با سلام خدمت دوستان    بخش هفتم از مجموعه تصویری سامانه سام-یک     تجهیزات پایش منبع قدرت (تغذیه) رادار B-200     تجهیزات پایش الکتریکی رادار B-200     تجهیزات خلبان خودکار موشک وی-300 این سامانه عمدتا" به منظور ایجاد ثبات و پایش مسیر پرواز موشک بسمت هدف در نظر  گرفته می شد .      سامانه پردازنده سیگنالهای رادیویی و ترانسپاندر موشک وی -300     ورودی ایستگاه رادار B-200     سامانه پایش و آماده سازی موشک وی-300      سکوی پرتاب  عمودی موشک وی-300     سکوی پرتاب عمودی موشک وی-300   منبع قدرت ( تغذیه ) راه اندازی سکوی پرتاب موشک وی-300     مرحله نخست نصب موشک وی-300 بر روی سکوی پرتاب      مرحله نهایی نصب موشک وی-300 بر روی سکوی پرتاب      موشک وی-300 ، سامانه سام- یک ، در آمادگی کامل برای شلیک   

با سلام خدمت دوستان    بخش ششم از مجموعه تصویری سامانه سام-یک     آنتن عمودی ایستگاه رادار B-200 ، با ماموریت اجرای پایش هوایی ( در ارتفاع )      ژنراتور ایستگاه رادار B-200   این ژنراتور عمدتا" برای تولید پالس های با قدرت و فرکانس بالا طراحی شده بود          پردازش کننده اولیه اطلاعات ورودی آنتن رادار B-200 سامانه سام - یک    این سامانه عمدتا" برای تقویت و تبدیل سیگنالهای منعکس شده از اهداف که از طریق آنتن دریافت می شوند ، اختصاص یافته بود .        اتاق ویژه تجهیزات تقویت کننده سیگنالهای دریافتی رادار B-200 از اهداف  ، تقویت کننده سیگنالهای ارسالی به موشک شلیک شده ، تنظیم ولتاژ سیستم      پست فرماندهی رادار B-200 ،    شامل ، جایگاه کاربر رادار ( دیده بان ) و  کاربر ویژه تعیین کننده موقعیت هدف      نشاندهنده های اتاق فرماندهی رادار B-200    سمت راست ، شامل تجهیزات هدایت دستی موشک بسمت هدف      تجهیزات ویژه سرپرست رادار B-200   شامل تجهیزات مورد استفاده برای مدیریت رزمی ایستگاه و سامانه های شلیک      تجهیزات هدفیابی سامانه رادار B-200 ، شامل سامانه های پایش اهداف ، اولویت بندی اهداف ، پرتاب موشک و نظارت بر مسیر پرواز موشک بسمت هدف      تجهیزات ردیابی دستی اهداف رادار B-200   طراحی شده برای ردیابی پرنده های مهاجم بصورت بصورت تکفروند یا صورتبندی بمباران گروهی      اتاق تجهیزات  محاسبات مختصات شلیک      تجهیزات ارسال دستورات رادیویی اطلاعات آنالیز شده رادار B-200 به موشک 

  با سلام    ضمن تشکر ، با این حال یک مساله بسیار مهم ، تا انجایی که یادم هست ، پرسنل ارتش بریتانیا ، با یونیفرم خودشون بازداشت شدند ، بنابراین ، به احتمال زیاد مشمول این قانون نمی شوند .   علاوه براین ، صرف نظر از مفاهیم حاشیه ای  ، پرسنل فوق ، با لباس نظامی بازداشت شدند و با لباس شخصی و بدون تجهیزات به کشورشان عودت داده شدند و این مساله برای ارتش فخیمه بریتانیا ، بیشتر از یک حادثه متعارف بشمار می رفت و بیشتر تحقیر بود تا مسائل دیگر .    متشکرم 

با سلام خدمت دوستان ،    شاید مرور بعضی از تصاویر این نبرد ، خالی از لطف نباشد      ارتش بریتانیا ، یک قبضه آتشبار توپخانه خود را در روز روشن از ساحل خلیج sulva ، تخلیه می کند    دسامبر 1915      لیما فون ساندرز ( مرکز عکس ) در حال بررسی مهارت خدمه تیربار    ژنرال Esat Pasha در سمت چپ وی و رییس ستاد سپاه سوم ، سرهنگ Fahrettin  در سمت راست      استحکامات ارتش عثمانی در گالیپولی    ایجاد استحکامات ساحلی فوق الذکر در قرن هفدهم آغاز و در قرن نوزدهم تکمیل گردید      افسران تیپ 57 پیاده نظام ارتش عثمانی ، دسامبر 1915    "میهمانی چای "     افسران اطلاعاتی ارتش عثمانی ، موفقیت خود را با یک وعده غذای کامل ، در پشت جبهه ، جشن می گیرند 

    با سلام - البته هدف بنده از ارائه این نقشه ، نشان دادن ، ماموریت خطیر پدافند هوایی ارتش این کشور بود که  حیطه مسئولیتی به اندازه وسعت اتحاد شوروی سابق داشت . مسلما" بخشی از این پایگاه ها ، بعنوان پایگاه " ذخیره" در نظر گرفته شده بودند . ولی براساس چارت سازمانی پدافند هوایی ارتش سرخ ، حتی از این پایگاه ها هم بخوبی دفاع می شد . 

