

 

سناریوی سوم :  ضمیمه سازی کامل جنوب اوکراین و سد کردن دسترسی اوکراین به سواحل دریای سیاه

به مانند سناریو قبلی ، در این رویکرد ، زنجیره تامین ارتش روسیه بیشتر بر روی کشتی های حمل و نقل و راه آهن اتکاء داشت که امکان تحویل تدارکات در حجم بالا و سریع را فراهم مینمود ،در حالی که ناوگان خودرویی سنگین ، تنها برای آخرین مرحله مورد استفاده قرار می گرفت .

با این حال ، قدم نخست در اجرای موفقیت آمیز این سناریوی طراحی شده ، تصرف بندر اودسا بود .

به اعتقاد طراحان این سناریو ، ارتش روسیه با اجرای عملیات آفندی از مبداء استان خرسون غربی و همچنین اجرای عملیات آمفی بی ( آبخاکی )  می بایست به اودسا حمله ور می شد تا بستراولیه برای موفقیت در این سناریو فراهم می گردید . علاوه بر این ، با اجرای احتمالی این طرح ، استفاده از مسیرهای ریلی محدود از سواستوپل به خرسون  نیز امکان پذیر می شد . در این میان ، حلقه وصل این مسیرها ، چند پل اصلی ، شامل پل آنتونوفسکی می بود که ارتش اوکراین امکان هدف قرار دادن آن و ایجاد اختلال در پشتیبانی از واحدهای روسی را در اختیار دارد ( که این مساله در واقعیت نیز رخ داد و در حال حاضر / اوت 2022 / هر سه پل موجود در منطقه خرسون توسط ارتش اوکراین هدف قرار گرفته شده و ارتش روسیه با استفاده از پل های شناور نظامی ، جریان تدارکات را باز نگاه داشته است .م ) . در این سناریو ، ارتش روسیه می بایست یک منطقه ایمن شده به شعاع 90 کیلومتر را در شمال ، شرق و غرب خرسون فراهم می آورد تا خطوط ریلی از امنیت کامل برای اجرای ماموریتهای محوله برخوردار باشند .

 

 

 

 

با توجه به این مساله ، شاید یکی از کلیدی ترین اهداف ارتش اوکراین و شاید نشانه ای دال بر موفقیت این ارتش از دید غرب ، ازمیان بردن مسیر زمینی ارتش روسیه میان خاک اصلی و کریمه است که میتواند منجر به قطع خطوط تدارکاتی روسها در منطقه زاپوروژینه و محاصره تقریبی آنها در این شبه جزیره  گردد . علاوه براین ، دومین ضرورت ارتش اوکراین ، بازپسگری نیروگاه هسته ای زاپوروژینه و زیرساختهای حیاتی آن است که نیروگاه برق -آبی نوواکاخوفکا نیز در نزدیکی آن و جنوب خرسون واقع شده است .

 

 

با عقب نشینی روسها از نیمه شمالی استان خرسون ، ارتش اوکراین با اجرای یک ضدحمله احتمالی در این محور می تواند ضمن کسب یک موفقیت تبلیغاتی ،

سامانه های توپخانه ای خود را هرچه بیشتر به کریمه نزدیک کند . این مساله ، خبر چندان جالبی برای خطوط تدارکاتی ارتش روسیه نخواهد بود

 

بدین سان ، ارتش اوکراین با علم به دشواری عملیات در چنین توپوگرافی دشواری ، فشار برای دریافت تجهیزات جدید را به غرب افزایش داد تا جایی که زلنسکی مدعی شده که به محض تکمیل تحویل مهمات و تسلیحات اعلام شده ، ارتش اوکراین جدول زمانی حمله خود را براساس وضعیت آب و هوا به روز کرده و دست به اجرای آن خواهد زد . وزیر دفاع این کشور نیز اعلام نموده که حدود 90 درصد از واحدهایی که قرار است دست به این ضدحمله بزنند ، آماده شده اند و برخی واحدها نیز در حال اتمام دوره های آموزشی خود در کشورهای غربی هستند .

اگر این ادعا صحت داشته باشد ، اکنون اوکراین می تواند با متمرکز کردن نیروهای خود در جنوب ، هدف اصلی یعنی تصرف شهر ملیتوپل را با یک فشار محقق کرده و سپس برای قطع کردن مسیر زمینی دسترسی روسها به کریمه ، اقدام نماید . علاوه براین ، احتمال اجرای یک عملیات آبخاکی مستقیم علیه کریمه نیز وجود دارد و به همین دلیل در دوماه اخیر ، ارتش روسیه در حال حفر و احداث موانع دفاعی در این شبه جزیره است .

 

 

آخرین گزینه ضدحمله احتمالی ارتش اوکراین می تواند تلاش برای پیشروی در محور کوپیانسک باشد 

 

سناریوهای دیگری نظیر حمله با باخموت درشرق یا کوپیانسک نیز وجود دارد . با اعلام پریگوژین مبنی بر خارج کردن نیروهای واگنر از باخموت ، احتمالا دفاع روسیه تضعیف خواهد شد و این شانس ارتش اوکراین را افزایش خواهد داد . ناظران نظامی معتقدند که کیف یک شانس خوب برای حمله به مواضع ارتش روسیه در ووهلدار و پیشروی بسوی ماریوپل را نیز دارد .اگر سناریوی اخیر ( ووهلدار -ماریوپل ) مورد توجه قرار گیرد ، میتوان با تمرکز بیشتر روی سخنرانی زلسنکی و رزنیکوف به نشانه های بیشتری دست یافت . رزینکوف  در مصاحبه ای مدعی شده بود که در حال ایده آل ، نه تنها شهرها و روستاها ، آزاد می شود ، بلکه زنجیره لجستیکی ارتش روسیه نیز قطع شده و ظرفیت تهاجمی آن کاهش خواهد یافت . رهبران غربی در اظهارات رسانه ای خود اصراردارند که اوکراین برای نیل به این هدف ، بخوبی تجهیزشده است .

 

 

اما ارزیابی های اطلاعاتی افشاء شده آمریکایی نشان می دهد که  واشنگتن ، تردید های جدی را در خصوص توانایی اوکراین برای یک پیشروی در ابعاد گسترده  را بدلیل نقض در آموزش و مهمات ، از خود نشان میدهد . در همین رابطه ، زلسنکی در مصاحبه با یکی از نشریات غربی مدعی شد که  از آمریکا درخواست جنگنده های اف-16 شده که این درخواست رد گردید ولی ما منتظر جنگنده های بیشتر نخواهیم ماند ولی اگر این موارد تحویل شود ، کار راحت تری در پیش خواهد بود .

 

 

نیروگاه هسته ای زاپوروژنیه ، یکی دیگر از محورهای ضدحمله احتمالی ارتش کیف ممکن است باشد 

این نیروگاه بدلیل اهمیت اقتصادی ، سیاسی و امنیتی ، ممکن است باعث تمرکز واحدهای رزمی ارتش اوکراین به قصد تصرف و نمایش قدرت و کسب کمک های بیشتر نظامی و اقتصادی گردد 

 

ژنرال ریچارد بارونز ، فرماندهی نیروهای مشترک ارتش بریتانیا از سال 2013 تا 2016 مدعی شده که اندیشکده های نظامی غربی نگران هستند که  پدافند تحلیل رفته ارتش اوکراین پس از شروع ضد حملات ، زیر رگبار گسترده پهپادی / موشکی روسها قرار گیرد و این یک علامت سئوال بزرگ در خصوص توانایی اوکراین در حفظ حریم هوایی خود است . متقابلا زلنسکی مدعی است که فقدان توپخانه دوربرد ، اوکراین را در معرض آسیب قرار میدهد و با صراحت بیان کرده که نمی فهمد که  چرا کیف نمی تواند به توپخانه دوربرد دست پیدا کند ؟!!! وی مدعی است که ارتش اوکراین بدلیل کمبود تجهیزات و مهمات موفق نشد تا روسها را از جنوب خرسون بیرون کند . این مساله ( عدم وجود توپخانه دوربرد ) تا بدانجا موجب نگرانی کیف شده که وزیر دفاع این کشور در مصاحبه ای اعلام نموده که  ارتش روسیه با علم به اینکه اوکراین فاقد قابلیتهای آتش دوربرد است ، تمامی انبارهای مهمات ، سوخت و پستهای فرماندهی خود را به شعاع بیشتر از 120  کیلومتر از خطوط تماس منتقل نموده و به همین دلیل کیف به تسلیحاتی که بردی فراتر از 150 کیلومتر نیاز دارد .

