تحولات کشورهای عربی تظاهرات و درگیری های کشورهای عربی

[bernaba 1]

جوانان عربستانی در اعتراض به اقدامات سرکوبگرانه رژیم حاکم و درخواست برای اصلاحات سیاسی فردا (چهارشنبه) سوار بر موتورسیکلت ها اقدام به برگزاری تظاهرات می کنند.

گروه "جوانان موتورسیکلت سوار" روز سه شنبه به شبکه خبری العالم اعلام کرد: فردا چهارشنبه در شهر الدیره در عوامیه برای اعلام خواسته هایشان از جمله اصلاحات سیاسی در کشور، آزادی زندانیان سیاسی تظاهرات خواهند کرد.

این گروه خاطرنشان کرد: این تظاهرات مسالمت آمیز روز چهارشنبه 16 مارس در شهرک الدیره در العوامیه در شمال استان قطیف عربستان برگزار خواهد شد.

در آستانه فرا این حرکت اعتراضی جوانان عربستانی، خیابان های عوامیه و شهرک های آن از جمله شهرک الدیره شاهد حضور گسترده گشتی های پلیس و خودروهای پلیس جنایی برای مقابله با تظاهر کنندگان است.

از مهمترین خواسته های تظاهرکنندگان درخواست اصلاحات سیاسی، آزادی زندانیان سیاسی، تحقق خواسته های مشروع، ایجاد اشتغال و استخدام جوانان با حقوق مکفی و اقدام دولت برای حل مشکل بیکاری در این منطقه است.

در هفته های اخیر، عوامیه، قطیف و شماری دیگر از شهرهای عربستان شاهد برگزاری تظاهرات مردمی برای ایجاد اصلاحات سیاسی در کشور بود. این در حالی است که رژیم آل سعود در پاسخ به این امر و با هدف جلوگیری از گسترش دامنه اعتراضات اقدام به استقرار تانک ها و نیروهای امنیتی در مناطق مختلف این کشور کرده است.

رژیم عربستان با تظاهرات اخیر مردم در نقاط مختلف این کشور به شدت برخورد کرده است.

به رغم این مساله یکشنبه گذشته با وجود حضور گسترده نیروهای امنیتی، مردم با برگزاری تظاهراتی در مقابل وزارت کشور عربستان خواستار آزادی زندانیان شدند.

پلیس عربستان از روز جمعه با افزودن بر شمار نیروهای خود اقدام به اعمال ممنوعیت شدید تظاهرات در کشور کرد. این در حالی است که همزمان تظاهراتی در شرق این کشور برگزار شد و تظاهر کنندگان متعهد شدند تا زمان تحقق خواسته هایشان به اعتراض و تظاهرات ادامه دهند.

سازمان عفو بین الملل و فعالان حقوق بشر، عربستان را به دلیل دستگیری بدون محاکمه شمار زیادی از شهروندان مورد انتقاد قرار داده اند.
منبع: العالم
http://fa.alalam-news.com/node/27336

[bernaba 1]

رهبر جریان صدر درعراق، اعزام نیروهای بیگانه به بحرین را محکوم کرد.

به گزارش روز سه شنبه پایگاه اطلاع رسانی شبکه العالم، مقتدی صدر در بیانیه ای تاکید کرد: اعزام نیرو از سوی برخی کشورهای عربی در خلیج فارس به بحرین، به معنای سرکوب خواست ملت این کشور است.

وی افزود: نیروهای اعزام شده به بحرین باید از مردم این کشور حمایت کنند، نه اینکه ضد آنها بایستند.

مقتدی صدر انقلاب ملت بحرین را انقلاب حق توصیف کرد و گفت: به هیچ وجه نباید این انقلاب را سرکوب کرد.
[color=blue][b]منبع العالم[/b][/color]
نه دوستان بازم تاکید میکنم ایران هیچ اقدامی نکرده
عربستان گول پروژه ایران هراسی رو خورده وگرنه اگه ایران مداخله سیاسی میکرد بسترش هم فراهم میکرد اینها از شیعیان میترسن دولت عربستان گفته برای سرکوب[color=red] اقلیت شیعه[/color] و حفاظت از تاسیسات و ادارات وارد شدیم اردن گفته برای سرکوب[color=red] اکثریت شیعه[/color] وارد شدیم
منبع رادیو استکباری آمریکا فردا
اینها تناقص دارن اما همه ما میدونیم شیعه و سنی برادرن مردم بحرین برای احقاق حقشون قیام کردن

[fath 4,686]

انگار ما شیعیان همیشه باید مظلوم باشیم و بمیریم و دم نزنیم .
باشه اگر این خواست خداست باشه ما هم جز صبر کاری نمی تونیم بکنیم.
ولی مردم بحرین گفته بودن در صورت ورود نیروهای عربستان از ایران درخواست کمک می کنن ولی خوب امکان دخالت نظامی ما نیست ولی شاید با دادن اسلحه بشه یه کارهایی کرد.

