sasasasa
-
تعداد محتوا
791 -
عضوشده
-
آخرین بازدید
پست ها ارسال شده توسط sasasasa
-
-
هم اکنون, MR9 گفت:بسم ا...
این استدلال چندان با واقعیت تطبیق ندارد ، فانتوم زمانی معرفی شد که می بایست معرف یک هواگرد رزمی برای ایجاد برتری هوایی برای نیروی دریایی و هوایی می بود. تنها نقصی که این هواگرد رزمی در جریان جنگ در شرق اسیا ، ان هم فقط در یک مرحله داشت که ان هم ناشی از دخالت سیاستمداران در وضع مقررات درگیری (ROE) بود ، ( دخالت سیاستمدارها در حوزه های تصمیم گیری در سطح تاکتیکی و تا حدودی راهبردی ، اشتباه هست. سیاستمدارها باید تمرکز خودشون را بگذارند روی حوزه پشتیبانی و لجستیک و تامین بودجه ) اتکاء به مهمات با قابلیت فراتر از میدان دید ( فامد ) مثل اسپارو بدون پیش بینی رزم نزدیک ( با توپ ) بود که امار تلفات را جلوی میگها بالا برد ولی به محض اصلاح مقررات و اضافه شدن غلاف توپ در بخش مرکزی زیر بدنه (بطور موقت ) و بعدها بصورت استاندارد در داخل بدنه ، این مساله رفع و نسبت تلفات معکوس شد .
اصولاً استدلال روی هزینه نیروی هوایی در مقایسه با مزیتهای غیر قابل شمارش آن ، به نظرم چندان امر واقعی نیست و بیشتر یک جدل بی حاصل خواهد بود . بخشی از نگاه برنامه ریزان نظامی کشور به صحنه نبرد آینده ، اشتباه هست و به شکل لجوجانه ای هم روی این نگاه غلط اصرار می کنند ، اگر دست به تغییر این نگاه نزنند ، هزینه اش را قطعاً و بدون هیچ تعارفی ، ملت ایران فارغ از گرایش سیاسی و .... خواهد پرداخت .
البته در مورد نسل های هواپیماهای جنگنده تقسیم بندی های متعددی وجود دارد. هواپیماهای نسل 2 چابک بودند. مانند میگ 21 و یا اف 5( که مدل های اولیه ان نسل 2 به حساب می اید و از نظر من مدل های بعدی اف 5 هم به زور نسل3 است). هواپیماهای نسل 3 مانند فانتوم یا میگ 23 دارای توانایی شلیک موشک های رادار کنترل بودند ولی کمتر چالاک بودند. در نسل 4 طراحان دوباره به دنبال مانور پذیری در کنار توانایی های راداری رفتند مانند اف14 اف 15 اف16. البته در این نسل موتورها نیز توربوفن شدند و از مواد پبشرفته تر و اویونیک پیشرفته تر استفاده شد. یعنی ما این روند را میبینیم که از نسل 2 به 4 طراحان متوجه اشتباه خود شدند و دوباره به سمت طراحی هواپیماهای چالاک رفتند.
-
هم اکنون, Brave_Heart گفت:هواپیماهای سوخوی ۲۴ دست دوم (حدود ۱۰۰ فروند) پیشنهاد شوروی سابق به شهید ستاری بود تا ضمن صرفه جویی مالی برای کشور به دلیل کمبود بودجه پس از پایان جنگ، جنگنده های فانتوم را به دلیل تحریم قطعات از سوی آمریکا بصورت یکجا بازنشست کنند. پس از اینکه نخستین سری از خلبانان ایرانی که بسیاری از آنها با فانتوم پرواز کرده بودند از دوره آموزشی سوخوی ۲۴ به کشور بازگشتند جلسات زیادی با حضور آنها برگزار شده و آنها به هر دلیل با این پیشنهاد مخالفت کردند. به گفته آنها فانتوم جنگنده ای همه منظوره و چالاک و سوخوی ۲۴ جنگنده ای سنگین و تخصصی بود. این موضوع را بنده در سال های ۱۳۷۲ و ۱۳۷۳ از خود خلبانان سوخوی ۲۴ شنیدم.
موجودی سوخوی ۲۴ کشور، تحویل ۱۲ فروند جنگنده سوخوی ۲۴ نو به ایران و پناهنده شدن ۲۳ فروند سوخوی ۲۴ عراقی به کشور بود. با توجه به این که حداقل هشت فروند تاکنون از دست رفته اند، موجودی کشور در بهترین حالت بیست و هفت فروند بوده ولی شمار پرنده های قابل پرواز قطعا” کمتر از نصف آن است.
درباره هزینه های نیروی هوایی، بررسی چنین موضوعی بدون درنظر گرفتن هزینه گزینه های جایگزین (موشکی و پدافند) چندان درست به نظر نمی رسد. چندی پیش هم در پست دیگری عرض شد که نخستین گام در برنامه ریزی استراتژیک برای نیروی هوایی کشور، راستی سنجی ادعاهای مطرح شده از سوی مقامات سپاه پاسداران و صنایع دفاع است. اگر آنچه ادعا شده یعنی این که هزینه تولید موشک های زمین به زمین در ایران یک دهم هزینه متوسط جهانی است، درست باشد واقعا” نیازی به نگهداشتن فانتوم ها، تایگرها، فیترها، ایرگاردها، و میراژها نیست. نیروی هوایی در این حالت تنها سه وظیفه بر عهده خواهد داشت که با تنها دو نوع جنگنده برآورد می شود:
۱- گشت هوایی و پایش آسمان کشور
۲- حفظ برتری هوایی در جبهه های جنگ احتمالی
۳- ایمن کردن آسمان برای پرتابگرهای موشکهای زمین به زمین
با این راهبرد، هزینه های ثابت و جاری نیروی هوایی به شدت و بصورت باورنکردنی کاهش خواهد یافت و دو جنگنده اف ۱۴ (سوخوی ۳۵) و میگ ۲۹ (میگ ۳۵) کاملا” کفایت می کنند.
داشتن هواپیماهای سوخترسان و آواکس هم این راهبرد اقتصادی را بهتر و مؤثرتر خواهد کرد.
در بهترین حالت ‘شاید’ بتوان فنسرها را نیز برای دو مأموریت تخصصی در خدمت نگهداشت:
۱- سرکوب نیروی پدافندی و راداری دشمن؛ باتوجه به این که تنها جنگنده نیروی هوایی است که این قابلیت را دارد.