 

پی نوشت :

1-  استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

بن پایه

 

 

[MR9 109,955]

بسم ا...

 

 

استراتژی تغییر پی درپی فرماندهان نظامی ارتش روسیه در جنگ با اوکراین

جنگ قدرت در کرملین یا تلاش برای بهبود روند عملیات نظامی

 

 

مقدمه : 

مفهوم "رهبری نظامی " یک مولفه بسیار قدرتمند و در عین حال تاثیر گذار بر روند کسب موفقیت یا شکست یک سازمان نظامی محسوب می شود . به شکل پیش فرض ، فرماندهان حاضر در سلسله مراتب یک سازمان نظامی باید سه شاخصه  بودن ، دانستن و انجام دادن را به شکل همزمان به نمایش گذارند تا درصد موفقیت سازمان متبوع آنها در صحنه عملیات نظامی ، براساس یکسری شاخصه ها ، افزایش پیدا کند . با این حال ، سازمان های نظامی ، بعنوان مجموعه هایی که قدرت سخت افزاری یک ساختار سیاسی را در حوزه فضا-زمان ، مکان ، اعمال می کنند ، متاثر از محیط بیرونی خود هستند و این یک امر اجتناب ناپذیر به نظر می رسد . اختلاف میان سیاسیون و نظامیان برسر شکل اداره سازمان نظامی ، حدود قدرت آن ، بکاربردن قدرت سخت افزاری در عمل ، به قدمت ایجاد هسته های قدرت نظامی در دنیای باستان و معاصر بوده که در دوره های مختلف ، به شکل های متفاوتی قابل مشاهده است . اما متن پیش رو ، نه درباب فلسفه رابطه نظامیان و سیاستمداران ، بلکه شاهد مثالی در خصوص تداخل حوزه های سیاسی و نظامی است با ذکر این نکته که چند قسمت پیش رو ، از دید منابع اطلاعاتی غربی برگردان شده و باید در پذیرش آن احتیاط لازم را درنظر گرفت . 

 

آغاز :

تصمیم ولادیمیر پوتین ، رئیس جمهوری فدراسیون روسیه برای حمله به اوکراین ، بدون ایجاد یک ساختار نظامی مشخص و عدم تمایل وی به انتصاب یک فرمانده نظامی برای صحنه نبرد در اوکراین از ابتدای درگیری ها ، تاثیر قابل توجهی را بر ساختار فرماندهی ارتش روسیه از خود برجای گذاشته است . این تاثیر که بصورت تغییر پی درپی فرماندهان قابل مشاهده می باشد ، منجر به پدید آمدن یکسری جناح بندی ها و نابسامانی ها در سلسله مراتب فرماندهی ارتش روسیه شده  که به شکل مشخص توانمندی بالقوه روسها را برای ادامه بهینه عملیات نظامی در اوکراین به چالش کشیده است . با این حال ، صف بندی قدرت در ارتش روسیه ، روند جدیدی به شمار نمی رود ، ولی با توجه به حساسیت صحنه نبرد در اوکراین و بیلان نظامی سینوسی ارتش روسیه ، این امر از حساسیت بالایی برخوردار شده و می بایست روند تاریخی آن را از فوریه 2022 مورد بررسی قرار داد .

 

 

روند انتصابات در سلسله مراتب نظامی ارتش روسیه از 24 فوریه 2022 تا می 2023

 

درواقع امر ، اکراه قابل مشاهده پوتین در انتصاب یک فرمانده برای صحنه نبرد اوکراین ، تاثیرات قابل توجهی را به شکل آبشاری ، بر عملکرد نظامی روسها بخصوص در تشدید صف بندی های قدرت ، برهم خوردن ساختارهای فرماندهی کلاسیک و پدید آمدن انتظارات غیرواقعی از خود برجای گذاشته است . به گفته مقامات اطلاعاتی غربی که در آوریل 2022 رصد شد ، روسیه از 24 فوریه 2022 یک فرمانده یا ساختار مشخص فرماندهی در اوکراین نداشته اند که این امر احتمالا بدان معناست که پوتین بدنبال معرفی خود بعنوان مغز متفکر حمله اوکراین بوده  و با توجه به پیشروی سریع در دو ماه اولیه جنگ و هدف گذاری برای تصرف کیف ، وی بدنبال بدست آوردن یک پیروزی ژئوپلیتیکی شخصی بوده است . علاوه براین ، برخی کارشناسان نظامی غربی براین اعتقاد قراردارند که  علت عدم تمایل پوتین برای انتصاب یک فرمانده نظامی برای عملیات نظامی دراوکراین ، جلوگیری از اعتباربخشی به یک نظامی ارشد در سلسله مراتب فرماندهی ارتش نظیرآنچه که برای مارشال گئورگی ژوکوف در جنگ دوم جهانی رخ داد ، بوده که بطور مستقیم ، بهره گیری از تجربیات ژوزف استالین در این جنگ بوده است . مورخان نظامی همواره براین نکته تاکید داشته اند که استالین همواره به موفقیتهای نظامی و شهرت ژوکوف در صحنه نبرد و رسانه های داخلی و خارجی حسادت می نمود و با توجه به این که پوتین از تجربه نظامی خاصی بهره نمی برد ، می توان تا حدودی به  علت عدم انتخاب یک فرمانده نظامی برای عملیات ارتش در اوکراین پی برد ، چرا که این احتمال داده می شد که فرماندهان نظامی روسیه با ادعای کسب پیروزی نظامی ، پوتین را از صحنه قدرت روسیه کنار بزنند .

 

 

 

روند تغییرات در سلسله مراتب فرماندهی در مرحله نخست عملیات تهاجمی ارتش روسیه در اوکراین 

 

با این حال ، رئیس جمهور روسیه ، درآوریل 2022 دراولین واکنش به ناکامی ارتش روسیه در تصرف کیف ، تصمیم گرفت تا نخستین فرمانده نظامی صحنه عملیات اوکراین را منصوب کند که این امر با اعلام مسئولیت ژنرال الکساندر دورنیکوف محقق گردید ولی بدلیل ناتوانی وی برای محقق کردن انتظارات کرملین ، مدت مسئولیت این ژنرال روس ، تنها تا انتهای ماه می 2022 بطول انجامید .  بدین ترتیب با عقب نشینی روسها از حومه کیف  و آغاز ضدحملات ارتش اوکراین در این محور ، پوتین متوجه شد که یک جنگ طولانی در پیش خواهد بود ، در نتیجه به یک ساختار فرماندهی تعریف شده تری نیاز پیدا خواهد کرد .

 

 

ژنرال الکساندر دورنیکوف

 

دورنیکوف تا آن زمان ، علاوه بر سمت فرماندهی کل ، مسئولیت اداره ناحیه نظامی جنوب روسیه را نیز برعهده داشت . برحسب داده های موجود ، پوتین به دورنیکوف دستور داده بود تا روز 9 ماه می ، دونباس را بطور کامل تصرف کند ، در حالی که متعاقبا ً به وی وظیفه ایجادیک ساختار نظامی مختص عملیات نظامی در اوکراین را نیز داده بود ولی دورنیکوف موفق نشد تا این دو هدف را محقق کند ، در نتیجه بلافاصله ، گنادی ژیدکو به جای وی ، در مسئولیت فرماندهی قرار گرفت . با انتصاب ژیدکو به این سمت ، الکساندر چایکو به جای وی به  فرماندهی  ناحیه نظامی شرق روسیه منصوب گردید .

