تاپیک جامع هواگردهای بدون سرنشین تاپیک جامع هواگردهای بدون سرنشین (U.A.V/ Unmanned aerial vehicle)

[alrkhs 4,310]

به نام خدا

CASC CH-3 Rainbow

هواپیماپیمای بدون سرنشین رزمی (UCAV) (2012)

 

 

CH-3 نسخه مسلح سری پهپاد های CH-1/CH-2 است. تمام این مدل ها ساخته شرکت علم و فناوری هوافضای چین (CASC) و بخشی از خط تولید پهپاد های "CASC "Rainbow هستند که با CH-1 شروع شد و تا کنون به مدل CH-901 رسیده است. این سری پهپاد ها مشتریانی جهانی دارند و توانایی های تاکتیکی مدرن در میدان نبرد را با هزینه کمتر نسبت به پهپاد های غربی ارائه می دهند.

CH-3 در ظاهر بال هایی رو به عقب دارد که در امتداد بدنه ساده آن قرار گرفته اند. در جلوی بدنه اصلی، کانارد هایی برای کنترل و پایداری بیشتر نصب شده اند. بال های اصلی در انتهای خود بالچه هایی عمودی دارند و در زیر هرکدام از آن ها یک نقطه سخت برای حمل و پرتاب موشک های هدایتی وجود دارد. چرخ ها جمع شونده نیستند. موتور در پشت بدنه نصب شده و ملخی 3 پره را در آرایش pusher می چرخاند. از مشخصات این پهپاد می تواند به بال های 8 متری، مداومت 12 ساعته، محموله 80 کیلوگرمی و برد 2400 کیلومتری اشاره کرد.

 

 

الجزایر، میانمار، نیجریه، پاکستان، عربستان سعودی (خط تولید کل سری ها) و ترکمنستان از خریداران CH-3 هستند. CH-3 نسخه اولیه بود و CH-3A نسخه بعدی آن است که وزن محموله ماموریتی بیشتر (تا 180 کیلوگرم) و مداومتی نصف سری قبل (6 ساعت نسبت 12 ساعت سری قبل) دارد. این مدل به صورت استاندارد از لینک داده ی ماهواره ای استفاده می کند.

در اکتبر سال 2015، دولت عراق ویدئویی از پهپاد CASC Rainbow منتشر کرد که در حال عملیات بود. با این ویدئو مشخص شد که عراق پهپاد Rainbow را به خدمت گرفته است و به خرید هایی فراتر از تجهیزات آمریکایی علاقه دارد.

 

 

 

مشخصات

- سال ورود به خدمت: 2012

- وضعیت: در حال خدمت

- تعداد فروند ساخته شده: 500

- سازنده: شرکت علم و فناوری هوافضای چین (CASC) (چین)

- کشورهای مصرف کننده: الجزایر، میانمار، نیجریه، پاکستان، عربستان، ترکمنستان، چین

- نقش: حملات زمینی (هدایت بمب های هواپایه برای نابودی اهداف زمینی توسط تیر بمب موشک و راکت)، جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد)

- طول: 7 متر

- طول بال ها: 8 متر

- ارتفاع: 2 متر

- حداکثر وزن برخاست: 650 کیلوگرم (80 کیلوگرم ظرفیت بار)

– قوای محرکه: 1 موتور که ملخ 3 پره را در آرایش pusher می گرداند

- حداکثر سرعت: 220 کیلومتر بر ساعت

- ارتفاع پروازی: 4000 متر

- برد: 960 کیلومتر

- تسلیحات: 2 نقطه سخت زیر بال ها برای حمل موشک های هدایت پذیر. محموله ماموریتی بین 60 تا 80 کیلوگرم

- نسخه ها: "CH-3 "Rainbow (سری پایه)، CH-3A (محموله ماموریتی افزایش یافته، مداومت کمتر)

 

 

منبع

[alrkhs 4,310]

به نام خدا

CASC CH-5 Rainbow

هواپیمای بدون سرنشین رزمی (UCAV) (2017)

 

 

CASC CH-5 یکی از اعضای سری پهپاد های رزمی بومی چین است. این پهپاد برای نقش هواپیمای بدون سرنشین رزمی طراحی شده و می تواند مهمات مختلفی را حمل (و تا دقت متوسطی پرتاب) کند. CH-5 تا حدودی در ظاهر و کاربرد مشابه پهپاد MQ-9 ریپر آمریکایی است.

 

 

این هواپیما بال های مستقیمی دارد. موتور آن (با خروجی 450 اسب بخار) در انتهای بدنه قرار دارد و ملخ چند پره ای را در آرایش pusher می چرخاند. این پهپاد به دلیل ساختار لینک داده مشابه کاملا با CH-3 و CH-4 یکپارچه است. مداومت پروازی آن تا 60 ساعت است، تا ارتفاع 9000 متری پرواز می کند و می تواند محموله های ماموریتی تا وزن 1000 کیلوگرم ر احمل کند. طول بال های آن 21 متر و حداکثر وزن برخاست آن 2720 کیلوگرم است.

 

 

برنامه هایی برای ساخت نسخه های با مداومت و برد عملیاتی بیشتر، و پشتیبانی از مهمات گسترده‌تر وجود دارد.

 

 

 

مشخصات

- سال ورود به خدمت: 2017

- وضعیت: در حال خدمت

- تعداد فروند ساخته شده: 50

- سازنده: شرکت علم و فناوری هوافضای چین (CASC) (چین)

- کشورهای مصرف کننده: چین، عربستان سعودی

- نقش: حملات زمینی (هدایت بمب های هواپایه برای نابودی اهداف زمینی توسط تیر بمب موشک و راکت)، پشتیبانی هوایی نزدیک (توسعه داده شده برای عملیات در نزدیکی عناصر فعال زمینی دشمن توسط انواعی از مهمات هوا به زمین)، جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد)

- طول: 11.2 متر

- طول بال ها: 21 متر

- ارتفاع: 3.8 متر

- وزن: 2225 کیلوگرم

- حداکثر وزن برخاست: 2720 کیلوگرم (495 کیلوگرم ظرفیت بار)

– قوای محرکه: 1 موتور توربوشارژ که یک ملخ چند پره را در انتهای بدنه با آرایش pusher می گرداند

- حداکثر سرعت: 480 کیلومتر بر ساعت

- ارتفاع پروازی: 9000 متر

- برد: 10000 کیلومتر

- تسلیحات: بمب های پرتابی هدایت دقیق و مهمات هواپایه شامل بمب و موشک. محموله ماموریتی تا وزن 1 تن

- نسخه ها: CH-5 (سری پایه)

 

 

منبع

ویرایش شده در مرداد 0 توسط alrkhs

[alrkhs 4,310]

به نام خدا

CASC CH-7

پهپاد پنهان کار رزمی با ارتفاع و مداومت بالا (HALE) (2022)

 

 

CASC (شرکت علم و فناوری هوافضای چین) در نمایشگاه هوایی Zhuhai 2018، مدلی زیرمقیاس از پهپاد پنهان کار رزمی CH-7 تحت توسعه خود را رونمایی کرد که بر روی حمله مستقیم به پلتفرم های هشدار زودهنگام و کنترل هوایی (AEW&C/AWACS) دشمن در فاصله زیاد با موشک های داخلی متمرکز بود. CH-7 طرحی خصوصی از این شرکت است که با تلاش های فضایی چین مرتبط است و بیانگر انقلابی عظیم در قدرت پهپادی چین است. در نظر گرفتن طراحی بال پرنده برای این نوع از هواپیما ها عموما نشان دهنده برطرف شدن چالش های آیرودینامیک و کنترلی برای مهندسان است.

 

 

CH-7 شباهت های ظاهری زیادی به پهپاد های بال پرنده غربی و به خصوص پهپاد ناونشین X-47B نورثروپ گرومن دارد. شکل کلی آن به صورت "کایت شکسته" (cranked-kite) است و از هیچ صفحه ی عمودی به هر شکلی استفاده نمی کند. گفته می شود CH-7 از 1 موتور توربوفن استفاده می کند که در بخش مرکزی بدنه قرار گرفته است. هوای مورد نیاز از یک ورودی در سطح پشتی تامین می شود و گاز های اضافی از دریچه ای در انتها خارج می شوند. بخش زیرین از چرخ های سه‌گانه جمع شونده برای حرکت روی زمین استفاده می کند. علی رغم ویژگی های پنهان کار تبلیغ شده، CH-7 برای نامرئی شدن بیش از طراحی خاص و پوشش بدنه، به تجهیزات نصب شده اتکا دارد. از نظر ساختاری، این هواپیما 10 متر طول، 22 متر طول بال و 13000 کیلوگرم وزن ناخالص دارد.

