برای ثبت در حافظه تاریخی میلیتاری در باب تاثیر قدرت هوایی در جنگ داخلی سوریه اگر این مجاهدتها درخلبان ها نبود ، صد درصد در سوریه و نه عراق (عراق به این خاطر که راه زمینی داشتیم متفاوت بود ) در سوریه صددرصد می توان بگویم که ما این توفیق را نداشتیم . یعنی اون چیزی که بعنوان حماسه خلبانان در سوریه اتفاق افتادبا حماسه مجاهدین در زمین برابری می کرد ، آن خلبان ، خلبان یک هواپیمای بی دفاعی است ، جنگنده که نیست ، وقتی می خواهد تیک آف کند ، یا فرود بیاید ، در آنجا دیگر اصلا این هواپیما تقریبا می توان گفت ساده ترین شکار است ، چون در برد کلاشینکف هم قرار می گیرد ، اما معجزه بود ، به رغم همه محاصره که فرودگاه ها بعضی وقتها قریب به 360 درجه محاصره می شد ، اما یک سانحه هم اتفاق نیافتاد . این فضای جنگی در محاصره صد درصد ، یک خلبان را هم ندیدم که رد بکند ، یا تمرد بکند از رفتن ، یا شانه از زیر این مسئولیت خالی بکند . سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی https://www.aparat.com/v/jJ7Lb پی نوشت : خیر و برکات حاج قاسم بعد از شهادتش هم جاری هست ، آن چیزی که در اثنای جنگ سوریه در تاپیک خودش روی آن اصرار می کردیم ، الان از زبان فرمانده اصلی عملیات زمینی می شنویم . این امیدواری هست که این تجربه ها را بصورت عملی مورد استفاده قرار بدهند

با سلام با هدف مشارکت کاربران عزیز در تولید محتوای علمی انجمن میلیتاری ، طی مشورت با مجموعه مدیران انجمن ، تصمیم بر این گرفته شد تا تاپیک های 5 گانه (هوایی ، دریایی ، زمینی ، فضایی و جنگ در قاب دوربین ) به شکل جدید ، مجدداً راه اندازی گردد . با این وصف ، همه کاربران با نصب العین قرار دادن قوانین ذیل ، میتوانند در این تاپیک مشارکت نمایند : 1- کلیه قوانین انجمن در مورد این تاپیک مصداق پیدا می کند . 2- هر پست ، می بایست حداقل با استفاده از یک پاراگراف 2 خطی و حداکثر در 5 خط ، تصویر ارائه شده را تشریح کند . (در صورت ارسال تصویر بدون شرح ،پست بلافاصله مخفی خواهد شد) ( نکته : بر تصویر بدون شرح ، فایده ای مترتب نیست ، چرا که هدف اصلی تاپیک ، ارائه مطالبی است که در کوتاه مدت قابلیت تبدیل شدن به تاپیک را نداشته و ارسال آن بصورت یک موضوع مستقل ، زمان بر خواهد بود ) 3- تصاویر ارسالی می بایست در گالری انجمن ، بارگذاری گردد ( در صورت دراختیار نداشتن اکانت گالری ، کاربر موظف هست ، تصاویر را بصورت لینک ارسال نماید تا توسط مدیر مربوطه منتقل شود ) 4- حداکثر تعداد تصاویر ارسالی ، 5 عدد ( یکی بصورت سایز نرمال و 4 تصویر دیگر در سایز کوچک ) خواهد بود . ( با هدف جلوگیری از سنگین شدن صفحات ) 5- تصاویر مربوط به تجهیزات نظامی ( زمینی ، هوایی ، دریایی ، فضایی ) می بایست در گالری مربوط به خود ارسال گردد . در نتیجه کاربران عزیز از ارسال تصاویر صفحه پرکن ، خودداری نمایند . 6- این تاپیک با هدف شناسایی موضوعات جذاب به منظور تبدیل شدن به یک موضوع مستقل ایجاد شده است ، در نتیجه کاربران عزیز از ارائه تصاویر به اصطلاح سرگرم کننده (FUN) بشدت خودداری فرمایند 7- در صورت وجود نقص یا اشتباه و یا حتی سئوال در خصوص مطالب ارائه شده ، کاربران عزیز از برهم زدن نظم و روال تاپیک بشدت خودداری نموده و نظرات خود را در خصوص مطالب ، در استاتوس یا PM پیگیری نمایند . 8- شرح تصاویر می بایست به زبان پارسی ارائه گردد . 9- حتی الامکان از قراردادن تصاویر ومطالب تکراری خودداری گردد . 10- مطالب و تصاویر کپی شده از سایر منابع در وب ، به هیچ عنوان پذیرفته نمی شود ( به استثنای مطالبی که مربوط به تاریخ نیروهای مسلح ایران است ) 11- همه پست ها می بایست با فونت تاهوما و شماره 14 ( برای تیتر مطلب شماره 18 ) ارائه گردند. پی نوشت : مسئولیت نظارت بر مطالب این تاپیک برعهده دوست بسیار عزیز ، جناب sorena-noshad خواهد بود . بنابراین ، دوستان در خصوص ارائه مطلب به ایشان مراجعه فرمایند

بخش دوم : مضاف بر ارتقاء های صورت گرفته در حوزه رزم هوا به هوا ، تعبیه اویونیک و حسگرهای جدید در جی -11 بی به کاربر اجازه میداد تا در زمان اجرای ماموریتهای هوا به زمین و هوا به سطح ،بسیار موثرتر از سوخو-27 باشد تا جایی که برخی معتقدند که پتانسیل نسخه چینی در حمل و شلیک مهمات هدایت شونده دقیق و همچنین موشکهای ضد کشتی مثال زدنی است . در واقع ، استراتژی شرکت چینی در تجهیز این هواگرد رزمی به کابین تمام شیشه ای ، سامانه هشدار دهنده بصری موشک ، سامانه های کنترل پرواز دیجیتال و همچنین یک نمایشگر سربالای جدید ( HUD) از متمایز ترین ویژگی های جی-11 بی بشمار می رود . راست : مهمات حال حاضر و آینده جتهای رزمی خط مقدم نیروی هوایی و دریایی ارتش چین چپ : موشک هوا به هوای پی ال-12 در حوزه پیشران ، جی-11 بی از دو موتور بومی WS-10 که یکی از قدرتمندترین پیشرانه های توربوفن موجود برای جتهای نسل چهارم است بهره می برد که برخی معتقدند تمامی ویژگی های مطلوب خود را از نمونه های شرقی و غربی ( سی. اف. ام-56 آمریکایی و آل. ال-31 روسی ) به ارث برده است . اما نکته اینجاست که نمونه های اولیه موتور چینی در مقایسه با همتایان روسی و آمریکایی خود به مراتب ضعیف تر می بود ، اما در نسخه WS-10B چینی ها یک جهش بزرگ را به نمایش گذاشتند . در حوزه تسلیحات هوا به هوا ، جی-11 بی به شکل خاص به موشکهای بومی PL-12 هدایت راداری فعال مجهز میشود که قابلیت درگیری با تعداد اهداف بیشتری را بصورت شلیک کن- فراموش کن بدان می بخشد . به اعتقاد تحلیلگران غربی ، این موشک را می توان با نمونه های AIM-120C امریکایی با بردی نزیک به 100 کیلومتر مقایسه نمود ، در حالی که معرفی نسخه PL-8 به جای R-73 نیز قابلیتهای مشابهی را در اختیار این جنگنده قرار می داد . اما ورود بخدمت جی-11 بی انتهای کار نبود ، چرا که بلافاصله پس از معرفی این نمونه ، چینی ها جنگنده سبک وزن نسل چهارم J-10A را به سال 2006 معرفی نمودند که گرچه طراحی پیچیده تری داشت ولی بلحاظ هزینه های تعمیر و نگهداری ارزان تر می بود . علاوه براین ، نیروی هوایی چین با سرمایه گذاری بر روی جی-16 که از سال 2013 وارد خدمت شد و به اولین رادار AESA بومی مجهز است ، نشان داد که قصد دارد در این حوزه از روسها پیشی بگیرد . این رادار با بردی برابر 400 کیلومتر به گونه ای طراحی شده که برخی ناظران براین باورند که ایجاد اخلال در آن برای نیروی مهاجم بسیار سخت خواهد بود . راست : کابین جی-11 چپ : رادار موجود در بخش وسط تصویر ، احتمالا نمونه توسعه یافته برای جنگنده جی-16 است (با 1760 اِلِمان ارسال /دریافت کننده ) و گفته میشود رادار جی-11 دی نمونه بهینه شده این رادار خواهد بود علاوه براین ، جی-16 نه تنها در حوزه کاراکترهای پنهانکاری یکی از محصولات پیشرو این کشور بشمار می رود ، بلکه با مسلح شدن به سامانه های جدید جنگ الکترونیک ، هدف گیر نصب شده روی کلاه پروازی خلبان در دو حالت هوا به هوا و هوا به زمین ، توانایی بسیار افزون تری را نسبت به جی-11 بی در اختیار دارد . مهمات اصلی مورد استفاده در جی-16 موشک PL-15 بوده که با بردی 300-250 کیلومتر به نزدیکترین رقیب موشکهای ژاپنی که ازرادار AESA استفاده می کند تبدیل شده است ، ضمن اینکه موشکهای کوتاهبرد PL-10 که جایگزین نمونه های قدیمی تر شده ، پتانسیل دفاع از خود را برای جی-16 به مراتب افزایش می دهد . بدین ترتیب ، به احتمال بسیار زیاد ، جی-11بی مستمرا" ارتقاء خواهد یافت تا به سطح رزمی جی-16 رسیده که این نسخه با شناسه J-11BG با مجهز شدن به یک رادار AESA بطور کامل به یک جنگنده جدید تبدیل خواهد شد که بطور طبیعی توانایی حمل وشلیک PL-10 و PL-15 را خواهد داشت و این یک انقلاب شگفت انگیز در حوزه رزم هوایی در ارتش چین بحساب خواهد آمد . در واقع با این ارتقاء ، جی-11 بدون بار مالی قابل توجه ، توان رزم نیروی هوایی چین را چند برابر می کند . از سویی دیگر همانطور که جنگنده سبک تر جی-10 در ترکیب با فناوریهای نسل ++4 شامل پوشش های پنهانکاری ، رادار AESA ، سطح مقطع راداری کاهش یافته و در نهایت سازه هوایی ساخته شده از مواد مرکب ، به نمونه جی-10سی تبدیل شد ، تمامی نمونه های جی-11 بی احتمالا با مجهز شدن به این فناوری ها ، تبدیل به نمونه های جی-11 دی شده و بعنوان مسلح ترین نمونه فلانکر شناخته خواهند شد . اما هنوز مشخص نیست که آیا جی-11 دی همانند جی-11 بی در تیراژ بالا ( 200 فروند ) تولید خواهد شد یا اینکه چه تعداد از نمونه های جی-11 بی به استاندارد جی-11 بی جی تبدیل می شود . با این حال ، در حالی که چین بصورت موازی مشغول توسعه فناوری های جدید برای جتهای نسل پنجم و ششم است ، به احتمال زیاد توسعه جی-11 را ادامه خواهد داد یا اینکه در بدترین حالت ممکن است سطح پیشرفت این برنامه ها را بطور یکسان جلو برد ، اما در نهایت این هدف گذاری برای چینی ها یک روند بسیار چالش برانگیز خواهد بود . https://www.aparat.com/v/sdRuk پی نوشت : 1-بن پایه 2- صرفاً برای میلیتاری / MR9 3- قابل توجه دوستان در وزارت دفاع ، نیروی هوایی ارتش ، ستاد کل نیروهای مسلح و مجتمع های هسا / اوج

