اندیشکده ها "اندیشکده ها "

[seyedmohammad 9,755]

بخشی از گزارش سیا پیرامون کنفرانس کلوپ رم با حضور اندیشمندان و چهره های معروف منجمله هرمان کاهن از هادسون:

7- یکی از تفکر برانگیز ترین ارائه ها، که پیامد های اطلاعاتی قابل توجه دشت، بوسیله لستر براونارائه شد،وی مشاور و از مقامات رسمی وزارت کشاورزی کسی که هم اکنون مدیر موسسه نگاه جهانی است. براون به رهگیری وابستگی فزاینده به "سبد نانی" آمریکای شمالی در 25 سال گذشته اشاره کرد. در 1960، زمانی برنامه ریزان اقتصادی در تقویت رشد صنعت در هنگامه گرانی محصولات کشاورزی میکوشیدند، انقلاب سبز برپا شده بود، تولید غذا شدت گرفت و به کشورهایی چون هند، پاکستان، ترکیه، مکزیک و فیلیپین سرایت کرد. بنابر گفته براون در دهه 70، پاندول غذا به عقب بازگشت؛ کمبود منابع غذایی شایع شد تا در تورم دو رقمی جهانی و ناپایداری های سیاسی سهمی به خود اختصاص دهد.

به عنوان یکی از مثالهای ویرانگر نقش رشد سریع جمعیت، براون مقایسه ای بین رشد جمعیت در آمریکای شمالی و آمریکای لاتین انجام میدهد. در هنگامه ای که نرخ رشد جمعیت آمریکای شمالی با ثبات بود در آمریکای لاتین یک انفجار عظیم جمعیتی رخ میدهد. برخی کشورهای آمریکای لاتین مانند مکزیک، ونزوئلا، پرو و برزیل نرخ رشد جمعیتی در حدود 3درصد یا بیشتر داشتند، نرخی که آنان را به 19 برابر جمعیت طی یک سده رساند. نکته مهم دیگری که توسط براون مطرح شد، این بود که این شتابزدگی سیاسی دولت ها را در انتخاب صنعت نسبت به کشاورزی و انتخاب منافع جمعیت شهرنشینِ دهن دریده بجای روستانشینان تولید کنند مواد غذایی واداشت. اتحاد جماهیر شوروی، مطابق با آنچه براون دریافته بود، نمودی از چگونگی ترکیب شتابزدگی سیاسی و عدم بهره وری کشاورزی در  زمینگیر کردن تلاشها برای افزایش تولید غذا بود.

راه حل براون: تکیه درونی کشورها بر منابع جهانی غذایی، به راهبردهای جهانی غذایی نیازمند است. ستون فقرات این راهبرد میبایست تلاشهای جهانی برای کاهش رشد جمعیت، کاهش مصرف بیش از حد و کاهش مصرف در میان مردم ثروتمند باشد. شکست در بر آمدن از عهده کمبود مواد غذایی، زوال اکولوژیک و جمعیت زیادی میتواند مسبب ویرانی های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی در بسیاری از بخش های جهان شود.

[seyedmohammad 9,755]

بسمه تعالی 

کمیسیون سه جانبه

 

 

کمیسیون سه جانبه  Trilateral Commission یک " گروه مباحثه " بین المللی بنیان گذاری شده توسط  دیوید راکفلر در سال 1973  است . هدف وی از تاسیس این مجموعه تقویت همکاری نزدیک میان ژاپن ، غرب اروپا ، و شمال امریکا بود . گروه مباحثه از مجموعه های " شبه اندیشکده " است که گرچه در اهداف و عملکرد مشابه اندیشکده ها عمل میکند ولی در سازمان و ساختار شبیه آنها نیست .  

کمیسیون سه جانبه در سال 1973 توسط چند شهروند ژاپنی ، چند شهروند  آمریکای شمالی (ایالات متحده و کانادا) و  چند شهروند از کشورهای اروپای غربی تشکیل شد تا بتواند گفتگوی سیاسی و اقتصادی اساسی را در سراسر جهان تقویت کند. ایده این کمیسیون در اوایل دهه 1970 توسعه یافته بود ، زمانی که  اختلاف نظرهای قابل توجهی بین ایالات متحده و متحدان آن در اروپای غربی ، ژاپن و کاناداوجود داشت . 

 

زبیگنیو برژینسکی ، مشاور راکفلر که یک متخصص در امور بین المللی بود  و بعد از رئیس جمهور جیمی کارتر مشاور امنیت ملی  آمریکا بوده است ؛ در آن هنگام  دانشگاه کلمبیا را ترک نمود تا به کار سازماندهی این اندیشکده بپردازد . همراهان اولیه وی شامل :

ادوین ریشائوئر ، استاد دانشگاه هاروارد و سفیر ایالات متحده در ژاپن ، 1961-1966
جورج س. فرانکلین ، مدیر اجرایی شورای روابط خارجی در نیویورک
جرارد سی اسمیت ، مذاکره کننده سالت I و اولین رئیس آن در آمریکای شمالی
هنری دی اوون ، مدیر مطالعات سیاست خارجی در موسسه بروکینگز 
ماکس کوهنستام ، مرکز سیاست اروپا
رابرت آر. بووی ، انجمن سیاست خارجی و مدیر مرکز امور بین الملل هاروارد
مارشال هورنبولر ، شریک سابق شرکت های Wilmer، Cutler & Pickering
تاداشی یاماموتو ، مرکز مبادلات بین المللی ژاپن 
و ویلیام اسکرانتون ، فرماندار پیشین پنسیلوانیا بودند . اعضای بنیانگذار دیگر شامل آلن گرین اسپن و پل ولکر  بودند ،  که هر دو بعدا از روئسای  بانک مرکزی آمریکا شدند  .

 

جلسات :
کمیسیون سه جانبه جلسات دوسالانه خود را در اکتبر 1973 در توکیو ، ژاپن آغاز کرد. در ماه مه سال 1976 ، اولین جلسه عمومی همه گروههای منطقه ای کمیسیون در کیوتو ، ژاپن برگزار شد. از نهمین جلسه در سال 1978 ، جلسات دوره ای همه ساله برگزار می شود. علاوه بر جلسات عمومی سالانه ، جلسات منطقه ای نیز در هر یک از گروه های آسیا اقیانوس آرام ، گروه اروپایی و گروه آمریکای شمالی برگزار شده است.  از زمان تأسیس ، این اندیشکده  یک مجله رسمی با عنوان Trialogue تولید کرده است .

عضویت 
عضویت در این مجموعه به تعداد متناسب با هر سه منطقه  از منطقه های تشکیل دهنده اندیشکده تقسیم می شود. آمریکای شمالی دارای  120 عضو (20 کانادایی ، 13 مکزیکی و 87 شهروند آمریکایی) به عنوان نماینده است. گروه اروپایی تقریباً 170  عضو دارد . سقف تعداد اعضا برای کشورها به این شرح است :  20 نفر برای آلمان ، 18 نفر برای فرانسه ، ایتالیا و انگلیس ، 12نفر برای اسپانیا و 1-6  نفر برای بقیه کشورها است. در ابتدا آسیا و اقیانوسیه فقط توسط ژاپن نمایندگی می شدند ، اما در سال 2000 گروه 85 نفری ژاپنی به گروه اقیانوس آرام تبدیل شد و 117 عضو را شامل می شد: 75 ژاپنی ، 11 کره جنوبی ، 7 شهروند استرالیا و نیوزلند و 15 عضو از  آسه آن ASEAN (اندونزی ، مالزی ، فیلیپین ، سنگاپور و تایلند ). گروه اقیانوس آرام آسیا همچنین شامل 9 عضو از چین ، هنگ کنگ و تایوان بود . این کمیسیون اکنون ادعا می کند "بیش از 100" عضو اقیانوس آرام دارد . 

انتقادات :

نوام چامسکی ، منتقد اجتماعی و دانشگاهی ، با انتقاد از این کمیسیون و با اشاره به کتاب خود "بحران دموکراسی"  میگوید که این مجموعه یک مجموعه  غیر دموکراتیک است   او در این کتاب  نشان می دهد که سیستم دموکراتیک مدرن اصلاً دموکراسی نیست  ، بلکه تحت کنترل نخبگان است.

 

تئوری های توطئه:

 

برخی از نظریه پردازان توطئه بر این باورند که این سازمان نقشه کش اصلی دولت جهانی یا هماهنگی میان دولت هاست . همانطور که توسط یک روزنامه نگار به نام جاناتان کی ثبت شده است ، شخصی به نام  لوک رودکوفسکی در آوریل 2007 سخنرانی مدیر سابق کمیسیون سه جانبه زبیگنیو برژینسکی را قطع کرد و این سازمان و چند نفر دیگر را متهم کرد که برای حملات یازده سپتامبر برای برگزاری نظم نوین جهانی سازماندهی کرده اند . 

 

 

 

............................................................................................................

en.wikipedia.org/wiki/Trilateral_Commission

trilateral.org/page/3/about-trilateral

[seyedmohammad 9,755]

میزگرد تجاری

میزگرد تجاری Business Roundtable که به اختصار ( BRT ) خوانده میشود یک  انجمن شبه اندیشکده مستقر در واشنگتن دی سی است . اعضای آن مدیرعامل های  شرکتهای بزرگ آمریکایی هستند. برخلاف اتاق بازرگانی ایالات متحده ، که اعضای آن از کل مشاغل هستند ، اعضای BRT منحصراً مدیرعامل هستند. BRT سیاست های عمومی مطلوب برای منافع تجاری مانند NAFTA را ترویج می کند ، ضمن اینکه ابتکارات گسترده تری برای سیاست های عمومی مانند No Child Left Behind ( هیچ کودکی جا نماند )  و مخالفت با برخی سیاست های دیگر  مانند سیاست جدایی خانواده دولت ترامپ را نیز تبلیغ می کند. در سال 2019 ، BRT تعریف خود را از هدف شرکت دوباره به روز کرد و منافع کارمندان ، مشتریان ، تأمین کنندگان و جوامع را با سهامداران کنار هم گذاشت. اعضای  شاخص BRT شامل جفری بزوس از آمازون ، تیم کوک از اپل ، و مری بارا از جنرال موتورز  هستند
در سال 1972 یک گروه "ضد سیاست های تورمی" به نام مارس  ، توسط جان آل هارپر رئیس Alcoa  و مدیر عامل جنرال الکتریک فرد بورچ ،تشکیل شد و سپس  با گروه مطالعات حقوق کار (LLSG)  که توسط توسط راجر بلوو تاسیس شده بود ادغام  شد تا میزگرد تجاری را تشکیل دهند. 

 

 

در سال 2010 ، واشنگتن پست این گروه را "نزدیکترین متحد رئیس جمهور اوباما در جامعه تجارت" توصیف کرد. 

 

 

در 19 آگوست 2019 ، این گروه تعریف چندین ساله خود را از هدف شرکت به روز کرد و با این کار مهم ترین  اصل  خود را مبنی بر اینکه منافع سهامداران باید بیش از هر چیز دیگری قرار بگیرد تغییر دادند . این بیانیه ، که توسط نزدیک به 200 مدیر ارشد اجرایی شرکتهای بزرگ آمریکایی به امضا رسیده است ، حاوی  "تعهد اساسی به همه ذینفعان ما" ، از جمله مشتریان ، کارمندان ، تأمین کنندگان و جوامع محلی است. 

فعالیتها :

 

در سیاست های مالی ، میزگرد مسئول ترویج کاهش مالیات سال 1985 است که توسط رونالد ریگان به تصویب قانون رسید. در سیاست های تجاری هم ، برای باز کردن بازارهای خارجی به روی تجارت و سرمایه گذاری آمریکا به این گروه استناد میشود. قانون تجارت اتوبوس از 1988  از تفکر میزگرد تجاری منعکس شده است. در سال 1990 ، این میزگرد از جورج بوش خواست که موافقتنامه تجارت آزاد با مکزیک را آغاز کند. در سال 1993 ، میزگرد به نفع NAFTA و علیه هرگونه توافق طرفین در مورد کار و محیط زیست لابی کرد .

این میزگرد همچنین مخالف با تغییراتی در مدیریت شرکتها بود که باعث می شد هیئت مدیره و مدیر عاملان نسبت به سهامداران پاسخگوتر شوند. در سال 1986 ، این میزگرد کمیسیون بورس و اوراق بهادار را متقاعد کرد که قوانین جدید در مورد ادغام و مالکیت را از بین ببرد و در سال 1993 رئیس جمهور کلینتون را متقاعد کرد که برنامه خود را برای اعمال مجازات های  بیش از حد متوقف کند. مدیرعامل Citicorp ، جان رید ، رئیس کارگروه حسابداری میزگرد، اظهار داشت که طرح کلینتون اثرات منفی بر رقابت های  ایالات متحده خواهد گذاشت. 

میزگرد  همچنین به عنوان یک لابی اصلی عمل می کند که هدف آن گسترش یا حفظ حقوق / قدرت مدیران در شرکت های بزرگ است. به عنوان مثال ، کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده ، قانون به اصطلاح "دسترسی سهامداران به پروکسی" را تصویب کرد ، که هدف آن توانمندسازی سهامداران در نامزدی مدیریت شرکتهای بزرگ بود. میزگرد تجاری به شدت مخالف این قانون بود ، به همین علت رییس آن جان كاستلانی در مورد حذف این قانون به واشنگتن پست گفت  : "این بالاترین اولویت ما به معنای واقعی کلمه است , همه اعضاء ما این را خواسته اند". سر انجام نیز آنها موفق شدند: ن SEC پس از لابی شدید و دعاوی قضایی ، کنار گذاشته شد.

در ژوئن سال 2018 ،  میزگرد بیانیه ای را صادر کرد که در آن از کاخ سفید خواسته شده بود "دولت فوراً به سیاست جدایی خردسالان از والدین خود پایان دهد" و این عمل را "ظالمانه و بر خلاف ارزشهای آمریکایی"  دانسته و محکوم کرد.

............................................................................................................. 

