گفت‌وگو با ناخدا هوشنگ صمدی فرمانده مدافعان خرمشهر

[Arash 7,046]

[color=#0000ff][b]*غافلگیری ارتش در ابتدای جنگ کذب محض است[/b][/color]
در اذهان برخی گاهی این نکته خطور می کند که ارتش با آغاز جنگ تحمیلی و اشغال خرمشهر، در برابر دشمن غافلگیر شد. بنده می خواهم بگویم نه تنها ارتش غالگیر نشد بلکه بسیار بسیار هم جالب عمل کرد. برای اثبات این سخن شما کافیه وضعیت ارتش ما و ارتش عراق را قبل از آغاز جنگ بیاورید روی کاغذ، ببینید آنها چه دارند و ما چه داریم. امکانات آنها را با ما بسنجید. زمانی که انقلاب شد ارتش در وضعیتی قرار گرفت که از همه جا به آن ضربه وارد کردند. سوالی که اینجا قابل مطرح کردن است این است که چرا برخی مسئولین در اوایل پیروزی انقلاب تصمیم گرفتند سربازی را از دو سال به یک سال کاهش دهند؟ آیا برای اینکه سرباز خانه ها خالی شود؟ پشت این تصمیم واقعا چه هدفی بود؟ تضعیف ارتش؟ چرا آمدند گفتند هر کسی می تواند در منطقه بومی خود خدمت کند؟ من که فرمانده تانک هستم و رسته ام زرهی است و در لشکر 92 اهواز خدمت می کنم حالا می خواهم بروم اردبیل زادگاه خودم، آیا در اردبیل برای تخصص من جا هست؟ آیا به جای من آدم متخصص در لشر 92 زرهی آمده؟ جواب این است که نه خیر، نیامده.

[color=#0000ff][b]*تصمیماتی که بازرگان گرفت دلیلش چه بود؟ [/b][/color]
همان مقطع عده ای از آقایان گفتند: هر کس که می خواهد از ارتش جدا شود، استعفا بدهد و برود. چرا؟ آیا به جز تضعیف ارتش دلیلی دیگری داشت؟ در نیروی دریایی بیش از 300 متخصص دوره دیده در کشورهای اروپایی که مهندس شده بودند استعفا دادند. مگر ما برای تحصیل آنها پول نداده بودیم که دوره ببینند، همه شان رها کردند رفتند خارج. اگر واقعا ارتش نیازی نداشت آنها را در اختیار ارگان های دیگر می گذاشت. همه این تصمیمات اغلب در دولت موقت گرفته شد و شخص مهندس بازرگان.

[color=#0000ff][b]*آقای ابراهیم یزدی لطفا پاسخ دهید[/b][/color]
100 فروند موشک هارپون از آمریکا خریداری شد که گفتند ما نمی خواهیم، ما با کسی جنگ نداریم! یکی نبود بگوید بابا پول این موشک ها پرداخت شده. این موشک ها در آن زمان آخرین مدل موشک بود با تکنولوژی آخر. همه این موشک ها انتقال داده شد به عربستان سعودی. یعنی اگر ما اول جنگ اینها را در اختیار داشتیم در سوم چهارم مهر با همان ارتش عراق، بصره و بغداد را در اختیار داشتیم و ارتش بعث در شرق و غرب کاری ازش بر نمی آمد. موشک هایی که پولش هم پرداخته شده بود برگرداندند به آمریکا. سوال اینجاست که آقای ابراهیم یزدی وزیر امور خارجه وقت چرا این تسلیحات را نگرفتید؟! پشت این تصمیم چه بود؟ یکی نبود بگوید اگر به این ارتش اعتماد نداری، که نداری! نگه دار بگذار در انباری دیگر برای واحد بعدیت.

[color=#0000ff][b]*روز دوم جنگ وارد خرمشهر شدم [/b][/color]
آیا این کشور ارتش می خواهد یا نه؟ ما که با کسی جنگ نداریم اما مدافع هستیم پس باید مدافع مجهزی باشیم. مرداد سال 59 حدود دو ماه قبل از جنگ جریان کودتای پادگان نوژه به وجود آمد. شما بروید ببینید چه بلایی بر سر لشکر 92 اهواز آمد؟ من اگر چه جزو نیروی دریایی بودم اما اطلاعاتم دراین زمینه کافی است. اصلا از خود نیروی زمینی بپرسید چه بلایی بر سر این لشکر آمد؟ اکثر سرگرد به بالا همه گرفتار بودند. من آن زمان فرمانده گردان تکاوران ارتش بودم. تمام سران لشکر 92 در کودتای نوژه گرفتار و عده ای بازداشت شدند. من روز اول مهر 59 یعنی دومین روز جنگ وقتی وارد خرشهر شدم فرمانده گردان تانک برای لشکر 92 که باید یک سرهنگ دو، رسته زرهی باشد یک سروان مخابرات بود. سروان مخابرات هر چه قدر هم قوی باشد نمی تواند یک گردان تانک را اداره کند. در رسته خودش ممکنه است بتواند حتی رده های بالاتر را هم اداره کند اما در رسته های دیگر نمی تواند چون اطلاعاتش در سطح عمومی است این سروان قدرت و توانایی برای این گردان به هیچ عنوان ندارد. این بلاها بر سر ارتش آمد.

