همین که نیم نگاهی به آینده هم داری خودش کلی معنی میده، و نشونه خوبیه همین بدجنس هم ... نیستم! مگر اینکه بعضی ها شایعه انداخته باشه سر زبونا!

اول اینکه بنده ارادتمند همه اساتید و دوستان ارجمند خودم هستم! دوم اینکه چاپ اول این کتاب در 1974 انجام شده یعنی اوج جنگ سرد این کتاب سه تا چاپ دیگه هم داشته که آخرین ورژن که کمی هم توش دست برده نویسنده به لحاظ تغییر شرایط روز دنیا و از بین رفتن نظام دو قطبی فکر می کنم سال 1994 یا 95 بوده. اما ... اصل مطلب! ... خوب البته بقول خودتون چشمک! و بشکل نامحسوس! جواب منو یعنی اون چیزی که رو مایل بودم در تحلیل کلی شما متوجهش بشم در یکی دو خط از پست آخری خودت ارائه کردی! متشکرم! ولی بهت نمیگم دنبال چی بودم! چون بدجنسم و بدجنسم!

سخن شما درسته و کتابی رو که فرمودید چیزی حدود ده سال قبل اگر اشتباه نکرده باشم زمانی که دانشجوی مقطع کارشناسی بودم مطالعه کردم اما چرا ایران با توجه به موقعیت ممتاز و در عین حال حساسی که داره وضعیتی بمراتب پیچیده تر رو برای آمریکایی ها ایجاد نکرده باشه؟ در ضمن از اینکه وقت میذاری و به سوالاتم جواب میدی ازت متشکرم. اسم کامل کتاب که بنده به زبان اصلی مطالعه اش کردم هست The American Way of War: A History of United States Military Strategy and Policy نوشته Russell Weigley که ایشون از تحلیل گران خبره مسائل نظامی روز بوده و مدتی رو با وزارت امور خارجه زمان ریاست جمهوری ریگان همکاری می کرده

با در نظر گرفتن همه این جنبه ها چرا آمریکا برای تهاجم نظامی به کره شمالی سه دهه است که مردده؟

البته بعضی ها هم نظرشون اینه که الان بهترین موقع برای کشوندن پای آمریکایی ها به یک معرکه نظامی تمام عیاره بدلایل اقتصادی و بعضا سیاسی نظر شما در این مورد چیه؟ اگر برعکس باشه چی یعنی اینکه ایران اتفاقا در همین موقعیت بخواد یه ضربه در مقیاس متوسط وارد کنه؟ در این مورد هم بد نیست صحبت کنیم.

ارنستو جان من کاملا مقصودتون رو درک می کنم و از گفتگو با شما در این موضوع عمیقا خوشحالم و لذت می برم شما چیزای زیادی برای یاد دادن به بنده دارید پس بگذارید موضوع رو از این وجه ببینیم: می دونید که ایران به احتمال بسیار زیاد اغلب پایگاه های مهم و راهبردی ایالات متحده رو در خاک کشورهای همجوار مورد حمله قرار خواهد داد و به اونها و قابلیت های فعال اونها آسیب خواهد زد این چیزی که فرماندهان سپاه و ارتش صریحا اعلام کردن صرفنظر از پیامدهای روانی و تلفات جانی احتمالی آیا شما این قبیل موارد رو هم خرده مشکلاتی می بینید که آمریکایی ها براحتی و پس از زمانی کوتاه از پس اونها برمیان؟ خیلی مایل هستم جواب این پرسش رو برای بنده روشن کنید با تشکر از بردباری شما

حالا با این اوصاف، بیاید یه جمعبندی خیلی کلی انجام بدیم در یه برآورد نظامی، آیا میشه امیدوار بود که بر فرض مثال سازمان رزم کلاسیک ارتش آمریکا که عمدتا بر پایه اندیشه های فرماندهان نظامی اونها در دهه های 60 تا 70 میلادی یعنی اوج جنگ سرد و امکان نزدیک رویارویی نظامی بلوک های شرق و غرب وجود داشت، بنا شده در یک رویارویی با کشوری مثل ایران که از ناحیه و منظر دیگه ای به چنین برخورد نظامی فکر می کنه و اندیشه ها و تئوری های نظامی متفاوت تری رو ارائه می ده و داده دچار چالش قابل بحثی بشه؟

صرفنظر از اینکه این بحث رو ادامه بدیم یا همین جا خاتمه اش بدیم و یا اینکه چه افرادی دارن با هم بحث می کنن این مساله واقعا مهمیه و خوبه که ابعادش روشن و روشن تر بشه ببینید ما در جنگ دقیقا ناگزیر شدیم برای دفاع از خودمون این ترکیبی که شما فرمودید خلق کنیم که در برخی موارد هم خیلی خوب جواب داد اما شکی نیست که اون طرف قضیه هم که هویت ماشینی یک رویارویی نظامی و چه بخوایم و چه نخوایم در دنیای امروز بیش از حد تصور ما تعیین کننده شده، خیلی حرف واسه گفتن داره ... علت اصرار من اینه

ارنستو جان اون بحث ها رو خوندم و اتفاقا نکات جالبی در صحبت های همه دوستانی که نام بردید دیده میشه دست کم برای من که جالب توجه بود و آموزنده اتفاقا من اکیدا قصدم رد کردن حرف کسی نیست من خیلی دوست دارم بدونم آیا این محاسبه ای که شما دارید انجام می دید صرفا بر پایه اعداد و ارقام و تجهیزات و یا عوامل دیگه ای رو هم در نظر می گیرید؟

