قاتلان ماهواره (قسمت اول) مقدمه بعد جنگ12روزه رژیم صهیونیستی علیه ایران و اشراف اطلاعاتی که ماهواره های دشمن در جهت شناسایی اهداف و اماکن حساس.... در پیشبرد عملیات علیه ایران داشتند از نظر اینجانب سلاح ضد ماهواره می تواند یک سلاح تعیین کننده استراتژیک وضروری برای ایران تلقی شود.در ترجمه متن زیر سعی شده تا چالشها و پیش نیازهای تولید و به کارگیری سلاح ضد ماهواره بررسی و به کار گیری آن توسط ایران امکان سنجی شود. در این مقاله، پایه و اساس ابزارها و روشهای از بین بردن ماهواره‌ها را معرفی خواهد کرد. برخی از روش‌ها از تسلیحات موجود بهره‌برداری می‌کنند و برخی دیگر اختصاصا برای این منظور ابداع شده‌اند.ملاحظات فیزیکی پیرامون استقرار سلاح‌های ضد ماهواره (AWS) بررسی می شود. به عنوان مثال، لایه‌های جو که مهم هستند زیرا چگالی هوا منجر به کشش اصطکاکی می‌شود و بر سلاح‌های انرژی مستقیم (DEW) تأثیر می‌گذارد چگالی جوی و یونیزاسیون باید بخشی از محاسبات باشند.مدارها و ارتفاعات مختلف ماهواره ها نیز بر انتخاب سیستم حامل بر اساس فاصله هدف و سرعت مداری تاثیر دارند. یک نکته حیاتی زباله های فضایی اند زیرا میلیون‌ها قطعه زباله فضایی با سرعت هزاران مایل در ساعت در حال حرکت هستند و هرگونه برخورد، عمدی یا غیرعمدی، می‌تواند یک دارایی چند میلیون دلاری را از بین ببرد. در این مقاله روش‌های تهدید ماهواره با کلاهکهای مافوق صوت و چگونگی استفاده از یک سکوی مداری به عنوان نقطه پرتاب برای سلاحهای مافوق صوت (HGV) بحث خواهد شد.در مقدمه این مقاله سعی شده تا یک توضیح کلی از طرز کار ماهواره ها مدارها و سایر چالش ها و محاسباتی که پیش نیاز تولید و به کار گیری یک سلاح ضد ماهواره است ارائه شود. مروری بر فناوری ماهواره ماهواره‌ها به دلیل موقعیتشان، به طور منحصر به فردی در موقعیت مکانی قرار دارند تا یک پلتفرم ارتباطی فراتر از افق و یک دید از بالا از سطح وسیعی از زمین را فراهم کنند. این قابلیت‌ها برای هر کسی که به چنین فناوری دسترسی دارد، یک مزیت تاکتیکی ارائه می‌دهد. از سال 1957 که اولین ماهواره توسط شوروی در مدار قرار گرفت تعداد ماهواره‌ها تقریباً به عدد4852 در سال 2021رسیده است. لایه‌های جوی لایه‌های جوی بر حملات و پدافندهای ماهواره‌ای تاثیرات عملی زیادی دارند. هر لایه ویژگی‌های خود را دارد. تروپوسفر و استراتوسفر چگال‌تر از سطوح بالاتر جو هستند. آنها نیروی پسا و اصطحکاک بیشتری تولید می‌کنند و باعث گرمایش سطحی می‌شوند. یک موشک معمولی که در رهگیری موشک‌های بالستیک قاره‌پیما استفاده می‌شود، تقریباً با سرعت 3 کیلومتر در ثانیه یا حدود 6700 مایل در ساعت حرکت می‌کند.با دمای گرمایش آیرودینامیکی 1200 درجه فارنهایت مواجه می شود . چنین دماهایی آلومینیوم، منیزیم، روی و سرب را ذوب می‌کند. در لایه‌های بالاتر، کاهش فشار اتمسفر، سیستم پیشران و افزایش تداخل رادیویی خورشیدی و کیهانی باید در محاسبات لحاظ شود. افزایش فاصله مدارهای مختلف، زمان پرواز پرتابه پیچیدگی‌های هدف‌گیری را افزایش می‌دهد.بسیاری از ماهواره‌ها بین ۱۰۰ تا ۲۲۰۰۰ مایل از سطح زمین فاصله دارند. لایه‌های مشترک جو زمین.... فعالیت‌های نسبی که در لایه‌های مختلف جوی رخ می‌دهند انواع و شکل‌های مدارها نوع مداری که ماهواره در آن قرار دارد، به طور قابل توجهی در اقدامات متقابل نقش خواهد داشت. درک این نکته ضروری است که هر مدار می‌تواند شکل و فاصله خاصی داشته باشد. مدار انتخاب شده بر اساس عملیات/ماموریت مورد نظر مزایا و خطرات متفاوتی خواهد داشت. شیب به شیب مداری میزان زاویه یا کجی نیز می گویند. در مورد ماهواره‌ای که به دور زمین می‌چرخد، زاویه بین مدار ماهواره و خط استوای سیاره در نظر گرفته می‌شود. به طور کلی، چنین مدارهایی به عنوان مدارهای نزدیک به استوایی، قطبی یا مایل در نظر گرفته می‌شوند. شیب مداری: همین مفهوم در مورد چرخش معکوس نیز صدق می‌کند، که به چرخش ماهواره در جهت معکوس سیاره گفته می‌شود. دو شکل مداری کلی وجود دارد، دایره‌ای و بیضوی. مدارهای دایره‌ای در فاصله ثابتی از زمین قرار دارند و به عنوان LEO، MEO و HEO مشخص می‌شوند. شکل مداری دیگر بیضوی است و با دو نقطه مختلف نسبت به سیاره‌ای که در مدار آن قرار دارد تعریف می‌شود. نزدیک‌ترین نقطه، حضیض و دورترین نقطه، اوج است که در هرگونه حمله یا حفاظت از ماهواره ها نقش خواهد داشت. شکل مداری :مدارها بر اساس نگرش ماهواره‌های مدار پایین زمین (LEO) یا LEO می‌توانند از شکل مداری بیضوی یا دایره‌ای استفاده کنند، همانطور که در شکل نشان داده شده است. مدارهای LEO عمدتاً در محدوده ارتفاعی 155 تا 1243 مایل (250 تا 2000 کیلومتر) قرار دارند. ماهواره‌های این کلاس مداری، بسته به ارتفاع، تقریباً در هر 84 تا 127 دقیقه یک مدار زمین را کامل می‌کنند. این ارتفاع پایین برای حفظ تعادل بین نیروی گریز از مرکز و گرانش، که تقریباً 17500 مایل در ساعت یا 7.8 کیلومتر بر ثانیه است، به سرعت مداری سریع‌تری نیاز دارد. با این سرعت، ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) روزانه 16 بار با فواصل 90 دقیقه به دور زمین می‌چرخد .نمونه‌هایی از ماهواره‌ها در این مدار عبارتند از ماهواره‌های سنجش از دور مانند ماهواره‌های هواشناسی، نقشه‌برداری از سطح زمین، تغییرات آب و هوایی، مشاهده/نظارت اقیانوس‌شناسی، جاسوسی/نظارت، و هابل و ایستگاه فضایی بین‌المللی. مدار مولنیا مدار مولنیا روشی ترجیحی برای رصد مناطقی با عرض جغرافیایی بالا است و تقریباً دو سوم مدار خود را بر فراز یک نیمکره سپری می‌کند. همچنین یک مدار توندرا وجود دارد که برای ماهواره‌های ارتباطی بسیار مناسب است. مدار زمین ثابت یا ژئوسینکرون/ژئوسنچری(GEO)عموماً در محدوده‌ای بین ۲۲۲۳۶ تا ۲۶۱۹۹ مایل (۲۲۲۳۶ تا ۴۲۱۶۴ کیلومتر) قرار دارد. ویژگی اصلی آنها توانایی آنها در ماندن در یک منطقه جغرافیایی به دلیل چرخش مداری ۲۴ ساعته‌شان است که ۲۳ ساعت و ۵۶ دقیقه و ۴.