پرواز اژدهای زرد

[GAHERRRR 835]

 

این بمب افکن از دو موتور توربوجت Xian WP8 بهره می گیرد و قادر به طی کردن 6000 کیلومتر مسافت مستقیم و یا طی 1800 کیلومتر برای حمله به دشمن و بازگشت به خانه می باشد. در ضمن ارتفاع پروازی 12800 متری این هواپیما ، برای دور ماندن از دسترس بخشی از سلاح های پدافندی کفایت می کند.

 

یه سوال این بمب افکن که میتونه 6000 کیلومتر بره چرا رفت و برگشتش 1800 کیلومتر هست ؟؟؟؟ نه 3000 کیلومتر ؟؟؟

[hosm 5,920]

درباره H-6 یک نکته خیلی عجیبه و اون payload خیلی کم اونه

 

۹ تن برای این غول کند رو

یک فانتوم معمولی بیش از ۸ تن می‌تونه سلاح حمل کنه

چالاکی و سرعت و ... بماند

[mehran55 20,593]

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بحث معرفی پرنده های چینی رو به اتفاق هم ادامه میدیم:

 

 

یه سوال این بمب افکن که میتونه 6000 کیلومتر بره چرا رفت و برگشتش 1800 کیلومتر هست ؟؟؟؟ نه 3000 کیلومتر ؟؟؟

احتمالا دلیل اش این هست که در مسیر مستقیم ، تمام توان حمل هواپیما به سوخت اختصاص پیدا میکنه ، اما در مسیر رفت و برگشت ؛ بخاطر حمل مهمات ، ناچار هست که سوخت کمتری رو با خودش حمل کنه و به خاطر حمل سوخت کمتر ؛ طبیعتا مسافت کمتری رو هم می تونه که طی بکنه.

 

 

درباره H-6 یک نکته خیلی عجیبه و اون payload خیلی کم اونه

 

۹ تن برای این غول کند رو

یک فانتوم معمولی بیش از ۸ تن می‌تونه سلاح حمل کنه

چالاکی و سرعت و ... بماند

اولش فکر میکردم که شاید نسخه چینی ، ضعیفتر از نسخه روسی هست ، اما با مقایسه اونها متوجه شدم که بمب افکن Tu-16 (که این بمب افکن بر مبنای اون ساخته شده) هم ، همین توان حمل مهمات رو داره. شاید دلیل این موضوع ، توان پائین موتورهای این هواپیما باشه که نمی تونه وزن حمل زیادی رو با خودش از زمین بلند کنه.

 

 

 

( KJ-200 )

 Balance beam

 

 

بدون شک ، بخش زیادی از توان صنایع نظامی و الکترونیک چین بر روی کپی کردن ، توسعه دادن و تکمیل نمودن سیستم های پدافندی متمرکز شده است و امروزه جمهوری خلق چین را می توان یکی از تولید کنندگان مطرح و صاحب نام سیستم های راداری ، پدافندی و ضد هوائی دانست.

اما یقینا یک ارتش آینده نگر تمام توان پدافندی خود را بر روی توان پدافندی و رهگیری زمین پایه متمرکز نمی نماید.

جمهوری خلق چین هم خود را از این قاعده مستثنا ندانسته است و دقیقا به همین دلیل است که علاوه بر سیستم های راداری زمین پایه ، به تولید پرنده های کنترل کننده هوائی ( اصطلاحا رادارهای پرنده) نیز روی آورده است.

تولید هواپیماهای سِری " کی جی " را می توان در راستای همین نگرش توجیه نمود.

 

به همین دلیل در معرفی نهمین اژدهای زرد به سراغ یکی از رادارهای پرنده چینی رفتیم ، تا با آن بیشتر آشنا شویم.

 

 

کونگ جینگ  KJ-200 : پست پیش اخطار پرنده (آواکس) " کی جی - 200 " را شاید بتوان بدل چینی آواکس Saab Erieye سوئد دانست که توسط صنایع معظم " شانژی " (Shaanxi) چین تولید می گردد.

 

آواکس سوئدی Saab Erieye

 

طرح تولید یک هواپیمای ... در اواخر دهه 1990 میلادی در دستور صنایع هوانوردی چین قرار گرفت و پس از کش و قوس های فراوان سرانجام اولین نسخه از آواکس KJ-200 در اواخر سال 2001 میلادی به پرواز درآمد.

 

این هواپیمای  هشدار زود هنگام و کنترل هوابرد  (AEW&C) از پلتفرم مشترک هواپیمای ترابری  وای - 8 (Shaanxi Y-8) بعنوان بدنه استاندارد بهره گرفته است که با نصب سیستم های راداری نسبتا پیشرفته چینی به یک هواپیمای به نسبت ارزان قیمت ولی کارا تبدیل شده است. (ارزان قیمت به نسبت رقبای اروپائی و آمریکائی)

 

Shaanxi Y-8

 

طبق ادعای منابع غیر رسمی ، حدود 11 فروند از این آواکس اولیه چینی تولید شده است که 8 فروند آن در اختیار نیروی هوائی ارتش آزادیبخش خلق و 3 فروند باقیمانده هم در اختیار هواپیمائی نیروی دریائی چین کمونیست قرار گرفته است.

 

 

ظاهرا تاکنون هیچ مشتری خارجی برای این نسخه از آواکس های چینی پیدا نشده است. ( آواکس مشابهی که در خدمت نیروی هوائی پاکستان می باشد ، نسخه ZDK-03 می باشد که با این نسخه متفاوت است.

 

 

این بمب افکن از چهار موتور توربوپراپ PW-150B (ساخته کمپانی پرات اند ویتنی کانادا) بهره می گیرد.

 

 

هرچند که امکان استفاده از موتور استاندارد Zhuzhou Wojing-6 که به اختصار (WJ-6) نامیده می شود هم وجود دارد.

 

در این انجمن تاپیکی در خصوص این پرنده وجود ندارد.

https://en.wikipedia.org/wiki/KJ-200

http://www.globalsecurity.org/military/world/china/kj-200.htm

 

 

 

ادامه دارد...

