عزیزم اینجا فقط مقایسه میگ 29 و اف 18 هست اف 22 اگر بود دیگه اینم بگم جی 20 زشته؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ چه صلیغه خوبی افرین

[quote][quote]نیروی هوایمونم قوی رو نمیکنیم بابا چرا قبول نمیکنید ایران هیچیو رو نمیکنه پس چرا امریکا به ایران حمله نمیکنه به قول شما نه پدافند خوبی داریم نه نیروی هوایی نه زمینی نه دریایی پس هیچی نداریم چرا حمله نمیکنن امریکا که به خودی خود 3000 جنگنده داره حالا انگلیس و فرانسه بماند عربستان بماند امریکا اگر 1 درصد احتمال بده ایران نابود شدنیه دریغ نمیکنه چرا اسرار میکنن تو عراق بمونن چون میخوان نزدیک ما باشن من ایران یکی از ابر قدرت های نظامی میدونم ولی قبول دارم ضعف هایی هم داریم اونم برای 8 سال جنگه[/quote] دلیل اینکه حمله نمیکنه یه چیز دیگست.اولا اطراف ما پایگاه زیاد داره و واسه ایران زدن پایگاه های آمریکا تو خاورمیانه سخت نیست.دوما مگه مرض داره وقتی عرب ها دارن از ترس ما میلیارد دلاری تجهیزات نظامی میخرن ما رو نابود کنه.اون به فکر اقتصادشه.بخاطر همینه که ایران هراسی میکنه.گه دید که واسش از نظر اقتصادی زیاد ضرر نداره حمله میکنه که بازم کور خونده ...[/quote] ایران نابود کنه نفت گیرش میاد ایران نابود کنه گاز گیرش میاد ذخایر نفت خلیج فارش گیرش میاد به نظرت چهارتا تجهیزات نظامی می ارزه

میگ 29 هم خوشگل تره هم قوی تر هم این که ایران داره

امکان نداره قذافی پیدا بشه امکان نداره مخالفا سیف الاسلام بگیرن هنوز قذافی نشناخیت من از عتماد به نفسش خوشم میاد ولی از کشتن مردمش نه

من از پهباد جدید ارتش خوشم میاد نمیدونم اسمشو ولی کرارم خوبه کرار دیگه نمیتونه فرود بیاد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

اگه اینجوریه چرا هلی کوپترشون زدن؟

دوره شهاب 3 تموم شده؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ حرفایی میزنی یعنی ایران اینقدر فکرش نمیرسه تو فکر میکنی که شهاب های 10 سال پیشو میزارن؟ یا اگرم بزارن ارتقا یا تعمیرش میکنن

اینم بگم دقت کردید تا امریکا تهدید میکنه یه چیزی رونمایی میکنیم

نیروی هوایمونم قوی رو نمیکنیم بابا چرا قبول نمیکنید ایران هیچیو رو نمیکنه پس چرا امریکا به ایران حمله نمیکنه به قول شما نه پدافند خوبی داریم نه نیروی هوایی نه زمینی نه دریایی پس هیچی نداریم چرا حمله نمیکنن امریکا که به خودی خود 3000 جنگنده داره حالا انگلیس و فرانسه بماند عربستان بماند امریکا اگر 1 درصد احتمال بده ایران نابود شدنیه دریغ نمیکنه چرا اسرار میکنن تو عراق بمونن چون میخوان نزدیک ما باشن من ایران یکی از ابر قدرت های نظامی میدونم ولی قبول دارم ضعف هایی هم داریم اونم برای 8 سال جنگه

17 نه 5 شهید اصلا زیاد نیست فک نکن اونا هم دو نفر بودنم اونا هم اموزش دیده بودن من با این که 15 سالمه ارزوم بود شرکت کنم

روحانی هم میجنگه ممنون

یه چیزیو دقت کردین ایران هرچی میسازه با برد کاری نداره فقط سرجنگی توجه میکنهنمیدونم چرا یعنی فقط به قدرت تخریب کار داره مسئله بردم گرفتم بابا اینم دستاورد کمی نیست عزیزان این موشک قبلا به تولید انبوه رسیده متوجه اید که نمیتونم...................