[color=#0000ff][b]*یک لشکر و هفت تانک!! [/b][/color]
ارتش خالی بود، من در یکی از عملیات ها بولتنی از عراقی ها پیدا کردم که نوشته بود لشکر 92 زرهی اهواز در آغاز جنگ فقط هشت تانک آماده به کار داشت. تازه آنها هم نفراتش کامل نبود. بعد از انقلاب اکیپ هایی در ارتش تشکیل شد به نام اکیپ تصفیه که آمدند پرسنل را گزینش کردند. مثلا طرف از قیافه من خوشش نمی آمد. حالا که قدرت گرفته و پشت این میز نشسته بود می گوید: فلانی به درد نمی خورد و بهره خدمتی ندارد، یکسری را اینگونه کنار گذاشتند. این ضربه دیگری بود به ارتش. از طرف دیگر گروهک ها گفتند ارتش باید منحل شود. ما ارتش بی طبقه توحیدی می خواهیم. چرا درجه من این باشد و دیگری درجه اش فرق کند؟

[color=#0000ff][b]*ما که از اسرائیل نیامده بودیم[/b][/color]
ارتش عراق با 12 لشکر و 30 تیپ مستقل بین 250 تا 300 هزار جیش الشعبی حمله را آغاز کرد که در سال 64 توان خود را رسانده به 54 لشکر اما ما چه کردیم؟ بااین وصف ارتش کجا غافلگیر شد؟ چطور صدام در روز هفتم جنگ تقاضای مذاکره کرد؟ آن زمان سپاه و بسیج و یا نیروهای مردمی آموزش دیده برای جنگ مگر چقدر داشتیم؟ همین ارتش بود که ایستاد؟ خب این ارتش هم از خود ملت بود ما که از اسرائیل نیامده بودیم.

[color=#0000ff][b]*مرگ بر آمریکا و درود به عباس بابایی[/b][/color]
ما در ارتش کلا 50 هزار نیرو داشتیم که تعدای هم در کردستان درگیر بودند، تعدادی در ترکمن صحرا. حالا ببنید در این حال چنان ارتشی حمله می کند به ما. و ما با همین لشکر نیم سوخته در واحد خودمان که شاید 70 درصد بیشتر استعداد نداشت وارد جبهه جنگ شدیم و لشکر های دیگر هم که بدتر از ما بودند. اما با این وصف ارتش متجاوز با آن هیمنه زمینگیر می شود. خب چه کسی این کار را کرد؟ آیا غیر از ارتش جمهوری اسلامی کسی دیگری بود؟ در یکی از کتاب ها نویسنده که راوی آن روزهاست در کتابش می نویسد: تکاوران ارتش در اسرائیل دوره دیده بودند. من به ایشان گفتم فرض هم کنید که ما در اسرائیل دوره دیده ایم. مهم این است که آمدیم و از مملکتمان دفاع می کنیم. عباس بابایی مگر در آمریکا دوره ندیده بود؟ حالا می گوییم مرگ بر آمریکا و درود به عباس بابایی. یا سایر خلبان های شهید ما هم در خارج دوره دیده بودند.

[color=#0000ff][b]*درخواست مذاکره صدام در روز هفتم جنگبه خاطر مقاومت ارتش بود [/b][/color]
من با امروز با جدیت می گویم که ارتش غافلگیر نشد. خیلی هم خوب عمل کرد و درخواست مذاکره صدام در روز هفتم به همین دلیل بود. اگر عراق در محور شلمچه-خرمشهر نتوانست جلو بیاید خوب چه کسی جلویش را سد کرده بود جز ارتش؟ سپاه خرمشهر کلا 27 نفر نیرو داشت در آن زمان با سلاح ام یک و ژ3.

[color=#0000ff][b]*سربازان جگر دار ارتش[/b][/color]
من 200 نفر از مردم را که آموزش سربازی رفته بودند گرفتم و آموزش دادم و آر پی جی هفت دادم دستشان. خب این سلاح خوبی برای زدن تانک است. دشمن هم اغلب تانک و نفر بر دارد اما کسی که قرار است از این سلاح استفاده کند باید دل جگر دار باشد و بتواند خود را به 300 کیلومتری تانک برساند تا شلیک کند. برد این اسلحه 330 متر است. کو آدمی که بتواند به 300 متری تانک برسد؟ همین تکاوران و سربازان و نیروهای مردمی بودند.