۱ ثانیه با چرخش زمین مطابقت دارد. حفظ سرعت و فاصله مداری نیاز به نگهداری در ایستگاه دارد و پس از بازنشستگی، در مدار بالاتری قرار می‌گیرند. ماهواره‌هایی که عموماً در این مدار یافت می‌شوند، مخابراتی، هواشناسی و ناوبری هستند. به دلیل فاصله بسیار زیاد آنها، می‌توان پوشش جهانی را با حداقل سه ماهواره فراهم کرد این یک ملک بین‌المللی مهم است زیرا به دلیل فاصله و الزامات تداخل RF، تنها تعداد محدودی ماهواره می‌توانند در اینجا وجود داشته باشند. ارتفاع مداری مدار بالای زمین (HEO) یا مدار بالای زمین و مدار بیضوی بالا اساساً به هر مداری گفته می‌شود که بالاتر از ۲۲۲۳۵ مایل (۳۵۷۶۸ کیلومتر) باشد. ماهواره‌های موجود در این منطقه، دوره مداری بیش از ۲۴ ساعت خواهند داشت و به نظر می‌رسد که به عقب یا قهقرایی حرکت می‌کنند، اگرچه در حال حرکت رو به جلو هستند. ماهواره‌های موجود در این مدار به تقویت‌کننده‌های بزرگی نیاز دارند و معمولاً برای رسیدن به چنین ارتفاعاتی به یک مدار انتقالی نیاز دارند. این دستگاه‌ها معمولاً بزرگ هستند و برای انتقال سیگنال به توان قابل توجهی نیاز دارند. ماهواره‌های موجود در این مدار به ارتش، نجوم اعماق فضا، نظارت/انطباق هسته‌ای و تحقیقات اعماق فضا مربوط می‌شوند. مدار ارتفاع بالا تراکم مداری قبل از بحث در مورد سلاح‌های ضد ماهواره (AWS) واقعی و سیستم‌های آنها، موضوع نهایی و حیاتی، تعداد زیاد اشیاء احاطه کننده زمین و مالک آنهاست.مکان، شناسایی/مالک و ردیابی ماهواره‌ها و زباله‌های فضایی برای اطمینان از قرارگیری یا جابجایی ایمن ماهواره‌های جدید یا موجود و محافظت از دارایی‌های فضایی متحدان ضروری است. جدول توزیع ماهواره ها و مالکیت و تعداد آنها ماهواره بر اساس کشور با هدف و مدار:که فقط شامل ماهواره‌های فعال شناخته شده است و ماهواره‌های از رده خارج شده یا زباله‌های فضایی را در بر نمی‌گیرد. هنگام بحث در مورد سیستم‌های سلاح‌های ضد ماهواره (AWS)، ضروری است که مشخص شود چه کسی و چه اشیاء در حال گردش به دور زمین هستند و درک کنیم که زباله‌های فضایی طی شش دهه از ماهواره‌های از رده خارج شده، آزمایش‌ها و اجزای وسایل پرتاب انباشته شده‌اند. این موضوع چنان نگران‌کننده است که وزارت دفاع آمریکا و ناسا به طور مشترک با استفاده از شبکه نظارت فضایی (SSN)، تلسکوپ‌های نوری، DebriSat، رادار باند X Haystack و مرکز نوردهی طولانی مدت (LDEF) برای ردیابی زباله‌ها در صفحات مداری شناخته شده همکاری می‌کنند (دفتر برنامه زباله‌های مداری ناسا، و غیره). به طور مشابه، آژانس فضایی اروپا، که دفتر زباله‌های فضایی آن در مرکز عملیات فضایی اروپا (ESOC) در دارمشتات آلمان واقع شده است، یک تیم ارزیابی خطر برخورد مداری را نیز ردیابی می‌کند.توجه به این نکته مهم است که برخلاف تصور رایج، همه زباله‌های فضایی فهرست‌بندی و ردیابی نمی‌شوند. تحلیل و مدل‌سازی آماری برای اجسامی کوچکتر از 10 سانتی‌متر یا 4 اینچ استفاده می‌شود . در مدار پایین زمین (LEO) سرعت مداری بسیار زیاد است و به عنوان مثال، یک گلوله 5.56 میلی‌متری ناتو تقریباً با سرعت یک کیلومتر بر ثانیه حرکت می‌کند. بقایای یک ماهواره،حتی تراشه‌های رنگ، می‌توانند بین 4 تا 8 کیلومتر بر ثانیه حرکت کنند. این سرعت‌ها به اشیاء کوچکی مقادیر زیادی انرژی جنبشی می دهند که برای از بین بردن یک ماهواره در حال کار در اثر برخورد کافی است. نمای جزئی از ماهواره‌ها و زباله‌های فضایی در مدار از منظر جهانی و قاره‌ای تسلیحاتی کردن فضا و روش‌های هدف قرار دادن ماهواره‌ روش‌های متعدد برای نابودی یک ماهواره:ضربه مستقیم یا اصابت برای نابودی (DA-ASAT) هم‌مداری (Co-ASAT) و سلاح‌های انرژی مستقیم زمینی (DEW) . این اصول امکان به‌کارگیری روش‌هایی مانند سلاح‌های انرژی مستقیم، موشک‌های ضد ماهواره، ماهواره‌های قاتل و استفاده از زباله‌های طبیعی و مصنوعی را فراهم می‌کنند. در ادامه نمونه‌هایی از حملات مستقیم و غیرمستقیم که می‌توانند برای نابودی یک ماهواره یا مجموعه‌ای از ماهواره‌ها به کار گرفته شوند، ارائه خواهد شد. همچنین درک وجود زباله‌های فضایی ناشی از آزمایش‌های متعدد ASAT که از دهه 1960 انجام شده است و نقشی که می‌تواند در تخریب عمدی دارایی‌های ماهواره‌ای ایفا کند، بسیار مهم است. در ابتدا، آزمایش سلاح‌ها در فضا توسط ایالات متحده و روسیه انجام می‌شد. از آن زمان، این امر گسترش یافته و چین و هند را نیز شامل شده است. زباله‌های فضایی ناشی از آزمایش‌های ASAT اختلال در میدان زباله: هر سطح مداری حاوی مقادیر مختلفی از زباله است. مدار لئو نه تنها بسیار اشباع شده است، بلکه سریع‌ترین اجرام در حال حرکت را نیز در خود جای داده است. برخورد از هر نوع باعث ایجاد آبشاری از برخوردها می‌شود که به عنوان سندرم کسلر نیز شناخته می‌شود. به طور خلاصه، این مفهوم مبتنی بر برخورد دو یا چند جسم است. درک این نکته ضروری است که اجسامی که با چنین سرعت‌های بالایی حرکت می‌کنند، حتی اجسامی با جرم ناچیز، برخوردهای پرانرژی خواهند داشت که منجر به تولید اجسام کوچکتری می‌شود که در جهت مخالف اما با نیروی برابر حرکت می‌کنند. این اجسام کوچکتر با سایر زباله‌ها برخورد می‌کنند و این برخوردها ادامه می‌یابد و منجر به طوفان زباله می‌شود.در مدار لئو که دارای موجودیت‌های متعددی از جمله ماهواره‌های کاربردی و ISS (ایستگاه فضایی بین‌المللی) است. برخورد ماهواره‌ها گزارش شده است، که اولین برخورد شناخته شده در سال ۱۹۹۱ رخ داد، زمانی که ماهواره کاسموس ۱۹۳۴ روسیه با قطعه‌ای از کاسموس ۹۲۶ برخورد کرد. سپس، در سال ۱۹۹۶، ماهواره سریس فرانسه توسط یک قطعه موشک آریان ۴ مورد اصابت قرار گرفت. در سال ۲۰۰۵، یک مرحله بالایی موشک آمریکایی توسط قطعه‌ای از مرحله سوم یک موشک چینی مورد اصابت قرار گرفت. در سال ۲۰۰۹، یک ماهواره ایریدیوم با کاسموس-۲۲۵۱ روسیه برخورد کرد که نتایج فاجعه‌باری به همراه داشت برخورد زباله فضایی به ماهواره اهمیت ماهواره‌ها و توانایی آنها در ارائه اطلاعات بلادرنگ به نیروهای نظامی کاملاً شناخته شده است. برخی از کشورها ممکن است توانایی‌های فنی دشمنان خود را نداشته باشند، اما مایل به مختل کردن توانایی جمع‌آوری اطلاعات ماهواره‌ای یا مختل کردن قابلیت‌های ارتباطی، فرماندهی و کنترل آنها برای نیروهای زمینی، دریایی و هوایی باشند تا