خیلی عالی است. ممنون. اگر ترجمه های اشعار را بتونیم اضافه کنیم تاپیک کامل تر میشه. ترجمه برخی از آثار به همراه نت و دیگر اطلاعات اینجا هست: http://www.kaikracht.de/balalaika/english/songs/

ممنون از آقا ی استوکا که وعدشو وفا کرد. خیلی عالیه استاد مصطفی، اون آهنگ ایرانی را قبلا شنیده بودم، ولی فکر نمی کردم متعلق به چپی ها بوده. بدک نبود ولی این زبان روسی خودش انگار یک چیزی درون خودش داره که حماسیه. حتی کپی چینی ها، اون قدر حماسی در نمیاد. در مورد کارمینا بورانا، یادم میاد در دوران جاهلی که ده دوازده سال قبل میشه، من در به در دنبالش بودم تا سر از بتهون در آوردم. اون بنده خدا بهم گفت مجازنیست! آن شد که یک عدد کپی غیر مجاز از زیر دخمه آورد چند برابر قیمت بهم فروخت. اجرایی متعلق به ارکستر فیلارمونیک لندن بود. اجرای قوی ای داشت. من هم هیچ وقت نفهمیدم چرا مجاز نیست! البته احتمالا الان مجاز شده. شما که گذاشتی کلی تجدید خاطره شد. اون اجرای با گیتار الکتریکش فوق العاده بود. از بازنویسی آثار کلاسیک برای اجرا توسط سازهای مدرن خیلی کارهای زیبایی در میاد. این اثر یک نمایش هم داره. چون در اصل اپراست نه موسیقی خالی. در مورد اون قسمت آخر صحبتم در پست قبلی، کنجاو شدم نظرتون رو بدونم، امیدوارم تاپیکی مناسب براش پیدا بشه. شاید تاپیک فروپاشی شوروی جای بدی نباشه براش.

سوتی بالا رااصلاح می کنم ، انجل آف وار عزیز. (انقدر اینجا فرشته داره ادم اسماشون را قاطی می کند) (ادیت نداشت، شرمنده و سوتی بدی بود، مدیران به بزرگیشون ببخشند دو پست پشت سر هم شد)

دستت درد نکنه بلک انجل. زحمت کشیدی. از قیافش که خوشم نیومد. (دیگه وقتی این کاره نباشی به قیافشون گیر میدی) از کجا فشنگ گذاری میشه؟

خیلی عالی بود جناب مصطفی، اون آخری بخشی از اپرای کارمینا بورانا است. قدمت زیادی داره. احتمالا اجرای گروه کر ارتش سرخ بوده، وگرنه زیاد جنبه ایدئولوژیک، فکر نمی کنم داشته باشه. بَعد هنریش مهم بوده. تقریبا همه ی ارکس سمفونیک های بزرگ این اوپرا رو یک بار جهت اثبات توانایی اجرا کردن. http://en.wikipedia.org/wiki/Carmina_Burana منم با دوستمون مهدی موافقم. آدم حسابی جو گیر میشه اینا رو می شنوم می گم این برادرای چپی اهل عتیق را زیادم نمیشه بهشون خرده گرفت. اساس جو گیر می شدند. یک نکته هم به ذهنم رسید نمی دونم چقدر درسته. اگر دقت کنیم، هنر و موسیقی غربی بر محور فرد می چرخد و ستاره ها. در صورتی که کشورهای بلوک شرق بیشتر جنبه ی جمعی، کر و گروهی داشته. اون قضیه ی اصالت فرد و اصالت جمع را ظاهرا این جا هم رعایت می کردن. مثل همون سبک خاص فیلم سازی شوروی که توسط لنین تاسیس شد و بعد گسترش پیدا کرد. سوشیالیست رئالیسم.

يک تاپيک خيلي جالب در اين زمينه در حال کار روش بودم, همين روزها آماده ميشه ...... دستتون درد نکنه جناب استوکا، بی صبرانه منتظرش هستیم

میگم آقا مصطفی کارت درسته، بگو نه. خود خودش بود. چظور به این سرعت پیداش کردی آرشیو جالبی باید داشته باشی. کاتیوشایی که من اول شنیدم همینی بود که شما گذاشتی. توی یک فیلم بهش برخوردم همونم باعث شد که بگردم ببینم این چه آهنگیه و رسیدم به این مقاله. ولی ترسیدم بذارم این جا برادر نجف بیاد تادیبمون کنه. (حضرت آقا ظاهرا حکمشون این هست که اگر زن ریبه نداشته باشه، غنا نباشه و مسلمون نباشه اشکال نداره شنیدنش ولی همه که مقلد ایشون نیستند) میگم کاش این تاپیک رو یک بخش هاییش را جدا کنیم بشه سرودها و مارش های نظامی شوروی. شاید موارد جالب تری هم پیدا شد. بله آقای فانوس، افسوس می خورن ولی آب رفته را نمی شود باز گرداند. روسیه خیلی تاریخ مشابهی با ما داره. حیف است ازش درس نگیریم.

شیرزن که می گن همینا هستنا. خوش حال میشسته یک گوشه تک تیراندازی می کرده. فمینییسم رادیکال (برابری زن و مرد) به معنی واقعی فقط در بلوک شرق به واقعیت پیوست ولا غیر. جناب فانوس، خیلی جالب بود. متشکر. فکر کنم یک سرود انقلابی ما همین آهنگ را داشته باشد. (هر چی فشار اوردم به ذهنم یادم نیومد ولی خیلی آشنا بود.) مشتاق شدم برم روسی یاد بگیرم. کشور جالب و نا شناخته ایست.

