انجمن بزرگ میلیتاری

یک نکته ای که الان به نظر من  آمد ( البته دوستانی که در این زمینه صاحب نظر هستند بهتر می توانند پاسخ دهند ) که آیا ملخ پهپاد هرمس از جنس مواد مرکب نیست ؟؟ چون در تصاویر ملخ چوبی به نظر می آمد . در صورتی که دوستان عزیز در این زمینه پاسخی دارند ، در صورت امکان بنده را راهنمایی بفرمایند . متشکرم :rose: :rose:

با سلام - حال که دوستان عزیز باب جدیدی در انجمن وزین میلیتاری گشوده و بحت شیرین "استحکامات نظامی " ، بویژه فناوری استحکامات نظامی رایش سوم را که یکی از جذاب ترین موارد در طول تاریخ نظامی بشمار می رود ، آغاز نمودند ، بنده هم جهت آشنایی بیشتر دوستان با مباحث فنی این استحکامات ، تصاویر ذیل را تقدیم می کنم .       نمای برش خورده (cutaway) فلاک تاور تایپ I             فلاک تاور تایپ III ، اتریش ، پارک  مرکزی وین (اتمام ساخت 1944)

به احتمال زیاد ، جنگنده fc-1 چینی باید باشد که به نیروی هوایی پاکستان تعلق دارد

بخش بیستم :   راهبرد دفاع متحرک :   ناتوانی عراق در بازپس گیری فاو پس از 75 روز پاتکهای پی درپی که با فشار شدید زرهی ، حملات بی وقفه نیروی هوایی و اجرای آتش شدید توپخانه و استعمال تسلیحات شیمیایی در محور کارخانه نمک در منتهی الیه شبه جزیره فاو همراه بود و همچنین تاثیرات منفی از دست دادن این منطقه بلحاظ روحی ، سیاسی و نظامی ، مهمترین محرک ارتش عراق در اتخاذ استراتژی دفاع متحرک می بود .   تاکتیک های اعجاب آور نیروی های شهادت طلب نیروی زمینی سپاه برای عبور از رودخانه وحشی اروند و همچنین پشتیبانی آتش فوق العاده آتشبارهای توپخانه ارتش جمهوری اسلامی ایران که در مجموع موجب غافلگیری ارتش عراق گردید ، موجب شد تاآنها در وضعیت دشواری قرار گرفته و بتدریج از باز پس گیری منتهی الیه جنوبی و بویژه شهر راهبردی فاو ناامید گردد .   در چنین شرایطی ، فرماندهی ارتش عراق و در راس آنها صدام حسین دو راه عمده را در پیش روی خود مشاهده می نمود ، که انتخاب هریک از آنها می توانست تاثیرات نامطلوبی را برای این کشور درپی داشته باشد . بدین معنی که اگر از یکسو برای بازپس گیری فاو پافشاری می نمود ، با توجه به زمین عملیات می بایست تلفات زیادی را متحمل شود ، چرا که موقعیت استقرار واحدهای خودی و وضعیت نیرویی واحدهای ارتش عراق ، اجازه تحمل تلفات بیشتر را به آنها نمی داد. متقابلا" بعلت اهمیت فوق العاده سیاسی - نظامی فاو ، چشم پوشی از آن و قبول برتری یگانهای ارتش اسلام بر این منطقه برای عراق قابل قبول نبود . بدین ترتیب ، صدام با یک بن بست سختی روبه رو شده بود و برای خروج از این وضعیت می بایست الزاما" راهبرد جدیدی اتخاذ می نمود . اطهارات صدام در آن زمان ، بخشی از ابعاد وضعیتی  را که عراق گرفتار آن شده بود را بیان می نمود . بطوریکه صدام در جلسه شورای فرماندهی حزب بعث ، که مدتی پس از شکستهای پی درپی پاتک های دیوانه وار ارتش عراق در محور کارخانه نمک در بغداد برگزار شد وضعیت را چنین تحلیل نمود :   " پاره ای ازدوستان توصیه کردند که شما چه اصراری دارید در حالی که ایرانی ها نیروهای خود را در فاو متمرکز کرده اند به آن منطقه حمله کنید . اهداف دیگری نیز غیر از شهر فاو در طول مرز 1200 کیلومتری تعیین کرده و به آن حمله نمایید . حال ما به این نتیجه رسیده ام که اگر ارتش ما (عراق) حمله نکند ، نیروی های ایرانی حمله می کنند و اگر دریک منطقه پدافند کنیم ، پس از چند روز به همان اندازه تلفات می دهیم که معمولا" در جریان عملیات تهاجمی بدان دچار می شویم . بنابراین بهترین راه این است که فعلا" از فاو صرف نظر کرده و در سایر جبهه ها به نیروهای ایرانی حمله کنیم . "     پی نوشت : یکی از نکات مغفول عملیات اعجاب آور والفجر 8 که در منطقه عمومی اروند  انجام شد ، شرح عملیات فریب تاکتیکی و راهبردی که بصورت مشترک توسط  یگانهای اطلاعاتی ارتش ، سپاه و وزارت اطلاعات اجرا گردید می باشد ، که شاید از بلحاظ تاریخی بررسی و تحلیل آن جالب به نظر برسد .

  در تایید فرمایشات شما حداقل بنده ساختار نظامی  ارتش شامل ایالات متحده ، رژیم صهیونیستی و روسیه را که بررسی می کردم ، چنین مفهمی را به عینه دیدم ، وجود یک بانک اطلاعاتی یکپارچه شده که نتایج تمامی تحقیقات در بخش های دفاعی و همچنین نتایج تحقیقات غیر نظامی مرتبط با وزارت دفاع به این بانک سرازیر می گردد تا در زمان شروع یک  پروژه نظامی  ، تحقیقات موازی صورت نگیرد .

