توافق هسته ای (1) " توافق هسته ای " ، جزییات ، آینده (1)

[Sami1993 11,560]

گزارش ویژه
کارشناسان: تحریم های جدید کنگره علیه ایران تصویب می شود
اوباما بی میل نیست قانونی در کنگره تصویب شود که قدرت چانه زنی تیم وی در مذاکرات را بالا ببرد.

 

حامد علوی، ایران هسته ای- کارشناسان در تهران عقیده دارند تحریم های جدید کنگره علیه ایران تصویب خواهد شد.

طی روزهای گذشته مقام های کنگره امریکا گفته اند طرح جدید تحریم ایران را به زودی به رای خواهند گذاشت و متقابلا دولت امریکا هم اعلام کرده مخالف اعمال هرگونه تحریم جدید است.

این مباحثات هم اکنون به فضای غالب رسانه ای درباره برنامه هسته ای ایران در امریکا تبدیل شده است.

هم اکنون در سنای امریکا دو طرح درباره برنامه هسته ای روی میز قرار دارد.

طرح نخست را رابرت منندز سناتور دموکرات و مارک کرک سناتور جمهوریخواه ارائه کرده‌اند. در قالب قانون مطرح شده از سوی آنها، در صورتی که تهران از امضای توافق‌نامه نهایی امتناع کند، تحریم‌های جدیدی به صورت تقریباً‌ خودکار در تاریخی از پیش تعیین شده، اعمال خواهد شد.

طرح دوم متعلق به باب کروکر رییس جدید کمیته ورابط خارجی سناست. طرح وی این هدف را دنبال می‌کند که قانونی تصویب شود که باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا را مجبور کند هر گونه توافقی درباره برنامه هسته‌ای ایران را به رای کنگره منوط کند.

در واقع این طرح بدان معناست که کنگره می تواندبا توافق نهایی مخالفت کند.

هنوز مشخص نیست که دقیقا کدام طرح به رای گذاشته خواهد شد و این مایکل مک کانل رییس سناست که تصمیم می گیرد نتیجه نهایی چه باشد.

با این حال، بنابر اعلام برخی مناع آگاه به بلومبرگ ویو در روز 26 دی، مک کانل رهبر اکثریت جدید سنا متعهد شده است که لایحه کِرِک و منندز را در اواخر فوریه یا اوائل مارس در صحن علنی سنا مطرح کند.

این بدان معناست که تا آن زمان طرح های موجود باید در هم ادغام شوند.

با توجه به اکثریت داشتن جمهوری خواهان در سنا و مجلس نمایندگان، و همراهی برخی دموکرات ها با آنها، کارشناسان می گویند شانس تصویب این طرح ها بالاست.

اگر نمایندگان کنگره با اکثریتی بیش از دو سوم این طرح ها را تصویب کنند رییس جمهور امریکا اجازه وتوی آن را نخواهد داشت.

کارشناسان در تهران می گویند اگرچه اوباما اختیارات زیادی در حوزه های سیاست خارجی دارد ولی آشکارا در زمینه مقابله با سنا کم کاری کرده است.

به عقیده این کارشناسان علت احتمالا این است که اوباما بی میل نیست قانونی در کنگره تصویب شود که قدرت چانه زنی تیم وی در مذاکرات را بالا ببرد.

ناظران می گویند بعید است جمهوری خواهان بتوانند اکثریت دو سوم را فراهم کنند.

هنوز روشن نیست که واکنش دولت حسن روحانی به این اقدامات جدید چه خواهد بود ولی برخی کارشناسان می گویند اگر دولت روحانی به وضعیت التماس گونه خود برای توافق هسته ای ادامه بدهد، احتمالا رفتار کنگره رادیکال تر خواهد شد.

[A10 285]

دوستان حرکت مجلس رو تا چه اندازه جدی میدونین؟
اگر ما به سرعت به سمت 60% حرکت کنیم چقدر زمان میخواد تا دوباره ذخایر 100 کیلویی اورانیوم غنی شده با غنای بالای 20% تولید کنیم؟

[Maldini 3,918]

دوستان حرکت مجلس رو تا چه اندازه جدی میدونین؟
اگر ما به سرعت به سمت 60% حرکت کنیم چقدر زمان میخواد تا دوباره ذخایر 100 کیلویی اورانیوم غنی شده با غنای بالای 20% تولید کنیم؟

دوست عزیز این قضیه اورانیوم 60 درصد برای مصرف سوخت زیردریایی مربوط به چند ماه پیشه که آقای الیاس نادران توی مجلس مطرح کرد

مشکل اینه که ریش قیچی الان دست آقایونی هست که اینطور که از ظواهر امر برمیاد هسته ای رو کامل بای دادن و الان مسئله شون اینه که عایا موشکی رو هم بدیم یا نه!

و این ریش قیچی رو هم به آسونی ول نمیکنن حالا مجلس  غنی سازه 100  درصد و اعزام انسان به اروپا(قمر سیاره مشتری!) و استفاده صنعنی از کلد فیوژن رو  بره تصویب کنه!

[cheka 15,064]

دوست عزیز این قضیه اورانیوم 60 درصد برای مصرف سوخت زیردریایی مربوط به چند ماه پیشه که آقای الیاس نادران توی مجلس مطرح کرد

مشکل اینه که ریش قیچی الان دست آقایونی هست که اینطور که از ظواهر امر برمیاد هسته ای رو کامل بای دادن و الان مسئله شون اینه که عایا موشکی رو هم بدیم یا نه!

و این ریش قیچی رو هم به آسونی ول نمیکنن حالا مجلس  غنی سازه 100  درصد و اعزام انسان به اروپا(قمر سیاره مشتری!) و استفاده صنعنی از کلد فیوژن رو  بره تصویب کنه!

 

اگر تحریم های جدید تصویب بشه جریان خواهان مذاکره تمام قدرتش در نظام و مردم رو از دست میده و مجبوره مثل خاتمی که خودش عقب نشینی رو متوقف کرد ، غنی سازی رو دوباره شروع کنه

[Maldini 3,918]

اگر تحریم های جدید تصویب بشه جریان خواهان مذاکره تمام قدرتش در نظام و مردم رو از دست میده و مجبوره مثل خاتمی که خودش عقب نشینی رو متوقف کرد ، غنی سازی رو دوباره شروع کنه

 

تحریم جدید تا چه حدی؟

 مثلا تحریم چند شرکت و فرد مرتبط با پرونده هسته ای(که به طور متناوب داره تکرار میشه) شامل میشه؟

[blender 1,086]

اگر تحریم های جدید تصویب بشه جریان خواهان مذاکره تمام قدرتش در نظام و مردم رو از دست میده و مجبوره مثل خاتمی که خودش عقب نشینی رو متوقف کرد ، غنی سازی رو دوباره شروع کنه

 

شما زیادی ملت ایران رو دست بالا می گیری .

تحریم جدید تا چه حدی؟

 مثلا تحریم چند شرکت و فرد مرتبط با پرونده هسته ای(که به طور متناوب داره تکرار میشه) شامل میشه؟

 

تنها تحریمی که می تونه آقایون رو از مذاکره صرف نظر کنه ، بلوکه کردن اموال آقایون در انگلیس ، کانادا ، اسپانیا و ... هست  ، بقیه ی تحریم ها  به آقایون ربطی نداره .

دوستان حرکت مجلس رو تا چه اندازه جدی میدونین؟
اگر ما به سرعت به سمت 60% حرکت کنیم چقدر زمان میخواد تا دوباره ذخایر 100 کیلویی اورانیوم غنی شده با غنای بالای 20% تولید کنیم؟

 

مجلس رو شما جدی نگیر .

[Sami1993 11,560]

کدام مذاکرات پیشرفت چندانی نداشته است!؟
کری در پیاده روهای ژنو به دنبال چیست!؟/ تلاش برای رسیدن به «توافق سیاسی» پیش از چهارماه مقرر و «کلاه گشادی» که انتظار ایران را می کشد!
گروه بین الملل – رجانیوز: گزارش‌های محدود مخابره شده از فضای چند دور مذاکرات تیم ایران و امریکا حکایت از پیشرفت اندک مذاکرات دارد و هر چند که خبری درباره موضوع مذاکرات مخابره نشده است، اما به نظر می رسد موضوع اصلی این مذاکرات فشرده در ژنو و پاریس، تلاش برای رسیدن به یک «توافق سیاسی» پیش از فرا رسیدن موعد چهار ماهه پس از تمدید توافق ژنو است، «توافقی سیاسی» که ناظران مستقل ایرانی از آن به عنوان «کلاه گشاد» تدارک دیده شده برای ایران نام برده اند.