[quote][quote]یک نکته ی جالب آقا مصطفی، چند روز قبل داشتم کامنت های زیر الجزیره را می خوندم، دیدم یک بنده خدایی از این جوانان سوری معترض، نه غزه نه ایران، گیر داده به این شبکه ی الجزیره که چرا اخبار سوریه را خوب مثل مصر و تونس پحش نمی کنی؟ چرا مثل شبکه ی العالم و المنار حرفه ای عمل نمی کنی که ما مجبور بشیم بریم اخبارمون رو از شبکه های دشمنی مثل این دو تا بگیریم؟ یاد خودمون افتادم و این ضرب المثل که مرغ همسایه غازه اون بنده خدام فکر می کنه این ور چه خبره![/quote] شما مطمئني برادر حامد؟ حالا المنار رو نمي‌دونم. ولي العالم كه اصلاً در قضيه‌ي سوريه وارد نشده! مواردي هم كه وارد شده، به نفع دولت سوريه بوده! برعكس الجزيره و العربيه! حداقل در رصدهاي اين چند روزه‌ي بنده كه اين موارد ديده نشده! قضيه‌ي سوريه رو كه اصلاً تا يكي دو روز پيش، انگار وجود خارجي نداشت براي العالم. الان هم چندان ورودي به قضيه پيدا نكرده! چه برسه به پوشش بي‌طرفانه‌ (حرفه‌اي) اخبار؛ اونهم اخبار معترضين! مطمئني طرف، دولتي نبوده؟ [quote]به نظرم همین هیچی راجع به سوریه حرف نزنن بهتره. یک چیزی می گن بعد باید ده نفر بیان جمع کنندش.[/quote] كي؟ رسانه‌هاي ما؟[/quote] راستش من نتونستم العالم را نگاه کنم این چند وقت. خبری ندارم. شما حرفتون برای بنده حجت است. ولی اون کامنت برام جالب بود. می خواستم براتون بفرستمش ولی یادم رفت. الان هم پیداش نکردم هرچی گشتم. یحتمل به تیغ سانسور گرفتار آمده. در مورد سوال دومتون، بله رسانه های خودی منظورم بود. کلا بعضی وقتا توی مسایل حساس چیزی نگن مفیدتر هستند.

یک نکته ی جالب آقا مصطفی، چند روز قبل داشتم کامنت های زیر الجزیره را می خوندم، دیدم یک بنده خدایی از این جوانان سوری معترض، نه غزه نه ایران، گیر داده به این شبکه ی الجزیره که چرا اخبار سوریه را خوب مثل مصر و تونس پحش نمی کنی؟ چرا مثل شبکه ی العالم و المنار حرفه ای عمل نمی کنی که ما مجبور بشیم بریم اخبارمون رو از شبکه های دشمنی مثل این دو تا بگیریم؟ یاد خودمون افتادم و این ضرب المثل که مرغ همسایه غازه اون بنده خدام فکر می کنه این ور چه خبره! به نظرم همین هیچی راجع به سوریه حرف نزنن بهتره. یک چیزی می گن بعد باید ده نفر بیان جمع کنندش. و اما انجل آف وار عزیز، سلام مجدد. درد و دل من و شما، نیاز به یک مثنوی هفتاد من کاغذ داره اخوی. این فورووم فکر نکنم گنجایشش را داشته باشد. اما از نوشته های شما چند سوال دیگه به ذهن من رسید: فرض کنیم که یک حاکمی پیدا شد. از قضا به قول شما مردمی بود مثلا مرتب می رفت سفر استانی و این کار رو هم خوب و بدون نقص انجام می داد (فرض کردن که ایراد ندارد). یعنی دقیقا می دونست مردم چی می خوان. فهمید 40 درصد از مردم یک چیزی می خوان 60 درصد یک چیزی مخالف اون گروه قبلی. مثلا 40 درصد می گن جادوگران را باید آتیش زد و کشت، 60 درصد هم می گن نه، چیکار دارید بهشون، اینام مردمان خدان. حالا این حاکم مردمی، چطور باید به اون 40 درصد ثابت کند که خواستشون در اقلیت است؟ و اگر اون 40 درصد بنا به این که در قدیم اکثریت در اروپا مدافع آتش زدن جادوگران بودن، قبول نکنند . بگن ما هنوز اکثریت هستیم یا این که اصلا زیر بار حرف اکثریت. نخوان برن، حاکم باید چه کاری انجام بده؟ 40 درصد از یک کشور پر جمعیت، لشگر کمی نیست، قبول دارید حتما. می تونن آشوب ایجاد کنن و نظم را بر هم بزنند. خاطرم هست یک زمانی یکی از اساتیدِ متخصص در مسایل آمریکا داشت راجع به معارضین آمریکا صحبت می کرد، گفت متاسفانه جمعیت آگاه در آمریکا به علت نظارت های امنیتی شدید و جریان سازی های رسانه ای خیلی کم هستند و تنها 15 تا 20 درصد رو تشکیل می دن، ما فکر کردیم چقدر کم! بعد ایشون فرمودن سر جمع یک 50 60 میلیونی بیشتر نمیشن! (نئو مارکسیست ها، اکتیویست ها، هیپی ها سیاه ها گروه های مذهبی خاص سرخپوستان و....) خوب اگر این ها را ایران در شانصد سال آینده رسانه های فعالی پیدا کند و تهییجشان کند، بریزن تو خیابون ها و شلوغ کنن، چیکارشون می کنند؟ خوش بختانه نمونه های تاریخیش در آمریکا زیاده. فیلم هایی هم ازش هست. یک نمونش سر کوب صلح طلب های ضد جنگ ویتنام در دانشگاه و شلیک مستقیم به آن ها. حتما دوستانی در اینجا می تونند فیلم تیراندازی مستقیم ارتش آمریکا به دانشجویان رو بگذارند که هممون مجددا ببینیم. حضرت ژنزال دو گل، که معبود تمام رییس جمهور های بعدی فرانسه بوده و هست. در شورش های دانشجوییِ می 1968 که منجر به حضور چند میلیونی مردمی شد که فریاد می زدند مرگ بر دیکتاتور، در پاریس چه کرد؟ (مطلع هستید که به فاصله چند سال بعد دو گل با اکثریت قاطع آرا مجددا رییس جمهور شد) حالا ما کاری به آمریکا و فرانسه نداریم، چون آرمان شهر ما نیستند. در اون آرمان شهر ما که حاکم مردمی داشت. در چنین شرایطی اون حاکم چه باید بکند؟ بگذریم این ها جاش این جا نیست. اما در مورد سوریه: یک سری عکس من در یک سایت وابسته به عربستان دیدم. سایت خوبی نیست ولی فیلتر نشده. بنا بر این، من آدرسشو نمی ذارم این جا که تبلیغش بشه. اگر دوستان مایل هستند یکی از مدیران آدرس را از من بگیرد عکس ها را منتقل کند.