۲- سازگار کردن موشکهای کروز کلاس سومار با جایگاههای اصلی زیر بال و تبدیل این هواپیماها به بمب افکن استراتژیک. دو جایگاه ثابت زیر بال فنسر که هریک توان حمل بیش از ۲ تن جنگ افزار را دارند ویژگی بی نظیری است که متأسفانه تاکنون مغفول مانده و کشور را قادر می سازد پایگاههای دشمنان در مسافت هایی از ۲۰۰۰ تا ۳۰۰۰ کیلومتر را با هزینه ای اقتصادی مورد تازش قرار دهد. قطعا” هزینه هر ساعت پرواز فنسر و دو فروند موشک سومار از هزینه های تولید و نگهداری و پرتاب یک فروند موشک خرمشهر یا دو فروند موشک کلاس قدر کمتر است.
در این بین نیروی راداری و پدافند هوایی، پس از بررسی هزینه ها، ممکن است بتواند بار پایش هوایی نیروی هوایی در برخی نقاط کشور را کاهش دهد.
خیلی کشورها پیش از ما قابلیت های کروز و بالستیک نقطه زن داشته اند ولی در کنار ان قابلیت های تهاجمی بر مبنای هواپیماهای بمب افکن و ضربتی را هم داشته اند. فکر نکنم فقط بحث اقتصادی بوده باشد. در جنگ سوریه توانایی های نیروی هوایی روسیه که به صورت منظم ستون های داعش و تانکرهای نفت ان را بمباران میکرد بسیار موثر واقع شد. هیچ کشوری به خاطر داشتن نیروی کروز یا موشکی به نیروی هوایی کم توجهی نکرده است. در یک جنگ شما باید ابزارهای متعدد و مختلف برای ضربه زدن به دشمن داشته باشید.
از این نوع استدلال ها بعضا مطرح شده و در عمل شکست خورده. مثلا امریکا زمانیکه فانتوم را ساخت فکر میکرد که به علت قابلیت راداری و توانایی این هواپیما در شلیک موشک اسپارو دیگر در عمل این هواپیما نیاز به داگ فایت ندارد و این هواپیما را چابک نساختند. در عمل جنگ ویتنام نشان داد که این تحلیل درست نبوده. و یک هواپیمای رهگیر خوب باید هر دو قابلیت را داشته باشد. نباید گذاشت این نوع تجربیات در جنگ ها و تحمل هزینه های گزاف به دست اید. این استدلال که موشک جای هواپیما را میگیرد درست نیست هر توانایی جای خود را دارد. دشمنان ما که اطراف ما هستند مثل امریکا ترکیه اسراییل عربستان بسیار مجهز هستند ما نیز باید تمام ابزارها را به خدمت بگیریم.
از نظر من در کنار توانایی موشکی ما نیاز به یک نیروی هوایی قدرتمند با توانایی هم زمان افندی و پدافندی داریم.
در مورد هزینه های مطرح شده هم این کشور به اندازه کافی ثروتمند است مکه توانایی تقبل هزینه های یک نیروی هوایی قدرتمند را داشته باشد. گافی است جلوی یک دو تا اختلاس را بگیرن خرج نیروی هوایی کنن کافی است
-
2
-
-
هم اکنون, Overdose گفت:سوخو ۲۴ توانمنده واقعا چرا باید بازنسشت بشه ؟
اف۷ ایرگارد اف ۵ های فرسوده و پیر و میراژf1 کم تعداد که هنوز در مسلح سازیش مشکلاتی وجود داره باید بازنشست بشوند فانتوم دیزل (f4d) هم سن سال بالایی داره و فکر میکنم باید اگه میشه تبدیل به منبع قطعات بشون و اگر قصدی برای خرید mig35 نداریم باید برای جایگزینیmig29 هم برنامه ریخت !
جنگده های f4e وsu24وf14aو کوثر باید حفظ بشه چون صددرصد قدرت خرید بزرگ‌نداریم جایگزینی همون موارد بالا هم باید به ترتیب باشه مثلا اولین گزینه برای بازنشتگی میراژ و تایگر ها هستن به ترتیب بعدی اف۷ و بعد ها فانتوم دی ؛و میگ۲۹ !!
جنگنده ها بازنشسته را باید چیکار کنیم باهاش.
_آیا سوریه پولی برای پرداخت داره تا بخشی از نیروی هواییش را بازسازی کنیم؟
مثلا اف۷ و میگ ۲۹ وحتی اف ۵ بکارش میاد?
_ البته میتونیم موزه ها و دانشگاه هارا هم از پلتفرم های بازنشسته شده جهت بالابردن سطح اموزش بهره‌مند کنیم.
_البته میراژ و اف۴Dرا باید در حالت ذخیره حفظ کنیم !!
من در مورد سوخو 24 چیز خاصی نشنیده ام. حرف کلی که شنیده ام این است که نهاجا تصمیم دارد یک جنگنده چندمنظوره را جایگزین خیلی از جنگنده های فعلی کند. سوخو 24 جنگنده خوبی است فکر کنم تنها جنگنده ما باشد که توانایی شلیک کروز دارد و شاید به همین علت حفظ شود مشکلی که دارد مانند دیگر جنگنده ها حفظ و سرپا نگه داشتن ان است. در نهاجا برای هر تعمیر و نگهداری هر جنگنده یک بخش مجزا وجود دارد که نیاز به اموزش جدا و انبار جدا برای قطعات و غیره... دارند. این کار برای جنگنده های کم تعداد به صرفه نیست. روسیه هم برای تامین قطعات همکاری نمی کند و به علت مشکلاتی از این نوع بسیاری از جنگنده های روسی بعضا غیر فعال هستند. شاید هم حفظ اش کنند
-
همین الان هم هزینه های نهاجا بسیار بالا است چون تنوع زیادی در پرنده های نهاجا وجود دارد و همه هم فرسوده هستند. تامین قطعات و سرپا نگه داشتن این پرنده ها هزینه های بالایی دارد. همین تنوع باعث افزایش هرینه میشود. اف 4 اف 5 اف 14 میراژ میگ سوخو....شاید 8 نوع جنگنده یا بیشتر در نهاجا وجود دارد. قطعات انها هم از بازارهای ازاد تامین میشود و یا در داخل ساخته میشود. انچه من شنیده ام یکی از اهداف نهاجا کاهش تنوع این جنگنده ها برای کاهش هزینه است. مثلا اگر سوخو 30 وارد نهاجا شود احتمالا فانتوم ها میراژ ها حتی شاید سوخو 24 بازنشسته شود. گفته میشود هدف این است که یک جنگنده چند منظوره در کشور تولید شود. اگر تولید شود قطعات اصلی ان در کشور تولید و هزینه های ارزی کاهش می یابد. علت هزینه های بالای هواپیماهای روسی عمر پایین موتورهای انها است که باید بعد از یک مدت تعویض شوند. این هزینه را بر سال های عمر ان تقسیم کنیم هزینه سالانه بسیار بالا میرود. اگر موتور در کشور تولید شود این هزینه تا حدی ریالی میشود. به هر حال یک مسئله این است و مسئله دوم این است که کلا بعدا به روس ها برای تامین قطعه و موتور اعتمادی نیست
-
5
-
-
هم اکنون, worior گفت:اتفاقا غربی ها پیشنهادات زیادی دادن، منجمله پاتریوت، اردوغان حتی میتونست واسه تاد هم درخواست بده. اما به نظرم نمیخواست به تجهیزات آمریکایی فرصت بیشتری برای تسلط بر آسمان ترکیه بده. فقط اس 400 میتونست از پس اف 35 بر بیاد.