 

 

ژنرال گنادی ژیدکو

 

برخی ناظران معتقدند که دادن نقش های مشابه به ژیدکو و دورنیکوف ، ناشی از عدم تمایل پوتین به برجسته کردن یک ژنرال در صحنه نبرد اوکراین بوده  و همین امر هم تا حدودی محقق گردید ، بطوریکه این دونفر ، اگرچه در رده های بالاتری به نسبت دیگران قرار گرفته بودند ولی عملاً نسبت به هم در موقعیت برابری داشتند . این روند تا هشت ماه آینده ادامه پیدا نمود ولی برکناری چایکو از سمت فرمانده ناحیه نظامی شرق روسیه  در حالی که دورنیکوف علیرغم  خلع مسئولیت از صحنه نبرد اوکراین ، همچنان فرماندهی ناحیه نظامی جنوب روسیه را در اختیار داشت ، نشان میدهد که  شکست در حئمه کیف تا چه اندازه برای کرملین ، گران آمده است . با این حال ، هنوز مشخص نیست که چایکو و دورنیکوف برچه اساسی برای مسئولیتهای فوق الذکر انتخاب شدند ولی گفته می شود ارتباطات نزدیک آنها با ژنرال والری گراسیموف ( رئیس کل ستاد ارتش روسیه ) علت چنین انتصاباتی باشد .

 

 

ژنرال الکساندر چایکو

 

با فرارسیدن ژوئن-ژوئیه سال 2022 ، کرملین برای سازماندهی دورجدید عملیات تهاجمی خود در شرق اوکراین ، فرماندهان جدیدی را برای محورهای عملیاتی مدنظر که اینک زیر نظر ژنرال ژیدکو قرار داشتند ، معرفی نمود . با توجه به عدم موفقیت دورنیکوف در ایجاد و رسمیت بخشیدن به یک سلسله مراتب فرماندهی برای جنگ اوکراین ، به نظر می رسید ژیدکو ، این وظیفه را از سلف خود به ارث برده و در نتیجه ، بدنبال ایجاد و سازماندهی گروه های عملیاتی به منظور کسب موفقیت در اوکراین بود .

 

  

 

از راست به چپ : ژنرال سرگئی سورووکین ، ژنرال آندری سیچووی ، ژنرال الکساندر لاپین

 

دراین طرح بندی جدید ، ژنرال سرگئی سورووکین بعنوان فرمانده محور جنوبی اوکراین ، ژنرال آندری سیچووی بعنوان فرمانده محور غربی و ژنرال الکساندر لاپین بعنوان فرمانده محور مرکزی منصوب شدند که این رویداد درست قبل از تصرف سوردونتسک دراواخر ژوئن 2022 رخ داد . اما پس از تصرف لیسیچانسک و سپس توقف تاکتیکی ارتش روسیه دراوایل ژوئیه 2022 ، ژنرال رستم مرادوف به سمت فرمانده محور شرق اوکراین انتخاب شد که برای ناظرین نظامی حیرت آور بود . این غافلگیری را چنین می شد توجیه کرد که وقتی محور جنوبی و مرکزی ارتش روسیه در اوکراین ، بشدت درگیر یک جنگ فرسیاشی با ارتش اوکراین برای تصرف لیسیچانسک و سوردونتسک بود ، گروه های شرقی و غربی در سلسله مراتب فرماندهی اوکراین ارتش روسیه چه مسئولیتی برعهده داشتند ؟!! درواقع ، کرملین هرگز یک مرزبندی مشخص را بین فرماندهان محورهای عملیاتی ارائه ننمود و همین امر ، منجر به یک سردرگمی شدید در تصمیم گیری و متعاقب آن ، کاهش قابلیتهای رزمی روسها برای اجرای عملیات نظامی موثر در اوکراین گردید .

 

 

ژنرال رستم مرادوف 

 

با آشکارشدن روند افزایشی فرسایش در ارتش روسیه ، علیرغم موفقیتهای بدست آمده در شرق اوکراین ، پوتین بهانه لازم را برای برکناری فرماندهان تازه منصوب شده پیدا کرد و درنتیجه ، ژنرال الکساندر ژوراولیوف ، فرمانده وقت  منطقه نظامی غرب روسیه ، ژنرال آندری سردیوکف ، فرمانده وقت واحدهای هوابرد ارتش روسیه و در نهایت ژنرال دورنیکوف ، فرمانده وقت صحنه عملیات اوکراین ، از سمتهای خود برکنار شدند .

 

 

 

از راست به چپ : ژنرال آندری سردیوکف ، ژنرال الکساندر ژوراولیوف

 

 

با این حال ، تصرف لیسیچانسک و سوردونتسک ، برای پوتین بصورت یک صافی عمل نمود تا به شکل غیر مستقیم ، علاقه خود را به چهره های نظامی که ارتباط نزدیکی با گراسیموف نداشتند ، به نمایش بگذارد و بطور طبیعی ، پیروزی در دوشهر نامبرده ،عملا به نام سوروکین و لاپین ثبت شود . علاوه براین ، قدرت گیری تدریجی واگنر بعنوان یک نیروی رزمی تاثیر گذار که با تامین جناحین ارتش روسیه ، باعث تصرف لیسیچانسک و سوردونتسک گردید ، فرآیند علاقه پوتین به محدود سازی گراسیموف را تا حددی به نمایش گذاشت . پرده آخر این سلسله وقایع با انتصاب ژنرال سرگئی کوزولوف به فرماندهی ناحیه نظامی غرب روسیه که تا پیش از این جانشین دورنیکوف بود ، رقم خورد و  باعث شد تا تحلیلگران  به این نتیجه برسند که  این انتصابها و برکنارهای گسترده ، یکی از مهم ترین دلایل پدید آمدن اختلال و سردرگمی روسها در جریان عملیات نظامی است .

 

 

پی نوشت :

1-  استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

2- ادامه دارد ..... 

[MR9 109,955]

بخش دوم 

 

 

نمای عمومی ضدحملات ارتش اوکراین / تابستان سال 2022

با شروع حملات متقابل ارتش اوکراین در ماه های اوت و سپتامبر 2022 ، سرفرماندهی ارتش روسیه به ناگاه با یک عدم تعادل روبرو شد که این امر به شکل خودکار به تغییرات بیشتر در سلسله مراتب در زنجیره فرماندهی منجرگشت و در عین حال ، تصمیم به انحلال فرماندهی متمرکز دراوکراین  که مستقل از نواحی نظامی ارتش روسیه  عمل مینمود را نیز به تاخیرانداخت . به شکل موردی ، برکناری ژنرال سیچووی بعنوان فرمانده محور غربی ارتش روسیه ، چند روز قبل از شروع ضدحملات ارتش اوکراین ، نشان می داد که فرماندهی نظامی ارتش روسیه ،دراوت سال 2022 تصمیم گرفته بود تا خط حد گروه های رزمی روسی مستقر در اوکراین را حذف کرده و بعبارت دقیق تر ، ساده سازی ساختار فرماندهی را برای بهینه کردن عملیات در اوکراین در دستور کار قرار دهد . اما زمانی که ارتش اوکراین ، حملات متقابل خود را در استانهای خارکف و سپس خرسون آغاز کردند ، این روند به ناگاه ، آهسته و سپس متوقف شد .