    صرفا" برای اینکه دوستان ، یک  ذهنیت را در ارتباط با مشکل بسیار مهم دفاع هوایی برای ارتش اتحاد شوروی داشته باشند ، موقعیت پایگاه های هوایی بخش غربی شوروی سابق ، ارائه می گردد . تعدّد بیش از اندازه پایگاه های هوایی ( و نه مراکز جمعیتی ، اقتصادی ، سیاسی ، نظامی و .... ) موجب ایجاد مشکلات بسیاری برای ساختار دفاع هوایی ارتش اتحاد شوروی سابق شده بود .     به نقل از مجلات نظامی ارتش شوروی سابق -1976  :winking: 

با سلام مجدد خدمت دوستان    بخش پنجم از مجموعه تصویری سامانه سام-یک       موشک وی-300 در مرحله آخر استقرار بر روی سکوی پرتاب      جدا شدن تریلر کششی از موشک      جدایی کامل تریلر کششی از سکوی پرتاب وی-300     استقرار کامل موشک مسلح شده وی-300 برروی سکوی پرتاب      شلیک موشک وی-300 بسمت هدف      طرح شماتیک از لایه پدافندی مسکو در اوایل ورود سامانه سام - یک به صحنه رزمی    1- ایستگاه رادار پیش اخطار دوربرد A-100D 2- ایستگاه رادار کوتاه برد A-100B 3- مجموعه آتشبارهای کمربند بیرونی دفاع هوایی مسکو  4- مجموعه آتشبارهای کمربند داخلی  دفاع هوایی مسکو 5- پست فرماندهی مرکزی دفاع هوایی مسکو ( شماره یک )  6-   پست فرماندهی مرکزی دفاع هوایی مسکو ( شماره دو )  7-  مقر جایگزین فرماندهی دفاع هوایی مسکو      ایستگاه رادار B-200     آنتن رادار B-200  که برای کنترل " سمت" ( آزیموت )  مورد استفاده قرار می گیرد      اتاق تجهیزات دریافت اطلاعات رادار B-200      تجهیزات کنترل ایستگاه رادار B-200، که عمدتا" ماموریت روشن یا خاموش کردن کلیه تجهیزات را بر عهده دارد .      تجهیزات مدیریت ژنراتور (مولّد) ایستگاه رادار B-200

  با سلام    بطور مسلم باید اینگونه می بود ، ولی جغرافیای وسیع اتحاد شوروی ، ایجاب می کرد که به نسبت ، نمونه های بعدی ، نیز در شمار انبوه در خط تولید قرار گیرند . علاوه بر آن ، روسها بدلیل وجود کشورهای متعدد که خواستار سلاح هایی  ساده تر ، ارزان تر و در عین حال ، موثر ، بودند ، عملا" آتشبارها و موشکهای بیشتری را برای ساخت ، در دستور کار خودشان قرار دادند .    اما این مساله شاید در تئوری ساده باشد ، اما ، تعدّد مراکزی که نیاز به پدافند هوایی موثر داشتند ، باعث می شد تا روسها با تولید نمونه های جدید ، مدل های قبلی را از خطوط مقدم ، عقب کشیده و آنها را به رده های دوم ، سوم ، چهارم  به کارگیرند و درنهایت ، برای مواقع ضروری ، در زاغه های دورافتاده ، انبارکنند یا بعنوان تجهیزات بستر آزمایش (test bed) به کار گیرند .  و نمونه بارز این مساله ، همین سامانه سام- یک هست که در متن بدان اشاره شده است . 

  با سلام   کاملا" ،   آلوین تافلر در کتاب مشهور خودش ، " جنگ و ضد جنگ " ، در مورد تاثیر فناوری یک عبارت جالبی دارد ، وی بر این عقیده هست که هر گرم سیلیکون به کاررفته در تراشه های موجود در مهمات هدایت دقیق مورد استفاده در عملیات طوفان صحرا ، از  ارزشی برابر صدها تن اورانیوم مهمات نامتعارف،  برخوردار بود .   البته دوستان بلحاظ فنی ، از بنده اطلاعات بیشتری دارند ، با این وجود  ، تا جایی که اطلاع دارم ، ورود ترانزیستورها  و تراشه ها به دنیای جنگ افزار ، حقیقتا" انقلابی در طراحی تسلیحات و کوچک سازی آنها در عین افزایش کشندگی آنها بود .

با سلام    البته در این زمینه اطلاعات محدودی وجود دارد  ، ولی تا انجایی که  اطلاع دارم ، تهدید عمده در سالهای نخست جنگ سرد ، بمب افکن های دوربرد مسلح به سلاح های هسته ای تاکتیکی بود که توسط دو طرف مورد استفاده قرار می گرفت . بنابراین ، در این مورد ، روسها برای  دفاع از مراکز عمده جمعیتی ، سیاسی و اقتصادی ، ساختار پدافند هوایی  مورد نیاز را با حداقل تحرک و جابه جایی ( به مانند سام-یک ) طراحی و استفاده می کردند .    البته به مانند هر سیستم تسلیحاتی دیگر، سامانه سام- یک از نقاط ضعف و قوتی برخوردار بود که شاید بدلیل عدم صادرات گسترده آن ( تاجایی که اطلاع دارم تعدادی به کره شمالی صادر شد ) و ابتدایی بودن فناوری مورد استفاده در آن ، زیاد در خدمت رزمی نماند  و بیشتر برای تست مورد استفاده قرار گرفت  .   علاوه بر آن ، روسها ، بسرعت با برطرف کردن نقاط ضعف این سامانه ، سامانه سام-2 را وارد صحنه کردند که بطور نسبی از تحرک بیشتری برخوردار بود و عملکرد موثرتری داشت و بیلان آن در جنگهای متعدد ، قابل مطالعه است . بنابراین ، شاید بدلیل  عدم ورود به صحنه رزم جدّی ، از کارنامه چندان هیجان انگیزی برخوردار نیست .        نمای شماتیک سایت سامانه سام -یک      محدوده پوشش سامانه های توپخانه ای ،  سام-3 و سام- 2 برای دفاع هوایی از شهر هوشی مین و بندر هایفونگ  در جریان جنگ ویتنام      نمای شماتیک از سایت سامانه سام-2 گایدلاین 

