RezaKiani

آیین نامه سلحشوران ژاپن

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

این سخن از پیری است عارف که گفت:"به کار بردن اسباب کهنه برای پذیرایی سنتی چای، ا زکم ذوقی است؛ اسباب و ظروف نو برای این کار بهتر است."کسانی چنین می گویند.

از سوی دیگر، دسته ای از مردم هم به کاربردن اسباب کهنه را برای اصالت هنری و عتیقه بودنش می دانند. اما این هر دو نظر بیراه است. درست است که اسباب و ظروف کهنه را مردم عادی به کار می بردند، اما همین قدیمی بودن این اسباب به آن ارزش می دهد، و از این رو چیزها و ظرفهای کهنه نزد بزرگان راه یافته است. اینان قدر و ارزش آن را می دانند. درباره ی سامرویای در دستگاه امیر نیز این سخن درست می آید:: مردم کوشا که برای خود نام و اعتبار می سازد و به پایگاه بلند می رسد، اگر هم از اصل و تبار پایین باشد، بی گمان دارای ارزش وجودی و فضیلتهای نفسانی است. اما باز، مردم ، سرسختانه، همکاری و همدوشی با کسی را که اصل و تبارش دانسته نیست - ناخشایند می دارند، یا نمی خواهند رزمنده ای را که تا کنون سرباز ساده ای بوده است، افسر و فرمانده ببینند. کسی که پله های ترقی را یک به یک پیموده و پایگاه یافته، این پایه را به مایه ی کارآیی و فضیلت خود در برابر آنهایی که از نخست جایگاه بلند داشته اند - سافته است، از این رو ، باید که او را بیشتر هم ارج نهاد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
امیر، بزرگان دولت و مشاوران بلند پایه را زیبنده آن است که چندی خود را از دیگران دور دارند و به کارها بپردازند. اینان اگر همواره در میان پیرامونیان و مردم دیگر باشند، دشوار توانند به کاری ارزنده برسند. این نکته را باید در گوش هوش داشت.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام بر همه به خصوص آقا رضاي عزيز
[quote]امیر، بزرگان دولت و مشاوران بلند پایه را زیبنده آن است که چندی خود را از دیگران دور دارند و به کارها بپردازند. اینان اگر همواره در میان پیرامونیان و مردم دیگر باشند، دشوار توانند به کاری ارزنده برسند. این نکته را باید در گوش هوش داشت.[/quote]
آقا رضا حرف سياسي زده طرف يه خورده به اوضاع احوال كشور خودمون كه فكر كنيم متوجه حرفش مي شيم راستش من اصلا نمي تونم جلوي خندمو بگيرم س ف ر ه ا ي . . . . . . :lol: :lol: icon_cheesygrin

[quote]77-چهره را همواره گلگون باید داشت
باید که همواره گرد آرایش همراه داشت. گاه پیش آید که پس از اندک غنودی چهره مان رنگ پریده شود. در چنین هنگام باید سرخاب برگرفت و چره را رنگ داد[/quote]
ميشه درباره ي اين هم يه توضيحي بدين من چيزي نمي فهمم icon_cheesygrin

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بدگفتن از دیگران بیراهی است، و ستایش بیجا از ایشان نیز نارواست. سامورایی باید که جا و مرتبه ی خویش را بشناسد، بر منش خود استوار و در راه هدف کوشا باشد، و هر چه کمتر سخن گوید.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مرد با فضیلت، کیمیایی از آرامی و متانت در گوهر خود سرشته دارد که به آن مایه هرگز خستگی و رنج درگیر بودن در کارها از خود نشان ندهد، کسانی که آرامشی در نفس و منش خود ندارند، برای نام و شهرت از در رقابت درآیند و این جا و آن جا شتابند و "بر در ارباب بی مروت دنیا" کوبند. این مردم از فرومایگانند.