 

ژنرال رومن بردینکوف

 

در این میان ، ژنرال سیچووی ، بعنوان فرمانده محور غربی عملیات اوکراین ، بدلیل دست زدن به یکسری از عقب نشینی ها در شمال شرقی خارکف ، بلافاصله برکنار شد تا جانشین وی ، یعنی ژنرال رومن بردینکوف ، مسئولیت فرماندهی را برعهده گیرد ولی این مساله نیز محقق نشد و ژنرال لاپین فرماندهی محور غربی را درنهایت پذیرفت . انتصاب لاپین برای نظارت بر تمامی واحدهای رزمی روسی در خارکف و لوهانسک احتمالا انعکاسی از جایگاه وی در حلقه درونی پوتین بود ، بطوریکه در تابستان سال 2022 ، دستگاه تبلیغاتی کرملین ، وی را بعنوان تک چهره ارتش روسیه در شرق اوکراین معرفی می نمود و این احتمال می رفت که وی به اولیه فرمانده صحنه رزم در اوکراین ( یعنی برعهده گرفتن مسئولیت تمامی واحدهای روسی از شمال تا جنوب اوکراین ) تبدیل گردد .

 

 

پریگوژین -گراسیموف

 

منابع اطلاعاتی غربی معتقدند که  این تبلیغات بر روی لاپین ، احتمالا پاسخی به شایعات برکناری گراسیموف و انتصاب لاپین به جای وی ، بوده  و استقبال هر دوجناح وزارت دفاع روسیه از این شایعه نیز چنین روندی را تقویت می نمود ، ولی با خبر انتصاب لاپین به سمت فوق الذکر ، تقریبا همه متوجه شدند که  وی به یک قربانی برای توجیه شکست های ارتش روسیه تبدیل شده یا خواهد شد .

 

 

پریگوژین - شویگو

 

در کشاکش درگیری های داخلی روسها در وزارت دفاع ، موفقیت غیرقابل باور ارتش اوکراین در خارکف و خرسون ، موجب بروز تغییرات عمیق تر در زنجیره فرماندهی روسها و ظهور جناح ضد گراسمیوف در وزارت دفاع روسیه گردید . به اعتقاد برخی ناظران نظامی غربی ، ساختار ناپایدار فرماندهی و کنترل ارتش روسیه  که شامل ترکیبی درهم پیچیده از فرماندهان نواحی شرقی و غربی و گروه بندی های نظامی آن ها می شد ، بر آشفتگی ناشی از عقب نشینی از مناطق تصرف شده خرسون و خارکف افزوده بود و این مساله در نهایت به فروپاشی خطوط روسها در محور ایژیوم منتهی گردید .

 

 

ضدحملات ارتش اوکراین درشرق /تابستان 2022

 

با آزاد سازی ایژیوم و بخش های وسیعی از استان خارکف ،  پوتین به پیشنهاد گراسیموف و شویگو ، با اعلام بسیج محدود نظامی موافقت نمود و این امر باعث سرازیر شدن کمیت قابل توجهی از نیروهای رزمی با آموزش محدود به جبهه گردید تا امکان تثبیت جبهه در محور خارکف -لوهانسک برای روسها فراهم گردد که این امر درنهایت با تصرف دوباره لیمان توسط ارتش اوکراین در اول اکتبر سال 2022 تا حدودی محقق گردید . با تثبیت و آرام شدن نسبی خطوط دفاعی ارتش روسیه ، پوتین فرصت پیدا کرد تا تغییرات مد نظر خود را در سلسله مراتب فرماندهی اعمال نماید که این امر به شکل خاص در زیرپوشش هیاهوی از دست رفتن لیمان تا حدودی توجیه گردید . این تغییرات که درآن زمان تا حدودی گسترده نیز بود ، باعث شد تا ژنرال ژیدکو از سمت فرماندهی کل صحنه عملیات اوکراین و ناحیه نظامی شرقی برکنارشود .

 

 

بدین ترتیب با مخدوش شدن دو چهره نظامی وابسته به گراسیموف ، تصمیم پوتین برای انتصاب یک چهره غیروابسته به وی محکم تر گردید .با این حال ، اگر لاپین به این سمت گمارده می شد ، واکنش شدید ملی گرایان افراطی روسی طرفدار جنگ نسبت به از دست دادن لیمان را در پی داشت و احتمالا آرزوهای پوتین برای دادن نقش بزرگتر به لاپین در اوکراین از دست می رفت . این مساله بیشتر ناشی از اتکاء بیش از حد کرملین بر روی شخصیتهای ملی گرای افراطی که فرماندهی ساختارهای شبه نظامی را برعهده داشتند  ( قدیروف / پریگوژین ) بود و این مساله باعث شد تا نامزد این گروه ها ، یعنی سوروویکین برای کسب مقام فرماندهی صحنه عملیات رزمی در اوکراین شانس بیشتری را داشته باشد تا حمایت گروه های طرفدار جنگ همچنان از کرملین ادامه پیدا کند .

 

 

ضدحملات ارتش اوکراین در جنوب 

تابستان 2022

 

با قرار گرفتن سوروویکین در سمت فرماندهی صحنه عملیات نظامی در اوکراین ، محوری ترین جنبه های برنامه تبلیغاتی کرملین ، یعنی کاهش بار روانی ناشی از عقب نشینی های پی درپی تقریبا با موفقیت روبرو شد در حالی که پوتین با این انتصاب ، کرملین و ساختار نظامی روسیه را از هرگونه انتقاد ملی گرایان افراطی روسی درصورت روبرو شدن با شکستهای جدید در خرسون مصون نگه دارد .اما در مورد لاپین ، گفته می شد که کرملین تا اواخر اکتبر 2022 قصدی برای گماشتن وی به فرماندهی ناحیه نظامی مرکزی نداشت ، متقابلا ، لاپین از سمت خود استعفا داد چون علاقه ای برای تبدیل شده به یک هدف ثابت برای افکارعمومی روسیه به جهت شکستهای ثبت شده در محور خارکف نداشت ، ضمن اینکه  بشدت از عملکرد گراسیموف و شویگو ناراضی بود ، چون به مانند سایر فرماندهان ، از وی بعنوان یک چهره نظامی دراوایل جنگ دربرابر سیل انتقادات رسانه ها ، حمایتی نکرده بودند .

 

 

ژنرال الکساندر لینکوف

 

شایعه استعفای لاپین منجربه انتشار خبر نامزدی ژنرال الکساندر لینکوف برای فرماندهی ناحیه نظامی مرکزی گردید که این امر بسرعت باعث واکنش کارکنان ستادی این ناحیه شد . در مجموع هنوز نشانه ای که دلیلی بر پذیرش استعفای لاپین باشد ، دیده نشده ولی در مجموع ، این تزلزل در فرماندهی دو ناحیه نظامی غربی و مرکزی روسیه می تواند راهنمای بسیارخوبی برای بررسی موفقیت ارتش اوکراین در ضدحمله خارکف خود باشد .

 

 

پریگوژین -قدیروف 

 

با این حال ، فرماندهی سوروویکین بعنوان فرمانده کل عملیات ارتش روسیه دراوکراین ، نفوذ و نقش پریگوژین را بتدریج افزایش داد ، چرا که  اکنون واگنر به مشتری اصلی دریافت تدارکات نظامی از ارتش روسیه شد و برهمین اساس ، مسئولیت حمله به باخموت و تصرف آن را برعهده گرفت . علاوه براین ، رسانه های پرنفوذ روسی ، تصمیم سوروویکین مبنی بر عقب نشینی از بخش غربی خرسون را تا حدودی پذیرفت و تایید نمود و تمرکز وی بر انجام عملیات هوایی برعلیه زیرساختهای حیاتی اوکراین را مورد تمجید قرارداد .