اتفاقا پاتریوت رو به ترکیه ندادن. بعد از اینکه ترکیه با روسیه اس 400 را بست بهش قول هایی در مورد پاتریوت دادن که ترکیه هم اعتماد نکرد. مضافا بر اینکه روسیه به ترکیه پیشنها تکنولوژی ساخت اس 400 را داد. ترکیه می داند که نصب چند سامانه پاتریوت و یا اس 400 مشکلی را حل نمی کند. هدفش تولید این سامانه است تا به صورت گسترده در کشورش نصب شده و یک دفاع ضد موشکی قوی ایجاد کند
-
1
-
-
هم اکنون, worior گفت:البته موتور هم بود و فکر کنم ترکیه بیشترین سهم رو در بخش موتور و تعمیراتش داشت.
میدونی چرا یدفعه ترکها سال 2017 رفتن سراغ اس 400 و کوتاه هم نیومدن حتی به قیمت از دست دادن اف 35؟!
اف 35 برای ارتش بود و اس 400 برای اردوغان.
این هم یک نظر است. ولی اگر هدف فقط دفاع از اردوغان در برابر یک کودتا بوده میتوانستن سامانه های میان برد دیگری از کشورهایی مانند امریکا یا انگلیس یا فرانسه خریداری کنند که برای دفاع از پایتخت به کار گرفته شوند. نیاز نبود حتما یک سامانه ضد بالستیک خریداری شود. نکته بعدی اینکه ترکیه حتی به دنبال اس 500 هم هست. یعنی خیلی به دنبال دفاع ضد بالستیک هستند
-
1
-
-
هم اکنون, zed گفت:با سلام خدمت همه دوستان گرامی
البته ترکیه عضو ناتو است و هنگام نبردبا ایران قطعا پشتیبانی ناتو را خواهد داشت . به نظر من این کار ترکیه فقط این دلیل را ندارد . عملا ترکها سالها است که پشت دروازه اتحادیه اروپا مانده اند و با این حرکت می خواستند نشان بدهند می توانند سمت روسها بروند و عطای ناتو و اتحادیه اروپا را به لقایش ببخشند . حالا هم با همین برگ برای بایدن خط و نشان خواهند کشید . نکته ای که رفتار ترکها مشخص می کند آن است که اف 35 علی رغم همه تبلیغات آن نقش کمتری نسبت به موشکها در تغییر معادلات دارد .
ترکها همین حالا هم برتری هوایی مشخصی در منطقه دارند و اف 35 تغییر خاصی ایجاد نمی کند . دیگر شرایط بدتر از صهیونستها با حزب الله و حماس نیست .
البته نظر شما هم یک نظر است و ممکن است از جهاتی درست باشد ولی چند نکته
1- قبل از قضیه اس 400 ترکیه سال ها به دنبال پاتریوت بود و مشاجرات لفظی زیادی با امریکا در زمان اوباما و ترامپ در این ارتباط بود. منظورم این است که ترکیه واقعا به شدت از سال ها قبل به دنبال یک سامانه ضد بالستیک بوده و فقط بحث های سیاسی نبوده
2- پایه نیروی هوایی ترکیه بر مبنای اف 16 است که در این سال ها ارتقا هم پیدا کرده است ولی واقعیتا اف 16 در حال تبدیل شدن به یک هواپیمای قدیمی است و خود اف 16 های ترکیه هم اکثرا مال چند دهه پیش هستند. به صورت نمونه اگر ایران موفق شود j10c خریداری کند شما را ارجا میدهم به مقالات متعددی که در مقایسه این هواپیما و اف 16 وجود دارد وهمگی این هواپیما را برتر می دانند چون طراحی ان متعلق به 4دهه بعد است. به عبارتی اگر ترکیه نیروی هوایی خود را ارتقا ندهد به تدریج برتری خود را از دست میدهد. در این بین اف 35 یکی از بهترین دستاوردهای صنایع نظامی امریکا است که قرار بود حتی قسمت هایی از بدنه و موتور ان در ترکیه ساخته شود و ترکیه شانس بزرگی را از دست داد. بر خلاف شما من فکر میکنم میتوانست این هواپیما برای ترکیه یک برگ برنده باشد.
3- ترکیه در ناتو به عنوان برادر ناتنی است. همی که به او پاتریوت هم ندادند معلوم است چه خبر است. به نظر من در اینده هم از ناتو خارج میشود.
-
1
-
-
https://www.baharnews.ir/news/246354/آمریکا-صنایع-دفاعی-ترکیه-تحریم
امریکا به خاطر خرید اس 400 از سوی ترکیه صنایع دفاعی این کشور را تحریم کرد همچنین ترکیه از طرح اف 35 بیرون انداخته شد که بر مبنای ان قسمت هایی از بدنه اف 35 قرار بود در ترکیه ساخته شود پس ترکیه نه تنها شانس دستیابی به اف 35 را از دست داد بلکه شانس دستیابی به دانش ساخت بدنه هواپیماهای نسل 5 را که بعدا میتوانست مبنای ساخت جنگنده نسل 5 بومی ترکیه شود را هم از دست داد.
سوال: آیا واقعا اس 400 این ارزش را داشت؟
اس 400 و پاتریوت که قبل از این ترکیه به دنبال ان بود و امریکا انرا به ترکیه نداد دو کارایی دارد.
1- کارایی پدافندی بر علیه هواپیماهای جنگی متخاصم
2- کارایی ضد بالستیک
به نظر من کارایی اول برای ترکیه خیلی مهم نبوده چون سیستم پدافندی ترکیه نیز مانند بیشتر کشورهای غربی بیشتر هواپایه است. یعنی اواکس و اف 16 ها و میتوانست اف 35 ها.
پس ترکیه بیشتر به دنبال کارایی ضد بالستیک است.
سوال
چه تهدید جدی ضد بالستیکی علیه ترکیه وجود دارد که ترکیه حاضر شده اف 35 ها را فدای ان کند و زیر تحریم هم برود. کاری که اصلا معقول نیست و هیچ کس نمی کند؟
پاسخ به نظر من قطعا ایران است. یعنی ظاهرا ترکیه به اینکه با ایران زمانی رویارویی نظامی داشته باشد فکر می کند و دارد برای ان برنامه ریزی میکند.
