Azarakhsh

تحلیل وپیگیری تحولات سودان

Recommended Posts

بعضي عكس هاي ماهواره اي را ديده بودم و برام سوال پيش امده بود كه چي را هدف قرار دادن
اين عكس ها كمك مي كنه كه تصوير بهتري داشته باشيم

http://defense-update.com/wp-content/uploads/2012/11/Sudan_Yarmouk_complex_bda.jpg

http://defense-update.com/wp-content/uploads/2012/11/yarmouk_bda1.jpg

اين فايل هم هست
http://www.satsentinel.org/sites/default/files/SSP report Explosions _in_Khartoum_102712.pdf

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر


بعضي عكس هاي ماهواره اي را ديده بودم و برام سوال پيش امده بود كه چي را هدف قرار دادن
اين عكس ها كمك مي كنه كه تصوير بهتري داشته باشيم

http://defense-updat...complex_bda.jpg

http://defense-updat...armouk_bda1.jpg

اين فايل هم هست
http://www.satsentin...toum_102712.pdf



عکس ها دسترسی ممنوع هستند

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بالاگرفتن اعتراضات ضد دولتی در سودان




به دنبال بالا گرفتن تظاهرات ضد دولتی سودانی‌ها، مخالفان از کشته شدن دست کم 140 معترض در درگیری‌های چهار روز اخیر این کشور سخن می‌گویند، این درحالی است که مسئولان رسمی تنها کشته شدن 29 تن را تایید می‌کنند و تظاهرکنندگان را به انجام اقدامات "وحشیانه" متهم می‌کنند.

به گزارش ایسنا،‌ به نقل از پایگاه خبری الوطن العربی، تظاهرات در سودان به دنبال افزایش قیمت سوخت همچنان ادامه دارد و مخالفان اعلام کردند که تنها در درگیری‌های روز پنجشنبه خارطوم پایتخت سودان بیش از 20 تن کشته شدند و آمار قربانیان چهار روز گذشته نا‌آرامی‌ها به بیش از 140 تن رسیده‌ است.

تظاهرات در سودان در حال گسترش به شهر‌های مختلف این کشور است و برای اولین بار از آغاز اعتراضات، ناآرامی‌ها به مناطق ساحلی سودان در شمال شرق این کشور نیز کشیده شد.

تظاهرکنندگان در شهرهای مختلف سودان شعارهای علیه حکومت سر دادند و پلیس با گاز اشک آور، باتوم و گلوله‌های جنگی آن‌ها را متفرق کرد.

معترضان در پایتخت سودان، شعارهایی از جمله، "آزادی، آزادی" و "ملت خواستار سقوط نظام است" سر داده، راه‌ها را بسته و به سمت ماشین‌های پلیس سنگ پرتاب کردند.

مخالفان مسئولان را به استفاده از گلوله جنگی در رویارویی با تظاهرکنندگان در جنوب شرق خارطوم و شهر "ام درمان" که به کشته شدن ده‌ها تن، انجامید متهم می‌کنند.

مقامات سودان دیروز اسامه مرتضی،‌ مدیر بیمارستان "ام درمان" را بازداشت کردند چرا که وی اعلام کرده بود که 21 تن در بیمارستان تحت مدیریت وی به دلیل جراحات جان باخته اند.

این درحالی است که احمد بلال، وزیراطلاع رسانی سودان به کار بردن زور علیه اعتراض کنندگان را تکذیب و اعلام کرد: تظاهرکنندگان با اعمال وحشیانه از ساتور و تفنگ استفاده کرده و به تخریب و سوزاندن 21 پمپ بنزین و ده‌ها فروشگاه و غارت 57 خانه دست زده‌اند.

http://www.tabnak.ir/fa/news/347484/%D8%A8%D8%A7%D9%84%D8%A7%DA%AF%D8%B1%D9%81%D8%AA%D9%86-%D8%A7%D8%B9%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D8%B6%D8%A7%D8%AA-%D8%B6%D8%AF-%D8%AF%D9%88%D9%84%D8%AA%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%B3%D9%88%D8%AF%D8%A7%D9%86