 

 

نمای تغییرات در زنجیره فرماندهی ارتش روسیه /تابستان 2022 

 

 

اما این همه ماجرا نبود ، چرا که نفوذ روبه گسترش سوروویکین و پریگوژین ، بخش عمده ای از افسران حاضر در کرملین و وزارت دفاع را ناراضی نمود و این نارضایتی پس از اینکه رئیس گروه واگنر ، این دونهاد را مسئول شکست در اوکراین دانست ، بیشتر نیز شد . با این حال ، افسرانی نظیر رستم مرادوف و سرگئی کوزولوف ، وزنه های اضافی پریگوژین در کرملین و وزارت دفاع محسوب می شدند واین مساله احتمالا این دونهاد را وادار کرد تا بازگشت برخی چهره های وابسته به گراسیموف را بررسی نمایند .

 

پی نوشت :

1-  استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

2- ادامه دارد ..... 

 

[MR9 109,955]

بخش سوم : 

 

با چراغ سبز اولیه پوتین ، گراسیموف و اطرافیانش تلاش کردند تا پوتین  را متقاعد کنند که با دست زدن به یک حمله زمستانی -بهاری ، پس از به اوج رسیدن حملات اوکراینی ها که با شروع در دسامبر2022 ، پس از حدود یک یکماه در ژانویه 2023 به اوج خود رسیده بود ، میتوانند پیشروی های بیشتری را در داخل خاک اوکراین ثبت کنند . درهمین راستا ، یک منبع روسی غیر موثق مدعی شده بود که  گراسیموف به تدریج پوتین را قانع نمود تا نگهبانان قدیمی ( لاپین ، دورنیکوف ، ژوالیوف ، سردیوکوف و چایکو ) مجددا به مناصب قبلی خود منصوب نماید . این مساله در کنار برگزاری یکسری جلسات مستمر سطح بالا با حضور پوتین ، شویگو و سایر فرماندهان ارشد نظامی روسی و تلاش رسانه های وابسته به وی با ایجاد یک کارزار شدید برای بی اعتبارسازی واگنر به اوج خود رسید.  به گفته این منبع روسی ، تلاش رسانه های منتسب به گراسیموف در خصوص تلفات بالای واگنر ، استفاده این گروه از مهمات به شکل غیر استاندارد ( یا بعبارت بهتر ، اسراف در کاربرد مهمات گرانقیمت و محدود ) و نظم ضعیف  سازمانی  در این دوره زمانی بسیار بیشتر از گذشته شده بود . دراین میان ،برخی مقامات کرملین نیز به یکی از رسانه های مخالف روسی فاش کرده بودند که  نیروهای امنیتی روسیه به شکل عمدی برای تضعیف یکدیگر دست به درز اطلاعات حساس می زنند .

 

 

ژنرال میخائیل تپلینسکی

 

با این وصف ، به ادعای منابع غربی ، گراسیموف موفق شد تا پوتین را متقاعد کند که واگنر ، در حال اتلاف منابع ارزشمند ارتش است که اولین نشانه این امر را می توان در توقف دسترسی واگنر برای عضوگیری از میان محکومین زندان های روسیه و همچنین محدود شدن این گروه در استفاده از مهمات ارتش ، از ابتدای سال 2023 جستجو نمود . اگر چه این موارد نشانه های عینی و مشخصی بشمار می آمدند ولی هنوز مشخص نیست که گراسیموف تا چه اندازه موفق شده تا بر پوتین تاثیر گذارد ، چنانکه سوورکین و فرمانده واحدهای هوابرد روسی ، یعنی ژنرال میخائیل تپلینسکی که بعنوان افسران ضد گراسیموف شهرت دارند ، هنوز در خدمت عملیاتی قرار داشتند . این امر با شهرت بیش از پیش تپلینسکی درمیان رسانه های ابرملی گرای روسی همزمان گردید و همزمان میزان گرایش واحدهای هوابرد ارتش روسیه به همکاری با واگنربرای ادامه عملیات در باخموت نیز افزایش پیدا نمود .

 

 

ژنرال یوگنی نیکیفوروف

 

 

با افزایش شایعات در خصوص رقابت شدید میان گراسیموف  و سووروکین ، اداره اطلاعات ارتش اوکراین نیز میدان دار این معرکه شد تا جایی که این منبع ادعا نمود که  ژنرال یوگنی نیکیفوروف ، رئیس ستاد ناحیه نظامی شرقی روسیه که به واگنر بسیار نزدیک بود ، در 26 دسامبر 2022 جایگزین کوزولوف گردید که تا آن زمان فرمانده ناحیه نظامی غربی روسیه محسوب می شد . علاوه براین ، پوتین در 21 دسامبر 2022 به شکل علنی ، سورورکین را مورد تقدیر قرارداد و همزمان تپلینسکی را بعنوان فرمانده عملیاتی محور تازه تاسیس دنیپر که قرار بود از محور زمینی و دالان منتهی به کریمه دفاع کند ، برگزید . بدین ترتیب ، هردوانتصاب نامبرده نشان دهنده این امر بود که  پوتین در خصوص توان رزم واگنر برای تصرف کامل باخموت ، حداقل تا انتهای سال 2022 شک داشت و البته تصمیم گرفته بود تا جناح ضدگراسیموف را نیز بتدریج تقویت کند .

 

 

ژنرال سرگئی کوزولوف

 

اما این روند همچنان ادامه داشت ، تا جایی که تصرف بسیار فرسایشی سولدار در ژانویه 2023 باعث شد تا وزنه گراسیموف مجددا در نزد پوتین سنگین تر شده و او بعنوان فرمانده کل صحنه عملیات نظامی به منظور هدایت عملیات زمستانی- بهاری تعیین گردد . این خبر در 11 ژانویه 2023 به شکل رسمی از سوی وزارت دفاع روسیه اعلام گردید  و سوروکین نیز به سمت جانشینی گراسیموف ، تنزل مقام پیدا نمود . برخی تحلیلگران نظامی معتقدند که پوتین بدلایل ناشناخته ای ، در برابر فشار گراسیموف ، دستها را بالا برد چرا که واگنر هنوز موفق نشده بود تا باخموت را تا اول ژانویه 2023 بطور کامل تصرف نماید و در عین حال ، نبرد سولدار که در بازه زمانی 4 تا 13 ژانویه 2023 شدت گرفته بود ، باعث گردید تا  رئیس جمهوری روسیه ، تا حدودی مواضع خود را به سوی جناح گراسیموف نزدیک کند که منابع ناشناس در کرملین معتقدند که علت این امر را باید در تایید ناکارآمدی واگنر در صحنه عملیات رزمی جستجو نمود .

این مساله تا جایی گسترش پیدا نمود که  پیروزی بدست آمده در سولدار ، توسط پوتین مستقیماً به وزارت دفاع و ستاد کل نیروهای مسلح نسبت داده شد که موفقیت تقریبا بزرگی برای گراسیموف بشمارمی آمد . این موفقیت برای رئیس ستاد کل نیروهای مسلح آنچنان گرانقدر بود که توانست لاپین رسوا شده  را به خدمت فعال بازگرداند ( لاپین در 10 ژانویه 2023 به سمت رئیس ستاد ارتش روسیه در محور سولدار انتخاب شد ) اما نکته این انتصاب ، محول نکردن یک سمت عملیات در خط مقدم برای لاپین بود که نشان می داد علیرغم وجود روابط گرم ، اعتمادی در سطح حرفه ای میان دوفرمانده وجود ندارد . به ادعای پریگوژین ، بزرگترین نقطه ضعف لاپین در این بود که کورکورانه از دستورات پیروی مینمود و اگر این ادعا صحت داشته باشد ، میتوان شکرآب بودن ارتباط حرفه ای این دو را توجیه نمود .

