انجمن بزرگ میلیتاری

بسم ا... بیست و هشتمین سالگرد شهادت امیران سرافراز نیروی هوایی سرلشکر شهید منصور ستاری ، سرلشکر شهید علیرضا یاسینی و سرلشکر شهید مصطفی اردستانی 1373-1401

بسم ا... إِنَّا لِلَّٰهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ https://www.aparat.com/v/KcBXA سرتیپ خلبان جانباز .. فرج ا.. فرسیابی به یاران شهید خود پیوست ... یک حمد و سوره را برای ایشون قرائت کنیم ...

بسم ا... تست ضد کشتی نصر هواپایه از زاویه ای متفاوت https://www.aparat.com/v/71OJU

بخش دوم و پایانی کارنامه رزمی میل-26 دراوکراین و چشم انداز ارتقاء برای سنگین وزن روسی در جریان ضدحملات ارتش اوکراین به محور خارکف و پیشروی سریع واحدهای ارتش کیف بسوی بالاکلیا و ایژیوم که منجر به یک عقب نشینی گسترده از سوی روسها شد ، ستاد کل ارتش روسیه مدعی گردید که این عقب نشینی در جهت حفظ نیرو و دفاع از مناطق تصرف شده در مراحل اولیه عملیات نظامی صورت گرفته که گرچه اثر بخشی این ادعا می بایست مورد بررسی قرار گیرد ، اما حضور بالگردهای میل-26 در این سلسله حوادث مستحق بررسی و بازنگری دوباره است . با این وصف ، ناوگان عملیاتی میل-26 ارتش روسیه که بعنوان بزرگترین بالگرد ترابری نظامی نیز شناخته می شود ، به گفته منابع مختلفی که صحنه نبرد را بررسی می کردند ، نقش قابل توجهی را در انتقال نیروهای نظامی و تجهیزات رزمی به منظور کُند کردن روند پیشروی ارتش اوکراین ایفا نمودند . اگر چه هنوز اطلاعات دقیق تری منتشر نشده ولی این بالگردها بعنوان ناوگان ذخیره ستاد کل تاثیر قابل توجهی را بر روی تحلیلگران نظامی از خود برجای گذاشتند . میل-26 در صحنه نبرد اوکراین / 2022 در همین زمینه ، مستندات موجود نشان میدهد که در محور خارکف ، بالگردهای میل-26 علاوه بر منتقل نمودن حجم قابل توجهی نیروی پیاده به مناطق درگیری ، خودروهای زرهی مین روب UR-77 را با وزنی درحدود 15.5 تن به منطقه نبرد انتقال دادند که برخی معتقدند یک سلاح کارآمد برای نبردهای شهری محسوب می شود ، در حالی که ویدئوهای منتشره حاکی از انتقال خودروهای زرهی MT-LB مسلح به سلاح های سنگین ضد هوایی توسط این بالگردها به منطقه درگیری است . راست : دهلیز داخلی بار میل-26 ( دراین عکس توان حمل بار این بالگرد بخوبی قابل مشاهده است ) چپ : اولین بالگرد کاموف-52 که درسال 2010 تولید شد ، توسط میل-26 قورت داده شده تا به یگان کاربر تحویل داده شود اما میل-26 درلباس نظامی ، یک بالگرد در کلاس فوق سنگین محسوب می شود که امکان حمل محموله ای در بازه وزنی 20 تا 25 تن را دارد تا جایی که به سال 1982 ، چیزی در حدود 14 رکورد جهانی از جمله بلند کردن باری به وزن 4 تن بصورت اسلینگ یا جابه جایی بالگرد میل-25 ( نسخه بروز شده میل-24 ) را به ثبت رساند . با این حال در ماموریت های عادی ، حمل چنین اضافه بارهایی چندان معمول نیست ولی گفته میشود این بالگرد می تواند باری با وزن 15 تن را در یک برد 500 کیلومتری براحتی جابه جا کند بطوریککه در مقصد هنوز 10 درصد از سوخت بعنوان ذخیره را دراختیار داشته باشد . راست : سی اچ-47 دی چپ : سی اچ-53 در مقایسه با بالگردهای غربی که نزدیک به این کلاس وزنی عملیاتی هستند ، بالگرد CH-53A/D سی استالیون و CH-47 شینوک به ترتیب توانایی حمل 13.5 و 1.3 تن بار را دارند ، در حالی که میل-26 به تنهایی و در زمان کمتری می تواند این میزان بار را در یک برد مشخص با خود حمل کند و درمقابل ، ارتش های ناتو برای حمل همین مقدار باید بالگردهای بیشتری را روانه صحنه نبرد نمایند . راست : افغانستان - دره پنجشیر / میل-26 در حال تخلیه نفربر زرهی در صحنه نبرد است به توپوگرافی محل دقت کنید ... چپ : چچن - یک دستگاه بی تی آر برای نیروهای روسی درگیر در چچن ، قورت داده می شود در حوزه حمل سرباز ، فلسفه طراحی دفتر میل از ابتدا بر روی حمل 120 چترباز پایه گذاری شد ، در حالی که این تعداد برای سی اچ-47 نزدیک 64 نفر تخمین زده می شود ، هر چند کشورهای عضو ناتو و در راس آنها ایالات متحده ، با تولید تعداد بیشتری از این بالگردها تا حدی این نقض را جبران کرده اند . اما مزیت اصلی میل-26 توانایی حمل محوله های بسیار سنگین بصورت اسلینگ است ، تاجایی که بعنوان مثال درسال 2009 بالگرد های روسی یک جفت شینوک ساقط شده را در افغانستان جابه جا نمود . بالگرد فوق سنگین میل-26 در حال جابه جایی بالگرد سی اچ-47 / افغانستان https://www.aparat.com/v/RbpkD مورچه کارگر یا گاو روسی : اگرچه توان حمل بار میل-26 به گونه ای است که بدان لقب "مورچه کارگر" داده اند ولی این بالگرد در ارتش روسیه به " گاو" ملقب شده ، ولی این لقب تنها یک شباهت ظاهری است در حالی که پس از گذست 42 سال از اولین پرواز آن ، هنوز یک ماشین پروازی با کارایی بالا محسوب می شود که با مجهز بودن به دو دستگاه پیشرانه دی-136 می تواند با سرعتی در حدود 295 کیلومتر درساعت ، بارهای حجیم و سنگین را حمل کند . میل-26 ارتش ونزوئلا در حوزه مشتریان خارجی ، نسخه میل-26تی تا سال 2011 برای کاربران مختلفی در حال پرواز بود ولی بمدت حداقل یک دهه خبری ازاین غول هوایی نبود ولی در پشت پرده ، ستون فقرات ترابری تاکتیکی ارتش روسیه را تشکیل می داد . در همین سالها ، ارتش روسیه یک برنامه بروزرسانی را برای این بالگرد تعریف نمود که تعداد خدمه را از 5 نفر به 2 نفر کاهش می داد و تنها درصورتی که بارخارجی قراربود حمل شود ، کاربر ویژه آن به خدمه اضافه می گردید . راست : میل-26 براساس برخی داده های موجود امکان حمل 120 چترباز با تجهیزات کامل را دارد چپ : میل-26 در فرودگاه شهر گروزنی / درجلوی عکس یکفروند ال-39 نیروی هوایی چچن بصورت منهدم شده قابل مشاهده است با این حال در شاخه هوایی نیروی زمینی روسیه ، هر میل-26 از 4 خدمه شامل خلبان یکم ، کمک خلبان ، ناوبر و مهندس پرواز بهره می برد ، هر چند بالگردهای عملیاتی ارتش اکنون به 5 نمایشگر MFD مجهز شده اند که گفته شده تا حدی بارکارخدمه را کاهش می دهد . علاوه براین ، ارتش روسیه و بخش غیرنظامی ، در سالهای اخیر شاهد بکارگیری عینک های دید درشب دراین بالگردها هستند و براساس تجربه های ثبت شده ، این بالگرد می تواند در شب ، با پرواز در ارتفاع پائین بدون ترس از برخورد به خطوط انتقال برق یا درختان پرواز کند . اما این " گاو" روسی در عملیات جنگی هرگز تنها وارد صحنه نمی شود و براساس تصاویر منتشره از سوی وزارت دفاع روسیه ، این بالگرد همواره با اسکورت بالگردهای رزمی میل -28 یا کاموف-52 دیده می شد . در حوزه دفاع از خود ، میل-26 بصورت استاندارد به جنگ افزاری مسلح نشده ، ولی کابین خلبان بصورت نیمه زرهی و سامانه دفاع از خود President-S است که ترکیبی از بخش هشداردهنده موشکی ، بخش کورکننده لیزری و پرتابگرهای تله های حرارتی را شامل می شود.پس از فروپاشی اتحاد شوروی ، درحدود 28 فروند میل -26 دراوکراین باقی ماند که در ابتدای سال 2000 ، عمر تعمیرات اساسی آنها به پایان رسید و گزارش های موجود نشان می دهد که 17 فروند از این بالگردها در کالینوف ، 11 فروند در کونوتوپ بصورت ذخیره نگهداری می شوند .علاوه بر اوکراین ، نیروی هوایی الجزایر ، ونزوئلا ، هند ، چین ، اردن ، مکزیک ، قزاقستان ، کنگو نیز به این بالگرد مجهز هستند . میل-26 ارتش اردن اما پیشرفته ترین نسخه میل-26 که هم اکنون برای نیروی هوایی روسیه تولید می شود ، با شناسه MIL-26T2V شناخته شده و برخلاف نمونه های قبلی از سامانه های پیشرفته ناوبری NPK90-2V بهره می برد که گفته شده ایمنی پروازی این بالگرد را تا حدود زیادی افزایش داده است . نکته جالب اینجاست که ارتش هنوز از 5 خدمه برای این بالگرد استفاده می کند که علت آن هنوز مشخص نیست ، ولی برخی داده های جدید نشان می دهد که به منظور مقابله با سامانه های دوش پرتاب مهاجم ، سامانه دفاع از خود Vitebskنیز به این غول روسی اضافه شده است . این نسخه درسال 2018 نخستین پرواز خود را اجرا نمود و تولید انبوه آن از حدود یکسال بعد آغاز شد و گفته میشود در عملیاتهای شبانه ارتش روسیه در محور خارکف به شکل گسترده مورداستفاده قرار گرفته و تا امروز ( دوم ژانویه 2023 ) هنوز گزارشی در خصوص ساقط شدن آن منتشر نشده است . بالگرد میل-26 - نمایشگاه هوایی سال 2017 https://www.aparat.com/v/nbgCG آینده میل-26 ارتش ایالات متحده پیش از این قرار بود تا پروژه تیلت روتور ترابری مشترک ( JTR/FTR) را کلید زده و به سرانجام برساند که تاکنون این امر محقق نشده ، که طرحی بود با توان حمل 22.5 تن بار یا یک کانتینر استاندارد 6 متری در بخش دهلیز داخلی با آرایش 4 موتوره که می بایست جایگزین سی اچ-53 و سی اچ-47 شود . برنامه FTR /JTR که به نوعی یک وی-22 دوقلو محسوب می شد / می شود قرار بود بعنوان یک هواگرد مشترک در سازمان رزمی ارتش ایالات متحده بکار گرفته شود با این حال ، نیازمندی های پنتاگون تا حدودی بلندپروازانه بود ، بطوریکه سخت افزار مزبور می بایست بدون سوختگیری و سرعت کروز 400 تا 900 کیلومتر درساعت ، عرض اقیانوس آتلانتیک را طی می نمود . این امر باعث شد تا دفترطراحی میل مشخصات فوق را مبنایی برای یک طراحی جدید قرار دهند ، ولی از همان ابتدا مشخص شد که فناوری امروز تیلت روتور ، برای اجرای ماموریت های رزمی در کلاس فوق سنگین چندان مناسبتی ندارد در نتیجه طراح هایی که ارائه می شود ، احتمالا با همان پیکربندی کلاسیک با یک روتوراصلی خواهد بود . در همین زمینه ، بررسی های صورت گرفته نشان می داد که یک کانتینر با ابعاد مشخص 2/43×2 و 43/6 ×2 متر که در برنامه آمریکایی قرار داشت براحتی می تواند با میل-26 حمل شود و تنها می بایست بالابرنده های داخلی دهلیز بار مقداری تقویت شوند ، هر چند این میزان بار ، کارکرد پیشرانه های موجود را در دمای بالای 20 درجه تا حدودی محدود می نماید . مهندسان میل پیشنهاد دادند تا با بازنگری در قدرت پیشرانه ها ، میتوان الزامات FTR /JTR را برآورده نمود که با این تغییر ، سرعت صعود به 2.54 متر بر ثانیه ، افزایش پیدا خواهد کرد . علاوه براین میزان مصرف سوخت نیز می بایست کاهش پیدا کرده که در مجموع می توان آن را در قالب میل-40 معرفی نمود . در کنار این مساله ، اضافه شدن قابلیت ارابه های فرود جمع شونده ، میزان پسار اضافی را محدود کرده و بر کارایی پروازی بالگرد جدید احتمالا خواهد افزود . پی نوشت : منبع1 منبع2 منبع3 3- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

بسم ا... دارندگی و برازندگی عظمت سوپرتوپ دورا را در مقایسه با اسکادهای روسی ,و وی-2 آلمانی در سمت چپ تصویر بررسی بفرمایید دورا /اسکاد و وی-2 ، هر سه مقیاس 1:35 هستند

ببین اخوی ، نگرفتی قضیه را ... یا ظاهرا پستها را مطالعه نمی کنید یا دنبال مسائل دیگری هستید ... از ابتدا پستهای رزمایش را بررسی کنید ، ببینید چه چیزی گفته شده ، اگر انتظار دارید مثل آن کانال های تلگرامی مطلوب شما ، شخصیت حقیقی و حقوقی رده های ارشد نظامی را تخریب کنیم ، میلیتاری جای اینکارها نیست ، رُک ، صریح و بدون تعارف . تصاویر ثبت شده در تاپیک ، تاپیک هم باز هست برای نقد مستدل وضع امروز .... از توپخانه شکایت دارید ، از استتار شاکی هستید ، از وضعیت کلاهخود یا یونیفرم ها رضایت ندارید ، تجهیزات قدیمی هستند ، و نظایر این که گفته شده ... شما راه کار بدید برای حل مشکل .. کار ما در میلیتاری این هست ...

بسم ا... آزمایش موشک ضد کشتی هواپایه نصر به نوزآرت روی دماغه فانتوم دقت کنید https://www.aparat.com/v/gFHDN

بسم ا..

بسم ا... تصاویر جدیدتر از رزمایش ذوالفقار 1401 ارتش خوب .. ظاهرا اعلیحضرت 105 م.م های ارتش دوباره دارند استفاده می شوند ( در گذشته گفته شده بود که این توپها به غیر از تعدادی که به سوریه ارسال شده بودند ، مابقی بعداز بازسازی بصورت ذخیره نگهداری می شوند که ظاهرا این طور نیست ) آقا ... یک مقداری روی فیزیک بدنی خودتون کار کنید ... ما مخلص شما هستیم ولی این عکس ها یک مقداری ضد تبلیغ هست ... مجید جان ..!!! در رزمایش 1401 خوب .. وضع یونیفرم ها به نظر نامناسب نیست ولی این کلاهخودهای عهد عتیق همچنان توی ذوق می زند .... و 15 خرداد ....