پی نوشت: منظورش اینه که وقتی از خواب پا می شی نیگا کن تو آینه تا رنگت پریده نباشه. ممکنه دیگران فک کنن که کم آوردی.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
در هر گونه کشمکش یا بحث و جدلی، گاه باشد که تند باختن ما -شکوهمندانه باختن است. همین حال را می توان در کشتی دید. کار آن کس که بخواهد به هر قیمت برنده شود، و ناراستی در میان آورد، از باختن بدتر است. چنین کسی هم پلید و هم بازنده باشد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دامادم می گوید که جوانهای امروز به زن صفتی گرایش یافته اند، جوانی دوره ای است که در آن مردم مقبول، شاد و پرشورند، احساس دیگران را رنجه نمی کنند، و آزادگان را با فضلیت می دانند. اما پنداری که( در زمانه ی ما) خمودگی بر هر چیز سایه انداخته است و اراده ی قوی را دیگر ارزش نمی نهند.
مرد سلحشور اگر تنها به حفظ جانب خود بیندیشد، دون همت باشد. برای نمونه، در خود بنگر! شاید بیندیشی که ناروا باشد اگر که بگذاری خانواده ای دگر ترا به فرزندی بپذیرد؛ و با این کار، نه بر آنچه که به مایه ی هنر و گوهر خود یافته ای، که بر آنچه که پدر و مادر با کوشش سخت برایت فراهم آورده اند -چشم بپوشی. این همان منش و رفتار قراردادی است که من آن را نمی پسندم.
هنگامی که در خدمت دستگاه امیر بودم هرگز اندیشه ی برتری به خود راه ندادم. از آنجا که در آمد ماه و سال سامورایی ، دارایی خود او نیست و از آن امیر است، چرا باید که آن را زیاد ارزش نهیم، یا که به آن دلبسته باشیم؟ از دست دادن پایگاه یا هاراگیری، همانا فرجام کار سامورایی است.
در این میان، بر باد دادن نام نیک خانواده به مایه ای ناروا، شرم آور است. پس ، نباید که در انجام کارهای بایسته، کوتاهی ورزیم. نباید که در بند امیال و خودپرستی بمانیم، و نباید که مایه ی رنچ دیگران شویم. شکست یافتن بجا پسندیده تر از پیروز شدن نارواست. چون این معنی را خوب دریافتی، خواهی توانست که از همه ی توان و کارآیی خود بهره گیری و با شور و نیروی سرشار در کارها پیش تازی.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
چون می خواهی به دیدن کسی بروی، شایسته آن است که پیشتر وعده بگذاری. اگر سرزده به جایی بروی، هیچ پیدا نیست که آنجا چه گرفتاری و درگیری باشد، و اگر پیش آید که نابهنگام به آنجا برسی، دیدارت ناساز و بیهوده باشد. اگر هنگامی به دیدن کسی بروی که دیگران نیز نزد او باشند، نمی توانی آزادانه سخن بگویی. به ویژه، آنجا که مردم به دلداری کسی برای گرفتاری یا داغدیدگی او گرد آمده باشند، بسا که لغزش زبان یا سوء تعبیری پیش آید.
از سوی دیگر، چون کسی به دیدنت آمد، هر چه هم درگیری و نابسامانی در کارت باشد، باز نباید از دیدن او خودداری کنی.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
از کسی شنیدم که گفت:" سرافرازی بر دو گونه است: درونی و بیرونی. سامورایی که این هر دو بالندگی درون و بیرون را نداشته باشد، به هیچ کار نیاید."