 

https://www.businessroundtable.org/about-us

 

 

ویرایش شده در آبان 99 توسط seyedmohammad

[seyedmohammad 9,755]

به نام خدا 

دانشکده ملی حکمرانی فرانسه 
 

École nationale d'administration

 

 مدرسه ملی مدیریت یا مدرسه ملی حکمرانی یک  دانشکده ی فرانسوی است که در سال 1945 توسط  رئیس جمهور فرانسه ، شارل دوگل ، ایجاد شده است . این دانشکده یکی از دانشکده های ویژه ی فرانسه است  ، هم به دلیل پایین بودن نرخ پذیرش و هم به دلیل اینکه اکثریت داوطلبان آن قبلاً از سایر مدارس نخبگان این کشور فارغ التحصیل شده اند. بنابراین ، در جامعه فرانسه ، ENA به عنوان یكی از اصلی ترین مسیرها برای رسیدن به مقامات  بالا در بخشهای دولتی و خصوصی قرار دارد.

این مدرسه در ابتدا واقع در پاریس بود ولی اکنون تقریباً به طور کامل به استراسبورگ منتقل شده است تا بر وجهه بین المللی- اروپایی ( و نه فقط فرانسوی ) خود تأکید کند . اگرچه همچنان به حفظ یک پردیس دانشگاهی در پاریس ادامه می دهد. البته هم اکنون آینده ENA نامشخص است؛زیرا در 25 آوریل 2019 ، رئیس جمهور فرانسه ، امانوئل ماکرون قول داد که ENA را ببندد. ماکرون خودش یک فارغ التحصیل ENA است ، اما شبکه بسته ی  فارغ التحصیلان ENA که  تأثیرگذار بر مناصب فرانسه هستند با اعتراضات جلیقه زردها به عنوان یک طبقه نخبه حاکم از ابتدای اعتراضات محکوم شده است .

 

 

 

در واقع گفته یشود که ENA به منظور دموکراتیک کردن دسترسی به رده های بالاتر خدمات دولتی فرانسه طراحی شده است . زیرا در دوران جنگ دوم جهانی  ، هر وزارتخانه مراحل استخدام و استانداردهای انتخابی خود را داشت. امتحانات مربوط به وزارتخانه های خاص غالباً تخصصی بود ، به این معنی که نامزدهای معدودی از دانش لازم برای قبولی برخوردار بودند. علاوه بر این ، تخصص  ، به معنای آن بود که تعداد کمی از مسئولان قادر به ایفای نقش در انواع مختلف باشند. 

این مدرسه برای گسترش و استاندارد سازی آموزش های ارائه شده به کارمندان ارشد دولتی و اطمینان از داشتن دانش گسترده در مورد سیاست و حاکمیت طراحی شده است.  هدف ابراز شده ابتدایی  این بود كه "بدنه ای از مسئولان را تربیت كند كه بسیار با صلاحیت است ، به خصوص در امور مالی ، اقتصادی و اجتماعی."  سیستم جدید ، مبتنی بر مهارت دانشگاهی و امتحان رقابتی ، نیز قرار بود از آن محافظت كند.

 

جابجایی به استراسبورگ :
در نوامبر 1991 دولت نخست وزیر ادیث کرستون اعلام كرد كه ENA به استراسبورگ منتقل می شود . یک، سربازخانه سابق و زندان که قدمت آن به قرن 14 برمیگردد ، به عنوان سایت جدید مدرسه انتخاب شد. این اقدام به منظور تأکید بر نزدیکی نمادین مدرسه با نهادهای بی شمار اروپایی مستقر در این شهر طراحی شده است . با این حال ، اگرچه این مدرسه به طور رسمی جابجا شد ، اما بسیاری از امکانات خود را در پاریس حفظ کرد. این تقسیم بین دو شهر باقی ماند و دانشجویان را برای ادامه تحصیل در هر دو مکان ثبت نام می نمود ، تا اینكه مجدداً در ژانویه 2005 کاملا در استراسبورگ مستقر شد.

در سال 2002 ، با انتشار مقاله ای این مجموعه با  انستیتو بین المللی (IIAP) با هدف افزایش مشخصات بین المللی خود ادغام شد . 

پذیرش در ENA بر اساس موفقیت در یک آزمون جامع صورت میگیرد که شامل موارد نوشتاری و مصاحبه است : 

قسمت نوشتاری شامل موارد زیر است:

مقاله ای در مورد حقوق عمومی؛
مقاله ای در مورد اقتصاد؛
مقاله ای درباره سؤالی درباره نقش نهادهای عمومی و روابط آنها با جامعه

امتحان شفاهی ، فقط برای افرادی است که بالاترین امتیاز را در آزمون کتبی کسب می کنند و شامل موارد زیر است:

آزمون شفاهی سیاست بین الملل ( سؤالات بین المللی )؛
آزمون شفاهی در مورد سوالات اروپایی ( قانون و سیاست های اروپا )؛
آزمون شفاهی انگلیسی؛
امتحان جمعی ، شبیه سازی یک پرونده در مدیریت برای ارزیابی مهارت های تعاملی.
امتحان ورودی 45 دقیقه ای ، معروف به Grand Oral 

 

به دنبال یک برنامه فشرده دو ساله با ترکیبی از کارآموزی و امتحانات ، ENA طبق نتایج خود دانش آموزان را به مناصب دولتی اختصاص می دهد. سپس از دانش آموزان خواسته می شود ، به ترتیب شایستگی مورد نظر خود را برای پیوستن به آنها اعلام کنند . دانش آموزان برتر (بین 12 و 15 نفر) معمولا به مناصب مدیریتی در خزانه داری فرانسه و خدمات دیپلماتیک می رسند . دانشجویان دیگر به وزارتخانه های مختلف و عدالت اداری یا مجالس مختلف خواهند پیوست . 

در حقیقت ، گرچه برخی از این فارغ التحصیلان مشهورند  اما اکثریت آنها  ناشناخته هستند و مشاغل  مهمی را در خدمات مدنی  هدایت می کنند .

در سال 2011 و در رتبه بندی حرفه ای دانشگاه های جهانی  ENA ، زتبه اول را در فرانسه و نهم در جهان با توجه به تعداد فارغ التحصیلان دارای مقام مدیر عامل در شرکت های Fortune Global 500 کسب کرد.

در سال 2013 ، رتبه بندی آموزش عالی تایمز که به دانشگاه ها طبق همان معیار رتبه میداد ، ENA را در رتبه ششم جهان قرار داد. 

تعداد کمی از دانش آموختگان این مجموعه  (حدود 1٪) در حقیقت درگیر سیاست هستند و اکثر فارغ التحصیلان ENA مواضع فنی و سیاست گذاری  را در خدمات کشوری فرانسه در اختیار دارند. محققان مرکز ملی de la recherche Scientifique نشان داده اند که بسیاری از فارغ التحصیلان ENA در فرانسه مدیرعامل مشاغل می شوند. 

قانون فرانسه ورود کارمندان دولت را به سیاست نسبتاً آسان می کند: کارمندان دولت که منتخب یا به سمت سیاسی انتخاب شده اند ، مجبور نیستند از سمت خود در خدمت دولت استعفا دهند. درعوض ، آنها در وضعیت "مرخصی موقت" قرار می گیرند که به نام disponibilité شناخته می شود . اگر مجدداً انتخاب نشوند یا مجدداً انتخاب شوند ، ممکن است از آنها بخواهند که مجدداً به خدمت خود بپیوندند (نمونه های مشهور شامل لیونل جوسفین و فیلیپ سگوین ). علاوه بر این ، فارغ التحصیلان ENA اغلب به عنوان دستیار وزیران دولت و سایر سیاستمداران جذب می شوند. این امر ورود برخی از آنها به حرفه سیاسی را آسان تر می کند. . 

از زمان تأسیس 60 سال پیش  تاکنون ، ENA  بیش از 5600 مقام ارشد فرانسوی و 2600 خارجی را آموزش داده است. برخی از فارغ التحصیلان معروف عبارتند از:

رئیس دولت : والری ژیسکار دستن (فرانسه) ، ژاک شیراک (فرانسه) ، فرانسوا اولاند (فرانسه) ، امانوئل مکرون (فرانسه) ، نیسفور سوگلو ( بنین ) ، آدلی منصور ( مصر ، بازیگری) ، پل بییا (کامرون)
رئیس دولت : ادوارد فیلیپ (فرانسه) ، لوران فابیوس (فرانسه) ، میشل روکار (فرانسه) ، ادوارد بالادور (فرانسه) ، آلن ژوپه (فرانسه) ، لیونل ژوسپن (فرانسه) ، دومینیک د ویلپین (فرانسه) ، ادم Kodjo ( توگو ) ، آلفرد سانت ( مالت ) ، آندره میلونگو ( جمهوری کنگو ) ، پاتریک لکلرک ( موناکو ) ، ژان پل پروست (موناکو) ، بریجی رافینی (نیجر).
رهبران صنعت : گیوم Pepy (مدیر عامل شرکت SNCF )، میشل بن (مدیر عامل سابق کارفور و مخابرات فرانسه )، ژان ماری مسیه ، ارنست آنتوان Seillière ، لوئیس شوایتزر ، ژرار Mestrallet ، لوئیس Gallois (مدیر عامل سابق EADS )، هنری کاستریس (مدیرعامل سابق آکسا ) ، باودین پروت ، فردریک اودا ، فردریک لموئین ، پیر آندره دو کالاندار (مدیرعامل سنت گوباین ) ،کلر دورلند-کلوزل .
وزرای فعلی فرانسه : ادوارد فیلیپ ( نخست وزیر )  ، فلورانس پارلی و برونو لو مایر  .
وزرای پیشین فرانسه : میشل ساپین یا سگولن رویال (معمولاً یک سوم از کابینه فرانسه از دهه 1960 و نیمی از کابینه دولتهای اخیر تا سارکوزی فارغ التحصیلان ENA بودند).  .
رهبران سیاسی دیگر : پاول فیشر (سفیر جمهوری چک در فرانسه 2003-2010 ، نامزد انتخابات ریاست جمهوری چک 2018 ، ) ، میلوس آلکالای (دیپلمات ونزوئلا) ،  Tsulukiani (وزیر دادگستری جورجیا) ،  
مسئولین سازمان های بین المللی  : پاسکال لمی ( WTO ) ، ژان-کلود تریش ( ECB ) ، میشل کامدیسوس ( IMF ) ، ژاک دو لاروسی ( IMF و EBRD ) ، پیر موسکوویچی ( کمیسر اروپا ).
روشنفکران : Françoise Chandernagor ، Jean Jean Francois Deniau ، Gabriel de Broglie ، Jacques Attali .

 

 

 

 

انتقادات : 
منتقدان ،  ENA را به آموزشی یک طبقه حاكم کم جمعیت  كه مستعد تفكر گروه محور هستند و با دیدگاه های جایگزین مخالف هستند ، متهم كرده اند .  طبق این منتقدان ، ENA دانش آموزان خود را از تفکر ابتکاری منصرف می کند و آنها را وادار می کند تا مواضع متعارف و متوسط را در پیش بگیرند. به همین جهت تاکنون برخی از سیاستمداران فرانسوی مانند برونو لو مایر و فرانسوا بیرو پیشنهاد انحلال ENA را داده اند. 

 

 

پ .ن. به نظر میرسد نقش کشور فرانسه به عنوان یک "جامعه مرجع ارزشی" در تاریخ جامعه ی ایرانی چندان که باید و شاید مورد توجه قرار نگرفته است. شاید دلیل آن باشد که نفوذ این کشور در میان ما به قدری نهادینه شده است که کمتر به چشم می آید. گذشته ازدوران های مشروطه و سپس پهلوی اول که بسیاری از اندیشمندان ایرانی تحصیل کرده و تحت تاثیر افکار فرانسوی ها بودند، مدل های توسعه ی فرانسوی پس از انقلاب نیر در زمینه های مختلف با شدت در ایران دنبال شده است. گذشته از مدل های توسعه ی صنعتی، زیرساختی و مخابراتی که هرکدام یک پرونده ی جداگانه نیاز دارند؛ مدل حکمرانی و تربیت طبقه ی حکمران ( تربیت مدیران عالی و میانی ) نیز در ایران جزو معدود کشورهایی است که شبیه فرانسه است. دو مدرسه حکمرانی  " انا"  و " سیانس پو"  به نظر میرسد که مهمترین مدل های جمهوری اسلامی جهت تاسیس دانشگاه هایی چون " امام صادق " علیه السلام به طور عام و انبوهی از دانشگاه های ارگانی دیگر بوده است. والله الهادی و علیه التکلان

..................................................................

en.wikipedia.org/wiki/%C3%89cole_nationale_d%27administration

www.ena.fr/eng/

ویرایش شده در آبان 99 توسط seyedmohammad

[seyedmohammad 9,755]

بسمه تعالی 

 

اندیشکده شورای آتلانتیک

 

شورای آتلانتیک  Atlantic Council یک اندیشکده آمریکایی با جهت گیری ارتباطات بین المللی است که  عضو انجمن پیمان اقیانوس اطلس (1) است . این موسسه در سال 1961 تأسیس شد و زمینه ی گفتگو برای رهبران سیاسی ، تجاری و روشنفکران بین المللی را فراهم می کند. این اندیشکده ،  ده مرکز منطقه ای و برنامه هایی مربوط به امنیت بین المللی و رونق اقتصادی جهانی را مدیریت می کند. مقر آن در واشنگتن دی سی است .

شورای آتلانتیک با مأموریت اعلام شده برای تشویق ادامه همکاری بین آمریکای شمالی و اروپا که پس از جنگ جهانی دوم آغاز شد ، تأسیس شد . در سال های اولیه فعالیت خود عمدتا شامل انتشار مقالات سیاستی و نظرسنجی از اروپایی ها و آمریکایی ها در مورد نگرش آنها به همکاری های بین المللی بود. در سال های اولیه تمرکز اصلی آن بر روی موضوعات اقتصادی بود - عمدتا تشویق تجارت آزاد بین دو قاره و تا حدی کمتر برای سایر نقاط جهان - اما در مورد مسائل سیاسی و زیست محیطی نیز کارهایی انجام داد. 

اگرچه شورای اقیانوس اطلس مقالات سیاست و تک نگاری هایی منتشر می کرد ، اما  در سالهای اولیه ، قدرت واقعی این شورا در ارتباط آن با سیاست گذاران با نفوذ بود. این شورا در اوایل کار به عنوان "مركز جذب غیررسمی رهبران" از طرفین آتلانتیك ، با اعضایی كه در تلاش برای توسعه "شبکه های ادامه ارتباط" بودند ، ارتباط پیدا كرد. 