 

 

به گزارش رجانیوز، در حالی وزرای امور خارجه ایران و آمریکا طی دو نوبت در ژنو و پاریس درباره موضوع هسته ای ایران گفتگو کردند که دستور این مذاکرات دستیابی به یک «توافق سیاسی» تا پیش از 24 مارس (4 فروردین) و مطابق با آنچیزی است که پس از تمدید مذاکرات ژنو در آذرماه جاری مطرح شده است.

در همین زمینه خبرگزاری رویترز نیز مدعی شده است که در جریان مذاکرات اخیر کری و ظریف پیشرفت چندانی حاصل نشده و به نظر می رسد مقامات آمریکایی به دنبال طولانی کردن روند مذاکرات تا روزهای پایانی دستیابی به «توافق سیاسی» هستند تا با توجه به فرصت کم باقی مانده بتوانند ایران را تحت فشار بگذارند.

البته گفتگو برای دستیابی به «توافق سیاسی» گزاره‌ای بود که در جریان مذاکرات وین و پس از روشن شدن مخالفت اوباما با توافق نهایی، به عنوان گزینه ای برای عبور از محدودیت زمان و جلوگیری از شکست مذاکرات مطرح شد، اما مشخص نیست با وجود تمدید هفت ماهه مذاکرات و از بین رفتن محدودیت زمانی، چرا مجددا تیم ایرانی زیر بار مذاکره در این باره رفته است!؟

 

موضوعی که در بیانیه مشترک اشتون و ظریف در وین، اینگونه به آن اشاره شده است:

«ما قصد داریم که با استفاده از شتاب ایجاد شده کنونی، مذاکرات را در کوتاه‌ترین زمان ممکن حداکثر طی چهار ماه نهایی کنیم و در صورت ضرورت از زمان باقی‌مانده تا نهم تیر ماه به منظور نهایی کردن هرگونه تعهدات کار فنی و یا نگارشی احتمالی باقی مانده استفاده کنیم.»

نکته نگران کننده در این راهبرد کلی آن است که در آن یکی از ضعف‌های بزرگ توافق ژنو در حال تکرار است، بر این اساس که ذیل عنوان توافق سیاسی که یک توافق کلی است، طرف ایرانی با کلیاتی که تفسیرهای مختلف از آن قابل ارائه است سرگرم شده و در مقابل تعهداتی عینی و غیرقابل تفسیر از طرف مقابل زیر سایه چماق تحریم های کنگره گرفته می‌شود.

نمایندگان سنای آمریکا، که از ابتدای سال جدید میلادی رسما کار خود را با اکثریت جمهوری‌خواه آغاز کرده، در حال حاضر دو طرح ضدایرانی را در نوبت معرفی دارند. طرح اول را «مارک کرک» و «رابرت منندز» در نظر دارند که خواهان تصویب تحریم‌های مشروط علیه ایران است که این دو در حال نهایی کردن لایحه‌ای برای تحمیل تحریم‌های شدیدتر علیه ایران در صورت عدم توافق نهایی ایران و 1+5 تا پایان 30 ژوئن سال 2015، می‌باشند.

در همین حال رئیس جمهور آمریکا اعلام کرده است اگر ایران به درخواست های هسته ای کاخ سفید پاسخ مثبت ندهد از کنگره می خواهد تحریم های جدیدی علیه تهران تصویب کند.

این اظهارات رئیس جمهور آمریکا در حالی مطرح می شود که هم اکنون دو طرح تحریمی جدید علیه ایران در کنگره پیگیری می شود.

رئیس جمهور آمریکا روز جمعه علاوه بر این گفته است: شانس دستیابی به یک توافق هنوز کمتر از 50-50 است اما ماه‌های باقیمانده تا پایان مهلت مذاکرات تعیین خواهد کرد که آیا ایران می‌تواند پاسخ مثبتی بدهد یا نه.

وی با اشاره به این‌که در صورت شکست دیپلماسی ممکن است مسأله جنگ با ایران مطرح شود،‌ گفت: اگر در حقیقت دیدگاه ما این است که مانع از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای شویم باید این احتمال را در نظر بگیریم که ممکن است دیپلماسی به نتیجه نرسد و باید به دنبال گزینه‌های دیگر برای رسیدن به این هدف باشیم.

باراک اوباما در این کنفرانس خبری اظهار کرد: من از کنگره می‌خواهم تا به خاطر مذاکره‌کنندگان‌مان، دوستانمان و تمام کسانی که در این مذاکرات درگیر هستند از این کار خود دست نگه‌دارند چون می‌تواند احتمال دستیابی به یک راه‌حل دیپلماتیک را به خطر بیاندازد. رئیس‌جمهور آمریکا تأکید کرد: من هر لایحه‌ای که پیش رویم قرار گیرد وتو خواهم کرد.

بر اساس گزارش های منتشر شده ، پیشنهاد جدید هسته ای آمریکا که در مذاکرات وین و مذاکرات اخیر ژنو ارائه شده، با خطوط قرمز ایران و حتی پیشنهادات اولیه آمریکا فاصله دارد و عملا صنعت هسته ای ایران را تعطیل می‌کند.

در همین راستا، در مذاکرات وین با وجود امتیازات زیادی که تیم ایرانی حاضر به ارائه آن شده بود، اما جان کری در لحظات آخر و پس از تماس با اوباما از پیشنهادات اولیه خود عقب نشینی کرد و با ارائه پیشنهادات جدید عملا حصول توافق نهایی به شکست انجامید.

رفتار تیم ایرانی در پذیرش خواسته آمریکایی‌ها در مذاکرات وین برای طرف مقابل این پیام را بهمراه داشته که دولت ایران به دلیل شرایط داخلی نیاز به توافق هسته ای دارد بنابراین با تغییر پیشنهادات خود در وین باز هم دنبال کوچکتر کردن غنای بسته پیشنهادی خود برآمدند، موضوعی که در مذاکرات ژنو نیز تکرار شد.

در واقع طرف مقابل به این تحلیل رسیده که رفتار تیم ایرانی در موضوع هسته ای تابعی از فشارهای آمریکا شده است به این معنا که کاخ سفید هر چه فشار و محدودیت های خود را علیه ایران بیشتر کند تیم هسته ای ایران واکنش نشان داده و برای جلوگیری از فشارهای بیشتر حاضر به عقب نشینی و ارائه امتیازات بیشتر می‌شود.

این روند که از توافق ژنو آغاز شده، تاکنون نیز ادامه داشته است، به گونه ای که پیشنهاد جدید آمریکایی ها بسیاری از امتیازات "حداقلی" که در «برنامه مشترک اقدام» به آن اشاره شده بود را نادیده گرفته و پذیرش خواسته های فعلی آمریک به معنای «تعطیلی» صنعت هسته‌ای ایران محسوب می شود.

با این حال کاخ سفید برای اینکه تیم ایرانی را مجاب به پذیرش خواسته های «گستاخانه» خود کند، «چماق» تحریم‌های کنگره و حمله نظامی را در کنار به اصطلاح «هویج» پیشنهادات جدید روی میز گذاشته است.

جان کری نیز ماموریت یافته در مذاکرات هسته ای با ظریف، راهبرد جدید آمریکا یعنی «توافق بر روی کلیات و چانه‌زنی روی جزییات» را پیگیری کند.

اینکه استراتژی تیم مذاکره کننده ایرانی در برابر راهبرد تکراری آمریکا چه خواهد بود، موضوعی است که شاید تا دو ماه دیگر مشخص شود.

