[color=darkblue]با تشکر از کلنل عزیز [quote][quote]دوستان همه کم و بیش با این موشک انداز ساخت امریکا اشنا هستن[/quote] آقاي كلنل دست شما درد نكنه خيلي جالب و مفيد بود.ولي جسارتا اين راكت ساخت كارخانه ساب بوفورس دايناميكس سوئد هست نه آمريكا تو همون عكس اول كه گذاشتين كاملا مشخصه. [/quote] فرمایشتون صحیح اما AT 4 در داخل آمریکا با برخی اصلاحات و بهینه سازی ها تولید می شود. مدلهای ساخت آمریکا با نام M136 شناخته می شوند. امروزه این راکت به قدری زیاد تولید می شه که اصلا کسی نمی فهمه که ساخت سوئد هست یا آمریکا. این راکت در واقع پرکاربردترین راکت آمریکا و ناتو به شمار می رود. [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/at4_m136.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_at4_m136.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/800px-AT4_rocket_launcher.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_800px-AT4_rocket_launcher.jpg[/img][/url] [/color]

[color=darkblue]جناب henaselakesan لطفا بحث رو منحرف نکنید و صرفا در چهارچوب قالب تاپیک نظر بدهید. موضوع تاپیک هم علت محبوبیت هیتلر است. نه اینکه آریوبرزن و ... چه کسانی بودند. نظر دوم شما خارج از چهارچوب این تاپیک بود. لطفا مراعات کنید.[/color]

تاپیک معرفی موشک استار استریک http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=19202

[color=darkblue]به نام خدا و با سلام.... مساله ای است که مدت هاست که تصمیم داشتم اون رو مطرح کنم. در بین کاربران قدیمی میلیتاری ، عمدتا کاربرانی که تاریخ عضویت آنها در خلال سالهای 2006 الی 2008 است ، کاربران زیادی را می توان یافت که به شکل افراطی به مجموعه آلمان نازی و هیتلر علاقه مند هستند. اما این همه ماجرا نیست. تعلق خاطر این افراد به آلمان نازی را نمی توان صرفا یک علاقه معمولی نامید. شدت علاقه ای که برخی ها به شخص هیتلر و یا آلمان نازی دارند را نمی توان صرفا یک علاقه ساده نامید. این علاقه به قدری شدید است که جای خود را تعصب کور داده است. حتی برخی از این افراد شخص هیتلر را پیشوا خطاب می کنند. به عنوان مثال به اسامی کاربری برخی از این افراد توجه کنید: نازی سولجر پانزر گروپن هرمان گورینگ گودریان فون پاولوس هیندنبورگ آدولف هیتلر هایل هیتلر بیگ هیتلر هیتلر اینها اسامی کاربری برخی افراد است که در میلیتاری موجود است. برخی دیگر از فروم ها که امکان انتخاب نام فارسی در آنها وجود دارد این نامها دیده می شود : زنده باد هیتلر درود بر هیتلر امضای این افراد نیز عمدتا شامل جملاتی است که هیتلر را مردی بزرگ جلوه می دهند و از وی تمجید می کنند. البته این روند تنها در میلیتاری دیده نمی شود. در اکثر فروم های فارسی و ایرانی این روند دیده می شود. در فروم های غیر فارسی و غیر ایرانی که ماهیت آنها نظامی است (( مثل پاکستان دیفنس و ایندین دیفنس و پولیش )) این روند دیده می شود. با کمال تعجب برخی کاربران فروم های عمومی و تخصصی غیر نظامی را نیز دیده ام که از آواتارها و شناسه های کاربری مرتبط با آلمان نازی استفاده می کردند ================================== البته امیدوارم دوستان بنده را به توهم متهم نکنند. اما موضوعی که اینجا مطرح میشه اینه که افرادی مثل استالین و لنین و چرچیل نیز کمتر از هیتلر دارای معروفیت نبودند. پس چرا این افراد به اندازه هیتلر دارای محبوبیت و معروفیت نیستند ؟؟ آیا تابحال دیده اید که شخصی از آواتار چرچیل استفاده کرده باشد؟؟ هر کسی می تواند به یک شخصیت تاریخی تعلق خاطر داشته باشد. اما به راستی شدت علاقه و تعلق خاطر برخی دوستان به آلمان نازی و سران و رهبران آن برای من جای سوال داره... باید پذیرفت که افرادی مثل چرچیل و استالین و لنین دارای معروفیت و محبوبیتی در حد هیتلر نیستند و آلمان نازی و هیتلر به طور عجیبی با روحیات مردم جهان عجین شده است و تعلق خاطر برخی ها به هیتلر واقعا سوال برانگیز است. حالا به نظر شما علت محبوبیت هیتلر چیست؟؟ چرا هیتلر اینقدر طرفدار در جهان دارد ؟؟ [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/0_0_255_288.jpg[/img] [size=24] هیتلر و هیندنبورگ [/size] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Bundesarchiv_Bild_183-S38324%252C_Tag_von_Potsdam%252C_Adolf_Hitler%252C_Paul_v__Hindenburg.jpg[/img] [size=24] هیتلر و موسولینی[/size] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Hitlermusso2_edit.jpg[/img] [/align] دوستان سعی نکنید که پاسخ این سوال را با جملات فلسفی و شسته رفته بدید. سعی کنید احساس درونی تان را نسبت به هیتلر بیان کنید. ( بخصوص عاشقان و دلسوختگان هیتلر ) اما فقط خواهش می کنم از توهین کردن و بیان صحبت های غیرضروری و غیر مرتبط خودداری کنید. [/color]

