Recommended Posts

سرپرست سازمان فضايي ايران: ماهواره رصد با موفقيت وارد جو كره زمين شد
تهران- سرپرست سازمان فضايي ايران از اتمام موفقيت آميز ماموريت هاي ماهواره رصد خبر داد و گفت: عمر ماهواره رصد به پايان رسيد و با موفقيت وارد جو كره زمين شد.

دكتر 'حميد فاضلي' در گفت و گو با خبرنگار علمي ايرنا اظهار داشت: ماهواره رصد داراي عمر يك ماه و سه هفته اي بود كه در فضا مشغول گردش به دور زمين بود و با پايان عمر آن ماموريت هاي خود را نيز به خوبي انجام داد و وارد جو زمين شد.
سرپرست سازمان فضايي ايران گفت :100 درصد اهداف سازمان فضايي ايران از پرتاب ماهواره رصد تحقق يافتند ، زيرسيستم هاي موجود در ماهواره رصد در اين پرتاب به خوبي جواب دادند و مكانيزم هاي بكار رفته در آن به درستي عمل كردند و اين در حالي است كه ويژگي ماهواره رصد نسبت به ماهواره اميد بسيار پيشرفته تر بوده است.
وي افزود: از آنجا كه ماهواره رصد داراي وزن 15 و 3 دهم كيلوگرمي بود،به هنگام ورود به كره زمين ، به دليل داشتن دما و سرعت بالا مانند شهاب سنگ ها برخورد مي كند و از بين مي رود.
دكتر فاضلي گفت: جمهوري اسلامي ايران در پرتاب ماهواره به مدار زمين مسير خود را پيدا كرده است و بناست تا محموله هاي سنگين تر را در مدارهاي دورتر زمين قرار دهيم.
سرپرست سازمان فضايي ايران خاطرنشان كرد: ماهواره رصد به نوعي يك پروژه تحقيقاتي بود تا با پرتاب آن از عملكرد زيرسيستم هاي موجود به منظور پرتاب ماهواره هاي تحقيقاتي و سنجشي اطمينان حاصل شود.
***پرتاب ماهواره رصد نشان داد كه پرتاب ماهواره اميد تصادفي نبوده است
فاضلي خاطرنشان كرد: انعكاس اخبار مراكز تحقيقاتي و رسانه هاي خارجي درباره پرتاب ماهواره رصد حاكي از آن است كه بسياري از مجامع علمي توان علمي جمهوري اسلامي ايران را قبول كرده اند.
وي افزود: بسياري از مجامع علمي جهان اعلام كردند كه پرتاب ماهواره رصد يك 'شاهكار' است و ايرانيان با پرتاب ماهواره رصد نشان دادند پرتاب ماهواره يك اميد تصادفي نبوده است.
سرپرست سازمان فضايي ايران خاطرنشان كرد: همچنين مراجع علمي تصديق كرده اند كه جمهوري اسلامي ايران داري توان علمي و دانش فضايي است.
ماهواره 'رصد يك' به عنوان اولين ماهواره تصويربرداري روز 25 خردادماه سال جاري همزمان با شب ولادت با سعادت اميرالمومنين حضرت علي (ع) به مدار 260 كيلومتري پرتاب شد.
برقراري ارتباط با ايستگاههاي زميني، تصويربرداري از زمين و ارسال تصاوير به همراه اطلاعات تله‌متري به ايستگاههاي زميني از مهم‌ترين مأموريت‌هاي اين ماهواره بود.
توپولوژي و ساخت ايستگاههاي زميني ماهواره 'رصد' به گونه‌اي طراحي شده بود كه بيشترين دسترسي به ماهواره را جهت دريافت اطلاعات و ارسال فرامين كنترل فراهم كرده باشد.
بنابراين گزارش، بيشتر زيرسيستم‌هاي اصلي يك ماهواره بزرگ در 'رصد'‌ وجود داشت كه از جمله مي‌توان به سيستم‌هاي مديريت توان، پانل‌هاي خورشيدي، كنترل وضعيت، محموله اكتيكي، GPS، مديريت داده و فرامين روي بورد، گيرنده و فرستنده روي بورد، فرستنده رنجينگ و كنترل دما اشاره كرد.
'رصد' 15.3 كيلوگرم وزن داشت كه براي تزريق در مداري با ارتفاع 260 كيلومتر طراحي شده است و در هر شبانه روز 15 بار به دور زمين مي چرخيد.

http://www.irna.ir/NewsShow.aspx?NID=30545651


[color=orange]
ادغام شد .

00Amin[/color]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]
دكتر 'حميد فاضلي' در گفت و گو با خبرنگار علمي ايرنا اظهار داشت: ماهواره رصد داراي عمر يك ماه و سه هفته اي بود كه در فضا مشغول گردش به دور زمين بود و با پايان عمر آن ماموريت هاي خود را نيز به خوبي انجام داد و وارد جو زمين شد. [/quote]


یک ماه زیادی اعلام کرده اند. سه هفته بود دقیق.
.مثلا [url=http://nssdc.gsfc.nasa.gov/nmc/spacecraftOrbit.do?id=2011-025A]کاتالوگ ناسا[/url] رو ببینید.


