اوایل خروج آمریکا از برجام و اتخاذ راهبرد مقاومت در ایران یک بار بحث شد که این راهبرد نیاز به ثبات و استقامت در مسیر داره و خستگی و ضعف و تزلزل و عقب نشینی ها ولو کوچک اگر قرار هست رخ بده ممکنه شرایط را از وضعیتی که هست هم بدتر کنه و اصولا اگر قرار هست بعدا جا بزنیم بهتره همین زمان را حفظ کنیم و اصلا چنین راهبردی را اتخاذ نکنیم. شرایط تا پیش از چند ماه اخیر خوب بود، از بدنه حاکمیت کشور تنها یک صدا بر مبنای یک راهبرد به گوش میرسید و اگر شرایط را بخواهیم ترسیم کنیم هم شرایط طوری بود که ایران گام های هسته ایش را هم شروع کرده و اروپا در وضعیت پیشنهاد اینستکس و تلاش برای راه اندازی اون بود و ایالات متحده هم به قول منوشین حتی همون موقع هم در سقف تحریمهای ضد ایران بود و تحریم دیگه ای باقی نمونده بود. هیچ خبری مبنی بر پیش شرط اروپا مبنی بر ملاقات با ترامپ و مذاکرات جدید و ... نبود و همه چیز حول نحوه اجرایی کردن اینستکس و بدهکاری اروپا و راه های جبران ناکامیهاش میچرخید تا: به نظر فرانسه در یک مسیر پیچیده طرحی را شروع کرد که نهایتا ایران را با اشتبهات مهلک در موقعیتی قرار داد که متاسفانه حالا امروز برایان هوک ادعا کنه مواضع جدید اروپا شکست دیپلماتیکی برای ایران محسوب میشه. از نشانه های تزلزل ایران در مسیرش که به نظرم تیرهای پی در پی بر پیکر راهبرد خود ایران بود علاه بر موردی که چندین بار در تاپیک بهش پرداختیم عباراتی است که من نمیدونم آیا متوجه هستند نه تنها هیچ داشته ای برای ما نخواهند داشت بلکه با دستان خودمون اروپا را هم به سمت امریکا هول داده و خواهد داد؟ تکرار برخی جملات مبنی بر: "برجام یک توافق حداقلی بود اگر بیشتر میخواهید باید بیشتر بدید (اصولا بیش از برجام طرف مقابل صراحتا موشکی را مطرح میکنه)" یا "امکان مذاکره ورای برجام وجود داره" و عباراتی از این دست آیا متوجه هستند که کسی به قید بعدش کاری نداره که "اگر آمریکا در مورد تحریم هاش تجدید نظر کنه" و همه و اروپا این را به معنی معتبر دونستن فشارها قلمداد و تعبییر میکنند و این یعنی یک حفره بزرگ در راهبرد مقاومت. آیا متوجه هستند که این چه سیگنالی را برای افکار عمومی غرب و سیاستمدارانش میفرسته تا حدی که خبرنگار بی بی سی (البته به دروغ ولی قانع کننده برای افکار عمومی داخلی که الان گذشته یادش نیست و فقط شرایط فعلی را رصد میکنه) مینویسه ایران داره برای مذاکره با آمریکا التماس میکنه در حالیکه خب همون ابتدا مذاکره میکرد نه حالا که تحریمها فشار آورده ( این سیگنال مذاکره و بدتر از همه مذاکره نه در ذیل برجام که ورای برجام را چه کسانی دارند مخابره میکنند که اینطور قابل سوء استفاده هست؟) خلاصه حتی بعد اصلاح اون خطای ابتدایی و یک متن! خوب ولی صحبت های شفاهی نشون میده همچنان اون تزلزل در مواضع که یک بار صریحا خوش را نشون داد وجود داره و کاش این پرونده به وزارت خارجه سپرده بشه . الان مواضعی که از طرف سخنگوی وزارت خارجه، وزیر خارجه و سفرای ایران در مجامع بین المللی شنیده میشه هیچ ارتباطی به برخی عبارات دوپهلو و شائبه برانگیز و مخرب نداره.

اتفاقا یادداشت سردبیر کیهان هم حتی نشون میده که چقدر ترس از تکرار همون خطای اول برای بار دوم و با فریب اروپایی ها ( بار اول هم به نظر حیله مکرون بود که موثر افتاد و البته بلافاصله سعی بر جبرانش شد) وجود داره که حتی ایشون هم همین سخنان جناب روحانی را هم به فال نیک گرفته که شاید خطای اول کاملا اثراتش برای خود تیم ایرانی هم روشن شده حالا و در جای جای یادداشت هم به تاکیدات کاملا متفاوت با اون خطای اولیه اشاره میشه. سخنان جناب رییس جمهور در مجمع عمومی سخنان خوبی بود ولی همچنان با مستندات مختلف بررسی شد که اون خطا کاملا یک دست انداز غیرقابل منتظره برای همه (حتی شاید تیم وزارت امور خارجه) بود که اثراتش متاسفانه هر روز هم داره بزرگ تر میشه و ابدا در دسته ی یک تاکتیک یا برنامه حساب شده جای نمیگرفته و نمیگیره برای همین اثرات منفیش تا این حد از کنترل خارج شده. خلاصه به قول شما هیچ کس معصوم نیست ولی هرکسی در پذیرش خطا و جلوگیری از تکرارش ( عذرخواهی و اذعان به خطا در موقعیت حساس و جایگاه حقوقی فعلی را که شاید زیانش بیش از فایدش باشه در مقابل دشمن، میزاریم برای بعدترها در کتاب خاطرات اگر تمایلی بود ) مسئولیت داره نه برای خوشامد این و اون یا خوشی دل منتقدان که ما درست میگفتیم یا دیگران اشتباه میکردند بلکه برای مستند کردن و تجربه اندوزی در عرصه سیاست ورزی و درس گرفتن ایندگان که یک اشتباه را دوبار تکرار نکنیم در مورد کشور.

تکرار مدام این نشانه ها برای اون خطای راهبردی ( حالا یا قول تلفنی به مکرون، یا فریب مکرون را خوردن و فضاسازی مکرون با لغاتی که از دهان روحانی قاپیده! بود یا سخنان کاملا اشتباه در زمان اشتباه از دهان گریخته در یک همایش ) برای این هست که دید روشنی داشته باشیم که گاهی یک خطای کوچک در سیاست چطور میتونه همه چیز را از هم بپاشه. و تاکید بر اینکه این خطای به ظاهر ساده و کوچک ( "من برای منافع ملی با هر کسی ملاقات میکنم") حالا بعدش هزاران تفسیر هم ازش ارائه بدیم که این یک عبارت کلی است و منظور از منافع ملی چنین بوده و منظور در فلان زمان بوده و منظور با چنین شرطی بوده ( و هیچ فایده ای نداره دیگه) چه چیزی را تغییر داد باز هم عمق فاجعه را نشون میده: صحنه کلان ماجرا از مضیقه اروپا برای انجام تعهداتش ذیل برجام و 11 تعهدی که جناب ظریف فرمودند اروپا متقبل شده ( و فشار زمان) کاملا تغییر کرد به صحنه اجبار ملاقات ایران با ترامپ. حالا (هیچ کس جز ما) حتی خود اروپایی ها حرفی از تعهداتشون ذیل برجام نمیزنند بلکه همگی با یک نشانه کوچک ضعف از ایران تمام صحنه را کاملا عوض کردند به اینکه ایران باید با ترامپ ملاقات کنه و مذاکراتی را بپذیره که نتیجش شاید منجر به کاهش تحریم ها بشه و ما هم دیگه کاری نداریم به تعهداتمون و ایران خودش توپ را در زمین خودش انداخته. حالا فرانسه با زیرکی آلمان و انگلستان را هم با خودش همراه کرده که ایران با پذیرش ملاقات با ترامپ (یک بازی دو سر برد و توافق احتمالی پشت پرده ترامپ با اروپا ) هم اروپا را از بند تعهداتش ازاد کنه، هم یک بار برای همیشه مرگ برجام و پذیرش گفتگوهای جدید و پیوست مسائل موشکی و مطنقه ای را قبول کرده باشه و هم به ترامپ هم کمک کرده باشه که یک برد قاطع در مورد استراتژی فشارش که حتی در مورد کره شمالی به دست نیاورد را در استانه انتخابات به دست بیاره و تمام اینها جرقه فشارش به کمک مستقیم خود ما کلید خورد. بهتر هست هرچه زودتر در مورد برنامه های سریع خروج از برجام فکر کنیم چون دولت که خودش بیشترین امید را به اروپا در این قضیه داشت به دست خودش همین امید را هم دفن کرد و یک اتحاد شیک اروپایی شکل داد علیه خودمون و در سمت ترامپ. در این مورد هم باز مهم هست که به اعتقاد افراد و زاویه نگاهشون توجه کنیم ولی از یک منظر و اعتقاد و زاویه نگاه؛ شاید لازم باشه امید و توسل! به اروپا را هم از چشم بندازیم و تنها به اویی که باید امید داشته باشیم که از ابتدا هم شاید باید چنین میبود که شاید از این گردنه بتونیم عبور کنیم انشاء الله با کمک خودش.

