مبحث مقایسه جنگنده های MiG-29 و F-18 و F-16

[Davood 36]

TANK

به نظر من برتري يك هوا پيما به رادار و قدرنت مانور پذيري و تسليحاتي است كه حمل مي كند

مقایسه ای که مهران جان انجام دادن کامل گویا است که MiG-29 از دیگر هواپیما قابل مقایسه ضعیف تر است MiG-29 تنها برتری دارد قدرت مانور پذیری است در مورد تسلیحاتی هم که حمل می کنه به موشک R-77 اشاره کرد که دوربردترین موشک هوا به هوا می باشد با بردی معادل 90 کیلومتر دارد البته در مدل R-77M1 به بردی معادل 175 کیلومتر رسیده که بر روی MiG-29SMT قابل نصب نیست ولی F-18 قابلیت حمل موشک AIM-120C را دارد که بردی معادل 105 کیلومتر را دارد !

با توجه به توضیحات مختصر فوق به نظر میرسد به جز قدرت مانور پذیری خوب MiG29 که باعث برتری در داگ فایت و کنترل بهتر پرنده در سرعتهای پایین و نزدیک به زمین میشود که پشتیبانی نزدیک را بهتر میکند دیگر حرفی برای گفتن ندارد مگر آنکه دوستان اطلاعات بهتری درباره MiG29 بدهند ولی بر این اساس :

در این سه نوع جنگنده :
1- برتری هوایی : F-16
2- پشتبانی نزدیک : MiG29 و F-16
3-حملات سنگین : F-18
4- حملات ضربتی : MiG29 و F-16
5-حملات نیمه سنگین : F-16 و F-18
6-حملات موشکی دقیق : F-16 و F-18

[SAEID 2,829]

نظرات دوستان خوب و منطقی بود بجز درباره نبرد هوایی و برتری هوایی که اف-16 هیچ حرفی برای گفتن در این زمینه ندارد و چطور بهترین شد نمیدانم؟! حتی اف-18 در نبرد هوایی سرتر از اف-16 است. برای بررسی باید هر جنگنده را با مدلهای متناسب مقایسه کرد تا نتیجه بحث معقول باشد و بدین منظور: مقایسه MiG-29A با F-16A/B و تمام مدلهای قبل از بلوک 40 : هر دو جنگنده به منظور دفاع هوایی طراحی و ساخته شدند و توانائیهای هوا به زمین محدودی دارند. سرعت: میگ-29 حداکثر سرعت ، شتاب و اوجگیری بهتری دارد. شعاع گردش مهم در نبرد نزدیک هوایی: علیرغم بزرگی جثه میگ-29 اما به دلیل آیرودینامیک بهتر این جنگنده شعاع گردش به مراتب کمتری نسبت به اف-16 دارد. برد عملیاتی: برد اف-16 بیشتر است ولی چون هر دو جنگنده بیشتر به عنوان دفاع منطقه ای استفاده میشوند مساله تفاوت برد پروازی زیاد مهم نیست. آیونیک: هر دو جنگنده از سیستمهای آنالوگ استفاده میکنند و در کابین خلبان خبری از سیستمهای مدرن دیجیتالی نیست! رادار: برد شناسایی هر دو رادار تقریبا برابر است و در مدل اورجینال برد رادار MiG-29A در حدود 100 کیلومتر و در F-16A در حدود 70 الی 80 کیلومتر میباشد. تفاوت اصلی این دو رادار در برد ترکینگ میباشد که در MiG-29A بین 30 الی 65 کیلومتر ولی در F-16A کمتر از 20 کیلومتر است! همین ضعف رادار F-16A و عدم توانایی این جنگنده در رقابت با میگ-29 در نبرد هوایی باعث شد اف-16 ماموریت پیشفرض خود را از جنگنده دفاع هوایی به جنگنده-بمب افکن تغییر داده و نقش نبرد هوایی را به جنگنده های برتر اف-15 داد. تسلیحات: جنگنده اف-16 فقط توانایی استفاده عملی از موشک سایدوایندر با برد مفید 5 کیلومتر را دارد و با کمی تغییرات امکان نصب موشک اسپارو وجود دارد که به دلیل ضعف رادار در برد ترکینگ نمیتوان از این موشک استفاده قابل توجهی کرد! در مقابل جنگنده میگ-29 از موشکهای R-27R با برد مفید 30 الی 40 کیلومتر بسته با ارتفاع و موقعیت هدف ، موشک R-27T با برد مفید نامعلوم ولی گفته شده برد مفید این موشک به دلیل نبود سیستم دیتالینک کمتر از 30 کیلومتر است! موشک R-73 با برد مفید 20 کیلومتر و موشک کوچک R-60 مخصوص نبردهای داگفایت با برد مفید 5 کیلومتر و رقیب اصلی موشک سایدوایندر مدلهای اولیه. قدرت مانور و تحمل شتاب جاذبه: در این مقایسه در نظر میگیریم که هر دو جنگنده فقط از موشک هوا به هوا استفاده کنند چون سایر تسلیحات بزرگ نصب تانکهای خارجی سوخت قدرت مانور را بطور قابل توجهی کاهش میدهد! جنگنده میگ-29 توانایی تحمل فشار 9 جی بصورت مداوم و تحمل لحظه ای فشار تا 12 جی را دارد اما جنگنده اف-16 به دلیل آیرودینامیک مورد استفاده امکان تحمل فشار بیش از 9 جی را ندارد و فشار استاندارد برای این جنگنده 7 جی میباشد که عبور از این حد معقول نمیباشد. در صورت استفاده از تانکهای سوخت خارجی قدرت مانور هر دو جنگنده در حدود 30% کاهش خواهد یافت و شعاع گردش آنها افزایش میابد. در نبرد هوایی دوربرد: چنین نبردی نمیتواند بین این دو مدل روی دهد! در نبرد هوایی میانبرد: در این حالت به دلیل برتری راداری و تسلیحاتی میگ-29 بدون وجود خطر از سوی رقیب برنده میدان نبرد است. در نبرد هوایی کوتاه برد: در این حالت هم اگر اف-16 از موشک اسپارو برخوردار نباشد واقعا حرفی برای گفتن ندارد و موشک اسپارو هم در اکثر مدلهای A قابل استفاده نیست. در نبرد داگفایت: در این شرایط که برتری تسلیحاتی و راداری حذف میشود هر دو جنگنده در شرایط یکسان قرار داشته و جنگنده ای پیروز نبرد خواهد بود که اول از قدرت مانور بیشتر و دوم خلبان با تجربه تری برخوردار باشد. هیچ کدام از جنگنده ها توانایی حمله به اهداف زمینی بصورت تخصصی را ندارند و بحث در این مورد بی معنی است! مقایسه MiG-29A با F/A-18A/B را در پست بعدی خواهم نوشت.