ارنستو جان اینکه ایالات متحده بنحوی بر دنیای صنایع نظامی و فناوری نظامی فوق پیشرفته حکمرانی می کنه و صد البته در دنیای تئوری های نظامی و جنگی هم برای خودش مولفه خوب شکی نیست که این حقیقت داره شما داری با کسی حرف می زنی که از نزدیک این غول صنایع نظامی رو تجربه کرده و واقعیت هایی رو هم کمابیش دیده با این حال، و برغم این واقعیت انکارناپذیر، مایل ام موقعیت «برخورد نظامی دو کشور» رو مورد بحث قرار بدیم، بر فرض مثال شما در یک پست دیگه بیان کردید که صهیونیست ها دیوانه هستن ولی این دیوانگیشون در اغلب موارد جواب میده (حسب اهدافشون) ... آیا برای خود شما این موضوع تا حدودی قابل تردید نیست ... برای مثال در جنگ 33 روزه لبنان حالا اگر از تمام بزرگنمایی ها و کوچک نمایی ها هم بگذریم دست کم اونا در مدیریت ماشین جنگیشون به اعتراف خودشون مشکلات جدی داشتن، به گمان شما نداشتن؟ و آیا آمریکایی ها هم چنین مشکلاتی نداشتن و یا ندارن و یا در برخوردی احتمالی با ما با چنین چالش هایی مواجه نمی شن؟ یعنی به نظر شما این یک فرض محاله؟ از این هم که بگذریم، باز خود شما در یک تاپیک دیگه تاکید داشتید که ما توانایی وارد آوردن تلفات معنادار رو به آمریکایی ها داریم (شاید بعلت تغییر ساختار ماشین جنگیمون) هر چند که اصرار داشتید این هزینه اونا متقاعد به پس کشیدن از درگیری نمی کنه ... با اینحال حدود یک هفته پیش باز هم فرماندهان نیروی دریایی آمریکا اینو گفتن که با نیروی دریایی سپاه به لحاظ غیرقابل پیش بینی بودن واکنش هاش تا حدودی مشکل دارن، دوست دارم در این موارد هم صحبت کنیم

جناب مهدي 42 با سلام و احترام بيكران برادر عزيزم گزاره شما تاكيدي بر اين حقيقته كه رژيم صهيونيستي چيزي براي از دست دادن نداره ... و قطع به يقين بدونيد براي اونها اتفاقا اين يك نقطه ضعف بسيار خطرناك و بزرگه ... چرا كه اونا هستن كه مشكل مشروعيت منطقه اي دارن نه طرف متخاصم اونا بنابراين اينكه صهيونيستا چيزي براي از دست دادن ندارن دقيقا تاييدي بر اينه كه ما از هر گزينه لازم بشكل دلخواه براي كوبيدنشون استفاده مي كنيم و به شما اطمينان ميدم كه اين كارو مي كنيم در ضمن ... بياد داشته باشيد كه همين صهيونيست هايي كه شما مي فرماييد مشكل تسليحاتي ندارن در مديريت اين ابزار ها و منابع انساني كاربري اين ادوات در جنگ 33 روزه بشكل محسوسي مشكل داشتن ... اينو كه بخاطر مياريد؟

شايد ارنستو جان در برخي جنبه ها حق با شما باشه اما اينطور كه مباحث شما رو مطالعه مي كنم البته بخش عمده استدلال ها و استنتاج هاي شما رو شايد شما تو برخي جنبه هاي مربوط به قابليت هاي نظامي در دريا و همينطور پدافند هوايي يه مقدار طرف ايراني رو دست كم گرفتيد اشتباه مي كنم يا اينكه اين ايده حقيقي شماست؟ حاضرم در اين مورد مبسوط صحبت كنم

اصولا در حال حاضر امکان دست بردن به سلاح هسته ای برای هیچ کشوری حتی کشورهای قدرتمند در اقتصاد و نظامی گری هم وجود نداره، چه برسه به یه پایگاه نظامی کاشته شده در خاورمیانه ... حتی فکر تسلیحات شیمیایی یا میکروبی رو هم باید از سرشون بیرون کنن چون در این منطقه در بین ملت های منطقه انگیزش های زیادی برای هلاکت هر چه سریع تر ساکنین صهیونیست فلسطین اشغالی وجود داره ... ببینید کار داره به یه لبه اصطکاک بسیار تیز و واضح میکشه و دیگه زمانه محافظه کاری گذشته آقای اوباما خیلی راحت اعلام کرد که ما حتی جلوی اعلام رسمی تشکیل کشور فلسطین رو هم در شورای امنیت و سازمان ملل می گیریم و از این مهملات ... بنابراین تا این لحظه آمریکایی ها خیلی صریح حرف آخرشونو که همون حرف اولشونم بوده زدن حالا مونده بقیه حضرات اروپایی و استرالیا و ژاپن و چین و روسیه البته کشورهای عربی هم چاره ای جز بیرون اومدن از پرده ابهام و دو پهلو حرف زدن ندارن ... بنابراین وضعیت به اندازه کافی انفجاری و شکننده هست. اینو خدمت شما عرض کنم که حدود یه سال پیش در یکی از خبرگزاری های داخلی خوندم که فرماندهان ارتش سوریه تهدید کرده بودن که در صورت بروز هر گونه درگیری با اسرائیل از بکارگیری هیچ نوع سلاحی علیه صهیونیست ها هیچ ابایی ندارن و حتی اگر این صرفا یک ادعا هم باشه میشه تصور کرد که چه دردسر روانی برای ساکنین صهیونیست فلسطین اشغالی ایجاد می کنه. بنابراین، تا حدود زیادی با دوستمون موافق ام که هیچ کشوری نمی تونه به همین راحتی از اینجور خیالپردازی ها بکنه.