بسیار جالب - لذت بردم - بویژه آن تصویری که موشک را در داخل شناور نشان می داد. امیدوارم از این تاپیک ها بیشتر ببینیم- متشکرم :rose: :rose:

با سلام خدمت دوستان عزیز جنگنده - رهگیر برتری هوایی اف-14 تامکت ، ازابتدا و در زمانی که هنوز روی میزطراحی شرکت گرومن قرار داشت ، بعنوان یک ابر رهگیر (SUPER INTERCEPTOR) شناخته می شد وماموریت اصلی آن دفاع از ناوگروه های هواپیمابر (CARRIER BATTLE GROUP) یا CBG دربرابر موشکهای کروز شلیک شده از بمب افکن های روسی در یک جنگ احتمالی بشمار می آمد. با این حال این ابر رهگیر کارنامه چندان درخشانی در سازمان رزم بزرگترین دارنده آن یعنی نیروی دریایی ایالات متحده نداشت . اما بر خلاف پیش بینی ها ، عملکرد این پرنده رهگیر در زمانی که لباس پرافتخار نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران را بر تن نمود ، در یک چرخش 180 درجه ای کاملا" موفق نشان داد و اثبات نمود که در صورتی که در انتخاب یک سیستم جنگ افزاری آینده نگری و دقت لازم صورت گیرد ، صرف هزینه های هنگفت برای خرید و عملیاتی نمودن آن ، کاملا" توجیه اقتصادی ، سیاسی و نظامی ، تاکتیکی و راهبردی خواهد داشت . آخرین گربه ایرانی با یک دنیا افتخار جنگنده F-14 تامکت به شماره رجیستر 6079-3 هفتاد و نهمین و آخرین تامکت تحویل داده شده از 80 فروند سفارش نیروی هوایی شاهنشاهی ارتش ایران (IIAF)بود.این پرنده تا اوایل دهه 80 میلادی همچنان از نشان IIAF استفاده می کرد و فاقد پرچم تغییر یافته بود، افتخارات بسیاری را در طول هشت سال جنگ با رژیم تا دندان مسلح بعث عراق آفرید از جمله شکار 3 فروند میراژ F-1 و یک فروندMIG-25 فاکس بت که در آن زمان سریع ترین و بلند پروازترین شکاری ساخته شده بلوک شرق بشمار می رفت . پی نوشت : هدف از این نوشتار ، صرفا" بررسی یک سیستم تسلیحاتی موجود در سازمان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران (IRIAF) بوده و به هیچ وجه تایید کننده همه اقدامات سیاست گذاران رژیم گذشته نیست .

با سلام   در صورتی که آذربایجان مبداء پرواز این پهپاد بوده باشد ، اصلا" نیازی به درگیری نظامی ، بمباران و...... نیست .نگاهی به نقشه جغرافیایی بیاندازید ، این کشور دارای برونگانی به نام نخجوان است و تنها راه ارتباطی خاک اصلی با نخجوان از طریق یک خط ریلی و ارتباطی است که در خاک ایران قرار دارد ، تنها کاری که می بایست انجام داد، متوقف کردن و مسدود  این مسیر عبوری در یک مدت طولانی است . اگر این کار انجام شود ، خواهید دید که این اشغالگرها ( علی اف و همپالگی هایش )  چگونه به غلط کردن می افتد تا بدانند ، نباید با دم شیر بازی کنند .   یکی از دوستان که در وزارت امور خارجه بود ، تعریف می کرد ، سر قضیه تجاوز دریایی این حضرات به حریم آبی ایران و تبادل آتش بین دو طرف ، فقط بمدت یکهفته این مسیر بسته شد ، از وزیر امور خارجه ، شخص علی اف ، وزیر دفاع ، وابسته فرهنگی و..... خواهش و التماس که غلط کردیم و دیگر تکرار نمی شود .   متاسفانه ما بعنوان قدرت منطقه ای ، هرگز این کارتهای برنده برای تامین منافع ملی خودمان استفاده نمی کنیم و این مساله موجب جری شدن این به اصطلاح کشورها می شود .

 بر روی چشم ، حتما"

 با سلام   این عربستان ، آتش هر فتنه ای است که در منطقه بوجود می آید :   مقام‌های امنیتی اردن می‌گویند، عربستان سعودی به رژیم صهیونیستی برای ارسال یک فروند پهپاد جاسوسی به ایران کمک کرده‌اند. بنا به گزارش پایگاه خبری «ورلد نت دیلی»، این مقام‌های امنیتی جزئیات بیشتری درباره کمک‌های عربستان بیان نکرده‌اند، اما ورلد نت‌دیلی می‌نویسد، کمک عربستان احتمالا در اختیار قرار دادن یکی از پایگاه‌های هوایی‌اش بوده است. بنا بر این گزارش، مقام‌های امنیتی اردن ساقط شدن این هواپیما توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در نزدیکی تاسیسات غنی‌سازی نطنز را تایید کرده‌اند. به گزارش تسنیم، پایگاه ورلد نت‌دیلی اولین پایگاه خبری بود که در نوامبر سال 2013 از سفر چند ماهه هیئتی از اسرائیل به عربستان برای بررسی امکان استفاده از پایگاه‌های این کشور برای حمله به ایران خبر داده بود. گفتنی است، پیش از این سردار حاجی‌زاده، فرمانده نیروی هوافضای سپاه پاسداران، مبدأ پرواز پهپاد رژیم صهیونیستی را یکی از کشورهای منطقه دانست و خاطرنشان کرد که سرنخ‌هایی در این خصوص به دست آمده و مسئله در حال بررسی است.   منبع :http://kayhan.ir/fa/news/22323

با سلام ضمن تشکر از مطلب فوق العاده شما ، شاید جای ذکر دو مطلب در تاپیک شما بسیار خالی است   1- ماهیت به کار گیری استراتژی پدافند غیر عامل در سویس 2-  بررسی عدم ورود سویس به پیمان های نظامی   پی نوشت : البته با عرض عذرخواهی  درمتن ، سویس را سوسیس / آذوقه را آذوغه و تانک لئوپارد را لئوپارت ذکر فرمودید   بسیار متشکرم :rose: :rose: :rose: :applause: :applause: :applause: :blushing:

بسیارممنون از پاسخ شما :rose: :rose: :rose:

     با سلام - با توجه به تصویر ،احیانا" این فنسر در چنین آرایش تسلیحاتی ، توانایی حمل مهمات هوا به هوا را نخواهد داشت ( مثل موشکهای R-60)، حال سئوال این است که در دکترین رزمی نیروی هوایی شوروی / روسیه و کشورهای بکار گیرنده آن  ، پشتیبانی از این پرنده ها در زمان اجرای عملیات پشتیبانی نزدیک (cas) چگونه صورت می گیرد ؟؟ بدین معنی که مثلا" حفاظت از فرمیشن دو فروندی این پرنده در حمله به یک هدف بشدت محافظت شده  که بشدت توسط رهگیرهای دشمن محافطت می شود چگونه است ؟؟ با توجه به این نکته که تصاویر موجود از فانتوم های نیروی هوایی ایران و یا فانتوم های آمریکایی در اواخر جنگ ویتنام نشان می دهد که   حداقل  دو تیر موشک هوا به هوا برای دفاع از خود در اختیار داشتند ( البته در بیشتر مواقع و نه در همه ماموریتها )   متشکرم