شورای اقیانوس اطلس همچنین در خارج از اروپا و ایالات متحده فعالیت می کند این اندیشکده از نخستین سازمان هایی بود که از حضور بیشتر ژاپن در جامعه بین المللی حمایت می کرد. برنامه های آسیایی این کشور از سال 2001 به دلیل نتیجه جنگ در افغانستان گسترش یافته و منجر به افتتاح مرکز و برنامه جنوب آسیا در آسیا شده است. تغییر اوضاع و هماهنگی با هند و چین در این موضوعات نیز عاملی برای این پروژه  بود. 

 

دبیرکل پیشین ناتو ، آندرس فوگ راسموسن ، این شورا را " یک اندیشکده برجسته" با "شهرت دیرینه" نامید ، و سناتور پیشین ایالات متحده ، ریچارد لوگار خاطرنشان کرد که این شورا "با عزت و احترام زیادی در داخل جامعه اقیانوس اطلس برگزار می شود.  ". 

در سپتامبر سال 2014 ، شورای آتلانتیک کارگردان بازی معروف Call of Duty: Black Ops ، دیو آنتونی را به عنوان همکار ارشد غیر ساکن استخدام کرد . 

شورای اقیانوس اطلس از بدو تأسیس اظهار داشته است که یک نهاد غیرحزبی است و اعضای آن "از جناح های معتدل بین المللی میان هر دو حزب" در ایالات متحده هستند . علیرغم ارتباطات خود ، این شورا بصورت  مستقل از دولت ایالات متحده و ناتو ثبت شده است .  

در سپتامبر سال 2014 ، اریک لیپتون در نیویورک تایمز گزارش داد که از سال 2008 ، این سازمان آمریکایی کمک های مالی ای از بیش از بیست و پنج دولت خارجی دریافت کرده است. 

در سال 2015 و 2016 ، سه اهدا کننده بزرگ ، با هدیه بیش از 1 میلیون دلار ، میلیاردر آمریکایی ادرین ارشت، میلیاردر لبنانی بهاء حریری (برادر مستعفی نخست وزیر لبنان ، سعد حریری ) ، و امارات متحده عربی  بوده اند .  لیست کامل حامیان مالی بسیاری از بزرگان  نظامی ، مالی و شرکتی را در بر می گیرد. 

اهدا کنندگان پیشرو در سال 2018 فیس بوک و دولت انگلیس بودند. 

 

شورای اقیانوس اطلس برای سران ایالت ها ، رهبران نظامی و رهبران بین المللی از دو طرف اقیانوس اطلس همواره ملاقات هایی برگزار می کند. اخیراً ، این شورا اولین سخنرانی مهم دبیرکل سابق ناتو ، اندرس فوگ راسموسن را برعهده داشت ، که در آن وی در مورد موضوعاتی از جمله افغانستان ، روسیه و روابط گسترده تر فرامنطقه ای بحث کرد.  اعضای کنگره ایالات متحده نیز در این اجتماعات به عنوان سخنران مدعو ظاهر شده اند ، از جمله سناتور ریچارد لوگار و وزیر امور خارجه جان کری . 

 

این اندیشکده  همچنین میزبان رهبران نظامی از دو طرف اقیانوس اطلس نیز بوده است. مرکز امنیت بین المللی برنت اسکوکروفت از ژانویه 2007 رویدادهای دوره ای با عنوان سری فرماندهان برگزار کرده است و در آنجا رهبران نظامی ایالات متحده و اروپا را دعوت می کند تا درباره تضاد منافع بین جامعه اقیانوس اطلس صحبت کنند. 

رویدادهای سالانه این اندیشکده  شامل جوایز رهبری برجسته در واشنگتن ، دی سی،  اجلاس سران آینده ، جوایز آزادی در لهستان ؛ اجلاس انرژی و اقتصادی شورای اقیانوس اطلس در استانبول ، ترکیه و جوایز جهانی شهروندان در شهر نیویورک است . 

در 22 فوریه سال 2019 ، شورای اقیانوس اطلس اعلامیه اصول خود را در کنفرانس امنیتی مونیخ منتشر کرد و به تشریح ارزش های مشترکی پرداخت که باید تمام دموکراسی های لیبرال غربی  به آنها پایبند باشند.

در ژوئیه سال 2019 روسیه اعلام کرد که فعالیت شورای آتلانتیک "تهدیدی برای اصول سیستم قانون اساسی و امنیت فدراسیون روسیه است". روسیه شورای آتلانتیک را به لیست سازمان های "نامطلوب" خود اضافه کرد و از فعالیت آن در روسیه جلوگیری کرد. 

 

...................................................................

 1. Atlantic Treaty Association پیمان  اقیانوس شمالی ( ATA ) یک سازمان چتری است  که با هدف گردهم آوردن رهبران سیاسی، دانشگاهیان، مقامات نظامی، و دیپلمات ها در  حمایت از ناتو تشکیل شده است . با این حال  ATA یک سازمان مستقل جدا از ناتو است.

www.atlanticcouncil.org/

en.wikipedia.org/wiki/Atlantic_Council

ویرایش شده در آذر 99 توسط seyedmohammad

[seyedmohammad 9,755]

 بسمه تعالی 
 
اندیشکده آمریکای جدید

New America

 

 

اندیشکده آمریکای جدید ، که قبلا به نام بنیاد  امریکای جدید شناخته میشد  ، یک اندیشکده ی مرکز گرا  در ایالات متحده است .  این اندیشکده متمرکز بر سیاست گزاری عمومی است و حوزه ی مطالعاتش شامل  موضوعات مختلفی از سیاست های عمومی از جمله مطالعات امنیت ملی ، فناوری ، دارایی  ، بهداشت ، جنسیت ، انرژی ، آموزش و اقتصاد  است. این سازمان در واشنگتن دی سی مستقر است و دفاتر دیگری در نیویورک سیتی و اوکلند نیز دارد . 

اگرچه این سازمان خود را "غیر حزبی" توصیف می کند ، اما دیدگاه های سیاسی آن توسط برخی به عنوان لیبرال یا چپ گرای لیبرال توصیف شده است. 

آمریکای جدید در سال 1999 توسط تد شنگر  ، مایکل لیند و والتر راسل مید به عنوان یک مؤسسه سیاستگذاری غیرانتفاعی تأسیس شد که ماموریت اعلام شده آن "سرمایه گذاری روی اندیشمندان جدید و ایده های جدید برای رفع نسل بعدی چالش های پیش روی ایالات متحده است. ".این سازمان همچنان تأکید بر کارهایی دارد که "پاسخگوی شرایط و مشکلات در حال تغییر اقتصاد عصر اطلاعات یعنی قرن بیست و یکم  با  ایده های بزرگ ، تحلیل بی طرفانه و راه حل های عملی" است.

بودجه :

با وجود بیش از  140 اهداکننده در سال 2013 ، اهدا کنندگان برتر با هدیه بیش از 1،000،000 دلار ، بنیاد بیل و ملیندا گیتس ، بنیاد لومینا ، اریک و وندی اشمیت و وزارت امور خارجه ایالات متحده بودند . 

وابستگی با Google :

آمریكای جدید به دلیل پیوندهای نزدیك خود با Google ، به عنوان یك حامی برجسته ، مورد انتقاد قرار گرفته است . براساس گزارش رسانه ها ، برای خشنود کردن گوگل ، آمریکای جدید در سال 2017 یک گروه تحقیقاتی کامل - گروه Open Markets- را بست و کارمند خود Barry Lynn را اخراج نمود ،که از گوگل به عنوان یک شرکت انحصار طلب انتقاد کرده بود و خواستار تجزیه آن شده بود .

برنامه ها :
این اندیشکده  برنامه ها و ابتکاراتی را در خود جای داده است که به موضوعات داخلی ، اقتصادی و جهانی می پردازند.  همچنین دارای یک برنامه کمک هزینه تحصیلی است.

سیاست خارجی :
  
برنامه مطالعات ملی امنیت این بنیاد ، مسائل جهانی را بررسی می کند ، از فعالیت های داخلی القاعده گرفته تا استراتژی کلی سیاست خارجی ملی. با حضور روزنامه نگارانی مانند استیو کول و پیتر برگن ، یک پیشخوان  سیاسی در موضوعات افغانستان و مبارزه با تروریسم در این اندیشکده وجود دارد .

این بنیاد همچنین با کارگروه خاورمیانه به کارگردانی لیلا هلال ، تمرکز سیاسی در مورد خاورمیانه دارد ، که شامل تجزیه و تحلیل و تفسیر درباره خاورمیانه و شمال آفریقا است.

اقتصاد :
برنامه رشد اقتصادی این بنیاد ، به کارگردانی بنیانگذاران شارل شوونینگگر و مایکل لیند ، از بنیانگذاران آمریکای جدید ، قصد دارد نگاهی به سیاست های آمریکا و مشکلات اقتصادی جهان بیندازد.

 

برنامه یاران 
این سازمان از طریق برنامه Bernard F Schowsz Fellows کمک های مالی برای "پرورش نسل بعدی متفکران و روشنفکران عمومی" فراهم می کند. این کمک هزینه تحصیلی از روزنامه نگاران با استعداد ، دانشگاهیان و دیگر تحلیلگران سیاستهای عمومی پشتیبانی می کند که چشم اندازی تازه و اغلب غیرقابل پیش بینی در مورد عمده ترین چالش های جامعه ما ارائه می دهند". 

  
اندیشکده آمریکای جدید میزبان مذاکرات و رویدادهای عمومی در مورد برنامه های خود است . همچنین دارای چندین زیرساخت فنی و آزمایشگاهی برای پژوهش های مریوط به فناوری می باشد . 

آزمایشگاه اندازه گیری 
آزمایش اندازه گیری ((M-Lab) یک بستر سرور آزاد و توزیع شده برای محققان است که ابزارهای اندازه گیری اینترنت را که در سال 2009 توسط وینت سرف ، ساسچا ماینراث و چند دانشگاهی ، محقق و مؤسسه تأسیس شده است ، مستقر کرده است. این پروژه به 45 سرور در 15 مکان در سراسر جهان افزایش یافته است و در حال حاضر از پنج ابزار پشتیبانی می کند. تمام داده های جمع آوری شده توسط M-Lab در دسترس جامعه پژوهش گران است.

اینترنت چمدانی :
 این مرکز پی گیر مطالعات در مورد یک بستر ارتباطی با منبع آزاد است که تلفنهای همراه موجود کاربران ، رایانه های مجهز به Wi-Fi و سایر دستگاه های دارای قابلیت بی سیم را برای ایجاد شبکه ی peer to peer  با  هم متصل می کند. شبکه های ارتباطی  این پروژه بر پایه فن آوری های بی سیم شبکه ای موجود ساخته شده است و توجه گسترده ای را به خود جلب کرده است  به حدی که ، در سال 2011 ، وزارت امور خارجه ایالات متحده بودجه ای را برای کاهش موانع  ایجاد شبکه های ارتباطی توزیع شده اعلام کرد.

 

..............................................................................................

www.newamerica.org/

en.wikipedia.org/wiki/New_America_(organization)

[seyedmohammad 9,755]

بسمه تعالی

بنیاد ژتولیو  وارگاس

 

 

Fundação Getúlio Vargas به معنی  بنیاد ژتولیو وارگاس (1)  ، که اغلب به عنوان FGV مخفف می شود، یک موسسه آموزش عالی برزیل و اندیشکده است که در 20 دسامبر 1944 با ماموریت "تحریک توسعه اقتصادی برزیل" تأسیس شد.  هدف اولیه آن تهیه افراد واجد شرایط برای کار در اداره های دولتی و خصوصی در برزیل بود.

FGV توسط برنامه اندیشکده ها و برنامه های جامعه مدنی دانشگاه پنسیلوانیا به عنوان اولین اندیشکده در آمریکای لاتین ،   هفتمین اندیشکده در جهان در نظر گرفته شده است. 

FGV به دلیل ماهیت و خواستگاه دانشگاهی خود ، برنامه های کارشناسی ،  برنامه های کارشناسی ارشد رشته ی " MBA"  و همچنین برنامه های کارشناسی ارشد و دکترا در اقتصاد ، مدیریت تجارت ، مدیریت دولتی ، حقوق ، علوم اجتماعی ، ریاضیات کاربردی و روابط بین الملل را ارائه می دهد .

 

 

FGV بیش از 90 مرکز تحقیقاتی دارد و حجم زیادی از تحقیقات دانشگاهی را تولید می کند. این موضوعات شامل اقتصاد کلان ، اقتصاد ، تجارت  ، سیاست گزاری ، قانون ، بهداشت ، رفاه ، فقر و بیکاری ، آلودگی و توسعه پایدار است. FGV همچنین برنامه های تحقیقاتی را در زمینه های تاریخ ، علوم اجتماعی ، آموزش ، عدالت ، شهروندی و سیاست به پیش میبرد  . FGV همچنین بنا به درخواست بخش دولتی ، شرکت های خصوصی و آژانس های بین المللی مانند بانک جهانی و بانک توسعه بین آمریکایی (IDB) پروژه هایی را اجرا می کند . نمونه های قابل توجه چنین کارهایی شامل کمک به میزبانی  ریو دوژانیرو برای بازیهای پان آمریكایی 2007 و المپیك تابستانی 2016 بوده است  .

دفتر اصلی FGV در ریو دوژانیرو مستقر است ، همچنین در سائوپائولو و برازیلیا نیز حضور دارد . علاوه بر این ،  در بیش از 100 شهر برزیل ، از طریق شبکه ای از موسسات همکار وابسته ،  آموزش های اجرایی و برنامه های MBA در چندین حوزه دانش ، برنامه های آموزشی ارائه می دهد.

FGV در بسیاری از زمینه های دانش مانند آموزش ، تحقیق ، مشاوره فنی ، ویرایش و انتشار فعالیت می کند.

آموزش : 

مدارس در ریودوژانیرو:دانشکده مدیریت دولتی و تجاری برزیل
دانشکده اقتصاد و دارایی برزیل
دانشکده حقوق ریو دوژانیرو (حقوق ریو)
دانشکده علوم اجتماعی
دانشکده ریاضی کاربردی
 
مدارس در سائوپائولو:

دانشکده مدیریت بازرگانی سائوپائولو
دانشکده اقتصاد سائوپائولو
دانشکده حقوق سائو پائولو
دانشکده روابط بین الملل
 
انستیتوهای توسعه آموزشی :

آموزش اجرایی
FGV آنلاین
FGV در شرکت

خدمات ، فهرستها و انتشارات :

مرکز مطبوعات FGV
مرکز پروژه های FGV
انستیتوی اقتصاد برزیل
 

 

....................................