[sasha 8]

سلام ایران در سال 1369 بدلیل احساس خطری که می کرد و بعنوان تنها راه چاره اقدام به خرید 40 فروند میگ29 از شوروی کرد. پس از اتحاد دو آلمان تعدادی از این نوع هواپیما که در اختیار آلمان شرقی قرار داشت بدست آمریکایی ها افتاد و با انتقال آن به آمریکا بررسی دقیقی روی آن انجام دادند. در همان زمان مقالات زیادی درباره این هواپیما در مجلات به چاپ رسید که با توجه باینکه میگهای ایران هم از همان نوع است، تا جایی که حافظه من یاری کند در اینجا به برخی از نتایج آن مطالعات اشاره خواهم کرد: 1- در مقایسه انجام شده با جنگنده F-16 تقریبا در تمام درگیری ها برنده F-16 بود. 2- کیفیت ساخت این هواپیما بسیار پایین است. سطح بدنه بطور خنده داری پر از میخ پرچهای بی شماری است كه تمام سطح هواپیما را پوشانده اند. هیچگونه ماده کامپوزیتی در ساخت آن بکار نرفته است. در لبه حمله بالها هم برسم روسها از تیتانیوم استفاده شده است. زمان TBO این هواپیما بطرز وحشتناکی پایین است(اگر اشتباه نکنم فقط حدود 300 ساعت) یعنی بعد از هر 300 ساعت پرواز موتورها نیاز به تعمیر اساسی دارند!. 3- این هواپیما یک هواپیمای دفاع نقطه ای است.موتورهای آن از نوع توربوجت هستند (دوستان نوشته اند توربوفن که درست نیست). شعاع پروازی آن حدود 300 کیلومتر است و بهمین دلیل ایران مجبور شد قابلیت سوختگیری هوایی به آن اضافه کند. با هدایت رادار زمینی پرواز می کند و بدون هدایت رادار زمینی قابلیت چندانی ندارد. رادار خود هواپیما حدود 40 کیلومتر برد دارد که دارای قابلیت نگاه به پایین- شلیک به پایین است. تکنولوژی هدفگیر مادون قرمز آن مشابه تکنولوژی کنترل از راه دور تلویزیون است و بسیار ساده طراحی شده. رادار این امکان را می دهد که هواپیماهای استیلث که در ارتفاع پایینتر پرواز می کنند ردیابی و مورد حمله قرار دهد (بدلیل پوشش ضعیف مواد استیلث در پشت جنگنده مذکور). 4- با تمام احترام و علاقه ای که برای دوستان و مطالب ارزشمندی که در اینجا درج می کنند قائل هستم اجازه بدهید که با صراحت بگویم که مقایسه این هواپیما را با دو هواپیمای ذکر شده مثل مقایسه تیرکمان سنگی با تفنگ می دانم . این هواپیما با جنگنده قدیمی F-14 هم قابل مقایسه نیست (منظور مدلهای در حال خدمت در ایران) چه برسد به جنگنده های جدیدتر F-16 و F-18 ! بهمین دلیل تا آنجایی که اطلاع دارم ایران دیگر از این نوع هواپیما خریداری نکرد.