دوستان عزیزم با سلام و احترام بحث این تاپیک که بسیار واضح و برجسته در سر خط صفحه تایپ شده: خریدهای نظامی عربستان از آمریکا+سند پس نه بحث مقایسه قدرت نظامی ما و عربستانه و نه موضوع بحث ما درگیری احتمالی نظامی با عربستان و یا آمریکاست این رو عرض کردم در مقدمه که مساله بطور اصولی روشن باشه و تاکید کرده باشم رو این قضیه که از بحث اصلی خارج نشیم اما بحث بر سر «تاثیر این چنین خریدهایی بر موازنه نظامی در منطقه» است که دوستان عزیزمون به تفصیل در باب این موازنه سخن گفتن، دوستان بجای بحث از حواشی بیان بر این وجه مساله تمرکز کنن که اصولا فارغ از بحث این خریدهای تازه یعنی با فرض وضعیت پیش از این خریدهای نظامی سعودی ها از آمریکا، وضعیت موازنه نظامی رو در منطقه قلب خاورمیانه چطور می بینن؟ من از دوستان دعوت می کنم نظرات خودشون رو در این مورد بیان بفرماین که بحث جان تازه ای بگیره ای. بعد از اینکه عزیزان و سروران صحبت کردن در این مورد بیایم و خبر خریدهای تازه رو در تحلیل های خودمون بگنجونیم. البته در تاپیک مقایسه قدرت نظامی ایران و عربستان دوستان و سروران به تفصیل در این مورد سخن گفتن اما در اینجا می تونیم چکیده ای از نظرات رو ارائه بدیم.

موضوع پدافند هوایی رو هم فراموش کرده بودم این رو هم دوستان به مجموع صحبت های اخیر بنده اضافه بکنن ممنون میشم

با سلام به همه دوستان عزیزم در خصوص صحبت های دوست عزیزمون جناب ارنستو رومل بد نیست به نکات ذیل اشاره کنم: ضمن تایید بخش هایی از سخنان این دوست عزیز 1- توانایی های یگان های زیرسطحی (ابرای مثال اژدر حوت) و یگان های موشک انداز تندرو رو مضاف بر توانایی موشکی ایران در هدف قرار دادن ناوهای دشمن در دهانه اقیانوس هند در دریای عمان نباید از نظر دور کرد. بعلاوه، موشک های فراصوت ضد ناو ایران رو باید در محاسبات گنجوند. 2- نیروی هوایی ایران هر چند که نیازمند بازسازی و تقویت جدیه اما در حد و اندازه ای ضعیف نیست که نیرویی فرتوت و از رده خارج و دست و پا بسته در برابر اقسامی از تهدیدات هوایی بحساب بیاد. بدون اینکه بخوام حاشیه رفته باشم و از حدسیات و گمانه زنی های داخلی و خارجی تاثیر پذیرفته باشم، نیروی هوایی فعلی ایران رو میشه چیزی شبیه نیروی هوایی یوگسلاوی سابق در زمان نبرد با آمریکا و متحدینش ر اوج جنگ بالکانه؛ دست کم ظاهر امر که اینطور نشون میده. البته شاید ساخت جنگنده صاعقه و پروژه هایی مثل شفق بارقه هایی از امید به آینده ای روشن تر رو برای این نیرو در دل ایرانی ها ایجاد کرده باشه. 3- نیروی دریایی ایران هم در این دهه بیکار ننشسته و ظاهرا رو آورده به ساخت انواع و اقسام زیردریایی و ناوشکن و سامانه های دفاعی از نوع موشکی و توپخانه دریایی مستقر در ناو که علاوه بر تشکیل یک دیواره ساحلی می تونه اقدام به درگیری های نزدیک هم بکنه. هر چند این ممکنه کلی گویی بنظر برسه اما در همون درگیری های سال های 65 تا 66 به نسبت امکانات موجود خسارات قابل تأملی به برخی یگان های کوچک مقیاس تر آمریکایی ها در خلیج فارس وارد شد البته بنده تاکید می کنم که به نسبت امکانات موجود میشه با توجه به امکانات موجود امروز ایران برآوردهایی رو در نظر گرفت. 4- نفس حضور نظامی ایران در دریاهای آزاد آثار خاص خودشو بجا میگذاره اگر نیروی دریایی ایران برغم عدم پشتیبانی هوایی و شاید زیرسطحی (بنده اطلاعی از پشتیبانی زیرسطحی از ناوگروه های ایرانی ندارم) در دریای مدیترانه ظاهر میشه و یا اونطور که از سوی فرماندهان نیروی دریایی ارتش اعلام شده قصد حضور میان مدت رو در اقیانوس اطلس داره خوب این دست کم نشون دهنده یک پیام تقریبا واضح برای دشمنان ایرانه که شاید در این مرحله سیاسی- نظامی باشه اما ممکنه بتدریج رنگ نظامی تر و حتی تهاجمی تری به خودش بگیره. 5- خوبه این نکته در نظر گرفته بشه که ایران دارای دو بازوی نظامی در دریاست: سپاه و ارتش؛ وجود دو نیروی هماهنگ شده در قالب یک ابزار نظامی سطحی و زیرسطحی می تونه تاثیر منفی جدی بر برنامه های تهاجمی دشمن باقی بگذاره؛ چرا که همون بحث هزینه ها که دوست عزیزمون ارنستو رومل مطرح کردن در اینجا خودشو خیلی واضح نشون میده و دشمن نمی تونه از گزند این عامل محدود کننده آزادی مانور نظامی چشم پوشی کنه و همین پوئن منفی برای اونها می تونه به تعبیری یک پوئن مثبت برای نیروهای سطحی و زیرسطحی ما محسوب بشه. شاید یک نیروی کلاسیک تر قابل پیش بینی تر باشه اما اون نیروی دیگه که معمولا حرکات و رفتار نظامی غیرقابل پیش بینی هم داره رو باید در نظر داشت از سوی دیگه، بنده خودم از تجهیزات دریایی سپاه اطلاع چندانی ندارم اما تصور معقولم بر این نیست که نیروی دریایی سپاه محدود باشه به یک سری هر چند پر شمار قایق موشک اندازه تندرو ... هر چند که همین یگان های موشکی تندرو هم دردسرهای مخصوص به خودشونو برای نیروی دریایی آمریکا ایجاد می کنن 6- در مورد درگیری با عربستان، بخشی از واقعیت همونطور که دوست عزیزمون ارنستو فرمودن مربوط به هویت ماشینی یک ارتش کلاسیکه با این حال بخش دیگه ای از واقعیت توان حقیقی مقابله با نیروی نظامی ایران و اصولا قدرت ابتکار عمل و مانور مدبرانه نظامی در زمان درگیریه؛ شخصا تصور می کنم که بر فرض مثال اصابت موشک های ایرانی می تونه براحتی عربستان رو از گردونه درگیری خارج کنه که البته دلایل مهم اقتصادی و سیاسی داره؛ اگرچه من اعتقاد دارم که درگیری با ایران کوچک ترین تاثیرش گرانی شدید نفت بدلیل واکنش احتمالی ایران در مسدود کردن کم دردسرتر تنگه هرمزه ( با روش های مختلف مثل مین گذاری و انهدام یک نفت کش بزرگ که بیرون کشیدنش از آبراهه ای به عرض واقعی 6 کیلومتر که صرفا برای عبور نفت کش های مساعده و مناسبه). واقعیت اینه که عربستان حتی در زمان جنگ تحمیلی برغم حمایت آشکار مالی و سیاسی از صدام و برغم رخ دادن برخی درگیری های محدود با ایران مثل اون درگیری هوایی که ازش زیاد یاد میشه در خیلی از موارد دیگه که حتی ما محموله های نفتی اون رو از بین بردیم و یا به برخی اسکله های اون حملاتی انجام دادیم واکنش ویژه ای نشون نداد. در هر حال این نکات هم بنظر بنده رسید که خدمت دوستان طرح بشه البته تقریبا تمامی این موارد برای همه دوستان عزیزم آشنا هستن و نیت بنده تدام گفتگو با عزیزانه.