حتی خاطرم هست که اردوغان چند وقت پیش گفته بود علاوه بر اس 400 اس 500 و تکنولوژی ساخت انرا از روسیه میگیریم. یعنی اردوغان به شدت در حال فکر بر روی تقویت سیستم ضد بالستیک است که قطعا تهدید مورد نظر هم ایران است. البته ما تهدیدی برای ترکیه نیستیم او تهدید است و دارد فکر زمانی را میکند که بر خاک مناطق شمال غربی کشور ما دست اندازی کند
در حال حاضر با وجود اینکه نسبت به ما دارای برتری هوایی است و ارتش قوی و به روزی هم دارد میداند که در صورت درگیری با حمله گسترده بالستیکی و کروز ما مواجه میشود. قوی ترین کشور نیز اگر ده هزار موشک نقطه زن به مناطق حساس ان بخورد قطعا متلاشی میشود. اصلا فرودگاهی نمی ماند که از ان هواپیما بلند شود.
ترکیه در فکر پر کردن این خلا است. فرماندهان نظامی ما نیز باید در فکر باشند. مشکلات ایران و ترکیه به تدریج خود را نشان خواهد داد
-
1
-
14
-
1
-
-
هم اکنون, arjemandi گفت:اتفاقا من برعکس شما ،فکر میکنم هنوز موتور اوج گیر گلوگاهی داره صرف نداشتن هواپیمای با سرنشین مناسب این موتور ،دلیل تولید نشدن توربوفن اوج نمی تونه باشه این همه طرحهای عالی پهپاد که لنگ موتور هستند به نظر مشکل فنی هست حتی تو همون موتور توربو جت .سوای این مسیله که تجربه کمی تو توربو فن داریم
کشور ما بودجه محدودی داره. هزینه اینگونه پروژه ها بسیار زیاد است. زمانی هزینه میشود که خلا و نیاز جدی باشد. من خودم حدود ده سال پیش بعنوان دانشجو زمان محدودی در صنعت موتورهای توربینی کار کرده ام. ظرفیت این صنعت هم محدود است و اولویت را به نیازهای اصلی مملکت میدهد. دقیقا موتور توربوفن اوج را روی کدام پهباد بگذارند؟ کدام طرح عالی پهباد را سراغ دارید که لنگ موتور اوج مانده؟ موتور جهش را برای پهبادها ساخته اند و احتمالا پهبادهای اینده بر مبنای این موتور یا خانواده طلوع طراحی میشوند. کلا توان طراحی هواپیما در ایران بسیار محدود است. من خودم تا حالا ندیدم هواپیمایی در ایران طراحی شود. قاهر که عملا شکست خورده. کوثر 88 ظاهرا کپی یک جت اموزشی تایوانی است. کوثر که کپی اف 5 است. منظورم این است توانی هم خیلی وجود ندارد که بر مبنای این موتور یا مناسب برای ان یک جت ساخته شود. یا کوثر ارتقا یابد. اگر هم ساخته شود کدام نیاز را پر کند؟ انچه مشخص است و از شنیده ها بر می اید کشور به دنبال خانواده هواپیمای سوخو برای جت سنگین و یک هواپیما شاید j10c شاید هم میگ برای جت نیمه سنگین یا سبک است. این وسط خلایی باقی نمی ماند که بخواهد با توربوفن اوج پر شود.
-
6
-
-
هم اکنون, SAEID گفت:اول این رو بگم که موافق خرید هیچ کدام از میگ35 و جی10سی نیستم و تنها این رو از نظر صرفه خرید و کاربری مقایسه میکنم.
البته این نگرانی در خصوص هواگردهای تک موتوره نسبت به گذشته خیلی کاهش یافته و حتی در موتورهای روسی هم ضریب اطمینان بالایی وجود دارد ولی طبیعتا کمتر از مشابه آمریکایی. اما اگر زمان اورهال موتور و چک های دوره ای را رعایت کنیم مشکلی خاصی نباید بوجود بیاید.
در مدل AL-31F زمان اورهال یا MTBO هزار ساعت و عمر کلی موتور سه هزار ساعت است. از مشتقات این مدل در سوخو30 و جی10 نصب شده و طبق تایید AVIC (شرکت صنعت هواپیمایی چین) در طراحی موتور WS-10 از مشخصات فنی نمونه روسی استفاده است.
از نظر عمر موتور بررسی کنیم ، با فرض 300 ساعت پرواز سالانه برای هر جنگنده ، بعد از 10 سال باید موتور تعویض شود. این مساله توجه به تامین قطعات یدکی را در بلند مدت نشان میدهد چیزی که روسها در آن قابل اطمینان نیستند.
جی10 از سال 2006 در خدمت بوده و تاکنون 468 فروند از آن تحویل ارتش چین شده است و تنها یک حادثه در نمایش هوایی آکروباتیک در سال 2016 داشته است که منجر به کشته شدن خلبان گردید. در این 14 سال هزاران ساعت پرواز و یک مورد تلفات یعنی ضریب کیفی بالایی در ساخت این جنگنده بکار رفته است.
از نظر انعطاف پذیری و ماژولار بودن هم بهتر از میگ35 میباشد. 11 جایگاه حمل سلاح و مخزن سوخت در برابر 9 جایگاه و امکان تعبیه مخازن سوخت تطبیقی و استفاده از انواع پادهای اخلالگر و نقشه بردار و تصویرساز و حتی نصب موتور با خروجی سه بعدی WS-10B که قدرت مانور جی10 را به سطح میگ35 رسانده و میتواند مانور کبری را اجرا نماید.
تنها مشکلی که جی10 دارد این است که تاکنون به هیچ کشوری فروخته نشده و بازار جانبی برای تامین قطعات آن نخواهیم داشت بر فرض روزی که روابط با چین به سردی گراید. ولی روسها نشان دادند در زمان روابط خوب هم از پشتیبانی ضعیفی برخوردارند.
از نظر راداری و تسلیحات هر دو جنگنده رو در یک سطح می بینم ولی نمونه چینی رو به دلیل بروزرسانی های بیشتر در شرایط بهتری قرار میدم. چین با منابع مالی بیشتر و برای اینکه در برابر جنگنده های آمریکایی توان رقابت داشته باشد بروزرسانی های بهتری انجام میدهد.
درباره قدرت مانور هم درست است که میگ35 برتری دارد ولی دوران نبرد داگفایت گذشته است و خیلی به ندرت دیده میشود که کار دو جنگنده به نبرد نزدیک بکشد ولی در نبرد فامد جی10 با موشک پی ال15 برتری دارد.