[color=darkblue]ممنونم دوستان. [quote] فقط یه سوال این خیلی شبیه همون سیستم ضد تانکیه که برجک اون قابلیت افزایش ارتفاع رو داره آیا این برجک هم همینطوره [/quote] خیر برجک این سیستم ثابته و فقط قابلیت چرخش 360 درجه رو داره. اون سیستمی هم که قابلیت بالا و پایین شدن رو داشت ، سیستم AT 15 خریزانتما و یا همان گل داوودی ساخت روسیه بود. البته خودروی استالکر هم این قابلیت رو داره.[/color]

[color=darkblue][quote]ممنون داش علی.به غیر از انگلستان کسور دیگه ای هم داره؟[/quote] خواهش می کنم. خیر ، به جز انگلستان هیچ کشور دیگری از این سیستم در اختیار نداره. هرجند ، حتی خود انگلیس هم هنوز این سیستم رو به کار نگرفته [/color]

2A65 Msta-B توپ 152 میلیمتری مستا از سال 1987 توسط ارتش سرخ شوروی به کار گرفته شد و هم اکنون نیز توسط ارتش روسیه و برخی کشورهای هم پیمان در اروپای شرقی و آسیای میانه از این توپ استفاده می کنند. این توپ یکی از مدرنترین توپ های یگان های توپخانه ای ارتش روسیه به شمار می رود که قادر به شلیک پرتابه های هسته ای نیز می باشد. کیفیت بسیار بالای لوله این توپ سبب می شود که عمر مفیدی برابر با 6000 گلوله داشته باشد. این توپ توسط کامیون های کراز و اورال به مناطق مورد نیاز حمل می شود. این توپ قادر به پرتاب مهمات OF 45 با وزن 44 کیلوگرم نیز می باشد. مشخصات این توپ : وزن : 6.8 تن خدمه : 6 نفر این توپ در حالت شلیک سریع قادر به شلیک 8 گلوله در دقیقه می باشد. اما زمانی که این توپ بخواهد به صورت مداوم شلیک کند ، در این صورت قادر به شلیک دو یا سه گلوله در دقیقه می باشد که این ریتم آتش را تا 40 دقیقه می تواند ادامه دهد. مدلهای صادراتی این توپ نیز با کالیبر استاندارد ناتو یعنی 155 میلیمتر عرضه شده است. تصاویر این توپ :

از همه دوستان بالاخص جناب رنگین کمان بابت موسیقی زیبای مرحله ورکوتا که مدت زیادی به دنبال آن بودم ، تشکر می کنم

[color=darkblue][quote]اصلا این هلیکوپتر ها در خاک شوروی چکار میکردند …یک هلیکوپتر ممکن است به صورت اشتباهی از مرز رد شود … ولی چهار هلیکوپتر ؟؟؟؟؟؟[/quote] این مورد را هم اضافه کنید. در دوره پهلوی ، محمد رضا پهلوی علاقه شدیدی به شیرجه از ارتفاع بالا در آب دریا داشت. برای این منظور یک پایگاه هلیکوپتری برای او در حوالی بندر گز و در نزدیکی های مرز ترکمنستان فعلی احداث می کنند. محمد رضا گاهی از اوقات برای تفریح به این پایگاه می رفت که در آن یک مجموعه ویلای بسیار مجلل ترتیب داده بودند. تعدادی هلیکوپتر سبک در این پایگاه بودند که زمانی که محمد رضا هوس می کرد که در آب شیرجه بزند ، با این هلیکوپترها به مناطق عمیق و دور از ساحل پرواز می کرد و زمانی که به ارتفاع و عمق دلخواه خود می رسید ، از هلیکوپتر به داخل آب دریا شیرجه میرفت. محمد رضا دوست داشت که همیشه این کار را از فواصل دور از ساحل انجام دهد. یک بار هلیکوپتر حامل محمدرضا به قدری از ساحل بندر دور شد که وارد حریم آبی - هوایی شوروی شد. ایستگاه های کنترل رادار شوروی در ترکمنستان و قره بغاز هلیکوپتر حامل محمد رضا را کشف کردند و از آنجایی که از ماجرا بی خبر بودند ، بلافاصله یک فروند میگ 23 برای مقابله با هلیکوپتر متجاوز به هوا برخواست. اما هلیکوپتر حامل محمد رضا پیش از برخورد با میگ 23 شوروی موفق شد که خود را به حریم آبی - هوایی ایران باز گرداند. کلا در دوران جنگ سرد ایران قربانی جنگ موهوم بین شوروی و آمریکا شده بود. آمریکا در مناطق مرزی ایران با شوروی تعداد زیادی دستگاه های جاسوسی و مخابره نصب کرده بودند. به عنوان مثال در استان اردبیل مناطق مرزی این استان با شوروی تحت کنترل آمریکایی ها بود که از این قسمت پایگاه بزرگ هوایی و راداری باکو آذربایجان ( که یکی از بزرگترین پایگاه های راداری - هوایی شوروی در قفقاز بود ) را تحت نظر داشتند. از آن سو نیز شوروی برای مقابله به مثل با اقدامات آمریکایی های مقیم ایران ، به طور مرتب پروازهای جاسوسی بر فراز خاک ایران ترتیب می داد. میگ 25 های شناسایی شوروی در جریان جنگ سرد بارهای بار حریم هوایی ایران را نقض می کردند.[/color]