[quote]شماها خودتون شایعه کردین!!! اگه برین از اول بخونین پست های تاپیکو میبینین یکی گفته قراره موتور جنگنده رونمایی کنن!!! یکی میگه موشک کروز دوربورد ( لابد فکر میکرده باید بالای 500 کیلومتر برد داشته باشه ) یکی میگه موتور تانک یکی دیگه میگه موتور هلیکوپتر هم بد نیست یکی میگه اژدر فلان یا بهمان قراره رونمایی بشه ..................................................... اگه اینجور خیال بافی نمیکردین، ضد حال نمیخوردین!!!! اژدر به این خوبی رو شما حتی نمیبینین، فقط به خاطر این که تو ذهنتون یه جیز فضایی تجسم کرده بودین، 220 کیلو سر جنگی!! خیلیه موشک قادر که بردش افزایش یافته و سر جنگیش بزرگتر از نور هست رو اصلا دستاورد نمیدونین!!! موشک کوثر که اون بلا رو سر ناوچه ساعر آورد ، این چیکار میکنه خدا میدونه فکر کنم یه تیر از این موشک کار یه کشتی رو تموم کنه!!! در ضمن ما به شدت به موتور دریایی نیاز داشتیم .................................................... مشکل از خودتون بود که رویا پردازی کردین، پیچاره وزیر دفاع که 100 تا فحش نصیبش شده. همیشه چیزی که در ایران رونمایی میشه قبلا تولید انبوه شده و بعدا ازش رونمایی میکنن!!! مثل کرار، مثل موشک خلیج فارس، مثل سیلو های پرتاب موشک و ... ..................................................................................... [quote]قضیه اسم گذاشتن رو موشک های ایرانی" شده همون تلفات دادن نیروی هوایی تو نبرد با دشمن فرضی... میترسم اینطوری که پیش میریم فردا اسم واسه موشکامون کم بیارم و مجبور بشیم از اسامی مبتذل کفار غربی استفاده کنیم Laughing[/quote] یکی از عزیزان سایت دلیل این اسم گذاری رو توضیح دادن، شما نمیدونی این اسم گذاری بر چه مبنایی هست، پشت کامپیوترت نشستی داری نیروی هوایی رو مسخره میکنی!!! اصلا چه ربطی به نیروی هوایی داره[/quote] واقعا از منطقی بودن شما ممنون فقط یه سوال کی میگه این 200 کیلومتره کسی جوابی نداره؟ حرف ایشون درسته اول تولید انبوه میکنن بعد رونمایی بابا ما سیلوهارو از 15 سال پیش داشتیم

فقط نیروی موشکی

عالی همینو میتونم بگم

یه سوال کی گفته بردش 200 کیلومتره؟

از ایران هیچی بعید نیست این موشک هارو هم ه نشون ندادن at_wits'_end_new!

هواپیما کشتی دوروز دیگه تانک سه روز دیگه انسانم رادار گریز میشه

خدایی یه حس به من میگه عمدا کاری کردن که مخالفین بیان تو طرابلس این قذافی که من دیدم من امید ندارم مخالفین قذافی بگیرن قذافی هم میتونست فرار کنه شایدم کرده نمیدونیم ولی این عکسهایی که هست که مرده چیه نمیدونم تو اخبارم گفت برای خودش مثل صدام راه های زیر زمینی حفر کرده خدا عالمه که..........................................................................