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اولین جایزه داش حسین اوباما به نرمش ایران !!!
یه جبهه جدیدم علیه مون باز کردن تا هم مسلخ سلفی ها و اخوانی های مصر بشه و هم تمرکز قوای ما رو از سوریه به هم بزنه.
  • Upvote 6
  • Downvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

تشکر از labester عزیز بخاطر موضوع خوبشون
_______
واقعا خیلی مسخرس که هر اتفاقی که در گوشه ای از دنیا میفته، بعضی میان اون رو به ما ربط میدن
قبلا هر چی میشد فورا دوخته میشد به ظهور و ... الان به مذاکرات ایران و آمریکا

  • Upvote 3
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
نقل قول

مرکز کنترل برق سودان از قطع جریان برق در سراسر این کشور در یکشنبه شب خبر داد.

این مرکز در بیانیه‌ای اعلام کرد که تلاش‌های مسئولان برای رفع قطع برق در حال انجام است.

قطع جریان برق در سودان در دوره اخیر بارها تکرار شده است.

 

ایسنا

 

پ ن: اگر چند قطعه پازل را کنار هم بزاریم، از روایت یکی از ایرانیان خارج از کشور مبنی بر تماس آمریکایی ها با یکی از شاغلین صنعت برق برای اقدامی محدود با دامنه تاثیر وسیع در شبکه برق ایران به منظور اخلال در اون بعد اتفاقات سال 88 که البته تاکید کرده بود نپذیرفته، تا اقدامات فیزیکی تخریبی در بزرگترین نیروگاه برق ونزوئلا بعد حملات سایبری، شاید بشه نتیجه گرفت این اقدام هم بخشیش لااقل از این راه بوده.

یعنی استفاده از عوامل درون سازمانی در کشورها برای ایجاد برخی خرابکاری ها، حالا از انتقال فیزیکی! ویروس های نرم افزاری گرفته (استاکس نت؟) تا خرابکاریهای فیزیکی در صنعت و دست کاریهای نرم افزاری و سخت افزاری در ابزارهای کنترلی و حفاظتی.

 

نقل قول

به نقل از روسیاالیوم، کاربران شبکه‌های اجتماعی در سودان ویدئویی منتشر کردند که در آن نیروهای ارتش سودان مانع از سرکوب معترضان از سوی نیروهای امنیتی در برابر ساختمان وزارت دفاع در خارطوم می‌شوند.

بر اساس این گزارش؛ در این ویدئو نیروهای امنیتی نشان داده می‌شوند که در حال شلیک گاز اشک آور برای پراکنده کردن تظاهرات کنندگان هستند اما نیروهای ارتش به محل می رسند و مانع از اقدام نیروهای امنیتی علیه تظاهرات کنندگان می‌شوند.

شایان ذکر است که که تظاهرات سودانی که از دسامبر سال گذشته میلادی شروع شده است همچنان ادامه دارد و طی روزهای گذشته هزاران نفر به خیابان‌های خارطوم پایتخت این کشور آمدند.

 

مهر

 

وقتی ارتشت را میفرستی به آغوش فرماندهان یک کشور به ظاهر دوست در یک کشور غیردشمن و تحت فرمان نیروهای اون ( نه حتی اقدام مستقل و همکاری ) اون هم با حقوق و مزایا برای یک جنگ نابرابری که قطعا جنگ تو نیست و هیچ منافع و هدفی جز پول درش نداری، این میشه که ارتش کم کم فکر میکنه خب به جای ارتش تو بودن و حقوق حداقلی، چرا با حقوق چند برابر برای همونی که داری جونش را براش به خطر میندازی نجنگی و منویاتش را اجرا نکنی؟ ( گزارش شبکه العربیه ضد بشیر را فراموش نکنیم که حتی منجر به احضار سفیر سعودی شد )

ویرایش شده در توسط alala
  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بسم ا...

