توافق هسته ای (1) " توافق هسته ای " ، جزییات ، آینده (1)

[Sami1993 11,560]

گزارش ویژه/ فوری/ اختصاصی
ایران از تله 'توافق سیاسی' رهایی یافت/ دولت توافق سیاسی را منتفی کند
به عقیده کارشناسان اکنون زمان آن است که دولت پروژه رسیدن به توافق سیاسی را منتفی کرده و روی توافق همزنمان روی جزئیات و کلیات تمرکز کند.

 

ایران هسته ای- رهبر معظم انقلاب اسلامی با تفکیک توافق نهایی به دو توافق سیاسی و توافق روی جزئیات مخالفت کردند.

 

حضرت آیت الله خامنه ای روز یکشنبه 19 بهمن 1393 (8 فوریه 2015) دیدار با کارکنان، افسران و فرماندهان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران فرموردند: «این حرف را که می گویند در یک برهه درباره «اصول کلی» توافق شود و بعد درباره جزئیات، نمی پسندم. با تجربه‌ای که از طرف مقابل داریم، این را وسیله‌ای برای بهانه‌گیری‌های پی در پی در جزئیات خواهندکرد. اگرتوافق می کنند، درباره کلیات وجزئیات دریک جلسه واحد تصمیم بگیرند»

 

این فرمایش رهبر معظم انقلاب اسلامی به معنای منتفی شدن پروژه توافق سیاسی تا روز 4 فروردین 1394 است.

 

«ایران هسته ای» پیش از این خبر داده بود که تیم های مذاکره کننده ایران و 1+5 در آستانه نهایی کردن یک توافق سیاسی هستند.

 

کارشناسان به طور جدی در تهران معتقدند یک توافق سیاسی بدون جزئیات، تله ای است که اگر ایران در آن قرار بگیرد دیگر قادر به توافق روی لغو یکپارچه همه تحریم ها نخواهد بود.

 

به عقیده کارشناسان اکنون زمان آن است که دولت پروژه رسیدن به توافق سیاسی را منتفی کردهو بر توافق همزمان روی جزئیات و کلیات تمرکز کند.

 

استدلال های «ایران هسته ای» در زمینه چرایی ضرورت عدم تفکیک توافق سیاسی از توافق روی جزئیات رااینجا ببینید.

[Sami1993 11,560]

ارزیابی راهبردی
دام 'توافق سیاسی' چگونه برچیده شد؟
اگر قرار باشد امریکا به ایران امتیازی بدهد آن را در همان لحظه ای خواهد داد که چیزی از ایران می خواهد –لحظه امضای توافق- و اگر ایران بدون گرفتن امتیاز مدنظر خود تن به توافق بدهد، پس از آن، امریکایی ها که هر چه می خواسته اند را گرفته اند، دیگر انگیزه ای برای امتیازدهی نخواهند داشت.
 
مهدی محمدی، ایران هسته ای - بدون تردید، سخنان روز یکشنبه رهبر معظم انقلاب اسلامی مسیر دیپلماسی هسته ای ایران و 1+5 را تغییر خواهد داد.

 

مسیری که تا پیش از این فرمایشان در حال طی شدن بود، چند ویژگی اساسی داشت:

 

1- در مسیر پیشین، توافق سیاسی درباره اصول، از توافق درباره جزئیات تفکیک شده بود.

 

2- تیم مذاکره ایرانی تقریبا پذیرفته بود چاره ای جز پذیرش یک جدول زمانی بلند مدت برای تعلیق و لغو تحریم ها ندارد.

 

3- طرف غربی عمیقا دچار این سوء تفاهم بود که ایران جز تداوم مذاکره و رسیدن به یک توافق –ولو توافق بد- چاره ای ندارد.

 

این سخنرانی همه معادلات را تغییر خواهد داد. سخنان روز یکشنبه به این معناست که روش های پیشین نمی تواند ادامه پیدا کند و محاسبات امریکا درباره الگوی رفتار ایران از بیخ و بن نادرست بوده است. مهم ترین نکته در اینجا این است که سخنان رهبر معظم انقلاب اسلامی نشان دهنده این است که هیچ مکانیسم اجباری برای توافق میان ایران و 1+5 وجود نخواهد داشت و ایران فقط توافقی را می پذیرد که آن را به اندازه کافی خوب بداند.