جنگ شش‌روزه ۱۹۶۷ که از ۵ ژوئن تا ۱۰ ژوئن ۱۹۶۷ میان اسرائیل و عرب‌ها (مصر، سوریه، اردن و عراق) نقطه اوج بحرانی بود که از تاریخ ۱۵ مه تا ۱۲ ژوئن ۱۹۶۷ به درازا انجامید و در آن اسرائیل با شکست ارتش چند کشور عربی قسمتی از خاک آنها را تصرف کرد. نتایج این جنگ در ساخت ژئوپلوتیک منطقه تأثیرگذار بوده‌است. محتویات [نهفتن] ۱ پیش زمینه ۲ آغاز بحران ۳ آغاز جنگ ۴ پایان جنگ ۵ انتقادات و موارد بحث‌انگیز در مورد جنگ شش‌روزه ۵.۱ ادعای قتل اسیران جنگی مصری توسط نیروهای دفاع اسرائیل ۶ پانویس ۷ منابع ۸ مراجع ۹ پیوند به بیرون پیش زمینه در پی تشکیل کشور اسرائیل، سازمان آزادیبخش فلسطین که در آنزمان تنها سازمان نظامی-سیاسی فلسطینی بود و شرق اورشلیم، کرانه باختری رود اردن و نوار غزه را در اختیار داشت، طی منشوری که در سال ۱۹۶۴ منتشر کرد، خواهان بیرون راندن «صهیونیستها» (اسرائیلیها) از «سرزمینهای عربی» تنها با نیروی قهر و با کمک برادران عرب خود شده بود. همچنین برخوردهای مرزی کشور تازه تأسیس اسرائیل با همسایگان عرب خود از جمله در قضیه بحران کانال سوئز، قضیه بحران ملی آب در اسرائیل، حادثه سامو و اختلاف اسرائیل با اردن و هم‌چنین قضیه مالکیت بلندی‌های جولان توسط سوریه، لبنان و اسرائیل همگی دست به دست هم داد تا پیش‌زمینه جنگی میان این کشورها فراهم شود. آغاز بحران در ۱۴ مه اسراییل مطلع شد که نیروهای نظامی مصر در حالت آماده باش قرار گرفته‌اند و مصر در حال متمرکز کردن نیروهای خود در صحرای سینا است. به دستور سپهبد عبد الحکیم عامر در فرمان رزمی شماره ۱ نیروهای نظامی مصر از ساعت ۱۴:۳۰ روز ۱۴ مه ۱۹۶۷ برای جنگ در حالت آماده باش کامل قرار گرفتند. روز ۱۵ مه نخست وزیر اسراییل دستور داد تا تعدادی از واحد‌های زرهی برای تقویت جبهه سینا به مرزهای آن منطقه اعزام شوند. در ۱۶ مه جمال عبدالناصر در نامه‌ای به سازمان ملل خواستار خروج نیروهای پاسدار صلح سازمان ملل متحد از منطقه حایل مرزی میان مصر و اسراییل می‌شود. مضمون نامه به این شرح است که مصر برای مقابله احتمالی با هرگونه تهدید نظامی اسراییل علیه کشورهای عربی در حال متمرکز کردن نیروهای خود در امتداد مرز با اسراییل است و به همین دلیل لازم است نیروهای پاسدار صلح فورا منطقه را ترک کنند. در همان روز رادیو قاهره اعلام کرد که «بقای اسراییل بیش از حد طول کشیده، ما از تهاجم اسراییل استقبال می‌کنیم. ما از جنگی که مدتها انتظارش را کشیده‌ایم استقبال می‌کنیم. نقطه اوج فرارسیده‌است. زمان جنگی که نابودی اسراییل را به همراه دارد فرا رسیده‌است.». در ۱۸ مه مصر مجددا از سازمان ملل خواست تا نیروهای پاسدار صلح را از منطقه خارج کند. بحران با خارج شدن نیروهای پاسدار صلح سازمان ملل متحد از صحرای سینا در ۱۹ مه تشدید شد. پس از خارج شدن این نیروها، دولت مصر به رهبری جمال عبدالناصر به استقرار و وارد کردن نیروهای بیشتر به صحرای سینا ادامه دادو و نیروها و جنگ‌افزارها بر مرز اسرائیل متمرکز شدند. در ۲۲ می، مصر با بستن تنگه تیران یا خلیج عقبه که در دریای سرخ قرار دارد، این راه آبی را بر کشتیهای اسرائیلی بست و بندر تازه‌بنیاد آنزمان بندر ایلات - که در جنوبی‌ترین بخش اسرائیل قرار دارد - را عملاً به حالت تعطیل درآورد. خلیج عقبه تنها راه ارتباطی در یایی اسراییل با شرق بود. اسراییل نفت خود را از عمده‌ترین شریک نفتی خود یعنی ایران از همین طریق وارد می‌کرد و بسته شدن این مسیر برای اسراییل تاثیر فلج کننده به دنبال داشت. هم‌زمان سوریه و اردن و عراق هم نیروهایشان را به طور مشترک در بلندی‌های جولان و کرانه باختری رود اردن برای حمله‌ای غافلگیرانه جمع کردند. در همین حال اسرائیل با توجه به مساحت کم و اندازهٔ نسبتاً کوچکش استراتژی مبنای جنگ در خاک دشمن به جای جنگ در خاک خود را اتّخاذ کرد. در همین حال رادیو مصر که به زبان عربی برنامه‌هایی مهیج و ضد اسرائیلی پخش می‌کرد، هرروزه از فلسطینیان می‌خواست که از اسرائیل خارج شوند تا «در مسیر بلدوزرهایی که اسرائیلی‌ها را قرار بود به دریا بریزد قرار نگیرند» آغاز جنگ اسرائیل که حمله هم‌زمان ارتشهای مصر، عراق، سوریه و اردن را در چند قدمی خود میدید، دست پیش گرفت و در تاریخ ۵ ژوئن ۱۹۶۷ به نیروهای ارتش مصر در صحرای سینا حمله کرد. اسرائیل با دریافت اطلاعاتی حیاتی به وسیله عوامل اطلاعاتی خود در مصر پی برد که ارتش مصر بیش از چهارصد هواپیمای جنگنده خود را در نقطه‌ای جمع کرده‌است تا صبح روز بعد صفوف ارتش اسرائیل را شدیدا در هم بکوبد. ژنرالهای اسرائیلی که کار کشور تازه تأسیس خود را با بلند شدن هواپیماهای مصری تقریباً تمام شده میدیدند تصمیم به زدن شبانه تمام جنگنده‌های مصری قبل از بلند شدن یکباره آنها بر روی اسرائیل کردند و نیروی هوایی ارتش اسرائیل با حمله غافلگیرانه به فرودگاههای نظامی مصر با فرستادن تمام ۲۰۰ هواپیمای جنگنده‌ٔ فعال خود †، در مدت چند ساعت اکثریت هواپیماهای جنگی مصر که شامل جنگنده‌های میگ و بمب افکن‌های توپولوف ساخت روسیه بودند را بر روی زمین نابود کرد بدون اینکه مصر بتواند پاسخ مناسبی به حمله بدهددر این حمله بیش از ۳۰۰ هواپیمای مصری از بین رفت.