[SAEID 2,829]

دوست من منبع گفته های شما کدام سایت یا مجله هست؟ برد پرواز میگ-29 کی گفته 300 کیلومتر؟! یا مثلا برد رادارش؟ و بقیه موارد.

[DeAtH-EaGlE 14]

من چون مقایسه رو روی بلاک 50 CCIP به بالا انجام دادم برتری هوایی رو به خاطر AIM-120C به F-16 دادم که برد این موشک از رقیب روسی آن یعنی R-77 حدود 15 کیلومتر بیشتر است البته با توجه به اینکه R-77M1 که بردی معادل 175 کیلومتر دارد و آقا داوود بهش اشاره کردن بر روی MiG-29SMT هم قابل نصب نیست که این یعنی در نبرد میانبرد برتری از آن F-16 است. در داگ فایت هم که من با اینکه MiG29 پیروز نبرد خواهد بود موافقم. در مورد حمله به اهداف زمینی بازهم اگر بلاکهای بالاتر رو در نظر بگیریم نمیشه از موشکهای Maverick و HARM و بمبهای JDAM و CBU-XX گذشت. البته باید گفت که اطلاعاتی در رابطه با نوع تسلیحات هوا به زمینی که در مدلهای اخیر MiG29 حمل میشه ندارم که باید با اونا مقایسه بشه. با توجه به اینکه مقایسه آقا سعید روی بلاک 40 به قبله مطلب ایشون حرفای منو نقض نمیکنه و فقط تفاوت در مدل مورد مقایسه است. :?

[DeAtH-EaGlE 14]

3- این هواپیما یک هواپیمای دفاع نقطه ای است.موتورهای آن از نوع توربوجت هستند (دوستان نوشته اند توربوفن که درست نیست).

در مورد توربوفن بودن موتورها مطمئن هستم :?
4 فن و 9 کمپرسور با یک دیامتر توربوجت پشتش (قطعات RD-33) میشه یک موتور توربو فن

تصویری از یک موتور توربوفن


تصویری از یک موتور توربوجت

[SAEID 2,829]