خب این مصاحبه با یک شبکه سراسری امریکا خیلی اعتماد به نفس میخواد چنین دعوتی و چالشی. یا جناب رییس جمهور خیلی مطمئن هستند یا اینکه صرفا یک گفتار هیجانی بوده و یا اینکه اطلاعات خاصی دارند/ندارند! به هر حال در مجموع به نظرم هیچ وقت پنتاگون را مثل ماه های اخیر این همه آشفته و غیرحرفه ای ندیده بودیم ( در حالیکه همیشه حرفه ای گری در بخش های دفاعی امریکا یک تعریف ثابت بود از جانب مخاطبان خارجی خصوصا ولی به نظر سیاست زدگی تاثیر خودش را گذاشته. فقط در یک مورد چندین ادعای ارائه مدارکی دال بر تایید یک موضوع را که زمانش را هم مشخص کرده بودند پشت گوش انداختند! و یا براش بهانه ای جور کردند. ) در مورد ادعای ارائه اطلاعات در مورد حادثه آرامکو هم میتونه دلایل مختلفی داشته باشه عقب نشینیشون از ارائه اطلاعات در مقطع فعلی: درخواست ریاض برای عدم افشا و قرار نگرفتن ال سعود در موقعیت سخت انتخاب بین پاسخگویی به افکرا عمومیشون یا ایران. دست خالی بودنشون و قانع کننده نبودن مدارک ( حتی اگر یک تصویر واضح از تعدادی پهپاد یا موشک اماده روی زمین داشته باشند خب قاعدتا این مدرک معتبری مبنی بر شلیک حتمیشون به سمت عربستان نیست) و یا اینکه همونطور که یکی از مقامات پنتاگون اشاره کوچیکی داشت تلاش برای فاش نشدن مسیرهای جاسوسی و روش های اطلاعاتیشون ضد ایران. اگر تکذیب نشه و واقعا اینطور باشه حدسی که میزنیم تمام این هیجانات و فشارها و فضاسازیها برای این هست که ایران در موقعیت یک متهم فشار بیاره به یمنی ها که دیگه چنین حمله ای نکنند. ( چون مثلا غرب میخواد به ایران تفهیم کنه که حمله اگر از جانب یمنی ها هم باشه ما کاری نداریم و فضای افکار عمومی را طوری اماده کردیم که تو مقصر شناخته خواهی شد پس بهتره اجازه ندی به عنوان تنها طرفی که با یمنی ها ارتباط داری که یمنی ها دوباره چنین حمله ای را انجام بدند ( که نشون داد چقدر برای جهان ترسناک بود) ) پ ن: اظهارات رییس جمهور و به چالش کشیدن مدارک آمریکا برای انتساب حمله به ایران و حالا این اظهار نظر صهیونیستها در سازمان ملل که از هر فرصتی برای اتهام دروغ ضد ایران بهره میبرند یعنی واقعا هنوز هم در مورد منشا حملات تردیدهای جدی وجود داره. زاویه برخوردها هم این را تقویت میکنه که حملات احتمالا اگر از یمن هم نبوده باشند از مثلا عراق میتونستند باشند و نکته عجیب تر این هست چرا پمپئو همون روز اول صحبت ها در مورد عراق بلافاصله یک تماس تلفنی گرفت و با قاطعیت اعلام کرد مطمئن هست منشا حملات عراق نبوده و پرونده گمانه زنی در این مورد را بست؟ آیا اطلاعاتی داشت و از طرفی نمیخواست عراق را بیش از این (حملات صهیونیستها به عراق و پاسخ از همون خاک عراقی که خودشون منشا حملات مبهم و غیرقابل انتساب کرده بودنش و حالا مقاومت هم با یک پاسخ دوگانه از همین زمینی که خودشون پی اش را ریختند داشت اهوشمندانه استفاده میکرد ) وارد ماجراجویی ها کنه چون دستشون کاملا بسته میشد در اینصورت. نه خودشون میتونستند ادعای اقدام نظامی در عراق کنند آشکارا (پنهانی که دارند میکنند ولی حمله اشکاراست که میتونند برای تبلیغات که انتقام گرفتیم مورد استفاده قرار بگیره) و نه عربستان چنین جراتی داشت (دردسر پاسخ متقابل و افکار عمومی) و نه اینکه میتونستند بهره برداری ضد ایرانی کنند مثل حالا با این شدت. پس میشه بسیار محتمل دونست که منشا حملات از عراق بوده ولی امریکا تصمیم گرفته همون ابتدا این حقیقت را با تماس فوری پمپئو با نخست وزیر عراق و اعلام اینکه مطمئن هستیم از عراق نبوده پنهان کنه و در بازی هوشمندانه ای که مقاومت ( به نظرم قسمتیش در پاسخ به حملات مشکوک در عراق) طراحی کرده بود گرفتار نشه. اینطوری برخی پازل ها هم حل میشه: چرا امریکا مدارکش را افشا نکرد؟ زاویه حملات چرا بیشتر شمال و شمال غربی بود؟ پمپئو چرا سریعا عراق را از منشا حملات کنار گذاشت؟ ایران چرا چنین ریسک بزرگی کرد؟ علاوه بر اینکه هم از حریم هوایی کویت و خلیج فارس اجتناب میشده و هم ایران ریسک افشا شدن حمله از خاکش را خنثی میکرده و هم پاسخی به حملات مشکوک در عراق و نوعی پیام میتونسته تلقی بشه. هرچند طرف مقابل هم بیکار ننشست و بازی ایران را احتمالا حدس زد و با شرکای اروپایی (با عصبانیت) این ترفند ایران را سعی کرد با اتهام زنی همه جانبه مغلوب کنه، چون ایران که نمیتونه برای سلب اتهام بگه منشا حملات عراق بوده نه ایران!

