شکار برفراز خلیج پارس سیستم های Triton مشابه سیستم های به کار رفته در Lockheed EP-3 هست که به منظور شناسایی و طبقه بندی سیگنالهای ضعیف راداری است.این هواگرد با این قابلیت قادر است تا این سیگنال‌ها را به صورت سه بعدی شناسایی و تعیین موقعیت جغرافیایی کند و به برنامه ریزان ماموریت این امکان را می‌دهد تا به یک نمایه مشخص ازنظم الکترونیکی از نبرد دست یابند , یا هواپیماها و .... را خارج از محدوده رادارهای پدافند هوایی دشمن نگه دارد. شناسایی و مکان‌یابی منبع سیگنال‌های راداری نیز می‌تواند برای قرار دادن کشتی های نظامی در موقعیت های هدفگیری مناسب استفاده شود. گیرنده‌های باند فرکانسی پایین و بالا یک قابلیت multi-INT را به این هواگرد اعطا خواهد کرد که در سال ۲۰۲۱ به میدان خواهد امد. Iran's Revolutionary Guard shoots down US drone U.S. drone shot down by Iranian missile in international airspace: U.S. source پی نوشت : با تشکر از برادر عزیز remo بابت ارسال اطلاعات فنی در بروزرسانی

بقایای پهپاد RQ-4A هرمزگان ، سوم تیر 1398 این هم KILL MARK گلوبال هاوک روی سینه سوم خرداد البته امیدواریم که دوستان در پدافند نیروی هوا-فضای سپاه ، این ایده را به واقعیت تبدیل کنند

صرف" برای ثبت در حافظه میلیتاری https://www.mashreghnews.ir/news/969225/ایران-یک-آمریکا-هیچ-بلوف-های-نورثروپ-گرومن-سازنده-پهپاد متاسفم ............. بعد از نزدیک به 6-5 سال فعالیت مستمر در میلیتاری و میلیون ها واژه ترجمه شده و اصرار براستفاده از مطالب دیگران که با زحمت آن را به پارسی برگردان کردند با ذکر دقیق ماخذ و منبع ، باید ایستاد و نظاره کرد که یک وب سایت خبری مدعی اصول گرایی ، بدون حتی اشاره کوچک به مرجع اصلی تولید کننده محتوا ، با خیالی آسوده مطالبی که برای برگردان آن پارسی ، وقت ارزشمندی صرف و به رایگان برای استفاده همه مخاطبان ارائه شده ، را استفاده می کنند . بطور قطع این مساله شاید در دنیای حاضر ، بدلیل استفاده این مراجع از رانت های متنوع قابل پیگیری نباشد ولی این نوید به افرادی در هر مقام و درجه و جایگاه که چنین رفتارهای مذموم و ناپسندی را به نمایش می گذارند داده خواهد شد که روز حسابی وجود دارد ..... پی نوشت : 1- این شیوه مورد استفاده توسط وب سایت خبری فوق ، برای اولین بار نیست که رخ داده ، و آخرین بار هم نخواهد بود ولی حداقل انتظار از سردبیر این وب سایت این هست که بر عملکرد زیر مجموعه خودش نظارت بیشتری داشه باشد . 2- علیرغم پیگیری های مستمر برای راه اندازی مجدد صفحه اول انجمن برای حفظ حداقلی حقوق معنوی کاربرانی که بدون چشمداشت ، آن هم در شرایطی که رقابت جدی میان اولین انجمن نظامی وب پارسی با رسانه های جدید التاسیس وجود دارد ، برای میلیتاری محتوای جدید تولید می کنند ، هنوز این مساله انجام نشده و این شاید تنها نقدی باشد که به مدیریت محترم ارشد انجمن وارد هست .

با توجه به اینکه امروز یکشنبه 1394/10/27،متن کامل بیانیه مشترک ایران و اتحادیه اروپا درباره برجام منتشر گردید ، برای بررسی آن ، بخش چهارم از تاپیک " توافق هسته ای " خدمت دوستان تقدیم می گردد . محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان و فدریکا موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در مقر سازمان ملل متحد در وین، بیانیه مشترک ایران و اتحادیه اروپا را درباره برجام قرائت کردند. متن کامل به شرح زیر است: امروز، ما به روز اجرای برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) رسیدیم. از زمان روز تصویب، ما مجدانه تلاش کردیم و تعهد مشترک و اراده جمعی خود را به نمایش گذاشتیم تا سرانجام موجبات اجرای برجام را فراهم کنیم. امروز، شش ماه پس از نهایی شدن آن توافق تاریخی، آژانس بین المللی انرژی اتمی تأیید کرد که ایران تعهدات هسته ای ذیربط خود تحت برجام را اجرا نموده است. از آنجا که ایران به تعهدات خود عمل نموده است، امروز تحریم های مالی و اقتصادی ملی و چندجانبه مربوط به برنامه هسته ای ایران منطبق با برجام برداشته شد. اتحادیه اروپایی، کشورهای 1+5، مرکب از جمهوری خلق چین، جمهوری فرانسه، جمهوری فدرال آلمان، فدراسیون روسیه، بریتانیا و ایالات متحده آمریکا، و ایران همچنین در زمینه استفاده‌های صلح آمیز از انرژی هسته ای، در چارچوب برجام، همکاری خواهند کرد. تحریم های سازمان ملل مربوط به برنامه هسته ای ایران برداشته شد. قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت که برجام را مورد تأیید قرار داد، از این پس در کنار پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای (ان پی تی)، تنها چارچوب حقوقی مربوط به فعالیت‌های هسته ای ایران خواهد بود، و کلیه مفاد قطعنامه های 1696 (2006)، 1737 (2007)، 1747 (2007)، 1803 (2008)، 1835 (2008)، 1929 (2010) و 2224 (2015) خاتمه می یابند. اتحادیه اروپایی تأیید کرده است که چارچوب های قانونی لازم برای برداشتن تحریم های مالی و اقتصادی اتحادیه درباره برنامه هسته ای ایران اجرایی شد. ایالات متحده اعمال تحریم های مصوب مرتبط با برنامه هسته ای ایران را امروز متوقف می کند که همچنین شامل لغو فرمان های اجرایی مربوطه و صدور مجوز برخی فعالیت ها، آنگونه که در برجام مشخص شده است، می باشد. اتحادیه اروپایی و ایالات متحده آیین نامه های مربوطه در خصوص جزئیات تحریم هایی که برداشته می شوند را صادر و از این طریق مشارکت بین المللی در پیشرفت اقتصادی ایران را تسهیل کردند. همانگونه که مقرر شده است، ما به مراقبت و نظارت بر اجرای کامل و موثر برجام از طریق کمیسیون مشترک، مرکب از 1+5 و ایران که توسط نماینده عالی اتحادیه اروپا در امور روابط خارجی و سیاست امنیتی هماهنگ می گردد، دقیقا همانگونه که در 23 تیر 1394 توافق شد، ادامه خواهیم داد. آژانس بین المللی انرژی اتمی به سهم خود، مسئولیت مراقبت و راستی آزمایی اجرای برجام و نیز تعهدات ایران به عنوان عضو معاهده منع اشاعه و موافقتنامه پادمان و اجرای موقت پروتکل الحاقی را به عهده دارد. ما مایلیم با استفاده از این فرصت، از دولت اتریش به دلیل میزبانی، و از همه کشورهایی که از فرآیند مذاکرات حمایت و به اجرای برخی از تعهدات تحت برجام کمک کردند، تشکر نماییم. ما همچنین از تمامی شخصیت هایی که از سال 1382 هدایت مذاکرات را به نمایندگی از جمهوری اسلامی ایران و 1+5 به عهده داشته اند، سپاسگزاری می کنیم. همه طرف ها باوری راسخ دارند که این توافق تاریخی، استوار و منصفانه است، خواست های همه را تأمین می کند، و اجرای مناسب آن گامی کلیدی در کمک به بهبود صلح، ثبات و امنیت منطقه ای و بین المللی خواهد بود. در بخش پایانی این بیانیه آمده است: این دستاورد به روشنی ثابت می کند که با اراده سیاسی، پشتکار، و از طریق دیپلماسی چندجانبه، ما قادریم سخت ترین معضلات را حل و فصل، و راه حل های واقع بینانه ای که قابلیت اجرای موثر داشته باشند پیدا کنیم. این یک پیام قاطع و امیدوارکننده است که جامعه بین المللی می بایست در تلاش های مان برای ساختن جهانی امن تر، مد نظر داشته باشد. یاد آوری : 1- بسیار امیدوارم که همه دوستان فاضل ، دانشمند ، محقق و علاقه مند ، بدون ایجاد حاشیه ، در این تاپیک نیز ، کمال همکاری را با یکدیگر داشته باشند 2- دوستان عزیز ، از ارسال لینکهای خبری در تاپیک خودداری فرمایند . 3- با هرگونه توهین و افتراء به مسئولین فعلی و سابق ، بدون استثناء برخورد خواهد شد . 4- امیدوارم ، همه دوستان عزیز ، بارعایت قوانین و بدون حّب و بغض های معمول سیاسی ، متن منتشر شده را با دقت فراوان مورد موشکافی قرار دهند . پی نوشت : امیدواریم این سند ، فصل جدیدی را در ارتقاء روابط بین المللی و پیگیری منافع ملی "برحق و غیر قابل معامله" جمهوری اسلامی ایران باز نماید . انشاا...