 

iran_2.png

 

پروازهای پی درپی هواگردهای ایرانی و روسی از مبداء آستراخان و تهران به مقصد سودان 

آوریل 2025

 

iran~2.png

 

پایگاه های ایران در سودان 

آوریل 2025

 

 

  • Like 1
  • Upvote 11

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

مهمات های ایرانی تولید2024 و 2025 در اختیار ارتش سودان

 

راکت آر پی جی 7 ایرانی تولید سال 2025

 

SU-10.jpg

 

خمپاره 60 ایرانی تولید سال 2024

 

thumb_SU-10_28229.jpg

 

 

 استفاده  چند باره نیروهای واکنش سریع  از موشک های تاپ اتک  چینی اچ جی 12

 

((گفته شده این موشهای اخیرا از طریق امارات در اختیار نیروهای واکنش سریع قرار داده شده است))

 

thumb_SU-16.jpgthumb_SU-121_28429.jpgthumb_SU-121_28229.jpg

 

thumb_SU-121_28329.jpgthumb_SU-121_28129.jpg

 

 

سرنگون شدن یک پهپاد انتحاری نیروهای واکنش سزیع که شباهت زیادی به پهپاد انتحاری ابابیل 2 ایرانی دارد. قبل از شروع درگیریها سودان از دارندگان این پهپاد انتحاری بوده است

 

thumb_SU-10_28329.jpg

 

 

کشف بقایایی یک موشک انداز دوش پرتاب صاعقه 2 ایرانی توسط نیروهای ارتش سودان

 

thumb_SU-10_28129.jpg

 

حمله نیروهای واکنش سریع با پهپاد انتحاری به یک پالایشگاه نفتی در شمال این کشور

 

thumb_SU-12_28229.jpgthumb_SU-12_28129.jpg

 

ضد حمله برق اسای نیروهای واکنش سریع !!!!!!!!!!

 

thumb_SU-14.jpg

ویرایش شده در توسط aminor
  • Like 2
  • Upvote 11

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست.

 

نگاهی به سومین جنگ داخلی سودان (بخش نخست)

Sudanese-Soldiers.jpg

 

مقدمه: اکنون که در حال مطالعه دوباره این تاپیک هستیم ، دقیقا دو سال و هفت ماه (یعنی 31 ماه) از شروع دور سوم جنگ های داخلی سودان میگذرد. جنگی که فقط یکی از عواقب سوء و تبعات آن، نسل کشی الفاشر [شهری در دارفور جنوبی] است که این روزها اخبارش رو میشنویم.

 

دلیل آغاز این جنگ (این طور اعلام شده که) به دلیل رقابت دو ژنرال بر سر قدرت است. اما اگر بررسی دقیقتری صورت بپذیرید، دلائل مهمتر و اصلی تری دیده خواهد شد.

به همین دلیل ما در این پست و پست بعدی سعی میکنیم که ریشه های تاریخی این بحث رو مورد بررسی دقیق تر قرار بدهیم.

 

 

سودان استعمار زده

Flag_of_the_Governor-General_of_the_Sudan.png

پرچم فرمانداری کل بریتانیائی سودان

 

سودان هم یکی از انبوه کشورهائی بوده که استعمار را تجربه کرده است. نخست توسط عثمانی ها و سپس توسط انگلیسی ها.

تا پیش از دوران استعمار، سیستم حکومتی سودان غیر متمرکز بود. یعنی یک دولت مرکزی واحد وجود نداشت. شاکله حکومت در این سرزمین، عمدتاً به صورت حکومت های قبیله ای و سلطنت های غیر متمرکز منطقه ای بود (مشابه الگوی ملوک الطوایفی در تاریخ ایران) .