 

دراینجا چند نکته بسیار اساسی وجود دارد:

 

یکم- روند مذاکرات این تصحیح مسیر را ایجاب می کرد. آنچه روز یکشنبه اتفاق افتاد یک تصحیح ملی در مسیر مذاکرات است که بر خلاف آنچه ممکن است ظاهرا به نظر برسد روی تغییر محاسبات امریکا تمرکز دارد نه روی اصلاح رفتار تیم مذاکره کننده ایرانی. برای هر کسی که اندکی به مذاکرات اشراف داشته باشد روشن است که امریکایی ها مذاکرات را به بن بست کشانده اند. امریکا خواهان آن است که ظریفیت غنی سازی ایران برای یک زمان بسیار طولانی تعطیل شود بی آنکه رژیم تحریم ها دست خورده باشد. محاسبه ای که امریکایی ها بر اساس آن چنین موضعی در مذاکرات گرفته اند این است که تبعات عدم توافق برای ایران آنچنان سنگین است که ایران چاره ای جز پذیرفتن هر پیشنهادی که روی میز گذاشته شده باشد ندارد و در نتیجه هیچ نیازی به بهبود پیشنهادهای روی میز نیست. سخنان روز یکشنبه رهبر معظم انقلاب اسلامی این موضوع را کاملا برای امریکایی ها روشن می کند که شرایطی وجود دارد که تحت آن شرایط، ایران توافق نکردن را به تن دادن به یک توافق ترجیح می دهد. بر خلاف آنچه بسیاری می پندارند، اتخاذ این موضع به جای اینکه امریکا را سرسخت کند، منعطف تر خواهد کرد. امریکا اگر تا دیروز دچار این توهم بود که ایران چاره ای جز توافق با هر شرایطی ندارد، امروز می داند که برخی از اشکال توافق وجود دارد که ایران در رد کردن آن تردید نمی کند و خصوصا اگر مذاکرات با روال فعلی پیش برود قطعا توافقی حاصل نخواهد شد. این پیامی است که امریکایی ها به شنیدن آن از زبان عالی ترین مقام در ایران نیاز داشتند و اکنون یا باید آن را در مواضع خود لحاظ کنند یا اینکه در انتظار شکست قطعی مذاکرات باشند. این کمک بزرگی به تیم مذاکره کننده است تا بتواند در این مقطع بسیار حساس از امریکا امتیاز بگیرد. علاوه بر این، آزمونی مهم برای امریکا هم هست که روشن شود این کشور واقعا به دنبال دست یابی به توافقی است که در آن نگرانی های مرتبط با عدم اشاعه رفع شده باشد یا اینکه می خواهد توافق هسته ای را به یک ابزار فشار تاریخی بر ایران تبدیل کند؟

 

دوم- قلب فرمایشات روز یکشنبه رهبر معظم انقلاب اسلامی جایی بود که برای دومین بار در یک ماه گذشته تاکید فرمودند در هرگونه توافق نهایی همه تحریم ها باید یکجا برداشته شود. این مهم ترین ضابطه یک توافق خوب از نظر ایران است. اطلاعات موجود در منابع غربی ظرف هفته گذشته نشان می داد که امریکایی ها می خواهند در توافق نهایی تحریم ها را برای یک بازه زمانی طولانی مدت گروگان بگیرند. ایران باید در همان لحظه امضای توافق امتیازهای فراوانی را واگذار می کرد اما به مدت یک دهه –و شاید هم بیشتر- منتظر می ماند تا امریکا تحریم ها را به تدریج، تعلیق –نه لغو- کند. اکنون معنای مفهوم توازن در توافق نهایی روشن تر شده است. از دید ایران، فقط توافقی یک توافق متوازن محسوب می شود که در همان لحظه نخست پس از امضای آن، همه انواع تحریم ها لغو شود. این مشکل ایران نیست که دولت امریکا اختیارات کافی برای راضی کردن کنگره به چنین کاری را دارد یا نه؛ همانطور که ایران متعهد است در صورت حصول توافق، مشکلات داخلی خود را حل کند، دولت امریکا هم خود باید بار حل و فصل مشکلات سیاسی در واشینگتن را به دوش بکشد. مهم تر از این، ایران به خوبی می داند که اگر بلافاصله پس از حصول توافق، تحریم ها برچیده نشود، پس از آن، احتمال برچیده شدن تحریم ها بسیار اندک است. اگر قرار باشد امریکا به ایران امتیازی بدهد آن را در همان لحظه ای خواهد داد که چیزی از ایران می خواهد –لحظه امضای توافق- و اگر ایران بدون گرفتن امتیاز مدنظر خود تن به توافق بدهد، پس از آن، امریکایی ها که هر چه می خواسته اند را گرفته اند، دیگر انگیزه ای برای امتیازدهی نخواهند داشت.