بتوانند شرایط را برابر کنند. چنین کشوری ممکن است منابع کافی برای انجام مدیریت ماهواره یا حتی فناوری ردیابی و هدف قرار دادن یک شیء در مدار را نداشته باشد. با این حال، آنها ممکن است بتوانند از میدان زباله‌های فضایی برای از بین بردن دارایی‌های فضایی حریف خود استفاده کنند و اختلال مورد نظر را ایجاد کنند. به عنوان مثال، کره شمالی موشک بالستیک هواسونگ-۱۲ را توسعه داده و آزمایش کرده است. گزارش شده است که این موشک به ارتفاع ۲۱۱۱ کیلومتر یا ۱۳۱۱ مایل رسیده است. همانطور که قبلاً مطالعه شده است، مدار LEO عموماً زیر ۲۰۰۰ کیلومتر است، ردیابی و حمله به یک شیء سریع‌السیر عملیاتی پیچیده است. با این حال، انجام یک انفجار با قدرت انفجار بالا آنقدر پیچیده نیست، اما نتایج مشابهی را به همراه خواهد داشت. چنین سناریویی زنجیره‌ای از واکنش‌ها را آغاز می‌کند که در آن زباله‌های فضایی به ابری فزاینده از ترکش تبدیل می‌شوند که با تخریب سایر اشیاء در برخوردهای مداوم، افزایش می‌یابد. این امر می‌تواند ماهواره‌های رصد، نظارت و ارتباطات را تقریباً برای هر کشوری از بین ببرد. آزمایش‌های مختلف ASAT و ایجاد آوارهای فضایی ادامه دارد...

قاتلان ماهواره (قسمت پایانی) 1-موشک‌های سطح به فضا/هوا به فضا (DA-ASAT، غیر از DEW) : پس از پرتاب موفقیت‌آمیز اسپوتنیک، ایالات متحده به سرعت متوجه شد که روسیه در فضا برتری پیدا کرده و می‌تواند از تأسیسات ایالات متحده جاسوسی کند. علاوه بر این، تصور می‌شد که روس‌ها شروع به استقرار پروژه‌های هسته‌ای در مدار خواهند کرد و قابلیت حمله اولیه را فراهم می‌کنند. پاسخ اولیه ایالات متحده در سال ۱۹۵۸، توسعه و آزمایش سلاح ضد ماهواره Bold Orion یا (WS-199B)،( موشک هواپرتاب)، بود. آزمایش و توسعه تا زمانی که یک آزمایش رهگیری نزدیک موفقیت‌آمیز در مدار پایین زمین انجام شد، ادامه یافت، جایی که موشک در اکتبر ۱۹۵۹ در فاصله ۴ مایلی (۶.۴ کیلومتری) از ماهواره اکسپلورر ۶ قرار گرفت این اقدام توسط روس‌ها در سال ۱۹۶۰ با یک دستگاه کو-اوربیتال، "با نام مستعار Istrebitel Sputnikov (برای ضدماهواره )مقابله شد. سلاح‌های ASAT مورد استفاده توسط ایالات متحده و روسیه سمت راست، Bold Orion (WS-199B) . سمت چپ Istrebitel Sputnikov از دهه ۱۹۵۰ تا اوایل دهه ۱۹۷۰، رویکرد تاکتیکی مورد نظر، استفاده از کلاهک‌های هسته‌ای و کلاهک‌های انفجاری قوی برای تخریب دارایی‌های ماهواره‌ای دشمن بود. در سال ۱۹۶۳، ایالات متحده، اتحاد جماهیر شوروی و انگلستان پیمان منع آزمایش هسته‌ای محدود را امضا کردند، با این درک که هرگونه انفجاری از این دست می‌تواند خسارات جانبی به هر دو طرف و متحدان وارد کند. لازم به ذکر است که این پیمان استفاده از سایر سلاح‌های جنبشی را پوشش نمی‌داد. تا دهه ۱۹۷۰، تاکتیک‌ها تغییر کرد و تحقیقات با استفاده از سلاح‌های کینتیک کیل که با نیروی بسیار زیاد به هدف حمله می‌کردند، آغاز شد. با این حال، این نیرو به حدی است که اهداف به هزاران قطعه کوچک‌ تبدیل می‌شوند. ۲۰۰۷ چین ماهواره هواشناسی قدیمی خود را نابود کرد 2008 ایالات متحده ماهواره جاسوسی خود را در مدار پایین سرنگون کرد و در سال 2021 روسیه ماهواره خود را سرنگون کرد هر یک از این ماهواره‌ها حجم زیادی از زباله‌ها را ایجاد کردند، و رویداد سال 2021 باعث شد که پرسنل ایستگاه فضایی بین‌المللی برای چندین مدار در جای خود پناه بگیرند تا زمانی که دیگر میدان زباله‌ها خطری محسوب نشود. با این حال این زباله‌ها برای دهه‌ها در مدار باقی خواهند ماند. نمای کلی سلاح/کلاهک کشنده جنبشی (KKW) را می‌توان با موشک SM-3 نشان داد، که یک سیستم DA-ASAT با قابلیت اصابت به هدف است که یک کلاهک رهگیر سبک وزن 21 اینچی (530 میلی‌متری) مستقل و کشنده خارج از جو را آزاد می‌کند که با سرعت تقریبی 10 کیلومتر بر ثانیه (22000 مایل در ساعت) به هدف اصابت می کند مشخصات موشک AEGIS BMD SM-3 با این سرعت، ضربه معادل «... ۱۳۰ مگاژول انرژی جنبشی، یا معادل یک کامیون ۱۰ تنی که با سرعت ۶۰۰ مایل در ساعت حرکت می‌کند» خواهد بود . برای درک بهتر، تقریباً معادل برخورد یک اتوبوس مدرسه با سرعتی نزدیک به حداکثر سرعت یک بویینگ ۷۴۷ است که به یک جسم برخورد می‌کند. نتیجه، خرد شدن هدف و ایجاد زباله‌های فضایی پرسرعت اضافی خواهد بود. چالش‌های DA-ASAT شامل موانعی است که قبلاً در ارتباط با مدار LEO شناسایی شده‌اند. اول و مهمتر از همه، DA-ASAT به یک سیستم پیشران با نیروی کافی برای رسیدن به وضعیت نیاز دارد. اگرچه برخی از موشک‌ها می‌توانند به مدار LEO پایین تا متوسط برسند، اما تعداد کمتری می‌توانند به مناطق بالاتر برسند. اگر مانع وضعیت برطرف شود، اشیاء در این مدار با سرعت‌های بالا حرکت می‌کنند و انجام شناسایی، ردیابی و هدف‌یابی هدف را بسیار دشوار می‌کند. این امر زمان کمی برای اصابت قطعی قبل از عبور از هدف باقی می‌گذارد. هر DA-ASAT باید از کنار زباله‌هایی که با سرعت مافوق صوت حرکت می‌کنند، عبور کند و در میان این حجم انبوه ماهواره مورد نظر را رهگیری کند. لازم به ذکر است که سیستم موشکی نشان داده شده تنها یک مفهوم و اصول کلی موشک ضد ماهواره ست و کشورها روشها و طرحهای متفاوتی ارائه می دهند ولی اصول کلی همینطور خواهد بود انواع ASATها و کشورهای آنها 2-هم‌مدار (CO-ASAT) : اینها سیستم‌های تسلیحاتی هستند که با مانور به صفحه مداری ماهواره هدف در مدار آن قرار می‌گیرند و می‌توانند به صفحه بالاتر یا پایین‌تر ماهواره هدف مانور دهند و آن را از طریق روش‌های مختلف نابود کنند. چنین دستگاه‌های ASAT می‌توانند هدف دوگانه‌ای داشته باشند. پنهان شدن به عنوان ماهواره آب و هوا، ارتباطات ....