1. ژتولیو دورنلیس وارگاس (انگلیسی: Getúlio Dornelles Vargas; ۱۹ آوریل ۱۸۸۲ – ۲۴ اوت ۱۹۵۴) یک وکیل و سیاستمدار اهل برزیل بود که ۲ بار به ریاست جمهوری رسید.

وارگاس بار اول با استفاده از کودتا و ساقط کردن دولت به قدرت رسید. وی با توجه به منابع خام برزیل اقتصاد آن را به سمت تولید و صادرات هدایت کرد.

 

portal.fgv.br/en

[seyedmohammad 9,755]

بسمه تعالی

موسسه پژوهش های سیاست گذاری منهتن  Manhattan Institute for Policy Research

 

 

 

موسسه پژوهش های سیاست گذاری منهتن  Manhattan Institute for Policy Research یک اندیشکده آمریکایی محافظه کار است  که در زمینه ی  سیاست گزاری با تمرکز بر سیاست داخلی و امور شهری  فعالیت میکند . 

شعار این اندیشکده در وبگاه آن چنین توصیف شده است  :"توسعه و انتشار ایده های جدید که باعث گسترش گزینه های اقتصادی  و افزایش مسئولیت پذیری شخصی میگردد . "

این اندیشکده ابتدا به عنوان مرکز بین المللی مطالعات سیاست اقتصادی (ICEPS) در سال 1978 توسط آنتونی فیشر و ویلیام جی کیسی تأسیس شد.  ICEPS در سال 1981 نام خود را به موسسه تحقیقات سیاست گذاری منهتن تغییر داد.  در سال 1980 ، مؤسسه (در آن زمان ICEPS) انتشار گزارش منهتن در مورد سیاست های اقتصادی را آغاز کرد ، یک دوره ماهانه که شامل خلاصه ای از اقتصاددانان و تحلیلگران برجسته بازار بود. 

این مؤسسه در اوایل دهه 1980 تعدادی کتاب  تحسین شده   تولید کرد که مفاهیم اقتصاد طرف عرضه و خصوصی سازی خدمات را برای مخاطبان گسترده تر معرفی می کردند. در سال 1981 ، جورج گلدر ، مدیر برنامه موسسه ، ثروت و فقر را منتشر کرد ، کتابی پرفروش که اغلب از آن به عنوان "کتاب مقدس دولت ریگان" یاد می شد.  یک ستون نویس  نیویورک تایمز آنرا "کتاب راهنمای سرمایه داری" خواند و اظهار داشت که این کتاب  "یک نظریه شامل اینکه سرمایه داری شایسته افراد باهوش است" ارائه داده است. این کتاب پرفروش ترین نیویورک تایمز بود  و در نهایت بیش از یک میلیون نسخه فروخته شد. 

در سال 1990 ، این مؤسسه در پاسخ به تصوراتی که نیویورک سیتی با روندی نزولی روبرو بوده و نگرانی های گسترده تری در مورد استهلاک در شهرهای آمریکایی وجود داشت ، مجله سه ماهانه خود ، سیتی ژورنال را تأسیس کرد . سیتی ژورنال توسط اقتصاددان توماس ساول ،  "قاتل بزرگ احمق در عرصه سیاست شهری" و توسط رمان نویس تام ولف ، "بهترین مجله آمریکایی"  شناخته شده است ، نامیده شده است .

این مؤسسه در سال 1989 مرکز نوآوری آموزش و پرورش (CEI) را تاسیس کرد ، سازمانی که با تغییر مسئولیت از دبیرخانه ها به مدارس به عنوان ابزاری برای پیشرفتمدارس دولتی ، به تغییر آموزش های عمومی اختصاص یافته بود . CEI به ایجاد تعدادی از مدارس عمومی جایگزین کوچک در نیویورک کمک کرد و به جورج پاتاکی فرماندار نیویورک در تهیه قانون مکتب منشور برجسته ایالت در سال 1998 توصیه هایی کرد ، که اجازه ایجاد مدارس عمومی مستقل را می داد. پس از آن ، این مؤسسه برای ترویج ایده انتخاب مدرسه در سطح کشور ، همکاری نزدیکی با مسئولان مدارس داشته است .

 

در انتخابات 2000 ، جورج دبلیو بوش اظهار داشت که یکی از انتشارات این اندیشکده به نام " رؤیا و کابوس: میراث دهه شصت  " نوشته شده توسط  میرون مگنت ، تأثیر عمیقی بر چگونگی عملکرد وی در سیاست گذاری عمومی گذاشته است . بوش گفت: " با خواندن رؤیا و کابوس  میرون مگنت تأثیر فرهنگ ناکام دهه 60 بر ارزش ها و جامعه ما برای من متبلور شد." 

 

این اندیشکده پس از حملات به مرکز تجارت جهانی در 11 سپتامبر 2001 ،  "مرکز  تاکتیکی مبارزه با تاکتیک (CTCT) " را تشکیل داد و بعداً آن را به مرکز پلیس تروریسم تغییر نام داد(CPT) این گروه بنا به درخواست NYPD ایجاد شده است ، تا تحقیقات درمورد تکنیک های جدید پلیس با هدف بازآفرینی افسران برای تبدیل شدن به "اولین ممانعت" از حملات تلفات جمعی در آینده فراهم شود.

انجمن آدام اسمیت در سال 2011 توسط این مؤسسه تأسیس شده است. این سازمان یک اتحادیه سراسری است که مبتنی بر جامعه دانش آموزان مدرسه های بازرگانی است تا بتوانند در مورد مزایای اخلاقی ، اجتماعی و اقتصادی سرمایه داری صحبت کنند. از سال 2018 ، این سازمان دارای 9 مرکز بود که در آستین ، بوستون ، شیکاگو ، دالاس ، هیوستون ، لندن ، نیویورک سیتی ، سان فرانسیسکو و واشنگتن دی سی قرار داشت و 33 بخش دانشجویی در اکثر مدارس برتر تجاری در سراسر آمریکا ، از جمله مدرسه عالی کسب و کار استنفورد ، دانشگاه شیکاگو دانشکده کسب و کار ، و دانشکده وارتون در دانشگاه پنسیلوانیا . وجود داشت. 

در سال 2007 ، این مؤسسه دایره رهبران جوان خود را معرفی کرد و به متخصصان جوان نیویورک  ، تالار گفتگویی درمورد ایده های سیاسی ، مسائل فرهنگی و امور عمومی ارائه می دهد. این گروه میزبان برنامه های منظم با مهمانان برجسته ای است که شامل روپرت مرداک ، تام ولف ، کن مهلمن ، ویلیام براتون و بسیاری دیگر است. 

 

در سال 2015 ،  این اندیشکده ، سایت  SchoolGrades.org را راه اندازی کرد و ادعا کرد که این تنها سیستم درجه بندی است که از یک استاندارد سختگیر و معمولی برای مقایسه مدارس در سراسر ایالات متحده استفاده می کند یعنی تفاوت در استانداردهای دانشگاهی در ایالت ها و مشخصات اقتصادی منحصر به فرد هر مدرسه را ارائه می دهد تا جامع ترین  تصویر عملکرد هر مدرسه در موضوعات اصلی را ارائه دهد. 

 

مراکز درون اندیشکده :

مواضع و ابتکارات سیاستی :
تحقیقات این موسسه به دنبال توسعه و ترویج ایده های بازار آزاد است و عموماً بر سیاست های شهری ، آموزش ، امور مالی و حقوق بازنشستگی ، انرژی و محیط زیست ، سیاست های بهداشت ، اصلاحات قانونی و اقتصاد متمرکز شده است. در همه این حوزه ها ، محققان موسسه از این منظر که انتخاب اقتصادی و مسئولیت فردی برای سیاست های عمومی موفق بسیار مهم است ، به کارهایشان رویکرد دارند . تحقیقات این موسسه در کنفرانس ها و گزارش ها ، نسخه ها و شهادت در جلسات کمیته ها و پانل های دولتی ارائه شده است.

سیاست ایالتی و محلی :
این قسمت از مؤسسه  ، هم به مسائل ملی و هم محلی می پردازد ، و تحقیقاتش برامور مربوط به تاثیر سیاست های ایالتی و محلی بر امور مالی شهرداری ، بازنشستگی های عمومی ، زیرساخت ها ، رفاه ، پلیس و مسکن متمرکز است . کمک به شهرداری ها و ایالت ها برای مدیریت بودجه خود و سیستم های مزایای کارمندان عمومی بخش مهمی از تحقیقات تحقیقاتی مؤسسه بوده است.

کار این مؤسسه به ویژه در شهر خود در نیویورک تأثیرگذار بوده است ، جایی که ایده های تبلیغاتی این موسسه باعث رونق شهری در سالهای اخیر شده است. در شام جایزه الکساندر همیلتون در سال 2006 به میزبانی این انستیتو ، رودی جولیانی ، شهردار سابق نیویورک ، که از اواخر دهه 1990 بر افت نرخ جنایات گسترده این شهر نظارت داشت ، گفت: "اگر اتهام سرقت ادبی برای برنامه های سیاسی وجود داشت ، احتمالاً من بزرگترین متهم  آن می بودم. زیرا فکر می کنم در بسیاری از مشکلات ، ما اکثر راه حل ها را  ، اگر نه همه آنها ، از صفحات ژورنال سیتی  و تحلیل های مؤسسه منهتن سرقت ادبی کردیم ". 

این مؤسسه یکی از مؤسسات اصلی بود که در اواسط دهه 1990 اصلاحات در نظام رفاهی را تحت فشار قرار داد . چارلز موری ، در حالی که همکار مؤسسه از سال 1981 تا 1990 بود ، کتاب پیشگامانه خود را با عنوان " از دست دادن زمین: سیاست اجتماعی آمریکا 1950-1980" (1984) نوشت و بین داشت که دولت رفاه باعث ایجاد فرهنگ و چرخه وابستگی شده است که به ضرر  هم گیرندگان رفاه و هم کل ایالات متحده است. 

این مؤسسه مدتهاست که روی سلامت شهرهای آمریکا تمرکز دارد ،  اخیراً ، این مؤسسه سالانه مجموعه ای از کتاب ها را ارائه می دهد که شامل ایده های نوآورانه برای سیاست گذاران شهری است. پیشنهادات برجسته برای استفاده از فناوری برای بهبود اجرای مقررات بهداشت عمومی. اجرای مکانیسم های قیمت گذاری که می تواند کمبود پارکینگ شهری را برطرف کند استفاده از ریزگردها به عنوان ابزاری برای پیشبرد مسکن ارزان قیمت؛ و اصلاح سیاست های تهیه برای دولت های شهرداری ا ز آن جمله اند . 

در دهه 2010 ، کارشناسان مؤسسه در اداره پلیس دیترویت مستقر شده بودند و به منظور کمک به شهر در اجرای "سیاست پنجره شکسته " به منظور کاهش مشکل جرم و جنایت ، به شهر کمک می کردند.  این مؤسسه یک تیم ارتباطی را که تخصص خود را در زمینه جرم شناسی و اجرای سیاست با وزارت پلیس دیترویت به اشتراک گذاشته بود ، با تمرکز روی رویکرد "پنجره های شکسته" تأمین کرد. این موسسه از نزدیک با CompStat در ارتباط است، یک رویکرد مدیریتی پلیس محور داده ها که از تجزیه و تحلیل جرم ، به اشتراک گذاری اطلاعات و پاسخگویی استفاده می کند تا اطمینان حاصل شود که ادارات پلیس بر جلوگیری از جرایم متمرکز هستند. . این برنامه ها که با همکاری پلیس و گروه های یر دولتی اجرا شده است ، با هدف مهار افزایش تجاوز به منازل با افزایش حضور احساس پلیس ، درگیر کردن اعضای جامعه در حل مسئله و توجه ویژه به محله هایی که بیشترین خطر را در خود دارند ، مورد توجه قرار گرفته است. یک منبع گزارش داد که در سال اول پس از اجرای این برنامه ، "هجوم به خانه 26٪ کاهش یافته است" 

 

انرژی و محیط زیست  :
محقان این بخش از اندیشکده  تأکید می کنند که چگونه قدرت فراوان و مقرون به صرفه به رشد و شکوفایی صنعت سوخت در سراسر جهان کمک می کند. تحقیقات سیاست انرژی این مؤسسه بر جو ، ژئوپلیتیک ، مقررات و فناوری متمرکز شده است .

در سال 2005 ، پیتر هوبر و مارك میلز كتاب Wellness Bottomless را منتشر كردند كه چندین عقیده رایج در مورد انرژی را مورد بحث قرار می داد. بیل گیتس آن را به عنوان "تنها كتابی كه دیدم واقعاً انرژی ، تاریخچه آن و آنچه را كه مانند پیشروی است توضیح می دهد" توصیف می كند.  این کتاب خاطرنشان می کند که گسترش منابع انرژی به معنای بهره وری بالاتر ، شغل بیشتر و تولید ناخالص داخلی در حال رشد است. میلز در مورد فرصت های ژئوپلیتیکی ارائه شده توسط بخش انرژی آمریکا به طرز گسترده ای مطلب نوشته است. در گزارشی در سال 2016 ، او اظهار داشت که" . یک فرصت مناسب تر برای آمریكا برای به دست آوردن قدرت نرم ژئوپلیتیك از تولید و صادرات نفت  هرگز بیشتر از امروز  وجود نداشته است ". علاوه بر این ، میلز این مسئله را مطرح می كند كه آمریكا برای رونق در صنعت نفت شیل ، وابسته به پیشرفت های فن آوری  تجزیه و تحلیل داده ها به ویژه داه های بزرگ  BIG DATA است.

در گزارش موسسه سال 2016 ، جاناتان لستر تجزیه و تحلیل هزینه و فایده ای را که توسط آژانس حفاظت از محیط زیست از برنامه انرژی پاک تولید شده توسط دولت اوباما انجام شده است ، مورد تجزیه و تحلیل قرار داد . لستر نوشت که "تجزیه و تحلیل هزینه و فواید سازمان حفاظت محیط زیست ، مزایای مستقیم کاهش CO2 و سود حاصل از کاهش  انتشار آلاینده های هوا را بیش از حد ارزیابی کرده است ؛ علاوه بر این ، لستر اظهار داشت كه "CPP هیچ تاثیری قابل اندازه گیری  بر آب و هوای جهان نخواهد داشت". 