-------------

پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند

پ.ن 2 : انشاءالله در پست های آینده به سایر پرنده های چینی خواهیم پرداخت.

[Brave_Heart 1,962]

درباره H-6 یک نکته خیلی عجیبه و اون payload خیلی کم اونه

 

۹ تن برای این غول کند رو

یک فانتوم معمولی بیش از ۸ تن می‌تونه سلاح حمل کنه

چالاکی و سرعت و ... بماند

این مقایسه اصلاً درست نیست. توپولف 16 بسیار دوربردتر از فانتوم بوده و از لحاظ ماموریتهای رزمی یک هولپیمای استراتژیک  به شمار می رود. فانتوم یکی از پر مصرف ترین جنگنده های جهان است. فانتوم با 8 تن مهمات (که نمونه عملیاتی چنین لودی هرگز گزارش نشده و نخواهد شد) به سختی از زمین بلند می شود و حتی درصورت بلند شدن با توجه به عدم حمل مخازن خارجی در این لــود، بدون سوختگیری هوایی که آنهم در این لــود به سختی انجام می شود،  حتی قادر به طی مسافت تهران به اصفهان و برگشت هم نخواهد بود. 

[mehran55 20,593]

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بحث معرفی پرنده های چینی رو به اتفاق هم ادامه میدیم:

 

 

 

( Y-20 )

Chubby Girl

(دختر چاق)

 

 

بدون شک ، یکی از مهمترین کارویژه های نیروی هوائی مدرن برای هر کشوری ، ایجاد توان لجستیک و پشتیبانی عملیاتی از نیروهای زمینی آن کشور است.

صنعت هوانوردی جمهوری خلق چین هم خود را از این نیاز مبرا ندانسته است و در مقاطع مختلف اقدام به تولید هواپیماهای ترابری متنوع نموده است.

تولید هواپیماهای سِری " وای " در چین را می توان در راستای همین نگرش تعریف و توجیه نمود.

 

به همین دلیل در معرفی دهمین اژدهای زرد به سراغ یکی دیگر از اسب های بارکش چینی رفتیم ، تا با آن بیشتر آشنا شویم.

 

 

( Xian Y-20 )

Kunpeng

(پرنده ای دور پرواز در افسانه های چینی)

 

 

ژیان وای - 20 (Xian Y-20) :  هواپیمای ترابری استراتژیک وای - 20 را شاید بتوان بدل چینی C-17 Globemaster III آمریکائی و همچنین IL-17 روسی دانست که توسط صنایع معظم " ژیان " (Xi'an Aircraft Industrial Corporation) چین تولید می گردد.

مقایسه ظاهری Y-20 و Il-76

 

طرح تولید این هواپیمای ترابری رسما در سال 2006 میلادی در دستور صنایع هوانوردی چین قرار گرفت و پس از کش و قوس های فراوان سرانجام اولین نسخه از دختر چاق چینی ها در ژانویه سال 2013 میلادی به پرواز درآمد و پس از خاتمه آزمایش های مختلف پروازی از سال 2016 میلادی رسما در خط تولید قرار بگیرد.

 

در ساخت این هواپیمای  ترابری استراتژیک  برای اولین بار از تکنولوژی چاپ 3D در ساخت بدنه استفاده شده است که همین موضوع نقطه عطف بزرگی در صنعت هوانوردی چین می باشد.

 

این هواپیما توان حمل و نقل 60 الی 66 تن بار و یا 140 سرباز را حداکثر در مسافتی نزدیک به 10.000 کیلومتر دارا می باشد.

 

طبق ادعای منابع غیر رسمی ، تاکنون 8 فروند از این ترابری غول پیکر چینی تولید شده است و گفته می شود که قرار است که تعداد 400 فروند دیگر ( بنا به روایتی 1000 فروند دیگر icon_eek  :chicken: ) در اختیار نیروی هوائی ارتش آزادیبخش خلق قرار بگیرد.

 

 

در خصوص مشتری های خارجی این پرنده و ثبت سفارش برای خرید آن هنوز اطلاعاتی منتشر نشده است اما می توان حدس زد که مانند سایر هواپیماهای چینی ، جمهوری اسلامی پاکستان یکی از خریداران این هواپیمای برد بلند چینی باشد.

 

این غول بارکش چینی از چهار موتور توربوفن Soloviev D-30 (ساخت روسیه) بهره می گیرد.

موتور D-30 روسی

 

هرچند که در بلند مدت تصمیم به جایگزینی موتور ملی Shenyang WS-20  با موتور روسی D-30 گرفته شده است.

موتور WS-20 چینی

 

مقایسه موتور D-30 روسی و WS-20 چینی ( موتور نزدیکتر به بدنه چینی است)

 

 

http://www.military.ir/forums/topic/26875-%D9%87%D9%88%D8%A7%D9%BE%DB%8C%D9%85%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D8%A8%D8%B1%DB%8C-y-20/

 

 

 

ادامه دارد...

-------------

پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند

پ.ن 2 : انشاءالله در پست های آینده به سایر پرنده های چینی خواهیم پرداخت.

[hosm 5,920]

با تشکر فراوان از شما

 

مشکل موتورهای WS-20 در توان خروجی است یا دوره عمر؟

[mehran55 20,593]

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بحث معرفی پرنده های چینی رو به اتفاق هم ادامه میدیم:

 

 

با تشکر فراوان از شما

 

مشکل موتورهای WS-20 در توان خروجی است یا دوره عمر؟

عرض سلام خدمت شما و تشکر بخاطر اظهار لطف تون  :rose:  :rose:

اولا بخاطر وقفه ای که در ارسال پاسخ پیش اومد ، امیدورام که بنده رو ببخشید و این رو به حساب بی ادبی بنده نگذارید. من از روز اول فعالیتم در میلیتاری ، تصمیم گرفتم که از ارسال پست های اسپم و شبه اسپم یا پست های یک خطی خودداری کنم ، بخاطر همین هم معمولا سوالات و یا مطالب دوستان رو در کنار پست میلیتاریستی که بعدا در تاپیک ارسال میکنم ، جواب میدم  ( شاهد این مدعا هم تعداد بسیار کم پست های من در این مدت فعالیتم هست که هنوز به 700 پست نرسیده ) 

 

ثانیا در خصوص سوال شما باید عرض کنم که خیر موتور WS-20 هیچکدام از این موارد و ایراداتی را که فرمودید ندارد ، بلکه یک موتور نوظهور هست که قرار هست که از سال 2016 تولید انبوه شود. به همین دلیل ، فعلا هواپیمای ترابری چینی به موتورهای D-30 روسی مجهز شده اند تا در آینده با موتور چینی جایگزین شوند.