[hamidz65 13,498]

هر موقع این خبرهای مربوط به هسته ای میبینم که این همه باید الکی باج بدیم افسرده میشم .
مذاکره یعنی یه امتیاز تو میدی یه امتیاز طرف مقابل نه اینکه همش تو بخای امتیاز بدی تازه بعد طرف بازم ناراضی که این کمه ...
بقول مختار اینها میخواهند ارمان هایمان را بجوند.
میترسم این اقای ظریف هم مثل محمود عباس طرح توافقش 20    30    سالی طول بکشه
بهتره امریکا بازم تحریم شدیدتری کنه تا اقایان به خودشان بیان بلکه این روند و متوقف کنند.
امریکا شیطان بزرگ است ومزاکره با شیطان از اساس غلط است.
 

 

[Sami1993 11,560]

هر موقع این خبرهای مربوط به هسته ای میبینم که این همه باید الکی باج بدیم افسرده میشم .
مذاکره یعنی یه امتیاز تو میدی یه امتیاز طرف مقابل نه اینکه همش تو بخای امتیاز بدی تازه بعد طرف بازم ناراضی که این کمه ...
بقول مختار اینها میخواهند ارمان هایمان را بجوند.
میترسم این اقای ظریف هم مثل محمود عباس طرح توافقش 20    30    سالی طول بکشه
بهتره امریکا بازم تحریم شدیدتری کنه تا اقایان به خودشان بیان بلکه این روند و متوقف کنند.
امریکا شیطان بزرگ است ومزاکره با شیطان از اساس غلط است.
 

 

عبرتها بسيار است و عبرت گرفتن اندك !

[Lord-Soldier 2,186]

شل سیلورستاین یک داستانک داره که میگه :

 

من یک راه خوب سراغ دارم که همیشه دوست بمونیم. هرچی من میگم، تو گوش کن!

[oldmagina 9,115]

مذاکرات ایران و 1+5 چگونه به نتیجه می رسد؟

 

دور جدید مذاکرات هسته ای میان ایران و 1+5 در سال 2015 در حالی آغاز شده است که پیش از این بسیاری از صاحب نظران معتقد بودند شرایط خاص منطقه موجب حصول توافق جامع میان ایران و 1+5 تا قبل از سوم آذر خواهد شد اما این اتفاق روی نداد و مذاکرات بار دیگر تمدید شد. 
به نظر می رسد مشکل مذاکرات بیش از آنکه فنی و حقوقی باشد، سیاسی است و اختلاف سیاسی را صرفا از طریق سیاسی می توان حل نمود.
مسائلی که اکنون مانع از حصول توافق جامع می شود همچون نحوه لغو تحریم ها، میزان و تعداد سانتریفیوژها و ... پنج ماه دیگر هم وجود خواهد داشت و چیزی تغییر نخواهد کرد. لذا به نظر می رسد طرفین با تمدید مذاکرات، در انتظار حوادث و اتفاقات تاثیرگذار بر مذاکرات در آینده هستند. 
به طور مثال آمریکا انتظار دارد با کاهش قیمت نفت (کاهش بودجه دولت ایران) و فشار تحریم ها در پنج ماه آینده، ایران از برخی مواضعش عقب نشینی کند و توافق موردنظر آمریکا حاصل شود. در مقابل ممکن است ایران نیز در این انتظار باشد که با افزایش خطر داعش و یا حتی اختلافات داخلی آمریکا ،  شرایط بر 1+5 و به خصوص آمریکا دشوار گردد تا به توافق مدنظر ایران رضایت دهند. 
در یادداشت های قبلی به این موضوع اشاره شد که حل و فصل ریشه ای مناقشه هسته ای ایران تنها از طریق "تغییر تصاویر" موجود امکان پذیر خواهد بود. به عبارتی ایران و 1+5 (و به خصوص آمریکا) باید تلاش کنند تصویری که از خود در ذهنیت طرف مقابل ایجاد کرده اند را تغییر دهند تا با ایجاد اعتماد متقابل حصول توافق میان آنها ممکن شود اما فارغ از این موضوع به نظر می رسد حتی با شرایط کنونی نیز ایران باید استراتژی خود در مذاکرات را تغییر دهد.
به گمان نویسنده استراتژی مذاکرات هسته ای ایران اشتباه است و این موضوع صرفا به دولت مربوط نمی شود، بلکه قوه مقننه را نیز شامل می شود. در حالی که مهم ترین بُعد مناقشه هسته ای ایران، بُعد سیاسی است؛ اما تیم مذاکره کننده ایران عمده تلاش خود را بر روی مسائل فنی و حقوقی (متن توافق) قرار داده و از بُعد سیاسی مسئله غفلت کرده است. 
در هر دور از مذاکرات، هیات مذاکره کننده ایرانی (که تلاش آنها شایسته تقدیر و تحسین است) با جدیت و طرح های متنوع و مختلف پای میز مذاکره آمده اما بدون دست یافتن به نتیجه، مذاکرات را ترک کرده است. در این بین به نظر می رسد یکی از علل اصلی عدم توافق، زیاده خواهی یا به عبارتی عدم تعدیل مواضع از سوی طرف مقابل و به خصوص آمریکا است. اما سوالی که مطرح می شود این است که چرا طرف مقابل باید مواضع خود را تعدیل کند؟ به عبارت دیگر اگرچه حصول توافق جامع با ایران برای 1+5 و به خصوص آمریکا منافعی در بر دارد، اما سوال اصلی این است که اگر توافق حاصل نشود، آمریکا چه چیزی را از دست خواهد داد؟ 
ایران که عنوان کرده به دنبال سلاح هسته ای نیست و به تمام تعهدات خود با آزانس پایبند خواهد ماند؛ پس چه چیزی باید آمریکا را از امکان عدم توافق باز دارد؟ به نظر می رسد ایران باید همانطور که در رسیدن به توافق جامع تلاش می کند، طرف مقابل را از امکان عدم توافق بر حذر دارد. البته این موضوع باید با انجام تقسیم وظایف در سطح نظام (و نه صرفا دولت) انجام بگیرد. به عبارت دیگر ایران باید همزمان در حالی که به طرف مقابل هشدار می دهد که از آژانس بین المللی انرژی اتمی خارج خواهد شد، با بکارگیری دیپلماسی عمومی و رسانه ای عنوان کند به هیچ وجه دنبال سلاح هسته ای نیست. 
اگر این اقدام (و از این دست اقدامات) با زیرکی و درستی اجرا شود، آنگاه دولت آمریکا خود را در برابر شرایط جدیدی خواهد دید. مسلما قبول تصمیم ایران به خروج از آژانس (که در نتیجه مذاکرات هسته ای خواهد بود) برای اوباما و دموکرات ها (که کارنامه موفقی در عرصه سیاست خارجی ندارند) خیلی آسان نخواهد بود. بدین ترتیب هزینه شکست مذاکرات برای آمریکا نیز بالا خواهد رفت. شاکله این صحبت این است که مذاکرات هسته ای که خود از پیچیدگی های بسیاری برخوردار است نباید به صورت خطی و خیلی ابتدایی صورت بگیرد. بلکه باید در چند سطح اما به صورت متوازن و هماهنگ دنبال شود و اگرچه همه سطوح صرفا یک مسیر که همانا دستیابی به توافق جامع است را دنبال می کنند، اما این مسیر یک خط صاف و مستقیم نیست؛ بلکه با پیچیدگی ها و گاه حتی دور برگردان هایی همراه است.
...
لذا با استراتژی فعلیِ ایران در مذاکرات هسته ای، هزینه عدم توافق برای آمریکا خیلی بالا نخواهد بود و این کشور دلیلی برای تعدیل مواضع خود نخواهد دید؛ مگر آنکه اتفاقاتی در سطح منطقه و نظام بین الملل روی دهد که عملا باعث شود آمریکا میان گزینه بد (تعدیل مواضع و توافق با ایران) و بدتر (اتفاق مذکور)، گزینه بد را انتخاب کند. آیا در پنج ماه آینده چنین اتفاقی روی خواهد داد؟

 

 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

 

هفت راه برای همکاری آمریکا با ایران پس از توافق‌هسته‌ای

 

اندیشکده امنیت آمریکای نوین

 

حتی در صورت حصول توافق نهایی بین گروه 1+5 و ایران، موانع بسیاری در سر راه همکاری با یاران وجود دراد که اهم آن عبارتند از: تضاد منافع ایران در بحث حمایت از گروه‌های تندرو و دستورکار منطقه‌ای این کشور، مقاومت موجود در داخل سیستم سیاسی ایران و دغدغه‌های آمریکا و قدرت‌های منطقه‌ای علی‌الخصوص عربستان سعودی و رژیم صهیونیستی.