بسم ا... خوب هست ... این یعنی توجه به لایه های عمیق تر جامعه و هدف گذاری دقیق تر تصویر سازی قابل قبولی هم دارد در حوزه تجهیزات نظامی

میل-26 نیم رُخی از هرکول شرقی تعجب نکنید ... قرار نیست در مورد هواگرد ترابری تاکتیکی سی-130 صحبت کنیم ، سخت افزاری که به استخوان بندی ترابری نظامی و غیرنظامی بخش قابل توجهی از کشورها تبدیل شده و هنوز هم در خدمت قرار دارد . درواقع ، صحبت از بزرگترین بالگرد عملیاتی دنیاست که میتواند در بسیاری از داده های مربوط به ترابری نظامی –غیرنظامی با محصول آمریکایی رقابت کند . میل-26 یکی از جالب توجه ترین محصولات شرکت مشهور میل روسیه محسوب می شود که اگر در کنار هواگرد بوئینگ 737 قرار گیرد ، درازای بیشتری را شاهد خواهید بود در حالی که دهانه بال آن نیز حدود 4 متر بزرگتر از این هواگرد غیرنظامی است . مقایسه ابعاد میل-26 و سی-130 ( تصویر سمت راست ) و ابعاد بوئینگ-737 - میل-26 روسها ، عادت کردند که همه چیز را در ابعاد غول آسا تولید کنند این روند شاید بدلیل نیازهای خاص آنها و احتمالا جبران عقب ماندگی های خاص در مقایسه با بالگردهای غربی است برخی مورخین صنعت بالگردی نیز معتقدند که میل-26 به نوعی یک مورچه پرنده است ( بدلیل وجود قابلیت حمل باری هم وزن خود بالگرد ) و این نه تنها در حوزه بلند کردن آن ، بلکه توان قابل توجه حمل آن تا بردی برابر 800 کیلومتر از مبداء را نیز شامل می شود . این بالگرد که درمیانه دهه هفتاد میلادی کار طراحی اولیه آن آغاز شد ، هنوز با یکسری تغییرات در خط تولید قرار دارد و ماموریتهای متنوعی شامل حمل و نقل نظامی ، عملیات شهری ، جرثقیل پرنده و امداد پزشکی را نیز برعهده گرفته و اجرا می کند . راست : اولین خدمه مونث بالگرد میل-26 / از راست به چپ : آی.ای. کوپتس ( نفر دوم از چپ ) ،کمک خلبان وی . وولکووا ، ناوبر تی. آفاناسییوا ، مهندس پرواز ال . کوشل چپ : آی.ای. کوپتس به همراه جی .آر قاراپتیان و وی .ای . ایزاکاسن- الیزاورف در زمان طی دوره آموزش آناتولی دمیانویچ گریشنگو ( راست ) : خلبان برجسته دفتر طراحی okb میل بعلت اجرای سورتی های متعدد بر فراز راکتور و دریافت میران اشعه ای به اندازه 500 رونتگن ، نزدیک به دوسال بعد از دنیا رفت یورگن ( گورکن ) ریبانوریچ قاراپتیان ( سمت چپ ) ، خلبان برجسته دفتر طراحی okb میل اتحاد جماهیر شوروی سابق ،به همراه خلبان یکم ، یورگن چاپیوف ، ماموریت پیدا کرد تا یک صفحه فولادی عظیم را با یکفروند بالگرد میل-26 اسلینگ گرده و روی هسته راکتور قرار بدهد ، با وجود مجهز بودن بالگرد وی به صفحات زرهی ضخیم برای جلوگیری از آثار مضره فوران شده از هسته راکتور ، بدلیل قرارگیری جایگاه استقرار وی در بالگرد و قرار گرفتن بیش از حد در معرض تشعشات در میانه دهه 90 از دنیا رفت . مختصری در خصوص تاریخچه طراحی میل-26 طراحی بالگرد میل-26 در میانه دهه هفتاد میلادی ، بعنوان جایگزین برحق بالگرد فوق سنگین میل-6 در دستور کار شرکت میل شوروی سابق قرار گرفت تا به نوعی بطور همزمان نیازهای بخش غیرنظامی شوروی سابق ( بدلیل مساحت بسیار بالای جغرافیایی ) و همچنین نیازمندی های ارتش شوروی را در رسته های مختلف برآورده سازد . بدین ترتیب براساس الزاماتی که به دفتر طراحی شرکت میل ابلاغ شد ، بالگرد جدید می بایست محموله هایی در رده وزنی 20 تن را در بردی برابر 500 کیلومتر و در ارتفاعی بیشتر از 1000 متر از سطح دریا با خود حمل کند . این بالگرد جدید که شناسه میل-26 ( محصول شماره 90 ) را دریافت نمود پس از مدتها بحث و بررسی در دسامبر 1971 تایید شد . پس از طی مراحل اولیه ، ساخت اولین نمونه میل-26 در سال 1972 آغاز گردید و پس از 3 سال در سال 1977 نخستین نمونه آن به پرواز در آمد و تنها در عرض چند سال سری اول آن به ارتش شوروی سابق تحویل داده شد . مجموعه شفت موتور بالگرد میل-26 به ابعاد دهلیز پیشرانه دی -136 و تکنسین های فنی دقت کنید نسخه غیرنظامی گونه غیرنظامی بالگرد میل -26 که با پسوند T نیز شناخته می شود ، از 12 ژانویه 1985 در خط تولید قرار گرفت . با این حال بدلیل نیازهای متفاوت ،سامانه های ناوبری آن با نمونه نظامی مقداری متفاوت بود ولی تجهیزات حمل بارخارجی آن به شکل قابل توجهی گسترش پیدا نمود تا نیازهای آتی را برآورده سازد . درواقع امر ، این سامانه های به اندازه ای قابل اطمینان بودند که می توانستند یک کانتینر دریایی استاندارد را بدون نیاز به تجهیزات اضافی و تنها با اتکاء به سامانه های استاندارد بالگرد ، بلند نموده و به مقصد برساند ، در حالی که خلبان میتوانست با سرعتی در حدود 200 کیلومتر درساعت و با صرفه جویی 30 درصدی در مصرف سوخت ، این نوع بارها را با خود حمل کند . توان حمل بار این بالگرد در همان آغاز عملیات پروازی و قبل از تحویل به ارتش یا آئروفلوت ( خط هوایی اتحاد شوروی و روسیه ) عیان شد . توانایی میل-26 در حوزه اجرای ماموریتهای اطفاء حریق بعنوان مثال در 4 فوریه 1982 ، خدمه این بالگرد موفق شدند یک محوله 25 تنی را تا ارتفاع 4060 متری بلند نماید . این در حالی بود که رکورد قبلی پرواز در یک مسیر بسته که پیش از این درسال 1967 توسط بالگرد میل-8 ثبت شده بود ( مسیر مسکو-ورونژ- کویبیشف – مسکو به طول 2000 کیلومتر و با سرعت متوسط 279 کیلومتردر ساعت ) را نیز جابه جا نمود و بهبود داد . ارابه فرود بخش دماغه و دماغه میل-26 این بالگرد در سال 1986 به خط هوایی شوروی تحویل داده شد و سری نخست خدمه که از مدارس هوانوردی در روستوف و کرمنچوگ آموزش دیده بودند ، برای عملیات با آن وارد خط پرواز شدند . این دو مرکز تا سال 1989 صدها خلبان و تکنسین پروازی را آموزش داده و به ارتش و نهادهای غیرنظامی اعزام نموده بود . راست : محل استقرار و دید کاربر جرثقیل میل-26 وسط : خلبان - خلبان /کاربر چپ : محل استقرار و دید کاربر جرثقیل میل-26 مورچه کارگر روسی بخش مرکزی بالگرد میل -26 برای حمل بارداخلی طراحی شده که با درازایی در حدود 12.1 متر ( و با باز شدن بخش رمپ بارگیری در حدود 15 متر ) ، عرض حدود 3/2 متر و ارتفاع 2/95 تا 3.1 متر امکان حمل تجهیزات مختلف از جمله سخت افزارهای نظامی تا 20 تن را بوجود آورده است . درارتش شوروی سابق و روسیه امروز ، میل-26 های فعال میتوانند یک خودروی رزمی پیاده نظام ، یک قبضه هویتزر خودکششی و یا حتی یک خودروی شناسایی –رزمی را با خود حمل کنند که از طریق رمپ بارگیری عقب که به شکل هیدرولیکی بازو بسته می شود توانایی ورود و خروج را بدست می آورد . راست : بخش تحتانی محفظه بار میل-26 چپ : سامانه جابه جایی بار در داخل دهلیز حمل بار میل-26 در نسخه حمل پیاده نظام ، بالگرد میل-26 میتواند 82 سرباز یا 68 نیروی چترباز را با تجهیزات کامل حمل نماید و در گونه آمبولانس هوایی با نصب تخت ، توان جابه جایی 60 مجروح نیز برای آن بوجود می آید . اما در گونه غیرنظامی ، محموله هایی با حداکثر وزن 20 تن روی ردیفی از ریل های ویژه قرار می گیرد . محفظه بار میل-26 علاوه بر حمل سرباز یا تجهیزات جنگی ، امکان منطبق شدن با مخازن سوخت اضافی را دارد که برد پیمایش آن را افزون تر نموده ،در حالی که بطور همزمان میتوان تجهیزات اضافی نظیر تثبیت کننده برای بارهای خاص یا سامانه های بالا بردن محموله های سنگین از روی زمین و ... را درآن نصب نمود . مخازن سوخت اضافی میل-26 در بخش دهلیز حمل بار و به شکل جدا شده طراحی میل-26 به گونه ای صورت گرفته که وقتی برای مقاصد غیرنظامی استفاده می شود ، می توان شاهد حمل بارهای خارجی ( اسلینگ ) قابل توجه با آن بود . بعنوان مثال یکی از اولین نمونه های حمل بارهای خارجی بزرگ ، جابه جایی یکفروند هواگرد توپولف-124 از فرودگاه چکالوفسکی به مقصد مورد نظر درسال 1986 بود . دوسال بعد یعنی درسال 1988 یکفروند میل-26 تی موفق شد یک فروند بالگرد میل-8 را که در ارتفاع 3100 متری مجبور به فرود اضطراری شده بود را بطور کامل بلند کرده و به تفلیس ( ارمنستان ) منتقل نماید . علاوه براین ، حمل یکفروند هواگرد آبخاکی برییف-12 که در تاگانروگ مبادرت به فرود اضطراری نموده بود نیز در کارنامه این فوق سنگین روسی قرار دارد . در خارج از روسیه نیز ، عملیات بازآوری یک فروند بمب افکن "بوستون" نیروی هوایی ایالات متحده که در سالهای جنگ دوم جهانی ، در گینه نو ساقط شده و در وضعیت به نسبت مطلوبی قرار داشت ، نیز توسط این بالگرد انجام گرفت . پره ها ( تیغه ) اصلی و دُم میل-26 کابین خلبان میل-26 محل استقرار خدمه و مهندسین پرواز میل-26 در بخش جلویی این بالگرد قرار دارد که خلیان یکم و فرمانده پرواز در سمت چپ ، کمک خلبان در سمت راست ، ناوبر و مهندس پرواز نیز در طرفین کابین قرار می گیرند ، در حالی که در زمان های اضطراری ، امکان حضور خدمه پنجمی نیز پیش بینی شده است ( مکانیک پرواز ) کابین میل-26 و ادوات پروازی طبق طرح استاندارد روسی ،کابین با رنگ فیروزه ای رنگ شده که گفته میشود نقش قابل توجهی در کاهش استرس ناشی از پرواز در خلبان می شود درطرفین کابین ، دریچه هایی تعبیه شده که اگر بالگرد مجبور به فرود اضطراری شد ، امکان فرار سریع خدمه وجود داشته باشد ( در نسخه نظامی این بخش به صفحات زرهی نیز مجهز می شود ) سامانه های الکترونیکی و ناوبری میل-26 نیز شامل سامانه ترکیبی Гребень-2 و واحد کنترل پرواز PKP-77M ، سامانه ناوبری رادیویی Veer-M ، ارتفاع سنج رادیویی ، قطب نمایی رادیویی خودکار و داپلر است . قهرمان سنگین وزن نظامی و غیرنظامی میل-26 از سال 1988 تا امروز ، به تقریب در حمل بارهای فوق سنگین و عملیات هوایی رقیبی به خود ندیده عملکرد این بالگردها در چرنوبیل و جابه جایی های غول آسا بخوبی قابل مشاهده است سرعت سنج و زاویه سنج میل-26 نیز از نوع PKV-26-1 ، خلبان خودکار چهارکاناله VUAP-1 ، سامانه پایش مسیر و همچنین سامانه کنترل بارخارجی از زیرسامانه های این بالگرد محسوب می شود . علاوه براین ، سامانه های هواشناسی ، مخابرات دوربرد ، سامانه تلویزیونی برای بررسی برخط محموله خارجی در ردیف تجهیزات استاندارد این بالگرد قرار دارد . 22 هزار اسب بخار قدرت پیشرانش و 120 متر تیغه (پره) قدرت پیشرانش بالگرد میل-26 از دو دستگاه پیشرانه توبوشفت دی-136 تامین می شود که توسط شرکت زاپوروژنیه موتور سیچ طراحی وساخته شده و مجموعا می تواند قدرتی در حدود 22000 اسب بخار را تولید کند . این پیشرانه ها به خلبان توانایی لازم برای بالا بردن یک خودروی 28 تنی ، 12 تن سوخت یا 20 تن بار را تا ارتفاع 6500 متری و دریک برد 800 کیلومتر ( در حداکثر توان حمل بار ) میدهد . پیشرانه های دی-136 به شکل متوسط در 60 دقیقه چیزی در حدود 3100 کیلوگرم سوخت مصرف می کند و هزینه پرواز آن در یکساعت حدود 600 هزار روبل است . این موتور به یک مجموعه هشت تایی از تیغه هایی به طول 16 متر متصل است . خط تولید میل-26 از سال 1988 تا امروز حدودی 310 فروند نمونه های نظامی و غیرنظامی را به مشتریان متنوعی تحویل داده که بزرگترین کاربر آن یک شرکت روسی با 25 فروند بالگرد است . درب و رمپ بارگیری میل -26 پی نوشت : 1- ادامه دارد ... 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

اگر عکس را دقت بفرمایید ، دو رشته سیم مشخص هست

سلام بله ... اطلاع ندارم که چرا اصرار دارند تی-72 های حاضر در رزمایش را این شکلی نمایش بدند .... باید رفت سئوال کرد که علت این کار چی هست دقیق !!! تصاویر بیشتر ..