که به آنها اجازه دهد بدون جلب توجه به مأموریت پنهان خود تا زمان مقرر در مدار باقی بمانند. این کلاس ASAT همچنین می‌تواند یک جسم مداری دیگر را در مدارهای مختلف تعقیب کند تا زمانی که به اندازه کافی نزدیک شود تا پروتکل نابودی خود را انجام دهد، روسیه/اتحاد جماهیر شوروی از سال 1982- (9) آزمایش هم‌مداری و ایالات متحده یک آزمایش انجام داده‌اند. قبل از سال 1982، 17 آزمایش مستند مرتبط با هم‌مداری روسیه/اتحاد جماهیر شوروی از سال 1963 تا 1981 تأیید شده بود . (اشکال مختلف تکنیک هم مدار) A-برخورد مستقیم یا انرژی جنبشی مبتنی بر تکنیک‌هایی هستند که در مورد سلاحهای DA-ASAT گفته شده است. مفهوم یکسان است، با این تفاوت که وسیله کشنده یک وسیله مداری است که می‌تواند صفحات مداری را در تعقیب یک هدف تغییر دهد. B-اخلالگرهای فرکانس رادیویی (جمر)به ماهواره مهاجم اجازه می‌دهند تا در نزدیکی ماهواره هدف مانور دهد و سیگنال‌های ارسال و دریافت آن را مختل کند. یک ماهواره مهاجم می‌تواند مدار خود را به اندازه کافی نزدیک به ماهواره هدف تنظیم کند تا از طریق حسگر طیف، اخلال را انجام دهد. این فناوری به مهاجم اجازه می‌دهد تا فرکانس‌های ارسال و دریافت مورد استفاده توسط هدف را حس کند و از یک استراتژی "تشخیص و اخلال" استفاده کند. حتی زمانی که ماهواره هدف تلاش می‌کند تا کاهش اخلال را انجام دهد، ماهواره مهاجم می‌تواند تجزیه و تحلیل طیف خود را از طریق تکنیک‌هایی مانند تجزیه و تحلیل پنجره انرژی کشویی تشخیص ادامه دهد.اخلال ممکن است فقط برای مدت کوتاهی باشد به خصوص اگر هدف در مدار پایین زمین باشد. C-مکانیسم‌های رباتیک ماهواره‌ای در طول دهه گذشته با پیشرفت ماهواره‌های مکعبی، حمل و نقل ارزان‌تر، بازوی رباتیک بهبود یافته، سیستم‌های دوربین، قدرت محاسباتی سریع‌تر، نرم‌افزار پیشرفته برای شناسایی و دستیابی دقیق به هدف و بهبود پاسخ خودکار، به صورت تصاعدی پیشرفت کرده‌اند. این پیشرفت‌ها اکنون دستگاه‌ها را قادر می‌سازند تا اشیاء پرسرعت را رهگیری و ضبط کنند. اخیراً، ایالات متحده، انگلستان و چین آزمایش‌های متعددی را برای آزمایش این فناوری تحت پوشش حذف زباله‌های فضایی برای پاکسازی مدارهای پایین‌تر آغاز کرده‌اند. این کشورها نمایش‌های فناوری را انجام داده‌اند که دلایل مهمی برای نگرانی یکدیگر ایجاد می‌کند، زیرا همان فناوری مورد استفاده برای حذف زباله‌ها می‌تواند همین کار را با دارایی‌های مخالف انجام دهد. در مارس 2021، شرکت ژاپنی Astroscale Holdings Inc. یک ماموریت آزمایشی را با دو ماهواره آغاز کرد: «... یک سرویس‌دهنده که برای حذف ایمن زباله‌ها از مدار و یک ماهواره کلاینت که به عنوان یک قطعه زباله ماکت عمل می‌کند... این ماموریت پیشگامانه برای نشان دادن فناوری‌ها و قابلیت‌های لازم برای جمع‌آوری و حذف زباله‌ها طراحی شده است. ماهواره سرویس‌دهنده در سه نمایش پیچیده اول، ماهواره کلاینت را رها کرده و به صورت مغناطیسی به آن متصل می‌شود. پس از این نمایش جمع‌آوری بدون غلت، ELSA-d دو نمایش دیگر را انجام خواهد داد: یکی برای گرفتن کلاینت در حالی که در حال غلتیدن است، و دیگری برای از دست دادن عمدی، تغییر مکان، نزدیک شدن و دوباره گرفتن کلاینت از دوردست.»با هدف کشیدن آن به ارتفاع پایین‌تر که در جو بسوزد. D-سلاح‌های لیزری برای استفاده از ماهواره‌های تهاجمی هم‌مدار، لیزرها ممکن است در حال حاضر به دلیل میزان توان لازم برای سوزاندن مؤثر مواد یک ماهواره هدف، یک راه حل عملی نباشند.کارهای زیادی برای ایجاد لیزرهای قدرتمندتر که به مصرف توان کمتری نیاز دارند، در حال انجام است. با این حال، فناوری استفاده از نور لیزر برای کور کردن هدف وجود دارد. که می‌تواند در ضد نظارت و تشخیص، به ویژه در تشخیص پرتاب موشک‌های مافوق صوت که رد پرتاب کمتری نسبت به موشک‌های بالستیک قاره‌پیمای استاندارد دارند، مفید باشد. E-بمباران مایکروویو به یک روش حمله عملی برای درگیری‌های ماهواره‌ای با ماهواره تبدیل شده است، همانطور که با آزمایش‌های مایکروویو پرقدرت (HPM) روی مدارهای الکترونیکی با استفاده از تابش پالسی باند باریک و باند فوق پهن (UWB) برای آسیب رساندن به مدارهای الکترونیکی هدف ثابت شده است . یک ASAT با قابلیت مایکروویو که در نزدیکی یک هدف مانور می‌دهد، می‌تواند امواج مایکروویوی را منتشر کند که باعث انتقال انرژی می‌شود و ولتاژ اضافی را در ماهواره هدف ایجاد می‌کند. این امر هزاران ولت تولید می‌کند و باعث می‌شود رساناهای الکترونیکی هدف ولتاژ و گرما ایجاد کنند که نیمه‌هادی‌ها، پردازنده‌ها و حتی اجزای حیاتی را ذوب می‌کند. تحقیقات فضایی این موضوع را با استفاده از فناوری ماژول آنتن فرکانس رادیویی فتوولتائیک (PRAM) ثابت کرده است. F-اسپری‌های شیمیایی یک روش حمله‌ی موذیانه‌ خواهند بود که در آن هدف با یک عامل شیمیایی اسپری می‌شود که باعث خوردگی سطح ماهواره شده و در نهایت سیستم را که به دلیل تغییرات حرارتی و نیروهای مرتبط با حرکت با سرعت بالا، از قبل تحت فشار است، به خطر می‌اندازد. «تنش‌های حرارتی در مدار LEO روی سطح بیرونی ماهواره‌ها به دلیل ورود و خروج دوره‌ای از سایه‌ در حین چرخش رخ می‌دهد. در LEO، این اتفاق هر 90 دقیقه رخ می‌دهد و تقریباً +100 درجه سانتیگراد تا -100 درجه سانتیگراد است. این تغییر دما باعث ایجاد تنش‌های حرارتی در مواد می‌شود و تفاوت در CTE باعث پوسته پوسته شدن لایه اکسید موجود در سطوح فلزی می‌شود و منجر به قرار گرفتن مداوم مواد تازه در معرض محیط اکسیژن اتمی می‌شود.» چنین پراکندگی مواد خورنده می‌تواند کارایی پنل‌های خورشیدی و اجزای آنها را کاهش داده و در نهایت یکپارچگی ساختاری ماهواره را مختل کند. نمونه‌های توضیح داده شده در بالا از کنش‌های هم‌مداری که می‌توانند رخ دهند،در شکل زیر نشان داده شده‌است سلاح هم‌مداری 3-حملات سایبری محدود به دستگاه‌های زمینی نیستند.ماهواره‌ها نیز آسیب‌پذیری‌های مشابهی خواهند داشت. ماهواره‌ها از ایستگاه‌های زمینی و در بسیاری از موارد، چندین ایستگاه زمینی ارتباط دریافت می‌کنند که همه آنها نیاز به احراز هویت دارند. این امر به معنای نیاز به یک پروتکل ارتباطی و امنیتی برای ارائه خدمات دریافت درخواست، تأیید لازم برای ارسال اعتبارنامه‌ها است. این امر می‌تواند در معرض حمله DoS (انکار سرویس) قرار گیرد که در آن ماهواره می‌تواند در تلاش برای ارائه خدمات به درخواست، دچار مشکل شود و نتواند با منبع قانونی احراز هویت کند و این امر بر توانایی آن در دریافت دستورالعمل‌ها از پایگاه خود تأثیر می‌گذارد. بسته به مدار و سرعت ماهواره، ممکن است از پنجره ارتباطی خود با یک ایستگاه زمینی خاص عبور کند و باید به ایستگاه بعدی برود. همانطور که در مزایا و معایب مدار بحث شد، مدارهای LEO برای ارتباط با زمین به قدرت کمتری نیاز دارند و معمولاً آنتن‌های کوچکتر و فرستنده‌های کم‌قدرت‌تری دارند. یک ماهواره یا صورت فلکی دیگر از ماهواره‌ها در مدار می‌تواند به طور بالقوه سیگنالینگ متمرکزتری را فراهم کند و قبل از اینکه ماهواره هدف وارد پنجره ارتباطی خود با زمین شود و باعث اختلال شود، حمله را آغاز کند. این یکی از حملات سایبری متعدد احتمالی است که می‌تواند انجام شود.