 

 

در سناریوی تعیین شده، این پهپاد پنهان کار قادر خواهد بود تا بدون دیده شدن به محدوده دشمن نفوذ کند و با شلیک موشک های ضد تشعشع (ARM) به مقابله با پلتفرم های هشدار زودهنگام بپردازد. چندین CH-7 می توانند برای تعیین هدف یا نظارت/شناسایی با هم عمل کنند (با جایگزینی سلاح ها به تجهیزات ماموریتی مخصوص). CH-7 توانایی درگیری با تاسیسات راداری زمینی با همان قدرت کشندگی را هم دارد. این پهپاد همچنین توانایی ارتباط بین تشکیلاتی امن را هم دارد تا داده ها و اطلاعات هدف را به هواپیما های سرنشین دار همراه، با تسلیحات سنگین تر، منتقل کند. از دیکر توانایی های این پهپاد می توان به ضد کشتی بودن و حمل بمب های پرتابی هدایت دقیق اشاره کرد.

 

 

پرواز نسخه اولیه آن برای 2020-2021 برنامه ریزی شده و در ادامه پرواز های آزمایشی انجام خواهد شد. تولید انبوه و صادرات آن به طور خوشبینانه از 2022 آغاز خواهد شد. رویکرد های کلی بدون محدودیت فناوری های چینی،این کشور را در دهه آینده در صدر فروش بازار پرسود جهانی پهپاد ها قرار می دهد. بازاری که تحت سلطه ایالات متحده و اسرائیل است اما فروش به بخش های خاصی از جهان و مشتریان خاصی (به طور گسترده در خاورمیانه) را محدود کرده اند.

بخشی از مشخصات و ویژگی های فنی، تخمین زده شده اند.

 

مشخصات

- سال ورود به خدمت: 2022

- وضعیت: در حال خدمت

- تعداد فروند ساخته شده: 1

- سازنده: شرکت علم و فناوری هوافضای چین (CASC) (چین)

- کشورهای مصرف کننده: چین (احتمالی)

- نقش: حملات زمینی (هدایت بمب های هواپایه برای نابودی اهداف زمینی توسط تیر بمب موشک و راکت)، پشتیبانی هوایی نزدیک (توسعه داده شده برای عملیات در نزدیکی عناصر فعال زمینی دشمن توسط انواعی از مهمات هوا به زمین)، هشدار زودهنگام هوایی (مجهز برای ارائه کنترل و فرماندهی در بالای میدان نبرد برای عناصر هوایی دوست)، جنگ الکترونیک (دفع فعال طیف الکترومغناطیس دشمن محافظت از نیروهای دوست در برابر این طیف)، جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، نیرو های ویژه (در خدمت عناصر و ماموریت های نیروها و عملیات های ویژه)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد)

- طول: 10 متر

- طول بال ها: 21.95 متر

- ارتفاع: 3.2 متر

- وزن: 6500 کیلوگرم

- حداکثر وزن برخاست: 12250 کیلوگرم (5750 کیلوگرم ظرفیت بار)

– قوای محرکه: 1 موتور توربوفن با مشخصات نامعلوم

- حداکثر سرعت: 885 کیلومتر بر ساعت

- ارتفاع پروازی: 10000 متر

- برد: 3500 کیلومتر

- تسلیحات: محموله عملیاتی تا 1814 کیلوگرم. پشتیبانی احتمالی از موشک های هوا به سطح (شامل موشک های ضد تشعشع)، بمب های هدایت دقیق و مهمات پرتابی در محفظه داخلی

- نسخه ها: CH-7 (سری پایه)

 

 

منبع

[alrkhs 4,310]

به نام خدا

CASC CH-901

مهمات با مداومت بالا/پهپاد انتحاری (2018)

 

 

CH-901 راه حلی چند منظوره است. این پهپاد برای انتحاری بودن طراحی شده و سر جنگی بخشی از محموله قابل حمل آن است. گزینه های مهمات با مداومت بالا برای اپراتورهای جهانی امروز با تحولاتی که در ایالات متحده، اسرائیل و چین مشاهده می شود، در حال افزایش است. CH-901 بخشی از لیست طولانی هواپیما های بدون سرنشین CASC است که شامل پهپاد پنهان کار رزمی CH-7، پهپاد بال ثابت CH-92 و میکرو پهپاد CH-802 می شود.

 

 

CH-901 پهپاد نسبتا کوچکی است که توسط یک پیشرانه با ملخ 2 پره پرواز می کند. هدف اصلی آن خنثی کردن اهداف زمینی است. این پهپاد می تواند در تعداد بالا برای حملات دسته جمعی استفاده شود.

همانند دیگر مهمات مداومت بالا، CH-901 از بدنه ای تیوبی و موشک مانند استفاده می کنند. بال های فنری آن پس از پرتاب باز می شوند تا پایداری آن در حین پرواز حفظ شود. کل این مجموعه از یک تیوب ساده پرتاب می شود؛ به همین دلیل بسیار جمع و جور و مناسب عملیات های سطح جوخه است. یک واحد متحرک سنگین با نمایشگر های جمع شونده، کنترل های مورد نیاز و فید ویدئو مستقیم، اطلاعات مورد نیاز برای اجرای موفق حمله را به اپراتور می دهد.

 

 

CH-901 می تواند توسط اپراتور سطح جوخه به کار گرفته شود یا توسط پهپاد مادر در تعداد زیاد پرتاب شود (در حالت دوم برد عملیاتی آن افزایش می یابد). همچنین آزمایش های این پهپاد توسط چین نشان داده شده که در آن پهپاد های CH-901 از یک لانچر با 48 تیوب از روی یک خودرو (به عنوان ایستگاه زمینی متحرک) پرتاب می شوند و با موفقیت به صورت دسته جمعی به هدف حمله می کنند.

به غیر از ارزش هجومی آن، اپتیک های نصب شده روی CH-901 به آن اجازه می دهند تا به عنوان پهپاد جاسوسی-نظارت-شناسایی (ISR) عمل کند. توانمندی های آن به اندازه ای است که می توان از آن برای حمله دسته جمعی به اهداف هوایی استفاده کرد.

 

 

مشخصات

- سال ورود به خدمت: 2018

- وضعیت: در حال خدمت

- تعداد فروند ساخته شده: 100

- سازنده: شرکت علم و فناوری هوافضای چین (CASC) (چین)

- کشورهای مصرف کننده: چین (احتمالی)

- نقش: حملات زمینی (هدایت بمب های هواپایه برای نابودی اهداف زمینی توسط تیر بمب موشک و راکت)، پشتیبانی هوایی نزدیک (توسعه داده شده برای عملیات در نزدیکی عناصر فعال زمینی دشمن توسط انواعی از مهمات هوا به زمین)، جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد)

- وزن: 9 کیلوگرم

- حداکثر وزن برخاست: 9 کیلوگرم (0 کیلوگرم ظرفیت بار)

– قوای محرکه: 1 موتور الکتریکی که یک ملخ 2 پره را در انتهای بدنه می گرداند

- حداکثر سرعت: 120 کیلومتر بر ساعت

- ارتفاع پروازی: 450 متر

- برد: 10 کیلومتر

- تسلیحات: ترکشی، سر جنگی Shaped-Charge

- نسخه ها: CH-901 (سری پایه)

 

 

منبع

[alrkhs 4,310]

به نام خدا

CASC CH-92

هواپیمای بدون سرنشین (UAV) (2018)

 

 

CH-92 سامانه بدون سرنشین بال ثابتی است که توسط علم و فناوری هوافضای چین (CASC) توسعه داده شده است. فناوری پهپادی در بازار های جهانی به صورت محدود به فروش می رسد و دسترسی چین به اروپا محدود است. این کشور در آفریقا، خاورمیانه و اروپای شرقی به دنبال خریدار گشته و تا حدودی در این زمینه موفق بوده است. CH-92 یکی از پهپاد های شرکت CASC است که شامل پهپاد های CH-1 تا CH-10، CH-91، CH-802، CH-803 و CH-901 می شود.