بسم ا ... ظاهرا پرس تی وی هم خبر تحویل سوخو-35 را کار کرده ... این یعنی قضیه قطعی هست ؟؟؟!!!! باید منتظر ماند و دید https://www.aparat.com/v/9AdN4

بسم ا.. تصاویر اولیه از رزمایش ذوالفقار 1401

بسم ا... جنگ در اوکراین روز سیصد و یکم الی سیصد و ششم بیست و دوم دسامبر الی بیست وهشتم دسامبر 2022 تا آخرین سرباز اوکراینی برای حفظ تمامیت ارضی ایالات متحده خواهیم جنگید ...!!!! در حاشیه سفر زلنسکی به ایالات متحده شاید حدود یک هفته ، بخشی از ذهن درگیر این بود که تصویر فوق الذکر در تاپیک اوکراین کار بشود یا نه ...!! تحلیل های مختلفی در خصوص این تصویر می شود بیان کرد که تقریبا از هر زاویه ای به آن نگاه شود ، هیچکدام مثبت نیستند ! با این حال قضاوت نهایی با مخاطب .... صحنه جنگ در اوکراین – بیست و دوم دسامبر 2022 1-پوتین به گفته منابع غربی همچنان از برخورد با زلسنکی بعنوان یک همتای برابر خودداری می کند ( که در حوزه دیپلماسی به معنای این هست که برو ، بزرگترت را بیاور ) و نشان داده که علاقه ای به مذاکرات جدی با کیف ندارد . وی در جریان سخنرانی خود در 22 دسامبر اعلام نمود که ظهور اوکراین بعنوان یک کشور در سال 1991 ساختگی بود . توازن نیروی انسانی و سخت افزار سنگین واحدهای رزمی روسیه و اوکراین از مارس الی دسامبر 2022 2- رسانه های غربی معتقدند که گفته های پوتین درخصوص جنگ اوکراین بدان معناست که وی مشروعیت اوکراین را به عنوان یک کشور مستقل به رسمیت نمی شناسد ( تایید بند نخست ) . به گفته پسکوف ، انتقال احتمالی سامانه های پاتریوت به کیف تنها اثبات کننده ادامه یک جنگ نیابتی از سوی ناتو در اوکراین است و نشانه ای از آمادگی برای صلح از سوی کیف دیده نمی شود . برخی از ناظران غربی معتقدند که تلاش کرملین برای هدایت افکار عمومی بسوی توافقنامه مینسک ، دور زدن کیف و مذاکره مستقیم با غرب و تایید عدم مستقل بودن کیف است ولی به گفته این رسانه ها ، این تلاش بعید است تا موفق شود . علاوه براین ، تلاش فوق در نظر دارد تا مسئولیت ادامه جنگ را به سرسختی زلنسکی مرتبط نماید . شلیک موشک هوابه زمین Kh-25ML از فراگفوت های اوکراینی ( احتمالا) بدلیل منشوری بودن حرکات دست خدمه اوکراینی ، آن قسمت دچار ماه گرفتگی شده !!!!!! 3- به اعتقاد تحلیلگران غربی ، مجموع رفتارهای کرملین در شش ماه اخیر حاکی از تمرکز بر روی روند کمکهای غرب به اوکراین است . این دسته از تحلیلگران معتقدند که پوتین قبل از تصمیم آمریکا برای تحویل پاتریوت ها ، برای طولانی تر کردن جنگ برنامه ریزی مستقلی را انجام داده بود ولی تحویل پاتریوت ممکن است در این روند خللی ایجاد نماید . ظاهرا منابع روسی از روی تصاویر منتشر شده ماهواره ای غربی در حال تحلیل تمرکز این ماهواره ها بر روی صحنه نبرد در اوکراین هستند 4- ناظران غربی براین باورند که داده های موجود در مصاحبه های پوتین نشان می دهد که وی مسئولیت ادامه جنگ در اوکراین را برعهده طرف اوکراینی نهاده و در این حوزه هیچ وظیفه یا تعهدی را نپذیرفته است . وی در اظهاراتی مدعی شده که روسیه ، سرعت عملیات نظامی در اوکراین را افزایش نخواهد داد چرا که این امر منجر به تلفات غیرقابل توجیه خواهد شد . حملات پهپادی ارتش اوکراین به کریمه دسامبر 2022 5- برخی تحلیلگران غربی براین باور قرار دارند که والری گراسیموف در حال برنامه ریزی برای جمع آوری شواهد اطلاعاتی جهت احیاء ایده کرملین در مورد برنامه ریزی کیف برای حمله به دونباس و کریمه قبل از فوریه 2022 است . گراسیموف در جریان دیدار با مجموعه وابستگان نظامی در مسکو ، مدعی شده که عملیات نظامی ویژه ( یا جنگ ) در واکنش به روند رو به گسترش نازیسم افسار گسیخته و آمادگی نظامی کیف برای حمله کریمه آغاز شده است . وی خاطرنشان نمودکه ارتش روسیه تلاش خود را برای تصرف کامل استان دونتسک متمرکز نموده و تنها محوری که روسها در آن آرایش تهاجمی دارند نیز همین استان است ولی غربی ها معتقدند که این یک فریب رسانه ای بود ، چرا که بخش اصلی واحدهای روسی در این استان حضور ندارند . محور سولدار- باخموت 24 دسامبر 2022 6- وزیر دفاع روسیه برای دومین بار در طی هفت روز گذشته از خطوط مقدم اوکراین بازدید نموده و احتمالا این کار با هدف پررنگ نمودن نقش وی بعنوان یک رهبر نظامی صورت گرفته است . اعزام واحدهای جدید دفاع هوایی (Tor-M2K) ارتش روسیه به بلاروس منابع غربی در خصوص این نقل و انتقالات دو دسته شده اند برخی معتقدند که این جابه جایی ها بیشتر عملیات فریب هست دسته ای هم معتقدند که روسها قصد دارند مجددا علیه کیف / خارکف / چرنیشهف از خاک بلاروس وارد عمل شوند 7- عملیات نظامی ارتش روسیه در محور کرمینا – سواتوو ادامه دارد و متقابلا واحدهای کیف نیز ضدحملات جدیدی را برنامه ریزی می کنند . در این خصوص برخی منابع مدعی شده اند که پریگوژین به شکل مخفیانه از کره شمالی مهمات و تسلیحات مورد نیاز ارتش روسیه را وارد می کند و روند هزینه ها برای ادامه عملیات رزمی گروه واگنر نیز همچنان ادامه دارد و به ماهانه 100 میلیون دلار می رسد . این مساله با تعداد پرسنل این گروه ( حدود 50 هزار نفر / 10 هزار پرسنل قراردادی و 40 هزار محکوم سابق ) نیز تاحدودی همخوانی دارد . خضموک K-4386 تایفون ویژه نیروهای هوابرد روسی مجهز به برجک مسلح شده (BM-30D) به یک قبضه توپ 30 م.م 8- منابع محلی در خرسون و کریمه از تشدید تدابیر امنیتی ارتش روسیه در این محورها خبر داده اند . 9- مقامات روسی همچنان خبرهای مربوط به موج دوم بسیج محدود را رد می کنند . https://www.aparat.com/v/LGZm6 به غنمیت گرفته شده یکفروند بالگرد کاموف-52 آسیب دیده ارتش روسیه با شماره بدنه 18 در مورخ 24 دسامبر 2022 که اولین نمونه به نسبت سالم این بالگرد است که بدست ارتش اوکراین افتاد . ظاهرا این بالگرد بین ساعت 11 تا 12 روز 24 فوریه در زمان فرود در فرودگاه گوستمول بدلیل اصابت دوش پرتاب اوکراینی ساقط شد و خدمه آن هم سالم از منطقه خارج گردید ولی لاشه آن از میان نرفت و ارتش اوکراین حدود 40 روز بعد این بالگرد را در اختیار گرفت بدون آنکه تلاشی برای بمباران یا انهدام باقی مانده بالگرد صورت بگیرد . نکته جالب اینجاست که بالگرد مزبور با تمامی تسلیحات استاندارد به جا گذاشته شد . سرنوشت بعدی این بالگرد مشخص نیست ولی احتمالا مستقیما در اختیار آمریکایی ها قرار گرفت صحنه جنگ در اوکراین – بیست و سوم دسامبر 2022 1- برخی از تحلیل گران غربی همچنان اصرار می کنند که کرملین از اکتبر2022 در حال برنامه ریزی برای ایجاد شرایطی به منظور اجرای یک تک تهاجمی از سوی بلاروس بسمت کیف است . ( این حمله با عبارت most dangerous course of action یا MDOCA نیز شناخته می شود ) که احتمالا در میانه زمستان یا اوایل بهار رخ خواهد داد . شاخص ها و نشانه هایی که دیده می شود ممکن است فریب یا آگاهی دهنده در خصوص اهداف اصلی روسیه در اوکراین تعبیر گردد. درواقع ، حضور واحدهای روسی در بلاروس یک واقعیت پذیرفته شده است که میتوان آن را بخشی از تمرینات برای آمادگی جهت ورود به عملیات نظامی در محورهای فعلی جنگ در اوکراین دانست ولی برخی معتقدند که این آماده سازی ها می تواند برای یک حمله در ابعاد واقعی نیز کاربرد داشته باشد . برخی نیز معتقدند که این روند یک عملیات فریب در ابعاد بزرگ است . هر چند این روند در حال حاضر بعید به نظر می رسد ولی باید آن را تا حدودی جدی نیز گرفت . یک دستگاه هویتزر 155 م.م کراب منهدم شده اوکراینی برخی ناظران نظامی معتقدند که قرار بود تعداد قابل توجهی از این هویتزرها به ارتش اوکراین تحویل شود تا جایگزین سامانه های منهدم شده ای گردد که پیش از این توسط روسها از میان رفته بود ولی ظاهرا میزان وابستگی در حوزه تعمیر و نگهداری و همچنین مهمات این سامانه ها بیشتر از چیزی است که در ابتدا محاسبه شده بود این مساله با توجه به فرسایش شدیدی که بدلیل نیاز شدید ارتش کیف به توپخانه سنگین پدید می آید ، چالش جدیدی برای حفظ روند فعلی به نظر می رسد 2- ارتش روسیه نیز حداقل در ظاهر ماجرا ، نشانه هایی را از خود بروز می دهد که معقول بودن این حمله را در میان تحلیلگران نظامی اثبات کند . به اعتقاد ایگور گرکین ، ظرفیت نظامی روسیه برای تجدید عملیات نظامی در محور کیف از طریف بلاروس به منظور قطع ارتباط زمینی میان این شهرو اروپا می بایست مورد توجه قرار گیرد ، ضمن اینکه روند فوق می تواند بطور کامل یک عملیات ایذایی / انحرافی برای کشاندن واحدهای اوکراینی بسمت کیف و تضعیف محورهای موجود در شرق و جنوب اوکراین نیز تحلیل شود . . راست : دومین نمونه منهدم شده از نفربرهای XA-185 اهدایی ارتش فنلاند در اوکراین /دونتسک چپ : تلفات جانبی حین آموزش ... منهدم شدن کامل یک قبضه خمپاره انداز 120 م.م 2B11 ارتش روسیه در یک پادگان آموزشی 3- داده های موجود حاکی از آن است که ارتش روسیه در حال کسب آمادگی برای اجرای یک سلسله حملات در شمال غربی لوهانسک است . دراین ارتباط برخی میل بلاگرهای روسی اعتقاد دارند که شایعاتی در خصوص نزدیک بودن حملات روسها در وُلین ، لیوف ، کیف ، چرنیشهف و حتی خارکف وجود دارد و حتی این احتمال که روسها از خاک بلاروس برای حمله به چرنیشهف استفاده کنند و دولت مینسک با آن مخالفتی نداشته باشد نیز را باید در نظر گرفت . حک حرف K بر روی کامیون های ارتش روسیه در بلاروس هنوز هیجان زدگی یا افسانه سرایی خاصی در اکانتهای فارسی زبان در خصوص این مساله دیده نشده ولی ظاهرا این حرف تنها یکسری علائم راهنمایی و رانندگی است که باید در مسیرهای کشور میزبان استفاده شود در همین رابطه ، در نشست میان پوتین و لوکاشنکو ، تصمیم به افزایش حضور واحدهای روسی در بلاروس مطرح و روی آن به یک توافق اولیه ایجاد گردید که ممکن است استراتژی MEDOCAرا تا حدودی تقویت کند . ستاد کل اوکراین نیز اعلام نموده که ارتش روسیه در حال احداث یک بیمارستان صحرایی بزرگ در بلاروس است که برای تمرینات آموزشی چندان کاربرد ندارد ، ضمن اینکه واحدهای نامشخص زرهی مجهز به تانکهای تی -90 با استتار زمستانی نیز به بلاروس اعزام شده اند ولی این موارد ممکن است یک عملیات فریب نیز باشد . تحویل 12 دستگاه خضموک Panthera T6 به ارتش اوکراین اطلاعات جدید از شمال غربی لوهانسک نیز حاکی از آن است که حجم حمل و نقل ریلی ، تجهیزات نظامی و مهمات به این منطقه افزایش پیدا نموده تا جایی که قطارهای حامل تی -90 ام وتی-62 ام از استان روستوف به شمال غربی لوهانسک منتقل می شوند . علاوه براین گفته شده که واحدهای هوابرد از خرسون به لوهانسک منتقل شده اند . نیروهای تازه بسیج شده نیز برای تثبیت خطوط پدافندی در سواتوو- کرمینا استفاده شده اند . با توجه به اینکه واحدهای روسی حجم قابل توجهی از ایجاد میدان های موانع را در شرق دنیپر ایجاد کرده اند ، احتمال اجرای عملیات آفندی از این محور مقداری بعید به نظر می رسد . پرتابه های 155 م.م نمونه M107 اسپانیایی اهدایی به ارتش اوکراین ظاهرا ارتش اسپانیا چیزی درحدود 75 پالت از این مهمات را تحویل توپخانه ارتش کیف داده 4- گفته میشود زلسنکی در حال آماده کردن یک طرح صلح فوری برای فوریه 2023 است که البته احتمال دارد با شروع حملات روسها ، به شکست انجامد . 5- خبرهای جدید حاکی از دستیابی به موفقیت های جدید تاکتیکی برای ارتش اوکراین در شرق و جنوب باخموت است . حملات ارتش اوکراین به مواضع ارتش روسیه در توکماک، تیتوو، چرنیهیوکا، پولولوژی و بردیانسک 6- ارتش روسیه به تقویت مواضع دفاعی خود در خرسون و زاپوروژنیه ادامه میدهد . 7- گفته می شود کرملین تلاش می کند تا روند موج دوم بسیج محدود را از دید افکارعمومی پنهان نماید . تصاویر و متن های خوش آب و رنگ از تجهیزات نظامی لوکس را فراموش کنید .. حقیقت جنگ همین صحنه هایی هست که مشاهده می کنید ... آنهایی که برای یکبار و چند ثانیه با این صحنه ها در واقعیت روبرو شده باشند ، هیچ وقت از جنگ راحت صحبت نمی کنند صحنه جنگ در اوکراین – بیست و چهارم دسامبر 2022 1-ارتش روسیه احتمالا برای حفظ سرعت عملیات تهاجمی خود در باخموت ، احتمالا دست به یک توقف تاکتیکی خواهند زد . ( احتمالا یا دچار مشکل شدند یا مقاومت اوکراینی ها بیشتر شده .م ) در همین رابطه منابع غربی معتقدند که سرعت عملیات جنگی ارتش روسیه در باخموت مقداری کاهش پیدا کرده و این بدلیل گسترش بیشتر نیروهای مدافع اوکراینی در حومه این شهراست . وزارت دفاع بریتانیا اعلام نموده که ارتش روسیه به دلایل مشخصی از ذخیره مهمات توپخانه برای اجرای یک عملیات آفندی در مقیاس بزرگ محروم است و برای اجرای عملیات پدافندی نیز تا حدودی مشکل ایجاد شده . مواضع خندقی ، دندان اژدها و سنگرهای پیش ساخته بتونی از دید کاربر ایرانی یادآور دژهای سهمگین ارتش بعث در محورهای عملیات کربلای 4و5 و دشت تفدیده شلمچه و کانال ماهی و نهر دوعیجی و .. هست اما این موانع تاخیری و ایذایی در حال حاضر ، در جنوب اوکراین احداث می شود 2-حلقه نزدیک به پوتین در تلاش است تا الیگارش های روسی را برای حمایت از تلاش های جنگی روسیه بسیج کند . 3- ارتش اوکراین مدعی شده ساختار فرماندهی ارتش روسیه هنوز فاقد رویه های فرماندهی درست است . ظاهرا روسها برنامه جدی برای زرهی کردن کامیون ها اورال عملیاتی موجود خود دارند صحنه جنگ در اوکراین – بیست و پنجم و بیست و ششم دسامبر 2022 1- اداره اطلاعات ارتش اوکراین مدعی شده که یک افسرروسی مرتبط به گروه واگنر ، بعنوان فرمانده منطقه نظامی غرب روسیه انتخاب شده است . به گفته این منبع ، رئیس سابق ستاد منطقه نظامی شرق روسیه ، ژنرال یوگنی والریویچ نیکیفوروف به فرماندهی منطقه نظامی غرب روسیه منصوب شده است که گفته می شود یکی از مشهورترین ژنرال های حلقه داخلی پوتین بشمار می رود و مستقیما توسط سووریکین برای این سمت پیشنهاد گردید . ژنرال یوگنی والریویچ نیکیفوروف صحنه جنگ در اوکراین – بیست و هفتم دسامبر 2022 1-وزیرامورخارجه روسیه اعلام کرده که کرملین تا زمانی که ایالات متحده به خواسته های مسکو توجه نکند و کیف را مجبوربه پذیرفتن شرایط اعلامی ننماید ، به جنگ ادامه خواهد داد . صحنه نبرد در اوکراین 26 دسامبر 2022 صحنه جنگ در اوکراین – بیست و هشتم دسامبر 2022 1-داده های موجود از صحنه نبرد نشان می دهد که نیروهای روسی در حال کسب آمادگی برای یک حمله جدید در استان لوهانسک هستند که این امر احتمال آفند در زاپوروژنیه را تا حدی کاهش می دهد . گفته شده واحدهای هوابرد که پیش از این در خرسون حضور داشتند ، به لوهانسک منتقل شده اند . در همین زمینه ، رصد سامانه های توپخانه ای ترموباریک در این محور نشان از اهمیت این منطقه برای روسها دارد . مضاف براین ، یک پست فرماندهی مستقل ایجاد شده در بوگوچار استان ورونژ کارهدایت این نیروها را در محور لوهانسک برعهده دارد . پوشش اطلاعاتی منطقه نبرد دراوکراین توسط پرنده های اطلاعاتی ناتو نکته : اگر این امکان در دهه هشتاد میلادی وجود می داشت که پروازهای اطلاعاتی ایالات متحده در خلیج فارس مثل امروز ثبت می شد( قبله گاه سوپر میلیتاریستهای روشنفکر وب نظامی پارسی ) ، مستند سازی کمک های این جماعت به دیوانه زنجیری بغداد راحت تر نبود ؟؟ 2- ضد حملات ارتش اوکراین در محور کرمینا ادامه دارد ، جایی که روسها متقابلا دست به عملیات آفندی برای بازپسگیری مواضع از دست رفته می زنند . 3- کرملین بودجه بیشتری را برای ایجاد استحکامات دفاعی در خرسون و زاپوروژنیه اختصاص داده و تلاش دارد تا حجم این موانع را افزایش دهد . پی نوشت : منبع1 منبع2 منبع3 منبع4 منبع5 منبع6 منبع7 8- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 9- جمع آوری دیتاهای این پست از ساعت 5:30 بعداز ظهر روز هشتم تا ساعت 30دقیقه بامداد روز نهم دی بدلیل سرعت بسیار پائین اینترنت ، عدم کارایی مناسب ابزارهای خاص برای دسترسی به تصاویر و ویدئوها ، طول کشید .. برای ثبت در تاریخ و حافظه میلیتاری که حتی این شرایط بد هم باعث نشد تا روند تحلیل متوقف بشود ..