 

اما در دوران دوم استعمار، انگلیسی ها در این سرزمین یک دولت مرکزی را شکل دادند که با آن سیستم قبیله ای و منطقه ای پیشین فرق داشت و هدف اصلی این دولت متمرکز هم کسب «کنترل کامل سیاسی» برکل منطقه بود تا از طریق این تسلط و سیطره راحت تر بتوانند منابع کشور را استعمار و مردم سودان را استثمار نمایند.

 

501387665.jpg

 

در این دولت مرکزی (درست مانند دولت های فعلی) یک نظام سلسله مراتبی وجود داشت که بالاترین مقام و نفر اول این سیستم یک فرماندار کل [فرماندار بریتانیائی] بود و رده های پائینتر و زیر مجموعه های این سیستم ، باز هم همه بریتانیائی بودند.

در واقع بریتانیائی ها با این سیستم آمدند و قدرت را از رهبران قبیله ای و منطقه ای گرفتند و به دولت مرکزی منتقل کردند.

اما انگلیسی ها ؛ برای اینکه بتوانند مردم و منابع آن منطقه رو کنترل کنند ، رهبران قبایل را حذف نمی کردند بلکه آنها را هم وارد همین سیستم دولت مدرن می کردند. منتها در سطوح خیلی پائینتر. جائی که دیگر خیلی اختیاری نداشتند و می بایست که تابع سلسله فرمان بریتانیائی می بودند.

بدین شکل هم قدرت را از رهبران گرفتند و هم آنها را تبدیل به ابزار کردند. ابزاری به عنوان واسطه بین دولت مرکزی و مردم تا بدین شکل از قدرت و نفوذ رهبران محلی هم استفاده نمایند.

 

 

میراث شوم استعمار

 515432148.jpg

 

اما نکته عجیب این بود که بریتانیائی ها برای این کار بیشتر از رهبران قبایل شمال و مرکز سودان [یعنی آنهائی که عرب و مسلمان بودند] استفاده می کردند و چندان به سمت رهبران قبایل جنوب سودان (قبایل آفریقائی و غیر عرب) نمی رفتند. به همین دلیل هم بود که اگر در دوران استعمار ، منطقه ای توسط انگلیسی ها توسعه نسبی داشته یا زیر ساختی آنجا شکل گرفته (مثلا مدرسه ای یا دانشگاهی ساخته شده) همه اینها برای شمالی ها بوده و نه جنوبی ها. نکته جالب دیگر این بود که ارتش رسمی این مستعمره نشین هم تماماً و یک دست از اعراب مسلمان همین مناطق شمالی و مرکزی سودان بود.

پس یعنی هم در ساختار بوروکراسی دولت و هم در ساختار ارتش این کشور، این عرب های مسلمان بودند که جایگاه پیدا می کردند و از همین جا پایه های تبعیض و شکاف اجتماعی بین شمالی ها و جنوبی ها، بین عرب هاو غیر عرب ها، بین مسلمان ها و غیر مسلمان ها و ... در سودان شکل می گیرد.

 

126034_half.jpg

 

این شکاف ها باعث شد که ارتش به اصطلاح ملی [پس از استقلال سودان در سال 1956 م] ، به جای آنکه نهادی ملی و متحد کننده و متضمن امنیت همه مردم سودان (فارغ از هر قوم و مذهب) باشد، به ابزاری برای حفظ قدرت گروه حاکم و سرکوب مناطق و اقوام دیگر تبدیل شود و همین ساختار نابرابر و غیر ملی، زمینه ساز بی اعتمادی، رقابت، جنگ ها و شورش ها، و نارضایتی های داخلی و درگیری های زیادی در تاریخ سودان شد و این بلا به عنوان میراث دوران استعمار ، همچنان در سودان باقی است.

 

هر جنگ و هر کشتار و هرج و مرجی که امروز در سودان می بینیم یا اخبارش را می شنویم ، بذر آن به همین شکل در دوران استعمار کاشته شد.

