توافق هسته ای (1) " توافق هسته ای " ، جزییات ، آینده (1)

[Sami1993 11,560]

گزارش ویژه
روحانی منتقدان را ‘بی عقل’ خواند/ چه کسانی در داخل حرف دشمن را تکرار می کنند؟
اگر آقای روحانی به واقع در پی یافتن کسانی است که حرف غرب را در ایران تکرار می کنند، آدرس را اشتباهی رفته است. آدرس درست درون نهاد ریاست جمهوری و ساختمان وزارت خارجه است.

 

محمد صدری، ایران هسته ای- آقای حسن روحانی رییس جمهور امروز در تازه ترین حمله لفظی خود به منتقدان مذاکرات هسته ای، آنها را بی عقل خواند.

 

روحانی که روز شنبه 11 بهمن در جمع برگزیدگان جشنواره فارابی سخن می گفت، با اشاره به مذاکرات هسته ای از انتقادات به تیم مذاکره کننده هسته ای با تندی گله کرد.

 

متن اظهارات وی چنین است: «در علم سیاست نیز به عنوان علوم انسانی ما دیپلمات های بسیار مجربی در اختیار داریم. اینکه دیپلمات های ما در برابر نمایندگان شش کشور قدرتمند حرف حقوقی، سیاسی و فنی می زنند افتخاری برای کشور است و اینکه بگوییم تند راه رفتید یا کند، حرف درستی نیست. باید به دیپلمات‌های شجاع خودمان در مذاکرات هسته‌ای افتخار کنیم. این دیپلمات‌ها واقعا شب و روز ندارند و تلاش می‌کنند و شجاعانه حرف می‌زنند که باید تشویق ملی شوند. تشویق ملی خیلی در پیشرفت کارها مؤثر است. خداوند در قرآن می فرماید ای پیامبر، ما این قرآن را آیه به آیه نازل کردیم و نه یک دفعه تا محکم و استوار در برابر همه فشارها باقی بمانی، پیغمبری که اشرف مخلوقات و برتر از همه است. ما که افرادی عادی و بشری معمولی هستیم و باید از آنهایی که در میدان حضور دارند، حمایت کنیم. زمانی در تهران بحث می کنیم و می توانیم درباره آرایش نیروها و روش‌ها بحث کنیم اما وقتی در صحنه و میدان حضور داریم و دوربین همه کشورها تصویر می گیرد و همه دنیا ناظر است، باید ما هم حمایت کنیم. در صحنه مذاکرات، دیگران برای تیم‌های خود کف می‌زنند اما می‌بینیم که در داخل برخی‌ها برای آن طرفی‌ها کف می‌زنند و می‌گویند انتقاد چیز خوبی است. ای خدا، عقل سالم و بدن سالم به ما بده».

 

نکته جالب در این سخنان این است که روحانی در حال منتقدان خود را به تکرار سخنان طرف های مقابل متهم می کند، که وی و تیم مذاکره کننده اش، اصلی ترین تکرار کنندگان مواضع طرف غربی در داخل کشور بوده اند.

 

اساسا یکی از انتقادهای جدی وارد به تیم مذاکره کننده هسته ای همواره این بوده است که منطق و نگرانی های طرف مقابل را پذیرفته و تلاش می کند ادبیات مدنظر غربی ها را درونی سازی کند.

 

مهم ترین مصداق این امر آن است که تیم مذاکره کننده دولت آقای روحانی تمامی نگرانی های ساختگی طرف غربی درباره برنامه هسته ای ایران را به رسمیت شناخته و درصدد رفع آنها با همان فرمولی است که آنها درنظر دارند.

 

این امر، از دید کارشناسان، اصلی ترین عامل کشیده شدن مذاکرات به وضعیت فعلی است.

 

در حوزه عمومی هم یکی از اشتغالات ثابت تیم مذاکره کننده توجیه و دلیل تراشی برای اقدامات و اظهارات خصمانه طرف غربی بوده است.

 

این امر عمدتا با این استدلال همراه بوده که اظهارات خصمانه غربی ها برای مصرف داخلی خودشان است و نباید در داخل برجسته شود.

 

با همین منطق، دولت آقای روحانی تا کنون بارها به صدا و سیما فشار آورده تا پخش سخنان مقام های امریکایی علیه ایران را متوقف کند.

 

همچنین در یک نمونه دیگر، دولت آقای روحانی استدلال طرف غربی را در این باره که تحریم ها علیه ایران جدید نیست، پذیرفته و از آن دفاع کرده است.

 

این امر تا آنجا پیش رفت که رهبر معظم انقلاب اسلامی در یک تذکر عمومی این خطای مهم را تصحیح کردند.

 

دیدگاه های دولت آقای روحانی درباره ضرورت تعامل به جهان و هضم شدن در اقتصاد جهانی هم تفاوتی با مواضع طرف غربی در این باره ندارد.

 

مهم تر از این، دولت آقای روحانی دقیقا همزبان با امریکایی ها، درباره اثرات اقتصادی تحریم ها مبالغه کرده و رفع مشکلات اقتصادی کشور را وابسته به آن می داند.

 

در حوزه های نظامی و امنیتی هم به یاد ماندنی ترین نمونه از تکرار مواضع غربی ها در ایران، عبارتی از محمد جواد ظریف وزیر خارجه دولت روحانی است که گفته بود امریکایی ها می توانند در یک حمله تمامی زیرساخت نظامی ایران را نابود کنند.

 

با این وصف، اگر آقای روحانی به واقع در پی یافتن کسانی است که حرف غرب را در ایران تکرار می کنند، آدرس را اشتباهی رفته است.

 

آدرس درست درون نهاد  ریاست جمهوری و ساختمان وزارت خارجه است.

[Sami1993 11,560]

گزارش ویژه
رییس موساد به نمایندگان کنگره امریکا چه گفت؟
منابع غربی در هفته گذشته اطلاعات پراکنده ای منتشر کرده اند در این باره که رییس موساد در یک اظهارنظر نادر، با تحریم های بیشتر ایران موافق بوده است.

 

ایران هسته ای- منابع غربی در هفته گذشته اطلاعات پراکنده ای منتشر کرده اند در این باره که رییس موساد در یک اظهارنظر نادر، با تحریم های بیشتر ایران موافق بوده است.

 

اگرچه جزئیات زیادی از موضوع منتشر نشده، اما ظاهرا موضوع مربوط به ملاقاتی است که تامیر پاردو رییس موساد هفته گذشته با گروهی از سناتورهای امریکایی به رهبری جان مک کین انجام داده است.

 

مکان این دیدا رمشخص نیست اما به نظر می رسد موضوع در سرزمین های اشغالی اتفاق افتاده است.

 

دقیق ترین روایت از این دیدار را تری اطلس گزارشگر وب سایت بلومبرگ به دست داده است.

 

وی روز 8 بهمن در گزارشی نوشته است که پاردو در این دیدار با تشدید تحریم ها علیه ایران موافقت کرده است.

 

به نوشته وی «تامیر پاردو رئیس سرویس اطلاعاتی موساد اسرائیل زمانی که با یک گروه از سناتورها به رهبری جان مک کین جمهوریخواه از ایالت آریزونا دیدار می کرد بر اعتراض های اسرائیل به  توافق بد  تاکید کرد».

 

این گزارش می گوید بر اساس بر اساس یک بیانیه که از سوی سازمان سیا منتشر شده، رئیس موساد با صراحت گفته است «شکل گرفتن توافقی بد با ایران، احتمالا منجر به یک مسابقه تسلیحاتی در منطقه می شود».

 

در این بیانیه از قول پاردو آمده است: «ایران بدون فشار بیشتر مانند افزایش تحریم ها امتیازات لازم را نمی دهد حتی اگر آن در حکم  پرتاب نارنجک  برای ایجاد یک  بحران موقت در مذاکرات باشد».

 

بلومبرگ ادامه داده است: «برخی از مقامات سابق آمریکا استدلال می کنند امریکا و متحدان آن برای گرفتن امتیاز از ایران باید از مذاکرات خارج شوند».

 

هفته گذشته برخی رسانه های غربی و حتی جان کری تلاش کردند بگویند موساد مخالف تحریم های جدید است ولی این روایت کم و بیش دقیق نشان می دهد موساد عقیده دارد تحریم ها فقط یک بحران موقت در مذاکرات ایجاد می کند و ایران مجددا –والبته از موضعی ضعیف تر- پای میز مذاکره باز خواهد گشت.

 

جان کری در این باره گفته بود: «یکی از مقامات ارشد اطلاعاتی که من در اینجا نمی خواهم اسم کسی را ببریم توسط هیئت کنگره به آمریکا دعوت شده است تا توضیح دهد که تحریم های جدید چه تاثیری خواهد داشت و این فرد هم جواب داده بود این تحریم ها همانند پرتاب نارنجک در زمین مذاکرات است. خب، ما از همه افراد می خواهیم که مسئولیت پذیر باشند و اجازه بدهند تا مسیر گفتگوها با بهترین شیوه ادامه پیدا کند».