باز هم تشکر از داش علی، لینک های زیر نیاز به شیلتر شکنن ندارد: گروه کر نظامیان روسی: http://parsaspace.com/files/3376358884/?c=695 کپی کاری چینی ها از تصنیف: http://parsaspace.com/files/6176358884/?c=695 و نهایتا تصاویری از جنگ جهانی دوم با موسیقی پس زمینه ی کاتیوشا: http://parsaspace.com/files/9576358884/?c=695 (فایل ها با پسوند flv است. محض احتیاط عرض می کنم. اگر کسی نتونست بازشون کنه، gom player یا vlc را دانلود کند) راستی جناب مصطفی، خود زن ها از کی راهی جنگ شدن؟ سرباز زن هم روس ها داشتن تا جایی که شنیده شده.

تشکر از همه ی دوستان، و داش علی عزیز، جناب مصطفی، یاد بحث شوروی مون افتادم. موسیقی بسیار تاثیر گذاریست حتی برای کسی مثل من که معنیشو نمی فهمد. بی اختیار رمان داستان یک انسان واقعی اثر بوریس پوله وی به ذهنم تدایی شد. اون رمان داستان یک خلبان روس در جنگ جهانی است که اهل ولگاست و منتظر اتمام جنگ برای برگشتن کنار نامزدش هست. ویراست کتاب توسط محمد رضا سرشار انجام شده. دوستان چه سایتی شیلتر شکن نمی خواد آپلود کنم اونجا.

خواهش می کنم لست وار و بلک انجل عزیز، از اون جا که چینی ها در زمینه ی کپی کاری ید طولایی دارند، یک نسخه ی کپی شده از این آهنگ را هم ساختن (بروسلی توش داره با تجهیزات نظامیشون): http://www.youtube.com/watch?v=xSf131a0e10&feature=related این ورژن، فیلمی است که خود ژنرال های روس مشغول خواندن تصنیف هستند: http://www.youtube.com/watch?v=UC5NFZZkVv0 و این ویدیو هم یاد آور جنگ دهشت ناک جهانی دوم است. جایی که این شعر در فضایش تولد یافت، نبردی که تنها قربانیان روسیش 14 میلیون انسان بود: http://www.youtube.com/watch?v=vHO6rTgG_W0 به امید روزی که دیگر هیچ جنگی را شاهد نباشیم، آمین.