با سلام خدمت دوستان    بخش چهارم از مجموعه تصویری سامانه سام-یک       تجهیزات تِست موشک در حالت ایستاده با شناسه BP-II     تجهیزات تِست موشک در حالت ایستاده با شناسه BP-12 و BP-20     تجهیزات تِست موشک در شرایط عادی با شناسه KPSH     تجیزات تِست هوای فشرده موشک با شناسه KPS     تجهیزات سکوی پرتاب موشک سام- یک      سکوی پرتاب سامانه سام - یک      پایانه پرتاب موشک به همراه رابط اتصال به موشک      نمای جلوی منبع قدرت سکوی پرتاب سامانه سام- یک      موشک وی-300 در حالت مسلح      موشک وی-300 مسلح شده بر روی سکوی پرتاب      موشک مسلح شده وی-300  برای شلیک در موقعیت قرار می گیرد      تجهیزات تِست رادیویی فیوز مجاورتی موشک وی-300   

با سلام خدمت دوستان    بخش سوم از مجموعه تصویری سامانه سام-یک     سرجنگی موشک سام- یک با شناسه 5ZH9I     نمای شماتیک محدوده انهدام موثر سرجنگی موشک V-300 بر علیه یکفروند MIG-15 M     تخلیه موشک از روی واگن راه آهن     قراردادن موشک V-300 بر روی سکوی ویژه برای حمل بسوی سکوی پرتاب      قرار گرفتن موشک V-300 بر روی سکوی ویژه حمل      ایستگاه ویژه اضافه کردن هوای فشرده به موشک      آماده سازی موشک برای سوخت گیری      مرحله اضافه نمودن اکسید کننده به موشک  ( به پوشش ویژه خدمه توجه کنید / ظاهرا" این مشکل برای خدمه ویتنامی برای آماده کردن موشک سام-2 نیز وجود داشت )      انتقال موشک آماده به سکوی پرتاب      حمل موشک بسمت سکوی پرتاب  توسط کِشنده      موشک V-300 در مراحل چِک دوره ای      تجهیزات کنترل و بازبینی سامانه خلبان خودکار موشک وی-300 با شناسه SV-257

با سلام خدمت دوستان    بخش دوم از مجموعه تصویری سامانه سام-یک      بخش از پانل ایجاد هماهنگی میان بخش های مختلف سامانه سام- یک      بخش کنترل و هدایت موشک      شاخص هدایت رادیویی      نمای برش خورده موشک v-300     پیشرانه راکت وی-300 با شناسه 5D25     سامانه خلبان خودکار موشک وی-300 با شناسه 5A15     سامانه کنترل از راه دور رادیویی موشک وی-300 با شناسه BP-II     سامانه  هدفیابی رادیویی موشک وی-300 با شناسه BP-12     سامانه  هدفیابی رادیویی موشک وی-300 با شناسه BP-20     فیوز مجاورتی موشک وی-300 با شناسه E-802 M-II     مبّدل موشک وی -300 با شناسه PT-1200 S4     باطری سامانه "انهدام خودکار" موشک وی-300 با شناسه P-1M    

با سلام      امنیت سخت افزاری ، فقط بخش کوچکی از مساله پراهمیت امنیت ملی هست .  عزیزانی که موافق تولید و نگهداری بمب هستند عمدتا" براساس دو مکتب از مکاتب امنیتی ( مکتب آسیب محور و تهدید محور ) تحلیل می کنند ، در حالی که وقتی نوع نگاه از نگاه سخت افزاری به سمت نگاه ترکیبی چرخش می کند، تحلیل ها عمدتا" براساس دو مکتب فرصت محور و موقعیت محور بررسی خواهد شد . در هر چهار مکتب امنیتی ، تهدید دشمن جدی هست ، اما ، نوع واکنش در دو مکتب دوم ، هوشمندانه تر از دو مکتب نخست بشمار می رود    ما برای هر ساختار سیاسی ، یک ابردکترین داریم که در زیر مجموعه اش ، دکترین امنیت ملی هر کشور وجود دارد . در زیر مجموعه دکترین امنیت ملی ، 5 زیرمجموعه وجود دارد که به ترتیب اهمیت  عبارتند از :   1- دکترین فرهنگی  2- دکترین سیاسی  3- دکترین اقتصادی  ​4- دکترین اجتماعی  5- دکترین نظامی    چهار دکترین نخست ، در حوزه دکترین های نرم و نیمه سخت قرار می گیرند و آخرین در حوزه دکترین سخت افزاری . اینها به مانند دانه های زنجیر به هم متصل هستند و نقص در هرکدام آنها ، موجب از کار افتادگی بقیه خواهد شد ( تئوری دومینو)    اگر این  5 پایه یک میز تشبیه کنیم ، پاکستان شاید بلحاظ پایه شماره 5 ، آن هم به شکل نسبی و نه مطلق ، امنیت را فراهم آورده ، ولی چهار پایه دیگر را چه کار می کند ؟؟؟   این مجموعه را به شکل جامع تری می شود در مورد سایر واحدهای سیاسی هم مورد مطالعه قرار داد . بعد نتیجه گرفت که آیا ساخت سلاح هسته ای موجب خدشه دار شدن امنیت ملی می شود یا به آن کمک می کند . بدین معنی که اولویت با کدام هست ؟ 

با سلام خدمت دوستان      سی کینگ  ریاست جمهوری ایالات متحده ، اسکادران یکم تفنگداران دریایی   