 

این امر به عقیده برخی ناظران البته نشان دهنده این است که میان پاردو و نتانیاهو اختلافی وجود دارد و نظر آنها دقیقا بر هم منطبق نیست.

[Sami1993 11,560]

واقعيت مذاکرات هسته‌اي از زبان ديويد کوهن؛ طراح تحریم‎های ظالمانه علیه ایران/
کوهن: ساختار تحریم‎ها علیه ایران دست‎نخورده باقی مانده است/ امریکا در قبال توافق ژنو امتیازات فراوانی به دست آورده در حالی که ایران امتیاز خاصی کسب نکرده است

ديويد کوهن رئيس اداره کل اطلاعات مالي و تروريسم وزارت خزانه‌داري (فرمانده قرارگاه تحريم آمريکا) اخيرا با حفظ سمت به عنوان قائم مقام سازمان سيا نيز منصوب شد. شخص اول طراحي و مديريت تحريمهاي ايران در رابطه با مذاکرات هسته‌اي و دستاوردهاي ايران از توافقنامه ژنو سخنان مهمي در جمع يک کنفرانس حقوقي بيان کرده که قابل تامل است.

به گزارش رجانیوز، دیوید کوهن در این سخنرانی حقوقی اعلام کرده است که با وجود مذاکرات ژنو، ساختار و نظام تحریم‎ها علیه ایران هیچگونه تغییری نکرده است و این ساختار به نحوی است که بدون نیاز به تصویب قانونی جدید، امکان افزایش فشار مالی به ایران وجود خواهد داشت.

او در این سخنرانی دستاوردهای امریکا را توقف برنامه هسته‎ای ایران، عقب‎گرد در بخش‎هایی از این صنعت در ایران و همچنین به دست آمدن دسترسی‎های بی‎سابقه به صنعت هسته‎ای کشور عنوان کرده و البته در مقابل اعلام کرده است که ایران مابه ازای خاصی به دست نیاورده است.

نکات مهم از اين سخنراني به شرح ذيل است:

- نظام تحريم‌هاي آمريکا متحول شده است. ما (آمريکا) با همکاري شرکايمان، پيچيده‌ترين و موثرترين تحريم‎هاي مالي و اقتصادي در تاريخ جهان را عليه ايران اعمال کرديم.‎هاي مالي و اقتصادي در تاريخ جهان را عليه ايران اعمال کرديم.

- تحري‎مهاي ما باعث شد تا تا ايراني‎ها به ميز مذاکره برگردند.

- توافق برنامه مشترک برای اقدام (JPOA) برنامه هسته اي ايران را متوقف کرد و در برخي بخش‎هاي مهم آن را به عقب برگرداند و دسترسي بي سابقه‎اي براي بازرسي تاسيسات غني سازي ايران ايجاد کرد.

- ايران در توافق ژنو گشايش ناچيز، موقتي و از پاره‌اي از تحريم‎هاي هسته‌اي بدست آورد. اما تمامي ساختار تحريم‎هاي مالي، بانکي، نفتي و تجاري ما همچنان در توافق ژنو بدون تغيير حفظ شده است و همچنين تحريم‎هاي ما در بخش حمايت ايران از تروريسم و نقض حقوق بشر نيز به طور مجزا ادامه دارد. همچنين تمامي تحريم‎هاي مربوط به روابط اقتصادي ايران و آمريکا نيز سرجايش باقيست.

- در طول مدت اجراي توافق ژنو ما بارها به همه کشورها تذکر داديم که ايران همچنان تحريم است و کسي نبايد به سمت روابط اقتصادي با ايران حرکت کند.

- در طول مدت مذاکرات هسته‌اي 90 شخص حقيقي و حقوقي که در دور زدن تحريم‎هاي ايران کمک کرده بودند را تحريم کرديم و بيش از 350 ميليون دلار جريمه براي ناقضان تحريم ايران بريديم.

- علت تمديد 7 ماهه مذاکرات اين بود که تيم ديپلماسي ما پيشرفت‎هايي بدست آورد!

- ما اصراري براي رسيدن به توافق نداريم و هر توافقي را نمي‌پذيريم.

- ما ابزارهاي لازم براي افزايش فشار مالي به ايران را داريم و در اين زمينه نياز به وضع قانون جديد نيست. ما با همين قوانين تحريم مي‌توانيم فشارهاي مالي بر ايران را افزايش دهيم.

[Sami1993 11,560]

دکتر سعید زیباکلام به رجانیوز خبر داد:
نقد توافق ژنو در «دانشگاه»، پاسخ به اساتید در «دادگاه»/ یکشنبه صبح دکتر سعید زیباکلام به خاطر انتقاد از توافق ژنو محاکمه می شود
همزمان با دور جدید از «تحریم ها» و «تحقیرها» ی آمریکا علیه کشورمان در مذاکرات هسته ای، فشار بر منتقدان توافق ژنو افزایش یافته است.
 
به گزارش رجانیوز، پس از انتشار خبر لغو سخنرانی دکتر فریدون عباسی دانشمند هسته ای و حجه الاسلام نبویان نماینده تهران در مجلس در دانشگاه شهید بهشتی، دکتر سعید زیباکلام استاد برجسته دانشگاه تهران مجددا به دادگاه فراخوانده شد.
 
دکتر زیباکلام با اعلام این خبر به خبرنگار رجانیوز گفت: در بهار و تابستان سال جاری چندین نوبت به خاطر نقد توافق ژنو احضار شده و مورد بازجویی قرار گرفتم و حالا بعد از چندماه مشخص شده که بازپرس پرونده مرا به خاطر نقد توافق ژنو «مجرم» تشخیص داده و اکنون به من اعلام شده که صبح روز یکشنبه 12 بهمن ماه باید در دادسرای کارکنان دولت  حاضر شوم تا جلسه دادگاه ام برگزار شود.
 
دکتر سعید زیباکلام از جمله اساتید دانشگاهی است که طی ماه های گذشته با حضور در دانشگاه ها و همایش های متعدد نقطه نظرات خود را درباره این توافقنامه اعلام کرده است و جلسات وی البته بدون حاشیه هم نبوده و در برخی از مراسم ها، افرادی مانع سخنرانی وی شدند.
 
همچنین برخی از جلسات وی در شهرهایی مثل بندر دیر، جهرم، لار، فسا همچنین دانشگاه  های علوم پزشکی شهید بهشتی و دانشگاه امیرکبیر شده لغو مجوز شده بود.
 
 گفتنی است سعید زیباکلام که در کارنامه خود علاوه بر سوابق علمی و پژوهشی  ، مسئولیت و ریاست سفارت خانه ایران در فیلیپین  و ریاست اداره سازمان های بین المللی وزارت خارجه را دارد، از ابتدای  مشخص شدن مفاد مذاکرات ژنو ، جزو مهمترین منتقدان دولت و تیم مذاکره کننده بوده است که جلسات متعدد دانشگاهی و  مردمی وی در شهرهای مختلف با استقبال پرشور رو به رو شده است.
 
لازم به ذکر است، پیش از دکتر زیباکلام نیز تعدادی از منتقدان توافقنامه ضعیف ژنو از جمله حجه الاسلام دکتر سید محمود نبویان نماینده مردم تهران، کریمی قدوسی نماینده مردم مشهد و حسین قدیانی روزنامه نگار به خاطر نقد توافق ژنو مورد شکایت دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی شده بودند. شورایی که ریاست آن بر عهده دکتر حسن روحانی است.
 
این در حالی است که تاکنون آقای روحانی بارها از اساتید دانشگاه ها درخواست کرده به میدان بیایند و از این توافق دفاع کنند اما با توجه به ضعفهای متعدد در این توافق، کمتر کسی حتی از اصلاح طلبان و اساتید حامی دولت یازدهم حاضر شده اعتبار خود را خرج دفاع از این توافقنامه کند، در مقابل با تعدادی از چهره ها و اساتید دانشگاهی که به نقد توافق ژنو پرداخته اند برخورد صورت گرفته و حتی با شکایت دولت مواجه شده اند.
 
 آقای روحانی در تاریخ 15 بهمن 92 از اساتید دانشگاه ها خواسته بود تا به میدان آمده و از توافق ژنو حمایت کنند، اما توضیح نداده بود که در قبال برخوردهای امنیتی و قضایی با اساتید منتقد این توافقنامه موضع دولت چه خواهد بود؟
 
همچنین هفته گذشته آقای نوبخت سخنگوی دولت در پاسخ به اعتراض بسیج دانشجویی دانشگاه علامه درباره پیاده روی ظریف و کری، این اقدام را قابل دفاع دانست و از دانشجویان خواست تا برای فهم چرایی دفاع از این حرکت، به اساتید دانشگاه مراجعه کنند اما به نظر می رسد در عرصه عمل زمانی که اساتید دانشگاه وارد میدان شده و به نقد فنی و حقوقی این توافق در محیط «دانشگاه» مشغول می شوند، پاسخ نقد خود را باید در «دادگاه» دریافت کنند.
 