[color=#0000ff][b]*جنگیدن یا گزارش نویسی؟[/b][/color]
یکبار با امیر سیاری فرمانده نیروی دریایی ارتش رفته بودیم جایی. یکی از ما پرسید شما یادداشتی از آن دوره ندارید؟ هر دوی ما پاسخ منفی دادیم. طرف گفت: فلان آقا برای هر دقیقه نوشته دارد. امیر سیاری گفت: ایشان حتما رفته بودند برای تهیه گزارش نه جنگ. من تفنگ دستم بود می جنگیدم و وقت نوشتن نداشتم. اگر وقتی پیدا می شد کلاه آهنی را می گذاشتم زیر سرم استراحتی می کردم و دوباره ادامه می دادم.

[color=#0000ff][b]*آمادگی نیروی دریایی از اسفند سال 58[/b][/color]
نیروی دریایی از اسفند سال 58 آمادگی جنگیدن دارد. من جانشین فرمانده دریایی بوشهر بودم و ضمن اینکه فرمانده گردان تکاوران هم بودم. اسفند ماه عراق یک مانور دریایی در شمال خلیج فارس گذاشت. نیروی دریایی این مانور را زیر نظر گرفت. مشخص بود که این مانور برای جنگ است و حمله ای در پیش است. ضمن اینکه واحد تکاوران از اسفند یک واحد در شهربانی برای تامین امنیت داشت. به تقاضای دریادار مدنی که آن زمان استاندار خوزستان بود و هر روز به ما گزارش می داد یک واحد در فروردین رفت برای کمک به ژاندارمری در پاسگاه های خرمشهر تا شلمچه که پنج پاسگاه داشت. درست رو به روی ما عراق بود و این طرف رودخانه هم نیروهای ما چسبیده اند به اسکله. یک واحد اینجا بود. یک واحد در بندر امام داشتیم برای پتروشیمی. گزارش همه این واحد ها وقتی جمع می شد نشان می داد در آینده نزدیک در خرمشهر جنگ خواهد شد. ما در بوشهر این ها را بررسی می کردیم و به تهران گزارش می دادیم. به همین علت در فروردین نیروی دریایی یک مانور بسیار سنگین گذاشت با همراه نیروی هوایی و نیروی زمینی. از تنگه هرمز تا شمال خلیخ فارس. تمام یگان های شناور نیروی دریایی به کار گرفته شد. از نیروی خلبان اف 4 و اف 14 استفاده شد. از نیروی زمینی تیپ هوابرد به طور کامل به کار گرفته شد با یک تعداد توپخانه. در این مانور ما وقتی نتیجه را تجزیه تحلیل کردیم پی بردیم به نقاط ضعف و قدرت خودمان.

[color=#0000ff][b]*انجام مانور قبل از آغاز جنگ[/b][/color]
در نیروی دریایی سه واحد رزمی داشتیم. نیروهای شناور، پروازی و تکاوران بود و نیروهای پشتیبانی هم جدا بود. هر سه این نیروها به کار گرفته شدند. تکاوران یک واحد همه فن حریف و یک نیرو با واکنش سریع در نیروی دریایی بود. بعد از این مانور هر کدام چسبیدیم به رفع نقاط ضعف و بهتر شدن نقاط قوت برای آماده شدن برای جنگ. از اوایل خرداد تا شروع جنگ شاید نیروی دریایی در منطقه سه-چهار بار انواع آماده باش ها را اعلام کرد. بعد کنترل کرد. در همین فاصله نیروی دریایی طرح هایی قدیمی ای که داشت مورد تجزیه تحلیل قرار داد.

[color=#0000ff][b]*استخوان شکسته ای که انگلیس گذاشت [/b][/color]
من در سال 43 ستوان دو بودم و در شیراز دوره پیاده می دیدم. دشمن ما از همان زمان عراق بود و همیشه خط قرمز برای عراق بود. وقتی بررسی کردم دیدم این دشمنی از زمان جدایی عراق از عثمانی توسط انگلیسی ها در رابطه با تعیین مرزهای ایران و عراق آغاز شده و انگلیسی‌ها یک استخوان شکسته ای لای گوشت گذاشتند که در مواقع حساس به نفع خودشان استفاده کنند هنوز هم این ماجرا هست.