سرافرازی را می توان تیغه ی شمشیر دانست، که آن را باید هر روز صیقل داد و باز در نیام گذاشت. هر چند گاه یکبار تیغ را از نیام می کشند و تا برابر پیشانی بالا می برند؛ آن را از زنگار و غبار می زدایند و باز در نیام می گذراند. اگر شمشیر سامورایی همواره برکشیده باشد و او پیوسته در کار صیقل دادن آن ، مردم از او دوری جویند و دوست و همنشینی نیابد. از سوی دیگر، اگر شمشیر هیچ گاه از نیام کشیده نشود، زنگار گیرد و لبه اش کند شود و کسی از آن بیم نیارد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سخن مرد سالخورده ای را که از روی تجربه می گوید، با احترام و سپاس بشنو، هرچند که آن سخن را از پیش بدانی.
گاه باشد که پس از بارها و بارها شنیدن سخنی، معنی تازه و ژرف و نغز در آن می یابیم و چشم خردمان روشن می شود. چنین مکاشفه ای فراتر از فهم و دریافت عادی است.
مردم به آن گرایش دارند که پیرسالان را کم و کوچک گیرند و به نجوا و اندرز آنان دل ندهند، اما باید دانست که پیران ، به هر روی، از سرمایه ی تجربه بهره دارند.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
نه تنها پیروزی، که شکست نیز چیزی نیرزد مگر آنکه تا نهایت و غایت آن بروی، و بزرگترین دشواری و رنج را در کار بیازمایی. دیگر آنکه، مردی که استوار و معتمد اما خشک و یکدنده باشد، چندان به کار نیاید.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
برای هر کس، گاه پیش می آید که از سر ناشکیبی در کاری فروماند. اگر پنداریم که هنوز فرصت بسیار در کار داریم، باشد که زودتر به خو است خود برسیم. کار را آسان بگیریم، و با خود بگوییم که بخت به ما هم روخواهد آورد.
دمی بیندیشیم که کارهاو حالها پانزده سال دیگر چه سان خواهد بود. شاید که در آن هنگام همه چیز دیگرگون شده باشد. پیشگویان، از آینده بسیار نوشته و گفته اند؛ اما، آنچه پیداست، این سخن ما از دگرگون شدن سراسری و بنیادین کارها نشان نمی دهد. ده سال دیگر شاید که یک تن از بزرگمردانی که امروز دولت و دستگاه دارند نیز بر جای نمانده باشد. شاید که در آن هنگام جز نیمی از جوانان امروز زنده نباشند.
جهان و کار جهان هرچه می رود تباهتر می شود، و رزگاری که کانهای نقره به پایان آید مس سرخ پربها خواهد شد. با گذشت روزگار، میانگین توانایی و کارآیی مردمان کاستی می گیرد، پس اگر مرد براستی کمر همت بندد و جانانه بکوشد، تا پانزده سال دیگر یک سامورایی ارزنده خواهد شد. و باز، چون پانزده سال به تندی یک رویا می گذرد و درخت زندگی بار می دهد، اگر تنها به تندرستی خود برسی، سرانجام به بزرگترین آرزویت دست یابی و امیر را خدمتگذاری نیکوشوی.
در روزگار مردان بزرگ، آدمی را نام و والایی یافتن دشوار است. هنگامی که جهان از هسته و مایه تهی شود و از شکوفایی بیفتند، برتری و مهتری آسان تر باشد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
چنان که در جای دیگر هم آورده ام، بالاترین خدمت سامورایی آن است که اندیشه هایش را در پایگاه دیوانسالاری یا رایزنی امیر، بیان دارد. چون سلحشور به این نکته آگاه باشد، دیگر باک نیست که چه کند و چه اندیشد، اما شاید که هیچ کس به این معنی نرسد، یا کسانی که شناخت و دریافتشان به این پایه رسیده باشد به راستی بسیار اندکند.
شماری از مردم ، به سودای پیشرفت و برای سودجویی، چاپلوسی و ریا در کار آورند و پایگاه بهتر خواهند؛ اما اینان چندان زیاده خواه نیستند که جایگاه دولتمردان والا را آرزودارند. گروهی دیگر، که کمی زیرکترند، چون فضیلتی در سامورایی خوب بودن نمی شناسند، به جای تلاش در این راه، روزهای عمر را به خواندن "اندیشه های ساعات سرخوشی" وشعرهای سایگیو می گذرانند.