حالا درباره موتور دعوا نکنید چون موتورهای میگ-29 توربوجت نیستند. :? مقایسه جنگنده MiG-29A با F-18A/B و تا حدودی F-18C/D توضیح: تفاوت اصلی بین این دو جنگنده در رادار چند حالته APG-65 جنگنده F-18A/B/C/D میباشد که به اف-18 توانایی درگیری با اهداف زمینی و سطحی را داده است در حالیکه MiG-29A و F-16A فاقد چنین توانی هستند و درگیری آنها با اهداف زمینی بیشتر بر پایه استفاده از سلاحهای راکت و بمبهای سقوط آزاد است. نوع ماموریت اف-18: جنگنده چند منظوره نیروی دریایی میگ-29: جنگنده ضربتی دفاع منطقه ای و رهگیر تمام آب و هوایی ابعاد اف-18: طول 17.07 متر ، طول بال 11.43 متر ، ارتفاع 4.66 متر ، مساحت بالها 37.16 متر مربع میگ-29: طول 17.32 متر ، طول بال 11.36 متر ، ارتفاع 4.73 متر ، مساحت بالها 38 متر مربع وزن اف-18: خالی 10,455 ، نرمال (هوا به هوا) 16,6500 ، نرمال (هوا به زمین) 22,330 ، حداکثر 25,400 کیلوگرم میگ-29: خالی 10,900 ، نرمال 15,240 ، حداکثر 18,500 کیلوگرم (میتوان تا 21 تن افزایش داد ولی استاندارد نیست) برد پروازی اف-18: در ماموریت هوا به هوا 1,480 کیلومتر ، در ماموریت هوا به زمین 2,130 کیلومتر ، حداکثر برد بدون بارگذاری 3,335 کیلومتر میگ-29: با بارگذاری نرمال 1,500 کیلومتر ، با بارگذاری حداکثر 630 کیلومتر ، حداکثر برد بدون بارگذاری 2,900 کیلومتر موتور اف-18: دو عدد General F404-GE-402 turbofans ، تراست با پس سوز 79 کیلونیوتن برای هر کدام میگ-29: دو عدد 2× Klimov RD-33 afterburning turbofans ، تراست با پس سوز 83 کیلونیوتن برای هر کدام نسبت کشش به وزن اف-18: 0.95 میگ-29: 1.13 تحمل فشار اف-18: 8 جی میگ-29: 9 جی سقف پرواز اف-18: 15,000 میگ-29: 18,013 متر نرخ اوجگیری اف-18: 254 متر بر ثانیه میگ-29: 330 متر بر ثانیه (میگ-29 تنها جنگنده ای در جهان است که بصورت عمودی هم شتاب و سرعت میگیرد!) سرعت اف-18: 1.8 ماخ میگ-29: 2.3 ماخ آیونیک اف-18: رادار APG-65 با سیستم دو حالته هوا به هوا یا هوا به زمین و توانایی نگاه/شلیک به پائین ، میتواند همزمان تا 10 هدف را شناسایی کرده و 8 تای آنها را بر روی صفحه رادار کنترل کند ، احتمالا توانایی درگیری همزمان با 2 هدف را دارد، برد هوا به هوای این رادار 100 الی110 کیلومتر بوده و با انواع تسلیحات آمریکایی سازگار است. میگ-29: رادار N-019A با سیستم دو حالته هوا به هوا یا هوا به زمین و مجهز به سیستم هدفگیری بالستیک، توانایی نگاه/شلیک به پائین، میتواند همزمان 6 الی 8 هدف را شناسایی کرده و با 2 فروند از آنها درگیر شود، برد مدل پایه این رادار 70 کیلومتر و در مدل N-019ME به 105 کیلومتر ارتقا یافته است، همچنین این رادار میتواند تا 35 کیلومتری پشت هواپیما را شناسایی کند. این رادار سازگاری با تسلیحات جدید روسی را ندارد و باید ارتقا یابد که مستلزم هزینه مورد نیاز است! بارگذاری اف-18: تا 7,030 انواع بمب ، موشک ، راکت و مخزن سوخت اضافی ، 450 کیلوگرم بر هر متر مربع از بال میگ-29: تا 4000 کیلوگرم انواع بمب ، موشک ، راکت و مخازن سوخت خارجی ، 442 کیلوگرم بر هر متر مربع از بال تسلیحات اف-18: 7 جایگاه حمل تسلیحات به اضافه یک جایگاه در انتهای هر بال موشکهای هوا به هوا: AIM-7/9/120/132 و موشک IRIS-T برای نبرد هوایی موشکهای هوا به زمی:ن AGM-45/65/88/154 ، SLAM-ER ، Taurus missile موشک ضد کشتی: AGM-84 بمب: CBU-87/89/97 ، Paveway ، JDAM ، سری Mk 80 ، بمب هسته ای و Mk 20 Rockeye II توپ: یک عدد M61 Vulcan 20mm با 578 تیر فشنگ سایر: غلاف نشانه گذار لیزری و تجهیزات ECM میگ-29: 7 جایگاه حمل تسلیحات موشکهای هوا به هوا: AA-8/10/11 موشکهای هوا به زمین: AS-12/14/17 بمب و راکت: FAB 500-M62 ، FAB-1000 ، TN-100 ، FAB-250 و راکت S-24 توپ: یک عدد GSh-30-1 30mm با 150 تیر فشنگ سایر: تجهیزات ECM با توجه به مشخصات اعلام شده جنگنده اف-18 در حملات هوا به زمین بر دو هواپیمای میگ-29 و اف-16 (مدل A) برتری تقریبا مطلق داشته و بنابراین مقایسه ای در این زمینه لازم نمیباشد! و اما در