[center][size=4][color=darkblue]به نام خدا SHKAS [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/798px-ShKAS_machine_gun_.jpg[/img][/color][/size][/center] [size=4][color=darkblue]تیربار SHKAS شکل نیمونیک Shpitalny-Komaritski Aviatsionny Skorostrelny می باشد. طراحی این تیربار از سال 1930 آغاز شد. هدف از طراحی این تیربار ساخت یک تیربار با قدرت و حجم آتش بالا بود. شوروی به یک تیربار سبک با حجم آتش بالا مخصوص استفاده در هواپیماهای خود نیاز داشت. از آنجایی که فلسفه اصلی طراحی این تیربار ، حجم آتش بالای آن بود ، به همین خاطر از مکانیسم مسلح سازی چامپر چرخشی و یا همان رولوری استفاده شد. طراح این تیربار نیز بوریس اشپیتالینی بود که در سال 1932 طراحی آن را تکمیل کرد. تولید انبوه این تیربار از سال 1934 آغاز گردید. این تیربار از گلوله های 7.62x54R میلیمتری استاندارد شوروی استفاده می کرد. وزن خالی این تیربار معادل 10.5 کیلوگرم بود که وزنی سبک و ایده آل برای این تیربار به حساب می آمد. برای اولین بار هواپیماهای I16 والنتیر و I153 شوروی به این تیربار مجهز شدند. از آنجایی که مهمترین آیتم که این تیربار به منظور آن ساخته شده بود ، نواخت آتش بود ، به همین دلیل یک رولور مجهز به 10 چامپر شلیک برای این تیربار در نظر گرفته شده بود که به واسطه این رولور این تیربار قادر بود 1800 گلوله در دقیقه را شلیک کند که از این نظر رقمی بسیار جالب توجه بود. اما از آنجایی که این تیربار اولین تیربار ساخت شوروی بود که از مکانیسم رولوری استفاده می کرد ، به همین دلیل طراحی این تیربار ضعف هایی نیز به همراه داشت که یکی از مهمترین آنها گیر کردن های بی مورد بود. موارد بسیاری از گیر کردنهای این تیربار گزارش شده بود. حتی در برخی موارد زمانی که هواپیماهای روسی در حال درگیری با هواپیماهای دشمن بودند و در حساسترین مرحله که می خواستند با هواپیمای دشمن درگیر شود ، درست در همین لحظه تیربار دچار گیر می شد. شوروی در دور آخر جنگهای پاتریوتیک ، در سالهای پایانی جنگ جهانی دوم که حمله شوروی به آلمان آغاز شده بود ، نوع جدیدی از این تیربار را طراحی کرد که در آن عیب های نمونه های قدیمی برطرف شده بود. همچنین یک نمونه جدید با نام اولترا اشکاس نیز طراحی کرد که ریتم آتش آن معادل 3000 گلوله در دقیقه بود. این دو نمونه تیربار تا پایان جنگ جهانی دوم به طور فعالی توسط هواپیماهای شوروی مورد استفاده قرار می گرفتند. به دلیل مکانیسم خاص این تیربار ، امکان استفاده از آن در جنگ های زمینی میسر نبود. چرا که این تیربار به سرعت داغ می کرد و زمانی که از آن در جنگ های زمینی استفاده می شد ، پس از مدت کوتاهی پس از شلیک داغ می کرد و از کار می افتاد. اما زمانی که این تیربار در هواپیماها مورد استفاده قرار می گرفت ، به دلیل اینکه در معرض هوای سرد ارتفاعات قرار می گرفت ، می توانست مدت بیشتری بدون داغ کردن به فعالیت خود ادامه دهد. اما با این حال در جنگ هایی که مابین شوروی و آلمان نازی در مرز لهستان رخ داد ، روس ها به مقیاس محدودی از این تیربار علیه آلمانی ها استفاده کردند. با پایان یافتن جنگ جهانی دوم شوروی شروع به بهینه سازی این تیربار کرد. اما مدتی بعد اتفاقاتی افتاد که روند بهینه سازی این تیربار را متوقف کرد. ورود نسل جدید جنگنده های جت از سوی کشورهای غربی از یک سو و از سویی دیگر طراحی جنگنده های جت در خود شوروی باعث شد که استفاده از این تیربار در هواپیماهای جت که قادر بودند از سرعت صوت نیز عبور کنند ، ناکارآمد جلوه کند. واقعیت امر چنین بود که این تیربار دیگر تکافوی نیازهای هواپیماهای پر سرعت جت را نداشت و نمی توانست به خوبی در آنها مورد استفاده قرار گیرد. علی الخصوص که جت های ساخت کشورهای غربی اکثرا مجهز به تیربارهای 12.7 میلیمتری و توپ های 20 میلیمتری بودند و این تیربار قادر به مقابله با آنها نبود. از این رو کمی پس از پایان جنگ جهانی دوم این تیربار رسما از خدمت ارتش رخ کنار گذاشته شد. این تیربار هرچند دارای نقائصی بود که البته در مدلهای بهینه شده آن برطرف شد ، اما با این حال اولین تجربه شوروی در ساخت تیربارهای رولوری با ریتم آتش بالا به شمار می رفت. به جز جنگ جهانی دوم ، در جنگ های داخلی اسپانیا پیش از آغاز جنگ جهانی دوم نیز از این تیربار استفاده شد. بمب افکن های سنگین و همچنین هواپیماهای ترابری شوروی از این تیربار به منظور محافظت از خود در برابر جنگنده های دشمن استفاده می کردند. [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/1087036299_u6MKM-640x427.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_1087036299_u6MKM-640x427.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/ShKAS.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_ShKAS.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/sk1yj0.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_sk1yj0.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/km33dh9.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_km33dh9.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/skas-stbd.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_skas-stbd.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/Shkas.JPG"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Shkas.JPG[/img][/url] هواپیمای I16 که از این تیربار استفاده می کرد. [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/OSH2003_Polikarpov_I-16.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_OSH2003_Polikarpov_I-16.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/Soviet_volunteer.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Soviet_volunteer.jpg[/img][/url] هواپیمای والنتیر که در جریان نبرد خالخین گول شرکت داشته است [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/Khalkhin_Gol_Soviet_pilots_august_1939.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Khalkhin_Gol_Soviet_pilots_august_1939.jpg[/img][/url] I153 [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/I-153_2.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_I-153_2.jpg[/img][/url] فقط برای میلیتاری استفاده با ذکر نام تهیه کننده و سایت میلیتاری امکانپذیر است.[/color][/size]