علاوه بر این موانع، مسائلی در منطقه اطراف جمهوری اسلامی در حال رخ دادن است که منافع دو کشور ایران و آمریکا را بهم گره می‌زند. این موارد عبارتند از: امنیت دریایی، افغانستان، عراق، و سوریه. این تحلیل همچنین توصیه‌هایی را به آمریکا ارائه کرده است که توجه به آن‌ها مهم به نظر می‌رسد:

توصیه‌ها

این توصیه‌ها براساس توقعات واقع‌گرایانه‌ای از امکان همکاری با ایران با توجه به تاریخ مدید تنش بین ایران و آمریکا، واقعیت‌های سیاست داخلی ایران و دغدغه‌های متحدان منطقه‌ای ارائه می‌شوند:

1. مساله هسته‌ای را در اولویت و مرکز گفتگوها قرار دهید: سیاست‌گزاران باید تمام تلاش خود را باید برای تاکید بر مساله هسته‌ای بکنند. این مساله به سیاست‌گزاران ایران نشان خواهد داد دیگر مسائل از قبیل مبارزه با داعش، خواسته‌های گروه 5+1 دربحث هسته‌ای را کاهش نخواهد داد. همچنین این مساله انگیزه‌ای به مقامات ایران می‌دهد تا برای دست‌یابی به توافق نهایی عقب‌نشینی‌های بیشتری از خود نشان دهند.

2. کانال‌های ارتباطی در طول مذاکرات را حفظ کرده، رسمیت بخشیده و گسترش دهید:یکی از بزرگترین چالش‌های پیش روی همکاری با ایران همین موضوع است؛ زیرا آمریکا از سال 1975 روابطی با ایران نداشته است. عدم وجود کانال‌های ارتباطی باعث ایجاد مشکلات لجستیکی بسیاری شده است. زمانیکه دو طرف می‌خواسته‌اند پیام‌هایی را بهم برسانند از واسطه‌هایی از قبیل سلطان عمان یا سفارت سوئیس استفاده کرده‌اند. این اولین باری است که آمریکا و ایران بصورت رسمی با هم گفتگو دارند، پس آمریکا باید با کمک تهران این کانال‌های ارتباطی حرفه‌ای را گسترش دهد. آمریکا همچنین باید کانال‌های ارتباطات نظامی را نیز ایجاد نماید.

3. با مسائل کوچک که کمتر بار سیاسی دارند از قبیل امنیت و افغانستان شروع کنید: دو حوزه مساعد برای همکاری عبارتند از امنیت دریایی و افغانستان. در خصوص امنیت دریایی، دو طرف باید برای جلوگیری از افزایش ناامنی‌ها در خلیج‌فارس با هم همکاری کنند. در افغانستان هم دو کشور در بحث مبارزه با طالبان منافع مشترکی دارند. بزرگترین دغدغه ایران در افغانستان پس از طالبان، حضور نیروهای امریکایی در این کشور است که این دغدغه نیز با خروج نیروهای امریکایی از این کشور از بین خواهد رفت.

4. بر مسائلی تمرکز کنید که میانه‌روها و تکنوکرات‌های دو طرف بر آن کنترل دارند: پس از توافق هسته‌ای، سیاست‌گزاران آمریکایی باید به شرایط داخلی ایران نگاه دقیق‌تری داشته باشند خصوصاً آن حوزه‌هایی که رئیس‌جمهور روحانی و ظریف در صحنه داخلی پیروزی‌هایی بدست آورده‌اند.

5. همکاری‌های اولیه در بحث داعش را به رفع عملیاتی بحران محدود کرده و از هرگونه تلاش برای همکاری راهبردی اجتناب کنید: همکاری با ایران در بحث مبارزه با داعش در عراق و سوریه در شرایط فعلی موفق نخواهد شد چرا که این مباحث در حال حاضر در حیطه وظایف سپاه قدس است. این مساله همچنین حساسیت‌هایی در منطقه خصوصاً از جانب عربستان و امارات بوجود خواهد آورد چرا که این کشورها موضوع درگیری‌ها در عراق و سوریه را به عنوان بخشی از رقابت منطقه‌ای خود با ایران می‌دانند. بنابراین بهترین چیزی را که می‌توان در کوتاه مدت به ان دست یافت همکاری‌های احتمالی تاکتیکی در مبارزه با این مشکلات است.

6. بصورت فعالانه با متحدان منطقه‌ای در خصوص تلاش‌های امریکا برای بهبود روابط با ایران صادق باشید: پیشرفت در همکاری با ایران نباید به قیمت از دست دادن متحدان منطقه‌ای تمام شود. درست است که مزایای افزایش همکاری با ایران بسیار چشمگیر است، اما این مساله نباید نگرانی‌هایی در کشورهای حاشیه خلیج‌فارس و رژیم صهیونیستی ایجاد نماید. دست کم، هرگونه همکاری بین تهران و واشنگتن باید با مشورت با شرکای منطقه‌ای باشد.

7. به متحدان منطقه‌ای با استفاده از کمک‌های تسلیحاتی اطمینان دهید که منافع آنها نادیده گرفته نخواهد شد: پس از حصول توافق هسته‌ای، امریکا باید همکاری‌های امنیتی خود را با متحدان سنتی خود افزایش دهد. در خصوص رژیم صهیونسیتی، این اقدام باید بصورت انتقال مقادیر بیشتر سامانه‌های نظامی پیشرفته باشد. در خصوص کشورهای حاشیه خلیج‌فارس، این مساله باید بصورت حفظ حضور امریکا و افزایش تلاش‌های این کشور در توانمندسازی دفاعی بیشتر کشورهای حاشیه خلیج فارس و افزایش توانایی شورای همکاری خلیج فارس به‌عنوان سازمانی امنیتی برای مقابله با ایران می‌باشد.

ویرایش شده در دی 93 توسط oldmagina

[Sami1993 11,560]

گزارش ویژه
تمرکز ایران و امریکا بر تدوین اصول توافق سیاسی
منابع مطلع این موضوع را تایید می کنند که ایران و امریکا در مذاکرات جاری روی توافق بر اصول توافق سیاسی متمرکز شده اند.

 

محمد صدری، ایران هسته ای- منابع مطلع این موضوع را تایید می کنند که ایران و امریکا در مذاکرات جاری روی توافق بر اصول توافق سیاسی متمرکز شده اند.

روز 24 آذر 1393 ایران و گروه 1+5 تفاهم کردند که توافق ژنو به مدت 7 ماه (تا 10 تیر 1394) تمدید شود و در این فاصله، ابتدا ایران و 1+5 تا روز 10 اسفند روی یک توافق سیاسی تفاهم کرده و سپس تا 10 تیر ماه جزئیات آن را نهایی کنند.

اکنون، اطلاعاتی که «ایران هسته ای» دریافت کرده حکایت از آن دارد که مذاکرات روزهای گذشته در ژنو، بر تلاش برای نهایی کردن اصول توافق سیاسی متمرکز بوده است.

مسئله اصلی در اینجا این است که اصولی که دو طرف قصد دستیابی به آن را دارند، با اصولی که در توافق ژنو مورد پذیرش قرار گرفته دقیقا چه تفاوتی خواهد داشت؟

کارشناسان می گویند دو طرف به خوبی می دانند نمی توانند اصول توافق ژنو را رونویسی کرده و نام آن را یک توافق سیاسی جدید بگذارند.

به گفته برخی منابع درگیر با موضوع، اصولی که اکنون بر سر آنها بحث می شود باید 3 مسئله اصلی ظرفیت غنی سازی، جدول زمانی لغو تحریم ها و طول زمان گام نهایی را دقیقا تعیین تکلیف کند.