در سال2022 یک وضعیت سایبری مشابه رخ داد که در آن هکرها کنترل یک ماهواره از رده خارج شده را به دست گرفتند و کنفرانس خود را از طریق ماهواره Anik F1R پخش کردند تصویر یک سناریوی عملی هک ماهواره 4-هل دادن ماهواره به وسیله اجسام تعقیب کننده وسیله نقلیه «تعقیب‌کننده» و «هدف» در ژانویه ۲۰۲۲، ماهواره Shijian-21 (SJ-21) چین از مدار خود خارج شده و به ماهواره(DeiDou-2 (G2 نزدیک می‌شود. بعداً مشاهده شد که این ماهواره به G2 متصل شده و آن را به مداری که به عنوان مدار «قبرستان» شناخته می‌شود، پرتاب می‌کند. در این مدار، معمولا ماهواره‌های ناکارآمد برای بازنشستگی جابجا می‌شوند. پس از انجام این عمل، SJ-21 به مدار GEO معمولی خود بازگشت. نگرانی‌هایی وجود دارد مبنی بر اینکه این نه تنها آزمایشی برای حذف زباله‌ها بوده، بلکه برای نشان دادن توانایی هل دادن یک ماهواره به یک ورود مجدد ناخواسته به جو نیز بوده است. «RemoveDebris» یک ماهواره کنسرسیوم اروپایی است که توسط شرکت Surrey Satellite Technology Ltd اداره می‌شود. این ماهواره که در آوریل ۲۰۱۸ به فضا پرتاب شد، ماموریت‌های زیر را دنبال می‌کرد: نمای بصری از مشخصات ماموریت RemoveDebris عکس و نمای برش خورده از ماهواره مکعبی RemoveDebris از میان فناوری‌های متعدد ASAT که در حال بررسی هستند، به نظر می‌رسد گرایش به سمت راه‌حل‌هایی وجود دارد که آسیب‌های جانبی را به حداقل می‌رسانند. به غیر از سلاح‌های کشنده جنبشی، سایر روش‌های هم‌مداری یک دارایی خاص را هدف قرار می‌دهند و میدان زباله‌های در حال گردش را مختل نمی‌کنند، که این امر نیز می‌تواند آسیب‌های جانبی کنترل‌نشده‌ای را بر دارایی‌های کشورهای مهاجم تحمیل کند. 5-موشک هایپرسونیک به طور کلی، دو نوع یا کلاس از موشک‌های هایپرسونیک وجود دارد. نوع اول موشک کروز است که به آن موشک کروز هایپرسونیک (HCM) نیز گفته می‌شود و سرعت خود را از طریق سیستم پیشرانه SCRAM حفظ می‌کند و نوع دوم وسیله نقلیه گلاید هایپرسونیک (HGV) است که از نیروهای جاذبه و دینامیک هوایی برای دستیابی به سرعت و پایداری خود استفاده می‌کند. تمرکز این مبحث بر روی (HGV) و نحوه‌ی استفاده از آن به عنوان یک بردار حمله‌ی فضایی خواهد بود. در حال حاضر، روش‌های محدودی برای تشخیص پرتاب یا استقرار موشک‌های مافوق صوت وجود دارد. استراتژی دفاعی استاندارد، از دوران جنگ سرد، بر تشخیص پرتاب و رهگیری موشک‌های بالستیک قاره‌پیما (ICBM) متمرکز بوده است. فناوری مافوق صوت به یک عامل تغییر دهنده بازی در فرآیند استراتژی تصمیم‌گیری حلقه OODA (شامل مشاهده، جهت‌یابی، تصمیم‌گیری و اقدام )تبدیل شده است . این فرآیند تحت تأثیر قرار می‌گیرد زیرا چرخه مشاهده که آغاز این فرآیند است، به تأخیر می‌افتد. لازم به ذکر است که اکثر فناوری‌های هشدار اولیه برای امضای مادون قرمز یک موشک بالستیک قاره‌پیما از سطح یا دریا بهینه شده‌اند. این کاهش در شناسایی، زمان موجود برای سایر فرآیندها، از جمله توانایی جهت‌یابی را فشرده می‌کند. این کاهش، زمان مورد نیاز برای اقدام دفاعی را نیز کوتاه‌تر می‌کند زیرا این موشکها بسیار سریع هستند. جدول زیر در مورد سلاح‌های مافوق صوت استخراج شده است، جدول مقایسه سرعت، زمان و مسافت در سرعت‌های مختلف ماخ از ۱ تا ۳۰ و زمان لازم برای طی کردن ۱۰۰۰ مایل این جدول نشان می‌دهد که چنین سلاح‌هایی با چه سرعتی می‌توانند حرکت کنند. برای یک HGV حرکت در جو فوقانی با سرعت ۲۳ ماخ و تقریباً در ارتفاعات پایین‌تر با سرعت ۱۰ ماخ، که می‌تواند ۱۰۰۰ مایل را در کمتر از هشت دقیقه طی کند، غیرممکن نیست. سناریوی پرتاب و گلاید در چنین سناریویی، امکان مشاهده‌ی اثر مادون قرمز بوستر موشک وجود دارد. علاوه بر این، اهداف موشک به دلیل محدودیت ارتفاع بوستر کمتر خواهد بود. در سناریوی پرتاب در فضا، محدودیت ارتفاع حذف خواهد شد. همچنین، هیچ اثر حرارتی مادون قرمز از زمین برای ماهواره‌های رصدی جهت شناسایی و گزارش وجود نخواهد داشت و بسته به زمان روز، ممکن است پرتاب و شروع مسیر و ورود یک موشک سنگین، شبیه یک جهش جوی باشد، همانطور که در زیر نشان داده شده است، چالش برانگیز باشد. این امر باعث می‌شود که HGV از دید پنهان بماند، زیرا می‌تواند از یک مکان جهانی متفاوت رها شود و فعالیت‌های هدف‌گیری خود را آغاز کند. پس از ورود به جو، قابلیت مانور خواهد داشت و به دلیل ارتفاع بالای خود، می‌تواند ردیابی دشمن را در مورد هدف واقعی به اشتباه بندازد. همچنین، اگر هدف اصلی دیگر در دسترس نباشد، می‌توان چندین جایگزین را انتخاب کرد. لازم به ذکر است که با پایین آمدن HGV، گزینه‌ها کمتر می‌شوند. در یک نقطه تعیین شده، HGV با حداکثر سرعت روی هدف خود فرود می‌آید تا انرژی جنبشی و تخریب بیشتری را آزاد کند. استفاده از سلاح‌های مافوق صوت که از فضا پرتاب می‌شوند، موضوعی است که باید مورد بررسی قرار گیرد. توانایی داشتن قابلیت حمله اولیه برای کشورها بیش از حد وسوسه‌انگیز است. هر کشوری ممکن است در زمان فروپاشی نیز این کار را انجام دهد. خلاصه در این مقاله، تأثیرات جوی و مداری مرتبط با مزایا و معایب چرخش یا حمله به یک ماهواره و همچنین به طور خلاصه تاریخچه و تکامل فناوری ضد ماهواره (ASAT) و زباله‌های زمینی ایجاد شده توسط آن بررسی شد. . این مطالعه همچنین روش‌های مختلف از بین بردن ماهواره‌ها از طریق سلاحهای اختصاصی یا ابزارهای غیرتخصصی و عادی و تلاش‌های مداوم برخی کشورها برای به دست آوردن و حفظ برتری فضایی را پوشش داده شد. انشالله برای دفع تهدیدات روز افزون و های تک یک راه حل شدنی و ممکن برای ما باشد. منبع:https://kstatelibraries.pressbooks.pub/spacesystems/chapter/satellite-killers-and-hypersonic-drones-slofer/