اینجا هم جالبه:
[quote]وي افزود: بسياري از مجامع علمي جهان اعلام كردند كه پرتاب ماهواره رصد يك 'شاهكار' است و ايرانيان با پرتاب ماهواره رصد نشان دادند پرتاب ماهواره يك اميد تصادفي نبوده است. [/quote]
و یک نگاهی به ویکی فارسی مدخل رصد:
[quote][b]چارلز ویک متخصص در زمینه راکتهای ایرانی در سایت گلوبال سکیوریتی[/b]، در گفتگو با روزنامه نیویورک تایمز، پرتاب رصد را «گامی بزرگ به جلو» برای ایران خواند.[۱۴] وی همچنین [b]با اشاره به تاخیر درپرتاب ماهواره رصد، علت این تاخیر را اشتباهات مدیریتی و اثر تحریم‌ها که بر دسترسی به تکنولوژی و سخت افزار اثر می‌گذارد، دانسته‌است.[۱۵][/b] «براین ویدن»، عضو اندیشگاه «بنیاد دنیای امن» مستقر در واشنگتن دی. سی.، در مصاحبه با نیو ساینتیست، پرتاب ماهواره رصد را نشانگر سطح خوب دانش موشکی ایران دانسته و اضافه‌کرده‌است پرتاب موفقیت‌آمیز دومین ماهواره تردیدهای احتمالی را، در مورد اتفاقی‌بودن پرتاب ماهواره قبلی ایران، امید، برطرف کرده‌است.[۱۶][/quote]
فقط قسمت های پررنگ شده توی مقاله اصلی وجود داشت٬ بقیه جملات را برای بی اثر کردن لحن یکطرفه مقاله من اضافه کردم. گویا دکتر هم توی اینترنت دنبال واکنش های جهانی به رصد می گشته.... و حرف خودمون رو به خودمون تحویل میده!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]
یک ماه زیادی اعلام کرده اند. سه هفته بود دقیق.
.مثلا [url=http://nssdc.gsfc.nasa.gov/nmc/spacecraftOrbit.do?id=2011-025A]کاتالوگ ناسا[/url] رو ببینید.
[/quote]
ماهواره رصد-1 در تاريخ 25 خرداد 1390 پرتاب شد. و كاتالوگ ناسا، Decay Date را 6 ژوئيه، معادل 15 تير 1390 اعلام كرده است. يعني از زمان پرتاب تا Decay Date ء 22 روز.
دكتر فاضلي 50 روز (يك ماه و سه هفته) اعلام كردند.
قبلا عمر رصد-1 ، 40 روز گفته شده بود.

ريشه اختلاف اعداد كجاست؟ به نظرم اول بايد ببينيم تعريف Decay Date چيست، شايد منظور، مدت زماني است كه ماهواره از محدوده مدار كاملا ايمن خارج مي شود و در محدوده خطر قرار مي گيرد و نه اين كه حتما در پايان 22 روز، در جو زمين سوخته باشد و يا حتي از كار افتاده باشد.
آن 50 روز كه به طور مشخصي به زمان ورود ماهواره به مرحله سوختن اشاره مي كند.
آن 40 روز هم دو حالت دارد: يكي اين كه عمر مداري ماهواره قبل از _ از كار افتادن زير سيستم هاي ماهواره باشد، و ديگري اين كه اشتباه محاسباتي در تعيين دقيق عمر مداري ماهواره تا زمان سوختن در جو زمين باشد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote][quote]
یک ماه زیادی اعلام کرده اند. سه هفته بود دقیق.
.مثلا [url=http://nssdc.gsfc.nasa.gov/nmc/spacecraftOrbit.do?id=2011-025A]کاتالوگ ناسا[/url] رو ببینید.
[/quote]
ماهواره رصد-1 در تاريخ 25 خرداد 1390 پرتاب شد. و كاتالوگ ناسا، Decay Date را 6 ژوئيه، معادل 15 تير 1390 اعلام كرده است. يعني از زمان پرتاب تا Decay Date ء 22 روز.
دكتر فاضلي 50 روز (يك ماه و سه هفته) اعلام كردند.
قبلا عمر رصد-1 ، 40 روز گفته شده بود.