بسم ا... تیزر رزمایش ذوالفقار 1401 ارتش جمهوری اسلامی ایران https://www.aparat.com/v/5erMS

بسم ا... KA-50

بسم ا... ضربه به انگلس ماجرای حمله به پایگاه بمب افکن های استراتژیک هسته ای نیروی هوایی ارتش روسیه اپیزود یکم : خبرسازی در خصوص افزایش تعداد بمب افکن های هسته ای روسیه در پایگاه هوایی انگلس منابع غربی در یکم دسامبر 2022 به ناگاه خبردادند که براساس تصاویر ماهواره ای ، نیروی هوایی روسیه تعداد بمب افکن های استراتژیک خود را در پایگاه هوایی انگلس ( غرب روسیه و در حدود 300 مایلی مرز اوکراین ) افزایش داده و اکنون کمیت بیشتری از هواگردهای غول پیکر TU-95MS و TU-160 درآن مستقر شده اند . این موضوع باعث شد تا گزارش های بی سابقه ای منتشر شود که درآن ادعا شده بود نیروی هوایی روسیه قرار است حملات موشکی گسترده تری را به زیرساختهای اوکراین برنامه ریزی کند . با این حال مطالعات بیشتر نشان داد که تعداد کل بمب افکن هایی که در هفته منتهی به ابتدای دسامبر 2022 وارد این پایگاه شده بودند با روند ثابت نیروی هوایی روسیه از فوریه 2022 مطابقت دارد . راست : بمب افکن TU-95MS و موشکهای کروز Kh-101/102/kh-55 چپ : بمب افکن دوربرد TU-160 بلک جکت و موشکهای کروز Kh-101/102 در همین رابطه ، مجله آلمان اشپیگل اولین رسانه غربی بود که به این مساله توجه نشان داد و طبق تصاویر ماهواره ای شرکت مکسار در 28 نوامبر 2022 ادعا شد که حدود 31 فروند هواگرد از جمله 20 فروند بمب افکن سنگین روسی شامل ترکیبی از نمونه های TU-95MS و TU-160 در محل فوق مستقر شده اند که نشان دهنده افزایش نسبی فعالیت پایگاه هوایی انگلس ( یا بعبارت عامیانه تر انگلس-2 ) به نظر می رسد . راست : 4 فروندسوخترسان IL-76 در پایگاه هوایی انگلس - 29 نوامبر 2022 چپ: بمب افکن های بیر-اچ نیروی هوایی روسیه -29 نوامبر 2022 اما بررسی های بیشتر نشان داده که تصاویر ثبت شده در 15 نوامبر 2022 چیزی در حدود 16 فروند هواپیما را نشان می دهد که بخش عمده آنها سوخت رسان های IL-76 و یا IL-78 هستند . تصاویر قدیمی تر مربوط به ماه می 2022 نیز نشان میدهد که تعداد کل هواگردهای موجود دراین محل حدود 20 تا 30فروند است و به این ترتیب ، نوسان قابل توجهی در فعالیت این پایگاه قابل مشاهده به نظر نمی رسد . راست : 29 نوامبر 2022 - بمب افکن های بلک جکت و بیر-اچ بخوبی قابل مشاهده هستند چپ : موقعیت استقرار پایگاه هوایی انگلس ( انگلس-2 ) در واقع امر ، پایگاه هوایی انگلس یکی از برجسته ترین پایگاه های هوایی ارتش روسیه محسوب می شود که در بخش غربی این کشور ایجاد شده و به شکل دائمی خانه اصلی دو هنگ کامل بمب افکن این نیرو نیز بشمار می آید و عموما قبل از مانورهای دوسالانه ای که در روسیه غربی و بلاروس برگزار می شود ، این محل فعالیتهای بیشتری را بخود می بیند . تعداد بمب افکن های بلک جکت ، بیر-اچ و سوخترسان های IL-76/78 مستقر در انگلس از اواخر اوت 2022 تا اواخرنوامبر 2022 پیش از این در 10 اکتبر 2022 نیز رسانه ها خبر از استقرار تعداد زیادی بمب افکن هسته ای در این پایگاه دیده بودند ، در حالی که یک ستون مکانیزه از واحدهای ویژه جنگ هسته ای ارتش روسیه مسلح به خودروهای زرهی BPM-97 نیز بسوی این پایگاه رصد گردید و همین امر باعث شد تا رسانه ها گمانه زنی های جدیدی را در خصوص قریب الوقوع بودن حملات هسته ای روسها به اوکراین منتشر کنند ولی ظاهرا این تحرکات ارتباطی به جنگ جاری دراوکراین نداشت . خودروهای زرهی BPM-97 اپیزود دوم : حمله نخست ارتش اوکراین به پایگاه هوایی انگلس ( 5 دسامبر 2022 ) در پنجم دسامبر 2022 رسانه هایی که اخبار جنگ در اوکراین را دنبال می کردند ، به شکل غافلگیرکننده ای خبر دادند که دو انفجار پایگاه های هوایی انگلس و دیاگیلووف را لرزاند . وزارت دفاع روسیه نیز بلافاصله مدعی شد که ارتش اوکراین با استفاده از بدون سرنشین های جت ساخت شوروی دست به این حملات زده ولی این پهپادها توسط پدافند هوایی روسیه رهگیری شده اند ولی بروز تلفات جانبی نیز تایید گردید . راست : پایگاه هوایی انگلس ( انگلس-2) چپ : موقعیت دو پایگاه هوایی ارتش روسیه ( انگلس-2 و دیاگیلووف ) متعاقب انتشاراین خبر ، مشاور وزارت کشور اوکراین مدعی شد که بدون سرنشین های اوکراینی عامل این حمله بوده اند که این مساله نشان می دهد که ارتش اوکراین ( بخوانید با مشاوره فنی و اطلاعاتی ناتو .م ) راهی برای اجرای حملات دوربرد به فرودگاه های روسیه در عمق خاک این کشور با بروزرسانی سخت افزارهای بجامانده از دوران شوروی سابق پیدا کرده اند . این دوپایگاه که در عمق خاک روسیه قرار دارند ، محل استقرار بمب افکن های سنگین روسی هستند که برای اجرای حملات دورایستا با استفاده از موشکهای کروز مورد استفاده قرار می گیرند و به تقریب یکی از دو انفجار صورت گرفته مربوط به برخورد این پهپادها است که گفته می شود برنامه ریزی برای اجرای آن از حدود یک هفته پیش صورت گرفته است . پایگاه هوایی انگلس-2 پس از وقوع انفجار پایگاه هوایی انگلس ( انگلس-2 ) در ساراتووف مستقر بوده و حدود 300 مایل از مرز اوکراین فاصله دارد که در اوایل صبح روز دوشنبه هدف حملات اوکراین قرار گرفت . مردم محلی که صدای انفجار را از کیلومترها دورتر شنیده بودند در ویدئوهای منتشره در شبکه های اجتماعی مدعی گردیند که صدای موتور جت را در بالای سرخود شنیده اند که این احتمال استفاده از پهپادها را بیشتر می کند . در گزارش های اولیه ، از میزان خسارت نام برده نشد ولی گفته می شود که حداقل دوفروند بمب افکن TU-95MS دچار آسیب قابل توجه و دو فروند دیگر نیز به شکل جزئی دچار خسارت شده اند ولی تصاویر ماهواره ای اولیه آسیب آشکاری را در این پایگاه نشان نمی دهد . پایگاه هوایی انگلس-2 / چهارم دسامبر 2022 در مورد پایگاه هوایی دیاگیلووف که در حدود 150 مایلی مسکو و 280 مایلی مرز اوکراین قرار دارد اطلاعات کمتری در دسترس است ولی گفته میشود که سه پرسنل تعمیر و نگهداری کشته و 5 نفر نیز زخمی شده اند ولی گفته می شود این تلفات به انفجار یک خودروی سوخترسان نسبت داده شده که ممکن است بر اثر اصابت مستقیم پهپاد یا لاشه رهگیری شده آن از میان رفته باشد . در تصاویری که از این حادثه منتشر شده ، یک دستگاه کامیون و یکفروند بمب افکن TU-22M3 ، یکفروند هواگرد آموزشی TU-134UBL دیده می شود که درآن سطوح متحرک افقی و خروجی موتور بمب افکن بک فایر بشدت آسیب دیده است در حالی که گفته می شود این بمب افکن حداقل تا 2020 در حالت عملیاتی قرار داشته بود . این پایگاه ، مرکز آموزشی برای بمب افکن های دوربرد روسی است و همزمان میزبان هنگ 206 مستقل نیروی هوایی روسیه است که بعنوان کاربر تانکرهای سوخترسان IL-78 شناخته شده و مسئولیت پشتیبانی از بمب افکن های نیروی هوایی روسیه را برعهده دارد . راست : ردیف بمب افکن های بیر-اچ و بلک جکت چپ: محل برخورد پهپاد مهاجم ، فوم پاشیده شده بر روی بیر-اچ به منظور جلوگیری از گسترش آتش سوزی بخوبی بر روی رمپ پایگاه قابل مشاهده است راست : بدون سرنشین توپولف-141 که در حومه زاگرب (کرواسی ) سقوط کرد چپ : بدون سرنشین توپولف-141 ارتش اوکراین اگرچه هنوز واکنش رسمی در خصوص تسلیحات بکار گرفته شده دراین حمله نشان داده نشده ولی با توجه به حادثه ماه مارس 2022 که درآن یک فروند پهپاد شناسایی TU-141 استریژ که گفته میشود با کلاهک تغییر شکل داده شده ای در زاگرب ( کرواسی ) فرود آمد ( به فواصل دقت کنید .م ) این پهپاد تقریبا 350 مایل را از مرز اوکراین تا زاگرب طی نمود . پس از آن در ژوئن 2022 یکفروند پهپاد TU-143 در غرب روسیه رصد و سرنگون گردید . بااین حال ، TU-143 با بردی در حدود 125 مایل ، در مقایسه با TU-141 بابردی در حدود 650 مایل، امکان حمله به پایگاه های روسی را ندارد ولی این رویدادها نشان می دهد که ارتش اوکراین احتمالا از این پهپادها بعنوان تسلیحات تهاجمی دوربرد استفاده می کند . اگر چه این مساله محدودیتهایی را دارد و دقت به نسبت پائینی را به نمایش می گذارند ولی ممکن است بروزرسانی مشخصی در سامانه های هدایت آنها صورت گرفته باشد . تصویر راست و میانه : پهپاد توپولف-143 که در غرب روسیه رهگیری و سرنگون شد ( احتمالا بعنوان یک آزمایش اولیه برای اجرای حملات دوربرد ) چپ : شعاع عملیاتی توپولف-143 از محدوده سرزمینی اوکراین بسمت محدوده سرزمینی استان کورسک روسیه ( حدود 125 مایل ) راست : Tu-141 Strizh چپ : سوم دسامبر 2022 / بمب افکن بیر-اچ روسی در حال پرواز در شمال شرقی پایگاه هوایی انگلس-2 با این حال صرف نظر از سلاح مورد استفاده ، حمله به انگلس ، یک ضربه مستقیم به قلب ناوگان بمب افکن های دوربرد نیروی هوایی روسیه است و این رویداد ، سئوالات بیشتری را در خصوص توان روسها در دفاع از زیرساختهای نظامی حیاتی خود ایجاد می کند ولی ممکن است اقدام تلافی جویانه روسها را نیز درپی داشته باشد . در ششم دسامبر 2022 تصاویر ماهواره ای اضافی از انفجار 5 دسامبر در انگلس و دیاگیلووف منتشر شد که نشان میدهد حداقل یک فروند بمب افکن TU-95 که دچار آتش سوزی شده است که اگر صحت داشته باشد ، این رویداد به خسارت پایگاه هوایی دیاگیلووف اضافه می شود . بلافاصله نیویورک تایمز از قول یک مقام ناشناس اوکراینی اعلام نمود که حداقل یکی از این پهپادها با کمک نیروهای ویژه اوکراین بسمت هدف خود هدایت شده ( احتمالا برای پنهان کردن نقش اطلاعاتی ناتو این پرچم ساختگی را مطرح کردند .م ) و این نشان می دهد که اوکراین راه حلی را برای جبران دقت پائین TU-141 پیدا کرده است . اپیزود سوم : حمله دوم ارتش اوکراین به پایگاه هوایی انگلس ( 26 دسامبر 2022 ) به گزارش رسانه های روسی ، دومین حمله پهپادی اوکراین در ماه جاری به پایگاه هوایی انگلس در منطقه ساراتووف منجر به کشته شدن 3 نفر و زخمی شدن 4 نفر دیگر گردید . براساس گزارش های اولیه به هواگردهای مستقر در این پایگاه آسیبی وارد نشد ولی گفته میشود این پهپاد مهاجم رهگیری و منهدم گردید ولی قطعات سرنگون شده آن باعث این تلفات گردید . پس از حمله 5 دسامبر ، نیروی هوایی روسیه تصمیم گرفت تا بمب افکن های خود را پراکنده کند و اقدامات دفاعی بیشتری را در محدوده محل استقرار این پایگاه ها اجرا نماید . در همین راستا ، پرسنل فنی پایگاه Yeysk رمپ ویژه بمب افکن های روسی را به دیواره های حفاظتی جدید مجهز کرده اند تا از برخورد ترکش های ناشی از حملات احتمالی ، جلوگیری بعمل آورند . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. منبع1 منبع2 منبع3 منبع4 منبع5

