00Amin

تغذیه هواپیماهها بوسیله نور لیزر

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

اين آخرين سطح پيشرفت است؛«يک هواپيمای تغذيه شده بوسيله اشعه ليزر» اين پرنده توسط محققان در ژاپن طراحی شده است و يک پرواز آزمايشی موفق در کارنامه خود دارا می باشد. دانشمندان ناسا توانستند هواپيمای درست شده از ورقه های آلومينيم راتوسط اشعه ليزر تغذيه کنند. تاکاشي ياب و تيم همراهش که عضو سازمان تکنولوژی توکيو می باشند، توانستند هواپيمای خود را توسط تابش ليزر معمولی تغذيه کنند. اين هواپيما توانست در يک مسير منحنی و به صورت بسيارخوب وباسرعت 1.4 متر بر ثانيه به هوا برخيزد. اين وسيله را می توان از راه دور و تازمانی که بتوان نور ليزر را بر روی آن متمرکز کرد تغذيه کرد. محققان همچنين اميدوار هستند که بتوانند توسط نيروی ليزر حرکت هواپيما را کنترل کنند. يک روش به اين صورت است که می توان توسط اشعه ليزر، به بعضی قسمتهای هواپيما نيرو (ضربه) وارد کرد و در روشی ديگرمی توان بال ها را با آلياژهايي درست کرد که هنگام گرم شدن تغييرشکل دهند و در اين صورت می توان با استفاده از ليزر به گرم کردن بال ها پرداخته و درنتيجه تغيير شکل دلخواه را در آنها بوجود آورد و در مجموع حرکت هواپيما راکنترل کرد. يم در حال بازبينی طرحی بود که 31 سال پيش برای اولين بار ارائه شده بود. در سال 1972 يک مهندس آمريکايی به نام Arthur Kantrowitz اين طرح را ارائه کرده بود، در اين طرح اگر اشعه ليزر را روی يک ماده (سوختی که روی بدنه هواپيما قرار می گيرد) متمرکز کنيم، می توان يک جت از گازهای خروجی توليد کنيم که باعث جلو راندن هواپيما شود، درست مثل موتور های جت معمولی امروزی. سر انجام در سال 1997 محققان در آزمايشگاه Air Force Research کاليفرنيا توانستند با توجه به اين طرح و ياری گرفتن ازليزر مادون قرمز پرقدرت يک هواپيمای نعلبکی شکل آلومينيومی کوچک را برای چند ثانيه به حرکت در آورند. به اين صورت که ضربات ليزر توانست هوا را در محفظه ورودی، به پلاسمای با فشار بالا (High-pressure plasma ) تبديل کند. Thrust حاصله توانست اين هواپيمای کوچک سبک را بلند کرده و صد ها پا آن را به بالا ببرد. درضمن اين طرح پروژه ی NASA برای امکان استفاده از نيروی رانشی ليزر به عنوان يک روش کم هزينه برای تغذيه ماهوارهای کوچک نيز بوده است.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
يه چيزايي در مورد دفاع موشكي با ليزر شنيده بودم. ولي اين تكنولوژي هنوز كامل نشده ولي فكر كنم 10یا 20 سال ديگه بجاي f-22 باید با بشقاب‌پرنده‌های دشمن بجنگیم! : در ضمن منبع رو ذکر کنید ممنون میشم.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
چنین پروژه ای سالهاست که در ناسا وجود داشته و هدف آن ساخت فضاپیمایی با سرعت 10% سرعت نور است. اینکه این فناوری بر روی زمین و در میدانهای مغناطیسی و وجود جاذبه عملکرد قابل قبولی دارد یا نه جای شکه و ابهام است و احتمال نمیدم هرگز بر روی زمین چنین وسیله ای ساخته شود.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
من هم راجع به اين موضوع شنيدم اما نتونستم عكس يا فيليمي ازش پيدا كنم. icon_cool :|

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
در ابعاد واقعي چه جور ميخان يه نور ليزر رو به طور دائم به هواپيما بتابانند؟ منظورم اينه كه بايد ليزر هم متحرك باشه ديگه

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

در ابعاد واقعي چه جور ميخان يه نور ليزر رو به طور دائم به هواپيما بتابانند؟ منظورم اينه كه بايد ليزر هم متحرك باشه ديگه


برعکسش درسته ، یعنی از خود هواپیما این نور یا منبع انرژی خارج بشه که بتونه مثل بشقاب پرنده های تخیلی(واقعی آینده ) پرواز کنه

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوست عزيز مثل اينكه متن رو درست نخونديد اينجا رو مطالعه كنيد: در اين طرح اگر اشعه ليزر را روی يک ماده (سوختی که روی بدنه هواپيما قرار می گيرد) متمرکز کنيم، می توان يک جت از گازهای خروجی توليد کنيم که باعث جلو راندن هواپيما شود، درست مثل موتور های جت معمولی امروزی در ضمن مگه خروج ليزر كه همانند خروج نور هست نيرويي داره كه نيروي واكنش اون هواپيما رو حركت بده؟؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
چند تا عکس از این هواپیما: http://usera.imagecave.com/zaini/2262_01.jpg http://usera.imagecave.com/zaini/2262_02.jpg http://usera.imagecave.com/zaini/2262_03.jpg

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

دوست عزيز مثل اينكه متن رو درست نخونديد اينجا رو مطالعه كنيد:
در اين طرح اگر اشعه ليزر را روی يک ماده (سوختی که روی بدنه هواپيما قرار می گيرد) متمرکز کنيم، می توان يک جت از گازهای خروجی توليد کنيم که باعث جلو راندن هواپيما شود، درست مثل موتور های جت معمولی امروزی
در ضمن مگه خروج ليزر كه همانند خروج نور هست نيرويي داره كه نيروي واكنش اون هواپيما رو حركت بده؟؟

من کلی تر گفتم ، برای تبدیل به یک مدل واقعی که بتونه حرکت کنه و محدود به منبع زمینی! نباشه مجبوره توی محدوده دید مستقیم منبع زمینی باشه باید بتونه از خودش انرژی را خارج کنه تا برخلاف جهت خروج انرژی یا هر ماده عجیب غریب دیگه ای حرکت کنه
( نور لیزر وقتی قدرتش زیاد باشه و به سمت جائی مشخص بتابه قانونا عوض فایده میتونه آسیب برسونه و سوراخ کاری بکنه peace_sign

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
Yabe و همکارانش در آينده قصد انجام طرح های بزرگتری را دارند، زيرا پرنده آنها از تکه فويل های آلومينيومی که فقط دارای چند گرم وزن وپهنای چند سانتيمتر است درست شده است، و سوخت آن توسط پوشش پليمر اکريليک و يا قطرات آب که روی فويل ها جا داده شده است تامين می شود. لازم به تذکر است که پوشش پليمر اکريليک نيروی thrust بيشتری توليد مي کند در حالی که قطرات مايع را می توان توسط يک منبع که امکان قرار گرفتن در داخل هواپيما را دارد تامين کرد تا از اين طريق بتوان نيروی thrust مستمر را در حين پرواز توليد نمود.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.