سلام، می بخشید منبع این متن انگلیسی رو ذکر می کنید؟

آقا رضا درست می گه دلیلی نداره برای هر مشکل ولو پیچیده و نگران کننده تمام دستاوردها، تمام سلوکمون رو، تمام مسیری رو که اومدیم و همچنین اشخاصی که دلیلی برای اهانت به اونها وجود نداره و اصولا غیرعقلایی سخن گفتن و آسمان و ریسمان رو بی جهت به هم بافتن رو باید بگذاریم کنار و این معنا نداره تا با شنیدن یک خبر هر چند هم که آزارنده باشه انگشت بسوی ... دراز کنیم!؟ باور کنید باید دست از این روش برداشت دوستان عزیزم بهره گیری از احساسات صرف در این موارد اصولا معنایی نداره! حتی در جنگ هم که حماسه و شور اون بر هیچ انسان دانا و منصفی پوشیده نیست جایگاه تدبر و تمهید و خردورزی و اندیشه کردن خیلی مهم بوده من دوستان رو دعوت می کنم به راه شناختن بجای داوری نابجا کردن

جناب Stuka حقیر هم فیلمی رو مربوط به لحظات شهادت ایشون دیدم و فکر می کنم چیزی که عنوان شد توسط دوست عزیزمون در حد یک شایعه باشه که بازار شایعات هم متاسفانه در تونل تاریک تاریخ معاصرمون بسیار گرمه