 

 

 

( JF-17 )

Thunder

(تُندر)

 

 

یکی از نقاط عطف در صنعت هوانوردی کشورهای مختلف ، حرکت به سمت تولید مشترک هواپیما با سایر متحدین می باشد. بطوریکه امروزه شاهد تولید "یوروفایتر تایفون" و " اف-35 لایتینگ" و ... توسط چند کشور مختلف و بصورت قرارداد تولید مشترک هستیم.

این اقدام علاوه بر یافتن و جلب سرمایه های جدید برای پروژه ها ؛ بطور نسبی بازار فروش آن هواپیما را نیز تضمین میکند.

 

صنعت هوانوردی جمهوری خلق چین هم برای اینکه خود را از این قافله عقب نبیند ، در راستای تولید مشترک هواگرد با برخی از متحدین خود ، گام هائی برداشته است.

تولید هواپیمای " جی اف-17 " در چین را می توان در راستای همین پروژه دانست.

 

به همین دلیل در معرفی یازدهمین اژدهای زرد به سراغ یکی دیگر از مولتی رول های چینی رفتیم ، تا با آن بیشتر آشنا شویم.

 

 

( FC-1 )

Xiaolong

Fierce Dragon

(اژدهای خشمگین)

 

 

سی ای سی  اف سی-1 (CAC FC-1) :  هواپیمای چند منظوره ( مولتی رول) تک موتوره و سبک JF-17 را می توان اولین محصول مشترک " مجتمع هوانوردی پاکستان " (PAC) و " شرکت هواپیماسازی چنگدو " (CAC) دانست.

 

 

این هواپیما برای مأموریت های شناسائی ، حمله زمینی و رهگیری هوائی توسعه داده شده است و نیروی هوائی پاکستان از این پرنده ، بعنوان بهترین مکمل برای اسکادران های فالکون خود و همچنین جایگزینی برای طیف متعدی از هواپیماهای قدیمی تر خود ( نظیر : میراژ 3 و 5 ، آ -5 ،  اف-7 و ...) یاد می کند.

 

 

طرح تولید این هواپیما رسما در 25 آگوست سال 2003 میلادی کلید خورد و پس از آن در سال 2007 ( خط تولید چین) و سال 2008 ( خط تولید پاکستان) تولید انبوه خود را آغاز نمود.

 

 

هزینه اعلام شده برای این پروژه 500 میلیون $ اعلام شده است که تامین این هزینه بطور مساوی بین دو کشور چین و پاکستان تقسیم شده است.

 

 

 

 تاکنون 250 فروند از این جت تک سرنشین چند منظوره توسط پاکستان سفارش شده است که گفته می شود که 90 فروند آن تاکنون به پاکستان تحویل شده است.

 

 

کشورهای الجزایر ، آرژانتین ، بنگلادش ، میانمار ، مصر ، لبنان ، مالزی ، مراکش ، نیجریه ، سریلانکا ، اروگوئه و جمهوری اسلامی ایران نسبت به خرید این پرنده نسبتا ارزان قیمت اظهار تمایل نموده اند.

 

 

علاوه بر این ها نیروهای هوائی آذربایجان ، سودان و زیمباوه در حال نهائی کردن قرارداد خرید این هواپیما هستند.

 

 

آرژانتین و عربستان سعودی هم برای راه اندازی خط تولید این جنگنده در خاک خود و پیوستن به چرخه تولید مشترک این پرنده اعلام آمادگی کرده اند.

 

 

این جنگنده چینی از یک موتور  Klimov RD-93 (ساخت روسیه) و یا Guizhou WS-13 (ساخت چین) بهره می گیرد.

 

موتور روسی Klimov RD-93 ( یکی از انشعابات خانواده RD-33)

 

موتور چینی WS-13 ( که پیشران هواپیمای پنهانکار J-31 چین هم می باشد)

 

http://www.military.ir/forums/topic/11323-jf-17-%D8%AA%D9%86%D8%AF%D8%B1%D8%AC%D9%86%DA%AF%D9%86%D8%AF%D9%87-%DA%86%D9%86%D8%AF-%D9%85%D9%86%D8%B8%D9%88%D8%B1%D9%87-%D8%AA%D9%88%D9%84%DB%8C%D8%AF-%D9%88-%D8%B3%D8%A7%D8%AE%D8%AA-%D9%85%D8%B4%D8%AA%D8%B1%DA%A9-%D9%BE%D8%A7%DA%A9%D8%B3%D8%AA/

 

 

 

ادامه دارد...

-------------

پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند

پ.ن 2 : انشاءالله اگر عمری باقی بود ، در پست های آینده به سایر پرنده های چینی خواهیم پرداخت.

[mehran55 20,593]

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بحث معرفی پرنده های چینی رو به اتفاق هم ادامه میدیم:

 

 

 

( Q-5 )

Fantan

(نوعی بازی قمار چینی)

 

 

اقدام به ایجاد تغییرات محتوائی ، ظاهرا فقط مختص به سایپا و ایران خودرو نیست. پیش از این "دوقلوی خودرو ساز وطنی" ، شرکت های دیگری هم بوده اند که یک محصول صنعتی را با تغییرات شگرف به بازار عرضه کرده اند.