[color=darkblue]با تشکر از دوست عزیز ، رنگین کمان. [quote] بیزحمت اشکاس را با MG 17 و HS.404 و B2 Browning هم مقایسه کنید.[/quote] تیربار اشکاس تنها با ام جی 17 قابل قیاس است و با اچ اس 404 و برونینگ ام 2 میشه قیاس مع الفارق. تیربار اشکاس جژء تیربارهای سبک است. این تیربار دارای عملکرد مسلح سازی از نوع رولوری است و به این منظور به صورت رولوری طراحی شده است که دارای ریتم آتش بالایی باشد. از سویی دیگر به خاطر وزن سبک خود بر روی هواپیماهای سبکی مثل I 16 قابل نصب هستند. در حالیکه این هواپیماهای سبک قابلیت استفاده از توپها و تیربارهای سنگین وزن را ندارند. اگر بخواهیم اشکاس را با ام جی 17 مقایسه کنیم ، به نظر من تنها برتری اشکاس نسبت به ام جی 17 نواخت تیر بالای آن است. چرا که اشکاس 1800 گلوله در دقیقه می تواند شلیک کند در حالیکه ام جی 17 توان اجرای آتش 1200 گلوله در دقیقه را دارد. اما در مقابل مکانیسم مسلح سازی ام جی 17 از نوع فشار ضربه لگد است و این مکانیسم به مراتب مکانیسم ساده تر و قابل اعتماد تری نسبت به مکانیسم رولوری اشکاس است. در عمل نیز تیربارهای اشکاس به مراتب دچار گیر می شدند. در حالیکه تیربارهای ام جی 17 یک تیربار قابل اعتماد بود که حتی در بدترین شرایط جوی نیز دچار مشکل نمی شد. البته تیربار اشکاس نیز در مدلهای اولترا اشکاس دارای عملکرد و کارآیی بسیار خوبی است. [quote] با وجود VYa-23 و Berezin UBT که کالیبر سنگین تری داشتند چرا روسها از این توپ هم استفاده کردند ؟[/quote] به خاطر کارآیی هر تیربار و همچنین هواپیماهایی که قرار بود از این تیربارها استفاده کنند. معمولا هواپیماهایی که برای حملات زمینی طراحی می شدند از توپ ها و تیربارهای سنگینی مثل VYa-23 و Berezin UBT استفاده می کردند. هواپیماهایی که بیشتر برای مقابله با هواپیماهای دشمن طراحی می شدند از تیربارهای سبکتری مثل اشکاس استفاده می کردند.[/color]