جای تأسف دارد که در این وب سایت وزین گاه و بیگاه عادت بر این است که دوری و رویگردانی از خرد و منطق و اقبال به بازی با واژگان برای به کرسی نشاندن سخنان فردی یا افرادی به هر بهایی ستوده و تحلیل منطقی و مبتنی بر واقعیات عینی پیرامون این کشور نکوهیده می شود. در آن تاپیک هم که بنده از طرف یک برادر بزرگوار و موجه مورد اهانت واقع شدم باز هم عرض کردم که ایرانیان علی الظاهر و علیرغم تمامی تذکرات تاریخی و ... خو کرده اند به تکرار تاریخ خود. کاش باز کردن پنجره ها را بر روی ایده های نو و اساسا فراگیری را به همگان توصیه کنیم و این ارائه طریق فارغ از گره های شخصی باشد. گذشته از این، جمله دیروز مقام عالیه رهبری از دید دیگران هم پوشیده نمانده و دست بر قضا، حضور مقتدرانه ناوگروه های نیروی دریایی ارتش در آب های آزاد جهان نیز حاکی از همین رویکرد است؛ بنده عرض کرده بودم که در اصل و مبنا عباراتی مانند پرهیز از مهلکه دقیقا در خصوص این موقعیت که موضوع این تاپیک است «هیچ کاربردی ندارد.» چرا که وضعیت مرگباری (؟!) در میان نبوده که فرد یا افرادی با چنین انگیزشی اقدام به نکوهش رفتار ناوگروه ایرانی کند! (این تصوری خطرناک است که ناوگروه ایرانی حسب تمایلات و سلایق شخصی فرمانده آن هر چه خواسته اند در واکنش به مزاحمت بیجای آن جانوران بیان کرده باشند و نه هماهنگی و نه تدبیری و نه ... از سوی مسئولین عالی رتبه امور در میان نبوده باشد! بیاد بیاوریم که گزاره های رهبری بشکلی دقیق و مو به مو در نیروهای مسلح کشور پیاده سازی و پیگیری می شود و این آن چیزی نبود و نیست که دوستان به تلویح بیان کرده باشند) در ضمن، آن روایت که بیان شد اگر در این 100 و اندی سال در این سرزمین آدم یا آدم های خردمندی بوده باشند که پیام های آموزنده تاریخی متعددی را از این قبیل داستان های تلخ که مشابه آنها بسیار است دریافته باشند که بوده اند و «اکنون نیز بشکل انکارناپذیری هستند» پس امثال بنده چندان نیازی به نگرانی و فریاد و داد و قیل و قال نمی بینند. برای آنالیز جامع و واقعی یک فرآیند/پدیده/حادثه نیز نیازی به توسل به افسانه های شاه و پریان نیست: کافی است منصفانه و خردمندانه آنچه را که واقع شده است مورد مداقه قرار دهیم.