یک مقام ارشد مرتبط با موضوع در تهران به «ایران هسته ای» گفت: «امکان کلی بافی دیگر وجود ندارد. تجربه توافق ژنو از این حیث به هیچ وجه خوشایند نبوده است. زمان آن رسیده که یک طرف کوتاه بیاید و آن طرف قطعا ما نخواهیم بود».

اگر دو طرف ایران و امریکا نتوانند درباره اصول یک چارچوب سیاسی تا روز 10 اسفند تفاهم کنند، آینده مذاکرات با ابهام جدی مواجه خواهد شد.

شنیده ها حکایت از آن دارد که موضع امریکا نه درباره ظرفیت غنی سازی و نه درباره تحریم ها برای ایران قابل پذیرش نیست و مذاکرات هم کمکی به نزدیک تر شدن دو طرف نکرده است.

یک منبع در تهران به «ایران هسته ای» گفت: «موضوع ظرفیت غنی سازی مهم، ولی مسئله لغو تحریم ها مهم تر است».

هنوز روش نیست که مذاکرات جاری در ژنو به یک پیشرفت محسوس منجر خواهد شد یا نه، ولی اطلاعات موجود چندان امیدوار کننده نیست.

[mohamadreza0912 458]

سناتور روبیو: باید ایران را باز هم تحریم کنیم

 

 

سناتور «مارکو روبیو» می‌گوید که مذاکرات فعلی میان ایران و ۱+۵ به نتیجه نمی‌رسد و از همین الان باید تحریم‌های بیشتری علیه این کشور وضع شود.

به گزارش فارس، یکی از سناتورهای جمهوری‌خواه می‌گوید که مذاکرات فعلی میان ایران و ۱+۵ به نتیجه نمی‌رسد و از همین الان باید تحریم‌های بیشتری علیه این کشور وضع شود.

به گزارش شبکه خبری «سی‌بی‌اس‌نیوز»، سناتور «مارکو روبیو» می‌گوید که مذاکرات فعلی میان ایران و ۱+۵ به نتیجه نمی‌رسد و از همین الان باید تحریم‌های بیشتری علیه این کشور وضع شود.

چند روزی است که رسانه‌های آمریکا به محل جدال میان نمایندگان کنگره و اعضای کابینه اوباما بر سر پرونده ایران بدل شده است. اوباما چندی پیش گفت که اعمال تحریم‌های جدید باعث می‌شود که جهان، آمریکا را به عنوان مقصر شکست مذاکرات ایران و ۱+۵ بداند و این کار واشنگتن را منزوی می‌کند.

سناتور «مارکو روبیو»، نماینده جمهوری‌خواهان ایالت فلوریدا در سنا هم در صف موافقان اعمال تحریم‌های بیشتر علیه ایران است. وی امروز در برنامه «در پیشگاه ملت» شبکه خبری «سی‌بی‌اس‌نیوز» گفت: «به نظر من ما باید تحریم‌های جدید علیه ایران وضع کنیم؛ علاوه بر این، توافق (احتمالی) با ایران هم به تأیید کنگره نیاز دارد؛ امیدوارم که به زودی در سنا به هر دوی این طرح‌ها رأی بدهیم.»

«روبیو» افزود: «تنها دلیلی که ایران را پشت میز مذاکره نگه داشته است، تحریم‌های فعلی است و همه مذاکراتی که الان در حال برگزاری است، در عمل به نتیجه منجر نمی‌شود.»

 

http://www.alef.ir/vdcaeinuw49nm01.k5k4.html?256730

 

60 درصد اقتصاد مالیات نمی‌دهد

http://www.asriran.com/fa/news/377190/60-درصد-اقتصاد-مالیات-نمی‌دهد

ویرایش شده در دی 93 توسط ariya0912

[Sami1993 11,560]

گزارش ویژه
کارشناسان: مذاکرات دچار تورم ایده و فقر تصمیم است
مذاکرات ایران و 1+5 در ژنو در حالی به پایان رسید که به نظر می رسد در مسائل اساسی هیچ پیشرفتی حاصل نشده است.

 

علی شاهدیان، ایران هسته ای – مذاکرات ایران و 1+5 در ژنو در حالی به پایان رسید که به نظر می رسد در مسائل اساسی هیچ پیشرفتی حاصل نشده است.

ایران و گروه 1+5 غروب روز یکشنبه 28 دی 1393 (18 ژانویه 2015) به آخرین دور از مذاکرات خود پایان دادند.

شواهد حکایت از آن دارد که در این مذاکرات هیچ پیشرفت جدی در موضوعات اساسی ایجاد نشده است.

به یک معنا می توان گفت که مذاکرات گرفتار نوعی بن بست شده است و دو طرف تلاش می کنند با تمرکز بیش از حد و وسواس گونه بر جزئیات، تصمیم گیری درباره موضوعات کلان را که نیاز به تصمیم سیاسی دارد دائما به تاخیر انداخته یا دور بزنند.

یک کارشناس در تهران به «ایران هسته ای» گفت: «مذاکرات دچار تورم ایده و فقر تصمیم شده است. دو طرف آشکارا خطوط قرمزی دارند که قابل تطبیق بر هم نیست ولی تصور می کنند گفت وگوی بیشتر و تلاش برای خلاقیت تکنیکی می تواند این مشکل را حل کند. این در حالی است که همه طرف ها می دانند بحث های تکنیکی هر چقدر هم غنی و با کیفیت باشد نمی تواند جای تصمیم سیاسی را بگیرد».

به نظر می رسد ایران و امریکا قادر به نزدیک کردن دیدگاه خود درباره دو مسئله ظرفیت غنی سازی و جدول زمانی لغو تحریم ها نیستند.

برخی کارشناسان می گویند وضعیت به گونه ای است که اگر ایران تمام درخواست های امریکا در حوزه غنی سازی را هم بپذیرد، باز امریکا حاضر به لغو موثر تحریم ها نیست.

یک دیپلمات می گوید: «برای ما روشن شده است که امریکایی ها می خواهند تحریم ها را به عنوان یک سرمایه راهبردی برای خود حفظ کنند».

وی ادامه داد: «امریکا منتظر است ایران کوتاه بیاید و تا زمانی که چنین است مذاکرات از بن بست خارج نخواهد شد. نتیجه این وضعیت هم این است که مذاکرات بدون نتیجه کش پیدا خواهد کرد».

همچنین، اطلاعات موجود نشان می دهد با وجود تلاش طرف هایی مانند چین، سرعت لازم در مذاکرات ایجاد نشده است.

ایران و گروه 1+5 باید تا روز 10 اسفند به یک توافق سیاسی نهایی برسند.

محمد جواد ظریف دیروز تلویحا گفته است دولت مایل است توافق سیاسی در دهه فجر انجام شود.

آنطور که ظریف گفته دولت علاقمند است توافق سیاسی در آستانه روز 22 بهمن انجام شود تا بتوانند آن را با جشن ملی دهه فجر پیوند داده و انتقاد از آن را دشوار کنند.

پیش از این، کارشناسان غربی به این موضوع اشاره کرده بودند که طرح موضوع رفراندم از سوی روحانی هم با هدف سخت کردن انتقاد از روند مذاکرات صورت گرفته است.

[Sami1993 11,560]

متن کامل
متن کامل پيش نويس «قانون 2015 عاري سازي ايران از سلاح هسته اي» در سناي آمريکا
کمیته امور بانکی مجلس سنای آمریکا پنج شنبه آینده (دوم بهمن 1393) 22ژانویه 2015 پیش نویس قانون «ایران عاری از سلاح های هسته ای سال 2015» را به رای می گذارد.

 

ایران هسته ای- کمیته امور بانکی مجلس سنای آمریکا پنج شنبه آینده (دوم بهمن 1393) 22ژانویه 2015 پیش نویس قانون «ایران عاری از سلاح های هسته ای سال 2015» را به رای می گذارد.

متن کامل پیش نویس این طرح در سایت سناتور مارک کرک عضو این کمیته قرار داده شده که ترجمه آن در ذیل آمده است:

کنگره یکصد و چهاردهم جلسه نخست برای گسترش تحریم های ایران و تحمیل تحریم های اضافی علیه ایران و برای مقاصد دیگر. در مجلس سنای آمریکا طرح ذیل تقدیم شد؛ که دو بار مورد شور قرار گرفت و به کمیته ارجاع داده شد.