بله، اتفاقا من این مسیر طراحی شده و طی شده را تا اینجا ( با توجه به تاکید مکرر بر چهارچوب تصمیم گیری برخی امور که از جمله از مسیر شورای امنیت ملی کشور هم عبور میکنه ) را مناسب میدونم. حتی به نظرم عملکرد ظریف هم در همین چهارچوب بوده تا حالا ولی نقد جدی ای که به نظرم موفقیت همین رویکرد را هم تا حدی تحت الشعاع قرار داد ( در جنبه سیاسی و رسانه ای و دیپلماتیکش و فشاری که داشت به اروپا تحمیل میشد ) در اون مقطع اون اقدام خاص و نقل عجیب و غریب هست. متاسفانه در این مورد نمیتونم خوشبینی داشته باشم که در چهارچوب همین پلن بوده (خیلی دوست داشتم اینطور میبود) چون ده ها نشانه وجود داشت که یک حالا یا هیجان زدگی یا فریب مقطعی یا ساده انگاری موضوع در یک همایش غیرمرتبط (عصبانیت سیاسی از فضای داخلی و ...) باعث شد این کلام ( با ذهنیت احتمالا مکالمه شب پیش با مکرون ) صادر بشه و بعد هم دیگه نشه جمعش کرد. از واکنش بهت زده رسانه های خودی و فضاسازی فوری رسانه ها و مکرون در خارج از کشور گرفته تا جمع کردن دست و پاچه موضوع و حتی ورود مستقیم رهبری که همگی نشان دهنده این بودند که این یک خاکی غیرمنتظره و فرعی پیش بینی ناشده در مسیر بود و هرچند ماشین به اسفالت برگشت ولی دو دستگی و شرطی سازی فضای روانی و بی اعتمادی داخل و همچنین سوء استفاده و حالت طلبکاری و تهاجمی حتی اروپا را هم برانگیخت. من معتقد به متوقف ماندن بر سر اشتباهات احتمالی و تصویه حساب سیاسی(این بازی بچگانه) و تخریب افراد قطعا نیستم ولی معتقدم اگر منشا اشتباهات به درستی تشخیص داده نشه و ولو درونی طرف اشتباه کننده اشتباهاتش را نپذیره، هرگز نمیشه مطمئن بود که اون اشتباه دوباره تکرار نشه.

خب با اتفاقات این چند روز بالاخره اروپا هم ( البته در ادامه تحلیل میشه با ساده لوحی و اشتباه محض خود ما ) مسیر قطعی خودش را انتخاب کرد و حالا ایران هست و مسیری که باید پیش بگیره و احتمالا یکی از گزینه هایی که برخی بهش دل بسته بودند را هم حالا از دست داده حتی در حد چانه زنی. بیانیه سه کشور اروپایی و قسمت مربوط به برجام و مذاکرات جدید، سخنان جانسون مبنی بر مذاکره و یک توافق جدید و در نهایت سخنان مرکل بعد از دیدرا با روحانی و البته از همه مهمتر سخنان مکرون در طی یک ماه گذشته همگی یک فصل مشترک داشتند: « اجبار مذاکره ایران با آمریکا» مر کل بعد از دیدار با روحانی صراحتا اعلام کرد: واقع بینانه نیست ایران قبل از اینکه برای مذاکرات جدید به دیدار ترامپ بره انتظار داشته باشه تحریم ها علیهش لغو بشه. دقت دارید که از انتظار برای انجام تعهدات اروپا ذیل برجام حالا به کجا رسیدیم؟ و همه این موارد از چه زمانی آغاز شد؟ متاسفانه باید این بار با صراحت بیشتری اشاره کنیم که تمام این تغییر زمین بازی با یک اظهار نظر شوربختانه رسمی (حالا پشت پرده و قول و قرارهای تلفنی احتمالی به کنار) به شدت خطرناک و خام پندارانه و سیاست زده و ساده لوحانه ( و البته گویا در دام فرانسه افتاده ) کلید خورد و تمام فضای انتظار ایران و جهان از اروپا برای انجام تعهداتش ذیل برجام به ناگهان در یک چرخش کامل بدل شد به انتظار اروپا از ایران برای سر یک میز نشستن با ترامپ برای کسب مجوز یک خط اعتباری ( نه حتی کاهش تحریمها - در حالیکه اروپا باید طبق تعهداتش رفع کامل اثر سوء تحریم های امریکا را ضمانت و اجرا میکرد ) - یک خطای محاسباتی وحشتناک که همونطور که حدس زدیم هرچند به انحاء مختلف پس گرفته شد ( منظورم این نبود - مترجم ها گاهی اشتباه میکنند - تفسیر ما از این پیشنهاد چنین بود و ... ) ولی کاملا اثر سوء خودش را گذاشت و از چند جهت از جمله موثر نشان دادن فشارهای آمریکا، معتبر کردن گزینه نرمش ایران (در نتیجه طمع اروپا و استفاده از فرصت برای انداختن توپ در زمین ایران و رفتن به جناح ترامپ ) و فضاسازی گسترده رسانه ها ضربه اش را به ایران زد و میبینیم حالا حتی آلمان در این چند ماه اخیر کمتر متخاصم هم شرط ملااقات با ترامپ را مطرح میکنه که قطعا معلوم هست به چه منظور عنوان میشه از طرف اروپا چون گمان میکنند با عقب نشینی یک بار رخ داده توسط جناب روحانی حالا میشه کل ماجرای برجام را پروندش را بست و کل اروپا را از بار تعهداتش خلاص کرد و همه چیز را موکول کرد به مذاکرات جدید ترامپ با ایران و شرطهایی که دیگه مشکل ایران هست نه اونها. از جمله موشکی و منطقه و البته هسته ای فراتر از برجام. خلاصه به نظر حتی برنامه گام های هسته ای قدم به قدم هم حالا با این شرایطی که به دست خودمون ایجاد کردیم هم دیگه فایده ی چندانی نخواهد داشت و تمام صبر به قول خودمون استراتژیک و احتمالا برنامه ریزی قدم به قدممون هم اعتبار خودش را از دست داده و نیاز به یک پلن جدید هست. البته هیچ بعید نیست که دوباره در یک فرار آشکار رو به جلو تمام این اشتباهات و خبط های اساسی و خام دستی در سیاست ورزی و نتایج فعلیش دوباره گره زده بشه به شعار روی موشک و حمله آرامکو و ... و هیچ انصافی هم با وارونه نمایی ها که حتی حالا هم شاهد هستیم متصور نیست ولی خب برای ثبت در این تاپیک لااقل میشه ارجاع داد قبل از حمله آرامکو و بعد از اون اظهار نظر مورد بحث و فضاسازی مکرون و ترامپ تمام این موارد فعلی پیش بینی شده بود به صورت کاملا روشن که رخ خواهند داد و رخ هم داد.

ولی چند مورد وجود داره که حمله توسط طرف/مکان سوم را توجیه میکنه: یکی زوایای حمله یکی ریسک پذیری و فوق العاده پیچیده بودن حمله از خاک ایران ( عبور از حریم کویت یا عراق حتی) یکی هم برخی عبارات: در مصاحبه cnn با ظریف بعد یک پاراگراف صحبت ظریف که بله یمنی ها به هر حال حق دفاع دارند و در شرایط سخت ادم مبتکر میشه و میتونه بقیه را شگفت زده کنه وقتی مجری شبکه صریحا پرسید یعنی شما قطعا میگید حمله کار حوثی ها بوده، ظریف پاسخ داد: چیزی که من قطعا میگم اینه که حمله توسط ایرانی ها نبوده! ( به نظرم خیلی معناداره از اونجا که ظریف قطعا اگر بدونه حمله از ایران بوده، پس میدونه امریکا ممکنه اسناد معتبری داشته باشه و با توجه به شخصیتش! خودش را در موقعیت یک دروغگویی آشکار نمیزاره ولی همچنان که در مورد یمنی ها هم صریح چیزی نمیگه، حالا این را بزاریم کنار تشکر همون ابتدای یمنی ها از عوامل شرافتمند در خاک عربستان) شاید فشار همه جانبه امریکا برای این هست که از این شبکه احتمالی اطلاعاتی/نفوذی عامل حمله سر در بیاره و ایران و یمنی ها را مجبور کنه برای تبرئه اطلاعات بیشتری منتشر کنند.