با سلام به اساتید و سروران میلیتاری این مطالب که متاسفانه نتونستم تصویر همراهشو تقدیم خدمتتون - و ممنون میشم یکی از اساتید و دوستان گرامی این لطفو نسبت به من داشته باشن که این تصویر رو اینجا قرار بدن- در حقیقت حاصل زحمت و جستجوی جناب mahdavi3d هستش که ایشون حال به هر دلیلی محبت داشتن و وظیفه ارائه مطلب رو به حقیر محول فرمودن. در هر صورت این شما و این مطالب برادر mahdavi3d آدرس صفحات ترجمه شده بترتیب ارائه مطالب: http://www.spaceuk.org/bstreak/bs/k11.html http://www.spaceuk.org/bstreak/bstreak.htm که دو تصویر از نقشه های سیلو پرتاب این موشک در لینک دوم قابل مشاهده هستن در ضمن اگر مطالب دیگه ای بنظر مفید می رسید اساتید و دوستان بفرماین تا بنده ترجمه و ارائه کنم لینک تصاویر با زحمات و راهنمایی های برادران عزیزم جنابان worior و بالاخص reza4087 بترتیب ذیل تقدیم حضور دوستان گرامی میشه: .[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/k11_a.jpg[/img] http://gallery.military.ir/albums/userpics/k11_b.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/bs4e.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/bs4d.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/bs4c.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/bs4b.jpg [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/bs3.jpg[/img] http://gallery.military.ir/albums/userpics/bs4a.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/bs3.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/bs2b.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/bs2a.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/bs1a.jpg پروژه موشکی بلواستریک بلواستریک (دنباله آبی [داغ-م؟])- برنامه توسعه نظامی سیلوی بلو استریک ک 11، لانچر [سامانه پرتاب-م] زیرزمینی که قرار است برای برای پرتاپ موشک بلواستریک مورد استفاده قرار گیرد. بحث و جدال بر سر احداث سیلوی ویژه بلواستریک- این سند حاوی اطلاعات جامعی در خصوص طرح ها و پیشنهادات وزارت هوانوردی پیرامون این پروژه از 1958 است. برخی اشتباهات رخ داده در حین اجرای پروژه ماهواره برها هنگامی که هارولد واتکینسن، وزیر دفاع بریتانیا، ملغی شدن پروژه موشک نظامی بلواستریک را اعلام کرد در ادامه سخنانش افزود که این موشک بعنوان یک ماهواره بر تولید و استفاده خواهد شد. در حقیقت، RAE این طرح را در 1957 ارائه کرد و جفری پاردو از متخصصان صنایع هوایی دو هاویلند نیز پرتابگر این موشک را طراحی نمود. این موشک ها نیز همچون BSSLV یا طرح بلک پرینس [شاهزاده مرگ یا فرشته مرگ-م؟] متعلق به ساندرز رو از همان طرح بلواستریک با اعمال تغییراتی همچون استفاده از موشک شوالیه سیاه بعنوان بوستر مرحله دوم احتراق بهره جستند و بطور خلاصه، توجه زیادی نسبت به محل پرتاب در کومبریا نشان داده شد. پس از پرتاب F1 ، نخستین پرتاب بلواستریک، افسر علمی مسئول پروژه، اچ جی آر رابینسون مستقر در پایگاه RAE واقع در فارنبورو گزارش جامعی از پرتاب موشک تهیه و ارائه کرد که در اینجا بطور کامل در دسترس قرار داده شده است. رابینسون افسر مسئول برنامه موشک شوالیه سیاه بود. بلواستریک و ELDO اما چه اتفاقی پس از الغای این پروژه موشکی افتاد؟ پاسخ را می توان در تاریخ فعالیت های سازمان توسعه ماهواره برهای اروپا (ELDO) یافت. طرح های اولیه پژوهشی جدیدی نیز برای تولید مدل های مدرن و پیشرفته ماهواره برها ارائه گردید. یک پیشنهاد فنی نیز برای تغییر سایت پرتاب از وومرا به داروین مطرح شد. سایر پروژه ها شاهزاده مرگ می توانست از جمله بزرگ ترین پروژه های موشکی باشد اما بسیار دیرهنگام مطرح گردید چرا که بلواستریک با مهندسی موثر و دقیق و برخورداری از مراحل احتراق بیشتر به مرحله تولید رسیده بود. سیلوی پرتاب موشک بلواستریک: ک 11 از ابتدا بنا بر پرتاب موشک بلواستریک از یک لانچر زیرزمینی یا همان سیلو بوده است هر چند که واژه silo در آن زمان [زمان تولید موشک بلواستریک-م] به چنین معنایی استعمال نمی شده است. این سیلوها بطور قطع هزینه سرسام آوری بر دست مسئولین می گذاشتند اما وزارت دارایی صرفا بودجه تحقیقاتی محدودی را برای امور پژوهشی تصویب کرده بود و چنین بنظر نمی رسید که ساخت سیلوهای پرتاب به این زودی ها آغاز شود. در واقع مساله بر سر هزینه هنگفت سیلوهای بلواستریک نبود بلکه پای مجادلات و منافع سیاسی در میان بود. قرار بر این شد که این سیلوها در بخش شرقی منطقه مورد نظر احداث شود که از ویژگی های زمین شناختی مناسبی برخوردار بود که این امر مطابق منویات حزب محافظه کار حاکم وقت بود. ارزیابی اینکه واکنش ها به این تصمیم چه می توانست باشد برایم دشوار است اما تردید دارم که این امر با استقبال دست اندرکاران مواجه می شد. این امر می توانست امتیاز فوق العاده ای نیز برای CND باشد. رونوشت کاملی از این سیلو در آرشیو اسناد کشور (پرونده شماره DEFE 1392/7( موجود است. سیلو بسیار بزرگ و مجهز است و حتی محل خروج پساب آشپزخانه سیلو نیز در آن پیش بینی شده است (سمت چپ موشک را ببینید). ابعاد سیلو را می توان از ابعاد موشک (3 متر عرض و 27 متر ارتفاع) فهمید. همچنین، قسمت بالای در سمت چپ نقشه حامل موشک آماده انتقال به سیلو را نشان می دهد. آنچه که چندان بچشم نمی آید لوله ای است که بعنوان اگزوز موشک مورد استفاده قرار گرفته است. بعلاوه، یک کابل فولادی نیم اینچی به سیلو متصل شده که تصور می شود جهت حفاظت از آثار پالس الکترومغناطیسی (EMP) مورد استفاده قرار گرفته است چه در غیر این صورت کلیه ادوات الکترونیکی و الکتریکی موجود در سیلو نابود می شوند. علاوه بر این، یک دریچه محافظ بتونی 750 تنی که بر روی ریل حرکت می کند بچشم می خورد. پمپ های تخلیه فشار قدرتمند برای تمیز کردن خاک و مواد مزاحم در پیرامون این دریچه پیش از گشایش مورد استفاده قرار گرفته اند. ظن قوی دارم که ایده ساخت این سیلوها بود که بیش از هر عامل دیگری به از دست رفتن اقبال نسبت به طرح ساخت موشک بلواستریک منتج گردید. بر خلاف عقیده عموم، این رخداد نه تنها یک شکست نبود بلکه از نظر فنی بسیار موفقیت آمیز و کم هزینه – بر خلاف بسیاری از سامانه هایی مشابه و همتا با هزینه نزدیک- هم بود اما شاید تصویری از نوعی ناکامی را در اذهان متبادر ساخت. مشکل عمده این سامانه بطور حتم استفاده از سوخت اکسیژن مایع بود هر چند که دو هاویلند بر این باور بود که سوخت رسانی موشک را می شد بسرعت و در حد ثانیه هایی – به عوض دقایقی- به انجام رساند اما امکان نگهداری سوخت در موشک حتی برای کمترین فاصله زمانی وجود نداشت و تخلیه سوخت نیز موشک را دست کم برای ساعاتی از وضعیت آماده برای پرتاب خارج می ساخت. این امر می بایست به طرح مهندسی اولیه مربوط باشد که در آن جایگاه اتاق تجهیز و آماده سازی که در این نقشه می توان آن را در سمت راست بخش پایینی مشاهده کرد در طبقه سوم پیش بینی شده بود.از زوایه دید بالا موشک در سمت راست و بخش بالایی نقشه در محوطه ای هشت ضلعی به قطر احتمالی 3 متر قرار می گرفت. این محوطه هشت ضلعی در حقیقت همان مجرای پرتاب است از لایه های ضد صدا پوشیده شده است. سه مجرای منتهی به محل استقرار موشک خطوط روشنایی هستند که برای هماهنگ سازی سامانه هدایت موشک مورد استفاده قرار می گیرند. مجرای خروج شعله و آتش در سمت چپ بخش بالایی نقشه دیده می شود که گازهای مشتعل خروجی موشک از همین خروجی تهویه می شود. سامانه پرتاب موشک نیز در اتاق کنترل (بخش پایینی نقشه) جای دارد