ريشه اختلاف اعداد كجاست؟ به نظرم اول بايد ببينيم تعريف Decay Date چيست، شايد منظور، مدت زماني است كه ماهواره از محدوده مدار كاملا ايمن خارج مي شود و در محدوده خطر قرار مي گيرد و نه اين كه حتما در پايان 22 روز، در جو زمين سوخته باشد و يا حتي از كار افتاده باشد.
آن 50 روز كه به طور مشخصي به زمان ورود ماهواره به مرحله سوختن اشاره مي كند.
آن 40 روز هم دو حالت دارد: يكي اين كه عمر مداري ماهواره قبل از _ از كار افتادن زير سيستم هاي ماهواره باشد، و ديگري اين كه اشتباه محاسباتي در تعيين دقيق عمر مداري ماهواره تا زمان سوختن در جو زمين باشد.[/quote]
به عبارتی منظور شما این است که «سوختن ماهواره در جو» یکباره نیست و تدریجی است؟
در این صورت یک ماه طول کشیده تا ماهواره در محیط نسبتا چگال بسوزد در صورتی که فقط سه هفته طول کشیده تا از محیط با اصطکاک تقریبا ناموجود (=فضا) به جو برسد. عاملی که مدار ماهواره رو کاهش میده و در نهایت از بین می برد٬ همون اصطکاک حداقلی با لایه های بالای جوه پس قاعده اش اینه که به محض تماس با جو به سرعت نابود بشه. دوم اینکه نقطه ورود به جو یا همان Decay با دقت نسبی ای قابل محاسبه است و عمر هر ماهواره ای تا همون لحظه محاسبه می شود. عمر امید هم از زمان پرتاب تا زمان تلاشی اش بود و رسما طولی به عمرش اضافه نکردند. با تاریخ آمرییکاییها هم منطبق بود.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]
به عبارتی منظور شما این است که «سوختن ماهواره در جو» یکباره نیست و تدریجی است؟
در این صورت یک ماه طول کشیده تا ماهواره در محیط نسبتا چگال بسوزد در صورتی که فقط سه هفته طول کشیده تا از محیط با اصطکاک تقریبا ناموجود (=فضا) به جو برسد. [/quote]
به نظر مي رسد كه حق با شماست و اين مورد تناقض دارد، زيرا اين پديده ها معمولا خاصيت نمايي e^x دارند. (البته تا با يك زبان رياضي مثل معادله يا نمودار يا فرمول صحبت نكنيم، سخت است كه به نتيجه برسيم..)
اما سوال بنده چيز ديگري است icon_eek

[quote]دوم اینکه نقطه ورود به جو یا همان Decay با دقت نسبی ای قابل محاسبه است و عمر هر ماهواره ای تا همون لحظه محاسبه می شود.[/quote]
1. آيا منبعي در اختيار داريد كه اين تعريفي كه از Decay Date ارائه كرديد را تاييد كند؟
2. آيا Decay Date به معناي تلاشي كامل ماهواره (از هم گسيختگي اتصالات، ذوب شدن قسمت هاي فلزي، تبخير و تصعيد تمام مواد پلاستيكي و بامقاومت پايين موجود در بدنه داخلي ماهواره و...) است؟

شايد منظور از Decay Date اين باشد كه مثلا دماي داخل ماهواره از يك دماي خاص (مثلا 150 درجه سانتيگراد يا..) بالاتر مي رود كه در اين دما، سيستم هاي الكترونيكي ديگر نمي توانند فعاليت درست خودشان را داشته باشند، ولي اين بدان معني نيست كه ماهواره متلاشي بشود، فقط ديگر كار نخواهد كرد...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
معمولا هنگام decay ماهواره متلاشی می شود. دوم به متن مصاحبه دقت کنید:
[quote]ماهواره رصد داراي عمر يك ماه و سه هفته اي بود كه در فضا مشغول گردش به دور زمين بود و با پايان عمر آن ماموريت هاي خود را نيز به خوبي انجام داد و وارد جو زمين شد. [/quote]
و
[quote]وي افزود: از آنجا كه ماهواره رصد داراي وزن 15 و 3 دهم كيلوگرمي بود،به هنگام ورود به كره زمين ، به دليل داشتن دما و سرعت بالا مانند شهاب سنگ ها برخورد مي كند و از بين مي رود. [/quote]

این مدخل ویکی رو نگاه کنید:
[url]http://en.wikipedia.org/wiki/Orbital_decay[/url]
.

[quote]Atmospheric drag resulting in satellite re-entry can be described by the following sequence:
lower altitude → increased orbital speed → denser atmosphere → increased drag → increased heat →[b] usually burns on re-entry[/b]
[/quote]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[align=justify][color=darkred]وزیر دفاع به مهر خبر داد:
[b]پرتاب کاوشگر 5 تا چند روز آینده/ کاوشگر 5 حامل محموله زیستی[/b][/color]

[color=darkblue]وزیر دفاع از پرتاب کاوشگر 5 تا چند روز آینده خبر داد و گفت: کاوشگر 5 یک محموله زیستی را با خود به فضا ارسال می کند و ارزیابی هایش را روی فعالیت های زیستی به عمل می آورد.[/color]
سردار احمد وحیدی در پاسخ به خبرنگار مهر در حاشیه مراسم چهلمین روز درگذشت شهید "داریوش رضایی نژاد" در دانشگاه تهران در پاسخ به اینکه تدابیر برای حفاظت از دانشمندان و نخبگان علمی کشور به کجا رسیده است، گفت: برنامه های تقویت حفاظت از دانشمندان و نخبگان علمی پیش بینی شده و انجام خواهد شد.
وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح افزود: تعداد جهادگران علمی و نخبگان کشورمان خیلی زیاد هستند بنابراین امکان اینکه بتوان برای تک تک آنها حفاظت موردی گذاشت شاید عملی نباشد اما برنامه های تقویت حفاظت طراحی شده و به مورد اجرا در می آید.
وی افزود: نخبگانی که به شهادت رسیدند، نشان داد نخبگان و دانشگاهها و اساتید و دانشجویان ما در خط مقدم استکبارستیزی و صهیونیست ستیزی قرار دارند که اگر این طور نبود سراغ ترور آنها نمی آمدند.