سعودیها نه ابزار (پنهان کاری و ابهام) این حملات را دارند و نه جسارت حمله را با توجه به اینکه شبکه راداری منطقه (ایران و روس ها و حتی ترک ها ) هم ممکنه سر بزنگاهی صعود و فرود پرنده های سعودی را فاش کنند و این ضربه بزرگی خواهد بود و پس چنین ریسکی نخواهند کرد. حمله به بوکمال مشخصا یا توسط امریکایی ها صورت میگیره از طریق پهپادهاشون که همیشه در آسمان منطقه هستند و کافی است فقط گاهی شلیک کنند. یا توسط صهیونیستها که با پوشش هواگردهای امریکایی از سمت تنف (اگر مبدا اسراییل باشه) وارد اون منطقه میشند و با بمباران بازمیگردند و یا اینکه توسط پهپادهاشون که میتونند از پایگاه های متعدد امریکایی ها در شمال شرق سوریه و عراق و تنف بلند بشند و این حملات آسان را انجام بدند. ممکنه سعودیها در تامین مالی یا تعامل حسی! شریک باشند ولی خودشون بعید هست چنین اقدامی بکنند.

اگر اون خبر روزنامه های غربی ( که بعد از زدن گلوبال این عربستان و امارات بودند که با ترامپ برای عدم کشیدن منطقه به جنگ رایزنی کردند) را بزاریم کنار فضاسازی های خیلی نمایشی پمپئو از لحظات اول حمله، حالا هم این سفرش و گرفتن امتیاز برای ائتلاف مدنظرشون با پیوستن امارات و عربستان ( به نظر چاره ای نداشتند و یک معامله کردند با فشار پمپئو، من اتش اتهام زنی و تحریک برای شروع جنگی جدید را پایین میارم و در عوض شما هم به ائتلاف بپیوندید به علاوه کمی مزایای پنهان دیگه ) شاید مشخص بشه بخشی از این نمایش پرصروصداشون مبنی بر متهم کردن ایران به چه منظور بوده و هست در حالیکه عربستان خودش بسیار محتاط هیچ حرفی از مبدا حملات فعلا نمیزنه با اینکه قاعدتا وقتی با این اطمینان میگن حملات از شمال بوده خب میدونند مبدا کجاست. از طرفی یک از مسئولان انصارالله هم تحلیل جالبی داشت از این سر و صدای امریکاییها، اشاره میکرد هدف دور کردن ایران ( محافظه کار کردنش با این تهدیدات) از موضوع یمن هست تا حمایت و پشتیبانیهاش از یمنی ها را کاهش بده ( و البته دستشون را ببنده برای تکرار چنین حملاتی چون اینطور به نظر میرسه که در همین حمله هم امریکا قصد تلافی داره چه برسه به حملات بعدی) نکته جالب نقض محوری چند رسانه (خصوصا بخش مرتبط رسانه ایشون با عنوان بخش پنتاگون) در آمریکا برای فضاسازی هاست. خصوصا CBS به به نقل از مقامات تماما ناشناس از لحظات اول که پرونده «تصاویر امریکا از اماده سازی پهپادها از ایران» را کلید زدند مدام در حال نشت دادن اطلاعات مبهم و تدریجی از همین مقامات ناشناس پنتاگون هست. یکبار که تصاویر وجود داره - محل تصاویر پادگان اهوازه- آیت الله خامنه ای به طور مشروط حمله را شخصا! تایید کرده - آیت الله خامنه ای گفته به شرط اینکه بشه انکار کرد - مقامات امریکایی اجازه انکار را با مدارک نمیدند و الی آخر ... به نظر در این مورد پنتاگون بر خلاف دفعات قبل، با بازیگردانی اسپر کاملا با وزارت امور خارجه هماهنگ عمل میکنه. پ ن: یک سایت دیگه پاتریوت نزدیک بقیق، نشر شده توسط AmirGm ( پوشش کاملی داشته منطقه به خاطر اهمیتش)

یکی از مهمترین تناقض ها و میشه گفت دروغ های آمریکا (خصوصا پمپئو که به نظر هدایت گر اصلی اتهامات به ایران هست و اول بار هم خودش خیلی صریح و قاطع اشاره کرد که من مطمئنم از خاک ایران بلند شدند بدون هیچ گونه سندی ) در این مورد این هست که: اول) اشاره می کنند یکی از دلایلی که امکان نداره این حمله کار حوثی ها باشه اینه که قطعا! حوثی ها توانایی هدف قراردادن این تاسیسات را و تکنولوژی رسیدن به این تاسیسات را ندارند. - خب قبول! دوم) بعد در مقابل عدم واکنش پدافند میگن که: تمام پدافند و تمرکزش و اصطلاحا دیواره آتش و سایتها رو به جنوب به سمت یمن(!) بوده و حمله از شمال اتفاق افتاده. به مضحک بودن شرایط دقت میکنید؟ در حالیکه مطمئن هستند حوثی ها توانایی و تکنولوژی رسیدن و ضربه زدن به این پالایشگاه ها را در این مسافت نداشته، تمام پدافند را متمرکز به سمت جنوب کردند رو به حوثی ها!! به هر حال یکی از دو گزینه بالا دروغ هست و چون اولی فقط یک ادعاست ولی دومی را فکت و خبر میدونند پس احتمالا میشه نتیجه گرفت خودشون هم میدونند حوثی ها تواناییش را داشتند و خب پس اصل استدلالشون دروغ هست در مورد اول.

این تصاویر سایت پدافندی محدوده، تجسس! شده توسط فیلدمارشال هست: بر خلاف تبلیغات میلیتاریتسهای عاشق امریکا/عربستان در توییتر و تحلیلگران رسانه ای حوزه پنتاگون چنین پالایشگاه مهمی بدون سایت پدافندی چندلایه رها نمیشه. حالا بقیش دیگه که حواسش نبود، روش اونور بود، داشت با بغل دستیش صحبت میکرد، خوابش برده بود و ... بهانه ای بیش نیستند. همچنان بماند (بارها گفته شده) ادعای امریکا که منابع اطلاعاتی ما خبرهایی داشتند از حمله اینچنینی و همچنین کجای ماجرا بودن انبوه رادارهای پیشرفته و پیش اخطار در منطقه و ده ها فروند پرنده گشت و شناسایی و اواکس و ناو و جنگنده و پهپاد و ... که اگر کروز و پهپاد بوده باشند عاملین حمله با سرعتهایی که دارند باید به موقع شناسایی و اخطار لااقل شده باشند ...

به نظر این برخورد دقیق میتونه حاصل هوش مصنوعی هم باشه. یعنی برای پهپاد ها طبق خط و ربط ریاضی یک مختصات تعریف شده و برخورد مثلا با فواصل مثلا 50 متری روی یک خط تعریف شده. پهپادها هم همگی به اون نقطه از مختصات که رسیدند شروع کردند به طی مسیر و شیرجه - یک مسیر مشخص شیرجه وجود خواهد داشت مثلا 10 متر و یک ارتفاع و مختصات یکسان: پهپاد اول 10 متر و مخزن اول و پهپاد دوم 50+10 متر - 100+10 متر و الی آخر . یا چهار پهپاد در یک خط و همگی در ارتفاع و مختصات مشخصی با هم شیرجه به سمت مخازن. چون مخازن مخازن مهندسی هستند و در طراحی کاملا منظم ارایش داده شدند پس اگر پهپادها هم از یک مختصات ریاضی استفاده کرده باشند ( از قبل تعبیه شده با توجه به نقشه پالایشگاه) چنین برخوردهای منظمی دور از انتظار نیست. طوریکه به قول دوستان بوضوح در یکی از فیلمها نه تنها صدای موتور پهپاد میاد بلکه یک قطار شلیک ضد هوایی هم احتمالا دیده میشه به سمت اسمان. حالا موارد دیگه هم هست. چند مخزن کاملا به نظر بعد برخورد اتش هم گرفتند و تخریب شدند ولی این چند مخزن به نظر فقط برخورد بوده بدون انفجار خاصی (پس کروز نبوده قاعدتا و احتمالا مخازن خالی هم بودند شاید)