AH-1Z وایپر از پشت

دُرنای خاکستری چینی چگونه نیروی هوایی چین با خرید امتیاز تولید سوخو-27 ، قابلیتهای رزمی این جنگنده را بهبود داد ؟!! بخش نخست تا انتهای دهه هشتاد میلادی ، نیروی هوایی ارتش سرخ چین ، اتکاء بسیار زیادی به جتهای رزمی منسوخ روسی ( میگ-19/21 ) و همچنین نسخه های بومی آن در کمیت بسیار بالا داشت و گرچه لقب یکی از بزرگترین قدرتهای هوایی را یدک می کشید ، اما فرماندهان این نیرو بهتر می دانستند که در یک درگیری رودرو با نیروی هوایی ارتش ایالات متحده و متحدان منطقه ای آن ، به تقریب هیچ شانسی برای موفقیت در سطوح تاکتیکی و راهبردی نخواهند داشت ، به همین سبب ، تصمیم گرفته شد تا خون تازه ای به رگهای صنعت هوانوردی نظامی این کشور تزریق شود . بدین ترتیب داستان با این پیش زمینه ، آغاز میشود . نیروی هوایی ارتش چین به لطف برقراری روابط دفاعی با روسها ، موفق شد تا ضمن خرید تعداد زیادی از جتهای میگ-19 و 21 ، امتیاز تولید آن را بدست آورد ، این راهبرد گرچه بیشتر متمرکز بر کمیت بود ، اما در انتهای دهه هشتاد میلادی ، نقص آن آشکار گشت ، به همین دلیل چینی ها بسرعت دست به تغییر استراتژی کلان خود در حوزه قدرت هوایی زدند در حال حاضر جتهای رزمی جی-11 بی ستون فقرات ناوگان جنگنده های سنگین نیروی هوایی ارتش چین را تشکیل می دهد و به اعتقاد بخش عمده ای از کارشناسان نظامی حوزه چین ، این جنگنده یکی از توانمندترین هواگردهای نسل چهارم این نیرو برای اجرای ماموریتهای هوا به هوا و هوا به زمین محسوب می گردد . در حال حاضر ، بیشتر از 200 فروند از این هواگرد ( شامل 70 فروند در نیروی دریایی و 140 فروند در نیروی هوایی ) بصورت عملیاتی در خدمت قرار دارند ، با این حال ، بدلیل محرمانه نگاه داشتن خط تولید ، همچنان تعداد واقعی تولید شده در پرده ای از ابهام قرار دارد . سوخو-27 (راست ) و اف-15 ( چپ ) ایالات متحده تنها پس از فروپاشی شوروی و دستیابی به اطلاعات مربوط به سوخو-27 متوجه شد که این هواگرد تهدید بسیار جدی برای به چالش کشیدن برتری هوایی بلوک غرب در یک درگیری احتمالی بشمار می رود درواقع امر ، طرح اصلی جی-11بی ، نمونه ای خاص از جنگنده سوخو-27 روسی است که بلحاظ برخورداری از پتانسیل رزم هوایی ، یکی از سرآمدان رزم هوایی در طول جنگ ، بویژه سالهای پایانی آن بشمار می رفت ، در حالی که پس از فروپاشی شوروی و دستیابی احتمالی ایالات متحده به اطلاعات آن ، مشخص شد که تهدید سوخو-27 بسیار جدی تر از پیش بینی های اولیه بود . به همین دلیل ، ارتش چین درصدد برآمد تا به منظور نوسازی ناوگان جتهای رزمی خود ، از سوخو-27 استفاده کند و برای نیل به این هدف ، تنها یکسال بعد از فروپاشی اتحاد شوروی ( 1992 ) بتدریج تعدادی از این هواگردهای رزمی را دریافت نمود تا در درازمدت پتانسیل کاملی برای بومی سازی آن و جایگزینی جتهای منسوخ میگ-21/19 فراهم گردد . همانطور که گفته شد ، نیروی هوایی چین درسالهای پایانی جنگ سرد ، بلحاظ برخورداری از یک قدرت هوایی متوازن در برابر دشمنان و رقیبانش ، با یک عدم توازن جدی روبرو شده بود ، چرا که ناوگان موجود ، حداقل دو نسل ، با فناوری های عملیاتی کشورهای همسایه و فرا منطقه ای ، فاصله پیدا کرده و هیچکدام از ابزارهای لازم در حوزه هایی نظیر پیشرانه و آگاهی موقعیتی قابل مقایسه با ارتشهای منطقه برخوردار نبودند . اما با توجه به اینکه روسها سوخو-27 را بطور خاص برای مقابله با جنگنده سنگین اف-15 نیروی هوایی ارتش ایالات متحده توسعه داده و این هواگرد تا آن زمان به کشورهایی نظیر ژاپن نیز تحویل داده شده بود ، ورود سوخو-27 ها یک انقلاب گسترده در حوزه هایی نظیر فناوری ، تاکتیک برای نیروی هوایی ارتش چین پدید می آورد ، حتی اگر تعداد خریداری شده ، اندک می بود . فلانکرهای روسی درآن زمان به موشکهای کوتاهبرد R-73 مسلح شده بودند که تستهای صورت گرفته نشان می داد ، برتری قابل ملاحضه ای در برابر مهمات هوابه هوای کوتاهبرد غربی دارد ، در حالی که بطور همزمان ، خریداری موشکهای R-27 برد درگیری جنگنده های چینی را در مقایسه با گذشته ، حداقل 2 برابر می نمود . در نتیجه چینی ها تصمیم به خرید خط تولید تحت امتیاز این جنکنده از روسیه گرفتند که بلحاظ هزینه تمام شده ، برای هر فروند تنها 12.5 میلیون دلار تمام می شد . این جتها پس از ورود بخدمت ، با شناسه جی-11 نام گرفته و در کل شباهت بسیار زیادی به سوخو-27 های روسی داشتند ، اما در پشت پرده ، زیرساختهای هوانوردی چینی ، بشدت بر روی طراحی یک جنگنده سنگین براساس سازه سوخو-27 سرمایه گذاری کرده بودند که درنهایت می بایست با شناسه جی-11 بی بصورت انبوه تولید و وارد خدمت گردد . سامانه oeps-27 جی -11 بی بدین ترتیب ، تنها 10 سال پس از تحویل اولین سوخو-27 ، نخستین گونه تولید شده از جنگنده جی-11 بی به سال 2002 توسط شرکت شنیانگ که مسئولیت تولید تحت امتیازسوخو-27 های روسی را بدست آورده بود ، رونمایی گردید . این جنگنده از اواسط دهه نخست قرن 21 بتدریج وارد تولید انبوه شد ، در حالی که در مقایسه با سوخو-27 های اولیه روسی ، پیشرفتهای بسیار قابل توجهی را بخود می دید . بدین معنی که سازه و بدنه این جنگنده از مواد مرکب بیشتری ساخته میشد که بطور طبیعی ، وزن جنگنده سبک تر و دومینوار ، عملکرد پروازی آن بهبود قابل توجهی را به نمایش می گذاشت . مضاف براین ، سامانه های جدید ، بویژه حسگرهای جنگ الکترونیک پیشرفته تر شامل یک رادار پالس داپلر تایپ 1943 (/ TYPE1943/) بومی ، سامانه IRST پیشرفته تر نسبت به مدلهای روسی (N001E) نیز بدان اضافه شده بود . در همان زمان ، گزارش های متعددی منتشر شد که نشان می داد رادار جی-11 بی که در رده رادارهای میان وزن قرار می گرفت ، بردی برابر 170-150 کیلومتر دارد و میتواند شناورهای رزمی را در یک برد 350 کیلومتری کشف نماید . پی نوشت : 1- ادامه دارد 2- نکته جالب متن در این هست که به نوعی ( بدون در نظر گرفتن ارتباطات با طرفهای شرقی یا غربی ) نیروی هوایی چین در دهه هشتاد میلادی ،درست شرایط مشابهی با نیروی هوایی ایران قرار داشت ( تلاش برای تولید نمونه های برگرفته از جتهای خریداری شده ( جی6 و جی7 ) در مقایسه ، برنامه ریزی برای کپی جتهای سبک اف-5 ) 3- صرفاً برای میلیتاری / MR9

در باب اصل یکم جنگ غافلگیری اگر شما شیوه جنگی دارید که درآن دشمن متوجه نمی شود که از کجا آسیب پذیر هست ، این کارآمد ترین شیوه رزمی شماست و نمی بایست آن را رها کرد . "ایلان رامون ، یکی از چند خدمه نیروی هوایی رژیم عبری در حمله به اوسیراک" پی نوشت : 1- 24 ساعت بعد از حمله دوم به نطنز ( بیست و چهارم فروردین سال 1400 ) 2- روز صفر و عملیات نیتروزئوس

یکی از عجیب ترین پوشش استتار برای جتهای فانتوم نیروی دریایی/ هوایی /سپاه تفنگداران !!! ارتش ایالات متحده

بسم ا... مدل و الگوی بخش اطلاعاتی جمهوری اسلامی به روایت اسناد عبری اگر مبناء این نمودار باشد ، نقص ، اشتباه ، مشکل ، نفوذ ، شکاف را باید در این ساختار شناسایی و پُر کرد برای ریزتر شدن در این قضیه ، یک مدار اطلاعاتی ساده ( به نقل از اندیشکده یقین / جلسه 470 تبیین جامعه اطلاعاتی (1) ) که معمولاً در ساختار اطلاعاتی سازمان های مرتبط باید وجود داشته باشد، به تصویر کشیده شده ، حالا سئوال این هست ، کجای این ساختار دچار مشکل شده که چنین وقایعی بصورت مستمر و درارتباط با هم دارد رُخ میدهد . درصورتی که مشکل در بخش اول باشد ( ورود اطلاعات نادرست ) یک مسیر باید طی بشود ، اگر در بخش میانی مشکل وجود داشته باشد ( تجزیه و تحلیل نیات دشمن ) یک مسیر مشخص دیگر و درنهایت اگر دو مرحله اول درست فرض شود ، آیا اطلاعات خروجی که باید در اختیار نهادهای زیرربط قرار بگیرد ، دچار مشکل شده یا اینکه باید فرضیات دیگری را بررسی کرد !!!! پی نوشت : لینک ویدئو