یکی از جالب توجه ترین این تغییرات در صنعت هوانوردی چین ، سرگذشت جالب توجه هواپیمای میگ 19 روسی است. چینی ها در ابتدای امر ، میگ 19 را تحت لیسانس تولید کردند. پس از مدتی با ایجاد یکسری تغییرات ، جت J-6 را تولید نمودند و پس از آن با توجه به نیاز نیروی هوائی این کشور به یک جت پشتیبانی نزدیک و تهاجم زمینی ، پروژه Q-5 را از دل میگ-19 روسی ، متولد کردند.

 

Mig-19 جد بزرگ Q-5

 

جنگنده J-6 نسخه چینی میگ 19 و پدر Q-5

 

Q-5

 

به همین دلیل در معرفی دوازدهمین اژدهای زرد به سراغ این جت پشتیبانی نزدیک چینی رفتیم ، تا با آن بیشتر آشنا شویم.

 

 

( A-5 )

Pinyin

(نوعی از الفبای رمز و طلسم چینی - نظیر حروف ابجد در فارسی و عربی)

 

 

کیو -5 / آ - 5 (Q-5 / A-5) :  هواپیمای پشتیبانی نزدیک دو موتوره  Q-5 را می توان یکی از گام های بلند چینی ها برای تبدیل صنعت هواپیمائی وارداتی و مونتاژ به صنعت بومی دانست. این هواپیما توسط شرکت Nanchang Aircraft تولید شده است.

 

 

این هواپیما برای مأموریت های گشت مرزی ، تهاجم زمینی و پشتیبانی نزدیک نیروی زمینی توسعه داده شده است و الگو پذیری بسیار زیادی از هواپیمای میگ - 19 روسی در آن به چشم می خورد.

 

 

طرح تولید این هواپیما رسما در سال 1963 میلادی کلید خورد و پس از آن در سال 1970 تولید انبوه خود را آغاز نمود.

 

 

 تاکنون 1300 فروند از این جت تک سرنشین تولید شده است که بخش زیادی از این تولید در اختیار نیروی هوائی خلق چین و هواپیمائی نیروی دریائی چین کمونیست قرار گرفته است.

 

 

کشورهای پاکستان ، بنگلادش ، سودان ، میانمار و کره شمالی از دیگر خریداران این جت برد کوتاه چینی هستند.

 

 

شاید بتوان مهمترین نقطه ضعف این پرنده را برد بسیار کوتاه عملیاتی آن دانست ( 400 الی 600 کیلومتر) که باعث شد تا نتواند در عرصه بازار تسلیحات جهانی برای خود جایگاه مناسبی پیدا کند. حتی تلاش چینی ها در مجهز کردن نسخه صادراتی (A-5) به تجهیزات الکترونیکی غربی ( عموما فرانسوی) نیز نتوانست که این نقیصه را پوشش دهد.

 

 

این جنگنده چینی از دو موتور توربوجت  Shenyang WP-6A (ساخت چین) بهره می گرفت.

 

موتور جت WP-6 ، قلب تپنده Q-5

 

 

 

 

http://www.military.ir/forums/topic/4447-%D8%AC%D9%86%DA%AF%D9%86%D8%AF%D9%87-%D9%8A-fantan-q-5-%DA%86%D9%8A%D9%86%D9%8A/

 

http://www.military.ir/forums/topic/5014-qiang-5%D8%B3%D8%AA%D9%88%D9%86-%D9%81%D9%82%D8%B1%D8%A7%D8%AA-%D9%86%DB%8C%D8%B1%D9%88%DB%8C-%D9%87%D9%88%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%DA%86%DB%8C%D9%86/

 

 

 

ادامه دارد...

-------------

پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند

پ.ن 2 : انشاءالله اگر عمری باقی بود ، در پست های آینده به سایر پرنده های چینی خواهیم پرداخت.

[mehran55 20,593]

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بحث معرفی پرنده های چینی رو به اتفاق هم ادامه میدیم:

 

 

 

( J-16D )

Red Eagle

(عقاب سرخ)

 

 

یکی از مهمترین مخاطراتی که همیشه نیروی هوائی هر کشوری را تهدید میکند ، وجود شبکه راداری و پدافندی قدرتمند دشمن است و همیشه یکی از اولین طرح های هر نیروی هوائی برای کسب برتری هوائی و تسلط بر آسمان ؛ سرکوب شبکه پدافندی دشمن می باشد. شاید به همین دلیل باشد که تاکنون بسیاری از کشورهای صاحب نام در صنعت هوانوردی جهان ، سعی در ساخت هواپیماهای ویژه سرکوب پدافندی دشمن (SEAD) داشته اند.

صنعت هوانوردی چین هم خود را از این نیاز بی بهره ندانسته است. به همین دلیل با ایجاد یک سری تغییرات در یکی از پیشرفته ترین جت های جنگنده خود ، آنرا در رده هواپیماهای جنگ الکترونیک و مخرب شبکه راداری دشمن (Wild Weasel = راسوی وحشی) تغییر کاربری داده است.

 

به همین دلیل در معرفی سیزدهمین اژدهای زرد به سراغ این جت مدرن و جنگ الکترونیک چینی رفتیم ، تا با آن بیشتر آشنا شویم.

 

 

( J-16D )

Red Eagle

عقاب سرخ

 

 

جی - 16 دی  :  هواپیمای جنگ الکترونیک و سرکوب پدافندی  J-16D را می توان یکی از گام های بلند چینی ها برای تکمیل نیازهای تهاجمی نیروهای هوائی خود دانست . این هواپیما هم مانند نسخه اصلی آن ، توسط شرکت Shenyang تولید شده است.

 

 

 

این هواپیما برای مأموریت های جنگ الکترونیک ، سرکوب پدافند زمینیدشمن و شنود و جاسوسی توسعه داده شده است. در این پرنده ، با حذف کردن برخی از تجهیزات استاندارد جنگنده بمب افکن J-16 ؛ فضای کافی برای نصب تجهیزات ویزه الکترونیکی مهیا شده است.

 

موشک ضد رادار CM-102 یکی از تسلیحات قابل نصب بر روی J-16D

 

ظاهرا برای اولین بار از این هواپیما رسما در سال 2013 میلادی رونمائی گردید.