 با سلام   یک نکته مهمی که  سالهاست ذهن بنده را مشغول کرده و امیدوارم که اگر دوستان صدا و سیما که این نوشتار را مطالعه می کنند ، حداقل در این زمینه فکری بکنند ، عدم وجود یک کارشناس نظامی در تحریریه خبر این نهاد حساس می باشد .   تمامی بنگاه های خبرپراکنی و از جمله صدا و سیمای کشور ما در هر حوزه به منظور آنالیز ، تحلیل و بررسی موضوعات مختلف از حوزه اقتصاد تا سیاست و موضوعات اجتماعی و الی ماشا.... موضوعات خرد و کلان ، کارشناس دارد و برای تحلیل از آنها برای ارائه مطالب خود دعوت می نماید ولی سالهاست که در هر جنگی که در منطقه اتفاق می افتد ( جنگ 1991/ 2001/2003/ جنگ 33 روزه/ جنگ22 روزه / جنگ اخیر غزه / حوادث سوریه/ حوادث اوکراین/ حوادث عراق و.......... ) بیشتر به جنبه سیاسی آن اهمیت می دهند و هرگز از یک کارشناس نظامی دعوت به عمل نیامده تا موضوعات فوق را بلحاظ نظامی تجزیه و تحلیل کند . این درحالی است که با رصد سایر رسانه ها متوجه می شویم که آنها با هوشمندی تمام از نظامیان بازنشسته / کارشناسان امنیتی بازنشسته  در تخصص های گوناگون استفاده می کنند تا خوراک رسانه ای بهتری را در اختیار مخاطب قرار دهند . اما متاسفانه رسانه ملی یا قادر نیست و یا تمایلی به استفاده از چنین افرادی که تعداشان در کشور ما کم نیست ، ندارد وکسی هم نیست که به این دوستان این نقص را یاد آوری نماید که ما در عصری زندگی می کنیم که اهمیت  " اطلاعات " به مثابه خون در کالبد انسان و یا اکسیژن برای ادامه حیات ضروری است .   بعنوان مثال اگر دوستان مروری بر عملکرد صدا و سیما در جریان جنگ 2003 داشته باشند به خوبی متوجه این مساله می شوند و بدون تعارف ما سالهاست علیرغم صرف هزینه های هنگفت برای ایجاد پوشش رسانه ای مناسب ، هنوز استاندارد های اولیه را در ساختار رسانه ای کشور ایجاد نکردیم .   یک نکته ای که بسیارمهم به نظر میرسد این مساله است که بعنوان مثال در جریان حوادث سال 1388 شمسی ، شبکه العبریه (کنایه از جهت گیری این شبکه به نفع رژیم صهیونیستی  که نام اصلی آن  العربیه است ) از سپهبد سابق "وفیق السامرایی " ( مسئول میز ایران در استخبارات عراق در جریان جنگ 1982-1985) برای تحلیل حوادث ایران دعوت به عمل آورد و اگر دوستان یک مقدار به عقب برگردند و سیر حوادث را با تحلیل های این شخص تطبیق دهند متوجه خیلی از مسائل خواهند شد   در ارتباط با حادثه ساقط کردن پهپاد هم که موضوع این تاپیک بشمار می رود ، همین نقص  دیده می شود . صرف نظر از اطلاع رسانی سخنگوی سپاه و مصاحبه سردار حاجی زاده ، متاسفانه نوع خبررسانی حاکی از عدم وجود یک گروه آنالیزور حرفه ای در حوزه نظامی در رسانه ملی است . تا جایی که برای اطلاع از کم و کیف این حادثه و تحلیل های مرتبط به آن باید به اطلاعات ارائه شده در رسانه های خارجی تکیه نماییم .   البته استفاده از منابع اطلاعاتی متنوع برای تحلیل یک موضوع به خودی خود مفهوم نامناسبی بشمار نمی رود ولی اینکه رویدادی در کشور ما به وقوع بپیوندد و تحلیل ها و آنالیزها در رسانه های دیگر و با کیفیت بالاتر ارائه شود ، علامت سئوال بزرگی در زمینه عملکرد دوستان عزیز در رسانه ملی در مخاطبان ایجاد می نماید .

با سلام   به منظور تلطیف فضا :    

با سلام - نکته تاسف آور ماجر اینجاست که کسانی این انیمیشن را ساختند که هیچ اطلاعی از سامانه های راداری و پدافند موشکی وجود در ایران ندارند . در این انیمیشن ، سیستم پدافند هوایی چاپارل که در حقیقت نمونه زمین به هوای موشک سایدویندر بود و در ارتش ایالات متحده و چند کشور دیگر در حال خدمت است ، نشان داده شده که بر روی شاسی نفربر ام-113 قرار داشت . در مورد سیستم راداری هم که به تصویر کشیده شده بود با تاسف هر چه بیشتر باید گفت ، (البته احتمالا")   یک نوع رادار روسی که برروی نفربر MTLB نصب شده بود و من متاسفانه نام آن را نمی دانم

شکارچی نایت هاوک (سرهنگ زولتان دنی ) لینک در میلیتاری http://www.military.ir/forums/topic/4803-شکارچی-نایت-هاوک-،-سرهنگ-zoltán-dani/

 با سلام   البته اگر قصد داشته باشیم چگونگی برنامه ریزی برای اجرای این عملیات را به شکل نسبی با هدف و نحوه برنامه ریزی نیروی هوایی رژیم صهیونیستی برای حمله به راکتور هسته ای در حال ساخت عراق در سال 1982 و همچنین حملات  آنها به تاسیسات به اصطلاح درحال ساخت هسته ای سوریه مقایسه کنیم ، شاید ، به  تشابهاتی برسیم ( در حوزه تشابه شرایط سیاسی و نظامی منطقه )   درضمن لینک بازتاب شکار پهپاد در رسانه های خارجی   http://www.mashreghnews.ir/fa/news/338476/%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%B4%DA%A9%D8%A7%D8%B1-%D9%BE%D9%87%D9%BE%D8%A7%D8%AF-%D8%A7%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%A6%DB%8C%D9%84%DB%8C-%D8%AA%D9%88%D8%B3%D8%B7-%D8%B3%D9%BE%D8%A7%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%B1%D8%B3%D8%A7%D9%86%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86-%D8%AA%D8%B5%D8%A7%D9%88%DB%8C%D8%B1