سلام به همگی امروز یک مطلب جالب دیدم. اگر تکراری نیست قرار بدینش توی سایت. برام جالب بود. این موشک کاتیوشا داستان جالبی دارد. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ نامش چيست؟ مطمئنم نام اين دختر را شنيده ايد: «كاتيوشا» «katyusha» كاتيوشا مخفف دوستانه ي «كاترين» است كه در روسي آن را «يكاترينا» تلفظ مي كنند. يعني اين نام در محافل رسمي استفاده نمي شود و فقط در محافل دوستانه و خيلي خودماني بيان مي شود. اگر بخواهيم مشابه آن را در فارسي بيان كنيم مي توان از اسم «محمد علي» نام برد كه مخفف دوستانه ي آن «مَمَل» مي شود. سير تغييرات اين اسم به شرح زير است: كاترين--يكاترينا--كاتيا--كاتيوشا Katherine--Ekatherina--Katya--Katyusha باور كنيد كاتيوشاي قصه ي ما هيچ كاري به جنگ افزار سازي نداشت اما از قضاي روزگار نامش با نام يك موشك انداز گره خورد و بدون آنكه خودش بخواهد خيلي ها را به خاك و خون كشيد. چهره ي بد كاتيوشا به علت صداي زوزه مانند موشكهايش، آلمانيها آن را ارگ استالين «Stalin's Organ» مي ناميدند. فرانسوي ها، فنلانديها، سوئديها و نروژيها نيز همين نام را براي موشك انداز مخوف روسها استفاده مي كنند. ظاهراً آرم خودروهاي موشك انداز «BM-13» با توجه به نام كارخانه ي سازنده ي آنها يعني وورونژ كومينترن «Voronezh Komintern» يك حرف «K» بود. سربازان و خدمه با توجه به معروفيت ترانه ي «كاتيوشا» در آن روزها (كه در ادامه بيشتر معرفي خواهد شد) به مزاح اين سلاح مرگبار را «كاتيوشا» ناميدند اما شوخي شوخي، اين اسم مستعار ماندگار شد! نسل اول كاتيوشا كه به نام «BM-13» شناخته مي شدند، دقت چنداني در هدف گيري نداشتند اما تاثير رواني آن فوق العاده بود. وزن سر جنگي هر موشك كاتيوشا حدود 22 كيلوگرم بود و برد آن تقريباً 5.4 كيلومتر. يك قبضه كاتيوشا قادر بود با 16 موشكش در مدت 7 تا 10 ثانيه حدود 4 تن مواد منفجره را در داخل محدوده ي هدف فرود آورد. براي تاثير رواني بيشتر، روسها كاتيوشا را در تعداد زياد به كار مي گرفتند و به علت قابليت تحرك فراوان، پس از شليك، واحدهاي كاتيوشا سريعاً جابه جا مي شدند. نقطه ضعف بزرگ آنها زمان زياد بارگذاري موشكها بود كه چيزي حدود يك ساعت طول مي كشيد. كاتيوشا نخستين بار در شهر اورشا «Orsha» كه در كشور بلاروس كنوني قرار دارد عليه نيروهاي آلماني به كار گرفته شد و به دليل تاثير فوق العاده اش، از آن به بعد نقش يگان پشتيباني كننده ي نيروهاي پياده ي روسي را بر عهده گرفت. در دوران هشت سال جنگ تحميلي، كاتيوشا يكي از ابزارهاي جنگي معمول بود كه به وسيله ي ايران و عراق استفاده شد. آسان نيست پاي درد دل كهنه سربازان آن سالها نشستن و شنيدن وصف تكه تكه شدن دوستانشان در زير لهيب تركشهاي كاتيوشا. نام كاتيوشا آنقدر با «موشك انداز» عجين شده است كه امروز تقريباً هر نوع موشك اندازي كه قابليت شليك بيش از يك موشك داشته باشد، «كاتيوشا» ناميده مي شود الفاظي نظير: «ميني كاتيوشا» يا «كاتيوشاي بزرگ»، «كاتيوشاي كوچك» و امثالهم را حتماً شنيده ايد. http://uzqqig.bay.livefilestore.com/y1ph1CQJO2AN_F8GnQMdZDiDik9iFJf08eUbsfo8jdFujtU5iqbXHoly3S6JxtQkGmjXrczCR2ws7RagMG44EP0wRgsb1wnpkZS/katyusha-01-katyusha.jpg?psid=1 http://uzqqig.bay.livefilestore.com/y1ph1CQJO2AN_GXj9C8Zlz-PzTtnjK2KITn-OPIDaOeKpDS3H5erUayEdczMBLFSsrVU79tT8RD_RD8tSFOryBwk99U_5_QgrBv/katyusha-02-bm_13.jpg?psid=1 http://uzqqig.bay.livefilestore.com/y1pNB8JgrYDb2u89KhMgDNTEQ6a82Aix3QoWFju4Fz_4ln-hbOQFqnb9ANnqH_yxII08rMkIeyAwRjFxF8i0tGlTssu9SKGNN0p/katyusha-03-Iran.jpg?psid=1 چهره ي خوب كاتيوشا اما كاتيوشاي واقعي، دختر خوب و سر به راهي بود كه فقط براي نامزدش شعر زمزمه مي كرد. در زمان جنگ جهاني دوم ترانه ي كاتيوشا با آن ملودي ساده و به ياد ماندني اش خيلي زود در بين سربازان روسي پخش شد. ملودي كاتيوشا پس از جنگ جهاني دوم و در دهه ي 70 ميلادي به عنوان كازاچوك «Kozachok, Kazachok» نوعي رقص محلي اوكرايني، استفاده شد و امروز خيلي از هنرجويان موسيقي، ملودي كاتيوشا را به اسم كازاچوك مي شناسند. لینک دانلود در زیر متن قرار داده شده. (ذوق نکنید، خواننده یک تنور سیبیل کلفت است) متن شعر كاتيوشا ساده و بي پيرايه است. ترجمه هاي مختلفي از آن را پيدا كردم كه در كليات مشتركند اما برخي مصرع ها تفاوتهايي دارد. متن انگليسي دو ترجمه اي كه بيشتر به دل مي نشست در زير درج شده است در ترجمه ي فارسي سعي كردم از نظر خودم دلنشين ترين مصرع را ترجمه كنم و براي رعايت امانت هر دو متن انگليسي را درج كرده ام: كاتيوشا درختان سيب و گلابي شكوفه كرده اند مه رنگ پريده ي صبحگاهي روي رود مي خزد كاتيوشا روانه ي ساحل رود است ساحل شيبدار و مرتفع قدم مي زند و شعري را زمزمه مي كند در مورد عقاب دشتهاي خاكستري در مورد عشق حقيقي اش كه نامه هايش را نگه داشته بود اي ترانه، اي ترانه ي دخترك دم بخت همراه با خورشيد پرواز كن برو به سوي آن سرباز در مرزهاي دور همراه با تهنيت هاي كاتيوشا بگذار او به خاطر آورد آن دخترك را، به خاطر آورد ترانه اش را، ياريش ده از سرزمين مادريش پاسداري كند، همانطور كه كاتيوشا عشقش را پاس مي دارد. Katyusha (1) Apple and Pear trees were blooming, A mist rose from the river, Katyusha walked to the river's high, rocky banks, She walked and sang a song about her distant hero, the one she loves, whose letters she holds, Oh, song of a young girl, fly with the sun, To the man at the far border carry a greeting from Katyusha, Let him know that I am true, let him hear my song, Let him protect our homeland, and Katyusha will protect our love. Katyusha (2) Pears and apples blossomed on their branches. Mist (was) creeping on the river. Katyusha set out on the banks, On the steep and lofty bank. She was walking, singing a song About a grey steppe eagle, About her true love, Whose letters she was keeping. Oh you song! Little song of a maiden, Head for the bright sun. And reach for the soldier on the far-away border Along with greetings from Katyusha. Let him remember an ordinary girl, And hear how she sings, Let him preserve the Motherland, Same as Katyusha preserves their love. يك ويرايش ديگر سالها قبل در يك مجله (اگر اشتباه نكنم مجله ي داخلي صنعت نفت با نام پيك نفت)، داستاني خواندم در مورد اينكه كاتيوشا نام دختر يك مهندس روسي بوده است. يك روز كه مهندس به خانه باز مي گردد، مي بيند خانه اش به وسيله ي آلمانيها بمباران شده، همسرش كشته شده است و دخترش كاتيوشا بر سر ويرانه ها و جنازه ي مادر تند تند اشك مي ريزد. آن مهندس روسي قسم مي خورد سلاحي بسازد كه مثل اشكهاي دخترش بر سر آلمانيها آتش بريزد. و به اين ترتيب موشك انداز جديد اختراعي اين مهندس، كاتيوشا نام مي گيرد. اين داستان با آن بار عاطفي و تراژيكش بسيار زيباست و حتي خود من هم دوست دارم آن را به عنوان وجه تسميه ي اين جنگ افزار قبول كنم، اما با توجه به زمان ساخت موشك انداز كاتيوشا، نمي تواند واقعي باشد چرا كه قراين نشان مي دهد روسها قبل از حمله ي آلمانيها اين سلاح را ساخته بودند و آن را محرمانه نگه داشته بودند. طفلك كاتيوشا، اگر مي دانست قدم زدن او و اشعاري كه زمزمه مي كند اين قدر دردسر ساز مي شود، شايد هرگز نه پايش را از خانه بيرون مي گذاشت و نه قصد ازدواج مي كرد و در جواب خواستگارش هم مي گفت كه فعلاً مي خواهد درس بخواند! نویسنده صاحب وبلاگ منبع: علي امين زاده مراجع *http://www.globalsecurity.org/military/world/russia/katyusha.htm *http://www.centralclubs.com/topic-t70728.html *http://www.danceanddance.com/Dance_styles_review.php?Dance_style=232 *http://abcnotation.com/tunePage? a=trillian.mit.edu/~jc/music/abc/mirror/musicaviva.com/russia/katyusha/0000 منبع: http://engineer2010.blogfa.com/post-20.aspx --------------------------------------------------------------------------------------------------- این هم موسیقی کاتیوشا: http://www.youtube.com/watch?v=2SLvtP6KMUM&feature=related http://www.filefactory.com/file/cad30df/n/Katyusha.mp3 برای من که خیلی نوستالژیک بود. یاد جنگ سرد افتادم.