اما در نزد من، کنکو و سایگیو بزدلانی یاوه سرا بیش نبوده اند. آنها از روی ناتوانی انجام آنچه برایشان بایسته بود، خود را در زی دانشمند و روحانی گوشه گیر در آوردند. اکنون هم بر کاهنان و سالمندان خرده نمی گیرم که چنین نوشته ها را می خواهند؛ اما، آن کس که همراه با کوشیدن برای پیشرفت دنیایی، سامورایی هم باشد، باید که امیر را با جان و دل خدمت کند، هرچند که این کار او را به ژرفای دوزخ سرنگون سازد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
چنان که در جای دیگر هم آورده ام، بالاترین خدمت سامورایی آن است که اندیشه هایش را در پایگاه دیوانسالاری یا رایزنی امیر، بیان دارد. چون سلحشور به این نکته آگاه باشد، دیگر باک نیست که چه کند و چه اندیشد، اما شاید که هیچ کس به این معنی نرسد، یا کسانی که شناخت و دریافتشان به این پایه رسیده باشد به راستی بسیار اندکند.
شماری از مردم ، به سودای پیشرفت و برای سودجویی، چاپلوسی و ریا در کار آورند و پایگاه بهتر خواهند؛ اما اینان چندان زیاده خواه نیستند که جایگاه دولتمردان والا را آرزودارند. گروهی دیگر، که کمی زیرکترند، چون فضیلتی در سامورایی خوب بودن نمی شناسند، به جای تلاش در این راه، روزهای عمر را به خواندن "اندیشه های ساعات سرخوشی" وشعرهای سایگیو می گذرانند.
اما در نزد من، کنکو و سایگیو بزدلانی یاوه سرا بیش نبوده اند. آنها از روی ناتوانی انجام آنچه برایشان بایسته بود، خود را در زی دانشمند و روحانی گوشه گیر در آوردند. اکنون هم بر کاهنان و سالمندان خرده نمی گیرم که چنین نوشته ها را می خواهند؛ اما، آن کس که همراه با کوشیدن برای پیشرفت دنیایی، سامورایی هم باشد، باید که امیر را با جان و دل خدمت کند، هرچند که این کار او را به ژرفای دوزخ سرنگون سازد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
چنان که در جای دیگر هم آورده ام، بالاترین خدمت سامورایی آن است که اندیشه هایش را در پایگاه دیوانسالاری یا رایزنی امیر، بیان دارد. چون سلحشور به این نکته آگاه باشد، دیگر باک نیست که چه کند و چه اندیشد، اما شاید که هیچ کس به این معنی نرسد، یا کسانی که شناخت و دریافتشان به این پایه رسیده باشد به راستی بسیار اندکند.
شماری از مردم ، به سودای پیشرفت و برای سودجویی، چاپلوسی و ریا در کار آورند و پایگاه بهتر خواهند؛ اما اینان چندان زیاده خواه نیستند که جایگاه دولتمردان والا را آرزودارند. گروهی دیگر، که کمی زیرکترند، چون فضیلتی در سامورایی خوب بودن نمی شناسند، به جای تلاش در این راه، روزهای عمر را به خواندن "اندیشه های ساعات سرخوشی" وشعرهای سایگیو می گذرانند.
اما در نزد من، کنکو و سایگیو بزدلانی یاوه سرا بیش نبوده اند. آنها از روی ناتوانی انجام آنچه برایشان بایسته بود، خود را در زی دانشمند و روحانی گوشه گیر در آوردند. اکنون هم بر کاهنان و سالمندان خرده نمی گیرم که چنین نوشته ها را می خواهند؛ اما، آن کس که همراه با کوشیدن برای پیشرفت دنیایی، سامورایی هم باشد، باید که امیر را با جان و دل خدمت کند، هرچند که این کار او را به ژرفای دوزخ سرنگون سازد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.