بسیار جالبه که تحصیل یا تجربه آکادمیک رو در علوم انسانی بالضروره (!) راهی برای پوشاندن مغالطه ها و نادانی ها بدونیم مایی که از ابزارهای بسیار سهل تری برای پوشاندن نادانی و فقدان منطق خودمون استفاده می کنیم. اینکه وضعیت اقتصادی یا روندهای فرهنگی/اجتماعی در کشور ما راه به کجا می بره یک بحثه و اینکه ابزارهای سیاست خاورمیانه ای ما در کدوم حدود و ثغور دارن عمل می کنن هم یک بحث دیگه است. صد البته رژیم صهیونیستی همیشه درنده خو بوده و هست بنحوی که به اتباع کشور ظاهرا مرتبط و به تعبیری دوست هم حمله می کنه و حتی از قتل تبعه یانکی هم ابایی نداره اما بقول یک بزرگی اگر او دیوانه است ما هم در تاریخ معاصر خودمون اینو بتدریج فرا گرفتیم که چطور دیوانه رو در غل و زنجیر کنیم. بر فرض مثال هم که جنگنده های صهیونیستی هر روز و هر شب (این موضوع بنحوی بیان میشه که گویی ما هر روز و شب در حال خرناس کشیدن ایم!) مشغول تمرین آدمکشی باشن مگر قراره با تمرین هر روز و شب این موجودات سرنوشت جنگی یا اصطکاکی به همین سادگی رقم بخوره (بقول برادر بزرگواری با یک آنالیز یک خط و نصفه ای ...) و جای تأسف داره اگر به نام و در پناه واقع بینی، ما دورنمایی از پیش باخته و واگذار کرده رو مکاشفه و شهود کنیم که خلاف تمام اندرزها و رهنمودهاییه که مقامات عالی رتبه کشوری و بیش از همه رهبرمون بر اونها تاکید فراوان دارن. این نکته برای بنده هم خیلی جالب توجه شده که مگر پیش از تهاجم به لبنان همین چیزهای پرنده (و همینطور خزنده!) مشغول تمرین روزانه و شبانه نبودن!؟ حسب فرض ها و فرضیات و نظریات دوستان و هزار قاعده پیدا و پنهان که بسیار هم توسط برخی دوستان کشف و ارائه میشه بودن! خوب بعد؟ ... تصور عجیبی در وجود برخی آدم ها در جریانه ... تصور اینکه دنیا (در این مورد خاص آن سگ کوچک و صاحب اصلی اش) بسرعت بسوی اهداف راهبردیش در حال تحرکه و ما (کشورمون ایران) صرفا به تماشا نشستیم ... و یا اینکه الزاما و ضرورتا اونها با سرعتی ورای مرزهای فیزیک نسبیتی یعنی بالاتر از سرعت نور در حال حرکت بسوی اهدافشون هستن و ما در حال حرکت با اون شیء (ایضا جانور) لنگ مشهور ایم؟! برای حقیر جالبه اگر دوستان بیشتر توضیح بدن و بگن در این مورد خاص ... هر چند پیشتر هم زیاد گفتن در این مورد که ما ... و اونا ... و در هر حال علی الظاهر مرغ همسایه کماکان غاز ارزیابی میشه ... و چرا نباید استدلال کنیم که اگر حقیقتا در توان این موجودات می گنجید حال نه مشتی (بزنند) که نیشتری می گرفتند؟! که نگرفتند پرسشی اینجا مطرح میشه که: شاید دوستان ما چیزهایی از اون سوی مرزها می دونن که به عقول دیگری و دیگران خطور نمی کنه (شاید پای همون جناب هارپ!؟ مشهور در کار باشه که اتفاقا توسط یک برادر بزرگوار در توبیخ یک شخص خاطی به تندی و تلخی از اون یاد شده بود!). در اینجا لازمه تاکید کنم که چه «کوچک نمایی» و چه بزرگنمایی هیچ یک چیزی جز «تحریف عینیت و واقعیت» شمرده نمیشن؛ این امر بدیهی رو هر عقل سلیمی می پذیره. نکته دیگه اینکه افراد متعددی در میلیتاری بارها و بارها بسیار منطقی و متین از لزوم تجدیدنظر و بهبود آرا در حوزه های مختلف برخوردهای نظامی و اهرم های سیاسی منطقه ای سخن گفتن پس بسیار آشکاره که کسی در اینجا مجیزگویی چیزی و کسی و حتی میهنی رو دنبال نمی کنه. مضاف بر اینکه ظاهر امر نشون میده که مسیر ناوگروه ایرانی اصولا هیچ راهی به آب های «دقیقا تحت اشغال و سلطه» اون جانوران نمی برده که نبرده یعنی ظاهرا اینطور نبوده که ناوگروه ایرانی از بیخ گوش خصم گذر کنه و برای ایشان شکلک دربیاره (این رو عامدا تاکید می کنم برای اینکه برخی دوستان دارن آگاهانه یا ناآگاهانه شکل غیرمودبانه ای برای رفتار ناوگروه ایرانی قائل میشن). در ضمن، چقدر خوبه بیاد داشته باشیم در اثنای این مباحثات، که ما متخصص و کارشناس علوم دریانوردی نظامی نیستیم و قواعد کتابچه های راهنما و پروتکل های مکالمات رادیویی میان این گروه های عملیاتی نظامی دریایی رو از بر و یا تجربه نکردیم. وانگهی تخفیف (خفیف شمردن) ابزارهای سیاست خاورمیانه ای ایران که تا همین الان خسارات سیاسی و همچنین نظامی مهمی به حشره مزاحم این منطقه و صاحب او وارد کرده جای شگفتی داره (دوستان عنایت داشته باشن که اونها گروه های چریکی «بودن» شاید الان دیگه چند گروه چریکی[!؟] نباشن چون این چه جور گروه چریکی هستش که ظرف کمتر از 4 روز موجب از کار افتادن یکی از مهم ترین پورت های اقتصادی و تجاری اون سگ مشهور میشه!؟) نکته بسیار اساسی تر اینه که چطور ما به خودمون اجازه میدیم که بابت مشاهده 2000 هزار (!) هواپیما و ... و یا دیگه نمی دونم چی!؟ که بر سبیل مثال روز و شب (!) در حال تمرین هستن (خود تصویر هم پر از تناقضه و هم قدری مضحک: ممکنه کسی رو بیاد قهرمان های کارتونی بندازه که کاری جز جنگیدن ندارن! و نه هیچ کار دیگه ای و یا مساله و درد دیگه ای!؟) از یاد ببریم که در مقابل چه نوع مکانیسم ها و ابزارهای پاسخگویی و ضربه زنی متقابل که بنظر میرسه چندان هم بی آزار نباشن وجود داره! چرا باید یک سوی داستان رو با صدای بلند خوند و سوی دیگه ای رو گوش ها و چشم ها رو گرفت!؟ ... من بشدت دلگیرم از این نوع طرح مساله طرح مساله ای که در درون نقصان در بیان حقایق داره ... زمانی که بحث ابزارهای کلان مطرح میشه با توسل به عیب و ایراد چرخ دنده ها و پیچ و مهره های فلان مدل هواگرد مساله به حاشیه کشیده میشه زمانی که بحث از یک ابزار مشخص نظامی میشه با توسل به نقطه ضعف های تازه کشف شده (!) در سیاست های راهبردی خاورمیانه ای و جهانی ایران موضوع به انحراف کشیده میشه!؟!؟؟!؟ این چه طرز بیان و بسط و تحلیل مطلبه!؟