 

 

دوره زمانی جنگ فرسایشی در محور سولدار- باخموت ، به ادعای منابع اطلاعاتی غربی ، همزمان شد با شدت یافتن تقابل جناح های رقیب در ستاد کل نیروهای مسلح روسیه 

 

با دمیدن نیروی تازه ای به جناح طرفدار گراسیموف ، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح روسیه ، یک کارزار بشدت بی رحمانه را برای حذف کامل نیروهای مسلح خصوصی نامنظم نظیر واگنرو گروه های کوچکتر وابسته به آن که با چراغ سبز پوتین موجودیت پیدا کرده بودند ، آغاز نمود . وی با صدور دستورات جدید ، واحدهای نظامی جمهوری های دونتسک و لوهانسک را بسرعت در ساختار ارتش ادغام نمود ، فرماندهان نیابتی را از جایگاه هایشان بیرون کرد و تلاش نمود تا روحیه حرفه ای نظامی را به این یگان ها تزریق کند که این مساله بشدت بر روی روابط وی با ملی گرایان افراطی و گروه های نظامی خصوصی تاثیرگذاشت . علاوه براین ، به شکل عمدی ، با اعزام واحدهای هوابرد به  محور سولدار ( بدلیل همکاری نزدیک با واگنر ) باعث شد تا تمامی اقدامات تپلیسنکی زیر ذره بین رسانه ها رفته و با انتقادات بیشتری روبرو شود ، هر چند با این کار ، بهترین نیروهای ارتش روسیه در بدترین محور ممکن ، بتدریج فرسوده می شدند که این امر نهایتا در 12 ژانویه با استعفای ناگهانی تپلینسکی منجر گردید .

 

 

ژنرال اولگ ماکاروویچ

 

براساس گزارش های موجود ، جانشین وی ، معاون دانشکده جنگ ستاد کل نیروهای مسلح روسیه ، یعنی ژنرال اولگ ماکاروویچ بود که علیرغم عدم وجود هرگونه تجربه در هدایت نیروهای هوابرد ، جایگزین تپلینسکی شد . با توجه به این موارد ، منابع اطلاعاتی غربی معتقدند که  گراسیموف با علم به عدم کارایی نیروهای هوابرد در مناطق شهری ، این یگانها را در محور باخموت- سولدار بکار گرفت ولی با تعویض فرمانده این واحدها ، تمرکز عناصر هوابرد به شکل خاص بر روی سولدارگذاشته شد تا به یک رقیب برای واگنری تبدیل شوند که بطور همزمان در باخموت مشغول نبرد خانه با خانه با ارتش کیف بود ، در حالی که بصورت پنهان تلاش نمود تا بارسنگین تلفات انسانی را بر دوش گروه های ضد خود قرار دهد .

 

 

تغییرات صورت گرفته در زنجیره فرماندهی ارتش روسیه در طول ضد حملات ارتش اوکراین 

تابستان 2022

 

 

پس از تصفیه حساب با تپلینسکی ، گراسیموف با انتصاب ژنرال کوزلووف به سمت فرماندهی ناحیه نظامی جنوب روسیه در 23 ژانویه 2023 ( وی در اواخر دسامبر از سمت فرماندهی ناحیه نظامی غرب برکنار شده بود ) و همچنین انتخاب آندری موردویچف  به سمت فرماندهی ناحیه نظامی مرکزی دست به تغییرات جدیدی زد ولی برخی معتقدند که انتخاب موردویچف  به نوعی تلاش پوتین برای برقراری تعادل قدرت میان فرماندهان نظامی یا احتمالا افزایش قدرت جناح ضد گراسیموف بوده است .

 

 

ژنرال آندری موردویچف 

 

در جبهه مقابل گراسیموف ، فرماندهانی که از شدت ضربه های وارده رئیس ستاد کل نیروهای مسلح روسیه ، غافلگیر شده بودند ، دست به تحرکات جدیدی زده  و تلاش کردند تا توجهات رسانه ای را بسمت شکستهای حملات ارتش روسیه در بازه زمانی زمستان 2022 – بهار2023 جلب کنند ولی احتمالا موفقیتی در جلب توجه پوتین برای دست زدن به تغییرات مجدد بدست نیاوردند . دراین میان ، پریگوژین با میدان داری رسانه ای ، به شکل مرتب ، تردیدهای خود را درخصوص توانایی واحدهای منظم ارتش روسیه  برای تصرف کامل دونباس تا قبل از پایان بهار سال 2023 اعلام مینمود و متقابلا جناح طرفدار گراسیموف نیز با ایجاد یکسری محدودیتهای جدید برای واگنر برای دسترسی به مهمات و تجهیزات ، سعی کرد تا از سوء استفاده رئیس واگنر از عدم موفقیت نیروهای روسی در حومه ووهلدار جلوگیری بعمل آورد .

 

 

آندری تورچاک ، دبیر شورای عمومی حزب روسیه متحد

 

درگیری میان دوجناح طرفدار و ضد گراسیموف تا اندازه ای شدید شد که آندری تورچاک ، دبیر شورای عمومی حزب روسیه متحد نیز وارد صحنه گردید تا با رسمی کردن شکایت خود از ارتش روسیه بدلیل شکستهای عملیات نظامی زمستان 2022 و- بهار 2023 بر شدت این درگیری بیافزاید . منابع روسی در این زمینه مدعی شده اند که تورچاک در یک جلسه توجیهی ، به شکل صریح با پوتین گفتگو نمود ولی احتمالا موفقیتی در متقاعد کردن پوتین جهت  تغییر ترتیبات فرماندهی بدست نیاورد . امیدواری جناح ضد گراسیموف آنچنان بود که  سورووکین به تپلیسنکی پیشنهاد داد تا استعفای خود را تا اواخر فوریه 2023 به تعویق اندازد به این امید که گزارش تورچاک ، جریان قدرت را به نفع جناح ضد گراسیموف تغییر دهد .

 

پی نوشت :

1-  استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

2- ادامه دارد .....

 

[MR9 109,955]

بخش چهارم 

 

 

 

جلسه توجیهی تورچاک و پوتین در 16 فوریه 2023 و درز اطلاعات از محتوای این دیدار ، باعث شد تا حسگرهای وزارت دفاع روسیه نسبت به تشدید تلاش ها علیه گراسیموف و همچنین روند بی اعتبار سازی فرماندهان فعلی محورهای عملیات اوکراین ، حساس شود . به همین دلیل اولین واکنشی که از سوی این وزراتخانه نسبت به این دیدار صورت گرفت ، تایید انتصاب موردویچف به سمت فرمانده ناحیه نظامی مرکزی ، کوزولوف بسمت فرماندهی ناحیه نظامی جنوبی ، نیکیفوروف بسمت فرمانده نظامی ناحیه غربی و درنهایت رستم مرادوف به سمت فرماندهی ناحیه نظامی شرقی بود . اما این مساله چندان برای طرف مقابل غافلگیر کننده نبود ، چرا که در یک پاتک رسانه ای ، ادعا شد که این انتصاب عجولانه بیشتر برای پنهان کردن عدم موفقیت ارتش روسیه در عملیات تهاجمی اخیر خود که از ابتدای دسامبر شروع و تا نیمه بهار سال بعد ادامه یافت ، بوده  و درمقابل پوتین نیز برای مقابله با این پاتک رسانه ای ، علیرغم اینکه نیکیفوروف و مرادوف در میدان عمل هیچ موفقیتی را بدست نیاورده بودند ، این دو را یک درجه ارتقاء داد.

 

 

سرگئی کوزمنکو

 

 

این روند با ملاقات بسیار سریع میان شویگو و مرادوف در 4 مارس 2023 در غرب استان دونتسک ادامه پیدا نمود و احتمالا در این دیدار ، مرادوف دستور پیدا کرد تا برای خاموش کردن انتقادات ، ووهلدار را تصرف کند . در این میان ، بنابراسنادی که گفته می شود از سوی یک افسرجزء پنتاگون افشاء شده ، پوتین در 22 فوریه یک جلسه مشترک را بین شویگو و پریگوژین برگزار نمود تا به اختلافات این دو پایان دهد. برخی منابع مدعی هستند که  پوتین از مسیرهای متفاوتی در مقایسه با روند عادی دریافت گزارش ها ، جنگ  را دنبال می کند و با آگاهی از مشکلات موجود در روند عملیات اوکراین ، به نوعی یک هم افزایی را میان این دو برقرار نماید ، ضمن اینکه تلاش دارد از جانبداری واضح نیز خودداری کند .