پیش از این نیز رسانه های متعدد نظیر  نه دی، وطن امروز،  یالثارات و برخی نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی  به جرم انتقاد از دولت یا مذاکرات هسته ای با برخوردهای تند  رو به رو شده بودند.

[oldmagina 9,115]

گزارش ویژه
روحانی منتقدان را ‘بی عقل’ خواند/ چه کسانی در داخل حرف دشمن را تکرار می کنند؟
اگر آقای روحانی به واقع در پی یافتن کسانی است که حرف غرب را در ایران تکرار می کنند، آدرس را اشتباهی رفته است. آدرس درست درون نهاد ریاست جمهوری و ساختمان وزارت خارجه است.

 

محمد صدری، ایران هسته ای- آقای حسن روحانی رییس جمهور امروز در تازه ترین حمله لفظی خود به منتقدان مذاکرات هسته ای، آنها را بی عقل خواند.

 

روحانی که روز شنبه 11 بهمن در جمع برگزیدگان جشنواره فارابی سخن می گفت، با اشاره به مذاکرات هسته ای از انتقادات به تیم مذاکره کننده هسته ای با تندی گله کرد.

 

متن اظهارات وی چنین است: «در علم سیاست نیز به عنوان علوم انسانی ما دیپلمات های بسیار مجربی در اختیار داریم. اینکه دیپلمات های ما در برابر نمایندگان شش کشور قدرتمند حرف حقوقی، سیاسی و فنی می زنند افتخاری برای کشور است و اینکه بگوییم تند راه رفتید یا کند، حرف درستی نیست. باید به دیپلمات‌های شجاع خودمان در مذاکرات هسته‌ای افتخار کنیم. این دیپلمات‌ها واقعا شب و روز ندارند و تلاش می‌کنند و شجاعانه حرف می‌زنند که باید تشویق ملی شوند. تشویق ملی خیلی در پیشرفت کارها مؤثر است. خداوند در قرآن می فرماید ای پیامبر، ما این قرآن را آیه به آیه نازل کردیم و نه یک دفعه تا محکم و استوار در برابر همه فشارها باقی بمانی، پیغمبری که اشرف مخلوقات و برتر از همه است. ما که افرادی عادی و بشری معمولی هستیم و باید از آنهایی که در میدان حضور دارند، حمایت کنیم. زمانی در تهران بحث می کنیم و می توانیم درباره آرایش نیروها و روش‌ها بحث کنیم اما وقتی در صحنه و میدان حضور داریم و دوربین همه کشورها تصویر می گیرد و همه دنیا ناظر است، باید ما هم حمایت کنیم. در صحنه مذاکرات، دیگران برای تیم‌های خود کف می‌زنند اما می‌بینیم که در داخل برخی‌ها برای آن طرفی‌ها کف می‌زنند و می‌گویند انتقاد چیز خوبی است. ای خدا، عقل سالم و بدن سالم به ما بده».

 

نکته جالب در این سخنان این است که روحانی در حال منتقدان خود را به تکرار سخنان طرف های مقابل متهم می کند، که وی و تیم مذاکره کننده اش، اصلی ترین تکرار کنندگان مواضع طرف غربی در داخل کشور بوده اند.

 

اساسا یکی از انتقادهای جدی وارد به تیم مذاکره کننده هسته ای همواره این بوده است که منطق و نگرانی های طرف مقابل را پذیرفته و تلاش می کند ادبیات مدنظر غربی ها را درونی سازی کند.

 

مهم ترین مصداق این امر آن است که تیم مذاکره کننده دولت آقای روحانی تمامی نگرانی های ساختگی طرف غربی درباره برنامه هسته ای ایران را به رسمیت شناخته و درصدد رفع آنها با همان فرمولی است که آنها درنظر دارند.

 

این امر، از دید کارشناسان، اصلی ترین عامل کشیده شدن مذاکرات به وضعیت فعلی است.

 

در حوزه عمومی هم یکی از اشتغالات ثابت تیم مذاکره کننده توجیه و دلیل تراشی برای اقدامات و اظهارات خصمانه طرف غربی بوده است.

 

این امر عمدتا با این استدلال همراه بوده که اظهارات خصمانه غربی ها برای مصرف داخلی خودشان است و نباید در داخل برجسته شود.

 

با همین منطق، دولت آقای روحانی تا کنون بارها به صدا و سیما فشار آورده تا پخش سخنان مقام های امریکایی علیه ایران را متوقف کند.

 

همچنین در یک نمونه دیگر، دولت آقای روحانی استدلال طرف غربی را در این باره که تحریم ها علیه ایران جدید نیست، پذیرفته و از آن دفاع کرده است.

 

این امر تا آنجا پیش رفت که رهبر معظم انقلاب اسلامی در یک تذکر عمومی این خطای مهم را تصحیح کردند.

 

دیدگاه های دولت آقای روحانی درباره ضرورت تعامل به جهان و هضم شدن در اقتصاد جهانی هم تفاوتی با مواضع طرف غربی در این باره ندارد.

 

مهم تر از این، دولت آقای روحانی دقیقا همزبان با امریکایی ها، درباره اثرات اقتصادی تحریم ها مبالغه کرده و رفع مشکلات اقتصادی کشور را وابسته به آن می داند.

 

در حوزه های نظامی و امنیتی هم به یاد ماندنی ترین نمونه از تکرار مواضع غربی ها در ایران، عبارتی از محمد جواد ظریف وزیر خارجه دولت روحانی است که گفته بود امریکایی ها می توانند در یک حمله تمامی زیرساخت نظامی ایران را نابود کنند.

 

با این وصف، اگر آقای روحانی به واقع در پی یافتن کسانی است که حرف غرب را در ایران تکرار می کنند، آدرس را اشتباهی رفته است.

 

آدرس درست درون نهاد  ریاست جمهوری و ساختمان وزارت خارجه است.

 

رئیس جمهور: برخی در داخل برای 1+5 کف می زنند

رییس جمهوری با بیان این که دیپلمات های بسیار مجربی داریم که در برابر 6 کشور قدرتمند می ایستند و حرف منطقی می زنند، گفت: به دیپلمات های شجاعمان افتخار می کنیم اما در داخل کشور برخی برای آن طرفی ها کف می زنند.
به گزارش «تابناک» حجت الاسلام و المسلمین حسن روحانی این مطلب را صبح شنبه در هفتمین جشنواره بین المللی فارابی که در سالن شهید بهشتی نهاد ریاست جمهوری برگزار شد، بیان کرد.
رییس قوه مجریه در بخش دیگری از سخنان خود به مذاکرات هسته ای اشاره کرد و گفت: ما دیپلمات های بسیار مجربی را امروز در اختیار داریم و می بینید که تیم مذاکره کننده ما در برابر 1+5؛ 6 کشور قدرتمند می ایستد، سخن می گوید و حرف حقوقی، سیاسی و فنی می زند.
روحانی اظهارداشت: «این برای کشور ما افتخار است، حالا ممکن است کسی ایراد بگیرد و بگوید آقا تند راه رفتی، کند راه رفتی یا این که کتش کج بود، عینکش چطوری بود، این ها که حرف نشد. ما باید به دیپلمات های شجاعمان افتخار کنیم.
رییس جمهوری ادامه داد: تیم مذاکره کننده چند روز پیش آمده بودند و می خواستند که به مذاکرات بروند، دیدم نه شب خوابیده اند و نه شب قبل آن، آن شب نیز که عازم مذاکره بودند، آن ها نه شب و نه روز دارند، تلاش می کنند و شجاعانه سخن می گویند.
روحانی با تاکید بر این که تشویق ملی بسیار موثر است، گفت: به پیامبر گرامی اسلام با آن عظمت گفته می شود که قرآن را آیه آیه برایت نازل کردیم و آن را یک دفعه نازل نکردیم تا در برابر همه فشارها قلبت محکم و استوار باقی بماند.
رییس جمهوری اضافه کرد: او که پیغمبر و اشرف مخلوقات و از او برتر و بالاتر نداریم، نیازمند است، حالا بشر عادی و معمولی که طبیعی است.