دقیقا، و خوبه این هم بیاد آورده بشه که در تاپیک هایی که به برخورد نظامی احتمالی آمریکا و ایران مرتبط میشد چقدر در خصوص دلایل منطقی عدم تمایل آمریکا برای برخورد نظامی با ایران گفتگو و مباحثه شد و همونجا و در چند تاپیک مرتبط و غیر مرتبط دیگه هم توضیحات مفصلی در باب اینکه اصولا توازن منطقه ای قوای سیاسی و نظامی بنحوی آرایش یافته که هزینه سرسام آور بر هم زدن توازن موجود به سود و منافع اون برتری داره ارائه شد. بسیار واضح تر از آستانه بیانه که روش و منش برخورد ناوگروه ایرانی به مثابه کشوری مقتدر چه به لحاظ نفوذ سیاسی در خاورمیانه و چه به لحاظ دستاوردها و قابلیت های نظامی چنین فکر ابلهانه ای (و ایضا کودکانه ای) رو از سر هر کشور این منطقه و حتی کشوری مانند آمریکا بیرون میکنه که تصمیم به برخورد نظامی بگیرن؛ در ضمن بسیار هم عیانه که ما از هر محدوده ای عبور کرده باشیم از آب های تحت اشغال صهیونیست ها گذار نکردیم که نیازی به این قبیل بحث ها و با کمال احترام مغاطلات باشه، نکته مهمی که جناب آنتی وار در روشمندی بحث در قالب یک بحث مدون و روشن گوشزد کردن از جمله الفبای بحث کردن دو فرد آکادمیک هست، این نکته هم فکر می کنم چندان به دور از انصاف نیست که ما، همه ما، خطاهای استنتاجی و استقرایی خود رو بپذیریم: اینجا استدلال زور محلی از اعراب نداره بلکه محوریت و مبنای سخنان همه ما در این وب سایت: زور استدلاله. اینجا که قرار نیست سخنان همدیگه رو دستاویزی قرار بدیم برای بازی های زبانی!؟ و یا همدیگه رو متهم بکنیم به ارائه تابلوهایی از واژگان بی معنا بلکه حرف بر سر اینه که بر فرض مثال در این مورد خاص، بسیاری از مثال ها، استدلال ها و برخی ادعاهای دوستان محلی از اعتبار نداره چرا که در واقع کاربردی نداره.

بسیار عالی بود و این سخنان بخوبی نشون میده که هیچ عمل غیرعقلایی و ناصوابی از ناوگروه ایرانی در برخورد با این موجودات سر نزده. آنچه عیان است چه حاجت به بیان است: ما هم مثل هر کشور دیگه ای حسب مبانی و منافع و مصالح خودمون عمل کردیم و اینکه چه چیز این خیلی عجیبه خوبه توضیح داده بشه. مثال های بی شماری که برخی دوستان از شیر مرغ تا جان آدمیزاد سنتز می کنن و ارائه میدن جای قدری تعجب داره. نه مهلکه ای در میانه و نه چیزی خلاف اصولی که حسب اون حرکتمون رو از سه دهه پیش آغاز کردیم.

چقدر ساده دوستان فراموش می کنن که این مشکل ما نیست که یک چیز نامشروع مشکل مشروعیت جدی داره تو کل این منطقه خاورمیانه و چندان هم مهم نیست که کدوم شاهزاده ... وهابی میره و با این چیزهای دوپای نامشروع در پستو حرف میزنه! با این حساب دلیلی نداره که ما نخوایم از این بزرگ ترین نقطه ضعف منطقه ای استفاده لازم رو ببریم.