نبرد هوا به هوا، رادار اف-18 پیشرفته ، دقیق و قویتر از رادار میگ-29 بوده و کیفیت بیشتری در نبردهای هوا به هوا دارد. وجود موشکهای متنوع برای هر دو رادار باعث میشود که پیشی بینی نتیجه نبرد کمی سخت گردیده ولی با دخیل کردن برتری تکنولوژیک جنگنده اف-18 و سطح مقطع راداری کم آن میتوان انتظار داشت که نبردی از فاصله دور بین دو جنگنده رخ ندهد و بیشتر نبردها در فواصل 20 الی 30 کیلومتری رخ بدهد. باید به این نکته مهم توجه کرد که رادار میگ-29 میتواند سطح مقطع راداری 3 متر مربع را از 65 کیلومتری شناسایی و ترکینگ کند اما سطح مقطع راداری اف-18 در حدود 1 متر مربع میباشد و بنابراین شناسایی این جنگنده توسط میگ-29 بیش از فاصله 50 کیلومتری بجز در شرایط خاص تقریبا ممکن نمیباشد. البته این موضوع تاثیر چندانی در نتیجه نبرد ندارد چون هر دو هواپیما از موشکهای دوربرد بی بهره اند و تنها میتواند باعث غافلگیر شدن یکی از آنها گردد! چون برد مفید موشکهای R-27R/T میگ-29 بیشتر از AIM-120C اف-18 هست بنابراین شلیک اول را به احتمال زیاد این جنگنده انجام خواهد داد که میتواند از فواصل 30 الی 40 کیلومتری و به احتمال زیاد 30 کیلومتری باشد چون سطح مقطع کم راداری اف-18 باعث مقداری کاهش در برد مفید موشک میشود! باید به این نکته توجه کرد که موشکهای R-27R/T با وجود قدیمی شدن ولی همچنان از دقت مناسبی برخوردارند و اگر اف-18 از غلافهای ECM برخوردار نباشد شاید فرصت شلیک موشک به دشمن را پیدا نکند! به هر حال فرض کنیم میگ-29 دو فروند موشک یکی R-27R و دیگری R-27T به سمت اف-18 شلیک کرد، مدافع میتواند با استفاده از تجهیزات ECM ، چاف و فلیر از چنگ این موشکها با کمی درایت و تیزهوشی خلبان بگریزد و خود را به فاصله 20 کیلومتری از میگ-29 برساند. در این فاصله که برد مفید موشک AIM-120 میباشد و با توجه به این نکته که اف-18 میتواند 8 موشک آمرام حمل کند (در برابر دو موشک آر-27 برای میگ-29) و اینکه موشکهای آمرام هدایت فعال راداری بوده و نیازی به هدایت رادار جنگنده ندارند پس اف-18 این فرصت را بدست خواهد آورد که براحتی تا 8 موشک به سمت میگ-29 شلیک کند! با توجه به آیونیک ضعیف میگ-29 و ضعف در تجهیزات ECM تنها شانس این جنگنده برای فرار میتواند استفاده از چاف و فلیر و تکیه بر قدرت مانور زیادش باشد که بستگی مستقیم به میزان تجربه خلبان دارد؟ به هر حال فرار از چنگ 8 موشک تقریبا غیرممکن است! حال فرض کنیم که اف-18 بجای 8 موشک امرام 4 موشک آمرام و 4 موشک سایدوایندر دارد. این جنگنده اگر بتواند از چنگ موشکهای میگ-29 فرار کند این فرصت را از فاصله 20 کیلومتری بدست خواهد آورد که 4 موشک به سمت دشمن شلیک کند. باز هم فرار از چنگ 4 موشک کار آسانی نخواهد بود و اف-18 تا فاصله 10 کیلومتری برتری تسلیحاتی نسبت به میگ-29 پیدا خواهد کرد! چرا؟ چون میگ-29 هر دو موشک میانبرد خود را شلیک کرده است و الان از چهار موشک کوتاه برد برخوردار است حال آنکه هورنت 4 موشک میانبرد دارد. اگر فرض کنیم که میگ-29 بتواند خود را به فاصله 10 کیلومتری هورنت برساند قضیه بسیار تفاوت خواهد کرد و مجددا شرایط به نفع فالکروم تغییر میابد. میگ-29 بواسطه برخورداری از نسبت کشش به وزن بیشتر ، نرخ اوجگیری بیشتر ، سرعت و شتاب بیشتر و در کل قدرت مانور قابل توجه در نبرد نزدیک هوایی شانسی دو چندان برای پیروزی در برابر رقبا دارد. همانطور که در نبرد یوگسلاوی هم آشکار شد در فاصله 10 کیلومتر و کمتر تقریبا نبرد با جنگنده میگ-29 کار بسیار سختی بوده و شاید بدون تلفات موفق به سرنگونی آن نشوید! نتیجه گیری کلی در ماموریتهای هوا به زمین و سطح جنگنده اف-18 برتر از میگ-29 میباشد. در ماموریتهای هوا به هوا باید شرایط را تفکیک کنیم: در فاصله 25 الی 40 کیلومتر میگ-29 برتری مطلق دارد. در فاصله 10 الی 25 کیلومتر اگر میگ-29 موشک میانبرد نداشته باشد قربانی خواهد شد! در فاصله کمتر از 10 کیلومتر هم میگ-29 تقریبا برتری مطلق دارد. نتیجه میگیریم که F-18A/B بهتر ، کارامدتر و با صرفه تر از MiG-29A بوده و دمش گرم! :D