[ahvazWolf 4]

عجب !!!! پس با اين حساب ايران نبايد خودشو درگير يه بازي دو سر باخت بكنه

ولي خب ميتونيم پنهوني به برادراي شيعه مون كمك كنيم........حتي حزبالله لبنان هم ميتونه كمك كنه و نيروهاشو تو قالب شهروند معمولي بفرسته

ان شاالله كه اين قضيه با سربلندي ايران و شيعيان منطقه ختم به خير ميشه

[mostafa_by 5,724]

من هنوز موندم چرا دوستان علاقه ندارن حتي‌ ذره‌اي مسائل رو كلان‌تر نگاه بفرماين!
مثلاً‌ ورود به فاز نظامي در ليبي، خيلي به نفع انقلابيون شد كه الان دوستان دارن تز مي‌دن كه ايران وارد موضوع بشه يا مثلاً سلاح به شيعيان بحريني برسونه؟

اين براي هزار و يكمين بار! گذار انقلاب‌ها از نرم به سخت، بزرگترين لطف به دولت‌ها هست براي سركوب و شكست انقلابيون!
مادامي كه مردم در برابر حكومت دست به خشونت نزدن، حتي پرتاب گاز اشك‌آور توسط پليس هم با آب و تاب در رسانه‌ها به نمايش گذاشته مي‌شه! ولي وقتي سلاح به دست بگيرن و به اقدامات خشن روي بيارن، حتي بمباران و موشك‌باران هم توجيه‌پذير خواهد بود!!

قطعاً حكومت‌هاي منطقه هم از خداشون هست كه خبط و خطاي عظيمي كه مردم ليبي متحمل شدن رو ساير ملت‌هاي منطقه انجام بدن تا با انبوه نيروي نظامي و تجهيزات پيشرفته‌اي كه در اين سال‌ها ذخيره كردن، زهر چشمي اساسي از مخالفين‌شون بگيرن!!

------------------------------------------------------

نكته‌ي بامزه‌ي ديگري كه وجود داره اينه كه رسانه‌هاي ايران حتي نمي‌تونن در حد بي‌بي‌سي فارسي جريان‌سازي كنن! چنان جانبدارانه وارد ماجرا مي‌شن كه خيلي راحت هم مشتشون رو باز مي‌كنن و هم، راه توجيه رو از خودشون مي‌گيرن و هم اصلاً ايده‌هاشون آينده نگرانه نيست!

همين بي‌بي‌سي فارسي، يه طور خبرسازي مي‌كرد كه هركس مي‌ديد، فكر مي‌كرد بي‌طرفه! مثلاً مي‌اومد تمام جناح‌ها و گروه‌هاي درگير رو به بازي مي‌گرفت و اخبار و اطلاعات و مواضع‌شون رو منتقل مي‌كرد؛ با چاشني جهت‌دهي نامرئي كه الحق و الانصاف بسيار خوب جريان‌سازي مي‌كرد! ولي ما ميايم چنان موضع‌گيري بانمكي انجام مي‌ديم كه هنوز هيچ‌چيز نشده عملاً داريم با كشورهاي منطقه درمي‌افتيم و راه توجيهي هم براي خودمون باقي نذاشتيم!

كي مي‌خوايم يكم سياست‌ ياد بگيريم؛ خدا مي‌دونه!

=================================[b]
[color=red]
راستي.
از تمامي دوستان بزرگوار كه در بحث شركت مي‌فرماين و خبر يا تحليلي از سايت‌هاي ديگه ارائه مي‌دن درخواست مي‌شه كه با رعايت قوانين سايت، لينك ارجاع مستقيم به منبع رو حتماً ذيل نوشته‌شون ارائه بفرماين.[/color][/b]

[samalizade 516]

بسم رب شهدا

دوستان اگه ایران دخالت مستقیم داشته باشه واویلا میشه و به واقع این خاسته امریکا و سران استکبار هست اینجوری ما با کل اتحادیه عرب درگیر میشیم و عملا متجاوز محسوب میشیم ایشالا که اینجوری نمیشه

[fath 4,686]

ولی آقا مصطفی نباید فراموش کنیم برخی اوقات درگیری سخت اجتناب ناپذیر میشه و همه انقلابها نرم انجام نمی شن.
هر چند من خودم هیچگاه در مورد این جریانات نمی تونم مطمئن بگم انقلاب واقعی هستن چون در انقلاب واقعی عده ای زیاد به عنوان مخالف و برانداز وارد عمل میشن و عده ای باقیمانده که ممکنه 50 درصد یا بیشتر از مردم کشوری باشن باید حداقل بی طرف بمونن و ارتش هم وقتی به مردم می پیونده عملا حکومت سر کار شاید نهایتا با 10 درصد طرفدار دیگه نتونه کاری بکنه و نهایتش فروپاشی هست ولی خوب ما در این کشورها می بینیم مثلا در لیبی بیشتر شبیه جنگ دو طرف کشور شده عده ای این ور و عده ای اون ور و این به اصطلاح انقلاب توان مصادره مردم کشور لیبی رو نداره و جناح حاکم هم داره کار خودش رو می کنه.