انتقاد به معنی هو کردن، تهمت و تخریب نیست/ به نام انتقاد به منافع ملی ضربه می زنند
روحانی ادامه داد: بدانید آن هایی که در میدان هستند، دوربین همه دنیا روی آن ها متمرکز شده و تمام دنیا آن ها را می نگرند، آن طرفی ها برای جمع خودشان کف می زنند اما در داخل کشور ما معلوم نیست چه کار می کنند؟ برخی گاهی برای آن طرفی ها کف می زنند، از آن ها می پرسیم که مرد حسابی برای چه برای آن طرفی ها کف می زنی؟ می گویند انتقاد می کنیم و انتقاد چیز خوبی است؛ ای خدا عقل سالم را به بدن سالم بده.
رییس دولت تدبیر و امید یادآور شد: معنی انتقاد هو کردن، تهمت و تخریب نیست، انتقاد به معنی نشان دادن راه بهتر است که این راه خوب و دقیق تر است و زودتر به مقصد می رسید.
روحانی با اشاره به این که به نام انتقاد، تخریب و به نام حزب و جناح ضربه به منافع می زنند، گفت: جناح و همه این موارد ذیل منافع و مصلحت ملی تعریف می شود نه هم طراز و بالای سر منافع ملی.
رییس جمهوری با بیان این که سیاست نیز بخشی از علوم انسانی است گفت: سیاست ، حقوق، اقتصاد و مسایل اجتماعی همه زیر مجموعه علوم انسانی است و ما نیاز به تحقیقات بنیادی در همه این زمینه ها و دولت نیز نیاز به تحقیقات کاربردی دارد.
روحانی راه تحقق این امر را استقلال دانشگاه ها ، آزادی در دانشگاه ها و مسیر گفت و شنود دانست و اضافه کرد: با هم حرف بزنیم ، بحث کنیم ، با دلسوزی و برای اهداف بلندمان هم بحث کنیم.
رییس شورای عالی انقلاب فرهنگی با تاکید بر این که برای ادامه راه و توسعه انقلاب باید در حوزه علوم انسانی بیشتر کار کنیم اظهار داشت: ما نیاز به توسعه علم با کمک دولت و نه مداخله دولت داریم.

...

ویرایش شده در بهمن 93 توسط oldmagina

[ahmad1361 16,773]

بسم الله الرحمن الرحیم

 

نا امید نشو مرد....

 

 

http://8pic.ir/images/w67vvy1l0zzce9evxt3g.jpg

 

به نقل از پیچ تسلیحات پیشرفته

[oldmagina 9,115]

غم مردم یا غم قدم‏‎هاي «ظريف»؟

اسماعيل حسين پور در ابتکار نوشت:

...

اين روزها مردم صبور و قدخميده در زير بار قسط و وام و تورم با چشمان روشن و تيزبين شان، هر روز خبري از فسادهاي ميلياردي مي شنوند، اين روزها همان مردمي که انقلاب کردند و در 8 سال جنگ تحميلي با شکوه تمام ايستادند و در سخت ترين شرايط اقتصادي، تحريم ها را تحمل کرده اند و بسياري از همنوعانشان همواره بيم بيمه و بيماري دارند و در فراز و فرود زندگي، از ناداري موي سفيد کرده اند و با سيلي صورتشان سرخ مانده است، با نگاهي پرسشگر در حيرت اند که در اين ساليان وعده هاي رنگين عده اي که با شعار پاکدستي آمدند چه بر سر ملت و مملکت آمده است!

مردمي که اين روزها در جيب کت و پالتو و پيراهن شان دفترچه قسطي جاخوش کرده است وغم «نان» و «جان» دارند ولي هنوز هم با تمام وجود دين و ديارشان را عاشقند و به دولت و دولتمردان خود چشم اميد دارند تا با تدبير گره از کار فرو بسته شان بگشايد در شگفتند چگونه عده اي تندرو،غم قدم هاي «ظريف» بي خواب و تاب شان کرده است و آن را ضد ارزش مي دانند ولي انبوه فسادهاي ميلياردي عيان شده و ايمان سوز را ضدارزش نمي دانند و دم بر نمي آورند؟ مردم، همانها که هميشه و در همه جا در کنار نظام شان بوده اند و در صحنه هاي بسيار براي پاسداري از عزت ديارشان خوش درخشيده اند و استوار ايستاده اند در حيرتند چرا عده اي که در بسياري از صحنه هاي ديروز نبوده اند مدعي امروز ارزش ها و انقلاب شده اند؟

مردم خوب مي دانند دوران اين بازي ها و نقاب بر رخ زدن ها و سفره ي خلق تهي کردن ها گذشته است.مردمي که غم زندگي دارند و تحريم ها را صبورانه و عزتمندانه تحمل کرده اند خوب مي دانند چه کساني سفره ي آنها را خالي کردند و دلارهاي نفتي را به جاي اين که صرف سازندگي و عمران ايران – خانه ي اجدادي شان - کنند با لطايف الحيل از ايران و ايراني ربودند و از کشور خارج کردند؛ مردم خوب مي دانند برخي ها در آن سالهاي دولت «يار» با پول نفت چه کردند و با ثروت هاي بادآورده چه ها کردند! مردم خوب مي دانند «دزد» کيست و دزدي چيست!

مردم خنده شان مي گيرد وقتي عده اي دزد و غارتگر بيت المال ستايشگر هم مي شوند، مردم خوب مي دانند در قاموس برخي از اين مدعيان دروغين مردم باوري، پوزش جايي ندارد. اين روزها که عزم نظام براي مبارزه با فساد جدي شده است و هر روز با هر پرونده اي،پرده اي از فسادهاي ميلياردي کنار مي رود و طشتي از بام مي افتد اين تندروها سخت نگران فرداي خويشند. اينان هرچند امروز در ظاهر غم قدم هاي «ظريف» را دارند و فرياد واويلاي شان برخاسته است ولي در باطن غم خويش را دارند و نگران«نه» بزرگ مردم به خويش در فردا هستند.

اين جماعت به فرياد آمده در اين دولت و اين چشم بستگان بر روي فسادهاي ميلياردي همرهان و همراهان خويش، بايد خوب بدانند که ديگر نمي توان با شعار مردم «شعور» مردم را به گروگان گرفت، ديگر نمي توان با شعار مردم رأي آنها را گرفت و بعد با دولت برخاسته از رأي همين مردم اين همه عناد داشت؛ مردم خوب مي دانند خودشان غم شان چيست و مدعيان امروز چه غمي دارند.

مردم صبور و اين دزدان با چراغ آمده خوب مي دانند که سهم مردم از منابع عظيم نفتي چند سال گذشته چه قدر بوده است و چه بر جاي مانده است؟ مردم کوه غم در دل مانده خوب مي دانند امروز بزرگترين منکر چشم بستن بر اين غارتگري هاست، بزرگترين منکر دم برنياوردن کساني است که پا از بزرگان پيشتر نهاده و خود را به جاي مردم نشانده اند و فرياد بي هنگام شان گوش ها را کر کرده است.امروز اگر کسي ادعاي دينداري داشته باشد ولي اين دزدها و دزدي ها را منکر نداند بايد در ايمانش شک کرد.در پايان بايد صادقانه گفت قدم هاي «ظريف» بهانه است بين غم مردم تا غم اين جماعت قليل به اندازه کوه دماوند فاصله است.

[Sami1993 11,560]

واکنش به سخنان روحانی؛
سخن از کج بودن کت ظریف و عینک‌او نیست/ حرمت پاسپورت ایرانی چه شد؟
حضور وزیرخارجه محترم در پاریس، آنهم دقیقا در حالی که دولت فرانسه نمایش زشت حمایت از کاریکاتور موهن علیه رسول‌خدا را برپا کرده و برای چاپ این کاریکاتور مبلغ یک میلیون یورو به نشریه شارلی کمک مالی کرده، چگونه قابل توجیه است؟َ
 
