اردوغان اگر برای اینها جای پایی دائمی باز کنه (که به نظر چنین خواهد کرد، چون کلی روستا و شهر و زمین وجود داره که بعید هست آوارگانش بازرگدند و از طرفی هیچ صاحبی دیگه ندارند و اتفاقا از لحاظ مسکن و زیرساخت کاملا پذیرای جمعیت جدید هستند ) کم کم شروع میکنه خانواده های سوری از جنس بیشتر ترکمن/ترکستانی/و قفقازهای ترک را در این مناطق اسکان دادن تا با تغییر بافت جمیعیتی در کوتاه مدت مخل امنیت ایران بشه و در بلند مدت کاری با الهام و اذربایجان کنه که دو ملت یک کشور! در تاریخ ثبت بشه. منظور اینکه با نفوذ جمعیت کاملا وفادار و متمایل به ترکیه کم کم برنامه های جغرافیایی و اهداف قومیتیش را (که با مذهب مرم اذربایجان به هر حال تفاوت داره) پیش ببره. که طبیعی است برای ما هم در کوتاه مدت و هم بلند مدت خطر بزرگی است. اصولا تا خونریز و پدرتروریستی! (به معنای پدر تروریسم!) چون اردوغان خصوصا سر کار هست در ترکیه، ما باید هم نگران باشیم و هم محتاط و هم پیشگیرانه قدم برداریم. جنایتکاری که یکبار دستش به ویرانی کامل یک کشور راسا آلوده شده هیچ ابایی نداره برای ادامه سلطنتش! چند کشور دیگر را ویران کنه. پ ن: وقتی از موجود نادان و زیاده خواهی که، توهم گویا هر روز با شدت بیشتری (البته به خاطر شرایط منطقه و فشارهای جهانی در منطقه و یکه تازیش با سواستفاده از شرایط سیاسی جهان ) برش مستولی میشه حرف میزنیم یعنی اردوغان این سالها و خصوصا این روزها: جایی به نفعش باشه یک کشور و مرزهاش و تمامیت ارضیش هیچ معنایی نداره ( عراق)، جایی به نفعش باشه اشغالگری و ایجاد پایگاه در خاک کشور همسایه و چشمداشت صریح و عملی به خاک و ویران کردنش هیچ اشکالی نداره ( سوریه)، جایی به نفعش باشه دخالت فرامنطقه ای و حمله و کمک نظامی به کشوری مستقل هیچ ایرادی نداره (لیبی)، جایی به نفعش باشه وحدت اراضی کشوری برای هیچ ارزشی نداره (قبرس) ولی جایی به طریق دیگری به نفعش باشه ناگهان همه اینها اشکال داره برای کشور مخالف و میشه پرچمدار عدم اشغال و عدم تصرف اراضی و عدم وحدت و مدعی استقلال و وحدت و مقابله با اشغالگری (آذربایجان) گاهی دوستان گمان میکنند حرف از "توهم" یا بیماری "جنون آمیز" اردوغان که ناشی از سندرم قدرت هست! یک اعتراض سیاسی است، ولی زمانیکه مستقیم به خاطر ادعای وجود تروریستها در جداره مرزی خاک کشور همسایه ای چون ایران ( به هر حال باید قبول کنیم که از ویرانی و آشوب و هجمه قدرتهای جهانی و شبه اشغال شدن سوریه و عراق و لیبی و ... جرات اقدام نظامی در اونها را پیدا کرده تا حالا ) تهدید به عملیات نظامی در خاک ایران میکنه کار از جنون و توهم گذشته در چاکران و سلاطین این کشور همسایه. حالا هم گویا هدف بعدیش را انتخاب کرده و میخواد بیرقدارها را تا عرقشون خشک نشده! جای دیگه هم تست کنه:

جهان شوخی داریم! ترامپ داره میگه که عکس خیابونای خلوت تر را رسانه های دموکرات پخش میکنند و جمعیت خیلی زیاد بوده و دموکراتا میگن نه خیرم خیلی هم کم بوده و سخنگوی کاخ سفید میگه میلیونی بوده و ....

سلام فرمایش شما صحیح هست ولی نکته نگران کننده برای ما اینه که با یک کشور و حاکمان برآمده از اراده ملت طرف نیستیم. وقتی حاکمان یک کشور بر اساس منافع شخصی (که خدا میدونه چقدرش در بانکهای سوییس و غرب و آمریکا سپرده شده و چقدرش نهایتا در کشور خودشون) حکمرانی میکنند و از طرفی تا اندازه ای وا دادند که از یک طرف کشورشون شبه اشغال هست توسط پایگاه نظامی یک قدرتی مثل آمریکا و از طرف دیگر روابط سیاسی نامتوازن و باج هایی که دادند به طرف هایی که احساس میکردند حامی تاج و تختشون هستند، تا اندازه ای است که ما میزان نفوذپذیری عواملی مثل رژیم های امریکا و صهیونیستی را در این کشورها نمیدونیم پس باید همیشه نگران باشیم مثلا کشوری مثل امارات روزی وارد معرکه ای به صورت مستقیم بشه که اصلا از جانب کشوری مثل امارات معقول نباشه. یعنی وارد کردن اجباری این کشور به نحوی داخل معرکه ای که تمام زیانش به خودش بازمیگرده. ما همیشه باید برای این سناریو هم آماده باشیم. یعنی استفاده از فی المثل امارات و بحرین و حتی سعودی به عنوان یک هدف کاذب ( حالا هر بلایی که میخواد سرش بیاد، بیاد) و تحلیل بردن توان ما.

برای همین برخی بندهای این توافق به شکلی که در برخی تصاویر و نقل قولها تفسیر میشد خیلی خیلی عجیب بود. یعنی حساب کنید ارمنستان قبول کنه یکی از تنها چهار مرزش را که اتفاقا تنها مرزی است که به سمت یک کشور بی طرف هست (در کلیت سیاستها نه یک موضوع خاص) را کامل از دست بده (در حقیقت با از دست دادن قاعدتا قسمتی از خاکش ) تا مثلا یک تکه قره باغ را حفظ کنه؟ کدوم ارزش ژئوپولوتیک و درازمدت بیشتری براش دارند (اصلا برای هر کشوری در این شرایط) پس با اینکه برخی شیطنت ها وجود داره (البته ما هم اصلا نباید با خوشبینی ماجرا را رها کنیم و خصوصا با روسها به شدت در تماس باشیم) که موضوع کریدور را جا بندازه باید اتفاقا از موقعیت استفاده کنیم و ارمنستان را مجبور کنیم تا چشمانش را باز کنه که طوری عمل کنه در اتصالات مرزی با ما و ارتباطاتش با ترکیه تا دفعه بعدی اگر وجود داشت (که مطمئن باشید خرس خسته! روسیه برای همین قره باغ را حفظ کرد که دفعه بعدی هم وجود داشته باشه به این امید که دفعه بعد به نفع ارمنی ها اتفاقات رخ بده اگر درس گرفته باشند) دست ما هم بازتر باشه برای جلوگیری لااقل از زیاده روی های اردوغان که هیچ ربطی منطقه ما بهش نداره (سعی در استقرار و اسکان تروریستها و حضور نظامی و تغییرات ژئوپولوتیکی در منطقه) این خیلی مهم هست طوری همین مرز محدود ما با ارمسنتان گسترش پیدا کنه زمینی، ریلی و ترانزیتی و ارتباطاتی که تبدیل به یک کریدور مهم منطقه ای بشه.