به نام خدا Starstreak موشک استار استریک را به حق بایستی یکی از برترین موشک های سبک کوتاه برد در جهان دانست. ارتش انگلیس در جریان بهینه سازی سیستم های راپیر خود به این نتیجه رسید که بهترین راه برای افزایش کارآیی چنین سیستم هایی ، طراحی یک موشک جدید با قابلیت ها و عملکردهای بهینه است. به همین دلیل از سال 1990 در ارتش انگلیس طرح هایی به منظور طراحی و ساخت یک موشک سبک وزن زمین به هوا با قابلیت استفاده در انواع یگان ها و انواع پلتفرمها به اجرا در آمد. در سال 1995 اولین نمونه های این موشک ساخته شده و تحت آزمایش و تست های میدانی در آمد و سرانجام با برطرف شدن برخی نواقص آن ، از سال 1997 رسما به تعداد 135 واحد از این موشک تحویل ارتش انگلیس شد. این موشک دارای طراحی عجیب و غریبی است که این طراحی عجیب و غریب آن مزایای بسیاری را برای آن ایجاد کرده است که در ادامه به آن اشاره می کنیم. این موشک شامل یک پیشرانه دو مرحله ای و یک مجموعه کلاهک که از سه دارت تشکیل شده است ، می باشد. موتور اولیه موشک زمان شلیک روشن می شود و باعث اوج گیری شتاب موشک می شود. چند ثانیه بعد که شتاب موشک افزایش یافت ، موتور اول خاموش می شود و موتور دوم روشن می شود. موتور دوم نیز وظیفه دارد که موشک را به اوج سرعت خود رساند. موشک استاراستریک پس از روشن شدن موتور دوم و در فاز پایانی دارای سرعتی معادل 4 ماخ است. در آخرین مرحله و در فاصله زمانی کمتر از یک ثانیه پیش از خاموش شدن موتور دوم موشک ، کلاهک موشک که شامل سه دارت مجزا از یکدیگر است به سمت هدف شلیک می شوند. این دارت ها فاقد پیشرانه مستقل هستند. بلکه شتاب لازم برای تعقیب هدف زا از موشک مادر خود دریافت کرده اند. زمانی که این سه دارت از موشک مادر خود جدا شدند ، به صورت جدا از هم یک هدف واحد را دنبال می کنند. هر یک از این دارت ها دارای سیستم سیکر مجزا از نوع بیم لیزر می باشند و همچنین شامل مدار کنترل و هدایت ، باتری مخصوص حرارتی و یک پنتریتور نفوذ کننده و یک فیوز تاخیری می باشد. زمانی که این سه دارت از موشک مادر خود جدا شدند ، سیکر آنها که از مدار هدایت دارت دستور می گیرد ، به تعقیب هدف می پردازد. زمانی که دارت به هدف رسید ، با توجه به انرژی جنبشی زیادی که در خود دارت قرار دارد ، به داخل هدف نفوذ می کند. باید توجه داشت که پنتریتور این دارت ها از نوع APHE هستند و قابلیت نفوذ و انفجار را با هم دارا می باشند. همچنین یک فیوز تاخیری نیز در پشت پنتریتور نصب شده است که باعث به تاخیر افتادن انفجار می شود. به این معنی که زمانی که پنتریتور دارت به خوبی وارد هدف شد ، در این زمان فیوز کلاهک دارت را منفجر می کند و به این ترتیب بیشترین آسیب را به هدف وارد می آورد. این موشک از سه دارت استفاده می کند و به همین دلیل احتمال اصابت موشک به هدف را افزایش می دهد. همچنین از آنجایی که این دارت ها به داخل بدنه نفوذ می کنند ، به همین دلیل قدرت تخریب آنها به مراتب بیشتر از موشک هایی است که از فیوزهای مجاورتی و ضربه ای استفاده می کنند. این موشک تاکنون در مدلهای مختلفی ساخته شده است. مدل ATASK که به طور مشترک با همکاری لاکهید مارتین آمریکا به تولید رسید ، مدل مخصوص هوا به هوای این موشک است که توسط لانگبو آپاچی قابل استفاده می باشد. همچنین هلیکوپترهای دیگری مثل لینکس و کبرا زولو نیز با کمی تغییر بر روی سامانه هدفگیری و نصب کیت مخصوص قابلیت استفاده از این موشک را خواهند داشت. مدل LML که شامل سه موشک آماده شلیک می باشد که قابل استفاده در خودروهای سبکی مثل هاموی و یا از روی زمین می باشد. مدل مخصوص آونجر ، که دقیقا مشابه آونجر های آمریکایی است که بر روی هاموی نصب شده اند. با این تفاوت که به جای استینگر از استاراستریک استفاده می کنند. مدل مخصوص دوش پرتاب که مخصوص استفاده توسط نفرات است. جدیدترین مدل این موشک نیز مدل دریایی آن است. یک سامانه جدید از نوع CIWS که شامل 24 موشک استاراستریک که از دو بلوک 12 تایی قالب بندی شده است. از این سامانه به عنوان سامانه CIWS بر روی فریگیت ها و دیسترویرها به منضور مقابله با موشک های ضد کشتی و همچنین هواگردهای دشمن استفاده می شود. این موشک به نسبت موشک های مشابه دارای یک سری برتری هایی می باشد که عبارتند از : سرعت بسیار بالا که از این نظر قابلیت مقابله با جنگنده های پرسرعت را نیز خواهد داشت. استفاده از سه دارت که باعث افزایش احتمال برخورد می شود و از سویی باعث افزایش آسیب به هدف می شود. دارت های مجهز به کلاهک های نفوذی انفجاری هستند که شامل فیوزهای تاخیری هستند که به این ترتیب به شدت باعث آسیب رساندن به هدف می شوند. این موشک با پادهای اینفرارد و راداری غیر قابل گمراه شدن است و نمی توان آنرا منحرف کرد. نمی توان این موشک را با موشک های ضد رادار از بین برد. این موشک توسط کمپانی تالس انگلیس طراحی و تولید شده است. وزن این موشک معادل 16.85 کیلوگرم و طول آن نیز معادل 1398 میلیمتر و قطر آن نیز معادل 130 میلیمتر است. پنتریتورهای انفجاری هر یک از دارت ها 900 گرم وزن دارد که در مجموع وزن مواد انفجاری این موشک معادل 2700 گرم است. از آنجایی که این دارت ها پس از نفوذ به درون هدف منفجر می شوند ، به همین خاطر علیرغم وزن کم مواد پنتریتور انفجاری ، دارای قدرت تخریب بیشتری به نسبت موشک هایی مثل استینگر و میسترال می باشد. آفریقای جنوبی نیز به تعداد 8 واحد از این موشک ها را خریداری کرده است که به احتمال قوی جهت مهندسی معکوس و یا دستیابی به فناوری ساخت آن خریداری کرده است. شلیک از پلتفرم زمینی دارت های سه گانه دارت نمایی از موشک ، تصویر با رزولوشن بالا استاراستریک در حال شلیک از لانگبو آپاچی مدل دوش پرتاب مدل چندگانه کیت مخصوص هدفگیری مدلهای دوش پرتاب استاراستریک مدل CIWS مخصوص استفاده در نیروی دریایی فقط برای میلیتاری کپی برداری فقط با ذکر نام تهیه کننده و سایت میلیتاری مجاز است.