اما قضیه بحرین فرق می کنه این کشور درصد بالایی شیعه داره و روحانیون اون در ایران و عراق درس خوندن و به اعتقاد من تنها کشوری هست که ایران میتونه به تمام معنا موج سواری بکنه(هر چند مثل شما معتقدم سیمای ما مونده تا یاد بگیره موج سواری یعنی چی) و نفوذ خودش رو اعمل کنه .
این موضوع در هیچ کشور دیگه ای قابل انجام نیست و برای همین غرب و عربستان و اتحادیه خلیج و...همه با هم تصمیم دارن هر طور شده این موضوع رو در این کشور خفه کنن چون شاید این تنها جاییه که واقعا داره براشون مشکل درست می کنه .من برای همین به سفر گیتس به بحرین اشاره کردم کمی عجیبه چرا مصر که عقبه اسرائیل هست و لیبی که بزرگترین صادر کننده نفت به اروپا(که به قول دوستان امریکا کل طرح هاشو بر اساس نفت می چینه ) برای آمریکا اینقدر مهم نیست و تازه برخورد و ژست دیپلماتیک و محافظه کارانه میگیرن و حتی به انقلابیون می پیوندن(به اصطلاح انقلابیون) .
یادمون نره امام می گفت آمریکا از هر کسی تعریف کرد و دفاع کرد باید فهمید یه مشکلی درش هست و یه جای کار می لنگه.

[mostafa_by 5,724]

اپرا جان. عزيز دل. خودت جواب خودت رو دادي.

فرمودي :

[quote]هر چند من خودم هیچگاه در مورد این جریانات نمی تونم مطمئن بگم انقلاب واقعی هستن چون در انقلاب واقعی عده ای زیاد به عنوان مخالف و برانداز وارد عمل میشن و عده ای باقیمانده که ممکنه 50 درصد یا بیشتر از مردم کشوری باشن باید حداقل بی طرف بمونن و ارتش هم وقتی به مردم می پیونده عملا حکومت سر کار شاید نهایتا با 10 درصد طرفدار دیگه نتونه کاری بکنه و نهایتش فروپاشی هست ولی خوب ما در این کشورها می بینیم مثلا در لیبی بیشتر شبیه جنگ دو طرف کشور شده عده ای این ور و عده ای اون ور و این به اصطلاح انقلاب توان مصادره مردم کشور لیبی رو نداره و جناح حاکم هم داره کار خودش رو می کنه. [/quote]
اين كاملاً صحيحه كه تمام انقلاب‌ها، نرم انجام نمي‌شن و حتي گذاري به سختي هم دارن. ولي چه زماني اين گذار انجام مي‌گيره؟

مثالي مي‌زنم. بهترين مثال براي انقلاب نرم، انقلاب ايران بود و شايد حتي بشه اين ادعاي بزرگ رو مطرح كرد كه تا حدي، انقلاب‌هاي مخملي از روي انقلاب اسلامي كپي برداري شده؛ چرا كه گزاره‌هاي مشتركي از برخورد نرم درش هست كه در انقلاب‌هاي ديگه يا مشاهده نشده يا كمتر مشاهده شده.
در انقلاب ايران، گذار از انقلاب نرم به سخت در چه زماني صورت گرفت؟ عملاً 21 و 22 بهمن! يعني زماني كه ديگه همه‌چيز تمام شده بود و دولت بختيار داشت آخرين نفس‌هاشو مي‌كشيد! مي‌شه گفت حتي بدون مسلح شدن مردم هم انقلاب، قطعاً پيروز شده بود و شايد فقط يكي دو روز بيشتر طول مي‌كشيد! هرچند كه اصل و اساس پيروزي انقلاب، فتوايي بود كه امام (ره) دادن و حكومت نظامي بعد از ظهر رو شكستن!

به عبارت ساده‌تر، زماني بايد وارد فاز نظامي شد كه يا از قدرت قابل قبولي در برابر دولت برخوردار باشين (مثل فيدل و ريشوها)، يا به قول خود شما، اكثريت رو در اختيار داشته باشين و دولت، بسيار محدود باشه. در چنين شرايطي، تازه مي‌شه شانس‌هايي براي انقلاب قائل شد؛ نه لزوماً شانس پيروزي!