از سویی دیگر ، تپلینسکی که پیش از این از سمت فرماندهی یگان های هوابرد استعفاء داده بود ، با دریافت دستور مستقیم از سوی پوتین ، درآوریل 2023 مجدداً به فرماندهی این نیروها گمارده شد. وی با انتشار ویدئویی از فرماندهان روسی خواست تا برای تصرف روستاها و ارتفاعات از جان سربازان هزینه نکنند  . وی که از ژانویه 2023 در خطوط مقدم حضور نداشت ، آرزو می کرد تا مجددا به سمت فرماندهی عملیاتی برگردد ولی با مقاومت گراسیموف روبرو بود به همین دلیل در 15 مارس 2023 در گردهمایی کهنه سربازان یگان هوابرد ارتش از رفتار ضعیف وزارت دفاع با واگنرو عدم شفافیت و بی توجهی به تلاش های جنگی روسیه انتقادات شدیدی را روانه شویگو نمود که این امر برای پریگوژین یک موهبت بشمار می رفت ، چرا که  اکنون سورورکین و تپلینسکی ، به کفه وی اضافه شده بودند و طبیعتا حمایتهای بیشتری از گروه ضد گراسیموف در پیش بود .

 

 

در میان اگر چه انتقادات تپلینسکی در آغاز چندان اهمیت نداشت ولی این روند گسترش پیدا نمود و گراسیموف متوجه شد که مسیر بی اعتبارسازی وی در حال تشدید شدن است . این مساله با انتشار خبری در 26 مارس که درآن ادعا شده بود مرادوف از سمت فرماندهی ناحیه نظامی شرقی برکنار شده  به یک باره مورد توجه رسانه ها قرار گرفت و برخی معتقد بودند که قرار است تا سرگئی کوزمنکو به جای وی در این سمت قرار گیرد . از سویی دیگر ، وزارت دفاع برای راضی کردن تپلینسکی ، او را از مرخصی اجباری فراخواند تا سمت فرماندهی گروه بندی رزمی مشترک روسیه در رستوف- دُن را در منطقه کراسنودار برعهده گیرد که این به معنای انتصاب مجدد او به فرماندهی یگان هوابرد ارتش روسیه بود . همزمان با این خبر ، ژنرال لاپین نیز مجددا بخدمت فراخوانده شد .

بدین ترتیب ، عدم موفقیت ارتش روسیه  در عملیات آفندی زمستانه – بهاری خود احتمالا پوتین را وادار نمود تا مسئولیت عملیات نظامی در اوکراین را به شکل مساوی بین دوجناح موجود در وزارت دفاع روسیه قبل از شروع ضدحمله ارتش اوکراین تقسیم نماید . وی درجریان بازدید خود از مناطق تصرف شده لوهانسک و خرسون که قبل از 16 آوریل 2023 صورت گرفت ، بطور مستقیم فرماندهان نظامی روسی را مورد شماتت قرار داد و با اعلام برخی تغییرات ، به شکل رسمی ، تپلینسکی را بعنوان فرمانده نیروی هوابرد ، ماکاروویچ را بعنوان فرمانده گروه رزمی دنیپر و لاپین را بعنوان فرمانده ناظر در محور لوهانسک تعیین کرد . در این میان ، توجه خاص پوتین به تپلینسکی ، و اهداء یک نماد به او که متولد اوکراین بود ، رسانه های روسی را واداشت که مجددا روی این فرمانده روسی متمرکز شوند . سخنگوی کرملین نیز در یک مصاحبه رسما اعلام نمود که شویگو و گراسیموف بدلایل امنیتی همراه پوتین به لوهانسک سفر نکردند که این مساله چندان مورد پذیرش رسانه های روسی قرار نگرفت .

 

 

 

تغییرات فرماندهی ارتش روسیه در طول حملات زمستان 2022- بهار 2023

 

با تمامی این اوصاف ، بازگشت ژنرال لاپین به خط مقدم نبرد اوکراین ، تا حدودی نشان می داد که پوتین در تلاش است تا میان دوجناح وزارت دفاع یک تعادل نسبی را برقرارکند تا درماه های آینده ، شرق و جنوب اوکراین بلحاظ حضور فرماندهان با تجربه ، به اندازه کافی غنی باشد . در همین رابطه یک منبع روسی در 25 آوریل 2023 مدعی شد که تپلینسکی در حال حاضر جانشین فرمانده صحنه عملیات نظامی اوکراین محسوب می شود و وظیفه دارد تا از خطرناکترین محورهای عملیاتی یعنی خرسون و زاپوروژنیه دفاع کند . زیردست وی ، ژنرال ماکاروویچ قرار دارد که فرماندهی محور دنیپر- خرسون و کوزمنکو نیز بر محور زاپوروژنیه و شرق دونتسک جنوبی نظارت خواهد داشت . در همین راستا ، لاپین بسمت فرماندهی عملیات نظامی شرق اوکراین و مسئولیت نظارت بر لیمان ، آودیوکا ، مارییانکا ، لیسیچانسک ، کوپیانسک -استاروبلیسک منصوب گردید . موردویچف ، کوزولوف و نیکیفوروف به ترتیب مسولیت مرکزی ، جنوب و غربی عملیات نظامی در اوکراین  را برعهده گرفتند در حالی که دورنیکوف /ژورالیوف رسما از ارتش بازنشسته شده و مرادوف نیز از مسئولیت خود برکنار گردید . این مساله برای واگنر یک خبر بسیار خوب بود ، چرا که از ابتدای آوریل 2023 روند تحویل مهمات و نیروهای کمکی به این گروه ، از سر گرفته شد که این امر نشان می داد که پوتین نظر خود را در خصوص واگنر و پریگوژین مجددا تغییر داده است .

 

پی نوشت :

1-  استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

2- ادامه دارد .....

 

[MR9 109,955]

بخش پنجم و پایانی 

 

 

 

بعنوان یک نتیجه گیری ، دخالت روسها در اوکراین ، علیرغم ادعاهایی که ازسوی کرملین  وجود دارد ، جنبه استراتژیک فُرم  را به نمایش نمی گذارد ولی به نظر می رسد که  عملیات نظامی در خاک اوکراین ، برای شخصیت و ترکیب ارتش روسیه ، یک مساله حیاتی است. به ادعای منابع غربی ، این حیثیت نظامی تا بدانجا اهمیت پیدا نموده که  برخی فرماندهان ، بعنوان یک اولویت ، نیروهای رزمی تحت امر خود را بصورت بهایی برای حفظ جایگاه برخی در سلسله مراتب قدرت ، بصورت یک ابزار مورد استفاده قرار می دهند که در امتداد این تحلیل ، این اولویت ، در برخی مواقع ، جایگزین اهدافی می گردد که قرار است در اوکراین ، محقق گردد . در داخل ارتش روسیه ، برخی نظامیان ارشد معتقدند که  انتظار می رود روند عملیات نظامی همچنان بصورت فرسایشی ادامه پیدا کند و این امر باعث می شود تا کاربرد نیروو تجهیزات از سوی برخی از این فرماندهان با احتیاط بیشتری صورت گیرد  و احتمالا میان حفظ نیرو و حمایت از اهداف عملیاتی کرملین در اوکراین دست به مانورمی زنند تا هردوطرف تا حدودی در دسترس آن قرار داشته باشد ، هر چند دسته دیگری از این فرماندهان نیز در تلاش هستند تا برای محقق کردن اهداف کرملین ، کفه را به نفع این نهاد قدرت ، سنگین تر نمایند . این مساله پس از گذشت 14 ماه از آغاز نبرد در اوکراین ، به احتمال بسیار زیاد ماهیت ارتش روسیه  را تا حدودی تغییر داده  و فرماندهان ارشد ، حفظ خود ، ساختار ارتش و قدرت در روسیه را بصورت یک مساله حیاتی می بینند و این بدان معنسات که  چگونگی ادامه روند فعلی ، تعیین کننده مسئول آینده ارتش در یک بازه زمانی قابل پیش بینی خواهد بود .