به گزارش مشرق، حسین شریعتمداری در سرمقاله امروز کیهان به سخنان حسن روحانی در جمع ورزشکاران و جشنواره فارابی واکنش نشان داد و نوشت:
 1- روز جمعه آقای روحانی رئیس‌جمهور محترم در مراسم تجلیل از مدال‌آوران بازی‌های آسیایی و پارا‌ آسیایی بار دیگر منتقدان دولت را به باد انتقاد گرفت و ضمن متهم کردن آنان به همصدایی با دشمنان، خطاب به ورزشکاران پرسید؛ «اگر کسی - در‌مسابقات- با طرفداران حریف همصدا شود، برای شما قابل قبول است؟» و در توضیح بیشتر گفت «اگر آنجا ورزشکار ایرانی پیروزی به دست نیاورد، حریفان کف بزنند و کسی با آنها همصدا شود، آیا این موضوع نزد ایرانیان قابل قبول است؟ هیچکس نمی‌پذیرد تا تحت پوشش انتقاد برای حریف کف بزند»!
درباره این اظهارنظر آقای دکتر روحانی که معطوف به منتقدان هسته‌ای بود و دیروز در جشنواره فارابی نیز به گونه دیگری تکرار شد، گفتنی است؛ 
اولا: ایشان تلویحا می‌فرمایند که در مذاکرات هسته‌ای یکسال‌و چند ماهه اخیر، تیم هسته‌ای کشورمان بازنده و پیروزی با 5+1 بوده است، «اگر آنجا که ورزشکار ایرانی پیروزی به دست‌نیاورد و...»!
ثانیا: ایشان کدام منتقدی را می‌توانند آدرس بدهند و دستکم  یک نمونه - تاکید می‌شود فقط یک نمونه - بیاورند که برای پیروزی حریف کف زده و گروه 5+1 را تشویق کرده باشد؟! و این در حالی است که همه شواهد مستند و موجود حکایت از آن دارد که منتقدان برخلاف اظهارات آقای روحانی، در همه موارد - بدون‌استثناء- زیاده‌طلبی، باج‌خواهی و قانون‌شکنی حریف را به شدت محکوم کرده‌اند، آیا نمونه‌ای غیر از این سراغ دارند؟!
ثالثا: فقط نیم‌نگاهی به انبوه پرحجم اخبار و گزارش‌ها، به وضوح نشان می‌دهد که مقامات رسمی و رسانه‌های حریف هربار بعد از هر مذاکره، به خاطر امتیازات نقدی که دریافت کرده‌اند، برای جناب دکتر روحانی و تیم هسته‌ای کشورمان کف زده و نرمش بی‌جای منجر به امتیازدهی آنان را ستوده‌اند! و در همان حال به منتقدان، با اهانت‌آمیزترین عبارات و اظهارنظرها حمله کرده‌اند.
رابعا: با توجه به نکات یاد شده و ضمن پوزش از رئیس‌جمهور محترم، ایشان در تمثیل مورد اشاره خویش، صورت‌مسئله را تغییر داده‌اند و حال آن که باید می‌پرسیدند و یا باید از ایشان پرسید؛ اگر در یک مسابقه فوتبال، یکی از اعضای تیم کشورمان، چندین بار متوالی به دروازه خودی گل بزند! واکنش منطقی و عاقلانه تماشاگران و منتقدان چه خواهد بود؟ و چه باید باشد؟ آیا غیر از این است که از سرمربی می‌خواهند بازیکن خطاکار و یا غیرحرفه‌ای را «تعویض»! کند؟! اما اگر معلوم شود خطای بازیکن مورد اشاره به علت راهنمایی‌ها و راهکارهای غیرحرفه‌ای و غلطی بوده است که خود سرمربی به وی ارائه کرده بود، از تماشاگران و منتقدان چه انتظاری هست؟ آیا انتقاد - و حتی نه اعتراض- به سرمربی کمترین و ابتدایی‌ترین حقی نیست که بایستی تماشاگران و منتقدان دلسوز از آن برخوردار باشند؟! بدیهی است در هیچیک از دو حالت یاد شده- که حالت سومی هم ندارد- هیچکس حریف را تشویق نمی‌کند، که نکرده است و البته هیچکس هم برای بازیکنی که به دروازه‌ خودی گل می‌زند و سرمربی که به وی راهکارهای خطا می‌دهد، کف نمی‌زند و نباید بزند!
2- این واقعیت اگرچه تلخ و ناگوار است ولی متأسفانه قابل انکار نیست که انتقاد اخیر رئیس‌جمهور محترم از منتقدان- باز‌هم با عرض پوزش- به دولت ایشان باز می‌گردد. زیرا جناب روحانی و برخی از دولتمردان ایشان بوده‌اند که طی یکسال و چند ماه گذشته، برای پیروزی‌های حریف کف زده‌اند! و بی‌آن‌که امتیازی بگیرند، حریف را پس از هر امتیازی که دریافت داشته است تشویق کرده‌اند و بدیهی است این تشویق‌های نابجا با «تحقیر»! هرچند ناخواسته دولت و ملت ایران همراه و همزاد بوده است که برشمردن موارد آن به درازا می‌کشد ولی به عنوان تازه‌ترین نمونه می‌توان به تسلیم ایشان در برابر زورگویی و خواسته غیرقانونی آمریکا اشاره کرد که از صدور ویزا برای آقای حمید ابوطالبی به عنوان نماینده رسمی ایران در سازمان ملل متحد خودداری کرده بود و جناب رئیس‌جمهور با عقب‌نشینی آشکار،  آقای خوشرو را به جای او معرفی کرد. این عقب‌نشینی در حالی است که آقای روحانی در تبلیغات انتخاباتی خود بر حفظ اعتبار و حرمت پاسپورت ایرانی تأکید کرده بود و باید پرسید، آیا تن دادن به بی‌احترامی آمریکا نسبت به پاسپورت ایرانی آنهم در مقیاس خودداری از صدور ویزا برای نماینده رسمی رئیس‌جمهور کشورمان که در تاریخ سی‌و چند ساله انقلاب سابقه نداشته است، تشویق حریف به این حرمت‌شکنی در سطوح دیگر نیست؟!
 اوایل سال جاری، پلیس‌امنیت نروژ در اقدامی غیرقانونی، 64 تن از دانشجویان ایرانی را که به تحصیل در رشته‌های فناوری هسته‌ای مشغول بودند، اخراج کرد. دولت حافظ حرمت پاسپورت ایرانی چه واکنشی نشان داد؟! و...
3- آقای دکتر روحانی در دفاع از اقدام نابجای راهپیمایی ظریف و کری نیز متأسفانه صورت مسئله را تغییر داده و می‌فرمایند؛ «این که بگوئیم یک دیپلمات تند راه رفت یا کتش کج بود، عینکش چه طور بود که حرف نشد، باید به دیپلمات‌های شجاعمان افتخار کنیم».
که ضمن تقدیر از زحمات شبانه‌روزی دیپلمات‌های محترم کشورمان، باید از جناب روحانی پرسید، غیر از خود شما چه‌کس دیگری به «کج‌ بودن کت آقای ظریف»! یا «فلان‌طور بودن عینک» ایشان انتقاد کرده است؟! چرا به جای پوزش از ملت به خاطر اقدام نابجای وزیر محترم امور خارجه که اهانت به حیثیت نظام و مردم بود، صورت مسئله را به گونه‌ای تغییر می‌دهید که بتوانید با استناد به آن منتقدان را مسخره کنید و از کنار این حرکت ناشایست که مفهومی جز مسخره کردن ملت نداشت، بی‌پاسخ عبور کنید؟!
 قدم‌زدن آقای ظریف با جان کری در ژنو که بلافاصله روی آنتن رسانه‌ها رفت برخلاف آنچه جنابعالی می‌فرمائید یک اقدام بشردوستانه! نبود، بلکه دقیقا همانگونه که دشمنان نیز - برای آن کف‌زدند و هورا کشیدند- به مفهوم آن بود که؛ علی‌رغم نظر انقلاب و نظام و مردم ایران که با ارائه هزاران سند غیرقابل تردید، آمریکا را قاتل صدها هزار ایرانی بی‌گناه، غارتگر ثروت ملی ایرانیان، حامی آشکار تروریست‌ها، طراح و مجری دهها توطئه و... می‌دانند، دولت جنابعالی هیچ مانعی برای دوستی صمیمانه با آمریکا در میان نمی‌بیند!
  این اقدام بی‌آن‌که آقای ظریف بداند و یا بخواهد، دهن‌کجی به انقلاب و نظام و مردم و مخصوصا صدها هزار شهیدی است که خون پاکشان به دست آمریکای جلاد بر زمین ریخته شده است... کت و عینک‌ آقای ظریف در کدام نقطه این ماجرا مطرح بوده است که حضرتعالی به آن اشاره می‌فرمائید؟!
و یا حضور وزیرخارجه محترم در پاریس، آنهم دقیقا در حالی که دولت فرانسه نمایش زشت حمایت از کاریکاتور موهن علیه رسول‌خدا(ص) را برپا کرده و برای چاپ این کاریکاتور موهن مبلغ یک میلیون یورو به نشریه شارلی کمک مالی کرده بود، چگونه قابل توجیه است؟ و کدام «عقل سلیمی» که حضرتعالی به آن اشاره فرموده‌اید می‌تواند این حرکت را تائید کند.
4- و بالاخره، این نکته نیز گفتنی است که معمولا کسانی به هنگام مناظره یا احتجاج بر «بدیهیات» تأکید می‌کنند که قصد دارند، منتقد خود را به انکار آن موضوع یا امر بدیهی متهم کنند. مثلا کسی که در جریان یک مناظره یا مباحثه می‌گوید «آقایان باور بفرمائید که الان روز است» به طور آگاهانه یا ناخودآگاه این گزاره را به مخاطبان القاء می‌کند که گویی طرف انتقاد کننده، این امر بدیهی را منکر شده و روز روشن را «شب»! می‌داند! متأسفانه بخشی از سخنان رئیس‌جمهور محترم - حتی اگر ایشان نخواسته باشند نیز- می‌تواند مصداق نکته فوق‌الذکر باشد، از جمله این که «ما نیاز به آزادی داریم که شعار استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی که سر می‌دهیم، بخشی از آن مربوط به آزادی محیط دانشگاه است» و باید پرسید؛ مگر در دانشگاه‌ها آزادی وجود ندارد؟! و...