برخی تصاویر هست که نگران کننده است یا لااقل میشه از منظر گسترش اطلاعات غلط (با اهداف خاص) تحلیلش کرد که ممکنه پیش درآمد اقدامات یا موقعیت سنجی هایی باشه که دشمن طرح میکنه. نکته اینجاست از متن اصلی توافق چنین برداشت هایی نمیشه (چه این نقشه چه تحلیلی که فارس امروز از یک نویسنده گذاشته بود ) ولی به هر حال باید هشیار بود چون هر توافقی هم بسته به شرایط ممکنه تغییر کنه یا چیزی بهش افزوده بشه با فشارها و اتفاقات بعدی. این نقشه با زبان غیر آذری/ترکی/انگلیسی و اون باریکه زیر نقشه خطرناکی است (اصلا نیتش را و یا برداشت احتمالا غلطش از توافق به کنار) اگر متن توافق نبود و میپذیرفتیم ارمسنتان یک کریدور جغرافیایی را قبول کرده اتفاقا تنها و بهترین منطقه همین نقطه بود (برای ارمنستان) و طبیعتا بدترین نقطه برای ما چون ارمنستان خاکش دو تکه نمیشه و ایران هم کاملا مرزش با ارمسنتان را از دست میده و آذربایجان هم اتفااقا بهترین موقعیت ارتباط جغرافیایی برای دو نقطه هستش براش که یکپارچگی بهتری ایجاد میکنه با خطر کمتر چون کریدور یک سمتش ایران هست و محصور نیست. البته از لحاظ ژئوپولیتیکی هم به نفع ترکیه و اذربایجان برای کاهش قدرت ایران در چند سطح. پ ن : دقیقا بعد این پست موضع جناب عراقچی را الان دیدم نکته اینجاست وزارت اور خارجه باید مواظبت کنه و اصلا موضوع را رها نکنه که انشاء الله که خیره. بلکه باید با جدیت دنبال کنه و اتفاقا هرطوری میشه با طرف روسی خصوصا رایزنی کنه که همین موضوع را هم منتفی کنه. البته موضع گیری ما ارتباط با ارمسنتان را کمی سخت کرده ولی باید با ارمنی ها به شدت رایزنی کنیم که اون موضع گیری مبنای دیگری داشت و برای تبیین کنیم در این موضوع ما پشتیبانش هستیم و به نفع خودش هم هست که به ترکیه و اذربایجان باج نده خصوصا اینکه ممکنه به از دست رفتن یک مرز از چهار مرز محدودش بشه. (یکبار گفتم سه مرز دیگه تقریبا دشمنش هستند و ایران فقط موضع میانه داره) انفعالی که جبهه دشمن با تحریک پانها در ابتدای درگیری خیلی حساب شده به ما تحمیل کرد که حتی باعث بستن مرز ما با ارمنستان شد (همون موقع اشاره کردم که این دیگه زیاده روی هست) خیلی خوب براشون آمد داشت و باعث اقدامات تهاجمی بعدیشون ضد ما شد. حالا این یک نقطه ضعف هم برای محسوب میشه و باید یک اقدام قاطع صورت بگیره که این توهم نزد اذربایجان و ترکیه که از پانهای شمال غرب علیه منافع ملی میتونند استفاده کنند به عنوان ابزار علیه ما پاک بشه از ذهنشون. حضور گسترده نظامی کمی منفعلشون کرد در این رابطه خاص ولی کاش از اول رخ میداد و یا نهادهای امنیتی شدیدا سرکوب میکردند سرگروه های وابسته به دشمن را تا حساب کار دست طرف مقابل بیاد.

من هم ممنونم ولی برادر اگر واقعا تمام بحث ها را اینچنین برداشت و تحلیل میکنید و از اون مهمتر! برداشت شخصی خودتون را انقدر با اعتماد به نفس!؛ برداشت طرف مقابل جا میزنید و در نهایت هم با عبارت "حتی اگر الان هم تکذیب کنید" کلا هرگونه "غیر از برداشت خودتون را" حتی اگر طرف مقابل حی و حاضر باشه را "نه طرف اینطور نمیگه بلکه اون چیزی که من میگم را داره میگه" میدونید خب مشخصا یک تصمیمی گرفتید حالا متاثر از فضای مجازی یا پیرامونی و اصلا هم حاضر به بحث و تحقیق و مداقه درش نیستید و میگید همینی که هست و اگر هم نیست حتما میشه و لاغیر. این همه بنده وارد جزییات شدم اگر قرار نبود سند و مدرک و استدلالی ارائه بشه لااقل دیگه حرف تو دهان بنده نزارید. برداشتتون اگر از اون همه متن و قلم فرسایی این هست احتمالا حتی یک خط را مطالعه (به معنای واقعی کلمه مطالعه نه چشم انداختن) نفرمودید. چطور از اون متن چنین برداشتی کردید اون هم این همه قطعی! با این خط آخر احتمالا امثال بنده هم یک ابزار دست این نظامیان هستیم که شعارهای اونها و اهدافشون را داریم به مردم حقنه! میکنیم.تنها چیزی که از این پاراگراف عجیب غریبتون جسارتا میتونم نتیجه بگیرم اینه که احتمالا یک موضعی در مقابل یک نظریه ای دارید و گمان میکنید هرکس اون طرف موضع خودتون بود مدافع اون نظریه است و لازم نیست حتی متنش را بخونیم والا چنین برداشتی از اون هم قلم فرسایی جز اینکه متن را نخونده باشید برنمیاد. اجازه بدید کمی شبیه شما عنوان کنم پس: اختلاف نظر ما بر سر 2 دیدگاه متفات هست، شما دیدگاه خودتون را دارید، دیدگاهی که متکی بر فضای عمومی مجازی و بی بی سی(!) طور و روایت عامی جامعه فهمونده به ما که بعد از سالها دروغگویی جمهوری اسلامی! چشمانمون را باز کردند و فهمیدیم "هر چی هست زیر سر خودشون هست" و هر چی میکشیم از دست این ارگان نظامی مخوف و دیکتاتوری هست که 90 درصداقتصاد و 98 درصد قدرت را در اختیار داره و دولتها فقط عروسکهایی هستند برای سرگرمی ما و اصلا و ابدا هیچ اختیاری ندارند و اهداف و شعارهایی که تولید خودشان است و در دستگاه تبلیغاتی خودشان پر وبال می دهند و نهایتاً به کالبد نظام حقنه می شود هم کار همیشگیشون هست. دیدگاه دیگر دیدگاه بنده هست که عنوان میکنم برای هر ادعایی باید سند و مدرک و استدلالی ارائه بشه و البته دشمنی با حکومت باعث شده خیلیها تحت تاثیر تبلیغات مداوم و پی در پی دشمنان و دست گذاشتن روی کاستی ها و اشتباهات و تحت تاثیر موج های فضای مجازی به غلط و با سطحی نگریهای عمیق فضای مجازی تنها سخنان برخی سیاستمداران اتفاقا مدام در پی همون قدرت بی اختیار(دولت) را تکرار کنند. دیدگاهی که تفسیرهای خودش از قانون اساسی را "مقدس" میدونه و هرگونه تفسیر و قوانینی که در موقع مقتضی "تفسیر کننده" قانون را هم مشخص کرده منکوب میکنه و از قانون اساسی فقط قسمتی که به نفع نظرات مقطعیش هست قبول داره سایر قسمتها را اتفاقا با تندترین حملات مورد هجوم قرار میده. از این منظر طبق محیط پیرامون خودش و یا نهایتا فضای مجازی و برداشتهای یک طرفه از واقع به جای تمام همه پرسی ها و نظرسنجی های علمی! تصمیم میگیره که فلان ارگان مقبولیت دیگه ندراه یا فلان دولت سایه مسئول بحران هست نه دولتها و دستگاه های متولی. پ ن: من متوجه هستم که متن های طولانی بنا به برخی دلایل کاملا طبیعی و معمولا اگر هم موضوعات شبه جدلی به نظر برسند و موضوعات هم موضوعات غیرنظامی باشه (در این انجمن لااقل) خوانده نمیشند ولی وظیفه من زمان گذاشتن برای روشن شدن ماجرا به شکل دقیقش هست. این که هیچ اتهامی را بدون سند و مدرک و استدلال صرفا با تکرار مدامش و البته داشتن طرفدار زیاد (دلایل مختلف و متعددی داره این هم، از روانشناسانه و شخصی گرفته تا جماعه شناختی و تاریخی و موقعیتی) نمیشه قطعی یا حق دونست. اگر استدلال همراه مدرک و سند (لااقل آمار عمومی که در دسترس هست) بود اصلا نیازی به این متون طولانی نبود ولی گویا ما در همین قدم اول که هر ادعا یا اتهامی نیاز به سند و مدرک داره نه صرفا یک سری روایات یک طرفه و جانبدارانه و قدرت بازانه! هنوز موندیم. خیره انشاء الله...