با سلام    فرض بگیریم ، فرموده دوستان در مورد ساخت بمب اتمی صادق باشد ،   با کدام پشتوانه مالی ؟؟   پاکستان با پشتوانه مالی کدام کشور مهمات هسته ای خودش را تولید کرد ؟؟   کنترل سلاح هسته ای پاکستان دست چه کسی هست ؟؟؟ ( یا بعبارت بهتر چه کسی می داند که سلاح های هسته ای پاکستان را چه کسی کنترل می کند ) ( ارتش ، ISI ، و یا دیگران )    یا یک سئوال مهمتر ، امنیت ملی پاکستان شاید در سطح راهبردی ، کمی تا قسمتی تامین شده باشد ( آن هم در برابر هند )  که البته نسبی است و نه مطلق ،حالا  آیا در سطح تاکتیکی این امنیت تامین شده است ؟؟   لیست حملات و کشته های نظامی و غیر نظامی پاکستان در جریان حملات " اشتباهی " :winking: ایالات متحده ، چقدر بود ؟؟؟    آیا برخورداری پاکستان از بمب ، مانع از حملات انتحاری روزانه یا حملات ایالات متحده و یا حتی جنگ با هند شد ؟؟؟    بنابراین ، برخورداری از سلاح هسته ای  ، با چنین موضوعاتی تایید نمی شود .   بدون تعارف خدمت دوستان عرض کنم ، پاکستان از سال استقلالش (1947) دچار مشکلات غامض امنیت ملی بود و کودتاهای پی درپی موید همین مساله است . علاوه بر آن ، بلحاظ ژئوپلیتیکی و شکل کشور ( یک مسطتیل ایستاده ) جزء بدترین کشورها بشمار می رود ( طول زیاد و عرض کم) به مانند شیلی ، همین مساله این کشور را دچار یک عدم ثبات کرده که با بمب هسته ای یا چیز دیگری نه تنها حل نمی شود ، بلکه مشکلات این کشور را دو صد چندان زیاد می کند . 

با سلام -    البته در کنار دیدن جنبه های مثبت ماجرا ، یک مقدار نیمه خالی لیوان را هم دوستان مشاهده کنند . این خوابی هست که برای منطقه دیدند ، ضلع اول این پازل ، سوریه و عراق هست ، ضلع دوم آن مساله فلسطین اشغالی و یمن  وضلع سوم آن ایران ( بحث هسته ای )    از یک جنبه وارد بازی بسیار خطرناکی شدیم که در راس آن مبحث جنگ فرسایشی هست . براساس یک اصل نظامی ، تلاش در جهت قوی شدن در همه جبهه ها ، منجر به ضعیف شدن در تمام جبهه ها خواهد شد . حالا به هر دلیلی ، حضرات ( منظور رقبای منطقه ای و فرامنطقه ای ) هر روز یک جبهه جدیدی را برای ما باز کرده و فشارها را در همان جبهه بتدریج زیاد می کنند .     باید در این زمینه هوشمند عمل کرد و بی گدار به آب نزد که در زمان خودش ، اوضاع از کنترل خارج خواهد شد و جمع کردن ماجرا یک مقدار مشکل .   در یک جمع بندی ، باید احتیاط کرد      ------------------------   در ضمن تصاویری را که جناب هامان10 زحمت آن را متقبل شدند ، به گمانم یکفروند میگ-29 و سوخو-27 روسی بود که چند سال پیش در بریتانیا به هم برخورد کردند . تصویر دومی بوضوع یکفروند سوخو-27 روسی با رنگ آمیزی گروه شوالیه های شب هست 

با سلام خدمت دوستان      بخش نخست از مجموعه تصویری سامانه سام-یک      موشک V-300 لحظاتی پس از شلیک از سکوی پرتاب      یک نمای شماتیک از یک سایت سامانه سام-یک      شلیک بیش از سه موشک به شکل همزمان      پرواز موشک V-300     تصاویر برخورد موشک V-300 به هدف پرنده ( یکفروند TU-16M)     بقایای هدف پرنده TU-16 M     بقایای هدف پرنده TU-16 M     ایستگاه رادار B-200     اتاق کنترل سامانه سام-یک      مرکز سویچینگ سامانه سام-یک 

  با سلام    البته دوستان عزیزی به مانند جناب الکترو و سایر اعضاء انجمن به مراتب بهتر و کاملتر از بنده در حوزه فنی ماجرا می توانند این مساله را تشریح کنند ، با این حال بطور خلاصه عرض کنم که تا انجایی که اطلاع دارم ، جنگ الکترونیک و جنگ ضد ضد الکترونیک بلحاظ تاریخی از پیدایش و ظهور رادیو در ارتشها ، ( براساس مطالعات بنده ، از جنگ روسیه/ ژاپن در سال 1905) پا به عرصه ظهور نهاد . بنده به صورت تیتر وار خدمت شما عرض می کنم :   1- سال 1905 ، نبرد تسوشیما ، ناخدای رزمناو اورال برای اخلال در روند گزارشهای ناوگان ژاپن ، با اجازه سرفرماندهی نیروی دریایی روسیه تزاری  2- سال 1914 ، تلاش رزمناو بریتانیایی گلاستر برای ردیابی ناوگان آلمان بویژه رزمناو گوبن ، در دریای مدیترانه و واکنش به موقع نیروی دریایی امپراطوری آلمان  3- سال 1916 ، نبرد ژوتلند ( جوتلند ) ، دریافت مخابرات ناوگان آلمان توسط بریتانیا  4- سال 1939 ، اجرای ماموریتهای جنگ الکترونیک توسط کشتی هوایی گراف زپلین برای کشف موقعیت ایستگاه های رادار بریتانیا  5- سال 1940 ، اجرای تاکتیکهای ضد عمل الکترونیک  با شناسه " بروماید" توسط بریتانیا برای اخلال در سیستم هدایت رادیویی بمب افکن های آلمانی  6- سال 1943 ، اجرای پروژه محرمانه " پنجره" توسط بریتانیا و استفاده از " پوشال" برای ایجاد اخلال در رادارهای آلمانی " فریا" و " ورزبورگ"  7- جنگ کره و ویتنام ، در موارد متعدد  8- جنگ 1973 ، موارد متعدد توسط idf 9- جنگ ایران و عراق ( هرچند تاکنون محرمانه باقی مانده ، اما دو سال پیش مصاحبه ای با یکی از دست اندرکاران این شکل عملیات ها صورت گرفت که حاوی نکات جالبی بود .  و..................