 

 

استقلال و جنگ داخلی اول

 Sudan_independence_2.png

بر افراشته شدن پرچم ملی سودان برای نخستین بار پس از اعلام استقلال

 

سرانجام سودان در سال 1956 اعلام استقلال می کند. ولیکن پروسه استقلال از چند سال قبل از این تاریخ شروع شده بود و تدریجا همان رهبران رده پائین عرب شمالی که در نظام سلسله مراتب اداری زمان استعمار پائین ترین رده مدیریتی کشور و زیردست و دون پایه بودند ، به تدریج داشتند بیشتر کرسی های مجلس و سمت های مهم سیاسی دولت مستعمره نشین را در اختیار می گرفتند و نقش جنوبی های غیر عرب در این ساختار جدید همچنان بسیار کم رنگ بود. سیاست های شمالی هائی که در قدرت بودند هم بیشتر بر مبنای تبعیض بین عرب و غیر عرب، عربی سازی کشور، سرکوب سیاسی غیر عرب ها، و در کل بهره کشی یا استثمار مردم ساکن مناطق غیر عرب و غیر مسلمان استوار بود.

در واقع جنوبی ها می دیدند که شاید کشورشان از دست استعمار و استثمار انگلیسی ها رها شده باشد، اما در اصل این بار گیر خودی ها افتاده اند. شورشهای سال 1955 و جنگ داخلی اول و دوم سودان در اصل حاصل همین سیاست های تبعیض آمیز بود.

 

Child-Soldiers-First-Sudanese-Civil-War.jpg

کودک - سربازهای سودان جنوبی در نخستین جنگ داخلی این کشور (1963-1972)

 

بعد از این شورش ها، تنش بین دولت مرکزی و مناطق جنوبی کم کم زیاد شده و از سال 1963 تبدیل به جنگ داخلی شد. گروه های شورشی جنوب برای مقابله با تبعبض و سرکوب دولت مرکزی و گرفتن خودمختاری برای جنوب می جنگیدند.

این جنگ تقریبا 10 سال طول کشید و تماماً بحران انسانی بود.

در نهایت با توافق صلح در 1972 ، جنگ داخلی اول تمام شد و جنوب سودان یک خودمختاری نسبی بدست آورد.

ولی این «توافق» برای سودان، صلح پایدار به ارمغان نیاورد. زیرا خیلی از ریشه های «بحران سابق» یا «جنگ سابق» هنوز پابرجا بود. که همین ریشه ها زمینه را برای جنگ داخلی دوم مهیا کردند.

 

 

جنگ داخلی دوم

Sudan-Darfur.png

 

جنگ داخلی دوم سودان هم از سال 1983 (یعنی 11 سال پس از پایان جنگ داخلی اول) شروع شد و تا سال 2005 ادامه پیدا کرد. این جنگ 22 ساله یکی از طولانی ترین و خونبارترین جنگ های داخلی آفریقا به شمار می رود

شروع جنگ هم به این دلیل بود که دولت مرکزی سعی داشت عربی سازی و اسلامی سازی را در کل کشور اجرا کند و خودمختاری جنوب رو که با توافق صلح 1972 به دست آمده بود را لغو نماید. 

در این جنگ حدود 2 میلیون نفر کشته و بیش از 4 میلیون نفر آواره شدند. خیلی از این مرگ ها به دلیل گرسنگی، بیماری و شرایط بد زندگی بود که اتفاق می افتاد.

 

در نهایت در سال 2005 یک توافق صلح دوباره امضاء شد که به جنوب سودان خودمختاری بیشتری می داد. طبق این توافق ، قرار شد که بعد از 6 سال برای تعیین تکلیف مناطق جنوبی یک رفراندم برگزار بشود. 