نورثروپ- گرومن ، عامل تحریک کننده بیشتر از یک دهه قبل از ساقط شدن پهپاد جاسوسی/ تجسسی RQ-4 گلوبال هاوک در بیستم ژوئن 2019 ، وزارت دفاع آمریکا ، براین قصد قرار داشت تا با فرض شروع یک درگیری با جمهوری اسلامی ایران ، ناوگان پهپادی RQ-4 خود را گسترش دهد . در جریان بحث و بررسی های متعددی که در این زمینه به تاریخ فوریه 2008 میلادی در دپارتمان تحلیل نورثروپ- گرومن ایجاد شد ، کارشناسان این شرکت با تحلیل محیط امنیتی آینده ، چگونگی عملکرد پرنده بدون سرنشین گلوبال هاوک را مورد بررسی قراردادند ، در حالی که پیش فرض اصلی این تحلیل ، وقوع جنگ با ایران بشمار می آمد و همین امر نیز بشدت بر میزان فروش این سخت افزار تاثیر نهاد. پیکربندی های هوایی حامل حسگرهای ISR و قابلیت های در دسترس در بخشی از این گزارش ، تحلیلی وجود دارد که معتقد است " اجرای عملیات محاصره سازی و درصورت لزوم ایجاد آمادگی برای ورود به یک درگیری در شکل و ماهیت کلاسیک ، همچنان از اولویتهای مهم برای فرماندهان رده بالای ارتش ایالات متحده باقی مانده است ، چنانکه یک مناقشه فرضی در بازه زمانی 2015 تا 2020 محوریت مباحث و گفتگوهای کارشناسان را تشکیل میداد . سمت راست : پوشش اطلاعاتی ترکیبی ( هواگردهای سرنشین دار RC-135 و گلوبال هاوک ) سمت چپ : پوشش اطلاعاتی انفرادی ( هواگردهای سرنشین دار RC-135) سند مورد بحث که توسط مرکز تحلیل و بررسی نورثروپ- گرومن تهیه شده ، در واقع یک "خود- تشریحی " از مخزن فکر این شرکت تسلیحاتی است . بررسی این اسناد و مدارک نشاندهنده آن است که نورثروپ – گرومن برنامه بسیار وسیعی را برای توسعه تسلیحات ویژه از جنگ افزارهای لیزری تا نمونه های پنهانکار تدارک دیده است . در حدود 11 سال پیش ، این اسناد موارد کاربرد اصلی پهپاد گلوبال هاوک را در حوزه عملیات دریایی و تامین امنیت مرزی مورد بررسی قرار داده ، ضمن اینکه در نهایت ،کارشناسان نورثروپ-گرومن براین اعتقاد قرار داشتند که پنتاگون برای اجرایی نمودن این برنامه ، به تقریب ، نزدیک به 157 فروند گلوبال هاوک نیاز خواهد داشت . سمت چپ : محدوده پوشش اطلاعاتی و نظارتی هواگردهای J-STARS سمت راست : محدوده پوشش اطلاعاتی و نظارتی ترکیبی ( J-STARS و گلوبال هاوک ) بدین ترتیب ، تا سال 2015 ، نزدیک به 42 فروندازاین پرنده های بدون سرنشین که تا 220 میلیون دلار هزینه تولید آنهاست ، وارد خدمت شده ، در حالی که برای تطبیق این سخت افزارها با نیازمندی های جدید ارتش ، یک برنامه ارتقاء با قیمت 15.3 میلیون دلار برای تبدیل گونه های موجود به نمونه های روزآمد شده نیز به امضاء طرفین رسید که در مجموع ، هزینه های صرف شده برای این پهپاد ، از آنچه که درسال 1999 پیش بینی شده بود ، به مراتب بیشتر گردید. هدف ، پوشش اطلاعاتی / نظارتی کامل بر محدوده سرزمینی ایران با این وصف ، طبق برآوردهای نورثروپ- گرومن از ماهیت درگیری با ایران ، این شرکت تخمین زده بود که بین 7 تا 8 فروند پهپاد گلوبال هاوک برای ایجاد پوشش لازم و مورد نیاز برفراز این کشور مورد نیاز ارتش ایالات متحده است . حتی دریک برآورد گسترده تر ، تحلیلگران این شرکت ، معتقد بودند که ارتش برای تکمیل پازل اطلاعاتی خود در مورد ایران ، در نهایت به 16 فروند گلوبال هاوک نیاز خواهد داشت تا قابلیت نظارت دقیق بر فعالیت موشکهای بالستیک ایران و یا توسعه برنامه سلاح های کشتار جمعی ( این صرفا" نظر نویسنده متن هست و تنها برای رعایت امانت ، کامل برگردان شد . م ) و همچنین برنامه ریزی و پیش بینی برای اجرای عملیات محدود یا گسترده ، فراهم گردد . نمونه تصویری از حسگرهای الکترواپتیک گلوبال هاوک از فاصله 115 مایلی شفافیت پایین پس از عکس العمل ایران نسبت به تحرکات گلوبال هاوک در سواحل جنوب این کشور و شلیک مستقیم به این پهپاد ، تهران مدعی شد که این پرنده در حال اجرای ماموریت اطلاعاتی / جاسوسی درون مرز هوایی ایران بوده در حالی که متقابلا واشنگتن نیز مدعی شد که این حمله غافلگیرانه ، در فضای هوایی بین المللی رخ داده است . این رویداد ، در واقع مرحله جدیدی از تنش میان دوطرف پس از خروج یکجانبه ایالات متحده از توافق هسته ای (2015 ) است که در آن ، تهران به ازای لغو بخشی از تحریم ها و بازگشت شرایط بحالت عادی ، بخشی از برنامه هسته ای خود را که مشکوک به داشتن جنبه تسلیحاتی بود ، متوقف نماید . پیش از این نیز، ایالات متحده، تهران را به دست داشتن در حمله به شناورهای تجاری متهم نمود و متقابلا" ، تهران نیز هرگونه دخالت در این حملات را بشدت رد نمود ، در حالی که مسئولیت کامل شلیک به پهپاد آمریکایی ، سریعا" پذیرفته شد . پی نوشت : صرف نظر از پاتک غافلگیرانه جمهوری اسلامی به رصد اطلاعاتی ایالات متحده ، سلسله رویدادهای حادث شده اثبات میکند که در طول دهه آینده ، تهدید اصلی بر علیه جمهوری اسلامی ، در جنبه سخت افزاری ، تهدید هواپایه باشد . این مساله بطور طبیعی می بایست اذهان تصمیم سازان نظامی کشور بخود بیش از گذشته ، جلب نماید . بن پایه صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9

آناتولی دمیانویچ گریشنگو ( راست ) : خلبان برجسته دفتر طراحی okb میل بعلت اجرای سورتی های متعدد بر فراز راکتور و دریافت میران اشعه ای به اندازه 500 رونتگن ، نزدیک به دوسال بعد از دنیا رفت یورگن ( گورکن ) ریبانوریچ قاراپتیان ( سمت چپ ) ، خلبان برجسته دفتر طراحی okb میل اتحاد جماهیر شوروی سابق ،به همراه خلبان یکم ، یورگن چاپیوف ، ماموریت پیدا کرد تا یک صفحه فولادی عظیم را با یکفروند بالگرد میل-26 اسلینگ گرده و روی هسته راکتور قرار بدهد ، با وجود مجهز بودن بالگرد وی به صفحات زرهی ضخیم برای جلوگیری از آثار مضره فوران شده از هسته راکتور ، بدلیل قرارگیری جایگاه استقرار وی در بالگرد و قرار گرفتن بیش از حد در معرض تشعشات در میانه دهه 90 از دنیا رفت . =========== 1- تا جایی که اطلاع دارم ، هیچ هواگردی تا حال حاضر به شکل 100% نسبت به تشعشعات ایمن و مصون نیست ، قرارگرفتن این خلبانها به مدت طولانی و مستمر در معرض پرتوهای رادیواکتیو ، باعث مسمومیت شدید ، حتی با استفاده از صفحات زرهی در بخش تحتانی و کناری بالگردهای حاضر در این عملیات و درنهایت باعث مرگ این افراد شده . 2- به اعتراف نویسنده این متن ( با رفرنس غربی ) عملیات نجات و پاکسازی چرنوبیل ( و نه فرآیند منجر به انفجار ) تا پیش از این در هیچ جای دنیا ، مسبوق به سابقه نبوده و قطعا" در این میان ، آزمون و خطاهایی صورت گرفته که در جای خودش باید بررسی شود . 3- بنده این کتاب را مطالعه نکردم ، ولی تا بحال ، در خصوص بیماریهای ناشی از عوامل پرتوزا در خلبانهای شرکت کننده در چرنوبیل ، منبع ذیل ، مقاله ای را به پارسی برگردان کرده 4- کل این دو بخش ، ناظر هست بر بیلان ناوگان بالگردی ارتش سرخ در چرنوبیل به شکل خلاصه و آگاه سازی مخاطب در حد بضاعت نسبت به تصویر سازی ناقصی که در اینگونه حوادث از یک سمت ماجرا ایجاد میشود .