  با سلام    ضمن تشکر    البته مدتها پیش دفترچه سام-8 را که زحمت آن را کشیده بودید ، دانلود کردم و از آن هم بسیار استفاده کردم . با این حال دوست دارم مطالب را به زبان اصلی مطالعه کنم .    البته منتظر هستم که ترجمه سام-5 را به اتمام برسانید تا از ان هم استفاده کنیم .     احتمالا" د رمورد شیلیکا را در اختیار ندارم .  :winking:    حالا در صورت صلاحدید  ، منبعی که این دفترچه ها را از آن تهیه می فرمایید ( اگر منبعی در فضای وب وجود دارد ) را معرفی بفرمایید .    هرچند به شکل مسلم ، مطالعه این دفترچه ها ، به زبان شیرین پارسی ، جذاب تر خواهد بود .    متشکرم  :rose:  :rose:

    با سلام خدمت دوستان عزیز        پدافند هوایی ، به معنی دفاع در برابر هجوم یا تک هوایی است و شامل مجموعه اقداماتی می‌شود که به منظور انهدام٬خنثی‌سازی و یا تقلیل اثرات عملیات هواپیماها٬ موشک‌های بالستیکی و سایر انواع موشک‌های دشمن درهوا انجام می‌گردد. در یک تقسیم بندی ، مناطق پدافندی به سه منطقه تقسیم می‌شوند:   1- منطقه پدافندی درجه یک ، منطقه‌ای است که تمامی اجزاء  ساختاردفاعی ( شامل پدافند هوایی زمین پایه و هواپایه و در صورت وجود ، دریا پایه )  آتش به اختیار بوده و کلیه  جنگ افزارها و سامانه‌های پدافندی اختیار کامل شلیک به هر وسیله پرنده‌ای را  در آسمان دارند. محدوده  منطقه پدافندی درجه یک ،  معمولاً در نزدیکی مراکز حساس و استراتژیک تعیین می‌گردد.   2- منطقه پدافندی درجه دو ،  منطقه‌ای است که دارای  کریدورهای پروازی ویژه ای  بوده ، و در آن مسیرهای خاصی، تعیین شده است که هر وسیله پرنده ای که بخواهد از آتش جنگ افزارها و سامانه‌های پدافندی در این منطقه در امان باشد ، می بایست با هماهنگی قبلی وارد این منطقه شده و حدود مشخص کریدورهای  تقرب را رعایت کند.    3-منطقه پدافندی درجه سه ،  منطقه‌ای است که در آن به تمامی جنگ افزارها و سامانه‌های پدافندی فرمان آتش بس داده شده است، و دستور شلیک تنها از سوی مراجع بالاتر و برای اهدافی که به عنوان «دشمن» شناسایی شده‌اند صادر می‌شود. در عین حال ،  منطقه پدافندی درجه ۳ حق دفاع از خود را دارد و می‌تواند به سوی هواپیمایی که از متخاصم بودنش اطمینان حاصل شده، آتش بگشاید.   با این مقدمه کوتاه ، و این توضیح که در انجمن ،  حداقل دو تاپیک به این موضوع پرداخته است ، در این مجال ،  سعی براین شده است که به شکل عمیق تری ، نخستین سامانه دفاع موشکی ارتش اتحاد شوروی ، مورد بررسی موشکافانه قرار گیرد . علاوه براین ، مجموعه ای شامل 100 تصویر از جزییات سامانه پدافند هوایی سام-یک فراهم آورده شده است که بتدریج تقدیم خواهد شد .    پیش زمینه ، عملیات رویای بزرگ:    با بمباران اتمی دو شهر  امپراتوری آفتاب تابان در سال 1945 ، عصر وحشت هسته ای آغاز شد و علی الظاهر ،  ایالات متحده بعنوان تنها دارنده این جنگ افزار مهیب ، در مقام ابرقدرت نظامی برآمده از جنگ جهانی دوم قرار گرفت . با این حال ، سردمدار  آتی بلوک غرب ، در این زمینه تنها کشور بشمار نمی آمد .  در پشت پرده  سالهایی که دو ابرقدرت آینده ، برای شکست نازیسم ، روابط تنگاتنگی با یکدیگر داشتند ، موارد متعددی از آنچه که بعدها " جاسوسی صنعتی" نام گرفت ، به ثبت رسید که بیشتر این موارد ثبت شده ، براساس آینده نگری روسها به منظور همگام شدن با پیشرفتهای فناورانه غرب ، بویژه در حوزه نظامی بوقوع پیوست . یکی از این موارد ، که بطور مستقیم با آنچه استالین " راه حل نهایی" به سبک  روسی نام نهاد ، ارتباط داشت ، گزارش های اطلاعاتی رسیده از ایالات متحده  در بازه زمانی 1943 تا 1946 بشمار می رفت که  شامل مقادیر زیادی اطلاعات علمی مورد نیاز برای ساخت سلاح های هسته ای بود . فیزیکدان مشهور روسی ،  " کورچاتوف " ، بعنوان فرد مسئول در پروژه ساخت بمب اتمی اتحاد شوروی  ، زمانی که پی برد ،  ارتش ایالات متحده ، یک بمب اتمی را با موفقیت آزمایش نموده است ، تصمیم گرفت تمامی مراحل آزمایش شده در این کشور را تقلید کند . البته وی در زمینه ساخت  نخستین جنگ افزار اتمی اتحاد شوروی ، ایده های جدیدی   نیز داشت ، با این حال ، زمانی که " رییس " خواستار تکمیل بمب در