این هواپیما با طراحی معمولی خود، برای ارتفاع های پایین تا متوسط طراحی شده است. بال های اصلی در کل صاف هستند و در شانه بدنه در کناره ها نصب شده اند. بدنه ساده است و سامانه های عملیاتی مربوط، ذخیره سوخت و پیشرانه را در خود جای می دهد. پیشرانه آن یک موتور معمولی است که در عقب سازه هوایی قرار گرفته و یک ملخ چند پره را در آرایش  "pusher" می گرداند. میله های دوقلو از پایین و انتهای بال های اصلی مبدا می گیرند و توسط یک بال افقی به هم متصل می شوند. این ساختار توسط 2 باله عمودی تکمیل می شود. بخش زیرین از چرخ های ثابت با آرایش سه‌گانه تشکیل شده. بخش اپتیکی/حسگر در چانه ی سازه هوایی قرار گرفته است.

 

  

 

حداقل 6 فروند نمونه عملیاتی CH-92A در جولای 2020 به پدافند هوایی نیروی هوایی صربستان تحویل داده شد.این پهپاد ها به همراه حدود 18 موشک، بخشی از برنامه تسلیح و مدرن سازی ارتش هستند. با این خرید، صربستان به اولین کشور حوزه بالکان تبدیل شد که به پهپاد های هجومی مجهز شده است.

 

 

 

 

مشخصات

- سال ورود به خدمت: 2018

- وضعیت: در حال خدمت

- تعداد فروند ساخته شده: 50

- سازنده: شرکت علم و فناوری هوافضای چین (CASC) (چین)

- کشورهای مصرف کننده: چین، صربستان

- نقش: حملات زمینی (هدایت بمب های هواپایه برای نابودی اهداف زمینی توسط تیر بمب موشک و راکت)، پشتیبانی هوایی نزدیک (توسعه داده شده برای عملیات در نزدیکی عناصر فعال زمینی دشمن توسط انواعی از مهمات هوا به زمین)، هشدار زودهنگام هوایی (مجهز برای ارائه کنترل و فرماندهی در بالای میدان نبرد برای عناصر هوایی دوست)، جنگ الکترونیک (دفع فعال طیف الکترومغناطیس دشمن محافظت از نیروهای دوست در برابر این طیف)، پشتیبانی هوایی نزدیک (توسعه داده شده برای عملیات در نزدیکی عناصر فعال زمینی دشمن توسط انواعی از مهمات هوا به زمین)، جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد)

– قوای محرکه: 1 موتور معمولی با آرایش pusher که یک ملخ را در انتهای بدنه می چرخاند

- حداکثر سرعت: 200 کیلومتر بر ساعت

- ارتفاع پروازی: 5000 متر

- برد: 250 کیلومتر

- تسلیحات: 2 موشک ضد تانک هدایت پذیر، مهمات هدایت دقیق و موارد مشابه در 2 نقطه سخت

- نسخه ها: CH-92 (سری پایه)، CH-92A (سری تولیدی)

 

 

منبع

[alrkhs 4,310]

به نام خدا

CASIC Skyhawk (series)

هواپیمای بدون سرنشین (UAV) (2020)

 

 

پهپاد CASIC "Skyhawk" از صنایع هوایی چین عضوی از خانواده سامانه های بدون سرنشین (UAS) برای مصارف نظامی و تجاری است. این خانواده شامل خط تولید Sky Hawk 1 وSky Hawk 3 می شود. در نمایشگاه هوایی  Zhuhai در سال 2018 نسخه بال پرنده Skyhawk (برای نقش نظارت پنهان کارانه) رونمایی شد.

 

   

 

اولین عضو این خانواده، یعنی پهپاد مینیاتوری SH-1 در نمایشگاه هوایی Zhuhai در سال 2008 رونمایی شد. این پهپاد طراحی تمام بال داشت که قدرت آن توسط یک موتور پیستونی با ملخ 2 پره تامین می شد. آرایش کلی بدنه آن بسیار مرسوم تر از نسخه SH-3 بود. توانایی حمل محموله آن به 30 کیلوگرم می رسد. پرتاب این پهپاد از طریق منجنیق و با کمک بوستر انجام می شود، بازیابی آن از طریق باز شدن چتر نجات برای کم کردن سرعت سقوط است. بخش زیرین از میله های لغزنده تشکیل شده. طول آن 2.3 مترو طول بال های آن 4.2 متر است. به سرعت 150 کیلومتر بر ساعت می رسد و تا ارتفاع 5000 متری پرواز می کند.

SH-3 بدنه ای 2 میله ای و موتور مشابه SH-1 دارد. البته بخش دم، باله های عمودی رو به پایین و متمایل به خارج دارد تا پایداری آن بهتر حفظ شود. روش بازیابی آن همانند SH-1 و با کمک چتر نجات و میله های لغزنده انجام می شود. طول آن به 3.6 متر افزایش پیدا کرده است اما طول بال ها ثابت باقی مانده. توانایی حمل محموله آن تا 5 کیلوگرم است. ارتفاع عملیاتی آن تا 3000 متر کاهش پیدا کرده و سرعت آن به 120 کیلومتر بر ساعت می رسد.

 

  

 

SH-3 شامل 2 نسخه SH-3A و SH-3B می شود. مدل A از چرخ های سه‌گانه استفاده می کند تا دیگر نیازی به پرتاب با منجنیق نباشد. بازیابی آن هنوز با چتر نجات صورت می گیرد. مدل B پهپاد میکرو (MAV) و دست پرتاب است که توسط یک موتور الکتریکی با ملخ 2 پره نیرودهی می شود. زمان پروازی آن به 45 دقیقه محدود می شود و بازیابی آن از طریق فرود روی باند یا چتر نجات است.

در ژانویه 2019، یک ویدئو از اولین پرواز نسخه پنهان کار Skyhawk منتشر شد.

 

 

 

مشخصات

- سال ورود به خدمت: 2008 (SH-1)

- وضعیت: تحت توسعه

- سازنده: شرکت علم و صنعت هوافضای چین (CASIC) (چین)

- کشورهای مصرف کننده: چین

- نقش: جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد)

- طول: 2.3 متر (SH-1)، 3.6 متر (SH-3)

- طول بال ها: 4.2 متر (SH-1)، 3.6 متر (SH-3)

- حداکثر وزن برخاست: 150 کیلوگرم (30 کیلوگرم ظرفیت بار) (SH-1)، 25 کیلوگرم (5 کیلوگرم ظرفیت بار) (SH-3A)، 1.5 کیلوگرم (0 کیلوگرم ظرفیت بار) (SH-3B)

– قوای محرکه: 1 موتور پیستونی که یک ملخ 2 پره را می گرداند (SH-1) (SH-3A)، موتور الکتریکی (SH-3B)

- حداکثر سرعت: 150 کیلومتر بر ساعت (SH-1)، 120 کیلومتر بر ساعت (SH-3A)، 80 کیلومتر بر ساعت (SH-3B)

- ارتفاع پروازی: 5000 متر (SH-1)، 3000 متر (SH-3A) (SH-3B)

- برد: 180 کیلومتر (SH-1)، 30 کیلومتر (SH-3A)، 20 کیلومتر (SH-3B)

- نسخه ها: Skyhawk (نام پروژه اصلی)،Skyhawk 1  (SH-1) (نسخه سال 2008، پهپاد مینیاتوری، منجنیق پرتاب، بدنه بال پرنده، موتور پیستونی با ملخ 2 پره در آرایش pusher)، Skyhawk 3 (SH-3) (بدنه با 2 میله، موتور پیستونی با ملخ 2 پره در آرایش pusher، باله های دمی به حالت V برعکس، بخش زیرین با میله های لغزنده)، Skyhawk 3A (SH-3A) (براساس SH-3، چرخ های سه‌گانه، افزایش حداکثر وزن برخاست)، Skyhawk 3B (SH-3B) (پهپاد میکرو، بازنگری شده، بدنه مرسوم، دارای موتور الکتریکی)، Flying wing stealthy Sky Hawk (نسخه رونمایی شده در سال 2018)

 

 

منبع

[alrkhs 4,310]

به نام خدا

CASIC WJ-600

هواپیمای بدون سرنشین رزمی (UCAV) (2016)

 

 

CASIC WJ-600 پهپاد بزرگی است که در حال حاضر تحت توسعه توسط برند شرکت علم و صنعت هوافضای چین (CASIC) قرار دارد. WJ-600 پهپادی هجومی زمینی و دریایی خواهد بود که به عنوان پلتفرم مستقل حمل سلاح برای انجام عملیات به همراه ارتش آزادی بخش خلق چین (PLA) طراحی شده است. به همین دلیل WJ-600 به اپتیک ها و حسگر های به روز چینی مجهز است و از سامانه های رهگیری و درگیری فعلی برای استفاده از انواع مهمات (بمب و به خصوص موشک) پشتیبانی می کند. اولین بار، WJ-600 در نمایشگاه هوایی چین در سال 2010 رونمایی شد.