برفراز آسمان چرنوبیل بخش دوم و پایانی سطح و میزان تابش اشعه در چرنوبیل : سرهنگ ایتوف واسیلیویوچ که از 27 آوریل 1986 تا یک ماه مه همان سال ماموریتهای متعددی را بر فراز هسته راکتور به انجام رسانده بود ، به گفته خود وی ، حد مجازی از تابش را دریافت نمود . این حد استاندارد برای تمامی خدمه بالگردهای حاضر در منطقه چیزی در حدود 25 رونتگن در یک بازه زمانی 72 ساعته بشمارمی آمد و هنگامی که حسگرها دریافت بیش از این مقدار را در بدن خدمه پروازی مشاهده می کردند ، بلافاصله مجوزهای ماموریت لغو و پرسنل جایگزین می شدند . واسیلیویوچ در این زمینه می گوید : " پس از حادثه انفجار راکتور شماره 4 ، نزدیک به 30 فروند بالگردهای Mi-26 در بازه طلوع خورشید تا غروب ، ماموریتهایی متنوعی را در شعاع 15 کیلومتری از نقطه حادثه را انجام میدادند ، هر چند علیرغم نیاز شدید ، پروازدر شب بطور کامل لغو میشد ، چرا که براساس برآوردها ، بدون نور کافی نزدیک شدن به محل واقعه و تخلیه محموله ، یک خطر واقعی محسوب می گردید . در روز نخست ، خدمه ، کیسه های حاوی ترکیب شن و ماسه را با باز کردن درب رمپ عقب بالگرد به بیرون می ریختند ، اما بتدریج خدمه زمینی با متصل کردن این کیسه های به چترهای تاکتیکی استاندارد ، شیوه موثر تر و کم خطرتری را بوجود آوردند . این کیسه ها پس از متصل شدن به چتر ، به یک مکانیزم ساده برای رها سازی مجهزشده و و از ارتفاع 2000-1650 فوتی روی هدف تخلیه می شدند ، ضمن اینکه بالگردهای Mi-26 می توانستند علاوه بر حمل این کیسه ها در داخل ، حداکثر تا 8 محموله را بصورت اسلینگ ( حمل بارخارجی ) روی هدف رها نمایند" اسکرین شات بالگرد هیپ هوانیروز ارتش سرخ در سریال چرنوبیل ، سکانس هایی معدود از فعالیت گسترده بالگردهای روسی در سریال فوق الذکر به نمایش گذاشته شد در نخستین روز عملیات بالگردهای Mi-26 ، نزدیک به 96 پرانه (سورتی ) پرواز انجام شد و بدلیل شرایط وخیم منطقه این رقم در روز دوم به دو برابر ( نزدیک به 186 سورتی ) نیز رسید . در این میان ، بالگرد Mi-26 با توان حمل بارداخلی یا خارجی تا وزن 20000 کیلوگرم ، وزنه قابل توجهی در عملیات نجات و امداد محسوب میشد ،ولی تنها بین 3000-2000 کیلوگرم مواد کاهنده تابش در هر ماموریت بارگیری می گردید چرا که به اعتقاد برخی کارشناسان روسی ، درصورتی که مواد کاهنده با حجم بسیار زیاد و دریک زمان روی راکتور تخلیه میشد ، بدلیل وزن زیاد این ترکیب ، این امکان وجود داشت که درصد آسیب دیدگی راکتور افزون تر شده و و خطر نشت مواد رادیو اکتیو بیشتر گردد . دراین ماموریتها ، ترکیب خدمه بالگردهای Mi-26 شامل دو خلبان ، یک مهندس پرواز ، یک ناوبر میشد ، ولی پس از مدتی وجود مهندس پرواز و خلبان دوم ضروری تشخیص داده نشد و از پروازها حذف شدند . عملیات بالگردهای میل-26 برفراز راکتور از دریچه دید بالگرد همراه بدین سان ، پس از کاهش سطح آلودگی راکتور ، از 28 آوریل به خدمه بالگردهای Mi-26 دستور داده شد تا محموله های خود را مستقیم بر روی هسته اصلی تخلیه نمایند . به همین علت ، تمامی بالگردهای شرکت کننده در این عملیات به صفحات محافظت کننده زرهی مجهز شدند . ضمن اینکه برای افزایش سطح ایمنی ، بخش تحتانی بالگردها بدلیل قرارگرفتن مستقیم در برابر تشعشعات نیز با یک پوشش قطور فلزی تقویت گردیدند . سرهنگ اولگ چیچکوف ( بازنشسته ) که در زمان وقوع حادثه چرنوبیل ، بعنوان معلم خلبان بالگرد Mi-26 در سیبری خدمت می نمود ، معتقد است که سرعت واکنش هوانیروز ارتش سرخ به نسبت قابل توجه محسوب میشود ، چرا که تا سوم ماه مه 1986 ، بخشی از خدمه ثابت بالگردهای Mi-6 بسرعت تحت آموزش های فشرده ای قرار گرفتند تا قابلیت پرواز با بالگردهای Mi-26 را بدست آورند . با این حال چیچکوف در این خصوص ، اضافه می کند که مساله اصلی ارتش صرفا" انتقال خدمه Mi-6 به بالگردهای بزرگتر و سنگین تر Mi-26 نبود ، چرا که کل فرآیند با 4 ساعت پرواز آموزشی ، قابل حل به نظر میرسید ، اما آموزش سریع خدمه برای حمل بار خارجی ، معضلی بحساب می آمد که تا آن زمان پیش بینی نشده بود . علیرغم همه مشکلات ، وی به همراه خدمه جدید در 4 ماه مه 1986 به قرارگاه اصلی امداد ارتش در چرنوبیل اعزام گردید . وی دراین مورد می افزاید : " بالگردهای اعزامی Mi-26 از 4یا5 پَد اصلی در یک فاصله ایمن از راکتور حادثه دیده ماموریتهای محوله را انجام میدادند ، در حالی که همزمان ، بالگردهای سبکتر Mi-8 شرکت آئروفلوت نیز بشدت در منطقه فعال بودند " هیپ های روسی ، بعنوان اسب کاری هوانیروز ارتش سرخ ، در حالی که به مخازن آلومینیومی حاوی مواد کاهنده و رفع آلودگی مجهزشده بودند ، بلافاصله پس از اجرای ماموریت بالگردهای Mi-26 به پرواز درمی آمدند تا با ریزش مواد فوق الذکر ، ضمن تثبیت ترکیب شن و ماسه تخلیه شده ، از بلند شدن گرد و خاک حاوی پسمانده های رادیو اکتیو جلوگیری بعمل آورند . برای تسریع ماموریتها نیز یک خط آهن اختصاصی نیز تعبیه شده تا روند عملیات رفع آلودگی و کنترل حادثه سرعت بیشتری بخود گیرد. بدین ترتیب ، ترکیبهای رفع آلودگی پس از تولید ، مستقیم به تانکرها و واگن های حمل بار سپرده میشد تا بسرعت به بالگردهای Mi-8 تحویل داده شود . طبق اطلاعات منتشرشده ، در تمامی دو هفته بحرانی ابتدایی حادثه ، ناوگان هوانیروز ارتش و آئروفلوت ، جمعا" یک حادثه پروازی را به ثبت رساندند که در جریان آن ، یک فروند بالگرد ساقط و بطور کامل از میان رفت . اسکرین شات لحظاتی قبل از برخورد جرثقیل به روتور بالگرد میل-8 برفراز راکتور شماره-4 چرنوبیل چیچکوف دراین زمینه یادآور میشود که در اطراف راکتور منهدم شده ، قطعات باقیمانده جرثقیلها همچنان بصورت آزاد رها شده بودند و با هر وزش باد یا حرکت سایر بالگردها ، بصورت خطرناک و غیرقابل پیش بینی بحرکت درمی آمدند ، به همین دلیل ، پس از نخستین پرواز بر فراز راکتور ، تا ثابت شدن این جرثقیل ها ، همه پروازها عملیاتی بحالت تعلیق درآمدند . با این وصف ، خدمه بالگرد ساقط شده ، با اجرای ماموریت موافقت نموده ولی بدلیل وزش باد شدید ، وجود دود متراکم ناشی از آتش سوزی راکتور ، خلبان موفق به دیدن حرکت جرثقیل نشده و قطعات باقی مانده با برخورد به روتور بالگرد ، موجبات ساقط و کشته شدن همه خدمه را فراهم آورد . بالگردهای آلوده : پس از پایان ماموریتهای روزانه ، خدمه زمینی ، همه بالگردهای شرکت کننده در عملیات را بطور کامل شسته و رفع آلودگی مینمودند ، اما همچنان مقادیر بسیار زیادی از پسماندهای رادیواکتیو بداخل پیشرانه های بالگرد کشیده میشدند و کاملا قابل زدودن نبودند . علاوه براین ، بخش تحتانی بالگردها بدلیل قرارگرفتن مستمر با عناصر پرتوزا ، از آلودگی افزون تری برخوردار می بود . به گفته سرهنگ واسیلیویوچ ، بالگردهای که تنها در یک بازه زمانی 24ساعته ( یکم و دوم ماه مه 1986 ) وارد عملیات شده بودند ، بلافاصله از خدمت خارج شدند ، چرا که بدلیل افزایش سطح تشعشع ، پوشش گیاهی محل فرود این بالگردها بسرعت زرد شده و آلوده می شدند . با این حال ، تا این زمان ، مرحله اصلی و حیاتی عملیات پاکسازی به پایان رسیده ، چنانکه تا 13 ماه مه 1986 ، بیشتر از 5000 تن ترکیب کاهنده روی هسته اصلی راکتور رها و تثبیت شده بود . به گفته ناظران ، تاکتیکهای رفع خطر مورد استفاده در چرنوبیل ، تا پیش از این ، هرگز مورد استفاده قرار نداشت . در این میان ، اگر چه مقامات رسمی اتحاد شوروی ، 13 ماه مه 1986 را تاریخ قطعی پایان حادثه اعلام نموده بودند ، اما بالگردهای ارتش تا پایان سال همچنان ماموریتهای روزانه را بر فراز چرنوبیل اجرا می کردند . تمامی سخت افزارهای مورد استفاده در 14 روز حادثه ، بسرعت از منطقه تخلیه شده و در گورستان تجهیزات از کارافتاده ، نگهداری میشدند تا بسرعت اوراق و دفن شوند ، چرا که برای استفاده مجدد ، بیش از حد آلوده تشخیص داده شده بودند . بالگردهای شرکت کننده نیز از این قاعده مستثنی نشدند ، چنانکه فرمانده وقت نیروی هوایی ارتش سرخ با اطمینان ادعا نمود که تمام بالگردهای شرکت کننده در چرنوبیل ، اوراق و دفن شده اند ، چرا که آسیبهای وارده به پیشرانه ها و بدنه بالگردها ، بیش از آنی بود که برای ماموریتهای پروازی مناسب به نظر آیند . https://www.flightglobal.com/news/articles/operation-chernobyl-12245/ صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9

مسیر پروازی پهپاد ساقط شده آمریکایی ، // 15 ژوئن 2019 ادعایی وجود دارد که رجیستر این پهپاد BAMS-D بوده .... اسکرین شات از ویدئوی سنتکام ظاهرا مدعی هستند که نسخه RQ-4A هدف قرار گرفته .... مختصات ارائه شده توسط وزیر محترم امور خارجه و فاصله ان تا نزدیکترین نقطه ساحلی 25°59'43"N 57°02'25"E https://www.aparat.com/v/c8FYf

متشکرم https://www.aparat.com/v/j5lJI

اندیشکده CSBA ، سال 2011 ............ بعلاوه ، عملیات ضد هوایی آینده ایالات متحده علیه ایران ممکن است دربردارنده یک کشمکش شامل عقب راندن واحدهای پدافندی ایرانی به معنای کلاسیک خودش نباشد ، اما می بایست در نظر داشت که ایران بدنبال ذخیره سازی توانمند ترین سیستم های SAM متحرک خواهد بود تا بعدها بر علیه امریکا در یک درگیری محدود یا نیمه محدود استفاده کند ، همانطور که صرب ها در جنگ سال 1999 کوزوو عمل نمودند . بدین معنی که به جای اجرای اقدامات پدافندی در تمام مناطق با ارزش ، SAM های ایرانی با پایش تشعشعات راداری ، بطور مداوم مواضع استقراری خود را تغییر داده و به منظور جلوگیری از شناسایی از تاکتیک " کمین SAM" استفاده کنند . پی نوشت : ظاهرا" در جنگ سال 1999 ، واحدهای دفاع هوایی ارتش صربستان با تاکتیک های جدید ، بدون روشن کردن رادار سیستم هایی دفاع هوایی متحرک موجود ، به زیر کریدورهای پروازی جنگنده های ناتو نفوذ کرده و با غافلگیر کردن هواگردهای رزمی دشمن ، انها را وادار به اتخاذ ضد تاکتیکهای جدید نمودند . بااین حساب ، عناصر دفاع هوایی ایران ، شاید این رویه را توسعه داده و در شکار جدید مورد استفاده قرار دادند

ویدئو هایی از پرواز گلوبال هاوک ( زحمت جناب bds110)