ببینید باز برگشتیم سر همون خونه اول برادر عزیز. یک سری کلی گویی ها و ابهام ورزی ها و استقراهای استثنایی که تعمیم به کل میشند. خب گویا پست من را دقیق مطالعه نفرمودید.مفصل گفتم که این منطق اون جای کارش میلنگه که ترکیه متناسب با وضعیت اقتصادیش سرمایه گذاری نظامی نمیکنه و حتی اگر این بهانه را هم در رویه غلط دولتهای عمدتا همیشه اپوزیسیون! ایران و البته پیروان نظریه "همه چیز سر نظامی هاست: بخواهیم وسط بحث بزاریم در مقام تایید یک نظریه و مبرا کردنشون از رویه های غلط، میبینیم که چند جای کارش میلنگه. هیچ بحثی در رشد مناسب اقتصادی ترکیه نیست ولی فقط قسمتی از پیشرفتهای نظامیش متاثر از این بعد هست و اصرار و هدایت و حمایت اکید اردوغان یکی از دلایل اصلی اون محسوب میشه که مبنای بحث اولیه من بود (حمایت و تشخیص نیاز مبرم کشورهای کمتر توسعه یافته به ابزار نظامی حتی اگر اقتصادشون اتفاقا بنا به دلایل بیرونی و تحمیلی دشمن (قسمتیش) توان کافی را نداره. چون همین توان نظامی میتونه این قسمت از ضعف اقتصادی (ضربه دشمن به اقتصاد) را حداقل از شدت اثرش کم کنه (مثال چین را برای همین اشاره کردم) مثل همیشه مرغ همسایه لابد غازه. اولا وزیر به خاطر اخراج رییس کل بانک مرکزیشون استعفا داد. ثانیا اگر صرف اخراج خوب بود که بله ما هم کلی رییس کل بانک مرکزی و مدیر اخراج کردیم و میتونیم بکنیم. اونجا میشه اصلاح خواهی و زنده بودن دولت و اینجا لابد یک چیز دیگه. و البته باز موضوعی بی ربط به بحث ماست و الان بحث فعلی ما نقد عملکرد دولتها در حوزه اقتصاد نیست. و البته برای دفاع از دولت هم باید اشاره کنم اصولا مقایسه های اینچنینی با علم به واقعیت موجود (تحریمها به عنوان منحصر به فردترین و سخت ترین تحریمهای شاید وضع شده در جهان که همین ترکیه را احتمالا با یک دهم این شدت هم حتی میتونست الان به اوضاعی برسونه که یک وزیر سهله یک حکومت و جغرافیا تغییر کنه!!) از اساس بی اساس! هستند. ترکیه تنها دو وزیرش به صورت شخصی! سر کشیش امریکایی تحریم شدند اقتصادش اگر نبود 15 میلیارد دلار قطر به عنوان یک مسکن فوری داشت سقوط میکرد چه برسه بخواد صنعت گردشگری، خودرو، منسوجات، کشاورزی، نظامی، ویزا، ترانزیت، بانک مرکزی و تمام مراودات مالیش تحریم بشه. بله هست. احتمالا اون یکی دو کامنتی هست که بین هزاران کامنت (بسته به رسانه ای فوق! کامنت) گذارده میشه. این میشه همون کلی گویی و ابهام ورزی که اشاره کردم. اگر شما چنین قضاوت کلانی میکنید حتما میتونید با مثال و سند و مدرک یا الاقل آمار به ما دقیقا نشون بدید که مبنای قضاوتتون چی هست و چند درصد وضعیت اقتصادی کشور محصول دخالت پزشک نظامی و خبرگزاری نظامی است. بعد از اون این "به هیچ کس پاسخگو نیستند" را هم برای همه تبیین کنید که منظور چی هست و با چه آمار و اسنادی چنین ادعایی میکنید و در چه حوزه هایی با چه درصد اثری بر روی اقتصاد ایران. تا برسیم به "هر کجا سرک می کشیم ردپای نظامیان و ارگان های وابسته به آنها را می بینیم" تا بهمون نشون بدید دقیقا کجا با چند درصد تاثیرگذاری روی اقتصاد سرک کشیدید و همه جاش نظامی بودند و از همه مهمتر تاثیر سوء روی اقتصاد داشتند (اگر به این نحو قضاوت و استدلال هست که من هم میگم (ولی چون شما اول گفتید پس قاعدتا اول شما باید اسناد این موضوع و استدلال را ارئه کنید) همین چندرغاز!! اقتصاد هم که داره در این شرایط سخت افتان و خیزان پیش میره محصول همون کارحانجات و موسسات به قول شما منتسب به نظامیان (و احتمالا منظورتون حکومت) هست که با میلیاردها بدهی دولت بهشون ولی دارند با تمام توان طرح های خاصی را پیش میبرند.) اگر در فضای مجازی با این وسعت و جو این کامنتها را دیدید " که آقا موشکی و نظامی چه ربطی به اقتصاد دارد ؟ نظامی ها کار خودشان را می کنند و اقتصادی ها و دولت هم کار خودش را بکند!" حتما استدلالهایی از این دست را هزاران بار بیشتر و پیشتر دیدید. در بالا عرض شد که کار را سخت نکنیم، وقتی چنین قضاوتی دارید حداقل حداقلش این هست که ضریب و یا درصدی در اختیار دارید از این نفوذ و دخالت و درهم تنیدگی که مقصر را نظامی ها میدونید و عنوان میکنید نظامیان به کار خودشون نمیپردازند و در کار اقتصادی هستند پس مقصر اقتصاد اونها هستند پس چه و چه ... لطفا این درصد و ضریب نفوذ را به ما هم عرضه کنید تا ببینیم ایا واقعا اینطور هست یا خیر؟ این "ظاهرا" هم از اون بحثها هست برادر گرامی. شما یک ظاهرا عنوان میکنید و بعد چند ده نفر را بیخ دیوار اعدام. دقیقا مصداقهای چنین قضاوت سنگینی که حاکمیت یا بدنش بحث امنیت را فقط! معطوف به سلاح میدونه را ذکر کنید تا ببینیم کدوم بدنه حاکمیتی (کلی) چنین احمقانه (قطعا لااقل باید برایند مثبت را درنظر بگیریم و در اینجا بازی اینستاگرامی نمیکنیم که نظرات فلان شخص و بهمان شخص را نظرات حاکمیت بدونیم) فکر میکنه. حل ریشه ای مشکلات و این چنین شعارهایی (عرض میکنم شعار چون راس حاکمیت کشور تکلیف این موارد را هر بار در هر سخنرانی تاکید میکنند و اتفاقا این دولتهای شبه اپوزیسیون و جناح ها و سیاسیون سابق و جاری! هستند که هر بار سر هر انتخاباتی طبق منافعشون یک روز میشند طرفدار مردم یک روز ضد مردم و انتخابات و یک روز حامی دشمن و یک روز دوست نظامی ها و ... و سعی در عدم پذیرش رای حاکمیت دارند که اوضاع را به چنین ابهام بازارهایی هدایت میکنند که بشه تازه جای سوال و تشکیک! ) بسم الله حتما شما چنین بررسی ای داشتید که حالا نظامی ها را (البته خود این هم یک مفهوم مغالطه ای و کلی است، دقیقا باید تشریح بشه که نظامی یعنی چی و کی و کجا؟!) به مسلخ محاکمه بردید که هر چی فریاد داریم باید سر ایشان بکشیم! خب شما کافی است فقط نتایج بررسی هاتون را اینجا قرار بدید ولی مستدل، موجز، مستند و کامل قطعا. زمان زیادی برد ولی من سعی کردم بحث را اینچنین تکه به تکه پاسخ بدم تا موجب کلی گویی های پی در پی نشه. بله ممکنه من یک نظری داشته باشم (من قطعا همین حالا هم نظر شخصیم برام قطعی نیست و به نشانه ها و اطلاعاتی که هرروز کسب میکنم قضاوت هام را به روز میکنم) ولی اولا تسریش نمیدم به حوزه هایی که ارتباطی باهاش نداره (مگر اینکه بتونم براش دلیل و سند و مردکی ارائه بدم) و ثانیا سعی میکنم موضوعات پیچیده را ساده سازی نکنم به شکل قطعی که آ،ت قضاوت صحیح هست. و در نهایت همچنان بحث اصلی و اولیه سر جای خودش باقی است (با کنار گذردن این حواشی) نیروهای نظامی حتی با این وضعیت اقتصادی نیاز به حمایت و توجه و بودجه بیشتری دارند (بماند که ما حتی این را هم نمی خواهیم بحث در اون پست اول این بود که همین چند موشک و توان منطقه ای را هم برخی سیاسیون بی عرضه نشستند مثل گرگ بدرند که شاید ابی از کاسه دشمن براشون گرم بشه تا بی عرضگی هاشون را پوشش بده. با بهانه های مختلفی چون: اقتصاد بسته به موشکه اگر موشک نباشه دشمن راضی میشه تحریم کم میشه(!) یا نظامی ها دخالت میکنند در کار سیاسیون و سوریه را باید بسپارند به ما نه اینکه سلیمانی سرخورد نیرو برداره ببره (بله در قفقاز عملکرد سیاسیون را دیدیم، هر چه نقد به نظامیون هم باشه ولی جبهه اول هر کشوری اول سیاسیون هستن در این موارد مثل سوریه که پس از دیدن موضع گیری فاجعه بار رییس دولت درنگ نشد (حتما اطلاع از این موضع داشتند که شاید حتی پیشگیرانه زودتر عمل کردند) ) یا اینکه نظامی ها چون فلان بنگاه های اقتصادی دستشون پس اقتصاد درست نمیشه (گفتم حداقل باید یک آمار ارائه بشه تا ببنیم حجم این بنگاه در کل اقتصاد چقدر هست و تازه بعد بررسی بشه به دولت کمک کرده یا خیر)* *من در این مورد یک بار اشاره کردم اگر سپاه همین چند بنگاه اقتصادی را نداشت با این بودجه های شوخی الان این توان پدافندی و موشکی ما نهایتا چیزی در حد نیروی هوایی مظلوم ارتش بود و احتمالا سالها قبل یا توسط امریکا بلعیده شده بودیم یا توسط همسایگان تکه پاره شده بودیم. (توجه دارید که به هر حال نیروی قدس و مستشار و متحدین ما هم هزینه هایی دارند) حالا یکی ادعا کنه نه اگر این چند بنگاه در اختیار سپاه و نظامی ها نبود الان اقتصاد ایران وضعیت عالی داشت که خب یا داره شوخی میکنه یا بازم داره شوخی میکنه