 

 

طراحی کلی آن شبیه موشک های کروز است. بدنه ی سیلندر مانند دراز و مرکزی آن، سامانه های پروازی مورد نیاز مثل سامانه اویونیک، ذخیره سوخت، تجهیزات ماموریتی و موتور را در خود جای می دهد. همانند دیگر پهپاد های رده بالا، WJ-600 بخش دماغه برجسته ای دارد تا اجزاء ماموریتی حیاتی در آن قرار بگیرند. تک موتور توربوجت در قسمت انتهایی بدنه نصب شده است. هوای مورد نیاز موتور از یک ورودی در بالای بدنه تامین می شود که کاملا در انتهای پشتی بدنه قابل رویت است. بال های اصلی صاف آن دقیقا در انتهای بخش میانی و بالای بدنه قرار دارند. هر بال یک نقطه سخت برای حمل خارجی مهمات دارد. بخش دمی هواپیما از یک باله عمودی و 2 صفحه افقی تشکیل می شود. خروجی موتور دقیقا در پایین باله عمودی قرار گرفته. بخش زیرین WJ-600 از هیچ چرخی تشکیل نشده، بلکه این هواپیما توسط یک مجموعه راکتی فرو رفته در زیر بخش دمی پرتاب و توسط سامانه چتر نجات خودکار بازیابی می شود، بدنه توسط یک بخش باد شونده (طبق تصاویر منتشر شده) محافظت می شود.

 

 

 

WJ-600 مجهز به سامانه رادار روزنه مصنوعی و تجهیزات نظارت الکترونیکی (دوربین های معمولی و مادون قرمز، نشانه گذار و فاصله سنج لیزری و ...) است که به آن توانایی فعالیت در ارتفاع های مختلف در همه ساعات شبانه روز و همه شرایط جوی را می دهد. وزن محموله برای ماموریت های نظارت مسلح به 600 کیلوگرم می رسد که به آن توانایی انجام شناسایی فعال، شبیه سازی هدف، جنگ الکترونیک و پرواز های ارتباطی را می دهد. هر بال یک نقطه سخت برای حمل موشک یا مهمات مشابه (موسک های ضد تانک هدایت شونده، بمب های پرتابی و ...) دارد. موتور حاکثر سرعت و ارتفاع WJ-600 را به 720 کیلومتر بر ساعت و 10000 متر می رساند. برد عملیاتی آن 2100 کیلومتر است.

 

 

ترکمنستان به دلیل داشتن 700 کیلومتر مرز مشترک با افغانستان، 2 فروند پهپاد WJ-600A/D با برد افزایش یافته را خریداری کرد.

 

مشخصات

- سال ورود به خدمت: 2016

- وضعیت: در حال خدمت به صورت حدود

- تعداد فروند ساخته شده: 35

- سازنده: شرکت علم و صنعت هوافضای چین (CASIC) (چین)

- کشورهای مصرف کننده: چین، ترکمستان

- نقش: حملات زمینی (هدایت بمب های هواپایه برای نابودی اهداف زمینی توسط تیر بمب موشک و راکت)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد)

- طول: 5.3 متر

- طول بال ها: 6.5 متر

- وزن: 470 کیلوگرم

- حداکثر وزن برخاست: 600 کیلوگرم (130 کیلوگرم ظرفیت بار)

– قوای محرکه: 1 موتور توربوجت (WJ-600) یا توربوفن (WJ-600A)

- حداکثر سرعت: 720 کیلومتر بر ساعت

- ارتفاع پروازی: 10000 متر

- برد: 2100 کیلومتر

- تسلیحات: موشک ضد کشتی KD-2، موشک زمین به زمین CM-502KG، بمب های هدایت شونده ZD-1 و FT-6، موشک های هوا به هوا

- نسخه ها: WJ-600 (سری پایه، مجهز به موتور توربوجت)،  WJ-600A (مجهز به موتور توربوفن)، WJ-600A/D (نسخه بهبود یافته برای ترکمنستان)

 

 

منبع

[alrkhs 4,310]

به نام خدا

CETC JY-300 (Tian Shao) / (Sentinel of the Sky)

پهپاد کنترل و هشدار زودهنگام هوایی (2026)

 

 

یکی از پهپاد هایی که توسط صنایع بومی هوافضای چین در نمایشگاه هوایی Zhuhai سال 2018 معرفی شد، پهپاد ارتفاع متوسط مداومت بالای (MALE) Zhuhai "Tian Shao" (دیده بان آسمان) بود. این پهپاد هم اکنون توسط گروه CETC (چین)، سازنده تجهیزات الکترونیکی، در حال توسعه است. JY-300 به این دلیل تولید شده است تا نقش کنترل و هشدار زودهنگام هوایی بدون سرنشین (AEW&C/AWACS) را بر عهده بگیرد. به همین دلیل به رادار آرایه اسکن الکترونیکی فعال (AESA) مجهز شده است.

شکل کلی آن همانند پهپاد پریدیتور شرکت جنرل اتمیکس است. بخش دماغه برجسته است و اجزای مرتبط با کنترل و فعالیت کلی هواپیما را در خود جای می دهد. برجستگی مجموعه اپتیک در قسمت چانه قرار دارد. بدنه رو به عقب مخروطی می شود. بخش دم از یک جفت باله عمودی رو به عقب تشکیل شده و باله افقی ندارد. در زیر دم یک بالچه شکمی کوچک قرار دارد. بال های اصلی در نزدیکی میانه بدنه نصب شده اند و از کناره های بدنه لبه دار (نشانه ای مشترک بین هواپیما های پنهان کار امروزی) منشا می گیرند. در انتهای بال های منعطف، بالچه هایی وجود دارند تا بهره وری سوخت افزایش یابد. مجموعه پیشران در انتهای بدنه قرار می گیرد و یک ملخ 3 پره را در آرایش pusher می چرخاند (همانند سری پریدیتور). از چرخ های سه‌گانه ثابت برای حرکت روی زمین استفاده می شود.

 

   

 

مهم ترین ویژگی این پهپاد نداشتن محفظه رادار خارجی است که بین هواپیما های AWACS بسیار مرسوم است. به جای آن، آنتن های تطبیقی رادار در سطوح مختلف پهپاد مثل لبه های جلویی/عقبی بال ها و کناره های بدنه جلویی نصب شده اند تا پوششی 360 درجه ایجاد کنند.

 

 

حداکثر سرعت آن به 200 کیلومتر بر ساعت می رسد و تا ارتفاع 7500 متری پرواز می کند. مداومت پروازی آن 15 ساعت است. حداکثر وزن برخاست آن 1300 کیلوگرم و وزن محموله آن 400 کیلوگرم است. طول بال های JY-300 به 17 متر می رسد.

ورود JY-300 به خدمت، گام مهمی برای طراحی و توسعه پهپادی چین خواهد بود و عصر جدیدی از کنترل های بدون سرنشین AWACS را آغاز خواهد کرد. به احتمال زیاد چین این فناوری را به کشور هایی که ایالات متحده و اسرائیل از فروش پهپاد به آن ها خودداری می کنند، صادر خواهد کرد.

بخشی از ویژگی های سازه ای و فنی، براساس حدس و گمان است.

در نوامبر سال 2018، نسخه ای پروازی از پهپاد CETC JY-300 AEW در نمایشگاه هوایی Zhuhai به نمایش در آمد که به رادار آرایه اسکن الکترونیکی فعال (AESA) مجهز بود.