سخنان روز یکشنبه، مطالبه لغو یکباره و یکپارچه تحریم ها را به یک مطالبه ملی تبدیل خواهد کرد. مخاطب ملی سازی این شعار، مذاکره کنندگان امریکایی هستند که تصور می کردند اگر زیر بار لغو یکباره تحریم ها نروند و بر «درگیر شدن ایران در یک جدول زمانی دو دهه ای» برای لغو تحریم ها اصرار کنند، ایران نهایتا چاره ای جز پذیرش آن نخواهد داشت. اکنون دو گزینه پیش روی همه کسانی است که صحنه مذاکرات را رصد می کنند: توافق هسته ای با لغو تحریم و توافق هسته ای بدون لغو تحریم. سخنرانی روز یکشنبه به همه این ناظران می گوید گزینه دوم منتفی و گزینه نخست کاملا در دسترس است.

 

سوم- خروج از تله توافق دو مرحله ای، فوری ترین و از جنبه تاکتیکی مهم ترین موضوع در سخنان رهبر معظم انقلاب بوده است. همه اطلاعات از کانال های مختلف داخلی و خارجی در هفته گذشته نشان می داد دو طرف در آستانه رسیدن به یک توافق سیاسی روی کلیات هستند بی آنکه جزئیات بسیار مهم بویژه در زمینه جدول زمانی لغو تحریم ها را نهایی کرده باشند. سخنرانی دیروز، این پروژه را منتفی کرده و کشور را از تله ای که در آستانه فرو افتادن در آن بود رهانده است. به چند دلیل بسیار مهم، ورود به یک توافق سیاسی بدون نهایی کردن جزئیات می توانست برای کشور بسیار خسارت بار باشد:

 

1- قبل از هر چیز آنچه که در اینجا نام آن جزئیات گذاشته شده، و تلاش شده به این ترتیب از اهمیت آن کاسته شود، در واقع اصلی ترین مسائل مورد نظر ایران است. موضوعاتی مانند تعداد و نوع ماشین ها، ذخیره مواد، طول زمان گام نهایی، جدول زمانی لغو تحریم ها، اراک، فردو و ... موضوعاتی نیستند که تعبیر جزئیات بتواند چیزی از اهمیت آنها کم کند.

 

2- توافق سیاسی بدون توافق روی جزئیات باعث می شد:

 

اولا- عدم توافق روی جزئیات غیرممکن شود. منطقی نیست که دو طرف درباره اصول یک موضوع توافق کنند اما در جزئیات آن به بن بست برسند. اگر ایران بدون تعیین تکلیف آنچه جزئیات خوانده شده توافق سیاسی را امضا می کرد، چاره ای نداشت جز اینکه در جزئیات آنقدر امتیاز بدهد تا نظر امریکا تامین شود.

 

ثانیا- انگیزه امریکا برای توافق روی جزئیات به شدت کاهش پیدا کند. وقتی امریکا امتیازهای اصلی را که از ایران می خواهد در توافق سیاسی بگیرد، چه انگیزه ای برای امتیازدهی به ایران هنگام بحث درباره جزئیات خواهد داشت؟ این اصل کلی را هر گز فراموش نکنید که «کسی که چیزی از شما نخواهد چیزی هم به شما نخواهد داد».