شاهین جوان کره ای KF-21 نگاه جاه طلبانه برنامه مشترک کره جنوبی- اندونزی به بازار صادرات جتهای رزمی صنعت هوا- فضای کره جنوبی (KAI) بدنبال دستیابی به موفقیتی در خور پس از کسب سفارش خرید برای جنگنده سبک نسل چهارم F/A-50 خود ، توسعه یک هواگرد رزمی نسل پنجم را تحت عنوان KF-X و اکنون KF-21 در دستور کار خود قرار داد و در حالی که تنها دو کشور ایالات متحده و چین تولید و عملیاتی نمودن چنین جنگنده هایی را به ثبت رسانده اند ، می توان از این اقدام ، بعنوان یک تصمیم بسیار قابل تامل نام برد . در واقع ، این برنامه ، 4 سال قبل از عملیاتی شدن نخستین جنگنده نسل پنجم دنیای هوانوردی نظامی (اف-22) کلید خورد و برای کاهش هزینه های توسعه ، صنعت هوانوردی نظامی کره جنوبی تصمیم گرفت تا با یک شریک دوم ( اندونزی ) این طرح را جامه عمل بپوشاند . برهمین اساس ، شرکتهای کره ای با در اختیار گرفتن 80 درصد سهام بعنوان طرف اصلی و مجموعه شرکتهای هوا-فضایی اندونزی بعنوان سهامدار کوچکتر ، 20درصد از هزینه های توسعه این برنامه را متقبل شدند . براساس فلسفه طراحی اولیه ، KF-21 بصورت یک جت تک سرنشینه مجهز به دو پیشرانه که می بایست از قابلیتهای پنهانکاری مشخصی بهره برده و هزینه های تعمیر و نگهداری پایینی را طلب کند ، تعریف گردید . این مساله بخصوص برای مجموعه شرکتهای دست اندرکار که براین قصد بودند تا بخشی از بازار صادراتی جنوب شرقی آسیا را در رقابت با محصولات غربی و چینی ، ( به نوعی همان استراتژی طراحی و تولید F/A-50) بدست آورند ، بسیار پراهمیت بشمارمی رفت . ازسویی دیگر ، نیروی هوایی کره جنوبی ، یکی از فعالترین نیروها در این حوزه جغرافیایی بشمار می رود و فرآیند سریع پیر شدن ناوگان رزمی این نیرو ، بستر لازم برای فروش چند صد فروند از نمونه های جدید KF-21 را فراهم مینمود که این مساله با توجه به قابلیتهای این هواگرد جدید و مقرون به صرفه بودن خرید و عملیاتی نمودن آن برای ارتش کره جنوبی ، باعث شد تا این برنامه بدون برخورد با مانعی جدی آغاز شده و ادامه پیدا کند . درواقع ، نیروی هوایی کره جنوبی قصد دارد تا با بازنشسته نمودن تمامی جنگنده های نسل سوم خود ( اف-4 و اف-5) که نمونه دوم، هم اکنون 175 فروند در خدمت می باشد ، این هواگرد بومی را جایگزین آنها نماید. بدین ترتیب ارتش کره جنوبی قصد دارد تا با بازنشسته نمودن هواگردهای رزمی موجود در سازمان رزم 10 اسکادران خود ( شامل 235 فروند جنگنده رزمی ) فضای لازم برای سفارش تعداد مشخصی از این جنگنده جدید را فراهم آورده ، در حالی که همزمان می بایست گوشه چشمی به محصولات چینی (جی-20) و غربی ( اف-35 ) نیز برای رقابت در بازارصادرات داشته باشد . با این وصف ، هزینه های عملیاتی بالاتر KF-21 در مقیاسه با اف-5 احتمالا بدین معنی است که یا تعداد کمتری تحویل خواهد شد و یا اینکه با کنار رفتن تدریجی تایگرها ، اسکادران نیز بلحاظ سازمان رزم کوچکتر خواهد شد . اگر چه خارج نمودن جتهای اف-15 از سازمان رزم نیروی هوایی کره جنوبی بسیار بعید به نظر می رسد ، اما ناوگان اف-16 های این نیرو ، کاندید خروج از حالت عملیاتی هستند . علاوه بر مساله جایگزینی جتهای اف-5 ، کره جنوبی با معرفی KF-21 این امکان را فراهم می آورد تا بخش قابل توجهی از ناوگان جنگنده های نسل چهارم خود ( F-16 و F-15K) را نیز در طول سالهای آینده جایگزین نماید . نیروی هوایی کره جنوبی نخستین جنگنده های اف-16 خود را در دهه هشتاد میلادی دریافت نمود و در حال حاضر 163 فروند از این جنگنده ها را در کنار 60 فروند هواگرد پیشرفته تر F-15K بکار می گیرد . با این حال ، ایگل های کره ای ، بعنوان یک جنگنده سنگین بدلیل قابلیتهای ضربتی هوابه زمین و همچنین توانمندیهای قابل توجه در نبردهای هوایی یکی از پتانسیل های اصلی ارتش این کشور بحساب می آید و از این نظر ، نه اف-35 و نه KF-21 توانایی رقابت با آن را نخواهد داشت در حالی که اف-16 بعنوان یک جنگنده سبکتر و ارزان تر از ایگل ، بدلیل ظهور هواگردهای پیشرفته تر ، بزودی در ردیف جنگنده های منسوخ قرار می گیرد و این فرصتی برای رقیبان تازه نفس نظیر KF-21 است . در این میان ، گرچه بروزرسانی ها و ارتقاء های میان دوره ای می تواند بصورت بالقوه عمر عملیاتی این جنگنده ها را افزایش دهد ، اما به احتمال بسیار زیاد ، کره جنوبی بدنبال بازنشستگی بخش بزرگی از ناوگان فالکون های خود است که برای جایگزینی آن ، محصول بومی کره ای نخستین گزینه بشمار می رود. به همین دلیل ، در مقایسه هزینه های عملیاتی KF-21 و اف-16 ، کفه محصول کره ای سنگین به نظر می رسد و این یک فرصت برای نیروی هوایی کره جنوبی است تا ضمن کاهش هزینه های عملیاتی ، توانمندهای رزمی جدیدی را بخود اضافه کند . اما یکی از نیّات اصلی کره جنوبی برای سرمایه گذاری مشترک در این برنامه ، هدف گذاری برای صدور این جنگنده به کشورهای جنوب شرقی آسیا است . کشورهایی نظیر تایلند ، فیلیپین ، اندونزی و احتمالا عراق ، می توانند به مشتریان اصلی این جنگنده تبدیل شوند چرا که همه این کشورها عمدتا کاربر هواگردهای اف-16 و اف-50 که KF-21 برای جایگزینی ان طراحی شده ، بحساب می آیند . بدین ترتیب ، با وجود قابلیتهای پنهانکاری کمتر محصول کره ای در مقایسه با اف-35 ، مزیتهای مشخص دیگری نظیر پایین بودن هزینه های عملیاتی ، سریعتر بودن و توانمندی در حمل تسلیحات پیشرفته می تواند زیرساخت مطلوب تری برای کشورهایی که توانایی خرید اف-35 را ندارند ، فراهم نماید . https://www.aparat.com/v/VdmlN از مهمترین پتانسیل های این جنگنده ، توانمندی آن در حمل نمونه بومی موشک کروز تائوروس و مهمات هوابه هوای میتئور است که در خصوص مهمات نوع نخست ، جتهای اف-15 نیروی هوایی این کشور ، آن را حمل می نمایند . در حالی که گفته میشود پس از تکمیل موشک هوابه هوای دوربرد AIM-260 قابلیت رزم هوا به هوای KF-21 نسبت به امروز ، بالاتر خواهد رفت .به اعتقاد کارشناسان نظامی ، کیفیت محصولات نظامی کره جنوبی در سالهای اخیر با معرفی توپهای خودکششی K-9 ، تانک اصلی میدان نبرد K-2 تا محصولات هوایی نظیر F/A-50 به سطح قابل توجهی رسیده که آنها را قابل رقابت با محصولات رقیب شرقی و غربی نموده و به احتمال بسیار زیاد ، KF-21 در آینده به موفق ترین پروژه جنگنده نسل پنجم خارج از ایالات متحده و چین تبدیل خواهد شد .بدین معنی که، روند آهسته تولید جتهای سوخو-57 روسی ، اتکاء بیش از حد برنامه جاه طلبانه برنامه TF-X ترکیه به فناوری های وارداتی ، برنامه مشترک AZM چین و پاکستان که احتمالا ًبیشتر متکی به فناورهای بومی پاکستانی باشد ، باعث شده تا پروژه KF-21 پیشگام تولید جتهای نسل پنجم خارج از کشورهای پیشرو ( چین و ایالات متحده ) بحساب آید . پی نوشت : 1- بن پایه 2- صرفاً برای میلیتاری / MR9 3- به هدف گذاری شرکت های کره جنوبی در سهیم کردن اندونزی ( هر قدر کوچک ) برای ایجاد زمینه در جهت فروش ( ایجاد بازار صادراتی ) به کشورهایی که کاربر محصولات امریکایی هستند دقت کنید . درواقع ، مشارکت و همکاری دفاعی میان کشورها برای کاهش هزینه های طراحی ، توسعه و تولید هواگردهای نظامی ، در قرن 21 به یک اصل برای کشورهایی خارج از حوزه توان صنعتی همه جانبه ( نظر چین و ایالات متحده ) تبدیل شده است . 4- با توجه به این که عراق احتمالا یکی از کاندیدهای خرید KF-21 خواهد بود ، می بایست از همین الان نسبت به این تهدید حساسیت نشان داد .