در پایان نگاهی هم به قیمت تمام شده این دو بیندازیم. هر دو جنگنده تقریبا 50 میلیون دلار هزینه خواهند داشت شامل جنگنده + مهمات + قطعات یدکی + آموزش خلبان + آموزش پرسنل زمینی و ...
و اگر قرار باشد نیروی هوایی در آینده به سمت خریدهای سنگین چون سوخو57 ، سوخو35 ، جی20 و ... برود ، بدلیل اشتراک موتور و برخی قطعات با جی10 هزینه نگهداری را کمتر و سرعت خدمات دهی به جنگنده های خارج از سرویس را افزایش خواهد داد.
حرف های شما در حالت کلی درست است. ولی شنیده ها حاکی است که کشور به دنبال ساخت موتور AL31 در داخل است. این کار به منظور رفع همان مشکل است که شما گفتید. یعنی عمر موتورهای روسی پایین است و اظمینانی هم به روس ها برای تامین موتور نیست. یعنی در صورت دریافت سوخو از روسیه حالا چه 30 چه 35 هدف این است که موتور ان در کشور تولید شود که محتاج روس ها نباشیم.
در مورد j10C هم من با شما موافق هستم جنگنده خوبی است ولی حدس من این است که اگر ایران این جنگنده را سفارش دهد با موتور Al31 سفارش دهد. البته صرفا حدس است. چون وقتی قرار است در کشور موتور Al31 تولید شود عاقلانه این است که با یک تیر دو نشان زده شود. یعنی یک جنگنده سنگین دو موتوره و یک جنگنده یک موتوره هر دو با یک نوع موتورکه در کشور هم تولید شوند. نکته جالب تر اینکه مطالعات نشان داده که موتور al31 قابل تطبیق با اف 14 هم هست. یعنی با این موتور میتوان ناوگان اف 14 را هم احیا کرد.
-
5
-
-
تبدیل موتور توربو جت اوج به توربوفن اوج به نظر من کار خیلی سختی نیست. چون احتمالا کمپرسور و محفظه احتراق زیاد تغییر نمی کنن فقط توربین کمی تقویت میشود چون غیر از کمپرسور باید یک فن را هم بچرخاند. به نظر من با توان داخلی ممکن است ولی چند سوال پیش می اید
1- این موتور قرار است بر روی چه هواپیمایی نصب شود؟
پاسخ احتمالا هواپیمای کوثر است. ولی دو مشکل وجود دارد. مشکل اول این است که نمونه توربوفن اوج قاعدتا کمی طول و قطر ان از موتور توربوجت بیشتر است و باید به کوثر خورانده شود. مشکل دوم این است که موتور توربو فن فکر میکنم حداقل حدود 30 درصد تراست بیشتر دارد. خود به خود سرعت کوثر که الان ماخ 1.5 است بیشتر میشود. بدنه کوثر و الیاژهای ان برای این سرعت طراحی شده است. گفته میشود در ماخ حدود 2 کلا نوع الیاژها باید عوض شود و از تیتانیوم که نوع نظامی ان راحت قابل دسترس نیست استفاده شود. باید دید توان فنی این باز طراحی وجود دارد یا نه
2- فرض کنیم این توان وجود داشته باشد. یعنی طراحان ما و شاید با بعضی کمک های فنی از طرف کشورهای دوست موفق به طراحی یک نمونه ارتقا یافته از کوثر با ابعادی کمی بزرگتر برای حمل بیشتر سوخت و مهمان بیشتر و رادار بزرگتر شدند که در ان از مواد کامپوزیت و تیتانیوم هم سود برده شده و وزن خیلی زیاد نشود. موتور هم توربو فن باشد
سوال اینجاست ایا این هواپیما توانایی مقابله با تهدیدات اطراف ایران مانند f16 و یا f35 ها را در حد اولیه هم دارد؟
به نظر من پاسخ منفی است.
ما برای مواجه با این تهدیدات برای جت سبک یا نیمه سنگین حداقل نیاز به j10C یا میگ 35 داریم.
به نظر من هدف ساخت اوج و هواپیمای کوثر تامین نیازهای اموزشی است و برای اینکار هم مناسب است و نیازی و توجیه برای هزینه های کلان به منظور ارتقا ان نیست.
اگر در نهایت مشخص شد که تامین هواپیما از خارج ممکن نیست شاید ان موقع مسئولین به عنوان اخرین راهکار به این فکر بیافتند که با کمک های پنهان کشورهای دوست بر مبنای این پلتفرم یک هواپیمای قابل قبول بسازند ولی فعلا ظاهرا هدف خرید هواپیما و دانش فنی از چین و یا روسیه است. و هدف از ساخت کوثر ایجاد زیرساخت های اموزشی برای احیا نهاجا است
-
3
-
-
هم اکنون, arjemandi گفت:کوشنر گزینه مناسبی برای زدن هست هم صهیونیسته هم داماد ترامپ هم براش خیلی برنامه دارند هم اینکه مقام رسمی هم نیست
حذف
-
تو مشخصات ذکر شده که مداومت پرواز ده ساعت و حداکثر سرعت 460 کیلومتر پس 4400 کیلومتر مربوط به برد بدون بازگشت است و شعاع عملیاتی حدود 2200 کیلومتر است که در عمل با توجه به اینکه ممکن است مسیر کاملا مستقیم نباشد عدد 2000 کیلومتر صحیح تر است.
در بعضی سایت ها و کانال ها نوشته شده که ما توانایی ضربه زدن به پایگاه دیگو گارسیا را که 3800 کیلومتر با ما فاصله داریم رو پیدا کرده ایم. که به نظر من نظر درستی نیست. حتی اگر برد بدون بازگشت و اقدام انتحاری را هم در نظر بگیریم اولا بعید است که این پهباد بتواند بدون دیده شدن توسط رادارهای امریکایی این مسیر را طی کند دوما احتمالا توانایی حمل محمات کافی برای ضربه موثر زدن به این پایگاه را ندارد چون باید با خود حجم زیادی سوخت حمل کند سوما هدایت ان تا 3800 کیلومتر راحت نیست چون gps هم مال خود امریکایی ها است.
-
1
-
1
-
-
هم اکنون, parsneet گفت:یک بحثی که همه دوستان بهش اشاره کردن در این چند روز خواسته های بایدن ورای برجام هست . درسته ما قبول نداریم یا اینکه هرگز قبول نخواهیم کرد . ولی این موضوع در چند ماه و چند سال آینده دستور کار طرف مقابل هست که پس شاید باید بیشتر درش تعمق کنیم .