امروز در مستند خط نورانی یکی از همراهان شهید عنوان میکردند که 3 سال بود که در مدرس مستقر شده بودند تازه تا زمان شهادت (احتمالا برای اون پروژه اخری که شهید روش کار میکرد) و پس استقرار یک استقرار دائمی نبوده و به اقتضای پروژه این مکان انتخاب شده بوده و زیرساختهای شاید امنیتی و پدافندی از این روز کامل نبوده. وارد پادگان مدرس هم شدند در مستند که خودشون عنوان کردند پادگان که معلوم بود وسعت زیادی هم نداره و البته از تصاویر مشخص بود دیگه مستقر نشد دوباره. و همچنین در بخشی اشاره کرد یکی از دوستان شهید به نیروهای روزمزد و پیمانکاری که خب یکی از منافذ نفوذ میتونستند باشند با توجه به اینکه پروژه یک پروژه به نظر شخصی، انفرادی بوده با مدیریت شهید و نیروهاش.

مسئله کاملا تفکیک شده بود در بحث من اگر دقت کنید در ابتدای پست. خطابم به شما نیست ولی این مغلطه در بحثی که تفکیک میشه جایگاهی نداره و من تقریبا زیر هر پست اینستاگرامی و توییتری در کامنتهای افراد عادی و غیرعادی! میبینمش و پس برام مطرح شدنش قبل از گذاشتن پست کاملا قابل پیش بینی بود. . وظیفه نیروهای نظامی فقط و فقط پیشبرد اهداف اعلامی بهشون به بهترین نحو ممکن هست. حالا با بودجه که از جای دیگه تامین میشه بهشون خیانت میشه کاری ندارم (که در حقیقت خیانت به کشور و تمام مردم هست) ولی یکبار برای همیشه مشخصا در چنین بحث هایی رویکردمعطوف به تفکیک موضوعات هست. وظیفه بخش نظامی تولید سلاح و حفظ قوای کشور هست و وظیفه سایر بخشها هم بهبود اقتصاد و تکه های دیگه پازل به قول شما ولی چون نمیتونند در اون بخشها وظیه خودشون را به درستی انجام بدند مدام بپرند به بخشی که داره با چنگ و دندان مسیر سخت خودش را میره دقیقا بحث اصلی اون پست بود و البته مغلطه هایی از این جنس (عرض میکنم شما حتما با نیت خیر دارید به موضوع نگاه میکنید ولی من خطابم به دقیقا سیاسیون مشخص و پیروانشون هست که دقیقا با سوء نیت یا نهایتا جهل چنین مسائلی را عنوان میکنند) هم در راسای همون توجیه ناکارآمدی خودشون هست. اقتصاد ضعیفه خب بودجه دفاعی کشور هم در حد یک کشور آفریقایی ضعیف هست و در حقیقت بخش دفاعی کشور داره ضربه را از اینجا هم میخوره ولی پریدن به موشک و صنعت موشکی کشور که به خاطر یک کشور بیگانه و یا دشمن این صنعت را تعطیل کنیم چه ربطی به بحث امنیت اقتصادی و اجتماعی داره؟ (مگر اینکه واقعا باورمون شده باشه بله موشک را تعطیل کنیم آمریکا لطف میکنه تحریم برمیداره و اقتصادمون شکوفا میشه!) یا اینکه ترکیه الان مگر در زمره یک کشور توسعه یافته است که بودج دفاعیش برابری میکنه با یک کشور توسعه یافته؟ با این دست توجیهات الان با این مشکلات اقتصادی اخیر ترکیه که حتی منجر به تغییر وزیر داراییش هم شد، برخی در ترکیه باید میپریدند به اردوغان که چرا بودجه صنایع دفاعی را در این وضعیت سخت معیشتی و اقتصادی ده! برابر کردی در حالیکه صنعت به ذخایر هر روز اب رونده صندوق ذخیره ارزی نیاز داره، یا چرا گسستهای اسلام گرایان و ملی گرایان را حل نکردی لشگر کشی کردی به فلان کشور، یا اینکه چرا هر روز رجز میخونی برای فلان نقطه که به ما ربطی نداره (در حوزه غیرنظامی) و باعث میشی هر بار ارزش پول ملی یک واحد سقوط کنه و یا چرا با کمک نظامی به دولت لیبی باعث خطر تحریمهای اروپا میشی. جوابش سادست چون اردوغان هم فهمیده برای اقتصاد قوی که پایدار و پیشرونده باشه در دوران معاصری که کشورهای خاص به جایگاهی رسیدند که دوست ندارند کشورهای با سیاست متفاوت به اون جایگاه برسند نیاز به امنیت نظامی است و داشتن برگه های برنده مختلف در نقاطی دور از کشور حتی، که اگر اینطور نباشه همون اقتصاد هم فردا روز با بهانه تراشی ای (چیزی که امروز در چین میبینیم حالا چین یک حدی از وقای نظامی را تازه فراهم کرده که فشارها را تا حد معینی جلوشون را میگیره) به یغما خواهد رفت یا متوقف میشه. حالا اینکه هنر اردوغان بوده همراه با این بخش اقتصاد را هم پا به پا پیش برده و اتفاقا از این بخش (اقتصاد) به صنعت نظامی هم کمک کرده دیگه توان اردوغان بوده و در مقابل بی عرضگی مدیران ما که (بحث من هم در اون پست این بود) نه تنها به وظایف خودشون عمل نکردند بلکه برای جبران فاجعه های خودشون در مقام قدرت مدام برگه های برنده تولید شده در صنعت نظامی را هم وجه المصالحه میکنند که خرجش کنند شاید بتونند چند صباحی بیشتر در قدرت بمونند) با این توجیهات که فلان نظامی فلان شعار را داده پس وضعیت اقتصاد اینه دولتهای متوالی نمیتونند از اشتباهات و کم کاریهای عظیم خودشون فرار کنند در رابطه با بحث اصلاحات اقتصادی کشور. سالهاست برای قدرت گلوی هم را پاره میکنن ولی هر بار که افتضاح اقتصادی در انتهای دولتها پدیدار میشه میپرند به فلان ستون اعتثقادی کشور و یا شعار امام (ره) یا اقدام فلان گروه اول انقلاب و یا فلان دستاورد نظامی و ... یادمون نمیره اوایل بحران سوریه چقدر به نیروی قدس هم میپریدند که بله اگر اقدامات تو نبود عربستان و امارات با ما لج نمیشدند، اگر موشک نبود امریکا با ما لج نبود، اگر حمایت از حزب الله نبود اسراییل علیه ما تحریک نمیکرد جهان را و .... یا جمهوری اسلامی را با این مختصات قبول داریم و مبنای بحثمون جمهوری اسلامی با آرمان های است که امام پایه ریزی کردند یا خیر. نمیشه که در دو جهان متفاوت زیست کنیم و بحث را بخواهیم به وحدت برسونیم. اینطوری فضا کاملا مهیا میشه برای صدها نوع از این مغلطه ها و سفسطه ها... والا که بله اصلا اگر نباشه فقط و فقط یک مورد حمایت نظامی ایران از گروه های مقاومت (نه کلامی مثل اردوغان ها، بله اونطوری باشه ما هم میتونیم هوشمندانه!!! هم اسما حامی مقاومت باشیم (در عمل یعنی هیچ و هیچ و اسراییل هم راضی باشه) و هم اقتصاد قوی داشته باشیم) شما مطمئن باشید وضعیت اقتصادی ما خیلی خیلی بهتر از این بود. وضعیت اجتمای به موازاتش بهتر بود و تحریکات رسانه ای و القائات خاص کمتر بود و پس مشکلات اجتماعی و گسستها کمتر بود و .... ما داریم در مختصات جمهوری اسلامی و افرادی صحبت میکنیم که در ظاهر میگند موافق شعار و آرمان های این انقلاب هستند پس باید در مقام پاسخگویی در همین شرایط باشند وقتی قدرت را در دست میگیرند. همینطور محاصره شده و تحت تحریم و تهدید. هیچ راهی هم ندره، مطمئن باشید تا زمانیکه مقاومت ما ضد اسراییل وجود داره. اصلا یک بحث ریشه ای و بنیادین هست. در این مختصات دیگه کم کاری اقتصادی کسی که در قدرت هست ربطی به نیروی نظامی که داره وظیفش را ورای حتی زیرساختهاش انجام میده نداره دقیقا به اون مسئول فاسد منافقی برمیگرده که با همراهی با این شعارهای به قول شما نظامی ها قدرت را در دست میگیره ولی وقتی بی عرضگیهاش نمایان میشه یادش میفته که تعامل جهانی و منافع اسراییل با این شعارها زاویه داره و پس اقتصاد را نمیتونه مثل هلو! ادراه کنه و خستگی داره و عرضه بخش موشکی را هم ندراه که در برابر تهدید و ترور و تحریم داره این بخش را (یک نمونه مثال از ده ها مثال، بخش هوایی و تامین قطعات همینطور و سایر بخشها ) را اداره میکنه با جون کندن و یکهو یادش میفته ببینه از کیسه اندوخته های اینا هم (چه در منطقه و چه نظامی ) چی باقی مونده بده به دشمن تا چند صباحی بی عرضگی هاش را بپوشانه. یک بار برای همیشه در چنین بحث هایی ابتدا باید مشخص بشه داریم نقد جمهوری اسلامی و آرمان ها و اهدافش را میکنیم یا ذیل جمهوری اسلامی داریم بخش های مختلف کشور را نقد میکنیم.