 

مشخصات

- سال ورود به خدمت: 2026

- وضعیت: تحت توسعه

- تعداد فروند ساخته شده: 1

- سازنده: گروه  CETC (چین)

- کشورهای مصرف کننده: چین (احتمالی)

- نقش: هشدار زودهنگام هوایی (مجهز برای ارائه کنترل و فرماندهی در بالای میدان نبرد برای عناصر هوایی دوست)، جنگ الکترونیک (دفع فعال طیف الکترومغناطیس دشمن محافظت از نیروهای دوست در برابر این طیف)، جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، X-Plane (توسعه ای، نمونه اولیه، اثبات گر فناوری؛ این هواپیما برای نمونه سازی اولیه، اثبات فناوری، تحقیق و کسب اطلاعات توسعه داده شده است)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد)

- طول: 8 متر

- طول بال ها: 17 متر

-  ارتفاع: 3.1 متر

- وزن: 700 کیلوگرم

- حداکثر وزن برخاست: 1300 کیلوگرم (600 کیلوگرم ظرفیت بار)

– قوای محرکه: 1 موتور با ملخ 3 پره در آرایش pusher

- حداکثر سرعت: 200 کیلومتر بر ساعت

- ارتفاع پروازی: 7500 متر

- برد: 3000 کیلومتر

- تسلیحات: ندارد. تجهیزات ماموریتی برای نقش هشدار زودهنگام هوایی

- نسخه ها: JY-300 (سری پایه)

 

 

منبع

[alrkhs 4,310]

به نام خدا

Chengdu (AVIC) Soar Dragon (Soar Eagle)

هواپیمای بدون سرنشین ارتفاع بالا مداومت زیاد (HALE) (2020)

 

 

چین، همانند دیگر قدرت های جهانی، نقش پهپاد ها در نبرد های مدرن را پذیرفته است. به همین دلیل، بسیاری از شرکت های داخلی به کار گرفته شدند تا اولین نسل سامانه های بدون سرنشین برای شناسایی، رهگیری و درگیری با اهداف را تولید کنند. "Guizhou "Soar Eagle (با نام Soar Dragon هم شناخته می شود) قدمی در این راستاست تا پلتفرمی بزرگ مقیاس و پیشرفته با پیشرانه توربوجت باشد. Soar Eagle در حال حاضر تحت توسعه است و در نقش شناسایی با توانایی حمل سلاح در خدمت نیروی هوایی ارتش آزادی بخش خلق چین (PLAAF) است.

 

 

Soar Eagle شباهت فاحشی با پهپاد برد بالا مداومت زیاد گلوبال هاوک نورثروپ گرومن در خدمت نیروی هوایی ایالات متحده دارد. اما چندین ویژگی متمایز آن، Soar Eagle را تبدیل به یکی از خاص ترین طراحی های چینی کرده است. تک باله دمی عمودی و بال های پشت سر هم از جمله این ویژگی هاست. Soar Eagle همانند گلوبال هاوک، قسمت جلویی برآمده ، موتور در انتها، ورودی هوای روی پشت بدنه و اندازه ای بزرگ‌تر از پهپاد های کلاس متوسط دارد (تقریبا هم اندازه هواپیما های سرنشین دار کوچک). طول بال های آن بیش از 24 متر و طول بدنه آن حدود 14 متر است. به همین دلیل توانایی های فیزیکی برای خدمت در ارتفاع و مداومت بالا را دارد و در دسته پهپاد های "ارتفاع بالا مداومت زیاد" (HALE) قرار می گیرد.

 

   

 

نیروی Soar Eagle از یک موتور توربوجت Guizhou WP-13 که در انتهای بدنه ساده آن نصب شده، تامین می شود و حدود 43 کیلونیوتن رانش تولید می کند. WP-13 کپی چینی سری موتور Tumansky R-13 دوران شوروی است که در رهگیر های Su-15 و MiG-21 جنگ سرد مورد استفاده قرار گرفته بود. سرعت کروز آن 750 کیلومتر بر ساعت است، تا ارتفاع  18000 متری پرواز می کند و مداومت 10 ساعته دارد.

اگرچه که Soar Eagle یک هواپیمای پنهان کار کامل نیست اما برخی ویژگی های پنهان کاری مثل آرایش دم V شکل رو به بیرون، بدنه لبه دار و ورودی هوای S-duct را دارد.

 

 

 

شرکت صنایع هواپیمایی Guizhou چین پیمانکار اصلی توسعه Soar Eagle است و طراحی آن توسط شرکت هواپیمایی Chengdu پیگیری می شود. Soar Eagle اولین بار در نمایشگاه هوایی Zhuhai رونمایی شد. تا سال 2018 هفت فروند از این پهپاد در 3 پایگاه Shigatse در منطقه خودمختار تبت (3 فروند)، پایگاه هوایی Lingshui در جزیره هاینان (3 فروند) و پایگاه هوایی Yishuntun (2 فروند) مشاهده شد. در بیست و چهارم جولاس سال 2019، یک پهپاد Soar Eagle کشتی USS Antietam، کلاس Ticonderoga، که در حال عبور از تنگه تایوان بود را تعقیب کرد و اولین ماموریت خود را به ثبت رساند.

تا سال 2019، Soar Eagle در 3 مکان استراتژیک مستقر است: یک پایگاه هوایی در استان Jilin، Yishitung نزدیک تبت و Lingshui در جزیره هاینان.

 

جنگنده JL-9 در کنار 2 پهپاد soar drago

 

مشخصات

- سال ورود به خدمت: 2020

- وضعیت: در خدمت محدود

- تعداد فروند ساخته شده: 7

- سازنده: شرکت صنایع هوایی Guizhou، Chengdu، شرکت صنایع هوایی چین (چین)

- کشورهای مصرف کننده: چین

- نقش: حملات زمینی (هدایت بمب های هواپایه برای نابودی اهداف زمینی توسط تیر بمب موشک و راکت)، ضد کشتی (مجهز برای جستجو، رهگیری و درگیر شدن با عناصر سطحی دشمن توسط کسب اطلاعات بصری، پشتیبانی از رادار و تسلیحات موجود)، جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، X-Plane (توسعه ای، نمونه اولیه، اثبات گر فناوری؛ این هواپیما برای نمونه سازی اولیه، اثبات فناوری، تحقیق و کسب اطلاعات توسعه داده شده است)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد)

- طول: 14.3 متر

- طول بال ها: 24.8 متر

-  ارتفاع: 5.4 متر

– قوای محرکه: 1 موتور توربوجت Guizhou WP-13 (Tumansky R-13) با رانش 43.1 کیلو نیوتن

- حداکثر سرعت: 7500 کیلومتر بر ساعت

- ارتفاع پروازی: 18000 متر

- برد: 5625 کیلومتر

- تسلیحات: موشک های ضد کشتی و کروز

- نسخه ها: Soar Dragon (سری پایه)، Soar Eagle (نام دیگر)

 

 

منبع

[alrkhs 4,310]

به نام خدا

CSSC SG-60

پهپاد جاسوسی-نظارت-شناسایی (ISR) دریایی (2018)

 

 

SG-60 پهپاد مستقر بر کشتی با منشا چینی است که توانایی پرتاب و فرود دریایی را دارد. این هواپیما توسط شرکت کشتی سازی دولتی چین (CSSC) ساخته شده است و شباهت بسیار زیادی به پهپاد Integrator اینسیتو (به نام "RQ-21 "Blackjack در نیروی دریایی ایالات متحده) دارد. این پهپاد اولین بار در IDEX 2019 نمایش داده شد. از ویژگی های ظاهری آن می توان به بال های اصلی مستقیم، دم با ترکیب 2 میله ای و پروانه در آرایش pusher در انتهای بدنه اشاره کرد.

 

 

با توجه به نقش ISR، ماموریت های SG-60 به جمع‌آوری داده دریایی محدود می شود. SG-60 همانند Integrator توسط سامانه منجنقیق پرتاب می شود و بازیابی آن از طریق skyhook و کابل است. بنابراین روی هر کشتی جنگی که فضای حمل تجهیزات را داشته باشد توانایی فرود دارد.