 با سلام     اتفاق دیروز ، بنده را  یاد اتفاقی انداخت که در دهه 80 میلادی میان آلمان فدرال و اتحاد جماهیر شوروی رخ داد . همه دوستان با " ماتیاس روست " آلمانی آشنایی دارند. اگر دوستانی برای اولین بار با این نام برخورد می کنند این تاپیک فوق العاده را حتما" مطالعه کنند . هرچند نویسنده این مطلب متاسفانه کمتر به میلیتاری سر می زنندو ما از اطلاعات ارزشمند ایشان محروم هستیم   http://www.military.ir/forums/topic/22280-%D9%85%D8%A7%D8%AA%DB%8C%D8%A7%D8%B3-%D8%B1%D9%88%D8%B3%D8%AA-%D9%88-%D9%85%D8%A7%D8%AC%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D8%AD%D9%82%DB%8C%D8%B1-%D9%88-%D8%AA%D9%85%D8%B3%D8%AE%D8%B1-%D8%B4%D9%88%D8%B1%D9%88%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D8%AC%D8%A7%D9%85%D8%B9/     خوب اگر بدبینانه به ماجرا نگاه کنیم ، این حادثه دقیقا" بر مبنای فرض روسها ، یعنی به سخره گرفتن روز ملی مرزبانان (28 مه 1987) قرار دارد . بدین معنی که ارتش رژیم صهیونیستی و یا ایالات متحده و یا هر عنصر خارجی دیگر با اعزام این پهپاد ، آن هم در روز ملی صنعت دفاعی در جمهوری اسلامی ایران ، تنها یک قصد داشته است و "آن ، اعلام این نکته است که " ما هر وقت بخواهیم ، می توانیم به آسمان کشور شما نفوذ کنیم ، بدون اینکه شما بتوانید کاری صورت دهید .         اما اگر نیمه پر لیوان را نگاه کنیم ، شاید برای  کسانی که در پشت پرده اعزام این پرنده قرار داشتند ، کشف ، رهگیری و انهدام این پهپاد در عمق خاک ایران شاید غیر منتظره بشمار می رفت ، چراکه تجربه RQ-170 را اتفاقی پنداشته و خطای فنی ناشی از عملکرد نادرست تجهیزات به کار رفته در پهپاد فوق را عامل سرنگونی آن حدس می زدند .   البته شاید بدلیل انتقال ویروس شک گرایی از برخی از دوستان به بنده :mrgreen: :thinking: :thinking: ، یک مقدار در مورد صحبتهای  دوستان عزیز در نیروی هوافضای سپاه ، شبهه وجود داشته باشد ( که ترجیح می دهم در مورد آن صحبت نکنم , و منتظر اطلاعات جدیدی تر باشم ) ولی امیدوارم ، حواس  برادران عزیز ما در این نیرو به تبعات نفوذ چنین پرنده هایی به داخل خاک جمهوری اسلامی ایران و برد تبلیغاتی و اطلاعاتی  آن برای رژیم صهیونیستی تو جه بیشتری داشته باشند . با توجه به این نکته که عملکرد و توان دستگاه رسانه ای حوزه تمدنی غرب  برای اجرای مانورهای تبلیغاتی ( البته بدون بر انگیختن احساسات افکار عمومی ) بسیار بالاست .   متشکرم :rose: :rose: :rose:

  والا دوستان در این زمینه از بنده متخصص تر هستند ولی این سامانه عمدتا" برای مقابله با اهداف کند پرواز طراحی شده و علیرغم اصلاحات متعدد و حتی تجهیز آن به کلاهک اتمی ، نتوانست آنچنان که باید کارایی مناسبی داشته باشد ولی بیلان نسبتا" مناسب آن در جریان جنگ جهانی ویتنام و روزهای نخست جنگ 1973 و احتمالا" استفاده از این سامانه توسط عراق در جریان جنگ با ایران ، موجب شد در شرایط  سخت جنگ ما ناچار باشیم این سامانه را خریداری نماییم . در مورد تولید موشک صیاد هم طبق اطلاعاتی که منتشر شده است به جز بدنه ، سیستم هدایت و پشرانه دچار تغییرات زیادی شده است ولی اطلاعات بیشتری وجود ندارد .     صیاد-2 // ظاهرا" تغییر خاصی دیده نمی شود ، بنابراین عمده تغییرات به گونه ای صورت گرفته که نیازی به ایجاد تغییرات در بدنه نبوده .         لانچر سامانه HQ-2 متحرک است ولی تا کنون تصویری از خودروی حمل این موشک (شاسی زره پوش PT-76) در ایران دیده نشده است .   اجزاء کامل یک سیستم موشکی SAM-2 F روسی / شاید ارتقاء سام-2 به صیاد 2 بر مبنای نمونه F این موشک باشد .     حمل کننده سام -2 // این سامانه بدلیل حجیم بودن بیش ازحد ، قابلیت تحرک بالایی ندارد .     پی نوشت : دو تصویر آخر بخشی از مجموعه 170 صفحه ای است که توسط بنده در ارتباط با این سامانه ترجمه شده است

  ضمن تشکر از اطلاعات جالب شما ، ولی بنده مطلب را نقل قول کردم و صحت و درستی آن به اصطلاح به گردن نویسنده مطلب .   ولی همین نکته بس که آمریکایی ها ، حتی به قول شما یک افسر دانش آموخته ، متوجه هست که قدرت دقاعی ایران علیرغم انتقادات وارد به  آن ، چیزی نیست که آمریکای ها بتوانند با آن شوخی کنند . ;)   در ضمن ، بنده از اندیشکده rand هم مطلب گذاشتم ،دوستان این اندیشکده را هم قبول نداشتند . نکته جالب ایتجاست که از مشرق نیوز مطلب گذاشته می شود و اینقدر روی مطالب آن بحث نمی شود :thinking: :thinking:

  با سلام و ضمن تشکر   یک نکته بسیار مهم برادر عزیز - حداقل مفهوم منابع معتبر را یک مقدار واضح تر برای بنده تشریح بفرمایید . بنده دیگر از چه منبع معتبرتر دیگری استفاده کنم ؟؟ ( البته منظور جسارت خدمت شما نیست ولی یک مقدار بی انصافی می کنید .   بنده ماخذ را در پایان آوردم و نسخه اصلی آن هم در این وبسایت http://cimsec.org/learning-curve-iranian-asymmetrical-warfare-millennium-challenge-2002-2/11640 قابل دسترسی است که زحمت آن را برادر دانشمندم جناب patriot1979 به بنده معرفی کردند .   :rose: :rose: :rose:   در ضمن ، این اعتقاد نویسنده مطلب است و بنده هیچ دخل و تصرفی در آن نکردم -  همین امروز با یکی از دوستان در مورد عملیان طوفان صحرا  صحبت می کردم و ایشان کتابی را به بنده معرفی کردند که در آن یک سرهنگ دوم رسته زرهی ارتش آمریکا مطالبی را در مورد ماهیت و کیفیت عملکرد ارتش و فرماندهان آمریکایی در جریان این عملیات به رشته تحریر در آورده است که هرکس غیر این آدم ، چنین حرفهایی را در مورد زرهی آمریکا می زد من باور نمی کردم .