یکیش که من بیشتر دنبال میکنم و برام مهمه محدودیت موشکی هست . این محدودیت برد رو چطور محاسبه می کنند از دید خودشون ؟ پارامترهاشون چیه ؟ آیا فقط دنبال محدودیت برد هستن فقط ؟ آیا نوع سوخت موتور رو هم کار دارند ؟ نوع سر های جنگی ( غیر هسته ای ) را هم ؟ سیستم کنترل اونها رو هم ؟
مثلاً طبق صحبت های شفاهی فرانسوی ها میگن 2000 کیلومتر ، آمریکا 300 یا 600 کیلومتر . مسئولین خودمون هم (کشوری و لشگری) که در آن مقطع میخواستن اروپا را همراه کنند همان 2000 تا 2500 را عنوان می کردند ( البته اشاره غیر مستقیم می کنند )
منظورم اینه که آیا میشه متوجه بشیم که جدای از تبلیغات رسانه ای اونها . عملاً در کف میدان در اعمال محدودیت برد (یا سایر محدودیت های موشکی) دنبال چی هستن ؟ اونها نشون دادن که هدفمند برنامه می ریزند . گمان نمی کنم فقط دنبال قابلیت کلاهک هسته ای و اینطور تبلیغات فقط باشند . خواسته های دقیق تری دارن . آیا ضعفهایی ما در موشکی داریم ؟ که قصد دارن ما رو به کانال های هدایت کنند که قابلیت های ما سرکوب و ضعفها تشدید بشه ؟ چرا محدودیت بردهای مختلفی میگن مخصوصاً ؟
اروپا میگه برای ما محدودیت 2000 کیلومتر مهمه و باید باشه چون به اروپا نرسه . اسرائیل لابی میکنه میگه بزارین زیر 700 که به من نرسه موشک های ایران . آمریکا میگه فاصله پایگاه های من 300 تا از مرز ایرانه پس محدودیت مطلوب اینه . آخرش امارت و عربستان و بحرین و جیبوتی ! میگن بزارید زیر 100 کیلومتر که ما خیالمون راحت باشه . بالاخره تکلیف خودشون هم با خودشون آیا مشخص نیست ؟ یا اینکه اینها می دونند چی میگن و همه جزء یک راهبرد کلی هست ؟ ( ببخشید خودم هم تعجب کردم از این همه سوال که پرسیدم در چهارتا خط ! )
اینها زر مفت زیاد میزنن. شما جدی نگیر
-
3
-
-
هم اکنون, Navard گفت:ما همه دلایل ضعف های پدافند عربستان (در کنار نیروی هوایی بزرگ)و ارمنستان( با حضور سوخو۳۰)رو میدونیم و بارها تکرار شده . قیاس مناسبی با پدافند ایران نیست که بسیار گسترده تر و شبکه محورتر و با جزئیات تر است. پدافند ارمنستان و عربستان و سوریه کاملا شلخته و جزیره ای هستند. عربستان کمی متفاوت ولی خب بازم با الگوی اسمان باز چیده شده و البته هنوز درک درستی از حملات احتمالی پهپاد ها و موشک های کروز در عربستان وجود نداشت.تنوع راداری بسیار کم بود. و هزار دلیل دیگه. عربستان ارتشی داره که همه خرید هاش فاز نمایشی داره تا کاربردی! البته منکر بهتر شدن وضع پدافند با حضور نیروی هوایی نیستم اما این همع چیز نیست و اصلا مشکل ما این نیست!. ولی نظرتون رو جلب میکنم به سوخو۳۰ های در فرودگاه خوابیده ارمنستان و یا طیف انبوهی از جنگنده های عربستان سعودی! بهتر بگیم در کل هر نوع دفاعی در مقابل هجوم اسیب پذیر است. هر سپری تاب یک تعداد صربه تبر را دارد. و باید تاکتیک نظامی حمله محور باشه. بقول معروف حمله بهترین دفاع است..
حرف شما رو قبول دارم ولی یک نکته رو باید در نظر داشت ان هم این است که شرایط جنگ با شرایط صلح متفاوت است. در شرایط جنگی با یک کشور نسبتا نیرومند مانند ترکیه ما ممکن است بسیاری از اجزای شبکه پدافند خود مانند بسیاری از رادارها رو از دست بدیم و عملا بعضی از اجزا پدافند ما به صورت جزیره ای دربیایند.
-
1
-
7
-
-
ایران نیروهای زیادی به مرز جمهوری باکو و ارمنستان و ترکیه اعزام کرده. به نظر من نگرانی اصلی ایران تلاش احتمالی باکو برای اتصال نخجوان به جمهوری باکو است. اینکار اولا اتصال ایران به ارمنستان را قطع و باکو را به ترکیه وصل میکند که از هر دو جنبه برای ما بسیار مهم است. حدس میزنم ایران از طرق دیپلماتیک اخطارهای لازم را به باکو و ترکیه داده. و اگر ترکیه بخواهد این کار را عملی کند ایران و روسیه وارد عمل میشوند.
-
5
-
-
چیزی که در جنگ های اخیر دیده شده اسیب پذیری سیستم های پدافند هوایی در برابر حملات پهبادی است.
نابودی اس 300 ارمنی با پهبادهای اذربایجان. نابودی پانتسیرهای روسی در لیبی و سوریه با پهبادهای ترکیه. عدم واکنش پاتریوت های عربستانی در برابر حملات پهبادی به ارامکو.
با این حساب نمیشه رو پدافندها در یک جنگ مدرن حساب زیادی باز کرد. کشور ما با توجه به ضعف نیروی هوایی برای دفاع از اسمان کشورمان بر روی پدافند تکیه دارد. البته میتوان فهمید زدن پدافندهای ما با پهباد راحت نیست چون ما معمولا از ترکیب رادارهای مختلف با طول موج های مختلف استفاده میکنیم که با هم شبکه هستند و پهباد راحت نمی تواند از دید انها پنهان بماند ولی به هر حال ظاهرا پدافندها خیلی اسیب پذیر شده اند. اینجا نقش داشتن نیروی هوایی قدرتمند بیشتر مشخص میشه و اینکه اگر جنگی اتفاق بیافتد این ضعف خودش را نمایان خواهد کرد. کشورها میتوانند در جنگ ها پدافند یکدیگر را با پهباد سرکوب کنند و اسمان را برای حملات گسترده جنگنده ها اماده کنند.
-
12
-
-
هم اکنون, mez گفت:سلامعلیکم
تو وب سایت militarynews.irمقاله ای با عنوان "آیا ایران جنگنده های سوخو 30 را از روسیه دریافت کرده؟" وجود دارد که در قسمت نظرات یکی با این متن هست(4 تا قبل از آخرین نظر) که اینجا کپی میکنم.