[quote]آیا بین ماهایی که ادعای اسلام و پیروی از پیامبر اکرم (ص) رو داریم و ادعای پیروی از عقل و منطق رو یدک میکشیم انجام همچین اعمالی در برابر مردم مسلمان کشور خودمون آیا تناقضی با دین و آیین ما نداره؟ چرا باید همیشه بجای گوش دادن به حرف مردم اول اونهارو به خاک و خون بکشیم و وقتی که دیدیم مردم دست بردار نیستن و وضعیت وخیم تر شده تازه به حرف مردم گوش بدیم که چی میخوان و چی میگن؟ [/quote] دوست خوبم انجل آف وار، (دقت کردی من آنتی وارم شما فرشتشی ) به سوال شما به روش های مختلفی میشه جواب داد و در مصادیق مختلفی از سوال میشه توقف کرد و تامل انجام داد من جزییاتی رو می پرسم که سوال شما شفاف بشه بتونم بهش جواب بدم: سوال دوم: 1. از کجا بفهمیم حرف مردم چیست؟ راهش چیه؟ مثلا اگر امروز جمعیتی آمدند چیزی خواستند فردا جمعیت دیگری، از کجا بفهمیم نظر مردم چیست؟ 2. وقتی می گوییم مردم منظورمون کدوم مردم است؟ همه ی مردم؟ عقلای مردم؟ اکثرینت مردم؟ اونایی که موثرتر هستند؟ اونایی که محبوب ترند؟ 3. خواسته ی اون مردم چی هست؟ مثلا اگر همه ی مردم جمع بشوند از حاکمشون بخوان یک فرد بی گناه رو بکشه، حاکم باید این کار رو بکنه؟ 4. اگر پیغمبر یک نظری داشتن و همه ی مردم نظری مخالف اون، به نظرتون ایشون چه کاری باید انجام بدن؟ جواب شما به این سوال کمک می کنه که یک قدم به جواب نزدیک تر بشیم. سوال اول: 1. کدام عمل؟ تا جایی که من متوجه میشوم هر عملی را باید جدا جدا بررسی کرد حتی اگر همه اش در یک واقعه اتفاق افتاده باشد. مثلا جند نفر در یک میدان با هم گلاویز می شوند و حاصل چند زحمی و چند کشته است. شما همه را می برید اعدام می کنید یا مورد به مورد بررسی می کنید؟ 2. آن انسان های مسلمان که اعمال گفته شده در موردشان انجام داده شده دقیقا مشغول چه کاری بوده اند؟ 3. در موارد مشابه که عده ای مشغول همان کاری که در سوال بالا جواب داده ایم بوده اند، پیغمبر خدا چگونه واکنش نشان داده است؟ دستور اسلام در موردشان چیست؟ مثلا اگر آن عده بر فرض محال در حال ایجاد هراس در بین مردم بلاد اسلامی بودند و برخی نیز اشهار سلاح کرده بودند پیغمبر واکنشش چه بوده؟ 4. اگر کارشان ظاهرا منطقی بوده ولی پیغمبر به دلیلی مصلحت دانسته و آن را منع کرده و باز به آن کارشان ادامه می دهند، در آن صورت هنوز مسلمانند؟ اگر مسلمانند واکنش پیامبر در موارد مشابه چه بوده؟ پاسخ شما به این سوال باز ما را کمک خواهد کرد که موضع شما را متوجه شویم و بعدتر پاسخ مناسب ارائه کنیم. در مورد سوال های فوق بعد اگر خواستید سوالاتی که مربوط به پیامبر می شود را به امام معصوم، والی امام معصوم در بلاد اسلامی، فرمانده ی جنگی امام معصوم در میدان جنگ گسترش دهید. ضمنا باید بعد از شما پرسید منبعی که به شما خبر آورده و گفته است مردم را به خاک و خون کشیدند و بعد که دیدند نشد عقب نشینی کردند، کیست؟ آیا منبع موثقی است یا مصداق و ان جائکم فاسق بنباء فتبینوا است؟ جناب گریپن وقتی جنگی یا دشمن خارجی ای برای کشوری ایجاد شود معمولا یک پارچگی مردم و احساس هم دردیشون بیشتر میشه. البته همون طور که شما گفتید این قضیه صد در صد نیست بلکه نسبی است. مختص کشور ما هم نیست تقریبا تمام کشورها و اصلا اجتماعات و هر دسته ای که بشه بهش اطلاق اجتماع کرد از این قضیه پیروی می کنه. فکر می کنید چرا آمریکا در به در دنبال دشمن می گردد؟ حتی از موجودات فضایی هم دریغ نمی کند. وضعیت ترس دایمی از دشمن خارجی باعث میشود که یک پارچگی بین مردم بیشتر شده، سطح خواسته هایشان کاهش یافته و جنبه ی هم دردی و مشارکت اجتماعیشان بالا رود. توی این کشورهای در حال انقلاب، هر کشوری که بتواند این سطح هشدار را در ذهن مردمش ایجاد کند خود را واکسینه کرده!