اما حالا ما با جرياني مواجه هستيم كه قدرت نظامي‌اش، چند ده بار بيشتر از مردم هست! بحث من ليبي نيست كه تسليحات قديمي داره! من دارم درمورد عربستان و اماراتي صحبت مي‌كنم كه تو سال‌هاي اخير، جيب غرب و بخصوص امريكا رو حسابي پر كردن و تسليحاتشون حتي قابل مقايسه با ما هم نيست! در چنين شرايطي، جنگ كلاش و استينگر و آرپي‌جي با عربستان و امارات و بحرين و قطر، چه نتيجه‌اي مي‌تونه داشته باشه؟
خود جنگ كه قطعاً مغلوبه‌اس! در اين كه نمي‌شه شكي داشت! ولي بدتر از اون، بهترين مجوز به اعرابه براي شيعه‌كشي! كاري كه صدام در عراق انجام داد و در ظرف سه روز، نيم ميليون نفر رو قتل عام كرد و جهان هم صداش در نيومد؛ چرا كه عراق مثلاً داشت دفاع از تماميت ارضي‌اش رو انجام مي‌داد؛ در مقابل انقلاب مسلحانه‌ي مردم!!!

حالا در اين شرايط، بفرمايين كه ورود به فاز نظامي، بهترين يا تنها راه چاره‌اس يا حماقت محض؟

يادتون نره كه ورود به فاز نظامي توسط مسلمانان يا كمونيست‌ها در ايران، راحت‌ترين قسمت مبارزه با انقلاب براي شاه بود و مبارزين مسلح رو مثل پشه له كرد و همگي يا اعدام شدن، يا زنداني و يا فراري!! اين، قيام عمومي مردم بود كه انقلاب رو پيروز كرد.

به نظر من، موضوع بحرين بشدت داره خطرناك مي‌شه؛ چرا كه ماجرا يكم داره درش متفاوت مي‌شه. البته هنوز روي حرف خودم هستم. ولي تحركات ايران باعث اين تغييرات شد كه البته خيلي زود داريم تبعاتش رو هم مي‌بينيم. هرچند كه صدا و سيماي ما، طبق معمول به امريكا ربطش داد و گفت امريكا اومده بهشون راهكار داده كه اينطور مردم رو سركوب كنن !! امان از اين اخبار!

نكته‌ي نمكين : راستي دقت فرمودين كه لقب جديد ليبي كه توسط صدا و سيما اعطاء شده چيه؟ «بزرگترين متحد غرب و امريكا در قاره‌ي آفريقا»!!!!!

[tomcatsparrow 1]

مصطفی جان دلیل شکست نیروهای نظامی افکار ضداسلامی بود نه نیروهای شاه

[mahbang 46]

سلام مجدد

من نظرات دوستان رو خوندم
نظر شخصیه بنده اینه:
قیام های صورت گرفته در منطقه (کشورهای عربی و شمال آفریقا) بخصوص
مصر، بحرین، عربستان مستقیم به ایران مربوط میشه یعنی این نتیجه جنگ
نرم ایران هست این خیزش ها ثمره سخنرانی های آتشین رئیس جمهور از
همان ابتدا در سازمان ملل و دیگر نقاط جهان بخصوص (بخصوص) سفر اخیر
به لبنان هست.
اگر شما توجه کنید رئیس جمهور از چند سال قبل مکرر این جمله را به زبان
می‌اورد که زمان محاکمه سران ظالم و خیزش ملت های نزدیک است.
ایشان دقیقا در لبنان فرمودند "فراعنه ها باید بروند"
چه دوستان بخواهند و چه دشمنان نه ما قدرت منطقه ای نیستم بلکه یک
قدرت جهانی هستیم این قدرت ما اول نشات گرفته از آئین ما که اسلام است
بعد بخاطر فرهنگ غنیمان یعنی ایران تمام لشکر کشی های چپ و راست
کشور عزیمان نه بخاطر نفت است نه منابع طبیعی فقط و فقط بخاطر مهار
ایران است من امیدوارم که خیزشهای اسلامی در منطقه و شمال آفریقا
با دخالت ایران صورت گرفته باشد یعنی نباید غیر این باشد چون این قرن، قرن
غلبه حق علیه باطل خواهد بود.

اما درباره بحرین به نظر من نباید ما مستقیم دخالت نظامی کنیم همانگونه که
به حماس (نه لبنان چون لبنان خیلی تابلو هست) کمک میکنیم باید به مردم بحرین
و تمام خیزش های اسلامی در منطقه کمک کنیم.

در ضمن این خیزشها انشاالله ارتباط مستقیم و مثبت با مولا صاحب الزمان (عج) خواهد داشت

[shahm 2]

با سلام به دوستان يك سوالي دارم مگه همين نيروهاي سعودي وارد خاك يمن نشدند و دست از پا درازتر برگشتند به خاك خودشون يك انقلاب خود جوش مردمي رو با چكمه پوشان پوشالي سر نيزه بدست نميشه سركوب كرد فقط آمريكايها يك مدت زمان رو هزينه ميكنند و بايد برگردنند به خونشون بحرين رو ايران استقلال نداد كه حالا مستعمره آمريكا و سعودي و امارات بشه !