[color=olive]۱۳۹۰/۰۶/۱۴[/color]
منبع: خبرگزاري مهر
http://www.mehrnews.com/fa/newsdetail.aspx?NewsID=1400174[/align]
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
خبر مسرت بخشی بود امیدوارم هم با موفقیت پرتاب بشه هم با موفقیت باز یابی بشه

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[b][color=darkred]مطالب بيشتري راجع به كاهش ارتفاع ماهواره ها[/color][/b]

جناب k_Alav داخل مدخلي كه شما معرفي كرده ايد، يك فايل pdf به عنوان منبع قرار دارد كه از لينك زير قابل دريافت است.
http://gallery.military.ir/albums/userpics/SatelliteOrbitalDecayCalculations.pdf

داخل اين فايل، علاوه بر روش هاي رياضي مفيد براي تعيين چگونگي كاهش ارتفاع ماهواره ها، نمودار كاهش ارتفاع واقعي ماهواره Solar Maximum Mission) SMM) نيز وجود دارد كه در تصوير زير مشاهده مي كنيد.
[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/SMM_decayDATE_1000.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_SMM_decayDATE_1000.jpg[/img][/url]
[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/SMM_decayDATE_1000.jpg]لينك عكس[/url]

اين نمودار، ارتفاع اين ماهواره را در سال آخري كه (پيش از سوختن در جَو) در مدار قرار داشت، بر حسب شماره روزهاي آن سال (1989) نشان مي دهد.
ماهواره SMM در تاريخ 14 فوريه 1980 (1980-2-14) به مدار دايروي 500 كيلومتر پرتاب شد.
اين ماهواره 2315 كيلوگرم جرم داشت و ابعاد آن تقريبا به شكل استوانه با قطر 2.3 متر و ارتفاع 4 متر بود.
بنده بر مبناي اطلاعاتي كه موجود هست (در انتها آمده است)، يك سري تحليل هايي روي نمودار مربوطه انجام دادم كه در تصوير زير و توضيحات ادامه اش آمده است.
[align=center]
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/SMM_decayDATE_1001.jpg[/img]
[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/SMM_decayDATE_1001.jpg]لينك عكس[/url]
[/align]
با كمي دقت روي نمودار اوليه، منحني كاهش ارتفاع اين ماهواره را مي توان به سه ناحيه تقسيم كرد كه نرخ كاهش ارتفاع در هر ناحيه تقريبا ثابت باشد.
اين سه ناحيه به صورت خطوط مماس و شماره هاي I و II و III در تصوير دوم مشخص شده اند. و توضيحاتش به شرح زير است:
I )در اين ناحيه، نرخ كاهش ارتفاع 0.3 كيلومتر بر روز است. يعني ارتفاع ماهواره هر روز 300 متر كاهش پيدا مي كند. اين رَوَند تا رسيدن ماهواره به ارتفاع 367 كيلومتر، در روز 273 ام، ادامه پيدا مي كند.
II )اندازه نرخ كاهش ارتفاع بيشتر مي شود و به ميزان 1.47 كيلومتر بر روز مي رسد، اين رَوَند تا ارتفاع 304 كيلومتر، روز 316، ادامه پيدا مي كند.
III )در اين مرحله، نرخ كاهش ارتفاع، حداكثر مي شود و به عدد 8.1 كيلومتر بر روز مي رسد. ماهواره پس از گذشت 20 روز از آغاز اين روند، در تاريخ 2 دسامبر 1989 (1989-12-2) يعني در روز 336 ام در ارتفاع 142 كيلومتر از بين مي رود. لازم به ذكر است كه اطلاعات دريافتي ماهواره تا تاريخ 1989-11-24 (روز 328 ام، ارتفاع 212 ك.م) يعني تا حدود 1 هفته قبل از نابودي (Decay Date) جمع آوري مي شد.

البته نرخ كاهش ارتفاع اين ماهواره از ابتدا 0.2 كيلومتر بر روز نبوده و بسيار كمتر بوده است، در واقع اين ماهواره به طور كلي حدود 3580 روز در اطراف زمين گردش كرده است كه در اين ميان، 3334 روز طول كشيده است تا از ارتفاع 500 كيلومتري، 63 كيلومتر كاهش ارتفاع بدهد و به ارتفاع 437 كيلومتري برسد. در مدت 183 روز 70 كيلومتر كاهش ارتفاع، سپس در 43 روز، 63 كيلومتر ديگر و در نهايت در مدت كوتاه 20 روز، 162 كيلومتر كاهش ارتفاع و نابودي ماهواره در ارتفاع 142 كيلومتري.
مي توان اينطور نتيجه گرفت كه نرخ كاهش ارتفاع، در هر مرحله 5 برابر مرحله قبل مي شود.