†. گفته می‌شود در زمان حمله اسراییل فقط ۴ جت آموزشی مصری در حال گشت زنی یودند. با این حمله اسرائیل برتری مطلق هوایی در جنگ را به دست آورد و با استفاده از این امتیاز ابتکار عمل را به دست گرفت. مصر با انکار ضربه شدیدی که دریافت کرده بود مدعی شد که حمله بسیار موفقی علیه اسراییل ترتیب داده‌است. بر اساس این اخبار اشتباه، شاه حسین شاه اردن دستور حمله به اسراییل را صادر کرد. اردن با گلوله باران تل آویو، پایگاه هوایی رمات داوود بزرگترین پایگاه هوایی اسراییل، حمله هوایی به شهرهای ناتانیا و کفر سافا و حمله خمپاره‌ای به بیت المقدس غربی، وارد جنگ شد. باافروخته شدن آتش جنگ، بعد از ۲ روز سوریه هم وارد جنگ شد و از بلندی‌های جولان شروع به پرتاب موشکهای کاتیوشا و آتش توپخانه شدید به دشت هولا در اسرائیل کرد. ارتش مصر نهایتا با عقب‌نشینی از خاک خود (صحرای سینا) تا آنسوی کانال سوئز عقب رانده شد. در همین حال ارتش اسرائیل با تغییر میدان جنگی به سوی بلندی‌های جولان و کرانه باختر رود اردن که مقر نیروهای اردنی و سوری بود توانست آن‌ها را شکست دهد و بلندی‌های جولان و کشتزارهای شبعا را به اشغال خود درآورد. پایان جنگ در تاریخ ۱۰ ژوئن ۱۹۶۷ اسرائیل آخرین حملات به بلندی‌های جولان را تکمیل نموده بود. قرارداد آتش‌بسی به پیشنهاد عرب‌ها در روز بعد از آن یعنی ۱۱ ژوئن به امضاء رسید. به این ترتیب اسرائیل نوار غزه، صحرای سینا، کنارهٔ باختری رود اردن (شامل اورشلیم شرقی) را تصرّف کرد. در کل با پیروزی‌های بدست آمده و سرزمینهای اشغالی مساحت اسرائیل ۳ برابر شد و در حدود یک میلیون عرب که در مناطق اشغال‌شده زندگی می‌کردند به زیر کنترل مستقیم اسرائیل درآمدند. اسرائیل بعد از پایان قرارداد آتش‌بس به کسانی که اسرائیل را ترک و جهت تسریع حمله عرب‌ها به کشورهای عربی همسایه وارد شده بودند اجازه بازگشت نداد و به این ترتیب موجی از مهاجران فلسطینی در کشورهای مصر، سوریه، اردن و لبنان پدید آمد. امّا از آنجا که هیچ یک از کشورهای میزبان علاقه‌ای به پذیرایی از میهمانان زمانی خوانده ولی اکنون ناخوانده خود نداشتند با تشکیل اردوگاه‌های پناهندگی در بیابانهای خود به دور از تمام امکانات اوّلیه زندگی را برایشان رقم زدند. سکه یادبود «آزادسازی اورشلیم». در نهایت خصومت میان مصر و اسرائیل با امضای پیمان‌نامه صلح میان این دو کشور در ۲۶ مارس ۱۹۷۹ پایان یافت. خصومت میان اردن و اسرائیل هم با امضای پیمان نامه صلح میان این دو کشور در ۲۶ اکتبر ۱۹۹۴ رسما پایان پذیرفت. مذاکرات هر از چند یک بار میان اسرائیل با سوریه و لبنان در جهت دستیابی به صلح، هنوز به نتیجه مطلوبی نرسیده‌است. انتقادات و موارد بحث‌انگیز در مورد جنگ شش‌روزه ادعای قتل اسیران جنگی مصری توسط نیروهای دفاع اسرائیل در ۱۶ آگوست ۱۹۹۵، «آریه اسحاقی» استاد دانشگاهی که قبلاً برای بخش تاریخ نیروهای دفاع اسرائیل کار می‌کرده‌است، مدّعی شد که در خلال جنگ شش‌روزه در حدود ۱۰۰۰ اسیر جنگی مصری را که سلاح‌هایشان را رها کرده و به صحرا گریخته بودند، به قتل رسانده‌است. این ادعا توجه همگان را چه در داخل اسرائیل و چه در سطح جهان جلب کرد. بعدها مشخص شد که این ادّعا برای انحراف افکار عمومی از ۴۹ مورد قتل اسیران جنگی که در جنگ سال ۱۹۵۶ انجام شده بود، اقامه شده‌است. † †. با این وجود ادّعای هیچ یک در مورد قتل هزار اسیر جنگی مصری به دست نیروهای اسرائیل و یا مصر اثبات نشده‌است، شاهدان عینی موارد متفاوتی از قتل اسیران مصری (در گروههای ۳۰ تا ۶۰ و ۱۵۰ نفری) را گزارش کرده‌اند. بنابر گزارش نیویورک تایمز (۲۱ سپتامبر ۱۹۹۵، دولت مصر اعلام کرده‌است که دو گور دسته‌جمعی را یافته که بازمانده‌های ۳۰ تا ۶۰ اسیر جنگی مصری که به ضرب گلوله در طول جنگ شش روزه کشته شده‌اند را در خود داشته‌است. منبع http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%D9%86%DA%AF_%D8%B4%D8%B4%E2%80%8C%D8%B1%D9%88%D8%B2%D9%87