بخش شانزدهم و آخر برنامه ریزی و کسب آمادگی برای طراحی و اجرای عملیات های متوالی همانطور که درسطور پیشین شرح آن رفت ، اجرای تک گسترده نفوذی و پیشروی هرگز باعث پیروزی در یک جنگ نخواهد شد چرا که صحنه نبرد بسیار بزرگ بوده و هردوطرف نیروی قابل توجهی را برای دفع توان رزم یکدیگر وارد عمل می کنند . بنابراین می توان اینگونه تحلیل نمود که هر طراحی برای تک تهاجمی در وسعت و عمق محدود خواهد بود و این مساله از زمانی که حمله غافلگیرانه مسکو در فوریه 2022 شکست خورد عینیت پیدا نمود ،اما برای ارتش اوکراین ، محدود کردن دامنه عمل و اجرای عملیات های متوالی نه تنها می تواند دستیابی به اهداف بلکه مطلوبیت هرکدام ازاقدام های صورت گرفته را به نفع مهاجم تغییر دهد . بعنوان مثال ، برای بازپسگیری ملیتوپل ، برنامه ریزی برای اجرای چند عملیات متوالی که هرکدام یک هدف محدودتر را شامل می شود می تواند افق نویدبخش تری را برای کیف بوجود آورد . حملات مهمات پرسه زن روسی در محور پوکروفسک به واحدهای اوکراینی https://www.aparat.com/v/bfibisd در این زمینه ، ساختار نظری هنر عملیاتی ارتش شوروی اصول ارزشمندی را برای طراحی مجموعه ای از عملیات های متوالی بدست می دهد . روسها به درستی معتقدند که تک های نفوذی پرهزینه ترین و خطرناکترین بخش در طراحی عملیات رزمی است چرا که نیروی مدافع همواره برای دفع چنین حمله ای آماده خواهدبود. نظریه پردازان ارتش شوروی به این مساله اعتقاد داشتند که نقطه اوج یک عملیات آفندی همواره با فرورفتن به لاک دفاعی و پدید آمدن یک مکث عملیاتی همراه خواهد بود . این مکث عملیاتی دو فرصت حیاتی را در اختیار نیروی مدافع قرار می دهد که درآن ، نخست ارتش مدافع می تواند سازمان رزم آسیب دیده خود را بسرعت بازسازی کرده ، نیروهای ذخیره خود را متمرکز نماید و یک خط دفاعی جدید بوجود آورد تا دشمن را وارد یک نبرد پرهزینه و با خطرپذیری بالا نماید و دوم اینکه مدافعان اجازه پیدا می کنند با اجرای یک ضدحمله در محوری که به دورن آن نفوذ صورت گرفته یا دست زدن به یک عملیات تهاجمی در بخش دیگری از جبهه ، ابتکار عمل رزمی را مجدداً بدست آورد. درواقع ، روسها به درستی نتیجه گرفته بودند که مهاجم برای افزایش ضریب موفقیت تک نفوذ خود باید مدت زمان مکث عملیاتی خود را به حداقل ممکن رسانده و به منظور برهم زدن توانایی نیروی مدافع در جای دیگری از خطوط تماس دست به حمله مجدد بزند. این ایده در جنگ دوم جهانی درعمل بکار گرفته شد و بخصوص با شروع عملیات باگراتیون به سال 1944 که درآن یک سلسله حملات متوالی برای عقب زدن ورماخت صورت گرفته و نقطه اوج آن ، سقوط برلین بود کاربرد پیدا نمود. اگرچه با قابلیت اطمینان بسیار بالایی می توان ادعا نمود که طرفین درگیر در اوکراین ، امکان دست زدن به تک نفوذی نظیر آنچه که توسط ارتش سرخ اجرا گردید را ندارند به همین دلیل ارتش کیف چاره ای ندارد جز اینکه دست به حمله بزرگی زده و اجازه دهد تا عملیات به نقطه اوج خود رسیده و سپس برای عملیات بعدی وارد مرحله کسب آمادگی شوند. اما چنین رویکردی با منابع محدود اوکراین همخوانی چندانی ندارد ، بنابراین فرماندهان اوکراینی باید روند طراحی و اجرای تک های نفوذی با اهداف محدود خود را سریع تر کرده و پس از اتمام هرکدام آنها بلافاصله برای حمله بعدی آماده شوند در حالی که بطور همزمان باید از توان آتش دوربرد خود به منظور حفظ دورتک و ابتکار عمل بهره ببرد. ادغام حملات دوربرد و اجرای مانور در صحنه رزم یکی از مهمترین مباحثی که در میان کارشناسان نظامی غربی درخصوص شیوه کاربرد سامانه های رزمی دوربرد ارتش اوکراین علیه اهداف ارتش روسیه مطرح می شود ، اثرگذاری آنها بر روی روند جنگ است که درپاسخ به این مشکل می توان از آن برای بازگرداندن مانور به صحنه نبرد استفاده نمود.سامانه های تهاجمی دوربرد فعلی ارتش اوکراین در حال حاضر برای نیل به سه هدف اصلی ( دو هدف راهبردی و یک هدف عملیاتی ) مورد استفاده قرار می گیرد . طراحی مجدد حملات دوربرد برای پشتیبانی از مانورنیروی زمینی ارتش اوکراین در این دوره زمانی ( دسامبر2024/ ژانویه 2025) چاره ای جز اتکاء بر اجرای حملات دوربرد به منظور جبران خلاء ناشی از فقدان نیروی هوایی و بازگرداندن مانور به صحنه رزم ندارد .( راهبرد فعلی در حمله به مراکز انرژی روسیه در عمق خاک این کشور/ سپتامبر 2025 .م ) این حملات باید با هدف برهم زدن تمرکز روسها و هماهنگ با اجرای عملیات زمینی صورت گیرد تا فرایند نفوذ به درون خطوط دفاعی ارتش روسیه فراهم گردد. درواقع ، چنین حملاتی باید برای کاهش توان روسها در انتقال ذخایر خود به خطوط مقدم نبرد طراحی شود و زمان بندی آن به گونه ای صورت گیرد که ارتش روسیه نتواند یگانهای مستقر در پیشانی جنگی خود را بطور کامل برای سرعت دادن به روند پیشروی درون خاک اوکراین ، تقویت نماید. تغییر در شیوه طراحی و اجرای حملات دوربرد به شکل خودکار ، الزامات مربوط به فرآیند آتشباری تاکتیکی را نیز تغییر می دهد که درآن ، نخست آتشباری تاکتیکی به گونه ای درطرح آتش جدید ادغام می شود تا هر گونه تاثیر وارد شده به عقبه دشمن ، مستقیماً به خطوط مقدم نبرد منتقل و ادامه یابد. دوم اینکه ، آتشباری تاکتیکی صرفاً برای حل چالش ها در سطح تاکتیکی باید مورد استفاده قرار گرفته و برای آن کافی باشد تا تمامی قابلیتهای ایجاد شده در حوزه حملات دوربرد صرفاً در همان حوزه مورد استفاده قرار گیرد تا منحصراً اهداف در سطح عملیاتی را برآورده کنند.