[color=#0000ff][b]*طرح ذوالفقار[/b][/color]
صدام همیشه از امضای قرار الجزایر ناراحت بود ولی قدرت حرف زدن نداشت و معتقد بود این قرار داد باید پاره شود و شط العرب یا اروند رود برای عراق است. در شروع جنگ هم همین کار را کرد. ما قبل از جنگ جای استقرار تمام واحدها را مشخص کرده بودیم که با شروع حمله هیچ ناو شناوری نباید روی اسکله باشد. چون اسکله ضربه پذیره و ناو در آنجا قدرت انجام کارش به صفر می رسد. بعد از برسی طرح های قدیمی طرحی جدید به نام ذوالفقار آماده و ابلاغ شد و خدابیامرز ناخدا محمود ابریشمی فرمانده ناو تیپ هشتم ما بود در خرمشهر بالای 45 واحد شناور داشت. 26 مرداد حدود یک ماه به جنگ همه یگان هایش را از اروند رود یا شط العرب کشید بیرون و برد در شمال خلیج فارس و همانجا که در طرح گفته بود کجاها قرار بگیرند. با آذوقه و آماده جنگ بود. دشمنان ارتش شایعه کرده بودند که نیروی دریایی اینجا را خالی کرده و فرار کرده. روز دوم شهریور ناوی با هواپیماهای عراقی درگیر شد در حالی که هنوز جنگ نیست. دو سوخو عراق را زد و آنها هم یک ناوچه ژاندارمری ما را زدند. این کجاش نشان دهنده غافلگیری است.

[color=#0000ff][b]*نامه امیر حسنی سعدی یک روز قبل از اشغال[/b][/color]
روز 23 شهریور جانشین فرمانده نیروی دریایی ناخدا یک مصطفی مدنی نژاد از تهران آمد در بوشهر و قرارگاه مقدم جنگ نیروی دریایی را در بوشهر تشکیل داد. اسمش را گذاشت نیروی رزمی 421. کل امکانات نیروی دریایی با یک بخش نامه آمد تحت امر این ستاد و زبده ترین کارکنان نیروی دریایی را هم جمع کرد همینجا. با این تفاسیر چگونه برخی می گویند ارتش عافلگیر شد. روزدوم آبان یک روز قبل از اشغال خرمشهر سرهنگ حسنی سعدی که آن زمان فرمانده نیروی زمینی بود نامه ای دستی برای من نوشت که «شما تکاوران امید امام هستید و امید ملت هستید … به مقاومت خود ادامه دهید نیروی کمکی در راه است.» گردان 144 لشکر 21 حمزه از این طرف سر راه و گردان 153 مشهد هم دارد می آید کمک. امیر شاهین راد فرمانده گردان مجهز 144 خیلی شجاعانه با لشکر عراق جنگیده بود. کلی هم شهید داده بودند. ما با این وضعیت می جنگیدیم.

ادامه دارد...

[url="http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13930303000251"]منبع [/url]

[MR9 109,882]

با سلام خدمت برادر عزیز جناب arash666 و عرض خسته نباشید .

[b] ضمن تشکر از جنابعالی بابت زحمتی که در جمع آوری این مطالب متقبل می شوید از شما بسیار متشکر هستم . اینگونه مباحث ، درحقیقت بازکننده راه جدیدی است برای نسلی که این دوران را ندیده است [/b]

با این حال چند نکته قابل بررسی است :
1- در ارتباط با صحبت این بزرگوار یک نکته حساس وجود دارد و ان اینکه ، اگرفرموده ایشان را در ارتباط با عدم غافلگیری ارتش مبنا قرار دهیم ، پس بمباران 31 شهریور 59 و حمله همزمان به پایگاه های نیروی هوایی آن هم پایگاه یکم شکاری در تهران با چه استدلالی توجیه می شود ؟؟
2- ان بخش از صحبتهای ایشان در ارتباط با خیانت های دولت موقت در ارتباط با تسلیحات خریداری شده را بنده بطور کامل تایید می کنم واین حضرات باید در قبال خون هایی که بخاطر این مساله ریخته شده ، پاسخگو باشند .
3- به اعتقاد من ، نه تنها ارتش جمهوری اسلامی ایران ، بلکه کل نیروهای مسلح ایران بدلیل شرایط ان روزهادر کشور و علاوه بر آن دسته گل هایی که امثال بنی صدر به آب می دادند دچار غافلگیری شد ، والا اگربحث غافلگیری نبود ، چگونه عراق تا دروازه های خرمشهر بسرعت پیشروی کرد و اگر رشادتهای گردان دژ ارتش و بچه های سپاه خرمشهر و سایرین نبود ، معلوم نبود که صدام تا کجا پیشروی می کرد و به قول یک عزیزی " سربازان عراقی لب زاینده رود نشسته بودند و شعر لب کارون می خواندند" .
4- درارتباط با گزارش نویسی هم بگویم فی النفسه این کاری بدی نبود و اثر این کارها ، در زمان حاضر بیشتر شناخته می شود . حالا سپاه در این زمینه از همان اول جنگ این مساله را حس کرد و مجموعه راویان را در قرارگاه های عملیاتی ایجاد نمود تا اسناد و حقیقت و واقعیت جنگ بدرستی در تاریخ بماند و دوستان ارتش هم به همت شهید بزرگوار شهید سپهبد صیاد شیرازی بعد از جنگ مجموعه هیئت معارف جنگ را ایجاد کردند .

5- البته از دست بنده نارحت نشوید ، ولی انقدر که از خواندن این مطلب لذت بردم و بر دانسته های من درباره دفاع مقدس اضافه شد ؛ اما این اخری ، یعنی نوع ارجاع شما به خبرگزاری فارس یک مقدار ( البته با عذرخواهی ) از شان مطلب یک مقدار کم کرد .