پاتریوت عزیز، بازهم تاکید می کنم نگرانی شما بجاست. من یک تبصره ای بهش می زنم. همون طور که در جنگ سخت ما راهبردهای نامتقارن داریم. در جنگ نرم هم داریم. اگر ما بخواهیم با بضاعت فعلی وارد نبرد رسانه ای به سبک غربی ها بشیم از پیش باخته ایم. لذا ما روش های خاص خودمان را داریم شاید براتون جالب باشه بدونید که رویکردی که امروز به صورت مدرن شده از طریق فیس بوک و تویتر داره از سوی غرب استفاده میشه، بدلی و به عبارتی کپی برداری ای است از یکی از رویش های نامتقارن رسانه ای ما. روش لسان به لسان و سینه به سینه و خطابه ای راهبرد اصلی انقلاب ما بود. نشر تفکرمون هم بیش از اون که وابسته به رسانه باشه از این طریق بود. چندین سال قبل پژوهش هایی انجام شد که نشون داد این روش به شدت موثرتر از رسانه های ارتباط جمعی است. نتیجش اینی شد که الان بهش می گن فیس بوک و توییتر و امثال هم. جناب انجل آف وار، این ویدیو دقیقا همون چیزی که اون خانم معاون در سوریه می گفت را نشان می دهد: 1. معلوم نیست چه کسی به چه کسی دارد شلیک می کند. کما این که دولت سوریه معتقد است گروهی معارض مشغول تیر اندازی بوده 2. مسجدی که در مورد آن صحبت می شود اصلا در ویدیو دیده نمی شود فقط انتشار دهندگان که ایشون به بی بی سی اشاره کردند ادعا می کنند که حمله به مسجد بوده است. حالا اگر فیلم دیگری هم هست بگذارید که صدق صحبت ایشون رو بیشتر بررسی کنیم

[quote]حق انسان‌ها در تعیین سرنوشت خود به عنوان حقی خداداد و طبیعی در همه کشورها محترم است [/quote] جناب تی ان تی عزیز، من اطلاع زیادی از وضع حکومت بشار اسد ندارم. اطلاعاتم اجمالی است. لذا نمی توانم زیاد ارزش گذاری درستی داشته باشم. پس صجبت های شما در مورد سوریه و مقایسه ی آن با شاه ملعون را نه رد می کنم و نه تایید. اما در مورد این جمله ی شما می تونم ازتون بپرسم این حق خداداد رو شما از کجا استخراج کردید؟ پس تا چند صده قبل که نمونه ای از نظام های مدرن امروزی نداشتیم، حق خداداد کجا بوده است؟ سابقه ی این حکومت مردم بر مردم یا مردم سالاری چقدر است؟ آیا ملاک ما در ارزش گذاری یک حکومت همین حق تعیین سرنوشت مردم است؟ اما در مورد نظر مردم سوریه، کسایی که عربی بلد هستند یک نگاهی به کامنت های زیر این خبر بیندازند اوضاع تقریبا با یک نسبتی دستشون میاد. به کشور فرستنده ی کامنت ها هم توجه کنید. http://aljazeera.net/NR/exeres/B887B829-7954-4788-9632-C097ED0C285A.html [quote] در جواب سوال اول باید بگویم بله! هرجا تک راسی باشه زمینه به وجود آمدن ستم فراهم میشه![/quote] بگذارید من گفته ی شما رو امروزی تر کنم. شما دقیقا دارید نظریه ی تفکیک قوای منتسکیو را بیان می کنید. منتسکیو تقریبا پدر نظام های مدرن به حساب می آید که صده ای قبل زندگی کرده. منتسکیو می گوید: لزوما تجمیع قوا در دستان یک فرد فساد آور است. این جمله سال هاست که داره توی گوش همه ی دنیا خونده میشه. اما باز هم یک سوال، شما واقعا معتقدید همه ی نظام هایی که سابق تر از الگوی لیبرال دمکراسی بودن یا به قول خودتون 99.9% شون، خون ریز تر و مستبدتر از نظام های فعلی اند؟ یا فقط شکل کار عوض شده؟ یکم خوش قیافه تر نشدند؟. فکر می کنید یک پادشاه غیر خون ریز چند نفر رو در دوران حاکمیتش سر به نیست می کرده؟ سرویس های اطلاعاتی و پلیس های امروز چند نفر را؟ یا هر دولتی که 8 سال روی کار است چند نفر را؟ [quote]بحث ما در اینجا ظلمی هست که سوریه در حق مردم خودش کرده و داره میکنه و اونهارو قتل عام میکنه! آیا نمنه ی مشابهی سراغ دارید که در اسرائیل بخاطر اعتراض به فساد دستگاه اداری مردم رو به گلوله ببندن؟ قطعا خیر! پس من سوریه رو ستمگر تز از اسرائیل در این زمینه میبینم! گفتم در این زمینه! [/quote] در مورد سوریه اظهار نظری نمی کنم چون زیاد نمی دانم. اما با تقریبی اسراییل نیمی از جمعیتش را فلسطینیان در بخش های اشغالی تشکیل می دهند. (توجه کنید بخش های اشغالی یعنی به غیر از کرانه ی باختری و غزه) . تا به حال به نحوه ی برخورد اسراییل با این شهروندانش توجه کرده اید. شاید بگویید فلسطینیان مهم نیستند. برویم سراغ یهودیان. در اسراییل سه نژاد یهودی وجود دارد: اشک نازی ها، سفاردی ها و یهودیان شرق وعرب. شما را توصیه می کنم به مطالعه در مورد روابط شدید تبعیض آمیز و کاملا پذیرفته شده میان این سه قوم. شهروند درجه ی اول: اشکنازی شهروند درجه ی دو: سفاردی بردگان: اعراب پایین تر از جنبندگان: فلسطینیان بومی. در مورد سرکوب مردم در اسراییل فکر می کنم زیاد نیاز به توضیح نباشد. البته این که شما آن را ندیده اید اصلا عجیب نیست. چون پخش نمی شود و همین می شود که شما می گویید سوریه ظالم تر از اسراییل است مثل بیشتر مردم روی زمین. باز شاید بگویید نژادها متفاوت است در سوریه همه عربند. در پاسخ باید گفت سوریه نیز ترکیبی از نژادهای عرب، کرد و چند نژاد دیگر به علاوه ی دین های مسیحی مسلمان سنی، علوی و بعثی تشکیل شده (اگر اشتباه گفتم دوستان مطلع تر اصلاح کنند). آیا شما شهروند درجه ی چندم در سوریه تا به حال شنیده اید؟ نظرتان چیست اگر باز بپرسم کدام یک ستمگر ترند؟ یک سوال جدی تر، چه فرقی بین انسانی که درون یک مرز زندگی می کند و انسانی که بیرون آن است وجود دارد؟ چرا اگر دولتی انسان های بیرون مرز خود را بکشد کمتر از دولتی که در درون مرز خود آدم می کشد ستمگر است؟ با احتساب این سوال: سوریه چند نفر آدم کشته؟ اسراییل چند نفر؟ آمریکا چند نفر؟ فرانسه چند نفر؟ کدام ستمگر ترند؟ کسانی که به آن ها تا کنون دیکتاتور اطلاق می کردیم؟ یا دمکرات ها؟