سرانجام در سال 2011 میلادی ، با «برگزاری رفراندوم» اکثریت مردم جنوب سودان به جدائی رای دادند و کشور سودان جنوبی رسما مستقل و تشکیل شد. استقلالی که نتیجه دهه ها به حاشیه رفتن، تبعیض، اختلاف های مذهبی و قومی، رقابت بر سر منابع، سرکوب و عاجز بودن دولت مرکزی در ایجاد یک نظام عادلانه برای همه مردم بود.

 

 

میراث ارتش سودان

Hashem_al_Atta2C_1971_Sudanese_coup_d_etat.jpg 

 

ارتش سودان از همان سالهای ابتدائی استقلال همواره در سیاست دخالت می کرد. بطوریکه بین سالهای 1956 تا سال 1989 (یعنی ظرف 33 سال)، حداقل 20 کودتا یا تلاش برای کودتا توسط ارتشی ها انجام شد.

به همین دلیل ، در سودان پس از استقلال ، اکثرا حکومت های نظامی حاکم بودند. هر کسی هم که کودتا می کرد وعده می داد که ما به این کشور آشوب زده، ثبات و وحدت ملی را برمی گردانیم. اما بیشتر این دولت های حاصل کودتا همان روند سابق را ادامه می دادند.

دوباره نفر بعدی با کودتا می آمد و همان راه قبلی را ادامه می داد. و بعد کودتای بعدی و کودتای بعدی.

 

1989_Sudanese_coup_d_etat.jpg

عمر البشیر رهبر نظامی کودتای 1989/ بدون حمایت اخوان المسلمین کودتا موفق نمیشد

 

ولی آخرین کودتا فرق داشت. شخصی به نام «عمرالبشیر» در سال 1989 میلادی با یک گروه از افسران میان رده ارتش و با حمایت «جبهه اسلامی ملی» کودتا کردند و دولت غیرنظامی صادق المهدی سرنگون شد.[شبیه به ماجرای کودتای رضاخان و سید ضیاء در سال 1299 شمسی]

 

نقل قول

جبهه اسلامی ملی ، یک حزب سیاسی اسلامگرا در سودان بود که به رهبری حسن الترابی (موسس اخوان المسلمین سودان) به دنبال این بودند تا یک حکومت اسلامی را در سودان تأسیس کنند.

 

در دهه اول حکومت عمرالبشیر، سیاست ها و قوانین سفت و سخت دینی اجرا میشد. مثل سخت گیری در مورد ارتداد، حجاب اجباری برای مسلمانان و غیر مسلمانان، حذف غیر عرب ها و غیر مسلمان ها از تمامی پست های دولتی و امثالهم.

 اتحاد بشیر و ترابی باعث شد که اسلامگراها ، هم در ارتش و هم در دستگاه دولت، نفوذ زیادی پیدا کنند. اما به دلیل رقابت بر سر قدرت ، سرانجام در سال 1999 ، حسن الترابی از قدرت کنار گذاشته و زندانی شد و بدین شکل با کاسته شدن از نفوذ جبهه اسلامی ملی ، بشیر تبدیل به دیکتاتور و قدرت مطلقه کشور می شود.

 

413184_676.jpg

عمر البشیر (نفر سمت راست) و حسن الترابی - رهبران نظامی و سیاسی کودتای 1989

 

با اینکه بعد از حذف الترابی ، بعضی از سیاست های اسلام گرایانه مقداری تعدیل می شود و رژیم بیشتر به سمت تمرکز بر بقای «عمر البشیر» و اقتدار شخصی وی و نظامی گری رفت، اما به دلیل نفوذ اسلام گرایان (خصوصا اخوان المسلمین) در جامعه سودان، قوانین شریعت به طور کامل لغو نشد.

حکومت همچنان ماهیت دینی خودش را «در ظاهر» حفظ کرد. یعنی حکومت بشیر در باطن دیگر مثل گذشته ایدئولوژیک و آرمانی نبود ، اما همچنان برای مشروعیت گرفتن و جلب نظر بخش های اسلامگرای جامعه ، از دین استفاده می کرد.