البته امیدوارم بنده را حلال بفرمایید
با تشکر

البته مثل اینکه ویرایش شد . ویرایش شده در خرداد 93 توسط MR9

[Mohebbi 808]

آدم دلش آتيش ميگيره وقتي درد و دل هاي قديمي ها رو ميخونه.

[Arash 7,046]

[quote] 1- در ارتباط با صحبت این بزرگوار یک نکته حساس وجود دارد و ان اینکه ، اگرفرموده ایشان را در ارتباط با عدم غافلگیری ارتش مبنا قرار دهیم ، پس بمباران 31 شهریور 59 و حمله همزمان به پایگاه های نیروی هوایی آن هم پایگاه یکم شکاری در تهران با چه استدلالی توجیه می شود ؟؟[/quote]

به نظرم احتمال حمله رو میدادند که از نامه های لشکر 92 زرهی اهواز و یگان های دریایی ارتش به تهران کاملا مشهود هست . ولی مثلا از روز و ساعت شروع جنگی رسم کسی مطلع نبود . همونطور که در متن خواندید 2 هواپیمای عراقی توسط یک شناور ساقط شدند و همینطور اگر مستند تامکت را دیده باشید در قسمت اول آن به سرنگونی هواپیماهای عراقی قبل از جنگ صحبت میشه البیته همون روز هم با پراز اسکرامبل ها و آتش پدافند چند هواپیمای عراقی مورد هدف قرار میگیرد. منتها خوش شانس هم بودیم که خلبانان عراقی به خوبی هدف گیری نکردند و باند های فرود ما سالم موند که فرادای آن روز جواب دندان شکن داده شد


[quote]
3- به اعتقاد من ، نه تنها ارتش جمهوری اسلامی ایران ، بلکه کل نیروهای مسلح ایران بدلیل شرایط ان روزهادر کشور و علاوه بر آن دسته گل هایی که امثال بنی صدر به آب می دادند دچار غافلگیری شد ، والا اگربحث غافلگیری نبود ، چگونه عراق تا دروازه های خرمشهر بسرعت پیشروی کرد و اگر رشادتهای گردان دژ ارتش و بچه های سپاه خرمشهر و سایرین نبود ، معلوم نبود که صدام تا کجا پیشروی می کرد و به قول یک عزیزی " سربازان عراقی لب زاینده رود نشسته بودند و شعر لب کارون می خواندند" .
[/quote]

باز باید شما رو ارجاع بدم به نامه های لشکر 92 زرهی به تهران ، این لشکر کلی تانک داشت ولی نیروی متخصص که استفاده کنه نداشت و همینطور به خاطر اتفاق های بعد از انقلاب و کودتای کشف شده به ارتش با دید شک نگاه میشد . شما فکر کن یک دفعه لشکر زرهی قزون با چیفتن ها بیاد بیرون و از قبل گفته دارم میرم مرز ایران و عراق مطمئن باشید اولین اتفاقی که می افتاد این بود که فکر میکردند این یک کودتای دیگه هست
کلان نیروی زمینی در جنگ مقداری دیر تر دست به کار شد که جور اون رو نیروی هوایی و دریایی کشیدند
دیگه چی از این بیشتر که وقتی فاتوم ها بمب هاش رو میریخت رو سر دشمن با توپ اش شیرجه میزد رو تانک های عراقی در حالی که اصلا جزو وظایف تعریف شده اش نبوده و ...

[quote]
4- درارتباط با گزارش نویسی هم بگویم فی النفسه این کاری بدی نبود و اثر این کارها ، در زمان حاضر بیشتر شناخته می شود . حالا سپاه در این زمینه از همان اول جنگ این مساله را حس کرد و مجموعه راویان را در قرارگاه های عملیاتی ایجاد نمود تا اسناد و حقیقت و واقعیت جنگ بدرستی در تاریخ بماند و دوستان ارتش هم به همت شهید بزرگوار شهید سپهبد صیاد شیرازی بعد از جنگ مجموعه هیئت معارف جنگ را ایجاد کردند .
[/quote]

به شرطی که نگند شما نبودی و فقط ما بودیم

[quote]
5- البته از دست بنده نارحت نشوید ، ولی انقدر که از خواندن این مطلب لذت بردم و بر دانسته های من درباره دفاع مقدس اضافه شد ؛ اما این اخری ، یعنی نوع ارجاع شما به خبرگزاری فارس یک مقدار ( البته با عذرخواهی ) از شان مطلب یک مقدار کم کرد .
[/quote]

اون بگذارید به حساب دلخوری من از یکی از دوستان که در هر فرصت به ارتش توهین میکنه
بعد که آروم شدم اصلاح اش کردم
امیدوارم ناراحت نشده باشید

[MR9 109,882]