بنابراين رفتار ماهواره ها در قبال جَو زمين، به گونه اي است كه بالا مشاهده كرديد. ابتدا خيلي آرام است و به تدريج شديدتر و شديدتر مي شود و يك رفتار نمايي دارد.
عامل اصلي كاهش ارتفاع، تعامل بدنه ماهواره با مولكول هاي رقيق هوا (كه هر چه ارتفاع كمتر مي شود به صورت نمايي غليظتر مي شود)، است كه باعث افت انرژي جنبشي و كاهش ارتفاع مي شود (؟)
اما جزئيات دقيق اين رفتار به مولفه هايي مثل دوره فعاليت هاي خورشيد، مدار اوليه، سطح مقطع موثر و چگالي ماهواره و... بستگي دارد. آنچه كه مسلم است، هر چه ماهواره به مدار بالاتري پرتاب شود، مي تواند طول عمر بيشتري داشته باشد.

توجه داشته باشيد كه مرز قطعي و واضحي نسبت به مدار اصلي ماهواره وجود ندارد كه اگر ارتفاع ماهواره از آن ميزان كمتر شد، گفته بشود كه از مدار اصلي خارج شده است. بلكه بر مبناي تجربه، فرض مي شود كه 10 درصد پاياني مدت زمان عمر هر ماهواره، زمان فرايند نابودي ماهواره است.
به طور مثال براي ماهواره اي كه 10 سال عمر مي كند (عمر مداري)، اينطور فرض مي شود كه 9 سال در مدار اصلي است و 1 سال پاياني عمرش را از مدار اصلي خارج مي شود. (البته براي ماهواره هاي مدار پايين، LEO)
-------

در مورد ماهواره ملي اميد داده هاي منابع خارجي نزديكي بيشتري به منابع داخلي داشتند.
منابع خارجي ارتفاع حضيض اميد را 250 كيلومتر ذكر كردند و منابع داخلي هم همينطور. ارتفاع اوج را 375 گفته اند و منابع داخلي هم تقريبا همين است. Decay date را 25 آپريل 2009 گفته اند كه معادل 5 ارديبهشت 1388 است و منابع داخلي هم همين تاريخ را ذكر كرده اند.

اما در مورد ماهواره رصد تفاوت هايي ديده مي شود
منابع خارجي ارتفاع حضيض رصد را 240 كيلومتر ذكر كردند، در حالي كه منابع داخلي260 كيلومتر گفته اند. منابع خارجي ارتفاع اوج را 300 گفته اند ولي منابع داخلي 340 است [i](آن منابعي كه بنده سراغ دارم)[/i]. Decay date را 6 ژوئيه 2011، معادل 15 تير 1390 گفته اند و اين تاريخ با طول عمري كه منابع داخلي اعلام كردند تناقض دارد.

اين پارامترهاي ماهواره رصد هم معمايي شد!؟ :mrgreen:
-------

منابع براي ماهواره SMM
http://www.n2yo.com/satellite/?s=20325
http://en.wikipedia.org/wiki/Solar_Maximum_Mission
http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:utzu2HezShMJ:nssdc.gsfc.nasa.gov/nmc/spacecraftDisplay.do%3Fid%3D1980-014A+smm&cd=1&hl=en&ct=clnk
https://encrypted.google.com/search?q=smm+decay&um=1&hl=en&sitesearch=nssdc.gsfc.nasa.gov&source=lnms&ei=qgdnTsyWJ4PMsgaT0cGKCw&sa=X&oi=mode_link&ct=mode&cd=1&ved=0CCoQ_AUoAA&biw=1600&bih=745
-------

خودش يك مقاله شد :mrgreen: مدير گرامي اگر صلاح مي دانيد به بخش علوم و فنون فضايي و در غير اينصورت به اخبار علمي يا به ادامه تاپيك رصد منتقل نماييد/متشكرم.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
تابستون که داره تموم میشه بفرستن دیگه............امیدوارم موفق باشه و باید رسانه ها خوب بازتاب بدن ...دوباره سوژه دست یه عده مخالف ندن

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
احتمالآ این پرتاب با یک وقفه ی کوچک انجام خواهد شد.ان شاالله و با دعای امام زمان این پرتاب موفقیت امیز خواهد بود و جایگاه فضایی ایران رو به رخ جهانیان خواهد کشید.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote][align=justify][color=darkred]وزیر دفاع به مهر خبر داد:
[b]پرتاب کاوشگر 5 تا چند روز آینده/ کاوشگر 5 حامل محموله زیستی[/b][/color]
http://www.mehrnews.com/fa/newsdetail.aspx?NewsID=1400174[/align][/quote]

سلام بر عزيزان
نمرديمو يه وعده صادق ديديم... البته از حق نگذريم خيلي وعده هاشونم صادق بوده...