 

ثالثا- امتیازگیری از امریکا در حوزه لغو تحریم ها بسیار دشوار و بلکه غیر ممکن شود. اتفاقی که عملا رخ می داد احتمالا این بود که در توافق سیاسی یک جمله کلی نوشته می شد که همه تحریم ها «مطابق توافقی که در آینده درباره جزئیات انجام می شود» برداشته خواهد شد؛ اما بعد هنگامی که نوبت به جزئیات می رسید امریکایی ها روی همان عدد حداقل 10 سال اصرار وتاکید می کردند و آن روز هم دیگر برای مخالفت دیر شده بود چرا که امضای کشور زیر یک توافق کلان وجود داشت و خروج از آن می توانست تبعات بسیار جدی داشته باشد.

 

بر همین اساس، رهبر معظم انقلاب اسلامی جلوی این بازی خظرناک را در مذاکرات گرفتند. مسئله اصلی در اینجا این است که اگر واقعا امریکا قصد جرزنی در مذاکره درباره جزئیات را ندارد، چرا همین حالا و در کنار کلیات، تکلیف مباحث جزئی را هم روشن نمی کند؟ وقتی امریکا اصرار می کند که مذاکره درباره جزئیات به زمانی دیگر موکول شود، با توجه به سابقه ای که در توافق ژنو از آن بر جای مانده، باید عمیقا بدگمان بود که امریکا اساسا قصد توافق درباره جزئیات بویژه حوزه تحریم ها را ندارد و تنها چیزی که در پی آن است متعهد کردن ایران به یک سلسله تعهدات بلند مدت طی یک توافق سیاسی است.

 

چهارم- مسلما سخنان دیروز رهبر معظم انقلاب اسلامی به مذاق کسانی که به دست یابی به یک توافق هسته ای به هر قیمت فکر می کردند، یا قول داده بودند که مشکل را درتهران حل می کنند، یا کسانی که آینده سیاسی خود را در گرو توافق هسته ای می دانند، یا آنها که هیچ برنامه ای برای اداره کشور بدون یک توافق هسته ای ندارند، خوش نخواهد آمد. این سخنان برای امریکایی هم که خود آماده بلعیدن یک لقمه تاریخی کرده بود، بسیار ناگوار خواهد بود. از همین امروز باید انتظار داشت که ماشین عملیات روانی دشمن به کار بیفتد و با دروغ بافی و جنجال، جریان انقلابی را مانع اصلی توافق هسته ای جلوه دهد. باطل السحر این پروژه جز این نیست که تمام ملت ایران بدانند که مانع اصلی توافق کسانی هستند که بر حفظ تحریم ها و تحقیر ایران تاکید دارند. مقام های امریکایی اتفاقا در این یک مورد خاص کاملا صریح و شفاف بوده اند و به همین دلیل مقصر هرگونه شکست احتمالی در مذاکرات خواهند بود. امریکایی ها دیروز این پیام را از زبان رهبر ملت ایران شنیدند. در 22 بهمن، آن را از زبان خود ملت هم خواهند شنید.

[rezatizi 11,704]

با این صحبت های اخیری که شده احتمالا باید منتظر شکست مذاکرات باشیم مگر امریکایی ها تو بحث تحریم ها یه امتیاز خوب بدن

[Skyhawk 16,538]

برای توافق با ایران به دست‌کم یک سال «زمان گریز» نیاز داریم

وزیر خارجه انگلیس می‌گوید غرب برای توافق هسته‌ای با ایران به دست‌کم یک سال زمان گریز نیاز دارد. گریز هسته‌ای از نگاه غربی‌ها به مدت زمان لازم برای به دست آوردن اورانیوم غنی‌شده کافی جهت استفاده در یک بمب هسته‌ای گفته می‌شود.

به گزارشپایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر از فارس، روزنامه انگلیسی گاردین روز یکشنبه در گزارشی اظهارات «فیلیپ هاموند»، وزیر خارجه انگلیس پس از دیدار با محمد جواد ظریف، وزیر خارجه ایران را منتشر کرد.