قوانین ویژه تاپیکها بخش تحولات ( سوریه ، عراق ، یمن و ترکیه ) ، باهدف قانونمند نمودن این بخش از انجمن وزین میلیتاری تدوین شده است ، کاربران عزیز با مطالعه این قوانین ، مسئولیت رفتار و ارسال های خود را برعهده خواهند گرفت و ان شاءالله سبب استفاده مفید در جهت ارتقای سایت خواهد شد. شایان ذکر است قوانین اصلی انجمن کما فی السابق در تمام بخش های سایت نافذ بوده و خواهد بود، اما این قوانین ذیل، جهت تفسیر و صراحت در جزئیاتی است که در مدت گذشته محل سوال یا بعضا ابهام بوده است. این قوانین ، بدون استثناء برای همه کاربران ( مدیریت انجمن / مدیران عزیز بخش ها / کاربران قدیمی / کاربران جدید و..) لازم الاجراست و در صورت تخلف ، بدون هیچ اغماضی ، جریمه ها اعمال خواهد شد 1- تاپیک تحولات منطقه ، تاپیکی است با ماهیت نظامی ، در نتیجه کاربران محترم می بایست تمامی تلاش خود را بر ارسال مطالب مرتبط متمرکز نمایند ، با این وجود از تمامی مطالبی که به رشد سیاسی و نظامی کاربران کمک کند ، استقبال خواهد شد . 2- تاپیکهای تحولات ، بالذات ، تاپیک تحلیلی/ خبری است ، در نتیجه کاربران از ارسال پستهای غیر مرتبط با هدف اصلی تاپیک ، بشدت خودداری کنند. 3- همه کاربران محترم، از جمله عزیران فعال در ارسال اخبار لحظه به لحظه ، به این نکته دقت فرمایند که از ارسال تصاویر ، بنرها و ویدئوهایی که ممکن هست به هرنحو و بطور مستقیم یا غیر مستقیم برای گروهکهای جدایی طلب ، تبلیغ محسوب گردد ، خودداری فرمایند . تبصره : تصاویری که عمدتاً منقش به آرم گروهگها هستند ، حتماً پس از ادیت و محو این علائم ، ارسال شوند . 4- کاربران محترم در خصوص ارسال تصاویر به این نکته دقت فرمایند که تعداد تصاویر ارسالی در اندازه اصلی ، 3 عدد خواهد بود و بقیه تصاویر می بایست بصورت کوچک شده ارسال گردند . تبصره یک : کاربرانی که فاقد اکانت گالری هستند ، می بایست ، تصاویر مبتنی بر قوانین را بصورت لینک ارسال نمایند ، در غیر اینصورت ، کاربر خاطی ، برای بارنخست ، درپست مربوطه تذکر دریافت می کند و در صورت تکرار ، از 24 ساعت تا شش ماه از تاپیک محروم خواهد بود که این محرومیت برحسب نوع پست کاربر خاطی ، تصمیم گیری خواهد شد . تبصره دو : کاربرانی که خواهان ارسال عکس خود به گالری هستند در زیر لینک عکس در خواست خود را با رنگ قرمز و سایز 14 اعلام کننند. یا لینک پست خود را در استاتوس اعلام کنند. تبصره سوم: میزان محرومیت در همان پست به اطلاع همه خواهد رسید و پس از 15 دقیقه ، پست مورد نظر مخفی خواهد شد . 5- کاربران محترم ، از بکاربردن هر گونه واژه تحریک آمیز ، غیر اخلاقی ، توهین آمیز نسبت به سایر کاربران ، بشدت خودداری فرمایند . تبصره یک : بند شماره پنج ، بدلیل سابقه زیاد وقوع چنین مواردی در تاپیک آورده شده و بدون استثناء و با سخت گیری اجرا خواهد شد . تبصره دو : در صورت مشاهده این گونه پستها ، برای یکبار در پست کاربر تذکر داده می شود و در صورت تکرار ، برخورد متناسب صورت خواهد گرفت . تبصره سه : محرومیت از تاپیک سوریه ، از 24 ساعت تا شش ماه متغییر خواهد بود و تصمیم در خصوص میزان آن ، برحسب نوع پست کاربر خاطی، متفاوت خواهد بود . تبصره چهار : میزان محرومیت در همان پست به اطلاع همه خواهد رسید و پس از 15 دقیقه ، پست مورد نظر مخفی خواهد شد . 6- ارسال هرگونه مطلب با هدف حمایت مستقیم یا غیر مستقیم از گروه های شورشی مسلح ، بسرعت حذف و با کاربرمتخلف ، برخوردقانونی خواهد شد . تبصره یک : این بند ، ارتباطی به بررسی توانایی نظامی ، فناورانه ، ارتباطات سیاسی و اطلاعاتی و... این گروه ها نخواهد داشت و هیچ محدودیتی هم در ارتباط با آن وجود ندارد . 7- ارسال کپی مطالب خبری ، تحلیل های مرتبط با حوادث سوریه ، از خبرگزاری ها ، وبلاگ ها ، وبسایتها و.... داخلی و خارجی ، "بطور کامل ممنوع "خواهد بود و در صورت جالب بودن موضوع ، صرفاً لینک مطلب می بایست در تاپیک ارسال گردد . تبصره یک : این بند بدین دلیل با سخت گیری اجرا خواهد شد تا تحلیل های دقیق دوستان بخش خبر ، بیشتر دیده شود ، چرا که این تحلیل ها ، براساس واقعیتهای صحنه نبرد ، صورت می گیرد . تبصره دو : در صورت مشاهده این گونه پستها ، برای یکبار در پست کاربر تذکر داده می شود و در صورت تکرار ، برخورد متناسب صورت خواهد گرفت . تبصره سه : محرومیت از تاپیک سوریه ، از 24 ساعت تا شش ماه متغییر خواهد بود و تصمیم در خصوص میزان آن ، برحسب نوع پست کاربر خاطی، متفاوت خواهد بود . تبصره چهار : میزان محرومیت در همان پست به اطلاع همه خواهد رسید و پس از 15 دقیقه ، پست مورد نظر مخفی خواهد شد . 8- تمامی ارسال ها در تاپیک می بایست به زبان پارسی صورت گیرد . تبصره یک : در صورت نیاز به ارسال خبر به زبان اصلی ، کاربر می بایست ترجمه آن را به شکل دقیق ، در پست مورد نظر ارسال نماید . 9- سایز تمامی ارسال ها 14 و فونت ان فونت استاندارد سایت ( تاهوما ) است. تبصره یک : در صورتی که کاربر اقدام به ارسال پستی در حالتی غیر از موارد فوق ارسال کند برای بار اول تذکر و بار دوم اخراج به مدت 24 ساعت از تاپیک و در صورت تکرار مجدد اخراج دائم از تاپیک را بدنبال خواهد داشت 10-استفاده از هرگونه ادبیات هتاکانه ( له یا علیه ) طرفهای درگیر در صحنه مخاصمه سوریه ، اکیداً ممنوع است و پستهای حاوی این شکل ادبیات ، بدون توجه به مسئولیت ، سابقه ، میزان فعالیت و ..... مخفی و در صورت تکرار ، با کاربر یا کاربران متخلف طبق قانون برخورد خواهد شد. 11- تمامی کاربرانی که قصد ارسال لینکی شیلتر شده را دارند باید ان را درون کد <> قرار دهند تبصره یک : در صورتی که کاربری لینکی را بدون قرار دادن ان درون کد ارسال کند در مرتبه اول تذکر در مرتبه دوم اخراج به مدت 24 ساعت و در صورت تکرار اخراج دائم از تاپیک را بدنبال خواهد داشت 12-پاک کردن تذکر مدیریت توسط کاربر در پستی که تخلف شده ، به شکل خودکار موجب محرومیت یک هفته ای از تاپیک می شود بخش نخست بخش دوم ===================================== 1- امیدواریم با تدوین و اجرای این قوانین ، شاهد آرامش منطقی و طبیعی در تاپیک بطور خاص و در انجمن بطور عام باشیم تا نیازی به اعمال قوانین و جریمه ها نباشد . 2- شاید در نظر نخست ، مفاد قوانین فوق الذکر ، مقداری سخت گیرانه باشد ، اما برای ایجاد نظم ( شرط نخست کار علمی ) ، بازگرداندن روند خبررسانی به شیوه منظم و دوری از حواشی نامتعارف و... لازم خواهد بود . در نتیجه ، جنبه علمی و آکادمیک تعداد بیشتری از کاربران عزیز به منصه ظهور خواهد رسید و این هدف اصلی انجمن بشمار می رود . 3- قوانین فوق ، صرفاً با هدف کمک به پر رنگ شدن وجه علمی انجمن تدوین شده است ، بنابراین ، همه دوستان را به پرهیز از ورود به حاشیه و حرکت بسمت ارتقاء علمی انجمن دعوت می کنم . پی نوشت : 1- مدیران محترم بخش خبر انجمن میلیتاری ، بطور مستقیم مسئولیت نظارت بر حُسن اجرای قوانین فوق الذکر را خواهند داشت و بدون اغماض موظف به اِعمال آن هستند 2- منزلت انجمن میلیتاری ایجاب می کند تا ریشه برخوردها و استفاده از ادبیات نامناسب بطور کامل خشکانده شود . 3- به شکل خاص ، قوانین تدوین شده پس از 3 ماه مورد بازنگری قرار خواهد گرفت .

ارابه هسته ای برای شیطان مروری کوتاه بر قابلیتهای بالگرد ویژه عملیات در محیط های رزم نامتعارف (MIL-24R) قبل از ادامه بحث اصلی در خصوص وضعیت عملیاتی ناوگان بالگرد ارتش شوروی سابق در چرنوبیل ، نگاهی کوتاه خواهیم داشت به ویژگی های بالگرد MIL-24R که بطور خاص برای عملیات در محیطهای رزمی نامتعارف (NBC) تجهیز شده بود . غلاف اسرارآمیز BD3-57KrV این بالگرد خاص ، بلحاظ ظاهری ، چندان تفاوتی با گونه های استاندارد رزمی هایند نداشت ، اما مشخصه اصلی این بالگرد ، درست در انتهای بالچه حمل مهمات ، با تعویض ریل شلیک موشکهای ضد زره و نصب یک سخت افزار ویژه نمونه گیری خاک در محیط های آلوده بحساب می آمد . در اوایل دهه هشتاد میلادی و انتشار نخستین تصاویر با کیفیت پایین از این بالگرد ، کارشناسان نظامی ناتو ، این قسمت را در قالب یک سخت افزار الکترونیکی طبقه بندی کرده بودند ، با این حال ، این سیستم ، شامل 3 کاوشگر کوچک در انتهای یک بازوی مکانیکی بود که پس از فرود بالگرد در یک منطقه خاص ، بازشده و جمعا" شش نمونه محیطی از خاک منطقه هدف را جمع آوری نماید ، در حالی که تجهیزات آنالیزگر در بخش حمل بار بالگرد هایند قرار می گرفت . در بخش حمل بار این نمونه ویژه از بالگرد هایند ، یک کاربر بعنوان مسئول کنسول FO-1 در نزدیکی پنجره مستطیلی شکل قرار می گرفت تا بر عملکرد سامانه فوق که وظیفه جمع آوری اطلاعات بدست آمده از حسگرها و تجزیه و تحلیل آنها را داشت ، نظارت نماید . این درحالی بود که کاربر دوم ، که فرمانده ماموریت هم محسوب میشد ، مسئولیت انتقال اطلاعات تجزیه و تحلیل شده به پستهای فرماندهی و عناصر واحدهای رفع آلودگی نیروی زمینی را برعهده داشت . دریک نگاه اجمالی ، فهرست سخت افزارهای نمونه برداری و تجزیه و تحلیل اطلاعات که در بخش بار بالگرد هایند نصب و مورد استفاده قرار میگرفت ، شامل : 1- سامانه (RAP-1 (GO-21 بعنوان سخت افزار اصلی اندازه گیری پرتوهای گاما در مقیاسهایی میان 0.01 تا 100 رونتگن. 2- سامانه (PRKhR (GO-27بعنوان سخت افزار اصلی تشخیص عوامل شیمیای جنگی و همچنین پایش مستمر منابع منتشر کننده اشعه گاما و اندازه گیری میزان درصد خطر عامل شیمیایی " سارین " . 3-سامانه (GSA-12 (GO-74 بعنوان آشکار ساز عناصر شیمیایی و ناظر خودکار محیط برای تشخیص بخارات فسفر 4-سامانه هشداردهنده خودکار ASP برای کشف توکسین هایی که بصورت اسپری در محیط پخش می شوند و همچنین پایش مستمر این عوامل در محیط میدان نبرد 5- سامانه تشخیص نیمه خودکار PPKhR برای کشف عوامل شیمیایی نظیر "سومان" ، " فوسژن" ، "دی فوسژن "، "سیانور" ، "کلرید سدیم " و در نهایت گاز خردل 6- بخش دریافت کننده نمونه محیطی همه سامانه های فوق الذکر ، در انتهای بخش فوقانی بالچه های هایند قابل نصب بودند . . علاوه براین ، نمونه R بالگرد هایند ، برای اجرای ماموریت رزمی در محیط جنگ نامتعارف ، به شکل استاندارد ، یک غلاف اسرارآمیز تحت شناسه BD3-57KrV را در سمت چپ خود حمل می نمود . بااین حال ، بدلیل عدم وجود اطلاعات کافی درطول جنگ سرد ، این سامانه دستخوش تحلیل و تفسیرهای بسیاری قرار گرفت . اما بر خلاف نظرات بسیار عجیب و غریب این سامانه ، تنها یم خلاف ساده با دو دریچه دسترسی بود که زیرسیستم های ذیل را در خود قرار می داد : 1- سامانه VPKhR برای تشخیص عوامل شیمیایی با استاندارد نظامی 2- سامانه تشخیص و تعیین میزان سطح تابش DP-5B 3- کیف ویژه نمونه برداری محیطی KPO-1 با تجهیزات مناسب برای جمع آوری نمونه های آلوده به رادیو اکتیو ، عوامل شیمیایی و میکروبی 4- سامانه رفع آلودگی TDP 5- راکتهای هشداردهنده وجود عوامل شیمیایی SKhT-40 ( شامل نشانگرهای بصری و شنیداری ) 6- نارنجکهای دودزای RDG-2 ضمن اینکه ، غلاف فوق الذکر قابلیت حمل سامانه های ذیل را در خود داشت ، اما ظاهرا" هرگز مورد استفاده قرار نگرفت : 1- کیف محتوی تجهیزات هواشناسی مارک-3 برای تعیین دمای هوا ، دمای زمین ، جهت وزش باد در محیطهای نیمه بسته 2- یک دستگاه رادیوی R-147 با برد یک کیلومتر تمامی سخت افزارها و تجهیزات برای نمونه برداری و علامت گذاری مناطق آلوده ، بویژه در زمانهایی که خروج از بالگرد برای خدمه امکان پذیرنبود ، مورد استفاده قرار می گرفت . حداقل بلحاظ روانی ، خدمه ترجیح می دادند که نمونه های آلوده پس از جمع آوری ، در غلاف خارجی بالگرد قرار داده شود ، ضمن اینکه خدمه حاضر در بخش بار بالگرد هایند سامانه های بقاء افزون تری شامل دومخزن اکسیژن ثابت ، دو مخزن قابل حمل مجهز به سامانه های تنفسی KKO-LS ، ماسکهای ضدگاز Yasen-A و کیتهای حفاظتی Kompakt-A را دراختیار داشتند . پی نوشت : این تصویری که از ارتش شوروی سابق در فیلم ها و سریال برای مخاطب ایجاد شده را از اذهان خودتون پاک کنید . صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9