راستي من يه مدت هست ميبينم عزيزاني مثل اپرا و ارنستو رومل كه خيلي تو اين سايت زحمت كشيدن و ارزشش رو هم دارن كه درجات بالا بگيرن درجه سرگروهباني گرفتن!!! من يادم باشه اپرا حداقل استواري رو داشت... icon_rolleyes

موفق و شاد باشيد.
ياعلي

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط SAEID
      کاربران میتوانند در این تاپیک اخبار مرتبط با مسائل نظامی ایران را پست کنند. توجه کنید که تنها اخبار مهم را بصورت تاپیک مستقل ارسال کنید و مابقی اخبار را بصورت پست در همین تاپیک قرار دهید. عنوان پست خبری را هم با رنگ قرمز بنویسید تا از سایر پستها متمایز باشد.
    • توسط Parviz
      تحلیلگران درباره دلایل نزديک شدن روسيه به ايران سه سناريو متحمل را ارایه می کنند.

      نخستين سناريو احتمالی به اين گزينه متکی است که روسيه خواهان ايرانی قدرتمند به عنوان متحدی است که می خواهد دربرابر آنچه سياستمداران روسی رويکرد يکجانبه گرايانه آمريکا می خوانند، قرار گيرد.

      سناريو دوم می گويد هيچ حکمرانی در تاريخ سياسی روسيه خواهان ايرانی قدرتمند در کنار مرزهايش نبوده و امروز نيز قادر نيست خود خطر را از ميان بردارد در نتيجه منتظر است تا يک قدرت احتمالی، یعنی آمریکا، اين کار را يرای آنها بدون دردسرانجام دهد.

      سناريو سوم براین باور تاکید دارد که روسیه می کوشد تا ایران را از یک سو به عنوان یک خطر بالقوه نشان دهد و از این طریق در عرصه بین المللی و به ويژه در رويارويی با آمريکا، امکان چانه زنی خود را بالا ببرد و از سوی دیگر، ایران را در عمل، در موقعیت ضعف قرار داده، امکان گرفتن امیتاز از این کشور را برای خود میسر کند.

      «آیا روسيه تمايل دارد ايران نابود شود؟»

      مايکل لدين، يکی از چهره های نئومحافظه کار يا نئوکنسرواتيو و عضو موسسه آمريکن اينترپرايز اينسيتو از کسانی است که به سناریوی دوم معتقد است.

      او در زمينه روابط روسيه و ايران قرضيه ای را مطرح می کند که براساس آن مسکو تمايل دارد تا تحريم ها عليه ايران به بن بست برسند.

      مايکل لدين در گفت وگو با راديو فردا می گويد:«اين چيزی که من مطرح می کنم يک فرضيه و گمانه زنی من در اين باره است. من در درون سيستم دولتی روسيه نيستم تا از آن خبر بدهم، بلکه شواهدی را در کنار يکديگر قرار می دهم و از آنها به اين نتيجه ای که می گويم می رسم.»

      آقای لدين می گويد:«اگر من به جای ولاديمير پوتين بودم، به دليل مشکلات ديرينه روسيه با مسلمانان، چه در افغانستان و چه در چچن و از سوی ديگر تلاش ايران برای گسترش قدرت خود در مناطق تحت تسلط مسکو، تمايل داشتم اين رژيم نابود شود.»

      به گفته آقای لدين وجود يک ایران مسلمان، جزم اندیش، زیاده خواه، مسلح به موشک های هسته ای و با حکمرانی که خود را منجی بشریت می پندارند، در کنار مرزهای روسيه، آخرين چيزی است که آقای پوتين و يا هر حکمران روسی ممکن است آرزو کند.

      مايکل لدين تصريح می کند:«اگر من پوتين بودم سعی می کردم که در تحريم ها اخلال ايجاد کنم تا نتيجه ندهند، اگر تحريم ها مثمرثمر شوند، آمريکايی ها به نتيجه دادن تلاش های ديپلماتيک اميدوار می شوند و ديگر به دنبال استفاده از گزينه نظامی نخواهند بود.»

      آقای لدين می افزايد:«اگر من پوتين بودم، آرزو می کردم که آمريکا به ايران حمله کند.»

      اين چهره سرشناس نئوکان ها( محافظه کاران جديد) با اشاره به سفر ولاديمير پوتين و سرگئی لاوروف، وزير امورخارجه روسيه به ايران، می گويد:«مقام های روسی به ايران گوشزد خواهند کرد که نگران آمريکا نباشيد، آمريکايی ها اکنون ضعيفند و دچار چند دستگی شده اند و به شما حمله نخواهند کرد.»

      به باور آقای لدين روسيه خواهد کوشيد تا تنش ميان ايران و روسيه هرچه بيشتر تشديد شود تا آمريکايی به اين نتيجه برسند تنها چاره کار استفاده از گزينه نظامی است.