 

 

 از تعداد واقعی تولید شده این هواپیما اطلاعی در دست نیست ، اما با توجه به تمرکز تعداد زیادی از همسایگان چین ( نظیر ژاپن ، تایوان ، کره جنوبی ، هند و ... ) بر گسترش خطوط پدافندی و خرید یا ساخت سیستم های پدافندی پیشرفته ، یقینا تعداد قابل توجهی از این پرنده دو سرنشین بسیار مدرن در اختیار نیروی هوائی چین قرار خواهد گرفت .

 

 

هنوز هیچ سفارش خارجی برای خرید این هواپیما ثبت نشده است. اما یقینا نیروهای هوائی پاکستان و احتمالا ایران ؛ نیاز مبرمی به چنین پرنده ای را در سازمان رزم خود احساس می نمایند که از این دو کشور بعنوان مشتریان احتمالی این پرنده مخوف نام برده می شود.

 

 

 

پیش از این آمریکائی ها ، در این کلاس هواپیما ، دو جت جنگ اکترونیک EA-6B Prowler و EA-18 Growler را تولید نموده اند.

 

EA-6B Prowler

 

EA-18 Growler

 

این جنگنده چینی هم مانند نسخه اصلی  از دو موتور توربوجت  Shenyang WS-10A (ساخت چین) بهره می گرفت.

 

موتور WS-10  قلب تپنده J-16D

 

در این انجمن تاپیکی در خصوص این پرنده وجود ندارد.

http://www.popsci.com/china-builds-its-own-wild-weasel-to-suppress-air-defenses

http://www.combataircraft.net/2016/03/24/chinas-answer-to-the-growler/

 

 

ادامه دارد...

-------------

پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند

پ.ن 2 : انشاءالله اگر عمری باقی بود ، در پست های آینده به سایر پرنده های چینی خواهیم پرداخت.

[gold-falcon 67]

 

 

این جنگنده چینی هم مانند نسخه اصلی  از دو موتور توربوجت  Shenyang WS-10A (ساخت چین) بهره می گرفت.

 

موتور WS-10  قلب تپنده J-16D

 

 

اون موتور چینی که تا حالا رو جنگنده های مختلفیم بکارش بردن ، توربوجت هستش؟ 

ویرایش شده در مهر 95 توسط 7mmt

[mehran55 20,593]

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بحث معرفی پرنده های چینی رو به اتفاق هم ادامه میدیم:

 

 

 

اون موتور چینی که تا حالا رو جنگنده های مختلفیم بکارش بردن ، توربوجت هستش؟ 

با سلام خدمت شما دوست عزیز

کمپانی معظم هوانوردی شنیانگ ، در بخش های مختلف صنعت هوانوردی ( من جمله تولید جت های سبک جنگی ، بمب افکن های استراتژیک و ... ) فعالیت می نماید. علاوه بر تولید هواگردهای گوناگون ، این شرکت انواع موتورهای توربوفن و توربو جت را هم تولید می نماید.

در واقع بسته به نیاز طراحان مختلف و هواپیماها گوناگون ، موتورهای متفاوتی بر روی این هواپیماها نصب می گردد که بخشی از این موتورهای مورد استفاده در هواپیماهای ساخت چین ، روسی ، بخشی ساخت چین و تعداد اندکی هم کانادائی هستند. 

 

 

 

( Shenyang J-31 )

Gyrfalcon

(سُنقر = نوعی شاهین کوچک)

 

 

با ساخته شدن اولین جت های نسل پنجم توسط ایالات متحده آمریکا ( F-22 و F-35 ) ، صنعت هوانوردی جهان وارد عصر جدیدی شد ، عصری که به دوران رادار گریزها مشهور گشت.

پس از ایالات متحده ، کشورهای مختلفی در جهان پروژه جنگنده نسل پنجم رو آغاز نمودند که از آنجمله می توان به روسیه ، ژاپن ، سوئد ، لهستان ، هندوستان ، کره جنوبی ، ترکیه و ... اشاره نمود.

نیروی هوائی چین و صنعت هوانوردی چین هم برای اینکه از این قافله تکنولوژیکی عقب نمانند ، برنامه ریزی برای اجرائی کردن دو پروژه جنگنده رادار گریز J-20 و J-31 خود را عملیاتی نمودند.

 

پروژه J-31 که با نام صادراتی FC-31 هم شناخته می شود ، بخاطر شباهت های ظاهری فراوانی که با جت نسل پنجمی f-35 آمریکائی داشت ، جتجال بسیار بیشتری را به پا نمود.

 

به همین دلیل در معرفی چهاردهمین اژدهای زرد به سراغ این جت مدرن و رادار گریز چینی رفتیم ، تا با آن بیشتر آشنا شویم.

 

 

( FC-31 )

Falcon Hawk

شاهین

 

 

جی - 31 :  هواپیمای نسل پنجمی و رادار گریز  J-31 را می توان یکی از بلندترین گام های صنعت هوانوردی چینی دانست. گامی که برای تثبیت جایگاه چین در بین تولیدکنندگان برتر هواپیما در جهان ؛ بسیار مهم و حیاتی بود.

 

سرانجام پس از مدتها انتظار ، چینی ها با ارائه محصول جی - 31 ، نام خود را از زیر سایه کپی کننده هواپیماهای اسقاطی و زنگ زده روسی ؛ با افتخار تمام خارج کنند و در کنار آمریکا و روسیه ، ضلع سوم دارندگان و تولیدکنندگان جنگنده های نامرئی و رادار گریز در جهان را به نام خود ثبت کنند.

 

 

این هواپیما که برای طیف گوناگونی از مأمویت ها طراحی شده است ، بخاطر شبها خارق العاده ای که به F-35 آمریکائی دارد ؛ در بدو رو نمائی ، شایعات زیادی را بدنبال خود یدک میکشید. (در خصوص جاوسی صنعتی و سرقت نقشه ها و اطلاعات اف - 35 توسط چینی ها)

 

 

 

ظاهرا برای اولین بار از این هواپیما رسما در سال 2012 میلادی رونمائی گردید.