L118 این توپ معروفترین و پرکاربردترین توپ 105 میلیمتری ساخت انگلستان است. کشورهای زیادی در جهان از کاربران و تولید کنندگان این توپ در جهان به شمار می روند. بیش از 1000 قبضه از این توپ تاکنون ساخته شده است و تولید آن همچنان ادامه دارد. مدلهای پیشرفته تر این توپ با نام L119 شناخته می شود که در پست قبلی معرفی شد. این توپ در مدلهای پیشرفته خود دارای سیستم هدفگیری دیجیتال است. به این ترتیب که مختصات هدف توسط یک صفحه لمسی که در کنار توپ قرار دارد وارد می شود و توپ به طور خودکار به سمت هدف گردش می کند و دیگر احتیاجی نیست که با نیروی دست لوله توپ را جابجا کرد. مشخصات این توپ : وزن : 1850 کیلوگرم طول : 8.8 متر طول لوله : 37 برابر کالیبر عرض : 2.13 متر ارتفاع : 1.78 متر ریتم اتش در حالت شلیک سریع 8 گلوله در دقیقه و در حالت تداوم شلیک 3 گلوله در دقیقه به مدت 30 دقیقه این توپ دارای 4 خدمه است. از آنجایی که تحرک لوله توپ به وسیله جک های هیدرو پنوماتیک انجام می گیرد ، خدمه این توپ به 4 نفر کاهش یافته اند. تصاویر این توپ انشاالله تا فردا ویدئوهایی از این توپهایی که معرفی شد تقدیم حضور دوستان می شود.

M119 این توپ 105 میلیمتری ساخت انگستان است. یکی از مهمترین ویژگی های این توپ هلیبرن آسان آن است. طراحی جمع و جور این توپ سبب شده است که جابجایی هوایی آن به وسیله هلیکوپترها و یا پرتاب به وسیله چتر بسیار اسان باشد. از سال 1990 ایالات متحده نیز طی توافقی با کارخانجات رویال اوردننس این توپ را تحت لیسانس این کارخانه در داخل آمریکا تولید کرد. این توپ هم اکنون در یگان های هوابرد آمریکا و انگلیس کاربرد گسترده ای دارد. مشخصات این توپ : کالیبر : 105 میلیمتر وزن خالی : 1940 کیلوگرم عرض : 1870 میلیمتر طول : 5210 میلیمتر ارتفاع : 1370 میلیمتر ریتم آتش این توپ در حالت شلیک فوق العاده معادل 8 گلوله در دقیقه میباشد که این ریتم آتش را تا 4 دقیقه می تواند ادامه دهد. اما در حالت شلیک مداوم می تواند 3 گلوله در دقیقه شلیک کرده و این ریتم آتش را تا 35 دقیقه ادامه دهد. در جریان جنگ فالکلند ، نیروی دریایی انگلستان از این توپ علیه مواضع آرژانتینی ها در فالکلند و درمنطقه استنلی استفاده کردند. ارتش انگلیس تعداد 30 توپ را به منطقه ارسال کرده بود که هر یک از این توپها به طور متوسط روزانه 400 گلوله را بر سر آرژانتینی ها می ریخت. برد این توپ با گلوله های معمولی 12.1 کیلومتر و با گلوله های راکتی 19 کیلومتر می باشد. تصاویر این توپ

با تشکر دوستان کسی آهنگ بازی Black Ops مرحله دوم Vorkuta وقتی که رزنوف و سرگئی در حال هل دادن واگن حمل ذغال سنگ هستند و تیربار مشغول تیرباران اونهاست ، رو نداره ؟؟؟

GIAT LG1 این توپ 105 میلیمتری محصول فرانسه می باشد. از این توپ در مجموع به تعداد محدودی تولید شد. هم اکنون به جز فرانسه کشورهای کانادا ، کلمبیا ، اندونزی ، تایلند و بلژیک نیز از کاربران این توپ به شمار می روند. این توپ در جریان جنگ افغانستان علیه طالبان مورد استفاده قرار گرفت. مشخصات کلی : وزن : 1520 کیلوگرم طول لوله : 3150 میلیمتر جابجایی عمودی لوله : از منفی 3 درجه الی مثبت 70 درجه ریتم آتش این توپ در حالت شلیک سریع 12 گلوله در دقیقه می باشد که البته این ریتم آتش را می تواند تنها تا 4 دقیقه ادامه دهد. ریتم آتش متداوم این توپ 4 گلوله در دقیقه است که با این ریتم آتش می تواند تا 30 دقیقه نیز به شلیک خود ادامه دهد. حداکثر برد این توپ با استفاده از گلوله های راکتی معادل 19.5 کیلومتر است. از این یظر این توپ یکی از دوربرد ترین توپ های 105 میلیمتری به شمار می رود. تصاویر