نه برادر من نارحت نشدم - به نظر من هرکس ، درهرمقامی و درهر درجه ای و در هر لباسی قصد داشته باشد ارتش یا سپاه را تضعیف کند ، خیانتکار محسوب می شود و خونش حلال

در ارتباط با بند شماره 4 با شما موافقم . یکی از آفت هایی که دفاع مقدس را تهدید می کند این است که هر نیرو بخواهد نقش خودش را در جریان جنگ پررنگ تر نشان دهد . مثلا" بنده مجموعه تقریبا" کاملی از کتابها و اطلس های منتشره از سوی سپاه و ارتش را در طول سالها جمع آوری کردم ، و متاسفانه هر کدام از این عزیزان (بطور مساوی ) در کتابهای خودشون سعی کردند که نقش خودشون را پررنگ ترکنند ، و این مساله باعث تاسف شدید است .

در ارتباط با بند سوم ،بطور مسلم وجود این شک طبیعی بود ولی دیدگاه همه درباره ارتش این نبود . جنابعالی خودتون را به جای یکی از مسئولین در ان زمان بگذارید و با چیدن قطعات پازل ( کودتای نقاب ، نقش دریادار مدنی و ارتباط وی با حزب توده ، خیانت عده ای از پرسنل ارتش به انقلاب و .... ) کنارهم ، چه نتیجه ای خواهید گرفت ؟
حالا اگر این انقلاب در یک کشور کمونیستی اتفاق می افتاد همه پرسنل ارتش ان کشور اگر از دم تیغ گذرانده نمی شدند ، حداقل مجبور می شدند تا ارتش را ترک کنند . اما حضرت امام (ره) با توجه به شناخت از بدنه مردمی ارتش ، اجازه این کار را ندادند و بعدها در جریان جنگ این تصمیم ایشون خود را نشان داد . البته افراط و تفریط هایی هم صورت گرفت که در اینجا نمی شود درباره ان بحث کرد .

البته در مورد بند شماره یک با شما موافق نیستم - ما خوش شانس نبودیم ، خوش شانسی ما از این لحاظ قابل بررسی است که خلبانان عراقی از مهارت کافی برای هدف قراردادن پرنده های روی باند فرودگاه های ما برخوردار نبودند . البته چند وقت پیش یکی از خلبانان عزیز نیروی هوایی این مساله را که هواپیماهای نیروی هوایی در 31 شهریور 59 در بیرون ازشیلترها و پناه گاه ها بودند را بطور کلی رد کرد ( مصاحبه با مجله جنگ افزار )
به نظر من ما در 31 شهریور 59 با در نظر گرفتن تمام شرایط غافلگیر شدیم ،ولی درصد این غافلگیری انقدر بالا نبود که دچار خسارت بزرگی به مانند شهریور 1320 بشویم . ویرایش شده در خرداد 93 توسط MR9

[PERSPOLIS 335]

[quote name='MR9' timestamp='1403351980' post='387371']
با سلام خدمت برادر عزیز جناب arash666 و عرض خسته نباشید .

[b] ضمن تشکر از جنابعالی بابت زحمتی که در جمع آوری این مطالب متقبل می شوید از شما بسیار متشکر هستم . اینگونه مباحث ، درحقیقت بازکننده راه جدیدی است برای نسلی که این دوران را ندیده است [/b]

با این حال چند نکته قابل بررسی است :
1- در ارتباط با صحبت این بزرگوار یک نکته حساس وجود دارد و ان اینکه ، اگرفرموده ایشان را در ارتباط با عدم غافلگیری ارتش مبنا قرار دهیم ، پس بمباران 31 شهریور 59 و حمله همزمان به پایگاه های نیروی هوایی آن هم پایگاه یکم شکاری در تهران با چه استدلالی توجیه می شود ؟؟
2- ان بخش از صحبتهای ایشان در ارتباط با خیانت های دولت موقت در ارتباط با تسلیحات خریداری شده را بنده بطور کامل تایید می کنم واین حضرات باید در قبال خون هایی که بخاطر این مساله ریخته شده ، پاسخگو باشند .
3- به اعتقاد من ، نه تنها ارتش جمهوری اسلامی ایران ، بلکه کل نیروهای مسلح ایران بدلیل شرایط ان روزهادر کشور و علاوه بر آن دسته گل هایی که امثال بنی صدر به آب می دادند دچار غافلگیری شد ، والا اگربحث غافلگیری نبود ، چگونه عراق تا دروازه های خرمشهر بسرعت پیشروی کرد و اگر رشادتهای گردان دژ ارتش و بچه های سپاه خرمشهر و سایرین نبود ، معلوم نبود که صدام تا کجا پیشروی می کرد و به قول یک عزیزی " سربازان عراقی لب زاینده رود نشسته بودند و شعر لب کارون می خواندند" .
4- درارتباط با گزارش نویسی هم بگویم فی النفسه این کاری بدی نبود و اثر این کارها ، در زمان حاضر بیشتر شناخته می شود . حالا سپاه در این زمینه از همان اول جنگ این مساله را حس کرد و مجموعه راویان را در قرارگاه های عملیاتی ایجاد نمود تا اسناد و حقیقت و واقعیت جنگ بدرستی در تاریخ بماند و دوستان ارتش هم به همت شهید بزرگوار شهید سپهبد صیاد شیرازی بعد از جنگ مجموعه هیئت معارف جنگ را ایجاد کردند .