 

  

 

 

مشخصات

- سال ورود به خدمت: 2018

- وضعیت: در حال خدمت

- تعداد فروند ساخته شده: 25

- سازنده: شرکت کشتی سازی دولتی چین (چین)

- کشورهای مصرف کننده: چین (احتمالی)، پاکستان (احتمالی)

- نقش: نیروی دریایی (توانایی برخاست از زمین و ناو برای انجام عملیات های روی دریا در انواع نقش های دریایی هنگام پشتیبانی شدن توسط عناصر سطحی هم پیمانان)، جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد)

- طول: 2.5 متر

- طول بال ها: 5 متر

-  ارتفاع: 35 متر

- وزن: 35 کیلوگرم

- حداکثر وزن برخاست: 60 کیلوگرم (25 کیلوگرم ظرفیت بار)

– قوای محرکه: 1 موتور پیستونی با قدرت 8 تا 10 اسب بخار که یک ملخ 2 پره را با آرایش pusher در انتهای بدنه می گرداند

- حداکثر سرعت: 135 کیلومتر بر ساعت

- ارتفاع پروازی: 5700 متر

- برد: 90 کیلومتر

- تسلیحات: ندارد. محموله ماموریتی شامل تجهیزات دوربین و حسگر برای نقش ISR

- نسخه ها: SG-60 (سری پایه)

 

 

منبع

[alrkhs 4,310]

به نام خدا

DARPA KQ-X (Global Hawk)

اثبات گر تانکر سوخت رسان هوایی بدون سرنشین (2012)

 

 

KQ-X برنامه ای است که توسط DARPA سفارش داده شده تا 2 فروند از پهپاد های RQ نورثروپ گرومن متعلق به ناسا را برای تحقیق درباره ی روش های سوخت گیری هوایی مستقل و امکان سنجی آن تغییر دهند. قراردادی 33 میلیون دلاری به نورثروپ گرومن اهدا شد تا الزامات برنامه شامل نصب چیدمان شلنگ و لنگر را تهیه کند تا یکی از گلوبال هاوک ها به عنوان تانکر سوختگیری هوایی و دیگری به عنوان هدف سوختگیری به کار بروند. این برنامه توانایی فعالیت خودکار به پهپاد ها را بدون دخالت انسان می دهد. پیش بینی می شود که سوخترسانی هوایی گلوبال هاوک توانایی پرواز تا یک هفته را به آن می دهد.

در آگوست سال 2012، اعلام شد که 2 فروند گلوبال هاوک پرواز نزدیک به هم را کامل کرده اند. برخلاف سامانه های انتقال سوخت شلنگ و لنگر معمولی که در هواپیما های بال ثابت فعلی استفاده می شوند (و در آن هواپیمای سوخت گیر به دنبال سوخترسان قرار می گیرد)، در برنامه KQ-X هواپیمای گیرنده در جلو و بالای تانکر قرار می گیرد و شلنگ پایین آورده می شود تا به تانکر برسد. هواپیمای تانکر با میله بلند در دماغه اش که برای جمع‌آوری داده های ماموریتی حساس به کار می رود، مشخص است. این 2 هواپیما در طول آزمایش در انواع موقعیت های نزدیک به هم قرار گرفتند.

 

 

فاز دوم آزمایش در سپتامبر 2012 لغو شد. گلوبال هاوک های مورد استفاده، تحت مالکیت ناسا بودند و به طور مشترک با نورثروپ گرومن مورد استفاده قرار می گرفتند. ناسا به 2 هواپیمای خود برای ماموریت های علوم جوی در ژوئن سال 2012 پس از آزمایش های کنترل پرواز احتیاج داشت، باید تغییرات را بر می گرداند و آن ها را برای پرواز رهگیری طوفان پیکربندی می کردند. ممکن است آزمایش های دیگری انجام شده باشند اما ناسا در ژوئن آن سال استفاده از گلوبال هاوک را پس از سقوط یکی از این پهپاد ها که در اختیار نیروی دریایی بود، متوقف کرد. پرواز سی ام ماه می نهمین و آخرین آزمایش این برنامه بود که در آن 2 هواپیما در ارتفاع 13700 متری در نزدیکی هم پرواز کردند تا آیرودینامیک و فعل و انفعالات کنترلی اندازه گیری شوند. داده های پروازی وارد شبیه‌ساز شدند و شبیه‌ساز نتیج گرفت که 60 درصد تلاش برای سوختگیری خودکار منجر به اتصال میله سوختگیری به لنگر گیرنده خواهد شد. آزمایش های سوختگیری خودکار بعدی تحت برنامه اثبات گر سامانه های هوایی رزمی بدون سرنشین و با نرم‌افزار X-47B نورثروپ گرومن انجام شد.

 

 

 

مشخصات

- سال ورود به خدمت: 2012

- وضعیت: در حال توسعه

- تعداد فروند ساخته شده: 2

- سازنده: نورثروپ گرومن، ناسا (ایالات متحده)

- کشورهای مصرف کننده: ایالات متحده

- نقش: سوختگیری هوایی (سازه هوایی اختصاصی یا تغییر یافته برای انتقال سوخت به هواپیماهای هم پیمان)، X-Plane (توسعه ای، نمونه اولیه، اثبات گر فناوری؛ این هواپیما برای نمونه سازی اولیه، اثبات فناوری، تحقیق و کسب اطلاعات توسعه داده شده است)، جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد)

- طول: 13.54 متر

- طول بال ها: 35.41 متر

-  ارتفاع: 4.62 متر

- وزن: 3850 کیلوگرم

- حداکثر وزن برخاست: 10400 کیلوگرم (6550 کیلوگرم ظرفیت بار)

– قوای محرکه: 1 موتور توربوفن Allison Rolls-Royce AE3007H با رانش 300 کیلو نیوتن

- حداکثر سرعت: 800 کیلومتر بر ساعت

- ارتفاع پروازی: 20000 متر

- برد: 25000 کیلومتر

- تسلیحات: ندارد. فقط سوخت داخلی

- نسخه ها: KQ-X (نام پروژه، 2 پهپاد نورثروپ گرومن برای آزمایش های ناسا مورد استفاده قرار گرفتند)

 

 

منبع

[alrkhs 4,310]

به نام خدا

Denel Dynamics Bateleur

هواپیمای بدون سرنشین (UAV) (2016)

 

 

Denel Dynamics Bateleur در دسته پهپاد های ارتفاع متوسط پایداری بالا (MALE) قرار می گیرد و با سری MQ-1 پریدیتور جنرال اتمیکس آمریکایی قابل مقایسه است. نیروی آن توسط یک موتور ملخی تامین می شود و برای شناسایی و نظارت بدون سرنشین در نظر گرفته شده است. مبدا برنامه Bateleur به سال 2003 و تبدیل آن به برنامه خصوصی توسط Denel (به صورت دقیق تر Denel Dynamics، با نام قبلی Kentron، اکنون Kentron شاخه ای از کنسرسیوم دفاعی Denel متعلق به دولت آفریقای جنوبی است) در سال 2004 بر می گردد. بدین ترتیب، دامنه طراحی Bateleur اهداف بسیار گسترده ای داشت و هیچ گونه سفارشی توسط ارتش آفریقای جنوبی ارائه نشد.

 

پهپاد هایی مثل Bateleur با اینکه کاملا غیر مسلح هستند، اما نقش های بسیار مهمی در میدان نبرد دارند؛ نقش هایی که فراتر از شناسایی ساده دشمن اند. این نقش ها می توانند شامل رله ارتباطی، کمک در ماموریت های جستجو و نجات، تشخیص برای پشتیبانی توپخانه، تعیین لیزری اهداف زمینی، گشت های (دریایی و ...) ساده و موارد مشابه باشند. به طور قطع ارتش آفریقای جنوبی به عنوان هم کار هدف در نظر گرفته شده است اما امید هایی برای صادرات آن به کشور هایی مانند برزیل نیز وجود دارد.

 

 

پهپاد های مدرن می توانند نقش مهمی در مقابله با دزدی های دریایی در حال گسترش و نگرانی های قاچاق و همچنین مدیریت خط ساحلی گسترده برای آفریقای جنوبی داشته باشند. محموله ماموریتی آن اکثرا شامل دوربین (الکترواپتیک و مادون قرمز) است. فاصله سنج لیزری در صورت درخواست روی محصول نهایی نصب خواهد شد. هدف یاب لیزری هم قابل حمل است. حداکثر وزن محموله آن در حدود 200 کیلوگرم است. بدنه به صورت ماژولار طراحی شده که در مدت کم دمونتاژ و در قطعات مجزا  به راحتی منتقل می شود. انتظار می رود توان آن از یک موتور معمولی 4 سیلندر با 115 اسب بخار قدرت تامین شود.

 

طراحی Bateleur معمولی و با استاندارد های بروز است و توسط دماغه بزرگش که اپتیک، حسگر ها و اویونیک را در خود جای می دهد، مشخص است. بدنه صاف و ساده آن، جای کافی برای چند ورودی را ایجاد می کند. اپتیک از یک بخش چرخنده در زیر دماغه آویزان است. بال ها مستقیم اند و در وسط میانه کناره های بدنه نصب شده اند. بخش دم از بال های افقی تشکیل شده که به یک جفت بالچه عمودی متصل هستند. موتور در انتهایی ترین قسمت بدنه نصب شده و یک ملخ 3 پره را در بین 2 بالچه عمودی می چرخاند. بخش زیرین Bateleur از آرایش مرسوم سه‌گانه با پایه های تک چرخ (2 چرخ فرود اصلی و یک پایه دماغه) تشکیل شده است. پایه های اصلی به محفظه هایی در زیر هر بال جمع می شوند. پایه جلویی دقیقا زیر دماغه قرار گرفته است.