M102 تولید توپ ام 101 کمی پس از جنگ جهانی دوم در آمریکا متوقف شد. ارتش آمریکا تا سال 1960 از همین توپ ها به عنوان توپ سبک ارتش خود استفاده می کرد. اما از سال 1960 به بعد ارتش آمریکا توپ جدیدی را طراحی کرد که دارای وزن کمتر و دقت بهتر بود. این توپ M102 می باشد. توپ ام 102 از سال 1966 رسما وارد ارتش آمریکا گردید و به مرور توپ های ام 101 را از رده خارج کرد. توپ ام 102 از کیفیت بالا دقت خوب و وزن و ابعاد مناسبتری برخوردار بود. یکی از برترین ویژگی های این توپ جمع و جور بودن و سبک بودن آن است که به این ترتیب حمل و نقل آن با هلیکوپتر به آسانی صورت می گیرد و به سادگی می توان توسط هلیکوپترهای سبک آنرا به مکان های مورد نیاز انتقال داد. این توپ در جریان جنگ ویتنام ، جنگ خلیج فارس به طور گسترده ای استفاده شد. در جریان اشغال عراق در سال 2003 و افغانستان نیز از این توپ به مقیاس وسیعی استفاده شد. این توپ به دلیل کارآیی بالای خود دارای محبوبیت بالایی در ارتش آمریکا می باشد. از این توپ تنها در نیروی زمینی استفاده نمی شود. هواپیمای AC 130 نیز از این توپ به عنوان سلاح 105 میلیمتری خود استفاده می کند. مشخصات توپ ام 102 وزن : 1490 کیلوگرم طول کلی : 5180 میلیمتر عرض : 1960 میلیمتر ارتفاع : 1560 میلیمتر کالیبر : 105 میلیمتر پرتابه : 105x372 میلیمتر ( البته از پرتابه های RE نیز می تواند استفاده کند) ماکزیمم برد با پرتابه های معمولی : 11.5 کیلومتر ماکزیمم برد با پرتابه های راکتی : 15.5 میلیمتر این توپ در حالت فوق العاده می تواند تا 10 گلوله در دقیقه را نیز شلیک کند. در این حالت این توپ می تواند این نرخ آتش را تا 7 دقیقه تحمل کند. اما ریتم آتش نرمال این توپ سه گلوله در دقیقه است که در این صورت می تواند این نرخ آتش را تا 40 دقیقه نیز ادامه دهد. این توپ مجهز به اهرم هایی برای کمک به خدمه برای بارگذاری پرتابه می باشد که به وسیله آن بارگذاری توپ آسانتر می شود و می تواند با ریتم آتش بالاتری شلیک کند. هم اکنون در ارتش آمریکا و برخی از متحدان درجه اول آمریکا ، این توپ به عنوان توپ استاندارد 105 میلیمتری شناخته می شود و مورد استفاده قرار می گیرد. تصاویر توپ ام 102 توپ ام 102 بر روی AC 130 خدمه AC 103 در حال لود توپ 105 میلیمتری ام 102

[quote]دستت درد نکنه ولی کلیپش کو ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟[/quote] خواهش می کنم کلیپ هاش هم انشاالله در ادامه تقدیم حضور می شود

و علیکم الشالوم برادر مصطفی بالاخره این پرشین گیگ ملعون دوباره به راه افتاد. از این به بعد مجددا آهنگ ها رو در همون پرشین گیگ آپ می کنم. در این پست تعدادی دیگر از سرودهای انقلابی و حماسی ایران در جریان جنگ تحمیلی تقدیم حضور دوستان می شود. سرود ارمغان از اینجا دانلود کنید ارمغان شهادت از اینجا دانلود کنید برخیزید برخیزید ارتش فدای ملت ، ملت برای ارتش از اینجا دانلود کنید بت شکنی خمینی از اینجا دانلود کنید هم رزم از اینجا دانلود کنید ایرانی ز سر کن خواب مستی از اینجا دانلود کنید خلبان لار از اینجا دانلود کنید خمینی ای امام از اینجا دانلود کنید خرمشهر از اینجا دانلود کنید سلاح برگیرید از اینجا دانلود کنید ایران ای سرای امید از اینجا دانلود کنید سپیده از اینجا دانلود کنید سپیده اولین بهار از اینجا دانلود کنید وطنم از اینجا دانلود کنید

[color=darkblue][quote]نظر من اینه که با توجه به شناسایی محل شلیک میتونه مورد هدف سامانه های منحنی زن نظیر توپخانه و خمپاره قرار بگیره شلیک این سیستم سریعا جای اون رو لو میده[/quote] فرمایشتون صحیح ، اما تحرک بالای این سیستم سبب می شود که نتوان با آن به سادگی مقابله کرد. این سیستم می تواند بلافاصله پس از شلیک مکان خود را ترک کند. این سیستم می تواند ظرف مدت 15 ثانیه هر 30 راکت خود را شلیک کرده و بلافاصله پس از آن مکان خود را ترک کند. [quote] چرا اسمش توسه؟[/quote] TOS در اصل از سه کلمه روسی زیر اقتباس شده است тяжёлая огнемётная система, به معنای سیستم شعله افکن سنگین [quote] در جنگ مهم زمانه این سیستم چقدر زمان لازم داره تا مجددا مسلح و اماده شلیک بشه؟[/quote] حدود 20 الی 25 دقیقه زمان برای لود مجدد آن نیاز است. [/color]

خواهش می کنم جناب نوشاد. هواپیمای AC 130 از این توپ به عنوان سلاح 105 میلیمتری خودش استفاده می کند. تاپیک زیر را ببینید. http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=6917&start=0&postdays=0&postorder=asc&highlight= اگه Call Of Duty 4 رو هم بازی کرده باشید ، در یکی از مراحلش به عنوان افسر تسلیحات این هواپیما هستید و در آن با همین توپ شلیک می کنید.

احتمالش خیلی خیلی ضعیف بلکه در حد صفر است. شش کیلومتر فاصله ای نیست که تجهیزات ضد تانک غیر زرهی دشمن بتوانند به سادگی با این سیستم مقابله کنند. ضمن اینکه فراموش نکنید که این خودرو از شاسی تانک های تی 72 های به روز شده استفاده می کند که مقاومت زرهی آن نیز کمتر از تانک های معمول نیست.