سیاست بهداشتی : 
تیم سیاست های بهداشتی این اندیشکده ، اصلاحات سیاسی را که موجب تقویت بیماران و مصرف کنندگان می شود با تشویق رقابت ، شفافیت ، پاسخگویی و نوآوری ، ترویج می کند.

 

 مجزات بیش از حد : 
در سال 2014 ، این مؤسسه شروع به مطالعه موضوع overcriminalization کرد ، با این ایده که قوانین جزایی ایالتی و فدرال بسیار گسترده هستند و خیلی سریع هم در حال رشد هستند. تنها در سطح فدرال ، محققان موسسه بیش از 300000 قانون و مقررات را شناسایی کرده اند که تخلف آنها می تواند به زمان زندان منجر شود. این مؤسسه ادعا می کند که این امر حتی شهروندان خوب و معقول را نیز به دلیل رفتارهای ظاهرا بی شرمانه تحت پیگرد قانونی قرار می دهد. از سال 2014 تا 2016 ، این مؤسسه گزارشهایی در مورد  این وضعیت  در پنج ایالت ( کارولینای شمالی ،  میشیگان ، کارولینای جنوبی ،  مینسوتا ، و اوکلاهما  تهیه کرد.) و به طور مداوم تحقیقات خاص دولتی دیگری را اضافه می کند.

 

اقتصاد :
با توجه به شیوع نگرانی از نابرابری اقتصادی در بین آکادمی ها و مفسران اصلی ، به ویژه از زمان رکود بزرگ  ، این مؤسسه تحقیقات متعددی را در مورد این موضوع و موضوعات مرتبط با مسائل اقتصادی تولید کرده است.  Scott Winshipگزارشی با عنوان "نابرابری باعث کاهش خوشبختی نمی شود " ارائه داد ، که شواهدی از سراسر جهان را مورد بررسی قرار داده و  نتیجه گیری می کند که افزایش بیشتر نابرابری با افزایش شدیدتر استانداردهای زندگی برای طبقه متوسط و فقیر به طور یکسان مطابقت دارد ، در حالی که نابرابری بیشتر در کشورهای توسعه یافته به دنبال رشد اقتصادی قوی تر است.  در گزارشی از سال 2015 ، Winship وضعیت تحرک اقتصادی و مسکونی در ایالات متحده را بررسی کرد . او استدلال می کند که ایالات متحده باید به منظور گسترش فرصت ها در بین گروه های محروم ، روی سیاست های بهبود تحرک متمرکز شود. 

این موسسه به طور کلی از قانون حداقل دستمزد فدرال انتقاد می کند . در سال 2015 ، گزارشی از داگلاس هولتز-اواكین و بن گیتس  این مسئله را مطرح كرد كه افزایش حداقل دستمزد فدرال تا 15 دلار در ساعت تا سال 2020 هزینه ای معادل کاهش 6.6 میلیون شغل خواهد داشت. مطابق گزارشی کوتاه در سال 2016 توسط اورن کاس ، این اثرات ناگوار عمدتاً به این دلیل است که افزایش در حداقل هزینه فدرال باعث عدم تفاوت در شرایط محلی می شود: همه بازارهای کار یکسان نیستند.

 

.........................................................................

www.manhattan-institute.org/

ویرایش شده در آذر 99 توسط seyedmohammad

[MF44 269]

بر 15 آذر 1399 در 21:53 , seyedmohammad گفت:

در سال 1981 ، جورج گلدر ، مدیر برنامه موسسه ، ثروت و فقر را منتشر کرد ، کتابی پرفروش که اغلب از آن به عنوان "کتاب مقدس دولت ریگان" یاد می شد.  یک ستون نویس  نیویورک تایمز آنرا "کتاب راهنمای سرمایه داری" خواند و اظهار داشت که این کتاب  "یک نظریه شامل اینکه سرمایه داری شایسته افراد باهوش است" ارائه داده است. این کتاب پرفروش ترین نیویورک تایمز بود  و در نهایت بیش از یک میلیون نسخه فروخته شد. 

نظريه مورد علاقه ترامپ و اطرافيان

[MF44 269]

بر 15 آذر 1399 در 21:53 , seyedmohammad گفت:

 مجزات بیش از حد : 
در سال 2014 ، این مؤسسه شروع به مطالعه موضوع overcriminalization کرد ، با این ایده که قوانین جزایی ایالتی و فدرال بسیار گسترده هستند و خیلی سریع هم در حال رشد هستند. تنها در سطح فدرال ، محققان موسسه بیش از 300000 قانون و مقررات را شناسایی کرده اند که تخلف آنها می تواند به زمان زندان منجر شود. این مؤسسه ادعا می کند که این امر حتی شهروندان خوب و معقول را نیز به دلیل رفتارهای ظاهرا بی شرمانه تحت پیگرد قانونی قرار می دهد

معتقدند نظام قضايي آمريكا به صورت سيستماتيك نيروي كار ايجاد ميكند براي مزارع و معادن و صنايعي كه نياز به نيروي كار ارزان از ميان زندانيان دارند( موارد مشابه در چين  و كره شمالي هم به صورت غير رسمي گزارش شده است )  

[seyedmohammad 9,755]

به نام خدا 

 

صندوق مارشال آلمان

صندوق مارشال آلمان در ایالات متحده German Marshall Fund of the United States (GMF) که به اختصار  ( GMF ) خوانده میشود یک اندیشکده ی آمریکایی است که به طور اختصاصی در حوزه ی روابط آمریکا و اروپا کار میکند .

GMF در سال 1972 با هدیه ای از طرف دولت آلمان غربی در 25  مین سالگرد برنامه مارشال تأسیس شد ، GMF در تحقیق و تجزیه و تحلیل در مورد موضوعات دوسوی  اقیانوس اطلس و  برخی موضوعات جهانی  فعالیت میکند . گذشته از تحقیقات ، این اندیشکده رهبران سیاسی  و مشاغل مهم را در کنفرانس های بین المللی که تشکیل می دهد دعوت به سخنرانی و حضور نموده و  فرصت های مبادله ی افکار برای رهبران نوظهور آمریکایی و اروپایی فراهم می کند. این مرکز  از ابتکارات برای تقویت دموکراسی پشتیبانی ( فکری و مالی ) می کند. عمده ی پژوهش های اندیشکده GMF بر سیاست ، رهبری و جامعه مدنی تمرکز دارد. 

 مقر این اندیشکده در آمریکا و در شهر  واشنگتن دی سی است اما به جهت حوزه ی کاری خود که اروپا است  دفاتری در چندین شهر اروپایی دارد. 

برنامه های جاری  :
از جمله برنامه ها و ابتکارات این اندیشکده عبارتند از: اتحاد برای تأمین دموکراسی ، مجمع بروکسل ، گفتگوهای اقیانوس اطلس ، آکادمی ماوراء اقیانوس اطلس و بررسی روندهای آتلانتیک.

برنامه های سیاست گذاری GMF شامل: آسیا ، اتحادیه اروپا ، شرق اروپا و روسیه ، سیاست خارجی و امنیتی ، امنیت انرژی ، ناتو ، تجارت و سرمایه گذاری و سیاست های شهری و منطقه ای است.

برنامه های رهبری GMF شامل سمینار مانفرد وورنر ، یارانه یادبود مارشال ، شبکه رهبران آماده ورود به تحصیل در اقیانوس اطلس ، سمینار مارشال ، سمینار رهبری ماوراء اقیانوس اطلس ، مجمع بوندستاگ کنگره و شبکه جوانان دو سوس اقیانوس اطلس است.

پروژه های جامعه مدنی ، شامل بالكان ،  اعتماد به دموكراسی ، اعتماد دریای سیاه برای همکاری های منطقه ای و صندوق دموكراسی بلاروس است.

همانگونه که گفته شد اندیشکده GMF از طریق کمک مالی از دولت آلمان غربی به عنوان یک یادمان دائم از کمک های طرح مارشال تأسیس شد . این بنیاد توسط گیدو گلدمن تأسیس شد ، که مدیر برنامه مطالعات اروپای غربی هاروارد در اوایل دهه 1970 بود. گلدمن یک  آمریکایی بود  که خانواده وی در سال 1940 از آلمان فرار کرده بودند ،  ولی در دولت آلمان غربی ، به ویژه  با  الكس مالر ، وزیر دارایی ، برای موقوفات برای پیشبرد روابط اروپا و آمریكا در 25 سالگرد كمكهای برنامه مارشال لابی كرد . گلدمن سرانجام در سال 1971 توافق نامه ای را برای حمایت از یک نهاد مستقل دریافت کرد.

صدراعظم آلمان ، ویلی برانت ، از ایجاد GMF در سخنرانی در تاریخ 5 ژوئن 1972 در هاروارد خبر داد و گفت که این امر به افزایش همکاری و تفاهم متقابل ایالات متحده و اروپا کمک خواهد کرد. برنت چهار سال بعد نوشت:

"دولت من می خواست که بیست و پنجمین سالگرد آغاز به کار برنامه مارشال را با چیزی بیش از یک کلمه یادگاری دوستانه برگزار کند .... من خودم اعلام كردم كه دولت فدرال با تصویب پارلمان تصمیم گرفته است منابع خود را برای صندوق یادبود مارشال در دسترس قرار دهد. مبلغ مذكور تأمين پشتوانه براي مطالعات و پژوهش هاي آمريكايي و اروپايي بود. "
در دهه 1970 و 1980 ، GMF با توجه به مأموریت خود ، به افراد مورد نظر اندیشکده  اعم از محققان دانشگاهی و سرویس پخش عمومی و رادیو عمومی ملی ، کمکهای بلاعوضی را پخش کرد . این بودجه همچنین بودجه اولیه را برای مؤسسه اقتصاد بین الملل ، که اکنون موسسه اقتصاد بین المللی پترسون است ، فراهم کرده است. تا سال 1977 ، این سازمان بیش از 7 میلیون دلار برای تقریبا 100 پروژه شامل ایالات متحده ، آلمان غربی ، فرانسه ، انگلیس ، ایتالیا ، سوئد ، بلژیک ، دانمارک ، هلند ، نروژ ، سوئیس ، ژاپن و کانادا هزینه کرده بود. آکادمی مایکل نومان گفته است که GMF از اولین اندیشکده هایی بود که بر اهمیت قدرت نرم در زمانی که بیشتر تمرکز دانشگاهی ها روی موضوعات نظامی بود ، متمرکز شد. 

علاوه بر کمک های مالی ، GMF همچنین یک برنامه تبادل پارلمانی بین  ایالات متحده و اروپا و کمک هزینه یادبود مارشال را آغاز کرد که از آن زمان بودجه مبادله بیش از 3000 رهبر جوان در سراسر اقیانوس اطلس را تأمین می کند. سال 1977 همچنین اولین سالی بود که GMF مبادلات پارلمانی بین ایالات متحده و اروپا ترتیب داد ، با 12 نماینده جوان پارلمان اروپا در کنگره ایالات متحده در واشنگتن دیدار کردند.

در سال 1980 ، GMF اولین دفتر اروپایی خود را در بن افتتاح کرد. در سال 1985 ، دولت آلمان غربی کمک مالی خود را به GMF تمدید کرد. در سال 1987 ، جورج کننان در کنفرانسی که در GM برلین غربی برای بزرگداشت چهلمین سالگرد مارشال برگزار شد ، سخنرانی اصلی را برعهده گرفت. همچنین در دهه 1980 ، GMF از برنامه هایی مانند ابتکار انجمن ملی فرمانداران برای مقابله با باران های اسیدی حمایت کرد و با تأمین کمک های مالی کوچک ، به طور فعال با جنبش های دموکراسی اروپای مرکزی و شرقی شروع به کار کرد. 

بعد از سقوط دیوار برلین در سال 1989 ، GMF از نخستین سازمانهای آمریکایی بود که در سال 1990 پس از  آنچه در برلین شرقی رخ داده بود ، حضور یافت. این اندیشکده ، مرکز  بن خود را در سال 1992 به برلین منتقل کرد. در سال 2006 ، GMF دفتر مرکزی خود را در واشنگتن تاسیس کرد، ساختمانی که تا سال 1963 در اختیار آلمان غربی قرار داشت و میزبان چهره هایی همچون جان اف کندی ، کنراد آدناوئر ، لیندون ب. جانسون و جورج سی مارشال بود . صدراعظم آلمان آنگلا مرکل ساختمان جدیدی  را در آمریکا به این اندیشکده  اختصاص داد.

GMF به سرعت کار خود را در اروپای مرکزی و شرقی گسترش داد و در دهه 1990 در کمک به انتقال به دموکراسی مورد نظر آمریکا  در این منطقه نقش مهمی ایفا کرد. 

GMF همچنین فعالیتهای سیاسی خود را هم  گسترش داد. در سال 2002 ، GMF اولین نظرسنجی خود را به همراه شورای امور جهانی شیکاگو انجام داد . سال بعد ، آن را به Translantic Trends تغییر نام داد و به سالانه شاخص افکار عمومی در هر دو طرف اقیانوس اطلس تبدیل شدبرنامه های مبادله GMF همچنین با اضافه شدن یاران یادبود مارشال آمریکایی ، آغاز سمینار مانفرد ورنر برای متخصصان دفاعی ، و ایجاد مجمع کنگره-بوندستاگ گسترش یافت. 

 در سال 2004 ، GMF در آستانه اجلاس ناتو ، کنفرانس بزرگی را در استانبول ترتیب داد که منجر به افتتاح دفتر  این اندیشکده در آنکارا شد. در سال 2005 ، GMF  اجلاس دیگری برگزار کرد که رئیس جمهور وقت آمریکا جورج دبلیو بوش  سخنران آن بود . این اجلاس در بروکسل برگزار شد . همایش GMF هر ساله به رشد خود ادامه داد و میزبانی گفتگوهای خبرگان در مورد ترکیه ، چین ، هند و مدیترانه آغاز شدو همچنین رویدادهایی در کنار همایش های بین المللی تغییرات آب و هوایی در کپنهاگ و کانکون به برنامه هایش اضافه شد . . در سال 2012 ، GMF دومین رویداد سالانه به نام گفتگوی اقیانوس اطلس را در مراکش اضافه کرد. سخنرانان رویدادهای GMF شامل جان کری ، رابرت گیتس ، مادلین آلبرایت ، رجب طیب اردوغان ، کاترین اشتون ، کاندولیزا رایس ، ولفگانگ شووبل ، گوردون براون ، و زبیگنیو برژینسکی و  از جمله بسیاری دیگر از روسای دولت و دولت اروپایی و آمریکا ، وزیران کابینه ، و قانون گذاران بودند . 