[oldmagina 9,115]

قصه دور و دراز دلواپسی ها؛ از حمام خزینه تا پیاده روی ظریف

بهانه گیری بر سر  پیاده روی آقای ظریف با جان کری و اعتراضات و انتقادات اخیر دلواپسان به مذاکرات، ناخود آگاه تصاویری از این نق زنی ها را در طول تاریخ معاصر مانند یک فیلم سینمایی در ذهن نگارنده تداعی و ترسیم کرده و به این خاطر خالی از لطف نیست که برخی از آنها را نقل کنم. 
اگر چه در برخی موارد در صداقت و حسن نیت این افراد شکی نیست، اما از این جهت که این افراد در سطحی نگری یا بی توجهی به اقتضائات زمانه با هم اشتراک دارند و زمان می گذرد و آنان عقب ترند ولی در عین حال همواره خود را در یک سری کلمات و واژه های به ظاهر خوشایند یا عوام پسند محصور می کنند، قابل تامل ودقت است. و حال آن نمونه های تاریخی:
 
حمام خزینه ای 
دراواخردهه 40 در شهر ما « میانه » حمام های خزینه ای وجود داشت و چون  لوله کشی آب در خانه ها نبود ومردم حتی برای آب آشامیدنی خود در سختی به سر می بردند واز چشمه های اطراف آب می آوردند، بنابراین مجبور بودند هر از چند گاهی جهت به اصطلاح نظافت وانجام غسل به این حمام ها ی عمومی بروند چند لحظاتی را در داخل خزینه سپری کنند. خزینه ای که اب آن غالبا  از مدت ها پیش مانده و متعفن بشده بود و هنگامی که در آن غوطه ور می شدی، چه اشیا و کثافاتی که در کف آن به پای آدم اصابت نمی کرد!  از حمام که بر می گشتی ، تا چند روز بوی بد خزینه با تو همراه بود  و همین مراکزِ به ظاهر بهداشتی ، منشا بسیاری از بیماری ها شده بود.  مردم وقتی به حمام می آمدند و می خواستند غسل ارتماسی کنند اول با همان آب ، سه بار مزه مزه و استنشاق می کردند تا عمل استحبابی انجام داده از ثوابش بهره مند شوند و بعد هم غسل ارتماسی انجام می دادند. 
این وضع همین طور ادامه داشت تا این که اداره بهداشت تصمیم گرفت حمام های خزینه ای را تعطیل و به جای آن حمام های دوشی تاسیس کند. 
حدود سال های 48- 1347در شهر میانه یک حمام دوشی با اسلوب بهداشتی و خیلی تمیز و شیک به راه انداخته شد. همزمان با آن مخالفت ها و نق زنی های برخی مدعیان نیز آغاز گردید ، انواع واقسام شبهاتی بود که هر روز مطرح می کردند. 
یک روز می گفتند :  غسل در زیر دوش جایز نیست و باطل است. روز دیگر می گفتند : این یک توطئه است می خواهند خزینه  را که موضوع غسل ارتماسی است از بین ببرند و در واقع حکم خدا را بی موضوع  و نابود سازند .در این میان هر کس از حمام دوشی استفاده می کرد، متهم به بی دینی و لامذهبی می شد. 
 آن زمان اگرچه در شهرهای کوچک روزنامه محلی و رادیو و تلویزیون نبود اما در تمام مجالس عزا و عروسی و میهمانی های خانوادگی و بازار و مساجد این موضوع بحث روز شده بود مخالف و موافق های بسیاری داشت.  مخالفان به فرمانداری و اداره بهداشت نامه وطومار اعتراض آمیز نوشتند که باید درهای حمام دوشی مهر و موم شود ومردم به حمام خزینه ای بازگردند.  
حدود سه چهار سال این بحث ها ادامه داشت  و من که نوجوانی بیش نبودم هیچ گونه تجزیه و تحلیل وقضاوتی نمی توانستم داشته باشم  وفقط ناظر و شاهد این رخداد تاریخی بودم. بعدها اغلب مردم و خواص به تدریج پذیرفتند که حمام دوشی از هر جهت ( دینی ، مذهبی ، بهداشتی ،درمانی، اجتماعی، اقتصادی و روانی ) بهتر و مناسب تر از حمام خزینه ای است  و با آن کنار آمدند ، اما  تعداد اندکی همچنان به مخالفت خود ادامه دادند و هرگز تسلیم نشدند و در نهایت به رحمت خدا رفتند. یعنی در باور خود چنان متعصب بودند که مزه مزه واستنشاق وغسل با آب کثیف را به آب پاک و زلال ترجیح می دادند. 

ماجرای بلند گو 
در آن ایام از این دست رفتار ها وموضع گیری ها کم نبود. روزگاری حتی استفاده از «چتر» مخالف های جدی داشت و قشرهای مذهبی جرات نمی کردند از آن استفاده کنند. از بعضی بزرگان شنیدم  وقتی اولین بار چراغ برق در ایران به حرم امام رضا علیه السلام کشیده شد ، عده ای عزا گرفتند و آن را «چراغ شیطان» می نامیدند، یا به بلند گو ومکرفون « بوق شیطان» می گفتند. 
مرحوم مطهری از یک واعظ معروف نقل می کند : آن ایامی که بلندگو مرسوم شده بود قرار بود من در یک محلی صحبت کنم که بلندگو گذاشته بودند.  قبل از من آقائی منبر رفت همین که بالای منبر قرار گرفت گفت : این «بوق شیطان» را از اینجا بردارید و ببرید . بلند گو ومکروفون را برداشتند و بردند ، به من که نوبت رسید دیدم اگر من سکوت کرده و تحمل کنم و حرف نزنم بعد از این دیگر نمی شود از آن بوق شیطان استفاده کرد ، تا رفتم  و روی منبر نشستم ، گفتم آن «زین شیطان » را بیاورید!
 
فیلم محمد رسول الله (ص) 
 در سال 40-1339 مصطفی عقاد  که خواست فیلم محمد رسول الله (ص) را بسازد از علمای شیعه و سنی دعوت به همکاری کرد اما هیچ کدام به جز امام موسی صدر به وی جواب مثبت ندادند که هیچ ، شروع به مخالفت های عجیب و غریب کردند نامه های اعتراض آمیز به آقای صدر نوشتند . 
در این مورد آقای عقاد مصاحبه خواندنی دارد او می گوید بعد از پیروزی انقلاب خیلی امیدوار شدم و برای اکران فیلم به ایران آمدم و با چند نفر صحبت کردم آنها گفتند نمی توانیم اجازه اکران بدهیم دلیلش را پرسیدم گفتند چون اذان در این فیلم به سبک اهل سنت است و مردم در ایران شیعه هستند بنابر این نمی شود.
 خیلی نا امید و نگران شدم . چند روز دیگر آقای فخرالدین حجازی نماینده وقت مجلس با حاج احمد آقا تماس گرفت با هم خدمت امام خمینی رفتیم و ماجرا را با خود امام مطرح کردم امام فرمودند : این حرف ها ، حرف های بی ربطی است شما در این فیلم تاریخ زمان پیامبر (ص) را به تصویر کشیدید و در آن زمام شهادت ثالثه در اذان نبود . همین یک جمله مشکل ما را حل کرد و امیدواری من به انقلاب بیشتر شد  
حتما خوانندگان عزیر می دانند که مصطفی عقاد به امام موسی صدر قول داده بود یک فیلم هم درباره امام علی بسازد بعد هم در تدارک ساخت فیلمی نیز درباره امام خمینی بود ، اما ماموران جاسوسی اسرائیل این فرصت را از وی گرفتند و او را به همراه دخترش در یکی از هتل های اردن ترور کردند.

مخالفت و نق زنی علیه انقلاب 
 اکنون که در ماه بهمن و آستانه سالگرد پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی هستیم چند نمونه هم از نق زنی های دروان غربت مجاهدان وشاگردان امام در نهضت ذکر شود.
اوائل دهه چهل که نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی در شرایط حساسی قرار گرفت نق زدن ها نیز از هر طرف شروع شد . بعضی می گفتند : «سیره مرحوم آیت الله حائری یزدی ، موسس حوزه ، سکوت و مدارا بود چرا آقای خمینی بر خلاف سیره آن مرحوم عمل می کند؟» که امام در یک سخنرانی مهم در جواب  آنها فرمود: « والله اگر  مرحوم آقای حائری زنده بود همین کار را انجام می دادند.» بعضی دگر می گفتند : «مگر می شود با گوشت و پوست و استخوان ، جلوی تانک ، توپ و تفنگ ایستاد؟» بعضی می گفتند : «اگر شاه برود ، کشور کمونیستی می شود ،» چنانکه می گفتند: «مگر می شود کشور را بدون شاه اداره کرد؟ » یا می گفتند : «جواب این همه خون های به هدر ریخته شده را چه کسی می خواهد بدهد ؟ چرا بچه های مردم را تحریک کرده و به کشتن می دهید ؟» و... 