هدایت شونده ای برای کیف بررسی احتمال تحویل مهمات تهاجم مستقیم مشترک (JDAM) به اوکراین در چند هفته اخیر ، دور جدیدی از گمانه زنی ها در خصوص تحویل مهمات هدایت شونده به نیروی هوایی اوکراین و همچنین احتمال ارسال جتهای ضربتی ای-10 به کیف صورت گرفته است . در این میان ، بررسی وضعیت تحویل وارتهاگ و تحلیل های مربوط به آن تا سطح مشخصی در این تاپیک انجام شد . بااین وصف ، اکنون تحلیلگران نظامی معتقدند که نیروی هوایی اوکراین به احتمال بسیار زیاد در صف دریافت مهمات هدایت شونده تهاجم مستقیم مشترک یا به اختصار جی-دَم بعنوان آخرین هدیه تسلیحاتی غرب برای استفاده علیه روسیه ، قرار گرفته است و داده های موجود تا حدودی نشان میدهد که اضافه شدن این قابلیت ، ضمن تیزتر کردن توان آفندی جتهای اوکراینی ، سطح مشخصی از ایمنی را برای جنگنده های این نیرو در برابر شبکه دفاع هوایی ارتش روسیه فراهم خواهد نمود ، هر چند تا این لحظه (25 دسامبر 2022 ) انتقال این مهمات تایید نشده است . در همین زمینه ، روزنامه واشنگتن پست که تبدیل به منبع انتشار اخبارغیررسمی از سوی منابع ناشناس شده ،مدعی گردیده که دولت بایدن ،قصد دارد تا تعداد نامعینی از کیت های جی-دَم را همراه با مهمات آهنی سقوط آزاد به ارتش اوکراین تحویل دهد که این به معنای مسلح شدن جتهای ضربتی دولت کیف ( احتمالا سوخو-25 .م ) به این مهمات هوشمند است .هر افزونه جی-دَم شامل بخش هدایت کننده - پایش ( کنترل ) و همچنین بخش بالکهای هدایت کننده دُم به منظور ایجاد پایداری در زمان پرواز مهمات مورد نظر و مضاف بر آن ، پدید آوردن قابلیت محدود سُرش بسمت هدف است . این افزونه در کلاسیک ترین حالت موجود ، می تواند با یکی از اعضای خانواده مهمات سقوط آزاد مارک-80 منطبق شده و مورد استفاده قرار گیرد . بدین ترتیب ، افزونه جی-دَم پس از تطبیق با مهمات 2000 پاوندی مارک-84 ، مهمات 1000 پاوندی مارک-83 و مهمات 500 پاوندی مارک-82 و همچنین گونه های مشتق شده با قابلیت نفوذکنندگی میتواند به یک جنگ افزار قابل تامل برای اسکادران های نیروی هوایی اوکراین تبدیل شود . در این میان ، منابع ناشناس واشنگتن پست مدعی هستند که پنتاگون قصد دارد تا نسخه زمین پرتاب جی-دَم را در اختیار کیف قرار دهد ، هر چند تا کنون این نمونه رصد نشده ، هر چند شایعات مربوط به تحویل مهمات با قطر کم زمین پرتاب (GLSDB) نیز بصورت پراکنده به گوش رسیده است . در واقع امر ، افزونه جی-دَم در شکل استاندارد خود از یک سامانه ناوبری اینرسیایی (INS) و یک گیرنده جی پی اس استفاده می کند که تضمین کننده اصابت به نسبت دقیق مهمات سقوط آزاد در همه گونه شرایط آب و هوایی است . فلسفه ابداع چنین ایده ای ، این بود که جنگنده حامل بلافاصله پس از رها نمودن مهمات ، بسرعت دور زده و از برد موثر شلیک سامانه های دفاع هوایی حریف فرار کند ، هر چند اگر سیگنال های جی پس اس مسدود شده باشد یا به هردلیلی دردسترس قرار نگیرد ، دقت اصابت کاهش پیدا کرده ولی هدف مورد نظر همچنان در برد تخریب آن قرار خواهد داشت . علاوه براین ، با توجه به اینکه سعی شده تا ارزان شیوه موجود برای تبدیل مهمات غیرهوشمند به یک جنگ افزار هدایت شونده در پیش گرفته شود ، جی-دَم فاقد پیشران بوده ،اما بدلیل اینکه این نوع مهمات در سرعت و ارتفاع خاصی بسمت هدف پرتاب می شود ، یک حداقل دورایستایی را برای خلبان فراهم می کند و براساس داده های موجود ، امکان هدف قراردادن یک هدف از فاصله 15 مایلی برای جنگنده حامل فراهم می گردد . این مساله برای نیروی هوایی اوکراین یک اولویت ضروری به نظر می رسد ، چرا که جی-دَم ضمن دراختیار گذاشتن یک دقت حداقلی برای جتهای ضربتی اوکراینی ، هزینه های هر حمله را تا سطح مشخصی درمقایسه با مهمات غیردقیقی که اکنون استفاده می شود ، کاهش خواهد داد . در همین ارتباط ، نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ، در سال مالی 2021 برای هر افزونه جی-دَم به شکل میانگین رقمی در حدود 21000 دلار ( شامل افزون های هدایت لیزری جی-دَم ) پرداخت نموده ، در نتیجه اگر قیمت هر مهمات سقوط آزاد مارک-82 پانصد پاوندی حدود 4000 دلار قیمت داشته باشد و این رقم برای هر تیر مهمات مارک-83 دوهزارپاوندی نیز به 16000 دلار برسد ، درمقایسه با ارقام سرسام آور مهمات هدایت شونده ای که درسالهای اخیر معرفی شده ، میتوان به یک صرفه جویی مشخص دست پیدا نمود . این بدان معناست که در مقایسه با میانگین رقم 70 هزار دلار برای یک تیر موشک هلفایر (AGM-114) و یا رقم 1.2 میلیون دلار برای هرتیر موشک AGM-158 ، کاربرد این مهمات صرفه بهتری را به نمایش می گذارد . در این میان ، تحویل نسخه هدایت شونده لیزری جی-دَم به اوکراین تاحدودی چالش برانگیز به شمار میرود، ولی بر روی کاغذ ، ترکیب هدایت ماهواره ای و لیزری امکان حمله به اهداف متحرک را برای خدمه اوکراینی بوجود می آورد . گونه پایه جی-دَم امکان حمله به هدفهای ثابت با مختصات مشخص در همه گونه شرایط آب و هوایی را بوجود می آورد ، ولی نسخه لیزری را تنها می توان در هوای صاف استفاده نمود با این تبصره که برای کاربرد آن نیاز به یکپارچه کردن یک غلاف لیزری روی هواپیما یا نشانه گذار روی زمین هست ولی در مجموع گونه GPS/INS ارجحیت بیشتری را نشان میدهد . با توجه به مواردی که بیان شد ، هنوز مشخص نیست که آیا بایدن با تحویل جی-دَم به کیف موافقت نموده یا خیر ولی با توجه به اینکه روند تحلیل در این زمین مقداری پُر رنگ شده ، می بایست آن را مورد توجه قرارداد . منابع ناشناس واشنگتن پست معتقدند که بحث در حال حاضر تنها به افزونه های جی-دَم است و نه مهمات سقوط آزادی که این افزونه ها باید به آن متصل شوند . در منطقی ترین حالت ممکن ، افزونه جی-دَم به راحتی با خانواده مهمات مارک-80 قابل تطبیق هستند و این فرآیند به سادگی هرچه تمام تر قابل انجام است و دلیلی بر عدم تامین آنها در ظاهر وجود ندارد. اما برخی ناظران نظامی معتقدند که تحویل مهمات سقوط آزاد ممکن است حساسیت برانگیز باشد به همین دلیل احتمال تطبیق این افزونه با مهمات سقوط آزاد روسی که هم اکنون در انبارهای نیروی هوایی اوکراین وجود دارد نیز می بایست مورد بررسی قرار گیرد هر چند تضمینی در خصوص امکان پذیر بودن این احتمال وجود ندارد. اما درصورت تحویل مجموعه افزونه و مهمات جی-دَم به اوکراین ، چالش بعدی ، منطبق کردن این فناوری با جتهای عملیاتی نیروی هوایی اوکراین شامل میگ-29 ، سوخو-25 ، سوخو-27 و درنهایت سوخو-24 است که بر روی کاغذ می توانند جی-دَم را با خود حمل و پرتاب کنند . این هواگردها درصورت انتخاب بعنوان جنگنده حامل ، به درجه مشخصی از تغییرات در سامانه های داخلی و خارجی نیازمند خواهند بود تا از ارتباط کامل میان جنگنده حامل ، خلبان و مهمات جی-دَم اطمینان حاصل آید . اگر این مساله بعنوان یک پیش نیاز اولیه بعنوان مبنایی برای تحلیل در نظر گرفته شود ، احتمالا گونه ای از جی-دَم که می بایست روی زمین برنامه ریزی شده و مختصات هدف قبل از پرواز به مهمات داده شود ، به کیف تحویل خواهد شد که این مساله انعطاف پذیری تاکتیکی نیروی هوایی اوکراین را برای حمله به اهداف از پیش برنامه ریزی نشده بشدت کاهش می دهد ولی همچنان دقت قابل توجهی را علیه اهداف ثابت به نمایش خواهد گذاشت . دراین میان ، نیروی هوایی اوکراین سابقه ای مشخص در زمینه منطبق کردن مهمات غربی بر روی جنگنده های شرقی در کارنامه خود ثبت نموده و در یک تحلیل اولیه به نظر می رسد نیروی هوایی این کشور با کمک فنی ناتو موفق شده تا مهمات ضدرادار هارم را با فالکروم ها و فلانکرهای خود منطبق کند . نیروی هوایی ارتش ایالات متحده نیز یک سابقه مشخص غیرعادی در خصوص انطباق مهمات جی-دَم با هواگردهای ضربتی OV-10 را برای نیروی هوایی فیلیپین ثبت نموده ( عکسی از این ترکیب رصد نشد .م ) و این ممکن است برای اوکراین نیز تکرار شود . نیروی هوایی اوکراین نیز از تابستان 2022 با دریافت و تطبیق مهمات هارم ، از این موشکها برعلیه سامانه های دفاع هوایی ارتش روسیه استفاده می کند و اگر چه شیوه این تطبیق هنوز با جزئیات مشخص نشده ، ولی ظاهرا خلبانان اوکراینی از نتایج بدست آمده به نسبت راضی هستند ،در نتیجه اگر این تحویل صورت گیرد و با توجه به اینکه این مهمات به شکل گسترده در کشورهای اروپایی استفاده شده ، امکان آموزش خدمه هوایی و زمینی نیروی هوایی اوکراین تا حدودی امکان پذیر به نظر می رسد . نکته جالب در زمینه منطبق کردن هارم با جتهای اوکراینی ، نصب غلاف LAU-118 به منظور حمل هارم بود که این غلاف تقریبا برای حمل مهمات مارک-80 و احتمالا جی-دَم نیز مناسب به نظر می رسد . برخی ناظران نظامی براین اعتقاد قرار دارند که جی-دَم از زمان معرفی تا امروز ، بیشتر در محیط هایی با خطر دفاع هوایی پائین یا محدوده هایی که اثری از دفاع هوایی در آن وجود نداشته ، بکار گرفته شده واین به جنگنده حامل اجازه میدهد تا با گرفتن ارتفاع ، مهمات را در ارتفاعی رها کند که بیشترین برد ممکن درآن بدست آید ، ضمن اینکه امکان اضافه نمودن افزونه بالک به جی-دَم برای افزایش برد نیز بررسی شده ولی فناوری که رایج باشد به نظر نمی رسد و نشانه ای از تحویل این مجموعه به اوکراین هم فعلا دیده نمی شود . اما در محیطی نظیر اوکراین ، که خطر دفاع هوایی زمین پایه و جتهای رهگیر وجود دارد ، هواگردهای اوکراینی بالاجبار می بایست در ارتفاع کمتری وارد محدوده هدف خود شوند و این امر تا نزدیکی خطوط تماس نیز باید صورت گیرد ، در نتیجه ، رها سازی جی-دَم از ارتفاع پائین ، برد آنها را بشدت کاهش می دهد ولی درمقایسه با مهمات سقوط آزاد و راکتهای غیرهدایت شونده ای که اکنون بطور گسترده استفاده می شود ، دقت بیشتری را ارائه می کند . با این حال ، رهاسازی جی-دَم در ارتفاعی که جتهای اوکراینی هم اکنون مجبورند درآن وارد عمل شوند ، با مسیر پرواز جی-دَم در عادی ترین حالت خود چندان سازگار نیست . تحلیلگران نظامی پس از انتشار خبر تحویل جی-دَم به اوکراین براین اعتقاد قرار دارند که اگر این فناوری به کیف ارسال شود ، میتوان آن را با رویکرد احتیاط آمیز واشنگتن در خصوص ارائه تسلیحات دوربرد که امکان هدف قراردادن عمق خاک روسیه را داشته باشد همخوان دانست ، ضمن اینکه توانایی اوکراین را در خطوط تماس برای هدف قرار دادن اهداف روسی افزایش می دهد . بدین ترتیب ، اگر شایعات دستکاری نرم افزاری / سخت افزاری روی سامانه های راکت انداز هیمارس صحت داشته باشد و خودداری فعلی ایالات متحده در تحویل موشکهای اتامز با برد 200 مایل نیز بدان اضافه شود ، احتمالا تحویل جی-دَم بعنوان جبران کننده این روند درنظر گرفته خواهد شد . در مجموع و با تمامی چالش های موجود ، جی-دَم شکاف مهمی را در نیروی هوایی اوکراین پُرخواهد نمود و درصورت تحویل ، قدرت انفجاری تا 2000 پاوند را در اختیار جتهای ضربتی این نیرو قرار می دهد . برخی نیز معتقدند که حتی اگر نسخه 500 پاوندی جی-دَم تحویل گرد د، در مقایسه با موشکهای ام-31 هیمارس ، قدرت آتش بیشتری در اختیار اوکراین قرار خواهد داد . این مهمات برای انهدام اهداف کلیدی روسها در نزدیکی خطوط مقدم ، حتی آن دست از موقعیت های مستحکم شده مفید به نظر می رسد . علاوه براین ، کمیت تحویلی بالای جی-دَم نیز می تواند برای روسها دردسر آفرین باشد . درنهایت ، با توجه به اینکه دور جدید کمک های نظامی ایالات متحده به اوکراین قراراست به زودی اعلام شود ، تحویل جی-دَم اصلا غافلگیرکننده نیست ولی اینکه نیروی هوایی اوکراین چگونه قرار است ازآنها استفاده کند هنوز در پرده ای از ابهام قرار دارد . پی نوشت : 1- منبع 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