5- البته از دست بنده نارحت نشوید ، ولی انقدر که از خواندن این مطلب لذت بردم و بر دانسته های من درباره دفاع مقدس اضافه شد ؛ اما این اخری ، یعنی نوع ارجاع شما به خبرگزاری فارس یک مقدار ( البته با عذرخواهی ) از شان مطلب یک مقدار کم کرد .

البته امیدوارم بنده را حلال بفرمایید
با تشکر

البته مثل اینکه ویرایش شد .
[/quote]
[color=#000000][font=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][size=4][b]
وقتی‌ آب سر بالا میره قورباغه ابو ..... بگذریم [/b][/size][/font][/color][color=#000000][font=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][size=4][b]
منطقت خیلی‌ جالبه[/b][/size][/font][/color][color=#000000][font=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][size=4][b]
عراق توی ۸ سال جنگ ایران را بمباران می‌کرد پس با وجود اینکه ۸ سال توی جنگ بودیم هر روز غافلگیر می‌شدیم..[/b][/size][/font][/color][color=#000000][font=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][size=4][b]
سپاه خرمشهر را که خلق عرب گروگان گرفته بود ، که همین تکاوران رفتند آزاد کردند [/b][/size][/font][/color][color=#000000][font=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][size=4][b]
خیلی‌ جالبه سپاه خرمشهر که تازه سپاه هم نبود کمیته بود میجنگید ولی‌ ارتش غافلگیر شده بود. [/b][/size][/font][/color][color=#000000][font=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][size=4][b]
ارتش ایران دو تا دوشمن داشت یکی‌ داخلی‌ که رژیم بود و لیبرالها و چپها یکی‌ خارجی‌ که عراق بود[/b][/size][/font][/color][color=#000000][font=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][size=4][b]
وقتی‌ جنگ شروع شد رژیم با ارتش برای بقا خودش متحد شد.[/b][/size][/font][/color][color=#000000][font=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][size=4][b]
تا قبل از آن حزب توده مسول پاکسازی و بر هم زدن طبقه‌بندی اطلاعاتی ارتش بود. طوری که یک ستوان تودهی از یه[/b][/size][/font][/color][color=#000000][font=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][size=4][b]
سرهنگ بیشتر به اطلات محرمانه دسترسی‌ داشت . [/b][/size][/font][/color]

[MR9 109,882]

برادر عزیز لحن و مندرجات شما به هیچوجه در شان یک انجمن علمی که برپایه منطق و استدلال ایجاد شده نیست .

لحن گفتار شما را باید در زمره کسانی قرار داد که بدون هیچ منطقی و صرفا" از روی احساسات و بدون مطالعه وارد موضوعی می شود که هیچ مطالعه ای درباره ان موضوع ندارد و یا مطالعه ان سطحی است .( [size=5][color=#0000FF]انشاا... که اشتباه می کنم ) [/color][/size]

1- منظور بنده این نبود که ما در طول 8 سال جنگ بطور مرتب غافلگیر میشدیم (نشاندهنده سطحی بودن اطلاعات شماست ) منطور بنده فقط در آغاز جنگ یعنی ساعت 14:30 دقیقه روز 31 شهریور 1359 هجری شمسی است .
2- هیچ شبهه ای در مورد از خود گذشتگی گردان دژ نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در جریان دفاع از خرمشهر وجود ندارد . همانطور که هیچ شکی در مورد ایثارها و جانفشانی های سپاه پاسداران انقلاب اسلامی وجود ندارد .
3- تا انجایی که من اطلاع دارم و بر اساس منابع منتشر شده توسط دفتر مطالعات و تحقیقات جنک سپاه و هیئت معارف جنگ و فیلم های مستند ، شهید جهان آرا ، فرمانده وقت سپاه خرمشهر مسئول دفاع از این شهر به همراه واحدهای ارتش بودند و درکنار انها واحدهای کمیته انقلاب اسلامی هم مسئول دفع حضرات خیانتکار خلق عرب بودند .
4- از لحن و کلمات بکار رفته توسط شما در ارتباط با نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران ( علیرغم تمام انتقادات وارده در حوزه اقتصادی و سیاست خارجی ) که بیش از 98 درصد مردم به ان رای دادند ، چنین استنباط می شود که شما سمپات رژیم منحوس پهلوی هستید . دوران شما و امثال شما گذشته . ([size=5][color=#0000FF] البته خدا کند که من اشتباه کنم در مورد جنابعالی[/color][/size] )
5- صدام و نه ارتش عراق ، در عرف بین المللی و افکار عمومی و حتی قطعنامه سازمان ملل متجاوز بود ( جالب است ، گل بود و به سبزه هم اراسته شد ، طرفدار متجاوز به خاک ایران هم که هستید ) ( ا[size=5][color=#0000FF]لبته خدا کند که من اشتباه کنم در مورد جنابعالی )[/color][/size]
6- هنوز خیانت امثال سرهنگ عطاریان و دریاردار مدنی خیانتکار از اذهان مردم و صفحات درخشان کارنامه ارتش جمهموری اسلامی ایران پاک نشده (که چه راحت اطلاعات طبقه بندی شده ارتش را در اختیار دشمن متجاور بعثی قرار داد و ان هم در جریان جنگ )