 

Bateleur به عنوان یک پهپاد کاملا خودکار طراحی شده است، به این معنی که با استفاده از ناوبری مبتنی بر GPS قادر خواهد بود تا به سمت نقاط از پیش تعیین شده پرواز کند. سامانه خلبان خودکار به گونه ای است که Bateleur قادر به برخاست و فرود بدون دخالت انسان خواهد بود. بخش زیرین چرخ دار آن، برخلاف پهپاد های منجنیق پرتاب و بازیابی با توری،  نیاز به باند اماده دارد. این امر ویژگی های تاکتیکی Bateleur را محدود می کند، اما پهپادی با این اندازه توانایی پرتاب و بازیابی به شیوه دیگری را ندارد.

 

ماکت Bateleur در ابعاد واقعی در نمایشگاه هوافضا و دفاع آفریقا در سال 2004 (AAD2004)  در پایگاه Waterkloof  نیروی هوایی رونمایی شد. این رونمایی ورود رسمی برنامه Bateleur به فاز عملی بود. سامانه به عنوان یک ماکت، بیشتر شبیه یک طرح اولیه کامل بود. اولین پرواز آن برای 2006 برنامه ریزی شده بود اما تا کنون این اتفاق صورت نگرفته است، به نظر می رسد تاخیر در توسعه Bateleur علت این موضوع باشد. نیروی هوایی آفریقای جنوبی به دنبال به خدمت گرفتن پهپاد های کلاس متوسط در اینده نزدیک است اما هزینه خرید یک فروند Bateleur ممکن است این نیرو را به خرید جایگزین های ارزان‌تر خارجی وادار کند.

نام Bateleur به گونه های عقاب رایج در آفریقای مرکزی و جنوبی اشاره دارد.

 

مشخصات

- سال ورود به خدمت: 2016

- وضعیت: تحت توسعه

- تعداد فروند ساخته شده: 1

- سازنده: Denel Dynamics (آفریقای جنوبی)

- کشورهای مصرف کننده: برزیل (احتمالی)، آفریقای جنوبی (احتمالی)

- نقش: جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های میدان نبرد)

- طول بال ها: 15 متر

- حداکثر وزن برخاست: 1000 کیلوگرم

– قوای محرکه: 1 موتور پیستونی 4 سیلندر روتاکس 914 با قدرت 101 اسب بخار یا 1 موتور 4 سیلندر پیستونی سوبارو EA-82T با قدرت 115 اسب بخار

- حداکثر سرعت: 250 کیلومتر بر ساعت

- ارتفاع پروازی: 8000 متر

- برد: 750 کیلومتر

- تسلیحات: ندارد. محموله شامل دوربین و اپتیک های لیزری تا وزن 200 کیلوگرم

- نسخه ها: Bateleur (سری پایه)

 

 

منبع

ویرایش شده در مرداد 0 توسط alrkhs

[alrkhs 4,310]

به نام خدا

Denel Dynamics Seeker

هواپیمای بدون سرنشین (UAV) جاسوسی-نظارت-شناسایی (ISR) (1986)

 

 

برای تقریبا یک دهه، نیروی هوایی آفریقای جنوبی (SAAF) برای ایفای نقش حساس ISR در میدان نبرد به سری پهپاد های تاکتیکی Seeker متکی بود. این سامانه در سال 1986 رونمایی شد و تا وارد شدن طرح های مدرن تر و با قابلیت های بیشتر در سال 1996 در خدمت بود. از آن زمان 4 نسخه اصلی از این پهپاد ساخته شده است: Seeker I، Seeker II، Seeker 200 و Seeker 400. این هواپیما توسط نیروهای الجزایر، عربستان سعودی و امارات متحده عربی استفاده می شود. خدمه پارک های آفریقای جنوبی از این پهپاد برای مقابله با شکار غیر قانونی بهره می برند.

Seeker (Seeker I) در جنگ مرزی آفریفای جنوبی (1966-1990) حضور داشت و در به پایان رسیدن این درگیری نقش مهمی ایفا کرد.

 

 

پهپاد Seeker شکل و طراحی مرسومی برای سامانه های ISR بدون سرنشین دارد. بال های اصلی مستقیم و ثابت در بالای بدنه ی تخته ای و نزدیک میانه نصب شده اند. در حالی که بخش جلویی بدنه، سامانه های اویونیک، ذخیره سوخت، تجهیزات ماموریتی، دوربین و حسگر ها را در خود جای می دهد، موتور در بخش عقبی یک ملخ چند پره را در آرایش pusher می چرخاند. میله های دمی نازک از لبه انتهایی بال ها منشا می گیرند. هر بالچه دمی عمودی و این میله ها توسط یک سطح افقی در نقش پایدار ساز به هم متصل می شود. برخش زیرین چرخ دار و ثابت است.

 

 

Seeker I مدل مقدماتی این سری بود. Seeker 2 با تغییرات جدید و مدرن در تجهیزات عملیاتی، برای بازار صادراتی توسعه داده شد. کارایی پهپاد در برد عملیاتی و پشتیبانی عملکرد تاکتیکی افزایش پیدا کرد.

Seeker 200، یکی از جدید ترین نسخه ها، براساس پلتفرم Seeker II ساخته شده و از موتوری با مداومت کمتر استفاده می کند. از ویژگی های این نسخه می توان به توانایی شناسایی به لحظه در روز و شب و جستجو، رهگیری و هدف گذاری لیزری از آسمان اشاره کرد. طراحی آن ماژولار تر شده تا بهتر بتواند تقش های متنوعی در میدان نبرد را بر عهده بگیرد. سامانه کامل شامل 6 پهپاد Seeker 200، یک ایستگاه زمینی تاکتیکی و تجهیزات مورد نیاز می شود. Seeker 200 تا 250 کیلومتر برد دارد (از طریق کنترل در میدان دید و range-passing) و برای افزایش پایداری از یک لینک داده پشتیبان استفاده می کند. این پهپاد می تواند تا ارتفاع 5486 متری و به مدت 10 ساعت پرواز کند. محموله آن می تواند تا 40 کیلوگرم (شامل بسته جمع‌آوری اطلاعات الکترونیکی) وزن داشته باشد.

 

 

Seeker 400 همانند Seeker 200 از Seeker II منشا گرفته است. محموله ماموریتی تا 100 کیلوگرم افزایش یافته و مداومت پروازی به 16 ساعت رسیده است. Seeker 400 می تواند تا ارتفاع 5486 متری پرواز کند. توانایی پرواز خودکار به همراه عملکرد خلبان دستی فعالیت می کند. این نسخه را می توان توسط 2 هواپیمای ترابری C-130 هرکولس لاکهید مارتین (یا موارد مشابه) منتقل کرد.

تا پایان دهه 1990 حداقل 10 فروند Seeker II به نیروی هوایی الجزایر تحویل داده شد.بین سال های 1996 تا 2010، 11 فروند به نیروی هوایی امارات متحده ارسال شد

 

مشخصات

- سال ورود به خدمت: 1986

- وضعیت: در حال خدمت

- تعداد فروند ساخته شده: 100

- سازنده: Denel Dynamics (آفریقای جنوبی)

- کشورهای مصرف کننده: الجزایر، عربستان سعودی، آفریقای جنوبی، امارات متحده عربی

- نقش: جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد)

– قوای محرکه: 1 موتور معمولی که ملخ 2 پره را در آرایش pusher می چرخاند

- حداکثر سرعت: 250 کیلومتر بر ساعت

- ارتفاع پروازی: 8000 متر

- برد: 750 کیلومتر

- تسلیحات: ندارد.