[djmerikhi 2]

بنده براي بهتر شدن بحث پيشنهاد مي كنم با توجه به توان موجود در ايران ميگ 29 SMT را در مقابل F16كلاس C&D و F18 كلاس E قرار دهيم . بنده به چند دليل گفتم بهتره روش مقايسه بصورت هواپيماهاي بالا باشه كه مهترين اون وجود ميگ 29 SMT درايران ( اخبار تاييد نشده ) و كلاسهاي اعلامي F16 , F18 در ارتش امريكاست زيرا در صورت درگيري احتمالي ( احتمالش هر روز بيشتر از ديروز :D ) درگيرها بين اينها خواهد بود . ولي مطابق مطالب اعلامي دوستان كه همه در اين زمينه استادند فكر كنم اگه جنگنده SUPER HORNET را از بررسي كنار بزاريم MIG29 خوب بتونه از خجالت رقبا بربيايد و از در كل با توجه به وضعيت تحريمها بهترين گزينه براي دفاع از وطن است . :?

[sasha 8]

من اولین مقاله در مورد این هواپیما را در مجله ماشین آبان 1369 دیدم. در مورد موتور : http://en.wikipedia.org/wiki/Klimov_RD-33 لازم به توضيح است كه تكنولوژي موتورهاي روسي معادل تكنولوژي دهه 60 ميلادي موتورهاي آمريكايي است. موتورهاي روسي بخصوص همين موتور تومانسكي يا rd-33 وزن و ابعاد خيلي بزرگي دارند. مصرف سوختشان بسيار بالاست و قابليت اطمينان خيلي پاييني دارند. نسبت قدرت به وزن موتورهای روسی پایین است. اطلاعات قبلی رو اصلاح می کنم: زمان TBO این موتور 350 ساعت است. اطلاعات بيشتر و كاملتر: http://www.sci.fi/~fta/MiG-29.htm تنها نکته مثبت این هواپیما صندلی خلبان بسیار عالی آن است که حتی در ارتفاع پایین هم خیلی عالی عمل می کند. بطور کلی صنایع هوایی روسی (بخصوص انواع صادراتی آن) هیچوقت و در هیچ جنگی نتوانسته اند در برابر تکنولوژی آمریکایی برتری و پیروزی خاصی بدست آورند. تنها هواپیماهای مستقل از رادار زمینی و با قابلیتهای بالای روسی را می توان مدلهای سوخو مثل سوخو 27 و MK 30 نام برد.

[SAEID 2,829]

با تشکر از نظرات دوستان. بحث رو ادامه بدید دیگه همه نظرشون رو بگن تا مدلهای جدیدتر رو هم مقایسه کنیم.