آیین معارفه فرمانده جدید سپاه قدس آیین معارفه فرمانده نیروی قدس سپاه برگزار شد پی نوشت : 1- تاپیک جدید اخبار دفاعی جمهوری اسلامی ایران با مراسم معارفه فرمانده جدید نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی 2- لینک تاپیک نخست در بند ذیل 2- اخبار دفاعی جمهوری اسلامی ایران I

بسم الله الرحمن الرحیم هفدهم سپتامبر 2010 بود که ژاپن با انتشار استراتژی جدید نظامی خود نخستین «نشانه های جدی» برای خروج از «انزوای نظامی» را نشان داد. ژاپن برای این استراتژی نظامی، رقمی بالغ بر 280 میلیارد دلار برای پنج سال (2010 تا 2014) اختصاص داده و اعلام کرد قصد دارد در این سال ها مواضع دفاعی خود در جنوب و غرب این کشور(مناطق مرزی چین) را تقویت کرده، روی پروژه های موشکی بالستیک سرمایه گذاری کند. در این استراتژی همچنین بر گسترش روابط با همپیمانان کلیدی از جمله آمریکا و افزایش شمار زیر دریایی‌ها و .... تاکید شده است. اکنون در سال 2014 هستیم و نزدیک به 5 سال از انتشار این استراتژی می گذرد که خبر می رسد، ژاپن برای نخستین بار پس از جنگ جهانی دوم اعلام می کند ضمن شرکت در عملیات نظامی برون‌مرزی، به دنبال فروش تجهیزات نظامی در بازارهای بین المللی است. حضور ارتش ژاپن در عملیات جنگی برون مرزی نیز به رغم مخالفت‌های گسترده مردمی و محدودیت های قانونی گویا در حال عملیاتی شدن است. شاهد این ادعا اظهارات اخیر شینزو آبه، نخست وزیر ژاپن است که اخیرا از داشتن یک «ارتش قدرتمند» سخن رانده و گفته این ارتش حق دارد در جنگ های بین المللی حضور داشته باشد. طبق اعلام مقامات ژاپنی، این کشور در تلاش است محدودیت‌های قانونی در زمینه صادرات سلاح را نیز برداشته و به بهانه های مختلف از جمله گسترش فعالیت های اقتصادی، به جرگه صادرکنندگان تجهیزات جنگی بپیوندد و از قرار معلوم، آمریکا نخستین بازار ژاپن در این عرصه خواهد بود. قانون اساسی ژاپن در سال 1947 نوشته و با فشار نظامیان آمریکایی‌ها به این کشور تحمیل شده است. طبق این قانون، ژاپن اجازه داشتن «ارتش» به معنی مصطلح آن را ندارد و در مقابل می تواند نیروهای محدود نظامی موسوم به «نیروهای دفاع از خود» داشته باشد. البته بخشی از این محدودیت ها در ماه آوریل سال جاری( اواخر فروردین) برداشته شد و به احتمال قریب به یقین اواخر ماه جاری میلادی تصمیم نهایی در این زمینه نیز اتخاذ خواهد شد. اما سوالاتی که در اینجا مطرح می شود این است که آیا ژاپن حقیقتا به دنبال خروج از انزوای نظامی و احیای امپراتوری سابق است؟ موضع کشورهای غربی، چین و کشورهای آسیایی و همسایه به این تغییر استراتژی چگونه خواهد بود؟ به نظر می رسد، لا اقل بخشی از پاسخ این سوال را باید در روحیات خاص ژاپنی ها و در تاریخ این کشور جست و جو کرد. در طول تاریخ، برخي آيين ها و اعتقادات خاص مذهبي، همواره زمينه رشد افراط گونه روحيات ملي گرايانه و صد البته نظامي گري ژاپني ها بوده است. مقامات نظامي ژاپن به خصوص در دهه30 تحت تاثير فيلسوفي با نام «تويوما» به شدت اعتقاد داشتند كه خداوند ملت ژاپن را برگزيده و يكايك مردم اين كشور موظفند براي ايجاد «ژاپن بزرگ» بكوشند. براساس آيين معروف «شينتوي پاك» نیز امپراتور ژاپن خداي تمام دنيا معرفی شده و ملت ژاپن نيز «مأموريت» دارد سايرين را تحت هدايت بي چون و چراي این امپراتور درآورد. بحران شديد اقتصادي دهه 30 ژاپن نیز بر دامنه اين اعتقادات افزود و رشد شديد احساسات ملي گرايانه ايده توسعه ارضي و ايجاد جامعه بزرگ به زعامت ژاپن را در بين توده مردم اين كشور لازم و واجب نشان داد. ژاپن با چنین زمینه های تاریخی پس از پایان جنگ جهانی اول توانست یکی از پنج قدرت بزرگ نظامی و صنعتی جهان شده و در «شورای جامعه ملل» آن زمان، صاحب کرسی دائم بود. این کشور در همان ماه های نخست جنگ جهانی دوم توانست حدود 50 میلیون کیلومتر مربع از کره زمین(یک ششم جهان) را تحت استیلا و کنترل خود درآورد. اما به دنبال حملات ناجوانمردانه اتمی آمریکا، از حرکت باز ایستاد. البته نباید فراموش کرد، عده ای نیز معتقدند، ژاپن پیش از حمله اتمی آمریکا به این کشور شکست خورده بود و آمریکا با حمله به این کشور خواست هژمونی خود را به جهانیان تحمیل کند. این کشور به هر حال پس از جنگ جهانی دوم دیگر اجازه داشتن ارتش به معنی مصطلح امروز و اختیارات کامل را نداشت و خود نیز با وضع قوانینی، محدودیت هایی در ابعاد بین المللی حوزه نظامی وضع کرد. اما اکنون رشد اقتصادی بالا این کشور را از شرایط اسفناک پس از جنگ جهانی خارج کرده است و شرایطی که این کشور را به انزوای نظامی کشاند، دیگر وجود ندارد! پاسخ دومی نیز برای تحلیل چرایی اتخاذ چنین رویکردی از سوی چشم بادامی ها وجود دارد و آن چیزی نیست جز منافع اقتصادی و سیاسی. «جان ميرشاير» صاحب نظريه «رئاليسم تهاجمي» می گوید، قدرت‌هاي بزرگ هميشه مترصد فرصتي هستند تا قدرت خود را در برابر رقبا فزوني بخشند. وي سپس جمعيت و ثروت را به عنوان «پايه‌هاي اصلي قدرت نظامي» تعريف و تصريح مي كند چنانچه كشوري داراي اين مولفه ها باشد، فرصت لازم براي خروش مقابل قدرت ها را به دست آورده است. با توجه به مولفه هایی که در جامعه امروز ژاپن دیده می شود، هیچ بعید نیست که این کشور واقعا قصد خروش مقابل سایر قدرت‌ها را داشته باشد. ژاپن اگر چه به لحاظ سیاسی، استقلال لازم را هنوز کسب نکرده و مانند بسیاری از کشورهای غربی دیگر، پیرو سیاست های آمریکا است؛ اما این کشور حداقل در بعد نظامی، تحرکات جدی از خود نشان داده است. وجود پایگاه های متعدد نظامی آمریکا در ژاپن، همواره هزینه‌هایی برای توکیو داشته و این کشور با وجود تقاضاهای زیاد مردمی، هرگز نتوانسته آمریکایی ها را از این کشور بیرون کند. این ناتوانی حتی بعضا باعث سقوط رهبران این کشور شده، همان طور که گاهی شعار علیه حضور نظامی آمریکا، باعث روی کار آمدن رهبرانی در این کشور شده است. «یوکیو هاتویاما»، نخست وزیر اسبق ژاپن با شعار جمع آوری پایگاه‌های نظامی آمریکا بود که توانست بر رقیب قدرتمند خود پیروز شود. اما همین فرد به دلیل ناتوانی در عمل به وعده انتخاباتی اش، خرداد ماه سال 89 استعفا کرد و جای خود را به «نائوتو کان» داد. «کان» نیز ماه ها جرئت نکرد راجع به پایگاه های آمریکایی که یکی از قدیمی‌ترین و بزرگترین مشکلات مردم کشورش است، صحبتی به میان آورد. بنا بر این به نظر می رسد، ژاپن هنوز پیشرفتی را که در حوزه اقتصاد کسب کرده، در حوزه سیاسی به دست نیاورده است. «اقتصاد» نیز می تواند یکی از انگیزه های قوی برای ژاپنی ها جهت ورود جدی به عرصه نظامی باشد. ژاپن کشوری است که در حوزه اقتصادی جایگاه ویژه ای دارد. تولید ناخالص ملی ژاپن نزدیک به 6 تریلیون دلار و جمعیت این کشور نیز حدود 128 میلیون نفر است. دو فاکتوری که به اعتقاد «میر شایر» برای خروش کافی است! همین چند سال پیش بود که خبر رسید، غول خودروسازی آمریکا یعنی جنرال موتورز، جای خود را به تویوتای ژاپن داده است. آمریکا امروز خود یکی از واردکنندگان اصلی محصولات ژاپنی است. ژاپن در عرصه تکنولوژی و تجهیزات الکترونیکی نیز یکی از پیشرفته ترین کشورهای دنیا است. کشوری با چنین مختصات اقتصادی و جمعتی طبیعتا نمی تواند خود را محصور نگاه دارد. بنابر این ورود ژاپن به فاز صادرات تجهیزات نظامی را می توان از این منظر به تحلیل نشست.