بسم ا... سیصد روز گزارش مستمر جنگ در انجمن میلیتاری یکم دی سال یکهزار و چهارصد و یک خورشیدی جنگ دراوکراین – روزدویست و نودو چهارم الی روز سیصدام پانزدهم دسامبر الی بیست و یکم دسامبر 2022 به بهانه سفر زلنسکی به واشنگتن دسامبر 2022 صحنه جنگ در اوکراین – پانزدهم دسامبر 2022 1-منابع غربی هشدار داده اند که ارتش روسیه در تدارک یک عملیات نظامی گسترده در زمستان سال 2022 خواهد بود ولی این امر تا حدودی بعید به نظر می رسد که موفقیت آمیز باشد . این درحالی است که باز شدن یک جبهه جدید از بلاروس نیز قریب الوقوع نیست . 2- تحلیلگران اطلاعاتی غربی معتقدند که پوتین هنوز اهداف خود را در اوکراین تغییر نداده است . 3- به گفته منابع غربی ، کرملین در حال پیگیری دو هدف همزمان یعنی جدا کردن بخشی از اوکراین یا دریافت امتیازات بسیار بزرگ از سمت مقابل است . این منابع معتقدند که فشار نظامی روسها در باخموت و محور آودیوکا- دونتسک و پیگیری حملات موشکی و پهپادی به زیرساختهای اوکراین ، بستری را برای فشار بیشتر به کیف می توان تعبیر نمود تا پایه مذاکرات احتمالی قرار گیرد . این منابع معتقدند که روسها با آزاد کردن بخشی از واحدهای خود پس از عقب نشینی از خرسون ، آنها را به محور دونتسک منتقل کرده و مستمرا در این محور فعال هستند . نخستین تصاویر از عملیاتی شدن خمپاره انداز خودکششی 120 م.م Panzermörser که براساس طرح نفربر ام-113- آ-2 تولید و در ارتش لیتوانی بخدمت گرفته شده بود و اکنون در اوکراین مبادرت به عملیات می نماید ظاهرا پوتین به ارتش روسیه دستور داده تا استان دونتسک را بطور کامل تصرف کرده و عملیات نظامی روسها در باخموت و غرب دونتسک برای محقق کردن همین هدف است . همزمان با این رویه ، پیگیری و تشدید حملات به زیرساختهای انرژی اوکراین ، به اعتقاد مسکو ، کیف را وادار خواهد کرد که به پای میز مذاکره آمده و تشدید تاثیرات روانی این حملات بیشتر بر بخش سیاسی دولت کیف مد نظر قرار داده شده است . فرمانده کل ارتش اوکراین مدعی شده که این حمله می تواند در اوایل ژانویه و در بدترین سناریو در مارس 2023 صورت گیرد و واحدهای مکانیزه روسی در آن نقش بسیار مهمی را ایفا خواهند کرد. فرانسه به شکل رسمی اعلام نمود که دو دستگاه کروتال- ان.جی تحویل ارتش کیف شده است 4- ناظران نظامی معتقدند که قبل از شروع عملیات نظامی جدی در بهار سال 2023 ، مسکو شرایطی را فراهم می کند تا اوکراین را وادار به ارائه امتیازات بیشتر کند . در همین رابطه مقامات اوکراینی مدعی شده اند که با اعلام بسیج 150 هزار نفر تا هفتم دسامبر 2022 و اعزام آنها به خطوط درگیری ، اینکه شرایط برای آموزش 150 هزارنفر دیگر فراهم شده و تا مارس 2023 به اوکراین اعزام خواهند شد . منابع اوکراینی نیز معتقدند که روسها در حال کوچک نمایی بسیج نظامی بوده و اکنون تلاش می کنند تا 200 هزار سرباز جدید را با تکمیل آموزش ها به اوکراین اعزام نمایند . 5- ضدحملات ارتش اوکراین در محور کرمینا و سواتوو بلا انقطاع ادامه دارد . 6- ارتش روسیه عملیات دفاعی خود را در جنوب دنیپر و اوکراین گسترش می دهند . 7- نیروهای چریکی اوکراینی به یک پست برق در بردیانسک ( استان زاپوروژنیه ) حمل کرده و آن را ازکارانداخته اند . میزان کمک های نظامی به اوکراین دسامبر 2022 صحنه جنگ در اوکراین – شانزدهم دسامبر 2022 1-ارتش روسیه چندمین حمله بزرگ خود را با استفاده از بدون سرنشین های انتحاری و موشک های کروز به سرتاسر اوکراین اجرا نمود . در همین زمینه گفته شده نهمین حمله سرتاسری روسها در 16 دسامبر 2023 انجام پذیرفت ولی فرمانده ارتش اوکراین مدعی شده که از 76 موشک شلیک شده ، 60 موشک سرنگون شده که طیف متنوعی شامل موشکهای کالیبر ، خا-101 ، خا-22 ، خا-59 و خا-31 پی بوده که به 9 زیرساخت انرژی اوکراین در ژیتومیر ، کیف ، خارکف ، دنیروپتروفسک و زاپوروژنیه قرار بود اصابت کند یا کرده است . به گفته مقامات اوکراینی ، این موشکها از دریای سیاه ، کاسپین و پایگاه هوایی انگلس در استان ساراتوف روسیه به سمت اهداف فوق الذکر شلیک شده اند . آخرین وضعیت خطوط درگیری در جنوب اوکراین 21 دسامبر 2022 2- گفته میشود حملات پهپادی و موشکی روسیه تهدید قابل توجهی برای غیرنظامیان اوکراینی محسوب می شود . اپراتور دولتی برق اوکراین نیز اعلام نموده احیای ظرفیت برق رسانی ممکن است با دور جدید حملات بازهم دچار تاخیر شود تا جایی که برخی مدعی اند که بیشتر از 50 درصد ظرفیت برقی که پس از حملات گذشته ، تا حدودی بازسازی شده بودند ، مجددا مورد اصابت واقع شده و آسیب دیده اند . 3- منابع غربی مدعی هستند که پوتین احتمالا در جریان نشست مشترک با لوکاشنکو که قرار است در 19 دسامبر برگزار شود ، وی را برای مشارکت بیشتر در جنگ تحت فشار خواهد گذاشت . 4- روسیه همچنان با چالش های اقتصادی ناشی از جنگ دراوکراین دست و پنجه نرم می کند . موضع پانسیر ارتش روسیه در اوکراین - دسامبر 2022 https://www.aparat.com/v/ahEbt صحنه جنگ در اوکراین – هفدهم دسامبر 2022 1-بخش تبلیغاتی کرملین در حال انتشار گسترده خبر ملاقات پوتین با اعضای ستاد کل نیروهای مسلح روسیه برای نشان دادن مسلط بودن وی بر روی روند جنگ است . این بی ام پی - 1 های یونانی در اکتبر تحویل ارتش اوکراین شدند و در دسامبر 2022 اینگونه مورد اصابت واقع و رها شدند 2- روزنامه نیویورک تایمز مدعی است که بررسی اسناد نظامی روسیه نشان داده است که تا چه اندازه مفروضات برنامه ریزی و طراحی عملیات نظامی روسها از آغاز دچار نقصان بوده است . به گفته تحلیلگران نظامی ، کارشناسان این روزنامه با بررسی گزارشهای نظامی ارتش روسیه ، جداول نظامی ، دستورات و اسناد لشکر 76 هوابرد و ارتش یکم زرهی در روزهای نخست جنگ اعلام نموده که فرماندهان روسی در ابتدا انتظار داشتند که بخش قابل توجهی از خاک اوکراین را بدون مقاومت قابل توجه تصرف کنند ، تا جایی که به واحدهای لشکر 76 هوابرد دستور داده شده بود که با حرکت از مبداء خاک بلاروس ، می توانند تنها در 18 ساعت به کیف برسند و برای کنترل این شهر ، چند واحد پلیس نظامی ، نیروهای ضد شورش و گارد ملی روسیه نیز در ستون اعزامی مستقر شده بودند. با توجه به اینکه نیروهای فوق آموزشی برای ورود به یک جنگ متعارف ندیده بودند ، مشکلات بعدی برای پس زدن ارتش اوکراین احتمالا از همین امر ناشی گردید . این برنامه ریزی تا آنجا بلندپروازانه بود که به واحدهایی نظیر هنگ 26 زرهی ارتش روسیه ( جمعی لشکر47 زرهی – ارتش یک تانک ) گفته شده بود که می توانند تنها ظرف 24ساعت ، 400 کیلومتر پیشروی کرده و به دنیپر برسند در حالی که این واحد در 17 مارس 2022 در محور خارکف با مقاومت شدید ارتش کیف روبرو شد و بخشی از سازمان رزمی خود را از دست داد .علاوه براین ، تحقیقات این روزنامه نشان داده که واحدهای روسی تا 24 ساعت قبل از شروع حمله ، اطلاعی از اجرای عملیات تهاجمی در خاک اوکراین نداشتند . یک ژنرال روسی ( که ظاهرا نامی از آن نیست ) به این روزنامه گفته که نیروی هوایی روسیه می بایست در همان آغاز ، به شکل سرتاسری همه فرودگاه های اوکراین را هدف قرار می داد تا امکان بازسازی توان هوایی برای کیف در کوتاه مدت بسیار سخت شود . 3- تحلیلگران غربی مدعی شده اند که ادامه عملیات نظامی گروه واگنر در باخموت باعث افزایش اختلافات میان وی و واحدهای نظامی جمهوری دونتسک شده است . 4- سی آی ای به شکل غیر رسمی اعلام نموده که کرملین جدیتی برای مذاکره با کیف ندارد . 5- مقامات اطلاعاتی اوکراینی مدعی شده اند که روسها در حال برنامه ریزی برای کشاندن واحدهای نظامی این کشور به یک دام از پیش طراحی شده در ساحل چپ دنیپر هستند . واحدهای ارتش اوکراین که در خاک انگلستان دوره های آموزشی را طی می کنند صحنه جنگ در اوکراین – هجدهم دسامبر 2022 1- سخنگوی اداره اطلاعات اوکراین مدعی شده که ارتش روسیه دسته جدیدی از پهپادهای ایرانی را دریافت کرده اند و مذاکره برای دریافت موشکهای بالستیک همچنان ادامه دارد . 2- نبردهای موضعی میان روسها و ارتش کیف در امتداد خط سواتوو- کرمینا ادامه دارد . 3- منابع اوکراینی مدعی شده اند که نبردهای شدیدی میان دوطرف در محورهای شمال و جنوب باخموت درجریان است در حالی که روسها مدعی هستند هک یاکولیوکا در شمال شرقی سولدار را تصرف کرده اند. آخرین وضعیت در محور باخموت 21 دسامبر 2022 صحنه جنگ در اوکراین – نوزدهم دسامبر 2022 1- گفته شده که لوکاشنکو هنوز تلاش های پوتین برای ارائه امتیازات بیشتر به نیروهای روسی مستقردر این کشور را ناکام گذاشته است . 2- حملات ارتش روسیه در روزهای 18 و 19 دسامبر به اهداف و زیرساختهای انرژی اوکراین ادامه پیدا نمود . 3- ایگور گیرکین مجددا حملات و انتقادات شدید خود را متوجه نحوه اداره جنگ از سوی کرملین نمود . 4- منابع غربی مدعی هستند که شیوه رزم گروه واگنر نسبت به گذشته خشن تر شده که این نشان میدهد این گروه تقریبا موفق شده تا استخوان بندی رزمی خود را که از محکومان سابق تقویت می گردد را تحکیم نماید . گفته می شود این تصویر ، نخستین نمونه از راکت اندازهای LRU فرانسوی است که به کیف تحویل داده شده است این نسخه ، گونه ارتقاء یافته راکت انداز ام-270 در اروپا است . صحنه جنگ در اوکراین – بیستم دسامبر 2022 1- گفته می شود فشارها بر روی لوکاشنکو برای همراهی با مسکو در جنگ اوکراین ، تشدید شده است . 2- تحلیلگران نظامی معتقدند که تا این ساعت کم ترین احتمال ممکن در خصوص حمله جدید روسها از محور بلاروس وجود دارد . 3- به گفته ناظران نظامی ، سفر زلنسکی به باخموت ، روند تبلیغاتی جنگی کرملین را در خصوص معرفی پوتین بعنوان یک رهبر نظامی را زیر سئوال برده است . صحنه نبرد در اوکراین 21 دسامبر 2022 صحنه جنگ در اوکراین – بیست و یکم دسامبر 2022 1- شویگو وزیر دفاع روسیه مجموعه ای از اصلاحات گسترده ای را در ساختار ارتش پیشنهاد نموده ولی بعید است که این اصلاحات به موقع و در زمان مقرر به نتیجه برسد . براساس داده های منتشر شده ، قرار است تا ساختار منطقه نظامی مسکو و لنینگراد دچار تغییرات زیادی شود و متعاقب آن یک سپاه و 17 لشکر جدید برای هرکدام از این دومنطقه فراهم گردد . علاوه براین ، قرار است یک سپاه جدید در کارلیا ، دو لشکر هوابرد ، سه لشکر مکانیزه در خرسون- زاپوروژنیه تشکل شده و سپس استعداد رزمی هفت تیپ تفنگدار دریایی مستقر در ناوگان شمال و مناطق نظامی غربی ، مرکزی و شرقی نیز گسترش پیدا کند . در این برنامه ، پنج تیپ پیاده نیروی دریایی به 5 لشکر تبدیل می شوند و برای پشتیبانی از عملیات رزمی در اوکراین ، 5 لشکر توپخانه مستقل نیز ایجاد گردد . این گسترش سازمان رزمی به معنای بخدمت گرفتن 1.5 میلیون سرباز که شامل 690 هزار سرباز قراردادی است می گردد . طبق اخبارموجود ، سن خدمت سربازی از 18 به 21 افزایش پیدا می کند و محدودیت سنی نیز از 27 به 30 سال تغییر خواهد یافت . بااین حال هنوز جدول زمانی مشخصی برای این تغییرات ارائه نشده است . 2- زلسنکی در 21 دسامبر به واشنگتن سفر نمود که اخبار آن در روزهای آینده مورد تحلیل قرار می گیرد . پی نوشت : 1- متاسفانه بدلیل وضعیت سرعت اینترنت ، امکان آپلود ویدئوها و تصاویر بیشتر فراهم نشد ... 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. منبع1 منبع2 منبع3 منبع4 منبع5 منبع6 منبع7