تناقضاتشون انقدر زیاده حتی فرصت پاسخگویی هم پیش نمیاد. - اصولا ضعف عمودپرتاب نبودن پاتریوت ها چینش خاصی را طلب میکنه که معمولا با چینش لانچرها این ضعف را پوشش میدند ولی حالا چرا اصرار دارند عربستان اونقدر احمق بوده که یک چینش ساده را که خودشون رعایت کردند در عربستان را عمل نکرده. تازه اینها مثلا مشاور نظامی/تسلیحاتی سعودیها هم هستند. - بعد رادارهای پر تعداد منطقه پس چی میشه؟ اف-15 های همیشه اماده چی؟ به قول اکانتهای توییتری عربستانی اف-15 هاشون که دیگه اوستا! شده بودند در هدف قرار دادن پهپادهای یمنی! پدافند برد کوتاه؟ - اگر حمله از طرف ایران بوده باشه اون هم شمال خلیج فارس و بیخ گوش کویت و عبور از حریم هوایی کشور کوچکی که یک پایگاه بزرگ امریکایی درش هست که بدتر؟ نکنه پدافند امریکا هم رو به جنوب بوده از بیم حملات حوثی ها؟ :) - بعد هم پس این متخصصان نظامی چرا انقدر ضدو نقیضند؟ پاتریوت بالاخره اصلا یک سامانه ضد کروز و پهپادی نیست یا حواسش نبوده و روش اونور بوده؟ اگر قابلیت برخورد با کروز و پهپاد را نداشته پس اصلا چرا رو به یمن بوده همه لانچرها؟ جنگنده که ندارند حوثی ها، به خاطر موشک های بالستیک دوربرد یمنی ها که مدتهاست شلیک نکردند و تازه پرتعدادترین شلیکهاشون هم یک فروند و دو فروند بوده؟ برای همین خطر تمام لانچرهای اون چندین اتش بار پاتریوت را همه به سمت جنوب قرار دادند و در حالیکه ده ها سایت هاوک را در ساحل شرقی همچنان رو به ایران حفظ کردند تهدید از شمال را به نیت متحد ایران بودن؟! لابد بی خیال شدن؟ بی خیال!! - مگر در چند خبر عنوان نکردند (لابد برای معتبر کردن حمله از سمت ایران) نهادهای اطلاعاتی امریکا چند روز قبل تر حملاتی از خاک ایران به تاسیسات نفتی عربستان را برآورد کرده بودند؟ یعنی یک برآورد به این مهمی هم در چینش پدافندی تاثیر نگذاشته اگر فرضا به قول خودشون همه توجه به دشمن کوچکی مثل انصارالله 1000 کم اونورتر معطوف بوده؟ یا مثلا خست کردند و این اطلاعات را در اختیار سعودیها قرار ندادند؟

آمریکایی ها نه تنها پنتاگون، بلکه خبرنگاران حوزه پنتاگون رسانه هاش هم گویا به خاطر تعصبی که روی صنایع نظامی امریکا دارند شروع کردند به بافتن برای عوام. خبرنگار پنتاگون سی بی اس گفته پنتاگون مکان دقیق حمله را در جنوب ایران و شمال خلیج فارس ( نه! پس در مشهد بوده مبدا! ) مشخص کرده و به اطلاع رسونده.- ولی خب پدافند عربستان تمام حواسش(!) به جنوب بوده و برای همین حمله موفقیت آمیز بوده! مثلا رادار را یک آدم فرض میکنند که پشتش را کرده به شمال و رو به جنوب ایستاده و دیگه شمال را نمیبینه! از طرفی تصاویر اخیر ( که یک بار گفتم دوستان تحلیلگر که پدافند عربستان را با توجه به تصاویر قدیم گوگل ارث تصویر کردند و بهش توجه نکردند) بوضوح نشون میده حتی امریکا در پایگاه نظامی جدیدش در ریاض که پک-3 نصب کرده حداقل چند پرتابگر رو به شمال هستند و به همین ترتیب برای پدافند های دیگه هم مصداق داره. یعنی به اندازه امریکادوستان هم که میگند پاتریوت برای مقابله با کرزو طراحی نشده و عیب نداره هم راضی نیستند و میگن نه اگر حواسش! بود یک کاری کرده بوده! بماند از پوشش پدافند برد کوتاه و انواع و اقسام رادارها برای تعیین مبدا از لحظه اول نه روز اول یمن و بعد روز بعد عراق و بعد از روز دوم به بعد تازه ایران. ظریف پاسخ خوبی داده - این دوگانگی تهوع برانگیز جهان را باید زد تو صورتشون که جریان خون یمنی ها قطع نشه طی 4 سال عیب نداره ولی جریان نفت قطع بشه حتما کار زشت و بدی بوده و هرکسی انجام داده تروریسته. یک مورد هم در مورد واکنش تیم ما به پوتین سر منبر! درسته خب به هر حال فضای یک ملاقات دوستانه بود، ولی محمد علی حوثی پاسخ درخوری به پوتین داد. گفته بود از کمکهای ادعاییت (انسان دوستانه) به یمن هم میشه تشکر کرد ولی یادت بشه اگر داری به عربستان سلاح پیشنهاد میدی برای دفاع از خودش پس " برابری در ظلم، (نوعی) عدالت است" (فان المساوة بالظلم عدالة)؛ پس کمک به یمن نباید فقط به غذا محدود شود.

گزینه حماقت را ورای همه تحلیل ها همیشه باید گزینه معتبری فرض کرد در هر شرایطی. واشنگتن پست از پیشنهادات پنتاگون و به پنتاگون گفته که دو موردش نظامی است. حمله موشکی و یا حمله ای محرمانه به چند زیرساخت انرژی ایران. خطرناک از اون جهت که یک طرف چون داره حملات ابهام آمیز در منطقه انجام میده (خب قطعا ما میدونیم صهیونیستها هستند) ممکنه چنین حملاتی به چند زیرساخت انرژی کشور خصوصا حالا که اون حملات به عراق هم کشیده شده به خارک و یا جزایر و یا تاسیسات دریایی ما در شمال خلیج فارس انجام بشه و کسی مسئولیتش را بر عهده نگیره. ( با پهپاد یا موشک و یا سلاح های کوچک دورایستا با صدمات محدود) ازا ونجا که رینگ پدافندی خصوصا در مورد تاسیسات دریایی ما مناسب برای مواجهه با چنین تسلیحاتی نیستند. و تصور کنند ایران اینچنین در موقعیتی قرار میگیره که یا باید فرض کنه حمله از طرف اسراییل بوده یا امریکا یا عربستان و همین عدم تعیین مقصر میتونه باعث بشه ایران نتونه پاسخی بده (در حالیکه اگر یک نفر متهم بود پاسخ هم طبیعی بود) برای همین به نظرم در این مورد هم باید روشنگری بشه که: از اونجا که حملات مبهم از طرف اسراییل بوده ما چنین حمله ای را اول در اسراییل پاسخ میدیم و دوم چون متعاقب حمله به عربستان بوده اون را از سمت عربستان هم فرض میکنیم پس در عربستان هم پاسخ میدیم. یعنی یک حمله دو پاسخ قطعی را در همون ابعاد تحویل میگیره و اگر هم که ادامه دادند جنگ گسترده ناچارا. این را خوب بتونیم تبیین کنیم شاید به چنین حربه ای متوسل نشند. - برای حملات سایبری هم باید یک پاسخ معتبر را برنامه ریزی کنیم در صورت وقوع.