معامله سرخ آیا قرارداد 400 میلیارد دلاری ایران و چین می تواند زمینه ساز فروش جتهای جی-10سی شود ؟!!! سوم آوریل 2021 به تقریب ، پس از وقوع انقلاب اسلامی در ایران ، یک نقطه عطف قابل تامل بشمار می رود ، چرا که با قطع تمامی ارتباطات با غرب ، وقوع جنگ باعراق و پس از آن ایجاد شبکه ای درهم تنیده از تحریم های هوشمند بخصوص در حوزه تسلیحاتی و ایجاد ارتباطات نیم بند با اتحاد شوروی و سپس روسیه فدرال ، جمهوری اسلامی اینک در آستانه یک چرخش سیاسی در تاریخ خود قرار دارد ، چرا که در این تاریخ ، قراردادی به ارزش 400 میلیارد دلار برای سرمایه گذاری گسترده چینی ها در ایران در ازای فروش سوخت های فسیلی میان طرفین به امضاء رسید . در واقع ، این روند از چند ماه پیش یعنی در ژوئیه 2020 با امضاء پیش نویس قرارداد اقتصادی / نظامی میان دو کشور همزمان با تحریم های گسترده ایالات متحده علیه منافع تجاری تهران آغاز گردید ، در حالی که براساس توافق موسوم به "برجام" تحریم های تسلیحاتی علیه این کشور در اکتبر 2020 منقضی شد و انتظارمی رفت که خریدهای نظامی ایران 4 دهه پس از سقوط رژیم گذشته ، صورت تازه ای به خود بگیرد . مقایسه ابعاد جی-10 با جتهای هم رده به ترتیب از راست : گریپن (سوئد ) ، یوروفایتر ، رافال ( فرانسه ) ، جی-10 (چین ) و برنامه لغو شده لاوی ( اسراییل ) اگر چه در طول این 4 دهه ، صنعت دفاعی ایران به نسبت از یک خوداتکایی قابل ملاحضه برخوردار شده ، اما ضعف شدید در حوزه پشتیبانی از ناوگان نیروی هوایی و کاهش کمّی سازمان رزم شاخه هوایی بدلیل جنگ با عراق و افزایش سوانح هوایی در سالهای پس از آن باعث شد تا پاشنه آشیل این کشور به مرور به یک شکاف بزرگ در مقایسه به تهدیدات منطقه ای و فرامنطقه ای تبدیل گردد . درواقع نیروی هوایی ایران ، یقیناً متکی به جتهای منسوخ نسل سوم آمریکایی است که در دهه هفتاد میلادی از همپیمان غربی اش خریداری شده بود ، در حالی که تنها پس از اتمام جنگ با عراق ، تعداد محدودی از هواگردهای رزمی سوخو-24 و میگ-29 در کنار برنامه ریزی برای نوسازی جنگنده هایی نظیر اف-14 و اف-4 بصورت عملیاتی در اختیار دارد . بطور طبیعی با توجه به گستره تهدید ، در کوتاه مدت نیروی هوایی ارتش این کشور نیازمند یک جنگنده سبک نسل ++4 در کلاس جی-10سی است که می تواند بعنوان یک کاندیدی بالقوه برای نوسازی نیروی هوایی ایران تا رسیدن به یک وضعیت باثبات در نظر گرفته شود . در این میان ، گرچه تهران در یک مقطع نظامی ارتباطات نظامی به نسبت گسترده ای را با روسیه برای نوسازی سازمان مسلح خود برقرار نمود ، اما برخی ناظران معتقدند که علیرغم پیشینه نامطلوب روابط نظامی میان ایران و چین در حوزه سخت افزاری ، تهران در درازمدت برای خرید نظامی متوجه چین شود . دراین زمینه کارشناسان نظامی براین اعتقاد قرار دارند که این امر تا حدودی دلایل سیاسی را در بطن خودمی پرورد ، چرا که روسها براساس زمینه تاریخی ، بطور معمول در ازای عدم فروش سلاح یا ایجاد تاخیر در آن از غرب و اسراییل درخواست امتیاز می نمود . بدین ترتیب ، لغو فروش بیشتری از جنگنده های میگ-29 و احتمالا میگ-31 در اوایل دهه نود میلادی تحت فشار غرب و همچنین ایجاد تاخیر در تحویل سامانه های اس-300 را می توان در این زمینه مورد بررسی قرار داد . علاوه براین ، در بازه زمانی پس از تحویل سامانه های اس-300 در داخل ایران شایعات گسترده ای در خصوص انتقال اطلاعات این سامانه به اسراییل برای سرکوب ان ، رواج پیدا کرد که هرگز تایید نشد ، بااین حال ، در صورتی که این ادعاها صحت داشته باشد ، جذابیت دسترسی به تسلیحات روسی تا حدودی کاهش پیدا می کند . اما جدای از ملاحضات سیاسی برخی معتقدند که جی-10سی می تواند گزینه جذاب تری نسبت به سخت افزارهای روسی باشد . این جنگنده تک موتوره ، هزینه عملیاتی کمتری را در مقایسه با جتهای سنگین تری نظیر سوخو-35 یا سوخو-34 به نمایش می گذارد ، ضمن اینکه گفته میشود از موشکهای هوابه هوا و الکترونیک پیشرفته ای نیز بهره می برد . علاوه براین ، تعداد تولید شده جی-10 سی ( تا 200 فروند ) در مقایسه با 12 فروند عملیاتی میگ-35 نیز عامل موثری نیز بشمارمی رود . به همین دلیل کارشناسان معتقدند که جی-10سی گزینه توانمند تری بدلیل برخورداری از رادار AESA و زیرسیستم های جنگ شبکه محور ، موشک های پی ال-15 ( که در مقایسه با AIM-120 و R-77 برد بلندی را در اختیار کاربر قرار میدهد ) خواهد بود . در کنار این فاکتورها ، جی-10 سی علیرغم تک موتوره بودن ، ارتفاع عملیاتی ، پایایی و سرعت قابل توجهی را در عین ارزان بود در اختیار دارد که می تواند جایگزین جنگنده های قدیمی تر اف-4 نیروی هوایی ایران و به تبع آن ، کاهش هزینه های عملیاتی نیروی هوایی گردد ، ضمن اینکه گسترش روابط اقتصادی میان ایران و چین ، تامین مالی این پروژه را تسهیل خواهد نمود . این روند ، نه تنها جای پای صنعت هوایی چین را در خاورمیانه محکم تر خواهد کرد ، بلکه فرصتی را فراهم می کند تا داده های ارزشمندی از رقابت رزمی محصولات چینی در برابر جتهای غربی بدست آید . از سویی دیگر ، ناظران نظامی براین باورند که خرید جی-10 سی می تواند دستیابی ایران به جتهای سبک تر جی اف-17 بلاک3 را سریع تر نماید ، اما مهم ترین عیب جی-10 سی ، برد رزمی کم آن است که این مساله خرید نسخه های جی-16 یا سوخو34/35/30 را برای ایران مطلوب تر می کند ، هر چند جهت گیری صنعت دفاعی ایران و سرمایه گذاری بر روی بدون سرنشین های تهاجمی برد بلند ، این نقص را تا حدودی ناموجه می سازد . پی نوشت : 1-بن پایه 2- یکی از نواقص مهم چنین تحلیل هایی ، پیش بینی نسخه یک جنگنده رزمی، صرفاً براساس هزینه های عملیاتی است ، در حالی که استاندارد موجود برای انتخاب یک هواگرد رزمی ، علاوه بر هزینه های عملیاتی ، می بایست براساس ماهیت و گستره تهدید ، وجود زیرساختهای فنی برای تعمیر و نگهداری و عملیاتی نگاه داشتن این هواگردها ، مبحث بسیار پراهمیت آموزش ، سازه های نگهداری ( فرودگاه های نظامی ) و ده ها عامل دیگر ( که از حوصله این نوشتار خارج است ) می بایست صورت گیرد . 3- تحلیل موجود در متن بطور کامل قابل تایید نیست و صرفاً برای آگاهی مخاطب برگردان شده ... 4- صرفاً برای میلیتاری MR9

خبر ، کوتاه بود و هیجان انگیز ، نزدیک به یک دهه انتظار برای رونمایی از یک سامانه دفاع هوایی بومی بالاخره به انتهای خود نزدیک شد و در نهایت از سامانه باور-373 رونمایی گردید . اگر چه تحریم های ظالمانه بر علیه نیروی های مسلح جمهوری اسلامی ایران و صنعت دفاعی کشور بیشتر از 40 سال است که ادامه دارد و این صنعت فراز و نشیبهای بسیار زیادی را بخود دیده ، اما بالندگی ، هوشمندی و اتکاء بر توان داخلی ، در نهایت محصولی را پدید آورد که هر ایرانی اصیل ، از مشاهده آن غرور مثبتی بدست می آورد که می تواند ره گشای گلوگاه های فناورانه آینده باشد . با این وصف ، پس از نزدیک به یکصد صفحه تحلیل و بررسی و گمانه زنی در بخش نخست این سلسله تاپیک سامانه پدافند هوایی باور373 (1) تصمیم گرفته شد تا پس از رونمایی از این سامانه بومی ، به مانند تاپیک سامانه اس-300 ، تاپیک جداگانه ای برای تحلیل و بررسی باور-373 ایجاد شود . نمایی از مراسم رونمایی از سامانه دفاع هوایی باور-373 مقدمه : همه ماجرا از سال 2010 آغاز شد ، زمانی که روسیه از تعهد خود مبنی بر تحویل سامانه های S-300PMU-1 شانه خالی نمود و در مقابل ایرانی ها نیز مدعی شدند تا یک سامانه دفاع هوایی پیشرفته تر از اس-300 را بصورت بومی توسعه داده و بخدمت خواهندگرفت ، اینک پس از 9 سال شایعات و حرف و حدیث ، سامانه باور-373 در روز صنعت دفاعی ( 22 اوت 2019 ) رونمایی گردید . یک سامانه تمام بومی ؟!!!!!! علیرغم اینکه روسها پس از روندی پر فراز و نشیب ، در نهایت سامانه های (S-300PMU-2(IR را در دسامبر 2016 بطور کامل تحویل ایرانی ها دادند ، اما همچنان شایعات داغی مبنی بر روگرفت (کپی ) بودن سامانه ایرانی از روی سیستم روسی ، در میان تحلیلگران داخلی و خارجی جریان داشت ، با این وصف ، ایران پس از کش و قوسهای فراوان ،و پیش از تحویل اولین سامانه روسی ، در دسامبر2016 زیرسامانه های مشخصی از باور373 شامل رادارها ، موشکها و نمای های از پیش تعیین شده ( محدود ) از سلول های پرتاب را به نمایش عمومی نهاد . لانچر سامانه S-300 PT اگر چه برخی تحلیلگران اطلاعاتی براین باور بودند که ایرانی ها بخش هایی از زیر سیستم های سامانه S-300PT تحویلی به بلاروس ( که در دهه هشتاد میلادی در قالب تقویت شبکه دفاع هوایی ارتش سرخ به همراه رادارهای استاندارد و موشکهای 5V55K/R با حداکثر برد 90 کیلومتر در این جمهوری سابق مستقر شده بود) را از این کشور خریداری نموده اند ، با این وصف ، برخی ناظران نظامی براین اعتقاد قرار دارند که صنعت دفاعی ایران ، بطور قطع مطالعات مستمری بر روی برخی ایده ها و فناوری های بکار رفته در محصول روسی داشته اند ، اما هر گونه ارتباط مستقیم میان سامانه S-300PT و باور-373 به تقریب غیر محتمل به نظر می رسد ، چرا که باور-373 بلحاظ بلوغ طراحی و همچنین کارایی ، با کمی تخفیف به سیستم های جدید تر روسی نظیر S-300PMU-2 و اس-400 نزدیکتر به نظر می رسد ، تا جایی که حداقل برمبنای ظاهر امر ، رادارهای آرایه فازی و موشک با برد 200 کیلومتری صیاد-4 به وضوح هرچه تمام تر بلحاظ فیزیکی مشابه همتایان خارجی خود هستند . علاوه براین ، باور-373 از کشنده بومی ( البته با ریشه روسی ) استفاده کرده و پرتابه موشکی این سیستم دفاع هوایی بومی در مقایسه با سیستم پرتاب سرد ( کولد لانچ ) اس-300 مجهز به لانچرهای دایره ای ، از سیستم پرتاب مستقیم ( هات لانچ ) از درون لانچرهای مکعبی بهره می برد . برای کمک به خواننده و جلوگیری از هر گونه سردرگمی جدول ذیل قابل بررسی است : مقایسه اجمالی میان سامانه دفاع هوایی اس -300 روسی و باور-373 ایرانی از بالا به پایین : خودروی TEL رادار درگیری رادار کسب هدف رادار مدیریت صحنه نبرد مشخصات : با توجه به اطلاع از این مساله که باور-373 یک سامانه بومی ایرانی است ، بطور قطع برخی مشخصات و الگوهای موجود در اس-300 در آن قابل مشاهده است . بلحاظ اندازه فیزیکی ، باور-373 در مقایسه با محصول روسی ، مقداری بزرگتر به نظر می رسد ، بنابراین ، نسبت به سامانه سوم خرداد که در ژوئن 2019 یکفروند پهپاد آمریکایی را ساقط نمود ، قابلیت استتار ان ، به نسبت مشکل تر بوده ، با این حال ، هنوز تحرک بالایی را بخود می بیند ، چرا که کشنده 10 در 10 ذوالجناح بعنوان TEL این سیستم عمل نموده و علاوه براین ، رادارها و پست تاکتیکی فرماندهی و کنترل (C2) آن نیز قابلیت نصب بر روی خودروی هشت در هشت "ظفر" ر ا خواهد داشت که هردوی این کشنده ها ، پتانسیل کاملی برای حرکت در سطوح خارج جاده ای به نمایش می گذارند . چنین وضعیتی برای شبکه دفاع هوایی ایران ، یک توانایی پراهمیت به نظر می رسد ، به این علت که علیرغم وجود یک شبکه گسترده جاده ای ، وسعت این کشور به گونه ای است که سامانه فوق استقرار در مناطق به نسبت صعب العبور را می طلبد و این نیز بدان معنا خواهد بود که باور-373 را می توان در هر نقطه ای مستقر نمود . شاید تنها زیر سیستم سامانه بومی ایرانی که بصورت نیمه متحرک طراحی و تولید شده ، رادار معراج-4 است که نقشی مشابه رادارهای 64N6E/91N6E بیگ برد در سامانه روسی بعنوان رادار مدیـریت صحنه نبرد را بر عهده دارد . این که رادار فوق بر روی یک تریلر نیمه متحرک ( کششی ) قرار گرفته و توسط یک کامیون غیر نظامی جابه جا میشود ، چندان مساله پر اهمیتی به نظر نمیرسد ، چرا که برد به نسبت زیاد این رادار بدان اجازه می دهد تا در عمق منطقه نبرد و دور از تهدید مستقر شده و در مقایسه با رادارهای موجود در خط مقدم دفاع هوایی ، ازامنیت بیشتری بر خوردار باشد . رادار مدیریت صحنه نبرد معراج -4 : به اعتقاد برخی تحلیلگران نظامی ، در واقعیت ماجرا ، ایرانی ها رادار معراج-4 را بعنوان یک سیستم جدایی ناپذیر از باور373 محسوب نمی کنند ، اما ارتباط بسیار نزدیکی میان این رادار و فرآیند توسعه باور-373 وجود دارد که درجریان رونمایی نیمه رسمی از معراج-4 در سال 2016 عیان گردید . در حقیقت امر ، معراج -4 ، یک دارایی با ارزش رزمی بسیار بالا درشبکه دفاع هوایی یکپارچه (IDAS) ایران بشمارمی رود که ماموریت کنترل فضای هوایی و انتقال اطلاعات به سامانه های پایین تر برعهده آن گذاشته شده است . این رادار که یک رادار آرایه فازی در باند S محسوب میشود ، بر اساس اطلاعات موجود قابلیت رهگیری 100 هدف بطور همزمان را داشته ، ضمن اینکه برخی معتقدند که رادار معراج -4 قابلیت های اجرای ضد ضد عمل الکترونیک (ECCM) بسیار قدرتمندی شامل " Burn Through ، SLB و SLC ، پرش فرکانس ، PRF Jitter ، PRF Staggering ، JATS ، فشرده ساز پالسی ، MTI ، CFAR ، Clutter Map و در نهایت Low SLL Antenna را در اختیار داشته باشد که نشاندهنده انعطاف پذیر بودن ان است . پی نوشت : 1- منابع در انتهای مقاله درج خواهد شد . 2- بدلیل اینکه این تاپیک دومین تجربه شخصی در برگردان یک متن تخصصی در حوزه پدافند هوایی است ، ممکن است در ترجمه برخی اصطلاحات ، کاستی هایی وجود داشته باشد ، طبیعتا از دوستان فاضل و دانشمند انتظار میرود تا در بهینه شدن متن کمک لازمه را نمایند . 3- ادامه دارد ................. صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9