جناب پاتریوت نگرانیت به جاست اما این دعوای امروز و فردا نیست. پروژه ی ایران هراسی تازه شروع نشده. عقبش در جنگ ایران و عراق و ماقبل آن است. این نبرد 30 ساله در جریانه. اگر دقیق باشیم، نسبت به 30 سال قبل، وضع ما از نظر یارگیری خیلی بهتر شده. یک موقعی ما فقط یک دوست داشتیم اونم نصفه و نیمه که همین سوریه بود. الان اوضاع بحمدلله خیلی بهتره. شاید علت اینه که: ان الله یدافع عن الذین آمنو و یا شایدم : و ما رمیت اذ رمیت ولکن الله رمی. در همین مسئله ی فرهنگی و رسانه ای که شما نگرانش هستی. یک سیاست گذاری ها و برنامه ریزی هایی وجود داره. قدمتشم خیلی زیاده. البته پر از ضعف و اشکاله. اون چیزی که باعث شده نتیجه بده همین دست خداست. مثلا همین یوسف پیامبر که سلحشور ساخت. یادتون هست؟ از نظر سینمایی واقعا کار ضعیفی بود. اهل فن می تونن این رو قشنگ براتون توضیح بدن. ولی همین که این بنده ی خدا سر هر پلانش با شوق اشک ریخته بود و توسل داشت، موفقیت فوق العاده ای ازش در اومد. یادمه همون موقع که داشت فیلم برداری می کرد، یک سری دوستان که رفته بودن سر صحنه کلی ایراد گرفتند و گفتن به هیچ وجه موفق نمیشه. یک دوستی برگشت گفت: کارش خیلی ضعیفه ولی این بابا سر هر صحنه داره از روی اخلاص مثل بارون اشک میریزه حتما کارش نتیجه می ده و با کمال تعجب نتیجه داد! مثل اون بسیجی ای که بابانطر تو خاطراتش نوشته بود. یک جوونی روی تیربارش آیت الکرسی آویزون کرده بود. یک هلی کوپتر عراقی داشت از اون ور هی آتیش می ریخت روی سر برو بچ رزمنده. همه دیدن این تیربارشو نشونه رفت سمت این چرخ بال! بابا نظر می گه، کلی مسخرش کردیم. گفتیم : مجید جان این که شما می بینی، تیرباره، بردش این قدره، اون هلی کوپتر الان اون طرفه. کلی فاصله داره. تو عمرا تیرت بهش نمی رسه. این برادر بسیجی برگشته بود گفته بود: فکر کردید این آیت الکرسی که بستم سر تیربار قاقه (یک همچین چیزی )! بعد تیر اندازی می کنه هلی کوپتر در میان بهت همه میاد پایین. بابانظر می گه خود این بسیجیه هم باورش نمی شد. عینا همین بحث سر قضیه ی ملک سلیمان، مختارنامه تاحدی، همین شبکه ی آی فیلم و شبکه های خبریمون صادقه. حالا این جور بحث ها، در مورد رسانه و مدیا خیلی فنی است. این طور هم نیست که هر کی از راه رسید، بسم الله قلم به دست بشه. اگر شما علاقه مندی، رشته ی ارتباطات و رسانه الان در کشور خودمون هم هست، یاعلی برو تحصیل کن و سیاست های رسانه ای رو اصلاح کن. اگرم تحصیلاتت همین رشته است، مقاله بنویس کار علمی کن. کسایی هستن در به در دنبال این جور آدمان. میان دنبالت. شک نکن. ولی باید رزومه ی خوبی داشته باشی چون فقط شما نیستی که این دغدغه ها رو داری، قبل شما خیلی ها استخون ترکوندن. به هر حال، اگر واقع بین باشیم، یک بخشی از ضعف ها برمی گرده به منابع و امکانات. شما هالیوود، بالیوود و شبکه های عنکبوتی غربی با اون پشتوانه ی مالی رو اگر در نظر بگیری می بینی، اگر اتفاق مثبتی هم تاحالا افتاده ما کلا هیچ کاره بودیم. بعضیا حرکت کردن ولی برکتش از جای دیگه بوده. به علاوه ی این که، ما داریم حرف حق رو می زنیم. حرف حق به فطرت آدما میشینه. اون چیزی که باوراندنش به مخاطب سخته، باطله. اگر بخوای یکی حرف غیر حق رو قبول کنه باید بپیچونیش تو صدتا کاغذ کادو. بعد هم حکایت کف روی آب میشه. راستی زیاد در مورد سوریه به رسانه های غربی اتکا نکنید. برخی مسایل رو اگران دیسمان و بزرگنمایی می کنن. یک جاهایی هم یک چیزایی رو عینا نمی گن. مثلا این که دیروز توی کنفرانس مطبوعاتی این خانمی که نماینده ی بشار اسد بود گفت: جناب بشار اسد دستور صریح داده بودند که به مردم تیراندازی مستقیم نشود. اگر تیر اندازی ای شده خطای مامورین بوده و قول دادن که حتما بررسی خواهد شد و کمیته ی حقیقت یابی تشکیل می شود. شاید راست نگفته باشه. اصلا بعید نیست. ولی شما توی هیچ خبرگزاری ای این رو نمی بینید. من که ندیدیم. توی اون کنفرانس نکاتی دیگه ای هم رد و بدل شد، به نفع نظام حاکم که من جایی ندیدم. اگر کسی از دوستان اون ویدیویی که تیراندازی به مردم رو نشان می دهد و حمله به مسجد را دارد بگذارد، خوب است. من پیداش نکردم. اما این خانوم مدعی شد که توی ویدیوی مسجد شما هیچ اثری از مسجد نمی بینید و یک سری مسایل دیگه رو هم کذب دونست. تا نبینیمش نمیشه قضاوت کرد. یک سوال هم از دوستان: به نظرتون هر جا که حکومت تک راسی باشه، ستمگر است؟ یک سوال دیگر: ظلم نسبی است، قبول دارید قاعدتا. خوب الان به نظر دوستان، اسراییل که به اصطلاح یک حاکمیت دمکراتیک هست ظالم تر است یا حکومت بشار اسد؟