[patriot1979 1,836]

با سلام به دوستان گرامی
شخصا فکر می کنم کوچک ترین ژست نظامی از سوی ایران بشدت اعراب بویژه حکام عربستان رو زهره ترک می کنه؛ مقصودم از ژست نظامی حتی اعمال یک آرایش نظامی با معنای دوپهلوی سیاسی و نظامی هستش؛ خیلی بعید می دونم که آمریکا تمایل چندانی به دخالت مستقیم در مناقشه احتمالی لفظی یا سیاسی یا حتی نظامی محدود ایران و اعراب داشته باشه والا من که بیاد نمیارم این یانکی ها از 8 سال پشتیبانی همه جانبه و صمیمانه از عراق نتیجه ای گرفته باشن که حالا بخوان از چهار تا کفتار زهوار در رفته مث وهابی های عربستان حمایت کنن! در هر حال، یه موضع تند تر و جدی تر از طرف ایران بد نیست در این شرایط ... در هر حال بقول یکی از دوستان در یه تاپیک دیگه: تکاورای ما با چاقو میرن امارات رو می گیرن. نمیشه واهمه حکام عرب منطقه رو از ایران و هیمنه اون فراموش کرد که می تونه ابزار موثری برای جلوگیری از کشتار شیعیان منطقه باشه. تو لبنان که جواب داد چرا اینجا بیخ گوش خودمون جواب نده.

[tomcatsparrow 1]

[quote]قیام های صورت گرفته در منطقه (کشورهای عربی و شمال آفریقا) بخصوص
مصر، بحرین، عربستان مستقیم به ایران مربوط میشه [/quote]

آقای احمدی نژاد دخالت در امور کشورهای دیگه رو صریحا تکذیب کردند

[Haj_Rezvan 11,197]

سلام
مصطفی جان بنظر من این موج بیداری دو فاز داره تو فاز اول ما شاهد پیروزی نچندان سخت انقلاب های نرم هستیم که میشه : تونس ومصر
اما تو فاز دوم که بنظر من اغاز کننده اش هم قذافی بود دیکتاتور ها به این نتیجه رسیدند اگه مثل مصر یا تونس عمل کننند عاقبت ساقط میشوند در نتیجه به سیم اخر می زنند و دیوانه وار سرکوب
می کنند اما سئوال اصلی اینجاست : که این کشتار ها مثل کشتار خرداد 42 هست ؟ یعنی ما باید منتظر یه مدت بسیار طولانی دیگه باشیم تا ملت دوباره بیدار بشوند یا حکم کشتار های سال 56 و57 رو داره یعنی اینقدر مردم به تظاهرات ادامه می دهند تا بالاخره پیروز بشوند حال نظر شما چیه؟

[SHAHRZAD 51]

اندیشکده واشنگتن: ایتالیا پایگاه اصلی آمریکا برای حمله نظامی به لیبی

[URL=http://www.pic.iran-forum.ir/viewer.php?file=v83p2uc9av6bb3zwbix.jpg][img]http://www.pic.iran-forum.ir/images/v83p2uc9av6bb3zwbix_thumb.jpg[/img][/URL]