[color=darkblue]از توجه همه دوستان ممنونم. حضور محترم جناب آرمانی عرض کنم که ، به نظر حقیر تصویر زیر به خوبی بتواند مکانیسم شلیک ایمن هواپیماهایی که در دماغه خود از ملخ استفاده می کردند ، را نشان دهد. [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/0%7E0.JPG][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_0%7E0.JPG[/img][/url] همانطور که میبینید تیربار با کامویل ( که معادل فلایویل و یا همان چرخ طیار در موتورهای دیزلی و بنزینی است ) با ضامن شلیک در ارتباط است و یک برآمدگی بر روی این کامویل وجود دارد. زمانی که گانر هواپیما پای خود را بر روی پدال شلیک فشار می دهد ، در واقع به طور مستقیم دستور او به تیربار منتقل نمی شود. بلکه دستور شلیک او به کامویل منتقل می شود. کامویل هم با استفاده از برامدگی هایی که بر آن قرار دارد ، دستور شلیک را صادر می کند. برامدگی های کامویل در واقع در قسمت هایی قرار دارند که ملخ هواپیما در آن قسمت قرار ندارد. زمانی که آن برآمدگی بر روی ضامن شلیک قرار می گیرد ، تیربار شلیک می کند. البته به دلیل پیچیدگی بسیار زیادی که این سیستم داشت ، اکثر هواپیماهای جنگی در جریان جنگ جهانی دوم ، تیربار های خود را درون بالهای خود نصب می کردند تا به این ترتیب مانع برخورد گلوله با ملخ هواپیما شوند. و یا زیر بالها و یا در داخل بدنه نصب می کردند. به عنوان مثال به اشتوکا توجه کنید. تیربارها در زیر بال تعیبه شده اند. [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Bundesarchiv_Bild_101I-646-5184-26%252C_Russland%252C_Flugzeug_Junkers_Ju_87_edit_1.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Bundesarchiv_Bild_101I-646-5184-26%252C_Russland%252C_Flugzeug_Junkers_Ju_87_edit_1.jpg[/img][/url] به عنوان نمونه سوخو 17 نیز تیربار خود را در درون بال خود حمل می کند. (البته این تصویر صرفا یک مثال است چرا که این هواپیما ملخی نیست و به این علت نمی تواند در دماغه خود تیربار را حمل کند که دماغه این هواپیما مخصوص ورود هوا باز گذاشته شده است) [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/800px-Su-17%252C_technical_museum%252C_Togliatti-2.JPG][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_800px-Su-17%252C_technical_museum%252C_Togliatti-2.JPG[/img][/url] توپ های رولوری نیز به این صورت عمل می کنند که یک سیلندر مجهز به محفظه های شلیک متعدد در حال چرخش در پشت لوله قرار دارد. این سیلندر دقیقا مشابه سیلندر رولورهای دستی است. هرچقدر تعداد محفظه های شلیک بیشتر باشد ، ریتم آتش تیربار نیز بیشتر می شود. در مدلهای اولیه این توپها محفظه های شلیک به صورت یک استوانه کامل نبود ، بلکه به صورت نیم دایره بود. نوار فشنگ توسط این محفظه های نیم دایره درگیر می شدند و به این ترتیب نوار فشنگ با سرعت بالاتری به داخل تیربار کشیده می شد. زمانی که محفظه چامپر که مقابل لوله تیربار می رسید ، گلوله منفجر می شد و مرمی خود را به درون لوله پرتاب می کرد. این نوع تغذیه مخصوص مدلهای اولیه توپ های رولوری بود. این مدلهای اولیه امروزه کاربرد کمتری به نسبت مدلهای جدید دارند ، اما کماکان مورد استفاده قرار میگیرند. نوع دیگری از توپ های رولوری که امروزه بیشتر مرسوم است ، استفاده از سیلندرهای مجهز به استوانه های شلیک کاملا بسته می باشد. در این مدل ها از جعبه های فشنگ بدون تسمه فشنگ استفاده می کنند و گلوله ها به وسیله اهرم های مخصوص وارد چامپر شلیک می شوند و به همان طریق که سیلندر در حال چرخش است ، زمانی که چامپر به موازات لوله توپ قرار گرفت ، در این لحظه گلوله شلیک می شود. زمانی که از لوله عبور کرد ، پوکه توسط اهرم مخصوص خود از چامپر بیرون کشیده می شود و به بیرون پرتاب می شود. شکل زیر مکانیسم عمل توپ های رولوری را نشان می دهد. این تصویر مدل دوم توپ رولوری ، یعنی توپهای بدون نوار فشنگ را نشان می دهد. [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/WNGER_35mm-1000_Millennium_Revolver_pic.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_WNGER_35mm-1000_Millennium_Revolver_pic.jpg[/img][/url] مبتکر نوع دوم توپ های رولوری آلمان ها بودند که این نوع تغذیه را بر روی توپهای خودکار خود متداول کردند. در ایران ما نیز توپ های 35 میلیمتری سماوات و یا همان اورلیکن از این روش رولوری بدون نوار فشنگ استفاده می کنند. توپ DEFA فرانسوی 30 میلیمتری که از مکانیسم رولوری استفاده می کند. به سیلندر رولور در پشت لوله توجه کنید [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/45dd97de96e80_large.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_45dd97de96e80_large.jpg[/img][/url] به تصویر زیر توجه کنید [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Ywm39_3m%7E0.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Ywm39_3m%7E0.jpg[/img][/url] این تصویر توپ ام 39 که بر روی جنگنده های اف 5 تایگر های ایران نصب شده است ، دارای مکانیسم رولوری است که از نوار فشنگ استفاده می کند. به سیلندر این توپ توجه کنید. محفظه های شلیک این توپ از نوع نیم دایره ای هستند.[/color]

از همه دوستان کمال تشکر رو دارم ، بالاخص جناب اشتوکا که با بیانی شیوا و صریح به سوالات دوستان پاسخ دادند و موارد ابهام رو برطرف کردند. آپاچی به طور دیفالت قادر به شلیک این موشک است. کینگ کبرا نیز با نصب کیت مخصوص قادر به شلیک این موشک خواهد بود. سایر هلیکوپترها را اطلاعی ندارم. من بی تقصیرم

برد : 7 کیلومتر