چرا پيروزي بزرگ ملت مان را جشن نگيريم؟

[babak81 2]

پايان جنگ روشن نيست؛ تير ماه است؟ مرداد ماه؟ شهريور ماه؟ و به همين دلايل است كه در كشور ما شهريور ماه را جشن مي گيرند. شهريور ماه حمله ارتش عراق به ايران است؛ چه كسي حمله يك كشور ديگر به كشور خودش را جشن مي گيرد؟ ما بايد بياييم پايان جنگ را جشن بگيريم، اما پايان جنگ كجاست؟ در مرداد ماه. پس از شكست هاي پي در پي ايران در تير ماه، قطعنامه 598 را پذيرفتيم و به همين دليل هم عراق آن را نپذيرفت، چراكه ما در ضعف بوديم و مرتب داشتيم شكست مي خورديم اما حادثه مهمي در مرداد ماه اتفاق مي افتد. اين سخنان محسن رضايي، فرمانده سابق كل سپاه پاسداران انقلاب اسلامي است كه در دوران جنگ تحميلي نقش عمده اي در تصميم گيري ها و تصميم سازي ها داشت.

او كه از 27 سالگي در حالي كه يك سال از جنگ گذشته بود با حكم حضرت امام(ره) فرماندهي كل سپاه را بر عهده گرفت، هر از چندي از مواردي سخن مي گويد كه به گفته خودش تاكنون به اين صراحت مطرح نكرده است. در تازه ترين اظهارنظرمحسن رضايي در جمع خانواده شهدا و رزمندگان عمليات مرصاد لشكر 32 انصارالحسين همدان به بيان بخشي از وقايع هنگام پذيرش قطعنامه پرداخت.

او در اين سخنراني براي اولين بار سحناني جديد بر زبان آورد: پس از شكست هاي پي درپي ايران در تير ماه، قطعنامه 598 را پذيرفتيم و به همين دليل هم عراق آن را نپذيرفت، چراكه ما در ضعف بوديم و مرتب داشتيم شكست مي خورديم اما حادثه مهمي در مرداد ماه اتفاق مي افتد. در طول دو هفته كه عمليات هايي صورت مي گيرد، ايران در تمام اين عمليات ها موفق مي شود. ارتش عراق، به خرمشهر حمله مي كند و ايران موفق مي شود عمليات <سرنوشت> را طراحي و به ارتش عراق حمله كند و او را تا مرز عقب براند. به باختران حمله مي كنند، در عمليات مرصاد ايران موفق مي شود تا خود قصر شيرين دشمن را عقب براند. بعد ايران آماده مي شود دوباره به بصره حمله كند كه خود امام(ره)، جلوي نيروهاي ايران را در پايان جنگ گرفتند و فرمودند: نه. ما چون قطعنامه 598 را پذيرفتيم ديگر به بصره حمله نكنيد.

محسن رضايي ادامه مي دهد: نيروهاي ايران آماده بودند كه در لحظه هاي آخر جنگ پس از اينكه باختران، خرمشهر، اسلام آباد، قصرشيرين، كرند، سرپل ذهاب، گيلانغرب و همه اينها را آزاد كردند، دوباره به بصره حمله كنند، اما امام(ره) فرمودند: خب پس جنگ اينطور تمام شد. اگر جنگ اينطور تمام شده، پس ما نه تنها پيروزي معنوي داريم بلكه با پيروزي نظامي ايران جنگ تمام شد. علامتش هم اين است كه اگر ما اين پيروزي ها را به دست نمي آورديم كه صدام قطعنامه 598 را قبول نمي كرد، همچنان كه دليل تصويب قطعنامه 598 هم پيروزي هاي ايران در فاو و شلمچه بود. پس همه صحنه جنگ با تاريخ و روز و پيروزي هاي آن روشن است. چيز كوچكي هم نيست كه آدم بتواند اين خورشيد پايان جنگ را پشت ابرهاي اوهام پنهان كند. خورشيد پايان جنگ بايد بيايد در آسمان و بايد برايش جشن گرفت؛ يعني در مرداد ماه بايد جشن بگيريم؛

پيروزي هاي سياسي ايران هم در مرداد ماه بوده است. صدام قطعنامه 598 را در مرداد ماه قبول كرد؛ در مرداد ماه اسراي ما آزاد شدند؛ در مرداد ماه سازمان ملل صدام را محكوم كرد؛ در مرداد ماه اعلام خسارت ايران و كميسيون تعيين متجاوز تشكيل شد؛ بنابراين مرداد را بايد جشن گرفت. مرداد ماه، پايان جنگ است و ايران و جبهه ايران موفق شدند، پس هم پيروزي معنوي، هم پيروزي سياسي و هم پيروزي نظامي بوده است

اعتماد ملی

[hans 162]

قبلا خوانده بودمش. ولی انگار کسی به حرفش توجه نکرده. ممنون از شما

[Nestor 7]

البته این فقط یک روی داستان پایان جنگ بود ... این داستان روی دیگری هم داشت که در ان اواخر توسط هاشمی رفسنجانی مطرح شده بود ... اگر تونستم و متنشو پیدا کردم حتما در سایت قرار می دهم ...

[SAEID 2,830]

او در اين سخنراني براي اولين بار سحناني جديد بر زبان آورد: پس از شكست هاي پي درپي ايران در تير ماه، قطعنامه 598 را پذيرفتيم و به همين دليل هم عراق آن را نپذيرفت، چراكه ما در ضعف بوديم و مرتب داشتيم شكست مي خورديم اما حادثه مهمي در مرداد ماه اتفاق مي افتد. در طول دو هفته كه عمليات هايي صورت مي گيرد، ايران در تمام اين عمليات ها موفق مي شود. ارتش عراق، به خرمشهر حمله مي كند و ايران موفق مي شود عمليات <سرنوشت> را طراحي و به ارتش عراق حمله كند و او را تا مرز عقب براند. به باختران حمله مي كنند، در عمليات مرصاد ايران موفق مي شود تا خود قصر شيرين دشمن را عقب براند. بعد ايران آماده مي شود دوباره به بصره حمله كند كه خود امام(ره)، جلوي نيروهاي ايران را در پايان جنگ گرفتند و فرمودند: نه. ما چون قطعنامه 598 را پذيرفتيم ديگر به بصره حمله نكنيد.

آتش بس را همیشه طرف ضعیف قبول کرده است نه قوای پیروز عراق هم چون در اوج قدرت بود راضی به قبول آتش بس نمیشد. عواملی که باعث قبول آتش بس توسط عراق شد یکی چند پیروزی پایانی ایران و تجدید قوای مجدد این کشور بود و یکی هم فشار آمریکا و شوروی بر پایان جنگ و مورد دیگر که ضعیفتر بود حفظ وجهه صلح طلبی عراق که از سال 61 خواستار آتش بس بود و بخاطر آن قطعنامه هایی از سوی سازمان ملل صادر شد.