اندیشکده 'واشنگتن ' در مقاله ای به قلم 'جیسون هانوور ' عضو این موسسه، به بررسی تبعات دخالت نظامی آمریکا و ناتو در خاورمیانه پرداخته است.
به گزارش سرویس بین الملل سیاست ما به نقل از فارس، اندیشکده "واشنگتن " در مقاله ای به قلم "جیسون هانوور " عضو این موسسه، به بررسی تبعات دخالت نظامی آمریکا و ناتو در خاورمیانه پرداخته است.
*ایجاد مناطق پرواز ممنوع، بهترین راه مداخله نظامی در لیبی
آمریکا و دیگر اعضای ناتو، توان نظامی مداخله موثر و مستقیم که به کاهش قدرت رژیم لیبی در استفاده ناشیانه اش از ارتش علیه مردم منجر می شود را دارند.
این عملیات می تواند با استفاده از توان نظامی هوایی و دریایی آمریکا در منطقه مدیترانه و نیروی هوایی ناتو در "سیسیل " یا جنوب ایتالیا با استقرار مناطق ممنوعه هوایی، زمینی و عبورومرو دریایی در شمال لیبی، می تواند به سرعت انجام گیرد.
به اضافه، مداخله نظامی می تواند با ایجاد تاثیرات روانشناسی در تقویت روحیه نیروی مقاومت و تضعیف نیروهای طرفدار رژیم نیزحایز اهمیت باشد.
به کارگیری عملیات نظامی، هرچند جنبه های مثبت بالقوه فراوانی دارد، اما مخصوصا اگر به وضع قوانینی فراتراز استقرار مناطق ممنوع پرواز گسترش یابد، می تواند به موازات منافع بالقوه، مخاطراتی نیزایجاد کرده و استلزام حضور منابع نظامی در صحنه را طولانی تر سازد.
*فرصت‌های موجود در مداخله نظامی آمریکا در لیبی
دولت لیبی نشان داده بدون زد و خورد کنار نخواهد رفت و درنتیجه کشمکش و اوضاع آشفته فعلی ممکن است طولانی ترشود. حتی اگر شانس یار شود ممکن است دولت کنترل برخی از مناطقی که هم اکنون از دستش خارج شده را باز به طور موقت به دست گیرد. در هر حالت، از آنجا که قزافی در سرکوب مخالفان به استفاده از نیروهای جدی و سلاح های نظامی رغبت نشان داده ، همواره خطر کشته شدن افراد زیاد دیگری نیز، وجود خواهد داشت.
اگر قزافی بتواند در قدرت بماند و دوباره کنترل را به دست آورد، به احتمال زیاد مجازات های شدیدی را برای معترضین مطالبه خواهد کرد.
[b]*مبارزه نا برابر در لیبی [/b]
علاوه بر این، ارتش لیبی نیزنشانه هایی مبنی برهمکاری از خود بروز داده است، بدین ترتیب که برخی از سران نظامی لیبی به صف مخالفین پیوسته و برخی نیز از اجرای فرمان آتش بر تظاهر کنندگان سرباز زده و برخی نیز حتی به عوامل سلطنتی حمله ور شده اند. آسیب پذیری دولت، و خطر فزاینده جان باختن مردم و احتمال پرخطر برگشت رژیم به حالت اولیه، همگی فرصت و نیازی جهت اتخاذ تصمیمی سریع و قاطعانه را پدید آورده اند.
بنا به اخبار، قذافی ازجت های نظامی، هلیکوپترهای جنگی ، یگان های دریایی و نیروهای جنگنده زمینی گسترده ای ( شامل نیروهای شبه نظامی و مزدوران) در مقابله با معترضین بهره گرفته است. برخی از نیروهای ارتش دایمی نیز احتمالا از دولت حمایت به عمل می آورند. بنابراین، حتی اگر مخالفین نیز به سلاح دسترسی یابند و برخی از یگان های ارتش لیبی هم از آنها حمایت کنند، این مبارزه همچنان، نابرابر و غیر عادلانه خواهد بود. در حال حاضر رسانه ها خبر می دهند نیروهای دولتی موفق شده اند کنترل را حداقل در منطقه "تریپولی " باز به دست آورند.
[b]*بی تاثیر بودن منطقه پرواز ممنوع بر نبردهای زمینی [/b]
مداخله نظامی آمریکا و ناتو در لیبی می تواند اشکال بسیاری به خود بگیرد، و هرچه گسترده تر باشد، احتمالا موثرتر خواهد بود. هرچند دولت لیبی تا حدودی از نیروی هوایی استفاده کرده اما نیروی زمینی آن احتمالا در تعیین نتیجه مبارزه و تعداد افراد آسیب دیده، ازاهمیت بیشتری برخوردار است. از همین روتاکتیک ایجاد مناطق ممنوع الپرواز تاثیر چندانی بر جریان مبارزه زمینی نخواهد داشت.
[b]*اثرات و پیش نیازها:منطقه ممنوع پروازی [/b]