 با سلام   البته پاسخ به پرسش شما ، نیاز به یک زمینه سازی طولانی در حوزه دکترین های تهاجمی ایالات متحده ، عملکرد ارتش این کشور در عملیات طوفان صحرا (1991)، تهاجم به افغانستان (2001) ، تهاجم به عراق (2003) و بررسی دقیق دکترین نبرد هوا- زمینی و همچنین عملکرد ارتش عراق و علاوه بر آن ماهیت نبرد طالبان در افغانستان  و با کمی  بازگشت به عقب ، عملکرد ارتش شوری در افغانستان ، دارد . در حوزه بررسی های راهبردی در علوم نظامی ، دکترینی با عنوان دکترین " پوست پیاز" وجود دارد که نیروهایی مسلحی که قصد داشته باشند بدون وارد شدن به یک مسابقه تسلیحاتی یا فناورانه ، در یک جنگ احتمالی با یگانهای ارتش ایالات متحده به پیروزی رسیده یا حداقل هزینه تهاجم رابرای این ارتش زیاد کنند ، به کار برده می شود . در این دکترین وبه مانند تئوری حلقه واردن ، یگانهای نظامی خودی ، عمدتا" بلحاظ کیفی و کمی طبقه بندی شده و بطور منطقی هر کدام از این نیروها بواسطه نوع ماموریت خود در چهارچوب استراتژی " دفاع موزاییکی " مورد استفاده قرار می گیرند . البته استفاده از نیروهای وظیفه با آموزش کم ( به مانند بخش بزرگی از ارتش 2500000 نفری صدام در جنگ اول و دوم خلیج فارس ) چالش های بزرگی رابرای بکار گیرندگان آن ایجاد خواهد نمود ، اما بطور مسلم ، تجارب جنگهای 1991 و 2003 ، پیش روی ما قرار دارد و امیدوارم که درسهای مهم آن را فرا گرفته باشیم .   البته بنده دراین تاپیک http://www.military.ir/forums/topic/27786-%D8%B1%D8%A7%D9%87%D8%A8%D8%B1%D8%AF-%D9%86%D8%A8%D8%B1%D8%AF-%D9%87%D9%88%D8%A7-%D8%B2%D9%85%DB%8C%D9%86%DB%8C-%D8%8C-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D8%AA%DA%98%DB%8C-%D8%AC%D8%AF%DB%8C%D8%AF-%DB%8C%D8%A7-%D9%82%D8%AF%DB%8C%D9%85%DB%8C/ قصد داشتم که دکترین نبرد هوا- زمینی را بلحاظ تاریخی مورد بررسی قرار دهم ولی ظاهرا" کسی به این دست مطالب علاقه ای نشان نمی دهد .

با سلام   بدون هیچ شکی استدلال جنابعالی صحیح و بسیارقابل توجه است ، اما آنچه که به نظر می رسد ( حداقل در ظاهر امر) ، ایران نیز درحال توسعه و ارتقاء تاکتیهای نامتقارن و ارتقاء آن به یک سطح بالاتر یعنی  تاکتیکهای ناهمتراز می باشد . آنچه در این میان قابل توجه است ، وجود یک رقابت مستقیم میان ایالات متحده و جمهوری اسلامی ایران برای توسعه این قیبل تاکتیکها توسط ایران و روشهای خنثی سازی آن توسط ایالات متحده بشمار می رود .( هرچند در این درگیری بطور متناوب جای مهاجم و مدافع تغییر می نماید )  آزمایشگاه این رقابت هم بطور مسقیم در حوزه آسیای جنوب غربی است ، جایی که ترکیب فناوری آمریکایی/ اسراییلی بطور مستقیم در مواجه با دکترین ها ، استراتژیها و تاکتیک های ابداع شده توسط محور مقاومت به رهبری جمهوری اسلامی ایران است . از سویی دیگر ، حداقل بر اساس مطالعات بنده ، این تاکتیک های نوع نبرد ، برخلاف سایر نبردهای معاصر ، بلافاصله پس از طراحی در محیط رزم واقعی و نه شبیه سازی ها ، بازی های جنگی و یا رزمایش ها به مورد اجرا گذاشته می شوند .ایالات متحده علیرغم برخورداری از فناوری های فوق پیشرفته برای شناسایی ، هدف گیری و مورد اصابت قراردادن اهداف ، در ارتباط با نیروی دریایی ارتش و سپاه با مشکلات واقعی روبروست ، چرا که برخلاف عراق ، طول ساحل جمهوری اسلامی ایران بیشتر از آنی است که بطور همزمان قابل کنترل باشد و از سویی دیگر عملا" می بایست با دو دکترین جدا ( کلاسیک ارتش و ناهمتراز سپاه ) و درعین حال دکترین مشترک مورد استفاده توسط دو نیروی فوق مواجه شود و این مساله یعنی ایجاد و بکارگیری مقررات درگیری (ROE) یا   rules of engagement  ویژه که صرفا" برای مقابله با این دونیرو بصورت جداگانه و درعین حال مشترک می بایست تدوین و اجرا گردد .   البته موفقیت و یا عدم موفقیت دو طرف در ایجاد تاکتیکها وضد تاکتیک ها  ، بطور مسلم موضوع جالبی برای  بررسی و آنالیز خواهد بود .