 

 

تاکنون فقط دو نمونه اولیه (پروتایپ) از این پرنده رونمائی شده است و هنوز هیچ گزارشی مبنی بر ایجاد رسمی خط تولید این پرنده منتشر نشده است. هواپیمائی نیروی دریائی چین ، اعلام نموده که تعدادی از این جت نسل پنجمی را خریداری خواهد نمود.

 

 

هنوز هیچ سفارش خارجی برای خرید این هواپیما ثبت نشده است. اما برخی شایعات ، از ثبت یک سفارش اولیه 30 الی 40 فروندی توسط نیروی هوائی و نیروی دریائی پاکستان ، حکایت دارد. چینی ها بارها و بارها اعلام نموده اند که تولید این جنگنده را برای صادرات و با هدف رقابت با  " اف -35 " آمریکائی در بازارهای جهانی تولید نموده اند.

 

 

پیش از این آمریکائی ها ، در این کلاس هواپیما ، دو جت نسل پنجمی F-22 و F-35 را تولید نموده اند. همچنین جت Pak-Fa روسیه هم در همین کلاس تعریف می شود.

 

F-22 جنگنده نسل پنجم آمریکائی

 

F-35 جنگنده نسل پنجم آمریکائی

 

PAK-FA جنگنده نسل پنجم روسی

 

این جنگنده چینی هم مانند نسخه اصلی  از دو موتور توربوفن  Klimov RD-93 (ساخت روسیه) بهره می گیرد. هر چند چینی ها می گویند که استفاده از موتور روسی ، فقط برای انجام آزمایشات اولیه بوده است و نسخه نهائی با دو موتور توربوفن Guizhou WS-13 (ساخت چین) به بازار عرضه خواهد شد.

 

موتور روسی Klimov RD-93 ( یکی از انشعابات خانواده RD-33)

 

موتور چینی WS-13

 

در این انجمن تاپیک مستقلی در خصوص این پرنده وجود ندارد.

https://en.wikipedia.org/wiki/Shenyang_J-31

 

 

 

ادامه دارد...

-------------

پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند

پ.ن 2 : انشاءالله اگر عمری باقی بود ، در پست های آینده به سایر پرنده های چینی خواهیم پرداخت.

[mehran55 20,593]

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بحث معرفی پرنده های چینی رو به اتفاق هم ادامه میدیم:

 

 

 

( Chengdu J-7 )

Airguard

(محافظ هوائی)

 

 

تا سالها ، چین فقط مصرف کننده محصولات هوائی تولید شده در اتحاد جماهیر شوروی بود. اما در اواخر دهه 50 میلادی و اوایل دهه 60 ، طبق فرمان خروشچوف ، نقشه ها ، فرمول ها و کیت های هواپیمای میگ - 21 روسی ، در اختیاران برادران کمونیست چینی شان قرار گرفت و بدین ترتیب رسما روس ها ، شرایطی را فراهم نمودن تا یکی از پیشرفته ترین رهگیرهایشان ( در آن مقطع) ، در کشوری دیگر تولید تحت لیسانس شود.

 

 

دقیقا به همین دلیل است که تولید جت " جی - 7 " را باید یکی از نقاط عطف و موثر در صنعت هوانوردی چین دانست.

 

به همین دلیل در معرفی پانزدهمین اژدهای زرد به سراغ این جت نام آشنای چینی رفتیم ، تا با آن بیشتر آشنا شویم.

 

 

 

 

( F-7 )

Fishbed

ماهی بستر رودخانه

 

 

جی - 7 :  شکاری رهگیر و برتری هوائی  J-7 را می توان یکی از مشهورترین گام های صنعت هوانوردی چینی دانست. گامی که برای کم کردن فاصله چین با سایر تولیدکنندگان هواپیما در جهان ؛ بسیار مهم و حیاتی بود و این گام بلند با تولید تحت لیسانس میگ - 21 در چین برداشته شد.

 

 

میگ - 21 روسی ( پدر J-7 های چینی)

 

این هواپیما که در ابتدا برای مآموریت های رهگیری و برتری هوائی تولید شده بود ، پس از انجام بسیاری از تغییرات و بهینه سازی ها ، برای طیف گوناگونی از مأموریت ها باز طراحی شده است.

 

 

ظاهرا برای اولین بار از این هواپیما رسما در سال 1966 میلادی رونمائی گردید.

 

 

تاکنون نزدیک به 2500 فروند از این هواپیما تولید شده است که از این تعداد ، مجموعا نزدیک به 400 فروند آن در نیروی هوائی چین و هواپیمائی نیروی دریائی چین به خدمت گرفته شده است.

 

 

علاوه بر چین ، این هواپیما در نیروی هوائی بسیاری از کشورهای کم درآمد و نسبتا فقیر بکار گرفته شده است ؛ که از آنجمله می توان به برمه (30 فروند) ، بنگلادش (74 فروند) ، مصر (74)، عراق (80) ، پاکستان (150) ، سودان (20) ، آلبانی (12) و ... اشاره نمود.

 

 

 

نیروی هوائی جمهوری اسلامی ایران هم 20 فروند F-7 از چین خریداری نموده است.

 

 

این جنگنده چینی از یک موتور توربوجت  Liyang Wopen-13F (ساخت چین) بهره می گیرد.

 

 

 

http://www.military.ir/forums/topic/20831-%D8%AC%DB%8C%D8%A7%D9%86-7-%D8%B1%D9%88%D8%AD%DB%8C-%D8%AA%D8%A7%D8%B2%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%DA%A9%D8%A7%D9%84%D8%A8%D8%AF-%D9%85%DB%8C%DA%AF-21/

 

http://www.military.ir/forums/topic/7930-%D8%A2%D8%B4%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D8%AC%D9%86%DA%AF%D9%86%D8%AF%D9%87-f-7/

 

 

 

ادامه دارد...