انتقال گربه های فولادین آلمانی به اوکراین روند ها و پیامدها از حدود سومین ماه درگیری در اوکراین ، رسانه های اروپایی و بخصوص آلمانی بارها در خصوص انتقال نسخه های متفاوتی از تانک اصلی میدان نبرد لئویارد-2 ( ودر برخی موارد لئوپارد-1 ) به ارتش اوکراین خبر داده بودند و هر زمان که داده های جدیدی در خصوص ارائه بسته جدید کمک نظامی به کیف ارائه می شد ، احتمال تحویل این تجهیزات به اوکراین نیز مورد بررسی قرار می گرفت ولی درنهایت چنین چیزی به وقوع نمی پیوست . با این حال ، در هفته های اخیر ، دور جدیدی از ابراز احساسات در خصوص تحویل این تانک به کیف شروع شده تا جایی که در حدود دوهفته پیش ( بازه زمانی 14 دسامبر 2022 ) روزنامه آلمانی فرانکفورتر آلگیمانه زایتونگ مقاله ای را به رشته تحریر درآورد که درآن از قول مقامات آمریکایی اعلام شده بود که ظاهرا واشنگتن مخالفتی با تحویل این تجهیزات به اوکراین ندارد ولی این تبصره نیز گذاشته شده که درصورت تحویل اولین سری ، این روند باید ادامه دار باشد و پشتیبانی از این تجهیزات با آهنگ مناسبی می بایست ادامه پیدا کند که برخی معتقدند این توافق نانوشته میان مشاور امنیت ملی بایدن و مشاور سیاست خارجی صدراعظم آلمان در اکتبر 2022 صورت گرفته بود . با توجه به این مساله ، انتشار مجدد خبر تحویل تانگ لئوپارد-2 به اوکراین ، که درمیان رسانه های دولتی وابسته به کیف سروصدای زیادی داشته ، موجب گردیده که یک بررسی مختصر درخصوص آنچه که ممکن است به نیروی زمینی اوکراین اضافه شود داشته باشیم . درواقع امر ، سئوال این خواهد بود که ارتش آلمان چه چیزی را می تواند تحویل دهد و واکنش متقابل روسها چه خواهد بود ؟ موجودی فعلی تانک های اصلی میدان نبرد لئوپارد بوندس وهر به نقل از میلیتاری بالانس 2022 گزینه یکم ، بررسی احتمال عدم تحویل لئوپارد-2 برخی از تحلیلگران نظامی براین اعتقاد قرار دارند که درواقع امر ، نباید دچار توهم شد و روند پشتیبانی ازاوکراین نیز برصحت این مساله مهر تایید می گذارد . این بدان معناست که ناتو این امکان را دارد که این نسخه از لئوپارد را به کیف تحویل دهد ، همانطور که در دوماه اول جنگ مشاهده شد ، مجموعه ناتو و غرب از تشدید درگیری ها هراس داشت و میزان کمکهای نظامی بصورت قطره چکانی صورت می گرفت ولی از ابتدای ماه سوم به یکباره سیل تجهیزات سبک و سنگین ، از راکت اندازهای هیمارس تا طیف های متفاوتی از توپهای خودکششی ، سامانه های دفاع هوایی و تجهیزات زرهی به واقعیت عینی تبدیل شدند . ولی برخی ناظران نظامی معتقدند که تحویل لئوپاردها در آینده نزدیک محتمل نیست و دلایل آن را بشرح ذیل ، بیان نموده اند. نخست اینکه سمپاتهای متمایل به روسیه می توانند دائم این تحلیل را داشته باشند که ناتو به زانو درآمده ولی واقعیت آن است که این مجموعه اکنون میتواند چندصد دستگاه خودروی زرهی سنگین را روانه میدان های جنگ در اوکراین کند که این شامل نمونه های تولید شده توسط شوروی سابق نیز می شود بدون آنکه ترسی از تشدید درگیری های بوجود آید . بعنوان مثال ، در حال حاضر ( دسامبر 2022 ) کار تعمیر و بروزرسانی چیزی در حدود 90 دستگاه تانک تی-72 ذخیره ارتش چک در حال انجام است و ایالات متحده و هلند موافقت کرده اند که هرکدام ، 45 دستگاه از این تانک را خریداری و به کیف اهداء کنند . اسلوونی نیز درحدود 30 دستگاه تانک ام-84 ( نسخه یوگسلاویایی تی-72 ) را آماده تحویل دارد در حالی که پیش ازاین 28 دستگاه ام-55 ( نمونه بروزرسانی شده تی-55 ) به همراه کامیون ها و تانکبرهای آلمانی به کیف تحویل داده شده بود . پی تی -91 لهستانی اسلواکی نیز اعلام نموده که در صورت تمایل کیف ، آماده تحویل تی-72 های خود به کیف در ازای دریافت تعداد مشابهی لئوپارد-2 از آلمان است ولی در نهایت تنها نفربرهای نظامی تحویل ارتش اوکراین گردید ، در حالی که در برنامه مبادله تی-72 با لئوپارد هنوز پیشرفتی حاصل نیامده است . در لهستان نیز وضعیت مشابهی در جریان بوده و گفته می شود این کشور برای تجهیز چند گردان زرهی ، تی-72 آماده واگذاری دارد ولی در ازای این بخشش از آلمان لئوپارد-2 می بایست تحویل گیرد .مضاف بر این کشورها ، کرواسی و مقدونیه نیز تعدادی تی-72 دراختیار دارند و رومانی نیز با کمی فشار سیاسی می تواند تی -55 های بهینه شده خود را درا ختیار کیف بگذارد . بدین ترتیب ، موجودی ذخیره شده تی-72 های تحویلی از سوی اتحاد شوروی سابق در کشورهای ناتو این اطمینان را ایجاد نموده درآینده نزدیک ، هیچ لئوپارد یا حتی آبرامز وارد میدان نبرد نخواهد شد و این برای ارتش آلمان یک مزیت محسوب می شود . براساس داده های مندرج در نشریه میلیتاری بالانس سال 2022 ، بوندس وهر ( ارتش آلمان ) چیزی در حدود 284 دستگاه تانک عملیاتی ( آماده به رزم ) لئوپارد -2 را در واحدهای مکانیزه – زرهی خود می بیند که از این تعداد 225 دستگاه از نمونه های 2A5 / 2A6 بوده و 59 دستگاه نیز در حال ارتقاء به نمونه های 2A7و 2A7V هستند . اگر چه این نکته باید ذکر شود که تندروترین مقامات دولت آلمان نیز امکان بیرون کشیدن بخشی از تانکهای فعال خود و تحویل آنها به اوکراین یا سایرکشورها را احتمالا در سر نمی پرورانند . اما وضعیت برای نمونه های 2A4 مقداری متفاوت است ، چرا که گفته می شود چیزی در حدود 55 دستگاه از این تانکها فعلا در حالت ذخیره سازی شده نگهداری می شوند و این امکان وجود دارد که پس از یک سری بازسازی های سریع مجددا بخدمت فعال برگردند . علاوه براین ، داده های غیر رسمی تری نیز وجود دارد که ده ها دستگاه نیز از همین نسخه موجود است که نیازمند تعمیرات و بروزرسانی های بیشتری بوده تا بحالت عملیاتی بازگردند ، ولی این مساله باید مورد توجه قرار گیرد که آلمان احتمالا متعهد شده که درازای تحویل تی-72 های ذخیره شده جمهوری چک به اوکراین ، 30 دستگاه نسخه 2A4 را به این کشور و 30 دستگاه دیگر را نیز در ازای ارسال تی-72 های اسلواکی به براتسیلاوا ( پایتخت اسلواکی . م ) ارسال نماید . در این شرایط ، روند برای دولت آلمان احتمالا ارزان تر درخواهد آمد و این سناریو محتمل به نظر می رسد . بدین ترتیب ، زمانی که نمایندگان مجلس آلمان ( بوندس تاگ ) متفق القول هستند که وقتی شروع به ارسال این تجهیزات خواهند کرد که کشورهای دیگر به تعهدات خود عمل کنند ، می توان این سناریو را تا حدودی محتمل دانست . ناظران نظامی نیز معتقدند که آلمان به این دلیل که ارسال این تجهیزات می تواند جبهه های تخاصم جدیدی را در اروپا باز کند ، قبلا از تحویل این تسلیحات ، منتظر خواهد ماند تا بقیه کشورها نیز تایید ضمنی خود را اعلام نمایند . علاوه براین برخی شنیده ها از رسانه های آلمانی زبان نشان می دهد که بوندس وهر علاقه مند است که سازمان رزمی خود را کمتر تضعیف نموده و سایر کشورها که اتفاقا لئوپاردهای آماده تری دارند مبادرت به انجام چنین کاری نمایند . نتیجتا ، تنها ابهام قضیه دراین است که چه کسی هزینه های سیاسی ، امنیتی و اقتصادی این رویداد را بطور کامل باید برعهده گرفته و پرداخت نماید . به همین دلیل مشاهده صدها دستگاه لئوپارد -2 در ایستگاه های راه آهن کشورهای اروپایی فعلا محتمل نیست ولی اگر فرض ، 100 دستگاه از این تانک به کیف تحویل داده شود ، چه اتفاقی رخ میدهد ؟!! گزینه دوم ، بررسی احتمال تحویل لئوپارد-2 حال سئوال این است که اگر تمامی این مشکلات مرتفع گردید و ارتش اوکراین تانکهای لئوپارد-2 خود را تحویل گرفت ، چه سناریویی در پیش است ؟! اگر این فرض اولیه که تحویل لئوپارد-2 محقق شود میتوان چند مورد را در خصوص این سامانه تسلیحاتی بررسی نمود . نخستین مورد ، حوزه تربیت خدمه حرفه ای برای گربه های آلمانی است که البته با توجه به حجم کمک های ناتو به کیف نباید مشکل چندانی برای خدمه تانک اوکراینی باشد ولی نحوه کار با لئوپارد-2 حتی برای تانکسیت های حرفه ای اوکراینی بدون آموزش های کافی ، کمی مشکل خواهد بود . این مساله نه تنها برای راننده تانک ، تیرانداز ، کار با سامانه کنترل آتش و ... بلکه در حوزه ایجاد زیرساختهای تعمیر و نگهداری نیز وجود دارد ( هرچند ارتش آلمان یکسری مجموعه های پشتیبانی را برای توپهای خودکششی پانزرهابیتز2000 در نزدیکی مرز اوکراین ایجاد نموده .م ) با این وصف همه این موارد به نوعی قابل حل بوده و تنها مساله باز زمانی ارسال تانکها و ورود آنها میدان نبرد مطرح می شود . دومین مورد را می توان در متفاوت بودن لئوپارد-2 بلحاظ سطح فناوری با سایر تجهیزات موجود جستجو نمود . در واقع امر ، لئوپارد ، یک ماشین ساخت شوروی سابق نیست و انبارهای قطعات یدکی برای آن در سطح یگانی تقریبا وجود ندارد . هر چند کشورهای غربی ، این مسیر را ایجاد خواهند کرد ولی طولانی بودن ایجاد این مسیر باعث شده تا امکان پخش کردن واحدهای مجهز به این تانک در سراسر خطوط درگیری مقداری سخت به نظر برسد . سومین مورد ، مهمات مورد استفاده ، مساله ای است که بیشترین حجم مصرفی را در اختیار داشته و اگر ارتش اوکراین برای نمونه های تی-72 ، تی-64 و تی-80 بتواند از چند نمونه استاندارد مهمات استفاده کند ، این روند برای لئوپارد تقریبا ممکن نیست و مهمات 120 م.م این تانک و حتی 105 م.م تانکهای ام-55 می بایست بطور جداگانه دریافت ، نگهداری و استفاده شوند . با توجه به سه مورد بیان شده ، اگر تحویل لئوپاردها صورت گیرد ، احتمالا برای برای به حداقل رساندن مشکلات پشتیبانی ، واحدهای مجهز به این تانکها ، در یک یا دو محور مستقر می شوند ، در حالی که خدمه می بایست حداکثر آموزش های عملیاتی و شناسایی برای عملیات در مناطق خطرناک دریافت نمایند .در حوزه تعمیر تانکهای آسیب دیده ، به احتمال بسیار زیاد ، تجهیزات صدمه دیده به لهستان ارسال می شوند تا دوباره به حالت عملیاتی بازگردند و این خود نیازمند یک دوره زمانی به نسبت طولانی است . بدین ترتیب ، اگر تحویل لئوپارد-2 تایید شود ، احتمالا نسخه 2A4 ارسال خواهد شد و بلحاظ کیفیت حفاظت می توان آن را با نسخه های تی-72 بی3 یا تی-90 ای/ام مقایسه نمود ولی مجموع سامانه های کنترل آتش پیشرفته میتواند مزیت قابل توجهی برای کیف باشد. ولی در مقابل ، چیزی که میتواند برای این تجهیزات خطر بیشتری را ایجاد کند ، کیفیت عملکرد خدمه ضد زره و ترکیب عملکرد آنها با واحدهای زرهی خودی خواهد بود . پی نوشت : 1- منبع 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند

بخش چهارم در بازه زمانی نیمه دوم قرن بیستم ، شرق آسیا و بخصوص چین آبستن وقایع متعددی بود و این روند با فاصله گرفتن چین کمونیست از اتحاد شوروی و نزدیک شدن به غرب ، صورت متفاوتی بخود گرفت و درواقع نمونه ای از ایجاد ارتباط میان دو دشمن آشتی ناپذیر محسوب می شد .اگر به شکل خلاصه این روند بررسی شود ، چین کمونیست به لطف کمکهای بی شائبه اتحاد شوروی سابق ، موفق شد تا پس از رویارویی با ارتش ژاپن و سپس ملی گرایان چینی ،درسال 1950 کنترل کامل این کشور را در اختیار خود بگیرد و در ده سال نخست ، یعنی تا سال 1960 روابط بین دو کشور بزرگ کمونیست دنیا در بهترین وضعیت خود قرار داشت ولی این روابط به شکل خاص پس از مرگ استالین در سال 1953 روبه تیرگی نهاد و در اواخر دهه شصت میلادی به درگیری مسلحانه نیز انجامید . راست : سفر کیسینجر / چپ : سفر نیکسون به چین نقطه آغاز همکارهای دفاعی چین و غرب محسوب می شد چینی ها نیز که خود را دربرابر غول روسی بدون پشتیبان می دیدند ، قبل از خاتمه جنگ ویتنام ، روند عادی سازی روابط خود را با واشنگتن آغاز کردند تا جایی که در ژوئیه 1971 کیسینجر به شکل مخفیانه از پکن بازدید نمود که یکی از نتایج آن ، موافقت با سفر نیکسون در فوریه 1972 بود . پس از این مرحله ، از ماه می 1973 ارتباطات دیپلماتیک میان طرفین آغاز شد و در اول ژانویه 1979 ، ایالات متحده به شکل رسمی ، جمهوری خلق چین را به رسمیت شناخت . این مساله تا فوریه 1979 در عادی ترین حالت خود قرار داشت ولی از این تاریخ به بعد ، با شروع عملیات نظامی ویژه ارتش چین علیه ویتنام ، و مقاومت ویتنامی ها و خطر رویارویی اتحاد شوروی و چین ، شرایط پیچیده ای پدید آمدکه موجب شد پکن بدلیل برتری روسها در تسلیحات هسته ای ، به منظور ایجاد توازن با اتحاد شوروی ، بیشتر به سمت غرب گرایش پیدا کند . علاوه براین ، ناکامی چینی ها علیرغم برتری عددی در نیرو و توقف یگان های ارتش چین دربرابر نیروهای مرزبانی و شبه نظامیان ویتنامی ، باعث شد تا پکن به فکر نوسازی نیروهای مسلح خود افتاده و ایده "ارتش مردمی " اعلام شده از سوی مائو را بتدریج به کناری نهند . بدین ترتیب ، اگر در دهه 50 تا نیمه دهه 60 میلادی ، چین وابستگی قابل توجهی را به کمک های سخت افزاری و فناورانه اتحاد شوروی داشت ولی از ابتدای دهه 70 میلادی ، ارتش این کشور بتدریج دفاتر طراحی بومی خود را ایجاد نمود ولی مشکلات ناشی از وقوع انقلاب فرهنگی باعث شد تا پکن متوجه شود که به تنهایی نمیتواند سامانه های پیشرفته و تسلیحات مدرن را طراحی و تولید نماید . اما نزدیکی میان چین و ایالات متحده که با پس زمینه استراتژی ضد روسی در پکن شروع شد ، از ابتدای دهه هشتاد میلادی منجر به همکاری به نسبت نزدیک میان طرفین گردید و پکن موفق شد تا ضمن دستیابی به فناوری پیشرفته و سخت افزار غربی ، منابع مالی بسیار قابل توجهی را در ازای ارسال کمک های نظامی به مجاهدین افغان بدست آورد . درواقع از سال 1984 ، چین به منبع اصلی تامین مهمات و سلاح برای افغان ها تبدیل شد و امریکایی ها ، تسلیحات چینی را از طریق چندواسطه خریداری کرده و از طریق پاکستان برای جنگ با روسها در اختیار افغان ها قرار می دادند . در دهه هشتاد میلادی و با سرنگونی محمدرضا پهلوی درایران و برچیده شدن پایگاه های اطلاعاتی امریکا در مرزهای جنوبی اتحاد شوروی ، واشنگتن مخفیانه به پکن پیشنهاد داد تا قرارگاه های مشابهی را برای نظارت بر آزمایش های موشکی شوروی در قزاقستان ایجاد کند تا از این طریق پیشرفتهای روسها را در حوزه هایی نظیر سامانه های ضد بالستیک ، موشکهای قاره پیما و ... زیرنظر بگیرد . با توجه به اهمیت این مساله ، دوطرف در سال 1982 توافق نامه رسمی را در مورد ایجاد مراکز اطلاعاتی در چین به امضاء رسانده و بلافاصله ، ایستگاه های شناسایی الکترونیک در شمال غربی چین ساخته شد . با این حال ، واشنگتن در ابتدا اصرار داشت که این مراکز مستقلا اداره شود ولی ارتش چین تاکید نمود که می بایست این تاسیسات بصورت مشترک اداره شده و روند نیز کاملا مخفیانه باشد . این مراکز نهایتا در استان سین کیانگ ایجاد شد و تا سال 1989 نیز به کار خود ادامه داد و اکنون نیز بطور کامل توسط چینی ها اداره می شود .با توجه به روند فوق ، دهه هشتاد میلادی برای پکن فرصت بی نظیری بود که با فناوری نظامی غربی آشنا شده و عقب ماندگی خود را در حوزه ایجاد مجتمع های نظامی – صنعتی جبران کند . اف-86 نیروی هوایی تایوان مسلح به AIM-9B روسها مدعی اند که دستیابی به نمونه های سایدویندر ، یک دانشگاه طراحی برای محصولات آنها محسوب می شد موشکهای هوابه هوا : نیروی هوایی چین در سال 1961 براساس تفاهم نامه ای که میان سران این دوکشور در خصوص همکاری های نظامی امضاء شد ، موفق گردید تا مجوز تولید موشک هوابه هوای کا-13 ( ار-3 اس ) را دریافت کند که این موشک روسی نیز به نوبه خود ، روگرفتی از موشک مشهور هوابه هوای AIM-9B سایدویندر بشمار می رفت که تعداد قابل توجهی از این موشکها پیش از این توسط جنگنده های اف-86 تایوانی شلیک شده و بدون اینکه به هدف خود آسیب بزند ، با واسطه به دست روسها رسیده بود . پس از دریافت مجوز و تجهیزات مربوط ، این موشک با شناسه PL-2 در چین وارد خط تولید انبوه شده و در سال 1967 به نیروی هوایی این کشور عرضه گردید و در طول 40 سال خدمت بروزرسانی های متعددی بخود دید . همانند سلف آمریکایی ، پی ال-2 موشک کوچک و ساده ای بود ولی با فراررسیدن نیمه دوم دهه هشتاد میلادی ، تقریبا از رده خارج بحساب می آمد و در حوزه هایی نظیر برد ، قدرت مانور حرفی برا ی گفتن نداشت . راست : پی ال-2 چپ : آر-3 اس اما نیروی هوایی چین از سال 1982 بدنبال جایگزین پی ال-2 بود و پس از بررسی های متعدد ، یک نسخه بومی با شناسه PL-5 طراحی و تولید شد ولی بدلایل مختلف از جمله برآورده نشدن الزامات فنی ، تنها 5 سال در خدمت بود و سپس کنار گذاشته شد . بدین ترتیب با توجه به منسوخ شدن پی ال-2 و شکست تقریبی پی ال-5 ، چین تصمیم گرفت تا برای جبران کمبودهای موجود خود در حوزه فناوری سمت غرب حرکت کند و این مساله پس از نزدیک شدن به واشنگتن تاحدودی رنگ واقعیت بخود گرفت و اکنون چین می توانست از متحدان ایالات متحده فناوری و سلاح تهیه کند . راست : پی ال-7 چپ : ماژیک بدین سان ، پس از مدتها جستجو ، بررسی و آزمون ، ارتش چین در جریان برگزاری نمایشگاه بین المللی تسلیحات به سال 1988 از موشک بومی کوتاه برد خود با شناسه PL-7 با سرجستجوگر فروسرخ رونمای نمود که براساس پیکربندی موشک فرانسوی R-550 ماژیک ساخته شده بود ، بااین حال ، زمانی که چینی ها موفق شدند مجوز تولید این موشک را بدست آورند که فناوری بکار رفته درآن دیگر جدید نبود و خط تولید آن در فرانسه از سال 1974 فعالیت نداشت . اگر چه دریافت خط تولید این موشک از فرانسه یک جهش و انقلاب فناورانه برای نیروی هوایی چین محسوب می گردید ولی نمونه های چینی چندان با نسخه های فرانسوی قابل مقایسه نبوده و با درازایی در حدود 2 متر ، قطر 157 م.م ، وزن 89 کیلوگرم و برد موثر 8 کیلومتر برای مسلح کردن جنگنده های جی-7 و جتهای ضربتی کیو-8 درنظر گرفته شدند . پی ال-8 اگر چه این موهبت برای نیروی هوایی چین بود ولی ارتش این کشور بر آن بود که همه تخم مرغ های خود را در یک سبد قرار ندهد و از فرصت بدست آمده سیاسی استفاده نمود تا فناوری موشکهای هدایت شونده غربی را تا حد امکان بدست آورد . این تلاش ها تا حدودی نتیجه داد و در سال 1988 پس از کسب مجوز ایالات متحده ، شرکت سازنده عبری یک هدیه ارزشمند شامل بسته کامل اسناد فنی و نمونه های کاملی از موشک هوا به هوای پایتون-3 را درا ختیار پکن قرار داد و متقابلا چینی ها پس از دریافت آن بسرعت دست به کار شده و با مونتاژ کیت های عبری ، در سال 1989 موشک هوابه هوای جدید خود را با شناسه PL-8 رونمایی نمودند . این موشک جدید فروسرخ ، که مقاومت به نسبت مطلوب تری در برابر تله های حرارتی از خود نشان می داد ، با طولی در حدود 2 متر ، قطر 160 م.م ، وزن اولیه 115 کیلوگرم ، برد نهایی 20 کیلومتر در برابر اهداف مانورپذدیر با مسلح شدن به یک کلاهک 5 کیلوگرمی این امکان را برای موشک فراهم آورده بود که به محض از دادن هدف ، ماسوره مجاورتی آن فعال شده و سرجنگی را منفجر می نمود . جذابیت فناوری این موشک برای چینی ها چنان بود که بلافاصله دست به کار زده و دوسال بعد ، موشک PL-9 را معرفی نمودند که با برد موثر حدود 22 کیلومتر و سرجستجوگر چند طیفی ، در میانه دهه 90 آن را به نیروی هوایی تحویل دادند . جت رزمی J-8II مسلح به پی ال-8 بدین ترتیب ، مسلح شدن جنگنده های چینی به موشک های پیشرفته کوتاهبرد ، توان رزم هوایی نزدیک را در نیروی هوایی این کشور به یکباره گسترش داد ولی چینی ها هنوز به موشکهای هدایت شونده ای که بتواند در همه گونه شرایط جوی و برد فامد ( فراتر از میدان دید ) دشمن را کشف و آن را مورد اصابت قرار دهند ، نیاز داشتند اما صنعت دفاعی چین نه فناوری و نه بستر اولیه ای را برای تولید چنین مهماتی در اختیار نداشت . همزمان با این تحولات ، ارتش های غربی در دهه هفتاد و هشتاد به شکل گسترده ای از موشکهای راداری نیمه فعال AIM-7 اسپارو آمریکایی استفاده می کردند . چینی ها نیز اولین نمونه های اسپارو را در جریان جنگ ویتنام بدست آورده بود ولی بدلیل ضعف شدید در حوزه الکترونیک و عدم توانایی در بازسازی فرمول سوخت جامد موشک آمریکایی ، امکان تولید روگرفتی از محصول آمریکایی وجود نداشت . با این وصف ، شرکتهای ایتالیایی براساس پیکربندی اسپارو ، موشک هوابه هوای اسپاید ( ASPIDE) را معرفی کرده بودند که به شکل خاص برای مسلسح کردن جنگنده های اف-104 مورد استفاده قرار می گرفت و آزمون های اولیه آن از سال 1974 شروع شده بود و تا سال 1986 ادامه داشت . در همین روند ، با توجه به اینکه داده های موجود نشان می داد عملکرد اسپاید از اسپارو تا حدودی بالاتر است ، نیروی هوایی چین ترجیح داد تا مجوز تولید محصول ایتالیایی را دریافت کرده و این امر منجر به رونمایی از موشک PL-11 شد . راست : پی ال-11 چپ : اف-104 مسلح به اسپاید این موشک چینی با طول حدود 3/7 متر ، قطر 234 م.م ( مربوط به اسپاید ) سرجنگی ترکش شونده 35 کیلوگرمی (اسپاید ) ، چیزی در حدود 75 کیلومتر برد را به نمایش می گذاشت . اما با وقوع جریان میدان تیان آن من در ژوئن 1989 ، همکاری میان دوطرف محدود شد ولی چین قطعات کافی برای تولید 100 تیر موشک را بدست آورده و موفق شد تا میانه دهه نود میلادی ، جتهای J-8II خود را به این موشک جدید مسلح کند . داده های موجود حاکی از آن است که صنعت دفاعی چین موفق شده تا خط تولید موشک پی ال-11 را با هدایت اینرسیایی در مراحل اولیه و میانی پرواز و درنهایت هدایت راداری در بخش پایانی بصورت انبوه راه اندازی کرده و حتی نمونه ای با جستجوگر راداری فعال را نیز بخدمت گیرد ولی هنوز در این مورد یقین حاصل نشده است . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند 2- ادامه دارد ....

سلام علیکم - وقت بخیر این بالگردها از یک تامین کننده دولتی روسیه خریداری شدند که گفته شده حدود 16 فروند بودند .. تا قبل از سقوط دولت افغانستان ، قرار بود در قالب یک بسته کمک نظامی در اختیار افغان ها قرار بگیرد که با سقوط دولت این بالگردها در پایگاه هوایی شپارد ، متعلق به گارد ملی ارتش ایالات متحده و تحت مسئولیت تیپ 167 هوایی نگهداری می شدند که در ژوئن 2022 مجددا در قالب بسته کمک 800 میلیون دولت بایدن قرار بود در اختیار اوکراین گذاشته شود . ظاهرا 5 فروند تحویل شده ، بقیه هم در پایگاه هوایی دیوس مونتان هنوز حضور دارند . این خبر برای آوریل هست و احتمالا همه بالگردها تا الان تحویل داده شدند . 1 2 3 4