بسم ا... دیروز فرصتی دست داد تا یادداشت برداری های دوره آموزش رزم روانی دپارتمان جنگ روانی دانشگاه امام حسین (ع) را مجدد مرور کنم . شاید مرور نزدیک به 150-200 صفحه یادداشت برداری سریع از 4 روز کارگاه آموزشی ، ان هم بصورت درهم پیچیده و نامرتب یک مقداری سخت باشد ولی به یک موردی برخورد کردم که شاید رفتار آمریکایی ها در نشر اطلاعات مربوط به حادثه نفت کش ها را توضیح بدهد . الف : در حوزه روشهای رزم روانی در سطح تاکتیکی ( سطح میانی ) ، یک روشی وجود دارد که ان را با عنوان " ارائه اطلاعات گام به گام " یا " ارائه اطلاعات قطره چکانی " هم بشود ، تبیین کرد . ب : به شکل کاملا ساده ، این روش زمانی قابل استفاده است که افکار عمومی ، آمادگی لازم رابرای پذیرش یک پیام ندارند ، ( مخالفتهای عجیب اروپایی ها در واکنش به ادعای امریکایی ها ) . در این شرایط ، رفقای ما در دپارتمان جنگ روانی پنتاگون اطلاع دارند که در این زمان ، یک ایده یا خورا ک اطلاعاتی را به یک باره نمیشود به مخاطب منتقل کرد و به اصطلاح آن را ملکه ذهن کرد تا بعنوان یک زیرساخت اطلاعاتی ، بقیه پازل را روی ان چید و یک سازه کامل را در ذهن مخاطب فراهم کرد . ج : طبیعتا" داده ها ، اطلاعات ، تصاویر ، فیلم ها ، اظهار نظرها ، موضع گیریها و ... به جای اینکه در یک بسته کامل ارائه شود ، دسته بندی میشود و بنابر درجه اهمیت و همچنین زمان لازم و در مقدار بسیار کم در اختیار مخاطب قرار میگیرد . چ: نتیجه مهم کاربرد این شیوه : 1- مخاطب بتدریج به منبع خبر اعتماد می کند 2- مخاطب برای داشتن یک تصویر کامل ، به منبع خبر وابسته می شود افسر ارشد جنگ روانی که این شیوه را دنبال می کند ، به شکل عمده یک هدف خاص را در نظر دارد " الگوی رخداد یا حادثه باید از نظر و رصد مخاطب پنهان بماند "

برفراز آسمان چرنوبیل "بخش نخست " مقدمه : رسانه در معنای مدرن خود ، بنا بر ماهیتی که از ابتدای ظهورش با خود یدک می کشد ، در مقایسه ، بصورت توپخانه زمان صلح قابل تعریف و تبیین است . طبیعتا" ارتشهای که فاقد توپخانه با قابلیت دید و تیر موثر باشند ، نمی بایست شاهد موفقیت را در آغوش کشند . این جمله بسیار کوتاه ، بهانه ای بود به مناسبت پخش مینی سریال " چرنوبیل" از شبکه HBO و روایت ناقصی از آنچه که در حادثه تلخ انفجار راکتور هسته ای شماره 4 چرنوبیل بوقوع پیوست و دستمایه حرف و حدیثهای فراوانی میان عامه مردم و حتی سیاستمداران ( داخلی و خارجی ) قرار گرفت . با این حال ، متن پیش رو ، نه به منظور نقد سریال پخش شده ، بلکه روایت گر عملیات امداد هوایی ناوگان بالگردی ارتش اتحاد جماهیر شوروی سابق و شرکت هواپیمایی آئروفلوت این کشور است ، تا به خواننده کمک کند تا تصویر جامع تر و کامل تری از آنچه که بوقوع پیوست و در سریال نامبرده به صورت عمد بدان پرداخته نشد و یا به شکل تحریف شده (سکانس سقوط بالگرد میل-8 برفراز راکتور ) به تصویر درآمد ، بدست آورد . حادثه به شیوه روسی : در بیست و ششم آوریل 1986 ، راکتور چهارم از مجموعه نیروگاه هسته ای چرنوبیل در اوکراین که در آن زمان یکی از جمهوری های اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی بشمارمی رفت ، درجریان یک آزمایش عملکرد و بعلت از دور خارج شدن یکی از مولدهای آن دچار نقص فنی گردید . این نقص فنی سرآغاز فاجعه بود ، چرا که نقص در فرآیند عملکرد راکتور ، ناگهان باعث گردید تا هسته گرافیتی این نیروگاه از میان رفته و باعث یک انفجار در بخش اصلی واکنش دهنده گردد تا جایی که اگر آتش سوزی و انفجار راکتور شماره چهار کنترل نمی شد ، این امکان وجود داشت که سه راکتور دیگر این مجموعه نیز به همین سرنوشت دچار شوند . با این وصف ، مقابله با حوادث اینچنینی ، مسبوق به سابقه بود . بعنوان مثال آتش سوزی هسته گرافیتی راکتور هسته ای Windscale در بریتانیا به سال 1957 وقوع یک حادثه غیرقابل کنترل را نوید می داد ، اما این آتش سوزی با هدایت یک جریان قوی آب بسوی راکتور در نطفه خفه شد . راکتور هسته ای Windscale - بریتانیا اما این گزینه در چرنوبیل ، کارسازنبود ، چرا که وضعیت ساختمان راکتور به گونه ای بود که هدایت آب در حجم بسیاربالا و در کمترین زمان بسوی هسته امکان نداشت . طبیعتا" پس از گذشت 36 ساعت از وقوع حادثه ، مقامات ارشد شوروی براین تصمیم شدند تا با استفاده از ناوگان بالگردهای ترابری ، ترکیبی از شن ، ماسه ، سرب ، خاک رُس و بور را برای محدود کردن اثرات شدید جانبی هسته در حال آتش سوزی ، بر روی آن فروریزند . کاربرد "بور" در این ترکیب ، بدین دلیل بود که این ماده بسرعت نوترون های محیط را بخود جذب کرده و از گسترش آتس سوزی جلوگیری بعمل می آورد ، ضمن اینکه سرب نیز با محدود کردن انتشار جریان تابش های شدید که پس از انفجار تا ارتفاع 3000 فوتی ( 900 متری ) گسترش پیدا نموده بود ، به مهار فاجعه کمک می نمود ، در حالی که کاربرد ماسه ، خاک رس و دولومیت ، پایداری و اتصال این ترکیب را تا سطح قابل اطمینانی افزایش میداد . راکتور شماره4 ، قبل از انفجار در این میان ، بخشی از ناوگان بالگردهای ترابری تاکتیکی نیروی هوایی ارتش سرخ به همراه بخشی از توان ناوگان بالگردی غیر نظامی این کشور ، از یک فاصله دور، نزدیک به 3000 کیلومتر ( ناحیه نظامی سیبری ) ، اسکرامبل ( تندخیز ) شده و تمام تلاش خود را برای مهر وموم کردن راکتور شکافته شده روسی متمرکز نمودند . در این عملیات بی سابقه ، حداقل 5 نوع بالگرد روسی شامل بالگردهای Mi-2 (Hoplite) ، Mi-6 (Hook) ، Mi-8 (Hip) ، نسخه نظامی ویژه بقاء در محیط های رزم هسته ای بالگرد هایند ( نسخه Mi-24R و ابربالگرد ترابری Mi-26 (Halo) مورد استفاده قرار گرفتند . اتحاد شوروی و اکنون روسیه ، کشوری پهناور بشمار می آید ، طبیعتا" برای تسهیل عملیات نظامی و غیر نظامی ، وجود بالگردهای ترابری در مدلهای سبک ، نیمه سنگین و سنگین ، یک عامل ضروری بشمار می آید علاوه برای اجرای ماموریتهای بسیار خطرناک برفراز هسته راکتور ، این بالگرد ها ماموریتهای پراهمیتی نظیر ایجاد پل های تدارکاتی برای ماموریتهای پشتیبانی از مردم تخلیه شده از منطقه ، ریزش میلیونها لیتر مایع پاک کننده بر روی منطقه اطراف راکتور ، کمک به عملیات پاکسازی و جلوگیری از گسترش پرتوهای خطرناک را درصدر فهرست وظایف خود قرار داده بودند . یکی از مهمترین ماموریتهایی که نیروی هوایی ارتش سرخ بر عهده داشت ، برنامه ریزی های دقیق برای پایش مستمر سطح و میزان پرتوهای مضر در محیط اطراف راکتور توسط بالگردهای چند منظوره سبک Mi-2 محصول لهستان بود که در یکی از معدود نقشهای نظامی خود ، ماموریتهای شناسایی را به انجام می رساند . ضمن اینکه تا زمانی که سطح میزان تابشهای هسته راکتور به میزان مشخصی پایین نیامده بود ، واحدهای امدادی از این بالگرد بعنوان هواگرد پیام رسان استفاده می کردند . بالگرد میل-6 هوک ، اسب کاری ارتش سرخ برای ترابری سنگین ، قبل از معرفی گونه میل-26 از سویی دیگر ، بالگردهای فوق سنگین Mi-6 که قابلیت حمل بار خارجی ( اسلینگ ) تا میزان 12000 کیلوگرم و حمل بار داخلی تا 42500 کیلوگرم را در اختیار داشتند ، ماموریت پیدا نمودند تا ترکیب حائل ( شن/ سرب / بور) را به شکل مستقیم بر روی راکتور فررویزند ، این در حالی بود که خدمه این بالگردها با تهدیدات جدی نظیر فضای پراز دود ، سازه بلند و در حال فروریزی دودکش راکتور و خطر به مراتب افزون تر تابش مستقیم می بایست دست و پنجه نرم می نمودند. بااین حال ، بالگردهای فوق الذکر با هدایت مستقیم کنترل کنندگان زمینی ، مسیر حرکت خود را به گونه ای تنظیم می نمودند که مدت بسیار کوتاهی برفراز محل حادثه پرواز کرده و پس از تخلیه محموله ، بسرعت منطقه را ترک می نمودند . بالگردهای Mi-8 نیز بعنوان اسب کاری نیروی هوایی ارتش شوروی ، نقش بسیار پراهمیتی درکاهش بارکاری نیروی انسانی حاضرد منطقه ایفا مینمود ، این بالگردها ، پس از یکسری اصلاحات بسیار سریع ، به یک افشاننده (اسپری) مجهز شدند که می بایست یک ترکیب مایع را با هدف جلوگیری از پخش خاک آلوده توسط جریان های هوایی به خارج از منطقه حادثه دیده ، پخش مینمودند . علاوه برای نمونه های نظامی ، خدمه گونه های غیر نظامی بالگرد هیپ ، بخصوص نسخه هایی که در اختیار آئروفلوت ( خطوط هوایی اتحاد شوروی ) قرار داشت ، با استفاده از آموزش ها و تجارب بدست آمده در جریان احداث لوله های نفتی در قطب شمال و کنترل آتش سوزی جنگل های سیبری ، ماموریتهای ریزش محموله های هوایی مورد نیاز را با دقت فراوان به انجام میرساندند. ضمن اینکه پایداری قابل تحسین بالگردهای هیپ روسی در سه محور yaw ، pitch و roll تحت شرایط پروازی سخت نیز برای پرواز دقیق در نزدیکی هسته راکتور بسیار ایده آل بشمارمی رفت . اما جالب توجه ترین هواگرد نظامی که برای اولین بار توسط توسط نهادهای اطلاعاتی غربی در جریان حادثه چرنوبیل مورد شناسایی قرار گرفت ، نسخه ای بسیار خاص از بالگرد رزمی مشهور هایند با شناسه Mi-24R بود که به شکل خاص برای عملیات در محیط های جنگ غیر متعارف ( هسته ای ، بیولوژیکی و شیمیایی ) طراحی و مورد استفاده قرار می گرفت . ناشناخته ترین گونه ارابه شیطان ( هایند ) ، نمونه MIL-24 R بشمارمی رفت که وجود آن تا قبل از چرنوبیل ، برای ناتو آشکار نشده بود . سرهنگ ایتوف واسیلیویوچ در این خصوص می گوید : " بالگرد Mi-24R به شکل کاملا ویژه برای این گونه ماموریتهای طراحی شده بود . چنانکه توپ اصلی دماغه ، بعنوان سلاح استاندارد این بالگرد با یک محاسبه گر میزان دُز ( هشدار دهنده تابش ) تعویض شد تا از این هواگرد برای ارزیابی سطح و میزان انتشار عوامل پرتوزا ، برداشت نمونه های محیطی هوایی و زمینی و همچنین جستجوی معابر ایمن برای هدایت غیر نظامیان به بیرون از منطقه آسیب دیده استفاده گردد " اما بخش بزرگی از ماموریتهای محوله به بالگردهای ارتش شوروی ، بردوش ناوگان Mi-26 این نیرو قرار داشت ، چرا که با تجهیز زره های مدولار به بدنه این بالگرد ، این هواگرد ، تنها سخت افزاری بشمارمی آمد که می توانست تابش شدید پرتوهای رادیواکتیوی و حرارت فوق العاده ناشی از سوخت هسته راکتور را تحمل نماید . تمامی ماموریتهای این بالگردها با استفاده از دوربین های مداربسته بعنوان سامانه های استاندارد بالگردهای فوق ، صورت می گرفت که به خدمه اجازه می داد تا هدف را با دقت بیشتری رصد نموده و محموله را با دقت افزون تری تخلیه نمایند . میل- 26 ، بالگرد ابرسنگین روسی که مشهور است قابلیت حمل بار معادل یکفروند پرنده ترابری تاکتیکی سی-130 را در اختیار دارد کاربرد چنین تجهیزاتی ، در مقایسه با ماموریتهای انجام شده توسط بالگردهای Mi-6 ، قابلیتهای بیشتری را در اختیار خدمه هوایی می گذاشت ، چرا که بالگردهای سنگین تر و به نسبت مجهزتر Mi-26 بدلیل وجود حفاظ های ایمنی ، می توانستند مدت زمان بیشتری را بر فراز راکتور بمانند و محموله خود را با دقت 100% تخلیه کنند . علت این امر را می توان در خصوصیت فنی بالگردهای Mi-6 جستجو نمود ، چرا که هوک های روسی ، فاقد قابلیت هاورکردن (hover/ پرواز ایستا روی هدف ) بوده و می بایست بار خود را باسرعتی در حدود 60 کیلومتر درساعت فرو بریزند که این امر بدین معنا بود که برای اجرای دقیق ، تنها چند ثانیه زمان در اختیار خدمه قرار می گرفت که این صرفا" یک موفقیت 50% را به همراه داشت . ادامه دارد .................... صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9