این مطلب جاش تاپیک تحولات ترکیه است ولی برای گوشزد کردن خطر ترکها و خصوصا اردوغان که سابقه ویرانی یک کشور و اشغال چندین کشور را با نیروی نظامی داره و حالا هم تروریستهای تکفیری را حتی جلوتر از عربستان پناه میده و آموزش و به کارگیری میکنه به نظرم در ارتباط با این تاپیک میشه بررسی کرد، به ارقام توجه کنید. من کاری به سایر بخشها ندارم؛ حالا مدام در این کشور یکسری خائن نادان بنشینند به جای اینکه بگند باید بودجه دفاعی در بخشهای هوایی و موشکی و پدافندی را چند برابر کنیم ( اگر بخواهیم مثل اردوغان نگاه کنیم لااقل اگر خرید هم میسر نیست بودجه توان تولید داخل را که فعلا در بخش موشکی و پدافندی و پهپادی و دریایی پیشرفتهای خوبی داشتیم و باید گسترش بدیم حوزه ها را ) از مضرات سلاح و جنگ افزار و موشک بگند و در اوج بی شرمی و جهل یا شاید هم خیانت آگاهانه صحبت از مذاکره برای محدودیت همین توان حداقلی هم بکنند با دشمن. به این خاطر در این تاپیک قرار دادم چون تمام سالهایی که آذربایجان با یک هدف داشت قوای نظامیش را به شدت (توان تولید هم نداشت ولی فقط با خرید صرف) تقویت میکرد ارمنستان نشسته بود و فقط نگاه میکرد و نتیجش را هم دید. حالا ما نه یک دشمن، نه دو دشمن، نه سه دشمن بلکه این همه فقط کشور همسایه که چشم طمع دارند به این خاک اطرافمون هست و تنها ابزار موثر را به دنبال خلع سلاحش هستند. همونهایی هستند که کار یکم اوج بگیره مطمئنم دوباره میشینند یا میگند تقصیر جمهوری اسلامی بود که بلند نیست جنگ را اداره کنه (تقصیر دولت قبله) یا نیروهای نظامی را مذمت میکنند که بله این همه سال حقوق میگرفتید پس چه کار کردید (حالا نمیگن چقدر چوب لای چرخ همین بودجه چندغازشون و چقدر حمله و سرزنش حرکت در مسیر نظامی و منطقه ای و تولید برگ برندشون داشتند) با این سرمایه گذاری عجیب و غریب ترکیه که شخص اردوغان برش اصرار داره و برای همین بودجه ها حتی از سایر بخشها به دستور مستقیم اردوغان به این بخش منتقل میشند (اردوغان فهمیده زیاده خواهی هاش فقط با ابزار نظامی قابل اجرا یا پشتیبانی اجرا داره) مطمئن باشید پیشرفتهای نظامی ترکیه چشمگیر خواهد بود و اصلا هم عجیب نیست. علاوه بر مراودات کامل و بدون محدودیت نظامی و تکنولوژیکیک با سایر کشورها و امکان خرید و ارزان سازی تکنولوژیها، با این بودجه ها فراتر هم میتونه بره.

به نظر من برای ارسال پیام رسانه ای غیرمستقیم به مخاطبان این گروهکها باید از شیوه های جدیدتری استفاده کرد. این نحوه نمایش تروریستها متعلق به گذشته است و به نظر من حتما باید تغییر کنند. نه به خاطر هجمه های حقوق بشری و بهانه گیریهای غرب که اتفاقا به این خاطر که قبح تروریسم را میشکنه این نحوه برخورد رسانه ای با این موضوع. ما در برخورد با تروریسم چند ضعف اساسی داریم. 1. همه کشورها یک لیست واضح و در دسترس از گروه های تروریستیشون دارند. 2.اصولا سختگیری و برخورد با اعضا و گروهکهای این لیست چنان خشن، پنهان و ویژه هست که خودش یک بازدارندگی را در رابطه با هرگونه نزدیکی به این گروهک ها در مردم اون کشور ایجاد میکنه. 3.در نحوه برخورد، بازداشت، مقابله با این گروهکها در تمام مراحل با نهایت سرکوب و خشونت و پنهانکاری اقدام میشه و اصول مربوط به تروریست بودن فرد یا گروه کاملا رعایت میشه. (نمایش افراد در کت و شلوار و فرودگاه و منازل امن وزارت و مبل و ... تصویری متفوت از خشونت این گروهکهای تروریستی به مخاطبان عرضه میکنه) 4.از دسترس قرار دادن اعضای گروهکهای تروریستی در مقابل خبرنگار و افراد عادی و رسانه ای جدا باید خودداری بشه و استانداردهای مواجهه با اعضای یک گروهک تروریستی (داعش یا منافقین یا پژاک و ... فرقی نیمکنه) رعایت بشه. 5.در رابطه با ساخت کلیپهای معرفی و رسانه ای هم باید کاملا حرفه ای عمل بشه و به هیچ عنوان به دست گروه های خبری و عمومی مثلا صدا و سیما کار سپرده نشه به عنوان یک گرازش خبری.

با تغییر سیاست های امارات و زیاده خواهی هاش در افق دید منطقه ایش، حالا ما با مشکل دومی علاوه بر ترکیه روبرو هستیم. کشوری که با رسمیت بخشیدن به روابطش با صهیونیستها حالا پشت گرمی سیاسی مطلقی هم حس میکنه و مثل اردوغان برنامه های تجاوزکارانه ای را دنبال میکنه. حالا هم که در مسیر رقابت با ترکیه هم قرار گرفته سهم خودش را از مزدوران و پایگاه های منطقه ای جستجو میکنه که هرچند ممکنه این تقابلش با ترکیه منافعی برای ما داشته باشه ولی چون اصولا در تمام موارد با ما اصطکاک دارند این افزون طلبی! و قداره کشی و تلاش برای افزایش نفوذ و خرید تسلیحات به منظور پیشبرد اهدافشون به ضرر ما محسوب میشه در مجموع.

دیروز سید حسن نصرالله حداقل سه یا چهار بار در مقاطع مختلف سخنانش به آمادگی در برابر اقدامات احتمالی اسراییل و آمریکا در این دو ماه باقیمانده اشاره داشت. حتما اطلاعاتی از تحرکات وجود داره که سید هم هشدار میده، پس همونطور که سید گفت مقاومت باید در آماده باش باشه هرچند با توجه به توان بسیار بالای تکنولوژیکی و اطلاعاتی و ابزاری دشمن باز هم امکان غافلگیری وجود داره ولی تا حد امکان باید به هوش باشیم و سناریوهای مختلف را در نظر بگیریم.