درواقع امر ، اوکراین اکنون باید از قابلیتهای پهپادی و موشکی خود نظیر آنچه که ناتوازنیروی هوایی به منظور اجرای بازدارندگی میدان نبرد ( BAI) و پشتیبانی نزدیک هوایی ( CAS) استفاده می کند ، بهره ببرد. بدین معنی که ناتو در حال حاضر از نیروی هوایی بال ثابت خود ، ماموریتهایی نظیر سرکوب پدافند هوایی دشمن با مهمات هدایت دقیق و حملات هوایی با مهمات جی- دَم یا سامانه های مشابه درعمق دفاع دشمن را صورت می دهد تا نخست نیروی هوایی ارتش روسیه را از کارانداخته و امکان واکنش را ازآن بگیرد استفاده می کند که این نیز خود به معنای کاهش عملیات توپخانه نیروی زمینه روسیه و کاهش قابلیتهای دفاعی نیروی زمینی این کشور می شود تا توانمندی روسها در انتقال ذخایر خود به صحنه را با چالش مواجه نماید. با این وصف ، ارتش اوکراین در حال حاضر به میزان کافی هواگردهای رزمی بال ثابت در اختیار ندارد تا به مانند آموزه ناتو عمل کند ، هر چند تعداد محدودی جت رزمی اف-16 عملیاتی شده تا هر بیشتر جنگنده های روسی را از خطوط مقدم خود دور نگه دارند که این مساله به شکل خاص پس از نبرد آودیوکا که درآن نیروی هوایی روسیه موفق شد تا بصورت موقت برتری هوایی کاملی بر فراز صحنه نبرد ایجاد کند ، برای کیف الزام آورتر گردید. مضاف براین ، نیروی هوایی اوکراین پس از بازیابی خود ، باید از هواگردهای بال ثابت خود بعنوان سکویی برای حمل و شلیک موشک های دوربرد استفاده کند تا ضمن افزایش میزان خسارت ارتش روسیه در خطوط مقدم ، پایگاه های هوایی ، انبارهای اصلی تجهیزاتی ، تعمیراتی و مراکز تجمع نیرو آن را زیر ضربه ببرند تا نخستین مرحله شکست ارتش روسیه ، که همانا کاهش قابلیت مسکو در استفاده از سامانه های هواپایه و زمین پایه خود است ، محقق گردد. پی نوشت : 1- این متن که در شانزده قسمت و دریک بازه شش ماهه ( فروردین الی شهریور 1404 ) در انجمن میلیتاری ارسال شده ، برگردان کامل مقاله Ukraine and the Problem of Restoring Maneuver in Contemporary War از انتشارات موسسه مطالعات جنگ ایالات متحده است . علاوه براین ، بخش هایی از تجارب ثبت شده در تاپیک تحولات اوکراین ( فوریه 2022 الی سپتامبر 2025 ) نیز بدان افزوده شد و تا اینجا ، به استثنای تاپیک تحولات که بیشتر ماهیت خبری داشته ، طولانی ترین متن تحلیلی صحنه نبرد اوکراین بشمار می رود .باشد که نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران ( ستاد کل نیروهای مسلح ، ارتش ،سپاه و فراجا ) با استفاده از این مطالب و بررسی های آینده ، برای تحولات آینده آماده شوند ... انشا ... 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

بسم ا... داستان تخریب پل های مواصلاتی دنیپر ارزیابی کارایی رزمی مهمات هواپرتاب سری KAB سوریه - حماء کاربرد مهمات هدایت دقیق سری KAB توسط نیروی هوایی روسیه از حدود ده روز پیش ( 25 آوریل 2022 ) دبیر شورای امنیت ملی اوکراین آشکارا از بررسی طرح حمله به پل کریمه خبر داده بود و ازآنجایی که این طرح بلحاظ فنی امکان پذیر به نظر می رسد ، حتی تصور مشکلات ایجاد شده در حوزه های نظامی و غیرنظامی که برای گروه های رزمی ارتش روسیه و همچنین بخش غیرنظامی ایجاد خواهد شد غیرممکن خواهد بود ، برای همین ، باعث گردید تا این مساله مورد توجه قرار گیرد و ناگفته پیداست که ارزش خبری و استراتژیکی این اقدام قطعا کمتر از حمله به رزمناو مسکوا نخواهد بود . راست : پل کریمه چپ : پل paton -کیف / اوکراین در همین راستا ، دیمیتری مدوف در پاسخ به این اظهارنظر ، چنین واکنش نشان داد: " اوکراینی ها از لزوم حمله به پل کریمه سخن می گویند ، ولی امیدواریم که مقامات این کشور بفهمند که قراردادن پل کریمه بعنوان یک هدف تلافی جویانه ، چه عواقبی برای آنها خواهد داشت " راست : شبکه ریلی اوکراین چپ : سیستم سدهای اوکراین / دنیپر این واکنش روسها ، در واقع امر ، یک اخطار جدی به دولت کیف بود که در ورای آن طرح انهدام تمامی پل های ساخته شده روی دنیپر با اجرای حملات هوایی که دو بخش این کشور را به هم متصل می کند ، قابل بررسی است . درواقع ، جریان بی پایان کمک های نظامی ناتو به ارتش اوکراین می تواند با این اقدام خطرات جدی را بخود ببیند در حالی که بطور همزمان ، ارسال واحدهای ذخیره و همچنین نیروهایی که هم اکنون در حال آموزش در کشورهای عضو ناتو هستند می تواند با قطع این شریان ها نیز کانالیزه شده یا متوقف گردد . راست : اجزا ء یک پل ریلی چپ : اجزاء یک پل جاده ای با توجه به این مساله ، براساس داده های موجود ، حداقل 45 پل ارتباطی استراتژیک در خاک اوکراین وجود دارد که هم اکنون از آنها برای انتقال تجهیزات و نیروی انسانی استفاده میشود که نابودی این گذرگاهها ، جدا از ایجاد مشکلات بیشتر اقتصادی ، باعث اختلال شدید در نقل و انتقال نظامی ارتش اوکراین خواهد شد . بعنوان مثال، با انهدام پل های مستقر در کیف ، ارتباط میان ساحل چپ و راست غیرممکن می شود ، جریان انتقال آوارگان از شرق به غرب از جریان بازخواهد ایستاد ، درحالی که بطور مثال انهدام پل مشهور تمام فلزی "پاتون" در کیف ، تخریب گذرگاه های موجود در نیروگاه برق – آبی کیفسکایا ،کاخووسکایا ، کرمنشوگیسکایا ، دنیپروسوکایا و در نهایت سردندنیپروفسکایا می تواند یک فاجعه تمام عیار برای دولت کیف باشد . حمله به پل ها - اوکراین / فوریه /مارس /آوریل / می 2022 علاوه براین ، درصورت تخریب برخی ازاین سدها در بالا دست دنیپر ، امکان بالا رفتن سطح آب در در سرچشمه های آن نیز وجود دارد و این به معنای یک روند تخریب مستمر برای صنعت برق این کشور خواهد بود و اگر چه ممکن است چنین نیروگاه هایی دچار تخریب کامل نیز نشوند ، ولی انهدام زیرساختهای حمل و نقل موجود درآنها نظیر گذرگاه های راه آهن و جاده ای ، تاثیر گذاری قابل توجهی را از خود برجای خواهد گذاشت . K08BE سامانه های تسلیحاتی پیچیده برای اهداف پیچیده تر علیرغم وجود پیچیدگی های بسیار برای حمله به پل ها و گذرگاه های استراتژیک ، ارتش روسیه به تقریب تسلیحات مورد نیاز برای تخریب چنین موقعیتهایی را در اختیار دارد که در حوزه تسلیحات موشکی ، سامانه های کالیبر و اسکندر هم اکنون در دسترس قرار دارند . با این حال به نظر می رسد که موثرترین راه تخریب پلها ، استفاده از ترکیب قدرت هوایی و مهمات هدایت دقیق اصلاح شده با دقت بالا (KAB) باشد . استدلالی که دراین خصوص وجود دارد ، این است که نخست ، مهمات هدایت دقیق بسیار ارزان تر از تسلیحات موشکی بوده و ثانیا سرجنگی سنگین تر مهمات سری KAB می تواند تاثیر بیشتری را از خود برجای گذارد . UPAB-1500B-E درو اقع ، برخلاف مهمات سقوط آزاد ، تسلیحات هدایت شونده را می توان از فاصله بیشتری