همایش های اصلی 
انجمن بروکسل : 
بروکسل فروم یک نشست سالانه سطح بالا از رهبران با نفوذ سیاسی ، شرکت ها و روشنفکران آمریکایی ، اروپایی و جهانی در بروکسل است. شرکت کنندگان شامل روسای ایالت ها و دولت ها ، مقامات ارشد نهادهای اتحادیه اروپا و کشورهای عضو ، مقامات کابینه آمریکا ، نمایندگان کنگره ، نمایندگان مجلس ، دانشگاهیان و رسانه ها هستند. 

گفتگوی اقیانوس اطلس :
گفتگوی آتلانتیک یک رویداد سالانه در مراکش است که حدود 300 رهبر سطح بالا و دولتی و خصوصی از حوزه اقیانوس اطلس - از جمله آفریقا و آمریکای لاتین - را برای گفتگو درمورد موضوعات بین منطقه ای اعم از امنیت گرفته تا اقتصادو مهاجرت جمع می کند. 

انجمن استکهلم چین : 
Stockholm China Forum یک گفتگوی دوسالانه و سه جانبه بین مقامات اروپایی ، آمریکایی و چینی ، دانشگاهیان ، رهبران تجارت و سایر افراد تأثیرگذار است. این مجمع از سال 2007 آغاز به کار کرد و برای ایجاد یک فضای غیر رسمی  برای تقویت همکاری های فراتر از اقیانوس اطلس در مورد سیاست چین و همکاری های سه جانبه در زمینه های توافق و منافع مشترک ایجاد شده است.

.............................................................

 

www.gmfus.org/

[seyedmohammad 9,755]

به نام خدا

موسسه تحلیل های دفاعی 

 

موسسه  تحلیل های دفاعی Institute for Defense Analyses  که به اختصار  ( IDA ) خوانده میشود  یک  مجموعه بزرگ اندیشکده  ای شامل  سه  مرکز تحقیق و توسعه  فدرال (FFRDCs) - به نام های  مرکز سیستم ها و تجزیه و تحلیل (SAC)، موسسه سیاست گذاری علم و فناوری  (STPI) ، و مرکز  ارتباطات و محاسبات (C&C) -  است  و  ماموریت آن کمک به دولت ایالات متحده در رسیدگی به مسائل مربوط به امنیت ملی ، به ویژه مواردی که نیاز به تخصص علمی و فنی دارند ، است .

دو ایده اصلی به تولد موسسه تحلیلهای دفاعی  منجر شده است  . اولین مورد ضرورت اتحاد چندین سرویس در یک بخش واحد و هماهنگ بود. دوم تحقق قدرت حاصل از رابطه بین علم و دانشمندان و امنیت ملی بود.

اولین بار هنگامی که رئیس جمهور هری ترومن موافقتنامه های امنیت ملی 1947 و 1949 را امضا کرده و وزارت دفاع را ایجاد کرد؛ در دفتر وزیر دفاع بخشی به نام 

 گروه ارزیابی سیستم های تسلیحاتی  (WSEG)  برای کمک به OSD و سازمان ستاد مشترک  تاسیس شد . مطالبات مربوط به WSEG بیش از آن بود كه كاركنان اندك تحلیلگران نظامی و غیرنظامی آن را برآورده كنند ، و تا سالهای اولیه دولت دویت آیزنهاور ،  ایشان خواستار تغییرات عمده برای رسیدن به خواسته هایشان  بودند. چندین گزینه به تدریج مد نظر قرار گرفت و در سال 1955 ، وزیر دفاع و رئیس ستاد مشترک کارمندان از جیمز آر کیلیان ،رییس وقت دانشگاه MIT ، خواستند تا به تشکیل یک پژوهشگاه غیرنظامی و غیرانتفاعی کمک کند . و گفتندکه این مؤسسه تحت نظارت یک کنسرسیوم دانشگاهی فعالیت خواهد کرد تا دانشمندان ماهر و متخصصی را برای کمک به WSEG در پرداختن به مشکلات امنیتی چالش برانگیز کشور بکار گیرد.  بنابراین ، در آوریل 1956 ، IDA به عنوان یک سازمان غیر انتفاعی تاسیس شد .در سال 1958 بنا به درخواست وزیر دفاع ، IDA برای حمایت از آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته (ARPA) ، دپارتمانی تأسیس كرد ، این مجموعه بعداً به آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی (DARPA) تغییر نام داد . اندکی پس از ایجاد آن ، وظیفه این بخش گسترش یافت تا شامل مطالعات علمی و فنی برای کلیه دفاتر مدیر دفاع ، تحقیقات و مهندسی (DDR و E) شود. 

دانشگاه های تحت نظارت IDA از پنج عضو اولیه در سال 1956 گسترش یافتند - Caltech ، Case Western Reserve ، MIT ، استنفورد و تولان . تا سال 1964 با افزودن دانشگاه های کالیفرنیا ، شیکاگو ، کلمبیا ، ایلینویز ، میشیگان ، پنسیلوانیا و پرینستون به دوازده مورد گسترش یافت .  نظارت  IDA  بر دانشگاه ها در سال 1968 پس از تظاهرات مربوط به جنگ ویتنام در پرینستون ، کلمبیا و سایر دانشگاه های عضو پایان یافت. 

 بزرگترین مرکز تحقیقاتی  تحت IDA ، مرکز مطالعات و تجزیه و تحلیلها  است. این مرکز ایجادشده است تا بتواند هزینه ها ، نرم افزارهای کامپیوتری و مهندسی ، ارزیابی استراتژی و نیرو و آزمایش عملیاتی و ارزیابی را ارائه دهد. IDA در اوایل دهه 1990  یک مرکز شبیه سازی را برای تمرکز روی شبیه سازی پیشرفته توزیع شده ایجاد کرد و اخیراً هم برنامه مشترک جنگ پیشرفته مشترک را برای توسعه مفاهیم جدید عملیاتی تأسیس کرده است . 

پشتیبانی IDA از آژانس امنیت ملی بنا به درخواست آن در سال 1959 ، هنگامی که مرکز تحقیقات ارتباطات را در پرینستون ، نیوجرسی تأسیس کرد ، آغاز شد. درخواستهای اضافی از NSA در سالهای 1984 و 1989 به ترتیب منجر به آنچه که اکنون مرکز علوم محاسبات در بووی ، مریلند و مرکز دوم تحقیقات ارتباطات در لا جولا ، کالیفرنیا نامیده می شود ، شد. این گروه ها ، که تحقیق در زمینه رمزنگاری و عملیات اطلاعات را انجام می دهند ،( FFRDC) مرکز  ارتباطات و محاسبات IDA را تشکیل می دهند.

در سال 2003 ، IDA مسئولیت انستیتوی سیاست گذاری علوم و فناوری را بر عهده گرفت ، FFRDC  بخش جداگانه ای است که پشتیبانی فنی و تحلیلی  ازدفتر علم سیاست و فناوری و سایر سازمانهای اجرایی انجام  می دهد. 

IDA همچنین در طول تاریخ خود به سایر سازمان های فدرال نیز کمک کرده است. کارهای اخیر شامل تحقیقات انجام شده برای حمایت از وزارت امنیت داخلی ، اداره ملی هوانوردی و فضایی ، مدیر اطلاعات ملی و سایر موارد می باشد.

 

مرکز سیستم ها و تحلیل ها :
  

مرکز سیستم ها و تجزیه و تحلیل ها (SAC) بزرگترین  مرکز از سه مرکز  IDA است و با دفتر مرکزی IDA در ویرجینیا واقع شده است . SAC در رسیدگی به موضوعات مهم امنیت ملی  از دفتر وزیر دفاع (OSD) ، ستاد مشترک ، فرماندهی های عملیاتی و آژانس های دفاعی کمک می کند ، به ویژه بر روی موضوعاتی  که نیاز به تخصص علمی و فنی دارند.

این مرکز  شامل بخش های زیر است:

بخش تجزیه و تحلیل هزینه ها و تحقیقات (CARD) : 

این مرکز به راهنمایی وزارت دفاع و سایر آژانس های فدرال در تصمیم گیری ها ، سیاست ها و فرآیندهای منابع - اعم از مردم و پول - کمک می کند.

بخش فناوری اطلاعات و سیستم ها (ITSD) :

این بخش بر امنیت سایبری و سایر چالش های فضای مجازی با اهمیت ملی و جهانی تمرکز دارد. محققان ITSD به همه جنبه های فضای مجازی از منظر عملیات فضای مجازی ، فناوری و سیاست / قانون و جایی که این دیدگاهها در هم می آیند پرداخته اند.

بخش تجزیه و تحلیل اطلاعات (IAD) :

ایاین بخش با دسترسی به برخی اطلاعات  ، سازمان وزارت دفاع ایالات متحده ، جامعه اطلاعاتی و سایر بخش های کابینه را در زمینه و طیف گسترده ای از موضوعات و موضوعات اطلاعاتی تحقیق و تحلیل می کند.

 

 

واحدجنگ مشترک پیشرفته (JAWD) :

این مذکر درحوزه ی تحقیقاتی که بر نیازهای فرماندهی نیروی مشترک و به ویژه فرمانده نیروی مشترک آینده تمرکز دارد فعال است.

بخش ارزیابی عملیاتی (OED) :

این بخش پشتیبانی تحلیلی فنی را به مدیریت های  وزارت دفاع  ارائه میدهد . مهم ترین کار این بخش  آزمایش عملیاتی و ارزیابی (DOT & E)   است  و مأموریت خود را برای انجام ارزیابی های مستقل از سیستم  نظامی و ارزیابی سیستم های جدید تسلیحات ارائه می دهد.

بخش علوم و فناوری (STD) :

این بخش تجزیه و تحلیل موضوعات علمی و فناوری مربوط به امنیت ملی را ارائه می دهد.پ

بخش استراتژی ، نیروها و منابع (SFRD) :

این بخش ، مطالعات جامع و یکپارچه  میان رشته ای در مورد سیاست های دفاعی گسترده و برنامه ریزی های دوربرد مربوط به استراتژی ملی ، سازمان و مسائل مربوط به فرآیند مدیریت را انجام می دهد.

بخش ارزیابی سیستم (SED) :

این بخش ، ارزیابی سیستم مستقل ، تجزیه و تحلیل گزینه های جایگزین ، ارزیابی ادغام فن آوری و مطالعات ویژه سیستم برای وزارت دفاع را ارائه می دهد.

 

موسسه سیاست علم و فناوری  :

انستیتوی سیاست گذاری علوم و فناوری (STPI) ، در واشنگتن واقع شده است. این موسسه کار تجزیه و تحلیل عینی موضوعات سیاست علم و فناوری (S&T)  را برای دفتر سیاست گذاری کاخ سفید ارائه می دهد.این مرکز  در مورد موضوعاتی که طیفی وسیع  را از پیامدهای اخلاقی ، حقوقی و اجتماعی تحقیقات نانوتکنولوژی گرفته تا تحقیقات و توسعه هوانوردی ، در بر میگیرد پژوهش میکند و از درک اثرات سیاست های ویزای ایالات متحده گرفته تا تلاش هایی که همکاری های تحقیقاتی بین المللی را تسهیل می کند در سبد تحقیقاتشان یافت میشود  . 

 

مرکز ارتباطات و محاسبات :
در سال 1959 ، مرکز ارتباطات و محاسبات IDA  (به عنوان بخش تحقیقات ارتباطات) به عنوان یک اندیشکده  که به کمک به آژانس امنیت ملی NSA  اختصاص یافته برای حل مشکلات پیشرفته رمزنگاری تاسیس شد

 

 

.......................................

 

1. در سال 1947 دپارتمان جنگ و گروه نیروی دریایی برای ایجاد تأسیسات نظامی ملی با هم جمع شده بودند . از این طریق وزارت دفاع فعلی در سال 1949 ایجاد شد. 

 

www.ida.org/

[seyedmohammad 9,755]

بسمه تعالی 

 

 
 
 
 
جامعه تحقیقات عملیات نظامی

جامعه تحقیقات عملیات نظامی  Military Operations Research Society  که به اختصار ( MORS ) خوانده میشود ، یک جامعه اندیشکده ای است که در سطحی بالاتر از اندیشکده ها در زیست بوم اندیشه ورزی قرار میگیرد . این جامعه شامل بسیاری از افراد حقیقی چون تحلیلگران ، پژوهشگران، مشاوران و افسران در وزارت دفاع ایالات متحده  و افراد حقوقی چون  پژوهشگاه ها و مراکز تحقیقاتی مرتبط با سازمان  ارتش ایالات متحده آمریکا، موسسات دانشگاهی ، شرکت های مشاوره و از همه مهم تر اندیشکده های دفاعی و نظامی است . 

انجمن تحقيقات عمليات نظامي سمپوزیم ها و دوره هاي مختلفي را برگزار مي كند و كتاب ، يك بولتن سه ماهه به نام فالانكس و يك مجله   با عنوان تحقيقات عمليات نظامي منتشر مي كند . مشارکت در فعالیت های MORS به طور کلی نیاز به یک ترخیص امنیتی ایالات متحده دارد . مقر اصلی این جامعه ، در ویرجینیا است .

انجمن تحقیقات عملیات نظامی (MORS) بیش از چهل سال است که مشغول خدمت به جامعه تحلیلی وزارت دفاع بوده است و اکنون جنبه های دیگری از امنیت ملی را برای دولت فدرال ایالات متحده  در بر دارد. این جامعه تحت حمایت مالی ارتش ، نیروی دریایی ، نیروی هوایی ، نیروی دریایی ، دفتر وزیر دفاع ، ستاد مشترک و وزارت امنیتداهلی قرار دارد .  هدف MORS افزایش کیفیت و اثربخشی تحقیقات عملیاتی است که در مورد مسائل امنیتی ملی اعمال می شود. 