-------------

پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند

پ.ن 2 : انشاءالله اگر عمری باقی بود ، در پست های آینده به سایر پرنده های چینی خواهیم پرداخت.

[mehran55 20,593]

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بحث معرفی پرنده های چینی رو به اتفاق هم ادامه میدیم:

 

 

( Shenyang J-15 )

Flying Shark

(کوسه پرنده)

 

 

امروزه یکی از ابزارهای تثبیت کننده یک کشور به عنوان ابرقدرت نظامی ، دارا بودن و توان عملیاتی داشتن ناوهای هواپیمابر آن کشور می باشد. چین کمونیست سالها از این نقیصه رنج می برد تا سرانجام با خرید یک فروند ناو هواپیمابر آدمیرال کوزنتسف کلاس شوروی سابق ( در سازمان رزم چین با نام لیائولینگ کلاس نامیده شد) ، در جهت رفع این کمبود خود گام برداشت.

 

ناو هواپیمابر لیائولینگ چین

 

اما پس از حل این مشکل ، مشکل دیگری برای چینی ها خود را عیان نمود. ناوهای هواپیمابر ، نیاز به هواپیماهائی دارند که بطور تخصصی برای نشست و برخواست و انجام عملیات رزمی بر روی این ناوها ساخته شده باشند ؛ اما چین فاقد چنین هواپیماهائی بود. برای همین چین در اولین گام تصمیم به خرید جت های پیشرفته ناونشین سوخو-33 (SU-33) روسی گرفت. پس از مذاکراتی بسیار فشرده و طولانی ؛ سرانجام روس ها اعلام نمودن که تمایلی به فروش این جت پیشرفته خود به چین را ندارند.

 

سوخو-33 روسیه ( فلانکر - دی)

 

در گام بعدی چین به سمت تغییر کاربری یکی از جت های تولید داخل ، با هدف تبدیل آن به یک جت رزمی ناونشین نمود.

مناسب ترین گزینه پیش روی ، جت J-11B (نسخه چینی Su-27SK موسوه به فلانکر-دی ) بود و صنایع معظم شنیانگ چین ، پروژه تولید جت جدید را که من بعد با کد J-15 نامیده میشد ؛ به دست گرفت.

در این بین بدست آوردن یک فروند سوخو 33 (موسوم به فلانکرD) از طریق اوکراین و بررسی این جت توسط کارشناسان صنعت هوانوردی چین ، بسیاری از خلاء های تکنولوژیکی چین را برای تولید چنین پرنده از بین برد.

امروزه چین با دارا بودن خط تولید هواپیماهای ناونشین ؛ برای توسعه و افزایش دادن ناوگان هواپیمابر خود ، هیچ گونه کمبودی را احساس نمیکند.

 

شنیانگ جی - 11 بی

 

با این مقدمه نه چندان کوتاه ، در معرفی شانزدهمین اژدهای زرد به سراغ این جت پیشرفته چینی رفتیم ، تا با آن بیشتر آشنا شویم.

 

 

 

( J-15 )

Flying Shark

کوسه پرنده

 

 

جی - 15 :  جت چند منظوره ناونشین J-15 را می توان یکی از حیاتی ترین گام های صنعت هوانوردی چینی دانست. گامی که چین را وارد عرصه جدیدی از تولید هواگردهای رزمی ( ناونشین های مدرن) نمود.

 

 

این هواپیما با دارا بودن طیف بسیار متنوعی از تسلیحات هوا به هوا ، هوا به دریا ، هوا به زمین و همچنین pod های جنگ الکترونیک ؛ برای گستره بسیار متنوعی از مأموریت های رزمی تجهیز شده است.

 

 

ظاهرا برای اولین بار از این هواپیما در سال 2009 میلادی رونمائی گردید. خط تولید این هواگرد هم از اواخر سال 2013 میلادی رسما آغاز به فعالیت نمود.

 

 

تاکنون فقط 25 فروند از این هواپیما تولید شده  است. اما هواپیمائی نیروی دریائی چین ، در مجموع سفارش تولید 250 فروند از این جت پیشرفته را به صنایع شنیانگ داده است و بناست که در آینده نسخه های پیشرفته تر این هواگرد ، به برخی خصوصبات استیلت (نامرئی شدن از دید رادار) هم تجهیز بشوند.

 

 

با توجه به تازگی راه اندازی خط تولید این پرنده و نیاز بسیار زیاد و اولویت هواپیمائی نیروی دریائی چین ، تمامی ظرفیت خط تولید این هواگرد به تولید برای داخل کشور اختصاص یافته است و هیچگونه سفارشی برای صادرات این پرنده ثبت نگردیده است.

 

 

این جنگنده چینی از دو موتور توربوفن  Saturn AL-31F3 (ساخت روسیه) بهره می گیرد. اما در صورت کارشکنی و عدم همراهی طرف روسی ، این هواپیما برای نیروی محرکه خود امکان تجهیز به دو موتور Shenyang WS-10A (ساخت چین ) را دارا می باشد.

 

موتور Saturn AL-31 ، قلب طپنده J-15

 

موتور WS-10 چینی ، قلب جایگزین J-15

 

http://www.military.ir/forums/topic/26826-%D8%AC%D9%86%DA%AF%D9%86%D8%AF%D9%87-%DA%86%D9%86%D8%AF-%D9%85%D9%86%D8%B8%D9%88%D8%B1%D9%87-%D9%86%D8%A7%D9%88%D9%86%D8%B4%DB%8C%D9%86-j-15/

 

 

 

ادامه دارد...

-------------

پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند

پ.ن 2 : انشاءالله اگر عمری باقی بود ، در پست های آینده به سایر پرنده های چینی خواهیم پرداخت.