کوتاهترین زمان ممکن شد  ، طرح خود را رها نمود و تصمیم گرفت تا همان بمب آمریکایی را دوباره بسازد . در نتیجه  این تلاش ها ، نخستین بمب اتمی روسها در 29 اوت 1949 ، با موفقیت آزمایش شد و تاثیر این انفجار آنچنان بود که استالین  در مراسم تقدیر از دانشمندان این پروژه چنین گفت : " اگر یکسال و نیم دیر کرده بودیم ، احتمال داشت ، آنها این بمب را روی ما آزمایش کنند "   دوسال بعد ، یعنی در سال 1951 ، روسها بمبی را طراحی کردند که دوبرابر بمب نخست ، قدرت داشت ،ولی بلحاظ حجم و وزن ، ازبمب اول ، کوچکتر بود و این مساله برای استالین  بسیار پراهمیت بشمار می رفت ، چرا که وی ، کشورش را برای طرح عظیم و خونینش آماده می کرد .   در چنین شرایطی و قبل از ایجاد آمادگی کامل برای شروع  جنگ جدید ، استالین به "بریا" دستور داد تا دفاع موشکی مسکو بسرعت تکمیل شود . در اواخر دهه 40 میلادی ، براساس دستور مستقیم ستاد ارتش شوروی  ، تصمیم گرفته شد تا  در اطراف شهر مسکو استحکامات پدافند هوایی  ویژه ای مجهز به آتشبارهای پدافند هوایی موشکی  ساخته شود تا هر پرنده متخاصمی که بسوی پایتخت اتحاد شوروی در پرواز بود را سرنگون نماید . دورینگ عظیم بتونی ساخته شد و تاسیسات  پدافند موشکی در فواصل  منظم در اطراف آنها نصب گردید  . اگر چه روند کار بسیار کند بود ، با این حال ، سرانجام کار به نتیجه رسید و سیستم شروع به کار نمود . استالین می دانست که بزودی ، مسکو ، از پشت صفی از راکتها که به مانند نرده ای ، شهر را احاطه نموده بود ، به غرب خواهد نگریست .   ظهور راکتهای هدایت شونده پدافند هوایی در اتحاد شوروی :   سالهای دهه سی میلادی ، دوران نخستین تلاش ها برای طراحی و تولید راکتهای پدافند هوایی در صنایع نظامی اتحاد شوروی بود  ، اما پایان یافتن جنگ جهانی دوم ، ورود به عصر جت و دستیابی ارتش شوروی به فناوری  نظامی  آلمان   ، بویژه پروژه هایی نظیر HS-117  و مهم تر از آن ، مهندسین درگیر در این آزمایشات ، توسعه موشکهای پدافند هوایی (SAM) را رونق دوباره ای بخشید.        بنابراین دفتر طراحی تجربی لاوچکین  با هدف پاسخگویی به تهدید بمب افکن های ارتفاع بالا ، طراحی یک موشک پدافند هوایی هدایت شونده را آغاز نمود .  نخستین طرح ، براساس الگوی نامگذاری روسی ، R-101E نامگذاری شد که بدلایل فنی متوقف گردید ، ولی بدلیل نیاز شدید استالین برای افزایش استحکام  دیواره دفاعی  مسکو ، پروژه دیگری برای تجهیز یگان پدافند هوایی ارتش اتحاد شوروی ، به یک موشک هدایت شونده ، تعریف و برای طراحی و ساخت ، در دستور کار دفتر طراحی فوق الذکر قرار گرفت . براساس مدارک منتشر شده از سوی آرشیو رسمی ارتش روسیه ، محصول تولید شده ،  وی-300 ( برکوت) ، نام گرفت که  یک موشک تک مرحله ای سوخت مایع بشمار می رفت که کار توسعه آن ، از اوایل دهه پنجاه میلادی(1952) آغاز و نخستین آتشبار آن در سال 1953 تولید و در سال 1956 وارد چرخه عملیاتی گردید . تا سال 1958 از این سیستم پدافند هوایی بیشتر از 3200  پرتابگر  تولید و در حلقه پدافندی مسکو به کار گرفته شد . نمونه نهایی سام-1 که بلحاظ اندازه از موشک زمین  به هوای R-101E بزرگتر و کارآمد تر می نمود ، درحقیقت نمونه ای برگرفته از طرح آلمانی واسر فال بحساب می آمد ، با این حال بدلیل شرایط حساس آن روزها ،  دستور تولید آن صادر و  تا سالهای آغازین دهه شصت میلادی ، به صورت سیستماتیک،   مورد ارتقاء های گوناگون قرار گرفت .       نمونه LA205/207     LA207 A     LA217 A     LA217M/ LA218     LA.217MA. MAM /LA.219     ساختار استقرار هر سایت موشکی به شکل "جناغی" بود و بصورت گروه های شش تایی مستقر می گردید. مجموعه یک آتشبار سام-1 ، شامل یکدستگاه رادار پیش اخطار P-14  بابرد 600 کیلومتر ( کد ناتو: تال کینگ) و رادار مراقبت باند E/F با شناسه R-113  و برد 300 کیلومتر ( کد ناتو : گِیج) می شد که علاوه بر رادارهای فوق  ، یک رادار ردگیری مرکزی ( کد ناتو : یو.یو) ، یک رادار ارتفاع یاب PRV-9 و شش پرتابگر موشک ، یک هنگ پدافند هوایی را تشکیل می دادند .     