شان مرجعیت  نیست 
وقتی انقلاب پیروز شد ، نق زدن ها شکل و شمایل دیگری به خود گرفت  و بیشترشبیه به اشکالات بنی اسرائیلی شد. 
چون امام در 12 بهمن 1357 وارد ایران شده و در بهشت زهرا آن سخنرانی حماسی و تاریخی را انجام دادند و در ضمنِ هشدار به دولت شاپور بختیار فرمودند : « من دولت تعیین می کنم ، من تو دهن این دولت می زنم  ، من به پشتیبانی این مردم دولت تعیین می کنم»  این آقایان می گفتند : در شان یک مرجع تقلید و مجتهد نسیت این گونه حرف های تند بزند ، مرجع تفلید باید به صورت دو زانو بنشیند، دودستش را هم روی زانوها گذاشته و سرش را هم کج نگه دارد بعد هم به غیر « صبحکم الله بالخیر ، مساکم الله بالخیر ، و تقبل الله اعمالکم و اسعدالله ایاکم » وذکر ودعا چیز دیگری نگوید.   
 
حرام خدا حلال شد! 
 حضرت امام وقتی در شهر قم ساکن شد ، نخست دیدارهایش در مدرسه فیضیه انجام می گرفت ، در اثر انبوه جمعیتی که می آمدند گاهی در اثر فشار ، چند نفری زیر دست و پا می ماندند و آسیب می دیدند . این آقایان از آن مراسم بی نظیر وبا شکوه فقط همین را می دیدند و به خود امام نق می زدند و می گفتند : این دیدارها چه لزومی دارد؟ مگر نفس انسان محترم نیست ؟ چرا اجازه می دهید مردم همدیگر را زیر پا له کنند ؟ خیلی اصرار داشتند امام دیدارها را تعطیل کنند .  می گفتند : چرا باید زنان بیایند داخل مدرسه فیضیه بشوند ،آنوقت دسته جمعی و  یک صدا بگویند : « روح منی خمینی ، بت شکنی خمینی» ، آیا شنیدن صدای زن آن هم با این مضمون حرام نیست ؟ چرا حرام خدا را حلال می کنید؟! 
از یکی از نزدیکان امام شنیدم می گفت : امام همه این نق زنی ها می شنید وگوش می داد، اما به خودشان مستقیم پاسخ نمی داد. اما وقتی برای سخنرانی  پشت تریبون قرار می گرفت  وبرای مردم صحبت می کرد درضمن سخنرانی پاسخ آنها را هم می داد. 

ماجرای لباس جُندی 
هشت سال دفاع مقدس بخصوص اوائل، این آقایان خودشان که به جبهه نمی رفتند. یادم هست به آیه مبارک « لولا نفر من کل فرقه» استدلال می کردند ومی گفتند : طلاب وروحانیون لازم نیست به جبهه بروند. وظیفه اصلی آنها این است که در مسجد ومحراب حضور داشته باشند و برای مردم از دین بگویند. وقتی  طلبه ای پایش به جبهه می خورد از سوی اینان  توبیخ می شد. وقتی حضرات آیات : شهدای محراب ، خامنه ای ، هاشمی و مشکینی ، لباس رزم می پوشیدند و به جبهه می رفتند نق زنی های اینان بیشتر می شد، می گفتند : روحانی نباید «لباس جندی» بپوشد.

نامه های بدون سلام 
درماجرای انتخابات 88 که آیت الله هاشمی رفسنجانی آن نامه تاریخی را به حضور رهبر معظم انقلاب نوشت وحوادث روز را مورد تجزیه وتحلیل قرار داد ، دلواپسان بدون این که در محتوای نامه تامل و دقت کنند شروع به سرو صدا وجنجال کردند که وا اسلاما نامه بدون سلام نوشته شده است. در حالی که شبیه همین نامه (بدون سلام)  در ماجرای بنی صدر به حضور حضرت امام نوشته شده بود. جالب است در آن ایام نیز آقای هاشمی این نامه مشترک را کافی ندانسته  یک نامه بدون سلام دیگر به تنهایی نوشت و مسائل حساس کشور و توطئه های بنی صدر و منافقین را در آن به صورت خیلی قاطع وگویا بیان کرد ، اما سطحی نگری دلواپسان هم در سال 60 و هم درسال 88 مانع از درک  اهمیت کم نظیر این سه نامه تاریخی شد. 
راستی چرا بعضی ها همیشه  و فقط قسمت خالی لیوان را می بینند؟ چرا در حوادث واقعه وهنگام مواجه با پدیده های نو موضع منفی گرفته و اغلب سردرگم می شوند؟ چه شده است بعضی ها همیشه از زمان خود چند سالی عقب تر می مانند؟
جالب است  وقتی آقای احمدی نژاد نامه های مکرر به رئیس جمهور آمریکا ودیگران نوشت که هیچ اعتنایی به آن نکردند وحتی یک بار هم پاسخی به آن داده نشد. همین دلواپسان نه تنها اعتراضی نکردند آن را موهبت الهی خواندند. حتی بعض ائمه جمعه تهران اصرار داشتند متن آن در دانشگاه ها  و دبیرستان ها برای جوانان تدریس شود، اما اکنون که  با درایت ومدیریت رئیس دولت تدبیر وامید وهنرنمایی آقای ظریف ، پنج قدرت بزرگ جهان ناگزیر  به نشستن پای میز مذاکره با ایران شدند و  ومذاکرات با عزتمندی وپایبندی به اصول و با اشراف رهبر معظم انقلاب  ادامه دارد ، از هر طرف هجوم آوردند و نق زنی وسنگ اندازی می کنند تا مذاکرات به شکست انجامد. چرا چنین شده است؟  
گویا اراده الهی به این تعلق گرفته که در هر زمانی یک سری افراد وجود داشته باشند تا از باب « تعرف الاشیاء باضدادها» گوهر وجودی مردانِ میدان های بزرگ ، کارآمد و کاردان از دیگران به خوبی تشخیص داده شود و ضعف و بی هنری و جهالت وسطحی نگری بعضی ها بیشتر آشکار گردد.

امروز اگر چه  آمریکا و اسرائیل دشمن شماره یک مردم ایران است اما در داخل نیز نباید از متحجران غافل شد که اینان در مقام عمل و با زبانحال مردم و انقلاب را می خواهند به همان حمام های خزینه ای باز گردانند، چنانکه در هشت سال مدیریت پاک خود این را نشان دادند وحداقل به مقدار دو دهه رشد وشکوفائی وبالندگی را عقب انداختند.  

[Sami1993 11,560]

گزارش ویژه
درخواست لغو همه تحریم های کنگره علیه ایران در نسخه جدید طرح کرک-منندز
لایحه ای که در سال 2015 توسط کرک و منندز ارائه شده، به نسبت لایحه ای که آنها در سال 2013 داده بودند تفاوت جدی کرده و می گوید در صورت توافق نهایی همه تحریم ها برداشته خواهد شد.

 

ایران هسته ای- یک وب سایت امریکایی تفاوت های دو نسخه از لایحه تحریم کرک منندز را که به تازگی علیه ایران به سنای امریکا ارائه شده، بررسی کرده و در این زمینه به نکات مهمی توجه داده است.

 

از جمله مهم ترین نکات در اینجا این است که لایحه ای که در سال 2015 توسط این دو تن ارائه شده، به نسبت لایحه ای که آنها در سال 2013 داده بودند تفاوت جدی کرده و می گوید در صورت توافق نهایی همه تحریم ها برداشته خواهد شد.

 

متن کامل این تحلیل که روز 11 توسط هنری رومه نوشته و در وب سایت «ایران مترز» منتشر شده، در ادامه می آید.

 

متن اصلی را اینجا ببینید.

 

***

 

 تحلیل و بررسی لایحه جدید کِرک و منندز در خصوص اعمال تحریم های جدید ایران با طرح قبلی این دو نماینده مجلس آمریکا متوجه می شویم تفاوت هایی میان این دو لایحه وجود دارد. طرح پیشنهادی این دو نماینده مجلس آمریکا بویژه در بخش تعلیق تحریم ها تفاوت های زیادی با طرح قبلی آنها در این زمینه دارد.

 

سنای آمریکا که اخیرا رهبری آن در اختیار جمهوریخواهان قرار گرفته است این ماه به تعهد خود مبنی بر اعمال کنترل بر مذاکرات هسته ای ایران عمل کرد. نمایندگان سه لایحه ارائه کرده اند که محدودیت ها و موانع در مسیر مذاکره با ایران را افزایش می دهند ولی این لوایح با تهدید مکرر رئیس جمهور مبنی بر استفاده از حق وتو مواجه شدند. جنجالی ترین لایحه توسط سناتور جمهوریخواه مارک کِرک و سناتور دمکرات روبرت منندز تدوین و ارائه شده است و تفاوت های زیادی با لایحه پیشین این دو نماینده دارد که در سال 2013 ارائه کرده بودند.