نهایت توان استفاده دولت لیبی از هلیکوپترها و جنگنده های هوایی در زمان وضعیت بحرانی نامشخص است. با اینحال، این تاکتیک برای نیروهای اپوزیسیون که از توان کمی در مقابل این حملات برخوردارند، تهدید خطرناکی به شمار می رود. وضع یک منطقه ممنوع پروازی، به استقرارمناطق ممنوع العبورنظامی در مبارزه هوایی خواهد انجامید. با پاسداری از آسمان شمال لیبی، نیروهای ناتوی ایالات متحده می توانند توان دولت را در استفاده از قدرت هوایی علیه مردمش، -هرچند نه به طور کامل- محدود سازند.
اجرای تاکتیک فوق کار بسیار پیچیده ای نیست. اما نیازمند برنامه ریزی و تدبیری متمرکز است. پیش از اینکه اولین هواپیما بلند شود، مناطق ممنوعه باید با دقت بسیاری مشخص شده و سوخت گیری، سیستم رادار کنترل هوایی، مسیرهای پروازی و مدارهای از پیش آماده تعیین فرود به زمین هواپیماها نیز باید برقرار شده باشند. و ضمنا نیروهای نجات و امداد شخصی نیز باید در محل حاضر باشند.
[b]*نیروی هوایی زمین گیر لیبی [/b]
وظایف اصلی فرمان و کنترل شامل استقرار و تدارک مدخلی برای پیوند مفروضات و داده های ائتلاف، جلوگیری از برخورد هواپیماهای ائتلاف، دیده بانی هواپیماها و موشک های دولت لیبی و جلوگیری از تردد نیروی هوایی ارتش لیبی از مرزهای منطقه ممنوعه است.
ماموریت های هوا به هوا شامل اجرای دیده بانی های هوایی برای رهگیری و پاسخ دادن به یگان های هوایی لیبی است که شامل Mirage- MiG 21/23s،SU-22s ،J-21s و هلیکوپترهای حمله از عقب MI-24 و مجموعه ای از هلیکوپترهای حمل و نقل می باشد. تعداد دقیق یگان های هوایی قابل استفاده لیبی معلوم نیست اما شنیده ها حاکی از این است که اکثرآنها در مراحل مختلف تعمیر هستند.
[b]*آمادگی برای مقابله با توان دفاعی لیبی [/b]
از آنجا که لیبی به سلاح موشک ضد- هوایی مجهز است، قابلیت فرونشانی همواره آماده ای نیز برای مواجه با موشک آتشبارهای SA-2، SA-3، SA-6ممکن است لازم باشد.
یک مخزن سوخت عظیم هواپیما نیزضروری است تا تمام یگان ها ازحداکثر توان پرواز برای دیده بانی موثر برخوردار باشند. نیروهای امداد نیز باید مترصد باشند تا در صورت لزوم به ترمیم یگان های آسیب دیده نیروی ائتلاف بپردازند.
نیروهای نجات لازم است در منطقه مدیترانه و یا مالتا هم سیار باشند تا زمان واکنش را به حداقل برسانند. از آنجا که نیروی هوایی ایالات متحده در اروپا غیرارگانیک است و تنها تعداد محدودی ازواحدها از نیروى رزمی مشترک - شاخ افریقا، حمایت می کنند، باید در استفاده ازهواپیما با سوخت HC-130 (هیدروکربنی) نیز ملاحظه به عمل آورد.
[b]*ایتالیا، پایگاه اصلی برای حمله به لیبی [/b]
پایگاه نیروی هوایی امریکا، "سیگونلا "، در سیسیلی، به طور مرکزی در ناحیه مدیترانه مستقر شده تا بتواند از عملیات های تامین ثبات حمایت به عمل آورد. این مکان دارای قابلیت های فرودگاهی است و به طرز کاملی جهت براورد تمام احتیاجات پروازی و ترمیمی دیده بانی تمامی مناطق ممنوع الپرواز بخش غربی تجهیز شده است. و واحد پشتیبانی خلیج "سودا " در کرت نیز آماده فراهم ساختن تمامی این تسهیلات در نیمه شرقی است.
[b]* ایجاد منطقه ممنوع العبور زمینی گام دوم [/b]
ممکن است لازم شود از تحرک و استفاده دولت لیبی از نیروهای زمینی اش علیه اپوزیسیون جلوگیری شود. اگر دولت مایل باشد کنترل را دوباره بر مناطقی که از دست داده، به دست آورد، مجبور خواهد شد نیروهای اصلی خود را بکار گیرد. ایجاد مناطق ممنوع العبور زمینی توانایی دولت را در این زمینه، بخصوص در رابطه با فواصل طولانی و تجهیزات سنگین کاهش خواهد داد.
با این حال در این روش، نگرانی های مهمی در خصوص شناسایی نیروهای اپوزیسیون در شرایط آشفته فعلی و اجتناب از حمله سهوی به عوامل اپوزیسیون و شهروندان وجود خواهد داشت. بسیاری از نیروهای طرفدار دولت ظاهرا شامل عوامل جبهه ملی و یا سربازان مزدور هستند که این مساله تشخیص آنها را از نیروهای مقاومت یا مردم عادی دشوارتر می سازد. در اجرای طرح مناطق ممنوع زمینی، تعیین هویت مشروح و مورد توافق هدف مورد حمله و نیزتاعید اعتبار روش تعیین هویت آنها باید مورد بررسی قرار گیرند وهمچنین قوانین درگیری با هرنوع یگان هوایی که ممکن است به صورت بالقوه با هدف های زمینی درگیر شوند نیزباید مشروحا تدوین شوند.