بسوی هدف روانه کرد و علاوه براین ، آسیب های جانبی برخورد ( CEP کمترمیان 5تا7 متر ذکر شده ) نیز بسیار کم خواهد بود ، در حالی که دستورالعملهای عملیاتی حمله به پل های راه آهن و پل های خودرویی به شکل جداگانه قابل تنظیم است که این مساله در مورد سامانه های موشکی قابل صدق نمی کند . KAB-500S-E با توجه به این مساله ، مهمات هدایت دقیق اصلاح شده سری KAB ، دفتر طراحی JSC-GNPP مسکو است که خط تولید این مهمات شامل بخش انفجاری ، فیوزها ، بخش هدایت خودکار ، سامانه های جانبی و غلاف های حامل برای هواگردهای رزمی را در اختیار دارد . بدین ترتیب ، اگر مهمات سری KAB-250LG-E که برای انهدام اهداف کوچک و تجهیزات آسیب پذیر رزمی مناسب است را از فهرست حذف کنیم ، مهمات سری KAB-500Kr برای هدف قرار دادن پل های اوکراینی گزینه مناسبی به نظر آیند که میتوان از آن بر روی گونه های مختلفی از هواگردهای رزمی شامل SU-30MKI/SU-25TM/SU-24M/MIG-29SMT/MIG-27K/SU-32/SU-30MKKو درنهایت SU-34 نصب و استفاده نمود . KAB-1500Kr با توجه به این مساله ، به مانند گونه های مشابه مهمات ، کاربرد یک یا چند تیر مهمات 500 کیلوگرمی در یک حمله ، میتواند آسیب های بسیار جدی در طیف های مختلف شامل از کارانداختن موقت یا انهدام کامل را به بار بیاورد . درواقع ، KAB-500Kr بعنوان یک پرتابه نافذ که توان نفوذ به درون سطوح بتونی را دارد ، براساس داده های شرکت سازنده ، قابلیت دریدن سطح بتون مسلح به عمق 1.5 متر و یا نفوذ به درون یک سطح از جنش خاک به عمق 10 متر را داراست ، از همین رو ، یک مهمات سه متری حامل 380 کیلوگرم ماده شدید الانفجار ، تبدیل به یک ابزار عالی برای از میان بردن پایه های پل های روی رودخانه های خواهد بود . KAB-500S-E با توجه به این امر ، چند حمله یا یک حمله با چندین فروند هواپیما و پرتاب رگباری از این مهمات می تواند هر پلی را برای مدت بسیارزیادی از کار بیاندازد .نکته مهمی که دراینجا باید مورد توجه قرار گیرد این است که حمله به بخش دهانه پل روش موثری برای متوقف کردن استفاده از این گذرگاه ها نبوده ، چرا که گروه های مهندسی بسرعت می توانند این بخش ها را مرمت کرده و مسیر را بازکنند ، اما انهدام پایه های یک پل ، کار بازسازی را پیچیده تر ، گران تر و طولانی تر می کند . KAB-500Kr بلحاظ قابلیتهای فنی ، KAB-500Kr بعنوان یک مهمات "شلیک کن- فراموش کن " به جنگنده حامل اجازه می دهد تا به محض رها کردن مهمات ، منطقه درگیری را ترک کند و مهمات رها شده نیز با مجهز به بودن به 4 بالک هدایت کننده که در اختیار خلبان خودکار آن قرار دارد ، مسیر تعیین شده بسمت هدف را طبق الگوریتم داده شده به آن طی خواهد نمود . در این نوع مهمات ، KAB-500Kr با دریافت شناسه E که نسخه بهبود یافته آن محسوب میشود ، حدود 10 کیلومتر برد موثر داشته که در مقایسه با نسخه پایه با برد 5 کیلومتر ، یک تغییر دوبرابری را شاهد است . راست :KAB-500Kr چپ : KAB-500OD اما نمونه های جالب تری در زرادخانه نیروی هوایی روسیه وجود دارد که میتوان از آنها برای حمله به پل ها استفاده نمود و دراین مورد ، مهمات هواپرتاب هدایت لیزری KAB-500L و KAB-500LG را میتوان نام برد که با مجهز شدن به یک سرجنگی 460 کیلوگرمی و حسگر نیمه فعال آشیانه یاب از سایر نمونه های متمایز میشود . طبق داده های شرکت سازنده ، نشانه گذاری لیزری که میتواند روی جنگنده حامل بمب یا جنگنده دومی نصب شود ، با تاباندن پرتو لیزر ، قابلیت پرتاب مهمات مذکور را از یک برد 5 تا 7 کیلومتر برای خلبان ممکن می سازد . علاوه براین ، نمونه بهینه شده این مهمات با شناسه KAB-500SE-E که در طول عملیات نظامی در اوکراین نیز مورد استفاده قرار گرفته ، به سامانه هدایت ماهواره ای گلوناس مجهز است که توان "شلیک کن- فراموش کن " افزون تری را به خدمه می دهد . پل پترووکا - دنیپر/ اوکراین اما مهمترین سلاح موجود در زرادخانه مهمات هدایت شونده نیروی هوایی روسیه ، بمب های هوایی سری KAB-1500 هستند که میتوان از آنها در تمامی نمونه های جتهای رزمی روسی از جمله سوخو-30 استفاده نمود . در این خصوص نمونه KAB-1500Kr و نمونه KAB-1500Kr-OD برای اصابت و انهدام مستقیم پل ها به مناسبترین گزینه ممکن تبدیل شده اند . گونه نخست این بمب ، مسلح به یک سرجنگی شدید الانفجار 440 کیلوگرمی و نمونه دوم با مجهز شدن به یک کلاهک 650 کیلوگرمی ( درازای بمب مذکور در حدود 4.6 مترو قطر آن در حدود 0.58 متر و پره های هدایت کننده 1.3 متری ) با تجهیز به سرجستجوگر تلویزیونی و نسخه KAB-1500L-F مجهز به حسگر لیزری نیمه فعال قابلیت مهمی برای حمله به اهداف نامبرده را خواهند داشت . اما یک سلاح متفاوت برای از بین بردن قطعات بتون مسلح موجود در سازه پل ها ، مهمات هدایت لیزری KB-1500L-Pr در زرادخانه نیروی هوایی روسیه است که با مجهز شدن به یک سرجنگی نافذ سوراخ کننده بتون یا یک مانع از همین جنس به قطر 2 متر یا نفوذ کننده به درون سطح خاک به عمق 20 متر می تواند گزینه خطرناکی برای از کار انداختن مسیرهای استراتژیک بحساب آید. علاوه براین ، مهمات مدرن 1500 کیلوگرمی ( 1.5 تنی ) که دراوکراین نیز آزمایش گردید ، مهمات سری UPAB-1500B(K088BE) و همتای کمتر شناخته شده آن یعنی نمونه سُرشی UPAB-1500B-E است که می تواند از فاصله 50 کیلومتری هدف بسوی آن شلیک شود و این به معنای شانس بیشتر جت حامل برای فرار از آتش سامانه های پدافند هوایی است . این سری از مهمات هوایی ، بیشتراز یک تن کلاهک را با استفاده از سامانه هدایت ماهواره ای بسوی هدف حمل می کند . اما با تمامی مزیتهای موجود برای مهمات سری KAB ، یک نقص بسیار بزرگ براین نوع تسلیحات وارد بوده و آن نیاز به حامل سرنشین دار است . در اوکراین هنوز شبکه دفاع هوایی این کشور بطور کامل سرکوب نشده و این در زمان حمله به پل ها خطر بسیاری را ایجاد خواهد نمود که حضور جتهای سرکوب دفاع هوایی میتواند موضوعیت پیدا کند . پی نوشت : 1-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. منبع منبع2 منبع3 تاپیکهای مرتبط حمله به " تان هوا " - نخستین ماموریت موفق مهمات هوشمند " ضربه به آرواره های اژدها : عملیات ماه کارولینا "