چشم انداز MORS این است که "از طریق پیشبرد و استفاده از زمینه های  بین رشته ای تحقیقات عملیات به موضوعات امنیت ملی ، پاسخگو بوده و با ایجاد فرصت های همکاری و توسعه و گسترش عضویت هایش به  رهبر شناخته شده در پیشبرد جامعه تحلیلی امنیت ملی تبدیل شود. " این دیدگاه شامل کلیه جنبه های امنیت ملی ، نه تنها ارتش ، بلکه امنیت داخلی  و سایر آژانس های دولتی - از جمله ایالات متحده و متحدان آن است.

 

اعضای جامعه شامل یک بخش متشکل از تحلیلگران دفاعی ، اپراتورها و مدیران دولت ، صنعت و دانشگاه و همچنین مراکز اندیشکده ای هستند. مشارکت آنها باعث ایجاد تبادل حرفه ای در جامعه تحقیقاتی عملیات نظامی ، به اشتراک گذاری بینش ها و اطلاعات در مورد مسایل چالش برانگیز امنیت ملی و حمایت ویژه از تصمیم گیرندگان در بسیاری از سازمان ها و آژانس هایی است که به دفاع ملی می پردازند. MORS مجموعه ای از جلسات و انتشارات را هم  ارائه می دهد. به ویژه ، انجمن محیط منحصر به فردی را فراهم می کند که در آن سخنرانی ها و بحث های طبقه بندی شده با مشارکت و انتقاد از طیف گسترده ای از دانشجویان ، نظریه پردازان ، دست اندرکاران و کاربران تجزیه و تحلیل نظامی صورت می گیرد.

تاریخچه : 
قبل از  جنگ جهانی دوم  و در طول آن ، این مرکز تنها منطقه ای برای تجزیه و تحلیل نظامی بود ، بنابراین عضویت اصلی انجمن تحقیقات عملیات آمریکا (ORSA) ، که در سال 1952 تاسیس شد ، شامل بسیاری از اعضای رسمی در ارتش  بود. به تدریج ، دامنه ORSA گسترده تر شد ، اما هنوز هم این انجمن  ، بیشتر ، کاربردهای نظامی را شامل می شود.

در آگوست سال 1957 ، اولین سمپوزیوم تحقیقاتی عملیات نظامی ("MORS") با حمایت مالی دفتر تحقیقات نیروی دریایی در پاسادنا در کالیفرنیا برگزار شد . در ابتدا گردهمایی های ارتش یا جامعه در سواحل غربی ایالات متحده بود.

در سال 1962 این سمپوزیومها در کانون ملی و مشترک قرار گرفتند. در آوریل 1966 ، انجمن تحقیقاتی عملیات نظامی به منظور رسیدگی به این سمپوزیومها گنجانیده شد ، و در 1989  کلمه ی سرواژه ی MORS به عنوان اسم مورد توافق برای  جامعه پذیرفته شد در حالیکه سمپوزیومها MORSS نامیده می شدند.

 

 

اولین سمپوزیوم تحقیقاتی عملیات نظامی (MORS) ، با حمایت دفتر تحقیقات نیروی دریایی (ONR) - پاسادنا ، در اوت سال 1957 در آزمایشگاه نیروی دریایی کورونا ، در کورونا ، کالیفرنیا برگزار شد. موضوع جلسه  دفاع هوایی بود. در این جلسه 83 دانشمند حضور داشتند. این جلسات اولیه و متعاقب آن جلسات دیگر  جهت برآوردن نیازهای انجمن تحقیقات عملیات در ساحل غربی جهت گیری شد. با پایان  هشتمین سری جلسات، سمپوزیوم  با خدمات مشترک. ملی شد. اولین سمپوزیوم ملی نهمین MORS بود که در آوریل 1962 در فورت مونرو ، ویرجینیا برگزار شد. از اول تا دهمین مورس هیچ سازمان رسمی برای برپایی جلسات وجود نداشت. آنها توسط ONR - Pasadena با کمک یک کمیته رهبری داوطلب انجام میشد.

طی بیش از چهل سال ، MORS خدمات خود را گسترش داده است. علاوه بر اجرای سمپوزیوم طبقه بندی شده ، MORS سالانه چندین نشست و کارگاه ویژه دیگر برگزار می کند.

یعنی MORS همچنین اسناد و اطلاعات غیر طبقه بندی شده ای را هم در دسترس قرار می دهد. به لحاظ حقوقی جامعه تحقیقات عملیات نظامی یک انجمن صنفی یا حرفه ای است که تحت قوانین ایالت ویرجینیا به همین عنوان ثبت شده است. این جامعه هیچ گونه  سیاست رسمی را اتخاذ یا حمایت نمی کند و  تلاش نمی کند تا مانند اندیشکده ها در تدوین سیاست ها تأثیر بگذارد. موضوعاتی که درباره سمپوزیوم های MORS یا چاپ شده در انتشارات آن بیان شده است ، بیانگر نظرات نویسندگان و اندیشکده هایشان  و نه انجمن است. تنها کار این مجموعه ، گرد آوری اندیشکده ها و مراکز تحقیقاتی و فراهم آوردن فضای گفتگو برای ایشان است . ازین منظر این جامعه مانند یک هاب یا ترمینال برای ارتباطات میان اندیشکده ها عمل میکند . 

لازم به ذکر است که مانند بسیاری از سازمان های پایین دست نسبت به اندیشکده ها ، برخی سازمان ها چون این مجموعه در بالادست اندیشکده ها و تینک تنک ها وجودشان ضروری است تا در یک لایه بالاتر به سامان دهی زیست بوم اندیشه ورزی کمک نمایند  . 

..................................................................

www.mors.org/

ویرایش شده در دی 99 توسط seyedmohammad

[seyedmohammad 9,755]

به نام خدا 

 

 

 

نهاد هوور در زمینه جنگ، انقلاب و صلح  Hoover Institution on War, Revolution, and Peace که  معمولابه طور خلاصه نهاد هوور نامیده می شود ،  یک اندیشکده سیاستگذاری عمومی آمریکایی  است . این اندیشکده جزو 5 اندیشکده متقدم آمریکاست که بیش از 100 سال پیش یعنی  در سال ۱۹۱۹ از سوی هربرت هوور، سی و یکمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا از حزب جمهوری‌خواه تأسیس شده‌است. طبق گزارش Global Go To Think Tank Index Index ( برنامه اندیشکده ها  و جوامع مدنی ، دانشگاه پنسیلوانیا) ، هوور شماره 18 (از 90) در "اتاق های فکر برتر در ایالات متحده" است. 

داستان تشکیل این اندیشکده با دیگر اندیشکده ها تفاوت دارد .  این اندیشکده را هوور پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه استنفورد و پیش از این که رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا شود در ابتدا به عنوان یک کتابخانه راه اندازی نمود   . این کتابخانه که هنوز دایر است و  به کتابخانه و بایگانی موسسه هوور معروف است ، چندین بایگانی مرتبط با هوور ، جنگ جهانی اول ، جنگ جهانی دوم و سایر تاریخ های جهان را در خود جای داده است. 

 هوور ، مهندسی ثروتمند و از  اولین فارغ التحصیلان دانشگاه استنفورد بود . در سال 1928 به عنوان رئیس جمهور ایالات متحده انتخاب شد. وی در سالهای 1914-1917 در بلژیک و پس از جنگ جهانی در اروپای مرکزی و شرقی ، به ویژه روسیه ، مسئولیت کمک های اساسی در اروپا را بر عهده داشته است. برنامه هوور جمع آوری و حفظ دائمی اسناد رویدادهای مهم برای تحقیقات باز بود. تیم جستجوی هوور مواد نادر چاپی و منتشر نشده ای را به دست آورد. این اسناد  شامل اسناد متعلق به فعالان روزنامه ها در سمت چپ و راست ، از جمله پرونده های پلیس مخفی تزاری بودند.  در سال 1919 ، هوور 50،000 دلار برای حمایت از مجموعه مطالب اولیه مربوط به جنگ جهانی اول ، به دانشگاه استنفورد اهدا کرد ، پروژه ای که به مجموعه جنگ هوور معروف شد. مجموعه جنگ هوور که در درجه اول از هدایای اهدا کنندگان خصوصی حمایت می شد ، در سالهای آغازین آن شکوفا شد. در سال 1922 ، این مجموعه به عنوان کتابخانه جنگ هوور معروف شد . کتابخانه جنگ هوور ، در کتابخانه استنفورد ، جدا از قفسه های عمومی قرار داشت. تا سال 1926 ، كتابخانه جنگ هوور به عنوان بزرگترین كتابخانه جهان اختصاص داده شده به جنگ جهانی  شناخته شد. تا سال 1929 ، حاوی 1.4 میلیون مورد بود و برای کتابخانه  استنفورد خیلی بزرگ می شد. در سال 1938 ، کتابخانه جنگ  برنامه ساخت برج هوور را  اعلام کردکه قرار بود خانه دائمی آن مستقل از سیستم کتابخانه استنفورد باشد. برج 145 پایی بلند هوور در سال 1941 ، پنجاهمین سالگرد دانشگاه استنفورد به پایان رسید. از آن زمان ، این برج یک نقطه عطف مهم برای دانشگاه بوده است و همچنین نماد خود اندیشکده نیز به شمار میرود . تا سال 1946 ، دستور کار کتابخانه جنگ هوور گسترش یافته و شامل فعالیت های پژوهشی دیگر نیز می شد. بنابراین این سازمان به موسسه هوور و کتابخانه جنگ ، انقلاب و صلح تغییر نام یافت. در این زمان ، خود هربرت هوور در شهر نیویورک زندگی می کرد اما به عنوان یک نیکوکار ، سرمایه گذار و مشاور ، در موسسه و کتابخانه هوور به طور کامل درگیر بود.

 

ساختمان برج هوور : 

 

 

در سال 1956 ، رئیس جمهور سابق هوور ، تحت نظارت مؤسسه و كتابخانه ، یك فعالیت بزرگ برای جمع آوری سرمایه را آغاز كرد كه به مؤسسه این اجازه را داد كه فرم فعلی خود را به عنوان یك اندیشه و بایگانی تحقق بخشد. در سال 1957 ، مؤسسه و كتابخانه هوور به موسسه هوور در جنگ ، انقلاب و صلح تغییر نام داده شد - نامی كه امروزه در آن جای دارد. 

در سال 1960 ، دبلیو. گلن کمبل به عنوان مدیر منصوب شد و به زودی افزایش قابل توجه بودجه منجر به افزایش مربوط به سرمایه ها و پروژه های تحقیقاتی مرتبط شد. به طور خاص ، مجموعه های چینی و روسی رشد چشمگیری داشتند. با وجود ناآرامی های دانشجویی در دهه 1960 ، این موسسه به پیشرفت و توسعه روابط نزدیک تر با استنفورد ادامه داد. 

در سال 1975 رونالد ریگان ، که در آن زمان فرماندار کالیفرنیا بود ، به عنوان اولین همکار افتخاری هوور منصوب شد . وی مقالات فرمانداری خود را به کتابخانه هوور اهدا کرد. در طی آن زمان موسسه هوور یک بودجه عمومی 3.5 میلیون دلار در سال را به دست میاورد . در سال 1976 ، یک سوم از کتاب های دانشگاه استنفورد در کتابخانه هوور قرار گرفتند. در آن زمان بزرگترین مجموعه بایگانی خصوصی ایالات متحده بود. 

تا سال 1979 بودجه سالانه هوور حدود 5.7 میلیون دلار بود که از این میزان چهل درصد برای بودجه تحقیق (بیش از چهار برابر بیست سال گذشته) استفاده می شد.  ریگان برای مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری خود در سال 1980 ، حداقل سیزده محقق هوور را به حمایت از این کارزار با ظرفیت های متعدد درگیر کرد.  پس از پیروزی ریگان در انتخابات ، بیش از سی نفر از همکاران موسسات فعلی و یا سابق هوور در سال 1981 برای دولت ریگان کار کردند. 

این موسسه به دلیل کتابخانه و بایگانی مشهور است. منابع گسترده كتابخانه ها شامل مطالب مربوط به جنگ جهانی اول و جنگ جهانی دوم از جمله مجموعه اسناد رئیس جمهور هوور است كه وی در كنفرانس صلح پاریس 1919 شروع به جمع آوری نمود . همچنین هزاران كتاب فارسی ، اسناد رسمی ، نامه ها ، آثار چند رسانه ای و دیگر مواد در  سابقه سیاست و فرهنگ  ایران در کتابخانه دانشگاه استنفورد و کتابخانه موسسه هوور یافت می شود. 

وابستگی سیاسی هوور به یکی از دو حزب جمهوری‌خواه و دموکرات آمریکا تا پیش از انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۲۰ تا آن حد روشن نبود که این دو حزب اصلی وی را به عنوان نامزد بالقوه خود در نظر بگیرند. اما پس از این انتخابات گرایش سیاسی وی با عهده دار شدن ریاست وزارتخانه بازرگانی آمریکا در دوران تصدی هاردینگ و کولیج مشخص شد. جمهوریخواهان هوور را در سال ۱۹۲۸ به عنوان کاندیدای حزب خود برای رقابت با «آلفرد اسمیت» از حزب دموکرات معرفی کردند. وی در این رقابت پیروز شد، اما در انتخابات سال ۱۹۳۲ از تکرار این پیروزی بازماند.هربرت هوور و همسرش لو هنری هوور، چندین سال در چین زندگی کرده بودند و هر دو زبان چینی را آموخته بودند.

نهاد هوور نفوذ زیادی در بین محافظه کاران و جمهوری‌خواهان آمریکایی داشته و از دیرباز محلی بوده برای تحقیق و پژوهش اعضای عالیرتبه محافظه کاران و برخی از اعضا نیز چنان‌که در ادامه مطلب خواهد آمد ارتباطات یا پست و مقامی در دولت و در میان سایر جمهوریِخواهان در حکومت داشته یا دارند.

در ۸ سپتامبر ۲۰۰۷ نهاد هوور اعلام کرد که وزیر دفاع سابق دونالد رامسفلد، دعوت این مؤسسه را برای پیوستن به این نهاد پذیرفته. یک شخص غیر سیاسی که نقش مهم و کلیدی را در سیاست دولت بوش در عراق بازی می‌کرد، ژنرال بازنشسته ارتش، و فرمانده ارشد سابق "فرماندهی مرکزی آمریکا"، جان ابی‌زید بود، که بتازگی به نهاد هوور پیوست.