راز بقای شاهین شصت سال دفاع از پهنه آسمان بخش دوم اگر چه سامانه دفاع هوایی هاوک ، بلحاظ طراحی متعلق به دهه پنجاه میلادی است ، اما از زمان ورود بخدمت تا کنون بهسازی های متعددی را بخود دیده ، به شکلی که موشک MIM-23B که از ابتدای دهه هفتاد میلادی وارد خدمت شد ، نسبت به سلف خود ، 5 سانتی متر کوتاهتر بوده ، در حالی که سر جنگی آن بحاظ وزن دچار تغییرات شگرفی شده و به 75 کیلوگرم رسیده ، ضمن اینکه برای بهبود قابلیتهای درگیری ، سامانه های الکترونیک ، بخصوث پیشرانه و سوخت موشک نیز مورد ارتقاء قرار گرفته است . از سویی دیگر ، با توجه به افزایش گستره تهدیدات هواپایه ، این پیکربندی دفاع هوایی پس از بازنگری های متعدد ، ارتفاع درگیری بیشتر (11000 تا 18000متر ) را در بردی 35 کیلومتری ( در مقایسه با برد 25 کیلومتری نمونه های قدیمی تر ) بخود می دید ، هر چند هنوز در مقایسه با سیستم دفاع هوایی S-75 در رتبه پایین تری قرار می گرفت و این بدان معنا بود که در آن زمان ، سیستم روسی تهدید به مراتب مرگبارتری را بر علیه هواگردهای متخاصم فراهم می نمود . با این وصف ، نمونه های بعدی معرفی شده هاوک با هدف تاثیر گذاری بهینه تر برعلیه هواگردهای روسی که اینک بلحاظ سطح بقاء و اطمینان پذیری ، به مرحله کاملا جدید وارد شده بودند در حوزه الکترونیک دستخوش تغییرات زیادی شدند ، تا جایی که شرکت سازنده موفق شد تا در اوایل دهه هشتاد میلادی ، با معرفی گونه های MIM-23C/D ، این موشکها را با استانداردهای کاملا پیشرفته ای در حوزه جنگ ضد الکترونیک به کاربران ارائه نماید . در دهه 90 میلادی نیز این موشک تغییرات جزیی در دو حوزه کلاهک و فیوز های جنگی را بخود می دید. اما آنچه که آشکار بود ، موشک هاوک پس از تغییرات نسبتا" گسترده در نمونه MIM-23B ( 1971) به تقریب تا انتهای دهه نود میلادی ، چندان بروزرسانی های گسترده را بخود ندید. با این وصف ، در یک بازه زمانی 40 ساله از انتهای دهه پنجاه میلادی تا کنون ، نزدیک به 40000 تیر موشک هاوک تولید شده و پس از بسته شدن خط تولید این موشک در شرکت سازنده ، موشک فوق ،هم اکنون با شناسه " شاهین / شلمچه " و همچنین نسخه بهینه سازی شده آن با شناسه " مرصاد" از سال 2010 توسط صنایع دفاعی ایران در حال تولید است. اگر چه گزارشهای متعددی از تولید این موشک در ایران ، وجود دارد ، اما تا کنون اسناد مشخصی از قابلیتهای موشک جدید و اینکه آیا بهینه سازی صورت پذیرفته توسط ایرانی ها ، نشاندهنده اضافه شدن مشخصات جدید به این موشک نسبت به نمونه MIM-23B تحویلی ، منتشر نشده است . ضمن اینکه منابع ایرانی مدعی اند که فن آوری موشک هاوک با بهینه های بیشتر و در ترکیب با فناوری موشک هوابه هوای فینیکس در قالب موشک هوا به هوای فکور-90 هم اکنون در خط تولید قرار دارد . از سویی دیگر ، نیروی هوایی اسراییل نیز با افزایش سطح تهدیدها ، به شکل بومی ارتقاء سیستم های هاوک خود را در دستور کار قرار داد ، به شکلی که با اضافه نمودن جستجوگرهای الکترو- اپتیکی ، گستره محدوده شناسایی این سیستم را بهبود داده ، ضمن اینکه با تغییراتی در پیشرانه و سوخت موشک ، برد و ارتفاع درگیری موشک نیز تغییراتی زیادی را به نمایش می گذاشت . اما در حالی که هاوک بهینه سازی متعددی را بخود دیده ، با این حال هنوز هیچ فکری برای برطرف نمودن نقطه ضعف اصلی این موشک ( سرعت پایین ) برای درگیری با اهداف پرسرعت نشده است . بدین معنی که اگر چه هاوک قابلیت رهگیری هواگردهایی نظیر اف-35 ، اف-18 و JF-17 باسرعتهای نزدیک به 1.6 ماخ را دارد ، اما به تقریب همه جتهای جدید روسی و چینی با در اختیار داشتن سرعتهایی فراتر از 2.2 ماخ و همچنین سامانه های پیشرفته جنگ الکترونیک و قابلیتهای مانورپذیری بسیار بالا ، که هاوک به هیچ عنوان توانایی تطبیق پذیری با این تهدیدات را در اختیار ندارد ، عملا" به یک سیستم دفاع هوایی منسوخ تبدیل می گردد . بن پایه صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9