بر اساس این گزارش، آقای هاموند پس از دیدار صبح شنبه با ظریف با بیان اینکه «پیشرفت‌هایی» در مذاکرات صورت گرفته گفت که در مرحله فعلی، گفت‌وگوها بدون نتیجه بر سر موضوع غنی‌سازی انجام می‌شوند.

هاموند افزود مذاکرات در حال حاضر حول توافق بر سر سطحی از توانمندی غنی‌سازی انجام می‌شوند که غرب بر اساس آن بتواند «خط قرمز اصلی» خود یعنی دست‌کم یک سال دوره گریز هسته‌ای را نگاه بدارد.

گریز هسته‌ای از نگاه غربی‌ها به مدت زمان لازم برای به دست آوردن اورانیوم غنی‌شده کافی جهت استفاده در یک بمب هسته‌ای گفته می‌شود.

آمریکایی‌ها تلاش دارند با استفاده از این مفهوم ابداعی توان غنی‌سازی ایران را تا آخرین حد ممکن ضعیف کنند. روزنامه گاردین در ادامه بخش دیگری از اظهارات هاموند در دیدار با ظریف در مونیخ را مطرح کرده است؛ به نوشته این روزنامه انگلیسی هاموند در این دیدار به ظریف گفت: «از آنجا که زمان رو به اتمام است ما نیاز به نشانه‌های غیرمبهم از طرف ایرانی‌ها داریم مبنی بر اینکه در حوزه‌های اصلی غنی‌سازی به توافق نزدیک هستیم.»

http://irinn.ir/news/81359/برای-توافق-با-ایران-به-دست‌کم-یک-سال-«زمان-گریز»-نیاز-داریم

[rezatizi 11,704]

از نظر امریکایی ها که این زمان خیلی بیشتره  اصلا انگلیس نقش خاصی در مذاکرات نداره طرف اصلی امریکاست

[Skyhawk 16,538]

مسئله اینه که در نظر گرفتن زمان گریز به معنی کاهش سطح غنی سازی (غنی سازی نمایشی و بی مصرف) که به غیر از مصارف داروسازی کاربرد مهم دیگه ای نداره و امنیت ما رو هم در این منطقه پرتنش تامین نمیکنه! در حال حاضر میدونیم که پاکستان و رژیم اسرائیل این سلاح رو در اختیار دارن و  عربستان هم احتمالا به این سلاح دست پیدا کرده و در آینده ترکیه و سایر کشورهای عربی (مثل امارات) هم ممکنه برای دستیابی به این سلاح اقداماتی رو انجام بدن که این اقدامات امنیت مارو با خطر مواجه میکن!

[rezatizi 11,704]

البته نوع سانتریفیوژ هم مهمه

[ahmad1361 16,773]

مسئله اینه که در نظر گرفتن زمان گریز به معنی کاهش سطح غنی سازی (غنی سازی نمایشی و بی مصرف) که به غیر از مصارف داروسازی کاربرد مهم دیگه ای نداره و امنیت ما رو هم در این منطقه پرتنش تامین نمیکنه! در حال حاضر میدونیم که پاکستان و رژیم اسرائیل این سلاح رو در اختیار دارن و  عربستان هم احتمالا به این سلاح دست پیدا کرده و در آینده ترکیه و سایر کشورهای عربی (مثل امارات) هم ممکنه برای دستیابی به این سلاح اقداماتی رو انجام بدن که این اقدامات امنیت مارو با خطر مواجه میکن!

بسم الله الرحمن الرحیم

 

جناب ادمین

حکم حرام بودن سلاح کشتار جمعی در نظر جنابعالی چگونه است ؟

[Skyhawk 16,538]

بسم الله الرحمن الرحیم

 

جناب ادمین

حکم حرام بودن سلاح کشتار جمعی در نظر جنابعالی چگونه است ؟

تا زمانی که نظر رهبری تغییر نکنه حرامه ولی باید به توان ساختش در مدت کوتاه دست پیدا کرد تا اگه تهدیدی صورت بگیره و موجودیت نظام و کشور در معرض خطر   قرار بگیره بتونیم ظرف مدت کوتاه به چند کلاهک دست پیدا کنیم . برای اینکار باید حتی طراحی های لازم رو هم انجام داد و حتی برخی تجهیزات رو تولید کرد.