بعلاوه کاربرد تاکتیک پیچیده نظارت مشترک و سیستم رادار حمله به هدف (JSTARS) هوایی نیز ممکن است ضروری باشد. JSTARS توان تشخیص مسیرها، سرعت و نقشه فعالیت نظامی وسایل نقلیه زمینی و هلیکیوپترها را جهت تنظیم و ارایه تصویری از وضعیت زمین، شبیه تصویر هوایی که توسط AWACS تهیه می شود را داراست. چون این روش نادر و غیرقابل نظارت است ، ایجاد مناطق ممنوع العبور زمینی وعملیات وابسته به آن، ممکن است نیازمند انتقال یگان های هوایی مستقر در دیگر صحنه ها به این مکان و پذیرش خطر در اینجا شد.
[b]*منطقه ممنوع العبور دریایی، گام سوم [/b]
بنا به اخبار، دولت قذافی از یگان های دریایی برای بمباران کردن نیروهای اپوزیسیون استفاده کرده است. وضع مناطق ممنوع عبور دریایی جهت اجتناب از چنین فعالیت هایی باید با همکاری یگان های هوایی و زمینی منطقه مانند ناوگان شماره 6 امریکا مستقر در ناپل وکشورهای هم پیمان ناتو، تکمیل شود. این روش ممکن است به گسترش ابعاد عملیات و نیازبه الحاق نیروهای اضافی و کمکی منجر شود اما به محدودیت توان دولت لیبی در استفاده از قدرت نظامی اش خواهد انجامید.
[b]*چالش‌های یک مداخله نظامی محدود [/b]
سرعت در استقرار یک یا چند منطقه ممنوعه در شرایط کنونی، عاملی اساسی است.
یگان های هوایی مورد نیاز باید مرتب، سازمان یافته و آماده برای هرگونه عملیات شوند. اجرای این طرح نیازمند مبارزه ای قابل ملاحظه و حمایت هوایی است. ممکن است درگیری واقعی مانند جنگ هوا به هوا، هوا به زمین و سرکوب مقاومت هوایی دولت لیبی نیزلازم شود.
اجتناب از " ماموریت مرحله ای " می تواند چالش دیگری باشد. هنگامی که عملیات در دست اجرا قرار گیرد، احتمالا مناسبات و فرصت هایی برای افزایش سطح و گستره عملیات به وجود خواهند آمد. حمله های ممتد دولتی علیه اپوزیسیون به احتمال زیاد به فشار برای مداخله مستقیم بیشترخارجی منجر خواهد شد وشاید سرانجام به درگیری نیروهای زمینی منجر شود.
[b]* "استعمار لیبی "، هدف پنهان حمله نظامی [/b]
مبارزه احتمالی بین نیروهای ناتو امریکا و دولت لیبی به طور طبیعی و بالقوه خسارات و صدماتی را در پی خواهد داشت. علاوه بر آن ایجاد طرح منطقه ممنوعه زمینی خطر جانبی ثانویه ای را نیز دربرخواهد داشت؛ از آنجا که تشخیص نیروهای دوست از دشمن در این عملیات با مشکلاتی مواجه است، آسیب رسانیدن به شهروندان عادی در میانه این آشوب یک ریسک مهم محسوب می شود.
ممکن است در نتیجه ی گسترش عملیات جنگی و یا در اثرحمله های محتمل وحشیانه و ناگهانی دولت لیبی برابر نیروهای مداخله گر، درگیری نظامی خارجی به وخیم تر شدن اوضاع فعلی ورای اهداف اولیه بینجامد.
و دیگر اینکه، مورد اتهام قرار گرفتن برای "استعمار " لیبی نیز، ایالت متحده و تمام دولت های اروپایی مشارکت کننده در جنگ را تهدید خواهد کرد و ممکن است این نگرش در برخی نواحی منطقه با موضع ضد-غربی نیز تشدید شود.
[b]*دستاوردهای مداخله مستقیم خارجی [/b]
اما علیرغم خطرات، مداخله نظامی برابر دولت لیبی ممکن است دستاوردهای مهم و بسیار دیگری به همراه داشته باشد. اولا شانس نجات جان تعداد قابل توجهی وجود دارد. اگر تظاهرکنندگان سازمان نیافته و غیر مسلح و یا اندکی مسلح با نیروهای دولتی بسیار مجهز و مسلح به مبارزه در خیابان ها ادامه دهند، احتمال کشته شدن افراد زیاد دیگری نیز وجود خواهد داشت. وهمچنین اگر دولت تصمیم بگیرد دراقدامی جدی و خشن کنترل نواحی از دست رفته اش را پس بگیرد، باز همین نتیجه محتمل خواهد بود. ثانیا مداخله نظامی می تواند به سقوط سریعتر دولت با خسارات وانقطاع کمتری در اوضاع سیاسی، اجتماعی و اقتصادی منجر شود. در هر رو وقتی بحران پایان بگیرد، نتیجه مطمئنا زیبا نخواهد بود اما پایان هرچه سریعتر ظاهرا گزینه ی بهتری نسبت به پایان دیرهنگام است.

www.siasatema.com


[color=green]ادغام شد

00Amin[/color]