با سلام با هدف مشارکت کاربران عزیز در تولید محتوای علمی انجمن میلیتاری ، طی مشورت با مجموعه مدیران انجمن ، تصمیم بر این گرفته شد تا تاپیک های 5 گانه (هوایی ، دریایی ، زمینی ، فضایی ، جنگ در قاب دوربین و رزم سایبری) به شکل جدید ، مجدداً راه اندازی گردد . با این وصف ، همه کاربران با نصب العین قرار دادن قوانین ذیل ، میتوانند در این تاپیک مشارکت نمایند : 1- کلیه قوانین انجمن در مورد این تاپیک مصداق پیدا می کند . 2- هر پست ، می بایست حداقل با استفاده از یک پاراگراف 2 خطی و حداکثر در 5 خط ، تصویر ارائه شده را تشریح کند . (در صورت ارسال تصویر بدون شرح ،پست بلافاصله مخفی خواهد شد) ( نکته : بر تصویر بدون شرح ، فایده ای مترتب نیست ، چرا که هدف اصلی تاپیک ، ارائه مطالبی است که در کوتاه مدت قابلیت تبدیل شدن به تاپیک را نداشته و ارسال آن بصورت یک موضوع مستقل ، زمان بر خواهد بود ) 3- تصاویر ارسالی می بایست در گالری انجمن ، بارگذاری گردد ( در صورت دراختیار نداشتن اکانت گالری ، کاربر موظف هست ، تصاویر را بصورت لینک ارسال نماید تا توسط مدیر مربوطه منتقل شود ) 4- حداکثر تعداد تصاویر ارسالی ، 5 عدد ( یکی بصورت سایز نرمال و 4 تصویر دیگر در سایز کوچک ) خواهد بود . ( با هدف جلوگیری از سنگین شدن صفحات ) 5- تصاویر مربوط به تجهیزات نظامی ( زمینی ، هوایی ، دریایی ، فضایی ) می بایست در گالری مربوط به خود ارسال گردد . در نتیجه کاربران عزیز از ارسال تصاویر صفحه پرکن ، خودداری نمایند . 6- این تاپیک با هدف شناسایی موضوعات جذاب به منظور تبدیل شدن به یک موضوع مستقل ایجاد شده است ، در نتیجه کاربران عزیز از ارائه تصاویر به اصطلاح سرگرم کننده (FUN) بشدت خودداری فرمایند 7- در صورت وجود نقص یا اشتباه و یا حتی سئوال در خصوص مطالب ارائه شده ، کاربران عزیز از برهم زدن نظم و روال تاپیک بشدت خودداری نموده و نظرات خود را در خصوص مطالب ، در استاتوس یا PM پیگیری نمایند . 8- شرح تصاویر می بایست به زبان پارسی ارائه گردد . 9- حتی الامکان از قراردادن تصاویر ومطالب تکراری خودداری گردد . 10- مطالب و تصاویر کپی شده از سایر منابع در وب ، به هیچ عنوان پذیرفته نمی شود ( به استثنای مطالبی که مربوط به تاریخ نیروهای مسلح ایران است ) 11- همه پست ها می بایست با فونت تاهوما و شماره 14 ( برای تیتر مطلب شماره 18 ) ارائه گردند.

شکار خفاش با تشکر از برادر عزیز HRA

هر آئینه توبه کنید از در افتادن با چنین سلاح هایی

سامانه دفاع هوایی پانزده خرداد غیرقابل طبقه بندی در رده سیستم های دفاع هوایی پیشرفته نظیر اس-400 ، اما گزینه ای جدید برای افزایش قابلیتهای دفاع هوایی ایران تهران : جمهوری اسلامی ایران در نهم ژوئن 2019 در میانه تشدید تنش های سیاسی با ایالات متحده و مدت بسیارکوتاهی پس از افزایش توان رزمی نیروی دریایی آمریکا در آسیای جنوب غربی ، از سامانه دفاع هوایی جدید بومی خود با شناسه پانزده خرداد (Khordad 15) رونمایی نمود . این پیکربندی ، به اعتقاد ناظران نظامی ، جدیدترین نسخه از سیستم های دفاع هوایی بومی این کشور پس از معرفی سامانه باور-373 که هفت سال پیش در سال 2012 معرفی گردید ، بحساب می آید . براساس اطلاعات منتشر شده ، این پیکربندی دفاع هوایی از یک رادار آرایه فازی غیر فعال استفاده می کند که میتواند طیف متنوعی از اهداف پرنده شامل جتهای رزمی ، اهداف پنهانکار و موشکهای کروز را شناسایی و رهگیری نماید. به گفته امیر سرتیپ حاتمی ، وزیر دفاع ، این سیستم دفاع هوایی می تواند بطور همزمان با دو هدف پرنده سرنشین دار و بدون سرنشین در برد 120 کیلومتری درگیر شده و مهمات استاندارد ( موشک صیاد-3) را به اهداف رهگیری شده ، شلیک نماید . تحلیلگران نظامی معتقدند که گزارشهای موجود نشان می دهد رادار این سیستم جدید قابلیت رهگیری اهداف پرنده پنهانکار در یک برد45 کیلومتری را داشته و میتواند همزمان با شش هدف درگیر شود . این مساله با توجه به اعزام جتهای پنهانکار اف-35 به منطقه خاورمیانه و عملیاتی شدن حداقل 12 فروند از این جتها در سازمان رزم نیروی هوایی رژیم عبری و افزایش این تعداد در آینده نزدیک ، رویداد قابل توجهی در ایجاد موازنه نظامی محسوب خواهد شد . برخی از کارشناسان نظامی براین اعتقاد قرار دارند که سیستم پانزده خرداد بومی که توسط ایران معرفی شده را میتوان در رده سامانه هایی نظیر s-350 روسی یا KM-SAM محصول کره جنوبی برای ایفای وظایف خاص ، طبقه بندی نمود ، هر چند در ابتدای امر به نظر میرسد که سامانه ایرانی فاقد تحرک بالا و همچنین قابلیتهای ضد موشک به مانند پیکربندی های نامبرده است. این دسته از کارشناسان معتقدند که با توجه به ارتباطات خاص شبکه دفاعی ایران با همتایان خود در کره شمالی و ادغام آنها با فناوری های توسعه پیدا نموده در داخل و حتی توسعه سیستم های غربی خریداری شده در گذشته ، این احتمال نیز قابل بررسی است که سیستم دفاع هوایی پانزده خرداد ، تا حدودی تحت تاثیر سامانه زمین به هوای KN-06 قرار دارد که از سال 2017 در خط تولید قرار گرفته و بصورت انبوه وارد خدمت شده است ، هر چند این انتظار وجود دارد که پیکربندی بومی ایرانی ، در آینده نزدیک به سیستم پرتاب سرد پیشرفته نظیر KN-06 یا نمونه روسی S-400 نیز مجهز شود ، گرچه هنوز این مساله بطور کامل قابل تایید نیست . با این حال ، ورود این سامانه بومی به چرخه رزمی در سازمان رزم شبکه دفاع هوایی ایران ، مطلوبیت ویژه ای را در اختیار فرماندهان خواهد گذاشت ، چرا که از یکسو ، توان رزمی نیروی هوایی این کشور به شکل غیرقابل باوری درصدر توجهات بروزرسانی و تقویت قرار نداشته و از سویی دیگر بخش اندکی از دارایی های ساختار دفاع هوایی ایران را سیستم های به نسبت پیشرفته ای نظیر S-300PMU-2 تشکیل میدهد . در مجموع ، سخت افزارهای جدید شبکه دفاع هوایی ایران ، نزدیک به دو دهه است که بروزرسانی های مشخصی را بخود می بیند و مدرن ترین آنها میتواند بطور همزمان با 32 هدف درگیر شود ، طبیعتا برای مقابله با تهدیدات هواپایه روزافزون بر علیه این کشور ، سامانه های دفاع هوایی مکملی می بایست در نظر گرفته شود . درصورتی که شبکه تولید وزارت دفاع ایران ، قصد تولید و بکارگیری گسترده سیستم دفاع هوایی پانزده خرداد را داشته باشد ، بطور طبیعی ، این سامانه به سایر سیستم های موجود نظیر اس-200، اس-300 و سایر سیستم های دفاع هوایی غربی و شرقی موجود ( هاوک ، سام-6 و نمونه های بومی سیستم دفاع هوایی بوک ) خواهد پیوست و این بدان معنا خواهد بود که علاوه بر اضافه شدن کمی سامانه های موجود وبالا رفتن اعتماد به نفس شبکه دفاع هوایی ایران ، ایالات متحده مجبور خواهد شد تا در محاسبات خود تجدید نظر کلی بعمل آورد . با این حال ، هراندازه سیستم جدید از پیچیدگی و قابلیتهای منحصر بفردی برخوردار باشد ، به هیچ عنوان جایگزین خوبی برای اسکادرانهای بیشتر برای نیروی هوایی یا سیستم های پیشرفته تری نظیر اس-400 که 333 درصد برد بیشتر و 1333 درصد قابلیت درگیری با تعداد اهداف متخاصم پنهانکار ، موشکهای هایپرسونیک و .. رادارد ، نخواهد بود . اما در هرصورت ، سیستم دفاع هوایی پانزده خرداد یک دستاورد قابل توجه برای ساختار دفاع هوایی ایران به نظر می رسد ، قابلیتی که تنها در انحصار چند کشور خاص است . بن پایه صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9

هفتاد و پنجمین سال 1944-2019 عملیات نورماندی یگان های عمل کننده متفقین برای سرپل گیری در ساحل فرانسه ، ششم ژوئن 1944 پی نوشت : برای تصویر با کیفیت تر ، کلیک کنید صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