اگر کشوری بتونه به مردمش بقبولونه که دشمن خارجی دارن کمتر از این قیام ها آسیب می بینه. دو کشوری هم که سه سوت سرنگون شدن، مصر و تونس دشمن خارجی ای که مردم اون کشور بپذیرن نداشتند یا به عبارتی دولت اون کشور همراه با دشمنی بود که مردم پذیرفته بودند (اسراییل و آمریکا). به میزانی که دشمن خارجی برای مردم باور پذیر باشه کار انقلاب سخت تره و دست دولت برای مهار و حتی سرکوب بازتر مثلا توی عربستان چون ایران و تفکر شیعی رو مدت هاست دشمن معرفی کردن کار سخت میشه، حتی در لیبی چون قذافی تونسته دشمن خارجی رو تصویر کنه بخشی از مردم رو با خودش همراه کرده و کار به جنگ و سرکوب خیابانی کشید. سوریه هم به علت اشغال سرزمینش توسط اسراییل تا حدی همین حالت رو داره. البته به این معنی نیست که اصلا هرج و مرج و سرنگونی بشار ممکن نیست ولی کار دشوار تری است.

چند وقت قبل توی یک تاپیکی جناب واریور یک عکسی گذاشته بود از رژه که چیزی شبیه تروفی روی تانک ها گذاشته بودن. شاید هم اشتباه می کنم

خوب دوستان این هم تصویر چتر بازای آمریکایی که در ایتالیا مشغول تمرین برای حمله به لیبی هستند: http://www.lefigaro.fr/medias/2011/03/21/20110321PHOWWW00453.jpg اینم چندتا عکسِ مرتبطِ دیگه از فیگارو: http://www.lefigaro.fr/medias/2011/03/21/20110321PHOWWW00455.jpg http://www.lefigaro.fr/medias/2011/03/21/20110321PHOWWW00239.jpg http://www.lefigaro.fr/medias/2011/03/21/20110321PHOWWW00238.jpg این یکی دراماتیکه، بیچاره ها http://www.lefigaro.fr/medias/2011/03/21/20110321PHOWWW00240.jpg و نهایتا طرفدارای ژنرال http://www.lefigaro.fr/medias/2011/03/21/20110321PHOWWW00079.jpg

تشکر از همه ی دوستان. فکر نمی کردم این کار تعویض توپ تا این حد دلیل داشته باشه. ممنون. اما در مورد برجک داش علی به نظر میاد بعضی کشورهایی که ارتقا دادن برجک رو عوض نکردن فقط یک تعداد صفحات فلزی به عنوان سپر بهش متصل کردن که شکل اون رو عوض می کنه. شاید بشه ما هم چنین کاری بکنیم. فکر نکنم زیاد هزینه داشته باشه. از نصب تروفی که ما روی این تانک ها زدیم هزینش باید کمتر بشه. از روسیه هم یجتمل بشود برجک بخریم. اگر البته بفروشد که بعید است این کار رو نکنه. تی 55 چی هست که بخوان ناز بکنند براش.

یک سوال: چرا توپ های 100 رو کردن 105؟ یعنی این 5 میلی متر تا اینقدر اثر داره؟ ببخشید دیگه سواد توپ و تانک ما در حد صفر کلوین هست. یک سوال دیگه چرا ما این برجک رو مثل بقیه ی ارتقاهای تی 55 از این کروی بودن خارج نمی کنیم، باعث نمیشه گلوله ها کمونه کنه؟ کار سختی هم نباید باشه؟

ممنون داش علی، خیلی جالب بود. فکر می کردم دوره ی این تانک تموم شده ولی مثل این که هنوز خیلی جاها وجود دارد. با این وجود فکر نمی کنید ما هم زودتر نفربرشون کنیم بهتر باشه؟ تی 72 ها کفایت نمی کند؟

کسی می دونه چند سورتی پرواز انجام شده؟ چون تا حالا دو تا تلافات داشتن، به عبارتی به علت نقص فنی و به عبارتی ساقط شده توسط پدافند. میشه به این شکل میزان تلفات در سورتی پرواز ناتو به عبارتی و توان پدافند لیبی به عبارت دیگر را بدست آورد.