عذرخواهی بابت تعدد پست و دو پست متوالی ولی فکر کنم این مورد هم عنوان بشه جالب هست تا حدی لااقل: ادعا: آمریکا تا این لحظه ( بعد جلسه امروز پنتاگون با ترامپ ) سند قاطعی در مورد مبدا حملات نداره. اثبات با «آقای ترامپ» 1. اول اینکه اگر سندی وجود داشت قطعا تا به حال منتشر شده بود ( عطف به ماجرای نفت کشهای ژاپنی و پهپاد امریکایی که تصاویر به فاصله یکی دو روز منتشر شد ولی از قبل انتشار هم محکم از همون ساعات اولیه اعلام شد که سند موجود هست) حالا یا عکس ماهواره ای از محل لانچ یا تصویر راداری از موشکها و پهپادها و مسیرشون. 2. در مورد ترامپ اما از اونجا که ذهن ساده ای داره و کوته بینیش باعث میشه با اسناد تصویری به وجد بیاد ( توجه کنیم به عکسش از جلسه ای که حادثه سکوی فضایی ایران را براش تحلیل میکردند و همچنین واکنشش در دیدن فیلمی که از برداشتن مین ادعایی از نفت کش ژاپنی داشت و با قطعیت میگفت پس کار ایران بوده ) ولی در این مورد بعد جلسه ما وجدی ندیدیم، یعنی واکنشی که نشون بده بهش سند تصویری قاطعی نشون دادند که در اونصورت خیلی قاطع تر اظهار نظر میکرد و احتمالا یک توییتی هم میداشت ) من احتمال میدم چیزی که باعث شد بعد نشست عنوان کنه این حمله قطعا احتمالا!! کار ایران بوده یکی همون تصویری هست که جهت حملات را تقریبا از شمال و شمال شرق نشون میده و براش توضیح دادند ولی یمن که اون پایینه(!) و دوم اون قطعات احتمالی کروزهاست که با ادعای سخنگوی ارتش یمن نمیخونه (اگر چنین قطعاتی واقعی باشند و مربوط به حملات قبلی نباشند) و نه تصویر و سند بیشتری فعلا. خب با این موارد یا حتی ساخت ایران روی قطعات سخت هست قانع کردن افکار عمومی و کشورها.

مسیر احتمالی حمله و مسیرهای ادعایی (احتمالا) 1 - نکته اینجاست کوتاه ترین مسیر حمله ادعایی از ایران حداقل 400 کیلومتر هست در تصویر که معقول نیست چون حمله قاعدتا در چنین حجمی باید از عمق انجام بشه و سواحل ایران تا حدودی در عمق تحت رصد کامل پروازهای شناسایی امریکا بر فراز خلیج فارس هستند. از طرفی دو مسیر حمله از فراز خلیج فارس با توجه به اینکه امریکا و غرب ناوگان دارند در خلیج فارس و رصد کاملی روی ابهای این منطقه وجود داره و عوارضی هم وجود نداره کاملا قابل تشخیص و در صورت تشخیص هم عامل حمله کاملا مشخصه. از طرفی موضوع سومی که حمله از این دو جهت را مردود میکنه اینه که امریکا در دو ماه اخیر گشت های پرتعداد و متعددی در سواحل شرقی عربستان برقرار کرده که احتمالا با ترکیبی از رادارها مراقبت کامل وجود داره از این زاویه، وجود پایگاه قطر و بحرین هم مزید بر علت هست و نکته اخر اینکه پوشش پدافندی هاوک عربستان در سواحل شرقیش کامل هست و مانند یک سد حضور داره و لااقل باید یک واکنشی میدیدیم. پس دو مسیر دریایی منتفی است حتی با سناریو پردازی امریکایی ها. 2 - مسیر سوری هم هم با طول بیش از 1000 کیلومتر در نزدیکترین نقطه به مرز عراق ( عراق را که خود پمپئو رد کرد احتمالا با دلایل سیاسی و نه مدرک موجود) و جنب پایگاه تنف چندان معقول نیست ولی احتمالش هست برای حداقل یک پاسخ به ایران این مسیر بهانه بشه و در سوریه اقدامی کنند ضد ایران. 3 - میمونه مسیر کویت با طول بیش از 700 کیلومتر ولی باز هم از مناطق هم جوار مرز که اگر از کمی عمق در نظر بگریم فاصله بسیار بیشتر هست. این مورد هم اولا حتی اگر مماس با ساحل هم باشه اولا حریم هوایی عراق و کویت را نقض میکنه که کامل تحت رصد امریکا هستند و ثانیا پایگاه امریکا در کویت نمیتونسته در برابر چنین خطر نزدیک شونده ای ( که مقصدش مشخص نبوده) چنین ریسکی کنه و هیچ واکنشی نشون نده. ثانیا مسیر هم برای عملیات ایران پیچیده تر هست. نهایتا حمله از طرف حوثی ها هم حتی ادعای رصد کامل تهدیدات و تجهیزات فروخته شده و نصب شده در ریاض ( آمریکا حداقل چند سامانه پک-3 در پایگاه جدیدش در ریاض مستقر کرده با تجهیزات کامل و استناد به تصاویر ماهواره ای منابع غربی.، چیزی که در جداول پوشش پدافندی دوستان در توییتر و ... به هیچ وجه دیده نشده در تصاویر ) و اعتبارشون را کامل زیر سوال میبره، چه برسه مبدا را خاک ایران اعلام کنند که یعنی چند پایگاه امریکایی در مسیر و رادارهای قدرتمند و اواکسها و رصدهای اطلاعاتی امریکا به قول دوستان داره قربانی این میشه اعتبارشون که ایران مقصر جلوه داده بشه، هر چند همینطوری هم اعتبارشون زیر سوال هست. ( با توجه به حجم تبلیغات )

جالبه یکی از کابران انگلیسی زبان توییتر توییت کرده بود امکان چنین حملات کروزی ای فقط در انحصار چند کشور اروپایی و امریکا و اسراییل و روسیه هست و ایران تواناییش را نداره و بعد تلویحا روس ها را به خاطر منافع افزایش قیمت نفت منتفع قضیه دونسته بود، حالا این اصرار فضاسازی مقامات آمریکایی و شخص ترامپ به نظرم چون تجربه گلوبال هاوک را داریم ( وقتی به خاطر به قول ترامپ سرنگونی خارج از مرز پهپاد خودشون حمله نکردند قطعا به خاطر عربستان که پیمان نظامی دفاعی هم باهاشون ندارند واکنش نشون نخواهند داد) فقط و فقط برای فضاسازی و شاید در یک فرض جدید یک سناریو برای طرح ریزی ملاقات با روحانی است در نیویورک. چطور ربط دارند؟ دیدیم صبح امروز ترامپ در یک چرخش ناگهانی بلافاصله بعد توییتش که بله ما منتظر اعلام عربستان برای اقدام هستیم، توییت کرد که کی گفته من گفتم با ایران بدون پیش شرط میخوام مذاکره کنم؟ حالا فرض کنیم تا زمان سفر نیویورک امریکا به شدت بر این فضاسازی ها و تهدیدها میدومه و فضا را عن غریب اماده حمله نشون میده و ناگهان در نیویورک پیش شرط توقف حمله یا اقدام را ملاقات با روحانی و بررسی ماجرا در یک دیدار دو جانبه میزاره. به هر حال این هم راهی است که شاید از یک طریق دیگه ملاقات را حتی بدون اون خط اعتباری و تخفیف تحریم ها به دست بیارند، لابد فکر کردند جناح داخلی هم (فرض اونها) میتونه در داخل تبلیغ کنه با یک ملاقات تونست سایه جنگ را از سر ایران دور کنه. فرضیه سازی ها در این مورد به خاطر این هست که بعیده واقعا ترامپ به خاطر سعودیها دست به جنگ بزنه ( همین حالا هم دموکرات ها با واژه های تندی توییت اول ترامپ را تعبییر میکنند به غلام حلقه به گوشی سعودیها ) لااقل کار بسیار سخت تری داره نسبت به سرنگونی گلوبال هاوک از اونجا که مدام تبلیغ کرده و میکنه ما اصلال منافعی هم در خلیج فارس نداریم و نفت که داریم خودمون و اوکی هستیم. برای همین نباید ارعاب ها و تهدیدات امریکا باعث تحلیل غلط در ما بشه. یک حمله فوری از جانب یمن حتی مناسب هست هرچند نیروهای دفاعی هم مثل همیشه باید اماده هرگونه حماقت طرف مقابل هم باشند. پ ن: ولی این حمله پارادوکس های جدید را شکل داد در فضای میلیتاریستی که تا مدتها یقه ماله کشان را خواهد گرفت در توییتر و انجمن های خارجی: ایران توان تهاجی اصلا و ابدا نداره و فلجه! - ابزارهای دفاعی غربی پیشرفته بسیار بسیار خصوصا در مقابل تجهیزات اوراق! ایرانی ها موثر هست- ایرانی ها جرات حمله ندارند و فقط بلوف میزنند و ... ( به هر حال اینها تمام گزینه هایی بود که همیشه علیه ایران مطرح میشده ولی ناگهان برای مقصر جلوه دادن ایران همه این گزینه های خودساختشون را دارند نقض میکنند و برعکسش را میگند تا حملات را به ایران منتسب کنند. خب باید تصمیمشون را بگیرند و دیگه نمیشه وسط لحاف خوابید)

عملیات خلاقانشون برای از کار انداختن این رادار و در حقیقت توپخانه تحت عملش هم جالب بود. در نبود امکانات و استفاده از یک شیوه خطرناک ولی ساده..