رادار پیش اخطار P-14  تال کینگ      رادار ارتفاع یاب PRV-9     نکته جالب در ارتباط با این سامانه ، رادار باند E/F آن بشمار می رفت ، چرا که این رادار با داشتن شش آنتن چرخان و بکارگیری پرتوهای جهشدار (FLAPPING BEAM) قادر بود ، 24 تا 30هدف را بطور همزمان ردگیری و در یک لحظه ، 2 تا 3 موشک را بسوی یک هدف هدایت کند .  آژانس اطلاعات دفاعی ارتش ایالات متحده  (DIA) در سال 1984 ، گزارش نمود که تا پایان همان سال ، 3000 پرتابگر سام- یک هنوز عملیاتی بوده و این تعداد تا سال 1994 ، به چند صد دستگاه کاهش خواهد یافت .   همزمان با طراحی زیرمجموعه های این سامانه دفاع هوایی و  در اواخر سال 1950 ، دفتر طراحی OKB-2 ایسایف ، طراحی یک پیشرانه با تراست 9 تن را برای بکارگیری در این  موشک آغاز نمود  . این پیشرانه در حقیقت ، براساس نمونه پیشرانه R-101B-3600 با چهار خروجی که خود نیز برگرفته از نمونه R-101 بود ، طراحی گردید . این پیشرانه  برای نخستین بار در موشک V-300/LA25 استفاده شد و تنها تفاوت نمونه 3600 با پیشرانه قبلی ،  تقویت  سازه های  پیشرانه و متفاوت بودن خطوط سوخت رسانی بشمار می رفت .       با خارج شدن این موشکها از چرخه رزمی و  براساس آخرین نمونه طراحی شده  که با شناسه LA217MA  شناخته می شود ، حداقل 5 نمونه دیگر برای اهداف آزمایشی با عناوین ذیل مورد استفاده قرارگرفت .   (1965-1970)KUNITSA  (SOBOL (1970-1975 (BELKA (1975-1988 (ZVEZDA (1988-1993 (STRIZH (1994       (BELKA (1975-1988       (STRIZH (1994     پس از مرگ استالین به  سال 1953 ، در مجموعه آتشبار سام-1 تغییراتی داده شد و نمونه ارتقاء یافته آن بصورت مجموعه هایی چند تایی در اطراف لنینگراد نیز نصب گردید . موشک پدافند هوایی سام-1 ،(گیلد) بعنوان نخستین موشک هدایت شونده زمین به هوای  روسی ، در رژه نظامی میدان سرخ مسکو به سال 1960 به نمایش گذاشته شد . بلحاظ ظاهری ، چهار بالک صلیبی واقع در بخش جلوی بدنه ، این موشک را از نمونه بعدی ، یعنی سام-2 متمایز می ساخت .   پیشینه عملیاتی : براساس منابع منتشر شده از سوی ارتش ایالات متحده ، در شب 24 اکتبر 1952 ، زمانی که یکفروند بمب افکن B-29  در حال پرواز برفراز ناحیه ای موسوم به آنتانگ سمی جو ، بود ، برای نخستین بار با شلیک این آتشبار روبرو گردید . با این وجود ، بدلیل ارتفاع  پروازی  این پرنده ( ارتفاع 6700 متری ) و استفاده از سیستم ضد ضد عمل الکترونیک (ECCM) ، موشکهای شلیک شده نتوانستند آسیبی به پرنده آمریکایی  وارد کنند .         بمب افکن بی-29 سوپر فورترس   دومین برخورد در 29 و 30 مارس 1952 روی داد و در جریان این حادثه ، یکفروند بمب افکن  B-50 نیروی هوایی ارتش ایالات متحده که درحال اجرای یک ماموریت عادی شبانه  برفراز آسمان بندر دایرن بود ، شلیک چهار تیر موشک ضد هوایی ناشناس را به ایستگاه های کنترل زمینی گزارش داد که همگی به خطا رفتند .     بویینگ B-50         لاکهید یو-2     بنابه برخی گزارش ها ، از این موشک برعلیه پرنده های بلندپرواز یو-2 ، که در یک بازه زمانی پنج ساله ،  از 20 ژوئن 1956 تا یکم ماه مه 1960 بر فراز اتحاد شوروی پروازهای شناسایی را اجرا می نمودند ، استفاده شد ، ولی ظاهرا" موفقیت چندانی برای آنها ثبت نگردید.     مشخصات موشک :   طول :12 متر قطر: 71 سانتی متر پهنای بال : 270 سانتی متر وزن: 3500 کیلوگرم نوع پیشران : سوخت مایع حداکثر سرعت : 2.5 ماخ حداکثر ارتفاع پروازی : 20 کیلومتر حداکثربرد: 32 تا 40 کیلومتر تراست : 14000 کیلوگرم فیوز: مجاورتی / رادیویی     مجموعه تصویری از آتشبار سام-یک " گیلد" در ادامه تاپیک ارائه خواهد شد . این مجموعه ، شامل جزییات جالبی از ریزسامانه های موشک و همچنین سامانه های  پشتیبانی و هدایت خواهد بود .      منابع :    1- استالین - راژینسکی ، ادوارد . نشر اطلاعات -1380   2- اصلانی ، یعقوب ، راکتها و موشکهای استراتژیک ، جلد ششم ، موشکهای سطح به هوا   3-  صنایع هوایی ، سال دوازدهم ، شماره 138   4- http://www.b14643.de   5- ویکی        نویسنده ،  مترجم  و گرد آورنده : کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی - MR9 Military.ir Copyright :rose:  :rose: تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است.  :rose:  :rose:

بسم الله الرحمن الرحیم               یکی از مهمترین ماموریتهای نیروی هوایی  از آغاز پیدایش تا کنون ، اجرای عملیات شناسایی  بر فراز آسمان منطقه نبرد است که  به گواه تاریخ نظامی مدرن ، تاثیر خود را در افزایش آگاهی فرماندهان از فضای نبرد  ، بارها و بارها ، به اثبات رسانده است . اما ظاهرا" اجرای ماموریتهای شناسایی تاکتیکی ، فقط یکی از ماموریتهای نیروی هوایی بشمار می آید ، چرا که در کنار این ماموریتها ، نیروی هوایی وظیفه دارد تا در زمان صلح و هم درزمان جنگ  ، ماموریتهای شناسایی استراتژیک را نیز بدون اغماضی به اجرا در آورد . نمونه اینگونه ماموریتها را می توان به کرَات در جریان جنگ سرد مورد مطالعه قرار داد ، چرا که  مکررا" توسط طرفهای درگیر مورد استفاده قرار گرفت که مشهورترین این ماموریتها ، پروازهای شناسایی پرنده های U-2 برفراز اتحاد شوروی و ماموریتهای فاکس بت بر فراز سرزمین های اشغالی است   .  با این حال ، اجرای پروازهای شناسایی راهبردی ، بدلیل ماهیت جنجال برانگیز آن ، همواره در انحصار چند کشور خاص بوده که همین مساله ، اهمیت آن را به اثبات می رساند . در این میان ، پرنده مشهور میگ -25 که با شناسه  فاکس بت ( خفاش مکار) نیز شناخته می شود ، بعنوان یکی از مهمترین محصولات صنعت هوایی اتحاد شوروی سابق ، بلحاظ برخورداری از ویژگیهای بی نظیری ،در حوزه سقف و برد پروازی ، همواره بعنوان یکی از گزینه های اجرای ماموریتهای شناسایی راهبردی در جریان جنگ سرد ، مطرح بوده است . در چنین شرایطی ، ارتش هند ، بلحاظ شرایط خاص جغرافیایی و حضور دو دشمن قدرتمند در مرزهایش ( جمهوری خلق چین و پاکستان ) ونیاز شدید به یک پرنده شناسایی استراتژیک ، بعنوان یکی از قدیمی ترین مشتریان جنگ افزاری های روسی ، با این کشور وارد مذاکره شد و موفق گردید تا در اواخر دهه 70 میلادی ، قرار داد خرید آن را با اتحاد شوروی ، منعقد نماید .       مارشال هوایی MSD Wollen ، سرهنگ نیروی هوایی اتحاد شوروی ( ناشناس ) ، سروان نیروی هوایی هند P M Ramachandran ،   پس از پرواز آزمایشی ، در کنار یکفروند MIG-25 UB ، پایگاه هوایی کراسنودار ، اتحاد شوروی ، آوریل 1979     مارشال هوایی ، P .M .Ramachandran   پس از انعقاد قرار داد فروش ، نخستین فاکس بت در 17 اوت 1981 به نیروی هوایی هند تحویل داده شد و بتدریج با تحویل 5 فروند نمونه MIG-25 R و دوفروند MIG-25 PU ، اسکادران  دوازدهم به فرماندهی آپارام جیت سینگ ، متولد گردید . 8 روز پس از ورود این پرنده به هند ، یعنی در 25 اوت 1981 ، نخستین پرواز  خفاش مکار روسی  ( نمونه دو سرنشینه ) به هدایت " جی. سینگ " ( در مقام رییس ستاد نیروی هوایی ) و مارشال هوایی ادریس لطیف (بعنوان کمک خلبان )  انجام شد .   با این وجود ، تا مدتها پس از آن ، فاکس بتهای هندی توسط خلبانان روسی به پرواز در می آمدند که تا سال 1985 ، حداقل دو فروند از این پرنده ها بدلایل فنی ساقط شده و خلبانان آن نیز ، جان خود را از دست دادند .     در چارت سازمانی نیروی هوایی هند ، اسکادران دوازدهم شناسایی ، بطور مستقیم زیر نظر فرماندهی نیروی هوایی قرار داشت ، اما پس از تغییرات ساختاری ، کنترل آن به فرماندهی ناحیه مرکزی نیروی هوایی واگذار گردید .     خانه اصلی اسکادارن دوازدهم ،پایگاه هوایی " باکشی. کا. تالاب" در لاک نو ، ایالت اوتارپرداش بود ، اما بدلایلی نامعلوم ، بخش اعظمی از ماموریتهای فاکس بتهای هندی از پایگاه هوایی تریشول ، صورت می گرفت .   سرانجام پس از دوسال پروازهای محرمانه ، نخستین پرواز رسمی میگ-25 با پرچم هند دراکتبر 1987 صورت پذیرفت و در جریان نمایشگاه هوایی هند در سال 1989 ، به جهانیان معرفی گردید .     فاکس بتهای هندی ، علاوه بر اجرای ماموریتهای تجسسی وشناسایی ، وظایف خاص تری را نیز برعهده داشتند ، چرا که با بازنشسته شدن پرنده های جاسوسی الکترونیک " کانبرا " از نیروی هوایی این کشور در سال 2003 ، این ماموریتها نیز به خفاش های هندی واگذار گردید و به همین دلیل ، نام اسکادران ،به اسکادران سی و پنجم ، تغییر یافت . این پرنده های ارزشمند در جنگ " کارگیل " ، ماموریتهای حساسی را به اجرا گذاشتند ، با این حال ، تا زمان بازنشستگی در سال 2006 ، حداقل 3 فروند از آنها بدلایل ناشناخته ساقط شدند .       نشان اسکادران 35 نیروی هوایی هند   نکته جالب در ارتباط با  دوره کاری فاکس بت در نیروی هوایی هند ، این بودکه فقط 42 خلبان ، برای هدایت این خفاش مکار واجد شرایط تشخیص داده شده بودند .   پی نوشت :   ببر مهاراجه ، نژاد خاصی از ببرهای شبه قاره هندبه رنگ سفید است که  بلحاظ زیبایی شناختی،یکی از زیباترین گربه سانان بشمار می آید .     منابع :   1- ویکی 2-http://www.aame.in/2012/01/first-indian-fly-mig-25-fighter.html 3-http://www.bharat-rakshak.com/IAF/History/1990s/Rajkumar.html     نویسنده ،  مترجم  و گرد آورنده :  MR9 Military.ir Copyright :rose: :rose: تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است. :rose: :rose:  

  با سلام  سئوال خاصی نداشتم ، ولی چون اس -200 در سازمان رزم قرارگاه پدافند هوایی بود ، می خواستم بعنوان آرشیو داشته باشم ، اگر صلاح می دانید ،در اختیار بنده بگذارید .  اگر این دست مطالب ، رفرنسی هم وجود دارد ، ممنون می شوم معرفی بفرمایید    متشکرم 

  با سلام    احیانا" جنابعالی ، فایل pdf معرفی شده در این تاپیک را در اختیار دارید ؟؟   http://www.military.ir/forums/topic/14033-%D8%AF%D9%81%D8%AA%D8%B1%DA%86%D9%87-%D8%B1%D8%A7%D9%87%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9-%D8%A7%D8%B3-200-%D8%A8%D9%87-%D8%B5%D9%88%D8%B1%D8%AA-pdf/     ممنون 

با سلام    نبرد گالیپولی ، در دانشکده های نظامی دنیا ، با دو مفهوم شناخته می شود ، نخستین نبرد آبخاکی جنگ نخست جهانی و دوم اهمیت لجستیک ( که در مورد اخیر ، برای متفقین یک فاجعه شمار می رفت ) .