لایحه جدید کرک و منندز برای اعمال تحریم علیه ایران بنام قانون عاری سازی ایران از سلاح های هسته ای سال دو هزار و پانزده نامگذاری شده است و از آن بنام لایحه دو هزار و پانزده هم نام برده می شود. این لایحه از سوی دفتر سناتور کرک در شانزدهم ژانویه معرفی شد و بر اساس قانون عاری سازی ایران از سلاح های هسته ای سال 2013 تدوین شده است که قانون سال دو هزار و سیزده بنام لایحه 1881 سنا نامیده می شود و گاهی بنام لایحه 2013 هم معرفی می شود. لایحه دو هزار و سیزده در دسامبر سال 2013 معرفی شد و پنجاه و نه رای مثبت کسب کرد.

 

اولین تفاوت دو لایحه درباره تعلیق تحریم ها است. هم لایحه دو هزار و سیزده هم لایحه دو هزار و پانزده تقریبا تحریم های مشابهی را علیه بخش های نفت، بانکداری، کشتیرانی، هدف قرار دادن مقامات ارشد ایران و حوزه های دیگر اعمال می کنند. مهم ترین تفاوت دو لایحه در این است که رئیس جمهور چگونه می تواند اعمال این تحریم ها را به تعلیق درآورد یا متوقف کند.

 

هم لایحه دوهزار و پانزده هم لایحه دو هزار و سیزده تمایزی را میان دو موقعیت قائل می شوند. یکی از موقعیت ها تعلیق تحریم ها بطور موقت در جریان مذاکرات و موقعیت دیگر تعلیق تحریم ها در صورت دستیابی دو طرف به توافق نهایی است.

 

تعلیق تحریم ها در جریان مذاکرات

 

لایحه سال دو هزار و سیزده محدودیتی را برای مذاکرات تعیین می کند این محدودیت 240روزه است که شامل یک دوره 180 روزه و دو دوره 30 روزه است. برای دستیابی به این سه مهلت درباره مذاکرات هسته ای رئیس جمهور باید مسائل زیادی را درباره رویکرد ایران تایید کند. از جمله این که رئیس جمهور آمریکا باید تایید کند مذاکرات هسته ای ایران به شکلی فعال و با حسن نیت ادامه دارند، ایران هیچ اقدام تروریستی در این زمان علیه آمریکا انجام نداده است همچنین ایران موشک بالستیک آزمایش نکرده است. بعد از دوره 240 روزه همه تحریم ها به شکل خودکار بار دیگر علیه ایران اعمال می شوند.

 

اما بر اساس لایحه 2015 رئیس جمهور آمریکا تنها به شرطی می تواند درخواست کند مدت تعلیق تحریم ها علیه ایران برای یک دوره سی روزه دیگر تمدید شود که بتواند تایید کند چنین اقدامی در چارچوب منافع امنیت ملی آمریکا است و این که ایران براساس توافقات اولیه عمل کرده است.

 

دستیابی به توافق نهایی

 

حتی در صورت دستیابی به توافق نهایی درباره مسئله هسته ای ایران لایحه 2013 همچنان شمشیر دموکلس را بر فراز سر ایران نگه می دارد. لایحه 2013 به رئیس جمهور آمریکا این امکان را می دهد که تحریم ها علیه ایران را به شکل یک دوره یک ساله و قابل تمدید تعلیق کند. هر بار که رئیس جمهور می خواهد تعلیق تحریم ها علیه ایران را تمدید کند باید تایید کند که زیرساخت های هسته ای غیرقانونی ایران از جمله توانایی غنی سازی و فرآوری و تاسیسات ایران را تایید کند و راکتور آب سنگین و مرکز تولید هسته ای در اراک برچیده شوند.

ایران باید اثبات کند که در چارچوب قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل حرکت و از رژیم نظارتی آژانس بین المللی انرژی اتمی تبعیت می کند.

 

لایحه 2015 مسیر کاملا متفاوتی را اتخاذ می کند. در صورتی که توافقنامه نهایی درباره مساله هسته ای ایران حاصل شود کاخ سفید باید براحتی این موضوع را به اطلاع کنگره برساند و حدود سی روز تا زمان اعمال توافقنامه منتظر بماند. براساس لایحه دو هزار و پانزده تحریم ها بر مبنای یک دوره یک ساله لغو نمی شوند بلکه بطور کامل از روی میز حذف می شوند. تنها شرط برای حذف کامل تحریم ها این است که وزیر خارجه آمریکا باید گزارشی تهیه کند و در این گزارش مشخص کند که وی تا چه میزان می تواند تایید کند که ایران به تعهدات خود بر مبنای توافق عمل می کند و به این تعهدات پایبند است.

 

اعمال ناپایدار و متغیر

 

در صورتی که غرب و ایران نتوانند به توافق دست بیابند لایحه 2015  هم اعمال همان تحریم هایی را خواستار شده که لایحه 2013 برای چنین وضعی پیش بینی کرده بود. اما دو لایحه درباره چگونگی اعمال این تحریم ها تفاوت هایی با هم دارند. بعد از تعیین ضرب الاجل سی ام ژوئن برای مشخص کردن جزئیات تکنیکی در روز ششم جولای بر اساس طرح مشترک اقدام تعلیق تحریم ها به پایان می رسد و بعد از آن هر ماه تحریم های جدیدی اعمال می شوند.

 

روز 3 اوت سال 2015 محصولات نفتی ایران تحریم می شود

 

5 نوامبر سال 2015 تحریم علیه مقامات ارشد حکومت ایران

 

2 نوامبر سال 2015 تحریم منابع مالی خارجی به ایران

 

7 دسامبر سال 2015 تحریم بخش کشتی سازی، خودروسازی، ساخت و ساز و مهندسی و صنایع معدنکاری

 

هر دو لایحه دیدگاه کنگره را مورد توجه قرار داده اند. بخش هایی از این لوایح از قدرت قانونی برخوردار نیستند اما ذهنیت و مقاصد قانونگذاران را تشریح می کنند. در حالی که هر دو لایحه مسائل مشابهی را مطرح می کنند با این حال تفاوت های زیادی هم دارند. در یکی از این لوایح گفته می شود ایران نباید به سلاح اتمی دست بیابد و در دیگری گفته می شود ایران نباید سلاح اتمی داشته باشد. در لایحه 2013 گفته شده است ایران نباید اجازه داشته باشد که توانایی تولید سلاح های هسته ای را توسعه دهد. اما لایحه 2015 می گوید سیاست آمریکا این است که ایران نه به سلاح اتمی نه به توانایی تولید این سلاح ها نباید دست یابد. این تفاوت میان دو لایحه نشان می دهد اطلاع سیاستمداران آمریکایی افزایش یافته است و آنها درک کرده اند که ایران ممکن است به سلاح اتمی دست بیابد بدون آن که خود اجزای تشکیل دهنده آن را تولید کند. برای مثال ممکن است قطعات این سلاح ها را خریداری کند.

در لایحه 2013 گفته شده بود در صورتی که اسرائیل بخواهد به ایران حمله کند آمریکا باید درکنار اسرائیل قرار بگیرد اما در لایحه 2015 این موضوع حذف شده است.

[rezatizi 11,704]

به چه قیمتی میخوان همه تحریم ها رو بردارن به قیمت تسلیم شدن در مقابله خواستهاشون به همین خیال باشن که ما تسلیم میشیم

[blender 1,086]

به چه قیمتی میخوان همه تحریم ها رو بردارن به قیمت تسلیم شدن در مقابله خواستهاشون به همین خیال باشن که ما تسلیم میشیم

یا شما در توهمی یا خودت رو به ندیدن زدی .

یک بخشی از جامعه رو می بینم که خواسته و آرمان که هیچ ، ناموسشون رو هم حاضرند بدهند برود ...

[rezatizi 11,704]

یا شما در توهمی یا خودت رو به ندیدن زدی .

یک بخشی از جامعه رو می بینم که خواسته و آرمان که هیچ ، ناموسشون رو هم حاضرند بدهند برود ...

پس شما از اون دسته افرادی هستین که حاضرین در مقابل دشمنتون بی قید و شرط تسلیم بشید

[blender 1,086]

به چه قیمتی میخوان همه تحریم ها رو بردارن به قیمت تسلیم شدن در مقابله خواستهاشون به همین خیال باشن که ما تسلیم میشیم

 

عزیز دلم ، خواستم حس و حال بخشی از جامعه رو برات شرح بدم ...

[rezatizi 11,704]

عزیز دلم ، خواستم حس و حال بخشی از جامعه رو برات شرح بدم ...

همه وضع کشور رو میدونیم