به نظرم ماجرای کروزها (تصاویر فعلی و احتمالی اینده) یک فریب عربستانی/امریکایی است. یعنی احتمالا تصاویر ارشیوی هستند ( سعودیها خیلی از حملات را انکار کردند و احتمالا تصاویرش برای همیشه در ارشیو محبوس شده بوده) و حالا علمشون کردند. چون اگر کروز استفاده شده بود (مثلا از جانب ما در عراق) برای رد گم کنی سخنگوی ارتش یمن* هم از پهپاد و هم از کروز سخن میگفت و نه فقط پهپاد. از طرفی اثر تخریب ها ممکنه هم بر اثر انفجارها و حادثه متعاقب حمله بوده باشه (بیش از ده مورد) و هم حتی کار خود ائتلاف امریکایی/سعودی برای از اعتبار ساقط کردن اظهارات سخنگوی ارتش یمن. چون چیزی که الان وجود داره به نظر این گزینه را در دستور کار قرار دادند. *سخنگوی ارتش یمن استفاده از ترکیب پهپادهای با موتور جت و پیستونی را در این حملات تاکید کرده. نوع واکنش بسیار تند ترامپ را باید تحلیل کرد. اینکه به خاطر حمله به عربستان و تاسیسات نفتیش ایالات متحده یک جنگ آغاز کنه یکی از این استثناهای تاریخی میشه احتمالا خصوصا با توجه به بازیگرانش ( امریکا و عربستان) - حتی حرفش را هم زدن نوعی عبور از خط قرمزهای ترسیمی این کشور هست و تازه امریکا را در موقعیتی قرار میده که اگر به این رجزش عمل نکنه بیشتر اعتبارش را از دست میده. درسته خدشه دار شدن اعتبار تسلیحات امریکایی/امنیت امریکایی/پایگاه امریکایی و حمایت امریکایی و ضربه دردناکی که خورده قابل درک! هست خصوصا اینکه شاید موردی که بیشتر عصبانیشون کرده این هست تمام فشار حداکثریشون ضد ایران هم ممکنه تحت تاثیر قرار بگیره ولی خب هر چند توپ را در زمین بن سلمان هم انداخته خیلی جالب میشه در تاریخ علل جنگ ایران و امریکا را حمایت از عربستان سعودی و بن سلمان قاتل! بنویسند! پ ن: بیشترین آسیب به این منطقه مستطیل بزرگ بوده و بعد هم اون سه مخزن کناری که به نظر حداقل دو موردشون به شدت اسیب دیدند. تصویر زوم:

در بخش واردات از کره که این کشور یک کشور کاملا بد عهد ( در قضیه فروش کارخانه دوو و بعد دبه کردن) و با خست بسیار در انتقال تکنولوژی هست و بیشتر ما براش یک بازار بی دردسر بسیار پرسود هستیم که هر بار به بهانه تحریم اولین نفری است که تمام قراردادها را زیر پا میزاره. در بخش صادرات هم به هر حال وقتی با شرایط فعلی اینطور در تحریم ها ایران را تحت فشار میزاره و کاملا مطیع اوامر امریکاست به نظرم بهتر هست برای اون بخش نفتی که در بلند مدت به مقصد کره هدف گذاری کردیم ظرفیت داخلی پالایش ایجاد کنیم و از صادراتش صرفه نظر کنیم اگر مشتری دیگه ای پیدا نکردیم. این به ثواب هم نزدیکتر هست. و البته که منظورم در همکاری ها هم موشک قاره پیما بود و هم بمبم هسته ای. یعنی لااقل در مورد قاره پیما که در پوشش های گوناگون یک همکاری واقعی و عملی و در مورد بمب هسته ای هم کسب دانش با جزییات و در تمام مراحل ساخت. داشتن دانش فعلا منع نشده و حتی ممکنه پیش نیاز برخی دنش های مشروع دیگه در این زمینه باشه. کسب تجربه در این حوزه ضروری است به نظرم. حالا همکاری میتونه به همین شکل هم باشه. ولی به اشتراک گذاری مدام این اطلاعات در یک اتاق عملیات علمی مدنظر هست. یعنی مراودات متخصصین و رفت و امدهای کامل علمی. الان هر دو کشور در حوزه هایی به هم نیاز دارند که یک همکاری مفید هست. شرایط دو کشور هم به گونه ای است که نگرانی زیادی از بابت تسلط غرب و درز اطلاعات در طولانی مدت براشون وجود نداره.

معاون وزیر دارایی روسیه با اشاره به اینکه خط اعتباری 15 میلیارد دلاری اروپا نه خوب و نه بد است، گفت: قرارداد باید با منافع طویل‌المدت ایران و کسانی که آن را تأمین می‌کنند مطابقت داشته باشد. امیدوار باید بود حتی بدون پیش شرط ملاقات هم در این تله اروپا نیفتند دولتمردان - جایگزین کردن تمام تعهدات اروپا با یک مبلغ موقت صدقه ای ( بحث میزان مبلغ نیست حتی به کمتر هم میشه راضی شد ولی شکل کار درست نیست - تخفیف تحریم لااقل نه دقیقا یک مبلغ پول به شکل - حالا با این مدتی طی کنید تا بعد - یعنی ساز و کاری که کاملا طرح ریزی شده به تحریم ها و عدم انجام تعهدات اروپا رسمیت ببخشه با هوشمندی ) راهکار حل مشکل برجام نیست فقط خریدن زمان برای افزایش مرگ تدریجی و پشت سر گذاشتن چالش انتخابات برای ترامپ هست. اگر بحث ملاقات هم در وسط باشه که دیگه اصولا همه چیز کنار گذاشته بشه و دربست تسلیم شدن بهتر از فریب خوردن مدام هست. مبلغ صدقه ای که هم ترامپ را تا انتخابات پیش ببره و هم خدای ناکرده با همین تفکر داخلیون را تامین کننده منافع سیاسی تنها جناح های سیاسی است. فقط اینکه در امریکا منافع ملی خدشه ای بهش وارد نمیشه و قربانی نمیشه ولی در ایران کاملا ابتدا منافع ملی است که پای این تصمیم قربانی میشه.