سلام
دوستان عزیز،
یکی از اقوام اینجانب توی اوج مهرآباد که اطلاع دارین م
مرکز تعمیرات و اورهال جنگنده‌های نیروی هوایی هست
یک سمتی دارن و درضمن مهندس مکانیک هواپیما هستن،
چند روز پیش به نقل از یک مقام بلندپایه هوافضای
روسیه نقل میکردند(قبل از اعلام نظر تماس با ایشون گرفتم
و نام اون مقام روس رو پرسیدم)H.zanitsov
تعدادی البته نامعلوم چه در نوژه و چه به صورت ckd
در بنادر شمالی کشور سوخو۳۰تحویل دادن،و مرحله مهمتر
انعقاد قرارداد تحویل ۸فروند سوخوپکفا(۵۷)بین مقامات
هستش که در آینده نزدیک انجام میشهبه این نوع شایعات توجه نکنید.
-
2
-
-
هم اکنون, Navard گفت:
خط تولید بالگرد طوفان ۲ در بازدید جناب وزیر
ظاهرا موتور از خارج وارد میشه (و چه بسا جاهای حساس انتقال قدرت) خلاصه ما هنوز در بخش گلوگاهی تکلیفمان مشخص نیست
من زمانی در صنعت موتورهای توربینی به عنوان کاراموز کار میکردم. مشکلی که هلیکوپتر کبری و یا طوفان با ان مواجه است ضعف موتور است. تهدیدات امروزی علیه هلیکوپترها بسیار زیاد شده و با زمان جنگ تحمیلی متفاوت است. نیاز است که هلیکوپتر موشک هایی با برد بیشتر حمل کند تا از فاصله دورتری به هدف شلیک کند تا مورد تهدید قرار نگیرد. موشک های با برد بیشتر وزن بیشتر دارند و تعداد کمی از انها را میشود بر روی کبری لود کرد. نیاز است که بدنه هلیکوپتر کمی ضخیم تر ساخته شود تا حداقل با توپ های 24 میلی متری راحت ساقط نشوند. نیاز به تجهیزات منحرف کننده موشک های دوش پرتاب است و.....
همه این کارها وزن هلیکوپتر را بالا میبرد و نیاز به موتور قوی تر است. تا مناسب جنگ های امروزی باشد. ان زمان صحبت انطباق موتور tv3 بر روی کبری بود که در ابتدا مشخص شد ممکن نیست.
احتمالا از منابع شرقی موتوری مناسب را پیدا کرده اند که از موتور کبری حداقل 30تا 50 درصد قوی تر است و تعدادی را سفارش داده بر مبنای ان دارند طوفان را تولید میکنند. اگر بخواهند انرا مهندسی معکوس کنند چند مشکل است. اولا شاید شرکت اصلی اعتراض کند ممکن است تعهد داده باشند این کار را نکنند. ممکن است به تعداد محدود نیاز دارند و صرف نکند چند سال برای مهندسی معکوس ان صرف کنند. علاوه بر این یک صنعت موتورهای توربینی وزارت دفاع دارد که موتور اوج و موتور rq170 را ساخته. شاید موتورهایی با اولویت بالاتر دارند و توان مهندسی انها بر ان موتورها متمرکز است. و موتور طوفان در اولویت نیست.
ولی کلا به نظر من اگر لازم باشد احتمالا دانش مهندسی معکوس این نوع موتورها در کشور هست.
اگر با موتور جدید حداقل 8 موشک با برد حدود 10 کیلومتر قابل لود بر طوفان باشد و بدنه کمی تقویت شده و تجهیزات انحراف موشک های دوش پرتاب در طوفان نصب شده باشد و سقف پرواز هم بالاتر رفته باشد با توجه به اینکه اویونیک هلیکوپتر هم سال های اخیر ارتقا یافته میتوان گفت هلیکوپتری مناسب جنگ های امروزی ساخته اند.
-
15
-
-
کردهای عراق به ما ایرانی ها نزدیک هستند. حتی زبان فارسی در کردستان عراق رواج دارد. خوانندگان ایرانی بعضا در اربیل کنسرت میدهند. بسیاری از کردهای عراق بارها به ایران مسافرت کرده اند. ولی فکر میکنم کردهای ترکیه از ما خیلی دور هستند. نمی دونم اصلا چقدر به هویت ایرانی خود اگاه هستند. به نظر من نیاز به کار فرهنگی بر روی کردهای ترکیه برای اینکه به هویت خود اشنا شوند است.
-
10
-
-
مردم اذربایجان چند هزار سال است که جزو ایران هستند.زبان انها تا چند صد سال قبل زبان پهلوی بوده و از نظر ژنتیکی مشابه دیگر ایرانیان هستند. دین انها مانند بقیه ایران شیعه و فرهنگ ایرانی دارند. جالبه که ما نگران فعالیت های ترکیه برای گسترش پانترکیسم در این مناطق هستیم ولی ترکیه نگران فعالیت های ما برای تبلیغ ایرانی گرایی در بین کردها ترکیه که یک سوم جمعیت ترکیه را تشکیل میدهند نیست. میتوانیم ما هم با ایجاد شبکه های ماهواره ای نوشتن کتاب و غیره به کردهای ترکیه بفهمانیم که ایرانی هستند. کردها واقعا ایرانی هستند. کردهای ترکیه تا قبل جنگ چالدران جزو ایران بودند و به شدت تحت ستم ترکیه هستند. در صورتیکه برخلاف تبلیغات ظلمی به اذری های ایران نشده. خود رهبر ایران و بسیاری از مقامات کشوری و لشکری اذری هستند. بنابراین زمینه تبلیغات ضد ترکی در بین کردها بیشتر از ضد ایرانی در بین اذری ها است. به نظر من این میتواند بهترین استراتژی برای مقابله با ترکیه باشد.
-
9
-
-
هم اکنون, alala گفت:گویا این اتفاق رقم خورده. نفت کش ایرانی بعد از تخلیه میعانات سبک که نیاز ضروری ونزوئلا بود تا بتونه نفتش را رقیق کنه و صادر کنه، حالا در ونزوئلا نفت بار زده به گفته بلومبرگ تا در بازگشت به یک مشتری تحویل بده. قطعا آمریکا ببینه این روند اشتراک بین کشورهای تحریم شده داره شکل میگیره جفتک میندازه که یک نمونش را در نمایش توقیف محموله های فروخته شده ایرانی دیدیم.