بسم الله الرحمن الرحیم       یک اندیشکده آمریکایی با بررسی توانمندی‌های نامتقارن نیروهای مسلح ایران به ویژه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به پنتاگون هشدار داد که ارتش این کشور در مقابل جنگ نامتقارن ایران با چالش و خسارات جدی روبرو خواهد شد.اندیشکده آمریکایی «مرکز امنیت دریانوردی بین‌المللی» در مقاله‌ای به قلم «برت دیویس»، یکی از افسران ارشد نیروی دریایی آمریکا به بررسی چالش‌های جدی پیش روی آمریکا در مقابله با نیروی دریایی ارتش و سپاه پاسداران جمهوری اسلامی ایران در خلیج فارس پرداخته است. در این گزارش آمده است اگرچه نیروی دریایی ایران از فناوری‌های بسیار پیشرفته‌ای در این زمینه برخوردار نیست، اما ایران توانایی بسیاری در زمینه جنگ‌های نامتقارن و استفاده از تاکتیک‌های نظامی غیرمتعارف دارد و همین امر نیز تهدیدی جدی برای نیروی دریایی آمریکا محسوب می‌شود. در طی چند دهه اخیر جنگ‌های نامتقارن همچنان به عنوان نقطه ضعف اصلی آمریکا باقی مانده است.   ■ ایران تمرکز خود را بر استفاده از تاکتیک جنگ‌های نامتقارن قرار داده است■ تنش میان ارتش آمریکا و نیروهای نظامی ایران در خلیج فارس موضوع جدیدی نیست. مواجهه نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران با ناوگان‌های جنگی نیروی دریایی آمریکا در خلیج فارس، تنگه هرمز و دریای عمان یک رخداد معمول و همیشگی برای ناوهای مستقر در این منطقه به شمار می‌آید. ایران به خوبی آگاه است که توانایی مقابله و رویارویی متعارف با آمریکا را نخواهد داشت و از این رو تمرکز خود را بر سبک‌های غیرمتعارف و استفاده از تاکتیک جنگ‌های نامتقارن قرار داده است تا از این طریق میزان خسارات و هزینه‌های وارده به آمریکا در این تقابلات را افزایش دهد.         ■ جنگ‌های نامتقارن؛ پاشنه آشیل آمریکا ■ در سال ۲۰۰۲ میلادی رزمایش مشترکی با عنوان «چالش هزاره ۲۰۰۲» توسط نیروهای ارتش آمریکا انجام شد. این رزمایش در آن زمان با هدف ارزیابی آمادگی آمریکا در صورت درگیری با یکی از دشمنان این کشور در منطقه خاورمیانه صورت گرفت. نتایج این رزمایش نظامی برای آمریکا بسیار فاجعه‌آمیز بود به طوری که ۱۶ ناو جنگی آمریکا در این رزمایش نابود و غرق شد و به واسطه نبرد دریایی نامتقارن و غیرمتعارف نیز هزاران تن از نیروهای نظامی ارتش آمریکا کشته و یا زخمی شدند. می‌توان گفت ۱۴ سال بعد باز هم جنگ‌های نامتقارن ایران می‌تواند همان تأثیرات مخرب را بر آمریکا و نیروهای متفقین در منطقه خاورمیانه داشته باشند. برای چندین دهه است که جنگ‌های نامتقارن همچنان به عنوان پاشنه آشیل و نقطه ضعف اصلی آمریکا باقی مانده است و ارتقاء و بهبود قابلیت‌های آمریکا در محیط‌های نامتقارن مستلزم انجام رزمایش‌های بیشتر و آموزش در این زمینه خواهد بود.   ■ ایران تمام تمرکز خود را بر روی جنگ‌های نامتقارن معطوف کرده است ■ ترکیبی از تهدیدات مختلف پس از عملکرد ضعیف نیروی‌های آمریکایی در عملیات آخوندک (Operation Praying Mantis)‌ که موجب نابودی و انهدام تعدادی از ناوهای نیروی دریایی ارتش آمریکا شد، ایران تمام تمرکز خود را متوجه جنگ‌های نامتقارن کرد. تاکتیک‌ها و تجهیزات رزمی مورد استفاده در جنگ‌های نامتقارن شامل قایق‌های تندرو تهاجمی موسوم به (FIAC)، قایق‌های مخفی غیرنظامی، مین‌های دریایی و زیردریایی‌ها هستند. نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بسته به شیوه و روش انتخابی خود از این تاکتیک‌های رزمی بهره می‌گیرد. در حال حاضر پایگاه‌های نظامی نیروی دریای سپاه پاسدارن نیز در نقاط متعددی از سواحل خلیج فارس یعنی از تنگه هرمز گرفته تا شمال این خلیج واقع شده‌اند.     ■ شناسایی و تشخیص حملات و عملیات‌های دریایی ایران برای ارتش آمریکا بسیار دشوار است ■ یکی از اصول بسیار کلیدی در حملات تهاجمی دریایی شیوه‌ای است که بر اساس آن مجموعه‌ای از قایق‌های کوچک تهاجمی به صورت مخفیانه پایگاه‌های خود را در زمان‌های مختلفی ترک می‌کنند، اما در واقع همه آنها به سوی یک هدف یکسان و مشابه در حرکت هستند. به عبارت دیگر این قایق‌های تهاجمی یک ناوگروه ضربتیرا به منظور انجام عملیات‌های نظامی در خلیج فارس تشکیل می‌دهند. این تاکتیک پراکنده ممکن است منجر به انجام حملات ضعیفی شود که مقابله با آن نیز آسان خواهد بود اما از سوی دیگر شناسایی و تشخیص آنها بسیار دشوار است چرا که چنین تاکتیک‌هایی در قالب ساختار و آرایش‌های جنگی بزرگ انجام نمی‌شوند. همچنین قایق‌های مجهز به اژدر و موشک‌های ضد کشتی قادرند موشک و اژدرهای خود را تا برد و مسافت بیشتری شلیک کنند و از این طریق از قابلیت مقاومت و یا نابودی هدف خود اطمینان حاصل کنند.   ■ ایران از نظر موجودی مین‌های دریایی و همچنین استقرار سکوهای مختلف نیروی دریایی در جایگاه چهارم جهان قرار دارد ■ در حال حاضر ایران از نظر موجودی مین‌های دریایی و همچنین استقرار سکوهای مختلف نیروی دریایی در جایگاه چهارم جهان قرار دارد. مین‌های دریایی جنگ‌افزارهای کارآمد و بسیار موفقی در خلیج فارس محسوب می‌شوند. کشتی یواس‌اس تریپولی (USS Tripoli) و یواس‌اس پرینستون (USS Princeton) هر دو در زمان جنگ خلیج فارس توسط مین‌های دریایی عراق منهدم و نابود شدند. کشتی ساموئل بی. رابرتز (USS Samuel B. Roberts) نیز در طول جنگ نفت‌کش‌ها در دهه ۱۹۸۰ میلادی توسط مین‌های ایران در خلیج فارس نابود شد. همچنین مین‌های دریایی ایران بسیاری از کشتی‌های تجاری غیرنظامی را در همان دوران نابود کردند. مین‌های دریایی ایران بسیار ارزان و ساده هستند. اما با این حال، برخی از انواع مین‌های روسی و چینی از جمله مین EM-52 کارکردهای متعددی دارند و بسیار پیشرفته‌تر هستند. می‌توان این نوع از مین‌ها را تا عمق ۶۰۰ فوتی در آب استفاده کرد، در واقع این عمق آنقدر زیاد است که می‌تواند خلیج فارس را به یک مکان ناامن و خطرناک تبدیل کند.         (USS Samuel B. Roberts)     ■ تشخیص و شناسایی تاکتیک‌های استقرار مین‌های دریایی ایران بسیار دشوار است■ دسته دیگری از مین‌های دریایی نیز وجود دارند که برای آب‌های کم‌عمق طراحی شده‌اند. این مین‌ها در برخی از نقاط تنگه هرمز که عمق آب به ۱۵۰ تا ۳۰۰ فوت می‌رسد، مورد استفاده قرار می‌گیرند. ممکن است این مین‌های دریایی چندان پیشرفته و پیچیده نباشند اما تشخیص و شناسایی تاکتیک‌های استقرار آنها بسیار دشوار خواهد بود. قایق‌های کوچک نیروی دریایی سپاه پاسداران جمهوری اسلامی قادرند این مین‌ها را در دریا مستقر کنند، این درحالیست که قایق‌های بادبانی، ماهیگیری و زیردریایی‌های ایران نیز قادر به انجام چنین کاری هستند. در واقع هر یک از این سکوهای استقرار می‌توانند ۶ مین را با خود حمل کرده و آنها را در دریا مستقر سازند. سکوهای استقرار مین‌های دریایی ایران که در پوشش قایق‌های غیرنظامی فعالیت می‌کنند هیچ‌گونه سوءظنی را در نیروهای ائتلافی ایجاد نمی‌کنند و از طرف دیگر نیز شناسایی و ردیابی زیردریایی‌ها از سطح دریا و همچنین با استفاده از تجهیزات هوایی بسیار دشوار است.   ■ زیردریایی «کلاس کیلو» خطری جدی برای ناوهای گران‌قیمت آمریکایی محسوب می‌شود ■ در حال حاضر ایران داری انواع مختلفی از زیردریایی‌های دیزلی است. «کلاس کیلو» (Kilo-class) نوعی زیردریایی نظامی با موتور دیزلی ساخت شوروی است. اگرچه عمر این نوع از زیردریایی‌ها رو به پایان است اما هنوز هم در جنگ‌های نامتقارن از اعتبار بالایی برخوردارند. این زیردریایی می‌تواند تعداد بسیار زیادی از مین‌های دریایی را با خود حمل کرده و آنها را مخفیانه در زیر امواج دریا مستقر کند. علاوه بر این، زیردریایی «کلاس کیلو» قابل شناسایی نیست و همین امر قایق‌های مین‌گذار و سایر قایق‌های کوچک را به مخاطره می‌اندازد. همچنین وجود این زیردریایی مستلزم آنست که تعداد سکوهای جنگ‌های ضد زیردریایی(ASW)به منظور شناسایی و تعقیب این نوع از زیردریایی‌ها افزایش یابد. همچنین باید میزان فاصله از خطر در تجهیزات گران‌قیمت دریایی از جمله ناوهای هواپیمابر و کشتی‌های لندینگ نیروهای نظامی افزایش یابد. بنابراین چنین تجهیزاتی به احتمال بسیار زیاد دیگر به زیردریایی‌های دشمن که تنها با چند سلاح دفاعی محدود فعالیت می‌کنند بیش از حد نزدیک نخواهند شد.   ■ زیردریایی‌های کوچک ایران ابزار کارآمدی برای هدف قرار دادن ناوهای جنگی هستند ■ زیردریایی‌های کوچک ایران بخش دیگری از تهدیدات جنگی ایران در حوزه زیرآب محسوب می‌شوند که توجه به آنها نیز از اهمیت بسزایی برخوردار است. در حال حاضر ایران دارای سه کلاس جداگانه از زیردریایی‌های کوچک است. اندازه کوچک این نوع زیردریایی‌ها عملیات شناسایی آنها را دشوار می‌کند و از سوی دیگر قابلیت آنها برای فعالیت در آب‌های کم‌عمق سبب می‌شود این نوع از زیردریایی‌ها به ابزارهای بسیار کارآمدی در جهت هدف قرار دادن ناوهای موجود در کرانه‌های خلیج فارس تبدیل شوند. در واقع این زیردریایی تهدیدی جدی برای کشتی‌های تاخت آبخاکی (Amphibious assault ships)، کشتی‌ها و قایق‌های گشتی (patrol craft) و سایر کشتی‌های جنگی و یا حمل‌ونقلی است که از طریق مسیر تنگه هرمز به فعالیت‌های خود ادامه می‌دهند. همچنین می‌توان از این زیردریایی‌ها به عنوان تجهیزات کمکی و پشتیبانی در آب‌های کم و به منظور استقرار مین‌های دریایی استفاده کرد.         ■ مانور نظامی «چالش هزاره ۲۰۰۲» برای مقابله با ایران انجام شد ■ - مانور نظامی «چالش هزاره ۲۰۰۲» مانور نظامی «چالش هزاره ۲۰۰۲» با شبیه‌سازی درگیری جنگ میان آمریکا تحت عنوان نیروهای «آبی» و یک دشمن بسیار بزرگ در خاورمیانه، تحت عنوان نیروهای «قرمز» انجام شد. این رزمایش نظامی بزرگ‌ترین مانوری بود که تاکنون طراحی و اجرا شده است و ۲۵۰ میلیون دلار هزینه در بر داشت. در حدود ۱۳ هزار نیروی نظامی، هواپیما و کشتی جنگی در طی این مانور در سراسر جهان مستقر شدند. هرچند به نظر می‌رسید که رزمایش مذکور به منظور شبیه‌سازی جنگ احتمالی آمریکا با عراق تدارک دیده شده است، اما تاکتیک‌های نظامی اتخاذی از سوی نیروهای «قرمز» مشابهت بسیار زیادی با تاکتیک‌های غیرخطی و نامتقارن نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی داشت.   ■ شرح مختصری از اقدامات و عملیات‌های انجام شده در مانور نظامی «چالش هزاره ۲۰۰۲»■ در مانور نظامی «چالش هزاره ۲۰۰۲» نیروهای «قرمز» توسط «پل ون رایپر»، ژنرال بازنشسته نیروی دریایی آمریکا فرماندهی می‌شد. این نیروها از تاکتیک‌های نامتعارف و غیرمعمول متعددی به منظور بهره‌برداری از ضعف‌های نیروهای «آبی» استفاده کردند. زمانی که هواپیماهای جنگنده نیروهای آبی سنسورهای ارتباطی نیروهای قرمز را مورد هدف قرار دادند، ژنرال ون رایپر از شیوه‌های نامتعارف ارسال پیام استفاده کرد و با استفاده از مناره‌های مساجد در زمان برپایی نماز پیام‌های خود را ارسال نمود. پیام مخابره شده از سوی وی به ناوگان‌های جنگی نیروهای قرمز از جمله قایق‌های غیرنظامی و هواپیماهای سبک اجازه داد تا حملات گسترده و انتحاری را بر علیه کشتی‌های جنگی و نظامی آمریکایی مستقر در خلیج فارس ترتیب دهند. نیروهای قرمز در طی این حمله توانستند حجم عظیمی از موشک‌های ضد کشتی کرم ابریشم (Silkworm missile) را به سوی مواضع و تجهیزات بسیار گران‌قیمت آمریکا شلیک کنند. نابودی کامل دو فروند کشتی تاخت آبخاکی (Amphibious assault ship) و یک فروند ناو هواپیمابر (Aircraft carrier) تنها بخشی از خسارات وارد شده به نیروهای آمریکایی بود. در نتیجه این حملات ۱۶ کشتی جنگی غرق شدند و هزاران تن از نیروهای نظامی آمریکایی نیز کشته و یا زخمی شدند. مسئولان و ناظران این رزمایش به جای آنکه نتایج این مانور نظامی را مورد تجزیه‌وتحلیل قرار داده و از آنها در جهت اصلاح تاکتیک‌ها و استراتژی‌های خود در هنگام رویارویی با تهدیدات غیرخطی و نامتقارن استفاده کنند، به آسانی از کنار این مسئله گذشتند و اقدام خاصی را در جهت حل آن انجام ندادند. در واقع آنها تنها از پیروزی نیروهای آمریکایی در جنگ‌های احتمالی اطمینان حاصل کردند و به خاطر آن نیز گران‌ترین و مهم‌ترین مانور نظامی آزمایش در تاریخ مدرن را ترتیب دادند.   ■ ایران توان مقابله با آمریکا را دارد ■ اما آیا آمریکا از پایان تعجب‌آور این رزمایش چیزی آموخت؟ به نظر می‌رسد پاسخ به این سؤال منفی باشد. نکته جدیدی در تاکتیک‌های ایران به چشم نمی‌خورد و این کشور از زمان جنگ با عراق تاکنون تنها از همین تاکتیک‌های جنگ‌های نامتقارن در عملیات‌های خود استفاده کرده است. نیروی دریایی ایران چندان قدرتمند نیست و پیشرفت و تحولات جدیدی در آن دیده نمی‌شود. بیشتر کشتی‌های جنگی نیروی دریایی ایران قدیمی هستند و قابلیت‌های مدرن بسیار محدودی دارند. اما با این حال ایران از یک استراتژی نظامی مبتنی بر جنگ‌های نامتقارن و غیرمتعارف برخوردار است. در واقع ترکیبی از تاکتیک‌های نامتقارن (که پیش‌تر به برخی از آنها اشاره شد)، ساختار فرماندهی و کنترل غیرمتمرکز و همچنین فرماندهان واحدهای نیمه مستقل موجب می‌شود تا ایران در مقابل حمله اول احتمالی دوام آورده و بسیار مقاوم شود.   ■ آمریکا به اشتباه تصور می‌کند که کشورهای دیگر توان مقابله با ارتش مدرن این کشور را ندارند ■ متأسفانه آمریکا تصور می‌کند کشورهایی که دارای ارتش‌های ضعیف هستند نمی‌توانند با ارتش تکنولوژیکی و بسیار مدرن آمریکا برابری و مقابله کنند. این نگرش در مورد عراق و افغانستان به وضوح دیده می‌شد، چراکه شورشیان و مخالفان در این دو کشور توانستند با منابع محدود، تاکتیک‌های غیرخطی و همچنین نگرش‌های نامتعارف و غیرعادی خود خسارات سنگینی را به نیروهای آمریکا وارد آورند. این شرایط موجب شد تا استراتژی نظامی آمریکا که بر مبنای درگیری‌های متعارف و سلطه تکنولوژیکی قرار داشت در نهایت با شکست روبرو شود و این کشور در جنگ‌هایی درگیر شد که بیشتر بر استراتژی و سیاست‌های سنتی و نامتعارف استوار بود.   ■ تفاوت‌های تاکتیکی و استراتژیکی بسیاری میان نیروهای آمریکا و ایران وجود دارد ■ بهتر است به جای آنکه به هیاهوی ایران در مورد نابودی ناوگان نیروی دریایی آمریکا بپردازیم، تهدیدات موجود از سوی ایران را مد نظر قرار دهیم. حملات غیرخطی و انتحاری ایران از طریق دریا، افزایش قابلیت‌های این کشور در شلیک موشک‌های دوربرد ضد کشتی که قادرند تمامی ناوهای موجود در خلیج فارس را در هر فاصله‌ای مورد هدف قرار دهند و همچنین روش‌های ارتباطی غیرمتعارف و تاکتیک‌های فرماندهی ایران را نباید نادیده گرفت. آمریکا باید مانورهای نظامی بیشتری را ترتیب دهد و از این طریق آمادگی نیروهای زمینی، دریایی و هوایی خود را به منظور هرگونه جنگ نامتقارن با ایران افزایش دهد. از آنجایی که شکاف و تفاوت‌های تاکتیکی و استراتژیکی بسیاری میان نیروهای آمریکا و ایران وجود دارد، لذا آمریکا باید به منظور آماده‌سازی ارتش خود برای چنین جنگ‌هایی تغییراتی را در حوزه آموزش نیروهای نظامی اعمال نماید.   ■ آمریکا نیازمند برگزاری مانورهای نظامی و آموزش‌های بیشتری است■ در پایان نیز باید اشاره کرد که شکست نیروهای آبی (آمریکا) در مانور نظامی باعث خجالت نخواهد بود. در واقع این امر فرصتی را برای پیشرفت بیشتر در این زمینه فراهم می‌آورد و موجب تربیت نیروهای نظامی توانمندی خواهد شد، نیروهایی که قادر خواهند بود به مصاف هرگونه چالش احتمالی در آینده بروند. احتمال درگیری‌های متعارف با سایر کشورها بسیار کم است. ولی جنگ‌های نامتعارف زمینی و دریایی برای چندین دهه است که رایج شده‌اند و آمریکا به منظور مقابله با تهدیدات غیرخطی نیازمند برگزاری مانورهای نظامی و آموزش‌های بیشتری است.   پایان     بن پایه : http://www.eshraf.ir