البته نوع سانتریفیوژ هم مهمه

 

کاملا مشخصه که اجازه فعال کردن سانتریفیوژهای جدید (با توان 24 سو) به ما داده نمیشه.

[rezatizi 11,704]

تا زمانی که نظر رهبری تغییر نکنه حرامه ولی باید به توان ساختش در مدت کوتاه دست پیدا کرد تا اگه تهدیدی صورت بگیره و موجودیت نظام و کشور در معرض خطر   قرار بگیره بتونیم ظرف مدت کوتاه به چند کلاهک دست پیدا کنیم . برای اینکار باید حتی طراحی های لازم رو هم انجام داد و حتی برخی تجهیزات رو تولید کرد.

 

کاملا مشخصه که اجازه فعال کردن سانتریفیوژهای جدید (با توان 24 سو) به ما داده نمیشه.

باید اینو در نظر داشته باشیم شاید حالا احتیاجی به این سانتریفیوژها نداشته باشم اما اگر چند ساله دیگه اوضاع خراب بشه باید توان این کار رو داشته باشیم که بتونیم در مدت زمان کوتاهی اینها رو جایگزین قبلی ها کنیم

[hamidz65 13,498]

مزاکره به سبک امریکا.

 

.

[ahmad1361 16,773]

تا زمانی که نظر رهبری تغییر نکنه حرامه ولی باید به توان ساختش در مدت کوتاه دست پیدا کرد تا اگه تهدیدی صورت بگیره و موجودیت نظام و کشور در معرض خطر   قرار بگیره بتونیم ظرف مدت کوتاه به چند کلاهک دست پیدا کنیم . برای اینکار باید حتی طراحی های لازم رو هم انجام داد و حتی برخی تجهیزات رو تولید کرد.

 

کاملا مشخصه که اجازه فعال کردن سانتریفیوژهای جدید (با توان 24 سو) به ما داده نمیشه.

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

جناب ادمین

در زمینه احکام نظر متفاوتی با جنابعالی دارم

ولی آیا بنظرتان نمیشود از کره شمال تهیه کرد بدون هیچ درگیری و تنشی ؟ (با فرض اینکه وسعت سیستم اتمی کره شمالی بسیار زیاد باشد )

[ahmad1361 16,773]

بسم الله الرحمن الرحیم

 

باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا می گوید که قدرتهای غربی توافقی را پیشنهاد کرده‌اند که اجازه فعالیت صلح آمیز هسته‌ای را به ایران می‌دهد و در عین حال تضمین می‌کند که ایران برای ساخت سلاح اتمی تلاش نخواهد کرد.

او گفت که اختلافات میان دو طرف در جریان مذاکرات ایران و ۱+۵ کاهش پیدا کرده و ایران به مفاد توافقنامه موقت پایبند بوده است.

به گفته او، موضوع توافق هسته ای با ایران دیگر فنی نیست، بلکه به اراده سیاسی بستگی دارد.

آقای اوباما گفت که ایران قاعدتا باید بتواند پیشنهاد قدرتهای جهانی را بپذیرد، اما معلوم نیست که چنین خواهد کرد یا نه.

رئیس جمهور آمریکا گفت که اگر ایران چارچوب اصولی پیشنهاد قدرتهای جهانی و حداقل های مورد نظر آنها را نپذیرد، تداوم مذاکرات مفید نخواهد بود.

سخنان آقای اوباما یک روز پس از اظهارات آیت الله علی خامنه ای، رهبر ایران بیان می شود که گفته بود که توافق هسته ای نباید به "ضرر منافع ملی ایران و موجب تحقیر" باشد.

او قدرت های غربی را به زیاده خواهی در مذاکرات متهم کرد و با ابراز نگرانی از احتمال "بهانه جویی" آنها در توافق بر سر جزئیات، گفته بود که با دو مرحله ای شدن توافق مخالفت است.

آقای خامنه ای گفت: "اگر توافق می کنند، جزئیات و کلیات را در یک جلسه واحد تمام بکنند و امضاء بکنند".