حماقت چین و روسیه بود که اجازه دادند قطعنامه ضد کره شمالی تصویب بشه و این کار را برای همکاری با کره سخت میکنه نسبت به کشورهای دارای تحریم یکجانبه. جالبه دیروز گزارشی میخوندم از ریچارد نفیو (ملقب به معمار تحریمهای ایران) که میگفت مکانیسم ماشه فعال شده به هر حال ولی تبعاتی داره که یکیش را اینطور نام برده بود: از این به بعد در شورای امنیت قطعنامه های تحریمی به سختی شاید دیگه تصویب بشند چون رفتار آمریکا باعث شد کشورها سعی کنند من بعد گزک ندند دست آمریکا و دست خودشون را ببندند چون آمریکا از کوچکترین لقی های قطعنامه ها با زور به نفع خودش استفاده میکنه.
من نمی فهمم اینکه مکانیزم ماشه فعال شده یعنی چه؟ اینکه عملا سازمان ملل اعلام کند که قطعنامه های تحریمی ایران برگشته که اعلام نکرده است. اینکه امریکا با تحریم های ثانویه و فشار به کشورها اجازه معامله با ایران را ندهد که قبلا هم بوده و الان هم هست و شاید بیشتر بشود. ولی این به مفهوم فعال شدن مکانیزم ماشه نیست. کلا تحریم های سازمان ملل حتی اگر رسما هم برگردد بدون توافق کشورهای بزرگ اقتصادی دنیا ضمانت اجرایی ندارد. یعنی حتی اگر واقعا برگردند اگر چین همکاری نکند و به ایران اسلحه بفروشد کسی نمی تواند کاری به چین بکند چون کارخانجات اسلحه سازی چین دولتی هستند و دولت چین چنان اقتصاد بزرگی دارد که قابل تحریم نیست. در نهایت اعتبار شورای امنیت خدشه دار میشود. به هر حال فعلا که عملا تحریم ها هم برنگشته
-
2
-
2
-
-
به گزارش جنگاوران روس ها به زودی نسخه جدید سوخو 30 به نام su30sm2 را به پرواز در خواهند اورد که موتور و رادار ان مشابه سوخو 35 است. روس ها قصد دارند تعدادی از سوخو 30 های موجود خود را به این نسخه ارتقا دهند.
https://jangaavaran.ir/اخبار-نظامی-جهان-تاریخ-انتشار1399-06-21/
توضیح: خبر خوبی برای کشور ما است. یعنی اگر موفق شویم دانش سوخو 30 را از روسها بگیریم میتوان تعدادی از سوخوها را بر مبنای این نسخه ساخت که احتمالا قابلیت های نزدیک به سوخو 35 دارند. یعنی تعدادی را با رادار su30sm میسازیم که نقش جنگنده چند منظوره را بازی می کنند. و تعدادی را بر مبنای su30sm2 به عنوان رهگیر تخصصی.
-
3
-
-
به نظر من این جنگنده کاملا از اف 14 الهام گرفته شده. تجربه نشان داده که چینی ها در شماره گزاری جنگنده هاشون از شماره جنگنده ای که الهام گرفته اند استفاده می کنند. مثل j31 که شبیهf35 یا j20 که شبیه f22 است. این هم شبیه f14 است. فقط این بال ثابت است. با توجه به علاقه و ارادت ما ایرانی ها به f14 شاید زمانی شاهد حضور این جنگنده در ایران باشیم
تحلیل و پیگیری تحولات قفقاز ( آذربایجان- ارمنستان -گرجستان )
در اخبار تحلیلی
ارسال شده در · Report reply
عملا در جنگ قفقاز اذربایجان به خواسته خود نرسید بلکه ترکیه به اهداف خود رسید. به عبارتی آذربایجان الت دست ترکیه شد. هنوز قسمت های بزرگی از قرباغ دست ارمنستان مانده. هدف ترکیه کمک به ازادی قرباغ توسط اذربایجان نبود هدف اصلی ایجاد کمربند مواصلاتی بین ترکیه و دریای کاسپین برای دور زدن ایران به منظور کنترل و ایجاد جاده ابریشم از این مسیر بوده است. ترکیه در جنگ در سوریه در هدف قطع دسترسی ایران به مدیترانه شکست خورد و حالا به دنبال ایجاد یک مسیر موازی ایران است. ایران با راه اندازی قطار خواف هرات به دنبال ایجاد یک مسیر بسیار کوتاه از طریق افغانستان به چین است که ادامه ان از طریف ایران عراق و سوریه به مدیترانه میرسد. این مسیر بسیار کوتاهتر و بهتر است ولی ده ها مشکل امنیتی دارد. در افغانستان به نظر من باید هم با طالبان هم با دولت افغانستان در مورد ان مذاکره کرد تا بتوان امنیت انرا تامین کرد چون دولت افغانستان نمی تواند کامل طالبان را مهار کند. در عراق تا حدی امنیت برقرار است در سوریه هم در چند سال میتوان اوضاع را تثبیت کرد.
ترکیه دشمن بزرگ و خطرناکی است. اقتصاد قوی دارد. در دنیا حرف اول را پول میزند. ما متکی به نفت هستیم نفت در طی بیست سال اینده اهمیت خود را بیش از بیش از دست می دهد. اگر تا ان موقع ما اقتصاد خود را سروسامان ندهیم و ترکیه هم بتواند در این نوع پروژه ها که میتواند پول ساز باشد ما را بایکوت کند بیست سال بعد قدرت نظامی خود را هم در برابر ترکیه از دست خواهیم داد. ترکیه ای که چشم طمع به خاک ما دارد.
نکته ای که هست این است که مسیر ترکیه به اذربایجان نیز مسیر خیلی جالبی نیست زیرا اولا باید کالاها را کنار خزر از قطار پیاده کنند و سوار کشتی کنن و بعد دوباره در ان سوی کاسپین سوار قطار کنند که زمان و هزینه را بالا میبرد. دوما امنیت کریدور توسط روسیه تامین میشود که قطعا سهم خواهی می کند. سوما ممکن است در اینده بین ارمنستان و اذربایجان دوباره تنش ایجاد شودو گذرگاه قطع شود. چهارما چین به ترکیه خیلی اعتماد ندارد پنجما مسیر ما غیر از ترانزیت کالا میتواند برای تامین انرژی چین به کار اید. بنابراین ما نباید زمان را از دست بدهیم و در زمانی کوتاه تلاش کنیم با تکمیل خطوط ریلی به افغانستان- چابهار و ترکمنستان و تلاش برای توسعه قطار عراق و افغانستان و بعد سوریه چند مسیر موازی و کارامد ایجاد کنیم. تا عملا مسیر ترکیه را از کار بندازیم و بتوانیم اتحاد نظامی و استراتژیک خود را با چین تقویت کنیم.
به نظر من در اینده با اتحاد با چین که حق وتو دارد و بعد از زمان غروب برجام و اینکه چین به انرژی و مسیر ما وابسته باشد میتوان حتی بدون ترس از شورای امنیت به سوی بمب اتم هم رفت