یک طرح برای گسترش تحریم های تحمیل شده علیه ایران و برای تحمیل تحریم های اضافی علیه ایران ، و برای مقاصد دیگر. باشد که توسط مجلس سنا و مجلس نمایندگان آمریکا در کنگره به تصویب برسد،

بخش 1 ، عنوان کوتاه ؛ فهرست مطالب.

(a) عنوان کوتاه. -- این قانون ممکن است با عنوان «قانون ایران عاری از سلاح هسته ای سال 2015 » مورد استناد قرار بگیرد.

(b) فهرست مطالب. -- فهرست مطالب برای این قانون بدین شرح است:

بخش 1 . عنوان کوتاه؛ فهرست مطالب.

بخش 2 . تعاریف.

بخش 3 . تلقی کنگره.

جدول 1 - بازبینی موافقت نامه های امضا شده با ایران در کنگره

بخش 101 . ارسال موافقت نامه های امضا شده با ایران و گزارش های ارزیابی راستی آزمایی در خصوص چنین موافقت نامه هایی به کنگره.

بخش 102 . مرور راه حل جامع دراز مدت توسط کنگره .

عنوان 2 -- گسترش و تحمیل تحریم ها بخش 201 . موعدهای مؤثر برای تحمیل مرحله ای تحریم ها در صورت عدم حصول موافقت نامه جامع دراز مدت.

بخش 202 . پایان تعلیق تحریم ها.

بخش 203 . قابلیت کاربرد تحریم ها در خصوص معاملات نفتی.

بخش 204 . فقدان شرایط لازم برای مستثنی کردن برخی تحریم های معین برای کشورهایی که خرید نفت از ایران یا نفت از منشأ ایران را تا حداقل ممکن کاهش نمی دهند.

بخش 205 . شناسایی برخی افراد معین و اعمال تحریم علیه آنها.

بخش 206 . تحمیل تحریم ها علیه معاملات انجام گرفته با ارزهای خارجی با یا برای برخی اشخاص تحریم شده معین.

بخش 207 . تحمیل تحریم ها علیه بندرها ، مناطق ویژه اقتصادی و بخش های راهبردی ایران.

بخش 208 . معافیت تحریم ها.

عنوان 3 -- مواد عمومی

بخش 301 . استثنا برای بازسازی افغانستان.

بخش 302 . استثنا برای محدودیت های واردات.

بخش 303 . قابلیت کاربرد برای برخی فعالیت های اطلاعاتی معین.

بخش 304 . قابلیت کاربرد برای برخی پروژه های گاز طبیعی معین.

بخش 305 . قانون ساخت و ساز در خصوص استفاده از نیروی نظامی علیه ایران.

بخش 306 . تلقی کنگره در مورد نیروی انسانی بیشتر برای سازمان های درگیر در اجرای تحریم های ایران.

بخش 2 . تعاریف .

در این قانون :

(1) کمیته های مناسب کنگره. -- اصطلاح «کمیته های مناسب کنگره» به همان معنایی است که در بخش 14 از قانون سال 1996 تحریم های ایران (قانون عمومی 172-104 ؛ 50 یو اس سی . یادداشت 1701) به کار رفته است.

(2) طرح اقدام مشترک. -- اصطلاح «طرح اقدام مشترک» --

(A) به معنای طرح اقدام مشترک است که در 24 نوامبر 2013 توسط ایران و کشورهای گروه پنج به اضافه یک امضا شد ؛ و

(B) شامل همه مواد اجرایی و موافقت نامه های مرتبط با طرح اقدام مشترک ، از جمله تفاهم های فنی حاصل شده در 12 ژانویه 2014 ، تمدید مورد توافق 19 ژوئیه 2014 ، تمدید مورد توافق 24 نوامبر 2014 ، و هر تمدیدی که در تاریخ اجرای این قانون یا بعد از آن حاصل می شود و مطابق با بخش 101 به کمیته های مناسب کنگره انتقال می یابد ، می شود .

(3) راه حل جامع دراز مدت. -- اصطلاح «راه حل جامع دراز مدت» به معنای هر گونه موافقت نامه جامع ، شامل یک موافقت نامه کلی یا موافقت نامه سیاسی ، در خصوص برنامه هسته ای ایران به همان شکل که در طرح اقدام مشترک تشریح شده است ، بدون در نظر گرفتن اینکه آیا یک یا چند کشور غیر از آمریکا و ایران طرف این موافقت نامه هستند ، و همه مواد اجرایی و تفاهم های فنی مرتبط با آن موافقت نامه جامع است.

(4) کشورهای گروه پنج به اضافه یک .-- اصطلاح «کشورهای گروه پنج به اضافه یک» به معنای آمریکا ، فرانسه ، فدراسیون روسیه، جمهوری خلق چین ، بریتانیا ، و آلمان می شود.

بخش 3 . تلقی کنگره . تلقی کنگره این است که –

(1) سیاست آمریکا این است که دولت ایران اجازه تولید یا دستیابی به توانایی سلاح هسته ای را نداشته باشد؛

(2) همه ابزارهای قدرت و نفوذ آمریکا برای بازداشتن دولت ایران از تولید سلاح هسته ای یا دستیابی به توانایی سلاح هسته ای باید روی میز بماند؛

(3) یک راه حل جامع دراز مدت با ایران در صورتی برای مدتی طولانی پابرجا خواهد بود که رئیس جمهور از نزدیک با کنگره درباره اجرای راهبردی که قطعا به هر گونه تهدید هسته ای ایران پایان می دهد ، مشورت کند؛

(4) دولت ایران یک حق مطلق یا مسلم برای غنی سازی و ظرفیت ها و فناوری های بازفراوری بر اساس پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای ، که در اول ژوئیه 1968 در واشنگتن ، لندن و مسکو به امضا رسید و در 5 مارس 1970 به اجرا درآمد (و عموما «پیمان منع گسترش هسته ای» نیز نامیده می شود) ندارد؛

(5) هدف مذاکرات بین المللی با ایران ، به رهبری آمریکا ، باید دستیابی به یک راه حل جامع دراز مدت با مشخصه هایی باشد که –

(A) توسعه زیرساخت هسته ای غیر قانونی ایران را ، شامل ظرفیت ها و تاسیسات غنی سازی و بازفراوری ، کارخانه تولید و رئاکتور آب سنگین در اراک ، و هر گونه اجزا و فناوری سلاح هسته ای ، چنان معکوس سازد که ایران نتواند به ظرفیت فرار هسته ای دست یابد و امکان پیگیری هر دو مسیر اورانیوم و پلوتونیوم برای رسیدن به سلاح هسته ای را نداشته باشد؛

(B) ایران را به پیروی از همه قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل متحد در ارتباط با برنامه هسته ای ایران ، از جمله قطعنامه های 1696 (2006)، 1737 (2006) ، 1747 (2007) ، 1803 (2008) ، 1835 (2008) ، و 1929 (2010) ، به منظور تامین رضایت بخش نظر شورای امنیت در ارتباط با برنامه هسته ای ایران ملزم کند؛

(C) همه مسائل نگران کننده گذشته و حال آژانس بین المللی انرژی اتمی ، از جمله ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ای ایران ، را حل و فصل کند و امکان دسترسی بازرسان را به افراد ، اسناد و تاسیسات درگیر در هر گونه فعالیت هسته ای یا هسته ای تسلیحاتی در ایران ، در هر مقطعی ، فراهم سازد؛

(D) اجازه بازرسی در محل با اعلان سریع قبلی ، راستی آزمایی ، و نظارت بر همه تاسیسات اعلام شده و مشکوک در ایران ، شامل نصب و استفاده از هر گونه ابزار و تجهیزات راستی آزمایی مورد درخواست آژانس بین المللی انرژی اتمی را چنان فراهم کند که هر گونه تلاش ایران برای تولید سلاح هسته ای به سرعت ردیابی شود؛

(E) ایران را ملزم کند که موارد ذیل را اجرا و از آنها پیروی کند

-- (i) موافقت نامه ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی برای اجرای موافقت نامه های پادمانی در ارتباط با پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای ، که در 19 ژوئن 1973 در وین امضا شد (و عموما با اصطلاح «موافقت نامه جامع پادمان ها» از آن یاد می شود)؛