تفکرات و خط مشی‌های نهاد هوور در دو دهه گذشته، در اصل از همان اهداف «کمیته جهان آزاد» (ارتقا دموکراسی، مطلع کردن افکار عمومی از همه تهدیدات نسبت به دموکراسی و مقابله با نفوذ آن‌هایی که در داخل و خارج آمریکا دشمنی خود با نظم دموکراتیک را اعلام کرده‌اند) نشأت گرفته و پیروی می‌کند که در سال ۱۹۸۱ «با حمایت گروه‌های نومحافظه‌کار» و به ریاست دونالد رامسفلد به وجود آمد «و خود را بعنوان سازمانی متعهد به دفاع از جهان غیرکمونیست «در برابر خطرفزاینده توتالیتاریسم» می‌دید. گرایش‌های روشنفکرانه و شدیداً ضدکمونیستی اعضای آن، «کمیته جهان آزاد» را در کنار گروه‌های نومحافظه کار بیشماری قرار داد که قبل یا بعد از انتخاب شدن رونالد ریگان به ریاست جمهوری، در آمریکا تشکیل شده بود». «مایکل لدین و برخی از افراد وابسته به انستیتوی هوور که برای تغییر رژیم در ایران با جریانات راست اپوزیسیون جمهوری اسلامی همکاری می‌کنند، از وابستگان به «کمیته جهان آزاد» و کمیته‌های منشعب از آن هستند.

نمودار درآمد و هزینه ی بودجه ی این اندیشکده در سال مالی منتهی به 2018 طبق اعلام خود آن به شکل زیر می باشد :

 

 

هوور در کتابخانه اش یک بخش اختصاصی و قدیمی برای ایران دارد:

کلکسیون ایران بیشتر شامل دارایی های مهم از کمونیست های ایران، احزاب کمونیست، سلسله پهلوی، انقلاب اسلامی و تاسیس جمهوری اسلامی ایران، روابط ایران و آمریکا، جنگ ایران و عراق، تشیع؛ و سیاسیون ایران است. که یکی از کلکسیون های متعلقات مربوط به اپوزسیون سیاسی ایران در ایالات متحده میباشد(به نقل سایت موسسه)

نگاهی به برخی پوستر ها و موضوعات:

آدرس صفحه:

www.hoover.org/library-archives/collections/iran

..............................................................................

en.wikipedia.org/wiki/Hoover_Institution

www.hoover.org/about

en.wikipedia.org/wiki/Herbert_Hoover

ویرایش شده در بهمن 99 توسط seyedmohammad

[seyedmohammad 9,755]

ه نام خدا

 

 

 

 

بنیاد دفاع از دمکراسی‌ها  foundation for defense of democracies که با سرواژه ی FDD معروف است ؛ یک اندیشکده سیاست عمومی آمریکایی است که با رویکرد  امنیت ملی و سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا به فعالیت می پردازد .

 تمایلات سیاسی آن به طرق مختلف به عنوان غیرحزبی و گاهی نومحافظه کار توصیف شده است . این بنیاد از  اندیشکده های جدید التاسیس آمریکایی است که  کمی بعد از حملات ۱۱ سپتامبر و در دوران جرج بوش  پایه‌گذاری شد تا "با پژوهش عمیق و موشکافانه، کنش‌های غیرقانونی را شناسایی کند و گزینه‌هایی را با هدف تقویت امنیت ملی آمریکا و کاهش یا محو تهدیدهای مخالفان و معارضان آمریکا برای سیاست‌گذاری ارائه کند."

زمینه های مهم کاری این اندیشکده از همان زمان ، کشورهایی است که جرج بوش " محور شرارت " می نامید . یعنی ایران، سوریه و کره شمالی. البته دشمنی این اندیشکده با جمهوری اسلامی بسیار شدید بوده و می توان گفت ضد ایرانی ترین اندیشکده جهان است.
در مورد ایران باید گفتFDD به رهبری  مارك دوبوویتز ، برنامه ی ایران را در این اندیشکده به پیش میبرد که می کوشد "خطری را كه جمهوری اسلامی ایران برای آمریكا و متحدانش به وجود می آورد ، برطرف كند ، FDD تحقیقات مفصلی را انجام می دهد ، گزینه های سیاست گذاری عملی و جامع را توسعه می دهد و مرتباً در رسانه ها   می گوید که این کار را با حمله به "نقاط آسیب پذیر ایران" انجام می دهد: این نقاط آسیب پذیر شامل  عملیات رسانه ای جهانی ایران  ، حضور ایران در ایالات متحده و اروپا ، امور مالی و تلاش های ادعایی برای حمایت از فعالیت های تروریستی ادعایی در خارج از کشور است . به طور خاص ، FDD خود را با برنامه ی هسته ای ایران و پروژه ی حقوق بشر ( موارد ادعایی نقض حقق بشر توسط ایران ) مشغول کرده است . 

در سال 2008 ، FDD پروژه انرژی ایران را تأسیس کرد که "تحقیقات گسترده ای در مورد قطع راه های سود بردن جمهوری اسلامی  از بخش انرژی خود انجام می دهد ". وال استریت ژورنال زمانی بیان داشت که  FDD   ، برای اولین بار ایده تحریم بنزین را مورد توجه  قرار داده است . رویکرد  FDD برای حمایت از قانون تحریم های ایران که شامل لابی گری با هر دو حزب دمکرات و جمهوری خواه بود باعث تحسین این اندیشکده از سوی  هر دو طرف سیاسی شد. هوارد برمن ، نماینده کنگره ، با تشکر از این سازمان گفت: "FDD یکی از رساترین و خلاق ترین صداها در واشنگتن در رابطه با موضوع هسته ای ایران و به ویژه تحریم های ایران بوده است ". تلاش های FDD برای هدف قرار دادن منابع مالی جمهوری اسلامی ایران فراتر از تحریم های انرژی است. این سازمان به شدت برای اجرای تحریم  بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران در اجرای معاملات ،  و استفاده از ارتباطات مالی بین بانکی در سراسر جهان (SWIFT) تلاش  کرده است. طبق گزارش وال استریت ژورنال ،  "بیشتر  کارهای مربوط به این  موضوع را FDD انجام داده است". در سال ۲۰۱۵ از چهار کارشناسی که در کمیته بانکداری سنای ایالات متحده آمریکا درباره تحریم‌های ایران حضور داشتند دو نفرشان ، از کارشناسان این بنیاد بودند و یک نفر عضو هیات مشاوران این بنیاد بودند.

البته دشمنی های این اندیشکده نیز از سوی ایران بی پاسخ نماند و در اوت ۲۰۱۹ وزارت امور خارجه ایران بر پایه «قانون مقابله با نقض حقوق‌بشر و اقدامات ماجراجویانه و تروریستی آمریکا در منطقه» مصوب ۲۲ مرداد ۱۳۹۶، این بنیاد و مارک دوبوویتز بنیانگذار و مدیر عامل اجرایی آنرا در فهرست تحریم خود قرار داد.

مجله جنگ طولانی  FDD's Long War Journal یک پروژه ی دیگر در  FDD است که به گزارش جنگ جهانی علیه تروریسم  ادعایی که توسط ایالات متحده و متحدان آن به دنبال حملات 11 سپتامبر 2001 آغاز شده است ، اختصاص یافته است.  سالها است که سوریه به دلیل همسویی با ایران و حمایت از سازمان هایی مانند حزب الله ، مورد توجه تحقیقات FDD بوده است .  در سال 2012 ، با گسترش اعتراضات در سوریه ، FDD "پروژه سوریه" را برای حمایت از تلاش های مخالفان برای از بین بردن رژیم اسد راه اندازی کرد. در این تلاش ، FDD در سال 2012 یک خط تماس اسکایپ بین نماینده های مسلحین سوری و روزنامه نگاران آمریکایی را تسهیل کرد و پژوهش ها و یادداشت های مختلفی را بر این اساس  انجام داد و از مقامات آمریکایی خواستار عمل جهت کمک به مسلحین سوری شد. 

سیاست دوگانه ی این اندیشکده در مورد مسایل سیاسی بین المللی به قدری متناقض است که یک پژوهش متعلق به " مرکز روابط بین الملل  "  در مورد این اندیشکده بیان میکند : "گرچه FDD  منتقد سرسخت تروریسم است ، اما از اقدامات اسرائیل علیه فلسطینی ها که به طور قطع در این دسته قرار می گیرند انتقاد نکرده است".  این پژوهش  FDD را به عنوان "عضو برجسته اندیشکده های  نو محافظه کار "  ، به همراه اندیشکده های امریکن انترپرایز و موسسه هادسون  ،  توصیف می کند  .

.FDD ادعا میکند که هیچ بودجه خارجی را اتخاذ نمی کند اما در سال 2011 ،  وب سایت ThinkProgress ، که یک سازمان حقوقی لیبرال است  ، اسنادی را منتشر کرد که نشان می داد  بودجه FDD  از کجا به وجود آمده است.از سال 2001 تا 2004  اهدا کنندگان شامل: 

رولان آرنال : 1،802،000 دلار
ادگار ام. و چارلز برونفمن : 1،050،000 دلار
مایکل اشتاین هارد : 850،000 دلار
بنیاد خانواده آبرامسون (از لئونارد آبرامسون ): 822.523 دلار
برنارد مارکوس : 600000 دلار
لوئیس رانیری : 350،000 دلاربودند . پل سینگر و شلدون آدلسون نیز اهدا کنندگان اصلی هستند. طبق این لیست  بزرگترین پشتیبانان مالی این اندیشکده ، ثروتمندان یهودی آمریکایی هستند که برخی از آنها از الحاق بیت‌المقدس شرقی به اسرائیل حمایت می‌کنند.

ThinkProgress  نتیجه  میگیرد ، "بسیاری از کمک کنندگان عمده ، افراد فعال طرفدار رژیم صهیونیستی  هستند که  با افشای نام های ایشان  علت حمایت FDD از دخالت نظامی آمریکا در خاور میانه  آشکار میشود . زیرا مواضع خصمانه این کشور در برابر ایران و دفاع از سیاست های افراطی دست راستی در  اسرائیل با منافع اهدا کنندگان بودجه  این اندیشکده در دفاع از  "اسرائیل" سازگار است ."

 

نمونه ی اظهارات کذب و ایران هراسانه ی این اندیشکده در قالب اینفو گرافی : 

 

 

بنیاد دفاع از دموکراسی سه مرکز اصلی تحت نام « قدرت آمریکایی» ذیل خود دارد که هر کدام از این مراکز شامل گروهی از کارشناسان مخصوص و همچنین مشاوران همکار می شود.

1. مرکز قدرت نظامی و سیاسی
2. مرکز قدرت اقتصادی و مالی
3. مرکز ابتکار سایبری و تکنولوژی

مرکز قدرت نظامی و سیاسی: هدف خود را  ارتقای درک استراتژی‌های نظامی و سیاست‌ها و مقابله با تهدیدهای امنیتی آمریکا و متحدانش تعریف کرده است. این مرکز، کشورهای چین، روسیه، ایران و کره‌شمالی را به عنوان رقبا و دشمنان اصلی ایالات متحده معرفی کرده و برای مقابله با آنان، دولت را به مدرن‌سازی نیروهای نظامی و توانمندی هسته‌ای، اِعمال تاکتیک‌های چندوجهی، سرمایه‌گذاری در حوزه‌های فضایی و سایبری و به کارگیری انواع جدیدی از جنگ اقتصادی، اطلاعاتی و حقوقی در چارچوب استراتژی‌های نامتقارن دعوت می‌کند. رییس این شورا  ژنرال  مک‌مستر مشاور امنیت ملی سابق دونالد ترامپ است و لئون پنتا؛ وزیر دفاع دولت اوباما نیز یکی از مشاوران این کارگروه است.

مرکز قدرت اقتصادی و مالی: تمرکز مطالعات این مرکز بر امنیت اقتصاد ملی ایالات متحده است.  اینکه ایالات متحده چگونه می‌تواند از قدرت اقتصادی و مالی خود به عنوان اهرمی برای رسیدن به اهداف امنیت ملی خود استفاده کند. همچنین این مرکز با رصد تغییرات اقتصادی جهانی، نحوه سازگاری متحدان و رقبای آمریکا را تحلیل می‌کند. مرکز قدرت اقتصادی به دنبال این است که چگونه دولت ایالات متحده، اختیارات اقتصادی و مالی خود را برای مقابله با دشمنان این کشور به کار بگیرد. سایت اینترنتی FDD، چین را به عنوان بزرگترین تهدید امنیت اقتصاد ملی آمریکا معرفی می‌کند و اِعمال استراتژی‌های موثر برای مقابله با آنچه که تهدید و دست‌کاری اقتصادی چین می‌خواند، را اولویت امنیت ملی آمریکا می‌داند. همچنین در سطوح بعدی، روسیه، ایران، کره‌شمالی، داعش، القاعده و حزب‌الله لبنان را به عنوان بازیگرانی که توسط ابزارهای خود توانایی به چالش کشیدن آمریکا از نظر اقتصادی را دارند، معرفی می‌کند. وان زاراته معاون سابق مشاور امنیت ملی در حوزۀ تروریسم؛  رییس این مرکز است. مارک دوبوویتز نیز از مشاوران ارشد این مرکز است.نام سابق این مرکز، «مرکز تحریم و تامین مالی غیرقانونی» بود.

مرکز ابتکار سایبری و تکنولوژی: به دنبال تقویت اقتصادی و امنیتی ایالات متحده از طریق ابداعات تکنولوژیک و مقابله با تهدیدات سایبری است. همچنین این مرکز، دولت آمریکا، بخش خصوصی و کشورهای متحد این کشور را متوجه تهدیدها و فرصت‌های حوزۀ به سرعت در حال پیشرفت تکنولوژی می‌کند. طبق اعلام سایت FDD، این مرکز مطالعات گسترده‌ای را پیرامون استراتژی‌ها و ظرفیت‌های سایبری کشورهای رقیب آمریکا در این حوزه یعنی روسیه، چین، کره شمالی و ایران به منظور ارائۀ پیشنهادهای معطوف به امنیت ملی آمریکا به دولت این کشور، انجام می‌دهد. دکتر سامانتا رویچ؛ رییس این مرکز است. وی هم‌اکنون معاون شورای مشاوران اطلاعاتی رییس جمهور و عضو کمیسیون فضای سایبری وابسته به کنگره آمریکا است. 

 

.................................................................

www.fdd.org/

en.wikipedia.org/wiki/Foundation_for_Defense_of_Democracies

ویرایش شده در بهمن 99 توسط seyedmohammad