[DeAtH-EaGlE 14]

من اولین مقاله در مورد این هواپیما را در مجله ماشین آبان 1369 دیدم.
در مورد موتور : http://en.wikipedia.org/wiki/Klimov_RD-33
لازم به توضيح است كه تكنولوژي موتورهاي روسي معادل تكنولوژي دهه 60 ميلادي موتورهاي آمريكايي است.
موتورهاي روسي بخصوص همين موتور تومانسكي يا rd-33 وزن و ابعاد خيلي بزرگي دارند. مصرف سوختشان بسيار بالاست و قابليت اطمينان خيلي پاييني دارند. نسبت قدرت به وزن موتورهای روسی پایین است. اطلاعات قبلی رو اصلاح می کنم: زمان TBO این موتور 350 ساعت است.
اطلاعات بيشتر و كاملتر:
http://www.sci.fi/~fta/MiG-29.htm
تنها نکته مثبت این هواپیما صندلی خلبان بسیار عالی آن است که حتی در ارتفاع پایین هم خیلی عالی عمل می کند.
بطور کلی صنایع هوایی روسی (بخصوص انواع صادراتی آن) هیچوقت و در هیچ جنگی نتوانسته اند در برابر تکنولوژی آمریکایی برتری و پیروزی خاصی بدست آورند. تنها هواپیماهای مستقل از رادار زمینی و با قابلیتهای بالای روسی را می توان مدلهای سوخو مثل سوخو 27 و MK 30 نام برد.

اول كه نگاهي به يه سري سايتها مثل Airforce Technology یا FAS میندازی میبینی نوشته موتور توربوفن است
وفتی که موتورهای توربو فن که خیلی شبیه موتورهای توربوجت هست رو با موتورهای RD-33 مقایسه کنی بازم مطمئن میشی که توربوفن هستن چون در موتور توربوجت هیچ فنی وجود نداره در حالی که RD-33 مور بحث ما 4تا فن داره!!!!

ولی الان رفتم سایت شرکت کلیموف اونجا این موتورها رو توربوجت نوشته :D به هر حال چون دیگه سایت خود کمپانی اینو نوشته نمیشه روش بحث کرد و تسلیم آقای sasha. :?

در مورد ادامه بحث هم تنیجه گیری سعید کاملا منطقی و درست بود و در مورد مدلهای بالاتر هم فکر میکنم نتیجه گیری من درست باشه چون من مقایسه رو روی بلاک 50 به بالای F-16 و روی مدلهای F-18E/F انجام دادم و واسه همین نتیجه گیری من در نبردهای هوایی با سعید فرق میکرد :D

[djmerikhi 2]

:?

[SAEID 2,829]

حالا بعد از مقایسه مدلهای A یک جمع بندی کلی میکنیم تا دوستان از خلاصه بحثها تا این لحظه استفاده کنند. در ماموریتهای هوا به زمین و هوا به سطح به ترتیب بهتر بودن حملات با بمبهای هدایت شونده لیزری: اف-18 ، اف-16 ، میگ-29 حملات با بمبهای سقوط آزاد: اف-18 ، اف-16 ، میگ-29 حملات با موشکهای هدایت شونده: اف-18 ، اف-16 ، میگ-29 حملات با موشکهای ضد کشتی: اف-18 ، اف-16 ، میگ-29 حملات راکتی: میگ-29 بمباران سنگین و نیم سنگین: اف-18 بمباران سبک: اف-18 ، اف-16 و میگ-29 هر سه در یک سطح بمباران تاکتیکی: اف-18 بمباران ضربتی: اف-18 حمایت از نیروهای زمینی: اف-18 در ماموریتهای هوا به هوا نبرد در فاصله کمتر از 10 کیلومتر: میگ-29 ، اف-18 ، اف-16 نبرد در فاصله 10 الی 25 کیلومتر: اف-18 ، میگ-29 ، اف-16 نبرد در فاصله 25 الی 40 کیلومتر: میگ-29 عملیات اسکورت: اف-18 رهگیری نقطه ای: میگ-29 نبرد سنگین هوایی: اف-18 حمله به نیروهای مهاجم یا در حال فرار: میگ-29 در نبرد الکترومغناطیس هم اف-18 برتر است. :?

[djmerikhi 2]

البته بجز چند مورد بنده هم با نظر آقا سعيد موافقم در مدلهاي اوليه وضعيت به همين صورت است ولي در مدلهاي جديد وضعيت ميشه گفت تا حد زيادي متفاوت مي باشد . :?

[SAEID 2,829]

سلام لعنت به سرور قبلی که با خراب شدنش باعث ناتموم موندن این بحث مفید و ضروری شد! حالا دوستان یه زحمتی به خودشون بدن تا ادامه بحث رو از سر بگیریم. :?