(ii) کد اصلاح شده 3.1 از ترتیبات فرعی موافقت نامه ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی برای کاربرد موافقت نامه های پادمان در ارتباط با پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای ؛ و

(iii) تصویب و اجرای پروتکل الحاقی موافقت نامه ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی برای کاربرد موافقت نامه های پادمان در ارتباط با پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای ، امضا شده در 18 دسامبر 2003 در وین (که عموما با اصطلاح «پروتکل الحاقی» از آن یاد می شود) ؛

و (F) ایران را ملزم کند که افزون بر پروتکل الحاقی ، تدابیری را به اجرا بگذارد که شامل راستی آزمایی آژانس بین المللی انرژی اتمی از برنامه های تحقیق و توسعه سانتریفوژ در ایران ، و تاسیسات تولید ، شامل مواد و اجزای خام ، و معادن اورانیوم ایران ، کارخانه ها و تاسیسات فراوری می شود؛ (6) آمریکا باید به اعمال تحریم ها علیه دولت ایران و عوامل نیابتی آن به سبب ادامه حمایت از تروریسم ادامه دهد؛

(7) آمریکا باید به اعمال تحریم ها علیه دولت ایران و اشخاص ایرانی به سبب

- (A) نقض مستمر حقوق بشر ؛ و

(B) اقداماتش در حمایت از رژیم بشار اسد در سوریه ادامه دهد ؛ و

(8) آمریکا باید به اعمال تحریم ها علیه دولت ایران و دولت ها و اشخاص دیگر به سبب خرید ، فروش یا انتقال فناوری ، خدمات ، یا کالاهایی که از تولید سلاح های کشتار جمعی یا ابزارهای حمل و پرتاب این سلاح ها یا دستیابی به آنها حمایت می کند ، ادامه دهد. عنوان

1 -- مرور موافقت نامه های امضا شده با ایران در کنگره بخش 101 . ارسال موافقت نامه های امضا شده با ایران و گزارش های ارزیابی راستی آزمایی در خصوص این موافقت نامه ها به کنگره. (a) ارسال موافقت نامه ها -- رئیس جمهور باید در فاصله 5 روز پس از دستیابی به یک راه حل جامع دراز مدت یا هر گونه موافقت نامه ای برای تمدید طرح اقدام مشترک که پس از تاریخ تصویب این قانون به دست می آید موارد ذیل را به کمیته های مناسب کنگره ارسال کند

-- (1) متن موافقت نامه ؛ و

(2) گزارش ارزیابی راستی آزمایی وزیر امور خارجه که بر اساس بخش فرعی (b) در خصوص موافقت نامه آماده می شود.

(b) گزارش ارزیابی راستی آزمایی . –

(1) به طور کلی. -- وزیر امور خارجه (آمریکا) باید ، با مشورت مدیر سازمان اطلاعات ملی ، در خصوص هر موافقت نامه ای که در بخش فرعی (a) تشریح شد ،

(a) یک گزارش ارزیابی درباره اینکه تا چه اندازه ای قادر خواهد بود راستی آزمایی کند که ایران به تعهداتش بر اساس موافقت نامه عمل می کند ، آماده کند.

(2) فرضیات . -- وزیر امور خارجه برای آماده کردن یک گزارش بر اساس بند (1) در خصوص موافقت نامه تشریح شده در بخش فرعی (a) باید فرض را بر این بگذارد که ایران می تواند –

- (A) از همه تدابیری که با صراحت در موافقت نامه ذکر نشده است برای مخفی کردن فعالیت هایی استفاده کند که نقض تعهداتش در موافقت نامه خواهد بود؛ و

(B) به منظور مانع تراشی بر سر راه راستی آزمایی پایبندی این کشور به تعهداتش، شیوه های استاندارد را تغییر دهد یا از آنها منحرف شود.

(3) شکل گزارش. -- یک گزارش بر اساس بند (1) باید به شکل غیر طبقه بندی شده ارسال شود اما ممکن است شامل ضمیمه طبقه بندی شده باشد.