[center]این جمله رهبری را هرگز نباید فراموش کرد در ارتباط با ارتش جمهوری اسلامی ایران :[/center]

[center][size=7][color=#FF0000]" ارتش کلمه طیبه است "[/color][/size][/center]

[size=5][color=#FF0000]تذکر : مثل اینکه پستی که بنده این متن را در پاسخ به آن نوشتم ، حذف شده است . بدین صورت اصلاح می کنم تا شائبه ای نسبت به دوست بسیار عزیز جناب arash666 پیش نیاید[/color][/size] . ویرایش شده در تیر 93 توسط MR9

[Ernesto_Rommel 11,417]

سلام

تا اونجایی که بنده خاطرات موثق و کاملا چاپ شده و معتبر رو خواندم ، اگر کلمه غافلگیری رو ترجمه کنیم یعنی بدنه کشور به ناگاه با این اتافق روبرو شد اما :

براساس اسناد کاملا موثق که از امثال حاج احمد متوسلیان ها ، مصطفی چمران ها ، شهید همت ها ، صیاد شیرازی ها و دیگران به جا مانده ایران عنصر غافلگیری رو از دشمن بعثی خیلی زودتر از حمله اصلی 31 شهریورماه گرفت


ولی به لطف خیانتکاارانی که یک عده شون در کودتای نوژه و یک عده دیگرشون با لباس زنانه همراه با رجوی ، رسوای دو عالم شدند ، غافلگیر شدیم !


بله دوستان

بهتر هست خاطرات امام خامنه ای و دیگران در زمان قائله کردستان مجددا خوانده بشود




دوستان بروید بخوانید شهید بروجردی ها شهید خرازی ها و دیگران چه خون دلی از بنی صدر در جلسه جنگ خوردند .... وقتیکه بنی صدر دم از قائله کردستان میزد تمامی اخبار موثق صیادشیرازی و بدنه ارتش و همچنین بدنه سپاه بیان می داشت که ارتش عراق در حال آماده سازی حمله هست در حالیکه بنی صدر و دیگر خائنین میگفت خیر





برید کتابهای دفاع مقدس را بخوانید


از حرف رهبر این مملکت سند بالاتر ؟



در رابطه با سخنان این برادر ارتشی هم بحثی ندارم .... قسمتهایی درست هست .... شبیه شبکه بی بی سی ! .... تا کلیت ماجرا باورپذیر بشه براشون ....


اما در کل هم ارتش هم سپاه به خصوص هوانیروز و نیروی هوایی ارتش که مثل همیشه اولین یگان خدمتگزار به جمهوری اسلامی بود ( همونطور که اولین یگانی بود که پشت پا زد به شاه !) بیشتر در اوایل جنگ خدمت داشتند


یا حق

[MR9 109,882]

باسلام - جناب ernesto- rommel - ضمن تشکر از تحلیل جنابعالی

فقط یک نکته بسیار مهم - در صورتی که برای شما امکان دارد دقت بفرمایید و بجای استفاده از واژه کودتای نوژه از واژه کودتای نقاب استفاده بفرمایید . چون متاسفانه اسم شهید خلبان نوژه در متون مربوط به تاریخ انقلاب و جنگ بد به کار برده شده است و هنوز هم بجای استفاده از عبارت کودتای نقاب ، به اشتباه کودتای نوژه گفته می شود .
[b] [/b]

[b] [/b]

[Ernesto_Rommel 11,417]

سلام

بله کاملا حق با شماست

به قول ادبیاتی ها ، بار معنایی منفی ایجاد میکنه ، مثلا رژیم یک کلمه کاملا صحیح برای دولت هاست ولی در طول زمان به صورت عام جا افتاده که رژیم معمولا به کشوری میگن که اهل دیکتاتوری و ایناست و مردمی نیست

مخلصیم

[MR9 109,882]

باعث افتخار بنده هست که درجمع شما دوستان هستم ، مجموعه ای که انصافا" در حوزه علوم نظامی شاید درکشور ما همتا نداشته باشد