به اعتقاد برخی ناظران نظامی ، مجموع گزارشهای منتشر شده از سوی منابع مختلف نشان میدهد که نیروی هوایی ایران در سالهای اخیر ، با موفقیت قابل توجهی ، ظرفیت رزمی ناوگان جتهای رزمی اف-14 خود را گسترش و در کنار آن ، قابلیتهای جدیدی نظیر کاربرد پرنده های بدون سرنشین را بخود اضافه نموده است ، این درحالی است که برای آموزش خدمه هوایی ، تلاش های قابل توجهی برای بازسازی یا تولید جتهای دو سرنشینه نیز صورت گرفته است . نیروی هوایی ایران ، در دهه 70 میلادی ،سفارشی بی سابقه برای خرید 80 فروند جنگنده برتری هوایی اف-14 را به ایالات متحده ارائه داد ، تا جایی که کسب مجوز برای خرید این جت گرانقیمت و پیچیده که درزمان خود ، تقریبا" همتایی برای آن وجود نداشت ، خود به تلاشی قابل توجه تبدیل شد . بدین ترتیب نیروی هوایی ایران (IIAF) به تنها مشتری تامکت تبدیل شد ، در حالی که سایر همپیمانان ایالات متحده ، عمدتا" خرید جتهای سبکتر ، ارزان تر و کم توان تری نظیر اف-5 و اف-16 را در دستور کار خود قرار دادند . در حقیقت ، توانمندی های این ابررهگیر افسانه ای به اندازه ای پیشرفته بود که گونه صادارتی آن هرگز بصورت رسمی توسعه پیدا ننمود و جتهای سفارش داده شده از سوی تهران ، پس از انجام یکسری تغییرات بسیار کوچک ، با استتار ویژه نیروی هوایی ایران بصورت مشترک با خدمه ایرانی – آمریکایی ، به این نیرو تحویل داده شدند . پس از سرنگونی دودمان پهلوی در ایران و پیروزی انقلاب اسلامی ، به سال 1979 ، در صد عملیاتی بودن ناوگان تامکتهای نیروی هوایی ایران ، بدلایل مختلف نظیر کمبود قطعات و آغاز تحریم تسلیحاتی ایالات متحده ، بشدت کاهش پیدا نمود و این بدان معنی بود که پس از تهاجم غافلگیرانه عراق به خاک ایران ،تنها 10درصد از ناوگان 79 فروندی از این جتهای پیشرفته در اختیار نیروی هوایی قرار داشته باشد . اگر چه تامکت هشتادم سفارش داده شده ، هرگز تحویل ایران نشد ،اما درحالی که نیروی هوایی آمریکا برای اجرای ماموریتهای رهگیری ، همچنان از موشکهای کوتاهبرد AIM-9 و AIM-7 استفاده مینمود ، تامکتهای ایرانی برای جلوگیری از نفوذ جتهای عراقی ، تنها بر موشکهای دوربرد فینیکس و توپ متکی بودند که از یک نظر دوربردترین تسیلحات هوا به هوا با بردی نزدیک به 200 کیلومتر محسوب میشدند . براساس مستندات موجود ، فینیکس های ایرانی اغلب به شکل موفقیت آمیزی برضد جتهای نیروی هوایی عراق در بردهایی که در آن زمان بصورت استاندارد و برای اطمینان از انهدام هدف شلیک می شدند ( عموما" در 19 کیلومتری هدف ) مورد استفاده قرار می گرفتند . به گفته منابع نظامی ، تامکتهای نیروی هوایی ایران تنها 3 مورد تلفات را در طول جنگ در کارنامه خود به ثبت رساندند ( احتمالا دو فروند بدلیل نقص فنی و یکفروند با آتش میراژهای عراقی . "مترجم " ) ، اما درمقابل نیز مسئولیت ساقط شدن بیشتر از 160 فروند از جتهای نیروی هــوایی عراق را به نام خود سند زدند . از یک نظر ، مزیت اصلی تامکتهای نیروی هوایی ایران برای خنثی سازی توان رزمی رو به گسترش نیروی هوایی عراق بیشتر بروی توانایی هوا به هوای دوربرد آن اتکاء داشت ، تاجایی که مشهور است که حتی رصد امواج رادار AWG-9 تامکت از سوی گروه های مهاجم عراقی باعث میشد تا ماموریت های رزمی بلافاصله لغو گردد . اما نکته بسیار پراهمیتی که دراین میان وجود داشت ، محدود بودن توانایی نیروی هوایی ایران در تامین قطعات پرمصرف و حساس تامکت بود ، در حالی که این مساله برای ناوگان فانتوم ها و تایگرهای نیروی هوایی کمتر مصداق داشت و به دلیل پرشمار بودن تعداد آنها ، خدمه فنی بااستفاده از روش " کانابلایز کردن "( استفاده از قطعات جتهای زمینگیر برای عملیاتی نمودن جتهای فعال ) و یا مهندسی معکوس قطعات ، و یا خرید از بازارسیاه ، به هرترتیب ، تعداد جتهای عملیاتی را ثابت نگاه میداشتند ، اما این گزینه ها برای قطعات اف-14 که ایران تنها کاربر خارجی آن بود ، پیچیده تر محسوب میشد . علاوه براین ، کمبود رو به تزاید موشکهای فینیکس در پایان جنگ با عراق ، اهمیت حفظ تامکتهای نیروی هوایی را محدود تر نمود و برای یک دهه ، تنها درصد کمی از این ناوگان در حالت عملیاتی قرار داشت . اما به تازگی ، نیروی هوایی ایران با اتکاء بر فناوریهای جدیدتر ، نظیر فناوری چاپ سه بعدی ، به شکل موثرتری موفق شده تا قطعات حساس تامکت بویژه قطعاتی برای سازه اصلی و موشکهای فینیکس را در داخل تولید کند ، که به این ترتیب بستر لازم برای تولید بومی موشکی مشابه فینیکس که می توانست ناوگان تامکت را مجدد بحالت عملیاتی درآورد فراهم می آمد . به اعتقاد ناظران نظامی ، جتهای اف-14 نیروی هوایی ایران پس از جنگ ، درحدود 250 مورد تغییرات و ارتقاء را بخود دیده اند که این تغییرات ، بویژه در حوزه رادار ، نمایشگرهای کابین ، حوزه جنگ الکترونیک محسوس تر به نظر می رسد . بدین ترتیب ، ترکیبی از موشکهای باقی مانده فینیکس با موشکهای جدیدتر فکور-90 ، تامکتهای نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ( IRIAF) را به کشنده ترین جت رزمی خاورمیانه تبدیل نموده است . از سویی دیگر ، نمی بایست اهمیت ارتقاء و عملیاتی شدن رو به رشد جتهای رزمی اف-14 نیروی هوایی ایران را نادیده انگاشت ، چرا که برای هر نیروی مهاجمی ، این مساله ، پیامدهای قابل توجهی را درپی دارد . بخش قابل توجهی ازاین ناوگان ، برای بیشتر از یک دهه ، از بهترین شرایط تعمیر و نگهداری برخوردار بودند ، حتی تعدادی از این هواپیماها بدلیل کمبود قطعات ، برای حداقل 5 سال یا کمتر ، بصورت ذخیره در پایگاه های نیروی هوایی نگهداری میشدند و با توجه به پیشرفتهای تشریح شده ، انتظار میرود که نیروی هوایی ایران ، حداقل 40 فروند از تامکت موجود در سازمان رزم خود را بحالت عملیاتی ، در اختیار داشته باشد . اگر تغییرات قیمتی دلار بعنوان مبنایی برای ارزیابی قرار گیرد ، امروز جنگنده –رهگیر اف-14 تامکت نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، رکورد قیمتی بیش از 150 میلیون دلار را به نام خود ثبت نموده که به احتمال زیاد اگر این جت ، امروز به ایران فروخته میشد ، قیمتی سرسام آور و گیج کننده ای داشت . این میزان ، تقریبا" دو برابر خرید یکفروند جت رزمی برتری هوایی سوخو-35 است که هم اکنون نیز ایرانی ها توانایی خرید آن را ( در صورت عدم وجود تحریم های تسلیحاتی ) نخواهند داشت . تامکتهای نهاجا ، به استثنای جت برتری هوایی اف-22 رپتور نیروی هوایی ایالات متحده ، امروز در شمار یکی ازگرانقیت ترین جتهای رزمی عملیاتی در دنیا قرار دارد و در نتیجه جنگجوی توانمندی در حوزه رزم هوایی در خاورمیانه بشمار می آید . به اعتقاد برخی ناظران نظامی ، تامکتهای نیروی هوایی ایران باتولید گسترده موشک هوابه هوای فکور-90 که احتمالا دقت بالای پدر بزرگوارش !!!! موشک دوربرد فینیکس را به ارث برده و همچنین سوخت جدید ترکیبی که آن نیز به احتمال زیاد با کمک روسها در خط تولید قرار گرفته ، به موشکی مسلح میشود که کمتر از 300 کیلومتر برد خواهد داشت که این برد کمی کمتر از همتای روس آن یعنی R-33 است . بدین ترتیب ، تامکتهای پارسی با در اختیار داشتن این مهمات بومی به شکل گسترده که بردی بیش از 4 برابر مهمات AIM-120B آمریکایی( با برد 75 کیلومتر ) و 3برابری از مهمات AIM-120C بعنوان سلاح اصلی زرادخانه دوربرد نیروی هوایی آمریکا و متحدانش دارد ، به خطری جدی تبدیل خواهد شد . در حقیقت ، در صورت وقوع یک جنگ منطقه ای ، تامکتهای نیروی هوایی ایران ، با خیالی آسوده قادرند تا جتهای مهاجم سعودی ( بویژه ناوگان ایگل ) را از درون فضای هوایی خودی با دقت بالایی مورد اصابت قرار دهند و حتی در یک شرایط ضروری ، با ورود به خاک عراق ، جتهای مهاجم عبری را رهگیری و قبل از هرگونه واکنش ، طومار آنها را در هم پیچیند . در مجموع ، تهدید ناشی از روند رشد رو به گسترش ظرفیت رزمی ناوگان تامکتهای نیروی هوایی ایران برضد توانمندی های هوایی ایالات متحده و متحدان منطقه ای آن ، بتدریج در حال افزایش است و این درکنار سایر مزیتهای سخت افزاری و نرم افزاری جمهوری اسلامی ، احتمال تهدید از سوی دشمن را تا حد قابل قبول کاهش خواهد داد . اما ماهیت پاسخ رقبای این کشور ، عمدتا" روی خرید جتهای پیشرفته تر اف-35 ، ارتقاء ناوگان ایگلها ، یا درخواست از ایالات متحده برای اعزام جتهای اف-22 به منطقه خاورمیانه محدود می گردد . پی نوشت : 1- با تشکر از استاد و برادر عزیز ، جناب EMP 2- منبع : https://militarywatchmagazine.com/article/70899 صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

سلام علیکم ضمن تشکر ، لطفا" منبع نگاری دقیق را مرحمت بفرمایید . متشکرم

از این دست پیش بینی ها زیاد بوده ..........................

ریشه انگلیسی تاریخ نظامی به شکل عجیبی با تاکتیکهای فریب و استتار پیوند محکمی بر قرار نموده ، تا جایی که می توان گفت که جزیی ناگسستنی از نبرد بشمار می آید . در این میان ، ارتش بریتانیا بدلیل موقعیت خاصی که در جنگ اول و پس از آن در جنگ دوم جهانی بدان گرفتار آمده بود، یکی از پیشگامان استفاده از این خدعه ها بشمار می آید . شاید یکی از مشهورترین افسران این ارتش در ابداع این تاکتیکها در شمال آفریقا و سپس در حمله به نرماندی ، سرتیپ دادلی ورانگل کلارک (Dudley Wrangel Clarke) بشمار می آید که در کنار ماموریت اصلی اش ، نام وی با یگان های رنجر ارتش ایالات متحده نیز پیوند خورده است . داستان کلارک و ارتش آمریکا از 14 ژانویه 1941 آغاز می شود ، جایی که وی برای فریب ارتش های مشترک آلمان و ایتالیا در مدیترانه ، با فرستاده ویژه روزولت ، سرهنگ ویلیام دونوان ( ملقب به بیل وحشی ) رییس وقت دفتر خدمات استراتژیک (OSS) ملاقات نمود تا طرح خود را برای استفاده از واحدهای کماندو تازه تشکیل شده ارتش سلطنتی در شمال آفریقا با وی مطرح کند . او با استفاده از بک گراند شخصی در علاقه به فیلم های وسترن ،به دونوان پیشنهاد داد تا براساس فیلمی وسترن با عنوان " گذرگاه شرقی " که در آن اسپنسر تریسی ،در نقش رهبر یک گروه بزن بهادر آمریکایی با عنوان ROGERS RANGERS را ایفا مینمود ، عنوان واحدهای تازه تشکیل آمریکایی را "رنجر" نامگذاری کنند . بدین ترتیب ، اولین یگان رنجر در ارتش ایالات متحده به شیوه جدید در ماه مه 1942 ایجاد گردید . صرفاً برای میلیتاری /MR9