 

 

به گفته منابع غربی ، کرملین و وزارت دفاع روسیه ، در طول 14 ماه گذشته همواره در تلاش بودند تا بصورت دستوری و دومینووار ، اثرات ناگوار ناشی از شکستهای ثبت شده در جریان عملیات نظامی را تا حدودی التیام بخشند و به همین منظور ، اغلب سعی شده تا تغییرات در سلسله مراتب فرماندهی ، بصورت محرمانه صورت گیرد و فرماندهان نیز مرتباً درصدد هستند تا از خود در برابر انتقادات ، محافظت نمایند  ، در حالی که به شکل موازی تلاش می کنند تا برای عدم موفقیت در صحنه عملیات ، از رده های پائین تر ، قربانیان جدیدی را برگزینند . در سطح رسانه ای ، برخی از منابع اطلاعاتی غربی معتقدند که فرماندهان نظامی مدتهاست بلحاظ عملکردی ، خشم ملی گرایان افراطی روسی را برانگیخته اند و همین امر موجب شده تا کرملین و وزارت دفاع ، به گونه ای دست به انتخاب رده های فرماندهی جایگزین بزنند که با واقعیات میدان نبرد مطابقت داشته باشد  و این ، امکان توجیه تغییرات پی درپی را بوجود آورد . به شکل خاص ، وزارت دفاع روسیه  از فرماندهانی که در جناح گراسیموف حضور دارند ، پشتیبانی آشکار و پنهانی دارد و در عین حال تلاش می کند تا  روند فعالیت جناح ضد گراسیموف را به گونه ای مدیریت نماید که ساختار ظاهری وزارت دفاع حفظ شده و تصویری متحد از مجموعه نیروهای مسلح روسیه به بیرون انتشار پیدا نماید . در این میان ، تغییرات در زنجیره فرماندهی ارتش روسیه ممکن است موقتا میل بلاگرهای خشمگین روسی را آرام کرده باشد ولی در ماه های اخیر ، رفتار این دسته از فعالان نظامی رسانه ای ، بخوبی نشانگر آن است که تحلیل آنها از چنین تغییراتی از سوی وزارت دفاع تنها برای خاموش کردن انتقادات و نه بهبود روند عملیات نظامی صورت گرفته  و این مساله احتمالا روند انتقادات به شیوه اداره عملیات نظامی ارتش روسیه در اوکراین را بیش از پیش افزایش خواهد داد .

 

 

بدین ترتیب ، کارشناسان نظامی غربی معتقدند که تمایل پوتین به جایگزینی چرخشی فرماندهان و عدم دخالت وی در برکنار کردن آنها از سمت های فرماندهی ، موجبات پرهزینه شدن روند جنگ را برای روسیه فراهم نموده  است . در همین راستا ، برخی معتقدند که پوتین به شکل های مختلف ، دست به جابه جایی  مدیران نظامی و غیرنظامی در مناصب دولتی می زند تا این اطمینان حاصل گردد که هیچ شخصیت سیاسی ، به نفوذ بیش از حدی در ساختار قدرت ، دست نیابد و به همین دلیل بطور دائم از جناح های رقیب ، حمایت می کند . به همین دلیل ، رئیس جمهوری روسیه هیچ گاه نسبت به عزل این مدیران بطور مستقیم دست نزده و درعوض ، آنها را بصورت موقت تنزل جایگاه می دهد  تا وادار شوند برای برگشت به جایگاه سابق خود ، یا قرار گرفتن در ردیف گزینه های پیشنهادی برای یک جایگاه جدید ، تلاش بیشتری را در حوزه مسئولیتی ، مبذول دارند . بعنوان مثال ، ژنرال چایکو ، فرمانده سابق منطقه نظامی شرقی ، یا ژنرال سردیکوف، فرمانده سابق واحدهای هوابرد برای تصدی پستهایی در عملیات ارتش روسیه در سوریه پیشنهاد شده اند و ژنرال مرادوف نیز  بسمت مشاور نظامی نیروهای حافظ صلح روسی در قره باغ احتمالا منصوب خواهد شد . این تنزل جایگاه های که معمولا موقت خواهد بود ، دست پوتین را برای جذب این نیروها در زمان لازم بسوی خود ، باز خواهد گذاشت .

 

 

 

 

با این حال ، عده ای در سیستم های نظامی غربی براین اعتقاد قرار دارند که چنین ساختاری از عزل و نصب ها ، گرچه برای پوتین یک حاشیه امنیت مناسب فراهم می کند ولی برای یک ساختار نظامی که می بایست از ثبات مدیریتی مشخصی برخوردار باشد ، یک امتیاز منفی خواهد بود . در واقع ، تغییرات منظم در سلسله مراتب فرماندهی ، تلاش برای ایجاد یک روند قابل اتکاء کنترل -فرماندهی را نه غیرممکن ، بلکه بسیار سخت خواهد کرد و بازگشت فرماندهان سابقاً تنزل جایگاه یافته ( که احتمالا در سمت های فرماندهی عملیات نظامی ، شکست نیز خورده اند )  به احتمال بسیار زیاد ، شهرت وزارت دفاع و اثربخشی عملیاتی آن ار کاهش خواهد داد .

 

 

با تمامی این اوصاف ، نتایج ضد حمله آتی اوکراین ( که هم اکنون ، یعنی ژوئن 2023 در جریان است ) به احتمال زیاد ، میتواند مشخص کننده این باشد که پوتین به کدام سو بیشتر متمایل خواهد شد . شکل چینش فرماندهان روسی در حال حاضر ( متن در 30 آوریل نوشته شده )  به گونه ای  است که اگر ارتش اوکراین تنها دریک محور دست به ضد حمله بزند ، می تواند سرنوشت یکی از دوجناح موجود در وزارت دفاع روسیه را حداقل برای میان مدت ، تعیین کند ولی اگر این ضد حمله درچند محور صورت گیرد ، ممکن است روند به شکل دیگری ادامه یابد . بدین معنی که  موفقیت یا شکست یک بخش از فرماندهان روسی متعلق به یک جناح در وزارت دفاع با موفقیت یا شکست فرماندهان متعلق به جناح مقابل همراه خواهد بود و احتمالا پوتین باردیگر بسمت جناحی که بیشترین موفقیت را کسب نموده ، متمایل خواهد شد .

با توجه به شرایط پیش گفته ، در شرایط فعلی ، تغییر فرمانده صحنه عملیات نظامی احتمالا بعید به نظر می رسد چرا که برکناری گراسیموف ، که همزمان رئیس ستادکل نیروهای مسلح نیز محسوب میشود ، و در زنجیره فرماندهی ، پس از شویگو ( وزیر دفاع ) قرار دارد ، ممکن است به اعتبار کرملین و وزارت دفاع آسیب جدی وارد نماید . در نتیجه پوتین ترجیح خواهد داد تا همچنان گراسیموف را در جایگاه خود حفظ نموده ( بدلیل اطمینان به وی که درصدد برنخواهد آمد که جایگاه پوتین را تضعیف کند )  و همزمان با دادن امتیازات بیشتر به فرماندهان در سلسله مراتب نظامی ، ضمن تشویق آنها به ارائه عملکرد بهتر ، از پیامدهای احتمالی تغییر فرماندهان نیز اجتناب ورزد و درصورت نیاز به تغییر مجدد ، تنها نقش فرماندهان ضعیف را در عملیات نظامی کاهش دهد .

 

پی نوشت :

1-  استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

بن پایه