 

 

جنگ در دارفور

 GenocideInDarfur.jpg

 

در همین دوران است که در کنار جنگ داخلی دوم ، جنگ دارفور هم در جائی دیگر از کشور شروع میشود که به عنوان یکی از فاجعه بارترین درگیری های قاره آفریقا شناخته میشود.

 

مردم دارفور احساس می کردند که به دلیل تبعیض دولت، منطقه آنها گرفتار بی عدالتی و محرومیت است و نسبت به باقی مناطق سودان (منهای جنوب سودان) از نظر اقتصادی و خدمات توسعه پیدا نکرده است.

یعنی شرایط دارفور (غرب و جنوب غرب سودان) با شرایط جنوب سودان یکی بود. تبعیض در آنجا هم حاکم بود. دولت توجهی به این مناطق نداشت و توسعه پیدا نمی کردند.

 

نقل قول

علاوه بر این مسئله به خاطر خشکسالی طولانی ، منابع طبیعی کمیاب شده بود و همین مسئله درگیری های بین قبیله های کشاورز ( که بیشترشان غیر عرب بودند) با قبیله های دامدار (که عمدتا عرب بودند) رو شدید کرد.

 

گروه های شورشی مثل «ارتش آزادی بخش سودان» و «جنبش عدالت و برابری» ، با شعار مقابله با تبعیض و توسعه نیافتگی علیه دولت مرکزی قیام کردند.

 

دولت سودان هم در واکنش ، علاوه بر ارتش ، از شبه نظامیان عرب به اسم جَنجاوید*، برای سرکوب شورشیان استفاده میکندبیشتر اعضای این گروه هم از مردان جوان قبایل عرب دارفور (قبایل دامدار عرب) بودند که دولت عمرالبشیر حمایت شان کرده و مسلح شان کرده بود.

 

Janjaweed.jpg

جنگجویان جنجوید ، عموما از جوانان عرب دامدار (اباله/شتربان) تشکیل شده بودند

 

جَنجاویدها از سال 2003 به عنوان «نیروی ضد شورش» علیه «قبیله های غیر عرب دارفور» فعالیت داشتند و در طول این سالهایِ سرکوب به «پاک سازی قومی»، «قتل عام»، «تجاوز» و «آتش زدن روستاها» مشغول بودند و مسبب اصلی نسل کشی و آوارگی مردم دارفور شناخته می شوند.

عمر البشیر به دلیل نقشش در جنایات دارفور از طرف دادگاه کیفری بین المللی (i.c.c) ؛ به نسل کشی و جنایت علیه بشریت متهم شد. همین اتهامات باعث شد که سودان بیشتر منزوی بشود و فشارهای بین المللی بر دولت و مردم سودان (خصوصا مناطق بحران زده ای مثل دارفور) تشدید شود.

 

ادامه دارد ...

 

* : جَنْجَوید یا جَنجاوید: در زبان محاوره ای عرب های سودان به مفهوم «سپاهیان» است. در مورد ریشه لغوی این عبارت گفته شده که  معرب شده و مشتق شده از کلمه جنگ آور فارسی است/ گروهی دیگر هم Janjaweed را همان «جان جاوید» فارسی می دانند. [به دلیل نفوذ اندیشه های شیعی اسماعیلی فاطمیان و خصوصاً پس از روی کار آمدن سلسله ایرانی تبار رستمیان در شمال شرقی آفریقا ، برخی واژه های فارسی وارد ادبیات مردم این منطقه شده است.

 

نویسنده : mehran55

 

پ.ن 1 : این پست و پست بعدی صرفا برای military.ir تهیه شده است و هرگونه نقل قول یا اقتباس با ذکر military.ir به عنوان منبع بلامانع است.

 

پ.ن 2 : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند.

.

 

ویرایش شده در توسط mehran55
اصلاح اشتباهات تایپی
  • Like 1
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.