فکر کنم انقدر واضحه نیات تروریستی و رذالت آمیز اردوغان که حتی نیاز به گفتن هم نیست ولی دلیلی که ترکیه اصلا دوست نداره موضوع ادلب و برخی مناطق سوریه حل بشه و همکاری خیلی نرمی! هم با اسراییل و آمریکا در این موارد داره روشن هست. اردوغان برای پیشبرد برنامه هاش در منطقه و شمال آفریقا و حتی فشار به اروپا نیاز به استفاده ابزاری از اردوگاه ها و تروریستها و حتی اوارگان و کمپهای سوری داره و به هیچ وجه (حتی به قیمت تباهی و نابودی زندگی چند نسل آواره سوری در شرایط اردوگاه ها) راضی نمیشه که این مناطق تعیین تکلیف بشند. این سپرهای انسانی که از توشون نیزه! هم تربیت و خارج میکنه به عنوان مزدور برای اردوغان شبیه یک معدن طلاست که به راحتی رهاشون نمیکنه.

20 آبان 1361 لبنان شهید احمد قصیر - مقاومت اسلامی لبنان - حزب الله الَّلهُمَّ صلِّ عَلی مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّد و عجِّل فَرَجَهُم و أهلِک عَدُوَّهُم منَ الجنِّ و الإنس منَ الاوّلینَ و الآخِرین عملیات استشهادی - انتقام مقاومت با کشته شدن ۱۴۱ سرباز و افسر صهیونیست نوری در روزهای تاریک و ناامیدی مقاومت فلسطین

در چند روز اخیر در جاهای مختلفی دیدم که با کلیدواژه هایی همچون "ایمان" برخی مسائل تخطئه میشد. مشکل از "ایمان" نیست بلکه مشکل از "افراد" هست. چند نفر مثل حاج حسن بودند فرقی نیمکنه تو چه بخشی بسیاری از مشکلات حتی در وضعیت فعلی هم حل میشد و الان بسیار جلوتر بودیم. حتما که همین حالا هم کشور بعد از 40 سال فشار و ده سال طوفان تحریم و تهدید و ضربه و یک تنه در برابر یک جهان دوام آورده به همت همان حاج حسن ها و شهریاری ها و حاج قاسمها و احمدی روشنهای گمنامی است که در بخش های مختلف کشور بدون توجه به استهزاء ها و تمسخرها و ناامیدی ها و فشارها و گله ها و شرایط دارند مجدانه کار میکنند و هیچ چیز قطعا جز نیروی ایمانشون نیست که با تمام این سختی ها همچنان امیدوار فعال و پرتلاش نگهشون میداره. به نظر یا دشمن این پروژه اخیر را که همه جا ازش اسم هست زیر نظر داشته و از به نتیجه رسیدنش نگران بوده یا اینکه از آینده دستاوردهای حاج حسن. اولین موقعیت مناسب را که پیدا کرد ایشون را به شهادت رسوند.

21 آبان 1398 فلسطین شهید بهاء ابوالعطا - جهاد اسلامی الَّلهُمَّ صلِّ عَلی مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّد و عجِّل فَرَجَهُم و أهلِک عَدُوَّهُم منَ الجنِّ و الإنس منَ الاوّلینَ و الآخِرین ترور بوسیله اسراییل

امروز 21 آبان سالروز شهادت شهید حسن طهرانی مقدم - پدر صنایع موشکی ایران الَّلهُمَّ صلِّ عَلی مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّد و عجِّل فَرَجَهُم و أهلِک عَدُوَّهُم منَ الجنِّ و الإنس منَ الاوّلینَ و الآخِرین ترور بوسیله اسراییل - گروهک منافقین

به نظرم غیرمحتمل هست. لجستیک به شمال غرب همون نگرانی از شیطنت ترکیه و تلاش مجدانش برای استقرار تروریستهای تکفیری است که کاملا هم هدفی ضد ایرانی داره و هیچ ربطی هم به جنگ قفقاز نداره. ولی مسیرهای عراق و عربستان سعودی خیلی جدی هستند. از طرفی تحرکات آمریکا مشکوک هست. اشاره به خروج ناوگان از خلیج فارس شد و امروز هم تحرکات گسترده ای در عین الاسد خبرش اومده بود. ولی در چنین جنگی خب برای ما مرحله آخر این بازی است. قاعدتا هر چه در توان داشته باشیم به کار خواهیم گرفت.

مسئله اینجاست نکته منفی حضور بایدن به محاق رفتن دوباره صنعت موشکی و پرتابگرهای فضایی است. حتی بیش از دوران ترامپ که تقریبا از همون ابتدا هر بار به یک بهانه و یا واهمه متوقف شد. پرتاب نکنیم ممکنه از برجام خارج بشه. پرتاب نکنیم ممکنه تحریمهای جدید اعمال کنه. پرتاب نکنیم ممکنه جنگ استارت بزنه. پرتاب نکنیم ممکنه اروپا ناراحت بشه اون هم از برجام خارج بشه. پرتاب نکنیم ممکنه باعث اجماع جهانی بشه. موجب پرتاب نکنیم ممکنه موجب تقویت احتمال پیروزی ترامپ بشه. پرتاب نکنیم تا امکان بازگشت مجدد امریکا به برجام مهیا باشه و ... حالا هم که با حضور بایدن بیشتر از خارجی ها ترس از داخلی هاست که نوک موشک هم نمایش داده بشه (یا نشه و بعدا خودشون رصد کنند و اعلام کنند) تمام بدبختی های اقتصادی و بهانه گیریهای امریکا در بازگشت به برجام و نوه و نتیجه مشکلات آینده ایران را هم مرتبط میکنند به همون تک موشک نمایش داده یا ازمایش شده. چطور پس باید در این صنعت پیش بریم؟ ( برای امثال جناب مطهری های ساده دل! هم که بله سر و صدا و تست و ازمایش نمیخواد هم اولا ازمایش غیراعلامی داشتیم که پروندش را بردند شورای امنیت و گفتند ما رصد کردیم ازمایش را و همین کافی است. و ثانیا پمپئو همین چند وقت پیش بعد از نمایش موشکهای کره شمالی در رزمایش جدیدشون با (نیشخند) گفت موشک اگر آزمایش نشده باشه هیچ فرقی با ماکت نداره و بی فایده است)

در وهله اول حمله اتمی دور از انتظار هست ولی آمادگی برای یک پاسخ اتمی در صورت مقاومت ایران پس از حمله و حمله متقابل شدید کاملا محتمل هست. شرایط فعلی افتضاح انتخابات آمریکا طوری پیش میره که بعد از مطرح شدن اسناد تقلب و آشفتگی اوضاع و افزایش تردیدها و جدلها یک حمله نظامی و درگیری آمریکا درش میتونه موقعیت رییس جمهور حاکم را تقویت کنه برای ادامه حضور و کاهش حواشی و کشمکشهای رقیب. صهیونیستها هم شاید به عنوان فرصت آخر نگاهی همراهانه بهش داشته باشند سفرهای آبرامز و پمپئو به کشورهای عربی و متحد خود و در راسشون سرزمینهای اشغالی هم ممکنه برای کسب رضایت و آمادگی حمله به صورت ائتلاف باشه ممکن هست تمام ماجرا هم غافلگیرانه و یا ایجاد یک بهانه شروع بشه. گزینه دیگه ای جز ارسال پیامهای قاطع به سرزمین های اشغالی که در صورت هرگونه درگیری پیکان حملات خواهد بود با تمام قوا و همه توان در منطقه هم فعلا در مقام پیشگیری دیده نمیشه.