قوانین ویژه تاپیکها بخش تحولات ( سوریه ، عراق ، یمن و ترکیه ) ، باهدف قانونمند نمودن این بخش از انجمن وزین میلیتاری تدوین شده است ، کاربران عزیز با مطالعه این قوانین ، مسئولیت رفتار و ارسال های خود را برعهده خواهند گرفت و ان شاءالله سبب استفاده مفید در جهت ارتقای سایت خواهد شد. شایان ذکر است قوانین اصلی انجمن کما فی السابق در تمام بخش های سایت نافذ بوده و خواهد بود، اما این قوانین ذیل، جهت تفسیر و صراحت در جزئیاتی است که در مدت گذشته محل سوال یا بعضا ابهام بوده است. این قوانین ، بدون استثناء برای همه کاربران ( مدیریت انجمن / مدیران عزیز بخش ها / کاربران قدیمی / کاربران جدید و..) لازم الاجراست و در صورت تخلف ، بدون هیچ اغماضی ، جریمه ها اعمال خواهد شد 1- تاپیک تحولات منطقه ، تاپیکی است با ماهیت نظامی ، در نتیجه کاربران محترم می بایست تمامی تلاش خود را بر ارسال مطالب مرتبط متمرکز نمایند ، با این وجود از تمامی مطالبی که به رشد سیاسی و نظامی کاربران کمک کند ، استقبال خواهد شد . 2- تاپیکهای تحولات ، بالذات ، تاپیک تحلیلی/ خبری است ، در نتیجه کاربران از ارسال پستهای غیر مرتبط با هدف اصلی تاپیک ، بشدت خودداری کنند. 3- همه کاربران محترم، از جمله عزیران فعال در ارسال اخبار لحظه به لحظه ، به این نکته دقت فرمایند که از ارسال تصاویر ، بنرها و ویدئوهایی که ممکن هست به هرنحو و بطور مستقیم یا غیر مستقیم برای گروهکهای جدایی طلب ، تبلیغ محسوب گردد ، خودداری فرمایند . تبصره : تصاویری که عمدتاً منقش به آرم گروهگها هستند ، حتماً پس از ادیت و محو این علائم ، ارسال شوند . 4- کاربران محترم در خصوص ارسال تصاویر به این نکته دقت فرمایند که تعداد تصاویر ارسالی در اندازه اصلی ، 3 عدد خواهد بود و بقیه تصاویر می بایست بصورت کوچک شده ارسال گردند . تبصره یک : کاربرانی که فاقد اکانت گالری هستند ، می بایست ، تصاویر مبتنی بر قوانین را بصورت لینک ارسال نمایند ، در غیر اینصورت ، کاربر خاطی ، برای بارنخست ، درپست مربوطه تذکر دریافت می کند و در صورت تکرار ، از 24 ساعت تا شش ماه از تاپیک محروم خواهد بود که این محرومیت برحسب نوع پست کاربر خاطی ، تصمیم گیری خواهد شد . تبصره دو : کاربرانی که خواهان ارسال عکس خود به گالری هستند در زیر لینک عکس در خواست خود را با رنگ قرمز و سایز 14 اعلام کننند. یا لینک پست خود را در استاتوس اعلام کنند. تبصره سوم: میزان محرومیت در همان پست به اطلاع همه خواهد رسید و پس از 15 دقیقه ، پست مورد نظر مخفی خواهد شد . 5- کاربران محترم ، از بکاربردن هر گونه واژه تحریک آمیز ، غیر اخلاقی ، توهین آمیز نسبت به سایر کاربران ، بشدت خودداری فرمایند . تبصره یک : بند شماره پنج ، بدلیل سابقه زیاد وقوع چنین مواردی در تاپیک آورده شده و بدون استثناء و با سخت گیری اجرا خواهد شد . تبصره دو : در صورت مشاهده این گونه پستها ، برای یکبار در پست کاربر تذکر داده می شود و در صورت تکرار ، برخورد متناسب صورت خواهد گرفت . تبصره سه : محرومیت از تاپیک سوریه ، از 24 ساعت تا شش ماه متغییر خواهد بود و تصمیم در خصوص میزان آن ، برحسب نوع پست کاربر خاطی، متفاوت خواهد بود . تبصره چهار : میزان محرومیت در همان پست به اطلاع همه خواهد رسید و پس از 15 دقیقه ، پست مورد نظر مخفی خواهد شد . 6- ارسال هرگونه مطلب با هدف حمایت مستقیم یا غیر مستقیم از گروه های شورشی مسلح ، بسرعت حذف و با کاربرمتخلف ، برخوردقانونی خواهد شد . تبصره یک : این بند ، ارتباطی به بررسی توانایی نظامی ، فناورانه ، ارتباطات سیاسی و اطلاعاتی و... این گروه ها نخواهد داشت و هیچ محدودیتی هم در ارتباط با آن وجود ندارد . 7- ارسال کپی مطالب خبری ، تحلیل های مرتبط با حوادث سوریه ، از خبرگزاری ها ، وبلاگ ها ، وبسایتها و.... داخلی و خارجی ، "بطور کامل ممنوع "خواهد بود و در صورت جالب بودن موضوع ، صرفاً لینک مطلب می بایست در تاپیک ارسال گردد . تبصره یک : این بند بدین دلیل با سخت گیری اجرا خواهد شد تا تحلیل های دقیق دوستان بخش خبر ، بیشتر دیده شود ، چرا که این تحلیل ها ، براساس واقعیتهای صحنه نبرد ، صورت می گیرد . تبصره دو : در صورت مشاهده این گونه پستها ، برای یکبار در پست کاربر تذکر داده می شود و در صورت تکرار ، برخورد متناسب صورت خواهد گرفت . تبصره سه : محرومیت از تاپیک سوریه ، از 24 ساعت تا شش ماه متغییر خواهد بود و تصمیم در خصوص میزان آن ، برحسب نوع پست کاربر خاطی، متفاوت خواهد بود . تبصره چهار : میزان محرومیت در همان پست به اطلاع همه خواهد رسید و پس از 15 دقیقه ، پست مورد نظر مخفی خواهد شد . 8- تمامی ارسال ها در تاپیک می بایست به زبان پارسی صورت گیرد . تبصره یک : در صورت نیاز به ارسال خبر به زبان اصلی ، کاربر می بایست ترجمه آن را به شکل دقیق ، در پست مورد نظر ارسال نماید . 9- سایز تمامی ارسال ها 14 و فونت ان فونت استاندارد سایت ( تاهوما ) است. تبصره یک : در صورتی که کاربر اقدام به ارسال پستی در حالتی غیر از موارد فوق ارسال کند برای بار اول تذکر و بار دوم اخراج به مدت 24 ساعت از تاپیک و در صورت تکرار مجدد اخراج دائم از تاپیک را بدنبال خواهد داشت 10-استفاده از هرگونه ادبیات هتاکانه ( له یا علیه ) طرفهای درگیر در صحنه مخاصمه سوریه ، اکیداً ممنوع است و پستهای حاوی این شکل ادبیات ، بدون توجه به مسئولیت ، سابقه ، میزان فعالیت و ..... مخفی و در صورت تکرار ، با کاربر یا کاربران متخلف طبق قانون برخورد خواهد شد. 11- تمامی کاربرانی که قصد ارسال لینکی شیلتر شده را دارند باید ان را درون کد <> قرار دهند تبصره یک : در صورتی که کاربری لینکی را بدون قرار دادن ان درون کد ارسال کند در مرتبه اول تذکر در مرتبه دوم اخراج به مدت 24 ساعت و در صورت تکرار اخراج دائم از تاپیک را بدنبال خواهد داشت 12-پاک کردن تذکر مدیریت توسط کاربر در پستی که تخلف شده ، به شکل خودکار موجب محرومیت یک هفته ای از تاپیک می شود بخش نخست بخش دوم ===================================== 1- امیدواریم با تدوین و اجرای این قوانین ، شاهد آرامش منطقی و طبیعی در تاپیک بطور خاص و در انجمن بطور عام باشیم تا نیازی به اعمال قوانین و جریمه ها نباشد . 2- شاید در نظر نخست ، مفاد قوانین فوق الذکر ، مقداری سخت گیرانه باشد ، اما برای ایجاد نظم ( شرط نخست کار علمی ) ، بازگرداندن روند خبررسانی به شیوه منظم و دوری از حواشی نامتعارف و... لازم خواهد بود . در نتیجه ، جنبه علمی و آکادمیک تعداد بیشتری از کاربران عزیز به منصه ظهور خواهد رسید و این هدف اصلی انجمن بشمار می رود . 3- قوانین فوق ، صرفاً با هدف کمک به پر رنگ شدن وجه علمی انجمن تدوین شده است ، بنابراین ، همه دوستان را به پرهیز از ورود به حاشیه و حرکت بسمت ارتقاء علمی انجمن دعوت می کنم . پی نوشت : 1- مدیران محترم بخش خبر انجمن میلیتاری ، بطور مستقیم مسئولیت نظارت بر حُسن اجرای قوانین فوق الذکر را خواهند داشت و بدون اغماض موظف به اِعمال آن هستند 2- منزلت انجمن میلیتاری ایجاب می کند تا ریشه برخوردها و استفاده از ادبیات نامناسب بطور کامل خشکانده شود . 3- به شکل خاص ، قوانین تدوین شده پس از 3 ماه مورد بازنگری قرار خواهد گرفت .