او تأکید کرد که توافق باید روشن، واضح و غیر قابل تفسیر و تأویل باشد.

___________________

اظهارات دو روز گذشته مقامات عالیرتبه ایران و آمریکا نشان می دهد که لحظه سرنوشت ساز مذاکرات اتمی ایران فرا رسیده است... لحن دو طرف محکم است و پیام آنها برای طرف مقابل این است که "حد انعطاف ما همین است، تصمیم خود را بگیرید"... در عین حال نشانه های متعددی از جدیت تلاش ها برای حل و فصل اختلافات اتمی دیده می شد... آیا پیشنهاد قدرت های جهانی برای ایران، که جزئیات آن روشن نیست، قابلیت این را دارد که مقامات ایران بتوانند توازن ظریف میان کوتاه آمدن و حفظ وجهه را با آن برقرار کنند؟

 

به نقل از بی بی سی فارسی

 

--------------------------------------------

بنظرم در مرحله فینال مذاکره هستیم

ویرایش شده در بهمن 93 توسط ahmad1361

[Skyhawk 16,538]

بسم الله الرحمن الرحیم

 

جناب ادمین

در زمینه احکام نظر متفاوتی با جنابعالی دارم

ولی آیا بنظرتان نمیشود از کره شمال تهیه کرد بدون هیچ درگیری و تنشی ؟ (با فرض اینکه وسعت سیستم اتمی کره شمالی بسیار زیاد باشد )

 

خب در این صورت گزینه شما برای مقابله با تهدیدات هسته ای چی هست؟

 بمب اتمی چیزی نیست که بشه به راحتی تهیه اش کرد! متاسفانه از توان کره شمالی در زمینه تولید کلاهک های اتمی اطلاع دقیقی ندارم.

[Sami1993 11,560]

ارزیابی راهبردی
کری را جدی نگیرید
امریکا به دلایل متعدد بر خلاف آنچه ادعا می کند قادر به ترک میز مذاکرات نیست و در نهایت اگر ایران بر مواضع خود ایستادگی کند، چاره ای جز حفظ فرآیند مذاکرات از طریق تعدیل خطوط قرمز خود نخواهد داشت.

مهدی محمدی، ایران هسته ای - جان کری غروب یکشنبه در سخنانی که ظاهرا پاسخی است به فرمایشات رهبر معظم انقلاب، گفته است بدون توافق سیاسی، امکان تمدید مذاکرات وجود نخواهد داشت.

مقصود کری –اگرچه او کاملا مبهم حرف زده- ظاهرا این است که اگر چارچوب توافق نهایی در یک توافق سیاسی نهایی نشود اساسا دیگر نوبت به بحث درباره جزئیات نخواهد رسید و بنابراین مذاکرات فرو می پاشد.

سخنان کری تلویحا حاوی نوعی تهدید است. کری می خواهد بگوید اگر ایران روی توافق هم زمان درباره کلیات و جزئیات تاکید کند، نه توافق روی کلیات انجام خواهد شد و نه روی جزئیات، و کل فرآیند شکست می خورد و متوقف می شود.

دو نکته مهم در این سخنان هست.

نکته اول این است که همین سخنان نشان می دهد توافق سیاسی بدون نهایی کردن جزئیات، تا چه حد برای امریکا مهم بوده است. ظاهرا بازی امریکا به هم خورده و به همین دلیل کری کم و بیش عصبانی است. اگر امریکا واقعا خواهان یک توافق کامل است چرا باید از نهایی کردن جزئیات در کنار کلیات نگران باشد؟ وقتی امریکا بر تفکیک توافق سیاسی از توافق درباره جزئیات اصرار می کند، یک معنا بیشتر ندارد و آن هم این است که توافق سیاسی منافع آن را تامین می کند اما توافق روی جزئیات چیزی نیست که امریکا علاقه چندانی به آن داشته باشد. به عبارت دیگر، کری تلویحا اعتراف کرده امریکا چندان علاقمند به نهایی کردن جزئیات بویژه درباره لغو تحریم ها نیست و لذا از اینکه مجبور به بحث زودهنگام در این باره شود ناخشنود است. همین یک جمله کری کافی است تا ثابت کند اصرار روی تجمیع دو توافق سیاسی و توافق روی جزئیات اقدام درستی بوده و جلوی اجرای یک برنامه از پیش طراحی شده از جانب امریکا را که اصل آن متعهد کردن ایران به یک توافق سیاسی و کشدار کردن امتیازدهی به ایران در جزئیات بوده، را گرفته است.