دارم میترکم چیکار کنم تبریکککککککککککککککککککککک

کیف کردم من نمیدونم چرا ولی عاشق سجیل و قیامم به نظر شما چرا؟

واقعا خوشگله من خیلی دوست دارم چند ساله داریم؟

جالب بود با نظر جوترم موافقم

[quote]سلام دوستان شما به این نام گذاری ها هیچ وقت دقت نمی کنید !؟/ همه می دونند شلمچه کجا بود و رزمندگان توش چه دفاعی انجام دادن >>> پس شلمچه باید یه سلاح تدافعی باشه >>> یه پدافند فاتح >>> یعنی پیروز ، یعنی غالب >>> ، یعنی سلاح تهاجمی خلیج فارس >>> سلاحی که از خلیج فارس محافظت می کنه و کثیفی ها رو نابود می کنه ظفر >>> پیروزی‌یافتن, به‌مرادرسیدن , غلبه >>> پس یعنی یه سلاح تاکتیکی و دقیق باشه که برای زدن ضربات نهایی استفاده می شه ... ابابیل >>> یه پرنده ی کوچک و قدرتمند >>> پس باید یه پهباد باشه سجیل >> گل جهنمی که باهاش سپاهیان ابرهه نابود شدن >> سلاحی کوبنده قیام >>> به پا خواستن >>> اشاره به بدون بالک بودن موشک قیامه صاعقه و آذرخش >> هر دو از آسمان به زمین حمله می کنند >> جنگنده های پشتیبان زمینی ... اخگر >>> پاره ی زغال تاخته ؛ آتش پاره >>> گاتلینیگی که حسابی از خودش آتش به پا می کنه و ... اسم سلاح ها یه جورایی با نوع سلاح مرتبطه ، شب نخوابیدن و صبح از زیر بالشت اسم انتخاب کنند ...[/quote] واقعا جالب بود من نمیدونستم