بسم ا... اولین خبر در خصوص پرتاب فضایی نظامی سپاه .... طراحی دیجیتال پج ، جناب @BISKIVIT پرتاب موفقیت‌آمیز نخستین ماهواره نظامی ایران توسط سپاه

از سری تاپیکهای آرشیو میلیتاری لاکهید پی/اف-80 (تی-33) شوتینگ استار ( Shooting Star/T-Bird) بطور دقیق یکماه پس از فراخوان نیروی هوایی ارتش ایالات متحده در 17 ماه مه 1943 برای طراحی جنگنده ای مجهز به پیشرانه جت هالفورد H-1B محصول دی هاویلند ، شرکت لاکهید طرحی را پیشنهاد و مهلتی یکصد و هشتاد روزه را برای تحویل این هواگرد پیش بینی نمود . به این ترتیب ، لاکهید با تکیه بر قابلیتهای سرطراح مشهورش ، کلی جانسون ، طراحی هواپیمایی را اغاز نمود که بعدها P-80 نامیده شد . در ان زمان ، هواگردهای جت هنوز در ابتدای دوران خود قرار داشتند و پس از طرح های مشهور آلمانی نظیر HE-178 ( اوت 1939 ) ، مسراشمیت-262 (مارس 1942 ) و جنگنده گلاسترE-28 ( می 1941) ، جنگنده محصول بل XP-59A در اکتبر 1942 به تازگی تستهای پروازی خود را پشت سر گذاشته بود . راست : کابین پی /اف-80 چپ : پیشرانه هالفورد اچ یک-بی در این زمینه بخصوص ، صنعت هوانوردی تازه به غلیان درآمده ایالات متحده هنوز از کشورهای اروپایی عقب تر بود ، اما تصمیم ساختار نظامی این کشور بر تولید انبوه این نمونه قرار گرفته بود ، به همین دلیل بر خلاف تلاشها و طرح های قبلی جانسون ، این طرح جدید با جدیت قابل توجهی پیگیری گردید تا جایی که طرح پی-80 زودتر از معمول و در یکصدو چهل و سومین روز تحویل شد . هواگرد بل ایکس -59 ای ، نخستین جت رزمی برای سپاه هوایی نیروی زمینی ارتش ایالات متحده درجریان تستهای این پرنده ، به منظور جلوگیری از شناسایی توسط عوامل اطلاعاتی دشمن ، یک ملخ چهاره پَره در حالی یک روکش برزنتی ، بخش بالایی هواپیما را پوشانده بود به این هواپیما اضافه می شد نمونه اولیه ایکس پی-59 ای پس از طراحی اولیه ، تکنسین های فنی و گروه طراحی لاکهید با هماهنگی فرماندهان نیروی هوایی پس از دریافت مشخصات اولیه پیشرانه انتخاب شده ، کار طراحی را اولیه را آغاز نموده تا در زمان مقرر تحویل گردد . طرح اولیه XP-80 یک طرح کاملا معمولی و ساده بود ، بطوریکه بالهای مستقیم ، سطوح دُم معمولی و ارابه فرود سه گانه ای را ارائه می نمود ، با این وصف ، گروه طراحی لاکهید ، ریسک بزرگی را در خصوص طراحی بال به اجرا گذاشتند ، چرا که نسبت منظری بال بسیار کم طراحی گردید و به همین دلیل سطح جریان لایه ای که قبلاً در هیچ طرحی دیگری تست نشده بود ، مورد استفاده قرار گرفت . سروان جو کِپفورد ، ماه مه 1950 . این خلبان جنگنده پی/اف-80سی در 7 اکتبر 1950 در جریان درگیری های هوایی خونین در کُره ، کشته شد بخش ورودی های هوای XP-80 در زیربدنه و جلوتر از سطوح حمله بال قرار گرفت و پیشرانه های توربوجت آن در انتهای بدنه جاسازی شد . بخش انتهایی بدنه این جت جدید به منظور دسترسی سریع به بخش پیشرانه ، بطور کامل از بدنه اصلی هواگرد جدا میشد . با توجه به تمام نوآوری های انجام شده ، نمونه اولیه ماکآپ این جنگنده در یک بازه زمانی 2 روزه ( 22-20 ژوئیه ) ساخته شد ، در حالی که پس از ورود به خط تولید و درسالهای خدمت نیز تغییرات چندانی را بخود ندید . تصویری گویا از نحوه تعمیر/ تعویض پیشرانه جت اف/پی-80 با این وصف ، در زمان ساختن پیش نمونه ، هنوز پیشرانه به لاکهید تحویل نشده بود و تنها 7 روز قبل از اتمام مونتاژ نخستین فروند ، پیشرانه آماده گردید . در زمان تستهای استاتیکی ، بدلیل ساختار ضعیف بخش ورودی های هوا و قدرت زیاد موتور ، این قیمت بطور کامل درهم شکست تاجایی که صدمه زیادی به موتور وارد شد ، اما پس از حل تمامی این مشکلات ، نخستین XP-80 در هشتم ژانویه 1944 به پرواز درآمد و گرچه این جنگنده ها به عملیات رزمی در جنگ دوم جهانی نرسیدند ، اما کمی پیش از تسلیم المان در 15 ماه مه 1945 ، تعدادی از انها به اروپا ارسال شدند. سه نمای پی-80 شوتینگ استار / نمای جانبی بُرش خورده نسخه تک و دو سرنشینه جنگنده اف-80 (با نام رسمی P-80) در زمان ورود به خدمت ، چند رکورد سرعت از خود برجای گذاشت و تازمان خاتمه تولید نمونه های مختلفی از آن برای استنفاده از روی حاملهای هواپیمابر و اجرای ماموریتهای بمباران ، شناسایی و آموزشی عرضه شدند که نه تنها در نیروی هوایی ایالات متحده بلکه در ارتشهای اروپایی و آسیایی نیز بخدمت درآمدند . جنگنده اف-80 تا قبل از آزمایش هسته ای بلوک کمونیست ( اتحاد شوروی ) از سال 1949 تا 1953 نیروی رزمی قابل تاملی در اروپای پس از جنگ دوم ، بشمار می آمد ، اما ظهور جتهای جدیدتر با طراحی بال پسگرا (رو به عقب ) عمر رزمی آن را بسیار کوتاه نمود . تعمیر و نگهداری جنگنده پی/اف-80 برای خدمه زمینی بدلیل ساختار ساده و بازشونده این هواگرد ، در فرودگاه های خط مقدم ، چندان پیچیده بحساب نمی آمد مهمات آهنی 1000 پاوندی هوابه زمین پی/اف-80 شوتینگ استار در جنگ کره پی-80 چهار تیر مهمات 1000 پاوندی ، جمعاً 4000 پاوند مهمات را در ماموریتهای هوابه زمین می توانست حمل کند . در نخستین درگیری های هوایی پس از جنگ دوم جهانی ، (جنگ کره ) این جنگنده موفقیتهایی را در کارنامه خود به ثبت رساند ، اما با ورود نیروی هوایی ارتش جمهوری خلق چین و عملیاتی شدن جتهای جدید روسی میگ-15 ، تلفات اف-80 بتدریج افزایش یافت و به همین دلیل ، تدریجاً جنگنده های اف-86 جانشین آن شد و پس از ان ، شوتنیگ استار تنها در ماموریتهای هوابه زمین ، بکار گرفته می شد . همزمان با ، لاکیهد به نیروی هوایی ارتش ایالات متحده پیشنهاد داد تا یک هواگرد آموزشی دو سرنشینه ، براساس طرح پایه اف-80 و با سازه هوایی کشیده تر تحویل شود ولی نیروی هوایی در پذیرش ان مردد بود تا جایی که هیچ کس در این نیرو تصور نمی نمود تا محصول نهایی این پیشنهاد ، به یک هواگرد استاندارد برای دوره های آموزشی یک نسل کامل از خلبانان جت تبدیل گردد . اما این طرح با شناسه T-33 در 22 مارس 1948 به پرواز درآمد و براساس چیزی که در تاریخ هوانوردی به ثبت رسیده ، حتی از نمونه رزمی خود مشهورتر شد ، چرا که لاکهید در حدود 5691 فروند ، کانادایر ، 656 فروند ، کاواساکی ژاپن در حدود 210 فروند از ان را تولید که با محاسبه انجام شده ، 4 برابر نمونه رزمی بشمار می آمد . پی نوشت : منابع : 1- FLYERS GUIDEBOOK .P.157 2- Lockheed P-80 Shooting Star 3-Lockheed T-33 4- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .  5- مولف ، جمع آوری کننده و مترجم MR9

بسم ا... سی و ششمین سالگرد شهادت امیر خلبان حسین خلعتبری اول فروردین 1364 ، اول فروردین 1400 یادش گرامی و راهش پررهرو https://www.aparat.com/v/NcBvw پی نوشت : تجمیع تمامی مطالب مربوط به خلبان شهید حسین خلعتبری . یکم فروردین سال یکهزار و چهارصد خورشیدی