(2) ارزیابی راستی آزمایی گزارش وزیر خارجه، آماده شده بر اساس زیربخش (b) با توجه به توافق. (b) گزارش ارزیابی راستی آزمایی. (1) به طور کلی. وزیر خارجه با مشورت مدیر اطلاعات ملی و با توجه به هر توافقی که در زیربخش (a) شرح داده شد، گزارشی را آماده خواهد کرد برای ارزیابی این موضوع که این وزارتخانه تا چه حد قادر خواهد بود تایید کند ایران به تعهدات خود در قبال توافق عمل می کند. (2) فرضیات. در آماده سازی یک گزارش بر اساس بند (1) با توجه به توافقی که در زیربخش (a) شرح داده شد، وزیر خارجه چنین فرض می کند که ایران ممکن است (A) از همه اقداماتی که علنا در توافق قید نشده است، استفاده می کند تا فعالیت هایی را پنهان سازد که تعهداتش در این توافق را نقض می کند؛ و (B) از شیوه کار استاندارد فاصله می گیرد تا مانع از تلاش ها برای راستی آزمایی در خصوص وفاداری ایران به این تعهدات شود. (3) قالب گزارش. گزارش بر اساس بند (1)، به شکل غیرمحرمانه فرستاده خواهد شد، اما ممکن است یک ضمیمه محرمانه داشته باشد. بخش 102. مدت بررسی راه حل جامع بلندمدت در کنگره. (a) ارسال راه حل بلندمدت جامع. (1) به طور کلی. پس از ارسال یک راه حل بلندمدت جامع و گزارش ارزیابی راستی آزمایی بر اساس بخش 101(a)، رئیس جمهور از هر گونه حق ابطال که در هر قانون موجود برای وضع تحریم ها درباره ایران باشد، استفاده نخواهد کرد، از اعمال چنین تحریم هایی، یا انجام دادن هر اقدام دیگری در ارتباط با آن خودداری خواهد کرد، تا راه حل جامع بلندمدت اجرا شود تا تاریخی که 30 روز از جلسه مستمر کنگره پس ازاقدام رئیس جمهور در ارسال راه حل جامع بلندمدت و گزارش ارزیابی راستی آزمایی گذشته باشد. (2) استثنا. ممنوعیت بر اساس بند (1)، برای تجدید هر گونه تاخیر، لغو، یا شکل های دیگر تعلیق تحریم ها مطابق با طرح مشترک اقدام کاربرد ندارد، در صورتی که آن تاخیر، لغو، یا دیگر اشکال تعلیق ایجاد می شود (A) مطابق با قانون، اساسا در تاریخ تصویب این قانون؛ و (B) نه دیرتر از 45 روز پیش از ارسال راه حل بلندمدت جامع و گزارش ارزیابی راستی آزمایی به وسیله رئیس جمهور براساس بند (1). (3) اصل تفسیر. رئیس جمهور این زیربخش را به منظور اینکه هر گونه تاخیر، لغو یا دیگر اشکال تعلیق تحریم های ایران را طی سی روز جلسه مستمر ذکر شده در بند (1)، اجازه دهد، تفسیر نخواهد کرد. (b) محاسبه روزهای جلسه مستمر. در محاسبه روزهای جلسه مستمر کنگره بر اساس زیربخش (a) (1) روزهایی که در آنها مجلس نمایندگان خواه به علت تعطیلی بیش از 3 روز جلسه ندارد، در نظر گرفته نمی شود؛ ‌و (2) استمرار جلسه فقط با تعطیلی کنگره به مدت نامشخص، قطع می شود. عنوان II تمدید و وضع تحریم ها بخش 201. تاریخ های عملی برای وضع مرحله به مرحله تحریم ها در صورتی که راه حل جامع بلندمدت حاصل نشده باشد. اگر رئیس جمهور مطابق با بخش 101، یک راه حل جامع بلندمدت و گزارش ارزیابی راستی آزمایی را که درآن بخش شرح داده شد، به کمیته های ذیربط کنگره ارسال نکرده باشد (1) تا 6 ژوئیه 2015، جلسه 202 برگزار خواهد شد؛ (2) تا 3 اوت 2015، شروط و اصلاحیه های حاصل از جلسه 203 اجرا خواهد شد؛ (3) تا 7 سپتامبر 2015، شروط و اصلاحیه های حاصل از جلسه 204، اجرا خواهد شد؛ (4) تا 5 اکتبر 2015، شروط و اصلاحیه های حاصل از جلسه 205، اجرا خواهد شد؛ (5) تا 2 نوامبر 2015، شروط و اصلاحیه های حاصل از نشست 206، اجرا خواهد شد؛ و (6) تا 7 دسامبر 2015، شروط و اصلاحیه های حاصل از جلسه 207، اجرا خواهد شد. جلسه 202. پایان مدت تعلیق تحریم ها. هر تحریم وضع شده بر اساس قانون یا حکم اجرایی که به وسیله رئیس جمهور به تاخیر می افتد، لغو می شود، یا به حال تعلیق در می آید، پیش از موعد تصویب این قانون مطابق با طرح مشترک اقدام،‌در تاریخ عملی مشخص شده در بخش 201(1)، به قوت خود باز خواهد گشت. بخش 203. قابل اجرا بودن تحریم ها با توجه به تعاملات نفتی. (a) به طور کلی. بخش 1245(d)(4)(D)(i) از قانون مجوز دفاع ملی برای سال مالی 2012 (22 U.S.C. 8513a(d)(4)(D)(i)) ، اصلاح می شود (1) در بند فرعی (I)، با حذف «حجم خریدهای نفت خام خود از ایران را کاهش داد» و جایگزین کردن «حجم خریدهای نفت خود از ایران یا با منشا ایران را کاهش داد»؛ و (2) در بند فرعی (II)، با حذف «خریدهای نفت خام از ایران» و جایگزین کردن «خریدهای نفت از ایران یا با منشا ایران». (b) توضیحات. بخش 1245(h) از قانون مجوز دفاع ملی برای سال مالی 2012(22 U.S.C.8513a(h)) اصلاح می شود (1) با در نظر گرفتن مجدد بندهای (3) و (4) به عنوان بندهای (5) و (6)، به ترتیب؛ و (2) با جایگزین کردن مطالب زیر پس از بند (2): «(3) منشا ایرانی. عبارت «منشا ایرانی»، درخصوص نفت، به معنای استخراج شده، تولید شده یا پالایش شده در ایران است. «(4) نفت. واژه «نفت»، شامل نفت خام، میعانات گازی، نفت کارخانه، نفت کوره، دیگر نفت های پالایش نشده، گازهای مایع، و دیگر محصولات نفتی است.» (c) هماهنگ کردن اصلاحات. بخش 102(b) قانون حقوق بشر سوریه و کاهش تهدید ایران مصوب 2012(22 U.S.C. 8712(b)) ، اصلاح می شود (1) در بند (3) (A) با حذف «خریدهای نفت خام از ایران» و جایگزین کردن «خریدهای نفت از ایران یا با منشا ایران»؛ و (B) با حذف «چنانچه اصلاح شد با بخش 504»؛ و (2) در بند (4)، با حذف «خریدهای نفت خام» و جایگزین کردن «خریدهای نفت از ایران یا با منشا ایران». (d) تاریخ عملی. اصلاحات ایجاد شده در این بخش، با توجه به تصمیمات بر اساس بخش ‌1245(d)(4)(D)(i) قانون مجوز دفاع ملی سال مالی 2012(U.S.C.8513a(d)(4)(D)(i)) در تاریخ عملی مشخص شده در بخش 201(2) یا پس از آن. بخش 204. نداشتن شرایط معافیت از تحریم های خاص برای کشورهایی که خریدهای نفت خود از ایران یا با منشا ا یران را به کمترین سطح کاهش ندادند. (a) اعلام سیاست. تلاش برای اطمینان یافتن از اینکه همه کشورها خریدهای نفت خام، میعانات گازی، نفت کوره و دیگر انواع نفت با پالایش ناقص را از ایران یا با منشا ایران تا پایان دوره 240 روزه، که از تاریخ عملی مشخص شده در بخش 201(3) به پایین ترین حد می رسانند، باید سیاست آمریکا باشد. (b) نداشتن صلاحیت معافیت از تحریم ها بخش 1245(d)(4)(D) قانون دفاع ملی سال مالی 2012(22 U.S.C.8513a(d)(4)(D)) با افزوده شدن موارد زیر در پایان آن، اصلا ح می شود: «(iii) نداشتن شرایط معافیت. «(I) به طور کلی. کشوری که از ایران یا با منشا ایران، در طول یک دوره یک ساله پیش از تاریخ عملی قید شده در بخش 201(3) قانون ایران عاری از سلاح های هسته ای سال 2015، نفت خریداری کرده باشد، ممکن است همچنان از معافیت بر اساس بند (i) بهره مند باشد، در موعدی که 240 روز پس از چنین تاریخ عملی است یا پس از آن است، فقط «(aa) اگر آن کشور خرید نفت خود از ایران یا با منشا ایران را تا پایان دوره 240 روزه که از چنین تاریخ عملی شروع می شود، به پایین ترین سطح رسانده باشد؛ یا (bb) چنانچه در بند فرعی (II) یا (III) باشد. «(II) کشورهایی که خرید خود را به میزان عمده کاهش می دهند. «(aa) به طور کلی. کشوری که بر اساس بند فرعی (I)(aa) واجد شرایط معافیت بر اساس بند (i) است، ممکن است همچنان از چنین معافیت در طول یک دوره یک ساله که 240 روز پس از تاریخ عملی معین شده در بخش 201(3) قانون ایران عاری از تسلیحات هسته ای مصوب 2015 است، بهره مند باشد، اگر آن کشور «(AA) به میزان عمده و دستکم 30 درصد خرید نفت خود از ایران یا منشا ایران را طی دوره 240 روزه که در چنین تاریخ عملی شروع می شود، در مقایسه با میانگین خریدهای ماهانه چنین نفتی در طول سال تقویمی 2014، کاهش داده باشد؛ و (BB) انتظار برود که خریدهای نفت خود از ایران یا با منشا ایران را در یک دوره زمانی تعریف شده که طولانی تر از دو سال پس از چنین تاریخ عملی نیست، کاهش دهد. (bb) پایان معافیت. اگر کشوری که همچنان بر اساس بند (i) مطابق با مورد (aa) از معافیت بهره مند است، خریدهای نفت خود از ایران یا با منشا ایران را تا تاریخ معین شده که 2 سال پس از تاریخ عملی مشخص شده در بخش 201(3) قانون ایران عاری از تسلیحات هسته ای مصوب 2015، است، به پایین ترین حد نرساند، آن کشور واجد شرایط معافیت بر اساس بند (i) در آن تاریخ یا پس از آن که 2 سال بعد از چنین زمان معینی است، نخواهد بود. «(III) تجدید صلاحیت معافیت. کشوری که صلاحیت معافیت خود را بر اساس بند (i) مطابق با بند فرعی (I) یا (II) از دست می دهد، بر اساس شروط مندرج در بند (i) و در موعدی پس از آنکه رئیس جمهور تعیین می کند که آن کشور خریدهای نفت خود از ایران یا با منشا ایران را به پایین ترین حد رسانده است، واجد شرایط این معافیت خواهد شد.» (c) هماهنگ کردن اصلاحات. بخش 1245(d)(4)(D)(i) از قانون مجوز دفاع ملی سال مالی 2012(22U.S.C.8513a(d)(4)(D)(i)) در بند فرعی (I) با حذف «تحریم های وضع شده» و جایگزین کردن «به جز مواردی که در بند (iii) آمده است، تحریم ها وضع شدند»، اصلاح می شود. بخش 205. شناسایی و وضع تحریم ها با توجه به افراد خاص ایرانی. (a) گسترش نام افراد شناسایی شده. بخش 221(a) قانون حقوق بشر سوریه و کاهش تهدید ایران مصوب ‌2012(22 U.S.C. 8727(a))، اصلاح می شود (1) در بند (1)(C)، با حذف «؛یا» و جایگزین کردن یک نقطه ویرگول.