      آقای لدين يکی از شواهد خود را در اين زمينه اين گونه بيان می کند:«سيستم موشکی که روسيه به ايران فروخته يکی از شواهدی است که نشان می دهد روسيه تمايل دارد ايران مورد حمله قرار بگيرد.»

      او می افزايد:«اين سيستم های موشکی کارايی ندارند و در جريان حمله هواپيما های اسراييلی به هر انچه که در سوريه بود نشان داد قادر نيستند که درست عمل کنند و هواپيماهای اسراييلی توانستند با زدن هدف های خود بدون هيچ مشکلی عملياتشان را موفقيت اميز انجام دهند.»

      به نظر می رسد که می تواند این چنین از اطهارات آقای لدین استنباط کرد که اگر روسیه خواهان صدمه ندیدن این کشورها می بود می بایست سلاح هایی در اختیارشان قرار می داد که بتوانند با آنها از خود دفاع کنند.

      آقای لدين با اشاره به اين که روسيه خواهان قدرت گرفتن يک ايران جزم اندیش، زیاده خواه و مسلح به سلاح هسته ای نيست ، می گويد:«اگر من پوتين بودم، از آنجا که روسيه قادر نيست خود اين مانع را از ميان ببرد، می کوشيدم يک کشور ديگر که احتمالا امريکا خواهد بود با کمترين هزينه برايم اين مشکل را حل کند.»
    • توسط ALI
      با سلام خدمت همه دوستان عزیز
      در این تاپیک قصد داریم با موتورهای تانک و انواع آن آشنا شده و در باره موتور چند تانک مطرح جهان بررسی کنیم
      موتور هر وسیله را میگویند که صورتهای مختلف انرژی را به انرژی مکانیکی تبدیل کند.وسیله تبدیل انرژی شیمیایی به مکانیکی موتورهای درونسوز هستند. موتورهای درونسوز به انواع دیزلی بنزینی وانکل هیبریدی استرلینگ و .. تقسیم میشوند. در این نوشتار ما موتورهای دیزلی که در تانکها استفاده میشود را بررسی خواهیم کرد. موتورهای دیزلی به این علت در تانکها و نفربرها استفاده میشوند که اولا گازئیل دارای انرژی بیشتری نسبت به بنزین است (سوخت دیزل (گازوئیل ) چگالی انرژی بالاتری نسبت به بنزین دارد . به طور متوسط ، یک گالن (3.8 L) گازوئیل تقریباً 155x106 j (147,000 BTU), انرژی دارد ، در حالیکه یک گالن بنزین 132x106 j (125,000 BTU) انرژی دارد . این (انرژی بالای گازوئیل) با بازده بالای موتور دیزل تلفیق می شود و این دلیل برتری موتور های دیزل بر موتور های بنزینی است .)ثانیا موتورهای دیزلی دارای انعطاف پذیری و استحکام بالایی نسبت به موتورهای بنزینی دارند.موتورهای دیزلی در صورت نبود گازوییل با بنرین الکل نفت و حتی روغن نباتی هم کار میکند.(این آخریش را خودم امتحان کردم. موتورهای دیزلی با روغن نباتی هم کار میکنند)
      موتور تانک از اجزای مهم یک تانک به شمار میرود. یک تانک هر چقدر دارای زره قوی باشد و تسلیحات دوربرد و قدرتمند باشد بدون داشتن یک موتور مستحکم و قوی نمیتواند در برابر تانکهای دیگر مقاومت کند. طراحان و سازندگان تانک نیز هنگام طراحی موتور تانک به سه مولفه توجه دارند: 1- اندازه کوچک 2- قدرت متناسب با وزن تانک 3 - مصرف بهینه. با این پیش درآمد به سراغ طرز کار موتورهای تانک میرویم.
      موتورهای تانک یا در مجموع موتورهای دیزلی در مرحله مکش برخلاف موتورهای بنزینی که مخلوط هوا و بنزین را مکش میکنند ، تنها هوا را میمکند و در مرحله تراکم هوا را متراکم میکنند. وقتی که هوا متراکم شد دمای آن بالا میرود در این مرحله نازل انژکتور توسط بلانچر باز شده و سوخت را به داخل سیلندر میپاشد و تولید قدرت میکند. یکی از اجزای بسیار مهم موتور تانک توربو شارژ میباشد
      توربو شارژ هوای موجود را به شدت متراکم میکند و در مرحله مکش هوا را به شدت و قدرت تمام وارد سیلندر میکند . به جرات میتوان گفت که موتورهای دیزلی بدون توربو شارژ هیچند. اگر شما حتی به کامیونها و تریلر ها هم توجه کنید در پشت آن یک لوله سیاه رنگ وجود دارد که در واقع هواکش توربوشارژ است. سوپر شارژ هم همان کار توربو شارژ را انجام میدهد ولی با این تفاوت که سوپر شارژ قدرت چرخش خود را بوسیله تسمه از میللنگ دریافت میکند و با این کار اقلا 20 درصد توان موتور را میگیرد ولی توربو شارژ بوسیله توربینهای مخصوص از محل دود حاصل از احتراق مانیفولد میچرخد.
      انشاالله با این پیش درامد ذهنتان آماده شده باشد. حالا برویم سر اصل مطلب

      به تصاویر زیر خوب دقت کنید

      موتورهای دیزلی از نظر آرایش سیلندرها به انواع مختلفی تقسیم میشوند: خورجینی دومیللنگ / V شکل نیم میللنگ / V شکل تمام میللنگ / خطی / دوار / تخت / ...