بسم ا... سرخوش آن عیدی که آن بانی نور ازکنار کعبه بنماید ظهور قلبها را مهر هم عهدی زند از حرم بانگ انا المهدی زند خوب ، یکسال دیگر از عمر ما و میلیتاری گذشت ، سال سختی بود ، هرچند به مانند سنوات قبل ، حرکات سینوسی و مملوء از توفیق و عدم توفیق در آن وجود داشت ، با این حال ، مجموعه انجمن ، حرکتی بسمت جلو داشت ، دوستان جدیدی به ما پیوستند و وارد مدار تولید محتوا شدند . آرزوی ما در این سال جدید این هست که تمام کاربران میلیتاری ، چه انهایی که حضور دارند و چه انهایی که حضور ندارند ، همیشه مسیر موفقیت را طی کنند . امیدواریم که سال جدید خورشیدی برای همه ملت ایران ، سال خوب و پُر از موفقیت باشد . انشا... این دو فقره ویدئو را هم ببینید ، جالب هست به مناسبت سال نو و مصادف شدن ایام نوروز با ولادت حضرت امام حسین (ع) / روز پاسدار و ولادت حضرت ابواالفضل (ع) / روز جانباز https://www.aparat.com/v/KkXWd https://www.aparat.com/v/tjG7r

shirazz امروز 2:09 PM البته این حمله (عین الاسد) ذیل اتفاق "سقوط بوئینگ" قرار گرفت.. یه نکته دیگه هم قرار بود ترامپ سخنرانی کنه. کنسل شد. حالا باید باز چک کنیم ببینیم سقوط قبل سخنرانی احتمالی بوده یا بعدش.. بعدش تمامی خبرگزاری های خارجی رفتن اون اتفاق رو زیر پوشش قرار دادن.. حالا اگر روزگاری مشخص بشه حمله موشکی تلفات بالای 20 نفر داشته، شاید پازل ها جور بشن.. islfk امروز 1:51 PM چطوره که یک هواپیمای نسبتا نو و مدرن درست مصادف با حمله ی ما و وقتی میتونیم دست بالا رو در رسانه ها داشته باشیم سقوط میکنه. با توجه به اینکه محل حادثه تهران و در عمق ایران بوده من احتمال اشتباه خدمه ی پدافند زمینی رو نزدیک صفر میدونم. alala امروز 1:56 PM @islfk اصلا نه خط سیر هواپیما ( شرق به غرب و دورتر از مراکز حساس) و نه محلش (فرودگاه امام و نه حتی مهراباد ) و نه پروفایل پروازیش ( اوجگیری نه فرودش که مشخصا یک جسم دورشونده و سطح به هوا بوده ) و نه شرایط جغرافیایی عمق کشور (بدون هشدار رادراهای مرزی و عمقی دیگه) و نه ساعات کهساعتها از زمان اتمام حمله ایران گذشته بوده و از همه مهمتر فرودگاه اجازه پرواز داده بهش یعنی از شرایط وضعیت فضای کشور هم اطلاع وجود داشته و چه و چه احتمال خطای پدافند را صفر میکنه بماند حالا شبکه یکپارچه و خود تجهیزات مدرن و اصولا تشخیص راحت هواپیمای به این بزرگی در اون ارتفاع و بدون حضور هیچ ترافیک هوایی خاصی و پرنه ای مزاحم ( مثلا مرز بود میگفتیم با ده ها پرنده نظامی در منطقه اشتباه گرفته شده) islfk امروز 2:02 PM @alala احتمال وجود تراشه های آلوده در سیستم هواپیما وجود داره... فراموش نکنیم استاکس نت رو که چند سال مخفی بود. eshqali امروز 2:03 PM یک چیزی که احتمال خرابکاری رو بالا می بره اینه که در همون ابتدای پرواز این اتفاق افتاده. alala امروز 2:06 PM @islfk در برابر دشمن خبیثی مثل امریکا هیچ چیز بعید نیست. کشوری که پرنده بهش فروخته شده را هم فراموش نکنید. اوکراین. یک بازیچه مدام در تقابل با روسها. حتی شاید برای جبهه دیگه ای مدنظر بوده و اینجا استفاده شد. به هر حال هرچه قدر که خباثت و جنایت از چنین رژیمی دیدیدم به همون مقدار باید شکاک باشیم. استاکس نت فقط یک مورد هست. حادثه ملارد و خرابکاری های صنعتی حتی در حوزه نیروگاهی ایران و غیرنظامی و اقتصادی.

بسم ا... بازاماد یک فروند جنگنده میراژ اف-یک 25 اسفند سال 1399 https://www.aparat.com/v/BlWn7

بسم ا... سی و ششمین سالگرد مستند فرماندهان . سردار شهید مهدی باکری بیست و پنجم اسفند 1363 - بیست و پنجم اسفند 1399

بسم ا... جلسه ششصد و چهل و هفت کلبه کرامت روز صفر و عملیات نیتروزئوس پی نوشت : این جلسه صرفاً برای بررسی آراء و اندیشه های مطرح شده و نقد انها در انجمن میلیتاری ارسال شده . این امید هست که بدون جهت گیری و پیش زمینه های ذهنی اولیه ، مورد بررسی قرار گیرد 2- تجمیع تمامی تاپیکهای مرتبط ، بیست و سوم اسفند سال 1399 خورشیدی . 3- پیشنهاد این هست که با دقت این ویدئو مورد بررسی قرار گیرد 4- تاپیک مرتبط : استاکسرونا: آن بیگناهی از دست رفته

نقشه کشورهای دنیا براساس سلاح های استاندارد سازمانی

گایدلاین در برابر پرنده سیاه گریزی به تلاشهای شبکه دفاع هوایی ارتش کره شمالی برای ساقط نمودن پرنده شناسایی SR-71 ایالات متحده و کره شمالی از دهه 50 میلادی بلحاظ فنی ،همچنان درحالت جنگی و مخاصمه قرار دارند ، به همین دلیل ، ارتش این کشور ، از آن زمان تا کنون همچنان حضور گسترده خود را در کره جنوبی حفظ نموده و ده ها هزار نفر در مرزهای دو کشور روبروی هم صف آرایی کرده اند ، اما روند عملیات جنگی از 1953 با یک آتش بس موقت ، به پایان رسید ، ولی حالت تخاصم همچنان ادامه دارد و در طول این سالها ، درگیری های کم شدتی میان طرفین بوقوع پیوسته است . اما یکی از حوداث کمتر شناخت شده میان این دو ارتش که در اوت 1981 رُخ داد ، زمانی بود که پدافند کره شمالی با زیر نظر گرفتن پروازهای جاسوسی پرنده اس آر-71 ، که پیونگ یانگ مدعی بود در فضای هوایی این کشور مشغول عملیات است ، تلاش کرد تا آن را سرنگون نماید . این پرنده که درسال 1966 وارد خدمت شد ، با توانایی دستیابی به سرعت 3.3 ماخ در ارتفاع 26 کیلومتری از سطح زمین ، ماموریت داشت تا برفراز آسمان کشورهای متخاصم ( اتحاد شوروی ، کره شمالی وسایر دشمنان از جمله ایران ) به پرواز درآمده ومبادرت به کسب اطلاعات از مراکز حساس آنها نماید . با این وصف ، تلاش کره شمالی برای رهگیری این پرنده در 26 اوت 1981 صورت گرفت تا یکفروند اس آر-71 را در حالی که برفراز آسمان این کشور در حال پرواز بود ، سرنگون نماید . واحدهای دفاع هوایی این کشور که به آتشبارهای سام-2 گاید لاین ( اس-75) مجهز بودند ، دو تیر موشک بسمت این هواپیما شلیک نمودند ، در حالی که پیش از این مسیر پرواز آن توسط رادارهای دفاع هوایی شناسایی شده بود . این سامانه ، گرچه از زمان شروع به فعالیت خود از سال 1957 ، بارها مورد بروزرسانی قرار گرفت ، اما هدف قرار داد پرنده سیاه ، بدلیل هندسه پروازی پیچیده ، با مشکلات قابل توجهی روبرو می بود . این در حالی بود که موشک مورد استفاده در سامانه گاید لاین در مقایسه با سامانه های غربی نظیر هاوک (MIM-23با سرعتی در حدود 2.4 ماخ ) با دراختیار داشتن سرعتی در حدود 3.5 ماخ ، از پرنده سیاه ، سریع تر بود ، اما شکل پرواز بلاک برد در سرعت بیش از 3 ماخ در ارتفاع بیشتر از 25 کیلومتر ، رهگیری آن را حتی برای گایدلاین با مشکل مواجه می ساخت . هر چند گزارشهایی نیز موجود است که نشان میدهد ، شبکه دفاع هوایی کره شمالی تا حد زیادی به این هدف نزدیک شده بود و حتی گفته میشود ، خدمه این پرنده ، نزدیک شدن این موشکها به هواپیمای خود مشاهده نموده بودند ولی طبق همین اسناد ، موشکهای کره ای بدلیل جنگ الکترونیک قدرتمند پرنده شناسایی ، موفق به انهدام هدف خود نمی شوند ، اما این واقعه ، موجب گردید تا نیروی هوایی ایالات متحده پروازهای نظارتی خود را با رویکرد محتاطانه تری دنبال نماید . در واقع ، پرنده سیاه ، سابقه مشخصی در رقابت با جتهای میگ-31 و سامانه های پیشرفته تر روسی نظیر اس-200 و اس-300 از خود برجای گذشته و این مساله با تحویل سامانه سام-5 گامون به ارتش کره شمالی در اواسط دهه هشتاد میلادی برای ایجاد بازدارندگی دربرابر چنین پروازهایی که قابلیت درگیری بهتری نسبت به سیستم سام-2 داشتند ، نیز تشدید شد . از سویی دیگر انتشار شایعاتی مبنی بر تحویل تعداد مشخصی سامانه اس-300 در میانه دهه نود میلادی ( احتمالاً نسخه PMU-1/2) به این کشور و همچنین اخبار موجود در حوزه توسعه سامانه بومی KN-06 به سال 2020 ، نیز اخبا چندان خوبی برای پرنده سیاه به نظر نمی رسد . علیرغم اینکه گفته میشود اس آر-71 درسال 1998 از رده خارج شده ، اما خبرهایی در دست است که لاکهید در حال توسعه یک هواگرد نظارتی با قابلیتهای بیشتری نسبت به پرنده سیاه است که در ارتفاع بالاتر و سرعت بیشتر شبکه پدافند هوایی کشورهای متخصم را به چالش جدی وارد نماید . این درحالی است که روسیه نیز مشغول توسعه سامانه های دفاع هوایی پیشرفته ای نظیر اس-500 است که با در اختیار داشتن موشکهایی با سرعت بیشتر از 14 ماخ و بردی 600 کیلومتری و همچنین موشکهای هوابه هوای R-37 که کره شمالی فاقد آن است ، می تواند به تهدید خطرناکتری تبدیل گردد . چنین مساله ای با توجه به این واقعیت که هواگرد اس آر-72 می تواند به نسخه بمب افکن نیز تبدیل گردد ، می تواند متقابلاً چالش بزرگتری برای کره شمالی باشد . بنابراین ، با توجه به این واقعیت راهبردی که کره شمالی با چین و روسیه هم مرز است ، این امکان وجود دارد که برای ایجاد یک سد اولیه در برابر نیروی هوایی ایالات متحده ، ارتش کره شمالی به سامانه های پیشرفته تری نیز مسلح شده باشد . پی نوشت : 1-بن پایه 2--استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند . 4- صرفاً برای میلیتاری MR9

بسم ا... زیر این جدول ذکر شده براساس اطلاعات ویکی ، در نتیجه باید در این اطلاعات ( حداقل برای صاعقه ) با تردید جلو رفت ، تا زمانی که خود کاربر یا مجموعه سازنده ، دیتای قابل اطمینانی را منتشر کند