در واحد اجتماعی، اول شخص و سپس خانواده مسئول هست و از خانه به اجتماع گسترش رفتار رشد خواهد کرد. چه کودکان لااقل تا سنین هفت سالگی به واحد بزرگتری منتقل نمیشند (حالا مهدکودک ها را در برآیند اجتماع ایران اقلیت در نظر میگیریم) که اتفاقا عمده رفتارها و عادات و تربیت کودکان در این سنین پرورش پیدا میکنه. صحبت این بحث راجع به میزان خباثت و خیانت انسانی گروهی است نه از برای پرداختن به این گروه که از برای پرداختن به مسئولیت خانواده ها. فلان خائن خارج از کشور چه رذالتی به خرج میده و فلان مسئول داخل کشور چه کفایتی (بی کفایتی در حقیقت) در پله دوم این بحث قرار دارند. یک چیز برای ما ایرانی ها در تقریبا تمام رفتارها قانون گریزانه مون تقریبا عادی شده که تقصیر فلانی است و بهمانی و چون فلانی کار نکرده من هم نمیکنم و چون بهمانی اختلاس میکنه پس این چند ساعت پشت گوش اندازی من که اصلا دیده نمیشه و از این قبیل. اصل موضوع در این بحث مسئولیت خانواده هاست که حواسشون هست کودکانشون را در معرض چه چیزی قرار میدند؟ فی المثل آیا تلویزیونشون را روی کانالهای بزرگسالان تنظیم میکنند وقتی کودکانشون در معرضش هستند؟ بحث فقط یک تبلیغ ساده سیاسی و تلویزیونی نیست. گفتم محتوای این برنامه ها برای شخصیت آینده کودکان (از بعد اعتماد به نفس، عزت نفس، غرور، وطن پرستی، تعادل، میانه روی، پرهیز از تعصب و افراط و کینه ورزی و تنفر و ...) بسیار خطرناک هست و شبه داعشیان کوچکی را تربیت میکنه که کمترین اثرش تنفر از همه چیز و همه کس هست به خاطر پمپاژ تنفر و دروغی که میشه توسط این شبکه ها. و البته ظرایف بسیاری هم داره و گفتم موضوع هم فراجمهوری اسلامی است. اینکه عناصر و نشانه های آشنای کودکان را همه را آلوده به وارونه نمایی و دروغ و تنفر کنند بسیار متفاوت هست.

حتما باید نگران باشیم و حتما باید از همین حالا کار را شروع کنیم (در تاپیک موازی حتی نحوه آماده سازی برگه هایی در مقبال ترکیه را شرح دادم)، حتما نیات ترکیه شوم هست و حتما اسراییل هم به همراه ترکیه (مستقلا) برنا مه هایی دارند. اصلا در این موارد که اختلاف نظری وجود نداره. حتما هم از این توافق و از این جنگ هم آذربایجان منتفع شد و هم ترکیه و برای بیشترش هم تلاش مکینند که باز در پستی اشاره کردم ترکیه از همین حالا شروع کرده (ایجاد پایگاه به بهانه نظارت احتمالا در مناطق تازه تصرف شده و به عنوان پایگاه استقرار تروریستها با وجود مخالفت ایران). بحث بر سر انتخاب های ما بود که حالا نظر شخصی من بود که به بیراهه نرفتیم و با شرایط موجود و امکانات و مجموع فشارها و محدودیتهای ما شاید میتونستیم بهتر عمل کنیم ولی غیرعقلانی و ناپخته هم عمل نکردیم. همونطور که حدس میزدم ایران در بیانیه ای از این توافق استقبال کرد (قطعا مطلوبمون نیست ولی بحث گزینه های موجود هست) و اتفاقا به نکته ای که دیروز گفتم هم اشاره شده که بندهای این توافق همون پیشنهادات طرح ایران هستند. و البته باز در همین بیانیه هم به خطوط مورد تاکید ایران از جمله عدم تغییر مرزها و همچنین خروج تروریستهای تکفیری اشاره شده.

یک نکته ای جایی دیدم نظرم را جلب کرد: خانواده هایی که تلویزیونهاشون روی شبکه های فارسی زبان هست مدام و بچه های کوچکشون دائم تحت غیرمستقیم و مستقیم این تلویزیونها چه سرنوشتی پیدا میکنند در آینده؟! از منظر مباحث انجمن خود ما نگاه کنیم: کودکانی که مدام تحت اخبار و برنامه های حاوی تحقیر استقلال و توانمندی های کشور و بعضا وارونه نمایی های تاریخی (مقصر بودن ایران در جنگ ایران و عراق - مقصر بودن ایران در جنگ سوریه - همکاری ایران با تروریسم (کودک که متوجه نیست حزب الله از دیدگاه اونها تروریست هست و اول واژه تروریسم را میشنوه و بعدها که معنای ترور را دونست اولین چیزی که به ذهنش میاد همکاری کشورش با تروریستهاست)) تمسخر ابزاهای کشور و مردمان و حاکمان و سیاستها و دولتمردان و نمادهای ملی و دینی هستند آِیا اعتماد به نفسی براشون خواهد موند (اصلا بحث محتوا را نمیکنم ها، دارم بحث چارچوبهای ذهنی و روانشناسانه کودک را میکنم. در همه کشورها عناصری هستند که حس وطن پرستی و ملی گرایی و عزت نفس و افتخار به پرچم را در کودکی شکل میدند که در همه رسانه هاشون هم ثابت هست و عناصری جهانی هستند ولی در کشور ما این شبکه ها با دشمنی صرف تمام این عناصر را برای ذهن کودکی که براش قابل تمییز نیست تفاوتها تخریب میکنند و ترسناک میشند بچه هایی که اینطور بزرگ میشند. نه تنها برای کشور خودشون (با هر نوع حکومتی ) که حتی برای زندگی شخصی خودشون هم. پ ن: در حقیقت خیانت غیرانسانی ای که این شبکه ها ( به خیال خودشون در ضدیت با یک حکومت و سیستم و البته تاثیر ویرانگر کینه توزی و عقده ورزی و تنفر که مثل یک طاعون آدمی را از درون میخوره و تهیش میکنه از انسانیت) تنها معطوف به یک حکومت یا نسل معاصرش نیست، به معنای حقیقی این کلمه اینها به تمام کودکان این سرزمین و نسلهای بعد این سرزمین و افکار و عقاید و عناصر انسانی و احساسی و تاریخ آینده این کشور در حال خیانت هستند فارغ از هر سیستم و حکومت مستقری.