      موتور وی شکل تانک تی 72 ساخت ایران

      این موتور دارای آرایش وی شکل است و توسط متخصصین داخل طراحی شده است. این موتور همانطوریکه در شکل میبینید دارای 8 سیلندر بوده و دارای 1000 اسب بخار قدرت و بدنه محکمی میباشد. به سوپاپها و فیلرهای سر سیلندر دقت کنید. این فیلر ها سالهای سال کار میکنند ولی عیبی پیدا نمیکنند.
      نمای دیگری از موتور تی 72

      توربوشارژ موتور تی 72 ساخت ایران

      موتور تی 72 دارای دو توربوشارژ کوچک است.اگر به عکس موتور تی 72 دقت کنید میبینید که برای افزایش کارایی موتور از زنجیر به جای تسمه استفاده شده است. چرا که احتمال پاره شدن تسمه وجود دارد ولی زنجیر نه.
      انواع آرایش سیلندر ها را در شکل زیر ببینید
      آرایش وی شکل تمام میللنگ

      آرایش تخت


      آرایش خطی

      دو نوع دیگر از موتورهای وی شکل (عکس دومی متعلق به موتور هامر میباشد)


      عکس از موتور تانک لئوپارد

      تانک لئو پارد دارای موتور 12 سیلندر وی شکل نیم میللنگ است که دارای 1500 اسب بخار قدرت بوده و دارای 2 توربو شارژ متوسط میباشد.این موتور دارای 12 بلانچر و نازل انژکتور و سه پمپ انژکتور میباشد. یعنی به ازای هر 4 سیلندر یک پمپ انژکتور. موتور تانک لکلرک هم کاملا مشابه موتور لئوپارد میباشد با این تفاوت که تمام میللنگ است.
      نازلها و پلانچر های موتور تانک لئو پارد و لکلرک

      تانکهای تی 90 ، چالنجر و آریت هم مشابه تانک لئوپارد بوده و فقط در حجم موتور با هم کمی فرق میکنند.

      تانک مرکاوا (فکر کنم نسل سوم ) از موتور خورجینی استفاده میکند این موتور دارای دو میللنگ بوده و بوسیله دو گرانویل به فلایویل و شافت مرکزی متصل میشود. این موتور دارای مصرف سوخت کاملا بهینه ای میباشد بصورتی که مصرف آن از همه موتورهای بالا کمتر است.این موتور تمام فورجینگی بوده و قدرت و گشتاور فوق العاده ای است. سیستم تزریق سوخت این موتور الکترونیکی است و توربوشارژهای آن تماما دارای تراشه های الکترونیکی بوده و سرعت چرخش توربو شارژ را تنظیم کرده و از ریتارد کردن موتور جلوگیری به عمل می آورد. این موتور (البته به نظرمن) شاهکار طراحی موتور های دیزلی است. متاسفانه هیچ عکسی از موتور این تانک ندارم.

      حالا میرسیم به موتور بحث برانگیز تانک آبرامز
      موتور این تانک از نوع پیستونی نیست و اگر به داخل این موتور توجه کنید متوجه این موضوع میشوید.




      این نوع موتورها را موتورهای وانکل یا دوار (ROTARY) مینامند. تصویر چهارمی روتور موتور وانکل است. این موتور دارای سه روتور گریز از مرکز میباشد. در این نوع موتورها سیلندر و پیستون وجود ندارد بجای پیستون روتور وجود دارد. مزیت این موتور این است که با اندازه کوچکی که دارد قدرت فراوانی تولید میکند. شاید باورش برایتان سخت باشد که موتور تانک آبرامز اندازه ای معادل موتور پزو 405 دارد ولی دارای قدرت 1500 اسب بخار است. ولی عیب بزرگ این موتور هم این است که دارای مصرف سوخت بالایی است و برد تانک را کاهش میدهد. این موتور دارای سوپر شارژ است. نسل چهارم مرکاوا هم از این نوع موتور استفاده میکند.

      سوپر شارژ موتور تانک آبرامز



      شافت خروجی موتور آبرامز(حکم میل لنگ را در موتورهای پیستونی دارد)



      موتور نفر بر برادلی

      موتور این نفربر دارای 6 سیلندر بوده و آرایش خطی دارد (به انژکتورهای نصب شده در سر سیلندر دقت کنید_ قطعات آبی رنگ). قدرتی معادل 750 اسب بخار دارد. این موتور دارای یک توربوشارژ متوسط میباشد. از موتورهای تخت و خطی بیشتر در نفربرها استفاده میشود.

      موفق باشید
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.