[Trooper 83]

جناب مهران  mehran55 با تشکر از زحمات شما

 

تو معرفی برخی هواپیماها نوشتید که چینی ها دارن از موتورهای ساخت خوشون دارن استفاده می کنن

مخصوصا برخی هم که قدیمی هستن

من چند سال صنعت موتورهای هوای چنی رو دنبال می کنم و هنوز که هنوزه نتوستن موتور با ماندگاری بالا بسازن

یک سری تست اولیه فقط شده

میشه تو تاپیک جدا یا همین جا راجبع تاریخچه موتورهای جت چینی هم بگید

البته به نظرم از ما خیلی جلوتر هستن

[mehran55 20,593]

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بحث معرفی پرنده های چینی رو به اتفاق هم ادامه میدیم:

 

جناب مهران  mehran55 با تشکر از زحمات شما

 

تو معرفی برخی هواپیماها نوشتید که چینی ها دارن از موتورهای ساخت خوشون دارن استفاده می کنن

مخصوصا برخی هم که قدیمی هستن

من چند سال صنعت موتورهای هوای چنی رو دنبال می کنم و هنوز که هنوزه نتوستن موتور با ماندگاری بالا بسازن

یک سری تست اولیه فقط شده

میشه تو تاپیک جدا یا همین جا راجبع تاریخچه موتورهای جت چینی هم بگید

البته به نظرم از ما خیلی جلوتر هستن

با تشکر از محبت شما دوست عزیز  :rose:  :rose:

قدر مُسلم این است که تعداد بسیار زیادی از هواپیماهای چینی ، به موتورهای تولید این کشور مجهز هستند و موتورهای تولید این کشور فقط نمونه های اولیه ( یا پروتایپ) نیستند.

اتفاقا قصد دارم ، اگر عمری باقی بود ، پس از تکمیل معرفی هواپیماهای تولید چین ، سایر بخش های صنعت هوانوردی این کشور ، نظیر همین مبحث موتورها رو هم در همین تاپیک دنبال بکنم تا در انتها بتونیم برای بررسی دقیق تر ؛ یک آرشیو کامل از صنعت هوائی چین رو اینجا داشته باشیم.

 

 

(Shaanxi Y-8)

Cub

(توله)

 

 امروزه هواپیماهای ترابری تاکتیکی ، یکی از مهمترین یگان های موجود در نیروی هوائی هر کشوری محسوب می شوند. این هواپیماها ، علاوه بر نقش کلاسیک خود که لجستیک و پشتیبانی از یگان های عمل کننده در میدان نبرد را بر عهده می گیرند ؛ با اندک تغییراتی می توانند طیف متنوع و گسترده از مأموریت های جدید را نیز بر دوش بکشند.

صنعت هوانوردی چین هم از این نیاز خود را مبرا ندانسته است و در طی سالیان مختلف ، طیف گوناگونی از اسب های بارکش خود را تولید کرده است.

 

 

در میان این همه هواپیمای ترابری چینی ، "شانژی وای -8" یک استثناء است. این هواپیما که در واقع نسخه تولید چین هواپیمای "آنتونوف-12" روسیه (An-12) می باشد ؛ با پذیرش تغییرات گوناگون ، مسئولیت های بسیار مختلفی را بر دوش کشیده و به بسیاری از نیازهای نیروی هوائی و هواپیمائی نیروی دریائی چین پاسخ گفته است.

 

آنتونوف - 12 روسیه

با این مقدمه ، در معرفی هفدهمین اژدهای زرد به سراغ این اسب باری چینی رفتیم ، تا با آن بیشتر آشنا شویم.

 

 

( Y-8 )

Cub

توله (بچه حیوانات گوشتخوار)

 

وای - 8 :  هواپیمای ترابری تاکتیکی Y-8 را به جرأت می توان یکی از پرکاربردترین محصولات صنعت هوانوردی چینی دانست. محصولی که چین را از تولید مجزای طیف گوناگونی از هواپیماها بی نیاز نمود.

 

 

 

این هواپیما علاوه بر نقش کلاسیک خود ( ترابری تاکتیکی ) ، با پذیرش تغییرات اندک ؛ برای گستره بسیار متنوعی از مأموریت های شناسائی و عملیاتی تغییر یافته است از آنجمله این تغییر مأموریت ها می توان به تبدیل شدن این هواگرد به "سوخت رسان" ، "آواکس" ، "گشت ساحلی" ، "ضدزیردریائی" ، "جنگ الکترونیک" ، "تهاجم الکترونیک" ، "شناسائی ، شنود و جاسوسی" ، "آتش نشانی" ، "عکس برداری و جئوگرافی" ، "گان شیپ" و ... اشاره نمود.

 

 

وای - 8 گان شیپ (طرح پیشنهادی)

 

این هواپیما تولید سال 1981 میلادی است.

 

 

منابع چینی اطلاعاتی در خصوص تعداد دقیق تولید شده از این هواپیما منتشر نکرده اند ، اما بیش از 100 فروند از این هواپیما ( گونه های مختلف) در نیروی هوائی و هواپیمائی نیروی دریائی چین مشغول خدمت و انجام وظایف محوله هستند.

 

آواکس KJ-200 که بر مبنای پلتفرم Y-8 تولید شده است

 

 

نیروی هوائی کشورهای ونزوئلا ، پاکستان ، میانمار ، سریلانکا ، سودان و تانزانیا از دیگر کاربران این اسب بارکش چند منظوره هستند.

 

نسخه گشت دریائی این پرنده در نیروی هوائی میانمار

 

نسخه آواکس (ZDK-03) این پرنده در نیروی هوائی پاکستان

 

این ترابری تاکتیکی از چهار موتور تورپراپ Zhuzhou Wojing-6 (که به اختصار WJ-6 هم خوانده می شود) ساخت چین بهره میگیرد. (این موتور در واقع نسخه تولید چین موتور توربوپراپ Ivchenko AI-20 روس ها می باشد)

 

موتور توربوپراپ WJ-6 چین

 

در این انجمن تاپیک مستقلی در خصوص این پرنده وجود ندارد.

https://en.wikipedia.org/wiki/Shaanxi_Y-8

 

 

 

ادامه دارد...

-------------

پ.ن 1 : لطفا دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند

پ.ن 2 : انشاءالله اگر عمری باقی بود ، در پست های آینده به سایر پرنده های چینی خواهیم پرداخت.