نکته دوم این است که کری تهدید کرده عدم حصول توافق سیاسی باعث خواهد شد مذاکرات تمدید نشود و نافرجام بماند. معنای دیگر این سخنان این است که امریکا تهدی می کند که مذاکرات را ترک خواهد کرد. این چیزی است که من تاکید دارم نباید آن را جدی گرفت. امریکا به دلایل متعدد بر خلاف آنچه ادعا می کند قادر به ترک میز مذاکرات نیست و در نهایت اگر ایران بر مواضع خود ایستادگی کند، چاره ای جز حفظ فرآیند مذاکرات از طریق تعدیل خطوط قرمز خود نخواهد داشت.

این دلایل به اجمال بسیار چنین است:

1- امریکا برای وضعیت عدم توافق گزینه چندانی ندارد. گزینه جنگ با توجه به به هم ریختگی ژئوپلتیکی خاورمیانه قطعا منتفی است و درباره تحریم ها هم، اگرچه امریکا می تواند تحریم ها را افزایش بدهد، ولی فراتر رفتن تحریم ها از حد فعلی، با توجه به درگیری های روسیه و امریکا بر سر اوکراین و همچنین نیاز فزاینده چین به نفت خاورمیانه، بی شک به آسیب دیدن رژیم تحریم ها خواهد انجامید و خروجی آن در نهایت سبک تر شدن فشار تحریم ها بر ایران خواهد بود. امریکا در ظاهر ادعا می کند گزینه های متعددی روی میز دارد ولی در واقع فقط یک گزینه روی میز است و آن گزینه مذاکره است؛ بقیه گزینه ها، حداکثر می تواند با گزینه مذاکره تلفیق شود ولی هیچ کدام نمی تواند جانشین آن شود.

2- شکست مذاکرات، آینده سیاسی حزب دموکرات در امریکا را به طور جدی به خطر خواهد انداخت و به لحاظ سیاسی حاوی این معنا خواهد بود که هر چه منتقدان اوباما در نقد راهبردهای سیاست خارجی و امنیت ملی وی می گفته اند درست بوده است. اوباما به دلایل سیاست داخلی هم قادر به ترک میز مذاکره نیست.

3- دولت امریکا آشکارا در پی بسط مذاکرات و همکاری ها با ایران از حوزه هسته ای به حوزه های دیگر بویژه حوزه های منطقه ای است و این مسئله ای است که در مذاکرات هم مطرح شده است. به دلایلی که اینجا مجال بحث از آن نیست اساسا موضوع منطقه برای امریکا بسیار مهم تر از موضوع هسته ای است. شکست مذاکرات هسته ای دورنمای هرگونه گفت وگو –چه رسد به همکاری- در موضوعات منطقه ای میان امریکا و ایران را شدیدا به مخاطره خواهد انداخت و این به هیچ وجه با نیازهای امنیتی و ژئواستراتژیک امریکا هم خوان نیست.

4- شکست مطلق مذاکرات نه فقط توافق نهایی را منتفی می کند بلکه توافق ژنو را هم از هم خواهد پاشید. امریکا به توافق ژنو به شدت نیازمند است و به هیچ وجه مایل به خارج شدن ایران از آن نیست. تمدیدهای پی در پی این توافق هم نشان می دهد بر خلاف آنچه ظاهرا ادعا می شود امریکا توافق ژنو را دستاوردی بزرگ می داند و همه امتیازهای اساسی را که مدنظر داشته در همین توافق از ایران گرفته است. به نظر می رسد برای حفظ توافق ژنو هم که شده تهدید کری هرگز عملی نخواهد شد و امریکا در هر حال چاره ای جز باقی ماندن پای میز مذاکره ندارد.