- نسخه ها: Seeker (سری پایه)، Seeker I (مدل تولیدی اصلی)،Seeker II (نسخه ارتقا یافته با موتور و کارایی بهتر)،Seeker 200 (نسخه به روز تر بر اساس پلتفرم Seeker II)،Seeker 400 (نسخه ای از Seeker 200 با افزایش توانایی و کارایی)

 

 

منبع

[alrkhs 4,310]

به نام خدا

DRDO Ghatak

هواپیمای بدون سرنشین رزمی (UCAV) (2020)

 

 

پهپاد رزمی Ghatak (با نام قبلی AURA) توسط DRDO (سازمان تحقیق و توسعه دفاعی) برای خرید توسط نیروی هوایی هند (IAF) در حال توسعه است. این پهپاد طرحی تمام بال و مشابه بوئینگ Phantom Ray دارد. بخش جلویی مثلثی، بال های رو به عقب، بال با لبه های عقبی دندان اره ای و موتور وسطی در میانه محفظه سلاح داخلی از ویژگی های ظاهری آن است. انتظار می رود Ghatak به عنوان یک پهپاد مسلح، یک جفت بمب هدایت لیزری یا مشابه آن (برحسب دامنه ماموریت) را حمل کند. برنامه AURA در سال 2009 و با 125 میلیون روپیه (3.5 میلیون دلار در 2019) بودجه آغاز شد. بودجه اولیه 2.31 میلیارد روپیه ای (37 میلیون دلار در 2019) برنامه در می سال 2016 توسط دولت هند لغو شد. در مارس سال 2017، مدلی در اندازه واقعی از آن برای آزمایش ساخته شد. نسخه اثبات گر فناوری به نام بستر آزمایش بال پرنده (SWiFT) توسط آژانس توسعه هوایی و انستیتو فناوری کانپور هند در حال توسعه است. از این برنامه برای توسعه فناوری مورد نیاز برای نسخه نهایی Ghatak استفاده می شود. نسخه اولیه SWiFT در سال 2021 با موتور توربوفن  NPO Saturn 36MT برای پرواز های آزمایشی آماده خواهد شد. در سه‌ماهه آخر سال 2021 نسخه کوچکی از این پهپاد بال دلتا توسط ADA و انستیتوعلوم هند توسعه داده شد و به طور آزمایشی در Hosur پرواز کرد. این پهپاد با موتور میکروجت خود به حداکثر سرعت 190 کیلومتر بر ساعت دست یافت.

 

 

یک ورودی هوا در بالا هوای مورد نیاز را به موتور توربوفن می رساند. خروجی موتور به یک دریچه کرکره مانند در پشت منتقل می شود تا اثر راداری پهپاد را کاهش دهد. سطح خارجی بدنه با مواد مخصوص جاذب راداری که در هند ساخته می شود، پوشیده خواهد شد. ممکن است در آینده DRDO برای توسعه بیشتر Ghatak با قدرت های دفاعی اروپایی وارد همکاری شود تا با کاهش گره های یادگیری، برنامه Ghatak سریع تر به نتیجه برسد.

 

 

 

 

مشخصات

- سال ورود به خدمت: 2020

- وضعیت: در حال توسعه

- تعداد فروند ساخته شده: 0

- سازنده: DRDO (هند)

- کشورهای مصرف کننده: هند (احتمالی)

- نقش: توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد)

- تسلیحات: 2 بمب هدایت لیزری در داخل محفظه های داخلی

- نسخه ها: Ghatak (سری پایه)

 

 

منبع

[alrkhs 4,310]

به نام خدا

DRDO Nishant

هواپیمای بدون سرنشین شناسایی (2012)

 

 

هند با پیوستن به قدرت های برتر نظامی دنیا در استفاده از هواپیما های بدون سرنشین توسط سازمان تحقیق و توسعه دفاعی (DRDO) پروژه Nishant را به پیش برده است. پهپاد Nishant برای نظارت، شناسایی، دستیابی به هدف، پشتیبانی توپخانه و چندین نقش دیگر در میدان نبرد به کار می رود. اولین پرواز آن در سال 1995 انجام شد، آزمایش های لازم ارتش را سپری کرد و اکنون به مرحله تولید محدود رسیده است. منشا Nishant به درخواست ارتش هند در سال 1988 بر می گردد.

Nishant از ترکیب هواپیما های مرسوم و طراحی پهپاد های ثابت شده استفاده می کند. طراحی آن مخصوص عملیات در ارتفاع کم است و برای محموله اپتیک خود نیاز به مداومت و پایداری بیشتر دارد. بدنه از یک محفظه مرکزی تشکیل شده که سامانه های اویونیک، محموله، موتور و ذخیره سوخت را در خود جای می دهد. بال های مستقیم در بالای بدنه نصب شده است. بخش دم از یک سازه 2 میله ای تشکیل می شود که در پشت توسط یک باله افقی به هم متصل می شوند. بالچه های عمودی در بیرون این باله قرار دارند. از آن جایی Nishant توسط منجنیق پرتاب می شود و با کمک چتر نجات و بالشتک از سرعت سقوط خود می کاهد، در بخش زیرین آن هیچ چرخی وجود ندارد. عملیات های Nishant همانند تولید آن ساده است. اپتیک ها در یک برجستگی موضعی در طول شکم بدنه قرار گرفته اند. یک موتور معمولی ملخ 2 پره آن را در آرایش pusher در انتهای هواپیما می گرداند. وزن Nishant حدود 350 کیلوگرم است و محموله هایی تا وزن 45 کیلوگرم را حمل می کند. از نظر ابعداد، Nishant حدود 4.5 متر طول و حدود 7 متر طول بال دارد. حداکثر سرعت آن به 185 کیلومتر بر ساعت می رسد و سرعت کروز آن 128 کیلومتر بر ساعت است. برد عملیاتی Nishant حدود 150 کیلومتر و ارتفاع آن زیر 3600 متر بیان شده است.

 

 

Nishant از طریق یک سامانه ریل هیدروپنوماتیک نصب شده روی کامیون نظامی 8x8 سری Tatra پرتاب می شود. این کامیون که در شکل های نظامی دیگر (مثل پلتفرم موشک انداز) هم فعالیت می کند، توانایی دسترسی به همه مکان ها را به Nishant می دهد. این ویژگی با همراهی مداومت 4.5 ساعته، Nishant را به یک دارایی تاکتیکی ارزشمند برای عملیات های ارتش هند تبدیل کرده است. مجموعه کامل Nishant شامل ایستگاه کنترل زمینی، نیرو های آموزش دیده و تجهیزات قابل حمل مورد نیاز برای اطمینان از عمل کرد درست، می شود.

 

 

استفاده اولیه از Nishant در سال 1999 توسط عناصر ارتش هند در منطقه تحت مناقشه کشمیر و علیه نیرو های همسو با پاکستان صورت گرفت. در این درگیری، از توانایی های Nishant به خوبی استفاده شد. از آن موقع، این مدل همواره در حال تغییر بوده است تا احتیاجات فنی ارتش هند مثل استفاده از موتور بومی را برآورده کند.

در می سال 2010، روزنامه The Times of India گزارش داد که 2 فروند پهپاد Nishant هنگام  فرود در روستایی در Jaisalmer سقوط کرده اند. سازه هوایی پهپاد ها پیش از رسیدن ارتش هند، به سرقت رفت. در ماه آپریل همان سال نیز در 2 حادثه، پهپاد های Nishant در هنگام فرود تصادف کردند.

در سپتامبر سال 2014، نسخه چرخدار Nishant با نام panchi در حال طی کردن آزمایش های تاکسی بود اما اطلاعات بیشتری منتشر نشده است. این پهپاد با توانایی عملیات از باند فرود نیمه آماده، زمان بین ماموریت ها را کاهش می دهد که مزیت مهمی در برابر Nishant منجنیق پرتاب است.

 

مشخصات

- سال ورود به خدمت: 2012

- وضعیت: در حال خدمت

- تعداد فروند ساخته شده: 13

- سازنده: مرکز توسعه هوانوردی، سازمان تحقیق و توسعه دفاعی (هند)

- کشورهای مصرف کننده: هند

- نقش: جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد)

- طول: 4.63 متر

- طول بال ها: 6.57 متر

- وزن: 380 کیلوگرم

- حداکثر وزن برخاست: 550 کیلوگرم (170 کیلوگرم ظرفیت بار)

– قوای محرکه: 1 موتور معمولیRE-2-21-P یا RE-4-37-P با قدرت حدود 55 اسب بخار که یک ملخ 2 پره را در آرایش pusher می چرخاند

- حداکثر سرعت: 185 کیلومتر بر ساعت

- ارتفاع پروازی: 3600 متر

- برد: 160 کیلومتر

- تسلیحات: ندارد. محموله شامل تجهیزات ماموریتی نظارت و شناسایی

- نسخه ها: Nishant (سری پایه)، Panchi (نسخه چرخ دار)

 

 

منبع