@worior رژه ها نزدیکه. گروهک الاحوازیه مرید دربست سعودیهاست و در جنوب شرق هم عملیات ها شکل جدی تری داره. برای همین باید کاملا مراقب بود. خرابکاری های داخلی هم احتمالش هست، و همچنین اشوب به بهانه های مختلف ( با توجه به ارتش سایبری سعودیها که دیگه واضح هست حضور بسیار پرتعدادشون در وب فارسی) - در خلیج فارس هم خصوصا اطراف سکوهای نفتی و گازی حتما باید گشت های دریایی افزایش پیدا کنه. حملات سایبری توسط امریکا از مبدا عربستان سعودی ضد تاسیسات حیاتی کشور هم احتمالش میره. حشد و سوریه هم باید مراقب خودشیرینی و معامله پشت پرده صهیونیستها با سعودیها باشند. یک آماده باش کامل البته در حین اماده سازی یک حمله دوم. به دشمن اجازه تنفس بدی تا نفس بگیره ممکنه فکرهای زیادی تو سرش چرخ بخوره ولی ضربات مدام بی حس و منفعلش میکنه تا حدی. فشار حداکثری سیاسی و ارعاب توسط امریکا و پمپئو و گراهام و اتحادیه عرب و جمیع جهان برای به انفعال کشاندن چنین حملاتی است. نباید تسلیم این فضاسازی ها شد. انتخاب بسیار راحت تری از حمله به ایران در دست دارند (باید براشون جا بندازه ایران که هرگونه حمله و خرابکاری اشکار به این بهانه یعنی جنگ سراسری) اون هم متوقف کردن این کشتار و جنگ احمقانه است. ( جالبه انتظار دارند یمنی ها بنشینند حملات و محاصره و قتل عام پی در پی را ببینند ولی پاسخ ندند چون امنیت انرژی جهان به خطر میفته و ممکنه پسرک چشم آبی اروپایی تالم روحی پیدا کنه و از طرفی اصولا حق پاسخ متقابل را تروریستی میدونند! )

یک موضوعی است حالا شاید بی ربط با تاپیک باشه ولی به هر حال چون کره شمالی همسایه چین هست و تاپیک هم مرتبط با قراردادهای دفاعی شاید بشه عنوان کرد در اینجا. دو کشور ایران و کره شمالی به انحا مختلف و در دوره های زمانی مختلف تحت فشارهای با منابع مختلفی قرار میگیرند که بعضا محدودیت هایی برای هر کدوم ایجاد میکنه. با توجه به بعد فاصله و تحریمها شاید مراودات نظامی به شکل روتین قابل انجام نباشه ولی اگر یک پیمان ویژه بین دو کشور منعقد بشه برای تبادل متخصصین مثلا در امر موشکی و حتی پدافندی میشه ازش در برهه های خاص استفاده کرد. مثلا الان که کره شمالی تحت فریز ظاهری ازمایش های موشک برد بلند هست، اگر تبادل متخصص وجود داشته باشه و اصولا یک مرکز مشترک تخصصی بین دو کشور ( با دانشمندان و کارآموزان به اشتراک گذاری! شده ) ایجاد شده باشه ( در یک سطح معین از همکاری که به توانمندی های استراتژیک دو طرف لطمه نزنه ) در اینصورت مثلا میشه تست های عملی خروجی این مرکز در این مقطع در ایران انجام بشه و زمانی که ایران در محدودیت هست در کره و اگر هیچ کدام محدودیتی نداشتند همچنان این تبادل وجود داشته باشه چون اتفاقات و فشارهای دیگه ای هم محتمل هست. مثلا انفجار و خرابکاری در یک کشور ضربه اساسی به توانمندی (مثلا موشکی) اون کشور نمیتونه بزنه با وجود مرکز متناظر در کشور دیگه و یا حمله به یک کشور توان تخصصی را در کشور دیگه حفظ میکنه. تردد افراد متخصص میانی بین دو کشور و اشتراک طرح ها بسیار راحت تر هم انجام میپذیره در این سطح از فشارها و جاسوسی ها و خرابکاری ها. مهم اینه که بخیل نباشند دو کشور و یک سطح پایین تر لااقل از تکنولوژی های موجودشون را با هم به اشتراک بگذارند در طراحی و تولید. پ ن: نقطه شروع و پیشنهاد از طرف ما هم میتونه کمک به کره در حوزه پهپادی و کروزی باشه، به نظر کاملا مغفول هست در کره و حالا با بازاریابی ای که به کمک یمنی ها داره انجام میشه میشه ترغیبشون کرد و یک مرکز تخصصی بین کشوری ایجاد بشه با پکیجی از دانش های موشکی و پهپادی و پدافندی. هدف هم بیش از اشتراک تکنولوژی، شعبه داشتن در ورای جغرافیا بدین منظور هست برای کاهش ریسک.

کاملا مشخصه همچنان که سعودیها در بهت هستند، فعلا دود پالایشگاه های عربستان با حمله یمنی ها داره بیشتر چشم امریکایی ها را میسوزونه. این هیاهو های پرتعداد هم ( توییت های پمپئو-تماس ترامپ با بن سلمان - بیانیه های وزیر انرژی و مسئولان امریکایی - توییت گراهام و ... ) هم میتونه ناشی از این سوزش باشه و هم ناشی از ردگم کنی از حواشی ماجرا از جمله حیثیت بر باد رفته پاتریوت و اصولا اون 800 میلیارد سلاح خوشگل امریکایی که ترامپ میگفت خیلی قوی اند! ( برای افکار عمومی اینکه پاتریوت سلاح تخصصی ضد پهپاد نیست یا اون 800 میلیارد چقدرش تحویل شده مهم نیست بلکه مهم اینه پاتریوت در عربستان نصبه و سعودیها فول تسلیحات از امریکا میخرند و شکست نظامی یعنی شکست صنایع نظامی اونها در افکار عمومی حالا هر چه قدر هم بی ربط باشه ماجرا ) و از همه مهمتر پایگاهی که سعودیها بغل گوش ریاض و نزدیک جغرافیای حمله تحویل امریکا دادند و ده ها پرواز روزانه بالگردی و اطلاعاتی امریکا ( فقط اونهایی که در فلایت رادار مشخصه ) مماس با مرزهای شرقی و عمقی عربستان. یعنی نه سلاح امریکایی نه همپیمانی سیاسی و نه حتی پایگاه نظامی امریکا برای یک کشور در مقابل حتی یک گروه کوچک به شدت در محاصره و تنگنا و اون هم بعد 4 سال جنگ مصونیت که نمیاره هیچ بلکه فاجعه امنیتیش هم میشه اینکه پمپئو توییت بزنه و گیج باشه که منشا حملات از کجا بوده؟! در عراق بدون رادار و اسمان و حریم هوایی و ارتش کاملا مستقل شاید پذیرفته باشه ولی در عربستان تا خرتناق پر از رادار و تجهیزات فوق مردن و پایگاه های نظامی پرتعداد اطرافش هم تو توییتر باید دنبال مبدا حملات باشی اخه؟ حوثی ها باید جانب احتیاط را حفظ کنند و اسیر این بازی نشند و برای اثبات چیزی ویدئو یا تصاویری که امریکا و عربستان را از گیجی دربیاره منتشر نکنه از زمان حملات. اینکه امریکا جلودار شده برای حفظ ابرو ایران را مدام عامل حمله بدونه نه حوثی ها را یا عراق را برجسته کنند و اون تصویر مشکوک بی مکان و زمان را منتشر کنند و اصرار کنند که قطعات هم حتما در شمال پیدا شه پس حمله از عراق بوده یا امیرکویت از بالکن کاخش چی دیده! یا ندیده دیگه دست و پا زدن اضافی است و احتمالا یک تلاش ضعیف پساماجرا برای یار جمع کردن در عراق ضد ایران. -- یادمه یک زمانی راداری که در سرزمین های اشغالی نصب کردند اصرار داشتند و مدام صهیونیستها و برخی در داخل تبلیغ میکردند که یک توپ تنیس را هم حتی در اسمان ایران تشخیص میده. خب رادار اونجا به کنار، رادار قطر و کویت و امارات و ریاض یک اثر ثبت نکرده که پمپئو توییت نکنه مدرکی در دست نیست که حملات از یمن بوده باشه، خب چرا از نداشته ها میگی، از داشته ها بگو که دقیقا از کجا بوده، قطر؟! به قول کاربران عربستانی؟ ایران؟ عراق؟ اون هم عراقی که وجب به وجبش تحت سیطره پرنده های شناسایی امریکاست و این همه اطلاعات امریکایی که سانت به سانت مراکز حشد را شناسایی کرده بود هدف قرار دادند و حتی از فرمانده حشدی هم نگذشتند. این را نگند چی بگند؟!